quote:

---

ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ :

Κηφέα, θα μπορούσες να αρχίσεις με την εργασία, περι επιταχυνόμενης διαστολής.Ας μην αναφερθούμε σε προγενέστερες απόψεις.Είναι χρονοβόρες.

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Από τις εξισώσεις , πράγματι , της γενικής θεωρίας της σχετικότητας συνάγεται ότι το Σύμπαν δεν θα μπορούσε να είναι στατικό και ότι υπόκειται σε συνεχή διαστολή .

Το συμπέρασμα όμως αυτό αντέβαινε στην επιστημονική αισθητική του Αϊνστάιν , αλλά και στις πεποιθήσεις της εποχής .

Ο μεγαλοφυής λοιπόν φυσικός εισήγαγε , μια αυθαίρετη σταθερά στις εξισώσεις του , που αποκαθιστούσε την ισορροπία του Σύμπαντος .

Η “κοσμολογική” αυτή σταθερά , που συμβολιζόταν μάλιστα με το ελληνικό γράμμα Λ , ισοδυναμούσε με μια δύναμη αντίθετη με την βαρύτητα , μια “αντιβαρύτητα” αγνώστου προέλευσης .

Ας σημειωθεί ότι παρόμοιες υποθέσεις πηγάζουν και από την κβαντική θεωρία πεδίου , που θεωρεί ότι το φαινομενικά άδειο κενό “κοχλάζει” από την παρουσία ενός είδους ενέργειας . Αυτή η ενέργεια κενού μπορεί να εκδηλώνεται ως δύναμη αντιβαρύτητας .

Μια δεκαετία ωστόσο μετά την εισαγωγή της κοσμολογικής σταθεράς η ανακάλυψη ότι οι γαλαξίες απομακρύνονται — ότι δηλαδή το Σύμπαν διαστέλλεται — οδήγησε στην εγκατάλειψή της , και στην παραδοχή του Αϊνστάιν ότι η σταθερά αυτή υπήρξε “το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του” .

Σήμερα , σχεδόν έναν αιώνα μετά , η διαίσθησή του αποδεικνύεται σωστή .

Πράγματι , λίγοι πια αμφιβάλλουν για την ύπαρξη κάποιου είδους κοσμολογικής σταθεράς ή της ισοδύναμής της “σκοτεινής ενέργειας” .

Αν , βέβαια αποδειχθεί ότι η κοσμολογική σταθερά οφείλεται στην ενέργεια κενού , που απηχεί την κβαντική υπόσταση του κόσμου , θα πρόκειται για την μέγιστη ειρωνεία της τύχης : είναι γνωστά τα αισθήματα αποστροφής του Αϊνστάιν για τις αρχές της κβαντικής φυσικής .

Μια ενδιαφέρουσα άποψη αποδίδει την σκοτεινή ενέργεια στην ύπαρξη ενός μυστηριώδους πεδίου , που ακούει στο ωραίο όνομα “πεμπτουσία”. αριστοτελική φιλοσοφία , η λέξη αναφερόταν στον αιθέρα , και αποτελούσε το πέμπτο βασικό στοιχείο της φύσεως .

Αν μη τι άλλο πάντως , θα ήταν ανακουφιστικό το αίσθημα ότι το Σύμπαν — ή έστω η μικρή ζωή μας — διέπεται από κάποια πεμπτουσία .

Καθώς λοιπόν ο 21ος αιώνας διανύει τα πρώτα του βήματα , αλλάζει πάλι ριζικά η εικόνα μας για το Σύμπαν .

Αυτή η τεράστια επικράτεια του φωτός μοιάζει να περιέχει μιαν εκτεταμένη θάλασσα παφλάζουσας ενέργειας που παραμένει αθέατη και σκοτεινή .

Υπάρχει ακόμα , σαν να συμβουλεύεται την κυριαρχία του φωτός , και μια ισχυρή παρουσία σκοτεινής ύλης , με άγνωστη φύση και προέλευση .

Το βέβαιο είναι ότι οι αθέατες αυτές οντότητες φαίνεται να ρυθμίζουν την σημερινή δομή και εξέλιξη του Σύμπαντος , είναι όμως καθοριστικές και για το απώτερό του μέλλον .

http://physics4u.wordpress.com/2011/10/22/%CF%8C-%CE%AD-%CE%AC-eps/

(Συνεχίζεται)

(Συνεχίζεται)

Με την ευκαιρία του βραβείου Νόμπελ Φυσικής 2011 , παρακάτω θα βρείτε απαντήσεις σε ερωτήσεις που υποβάλλονται συχνά για την σκοτεινή ενέργεια.

Τι είναι η σκοτεινή ενέργεια;

Είναι αυτό που κάνει το σύμπαν να επιταχύνεται, αν πράγματι υπάρχει ένα "πράγμα" που το κάνει αυτό.

Και τι σημαίνει ότι το σύμπαν "επιταχύνεται" ;

Κατ αρχάς, το σύμπαν επεκτείνεται: όπως βρήκε ο Hubble, οι απόμακροι γαλαξίες απομακρύνονται από εμάς με ταχύτητες που είναι περίπου ανάλογες με την απόστασή τους.

"Επιτάχυνση" σημαίνει ότι οι ταχύτητες που απομακρύνονται μεταξύ τους οι γαλαξίες συνεχώς μεγαλώνουν. Οι γαλαξίες δηλαδή απομακρύνονται από εμάς με επιταχυνόμενο ρυθμό.

Δεν υπάρχει ένας πιο αφηρημένος και επιστημονικός τρόπος για να το πούμε;

Η σχετική απόσταση μεταξύ πολύ απομακρυσμένων γαλαξιών μπορεί να συνοψιστεί σε μία μόνο ποσότητα, που ονομάζεται «παράγοντας ή συντελεστής κλίμακας», που συχνά γράφεται ως a(t) ή R(t).

Ο συντελεστής κλίμακας είναι βασικά το "μέγεθος" του σύμπαντος, αν και δεν είναι πραγματικά το “μέγεθος” του γιατί το σύμπαν μπορεί να είναι απείρως μεγάλο.

Για να το πούμε αλλιώς – με μεγαλύτερη ακρίβεια -, είναι το σχετικό μέγεθος του χώρου από στιγμή σε στιγμή.

Η διαστολή του σύμπαντος είναι το γεγονός χάρις στο οποίο ο συντελεστής κλίμακας αυξάνεται με τον χρόνο.

Η επιτάχυνση του σύμπαντος είναι το γεγονός που αυτός αυξάνεται συνεχώς με αυξανόμενο ρυθμό – η δεύτερη παράγωγος του είναι θετική, αν θέλουμε να το πούμε με μαθηματικό τρόπο.

Αυτό σημαίνει ότι η σταθερά του Hubble, που μετρά το ρυθμό διαστολής, αυξάνεται ;

Όχι . Η "σταθερά" Hubble (ή "παράμετρος" Hubble, εάν θέλετε να αναγνωρίσουμε ότι αλλάζει με το χρόνο) χαρακτηρίζει τον ρυθμό διαστολής, αλλά δεν είναι απλά η παράγωγος του συντελεστή κλίμακας: είναι η παράγωγος διαιρεμένη με τον ίδιο τον συντελεστή κλίμακας.

Γιατί ;

Διότι τότε είναι μια φυσικά μετρήσιμη ποσότητα, κι όχι κάτι που μπορεί να αλλάξει με την αλλαγή των συμβάσεων.

Αν το σύμπαν επιβραδυνόταν, η σταθερά του Hubble θα έπρεπε να μειώνεται. Αν η σταθερά του Hubble αυξάνεται, το Σύμπαν επιταχύνεται . Αλλά υπάρχει κι ένα ενδιάμεσο καθεστώς στο οποίο το Σύμπαν επιταχύνεται, αλλά η σταθερά του Hubble μειώνεται – και αυτό ακριβώς νομίζουμε ότι συμβαίνει !

Η ταχύτητα των επιμέρους γαλαξιών αυξάνεται, αλλά χρειάζεται ολοένα και περισσότερος χρόνος για να διπλασιαστεί το σύμπαν σε μέγεθος.

Ας το πούμε με έναν άλλο τρόπο:

Ο νόμος του Hubble αφορά την ταχύτητα v ενός γαλαξία σε απόσταση d, όπου v = H*d .

Η ταχύτητα μπορεί να αυξηθεί ακόμη και αν η παράμετρος του Hubble μειώνεται, εφ ‘όσον όμως μειώνεται πιο αργά από ό,τι αυξάνει η απόσταση .

Μήπως οι αστρονόμοι περιμένουν ένα δισεκατομμύριο χρόνια και να μετρήσουν τη ταχύτητα των γαλαξιών και πάλι ;

Όχι, μετράμε τη ταχύτητα των γαλαξιών που είναι πολύ μακριά . Επειδή το φως ταξιδεύει σε σταθερή ταχύτητα, εσείς στην πραγματικότητα κοιτάτε στο μακρινό παρελθόν. Η ανακατασκευή του ιστορικού για το πώς άλλαξαν οι ταχύτητες από το παρελθόν, μας αποκαλύπτει ότι το Σύμπαν επιταχύνεται.

Πώς θα μετρήσουμε την απόσταση έως τους πολύ μακρινούς γαλαξίες ;

Δεν είναι εύκολο.

Η πιο ισχυρή μέθοδος είναι να χρησιμοποιήσετε ένα "πρότυπο κερί" – κάποιο αντικείμενο που να είναι αρκετά φωτεινό για να το δείτε από μεγάλη απόσταση, και των οποίων η εγγενής φωτεινότητα είναι γνωστή.

Στη συνέχεια, μπορείτε να υπολογίσετε την απόσταση απλά μετρώντας πόσο φωτεινό είναι στην πραγματικότητα: όσο πιο εξασθενημένο τόσο πιο μακριά είναι.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πρότυπα κεριά.

Τότε τι κάνουν οι αστρονόμοι ;

Ευτυχώς όμως έχουμε το επόμενο καλύτερο πράγμα : τα κανονικοποιημένα κεριά .

Ένα συγκεκριμένο είδος σουπερνόβα, του τύπου Ia, είναι πολύ φωτεινό και περίπου – αλλά όχι εντελώς με την ίδια φωτεινότητα.

