Για καποιους ομως οι οποιοι περιμενουν να αρχισουν την μελετη τους μεσω του συστηματος αυτου , ισως δυσκολευτουν ,και ισως αργησουν πολυ περισσοτερο να κατανοησουν

Το σιγουρο ειναι οτι αν επιμεινουν τα αποτελεσματα τους θα ειναι απειρως γρηγοροτερα και πιο εμφανη ,απο αυτο που ολοι εχουμε σαν εμπειρια

Αυτο γιατι θα λειψη η ενασχοληση καθυστερηση με αχρηστες γνωσεις

Ενα απο τα δυσκολα σημεια που καλουμαστε να ξεπερασουμε και να αντιληφθουμε αμεσα και βιωματικα ,ειναι οτι την καθε μας στιγμη δεν βρισκομαστε και δεν δρουμε μονο μεσω ενος κεντρου η.....τμηματος κεντρου....... αλλα πολλων

Το δε σκαλοπατι καλειται ΑΝΤΙΛΗΨΗ

Ετσι .....
Να αντιληφθει κανεις

1 Την ανικανοτητα του να συνειδητοποιει ,αλλα επισης και την δυνατοτητα ,για αυτον τον σκοπο της συνειδητοποιησης
Τα μεσα για αυτον τον πρωτο σκοπο , ειναι η διαιρεση της προσοχης και η αναμνηση ενος πιο πραγματικου εαυτου

2 Να αντιληφθει κανεις την ζημια που προκαλειται απο την πληθωρα ακαιρων γνωσεων ,αλλα και την αναγκαιοτητα ειδικοτερων τετοιων
Τετοιων γνωσεων που θα αντιστοιχουν στο ειδικο του καθενος επιπεδο και αναγκες
Το ειναι .......δηλ το βιωμα .....να πηγαινει μαζι με το ξερω
Ετσι ....που η καθε γνωση πληροφορηση θα συνοδευεται και απο την επαληθευση αυτης

Και
3 Να αντιληφθει κανεις τον εγλωβισμο του στον κοσμο και τις κοσμικες ιδεες ηθικολογια

Και τα τρια παραπανω βεβαια ,χρηζουν περαιτερω μελετης και αναπτυξης

Μακροχρονιας βεβαιως .........................βεβαιως
Επιγραματικα θα αναφερθω ως επαληθευση του παραπανω σε καποια πραγματα ...........

Ας αναρωτηθει κανεις ποσοι απο τον κοινο κοσμο ......,που αλλωστε ολοι μας ανηκουμε με μικρη διαφοροποιηση ,........
Θα κατανοησουν την χρηστικοτητα της τακτικης...... της διαιρεσης της προσοχης , την ανικανοτητα συνειδητοποιησης ,και την αναγκη της αντιληψης ενος πιο πραγματικου εαυτου .......

2 Ποσοι μπορουν αραγε να κατανοησουν οτι η πληροφορηση και η γνωση θα πρεπει να πηγαινουν ενα βημα η μια και ενα η αλλη..........
Γιατι ετσι μονο θα μπορεσει να γινει και αντιληπτη η αναγκαιοτητα ειδικοτερων γνωσεων

Και τριτον ποσοι μπορουν να αντιληφθουν οτι ειμαστε ανθρωποι απο δευτερο χερι
Δηλαδη απλα μιμουμαστε και αναπαραγουμε το περιβαλον ,με οτι αυτο μπορει να σημαινει

Για να μαθουμε όμως πρεπει αρχικα να κατανοησουμε ΠΩΣ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ

Οσοι δεν νοιωσουν την δυσφορια η την ανισοροπια και την αναρωτηση ....... δεν πρόκειται ποτε......... η είναι πολύ δυσκολο για αυτους να μπουν σε διαδικασια εκμάθησης

Όπως αναφερει ο Γ ΓΚ θα πηγαινουν όπως φυσαει ο ανεμος χωρις καν να αναρωτιουνται

Η αιτια της ανισοροπιας.......... αλλα και η λυση σε ολα τα προβληματα ............βρισκεται στην εξης αρχη ,του .........

Οσο η προσοχή...... παραμενει εγκλωβισμενη...... σε αισθησεις και συναισθηματα που δημιουργουνται στην ζωη ......δεν θα μπορούμε να δουμε κατι διαφορετικο επειδή θα εχουμε μειωμενη αντιληψη

Μειωμενη αντιληψη ,σημαινει ότι μπορω να βιωνω η καλυτερα να βυθιζομαι ...... μονο στην τωρινη εμπειρια ..... ,χωρις να μπορω να δω οποιαδήποτε άλλη προοπτικη .......,η μια άλλη θεαση αυτου που συμβαινει

Μεσα ...εξω ,η σε σωματικο επιπεδο

Δικαιως καποιοι ονομαζουν το σωμα ,σαν την φυλακη της ψυχης

Κατω από αυτές τις συνθήκες αντικειμενικη αξιολογηση και ορθη κριση πανε περιπατο .........

Όμως στην πραγματικη ζωη ,είναι πολύ δυσκολο να αντιληφθεί κανεις την προαναφερθεισα αρχη ,παρολο που είναι απλη

Αυτό ........επειδή ειμαστε μονίμως και αδιαλειπα ταυτισμένοι με καποια αισθηση η συναισθημα

Εχουμε χασει παντελως την δυνατοτητα να εχουμε ελευθερη προσοχή...... και προσοχή που να μπορει απλα να παρατηρει χωρις να ταυτιζεται

Αν θα μπορούσαμε να κανουμε αυτό θα είχαμε περισσοτερες πιθανότητες να αντιληφθούμε την ζωη ,και τα πραγματα αυτης περισσοτερο αντικειμενικα

Από την άλλη όμως ......στην πραγματικη ζωη ......... αν μπουμε στην διαδικασια.......αν ΜΑΘΟΥΜΕ ........ να χρησιμοποιούμε την αναδρομικη η την συνειδητη φαντασια ,ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠ[ΤΩΣΗ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ,θα μπορέσουμε να διαπιστώνουμε την ως ανω αρχη από πρωτο χερι

Ο δάσκαλος Σ Α Β αναφέρεται συχνα στην χρηση της συνειδητης προσοχης ,και όχι τυχαια

Σε γενικες γραμμες μαθαίνουμε να βαζουμε σε πραξη την ενοια ......την ενοια

Τοι να ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΜΕ την ΕΝ ΤΥΠΩΣΗ

Και μετατρέπουμε την εντυπωση όταν καταφέρνουμε να περνουμε από την μια κατασταση η συναισθημα σε καποια άλλη άλλο

Η

Το περασμα από την θεση στην αντιθεση

Και αν όλα αυτά τα βρουμε τοτε αναγκαστικα ,....... θα βρουμε και την εναρμονιση με την ψυχη μας...... και τα προσωπικα και ΑΤΟΜΙΚΑ μας δεδομενα

Δεδομενα που ισως βρίσκονται εξω η και πολύ εξω από τις επικρατούσες αντιληψεις

Στην πραγματικη ζωη ,....προκειμενου να διαπιστώσουμε αυτην την βασικη αρχητου εγκλωβισμου της προσοχης ....... θα πρεπει να βαλουτμε μπροστα ότι εχουμε σε δημιουργικοτητα επινοηση , ελευθερια πνεύματος και αντίληψης

Η κάθε κατασταση...... συναισθημα...... αισθηση η διαφορετικη κατασταση υπαρξης προβλήματος η αναρωτησης ........ απαιτει διαφορετικο χειρισμο

Μεσα από αυτην την διαδικασια όμως αναγκαστικα προχωρα κανεις στην αναπτυξη και εξελιξη της αυτοπαρατήρησης ,και γενικοτερα στην μελετη του εαυτου,και την φυση της ζωης

Η καθε στιγμη κρυβει την δικη της αληθεια που καλουμαστε να αποκοδικοποιησουμε

Αποκοδικοποιωντας πολλες στιγμες αποκοδικοποιουμε την γενικη μας πραγματικοτητα

Αν αυτο δεν γινει στην προσπαθεια μας να εξηγησουμε τα του ψυχισμου θα συνεχιζουμε να περιγραφουμε με γλαφυρα ονοματα ....γενικευμενες καταστασεις.... συναισθηματα και προσωπικες αποψεις ,........... υιοθετημενες απο την κλασικη ψυχολογια

Με το ιδιο περισπουδαστο και ψευδοεπιστημονικο υφακι που αυτη χρησιμοποιει

Αγνοωντας ετσι , το οχι και πολυ βαθυτερο περιεχομενο

Αν καταφερει κανεις να δει αυτο ......

