Οι λόγοι που άνοιξα αυτό το topic είναι κατά βάση δύο. Ο πρώτος είναι η εξέταση του τρόπου επικράτησης του Χριστιανισμού σε ανατολή και δύση και η ανασκευή του (εκούσιου ή ακούσιου) ψεύδους (όπως φαίνεται από τα στοιχεία) ότι τα εγκλήματα του Χριστιανισμού οφείλονται σε μεμονωμένα πρόσωπα και καταστάσεις. Όπως θα φανεί παρακάτω, τα εγκλήματα του χριστιανισμού εναντίον της ανθρωπότητας από το 301 μαχχ μέχρι το 1808 ήταν προϊόν συνεπούς πολιτικής που οργανώθηκε και εκτελέστηκε από τους εκάστοτε θρησκευτικούς ηγέτες, έχοντας όχι μόνον την ανοχή αλλά και την ενεργή υποστήριξη του χριστιανικού όχλου, ο οποίος ανέλαβε να φέρει σε πέρας τις εντολές αυτές.Ο δεύτερος είναι πως δεν μπόρεσα να βρώ παρόμοιο topic (εκτός από ένα που συζητήθηκε η επιβολή του χριστιανισμού στην Ελλάδα, topic όμως που είναι κλειδωμένο).
Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Θα περίμενε κανείς από μια θρησκεία που ευαγγελίζεται την αγάπη να είναι τουλάχιστον ανεκτική απέναντι στις άλλες θρησκείες. Κι όμως η ιστορία δείχνει πως δεν υπήρξε καμία ανοχή, όχι μόνον απέναντι στις αρχαίες θρησκείες αλλά ούτε σ'αυτές ακόμη τις διάφορες μορφές της ίδιας θρησκείας. Στην παράθεση των στοιχείων θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν σύντομος, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο γιατί ο κατάλογος των εγκλημάτων του χριστιανισμού εναντίον της ανθρωπότητας μοιάζει ατέλειωτος.
Β. ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ
Η ιστορία ξεκινάει ουσιαστικά από το 301 όταν προσηλυτίζεται ο βασιλιάς της Αρμενίας Τιριδάτης ο ΙΙΙ. Εναντίον των παγανιστών ξεκινούν σφαγές και δωγμοί. Ναοί ισοπεδώνονται, ιερείς σφάζονται και βιβλιοθήκες καίγονται γιατί περιέχουν τη "δαιμονική γνώση".
Επί Κωνσταντίνου ξεκινάει οργανωμένα και επίσημα ένας ατελείωτος διωγμός ενάντια στους μη χριστιανικούς πληθυσμούς. Καθιερώνεται για πρώτη φορά το κάψιμο ζωντανών ανθρώπων.
Μετά την "Α΄ Οικ. Σύνοδο" εκδίδονται διατάγματα κατά του Άρειου και των οπαδών του, σύμφωνα με τα οποία τα γραπτά του πρέπει να καίγονται και όποιος δεν τα καίει θα θανατώνεται. Ταυτόχρονα εξαπολύεται διωγμός κατά της εθνικής θρησκείας. Ναοί καταστρέφονται και οι περιουσίες τους λεηλατούνται και αποδίδονται στην εκκλησία και τον αυτοκράτορα.
Με την ενθρόνιση του Κωνστάντιου κηρύσσεται νέος διωγμός στην Κωνσταντινούπολη. Σφραγίζονται οι εθνικοί ναοί σε όλη την Ανατολική Αυτοκρατορία. Απαγορεύονται οι θυσίες και οι αιρετικοί αποκεφαλίζονται ενώ οι περιουσίες τους δημεύονται. Οργανώνονται τα πρώτα οργανωμένα κέντρα βασανισμού και θανάτωσης των εθνικών στη Συρία.
Η ίδια κατάσταση συνεχίζεται επί Ιοβιανού, οπότε πυρπολείται η βιβλιοθήκη της Αντιόχειας και εκδίδεται διάταγμα που απαγορεύει την εθνική θρησκεία με ποινή το θάνατο. Επιστημονικά συγγράματα καίγονται δημόσια πλήθη εθνικών αξιωματούχων και συγγραφέων φυλακίζονται, βασανίζονται και αποκεφαλίζονται.
Την ίδια εποχή περίπου, στη Δύση ο αυτοκράτορας Βαλεντινιανός ξεκινάει διωγμό κατά των εθνικών της Ρώμης. Θανατώνονται ή εξορίζονται χιλιάδες και η περιουσία τους περιέρχεται στην εκκλησία.
Επί Θεοδόσιου, μετά τη σύνοδο της Κωνσταντινούπολης αναθεματίζονται, εκτός από τους εθνικούς, άλλες 15 "αιρέσεις" και ξεκινάει ένας άνευ προηγουμένου διωγμός εναντίον τους. Επειδή οι φυλακές γεμίζουν γρήγορα από εθνικούς και "αιρετικούς", απελευθερώνονται ποινικοί κρατούμενοι για να δημιουργηθεί χώρος.
Από την Αθήνα ως τη Συρία και την Αίγυπτο και από τη Ρώμη ως την Καρχηδόνα και την Ισπανία, αρχαίοι ναοί, συναγωγές και σπίτια "αιρετικών", βιβλιοθήκες και μνημεία καίγονται και λεηλατούνται ενώ οι μη χριστιανοί φυλακίζονται, βασανίζονται, θανατώνονται. Η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και ο ναός της Σεράπιδος μετατρέπονται σε ερείπια ενώ η Υπατία βασανίζεται, θανατώνεται και διαμελίζεται δημόσια από το χριστιανικό όχλο.
Ο Αρκάδιος οδηγεί τους εκχριστιανισμένους Γότθους του Αλάριχου στον Ελλαδικό χώρο όπου με τη συνδρομή μοναχών σφάζουν αμέτρητους Έλληνες και καταστρέφουν πόλεις και ιερά, από το Δίον μέχρι την Ολυμπία, κάνοντας πράξη την αυτοκρατορική εντολή "ες έδαφος φέρειν...".
Την ίδια εποχή στη Δύση επιστρατεύονται ορδές μοναχών που εισβάλουν σε ναούς και σε σπίτια, λεηλατώντας και δολοφονώντας ιερείς και ενοίκους.
Οι διωγμοί στην Ανατολή συνεχίζονται επί Μαυρίκιου, Λέοντος, Τιβέριου, Ζήνωνος, Γιουτπράδα-Ιουστινιανού μέχρι και τα χρόνια του Βουλγαροκτόνου οπότε εκχριστιανίζονται βίαια οι κάτοικοι της Λακωνικής (γύρω στο 950 μαχχ) που είχαν αντισταθεί με επιτυχία μέχρι τότε στις προσπάθειας του Πατριαρχείου.
Γ. ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΣΤΗ ΔΥΣΗ
Μερικά μόνο στοιχεία από τη δράση του Χριστιανισμού στη Δύση:
- Το 782 αποκεφαλίζονται 4.500 Σάξονες από τον Καρλομάγνο, γιατί αρνούνται να γίνουν χριστιανοί.
- To 1209 με εντολή του πάπα Ινοκέντιου του ΙΙΙ δολοφονούνται 70.000 "αιρετικοί" στη Γαλλία. Στα θύματα περιλαμβάνονται καθολικοί που δεν κατέδωσαν τους γείτονές τους.
-Την ίδια χρονιά ξεκινάει ο διωγμός εναντίον των "καθαρών", μιας χριστιανικής "αίρεσης" που διαφοροποιούνταν από τους καθολικούς σε ορισμένα σημεία. Περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι δολοφονούνται με τον τελευταίο "καθαρό" να καίγεται ζωντανός το 1324.
- Κατά το Μεσαίωνα, μόνο στην Ισπανία και Γαλλία καίγονται ή πεθαίνουν από τα βασανιστήρια 150.000 "αιρετικοί". Ο ιεροεξεταστής Τορκεμάδα μόνος του έστειλε 10.220 ανθρώπους στην πυρά.
- Από το 1478 μέχρι το 1808 πάνω από 200.000 άνθρωποι κάηκαν σαν αιρετικοί και μάγισσες στην Αγγλία, Γερμανία και Η.Π.Α.
- Το 1234 στη Γερμανία εκτελούνται σαν αιρετικοί 11.000 άνθρωποι, γιατί αρνούνται να πληρώσουν φόρους στην εκκλησία.
- Κατά τον 16ο και 17ο αιώνα, οι Άγγλοι στην προσπάθειά τους να εκχριστιανίσουν τους παγανιστές Ιρλανδούς, αποκεφαλίζουν δεκάδες χιλιάδων ανθρώπους και στήνουν τα κεφάλια τους στο έδαφος προς παραδειγματισμό.
Δ. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Αν και τα στοιχεία είναι ενδεικτικά και δεν περιλαμβάνουν ούτε τις σταυροφορίες ούτε άλλους θρησκευτικούς πολέμους (Ουγενότοι, Διαμαρτυρόμενοι της Γερμανίας, 30ετή πόλεμο, κτλ.) γίνεται φανερό ότι η φιλοσοφία επικράτησης του χριστιανισμού από τη Δύση μέχρι την Ανατολή και ανεξάρτητα από το χρόνο, περικλείεται στη ρήση του Ιεροεξεταστή Μπέρναρντ Γκούι: "Ο καλός χριστιανός δεν κάνει διάλογο με τον άπιστο αλλά καρφώνει το ξίφος στην κοιλιά όσο πιο βαθιά μπορεί".
Ε. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Βολταίρος, "Φιλοσοφικό Λεξικό", εκδ. ΣΤΑΧΥ, 2001
Chandler, S., "Ιστορία των διωγμών", εκδ. Kessinger, 2005
Ellerbe, H., "Η σκοτεινή πλευρά της Χριστιανικής Ιστορίας", εκδ. Morningstar books, 1995
Gibbon, Edward: "Decline and Fall of the Roman Empire", Phoenix Press, 2005
Hart Millman, H. "History of Latin Christianity", Παν/μιο Michigan, 2005
Lea, H.C., "Η Ιερά Εξέταση στο Μεσαίωνα", Νέα Υόρκη 1961
Lecky, W.E.H., "Ιστορία της Ευρωπαϊκής Ηθικής", Ayer Co., 1975