Ευτυχώς, στη δεκαετία του 1990 ο Mark Phillips ανακάλυψε μια αξιοσημείωτη σχέση μεταξύ της εγγενούς φωτεινότητας και του χρόνου που χρειάζεται μια σουπερνόβα για να μειωθεί, αφού έφθασε στα υψηλότερα επίπεδα φωτεινότητας. Ως εκ τούτου, αν μετρήσουμε την φωτεινότητα, καθώς μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου, μπορούμε να κάνουμε διορθώσεις για τη διαφορά αυτή, κατασκευάζοντας ένα καθολικό μέτρο της φωτεινότητας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό των αποστάσεων.

Γιατί οι σουπερνόβες τύπου Ia είναι κανονικοποιημένα κεριά ;

Δεν είμαστε εντελώς σίγουροι – ως επί το πλείστον είναι μια εμπειρική σχέση.

Αλλά πώς ξέρετε πότε μία σουπερνόβα πρόκειται να εκραγεί ;

Δεν χρειάζεται.

Είναι σπάνιο, ίσως μία φορά ανά αιώνα, σε ένα τυπικό γαλαξία.

Έτσι αυτό που κάνετε είναι να βλέπετε πολλούς, πολλούς γαλαξίες με κάμερες ευρέως πεδίου.

Ειδικότερα συγκρίνετε μια εικόνα του ουρανού που τραβήχτηκε σε μία στιγμή με μία άλλη που λήφθηκε σε λίγες εβδομάδες αργότερα – "μερικές εβδομάδες" είναι περίπου ο χρόνος ανάμεσα σε δύο νέα φεγγάρια (όπου ο ουρανός είναι πιο σκοτεινός), και συμπτωματικά ο χρόνος που χρειάζεται ένα σουπερνόβα για να φτάσει στη μέγιστη φωτεινότητα.

Στη συνέχεια χρησιμοποιούν τους υπολογιστές για να συγκρίνουν τις εικόνες και να αναζητήσουν νέα φωτεινά σημεία. Ακολούθως, μπορούν να εξετάσουν τα φωτεινά σημεία για να ελέγξουν αν είναι πράγματι τύπου Ia σουπερνόβα.

Προφανώς αυτή έρευνα είναι πολύ δύσκολη και δεν θα είναι καν νοητή αν δεν υπήρχε μια σειρά από σχετικά πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις – οι κάμερες CCD καθώς και γιγάντια τηλεσκόπια.

Αυτές τις μέρες μπορούμε να βγούμε έξω και να είστε σίγουροι ότι θα συλλέξουμε σουπερνόβες κατά δεκάδες – αλλά όταν ο Perlmutter και η ομάδα του ξεκίνησαν, αυτό δεν ήταν και πολύ εύκολο.

Και τι βρήκαν όταν το έκαναν αυτό ;

Οι περισσότεροι (σχεδόν όλοι) οι αστρονόμοι ανέμεναν να διαπιστώσουν ότι το σύμπαν επιβραδύνονταν – οι γαλαξίες έλκουν ο ένας τον άλλο με τα βαρυτικά πεδία τους, τα οποία θα πρέπει να καθυστερούν την όλη διαστολή. (Στην πραγματικότητα πολλοί αστρονόμοι απλά νόμιζαν ότι θα εξασθένιζε εντελώς, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία).

Όμως αυτό που πραγματικά διαπιστώθηκε ήταν ότι το φως των μακρινών σουπερνόβα ήταν πιο εξασθενημένο από όσο αναμενόταν – ένα σημάδι ότι είναι πιο μακριά από ό,τι είχαμε προβλέψει, που με τη σειρά του σημαίνει ότι το σύμπαν έχει επιταχυνθεί .

Γιατί οι κοσμολόγοι αποδέχθηκαν αυτό το αποτέλεσμα τόσο γρήγορα ;

Ακόμη και πριν από το 1998 υπήρχαν ανακοινώσεις, στις οποίες φαινόταν ότι κάτι περίεργο συνέβαινε με το σύμπαν.

Φαινόταν ότι το σύμπαν ήταν νεότερο από την ηλικία των παλαιότερων αστεριών του.

Φαινόταν δε να μην υπήρχε και τόση ύλη, όπως οι θεωρητικοί είχαν προβλέψει.

Και υπήρχε λιγότερη δομή στις μεγάλες κλίμακες από τις προσδοκώμενες.

Η ανακάλυψη της σκοτεινής ενέργειας έλυσε όλα αυτά τα προβλήματα με τη μία. Διάλυσε τα πάντα.
Έτσι οι άνθρωποι δικαιωματικά ήταν επιφυλακτικοί, αλλά από τη στιγμή που έγινε αυτή η εκπληκτική παρατήρηση, το σύμπαν γίνεται ξαφνικά πολύ πιο λογικό.

Πώς ξέρουμε ότι αυτή η σουπερνόβα δεν ήταν εξασθενημένη γιατί κάτι απέκρυπτε το φως τους να έρθει σε μας εδώ, ή απλώς επειδή τα πράγματα ήταν διαφορετικά στο μακρινό παρελθόν ;

Είναι μια σωστή ερώτηση, και ένας λόγος που οι δύο ομάδες παρατήρησης των σουπερνόβα εργάστηκαν τόσο σκληρά για να τους αναλύσουν.

Ποτέ δεν μπορεί κάποιος να είναι 100% σίγουρος, αλλά σιγά σιγά μπορεί η άποψη για την επιτάχυνση να κερδίζει πόντους.

Για παράδειγμα, οι αστρονόμοι γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι κάποιο ‘θολό’ υλικό τείνει να σκεδάζει το μπλε φως πιο εύκολα από το κόκκινο.

Κι αυτό το φαινόμενο οδηγεί σε μια "ερυθρότητα" των άστρων, που βρίσκονται πίσω από τα νέφη αερίου και σκόνης.

Μπορείτε λοιπόν να ψάξετε για την ερυθρότητα στην περίπτωση μας, αλλά σε αυτά τα σουπερνόβα δεν φαίνεται να είναι σημαντική.

Και είναι πολύ κρίσιμο ότι έχουμε πολλές ανεξάρτητες γραμμές αποδεικτικών στοιχείων, που φτάνουν στο ίδιο συμπέρασμα με το αρχικό: η άποψη για την εξασθένιση των σουπερνόβα είναι όντως στέρεα.

Υπάρχουν πραγματικά ανεξάρτητα στοιχεία για τη σκοτεινή ενέργεια ;

Ω ναι . Ένα απλό επιχείρημα είναι η "αφαίρεση": το κοσμικό υπόβαθρο μικροκυμάτων μετράει το συνολικό ποσό της ενέργειας (συμπεριλαμβανομένης και της ύλης) στο σύμπαν.

Κάποιες μετρήσεις των τοπικών γαλαξιών και των σμηνών μας δίνουν το συνολικό ποσό της ύλης.

Η τελευταία (ορατή και αόρατη ύλη) αποδεικνύεται ότι είναι περίπου το 27%, και το υπόλοιπο 73% με τη μορφή κάποιου αόρατου υλικού που δεν όμως ύλη: είναι η “σκοτεινή ενέργεια.”

Αυτό το ποσοστό είναι το σωστό για να εξηγήσει την επιτάχυνση του σύμπαντος.

Άλλες ‘γραμμές’ αποδεικτικών στοιχείων που προέρχονται από βαρυονικές ακουστικές ταλαντώσεις (κύματα ή ρυτιδώσεις σε μεγάλης κλίμακας δομή των οποίων το μέτρο μας βοηθά να μετρήσουμε την ιστορία διαστολής του σύμπαντος) καθώς και την εξέλιξη της δομής καθώς το σύμπαν διαστέλλεται.

Εντάξει, όλα αυτά: τι είναι η σκοτεινή ενέργεια ;

Η σκοτεινή ενέργεια έχει τρεις κρίσιμες ιδιότητες .

Κατ ‘αρχάς, είναι σκοτεινή : εμείς δεν την βλέπουμε, και στο βαθμό που μπορούμε να την παρατηρήσουμε δεν αλληλεπιδρά με την ύλη. (Ίσως το κάνει, αλλά δεν πέφτει στην αντίληψη μας να εντοπιστεί προς το παρόν).

Δεύτερον, είναι ομαλά κατανεμημένη : δεν μειώνεται στους γαλαξίες και τα σμήνη, αλλιώς θα έπρεπε να το βρούμε από τη μελέτη της δυναμικής των εν λόγω αντικειμένων.

Τρίτον, είναι σταθερή: η πυκνότητα της σκοτεινής ενέργειας (ποσότητα ενέργειας ανά κυβικό έτος φωτός) παραμένει σχεδόν σταθερή καθώς το σύμπαν διαστέλλεται. Δεν αραιώνεται όπως γίνεται με την ύλη .

Η σκοτεινή ενέργεια δεν φαίνεται να δρα όπως τα σωματίδια, τα οποία έχουν τοπική δυναμική και αραιώνουν καθώς το σύμπαν διαστέλλεται. Η σκοτεινή ενέργεια είναι κάτι άλλο.

Αυτή είναι μια ωραία γενική ιστορία. Τι θα μπορούσε να είναι συγκεκριμένα η σκοτεινή ενέργεια;

Οι περισσότεροι πιστεύουν στην απλούστερη άποψη: είναι η "κοσμολογική σταθερά" , ή η "ενέργεια του κενού” .

Εφόσον γνωρίζουμε ότι η σκοτεινή ενέργεια είναι αρκετά ομαλή και αρκετά σταθερή, πράγματι η ενέργεια του κενού είναι απόλυτα ομαλή και ακριβώς σταθερή.

Αυτή είναι η ενέργεια του κενού: μία σταθερή ποσότητα ενέργειας που αντιστοιχεί σε κάθε μικροσκοπική περιοχή του διαστήματος, δεν αλλάζει από τόπο σε τόπο ή από χρόνο με χρόνο.

Περίπου το ένα εκατοστό του εκατομμυριοστού του ενός έργιου (1 erg = 10< −7> J) ανά κυβικό εκατοστό, εάν θέλετε να μάθετε το μέγεθος της.

Είναι η ενέργεια του κενού πραγματικά η ίδια με την κοσμολογική σταθερά ;

Ναι. Μην πιστεύετε τους ισχυρισμούς για το αντίθετο.

Όταν ο Αϊνστάιν ανακάλυψε για πρώτη φορά την ιδέα αυτή, δεν την είχε σκεφτεί ως “ενέργεια” , την σκέφτηκε ως μία τροποποίηση του τρόπου που ο χωροχρόνος καμπυλώνεται αλληλεπιδρώντας με την ενέργεια.