.Την αναγκη δηλαδη να κατανοησει αρχικα την καθε στιγμη θα καταλαβει και γιατι το μονο που μπορουμε να κανουμε στην παρουσα φαση ειναι η προσπαθεια αποστασιοποιησης

Αρχικα σε πειραματικο επιπεδο βεβαιως βεβαιως

Αρχικά θα ήθελα να εκφράσω τη χαρά μου που υπάρχει ακόμα αυτό το φόρουμ και είναι μάλιστα ενεργό.

Εν συνεχεία, θα ήθελα να καταθέσω την απογοήτευση που νιώθω από τον εαυτό μου και από τους ανθρώπους γύρω μου πάνω στα θέματα εσωτερικής αναζήτησης.

Πριν 12 χρόνια, στα 18 μου άρχισα να δίνω στα πράγματα νέες διαστάσεις. Αισθανόμουν πως ξεπερνούσα τον εαυτό μου, πως συνειδητοποιούσα πράγματα και αλήθειες που άλλοι δεν έβλεπαν, σκεφτόμουν πάρα πολύ και έντονα, ήμουν αδύνατη και η οικογένειά μου νόμιζε πως έχω νευρική ανορεξία, ενώ τώρα που έχω γίνει χάλια απ' τα κιλά με θεωρούν φυσιολογική!

Εν ολίγοις, ενώ εγώ αισθανόμουν πως πλησιάζω όλο και πιο κοντά στο είναι μου, ότι αρχίζω να καταλαβαίνω λίγο τον αυτό μου και τον κόσμο, οι άλλοι έβλεπαν πως έχω πρόβλημα, ασφαλώς επειδή δεν μπορούσαν να με καταλάβουν.

Το αποτέλεσμα είναι όλα αυτά τα χρόνια να παίρνω ψυχοφάρμακα με εξαίρεση κάποιες φορές που είχα προσπαθήσει να τα κόψω όπου και πάθαινα υποτροπές και μανίες.

Κάποια στιγμή έπαθα οξύ ψυχωσικό επεισόδιο και νοσηλεύτηκα για ένα ή ενάμιση μήνα σε κλινική. Μετά από ένα χρόνο νοσηλεύτηκα για δεύτερη φορά χωρίς λόγο θεωρώ, αφού δεν είχα κόψει τα φάρμακά μου, απλά είχα έντονες σκέψεις πάλι σε μια προσπάθεια να ξαναγίνω αυτό που είχα ήμουν πριν ξεκινήσω τα φάρμακα.

Υποτίθεται πως τώρα πια είμαι φυσιολογική για τους άλλους και ότι είμαι καλά και πως έτσι πρέπει να είμαι, μόνο που εγώ κάθε μέρα εύχομαι να είναι και η τελευταία μου, γιατί γνωρίζω πού είχα φτάσει και πού είμαι τώρα.

Έχω απομακρυνθεί πολύ από τις αλήθειες μου, από τις σκέψεις που έδιναν νόημα στη ζωή μου και φυσικό είναι να μην θέλω τη ζωή μου.
Η μέρα μου περνάει με εμένα να φυσάω και να ξεφυσάω μέσα στο σπίτι και να βαριέμαι αφάνταστα αφού δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε καμία δραστηριότητα, αφού καμία απ' τις πράξεις δεν έχει σημασία για μένα πέρα από την συνειδητοποίηση μέσω σκέψης και εσωτερικής αναζήτησης.

Κάνω παρέα και με έναν, ο οποίος είναι τελείως υλιστής. Πιστεύει και μου έχει πει κιόλας πως η εσωτερική αναζήτηση μας οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Το μόνο που είναι σωστό είναι να βγάζουμε συμπεράσματα μέσω παρατήρησης και πειραμάτων. Δέχεται μόνο ό, τι λέει η επιστήμη. Επίσης είναι άθεος. Απορρίπτει οτιδήποτε το μεταφυσικό. Και αυτή η στάση του όσο να' ναι με έχει επηρεάσει και με έχει πληγώσει, γιατί είναι σαν να ακυρώνει το οτιδήποτε έχω νιώσει εγώ στο παρελθόν στην προσπάθειά μου να ερευνήσω τον εαυτό μου μέσω σκέψης, το οποίο δεν περιγράφεται επιτυχώς αυτή τη στιγμή με λόγια, αφενός γιατί δεν είμαι σε φάση συνειδητοποίησης πια και αφετέρου γιατί έχω ξεχάσει τι σκεφτόμουν και πώς ένιωθα τότε.

Θα ήθελα να ξαναζήσω εκείνον τον εαυτό που είχα πλησιάσει τότε.
Δεν πίστεψα ποτέ πως αρρώστησα και πως είχα σχιζοφρένεια ή διπολική διαταραχή. Θεωρώ πως τα φάρμακα απλά κατέστειλαν τα συμπτώματα γι' αυτό φαίνομαι φυσιολογική τώρα στους άλλους.
Μόνο που τα συμπτώματα αυτά ήταν η βοήθεια που μου έστελνε το σώμα και το μυαλό μου για να εξελιχθώ.
Όμως αυτή η εξέλιξη ανακόπηκε μέσω παρέμβασης οικογένειας και γιατρών.

Πλέον περιφέρομαι στη ζωή χωρίς σκοπό. Αισθάνομαι σαν να με έχουν βιάσει.
Κάθε φορά που μπαίνω σε αυτό το φόρουμ και διαβάζω τις διάφορες αναρτήσεις, στενοχωριέμαι γιατί ξέρω πως κάποτε είχα ξεκινήσει κι εγώ ένα πνευματικό ταξίδι αλλά τώρα είμαι πολύ μακριά από το να το συνεχίσω.

xristosxatz, αυτά που περιγράφετε για την επίγνωση, δεν μου είναι ξένα. Κάπου μέσα μου, ίσως με διαφορετικό τρόπο, τα έχω συνειδητοποιήσει.
Αυτή τη στιγμή γράφω, για να ζητήσω βοήθεια.
Μια μικρή καθοδήγηση. Πώς να ξαναξεκινήσω το πνευματικό μου ταξίδι;

Empty Space, γράφεις πολλά και σημαντικά πράγματα. Θέλω για αρχή να θίξω δυο σημεία που εντόπισα. Πρώτα, υπαινίσσεσαι πως διαγνώστηκες κάποτε με κάποιο ψυχιατρικό νόσημα ενώ δεν είχες, καθότι λανθασμένα ερμήνευσαν την εσωτερική σου αναζήτηση σαν ψυχική νόσο;

Έπειτα, γράφεις πως κάνεις παρέα με κάποιον άνθρωπο που είναι κατά της εσωτερικής αναζήτησης, καθότι δηλώνει άθεος και υλιστής, όπως και οπαδός της "επιστήμης".

