Ναι, σ'αυτό έχεις απόλυτο δίκιο. Αναφέρεσαι στο δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής που λέει, με λίγα λόγια, πως η εντροπία πάντα αυξάνεται. Το σύμπαν τείνει στην ακαταστασία/χάος μειώνοντας έτσι τη θερμοκρασία συνεχώς, αλλά χωρίς ποτέ να φτάσει την τιμή του απόλυτου μηδενός. Αλλά ας μην ξεχνάμε και τι είναι η εντρόπια: είναι, εκτός από το βαθμό ακαταστασίας, και η ικανότητα παραγωγής έργου. Σχετικά με αυτό, συναντάμε και το λάθος που έκανε το Steven Hawking όταν υπέθεσε πως ένα κλειστό σύμπαν θα είχε ως αποτέλεσμα την μείωση της εντροπίας και, συνεπώς, την αντιστροφή της ροής του χρόνου (αυτό θα συνέβαινε γιατί ο χρόνος κυλάει σύμφωνα με το θερμοδυναμικό ρολόι, δηλαδή προς την αύξηση της εντροπίας). Δεν έλαβε υπόψην όμως και τη βαρύτητα. Η κατάρρευση θα προκλεινόταν από τη βαρύτητα, που είναι ικανότητα παραγωγής έργου, οπότε και πάλι η εντρόπια αυξάνεται.

ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

haha... Είναι αυτό που πολλοί ανθρώποι κάνουν λάθος (με το δίκιο τους δηλαδή). Όχι, δεν είμαστε τετραδιάστατα όντα, αλλά ζούμε σε έναν (τουλάχιστον) τετραδιάστατο κόσμο. Αν ήμασταν 4D όντα, θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε τον 4D, όμως αυτό δε συμβαίνει. Και δε συμβαίνει γιατί, όπως απέδειξε και ο θείος Αλβέρτος, στον 4D κόσμο με τη διάσταση του χρόνου, τα πάντα κινούνται ταυτόχρονα στη ροή ενός παγκόσμιου χρόνου. Αλλά για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, θα αναφέρομαι πάντα σε χωρικές διαστάσεις, άρα, όταν λέω 4D κόσμο, εννοώ τον κόσμο που καταλβαίνουμε με μια επιπλέον χωρική διάσταση.

ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

my pleasure

Ωστόσο, τα όντα ανώτερων διαστάσεων (αν υπάρχουν) θα μπορούσαν να αντιλειφθούν τον δικό μας κόσμο και να επιδράσουν σε αυτόν, ενώ εμείς διατηρούμε πλήρη άγνοια για τις ενέργειές τους!! Για να καταλάβουμε πώς αυτό μπορεί να συμβεί, ας πάρουμε για παράδειγμα τον δισδιάστατο κόσμο (επιφάνειες με μηδενικό πάχος). Αν, ας πούμε, υπάρχει ένα δισδιάστατο διαμάντι μέσα σε ένα αδιαπέραστο τετράγωνο, ενώ ένας δισδιάστατος κλέφτης επιθυμεί να κλέψει το διαμάντι. Γι'αυτόν δεν υπάρχει τρόπος να καταφέρει να αποκτήσει το διαμάντι με οποιαδήποτε δισδιάστατα μέσα. Εμείς, όμως, ως τρισδιάστατα όντα, μπορούμε να επιδράσουμε στο σκηνικό. Μπορούμε να πάρουμε χωρίς καμία δυσκολία το δισδιάστατο διαμάντι μέσα από το τετράγωνο, που για εμάς δεν είναι παρά 4 γραμμές ενωμένες, να το φέρουμε στον τρισδιάστατο κόσμο μας και έπειτα να το ξαναβάλουμε μέσα στον δισδιάστατο κόσμο έξω από το τετράγωνο, ώστε ο κλέφτης να μπορεί να το πάρει. Ο κάτοικος της επιφάνειας θα θεωρήσει την ενέργεια αυτή ως θαύμα παράλογο: το διαμάντι δια μαγείας βρέθηκε μπροστά του, έξω από το αδιαπέραστο τετράγωνο. Δε θα καταλάβει ποτέ πως εμείς εκτελέσαμε την πιο πάνω ενέργεια.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι όταν σχεδιάσουμε μια γραμμή σε μια επιφάνεια δύο διαστάσεων: για τους διασδιάστατους κατοίκους, η γραμμή αποτελεί ένα αδιαπέραστο τοίχος που δημιούργηθηκε από το τίποτα, ενώ για εμάς δεν είναι παρά μια ασήμαντη γραμμή.

Με τον ίδιο τρόπο μπορεί και τετραδιάστατα όντα να εμπλέκονται στη δομή του κόσμου μας. Εμείς θα βλέπαμε τις ενέργειές τους ως θαύματα!!

Εδώ, θα ήθελα να πω πως οι κάτοικοι του δισδιάστατου κόσμου θα μπορούσαν να καταλάβουν πως υπάρχει μια τρίτη διάσταση μελετώντας τη φύση του σύμπαντός τους. Όπως όλοι ξέρουμε, ένα συνιθισμένο τριγώνο χαραγμένο σε μια επιφάνεια αποτελείται από τρεις γωνιές οι οποίες φέρουν άθροισμα 180º. Σε αυτή την περίπτωση το σύμπαν του δισδιάστατου κόσμου είναι επίπεδο. Μπορεί όμως να φέρει και καμπυλότητα, να είναι δηλαδή κλειστό (με θετική καμπυλότητα) ή ανοικτό (με αρνητική καμπυλότητα). Αν παρουσιάζεται καμπυλότητα στο δισδιάστατο σύμπαν, τότε ένα τρίγωνο σε τέτοιο χώρο θα είχε άρθροισμα γωνιών μεγαλύτερο (κλειστό σύμπαν) ή μικρότερο (ανοικτό σύμπαν) των 180º. Αν οι δισδιάστατοι επιστήμονες λάμβαναν τέτοια ποσά, θα ήξεραν πως στο σύμπαν τους εμπεριέχεται, τουλάχιστον, και μια τρίτη διάσταση, αλλά δε θα μπορούσαν να ξέρουν για τη φύση της ή να την αντιληφθούν. Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε κι εμείς να ανακαλύψουμε αν στο σύμπαν μας εμπλέκεται και μια τέταρτη (χωρική) διάσταση. Τέτοια πειράματα έχουν διεξαχθεί και τα αποτελέσματα ήταν συγκλονιστηκά και απρόσμενα: ανακαλύφθηκε πως το σύμπαν μας τείνει στο επίπεδο σχήμα!! (μιλάμε για σχήμα δισδιάστατο γιατί αφερούμε μια χωρική διάσταση ώστε να προσθέσουμε στη θέση της τη χρονική διάσταση)

Αυτό φύσικα μπορεί να ερμηνευθεί και με το ότι το Σύμπαν είναι εξαιρετικά τεράστιο ώστε ακόμα κι αν είχε καμπυλότητα να φαινόταν σε εμάς σαν επίπεδο. Η καμπυλότητα αυτή μπορεί να είχε τιμή 0,00000000000000000000000..(μετά από μερικά εκατομμύρια μηδενικά)..1, τιμή που καμία συσκευή δε μπορεί να ανιχνεύσει σήμερα ή στο απώτερο μέλλον. Αυτό, όμως, μας δείνει και μια γεύση για την τελειότητα του Σύμπαντος: τόση ώστε να τείνει σε μια τιμή προς ένα επίπεδο σύμπαν!!

(ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΣΕ ΠΛΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΗΓΗΘΕΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΩΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ, ΟΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΛΕΨΕΤΕ, ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΣΧΕΣΗΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ)

Για να καταλάβουμε πόσο εξωφρενικά απίστευτο είναι η τιμή της καμπυλότητας να είναι 0, πρέπει να καταλάβουμε την σημασία της πυκνότητας του Σύμπαντος. Η πυκνότητα του σύμπαντος είναι αυτή που θα μας πει αν το σύμπαν θα καταλήξει σε μια Μεγάλη Σύνθλιψη (Big Crunch-Το Σύμπαν καταρρέει κάτω από την επίδραση της βαρύτητας σε μια σημειακή ανωμαλία σαν αυτή πριν το Big Bang), σε ένα Μεγάλο Ψύχος (Big Freeze-Το σύμπαν συνεχίζει να διαστέλλεται με επιβραδυνόμενο ρυθμό επ'άπειρον, δηλαδή χωρίς ποτέ να σταματήσει η διαστολή) ή ένα Μεγάλο Σχίσμα (Big Rip-Το σύμπαν διαστέλλεται με τέτοιο ρυθμό που καταλήγει στη διάσπαση των πάντων, ακόμα και των ατόμων. Πρόκειται για αιώνια διαστολή). Ας συμβολίσουμε την πυκνότητα του Σύμπαντος με το γράμμα Ω και αποδόσουμε την τιμή 1 αν το Σύμπαν είναι επίπεδο:

Αν Ω>1 => το Σύμπαν είναι ανοικτό και θα έχει ως μοίρα το Μεγάλο Σχίσμα
Αν Ω<1 => το Σύμπαν είναι κλειστό και θα καταλήξει σε μια κοσμική ανωμαλία υπό την επίδρση της βαρύτητας (Μεγάλη Σύνθλιψη)
Αν Ω=1 => το Σύμπαν είναι επίπεδο και θα συνεχίσει να διαστέλλεται απ'άπειρον με μοίρα το Μεγάλο Ψύχος

Όπως βλέπετε, η περίπτωση το Ω να ισούται ΑΚΡΙΒΩΣ με 1 είναι ακραία!! Όμως παρατηρούμε ότι το Σύμπαν συντείνει σε αυτή την μοναδική τιμή.

Τώρα, ας συζητήσουμε για τις συνέπειες που μπορεί να επιφέρει η ύπαρξη τετραδιάστων όντων. Σκεφτήκατε ποτέ πως το γεγονός ότι ζείτε οφείλεται σε αυτούς τους κατοίκους του τετραδιάστατου κόσμου? Μια στιγμή που ένα αυτοκίνητο κατευθυνόταν προς τα πάνω σας με πορεία σύγκρουσης, ενώ ξαφνικά ένα άλλο αυτοκίνητο, επίσης εκτός ελέγχου, αποτρέπει το μοιραίο. Ποιος ξέρει? Μπορεί "αυτοί" να έβαλαν το χεράκι τους? Κανείς δεν μπορεί να πει πως αυτή η περίπτωση είναι αδύνατη.

ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

Οι σκουληκότρυπες χωρίζονται σε δυο κύριες κατηγορίες: τις ενδοσυμπαντικές (που ενώνουν δυο μακρινά μέρη του σύμπαντός μας) και αυτές που ενώνουν δυο διαφορετικά σύμπαντα. Εγώ αναφέρομαι στο δεύτερο είδος. Όπως ξέρουμε, το σύμπαν μας δομείται από τις 4 διαστάσεις του χώρου και του χρόνου. Μπορούμε κάλλιστα να υποθέσουμε πως υπάρχουν σύμπαντα με διαφορετικές (επιπρόσθετες) διαστάσεις από του δικού μας. Ως τρισδιάστατα όντα, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε περισσότερες από 3 διαστάσεις, αλλά μπορούμε να αντιληφθούμε κόσμους λιγότερων διαστάσεων, όπως είναι μια μεμβράνη με μηδενικό πάχος ή μια γραμμή, ακόμα ένα (μαθηματικό) σημείο μηδέν διαστάσεων. Τα άλλα σύμπαντα λοιπόν που θα αποτελούνταν από περισσότερες διαστάσεις θα μπορούσαν να αντιληφθούν τον κόσμο μας, αλλά εμείς δεν θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε τον δικό τους κόσμο. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να δώσω στο σύμπαν μας το όνομα "Σύμπαν" (με σ κεφαλαίο) για να το ξεχωρίζουμε από τα άλλα σύμπαντα. Οι σκουληκότρυπες λοιπόν που ίσως υπάρχουν στο Σύμπαν μπορεί για εμάς να λειτουργούν σαν μετασχηματιστές των διαστάσεων που αντιλαμβανόμαστε σε δομή ανώτερων διαστάσεων ώστε να μπορούμε να αντιληφθούμε τα άλλα σύμπαντα περισσότερων διαστάσεων.

Σε μια εκπομπή της σειράς "Το Σύμπαν που αγάπησα" ειπώθηκε πως ένα δισδιάστατο ον θα μπορούσε να αντιληφθεί τον τριδιάστατο κόσμο μας δίνοντάς του τεράστια, αν όχι άπειρη, μάζα ώστε να σχίσει, κυριολεκτικά, το πλέγμα του επιφανειακού κόσμου του. Με τον ίδιο τρόπο λέγεται πως ενεργούν και οι μαύρες τρύπες. Μπορεί να μην τις βλέπουμε γιατί έχουν πλέον εισέρθει σε ένα κόσμο ανώτερων διαστάσεων που ο νους μας δε μπορεί να αντιληφθεί γι'αυτό και ερμηνεύεται ως ένα κενό του διαστήματος που παρασύρει μαζί του ότι βρίσκεται κοντά.

ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