Ανακάλυψη σοκ, συγκλόνισε τον επιστημονικό κόσμο τις μέρες που μας πέρασαν. Πρόκειται για την επιβεβαίωση υποθέσεων, που αποτελούσαν αντικείμενο έρευνας μιας μερίδας ανθρωπολόγων εδώ και αρκετά χρόνια. Σε ένα χωριό κοντά στο Johannesburg της νοτίου Αφρικής, βρέθηκε ένα μικροσκοπικό νεκροταφείο, γεμάτο με οστά ανθρώπων με ύψος που δεν ξεπερνάει τα 15 εκατοστά.

Η υπόθεση της ύπαρξης μικροσκοπικών ανθρώπων δεν είναι νέα. Εμφανίζεται σε πολλές λαϊκές παραδόσεις και παραμύθια και φαίνεται πως είναι καταγεγραμμένη στο υποσυνείδητο των ανθρώπων.

Όταν η γιαπωνέζα συγγραφέας Tomiko Inui (1924-2002) έγραφε την φανταστική της ιστορία με τίτλο «Οι μικροί άνθρωποι του σπιτιού κάτω από το δέντρο» («Kokage no Ie no Kobitotachi», γνωστή και ως «το γαλάζιο κύπελλο»), με την οποία κέρδισε την ιαπωνική υποψηφιότητα για το βραβείο Άντερσεν το 1961, δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως η ιστορία αυτή θα επιβεβαιωνόταν 5 χρόνια μετά από το θάνατό της. Ή μήπως όχι;

Η ιστορία της Inui εξελίσσεται στο Τόκιο στις αρχές του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, την περίοδο από το 1939 μέχρι το 1945. Περιγράφει τις περιπέτειες μιας οικογένειας Ιαπώνων, στους οποίους είχε δοθεί από μία μυστηριώδη καθηγήτρια αγγλικών, ένα καλάθι που περιείχε μια οικογένεια μικροσκοπικών ανθρώπων, για να τους φροντίζουν. Αν και η ιστορία ήταν εξαιρετικά ζωντανή και περιέγραφε με ακριβείς λεπτομέρειες τη ζωή και τις συνήθειες των μικρών αυτών ανθρώπων, θεωρήθηκε ως φανταστική, όπως άλλωστε είχε δηλώσει και η συγγραφέας.

Στα ίχνη ενός μικροσκοπικού νεκροταφείου

Από τις αρχές του 2001 οι επιστήμονες που εργάζονται στο τμήμα ανθρωπολογίας του πανεπιστημίου του Johannesburg, ξεκίνησαν μία έρευνα με αφορμή τις πολλαπλές μαρτυρίες κατοίκων γειτονικής περιοχής, που είχαν βρει μέσα σε θαμνώδεις περιοχές μικροσκοπικά οστά που έμοιαζαν να είναι ανθρώπινα.

Οι μαρτυρίες αυτές είχαν περιοριστεί αρχικά σε σύντομες δημοσιεύσεις σε μικρές τοπικές εφημερίδες και αποτέλεσαν αφορμή για χιουμοριστική εκπομπή του γνωστού αφρικανού παρουσιαστή της Capetown-tv Jau Binula, στην οποία είχε κατασκευάσει ένα βίντεο που παρουσίαζε τη συμβίωση ενός μπασκετμπολίστα του MBA με μία γυναίκα-νάνο. Ο ίδιος ο Binula όμως, εγκατέλειψε σε σύντομο χρονικό διάστημα τη διάθεσή του να περιγελάσει τις ιστορίες αυτές, όταν παρουσιάστηκε στο γραφείο του ένας νεαρός χωρικός που κρατούσε μερικά μικροσκοπικά οστά που έμοιαζαν με ανθρώπινα και τα οποία όπως δήλωσε τα είχε βρει μισοχωμένα στο χώμα, δίπλα από έναν θάμνο.

Επικοινώνησε με τον καθηγητή Charlie Mandola που είναι επικεφαλής του τμήματος ανθρωπολογικών μελετών και συγκριτικής ανθρωποβιολογίας του πανεπιστημίου του Johannesburg, ο οποίος μετά από διάφορους ελέγχους που έκανε στα οστά, διαπίστωσε πως ήταν αληθινά και μάλιστα προερχόντουσαν από «ανθρωπόμορφο ζώο» που είχε πεθάνει πριν από λίγους μήνες. Σε συνεργασία με το τμήμα αρχαιολογίας του πανεπιστημίου του Cape town, διεξήγαγαν ανασκαφές στην γύρω περιοχή, αλλά δεν βρήκαν τίποτε.

Η υπόθεση έπεσε στην αφάνεια μέχρι πριν από ένα μήνα περίπου, όπου οι εργασίες που έγιναν για τη διάνοιξη ενός δρόμου που θα ένωνε διάφορα χωριά με κεντρικότερες περιοχές, έβγαλαν στο φως τα υπολείμματα από ένα μικροσκοπικό νεκροταφείο, το οποίο ήταν κατάμεστο από οστά, παρόμοια με αυτά που είχε φέρει στον Binula ο νεαρός χωρικός.

Στην εργαστηριακή εξέταση που ακολούθησε την ανακάλυψη, διαπιστώθηκε και πάλι ότι τα οστά προέρχονται από ανθρωπόμορφα μικροσκοπικά ζώα, που έχουν πεθάνει τα τελευταία χρόνια.

Το κουτί της Πανδώρας ανοίγει

Λίγες ημέρες μετά από την απίστευτη αυτή ανακάλυψη, η ερευνητική ομάδα του καθηγητή Δρ. Charlie Mandola, δέχτηκε επισκέψεις από κατοίκους της ευρύτερης περιοχής όπου βρέθηκε το νεκροταφείο και οι οποίοι ισχυριζόντουσαν πως έχουν δει τους μικροσκοπικούς ανθρώπους με τα ίδια τους τα μάτια, να κυκλοφορούν ανάμεσα στους θάμνους. Παρουσίασαν και κάποιες φωτογραφίες, οι περισσότερες από τις οποίες φαίνεται πως είναι κατασκευασμένες απάτες, εκτός από δύο οι οποίες μοιάζουν να είναι αληθινές.

Ο Charlie Mandola και οι συνεργάτες του, διεξάγουν περαιτέρω έρευνες στην περιοχή, προσπαθώντας να ανακαλύψουν τη ζωντανή απόδειξη αυτού, που θα αποτελέσει μία από τις εκπληκτικότερες ανακαλύψεις στην ιστορία.

Εμείς, δεν έχουμε παρά να περιμένουμε τα αποτελέσματα των ερευνών, καθώς και να αναρωτηθούμε: εάν πράγματι υπάρχουν αυτοί οι μικροσκοπικοί άνθρωποι, έχουν νοημοσύνη παρόμοια με τους συνηθισμένους ανθρώπους; Έχουν μήπως κατασκευάσει κάτω από τη μύτη μας, έναν εξίσου λαμπρό όπως ο δικός μας, πολιτισμό;