Tότε ήτανε...θα δούμε.
Τώρα...τα βλέπουμε.

Καλώς τα τα παιδιά.

Αυτές οι λεπτομέρειες δεν έχουν καμία σημασία. Είτε στον Ευβοϊκό, είτε στη Μύκονο είτε στην Κρήτη, αν και όποτε μαζευτούν.

Αυτά που έχουν σημασία είναι τα παραπάνω νουμεράκια που είχα γράψει από πέρυσι, και ιδίως τα (5) και (6) που έχουν επιδεινωθεί κιόλας.
Συν το ότι ο Ερδογάνης, όσο κι αν είναι 'εφτάψυχος' μέχρι τώρα, το καντηλάκι του τελειώνει από άποψη υγείας/ηλικίας έτσι κι αλλιώς.

Οπότε ή θα τον προλάβουν οι 'άλλες' καταστάσεις και θα ψοφήσει κατά ή μετά
ή θα ψοφήσει πρώτα, και ύστερα θα πυροδοτηθούν ούτως ή άλλως εξελίξεις σε πολλά μέτωπα, γιατί το καθεστώς που έστησε θα πέσει με πάταγο.

Το πρόβλημα της Τουρκίας -δηλαδή της Ερντογανικής ηγεσίας της- είναι ο χρόνος. Δεν έχει χρόνο, και ο λίγος που απομένει κυλάει πολύ γρήγορα.

Ο Ερντογάν ανοίχτηκε σε πολλά μέτωπα, και σχεδόν δεν του βγαίνει κανένα όπως ακριβώς το ήθελε.

1) Στη Συρία, έχει μια υπό όρους ανοχή της Ρωσίας, αλλά όσο αυτή δεν τον αφήνει να κάνει πλήρες παιχνίδι και να βάλει αεροπορία μέσα, θα τον πίνει πανηγυρικά.( Άσε που ίσως τώρα είναι και η ώρα που ο Ρώσος παίρνει εκδίκηση για κάτι αεροπλανάκια που του ρίξανε, και τότε λέγανε όλοι μα καλά η Ρωσία δεν θα αντιδράσει που κάτι ισλαμοτουρκικά τσογλάνια στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας σκυλεύουνε τους πεσόντες πιλότους της?) Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο όπως λένε.
Η Ρωσία περισσότερο χρησιμοποιεί την Τουρκία, παρά είναι "σύμμαχος" με την τυπική έννοια του όρου.
Και γι'αυτό βεβαίως, τα Τουρκικά φέρετρα ερχονται δεκαδες από την Ιντλίμπ και τα περίχωρα....

2) Στη Λιβύη. Μια από τα ίδια. Με μια διεθνώς αμφιλεγόμενη κίνηση να παρουσιάσει (μαξιμαλιστικά) ότι η Τουρκία έχει θαλάσσια σύνορα με τη Λιβύη και εφάπτονται οι ΑΟΖ τους, έχει γελάσει μέχρι και η παρδαλή πέστροφα.... Μπορεί μεν ο Σαρατζ να έχει (για λίγο ακόμα) διεθνή στήριξη και αναγνωριση, αλλά κάνει κουμάντο στη χώρα της Λιβύης πλέον, όσο ο Κων/νος Παλαιολόγος στο Βυζάντιο προ της πτώσης, όπου του είχε μείνει μόνο η Πόλη. Ο Χαφταρ αλωνίζει στη Λιβύη και έχει καταλάβει πάνω από το 90% της έκτασής της, ενώ δεν είναι μόνος καθώς έχει και μπλοκ χωρών που τον στηρίζουν.

3) στα ελληνοτουρκικά. Με αυτά που κάνει στα σύνορα, μεγενθύνει το θέμα, και γελοιποιείται αυτός και η Τουρκία, αφού δείχνουν ξεκάθαρα σε όλους πλέον το παιχνίδι με τους "σπρωχτούς λαθρομετανάστες". Απόβαση στον Εβρο δεν γίνεται ούτε γίνοταν ποτέ να κάνει, από παλιά, όχι μόνο τώρα που έχουν τριπλασσιαστεί οι φρουρές και τα περίπολα. Του μένει μόνο ντου-επεισόδιο σε νησί, και αυτό όχι σε μεγάλο, ή τσαμπουκάδες τύπου εμβολίζουμε σκάφη.

4) Κορονοϊός. Η Τουρκία είναι μια χώρα που συνορεύει με το Ιράν. Όταν στο Ιράν γίνεται της κακομοίρας και ο ιός θερίζει, η Τουρκία δεν πείθει ούτε τον εαυτό της όταν λέει για 0 ή 1 ή2 κρούσματα. Το πιθανότερο είναι ότι έχει χιλιάδες, απλώς ίσως να μην έφτασαν μέχρι την Κωνσταντινούπολη και την αυλή του Ερντογάν. Αλλά αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθούν τα νούμερα, και με...πάταγο.

5) Κουρδικό. Οι Κούρδοι ήταν και είναι πάντα εκεί, και παραμένουν. Τις προάλλες τους έδωσαν πεσκέσι ένα ντου σε στρατιωτικό κομβόι και έστειλαν πακέτο 70-80 φέρετρα πίσω στην Τουρκία. Προφανώς αν δουν ότι ευνοούνται και από τις περιστάσεις και τη γενικότερη κατάσταση θα κοιτάξουν να την επωφεληθούν και θα ξεσαλώσουν και αυτοί.

6) Οικονομία. Εδώ γελάνε ακόμα και τα τεφτέρια των μπακάληδων. Τελείως ανυπόληπτη, με πληθωρισμούς να τρέχουν, με σκάνδαλα, με καταβαράθρωση χρηματιστηρίων, κλείσιμο ή ρευστοποίηση μεγάλων εταιρειών, λίρα που κατρακυλάει, χρεή σε δολαρια που διογκώνονται, κλπ

Με όλα αυτά το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν θα ηθελε να είναι στη θέση του Ερντογάν σε αυτή τη χρονική συγκυρία, αλλά και ο ίδιος ξέρει ότι οι μέρες του τελειώνουν όχι μόνο λόγω ηλικίας/υγείας, αλλά γιατί το εσωτερικό μέτωπο εναντίον του βράζει.