| Α Ν Α Σ Κ Ο Π Η Σ Η Σ Υ Ζ Η Τ Η Σ Η ΣΑρχική Τοποθέτηση |
| ΑΒΒΑΣ ΠΟΙΜΗΝ |
Απεστάλη: 17/08/2003, 15:13:13
ΑΒΒΑΣ ΠΟΙΜΗΝΑΥΤΟ ΚΑΝΑΤΕ ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.ΟΧΙ ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΑΛΛΑ ΟΙ
ΑΛΛΟΙ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ .
ΟΤΑΝ ΟΛΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΕΝΑΣ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ. ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΝΑΤΕ. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΛΟΙΠΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΑΝ ΟΧΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΤΑ ΛΕΜΕ ΜΕ ΑΛΛΟ ΟΝΟΜΑ.Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑ ΛΑΜΨΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ. ΕΡΕΥΝΑ Υπήρξε ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ, απο τον Συντονιστή Κέλσο. Edited by - Kelsos on 24/09/2003 00:02:26 |
| ΟΙ 7 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ (** Από την Νεώτερη στην Παλαιότερη **) |
| Ελεύθερος |
Απεστάλη: 10/11/2003, 22:08:00
Δικαιολογημένα κάποιος θα με ρωτούσε: Μήπως είναι πολύ θεωρητικά όλα αυτά που γράφεις Ελεύθερε; Γιατί δεν προχωράς και λίγο στα πιο πρακτικά θέματα της ζωής; Τι νομίζεις ότι πρέπει να κάνουμε; Πως πρέπει να ζούμε; Πότε είμαστε σωστοί και πότε λανθασμένοι;
Πρώτα πρώτα κατά τη γνώμη μου πρέπει να ιεραρχήσουμε τις προτεραιότητες μας. Δεν είναι και τόσο δύσκολο αυτό. Φυσικά πρέπει να λειτουργήσουμε ως βούληση και αντίληψη γιατί αυτό ακριβώς είμαστε. Επίσης πρέπει να επιδιώξουμε το συμφέρον του ανθρωπίνου είδους ως σύνολο, παρά ο κάθε ένας το δικό του προσωπικά. Έτσι πρέπει να μπουν οι προτεραιότητες.
Λοιπόν η πρώτη προτεραιότητα του ανθρωπίνου είδους, δεν πρέπει να είναι η επιβίωση-διαιώνιση; Και βέβαια πρέπει να είναι αυτή, αλλά έτσι κι αλλιώς αυτή είναι, θα πουν όλοι. Εδώ το πράγμα πίνει νερό. Όχι δεν είναι λέω εγώ. Σας υπενθυμίζω ότι μελετάμε, και προσπαθούμε να δούμε την πραγματικότητα ως εφαρμογή βούλησης (βουλήσεων). Στην κατάσταση που είναι σήμερα η ανθρωπότητα, η συνισταμένη των βουλήσεων των ανθρώπων, βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Λέω των ανθρώπων γιατί μόνο αυτών η βούληση έχει σημασία για τον κόσμο μας. Γιατί στην κόψη του ξυραφιού; Ας δούμε λίγο τον κόσμο, μέσα από το φακό που προτείνω. Της βούλησης δηλαδή.
Ολοφάνερα οι άνθρωποι κατάντησαν να νοιάζονται πρώτα για το προσωπικό τους συμφέρον, και αφήνουν το συλλογικό σε δεύτερη μοίρα ή δεν το λογαριάζουν και καθόλου. Πολύ εύκολα ο καθένας θα επιθυμούσε την εξουδετέρωση ή το θάνατο του αντιπάλου-ανταγωνιστή, και το χειρότερο είναι ότι καταντήσαμε όλοι για όλους να είμαστε αντίπαλοι ανταγωνιστές. Οπότε μεγάλωσε η τραγική κατάσταση με την πιο πάνω επιθυμία.