Αλλά αποδεικνύεται ότι είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. (Αν κάποιος δεν θέλει να το πιστέψει, να τους ρωτήσουμε πώς θα διακρίνουν παρατηρησιακά τις δύο έννοιες.)

Μήπως η ενέργεια του κενού προέρχεται από τις κβαντικές διακυμάνσεις ;

Όχι ακριβώς. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά πράγματα που μπορούν να συμβάλουν στην ενέργεια του κενού χώρου, και ορισμένα από αυτά είναι εντελώς κλασικά (καμία σχέση δηλαδή με κβαντικές διακυμάνσεις).

Αλλά πέρα από την κλασική συμβολή στην ενέργεια του κενού, υπάρχουν και οι κβαντικές διακυμάνσεις πιο πάνω από αυτήν. Αυτές λοιπόν οι διακυμάνσεις είναι πολύ μεγάλες, και αυτό οδηγεί στο πρόβλημα της κοσμολογικής σταθεράς.

Ποιό είναι το πρόβλημα της κοσμολογικής σταθεράς ;

Αν το μόνο που ήξερα ήταν κλασική μηχανική, τότε η κοσμολογική σταθερά θα ήταν απλά ένας αριθμός – δεν υπάρχει κανένας λόγος για να είναι μικρός ή μεγάλος, θετικός ή αρνητικός. Απλώς θα μετρούσε αυτό ακριβώς, τελεία και παύλα.

Όμως ο κόσμος μας δεν είναι κλασικός, είναι κβαντικός .

Στην κβαντική θεωρία πεδίου αναμένουμε ότι οι κλασικές ποσότητες λαμβάνουν "κβαντικές διορθώσεις."

Στην περίπτωση της ενέργειας του κενού, οι διορθώσεις αυτές έρχονται με τη μορφή της ενέργειας των εικονικών σωματιδίων, που υφίστανται διακυμάνσεις στο κενό του άδειου χώρου.

Μπορούμε να προσθέσουμε τις ενέργειες που αναμένουμε σε αυτές τις διακυμάνσεις του κενού και η απάντηση είναι δυστυχώς ότι η ενέργεια του κενού είναι άπειρη.

Προφανώς πρόκειται περί τεράστιου λάθους, αλλά υποψιαζόμαστε ότι υπολογίσαμε λάθος.

Ειδικότερα, αυτός ο πρόχειρος υπολογισμός περιλαμβάνει διακυμάνσεις σε όλα τα μεγέθη, συμπεριλαμβανομένων και μήκη κύματος μικρότερα από την απόσταση Planck στο χωροχρόνο, που χάνει μάλλον την εννοιολογική εγκυρότητα του .

Αν, αντίθετα, περιλαμβάνει μόνο μήκη κύματος που είναι κοντά στο μήκος Planck ή και περισσότερο, τότε θα έχουμε μια συγκεκριμένη εκτίμηση για την τιμή της κοσμολογικής σταθεράς.

Η απάντηση είναι : 10<120> φορές μεγαλύτερη ενέργεια από αυτή που στην πραγματικότητα παρατηρούμε. Αυτή η διαφορά αποτελεί και πρόβλημα της κοσμολογικής σταθεράς .

Γιατί είναι τόσο μικρή η κοσμολογική σταθερά ;

Κανείς δεν ξέρει.

Πριν έρθει η ανακάλυψη από τις σουπερνόβα, πολλοί φυσικοί υπέθεταν ότι υπήρχε κάποια μυστική συμμετρία ή κάποιος δυναμικός μηχανισμός που αναγκάζει την κοσμολογική σταθερά να είναι ακριβώς μηδέν, επειδή σίγουρα ξέραμε ότι αυτή ήταν πολύ μικρότερη από ότι οι εκτιμήσεις μας έδειχναν.

Τώρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δύο εξηγήσεις γιατί να είναι μικρή και γιατί δεν είναι εντελώς μηδέν.

Υπάρχει και κάτι άλλο: το πρόβλημα της σύμπτωσης, που είναι το εξής: γιατί η πυκνότητα της σκοτεινής ενέργειας είναι της ίδιας τάξης μεγέθους με την πυκνότητα της ύλης.

Κι εδώ τα πράγματα είναι άσχημα: αυτή τη στιγμή, η καλύτερη θεωρητική εξήγηση για την τιμή της κοσμολογικής σταθεράς είναι η ανθρωπική αρχή.

Αν εμείς ζούμε σε ένα πολυσύμπαν, όπου διαφορετικές περιοχές του έχουν πολύ διαφορετικές τιμές της ενέργειας του κενού, εύλογα μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι η ζωή μπορεί να υπάρξει μόνο (για να κάνει παρατηρήσεις και να κερδίζει βραβεία Νόμπελ) στις περιοχές όπου η ενέργεια του κενού είναι πολύ μικρότερη από αυτήν που υπολογίζουμε .

Αν αυτή ήταν μεγαλύτερη και θετική, οι γαλαξίες (ακόμη και τα άτομα) θα ήταν διαλυμένοι.

Αν ήταν μεγαλύτερη και αρνητική, το σύμπαν θα είχε καταρρεύσει γρήγορα.

Πράγματι, μπορούμε να εκτιμήσουμε, κατά προσέγγιση, ότι θα πρέπει να μετρούν οι τυπικοί παρατηρητές σε μια τέτοια κατάσταση.

Η απάντηση είναι αρκετά κοντά στην παρατηρούμενη τιμή .

Ο Steven Weinberg έκανε στην πράξη αυτή την πρόβλεψη, το 1988, πολύ πριν ανακαλυφθεί η επιτάχυνση του σύμπαντος.

Υπάρχουν πολλά προβλήματα με αυτόν τον υπολογισμό, ειδικά όταν αρχίσουμε να μιλάμε για «τυπικούς παρατηρητές" ακόμα και αν είστε πρόθυμοι να πιστέψετε ότι μπορεί να υπάρχει ένα πολυσύμπαν.

Αυτό που θα θέλαμε πραγματικά είναι μια απλή φόρμουλα που να προβλέπει την κοσμολογική σταθερά μια για πάντα, σε συνάρτηση με άλλες μετρήσιμες σταθερές της φύσης. Δεν έχουμε βρει κάτι ακόμα, αλλά προσπαθούμε.

Κάποια σενάρια που έχουν προταθεί κάνουν χρήση της κβαντικής βαρύτητας, επιπλέον διαστάσεις, σκουληκότρυπες, υπερσυμμετρία, μη τοπικότητα, και άλλες ενδιαφέρουσες ιδέες αλλά παράξενες ιδέες.

Ακόμα όμως δεν έχει αποδειχθεί τίποτα.

Ναι: από την επιτάχυνση του σύμπαντος .

Προηγουμένως, οι θεωρητικοί των χορδών (όπως κι όλοι οι άλλοι), θεώρησαν σαν σωστό να εξηγήσουν ένα σύμπαν με μηδενική ενέργεια του κενού.

Κάποτε που υπήρχε μια ευκαιρία ώστε η ενέργεια του κενού να μην είναι μηδέν, οι θεωρητικοί ρωτούσαν αν το μη μηδενικής ενέργειας κενό ήταν εύκολο να ταιριάξει στη θεωρία των χορδών.

Η απάντηση ήταν: δεν είναι αυτό δύσκολο. Το πρόβλημα είναι ότι εάν μπορείτε να βρείτε μια λύση, μπορείτε να βρείτε και ένα παράλογα μεγάλο αριθμό λύσεων. Αυτό είναι το τοπίο στη θεωρία των χορδών, η οποία φαίνεται να σκοτώνει τις ελπίδες για μία μοναδική λύση, που θα μπορούσε να εξηγήσει τον πραγματικό κόσμο. Αυτό βεβαίως θα ήταν ωραίο, αλλά η επιστήμη παίρνει ό,τι η φύση έχει να προσφέρει.

Ποιο είναι το πρόβλημα της σύμπτωσης ;

Η ύλη αραιώνει συνεχώς καθώς το σύμπαν διαστέλλεται, ενώ κατά περίεργο τρόπο η πυκνότητα της σκοτεινής ενέργειας παραμένει λίγο πολύ σταθερή .

Ως εκ τούτου, η σχετική πυκνότητα της σκοτεινής ενέργειας και της ύλης αλλάζει σημαντικά με την πάροδο του χρόνου .

Στο παρελθόν, υπήρχε πολύ περισσότερη ύλη (και ακτινοβολία). Στο μέλλον, η σκοτεινή ενέργεια θα κυριαρχήσει πλήρως.

Αλλά σήμερα, αυτές είναι περίπου ίσες, με βάση τα κοσμολογικά στάνταρτ.

Γιατί είμαστε τόσο τυχεροί που γεννηθήκαμε σε μια εποχή που η σκοτεινή ενέργεια είναι αρκετά μεγάλη για να είναι ανιχνεύσιμη, αλλά και αρκετά μικρή ώστε να μπορεί να βρεθεί ;

Είτε αυτό είναι απλά μια σύμπτωση (που θα μπορούσε να είναι αλήθεια), ή υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο για την εποχή στην οποία ζούμε.

Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να λάβουν σοβαρά τα επιχειρήματα της ανθρωπικής αρχής.

Μιλάμε για ένα παράλογο σύμπαν εδώ.

Αν η σκοτεινή ενέργεια έχει μια σταθερή πυκνότητα, αλλά ο χώρος επεκτείνεται , δεν σημαίνει ότι η ενέργεια αυτή δεν διατηρείται ;

Ναι. Είναι σωστό .

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ “σκοτεινής ενέργειας” και “ενέργειας του κενού” ;

“Σκοτεινή ενέργεια” είναι το γενικό φαινόμενο της ομαλής, διαρκούς ουσίας που κάνει το σύμπαν να επιταχύνεται .

“Ενέργεια του κενού” είναι μια συγκεκριμένη υποψήφια λύση για τη σκοτεινή ενέργεια, δηλαδή κάτι που είναι απολύτως ομαλή και απόλυτα σταθερό .

Μήπως, υπάρχουν και άλλοι υποψήφιοι για την σκοτεινή ενέργεια ;

Ναι. Το μόνο που χρειάζεστε είναι κάτι που να είναι πολύ ομαλό και συνεχές.

Βεβαίως δεν είναι εύκολο να βρούμε ουσίες νε τέτοιες ιδιότητες.

Η απλούστερη όμως και καλύτερη ιδέα είναι η πεμπτουσία , η οποία είναι απλώς ένα βαθμωτό πεδίο που γεμίζει το σύμπαν και αλλάζει πολύ αργά καθώς περνά ο χρόνος.