Αν και θα ήθελα άμεσα την απάντησή σου, θα σε προϊδεάσω με τις θέσεις μου:

Η εσωτερική αναζήτηση δεν μπορεί ποτέ να ληφθεί σαν παρεκκλίνουσα συμπεριφορά. Τουλάχιστον από τον 18ο αιώνα και μετά, ο άνθρωπος έχει κάνει αρκετά βήματα μακριά από τα σκοτάδια του Μεσαίωνα. Ας πούμε στην Δύση. Και δεν θεωρώ πως κανένας σύγχρονος θεραπευτής θα σε βάλει θεραπείες για αυτόν το λόγο. Τα συμπτώματα που είχες μπορεί να ήταν όντως από κάποιο θέμα, το οποίο τώρα μπορεί να έχει περάσει, να έχει ρυθμιστεί ή να έχει ατονήσει. Το ότι βρίσκεσαι σε αυτήν τη κατάσταση κενού, έχει σχέση με δυο πράγματα: τις μακροχρόνιες παρενέργειες που έχεις από την όποια θεραπεία, οι οποίες σε βαριά αγωγή δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητες και την απόσυρσή σου από τον κόσμο, ίσως λόγω του προβλήματός σου, ίσως λόγω του υπερπροστατευτισμού της οικογένειάς σου, ίσως λόγω έλλειψης κατάλληλων ανθρώπων στο περιβάλλον σου.
Σε καμιά όμως περίπτωση δεν σου προτείνω να αναζητήσεις "τον παλιό σου εαυτό", γιατί αυτός ήταν η empty space πριν από 12 χρόνια. Τώρα πρέπει να αναζητήσεις την empty space της επόμενης δεκαετίας, που θα είναι κάποια άλλη, τουλάχιστον άλλη από αυτή που είναι τώρα (μιας και δεν σου αρέσει η εικόνα σου συνολικά). Σε αυτό μπορούμε να σε βοηθήσουμε πιστεύω. Αναδρομές στο παρελθόν, το προτείνουν και οι ψυχολόγοι, δεν έχουν νόημα, μπορεί να αποβούν και επιζήμιες.

Στο δεύτερο θέμα τώρα, ο φίλος σου πάσχει από αντιφάσεις και παρανοήσεις. Ο "υλισμός" (ή αλλιώς το μηχανιστικό σύμπαν) είναι μια "μόδα" που ξεφούσκωσε αρχές του περασμένου αιώνα, μετά τις αποκαλύψεις της επιστήμης. Κβαντική φυσική και θεωρία της σχετικότητας, μερικές από αυτές. Όποιος επίσης δεν είναι υλιστής, δεν σημαίνει ότι είναι μεταφυσικός, ειδικά δε θρησκευόμενος. Είναι (ειδικά στη δεύτερη περίπτωση) το άλλο άκρο, ή κατ' εμε η άλλη πλευρά του νομίσματος (του φανατισμού). Ο επιστήμονας κάνει παρατηρήσεις και πειράματα και εξάγει συμπεράσματα. Τα συμπεράσματα όμως αυτά τα ερμηνεύει σύμφωνα με τις δικές του αρχές και αξίες. Σύμφωνα με τα εσωτερικά του δεδομένα. Είτε τα νευροφυσιολογικά, είτε τα γνωσιακά. Η σύγκρουση επιστήμη πασχίζει να επεκτείνει τα γνωσιακά σύνορα, προκείμενου να κάνει την υπέρβαση σε πολλά και φαινομενικά (για τον πολύ κόσμο) μη συνδεδεμένα επιστημονικά πεδία. Δεν κλείνεται όμως στον ευατό της, πίσω από τα παλιά κεκτημένα. Αυτά έχουν ήδη εξαντληθεί. Και το χειρότερο όλων είναι η ημιμάθεια, να νομίζεις ότι κάτι ξέρεις και να θέλεις να κάνεις τον δάσκαλο στους άλλους.

Ρωτάς πως να αρχίσεις την εσωτερική σου αναζήτηση. Πρώτο και απαραίτητο βήμα είναι η εσωτερική ισορροπία. Αν αυτή δεν υπάρχει, τα βήματά σου θα είναι σε λάθος κατεύθυνση εξ αρχής. Ρύθμισε πρώτα την διάθεσή σου, την συμπεριφορά σου, την αντίληψή σου για τοςυ άλλους και μετά βγες στον κόσμο. Εκεί βρίσκεται το πρώτο στάδιο. Άρχισε την παρατήρηση από εκεί, όπως κάνει ένα μικρό παιδί. Άρχισε να βλέπεις, να ακούς και να νιώθεις τους άλλους, και μόλις ξαναβρείς το βήμα σου, τότε στρέφεις την προσοχή σου προς τα ενδότερα.

Πρέπει όμως πρώτα να αποκαταστήσεις τις επαφές σου με τον έξω κόσμο. Και προσοχή στους ανθρώπους που συναντάς, ενδέχεται να βρίσκεσαι ακόμα στη κατάσταση που κάποιοι (λίγοι ευτυχώς) θα σε δουν σαν θύμα.

Δυστυχώς το πρόβλημα είναι πως πράγματι έχω υπάρξει θύμα στη ζωή μου, αλλιώς πώς να εξηγήσω την αποτυχία μου σε όλους τους τομείς της ζωής μου, στο θέμα ανεξαρτησίας απ' τους γονείς, στα επαγγελματικά-οικονομικά, στα προσωπικά και πρωταρχικά βέβαια και στο κομμάτι της εσωτερικής ισορροπίας όπως είπατε, το οποίο μάλλον αποτελεί και την αιτία για την πολύπλευρη αποτυχία μου και τη γενικότερη δυστυχία μου.

Τη ζωή βέβαια δεν πρέπει να τη βλέπουμε σαν εξεταστικό κέντρο όπου άλλοι επιτυγχάνουν και άλλοι αποτυγχάνουν, γιατί είναι αρκετά αγχωτικό, αλλά εγώ έτσι τη βλέπω από ό, τι φαίνεται.

Αλλά όχι μόνο θεωρητικά. Έχω υπάρξει πραγματικά θύμα μέσω της εκμετάλλευσης που έζησα από ανθρώπους παλαιότερα που έπιανα παρέα με κάθε καρυδιάς καρύδι, εις γνώσιν μου, σε μια προσπάθεια να ανακαλύψω τον κόσμο. Μόνο που την πάταγα και αυτό μου στοίχισε αρχικά την ψυχική μου υγεία, ύστερα από γνωριμία μου με έναν που μου μαύρισε την ψυχή κατά έναν περίεργο τρόπο και έπειτα παραλίγο και σωματική λόγω δικής μου απροσεξίας και αμέλειας και τέλος και οικονομικά λόγω του ότι είμαι ευκολόπιστη και έδινα ό, τι είχα και δεν είχα στον καθένα πραγματικά. Δεν θα επεκταθώ όμως.
Απλά να σημειώσω πως τα βλέπω άσπρα-μαύρα, είμαι ή του όλα ή τίποτα και γενικά δεν αντέχω την αδικία. Αυτό με είχε ωθήσει να θέλω να βοηθάω τους γύρω μου, τον οποιονδήποτε με κόστος ψυχικό όμως αφού δεν μπορούσα να προστατεύσω τον εαυτό μου. Τώρα έχω περάσει στο άλλο άκρο και δεν με ενδιαφέρει κανείς πραγματικά και έχω πολύ θυμό για τους ανθρώπους και τον κόσμο έτσι όπως είναι, όπως περιγράφω λίγο πιο κάτω.

Σχετικά με το διαγνωσμένο ψυχιατρικό νόσημα, η αλήθεια είναι πως εκείνη την περίοδο είχα ξεκινήσει να κλείνομαι στο δωμάτιό μου και να σκέφτομαι με τις ώρες. Είχα αποκοπεί απ' το περιβάλλον μου αλλά δεν είχα χάσει τη λογική μου. Όποτε χρειαζόταν μπορούσα άνετα να επικοινωνήσω με κάποιον. Το επιπλέον που είχα ήταν αναισθησία. Ένα πάγωμα συναισθηματικό. Δεν μπορούσα ούτε να γελάσω ούτε να κλάψω.
Μόνο που πάλι δεν θέλω να επεκταθώ γιατί η ιστορία μου είναι μεγάλη και δεν μπορώ να τα γράψω όλα σε ένα μήνυμα. Σας δίνω κάποια ιδέα.