Από την άλλη, ένα μέρος της ανθρωπότητας, ευτυχώς όχι και τόσο μεγάλο, ευχαρίστως θα επιθυμούσε το τέλος της ανθρωπότητας, προκειμένου να απολαύσει τα αγαθά μιας υποτιθέμενης άλλης ζωής, στην οποία ο καθένας για τον εαυτό του πάλι, προαλείφεται να του αναγνωριστεί δικαίωση από κάποιο ακαθόριστο ον.Βλέπουμε δηλαδή ένα μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας να επιθυμεί το τέλος, είτε μερικώς είτε καθολικώς. Τότε γιατί απορούμε που είμαστε οι άνθρωποι σε θέση πια, και μπορούμε να φέρουμε αυτό το τέλος; Η βούληση μας, δεν είναι σχεδόν αυτή; Γιατί απορούμε; Τόσο δα χρειάζεται. Τόσο δα. Ένα μικρό ποσοστό τέτοιας αρνητικής για το ανθρώπινο είδος βούλησης να προστεθεί στο ήδη υπάρχον και . . . τέλος. Θυμίζω ότι παρουσιάζοντας τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τον κόσμο, υποστήριξα ότι τα πάντα είναι βούληση. Ε λοιπόν το αποτέλεσμα της εφαρμογής ενός τόσο μεγάλου ποσοστού αρνητικής βούλησης στον κόσμο, είναι η δυνατότητα που απόκτησε η ανθρωπότητα σήμερα για αυτοκαταστροφή. Από τη θεωρία στην πράξη δηλαδή.
Αν όμως είμαι σωστός, και ο άνθρωπος είναι η βούληση του, τότε ποιος μπορεί να μου βρει έστω και μια δικαιολογία για ανάσταση, αναδημιουργία, επανεμφάνιση όπως και να την πούμε, έστω και ενός ανθρώπου, τη στιγμή που για το τέλος του ανθρωπίνου είδους θα ήταν αυτό το ίδιο το ανθρώπινο είδος υπεύθυνο και μάλιστα δι ελευθέρας βουλήσεως. Φίλοι μου εδώ πέρα μιλώ για αυτοκτονία του ανθρώπινου είδους. Δεν υπάρχει τίποτε να μας δικαιώσει, αλλά και να υπήρχε, θα το έκανε; Πάνω στο θέμα της πραγματικότητας, θα ήθελα να δώσω τροφή για σκέψη και . . . όποιος αντέξει. Ο δικός μας κόσμος υπάρχει και μεταβάλλεται συνέχεια και αποτελεί προϊόν και αποτέλεσμα εφαρμογής της δικής μας βούλησης. Της ανθρώπινης. Τον δημιούργησε και τον δημιουργεί αυτή και ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ. Η ανθρώπινη βούληση. Ο σκοπός της είναι η γνώση του εαυτού της. ΓΝΩΘΙ Σ ΑΥΤΟΝ. Βούλεται για να γνωρίσει. Ότι βούλεται, αυτόματα έγινε, γίνεται και θα γίνει. Βούλεται συνέχεια, πράγμα που σημαίνει ότι: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Αν βουληθεί το τέλος, τότε τέλος και του παρελθόντος και του παρόντος και του μέλλοντος. Κατά τη γνώμη μου, η πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η επιδίωξη διαμόρφωσης θετικής βούλησης για τη επιβίωση-διαιώνιση του ανθρωπίνου είδους. Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει: Δώστε χαρά. Μόνο έτσι κάποιος δεν θα περιμένει να την βρει σε κάποια άλλη ζωή άρα προτιμά να έρθει ο θάνατος (αρνητική βούληση), και μόνο έτσι κάποιος δεν θα σας έβλεπε ως αντίπαλο και ανταγωνιστή. Αν αυτό σας είναι δύσκολο, κρατήστε τουλάχιστον αυτό το τελευταίο όριο: Απόφυγε να κάνεις στον άλλο, αυτά που δεν θα ήθελες να σου κάνει εσένα αυτός. (Μπορεί κάποιος να μου θυμίσει πως το είπε ακριβώς ο Σωκράτης;)
Ευγενής άμιλλα ναι, καταστροφομανία όχι.
Έπεται συνέχεια. Ελεύθερος
|
| Ελεύθερος |
Απεστάλη: 08/11/2003, 03:01:53
Σκέφτηκα να εγκαταλείψω τη σελίδα αφού φαίνεται ότι δεν έχει κανένας την όρεξη να συμμετάσχει. Από την άλλη όμως βλέπω ότι ο αριθμός των αναγνώσεων μεγαλώνει. Παραξενεύομαι. Γιατί αυτό; Μήπως σοκάρω; Δεν είδατε τίποτε ακόμα. Σκανδαλίζω; Καινοτομώ; Δεν είδατε τίποτε ακόμα.
Ας πάμε λίγο παρακάτω.
Προς τα πού πάει αυτός ο κόσμος; Τι θα γίνει;
Είπαμε ότι η γνώμη μου για το όλον, είναι ότι μια αρχική βούληση, έχει εκδηλωθεί-διαμοιραστεί σε αμέτρητες άλλες βουλήσεις, και λειτουργεί κατά τρόπον που θα της αποφέρει τη γνώση του εαυτού της. Με άλλα λόγια το σύμπαν δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσπάθεια συγκομιδής γνώσης.
Που πάει αυτός ο κόσμος; Πάει όπου χρειάζεται για να αποκτήσει γνώση. Πάει προς πάνω και προς τα κάτω. Δεξιά και αριστερά. Στο παρελθόν και στο μέλλον. Κατευθύνεται προς τα σημεία που υπάρχει έλλειψη γνώσης. Εκεί που την αποκτά, δημιουργεί αυτόματα νέους και πιο μακρινούς προορισμούς και συνάμα πλάθει τον κόσμο. Η βούληση (σύμπαν) δηλαδή αναδιαμορφώνεται. Από το παρελθόν δημιουργεί το μέλλον. Από το μέλλον δημιουργεί το παρελθόν. Διότι τέτοια είναι η φύση της. Βούληση. Αυτό δεν είναι εύκολο να το δει κάποιος που ασχολείται με την απλή καθημερινότητα. Όταν η γνώση που θα αποκτηθεί θα είναι τόση πολλή, που θα είναι πια δύσκολο να συγκρατηθεί, όσο καλή παιδεία ή συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων υπάρξει, τότε θα παρουσιαστεί η εξέλιξη του όντος με τη μεγαλύτερη αντίληψη, σε ένα καινούργιο ον, με ακόμα μεγαλύτερη αντίληψη. Ούτε αυτό είναι εύκολο να παρατηρηθεί. Θέλει αρκετή προσπάθεια να διακρίνεις και να επιβεβαιώσεις ότι πραγματικά προστίθεται γνώση στο ανθρώπινο είδος. Δεν μιλάω για ευκολίες ζωής και καλοπέραση εδώ. Μιλάω για γνώση. Είτε προς το ωφέλιμο είτε προς το επικίνδυνο. Προτρέπω τους φίλους, να δουν τον κόσμο και με αυτό το φακό. Τι πάει να πει κακό; Και ποιος το κάνει; Και τι πάει να πει καλό; Και ποιος το κάνει; Μήπως ο καθένας με τις πράξεις του προσφέρει γνώση; Μήπως είμαστε ένας μεγάλος θίασος και ο καθένας μας παίζει το ρόλο του; Που παρεμπιπτόντως τον διάλεξε, γιατί αλλιώς δεν θα τον έπαιζε καλά;
Πέρασε η ώρα πάλι. Στο επανιδείν.Ελεύθερος
|
| _ |
Απεστάλη: 16/10/2003, 22:49:25
Μια ερώτηση επειδή χάθηκα.Τι συζητάμε σε αυτό το θέμα? Τον άνθρωπο? Τον νου? Τους ρουφιάνους? Η τους στενόμυαλους που θέλουν όλον τον κόσμο να συμφωνεί μαζί τους? |
| Ελεύθερος |
Απεστάλη: 16/10/2003, 17:42:18
Άνθρωπος. Μετά την εκδήλωση της βούλησης ως υλοενέργεια και αργότερα ως ζωή, ακολουθεί η εκδήλωση της ως αντίληψη (άνθρωπος). Φυσικά και ο άνθρωπος περιέχει και περιέχεται επίσης και στις δύο πρώτες εκδηλώσεις. Είναι η συνέχεια και των δύο. Αποτελεί απλά εξέλιξη της εκδήλωσης της βούλησης. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι ο άνθρωπος είναι μορφή βούλησης, που αποτελείται από υλοενέργεια σε λειτουργία επιπέδου ζωής, και με κυριώτερο χαρακτηριστικό την δυνατότητα αντίληψης. Βέβαια είναι αυτονόητο ότι η δυνατότητα αυτή επιτυγχάνεται λόγω της τεράστιας μνήμης που διαθέτει ο εγκέφαλος του και η ταχύτητα με την οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα της. Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι απλά το πιο επιτυχημένο είδος διά του οποίου η βούληση εκδηλώνεται ως αντίληψη. Υπάρχουν κι άλλα είδη με αντίληψη τα οποία όμως είναι ακόμη σε πρώιμο στάδιο.
Συμπληρώθηκε έτσι η εικόνα που θα ήθελα να προτρέψω την παρέα μας να αρχίσει να βλέπει τον κόσμο, και με την οποία πιστεύω ότι κάνοντας αυτό, πολύ σύντομα θα αντικρίσει ένα καινούργιο κόσμο να απλώνεται μπροστά του. Έναν κόσμο που θα δικαιολογεί την ύπαρξη και τον σκοπό του, και το κυριώτερο θα είναι ολοφάνερος και παρατηρήσιμος ανά πάσα στιγμή. Αυτός ο κόσμος είναι το έσω μας. Διότι αν ο άνθρωπος είναι το τελειότερο μέχρι στιγμής ον, σίγουρα εκεί πρέπει να ψάξουμε τα πάντα. Γιατί αυτός είναι το μέχρι στιγμής αποτέλεσμα. Ψάχνοντας αυτόν θα βρούμε τα πάντα. Αυτός περιέχει τα πάντα (σε μικρογραφία), και περιέχεται στα πάντα. Αυτό το τελευταίο ίσως φανεί παράξενο και δυσνόητο. Όχι, δεν πρέπει να είναι τέτοιο.
Εξηγούμαι: Εφ όσον ο άνθρωπος είναι το μέχρι στιγμής αποτέλεσμα, τότε γυρίζοντας την έρευνα προς το παρελθόν, θα βρούμε σε κάθε σημείο τα πάντα να δουλεύουν για την επίτευξη αυτού του αποτελέσματος. Το παιδί μας ας πούμε. Αν το πάρουμε σαν αποτέλεσμα των δύο μας γονέων του, που και βέβαια είναι, και πάμε 20 χρόνια πίσω μελετώντας εμάς, θα βρούμε τον εαυτό μας να πράττει τα δέοντα, που θα μας καθιστούσαν ικανούς και έτοιμους να φέρουμε αυτό το αποτέλεσμα (το παιδί μας). Αν πάμε 200 χρόνια πίσω θα βρίσκαμε τους παππούδες μας να πράττουν τα δέοντα, που θα τους καθιστούσαν ικανούς και έτοιμους να κάνουν παιδιά, τα οποία θα έκαναν εγγόνια, δισέγγονα, τρισέγγονα κλπ. Αν πάμε 200 000 χρόνια πίσω θα βρούμε τέτοιες καταστάσεις, με τέτοια λειτουργία, που θα καθιστούσαν δυνατή την εμφάνιση του μέχρι στιγμής αποτελέσματος (άνθρωπος). Το ίδιο είναι και αν πάμε 200 000 000 χρόνια πίσω. Αυτός είναι ο κόσμος. Με βάσιν το αποτέλεσμα πρέπει να παρατηρηθεί.
Και μόνον αν ψάξεις μέσα στο αποτέλεσμα θα μπορέσεις να αντιληφτείς αιτίες σκοπούς και τέτοια. Αλλοιώς άγεσαι και φέρεσαι σε φανταστικά τερατουργήματα, έξω από κάθε πραγματικότητα.
Πάμε λίγο παρακάτω τώρα. Η ανθρώπινη αντίληψη φαίνεται να αυξάνει. Αυτό είναι ολοφάνερο. Γενικά η γνώση αυξάνει. Όλη η αξία του ανθρώπου είναι η γνώση του. Εκεί είναι και το καλό και το κακό και όλα. Κάποτε δεν μπορούσαν πολλοί να αντιληφτούν τις μακρινές αστρονομικές αποστάσεις ούτε το βάθος του χρόνου. Σήμερα σχεδόν τα καταφέρνουν όλοι. Δεν έχει σημασία γιατί και πώς. Έτσι δουλεύει ο άνθρωπος ως αντίληψη. Όποιος θέλει μπορεί να το ερευνήσει, αλλά τώρα μιλάμε για το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα είναι τελικά η γνώση. Αυτήν εξυπηρετά η αντίληψη. Γι αυτό είπα σε προηγούμενο μύνημα μου ότι η βούληση δεν δεσμεύεται σε όρια χωρόχρονου. Γιατί με τα πιο πάνω επιχειρήματα είδαμε ότι η βούληση οδεύει και προς το μέλλον, αλλά και προς το παρελθόν. Σηκώνει πολλή συζήτηση το θέμα του ΑΝ το μέλλον (αποτέλεσμα) καθόρισε το παρελθόν, ή ΑΝ το παρελθόν καθόρισε το μέλλον (αποτέλεσμα) ή ΑΝ ισχύουν και τα δύο. Εγώ πιστεύω ότι ισχύουν και τα δύο, και λειτουργούν όπως ακριβώς η έκρηξη και σύνθλιψη, ο χώρος και ο χρόνος, το άπειρον και το τίποτε κλπ. Πρόκειται δηλαδή για τον τρόπο εκδήλωσης της βούλησης ως του γνωστού μας κόσμου. Το παρελθόν και το μέλλον συμβαίνουν ταυτόχρονα. Απλά η βούληση εστιάζεται όπου βούλεται να εστιαστεί.
Η παρατήρηση του κόσμου χωρίς παρωπίδες, με έφερε στο εξής συμπέρασμα:
Το σύμπαν είναι εκδηλωμένη βούληση, με σκοπό και στόχο την απόκτηση γνώσης του εαυτού της. Είναι με άλλα λόγια, προσπάθεια του όλου για το γνώθι σ αυτόν. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε οι πρωτεργάτες σ αυτή την προσπάθεια ο καθένας στο πόστο του. Περιμένω συζήτηση. Φυσικά οι απαντήσεις στις ερωτήσεις που προκύπτουν θα ξεκαθαρίσουν καλύτερα το τοπίο. Ίσως και να χάθηκα μέσα στις δυσκολίες σωστής έκφρασης. Με κατάλαβε κανείς;Ελεύθερος
|
| Ελεύθερος |
Απεστάλη: 15/10/2003, 01:38:54
Γειά σας φίλοι μου, συγγνώμη για την απουσία. Βλέπετε οι . . . . μούσες, πότε δώ και πότε αλλού.Εξήγησα μέχρι τώρα την άποψη μου σχετικά με το υπαρκτό. Φυσικά χρειάζονται πολλά ακόμη, διότι έμεινα μέχρι την υλοενέργεια και τον χωρόχρονο. Στο μύνημα μου αυτό θα πάω παρακάτω και θα εξηγήσω την άποψη μου, σχετικά με το θέμα της ζωής.
Όπως είπα, όλα όσα υπάρχουν είναι αποτέλεσμα βούλησης, και η απόδειξη για μένα είναι η παρατήρηση της λειτουργίας του κάθε τι, και του ποσοστού και της ποιότητας της βούλησης, την οποία εκδηλώνει. Ότιδήποτε δεν εκδηλώνει βούληση, απλά δεν υπάρχει. Έτσι έχουμε το κάθε τι με τις ιδιότητες του, που οι ιδιότητες του αυτές μας φανερώνουν ότι αυτό το κάθε τι, λες και θέλει να υπάρχει και να εκπληρώνει κάποιον σκοπό.
Παράδειγμα:
α) Ένας βράχος μέσα στη θάλασσα. Δεν λέει να φύγει από την πορεία του κύμματος, ούτε να διαλυθεί, λες και το έχει βάλει σκοπό να παραμείνει εκεί πάσει θυσία και με όποιοδήποτε κόστος.
β) Μιά φλόγα από ένα σπίρτο. Δεν λέει να περιοριστεί στο άναμμα του τσιγάρου, λες και έχει βάλει σκοπό, να διαδώσει τη θερμότητα του σε όλο τον κόσμο πάσει θυσία και με όποιοδήποτε κόστος.
γ) Το ηλεκρομαγνητικό κύμμα μιας κεραίας, δεν λέει να μεταδωθεί κάνα δυό χιλιόμετρα μόνο ας πούμε, λες και έχει βάλει σκοπό να φτάσει στην άκρη του σύμπαντος, πάσει θυσία και με όποιοδήποτε κόστος.
Θέλω να πω ότι στο επίπεδο της ύλης-ενέργειας, τά πάντα βούλωνται, να δρούν απαρέκκλητα με βάση τους φυσικούς νόμους, που απ’ αυτήν την ίδια, την υλοενέργεια πηγάζουν. Έχουμε δηλαδή την εκδήλωση της συνολικής βούλησης (των πάντων) στο πρώτο της στάδιο. Την αρχή του βούλεσθαι. Ελπίζω να είμαι κατανοητός μέχρι τώρα, σε συνδιασμό με τα προηγούμενα μυνήματα μου. Πάμε στο θέμα της ζωής.
Φυσικά και η ζωή είναι υλοενέργεια, διά της οποίας εκδηλώνεται βούληση. Η ζωή είναι όμως ένα επόμενο στάδιο, της εκδήλωσης της βούλησης. Παρακαλώ μην συγχέετε την βούληση που αναφέρω, με κάποιον από τους θεούς των θρησκειών. Η διαφορά μεταξύ της υλοενέργειας και της ζωής, αν και υλοενέργεια κι αυτή, είναι τεράστια. Ασύγκριτη η απόσταση. Ενώ στη υλοενέργεια η βούληση αντικαθίσταται εύκολα από την επίδραση μιας μεγαλύτερης βούλησης, πχ με το σπάσιμο του βράχου έρχονται νέες ιδιότητες και αρχίζει η εκδήλωση μιας διαφορετικής πλέον βούλησης, στη ζωή έχουμε άλλην αντίδραση, απρόσμενη και εντελώς διαφορετική. Η ζωή υπό την επίδραση μιας μεγαλύτερης βούλησης, αρχίζει να αψηφά κατά το δυνατόν τους φυσικούς νόμους, και αμύνεται, πότε ενεργά και πότε παθητικά, λες και προσπαθεί να καταργήσει τα πάντα, ύλη-ενέργεια-χρόνο-χώρο, φτάνει να διατήσει την σύσταση και την ύπαρξη του μορφώματος υλοενέργειας μέσον του οποίου εκδηλώνεται. Θέλω να πω ότι όταν η βούληση εκδηλώνεται ως ζωή, αμύνεται να διατηρηθεί τέτοια, πάσει θυσία και με όποιοδήποτε κόστος.
Εκτός αυτού η διαφορά επιπέδου φαίνεται και στα εξής:
α) Η ζωή έχει ως βασικότατη ιδιότητα, την συνέχιση της βούλησης που εκδηλώνει, αντιγράφοντας τον εαυτό της σε πολλά αντίτυπα, προκειμένου να νικήσει τις επικίνδυνες για αυτήν διεργασίες εκδήλωσης της πρωτογενούς βούλησης. Τέτοιες διεργασίες είναι ο χωρόχρονος, που εντός του τα πάντα μεταβάλλονται, πράγμα στο οποίο είναι αντίθετες οι ιδιότητες της ζωής. Η μεταβολή (εξέλιξη) που συμβαίνει και στη ζωή, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αμυντική τακτική, κάποτε πετυχημένη και κάποτε αποτυχημένη.
β) Ενώ στην πρωταρχική εκδήλωση βούλησης (υλοενέργεια), οι φυσικοί νόμοι λειτουργούν μηχανικά και στην συνολική τους έκταση, χωρίς εσκεμμένη παρεμπόδιση, εκτροπή, ελάττωση της επίδρασης τους κλπ, στη εκδήλωση βούλησης από το επίπεδο της ζωής, τα πάντα φαίνονται να πηρεάζονται απ αυτήν κατά το δυνατόν, και να χρησιμοποιούνται για τη δική της εξυπηρέτηση. Π.χ. Μάλλον δεν θα υπήρχε καμία πιθανότητα, ένας κόσμος χωρίς ζωή, να παρουσιάσει φωλιές χελιδονιών κατω από ένα μεγάλο βράχο. Για μια τέτοια κατασκευή χρειάζεται εκδήλωση βούλησης, στο επίπεδο της ζωής, η οποία θα χρησιμοποιούσε τους φυσικούς νόμους, την υλοενέργεια και γενικά ότι χρειάζεται για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Πότε πέρασε η ώρα; Ούτε που το κατάλαβα. Το επόμενο θέμα φυσικά, πρέπει να είναι ο άνθρωπος ως εκδήλωση βούλησης. Στο επανιδείν. Ελεύθερος
|
| Γιώργος |
Απεστάλη: 06/10/2003, 02:37:13
Ποιός είσαι; ΕΓΩΤι είσαι; Ο ΚΑΛΟΣ Ο ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΣΤΕΙΟΣ Πού είσαι; ΠΑΝΤΟΥ Πότε είσαι;..... ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΗΣΩ Γιώργος |
| Ελεύθερος |
Απεστάλη: 06/10/2003, 00:00:29
Γειά σου Πλάτωνα,
quote:
Ο ελεύθερος πριν 20 χρόνια δεν κατανοούσε ούτε είχε τέτοιες ιδέες, σήμερα τις κατανοεί και έχει…Ο Ελεύθερος πριν 20 χρόνια δεν είναι ο ελεύθερος του σήμερα….μιας και γράφεις πιο πάνω, πως όλα είναι ενέργεια... και θέμα συνείδησης.
Δεν είπα ότι είναι όλα θέμα συνείδησης. Είναι λίγο πολύπλοκο το θέμα με τη συνείδηση. Ελπίζω να καταφέρω να το ξεδιαλύνω στα επόμενα μυνήματα μου.
quote:
Και αν η αντίληψη μερικών, μας είναι ακόμα άγνωστη? Αν βλέπουν βιώνουν πράγματα που εμείς ακόμα δεν έχουμε δει? Δεν πρέπει να το βάλουμε… στις πιθανότητες αυτό?
Να το βάλουμε στις πιθανότητες; Προτιμώ να το βάλουμε στις βεβαιότητες. Ναι, κάποιοι σίγουρα έχουν δει πράγματα που εμείς ακόμα δεν έχουμε δει. Αυτό είναι μια βεβαιοτάτη. . .βεβαιότητα .Το παράδειγμα με την Κάθυ θα πρέπει να το κουβεντιάσουμε, όταν μας πει η ίδια ότι μπορεί πράγματι να κάνει αυτά που αναφέρεις. Πάντως δεν μιλάω για την προσπάθεια να καταστήσει κάποιος τον νου του άδειο από σκέψεις. Αυτό μπορεί να γίνει σχετικά εύκολα. Άδειος από σκέψεις όμως δεν σημαίνει ούτε το τίποτε ούτε την απουσία βούλησης, που είναι το ίδιο τελικά. Εγώ κατάλαβα πως εννοούσε κάτι σαν το σταμάτημα της λειτουργίας του εγκεφάλου. Αλλά ακόμα και τότε η βούληση της είναι ενεργή. Και αυτό θα το ξεκαθαρίσω αργότερα. Το πως το έχω μέσα στη σκέψη μου εννοώ, που μπορεί να είναι και. . .πατάτες. Φυσικά το σταμάτημα της λειτουργίας του εγκεφάλου επιφέρει τον θάνατο πολύ σύντομα. Και όμως φίλε μου η βούληση μπορεί να είναι ακόμα ενεργή και οργιάζουσα. Αυτό είναι αυταπόδεικτο. Ποιός άραγε σε έσπρωξε εσένα, να μετονομαστείς σε Πλάτωνα; Το βιβλίο; Ο εκδοτικός οίκος;
Χμ. . .καλά έκανε κι εκείνος κι εσύ. Πλάτωνας ήταν αυτός όχι. . . .θεόδουλος, χριστόδουλος και λοιποί δούλοι και δουλοπάροικοι. Μακάρι να είχαμε μαζί μας εκείνους τους μύστες. Θα μας τα λέγανε όλα να τελειώνουμε. Έτσι θα μας ήταν πιο εύκολο να βρούμε το χρόνο και γι αυτά.
Αφιερομένο . . .εξαιρετικά
[Λέγε με παλιόπαιδο λέγε με αλήτη, κι όπως θες εσύ
Λέγε με παλιόπαιδο λέγε με ξενύκτη, μέχρι και ληστή
Μα μη με λες αχάριστο, και παλιοεγωϊστή.]
Ζεϋμπεκκιά του Στράτου, εκεί να δεις . . . .χαμός. Φιλοσοφίες και κουραφέξαλα. Ελεύθερος |
|
