Ζούμε σε δύσκολες εποχές για τα ιδανικά.Όχι μόνο τα δικά μας.Τα ελληνικά..
Όλων των εθνών.Αλλά ας δούμε λίγο, τι γινόταν παλαιότερα.
Η ρήση "Η ιστορία γράφεται από τους νικητές" είναι γνωστή.
Είναι ακριβής όμως?
Εδώ δεν υπάρχει μονολεκτική απάντηση.
Θα προσπαθήσω σύντομα,να δώσω μια ερμηνεία.
Μετά από ένα σημαντικό ιστορικό συμβάν,ακολουθούν τα άμεσα γεγονότα.
Αυτά που διαρκούν κάποιους μήνες.Άντε λίγα χρόνια.
Μετά, αυτά που διαρκούν μια γενιά.
Και μετά αυτά που απομακρύνονται από το συμβάν πάνω από πενήντα χρόνια.Τότε που οι πρωταγωνιστές έχουν παραγκωνιστεί ή πεθάνει.
Τα πρώτα,τα γράφουν σαφώς οι νικητές.Στο μεγαλύτερο ποσοστό.
Ακόμη κι αν υπάρχουν καταγραφές από την άλλη πλευρά,μένουν στο περιθώριο.Στην καλύτερη περίπτωση εμφανίζονται πολλά χρόνια μετά..
Στη περίοδο που διαρκεί μια γενιά (την δεύτερη του συλλογισμού),τα γεγονότα τα γράφουν και οι δυο πλευρές που τα έζησαν.Αυτό δίνει ένα τόνο αξιοπιστίας διότι αυτοί που τα έζησαν ,θεωρητικά ήταν αυτόπτες μάρτυρες.Παράλλληλα όμως ,ακριβώς επειδή τα έζησαν και τους πόνεσαν,η ματιά τους έχει και υποκειμενικό χρώμα.Έντονο,κάποιες φορές.
Στην τρίτη περίοδο-μετά την πάροδο πεντηκονταετίας-τα γεγονότα τα σχολιάζουν και τα ερμηνεύουν όλοι.
Και όταν λέω όλοι,εννοώ από τον κάθε πικραμένο και άσχετο μέχρι τον σοβαρότερο μελετητή.Τα σχολιάζει κάθε καρυδιάς καρύδι,με απλά λόγια.
Τι κάνουμε λοιπόν για να βρεθούμε κοντύτερα στην αλήθεια?
Αφού απομακρυνθούμε όσο μπορούμε από το συναίσθημα που προκαλούν μερικές φορές τα ιστορικά γεγονότα,μελετάμε τις πηγές και κοιτάμε την "συνολική ιστορική εικόνα".
Συχωρέστε με.Μόλις δημιούργησα έναν όρο...
Θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα.
Επιλέγω ελληνικό,επειδή υποτίθεται ότι γνωρίζουμε καλύτερα τα δικά μας,τα του οίκου μας...
Μέγας Αλέξανδρος.
Στην πρώτη περίοδο δημιούργησε ιστορία.Και την έγραψε κιόλας.Το είχε προβλέψει εξ' άλλου.Ότι θα την δημιουργήσει.Και ότι θα την γράψει.
Στην δεύτερη περίοδο γράφτηκαν πολλά.Από πολλούς.Δεν σώθηκαν όμως, παρά λίγα..
Στην τρίτη περίοδο έχουμε πληθώρα σχολιαστών και μελετητών.
Ακόμα και αυτό που κάνω εδώ, εντάσσεται σε αυτήν την περίοδο..
Τα στοιχεία λοιπόν είναι πάνω στο τραπέζι.Δεδομένα από πηγές αλλά και απόψεις από όλες τις εποχές.
Ποια είναι η συνολική εικόνα για τον Μ.Αλέξανδρο?
Ας δούμε τις επιμέρους πρώτα:
Έχουν ειπωθεί κατά καιρούς..
-Ο Μέγιστος των στρατηλατών
-Ο Σφαγέας
-ο Εκπολιτιστής
-Ο Πρώτος παγκοσμιοποιητής
-Ο Ημίθεος
-Ο Εξελληνιστής
-Ο Μέγιστος των Ελλήνων
-Ο Έλληνας Ιμπεριαλιστής
-Ο Πολυπολιτισμικός
-Ο Γενναιότερος όλων
-Ο Ομοφυλλόφιλος
-Ο Μακεδόνας
-Ο Μακεντόνσκι..
Τι μένει?
Μένει η συνισταμένη των σοβαρότερων και επιστημονικότερων αναφορών.
Μένει η συνολική ιστορική εικόνα.
Όχι η δική μου εικόνα.
Όχι η εικόνα του Ελληναρά.
Όχι η εικόνα του Αριστερούλη.
ΟΧΙ αυτές,ευτυχώς.
Και πάμε πάλι στα ιδανικά.
Τέτοια, υπάρχουν σε όλα τα έθνη.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να ψάξω να βρω ποιου έθνους είναι τα καλύτερα και πιο ουσιώδη.Δε θα το κάνω αυτό.
Θα πω όμως ότι, όλων των εθνών τα ιδανικά,ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ χρόνο με το χρόνο.
Κάποιοι το καθοδηγούν αυτό το έργο.
Τους έχουμε δώσει πολλά ονόματα,κατά καιρούς.
Επικυρίαρχοι,Ηνίοχοι,Σιωνιστές κλπ κλπ. Πιάσε τ'αυγό και κούρευτο...
Η κεντρική ιδέα είναι μια:
Επειδή τα ιδανικά είναι σε εκπτώσεις,εδώ και χρόνια,κάποιοι κάνουν και εκπτώσεις μεταξύ των ιδανικών.
Δηλαδή δεν μας παίρνει να είμαστε και πατριώτες και ανθρωπιστές....
Και έτσι κάποιοι γίνονται μόνο πατριώτες...
Και κάποιοι μόνο ανθρωπιστές...
Και οι δυο αυτές κατηγορίες είναι για τα πανηγύρια.
Την παρούσα ανάρτηση την αφιερώνω στους φίλους μου.
Και αυτοί δεν είναι μόνο οι κολλητοί μου.Είναι και οι δυνητικά φίλοι μου.
Όπως ο Ελάχιστος.Όπως ο Ανδρέας.
Μάγκες,η ιστορία δεν ρωτάει.Επιλέγει τυχαία μονάδες.
Είναι σαν την ζωή και τον θάνατο.
Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ζήσεις και να πεθάνεις όρθιος.
Και να αφήσεις και τους γύρω σου να κάνουν το ΙΔΙΟ.
καλημέρα σε όλους σας.
Με καλύτερό σου φάε,πιε και νηστικός κοιμήσου.