Ισχύουν όλα αυτά που αναφέρετε σαν λόγους να αισθάνομαι κενό, δηλ. και η μακροχρόνια χρήση φαρμάκων και η υπερπροστασία απ' την οικογένειά μου και το ότι δεν μου έχουν τύχει οι κατάλληλοι άνθρωποι, είτε εγώ πάντοτε έλκυα τους λάθος ανθρώπους στη ζωή μου.

Μου προτείνετε σαν πρώτο βήμα, να ανοιχτώ προς τους άλλους, να τους ακούσω, να τους νιώσω και να ρυθμίσω τη συμπεριφορά μου, τη διάθεσή μου και την αντίληψή μου προς τους άλλους. Μόνο που δεν ξέρω πώς να το κάνω. Τα τελευταία χρόνια κρατάω μια στάση αμυντική και επιθετική απέναντι σε όλους τους ανθρώπους. Κατά βάθος μισώ τους ανθρώπους, σε όλους βρίσκω ψεγάδια, σαν να ήμουν εγώ η τέλεια. Ίσως αυτό εξηγείται από τα βιώματά μου, που θεωρώ πως αν δεν είχα λίγα ψήγματα πίστης σε κάτι το ανώτερο από μένα καθώς και περιέργειας για τον κόσμο, θα είχα αυτοκτονήσει.

Είναι φανερό από τα λεγόμενά μου πως δεν είμαι ισορροπημένη. Αισθάνομαι πως παραπαίω και μοιάζω περισσότερο με φτερό στον άνεμο, που ο καθένας το τραβάει όπου θέλει χωρίς τη δική του βούληση.
Οπότε αυτό είναι δεδομένο. Αλλά δεν ξέρω και πώς να αλλάξω αυτήν την κατάσταση.

Είναι πολλά αυτά που με βασανίζουν, όπως επίσης και το ότι εδώ δεν είναι φόρουμ ψυχολογίας και δεν ξέρω αν μπορείτε να με στηρίξετε ή να με βοηθήσετε από εδώ.
Επίσης δεν ξέρω αν χαλάω αυτή τη στιγμή το θέμα της επίγνωσης που άνοιξε το μέλος xristosxatz.
Μάλλον αν συνεχιστεί η κουβέντα, θα πρέπει να ανοίξω ένα άλλο θέμα..

Από αυτό ακριβώς θα πιαστώ για να συνεχίσω τη συζήτηση, την επίγνωση που έχεις για την κατάστασή σου. Φαίνεται δηλαδή πως γνωρίζεις όλα όσα πρέπει να ξέρεις για αυτό που σε απασχολεί. Μόνο που (γράφεις) δεν ξέρεις τον τρόπο για να τα εφαρμόσεις.

Εδω θα σου αποκαλύψω κάτι το συγκλονιστικό: αυτό συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους του κόσμου. Όλοι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, όλοι ξέρουν πως να είναι σωστοί, ευγενικοί, δίκαιοι, έξυπνοι και διορατικοί, δυστυχώς λίγοι τα κάνουν και ελάχιστοι συστηματικά.

(θα μου πει κάποιος: ρε heretic "έξυπνοι"; Είσαι σίγουρος;
Φυσικά. Η εξυπνάδα καλλιεργείται και αυτή. Επειδή έχω υπάρξει άδικος, αγενής, λάθος και βλάξ (ω, ναι) και κοντόφθαλμος, σας μιλώ εκ πείρας. Και μη τολμήσει κανένας να αραδιάσει τις φαντασιώσεις του ότι αυτός γεννήθηκε με όλα αυτά τα προτερήματα, γιατί θα φάει άδειασμα, μόνο από αυτά που έχει γράψει εδώ μέσα).

Empty Space, πρέπει να κάνεις ένα πείραμα λοιπόν. Κάνε μια μικρή αποχή από αυτά που μόλις έγραψες εδώ, και μετά από μερικές ημέρες (ή ώρες) επέστεψε και διάβασε τα με τα μάτια άλλου (πρώτο βήμα στον εσωτερισμό). Σαν να μην είσαι εσύ δηλαδή. Σαν να είναι κάποια άλλη κοπέλα, η Ελένη ας πούμε, που δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα με κανέναν και διαβάζει κάποια E.S να γράφει ότι έχει πρόβλημα με τους άλλους. Τι σκέφτεσαι γι αυτό; Τι την συμβουλεύεις να κάνει; Σκέψου κάτι, ακόμα κι αν είναι μπούρδα (δεν θα είναι, είπαμε στις συμβουλές προς τρίτους ήμαστε πάντοτε καλοί)

Στη συνέχεια ξαναγίνε η Empty Space και φύγε από το δωμάτιό σου. Βγές έξω στο δρόμο. Μόλις συναντήσεις έναν άνθρωπο που δεν σου είναι και τόσο αντιπαθής (δεύτερο βήμα στον εσωτερισμό) δες τον κι εσύ με τα μάτια άλλου. Ας πούμε με τα μάτια της Ελένης που υποδύθηκες για λίγο στο esoterica. Φέρσου του λίγο σαν "Ελένη" και πειραματίσου να δεις αν οι συμβουλές που έδινες στην E.S λειτουργούν. Κάποιος μπορεί να μου πει "σαν εισαγωγή στην Gestalt ακούγεται". Μπορεί, δεν είμαι ψυχολόγος, παίξε λίγο με αυτό και μου λες κι εσύ. Σε διαβεβαιώ πάντως πως είναι σίγουρα καθαρός εσωτερισμός.

Και μετά έλα και μετέφερέ μας εδώ τι κατάφερες, αν κατάφερες ή τι συμπέρασμα έβγαλες. Θα σου πω μετά πως πάει η συνέχεια στο παιχνίδι "κυνήγι του θησαυρού

Του πρότεινα, όπως και κάθε που τον βλέπω, να μου μειώσει με σκοπό να μου κόψει στο τέλος τα φάρμακα, μόνο που μου απάντησε πως αν το κάνει αυτό, θα γίνω όπως ήμουν πριν και δεν θέλει να με βλέπει να ταλαιπωρούμαι.

Και όλα αυτά τα λέω για να απαντήσω σε αυτό που είπατε σχετικά με τα αρνητικά και τα θετικά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου (εξυπνάδα, ευγένεια, ηθική και αίσθημα δικαίου) και του κατά πόσο αυτά καλλιεργούνται.

Λοιπόν, πρέπει να σας πω σε αυτό το σημείο, πως αυτό που μου είπε ήταν πως αν μου έκοβε τα φάρμακα μπορεί να αποκτούσα το θάρρος να είμαι πιο κοινωνική, μπορεί αν θύμωνα να έριχνα και σφαλιάρες, κάτι που παραλλήλισε με συμπεριφορά εκτός εαυτού όμοια με ενός αλκοολικού, ο οποίος πριν πιει είναι νηφάλιος και αφού πιει γίνεται άλλος άνθρωπος.
Οπότε ο γιατρός μου θεωρεί πως αν σταματήσω τα φάρμακα θα γίνω κάτι άλλο. Δεν θα είμαι εγώ.

Οπότε ήθελα με αυτό να τονίσω πως και η συμπεριφορά και ο τρόπος σκέψης πέρα από το ότι μπορούν να καλλιεργηθούν (και σε αυτή τη διαδικασία είχα μπει από μόνη μου πριν πάρω φάρμακα), μπορούν να ρυθμιστούν και μέσω παρέμβασης στους υποδοχείς με φαρμακευτική αγωγή.

Και αυτό που αναρωτιέμαι τώρα αλλά και παλαιότερα, είναι και ποια είμαι εγώ τελικά αληθινά, αν χωρίς τα φάρμακα γίνομαι κάτι άλλο και με τα φάρμακα ξεχνάω τους λόγους για να αντιδρώ και να ανησυχώ και ηρεμώ και πέφτω στη βαρεμάρα;

Πάντα είχα την εξής πεποίθηση σχετικά με τα ψυχοφάρμακα, πως δηλ. καταστέλλουν τα συμπτώματα, τα οποία εμφανίστηκαν για κάποιο λόγο. Ίσως για να με πάνε πιο πέρα, σε άλλα επίπεδα συνειδητότητας.
Και το ίδιο πιστεύω και για ασθένειες σωματικές και όχι ψυχικές.
Είμαι οπαδός των ολιστικών θεραπειών και της ολιστικής αντιμετώπισης του ανθρώπου, γιατί μου ακούγεται πιο φιλική στον άνθρωπο.

Επίσης έχω την άποψη πως η δυτική ιατρική προσπαθεί να σώσει τον άνθρωπο με κάθε τρόπο, ακόμα κι αν πρέπει ο γιατρός να κάνει κάτι που είναι λίγο αηδιαστικό ή αποκρουστικό, όπως το να ανοίξει ένα σώμα για να βάλει βίδες σε ένα πόδι πχ που έπαθε κάταγμα.

Για κάποιο λόγο πάντα ανατρίχιαζα ακόμα και στο άκουσμα της λέξης ή και στη θέα του αίματος, όπως και όταν μου παίρνουν αίμα για εξετάσεις.

Θα προτιμούσα να είναι πιο διαδεδομένοι οι τρόποι πρόληψης ασθενειών ή ατυχημάτων παρά να τρέχουμε μετά να μαζέψουμε τα σπασμένα και η ζωή μας να είναι έτσι διαμορφωμένη ώστε να ζούμε ανθρώπινα και όχι σε ρυθμούς γρήγορους και παραφυσικά.

Πιστεύω πως ο λόγος που έχουμε φτάσει στο σημείο να ζούμε έτσι, είναι τα ελαττώματα του χαρακτήρα μας, τα πάθη μας πχ για να έχουμε αλάτι από τα Ιμαλάια και όχι το δικό μας.
Η απληστία μας να θέλουμε να καταλαμβάνουμε συνεχώς καινούργια εδάφη στον κόσμο, στα αγαθά, στις υπηρεσίες, την πληρώνουμε ακριβά, με ψυχικό νόμισμα.

Δεν ξέρω πώς τα ακούτε όλα αυτά, πάντως προσωπικά δεν αντέχω τον κόσμο μας και ίσως να έχω εγώ πρόβλημα προσαρμογής και να μην είναι τόσο τραγικά τελικά.

Τώρα βέβαια τόσην ώρα εστιάζω πάλι στα αρνητικά, στο τι δεν μου αρέσει και μιλάω πάλι σαν Empty Space.
Θα κάνω όμως το πείραμα που μου περιγράψατε. Θα απέχω για ένα διάστημα από το φόρουμ και έπειτα θα διαβάσω απ' την αρχή ό, τι έχω γράψει με άλλα μάτια. Και μετά και τα λοιπά που μου είπατε.

Πόσο χαίρομαι που μου απαντάτε και είστε πρόθυμος να με βοηθήσετε!
Όχι ότι άλλοι άνθρωποι δεν ήθελαν να βοηθήσουν, ψυχολόγοι, γιατροί κλπ. Ίσως δεν ήταν οι κατάλληλοι για μένα. Δεν ήταν κατάλληλοι να απαντήσουν στις μεταφυσικές μου ανησυχίες γιατί δεν έχουν ασχοληθεί τόσο με το θέμα.

Ίσως αυτά που έγραψα για την ιατρική να μην ακούγονται λογικά.
Όμως πιο πολύ τείνω να πιστεύω πως οι λόγοι που ασθενεί κάποιος είναι πάρα πολλοί και δεν φταίει απλά ένας ιός, δηλ. κάτι το εξωτερικό, γιατί μπορεί κάποιος να ασθενήσει από έναν ιό που έχει πεσμένο ανοσοποιητικό, κάποιος άλλος όμως που είναι πιο γερός αλλά και πιο ευτυχισμένος, ίσως δεν αρρωσταίνει τόσο εύκολα.
Οπότε πάντα αλληλεπιδρούν εαυτός και περιβάλλον.

Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για τα ατυχήματα.
Ίσως υπάρχουν κάποιοι μεταφυσικοί λόγοι που κάποιος μένει ανάπηρος μετά από ατύχημα και δεν είναι απλά η κακιά η ώρα, η κακιά η στιγμή. Πχ. μπορεί να έχει κακό κάρμα.. ξέρω' γω..
Τείνω να μεταθέτω τις ευθύνες για ό, τι παθαίνει κάποιος στον ίδιο.

Ακόμα και εγώ το ότι αρρώστησα ψυχικά, έφταιγε το ανικανοποίητο που είχα και ήθελα κάτι άλλο άπιαστο και αδύνατο.
Οπότε με το γιατρό μου καταλήξαμε, στη λύση της αποδοχής.
Αποδοχή του εαυτού ως είναι και του κόσμου ως είναι.
Αλλά φαίνεται είμαι κι εγώ άπληστη στα θέματα τα σχετικά με το υπερπέραν.

Ελπίζω να μην σας μπέρδεψα.
Θα κάνω το πείραμα και θα σας ενημερώσω για τις παρατηρήσεις μου, θα σας τις γράψω, ώστε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα!
Αισθάνομαι σαν να βρήκα καινούργιο παιχνίδι τώρα.
Και μπορεί να ξαναβρώ το ενδιαφέρον μου.. Θα δούμε..

Τωρα μπορω να στο επιβεβαιωσω

Αυτο σημαινει πως οποιαδηποτε προτροπη να εισαι η να μην εισαι ειναι απλα ανυποστατη την στιγμη που απλα αντιδρουμε στα εσωτερικα η εξωτερικα ερεθισματα

Η αποδοχη μπορει να υπαρξει μονο αν θα ειμαστε σε θεση να δουμε να μελετησουμε , και να παρατηρησουμε τον εαυτο μας

Και αυτο βεβαιως δεν ειναι ζητημα μιας η δυο ημερων μηνων η ακομα και χρονων

Αυτο που μπορω να παρατηρησω σε εσενα ειναι οτι νοσταλγεις οπως σου ειπε και ο αλλος φιλος πραγματα και καταστασεις που ανηκουν στο παρελθον

Εχεις επισης την ταση να κατηγοριοποιεις και να κατατασεις πραγματα και καταστασεις χωρις καμμια διακριση οπως αλλωστε και ολος ο κοσμος

Σιγουρα το γεγονος οτι λαμβανεις φαρμακευτικη αγωγη επηρεαζει καταλυτικα τον ψυχισμο σου

Και κατι τελευταιο

Ο ψυχισμος μας ειναι αποτελεσμα καποιων φορεων δημιουργων συνδημιουργων αυτου

Ο πρωτος τομεας η οπως λεγεται στους εσωτερικους κυκλους κεντρο ειναι η διανοηση

Δευτερος ειναι η συγκινηση ,τριτος το ενστικτο ,και τεταρτος η κινηση

Θα πρεπει να μελετησεις πολυ αυτους τους τομεις πως λειτουργουν και πως συσχετιζονται και αλληλεπιδρουν μεταξυ τους

Παρ ολα αυτα δεν τρεφω αυταπατες οτι θα μπορουσες να κατανοησεις η να βαλεις σε εφαρμογη αυτο που σου λεω για πολλους και διαφορους λογους

Θα σου πω μονο οτι η αναδρομες ειναι ενα τεραστιο εργαλειο ,που ομως και αυτο λογω της φυσης μας ειναι πολυ δυσκολο να μαθουμε το πως και τι σημαινει αλλα και να το χρησιμοποιουμε

Πρωτιστως μην θρεφεις ποτε προσμονες η αυταπατες και μην πιστεψεις οτι ο αγωνας αυτος ειναι μια ευκολη υποθεση

Σου μιλω εξ ιδιας πειρας ,γιατι ολοι που ετυχε να ειμαστε σε αυτες τις ερευνες αντιμετωπισαμε και βεβαια αντιμετωπιζουμε τις προσωπικες μας δυσκολιες

Και να μαθει κανεις να πολεμαει με τον εαυτο ειναι οπως σου ειπα ζητημα επιμονης υπομονης , χρονου και τεραστιας θελησης ,και αποφασιστικοτητος

Θα συμφωνησω μαζι σου απολυτα οτι ο κοσμος που ζουμε ,ειναι ενας κοσμος καθ ολα υποπτος ΚΑΘ ΟΛΑ

Και βεβαια το οτι ειναι κανεις εναρμονισμενος με αυτον δεν ειναι δειγμα ψυχικης υγειας

Ειμαστε ολοι εδω για να παλεψουμε και να μαθουμε

Αυτο ομως δεν ειναι τιποτα αλλο απο ωραια λογια και στην καλυτερη των περιπτωσεων προδιδει καλη προθεση να βοηθησουμε

Αλλη δυνατοτητα δεν υπαρχει σε αυτο

Η αποδοχη του εαυτου .......κατα την δικη μου αποψη........ προυποθετει απαραιτητα την γνωση του τι σημαινει εγω την καθε στιγμη

Ενα προθαλαμο της αποστασιοποιησης.....................

Αν δεν ξερει κανεις τι σημαινει εγω πως δρα μεσω των διαφορων κεντρων και πως διαδικαζεται ΔΕΝ θα εχει τα εφοδια να το παρατηρησει

Και αυτο βεβαια προυποθετει μελετη και ερευνα

Παντα θα το δικαιολογει θα ταυτιζεται με αυτο διοτι δεν θα εχει κανενα στοιχειο για το αλλοπροσαλο δηλαδη .......εξω απο τα δεδομενα που εχουμε στον νου σαν η λειτουργια του

Αν δεν γινει αυτο το να μιλαμε για αποδοχη θα ειναι σαν να κοροιδευουμε τον εαυτο μας

Ενω το εγω θα συνεχιζει να κανει αυτο που παντα εκανε

Το εγω πλαθεται μεσα σ αυτο το εξυπνα προγραμματισμενο συστημα που ειναι και η αιτια καθε κακου

Ο δρομος ειναι για να τον περπαταμε βημα βημα....... χιλιοστο χιλιοστο

Οι θεωριες ειναι απλα για να δινουν ιδεες και να επιβεβαιωνουν την πορεια και οχι για να γινομαστε οπαδοι αυτων

Ο δρόμος είναι κ ομαδικός αλλά κ ατομικός..

Ο ομαδικος ομως κρυβει παγιδες για τους απειρους στα εσωτερικα

Ετσι ..........

Αυτοι που αποτελουν την ομαδα ομαδες θα πρεπει να εχουν δυναμη γνωση και προπαντων προσωπικη πορεια μεσω ατομικων ερευνων

Αν δεν υπαρχουν ολα αυτα και υπαρχει μονο η θεληση τοτε οι ομαδα μπαινει σε φαυλους κυκλους

Τοτε ειναι ποολυ ευκολο να παρεμβληθει η φαντασιοπληξια και η στασιμοτητα

Προιοντα που δυστυχως ευδοκιμουν επι το πληστον στις εσωτεριστικες σχολες

Μου άρεσε πολύ σε κάποιο σημείο που γράψατε πως οι θεωρίες είναι για να μας επιβεβαιώνουν ή να βοηθούν τα βήματά μας όχι για να γινόμαστε οπαδοί τους. Κάπως έτσι το διατυπώσατε τέλος πάντων.

Επίσης μου άρεσε το άλλο που γράψατε πιο πάνω πως πρέπει να διατηρούμε καθαρό τον ψυχισμό μας από προηγούμενες εμπειρίες και συναισθήματα ώστε να μην είμαστε προκατειλημμένοι σε καινούργια ερεθίσματα αλλά να είμαστε ανοιχτοί στη νέα γνώση. Πάλι το γράφω με δικά μου λόγια, ελπίζω να μην παρανόησα.

Απλά μου γεννήθηκε η απορία, αναλογιζόμενη και τα βιώματά μου ως τώρα και την ψυχική μου ταλαιπωρία καθώς και την ατυχή κατάληξη που είχε με την έννοια ότι στα θέματα εσωτερικής αναζήτησης δεν κατάφερα τίποτα τελικά, αναρωτήθηκα, είναι εφικτό να γνωρίσουμε και να αποδεχθούμε τον εαυτό μας μέσα σε αυτόν τον κόσμο;

Δηλαδή με δεδομένο ότι είμαστε ανά πάσα στιγμή συνδεδεμένοι με τον έξω κόσμο με διάφορους τρόπους και μάλιστα ακόμα από τη μήτρα πριν γεννηθούμε που συνδεόμαστε με τη μητέρα αλλά και όταν γεννηθούμε πια που συνδεόμαστε με το εξωτερικό περιβάλλον μέσω του αέρα που αναπνέουμε και της τροφής από τη φύση, αναρωτιέμαι κατά πόσο είναι εφικτή μια αποστασιοποίηση από τα πράγματα;

Μήπως είναι έξω από τις δυνατότητές μας και τη φύση μας να συλλάβουμε το είναι μας μέσω της ενασχόλησής μας με τον εσωτερισμό;

Από την άλλη αφού υπάρχει μια τέτοια ανάγκη από τον άνθρωπο και πιστεύω υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους άσχετα αν μερικοί μόνο την εκδηλώνουν και την παραδέχονται, μήπως είναι αλήθεια τελικά πως τα πράγματα δεν είναι όπως τα βλέπουμε αλλά μπορούν να πάρουν διάφορες μορφές;

Και μήπως η μορφή που παίρνει ο κόσμος εξαρτάται από τη δική μας αντίληψη;
Καλά τώρα δεν είπα κάτι φοβερό, μάλλον αυτονόητο είναι αυτό, ότι δηλαδή ο κόσμος είναι για μας ό,τι και όπως εμείς τον αντιλαμβανόμαστε.
Αν κάποιος ασχολείται όλη την ημέρα με την πολιτική, τότε όλη του η ζωή είναι η γεωστρατηγική, η ιστορία, τα πολιτικά παιχνίδια κλπ..

Ίσως πάλι σκέφτομαι απόλυτα, με λογική άσπρου-μαύρου. Δεν μπορεί να υπάρξει πλήρης αποστασιοποίηση και απεξάρτηση, όπως πχ στις βιολογικές ανάγκες (φαγητό, νερό, καθαριότητα κλπ).

Ο κόσμος έχει κάποιους κανόνες και βάσει αυτών πρέπει να παίζουμε κι εμείς.
Μάλιστα τελευταία επειδή άκουσα αρκετές περιπτώσεις αγνοούμενων στα βουνά με τα χιόνια, επίσης μια περίπτωση σκιερ ο οποίος έκανε σκι μες στη νύχτα εκτός πίστας και σκοτώθηκε ή ένας ακροβάτης έμπειρος που κρεμόταν χωρίς προστατευτικά σκοινιά, κόπηκε το σκοινί και σκοτώθηκε.

Όταν άκουσα αυτές τις ειδήσεις, αυτό που σκέφτηκα δεν ήταν πως οι άνθρωπο αυτοί έπαιζαν με τη φωτιά και ρίσκαραν τη ζωή τους αλλά και ότι αυτό το ρίσκο τους καταδεικνύει μια αλαζονεία, μια υπερεκτίμηση ικανοτήτων και αισθάνομαι πως όταν ο άνθρωπος ξεφεύγει από τα όριά του, όταν νομίζει πως φτάνει το Θεό, τότε τρώει κατραπακιές από το σύμπαν!

quote:

---

Απλά μου γεννήθηκε η απορία, αναλογιζόμενη και τα βιώματά μου ως τώρα και την ψυχική μου ταλαιπωρία καθώς και την ατυχή κατάληξη που είχε με την έννοια ότι στα θέματα εσωτερικής αναζήτησης δεν κατάφερα τίποτα τελικά, αναρωτήθηκα, είναι εφικτό να γνωρίσουμε και να αποδεχθούμε τον εαυτό μας μέσα σε αυτόν τον κόσμο;

Δηλαδή με δεδομένο ότι είμαστε ανά πάσα στιγμή συνδεδεμένοι με τον έξω κόσμο με διάφορους τρόπους και μάλιστα ακόμα από τη μήτρα πριν γεννηθούμε που συνδεόμαστε με τη μητέρα αλλά και όταν γεννηθούμε πια που συνδεόμαστε με το εξωτερικό περιβάλλον μέσω του αέρα που αναπνέουμε και της τροφής από τη φύση, αναρωτιέμαι κατά πόσο είναι εφικτή μια αποστασιοποίηση από τα πράγματα;

---

quote:

---

Ο κόσμος έχει κάποιους κανόνες και βάσει αυτών πρέπει να παίζουμε κι εμείς.

---

Abyssus Abyssum Invocat

Επι πλεον δεν ξερω αν το ειπα αλλα ειναι αδυνατο να αντιληφθει κανεις τι ενοουν αν δεν εχει καποιο υποβαθρο γνωσης

Αυτο μπορεις να το διαπιστωσει ο καθεις ενδιαφερομενος

Οι διαδασκαλιες Αιρετικε ειναι χρησιμες διοτι δινουν ιδεες και επισης επιβεβαιωνουν ........

Αν και οσον αφορα το πρωτο,..... αυτο ειναι κατι,.... που θα πρεπει κανεις να ξερει ,να προφυλαχθει απο ......... και να χρησιμοποιει με μεγαλη διακριση

Ελοχευει παντα ο κινδυνος να απομακρυνθουμε απο το προσωπικο μας επιπεδο εργασιας

Και αυτο..... ειναι ....... ενας απο τους κινδυνους

Η εσωτερικη πορεια Αιρετικε ειναι κατι τελειως προσωπικο

Και ειναι τελικα αυτο που εχει την μονη την μεγαλυτερη και πραγματικη σημασια

Αυτο σημαινει οτι προχωρωντας κανεις...... αργα η γρηγορα ....... το λαθος η η παγιδα ,.....αν υπαρχουν........... θα γινουν αντιληπτα

Μπορει με καθυστερηση........ αλλα θα γινουν αντιληπτα

Αυτη ειναι η φυση της πορειας αυτης

Αντιθετα οταν δεν υπαρχει προσωπικη πορεια αρκουμαστε στο να επικρινουμε η και να επικροτουμε ....που ειναι οψεις του ιδιου νομισματος

Και αυτο θα ειναι φυσιολογικο , για οσο δεν θα εχουμε αποψη που βασιζεται στην προσωπικη εμπειρια

Ως εκ τουτου δεν φθανει και το κυριοτερο δεν ωφελει να κρινουμε η ακομα να επαινουμε ανθρωπους η καταστασεις, βασιζομενοι αποκλειστικα σε κατι που διαβασαμε η μας ειπαν

Αληθεια γνωριζουμε απο τι διαδικασια μπορει να εχουν περασει αυτα που καποιος μας ειπε η διαβασαμε

Ακομα και αν αυτα ειναι αληθινα η ειχαν καποτε δοση αληθειας

Ετσι αντι να παρουσιαζεις αυτο που παρουσιαζεις , θα ηταν καλυτερο....... και πραγματικα θα το χαιρομουν ,......αν ειχα να επικοινωνησω ιδεες
και υγιεις αμφισβητησεις , με καποιον που ερευνα

Μονολογης

Αν εχεις να σχολιασεις κατι συγκεκριμενο απο τα βιντεακια ,και βεβαια να μας πεις και το γιατι ....ευχαριστως να το συζητησουμε

Και αν γινει αυτο θα σου πω και εγω για τις δικες μου επιφυλαξεις

Που ομως ειναι απλα επιφυλαξεις και οχι σιγουρια και αποριψη

Μονολογης

Αν εχεις να σχολιασεις κατι συγκεκριμενο απο τα βιντεακια ,και βεβαια να μας πεις και το γιατι ....ευχαριστως να το συζητησουμε

Και αν γινει αυτο θα σου πω και εγω για τις δικες μου επιφυλαξεις

Που ομως ειναι απλα επιφυλαξεις και οχι σιγουρια και αποριψη

Αν το κανουμε αυτο ,και στο βαθμο που θα το κανουμε και κατανοησουμε, η εσαωτερικη δουλεια θα συνδεεται ολο και περισσοτερο με την ζωη τις συμπεριφορες

Ολο και περισσοτερο θα συνειδητοποιουμετις αιτιες των συμπεριφορων μας ,και κομματια μας, που ενω καθοριζαν και καθοριζουν συμπεριφορες αγνοουσαμε την υπαρξη τους

Ετσι .........

Ο διαλογισμος γινεται αναγκη και οχι κατι που καποιος μας προτεινε

Το εγω αισθηση ειναι η μικροτερη μοναδα συστασης του εγω συμπεριφορα

Εγω αισθηση ενοειται οποιαδηποτε αισθηση υπονοει εγω

Ακομα και αυτες οι αισθησεις βλεπω ακουω κλπ

Πολλα τετοια εγω δημιουργουν αυτο που ειμαστε και το πως συμπεριφερομαστε

Αν καποια λειψουν η προστεθουν .........οι συμπεριφορες διαφοροποιουνται με την σειρα τους

Δυστυχως ο περισσοτερος κοσμος νομιζει οτι δρα και σκεπτεται αυτοβουλα

Σε αυτο συμβαλει η ελειπης και λανθανσμενη αντιληψη αποψη οτι σκεπτομαστε και αρα καθοριζουμε τις πραξεις μας

Αγνοειται ετσι το σημαντικοτερο μας κομματι που ειναι αυτο της συγκινησης ενστικτου και κινησης

Και ειναι αυτα που μεσω των ψυχολογικων μας διαδικασιων συνιστουν τις συμπεριφορες και τον ψυχισμο μας

Ειναι για τον αμυητο πολυ λεπτη για να γινει αντιληπτη η πραγματικοτητα οτι σχεδον ποτε δεν δρουμε μεσω της ακεραιας διανοησης

Τις περισσοτερες φορες ακομα και αυτη δρα συμφωνα με ΚΑΤΙ .......... αδιορατο για τον αμυητο ,

Και οχι μονο για αυτον αλλα και για........... αυτους......... εμας ........... που η γνωση αντιληψη και δουλεια δεν εχουν εξελιχθει σε τετοιο βαθμο που να επιτρεπουν τετοιου ειδους συνειδητοποιησεις

Ειναι αυτο το ΚΑΤΙ που καλουμαστε να ανακαλυψουμε αρχικα και μετα να μαθουμε να βλεπουμε την στιγμη που συμβαινει

Αυτο το κατι μπορουμε να το αντλησουμε μεσω αναρωτησης και απαντησης στο ερωτημα ........γιατι συμβαινει αυτο

Το οποιοδηποτε αυτο

Απο το πως με χειραγωγουν μεσω τηλεορασης ......γιατι δεν διαλογιζομαι συχνοτερα .....γιατι δεν μορω η δεν εχω ορεξη να διαβασω ....μεχρι και οποιαδηποτε αλλη συμπεριφορα

Τετοιου ειδους ερωτησεις και απαντησεις οταν γινονται ,μας τοποθετουν αυτοματα στο δικο μας επιπεδο εργασιας ,και μετα απο καιρο αντιλαμβανεται κανεις ποσο ανουσιο ειναι να ασχολειται με πραγματα που δεν κατανοει

Στο παιχνιδι του σχηματισμου των συμπεριφορων λαμβανουν ακομα μερος, και απλουστερες των αισθησεων

Οραση ακοη γευση αφη οσφρηση

Η διαδικασιες που συμβαινουν εσωτερικα ειναι πολυ σημαντικος παραγοντας στην διαμορφωση της συμπεριφορας μας

Σαν διαδικασια ενοειται .......... το πως επηρεαζεται ο ψυχισμος συμπεριφορα ............απο την κινηση διανοηση ενστικτοο συγκινηση σε εναν ατελειωτο και φαυλο κυκλο δημιουργιας συμπεριφορων

Περισσοτερο βεβαια σαν διαδικασια θα περιεγραφε κανεις αυτο που τωρα λαμβανει χωρα ,ομως στον χορο αυτο της δημιουργιας αυτου που ειμαστε λαμβανουν μερος και η καθε λογης αποθηκευση και επηρεια

Αυτες ανηκουν στο ενστικτο κεντρο

Οπως πχ ....επηρειες ,......απο φαγητο...... σεξουαλικοτητα........ συγκινησεις κατασταση υγειας

Ετσι διαδικασια ενοειται το πως αλληλοεπηρεαζονται η διανοηση απο την συγκινηση απο το ενστικτο απο την κινηση και βεβαια περικλυει και την απθηκευση η οποια ανηκει στις ενστικτες διαδικασιες του σωματος

Πως το καθενα απο αυτα επηρεαζει το αλλο

Να κατανοησουμε και να δουμε την αποθηκευση που συνεχως συμβαινει στο σωμα ,και εμεις χαρην συντομιας την αποκαλουμε ενταση

Στην αρχη αυτο θα γινει απλα παρατηρωντας γενικα και αοριστα οπως ο οποιοσδηποτε που αναρωτιεται.............. στο γιατι λειτουργουμε ετσι

Χωρις ταμπελες εσωτεριστου η οποιαδηποτε αλλον χαρακτηρισμο

Απλα επειδη θελουμε να μαθουμε

Οι παραπανω συνειδητοποιησεις αν και δεν ειναι κατι σπουδαιο αν κατανοηθουν στην πραξη ,ειναι ενα ασφαλες καταφυγια απο τον φοβο του αγνωστου ψυχισμου

Και παρολο που οι συμπεριφορες στην πλειονοτητα τους παραμενουν αμεταβλητες οταν γνωριζουμε πλεον τι γινεται δεν ανησυχουμε η ανησυχουμε πολυ λιγοτερο γιατι αυτες οι κατανοησεις ΟΙ ΣΥΝΔΕΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ δεν αφηνουν τον συναισθηματικο κοσμο να πεσει κατω απο ενα ορισμενο επιπεδο

Με αφορμή τώρα την τελευταία δημοσίευσή σας, θέλω να σας ρωτήσω..
Τι κάνει κάποιος ο οποίος δεν αντέχει άλλο τη ζωή;
Αναφέρομαι σε εμένα προφανώς..

Για μια δεκαετία και πλέον, αισθάνομαι πως έχει διαταραχθεί η ισορροπία μου, όπως έγραψε και ο Heretic..
Κατά καιρούς σκέφτομαι το θάνατο.. Σκέφτομαι πως δεν αντέχω άλλο τη ζωή και έχω κουραστεί να το θέλω τόσο πολύ (να φύγω απ' τη ζωή) και να μην μπορώ, να μην τολμώ να το κάνω λόγω ενστίκτου αυτοσυντήρησης και φόβου κυρίως..

Τα λέω αυτά, βάσει των όσων γράψατε σχετικά με την περιορισμένη ελευθερία που έχουμε τελικά στη βούληση, κάτι που το έχω ξανακούσει και από άλλους.. Υπάρχει γενικά σαν αντίληψη αυτό..
Αν μου βγαίνει τόσα χρόνια να θέλω να πεθάνω, θα υπάρχει μια εξήγηση για αυτό.. Ίσως με ωθούν ένστικτα και συγκινήσεις και δεν είναι αποτέλεσμα απλώς διανοητικών συμπερασμάτων για το μάταιο της ζωής που κι αυτό υπάρχει βέβαια σε μένα..

Καμιά φορά σκέφτομαι πως με καλεί ο άλλος κόσμος, γι' αυτό το θέλω τόσο πολύ.. Και χωρίς πλάκα σε αυτόν τον κόσμο δεν έχω να προσφέρω κάτι.. Είμαι παράσιτο!! Και δεν έχω όρεξη ούτε θέλω να προσφέρω τίποτα!! Περιφέρομαι σαν την άδικη κατάρα..

Κάποτε πήγαινα σε μια συστημική θεραπεύτρια που ασχολιόταν με ενέργειες ροζ, μωβ, πράσινες, μπλε και γενικά πολύχρωμες αύρες..
Αν και ο φίλος μου δεν τα πιστεύει αυτά και γέλασε όταν του το ανέφερα, θα το πω και εδώ..

Αυτή η κυρία μου είχε βρει μέσω συστημικών θεραπειών, πως είχα τρία αδέρφια τα οποία δεν γνώρισα και ίσως γι' αυτό θέλω τόσο πολύ να πεθάνω, για να πάω κοντά τους.. Δεν τα γνώρισα γιατί δεν γεννήθηκαν ποτέ.. Η μητέρα μου είχε κάνει τρεις εκτρώσεις και ποτέ δεν μας το είχε πει.. Εγώ το έμαθα από την θεραπεύτρια και μετά το επιβεβαίωσε και η μητέρα μου..

Και θα συμφωνήσω.. "Οι συνειδητοποιήσεις πάνω στην ύπαρξη δεν αφήνουν τον ψυχισμό να πέσει κάτω από ένα επίπεδο"..
Είχα προσωπική εμπειρία παλαιότερα πάνω στο θέμα των συνειδητοποιήσεων και ήταν περίοδος που αισθανόμουν πως πήγαινα πιο πέρα..

Δυστυχώς τώρα πια αισθάνομαι πως δεν μπορώ πλέον να μπω στην ίδια φάση..
Η ζωή μου είναι κλειστή που λέει και το τραγούδι..
Θέτω ερωτήματα κάθε μέρα στον εαυτό μου..
Κοιτάω το σώμα μου και αναρωτιέμαι, τώρα εγώ γιατί έχω αυτό το σώμα; γιατί έχω χέρια, πόδια και γιατί το εσωτερικό μου δεν μπορώ να το δω παρά μόνο με ακτινογραφίες και πάλι με αυτές όχι τελείως;;

Θέτω και άλλα ερωτήματα, όπως τι θέλω εγώ εδώ; γιατί ήρθα στη ζωή;
Μόνο που xristosxatz, δεν βρίσκω απάντηση!!
Και έχω κουραστεί, αλήθεια..

quote:

---

Για μια δεκαετία και πλέον, αισθάνομαι πως έχει διαταραχθεί η ισορροπία μου, όπως έγραψε και ο Heretic..

---

quote:

---

Αν μου βγαίνει τόσα χρόνια να θέλω να πεθάνω, θα υπάρχει μια εξήγηση για αυτό.. Ίσως με ωθούν ένστικτα και συγκινήσεις και δεν είναι αποτέλεσμα απλώς διανοητικών συμπερασμάτων για το μάταιο της ζωής που κι αυτό υπάρχει βέβαια σε μένα..

---

quote:

---

Καμιά φορά σκέφτομαι πως με καλεί ο άλλος κόσμος, γι' αυτό το θέλω τόσο πολύ.. Και χωρίς πλάκα σε αυτόν τον κόσμο δεν έχω να προσφέρω κάτι.. Είμαι παράσιτο!! Και δεν έχω όρεξη ούτε θέλω να προσφέρω τίποτα!! Περιφέρομαι σαν την άδικη κατάρα..

---

quote:

---

Είχα προσωπική εμπειρία παλαιότερα πάνω στο θέμα των συνειδητοποιήσεων και ήταν περίοδος που αισθανόμουν πως πήγαινα πιο πέρα..

---

quote:

---

Δυστυχώς τώρα πια αισθάνομαι πως δεν μπορώ πλέον να μπω στην ίδια φάση..
Η ζωή μου είναι κλειστή που λέει και το τραγούδι..
Θέτω ερωτήματα κάθε μέρα στον εαυτό μου..

---

quote:

---

Ποια είναι η άποψή σας για κάποιον που αφαιρεί ηθελημένα τη ζωή του;

---

Θα αναφερθω μονο στο κυνηγι της αμεσης βιωματικης εμπειριας που ειναι σαφως ανωτερη απο ολα

Ακριβως επειδη μας οδηγει στο να αποδεχομαστε απλα αυτο που ειναι

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr