| Α Ν Α Σ Κ Ο Π Η Σ Η Σ Υ Ζ Η Τ Η Σ Η ΣΑρχική Τοποθέτηση |
| αθεος |
Απεστάλη: 30/11/2010, 21:19:52
δείτε τα βίντεο και μετά ελάτε και πείτε μου αν ο δημιουργός(δεχόμαστε ότι υπάρχει χάριν της συζήτησης)θα καθόταν να ασχοληθεί με τον άνθρωπο ένα πλάσμα πάνω σε έναν κόκκο άμμου του σύμπαντος πόσο εγωιστής πρέπει να είναι κανείς για να δέχεται αυτή την χαζομάραhttp://www.youtube.com/watch?v=HEheh1BH34Q&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=5RfPT5c9zAk&feature=related  Edited by - αθεος on 30/11/2010 21:20:45 |
| ΟΙ 7 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ (** Από την Νεώτερη στην Παλαιότερη **) |
| promitheus90 |
Απεστάλη: 13/12/2010, 00:45:13
Καταλαβαίνω φίλε μου και συμφωνώ. Τώρα,περί αγάπης...έτσι φαίνεται για να'μαι δω και να συζητάω για όλα αυτά.Ελπίζω μόνο μερίδιο αυτής της αγάπης να έχω και γω ο ίδιος.Αλλά νομίζω ότι η αγάπη πάνω κάτω μας κατευθύνει όλους σε τέτοιες σκέψεις...που δεν χωρίζουν αλλά γκρεμίζουν εμπόδια ανάμεσά μας. Edited by - promitheus90 on 13/12/2010 00:45:57 |
| ΠΛΑΤΩΝΑΣ |
Απεστάλη: 13/12/2010, 00:12:12
Ας πούμε πως δεν θυμάσαι τι έγινε όταν ήσουν 5 χρονων.Η και νωρίτερα. |
| ΠΛΑΤΩΝΑΣ |
Απεστάλη: 13/12/2010, 00:02:23
Προμηθέα, δεν έγραψα πως προπαντως αγαπάς, χωρίς αιτία. |
| promitheus90 |
Απεστάλη: 13/12/2010, 00:01:59
quote:
Πλάτωνας Είναι σαν να έχεις μέσα ένα μεταφραστή, (ο εαυτός) που απόκτησε ξεχωρη Ταυτοτητα. Όταν σου μιλάει κάποιος και αφερεισαι, είναι σαν να είσαι παρών απών. Όσο περισσότερο αφυπνιζεσαι, στο τωρα, τόσο περισσότερο εναρμονιζεσαι στη ζωη. Επιπλεον, αυτο που οι ψυχαναλυτες ονομάζουν υποσυνηδειτο, (ο άγνωστος εαυτός) όσο αφυπνιζεται, τόσο σου διηγηται ότι δεν θυμάσαι.
Τι είναι αυτό που δεν θυμόμαστε; |
| ΠΛΑΤΩΝΑΣ |
Απεστάλη: 12/12/2010, 23:46:08
Προμηθέας Αυτή την εντύπωση έχω για το ρόλο που έχει ο εαυτός και το εγώ στο matrix που βρισκόμαστε.Αλλά παρ'όλα αυτά δυσκολεύομαι να εκφράσω το ποιος είναι ο ρόλος του θείου και της πίστης σε όλο αυτό καθώς και το πώς το προσδιορίζεις εσύ φίλε μου Πλάτωνα. ................... Προμηθέα, ας μην υποπεσουμε στο λάθος, να θελουμε να προσδιωρισουμε τα πάντα. Δεν γράφω γιατί θέλω να σε οδήγηση κάπου, γράφω πρωτα απο όλα γιατί με ρωτάς και μαθαίνω μάζυ σου.
Για το θείο πέραν του κινούν ακίνητο, που ΕΙΝΑΙ, δεν έχω άλλο να γράψω, η αν γράψω ωφειλω να πω τι προκαλει στον εαυτο,
πως ανανεώνεται, είναι γεμάτος ενέργεια, δεν του λυπεί τίποτα, μαθαίνει συνεχώς, κάτι σαν φως του εαυτού.
Η πίστη, (όταν είναι αυτο), δεν χρειάζεται.
".................
Πλάτωνα...
Είναι γεγονός ότι ΚΑΙ ο Αριστοτέλης επηρεάσθηκε απο τον δάσκαλό του τον Πλάτωνα και αναφέρθηκε και στα "τα περί ψυχής"... Ωστόσο -γνώμη μου- έχω την αίσθηση , ότι αγνοούσε αρκετά πράγματα περί του υποκειμένου άνθρωπος και μολονότι ως γενική αναφορά μπορώ να δεχθώ , ότι για την εποχή του ήταν θαυμαστή .... εν τούτοις υπήρξαν και "αστοχίες' ως προς τις παρατηρήσεις του που ενδεχομένως και να μην υπήρχαν , αν δεν ηταν επηρεασμένος απο τον δασκαλό του τον Πλάτωνα...αυτή είναι άποψή μου και τιθέμενη πάντα στην βάσανο της κριτικής... Έαρινε, χρειάζεται να διαβάσεις όλο το έργο του Πλάτωνα, για να καταλάβεις πως τα περισσωτερα που έγραψε, ήταν (γνώση) που έπρεπε να μεταδωθει. Ένα μυαλο σαν του αριστοτελη, που κάθεται 20 χρόνια δυπλα στο δάσκαλο, και φεύγει μόνο μετα το θάνατο του, Κάτι όφελει να μας πει. Δεν τον ονομάζεται θεϊκό γιατί του έκανε κομπλιμενταλ όπως και ο Πλάτωνας τον ονομάζουμε, ο ΝΟΥΣ. Ο Πλάτωνας μετέφερε αρκετούς μύθους, μα η σκέψη του είναι κυριως μέσα απο τη φωνή και σκεψη του Σωκρατη και του Αθηναίου. ..................
Εαρινος Με το βάζο τώρα και το επικαθήμενο "Διαβολάκο" , έχω να παρατηρήσω τα εξής... Το βάζο -όπως λές- το βλέπουμε -υποτίθεται όλοι- αλλα τον "Διαβολάκο" ένας...ωστόσο -και δώ θα κάνω την επισήμανσή μου- το τι σημαίνει το βάζο για τον καθένα μας ξεχωριστά , μόνο εμείς οι ίδιοι το γνωρίζουμε και εξηγούμαι... Καθε τι εντυπωμένο εντός μας , έχει καταχωρηθεί με έναν συναισθηματικό μανδύα και για κάποιον άνθρωπο η εικόνα ενός βάζου μπορεί να επιφέρει όμορφα συναισθήματα και όμορφες αναμνήσεις και για κάποιον άλλο ίσως το εντελώς αντίθετο...και σε κάποιον άλλο σύγχυση και συναισθηματική αλλα και "νοητική" αταξία... Είμαι σιγουρος ότι αντιλαμβάνεσαι τι εν-νοώ και δεν θα προχωρήσω σε επειμέρους ανάλυση...ωστόσο θα παρατηρήσω την προσπάθειά σου για μια όσο το δυνατόν καλύτερη ανάλυση των γεγονότων και οφείλω να ομολογήσω , ότι είναι αξιοπρόσεκτη..!!! ................. Ότι και να προκαλεί αερινε, είναι μια αντίδραση. Αυτο προσπαθω να πω, να καταλάβουμε την αυτόνομη αντίδραση μέσα, πως λειτουργει, πως εχει δημιουργηθει μια διανοητική μόνο προσεγκιση της ζωης. Είναι σαν να έχεις μέσα ένα μεταφραστή, (ο εαυτός) που απόκτησε ξεχωρη Ταυτοτητα. Όταν σου μιλάει κάποιος και αφερεισαι, είναι σαν να είσαι παρών απών. Όσο περισσότερο αφυπνιζεσαι, στο τωρα, τόσο περισσότερο εναρμονιζεσαι στη ζωη. Επιπλεον, αυτο που οι ψυχαναλυτες ονομάζουν υποσυνηδειτο, (ο άγνωστος εαυτός) όσο αφυπνιζεται, τόσο σου διηγηται ότι δεν θυμάσαι. |
| Εαρινός |
Απεστάλη: 12/12/2010, 22:43:51
Πλάτωνα...Είναι γεγονός ότι ΚΑΙ ο Αριστοτέλης επηρεάσθηκε απο τον δάσκαλό του τον Πλάτωνα και αναφέρθηκε και στα "τα περί ψυχής"... Ωστόσο -γνώμη μου- έχω την αίσθηση , ότι αγνοούσε αρκετά πράγματα περί του υποκειμένου άνθρωπος και μολονότι ως γενική αναφορά μπορώ να δεχθώ , ότι για την εποχή του ήταν θαυμαστή .... εν τούτοις υπήρξαν και "αστοχίες' ως προς τις παρατηρήσεις του που ενδεχομένως και να μην υπήρχαν , αν δεν ηταν επηρεασμένος απο τον δασκαλό του τον Πλάτωνα...αυτή είναι άποψή μου και τιθέμενη πάντα στην βάσανο της κριτικής... Με το βάζο τώρα και το επικαθήμενο "Διαβολάκο" , έχω να παρατηρήσω τα εξής... Το βάζο -όπως λές- το βλέπουμε -υποτίθεται όλοι- αλλα τον "Διαβολάκο" ένας...ωστόσο -και δώ θα κάνω την επισήμανσή μου- το τι σημαίνει το βάζο για τον καθένα μας ξεχωριστά , μόνο εμείς οι ίδιοι το γνωρίζουμε και εξηγούμαι... Καθε τι εντυπωμένο εντός μας , έχει καταχωρηθεί με έναν συναισθηματικό μανδύα και για κάποιον άνθρωπο η εικόνα ενός βάζου μπορεί να επιφέρει όμορφα συναισθήματα και όμορφες αναμνήσεις και για κάποιον άλλο ίσως το εντελώς αντίθετο...και σε κάποιον άλλο σύγχυση και συναισθηματική αλλα και "νοητική" αταξία... Είμαι σιγουρος ότι αντιλαμβάνεσαι τι εν-νοώ και δεν θα προχωρήσω σε επιμέρους ανάλυση...ωστόσο θα παρατηρήσω την προσπάθειά σου για μια όσο το δυνατόν καλύτερη ανάλυση των γεγονότων και οφείλω να ομολογήσω , ότι είναι αξιοπρόσεκτη..!!! 
Μείνε μέσα στο παιχνίδι... Edited by - Εαρινός on 12/12/2010 22:45:15 Edited by - Εαρινός on 12/12/2010 23:11:21 |
| promitheus90 |
Απεστάλη: 12/12/2010, 22:17:50
quote:
Ο εαυτός μας για να δει το βάζο, (το πραγματικο) και όχι την ιδέα, εχει ανάγκη απο ησυχία.
Κοιταχτε το βάζο σας η ένα οποιδηπτε αντικείμενο. Δεν είναι δύσκολη η παρατήρηση δίχως παρατηρητή? Τώρα η μεγαλύτερη δυσκολία έγκειται στο ότι ο εαυτός μας, δεν είναι κάτι επίπεδο, μα εχει διάφορα επίπεδα, είναι διλ. φτιαχμενος στο χρόνο. Επίπεδα θα πει, πως ο εαυτός μας συνεχώς προσθέτει εμπειρίες, γνώση, κλπ κλπ. Και αυτα τα διάφορα επίπεδα, είναι συνεχώς σε κίνηση, όχι μόνο επιφανειακά, μα και βαθειά μέσα μας, για αυτο το πρώτο βήμα μας προς την ελευθερια είναι η κάθαρση απο ότι κουβαλάμε, που με τα χρόνια εγινε συνήθεια, και είναι σχεδόν αδύνατο να εμφανισθεί η πηγή, σαν κάτι φυσιολογικό. Αν φερναμε τον Αριστοτέλη σήμερα (ενα μυαλο τετραπερατο) μπροστά σε μια τηλεόραση,
χωρις να γνωριζει την εξέλιξη,
ποια νομίζεται θα ήταν η πρώτη του εντύπωση. Φυσική, η μεταφυσική? Το ίδιο συμβαίνει σε όποιον βγει απο τη συνήθεια, χιλιετηριδων.
Αρχίζω μάλλον να καταλαβαίνω πού το πηγαίνεις.Αν λοιπόν αντιλαμβάνομαι σωστά προσεγγύζεις το Αληθές Πλατωνικά,ως Ιδέα δλδ ως αυτό που υπήρχε μέσα μας ή καλύτερα ήταν εμείς και ξεχάστηκε κατά την είσοδό μας στον υλικό κόσμο. Αυτό ήθελα και γω να πλησιάσω μιλώντας για το θάνατο.Ότι η "μη εμπειρία" του επιστητού οδηγεί στην ελευθερία του πνεύματος από την άποψη ότι κάθετι σχετικό με τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε γεννά τις αντιπαραθέσεις,ιδεολογίες,εγωισμούς και εξαρτήσεις.Το έθεσες καλύτερα με τον ύπνο.Και αφού μίλησες και για Αριστοτέλη,ο ίδιος είχε πει ότι "Ο Ύπνος είναι ένας μικρός Θάνατος και ο Θάνατος ένας μεγάλος Ύπνος".Πάνω κάτω αν και δεν μπορώ να το πω με βεβαιότητα,μια παρόμοια κατάσταση ίσως "βιώνει" η ψυχή προ γεννήσεως. Αν κάποιος λοιπόν αντιληφθεί ότι έρχεται γυμνός και απελευθερωμένος από κάθετι που του προσάπτει το υλικό-κοσμικό γίγνεσθαι της ζωής και πως επίσης γυμνός φεύγει,νομίζω ότι ελευθερώνεται ή προς τα 'κει βαδίζει με βήματα σίγουρα.Και αυτό μπορεί να το παρατηρήσει στην καθημερινή του ζωή μέσω του ύπνου που είναι μια σύντομη και συνήθως ασυνείδητη επαφή με την ελεύθερη ιδέα του εαυτού του και της ψυχής του. Αυτή την εντύπωση έχω για το ρόλο που έχει ο εαυτός και το εγώ στο matrix που βρισκόμαστε.Αλλά παρ'όλα αυτά δυσκολεύομαι να εκφράσω το ποιος είναι ο ρόλος του θείου και της πίστης σε όλο αυτό καθώς και το πώς το προσδιορίζεις εσύ φίλε μου Πλάτωνα. Edited by - promitheus90 on 12/12/2010 22:18:18 |
|
