Επίσης μπορώ να συμπαθήσω ή να αντιπαθήσω ένα άτομο με το που το δώ,χωρίς να το γνωρίσω καθόλου όπως και να καταλάβω κοιτάζοντάς το αν έχει κάτι.(στεναχωρημένος,αν είναι καλά κτλ). Επίσης κάτι τι οποίο με αγχώνει και δεν ξέρω την αιτία που το έχω είναι το έντονο προαίσθημα.Με το παραμικρό και χωρίς λόγο μπορώ να νοιώσω ένα απίστευτο βάρος που μπορεί να κρατήσει για μέρες ή και για μήνα ακόμα,η μια αγαλλίαση λες και η ψυχή μου είναι καθαρή,αν καταλαβαίνεται τι θέλω να πω..

νιωθω ακριβως τα ιδια με σενα με τη διαφορα οτι εγω αργησα λιγο να τα συνειδητοποίησω.εγω ειμαι 35 τωρα κ σχεδον στην ηλικια σου κ λιγο πιο πισω,βιωνω αυτα που λες.
θελω παρα πολυ για παραδειγμα αν ειναι καποιος στεναχωρημενος,να καθησω κ να τον ακουσω με ολη μου την ψυχη κ να τον βοηθησω να νιωσει καλυτερα αν μπορω,αλλα δυστηχως ειναι καπως δυσκολο να τσαλακωσει καποιος την εικονα του κ δειξει οτι δεν ειναι ολα τελεια στη ζωη του.αλλα εγω το βλεπω στα ματια του.
με μια κινηση του αλλου μπορω να καταλαβω πολλα.
εγω παλι οταν αγχωνομαι χωρις λογο,ξερω πλεον οτι κατι θα γινει κατα τη δειαρκεια της ημερας,που θα με χαλασει.μια στις δεκα να πεσω εξω κ να μη γινει τιποτα.κ αυτο ισως γιατι αυτος/η που θα ηθελε να μου πει η να κανει κατι,αλλαξε γνωμη ισως.
για μενα, αυτο που βιωνεις κ βιωνω,απ'τη μια ειναι καλο γιατι ξερουμε με ποιους εχουμε να κανουμε(να σημειωσω εδω οτι μπορω να καταλαβω επισης αν αυτος/η που ειναι απεναντι μου,ειναι καλος ανθρωπος η οχι)κ απο την αλλη ειναι καπως δυσαρεστο το συναισθημα του ανεξηγητου αγχους κ η συμπαθεια κ αντιπαθεια για καποιον,μερικες φορες με πληγωνει εμενα προσωπικα.αν τον συμπαθησω μπορει να με συμπαθησει κ αυτος,αλλα στα ματια του να βλεπω υποκρισια κ να απογοητευτω.αν τον αντιπαθησω με την πρωτη ματια,θεν θελω να καθησω μαζι του απο ευγενεια γιατι ειναι υποκρισια απο την πλευρα μου να κανω κατι για το οποιο δεν το αισθανομαι.
λογικο ειναι να μην ταιριαζουμε με ολους τους ανθρωπους.
αρκει που καταλαβαινουμε τις προθεσεις τους απεναντι μας.απο κει κ περα διαλεγουμε το πως θελουμε κ ποιους θελουμε να ειναι η οχι διπλα μας.
δεν ειναι καθολου λογικο να αναρωτιεσαι αν εισαι τρελη η φαντασιοπληκτη.δεν εισαι.εισαι διαφορετικη.ζησε μ'αυτο κ προσπαθησε να το ελενχεις οσο μπορεις,γνωριζοντας πανω απ'ολα τον εαυτο σου.ολες σου τις πτυχες.καλες η κακες.
κ επειδη η γνωση ειναι δυναμη,θα σε βοηθησει παρα πολυ να γνωρισεις τον εαυτο σου καλυτερα.μεσα σου θα βρεις ολες τις απαντησεις αρκει να αφιερωσεις χρονο για σενα κ το μεσα σου.
θα αινσθανθεις καλυτερα κ θα βλεπεις τα πραγματα διαφορετικα.
αρκει να παραμεινεις αληθινη κ φωτεινη.θα ανακαλυψεις περισοτερα ψυχικα χαρισματα κ θα εναρμονηθεις με το ειναι σου,χωρις ενοχες για το αν εισαι τρελη η οχι.
ελπιζω να βοηθησα.

Ο Μπετόβεν ήταν πολύ μεγάλο ταλέντο.
Μήπως ο Στέλιος Καζαντζίδης τι ήταν?.

Και ό Πελέ ?
Ο .... Καραγκούνης?