Είναι η ιδέα της πεμπτουσίας αρκετά φυσική ;

Όχι. Υπήρχε κάποτε η ελπίδα ότι μια δυναμική ουσία που άλλαζε με τον καιρό (όπως η πεμπτουσία) αντί μιας απλής σταθερής ενέργειας (όπως η ενέργεια του κενού), θα μπορούσε να καταλήξει σε κάποια έξυπνη εξήγηση για το πώς η σκοτεινή ενέργεια είναι τόσο μικρή, και ίσως ακόμη και να εξηγήσει το πρόβλημα της σύμπτωσης.

Καμία από αυτές τις ελπίδες δεν έχει περάσει τα τεστ.

Αντιθέτως, έχει προσθέσει νέα προβλήματα.

Σύμφωνα με την κβαντική θεωρία πεδίου, τα βαθμωτά πεδία πρέπει να είναι βαριά .

Αλλά για να είναι η πεμπτουσία η σκοτεινή ενέργεια, τότε θα πρέπει να είναι πάρα πολύ ελαφρύ το βαθμωτό πεδίο της, με μάζα ίσως και 10< -30 > φορές μικρότερη από τη μάζα του ελαφρότερου νετρίνο. (Αλλά όχι μηδέν!) .

Το πρόβλημα λοιπόν εδώ είναι ότι ένα ελαφρύ βαθμωτό πεδίο θα πρέπει να αλληλεπιδρά με τη συνηθισμένη ύλη.

Ακόμα και αν η αλληλεπίδραση είναι αρκετά ασθενής, θα πρέπει ωστόσο να είναι αρκετά μεγάλη για να ανιχνευτεί – και ακόμα δεν έχει εντοπιστεί. Ίσως, κάποια καλύτερα πειράματα θα βρουν μια "δύναμη πεμπτουσίας," και τότε θα καταλάβουμε τη σκοτεινή ενέργεια, μια για πάντα.

Πώς αλλιώς μπορούμε να δοκιμάσουμε την ιδέα της πεμπτουσίας ;

Ο πιο άμεσος τρόπος είναι και πάλι με τις σουπερνόβα.

Γενικότερα να φτιάξουμε έναν χάρτη της διαστολής του σύμπαντος με τόση ακρίβεια ώστε να μπορούμε να πούμε εάν η πυκνότητα της σκοτεινής ενέργειας αλλάζει με το χρόνο.

Αυτό σημαίνει να μετρηθεί η παράμετρος w της καταστατικής εξίσωσης της σκοτεινής ενέργειας .

Αν η w είναι ακριβώς –1, τότε η σκοτεινή ενέργεια είναι ακριβώς σταθερή – η ενέργεια του κενού.

Αν όμως η w είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από -1, η ενεργειακή πυκνότητα σταδιακά θα μειώνεται.

Αν είναι ελαφρώς μικρότερη (π.χ. -1,1), η πυκνότητα της σκοτεινής ενέργειας στην πραγματικότητα αυξάνεται με το χρόνο.

Τι είναι το w ;

Έχει ονομαστεί παράμετρος της καταστατικής εξίσωσης της σκοτεινής ενέργειας, διότι συσχετίζει την πίεση p της σκοτεινής ενέργειας με την ενεργειακή της πυκνότητα ρ, μέσω της σχέσης w = p/ρ .

Φυσικά κανείς δεν μπορεί να μετρήσει την πίεση της σκοτεινής ενέργειας, οπότε αυτός είναι ένας ελαφρώς ανόητος ορισμός, αλλά είναι ένα ‘ιστορικό ατύχημα’.

Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι το πώς η σκοτεινή ενέργεια εξελίσσεται με το χρόνο, αλλά στη γενική σχετικότητα αυτό σχετίζεται άμεσα με την παράμετρο της καταστατικής εξίσωσης.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι η σκοτεινή ενέργεια έχει αρνητική πίεση ;

Ναι, πράγματι.

Η αρνητική πίεση συμβαίνει όταν μια ουσία έλκει παρά ωθεί – σαν ένα υπερ-εκτατό ελατήριο που έλκει τα δύο του άκρα.

Αυτή συχνά ονομάζεται "τάση".

Γι αυτό είναι καλύτερη η ονομασία "ομαλή τάση" από την "σκοτεινή ενέργεια" , αλλά δεν έπιασε.

Γιατί η σκοτεινή ενέργεια κάνει το σύμπαν να επιταχύνεται ;

Επειδή είναι συνεχής (διαρκής) .

Ο Αϊνστάιν λέει ότι η ενέργεια αναγκάζει τον χωροχρόνο να καμπυλώνεται .

Στην περίπτωση του σύμπαντος, αυτή η καμπυλότητα έρχεται σε δύο μορφές :

Την καμπυλότητα του ίδιου του χώρου (σε αντίθεση με τον χωροχρόνο), και την διαστολή του σύμπαντος .

Έχουμε μετρήσει την καμπυλότητα του χώρου, και την βρήκαμε ουσιαστικά μηδενική.

Έτσι, η διαρκής ενέργεια οδηγεί σε ένα διαρκή ρυθμό διαστολής.

Συγκεκριμένα, η παράμετρος του Hubble είναι κοντά στο να είναι σταθερή, και στο νόμο του Hubble (v = H*d) αν η H είναι περίπου σταθερή, η ταχύτητα v θα αυξάνεται καθώς η απόσταση αυξάνεται. Έτσι προκύπτει η επιτάχυνση .

Φαίνεται λογικό, εκτός από το ότι κανείς δεν θα σας εξηγήσει γιατί η βαρύτητα εξαρτάται από την πυκνότητα συν τρεις φορές την πίεση.
Και δεν είναι στην πραγματικότητα η “δύναμη της βαρύτητας" που εξαρτάται από αυτό. Είναι η τοπική διαστολή του χώρου.

Η ερώτηση “γιατί η τάση δεν έλκει τα πράγματα μαζί;" είναι απολύτως έγκυρη. Η απάντηση είναι: επειδή η σκοτεινή ενέργεια δεν ασκεί πραγματικά καμιά ώθηση ή έλξη σε τίποτα .

Γιατί αφενός δεν αλληλεπιδρά άμεσα με τη συνηθισμένη ύλη, και αφετέρου είναι εξίσου κατανεμημένη μέσα στο χώρο, έτσι ώστε οποιαδήποτε έλξη προς τη μία κατεύθυνση, θα εξισορροπείται ακριβώς από την έλξη από την αντίθετη κατεύθυνση.

Είναι λοιπόν η έμμεση επίδραση της σκοτεινής ενέργειας, μέσω της βαρύτητας και όχι μέσω άμεσης αλληλεπίδρασης, που κάνει το σύμπαν να επιταχύνεται.

Ο πραγματικός λόγος που η σκοτεινή ενέργεια αναγκάζει το σύμπαν να επιταχύνεται είναι γιατί είναι συνεχής .

Είναι η σκοτεινή ενέργεια κάτι σαν την αντιβαρύτητα ;

Όχι, η σκοτεινή ενέργεια δεν είναι “αντιβαρύτητα”, είναι ακριβώς βαρύτητα.

Φανταστείτε έναν κόσμο με μηδενική σκοτεινή ενέργεια, εκτός από δύο σταγόνες γεμάτες από σκοτεινή ενέργεια.

Οι δύο σταγόνες δεν θα απωθούνται, θα έλκονται.

Όμως, στο εσωτερικό αυτών των σταγόνων, η σκοτεινή ενέργεια θα απωθήσει τον χώρο για να διασταλεί.

Αυτό είναι απλώς το θαύμα της μη-Ευκλείδειας γεωμετρίας .

Είναι μια νέα απωστική δύναμη ;

Όχι . Είναι απλά ένα νέο (ή τουλάχιστον διαφορετικό) είδος πηγής για μια παλιά δύναμη – τη βαρύτητα. Δεν πρόκειται για νέες δυνάμεις της φύσης.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ σκοτεινής ενέργειας και σκοτεινής ύλης ;

Είναι εντελώς διαφορετικά.

Η σκοτεινή ύλη είναι ένα είδος σωματιδίου, μόνο που δεν το έχουμε ανακαλύψει ακόμη . Ξέρουμε ότι είναι εκεί, διότι έχουμε παρατηρήσει την βαρυτική επιρροή της σε διάφορους χώρους (γαλαξίες, σμήνη, μεγάλης κλίμακας δομή, μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου).
Είναι περίπου το 23% του σύμπαντος. Αλλά δεν είναι βασικά η καλή ντεμοντέ "ύλη", απλά είναι η ύλη που δεν μπορούμε να ανιχνεύσομε άμεσα (ακόμα). Αυτή συσπειρώνεται κάτω από την επίδραση της βαρύτητας, και αραιώνει καθώς το σύμπαν διαστέλλεται.

Η σκοτεινή ενέργεια, εν τω μεταξύ, δεν ‘συσπειρώνεται’, ούτε αραιώνει .

Δεν είναι κατασκευασμένη από σωματίδια, είναι κάποιο εντελώς διαφορετικό είδος κατάστασης.

Είναι πιθανό να μην υπάρχει σκοτεινή ενέργεια, αλλά απλά μια τροποποίηση της βαρύτητας σε κοσμολογικές κλίμακες ;

Είναι πιθανόν, σίγουρα. Υπάρχουν τουλάχιστον δύο δημοφιλείς προσεγγίσεις για αυτή την ιδέα : η f(R) βαρύτητα , που o Mark Trodden και ο Sean Caroll βοήθησαν στην ανάπτυξη της, και η DGP βαρύτητα , από τους Dvali, Gabadadze, και Porati.

Η πρώτη είναι μια άμεση φαινομενολογική προσέγγιση , όπου μπορεί απλά να αλλάξει η εξίσωση πεδίου του Einstein από το ‘μπέρδεμα’ δρώντας σε τέσσερις διαστάσεις, ενώ η δεύτερη προσέγγιση χρησιμοποιεί επιπλέον διαστάσεις που γίνονται ορατές μόνο σε μεγάλες αποστάσεις .

Όμως, όπως και η πεμπτουσία, θέτει περισσότερα προβλήματα από όσα επιλύει, τουλάχιστον προς το παρόν.

Τι υπονοεί η σκοτεινή ενέργεια για το μέλλον του σύμπαντος ;

Αυτό εξαρτάται από το ποιά είναι η σκοτεινή ενέργεια .

Εάν είναι αληθινά μια κοσμολογική σταθερά που διαρκεί για πάντα, το σύμπαν θα συνεχίσει να επεκτείνεται, θα ψυχθεί, και θα ‘αδειάσει’.

Τελικά δεν θα μείνει τίποτα άλλο παρά ένας κενός χώρος.

Η κοσμολογική σταθερά θα μπορούσε να είναι σταθερή αυτή τη στιγμή, αλλά προσωρινά.

Δηλαδή, θα μπορούσε να υπάρξει μια μελλοντική μεταβατική φάση στην οποία η ενέργεια του κενού να μειώνεται. Στη συνέχεια, το σύμπαν θα μπορούσε ενδεχομένως να καταρρεύσει.

Αν η σκοτεινή ενέργεια είναι δυναμική, τότε οποιαδήποτε πιθανότητα είναι ακόμα ανοιχτή .

Αν είναι δυναμική και αυξάνεται (το w να είναι μικρότερη του -1 και μένοντας έτσι), θα μπορούσαμε να συναντήσουμε στο μέλλον ακόμη και ένα Μεγάλο Σχίσμα .

Ποιο είναι το επόμενο βήμα ;

Θα θέλαμε πολύ να κατανοήσουμε τη σκοτεινή ενέργεια (ή την τροποποιημένη βαρύτητα) μέσω καλύτερων κοσμολογικών παρατηρήσεων .

Αυτό σημαίνει ότι η μέτρηση της παραμέτρου w της καταστατικής εξίσωσης, θα βελτιώσει τις παρατηρήσεις της βαρύτητας στους γαλαξίες και τα σμήνη, ώστε να συγκρίνουμε τα διαφορετικά μοντέλα .

Ευτυχώς, ενώ οι ΗΠΑ σταδιακά υποχωρεί από φιλόδοξα νέα επιστημονικά πρότζεκτ, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος πάει μπροστά με έναν δορυφόρο για τη μέτρηση της σκοτεινής ενέργειας .

Υπάρχουν, επίσης, εν εξελίξει επίγειες προσπάθειες, αλλά και Έρευνα του Μεγάλου Συνοπτικού Τηλεσκόπιου, που πρέπει να κάνει μια σπουδαία δουλειά από τη στιγμή που θα λειτουργήσει .

Πάντως απάντηση μπορεί να είναι βαρετή – η σκοτεινή ενέργεια να είναι μια απλή κοσμολογική σταθερά. Αυτό είναι το ένα. Τι θα κάνουμε γι ‘αυτό;

Σε αυτή την περίπτωση χρειαζόμαστε καλύτερες θεωρίες, προφανώς, αλλά και δεδομένα από λιγότερο άμεσες εμπειρικές πηγές – επιταχυντές σωματιδίων, αναζητήσεις μιας πέμπτης δύναμης, δοκιμές της βαρύτητας, κάτι που θα μας δώσει κάποια εικόνα για το πώς ο χωροχρόνος και η κβαντική θεωρία πεδίου ταιριάζουν μεταξύ τους σε ένα θεμελιώδες επίπεδο.

Το μεγάλο γεγονός για την επιστήμη είναι ότι οι απαντήσεις δεν βρίσκονται στο πίσω μέρος του βιβλίου. Έχουμε να λύσουμε μόνοι μας τα προβλήματα. Κι αυτό όντως είναι μεγάλο.

Πηγή: Cosmic Variance, του Sean Caroll

Σωστά παρετάθησαν τα περισσότερα στοιχεία της επίσημης άποψης, αλλά και μερικά της ανεπίσημης.

Ολα αυτά μαζί, είναι ολίγον "μπέρδεμα", για τους αμύητους.
Υπάρχουν πολλά λάθη και ασάφειες και στις δύο θέσεις,λανθασμένες έννοιες και αυθαίρετες ερμηνείες.

Τόσα πολλά, ώστε δεν ξέρω απο που να αρχίσω.θα κάνω μια προσπάθεια, αλλά χρειάζομαι λίγο χρόνο.Φυσικά δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτόν στην προσπάθειά σου, την αξιοθαύμαστη προσπάθειά σου, θα έλεγα και στην εξ' ίσου αξιοθαύμαυστη υπομονή σου.

Ολα όσα θα ακολουθήσουν εκ μέρους μου, θα είναι οι προσωπικές μου απόψεις και εκτιμήσεις, μέσα απο μια πορεία 30 ετών.Τόσο υπέρ, όσο και κατά, επι των θέσεων που ανήρτησες.

Οταν ολοκληρώσω, θα χαρώ πολύ να δώ και τις δικές σου προσωπικές εκτιμήσεις.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας.

Εχει μεγάλη σημασία, να πούμε μερικές πραγματικές αλήθειες, πριν προχωρήσουμε.

Η ταχύτητα του φωτός, δεν είναι σταθερή στον χώρο και ώς προς τον χρόνο που εμείς αντιλαμβανόμαστε.

Η ταχύτητα του φωτός, δεν είναι η ανώτερη που υπάρχει.

Η μετατόπιση Doppler δεν οφείλεται στην...απόχρωση, αλλά στο ότι η ταχύητητα του φωτός δεν είναι σταθερή.

Οι κοσμολογικές σταθερές, είναι αυθαίρετες και βασίζονται πάντα σε υποθέσεις.

Δεν υπάρχει σκοτεινή ενέργεια και σκοτεινή ύλη.

Δεν υπάρχει διαστολή και συστολή του Σύμπαντος

Δεν υπάρχει βαρύτητα...εκεί έξω.

Δεν υπήρξε ποτε Μεγάλη Εκρηξη.

ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ,ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΥΠΕΡΚΑΙΝΟΦΑΝΟΥΣ.

Η ακτινοβολία υποβάθρου, είναι αυθαίρετος συλλογισμός.

Οι Νόμοι της "κλασσικής" φυσικής, δεν ισχύουν, έξω απο την ατμόσφαιρά μας, στο σύνολό τους.

Δεν υπάρχουν "εικονικά" σωματίδια.Τα σωματίδια υφίστανται, ή δεν υφίστανται, ή είναι υποθετικά.Virtual δεν είναι.

Δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, εξισώσεις που να διέπουν κάτι άγνωστο,όπως το Σύμπαν.Είναι απλώς μια προσπάθεια του ανθρώπου, να συμβιβάσει το ασυμβίβαστο του Σύμπαντος, με την νοημοσύνη του.

Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε μόλις το 0,000000001% του σύμπαντος.Τον πλανήτη μας και τους γύρω απο αυτόν πλανήτες του συστήματός μας.Πως λοιπόν εξάγουμε συμπεράσματα και τα βραβεύουμε με Νομπελ, για το υπόλοιπο 99.99999999% της πλάσης?

Ξέρω, ότι όλα αυτα είναι τουλάχιστον ρηξικέλευθα και "αντιεπιστημονικά".Ομως, θα τα υποστηρίξω στην συνέχεια, με επιχειρήματα, αρκεί να δίδεται η σωστή ερμηνεία στα λόγια μου.Σε αντίθετη περίπτωση, θα είναι χάσιμο χρόνου.

Συνεχίζεται...

quote:

---

Κηφέα και λοιποί φίλοι αναγνώστες

Εχει μεγάλη σημασία, να πούμε μερικές πραγματικές αλήθειες, πριν προχωρήσουμε.

Η ταχύτητα του φωτός, δεν είναι σταθερή στον χώρο και ώς προς τον χρόνο που εμείς αντιλαμβανόμαστε.

Η ταχύτητα του φωτός, δεν είναι η ανώτερη που υπάρχει.

Η μετατόπιση Doppler δεν οφείλεται στην...απόχρωση, αλλά στο ότι η ταχύητητα του φωτός δεν είναι σταθερή.

Οι κοσμολογικές σταθερές, είναι αυθαίρετες και βασίζονται πάντα σε υποθέσεις.

Δεν υπάρχει σκοτεινή ενέργεια και σκοτεινή ύλη.

Δεν υπάρχει διαστολή και συστολή του Σύμπαντος

Δεν υπάρχει βαρύτητα...εκεί έξω.

Δεν υπήρξε ποτε Μεγάλη Εκρηξη.

ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ,ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΥΠΕΡΚΑΙΝΟΦΑΝΟΥΣ.

Η ακτινοβολία υποβάθρου, είναι αυθαίρετος συλλογισμός.

Οι Νόμοι της "κλασσικής" φυσικής, δεν ισχύουν, έξω απο την ατμόσφαιρά μας, στο σύνολό τους.

Δεν υπάρχουν "εικονικά" σωματίδια.Τα σωματίδια υφίστανται, ή δεν υφίστανται, ή είναι υποθετικά.Virtual δεν είναι.

Δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, εξισώσεις που να διέπουν κάτι άγνωστο,όπως το Σύμπαν.Είναι απλώς μια προσπάθεια του ανθρώπου, να συμβιβάσει το ασυμβίβαστο του Σύμπαντος, με την νοημοσύνη του.

Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε μόλις το 0,000000001% του σύμπαντος.Τον πλανήτη μας και τους γύρω απο αυτόν πλανήτες του συστήματός μας.Πως λοιπόν εξάγουμε συμπεράσματα και τα βραβεύουμε με Νομπελ, για το υπόλοιπο 99.99999999% της πλάσης?

Ξέρω, ότι όλα αυτα είναι τουλάχιστον ρηξικέλευθα και "αντιεπιστημονικά".Ομως, θα τα υποστηρίξω στην συνέχεια, με επιχειρήματα, αρκεί να δίδεται η σωστή ερμηνεία στα λόγια μου.Σε αντίθετη περίπτωση, θα είναι χάσιμο χρόνου.

Συνεχίζεται...

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.
====================================================
Δε μπορώ να το εξηγήσω Νικόμαχε , αλλά μου δίνουν μεγάλη χαρά και ελπίδα αυτά που έγραψες….τα προσλαμβάνω σαν κάτι όπως μια ακτίνα φωτός σε θεοσκότεινο τούνελ …στη προκειμένη περίπτωση , στο τούνελ της επιστήμης. Ενισχύουν την άποψη μου , ότι η μεγάλη αλλαγή θα ξεκινήσει από τους αφυπνισμένους επιστήμονες.
Ελπίζω , τώρα που πήρες φόρα να μη σταματήσεις.

---

Ολοι οι υπολογισμοί που γίνονται με βάση το c, δεν είναι ακριβείς, αλλά κατα προσέγγιση, η οποία προσέγγιση είναι δυνατόν να αποκλίνει, ακόμη και μερικά εκατομμύρια χρόνια!

Ο όγκος μιας δέσμης φωτός που δεχόμαστε απο οποιαδήποτε πηγή, όσο μακρυά κι αν είναι, πάντα ελαττώνεται επι το τετράγωνο της αποστάσεως της πηγής.Η ελάττωση αυτη, είναι ένας απο τους παράγοντες, που καθιστούν το c, μη σταθερή αξία.Ας δούμε κι άλλους!

Θεωρούμε λανθασμένα την ταχύτητα του φωτός στο κενό, ώς έχουσα τιμή 3.(8)m/s.Αυτο δεν ισχύει απολύτως και οπουδήποτε στο σύμπαν.Αν λάβουμε υπ'όψιν τον δείκτη διάθλασης του κενού, δίδοντας ώς χαμηλότερη τιμή το 1, ακόμη και με αυτη την τιμή, υπάρχουν αποκλίσεις της ταχύτητας, της τάξης έως και 100.000/s, το 1/3 της "σταθερής" ταχύτητας.Απο την μια πλευρά θεωρούμε το "κενό", ώς καθόλου κενό, αλλά "κοχλάζουσα υλοενέργεια" και απο την άλλη, "αφήνουμε" το φώς, να ταξιδεύει με c, λές και δεν υπάρχει τίποτα στον δρόμο του.Οξύμωρο.
Το φώς, ταξιδεύοντας απο την πηγή στα μάτια μας, ή στα τηλεσκόπιά μας, διανύει τμήματα του χώρου, εντελώς άγνωστα και αόρατα για μας,γεμάτα με ύλη, ενέργεια και κάθε λογής σωματίδια, πραγματικά και υποθετικά.Τόσα πολλά, ώστε να καθιστούν το c, αμφίβολο και μάλλον "ανεπαρκές".
Ομως χωρίς σταθερή c, όλοι οι υπολογισμοί κατακρημνίζονται στο βάραθρο της αμφιβολίας.
Και είναι πολύ βαθύ, το άτιμο!!!

Η στρέβλωση του χρόνου.
Αυτη η θεωρία, "εξαναγκάζει" το c, σε κατάσταση μη παραβίασης.Δηλαδή, δεν επιτρέπει σε τίποτα να ξεπεράσει την ταχύτητα του φωτός.Οπως το προβλέπει η ΓΘΣ.Ομως το c είναι ύλη και ο χρόνος έννοια, αντίληψη, αίσθηση.Πώς και χάριν ποιάς θεωρίας, εργασθήκαμε ώστε να "παντρέψουμε" αυτα τα δυό, καθιστώντας την τιμή του c, υποχρεωτική?

Εχει αποδειχθεί πλέον, ότι υπάρχουν ταχύτητες, μεγαλύτερες του φωτός, απο λίγα χιλι. έως και την ακαριαία.

Εμείς όμως εξακολουθούμε να υπολογίζουμε πάντα με βάση το c.
Οι δικαιολογίες της απόρριψης του πειράματος ΟΠΕΡΑ, δεν με ικανοποίησαν και ώς εκ τούτου, θεωρώ ότι πράγματι τα νετρίνα υψηλών ενεργειών, είναι ταχύτερα του φωτός.Ας ορύεται ο Αλμπερτ και οι συν αυτώ.

Συνεχίζεται...

Υ.Γ

Notirk...συγκρατήσου!
Οσα έγραψα και όσα θα γράψω, δεν θα τα βρείς πουθενά, σε καμία επίσημη εργασία, ούτε και στον επιστημονικό τύπο.Ομως, ο κάθε φυσικός και αστροφυσικός, που σέβεται και δεν παραπλανεί τον εαυτό του, τα γνωρίζει.
Αν για κάτι δεν είμαστε 100% σίγουροι και πέραν πάσης αμφιβολίας, τότε αυτο το κάτι, επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες.

Δεν είμαι καθόλου βέβαιος για το αν και κατά πόσο, αυτό που ορίζουμε ως τώρα σαν πειραματική μέθοδο, έχει εγκυρότητα στα πεδία με τα οποία καταπιανόμαστε.

quote:

---

Δε μπορώ να το εξηγήσω Νικόμαχε , αλλά μου δίνουν μεγάλη χαρά και ελπίδα αυτά που έγραψες….τα προσλαμβάνω σαν κάτι όπως μια ακτίνα φωτός σε θεοσκότεινο τούνελ …στη προκειμένη περίπτωση , στο τούνελ της επιστήμης. Ενισχύουν την άποψη μου , ότι η μεγάλη αλλαγή θα ξεκινήσει από τους αφυπνισμένους επιστήμονες.
Ελπίζω , τώρα που πήρες φόρα να μη σταματήσεις.

---

Περιμένω ανάπτυξη στα θέματα/τίτλους με τα bold του Νικόμαχου.

Έτσι κι αλλιώς τα έχουμε σκιαγραφήσει από καιρό σε πλείστα άλλα θέματα.

Καλό είναι να κάνουμε μια συγκεντρωτική σούμα
για γενικό σημείο αναφοράς.

Και όχι μόνον!
Θα μπορούσαμε υποθετικά, να επιβεβαιώσουμε την οπτική μετατόπιση Doppler, πρός το ερυθρό ( απομάκρυνση ),μόνο αν η πηγή του φωτός κινείται με ταχύτητα ίση προς το c.Δηλαδή το παρατηρούμενο φωτεινό αντικείμενο, ( άστρο, γαλαξίας, σμήνος ), θα πρέπει να κινείται με ταχύτητα φωτός, για να μπορούμε να εμπιστευθούμε την οπτική παρατήρηση, της μετατόπισης προς το ερυθρό.Δεν ξέρω κανένα αντικείμενο, να κινείται με αυτη την ταχύτητα.

Θέλω να τονίσω εδώ, πώς το φαινόμενο Doppler, είναι μιας πρώτης τάξης εργαλείο, για πλείστες εφαρμογές.Ιατρική κ.λ.π
Ομως αυτο, δεν σημαίνει πώς είναι και το ίδιο αξιόπιστο, σε αποστάσεις χιλιάδων και εκατομμυρίων ετών φωτός.Ο λόγος πολύ απλός κι ας κάνουμε ότι δεν τον υπολογίζουμε.
Η αναξιοπιστία οφείλεται στις άγνωστες ανακλάσεις, λόγω των εμποδίων που συναντά μια δέσμη σε απόσταση π.χ. 3 εκατ.ετών φωτός απο τον παρατηρητή.Εμάς δηλαδή.

Το φώς απο ενα παρατηρούμενο αντικείμενο στο σύμπαν, κατα την διαδρομή του προς εμάς, διεγείρει αναλόγως της ταχύτητάς του, τα ηλεκτρόνια των σωματιδίων, που συναντά στο ταξίδι του και αυτά εκπέμπουν την ανάλογη συχνότητα, που αντιλαμβανόμαστε.

Κανείς δεν γνωρίζει όμως, όλα, τα σωματίδια που βρίσκονται στην πορεία μιας φωτεινής πηγής και δη απομακρυσμένης.Ετσι η οπτική μας παρατήρηση πρός το ερυθρό ή το μπλέ, εγκυμονεί κινδύνους πλαστότητας.

Λίγοι λαμβάνουν υπ' όψιν, ότι το φαινόμενο της μετατόπισης, δεν οφείλεται μόνον στην κίνηση αντικειμένου και παρατηρητή, αλλά μπορεί να είναι αποτέλεσμα και άλλων παραγόντων, κατα μόνας ή κατά συνδυασμού αυτών.Οι παράγοντες αυτοί είναι η είσοδος και η έξοδος απο βαρυτικά πεδία και η φερόμενη ώς κοσμολογική διαστολή.Αλλο οξύμωρο θέμα κι εδώ, όπως και πριν με το c στο κενό.Χρησιμοποιούμε θεωρητικά βαρυτικά πεδία και θεωρητική κοσμολογική διαστολή, για να δεχθούμε ή να απορρίψουμε μια μετατόπιση.

Σύμφωνα με την αρχή της ισοδυναμίας, όπως αυτη διατυπώνεται μέσα απο την ΓΘΣ και συγκεκριμένα της ισχυρής και ασθενούς αρχής της ισοδυναμίας, δεν θα έπρεπε να εμπιστευόμαστε καθόλου το φαινόμενο Doppler, τουλάχιστον όσον αφορά αποστάσεις, πέραν των 1.000 AU.( καμπύλωση φωτός λόγω βαρυτικού πεδίου και διαστολή του χρόνου, πάλι εντός του πεδίου).

Και ας μην ξεχνάμε και τον παράγοντα κίνηση.Δεν είμαστε αδρανείς παρατηρητές, αλλά κινούμεθα κι εμείς με ιλλιγιώδη ταχύτητα στο διάστημα.

Οταν λοιπόν, λαμβάνουμε μια δέσμη φωτός απο ένα αντικείμενο σε απόσταση 10 δις ετών απο εμάς και αυτή η δέσμη μετατοπίζεται προς το ερυθρό χρώμα του φαινομένου Doppler και εξ' αυτού συμπεραίνουμε, ότι το αντικείμενο απομακρύνεται, άρα υπάρχει επιταχυνόμενη διαστολή, μου προκαλεί απλώς μειδίαμα.Κι ας έχει βραβευθεί με το εβραϊκό βραβείο, αυτη η άποψη.

Συνεχίζεται...

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

Είναι ομολογουμένως δύσκολα θέματα, αλλά αφού τα ξεκίνησα, θα τα αναπτύξω.

Με σκούντησαν πολύ τα βόδια...!!

Τόσο αυθαίρετες, που δεν...νομιμοποιούνται με τίποτα!

Οταν ο Αλβέρτος, τα βρήκε λίγο σκούρα με τις εξισώσεις πεδίου και δεν του έβγαιναν τα νούμερα, σκέφθηκε να εισάγει την κοσμολογική σταθερά την γνωστή μας Λ.Δεν του άρεσε η εικόνα μιας συστολής του σύμπαντος και βρήκε την "λύση" της κοσμολογικής σταθεράς, για να το φέρει στα..ίσια του.Η πρώτη αυθαιρεσία.

Στην συνέχεια ακολούθησαν πολλές, ώς η έσχατη λύση στα ανυπέρβλητα προβλήματα των διαφόρων θεωριών.Απο τον Turok και τον Boltzman, έως τον Χάμπλ και τους Νεύτωνα και Πλάνκ.

Σχεδόν όλες οι σταθερές, έχουν ενα κοινό γνώρισμα.Προσπαθούν να ταιριάξουν στο περιβάλλον της ΓΘΣ.Αρχίζουν και τελειώνουν με το Bing-Bang.

Και ερωτώ: Αν η μεγάλη έκρηξη σεν συνέβη ποτέ, τότε τι θα τις κάνουμε αυτές τις σταθερές?

Μέσω των σταθερών, προσπαθούμε να οριοθετήσουμε, ένα άπειρο σύμπαν.
Η σταθερά Χάμπλ για το α, η σταθερά συμπαντικής υφής για το β, η σταθερά Πλάνκ για το γ.Ανθρώπινα επινοήματα, μιας απειροελάχιστης κουκίδας του σύμπαντος, που προσπαθούν να το τιθασεύσουν στα στενά τους όρια.

Κάποιοι επιστήμονες ( τους οποίους δεν αδικώ ), αποφαίνονται για την υποχρεωτική ύπαρξη της κοσμολογικής σταθεράς, εκ του αποτελέσματος.
Το αποτέλεσμα είναι,η ίδια η ύπαρξη της ζωής.
Οποιαδήποτε αλλαγή, στην τιμή της κοσμολογικής σταθεράς, θα είχε ώς αποτέλεσμα, την εξαφάνιση της ζωής.Κάθε μορφής ζωής.Αυτο είναι σωστό, αλλά και λάθος.

Σωστό επειδή: Οντας πράγματι εν ζωή, (αποτέλεσμα), είμαστε σε θέση να θέσουμε αυτή την σταθερά, αφού υπάρχουμε.Την προσαρμόζουμε στις συνθήκες που επιτρέπουν την ανάπτυξη της ζωής, λόγω της ζωϊκής μας εμπειρίας.

Λάθος επειδή:Η τιμή που βάζουμε στην κοσμολογική σταθερά, ρυθμίζει μεν τις ανάγκες της ύπαρξής μας, αλλά δεν μπορούμε να αυθαιρετούμε, τοποθετώντας την ίδια τιμή και στο υπόλοιπο 96% του σύμπαντος, για το οποίο έχουμε παντελή άγνοια.Δεν θεωρώ σωστό, να ρυθμίζει η σταθερά μας,την πυκνότητα της ύλης και της ενέργειας στο κενό.Στην "σκοτεινή ύλη".Στην άγνωστη σκοτεινή ύλη.

Δεν μπορώ να δεχθώ, ότι η τιμή της κοσμολογικής σταθεράς, είναι σε θέση να υποδείξει, την όποια διαστολή ή συστολή στο άπειρο σύμπαν.
Νέες μετρήσεις, θέτουν την κοσμολογική σταθερά κάτω απο το όριο της άλλης σταθεράς του Πλάνκ.

Επι το λαϊκότερον, << ότι του φανεί του Λωλοστεφανή>>.
Μέσα σε ένα άπειρο και ανεξερεύνητο σύμπαν, είναι τουλάχιστον μωρία, να θέτουμε σταθερές, χωρίς να είμαστε απόλυτα σίγουροι και πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι αυτές ισχύουν σε όλη την άπειρη επικράτειά του.

Συμπερασματικώς λοιπόν, η κοσμολογική σταθερά, είναι αποκύημα μιας θεωρίας.Και θεωρία είναι κάτι που δεν έχει αποδειχθεί.Αρα και το αποκύημα αυτής, είναι θεωρητικό.

Υπάρχει και άλλη θεωρία, αυτη του ηλεκτρικού σύμπαντος, όπου η κοσμολογική σταθερά καθώς και οι υπόλοιπες, δεν έχει καμία θέση.
Θεωρία και η μεν, θεωρία και η δε.Σταθερά όμως, σίγουρα όχι!

Συνεχίζεται...

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

quote:

---

Οταν ο Αλβέρτος, τα βρήκε λίγο σκούρα με τις εξισώσεις πεδίου και δεν του έβγαιναν τα νούμερα, σκέφθηκε να εισάγει την κοσμολογική σταθερά την γνωστή μας Λ

---

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

quote:

---

Κάποιος θα έλεγε ότι σε αυτά τα γνωσιακά επίπεδα,το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να φιλοσοφούμε με υποδομή.

---

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

quote:

---

DSM
Δεν μπορείς να δέχεσαι συγχρόνως, οτι ο παρατηρητής καθορίζει το αποτέλεσμα του πειράματος, και οτι αυτό έχει αποδειχτεί πειραματικά..

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει.Ο όρος είναι αδόκιμος και στοχεύει στην συγκάλυψη της άγνοιάς μας.

Επίσημα λέμε:Η σκοτεινή ενέργεια, βρίσκεται παντού, είναι αραιή, έχει απωθητική αντι ελκτική βαρύτητα, είναι η αιτία της διαστολής του σύμπαντος.Ακόμη λέμε ότι τα πρώτα χρόνια του Bing-Bang ( τα πρώτα 9 δισ ),η σκοτεινή ενέργεια επιβράδυνε την διαστολή, ενω τα τελευταία 5 δις την επιταχύνει.
Αποτελείται απο σωματίδια, τα οποία δεν απελευθερώνουν ηλεκτρομαγνητική ενέργεια και έτσι δεν είναι ορατά.

Αφού λοιπόν, επίσημα λέμε όλα αυτά και άλλα ακόμη, συμμετρικά και υπερσυμμετρικά,μεσόνια b και κουαρκ b, αντιύλη κ.λ.π ( δεν θέλω να επεκταθώ λεπτομερώς εδώ), ώς ιδιότητες της σκοτεινής ύλης και ενέργειας, καταλήγουμε με το μεγαλπρεπές:

Στην ουσία δεν γνωρίζουμε τίποτα απολύτως, για την σκοτεινή ενέργεια και την σκοτεινή ύλη.

Αυτο κι αν είναι οξύμωρο!
Απο την μια περιγράφουμε σχεδόν λεπτομερώς ενα αντικείμενο και τις ιδιότητές του και εν συνεχεία λέμε ότι δεν έχουμε ιδέα για αυτο.

Η σημερινή επίσημη αστροφυσική, είναι άρρηκτα δεμένη με δυο θεωρίες και γύρω απο αυτές κινείται και προσπαθεί να επιβεβαιώσει,δαπανώντας χρόνο και χρήμα, καταπονώντας λαμπρά μυαλά αστροφυσικών, εθελοτυφλώντας σε άλλους ορίζοντες, πολύ πιο "ανεκτικούς" και πολύ πιο απλούς, στην απάντηση των περισσοτέρων ερωτημάτων.
Οι δυο αυτές θεωρίες είναι, η ΓΘΣ και η Μεγάλη Εκρηξη.
Οσο η αστροφυσική μας, δεν απορρίπτει αυτές τις θεωρίες, θα είναι καταδικασμένη στην άγνοια και στην παραγωγή νέων θεωριών, επι θεωριών,με 2-3 γνωστούς παράγοντες και 2-3.000 αγνώστους!

Εστω η Μ.Ε, με α γνωστούς και β αγνώστους παράγοντες, σε ν δυνάμεις, οπότε έχουμε αν+βν=χ.Αυτή είναι η δική μου εξίσωση επίλυσης των αναπάντητων ερωτημάτων και την ονομάζω, εξίσωση του gamata ola!

Προσπαθώντας να ταιριάξουμε την βαρυτική μας θεωρία, σε αστρονομικά φαινόμενα, τα οποία έρχονται σε αντίθεση μαζί της,εφευρίσκουμε την σκοτεινή ύλη και της φορτώνουμε όλες τις αντιξοότητες που συναντάμε.
Π.χ έχουμε ένα άστρο ή ενα γαλαξία, σε κάποιο σημείο στου σύμπαντος, το οποίο περιστρέφεται με απίστευτη ταχύτητα, πλησιάζοντας και αυτην του c ακόμη.Εστω και σε ένα μόνο μεμονωμένο άστρο να συμβαίνει αυτο,( συμβαίνει σε πολλά ), τότε η λογική μας οδηγεί σε δυο συμπεράσματα.

1.Η βαρυτική μας θεωρία, είναι εντελώς λάθος.
2.Υπάρχει μια τεράστια ποσότητα μάζας, πέρα απο το 4% που γνωρίζουμε, αλλά δεν μπορούμε να την δούμε.

Εμείς, σαν όντα με απόλυτη γνώση (τρομάρα μας),προτιμήσαμε το 2, επειδή η αναλγησία μας και η ψωρο-υπερηφάνειά μας ( η μήπως η σκοπιμότητά μας), δεν μας επιτρέπει να θεωρήσουμε, ότι λαθεύουμε στο 1.

Θεωρώ ότι η σκοτεινή ενέργεια και η σκοτεινή ύλη, αυτο το 96% του σύμπαντος, που δεν 'γνωρίζουμε", είναι ο απαγορευμένος αιθέρας.
Πλάσμα ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας, που πληρώνει το Σύμπαν, απο άκρη σε άκρη, αν υπάρχει τέτοια!
Είναι αυτο που με την διαφορά του δυναμικού του, ρυθμίζει τις κινήσεις των γαλαξιών και εν γένει της ύλης του σύμπαντος.

Πρόσφατα το FERMI, μας έδειξε κάτι σχεδόν απίστευτο.Την διάθλαση του φωτός, πάνω στον κβαντικό "αφρό".Πάνω στην σκοτεινή ενέργεια δηλαδή.Πάνω στο 96% του σύμπαντος.Το ωραίο του πράγματος είναι, πώς το FERMI,έδειξε με βεβαιότητα, πώς η κοσμολογική σταθερά που αναπτύξαμε στο προηγούμενο ποστ, έχει μεταβληθεί!!

Ο Turok και το Εκπυρωτικό του Σύμπαν, μας δείχνουν ότι η ταχύτητα του φωτός μεταβάλλεται, συνεπεία της σκοτεινής ενέργειας, του "κβαντικού αφρού' δηλαδή.Μόνο ένα ηλεκτρικό σύμπαν, θα μπορούσε να έχει την δυνατότητα μεταβολής της φωτονικής συχνότητας.

Μπορείτε να βρείτε αρκετές λεπτομέρειες στο διαδίκτυο μόνοι σας.Δεν θέλω να προτείνω κάτι συγκεκριμένο, δεν θέλω να προσδώσω προσωπική χροιά στις αναζητήσεις σας.Ηθελα μόνο να σας δώσω εφαλτήρια αμφιβολίας.

Συνεχίζεται...

Δεν υπάρχει βαρύτητα...εκεί έξω.

Επιστημονική ομάδα Α: Το σύμπαν διαστέλλεται.
Επιστημονική ομάδα Β: Το σύμπαν συστέλλεται.
Επιστημονική ομάδα Γ: Το σύμπαν συστέλλεται και διαστέλλεται.
Επιστημονική ομάδα Δ: Το σύμπαν ξεκίνησε με την Μ.Ε και συστελοδιαστέλλεται.
Επιστημονική ομάδα Ε: Το σύμπαν δεν ξεκίνησε με την Μ.Ε, αλλά η τελευταία Μ.Ε, είναι μια απο τις πολλές σε ένα κυκλικό σύμπαν.

Επιστημονική ομάδα Ζ,Η,Θ,Ι κ.λ.π με διαφορετικές απόψεις.Διαλέχτε και πάρτε!!

Ολες οι ανωτέρω θεωρίες, μας λένε ότι δυνητικά, το σύμπαν ζεί με "δανεικό" χρόνο.Κάποια στιγμή θα καταρρεύσει ή θα διαλυθεί σε σωματίδια.

Υπάρχει και άλλη μια θεωρία, με πολύ απλούστερους ορισμούς, ( την οποία ασπάζομαι ),χωρίς σταθερές, πολύπλοκες εξισώσεις,βαρυτικά πεδία, έλξεις και απωθήσεις, αρχικά ή τετελεσμένα γεγονότα και χωρίς..."μελλοθανάτους"!
Το σύμπαν υπήρχε ανέκαθεν και θα υπάρχει.Δεν γνωρίζω πώς υπάρχει και δεν θα διατυπώσω θεωρίες επι θεωριών, να αποδείξω το αυτονόητο.Την ύπαρξη.Πορεύομαι στις σκέψεις μου, με δεδομένο το ότι όλα υπάρχουν.Ο χώρος απέραντος, ο χρόνος επίσης.
Για την μορφή ζωής ενός πλανήτη, ο χώρος και ο χρόνος, έχουν περιορισμούς.Για το σύμπαν όμως όχι.

Παρατηρούμε το διάστημα και ανιχνεύουμε αέναη κίνηση.Κίνηση χωρίς ίχνος αδράνειας.Απο τον μικρόκοσμο, στον μακρόκοσμο τα πάντα κινούνται.Οι γαλαξίες τρέχουν, μαζί με τα αστρικά τους συστήματα και καταλαμβάνουν συνεχώς νέο χώρο στην απεραντοσύνη του σύμπαντος.Ερμηνεύουμε αυτη την κίνηση, ώς συστολή ή διαστολή.Γιατι?
Δεν θα μπορούσε να είναι απλώς μια κίνηση με διαφορετικές ταχύτητες, ανάλογες της μάζας του κάθε αντικειμένου? Απλές κινήσεις στο χώρο, που δημιουργούνται, επιταχύνονται και επιβραδύνονται, αναλόγως την ισχύ του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου το οποίο διασχίζουν ανα πάσα στιγμή?

Φυσικά και θα μπορούσε.Η λύση αυτή όμως, είναι τόσο απλή και δεν δικαιολογεί, τόσο χρήμα που ξοδεύεται σε εργαστηριακές πειραματικές εργασίες, σε διαστημικές αποστολές, σε διαστημικές κατασκευές, σε ανθρώπινο δυναμικό, σε συνέδρια, σε, σε, σε, σε!!!
Ασε που υπάρχει κίνδυνος, "ανακάλυψης" άλλων μορφών ενέργειας, αστείρευτες, καθαρές και για μερικούς "ασύμφορες"!

Βαρύτητα.

f=g m1.m2/r2 Νόμος της Παγκόσμιας Ελξης.
Μου αρέσει αυτο το << παγκόσμιας>>!!!
Δηλαδή είμαστε απόλυτα σίγουροι και πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο ανωτέρω νόμος ισχύει παντού στο σύμπαν?
Εγω δεν είμαι.
Πόσες κοσμολογικές θεωρίες έχουμε ή προσπαθούμε να ταιριάξουμε σε αυτον τον νόμο? Πάρα πολλές.Σχεδόν όλες.
Και όταν δεν "κολάνε", εφευρίσκουμε νέες θεωρίες εξαιρώντας, προσθέτοντας, ή αφαιρώντας κομάτια απο άλλες, καταλήγοντας πάντα στο Bing-Bang και στην ΓΘΣ.

Δεν θεωρώ ότι υπάρχει βαρύτητα-έλξη στο σύμπαν.Υπάρχει διαφορά δυναμικού ηλεκτρομαγνητικών φορτίων, μέσα σε ένα απέραντο ηλεκτρικό πλάσμα, με συνεχή απτή επαφή, όλων των σωματιδίων του, χωρίς κανένα κενό ανάμεσά τους.Πλήρης...γόμωση, θα έλεγα.

Εξέθεσα κάποιες απόψεις σε γενικές γραμμές και για αυτο ίσως φαίνεται "φτωχό" το κείμενο.Θα συζητήσουμε απορίες και λεπτομέρειες, όταν ολοκληρωθεί το...σίριαλ!

Συνεχίζεται...

Θα αναρωτηθεί ασφαλώς ο αναγνώστης: << Καλά είσαι σίγουρος, ότι δεν υπήρξε και που το στηρίζεις?>>

Το στηρίζω, στις ίδιες ακριβώς σαθρές βάσεις, που το στηρίζουν και όσοι έχουν ενστερνισθεί αυτη την θεωρία.

Μια πυκνή και θερμή μάζα, έκανε ξαφνικά μπάμ και νάμαστε!!Ετσι απλά.Χωρίς ερωτήσεις και χωρίς απαντήσεις.

Υπάρχουν ένα σωρό άλλες θεωρίες, με πολυ απλούστερη οπτική του "γίγνεσθαι".
Π.χ η Κοσμολογική Αρχή με ένα ισότροπο και ομογενές σύμπαν.Δεν χρησιμοποιεί ένα συγκεκριμένο γεγονός, για να αρχίσει απο κάπου να μετράει χώρο και χρόνο.Απλώς υπάρχει.

Η Σταθερή Κατάσταση, όπου το σύμπαν αναγεννιέται συνεχώς και πάλι χωρίς αρχικό σημείο χώρου και χρόνου.Απλά πράγματα.Απλώς υπάρχει.Και άλλες πολλές ακόμη.

Παίρνουμε ένα ισχυρό τηλεσκόπιο και βλέπουμε έναν γαλαξία σε απόσταση 2-3 εκατ.( παράδειγμα ), να απομακρύνεται απο εμάς και απο τους γειτονικούς του γαλαξίες.Αναρωτιόμαστε, που πάει αυτός, γιατί τρέχει?
Αααα, έγινε ένα μπάμ και όπως τα σκάγια ξεχύνονται απο την κάνη της καραμπίνας, έτσι και το σύμπαν, ξεχύθηκε και διασκορπίζεται.Φαίνεται λογική εξήγηση.Για να δούμε ταιριάζει με τον Νόμο της Παγκόσμιας Ελξης? Οχι και τόσο, αλλά δεν πειράζει, θα βάλουμε μερικές εξαιρέσεις και "σταθερές" και θα ταιριάξει.Αστρονόμοι είμαστε.Τζάμπα μας πληρώνουν?Κάτι πρέπει να τους πούμε!
Εχουμε και αυτη την ΓΘΣ, που τα "προβλέπει" όλα.Χωράει το Bing-Bang, εκεί μέσα? Ουουου, όλα χωράνε στη ΓΘΣ, τα πρόβλεψε όλα ο σοφός.

Ρωτάς τι υπήρχε πριν την Μεγάλη Εκρηξη.
Και ο σοβαρός κ.καθηγητής, με το Νομπελ παραμάσχαλα, σου λέει: << Κανείς δεν ξέρει τι υπήρχε πριν.Ο χώρος και ο χρόνος δεν υπήρχαν.Δεν έχει νόημα να συζητάμε για γεγονότα πριν την Ωρα Μηδέν, επειδή ο χρόνος δεν είχε ροή.>>

Σας ικανοποιεί αυτη η απάντηση?
Είναι η επίσημη θέση των ακαδημαϊκών μας.
Αφού δηλώνουν ότι κανείς δεν ξέρει τι υπήρχε πριν, τότε πώς εσυ κ.ακαδημαϊκέ, ξέρεις ότι δεν υπήρχε ο χώρος και ο χρόνος?
Και τι δουλειά έχει ο χρόνος, ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα, με την δημιουργία?
Τους λες, ότι η δημιουργία είναι άχρονη, ότι δεν έχει καμία απολύτως σημασία ο χρόνος για το σύμπαν, αφού εσείς οι ίδιοι παραδέχεσθε ότι, το σύμπαν δεν έχει αρχή και τέλος!!!

Ο Χώκινς είπε κάποτε πώς η Μεγάλη Εκρηξη δεν χρειαζόταν τον Θεό.
Αν ήμουν ο Χριστος Ελ, θα του έλεγα πώς ούτε ο Θεός χρειαζόταν την Μεγάλη Εκρηξη.

Προσωπικά θεωρώ πώς το Σύμπαν υπήρχε πάντα, χωρίς να με απασχολεί το "πόθεν έσχες".Θεωρώ την οντότητά μου, σαν ένα ανθυποκουάρκ, ακατάλληλο εντελώς, να σχηματίσει την οποιαδήποτε βεβαιότητα, περι της δημιουργίας.

Αδυνατώ να δεχθώ την προοπτική ενός Bing-Bang, το οποίο "ξεκινά" απο το "τίποτα".Απο το σημείο εκείνο, που δεν υπάρχει ύλη, δεν υπάρχει ενέργεια, δεν υπάρχει χώρος.Και δεν δέχομαι, ότι το Σύμπαν δημιουργήθηκε, εκείνο το πρώτο δευτερόλεπτο, απο το πουθενά και απο το τίποτα.Κατ' εμέ η ίδια η ύπαρξη του Bing-Bang, καταργεί εκείνο το τίποτα.Για να γίνει η έκρηξη, κάτι θα υπήρχε πριν.Πριν απο εκείνο το αρχικό δευτερόλεπτο του μπάμ. Αρα...!!

Συγνώμη για την εκλαϊκευμένη μου τοποθέτηση, αλλά μερικές φορές, είναι πιο κατανοητό, να μιλάς την γλώσσα της απλότητας.

Συνεχίζεται...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr