Λοιπόν... superpsi ή σούπερ ψ.

Το ελληνικό γράμμα ψ χρησιμοποιείται για να δηλώσει παραψυχολογικά φαινόμενα και είναι ο πιο αποδεκτός όρος στους σύγχρονους ερευνητικούς κύκλους γι' αυτό που κάποτε ήταν γνωστό ως εξωαισθητηριακή αντίληψη ή ESP. Το "σούπερ ψ" αναφέρεται σε μια ιδιαίτερα ισχυρή εκδοχή του ψ και υπονοεί πως η πληορφορία αποκτάται από μια ισχυρή ψυχική ενόραση και όχι από μια πραγματική προηγούμενη ζωή.

Υπάρχουν λοιπόν πολλές εκδοχές για τις περιπτώσεις αυθόρμητης μνήμης στα παιδιά. Μία είναι πως τα παιδιά διαβάζουν τηλεπαθητικά τον νου ζώντων ατόμων (ίσως φίλων ή μελών της οικογένειας του αποθανόντος) και έτσι αποκτούν τις πληροφορίες. Μια άλλη ότι ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο και διαβάζουν ενορατικά το μυαλό του ατόμου.

Η θεωρία είναι ελκυστική για τον συγκεκριμένο λόγο ότι επικαλείται ικανότητες ζωντανών ανθρώπων και μόνο. Δεν χρειάζεται κανείς να πιστέψει στην ύπαρξη της μετενσάρκωσης και όλο το μεταφυσικό κουτί της Πανδώρας που τη συνοδεύει. Το μόνο που χρειάζεται να αποδεχθούμε είναι ότι οι άνθρωποι μπορεί να έχουν ισχυρή ενόραση. Πολύ ισχυρή.

Και εδώ ακριβώς εντοπίζεται η προβληματική της θεωρίας. Τα παιδιά αυτά πρέπει να είναι υπερήρωες, διαφορετικά είναι αδύνατο να ερμηνευθεί μεγάλο μέρος των στοιχείων. Και δεν υπάρχουν πολλές αποδείξεις για την ύπαρξη τέτοιων ικανοτήτων - σίγουρα όχι σε αυτά τα φυσιολογικά παιδιά, πολλά από τα οποία είναι πλέον ενήλικες και δεν διαθέτουν εξαιρετικές ψυχικές ικανότητες.

Και μολονότι υπάρχουν θεωρητικοί όπως ο Chris Bache που λέει ότι "κανείς δεν έχει πραγματικά αποδείξει την σούπερ ψ στο εργαστήριο", υπάρχουν και άλλοι όπως ο Ervin Laszlo (βλ. το βιβλίο "Science and the Akashik Field") που δίνουν επιστημονικές εξηγήσεις.

Θα επανέλθω αύριο με στοιχεία για τις συνθήκες υπό τις οποίες εκδηλώνονται αυθόρμητες μνήμες στα παιδιά.

Με αγάπη,
Unseen

quote:

---

snoopy:
Φίλη Unseen έχουμε ακούσει όλοι για το "συλλογικό ασυνείδητο" κατα Young. Δέν παρατηρώ καμιά διαφορά με τα ακασικά πεδία.
Μήπως εννοούμε σποραδικές επιφανειακές επισκέψεις μας σε αυτό?

---

Αν και ήδη σου απάντησε σωστά η Unseen, συμπληρώνω πως στα ακασικά αρχεία καταγράφονται ΟΛΕΣ οι γήινες δραστηριότητες, ακόμα και το πέταγμα ενός πουλιού ή η πτώση ενός κεραυνού. Ο Γιούνγκ αναφερόταν σε μια αποθήκη που περιλαμβάνει μόνον τα αμιγώς ανθρώπινα συναισθήματα, σκέψεις κλπ.

Θα έλεγα πως το συλλογικό ασυνείδητο του Γιούνγκ είναι υποσύνολο των ακασικών αρχείων, τα οποία αναφέρονατι σε κάτι σαφώς πιο πλήρες.

Lux e tenebris

Αγαπητή karma, ενδιαφέρουσα η πρόταση σου!

Καλή μου Unseen, νομίζω πως τις δυνάμεις της ενόρασης, της τηλεπάθειας κτλ τις έχουμε όλοι έμφυτες.
Απλά δεν τις θυμόμαστε και δεν πιστεύουμε σ' αυτές ώστε να τις κάνουμε να έρθουν στο φως.

Σχετικά με τo:

quote:

---

Υπάρχουν λοιπόν πολλές εκδοχές για τις περιπτώσεις αυθόρμητης μνήμης στα παιδιά. Μία είναι πως τα παιδιά διαβάζουν τηλεπαθητικά τον νου ζώντων ατόμων (ίσως φίλων ή μελών της οικογένειας του αποθανόντος) και έτσι αποκτούν τις πληροφορίες. Μια άλλη ότι ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο και διαβάζουν ενορατικά το μυαλό του ατόμου.

---

ίσως να εξηγείται έτσι.
Πολλά παιδιά όμως αναφέρουν πληροφορίες για άτομα που όχι μόνο πέθαναν χρόνια πριν αλλά δεν είχαν κιόλας καμία σχέση με το οικογενειακό τους περιβάλλον.

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Unseen:Έχω την εντύπωση ότι ο Γιουνγκ μίλησε για το συλλογικό ασυνείδητο ως αποθήκης αρχετυπικών εικόνων και όχι ως γενικής αποθήκης των πάντων. Το συλλογικό ασυνείδητο του Γιουνγκ διαμορφώνεται από τα ένστικτα (τα οποία παρουσιάζονται ανεξάρτητα από τη διαδικασία της μάθησης/εξέλιξης) και τα αρχέτυπα.

---

Αγαπητή Unseen εγώ άν και δέν απορρίπτω την θεωρία των ακασικών πεδίων αλλά θεωρώ την άποψη του Γιούγκ περισσότερο επιστημονικά τεκμηριωμένη.
Ο Γιούγκ μίλησε για τις συνολικές εμπειρίες όλων των ανθρώπων μαζί που συμπεριλαμβάνουν το σύνολο σχεδόν όλων των γήινων φαινομένων όπως και ο κεραυνός, το πέταγμα πουλιού που ανέφερε ο Chastity.
Δέν απορρίπτουν το ένα το άλλο.

quote:

---

Chastity:
1ον: Η συνείδηση δεν είναι αυθύπαρκτη οντότητα αλλά αποτελεί μέρος της ψυχής.

2ον: Αν και γενικότερα έχω πολύ ανοιχτό μυαλό και δεν απορρίπτω αβασάνιστα κάποια θεωρία, πάραυτα μου είναι πολύ δύσκολο να δεχτώ πως στη μεταθανάτια κατάστασή μας, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ομάδα "ψυχών" και συζητάμε-διαπραγματευόμαστε τα δρώμενα της επόμενης ζωής μας. Είναι σαν να βρισκόμαστε σε ένα καφέ, να κλείνουμε συμβόλαια και να μιλάμε για τα μέλλοντα! Ως θεωρία τη σέβομαι αλλά μου είναι "δυσκολοχώνευτη"...

3ον: Η μετενσάρκωση (εξ' όσων γνωρίζω) δεν αποσκοπεί στη συλλογική εξέλιξη, παρά μόνον στην ατομική. Οπότε δεν μπορώ να καταλάβω πως η θεωρία της "οικογένειας ψυχών" συνδέεται με τη μετενσάρκωση.

4ον: Κάτι πρόσθετο που θεωρώ ως πρόβλημα στη θεωρία της μετενσάρκωσης, είναι το ότι η θεωρία αυτή στηρίζει την ύπαρξή της στην μετέπειτα υποχρεωτική γήινη ζωή μας. Ρωτάω λοιπόν, τι θα γίνει με αυτές τις "ψυχές" αν αύριο ο πλανήτης μας πάψει να υπάρχει; Αφού ο κύκλος "γέννηση-θάνατος" είναι άμεσα συνδεδεμένος και δεσμευμένος από τη συνθήκη-παραδοχή της επίγειας (και μόνον) ζωής μας, πως μπορεί η κάθε ψυχή να οριστεί και να συνεχίσει να υπάρχει (και να ενσαρκώνεται) αν η γη δεν υπάρχει; Και αν όντως υπάρχει "πρόβλεψη" για μια τέτοια πιθανότητα (πχ μετοίκιση σε άλλον πλανήτη), τότε γιατί αυτή η επιλογή δεν υλοποιείται ποτέ;

---

Καίρια ερωτήματα που αμφισβητούν έντονα την θεωρία της μετανσάρκωσης.
Δέν ξέρω άν έχουν δοθεί απαντήσεις σε προηγούμενες σελίδες, ώς τώρα δέν βρήκα προπαντώς το τέταρτο ερώτημα είναι μαχαίρι.
Εγώ προσθέτω οτι ψυχική ολοκλήρωση φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να εκδηλωθεί μέσα σε μιά κοινωνία ανολοκλήρωτων ανθρώπων.
Περιμένουμε απαντήσεις ...

Για να σας δώσω μια σχηματική αναπαράσταση του τι εννοώ, δείτε το παρακάτω σχήμα, όπου φαίνεται ξεκάθαρα πως κάθε στοιχείο του συλλογικού ασυνειδήτου περιλαμβάνεται στα ακασικά αρχεία, δεν μπορεί όμως να συμβεί απαραίτητα και το αντίθετο.

Επίσης φίλε μου σ' ευχαριστώ που επαναφέρεις τα 4 ερωτήματα που είχα θέσει και όντως ακόμα δεν έχουν απαντηθεί. Περιμένουμε λοιπόν

Lux e tenebris

Καλέ μου Dying Incubus

quote:

---

Τι έγινε, βρε παιδιά?
Μπήκα στο θέμα κι είδα τόσες πολλές απαντήσεις που χάθηκα!

---

Μου συμβαίνει κι εμένα καμιά φορά, να φανταστείς...

quote:

---

Πολλά παιδιά όμως αναφέρουν πληροφορίες για άτομα που όχι μόνο πέθαναν χρόνια πριν αλλά δεν είχαν κιόλας καμία σχέση με το οικογενειακό τους περιβάλλον.

---

Πράγματι, θα αναφερθώ σε χωριστό ποστ σχετικά.

Καλέ μου snoopy

quote:

---

Εγώ προσθέτω οτι ψυχική ολοκλήρωση φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να εκδηλωθεί μέσα σε μιά κοινωνία ανολοκλήρωτων ανθρώπων.

---

Εξαιρετικό σημείο snoopy! Όμως έχουμε κάποια (έστω και ελάχιστα) παραδείγματα ανθρώπων που κάτι κατάφεραν, έτσι δεν είναι; Και μάλιστα τα παραδείγματα προέρχονται από διάφορους πολιτισμούς.

Εσύ θα έρθεις, αν κανονίσουμε συνάντηση;

Πάντως, τόσο εσύ όσο και ο Chastity με κολακεύετε ιδιαίτερα αν πιστεύετε ότι έχω απαντήσεις. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) κι εγώ κυρίως ερωτήσεις έχω, γι' αυτό και άνοιξα το τόπικ. Ωστόσο, μια και είμαι η θεματοθέτις, θα προσπαθήσω να εικάσω κάποιες απαντήσεις.

quote:

---

Chastity:
1ον: Η συνείδηση δεν είναι αυθύπαρκτη οντότητα αλλά αποτελεί μέρος της ψυχής.

---

Νομίζω ότι δεν συμφωνούν όλοι οι μελετητές με αυτόν τον ορισμό, καλέ μου. Απ' όσο έχω διαβάσει τουλάχιστον, έχω διαμορφώσει κι εγώ η ίδια την άποψη ότι στην ψυχή καταγράφεται το αποτέλεσμα της διεργασίας της συνείδησης (η οποία συνείδηση αποσυνδέεται από την προσωπικότητα μετά τον θάνατο και γίνεται λίγο-πολύ κοινό κτήμα, "πέφτοντας" στη συλλογική δεξαμενή πληροφοριών).

quote:

---

2ον: Αν και γενικότερα έχω πολύ ανοιχτό μυαλό και δεν απορρίπτω αβασάνιστα κάποια θεωρία, πάραυτα μου είναι πολύ δύσκολο να δεχτώ πως στη μεταθανάτια κατάστασή μας, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ομάδα "ψυχών" και συζητάμε-διαπραγματευόμαστε τα δρώμενα της επόμενης ζωής μας. Είναι σαν να βρισκόμαστε σε ένα καφέ, να κλείνουμε συμβόλαια και να μιλάμε για τα μέλλοντα! Ως θεωρία τη σέβομαι αλλά μου είναι "δυσκολοχώνευτη"...

---

Σύμφωνοι, αλλά υπάρχει και "φοριέται" πολύ κιόλας. Και για να έχει υπάρξει ως σύλληψη, μπορεί και να υπάρχει και σαν "πραγματικότητα", έστω και με μικρές ή μεγάλες διαφορές.

quote:

---

3ον: Η μετενσάρκωση (εξ' όσων γνωρίζω) δεν αποσκοπεί στη συλλογική εξέλιξη, παρά μόνον στην ατομική. Οπότε δεν μπορώ να καταλάβω πως η θεωρία της "οικογένειας ψυχών" συνδέεται με τη μετενσάρκωση.

---

Αν όλοι έχουμε πρόσβαση σε ένα συλλογικό ασυνείδητο ή σε μια γενική δεξαμενή όλων των καταγραφών, αν προβλέπεται σχεδιασμός για κάτι τέτοιο που αφορά ΟΛΟΥΣ, γιατί να μην είναι και η εξέλιξη συλλογική υπόθεση, αλλά αυστηρά ατομική; Εξάλλου, όπως ήδη είπα παραπάνω, σύμφωνα με την αρχική ιδέα της μετενσάρκωσης, δεν είναι η ατομική εξέλιξη που μπαίνει στο προσκήνιο, αλλά η εξέλιξη του Πνεύματος, από το οποίο αποσπώμαστε ως σταγόνες και στο οποίο αέναα επιστρέφουμε. Προσωπικά, δεν βλέπω κανένα conflict σε αυτή τη θεώρηση.

quote:

---

4ον: Κάτι πρόσθετο που θεωρώ ως πρόβλημα στη θεωρία της μετενσάρκωσης, είναι το ότι η θεωρία αυτή στηρίζει την ύπαρξή της στην μετέπειτα υποχρεωτική γήινη ζωή μας. Ρωτάω λοιπόν, τι θα γίνει με αυτές τις "ψυχές" αν αύριο ο πλανήτης μας πάψει να υπάρχει; Αφού ο κύκλος "γέννηση-θάνατος" είναι άμεσα συνδεδεμένος και δεσμευμένος από τη συνθήκη-παραδοχή της επίγειας (και μόνον) ζωής μας, πως μπορεί η κάθε ψυχή να οριστεί και να συνεχίσει να υπάρχει (και να ενσαρκώνεται) αν η γη δεν υπάρχει; Και αν όντως υπάρχει "πρόβλεψη" για μια τέτοια πιθανότητα (πχ μετοίκιση σε άλλον πλανήτη), τότε γιατί αυτή η επιλογή δεν υλοποιείται ποτέ;

---

Στις θεωρίες που έχω υπόψη μου, οι οποίες είναι μάλλον "εμπλουτισμένες" με στοιχεία από άλλες Σχολές, γίνεται λόγος για πολλά άλλα μέρη όπου μπορούν να ενσαρκωθούν ψυχές προς το σκοπό της μάθησης. Πέραν αυτού, μπορώ να φανταστώ διάφορες εναλλακτικές για την περίπτωση που ο πλανήτης έπαυε να υπάρχει (πχ να συνέχιζε να υπάρχει σε άλλο πεδίο/διάσταση), όσο κι αν φαίνονται "επιστημονικής φαντασίας" τα συναφή σενάρια.

Αλλά καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις. Η θεωρία είναι παντελώς κομμένη και ραμένη στα μέτρα της Γης και της γήινης εμπειρίας. Ίσως αυτό να δείχνει ότι προήλθε από την ανάγκη του ανθρώπου να ερμηνεύσει "γιατί ζει όλα αυτά που ζει στη Γη, γιατί περνά όλες τις δυσκολίες που περνά, κτλ". Δεν προβλέπει π.χ. πιλάφια και ουρί μετά θάνατον, έναν Αγ.Πέτρο που να φυλά τις πύλες, την Αιώνια Ζωή στη νιρβάνα του Παραδείσου. (Προ)βλέπει μόνο έναν ατελείωτο τροχό ολικής επαναφοράς εδώ κάτω, ξανά και ξανά.

Όσο κι αν η θεωρία έχει φτάσει στη Δύση ως ανάγκη, ότι δηλ. είναι το κάρμα, οι αμαρτίες και τα λάθη μας που μας ξαναφέρνουν εδώ, υπάρχουν ωσόσο κάποιοι σύγχρονοι "γκουρού" (Ken Wilber, Deepak Chopra) που λένε ότι τελικά δεν είναι το κάρμα, αλλά η χαρά της ζωής που μας φέρνει εδώ κάτω. Ερχόμαστε ξανά και ξανά επειδή η ζωή είναι χαρά, επειδή η ανθρώπινη εμπειρία είναι εκπληκτική και επειδή τελικά είμαστε ασφαλείς, η Ουσία Αυτού που Είμαστε είναι αδιάφθορη, αμείωτη και άφθαρτη...

1. Αντικειμενικό ύφος
Όταν τα παιδιά μιλούν για προηγούμενες ζωές είναι ήρεμα και μοιάζουν με ενήλικες. Το ύφος τους γίνεται σοβαρό και διαφέρει από τον παιγνιδιάρικο χαρακτήρα των παιδικών φαντασιώσεων.

2. Συνέπεια στις λεπτομέρειες
Αντίθετα με τις φαντασιώσεις, οι λεπτομέρειες και τα γεγονότα των ιστοριών αυτών μένουν αμετάβλητα στον χρόνο, μολονότι μπορεί να εμπλουτίζονται καθώς τα παιδιά αναπτύσσουν τη γλωσική τους δεξιότητα.

3. Γνώσεις πέρα από την εμπειρία
Τα παιδιά αναφέρονται σε γεγονότα που δεν μπορούν να αποτελούν μέρος της τρέχουσας εμπειρίας τους. Επίσης, μπορεί να επιδείξουν ανεξήγητα ενήλικη κατανόηση συναισθημάτων, που δεν αντιστοιχεί στο ηλικιακό επίπεδο εξέλιξής τους.

4. Ανάμνηση του θανάτου
Τα παιδιά αφηγούνται τον τρόπο με τον οποίο πέθαναν στην προηγούμενη ζωή τους πολύ ρεαλιστικά. Τις περισσότερες φορές η ιστορία είναι βίαιη, σημειωτέον.

5. Συμπεριφορά και φοβίες
Τα παιδιά μπορεί να επιδείξουν ανεξήγητη συμπεριφορά και έντονους φόβους. Συχνά όλα αυτά αποκτούν νόημα στο πλαίσιο της ανάμνησης τους από προηγούμενη ζωή.

6. Ηλικία
Τα παιδιά γενικά αρχίζουν να αναφέρουν τέτοιου είδους αναμνήσεις μόλις ξεκινήσουν να μιλούν. Στην ηλικία των επτά (η οποία αντιστοιχεί στην "ηλικία της συγκεκριμένης σκέψης" κατά Piaget) οι αναμνήσεις συνήθως ξεθωριάζουν.

Ευχαριστώ πολύ.
Unseen

Διαβάζοντας τα όσα έγραψε η αγαπητή Unseen, είπα να αναφέρω κάτι που έχω ήδη αναφέρει σε κάποιο παρόμοιο θέμα παλιότερα (ελπίζω να μην ήταν αυτό και να μην με απατά η μνήμη μου).

Λέγετε λοιπόν πράγματι πως κάποια παιδιά σε μικρή ηλικία έχουν αναμνήσεις από προιγούμενες ζωές τους. Η μητέρα μου έχοντας ακουστά ή έχοντας διαβάσει για το συγκεκριμένο θέμα όταν ήμασταν σε μια ηλικία μεταξύ 3 ή 4 χρονών μας είχε κάνει την ερώτηση του που ήμασταν πριν μπούμε στην κοιλιά της.

Επειδή όλα αυτά είναι αφήγηση από την μητέρα μου και όχι προσωπική μου εμπειρία πολλά πράγματα δεν τα θυμάμαι καθαρά (ακριβή ηλικία κ.τ.λ.) και ίσως η αφηγησή μου να έχει κάποιες διαφορές αλλά η ουσία έχει σημασία.

Εγώ λοιπόν δυστυχώς δεν είχα πει κάτι ενδιαφέρον, το μόνο που της είχα πει είναι ότι πέταγα ή ήμουν ψηλά (κάτι τέτοιο) και έψαχνα να τους βρω.

Ο αδερφός μου όμως είχε δώσει μια καλή περιγραφή της προιγούμενης ζωής του. Της είχε περιγράψει το σπίτι στο οποίο ζούσε, την γυναίκα του, της είχε πει πως είχε τέσσερα παιδιά όλα αγόρια και ότι το μικρότερο πήγαινε τα βράδια και έβαζε τα χέρια του στις μασχάλες του για να ζεσταίνονται, ότι ήταν γεωργός (δεν είχε χρησιμοποιήσει την λέξη αυτή απλά της έδωσε να καταλάβει ότι η δουλειά του ήταν να φυτεύει στην γη) και ότι μία μέρα ήταν καβάλα στον γάιδαρο του μαζί με τον μικρό του γιο και καθώς πέρναγαν ένα παλιό γεφύρι εκείνο κατέρρευσε και σκοτώθηκαν και οι δύο.

Εκείνο τώρα που υπάρχει κοινό με την ιστορία που είχε περιγράψει τότε είναι ότι έχει απίστευτη αγάπη για την γη. Από 24 χρονών έχει επιλέξει να ζει στο σπίτι του παππού μου και να κάνει διαδρομή 1 ώρας για να έρθει Αθήνα μόνο και μόνο για να μπορεί να φυτεύει στο κτήμα διάφορα ζαρζαβατικά. Με τα γεφύρια τώρα δεν ξέρω ποιες είναι οι αντιδράσεις του καθώς είναι μάλλον ανύπαρκτα εδώ γύρω, καθώς και οι γάιδαροι επίσης.

Ένα άλλο πάλι που μου είχαν διηγηθεί και που σχετιζόταν με την επαναφορά μας στην ζωή ήταν όταν η θεία μου ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί. Η μητέρα της (γιαγιά μου) ζει δυόμισι ώρες μακριά από την Αθήνα. Όταν η θεία μου απέβαλλε εκείνη καθόταν στην κουζίνα. Είδε να περνάει από μπροστά της, σε μικρή απόσταση στον αέρα κάτι σαν φωτεινό αυγό και άκουσε μια φωνή να της λέει φεύγω αλλά θα επιστρέψω. Όταν κατάφερε να έρθει σε επικοινωνία με την Αθήνα της είπε η μητέρα μου ότι η θεία μου είχε αποβάλλει.

Φίλοι μου, να ρωτήσω κάτι?

Γιατί (μας) απασχολεί τόσο το θέμα Μετενσάρκωσης?

Θα μου πείτε γιατί θέλετε να μάθετε, μα η ουσία είναι πως ψάχνουμε για κάποια σιγουριά.

Ποιος ήμουνα?
Τι θα γίνω?
Κάνω εκλογή που θα πάω, η όχι?

Υπάρχει κάποιος που αναρωτιέται σοβαρά που βρίσκεται αυτή τι στιγμή… ΤΩΡΑ?

Έτσι λοιπόν, γράφω σε σένα καλή μας UNSEEN, αναφέροντας λίγο Ηράκλειτο, σε μια φράση του κλειδί.
Θα γνωρίζεις πως είναι ίσως ο μόνος φιλόσοφος που περιστράφηκαν γύρω του άνθρωποι του πνεύματος, όλων των παρατάξεων, προσπαθώντας να καταλάβουν την (Σκοτεινή όπως ονόμασαν σκέψη του) δίνοντας κάθε φορά σαν εξήγηση, για το πώς έχουν τα πράγματα, την προσωπική τους προσδοκία.

Λέει λοιπόν ο…. σκοτεινός.

Αυτόν τον κόσμο, κανένας από τους θεούς η ανθρώπους έκανε, μα ήταν είναι και θα είναι, φωτιά αιώνιας ζωής, που ανάβει με ΜΕΤΡΟ και σβήνει με ΜΕΤΡΟ.

Τώρα, ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ όπως ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ, (μάλιστα τα διάβασε σε νεαρή ηλικία), κατάλαβε αμέσως το βεληνεκές του ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ, και εξέφρασε το θαυμασμό του για όλα όσα κατάλαβε και για όλα όσα έκρυβε ο λόγος του. Στα έργο του Πλάτωνα, ΦΙΛΕΒΟΣ, ο Σωκράτης εξετάζει προσεχτικά τις καταστάσεις συνείδησης, και βλέπει το ΜΕΤΡΟ, (από την μεριά της συνείδησης), σαν κοντινότερο στην αιωνιότητα.

Γίνεται και εμείς να τα δούμε χωρίς να χαθούμε σε μεταφυσικές και υποθετικές καταστάσεις?

Σημειωτέον, σε οτι λέει ο Ηράκλειτος, συνηγορούν και οι μοντέρνες θεωρίες, μάλιστα η θεωρία της σχετικότητας λέει αυτο ακριβώς, αν και το ΜΕΤΡΟ του Ηράκλειτου αφήνει ανοιχτούς ορίζοντες σε άπειρα ΜΠΙΓΚΜΠΑΝΚ.

Σκέψου τώρα κάτι.

Ότι σκέφτεσαι εσύ σαν Χ σήμερα, σε ένα άλλο ΜΠΙΓΚΜΠΑΝΚ μια Υ, θα το ξανασκεφτεί?

Που θες να ξέρω, θα απάνταγες, μα είναι πολύ πιθανόν, αν όλα γίνονται, ξανά και ξανά. Αρχή και τέλος σε ένα κύκλο, είναι το ίδιο και αυτό, έλεγε ο Σκοτεινός

Ωραία, τώρα για να μην χαθούμε σε άλλες σκέψεις, άλλες υποθέσεις, (γίνονται δηλαδή η δεν γίνονται έτσι), σου προτείνω ένα πείραμα…. 10 λεπτά μόνο.

Θα το κάνεις?

Με λίγη φαντασία, θα περάσουμε από το ένα ΜΠΙΚΜΠΑΝΚ ΣΤΟ ΑΛΛΟ!

Είναι απλό. Φτάνει το σπίτι σου.

Αν ζεις σε μονοκατοικία (σε λίγο θα βγεις έξω)

Αν ζεις σε διαμέρισμα, φτάνει να έχει μπαλκόνι.

Έτοιμη?

Γνωρίζεις καλά το χώρο που ζεις?

Θα μπορούσες να πας από το ένα δωμάτιο στο άλλο, χωρίς να ανοίξεις τα μάτια σου?

Πολύ όμορφα. Χαλάρωσε πρώτα. Απλά μην σκέφτεσαι τίποτα για δυο τρία λεπτά. Οκ?

Με κλειστά μάτια, σήκω και στάσου στη μέση του δωματίου, εκεί που είσαι τώρα.

Άνοιξα τα μάτια, κοίταξε ένα τοίχο για λίγα δευτερόλεπτα και ξανακλείστα.

Γύρισε το σώμα σου 90 μοίρες πάντα ήρεμη χωρίς βιασύνες, είναι σπουδαίο αυτό, ασε να περασει ένα λεπτό, και ξανανοίξετε κοιτάζοντας τον επόμενο τοίχο.

Ήρεμα. Ξανά 90 μοίρες, και ετσι τον τρίτο και τέταρτο τοίχο.

Πάντα κρατώντας κλειστά τα μάτια, πήγαινε σιγά σιγά στο επόμενο δωμάτιο.

Επανέλαβε τα παραπάνω.

Πάντα ήρεμη επανέλαβε το στην κουζίνα. Μην βιάζεσαι. Όταν κάνεις σωστά όλα αυτά, αρκούν λίγα λεπτά, τα μάτια σου, (το ψυχο/μυαλο σου), φωτογραφίζουν καθαρά εικόνες και καταστάσεις.

Τώρα με κλειστά μάτια κατευθύνσου στη βεράντα του σπιτιού σου.

Σιγουρέψου πρωτύτερα, πως υπάρχουν τα κάγκελα!

Άνοιξε με προσοχή την μπαλκονόπορτα… και βγες έξω.

Μην ανοίξεις ακόμα τα μάτια,

Αργά σήκωσε το κεφάλι σου προς τον ουρανό,

άνοιξε τα μάτια …….ΤΩΡΑ!

……
……
……
……
……
……
……
……

Κοιτάξε απλά τον ουρανό, με το καθαρότερο μέρος της ουράνιας ψυχής σου, ΤΩΡΑ!

Αν ψάχνετε για τους θεούς και Άγιους, το που ήμασταν και το που πάμε, περάστε ξανα μεσα, η στο σπιτι ενός συγγενούς η φίλου σας.

quote:

---

Γεια σας,

Φίλοι μου, να ρωτήσω κάτι?

Γιατί (μας) απασχολεί τόσο το θέμα Μετενσάρκωσης?

---

quote:

---

Φίλε Πλάτωνα, μπορείς να μας εξηγήσεις πως συνδέονται οι απόψεις του Ηράκλειτου με τη μετενσάρκωση; Συγκεκριμένα δεν μπορώ να καταλάβω πως το αυθύπαρκτο του σύμπαντος, η θέσπιση δικλείδων ασφαλείας (μέτρο) και η άσκηση που αναφέρεις-περιγράφεις συνδέονται με το θέμα της μετενσάρκωσης. Τελικά την υποστηρίζουν ή την απορρίπτουν;

---

Η αθανασία, ΒΡΕ, εχει όμορφα μπαλκόνια!

1ον: Η συνείδηση δεν είναι αυθύπαρκτη οντότητα αλλά αποτελεί μέρος της ψυχής.

Ναι, η συνείδηση αποτελεί μέρος της ψυχής.
Παρόλα αυτά έχω σκεφτεί είτε αυτό που είπε η φίλη μας η Unseen ή πως στην ψυχή μας απομένει ένα είδος "Ανώτερης Συνείδησης".
Άλλοι θα το ονομάσουν "Ανώτερο Εαυτό" όμως πιστεύω πως έχει μικρή σημασία η ονομασία κάποιες φορές.
Όσο περισσότερο εξελίσσεσαι ως άνθρωπος τόσο πιο κοντά βρίσκεσαι στην αφύπνιση της.
Αυτό λοιπόν πιστεύω πως αποτυπώνεται στην ψυχή μας όσες ενσαρκώσεις κι αν ακολουθήσουν.

2ον: Αν και γενικότερα έχω πολύ ανοιχτό μυαλό και δεν απορρίπτω αβασάνιστα κάποια θεωρία, πάραυτα μου είναι πολύ δύσκολο να δεχτώ πως στη μεταθανάτια κατάστασή μας, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ομάδα "ψυχών" και συζητάμε-διαπραγματευόμαστε τα δρώμενα της επόμενης ζωής μας. Είναι σαν να βρισκόμαστε σε ένα καφέ, να κλείνουμε συμβόλαια και να μιλάμε για τα μέλλοντα! Ως θεωρία τη σέβομαι αλλά μου είναι "δυσκολοχώνευτη"...

Ε, δε νομίζω πως γίνεται και κάποιο λαϊκό δικαστήριο!
Πάντως με κάποιον τρόπο θα πρέπει να επιλέγεται η επόμενη ενσάρκωση μας - όποτε επιλεχθεί να γίνει - καθώς δεν θα γίνεται τυχαία.
Δε νομίζεις?

3ον: Η μετενσάρκωση (εξ' όσων γνωρίζω) δεν αποσκοπεί στη συλλογική εξέλιξη, παρά μόνον στην ατομική. Οπότε δεν μπορώ να καταλάβω πως η θεωρία της "οικογένειας ψυχών" συνδέεται με τη μετενσάρκωση.

Σ' αυτό διαφωνώ, αγαπητέ μου!
Για να υπάρξει συλλογική εξέλιξη θα πρέπει προηγουμένως να έχει υπάρξει ατομική εξέλιξη.
Δεν γίνεται αλλιώς.
Δε μπορεί μια ανθρωπότητα να γίνει καλύτερη αν τα επιμέρους στοιχεία της δεν έχουν γίνει καλύτερα κι από την άλλη δεν γίνεται όταν η πλειοψηφία αυτών των επιμέρους στοιχείων έχει γίνει καλύτερη, να μην έρθει και μια συλλογική εξέλιξη.
Σκέψου το ως εξής.
Στην ζωή μας ερχόμαστε σε επαφή συνεχώς με ανθρώπους, τους επηρεάζουμε, τους δίνουμε πράγματα και λαμβάνουμε συνεχώς.
Όσο καλύτεροι είμαστε εμείς δεν θα δίνουμε ολοένα και καλύτερα πράγματα στον συνάνθρωπο μας?

4ον: Κάτι πρόσθετο που θεωρώ ως πρόβλημα στη θεωρία της μετενσάρκωσης, είναι το ότι η θεωρία αυτή στηρίζει την ύπαρξή της στην μετέπειτα υποχρεωτική γήινη ζωή μας. Ρωτάω λοιπόν, τι θα γίνει με αυτές τις "ψυχές" αν αύριο ο πλανήτης μας πάψει να υπάρχει; Αφού ο κύκλος "γέννηση-θάνατος" είναι άμεσα συνδεδεμένος και δεσμευμένος από τη συνθήκη-παραδοχή της επίγειας (και μόνον) ζωής μας, πως μπορεί η κάθε ψυχή να οριστεί και να συνεχίσει να υπάρχει (και να ενσαρκώνεται) αν η γη δεν υπάρχει; Και αν όντως υπάρχει "πρόβλεψη" για μια τέτοια πιθανότητα (πχ μετοίκιση σε άλλον πλανήτη), τότε γιατί αυτή η επιλογή δεν υλοποιείται ποτέ;

Δε νομίζω να γίνει αυτό σε στιγμή που δεν πρέπει να γίνει.
Παρόλα αυτά νομίζω πως ο "κύκλος" δεν θα χαθεί, θα συνεχίσει να υπάρχει...
Δεν έχω σκεφτεί αρκετά όμως επάνω σ' αυτό οπότε δεν έχω κατασταλάξει σε κάτι το συγκεκριμένο.

In anticipation of my resurrection...

Αναφερόμενοι στο θέμα της μετενσάρκωσης, αλλά νομίζω και σε κάθε θεωρία που προσπαθεί να ερμηνεύσει την ανθρώπινη φύση, πρέπει να κάνουμε έναν σαφή διαχωρισμό:

Η ανθρώπινη θεώρηση δεν συμφωνεί πάντοτε με αυτά που καθορίζει η Φύση. Θέλω να πω πως σε πολλές περιπτώσεις, η ερμηνεία που δίνουμε σε κάποιο φαινόμενο είναι τελείως άστοχη και πολύ μακριά από αυτό που πραγματικά ισχύει, από αυτό που η Φύση έχει καθορίσει να συμβεί. Στον ίδιο άξονα κινείται και η θεωρία της μετενσάρκωσης, απλά τα ερωτήματα που ετέθησαν πιο πάνω, και ιδίως το 4ο, έχουν να κάνουν με μία βάσιμη αντίρρηση στη θεωρία και στην προσπάθεια των υπέρμαχων αυτής να βρουν έστω κάποιες βάσιμες απαντήσεις-επιχειρήματα.

Επίσης, στο θέμα της συνείδησης ως αυθύπαρκτης οντότητας, πρέπει να διευκρινηστεί πως αυτή αποτελεί "γνώρισμα" της ψυχής, ανήκει δηλαδή στην ψυχή αλλά δεν είναι το μοναδικό στοιχείο που θεωρητικά μετενσαρκώνεται. Ο διαχωρισμός των εννοιών έγινε για να ξεκαθαρίσουμε πως αν μιλάμε για μετενσάρκωση, μιλάμε για συμμετοχή του συνόλου της ψυχής στη διαδικασία κι όχι μόνον της συνείδησης. (βέβαια εδώ μάλλον διυλίζουμε τον κώνωπα )

Σχετικά με το θέμα της ανυπαρξίας της γης, ίσως τελικά να ισχύσει και το "η Φύση θα βρει τον δρόμο της" αλλά το ότι επί χιλιάδες χρόνια δεν έχει τεθεί μια τέτοια κατάσταση υπό συζήτηση με κάνει να πιστεύω πως μετενσάρκωση δεν μπορεί να υφίσταται χωρίς τη γη.

Τα περί συνάντησης του θανόντος με διάφορα άτομα και καθορισμού-συμφωνίας για τα μετέπειτα, συνεχίζει να με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Επίσης μου φέρνει κάτι σε νεοεποχίτικο (που είναι τώρα ο el.elyon να μας γδάρει) όπου πολλές φορές ανατρέχουν σε πνεύματα-καθοδηγητές, παράλληλους ψυχοοικισμούς και διάφορα άλλα "Σβεντενμποργκικά"...

Ο φίλος Πλάτωνας αναφέρθηκε στην ανάγκη ύπαρξης αυτής της θεωρίας, κάτι που ως ερώτημα είναι πολύ σημαντικό. Επίσης έχει και "επικίνδυνες" προεκτάσεις, καθώς πρέπει τελικά να σκεφτούμε πόσες από τις εξηγήσεις που δίνουμε περί φύσεως και κόσμου είναι τελικά δικά μας σοφίσματα ή αν όντως υφίστανται. Η αμφιβολία μπορεί να φτάσει ακόμα και στην έννοια-υπόσταση του θεού, αλλά ας μην ξεφύγουμε περισσότερο, καθώς τα τελευταία μπορούν να ανπτυχθούν στο σχετικό thread περί "πραγματικότητας".

Πάντως αν όντως υπάρχει κυκλική εναλλαγή των καταστάσεων που βιώνουμε, ελπίζω να μοιάζει με ανωφερή κωνική σπείρα

Lux e tenebris

quote:

---

Υπάρχει κάποιος που αναρωτιέται σοβαρά που βρίσκεται αυτή τι στιγμή… ΤΩΡΑ?

---

Πιστεύω πως αν και δεν μπορέσαμε ακόμη και ξεκαθαρίσουμε τι μπορεί να συμβαίνει μετά, αυτό δεν είναι λόγος να παραιτηθούμε από την προσπάθεια! Αν θυμάμαι καλά, ήταν ο Τόμας Έντισον αυτός που κατάφερε να κάνει τον λαμπτήρα νήματος να λειτουργήσει ύστερα από εκατοντάδες προσπάθειες!

Πάντως θεωρώ πως είναι στη φύση μας το να "σκαλίζουμε" τέτοια θέματα και να ψάχνουμε εξηγήσεις. Πιστεύω πως κάτι υπάρχει μετά, κάτι μας περιμένει. Ίσως να μην γνωρίζουμε ακόμα σχεδόν τίποτε περί αυτού, όμως αν πιστέψεις πως τίποτα δεν χάνεται, τότε πιστεύω θα αποδεχτείς και τη μεταθάνατον ζωή, ανεξάρτητα σε τι συνειδησιακή κατάσταση θα τη βιώσουμε.

Lux e tenebris

Πράγματι καλή η άσκηση φίλε μου ΠΛΑΤΩΝΑ, την έχω ήδη κάνει στο παρελθόν.

Έχεις όμως βρε παιδάκι μου έναν περίεργο τρόπο γραφής. Παλιότερα όπου έβλεπα προστακτική, έβγαζα... καντήλες, ευτυχώς βέβαια το ξεπέρασα, όχι τίποτε άλλο, να μπορώ να τη χρησιμοποιώ κι εγώ δηλαδή.

Θα συμφωνήσω με τον σκεπτικισμό του Chastity στον βαθμό που θεωρώ ότι δεν είναι θεμιτό να αντικαθιστούμε αυθαίρετα λέξεις από χωρία αρχαίων κειμένων με άλλες λέξεις της προτίμησής μας (π.χ. "ύδωρ" με "αισθήματα", παρότι πράγματι το νερό σχετίζεται με τα αισθήματα στον εσωτερισμό), γιατί τότε φεύγουμε από τη σφαίρα της φιλοσοφίας και μπαίνουμε στη σφαίρα της λογοτεχνίας ή της Τέχνης γενικότερα...

Γεια σου Γιώργο, πού... μπερμπάντευες τόσο καιρό;

Καλέ μου Dying Incubus, συμφωνώ μαζί σου.

Γεια σας κι εσάς φίλοι Trithemius και shankara, καλώς ήρθατε στην παρέα μας.

Trithemius, πώς και έχεις το ίδιο logo με τον Chastity? Και γιατί γράφετε "tenebris" βρε παιδιά; Νομίζω το σωστό είναι "tenebrae".

Τέλος πάντων, το αντίθετο επιχείρημα είναι ότι η ανθρώπινη σκέψη δεν μπορεί να συλλάβει κάτι που δεν υπάρχει. Επομένως για να υπάρχει η θεωρία, πρέπει να προ-ϋπάρχει της σκέψης μία *πραγματικότητα*. Βεβαίως η μεταφορά της ιδέας από το πεδίο της ύπαρξης στο πεδίο της σκέψης έχει συχνά απώλειες και αλλοιώσεις, πόσο μάλλον όσο φύσει ή θέσει απομακρυνόμαστε από την Πηγή.

Υπάρχει μια ακόμη πιο... radical πρόταση, δεν έχω προλάβει να αναφερθώ εκτενώς σε αυτήν μέχρι τώρα. Η πρόταση αυτή είναι ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη μετά θάνατον ζωή μας, εμείς τη διαμορφώνουμε κατά το δοκούν. Ξεκινήσαμε κάτι να λέμε με τον Γιώργο παλιότερα (βλ. "ψυχόπλαστα" πεδία), αλλά δεν το συνεχίσαμε.

Αγαπητή μου shankara, βεβαίως το ΤΩΡΑ μας απασχολεί και πρέπει να μας απασχολεί όλους, αλλά φαίνεται να μη μπορούμε να ζήσουμε με αποδεκτό τρόπο στο τώρα χωρίς να συνυπολογίσουμε το παρελθόν και το μέλλον μας... ίσως επειδή εντέλει χρόνος δεν υπάρχει *αντικειμενικά*.

Με αγάπη,
Unseen

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

Αλλά τι κάθομαι και γράφω, σε παιδιά του Αριστοτέλη!

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ: Φιλιά.

---

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

quote:

---

Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από το να ζούμε διαρκώς στο παρόν.Εκτός από το παρόν όλα τα άλλα είναι παραίσθηση,απλές αναπολήσεις του μυαλού μας,αποκυήματα της φαντασία μας.

---

quote:

---

Πείτε μου πόσα ζόμπι βλέπετε καθημερινά σε ημισυνειδητή κατάσταση,-όρθιοι βέβαια- να είναι τόσο απασχολημένοι με τα προβλήματά τους,που κυριολεκτικά ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ορθιοι.
χασομεράμε όλοι μας την ζωή παραδομένοι στις φαντασιοπληξίες μας και ξεχνάμε το πιο σημαντικό πράγμα,το πιο αγνό,το πιο σπουδαίο...να ΕΙΜΑΣΤΕ στο παρόν,να ζούμε στο παρόν,να κινούμαστε στο παρόν.

---

Έχεις απόλυτο δίκιο, φίλε shankara!
Βομβαρδιζόμαστε συνεχώς με νέες ανάγκες που δεν θα έπρεπε να μας απασχολούν τόσο πολύ, με προβληματισμούς που περιορίζονται μόνο στην καθημερινότητα και στην ουσία ωχριούν μπροστά σε πολύ σημαντικότερα προβλήματα και το κυριότερο είναι πως έχουμε αποξενωθεί.
Βλέπεις τον κάθε άνθρωπο να προσπαθεί ολομόναχος να ζήσει ακόμα μια μέρα (πολλές φορές κι εις βάρος των άλλων) και βλέπεις έναν εγωκεντρισμό.

Η αληθινή φύση όμως του ανθρώπου δεν είναι αυτή.
Είναι δυνητικά πολύ ανώτερη αρκεί να απαλλάξει τον εαυτό του απ' όσα του έχουν επιβάλλει και κυρίως απ' όσα του έχει επιβάλλει ο ίδιος...

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Trithemius:
Τα περί συνάντησης του θανόντος με διάφορα άτομα και καθορισμού-συμφωνίας για τα μετέπειτα, συνεχίζει να με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Επίσης μου φέρνει κάτι σε νεοεποχίτικο (που είναι τώρα ο el.elyon να μας γδάρει) όπου πολλές φορές ανατρέχουν σε πνεύματα-καθοδηγητές, παράλληλους ψυχοοικισμούς και διάφορα άλλα "Σβεντενμποργκικά"...

---

Οι διάφοροι ερασιτέχνες πνευματολόγοι έχουν σάν κυριότερο στόχο μονάχα την κερδοσκοπία. Την συνδυάζουν με την παραπλάνηση του ενδιαφερόμενου θύματος ώστε να πέσει στην πλάνη και να επιτύχουν το επιθυμητό όφελος.
ΜΟΝΑΧΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΑΓΑΘΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΛΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ.
ΕΞΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΝΑΚΑΤΕΜΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΕΠΙΚΛΙΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΑΧΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΑΣ.

quote:

---

Dying_Incubus : Ναι, η συνείδηση αποτελεί μέρος της ψυχής.
Παρόλα αυτά έχω σκεφτεί είτε αυτό που είπε η φίλη μας η Unseen ή πως στην ψυχή μας απομένει ένα είδος "Ανώτερης Συνείδησης".
Άλλοι θα το ονομάσουν "Ανώτερο Εαυτό" όμως πιστεύω πως έχει μικρή σημασία η ονομασία κάποιες φορές.
Όσο περισσότερο εξελίσσεσαι ως άνθρωπος τόσο πιο κοντά βρίσκεσαι στην αφύπνιση της.
Αυτό λοιπόν πιστεύω πως αποτυπώνεται στην ψυχή μας όσες ενσαρκώσεις κι αν ακολουθήσουν.

---

quote:

---

Και όμως το παρόν δεν πρέπει αλλά και δεν μπορούμε να το δούμε στατικά.

---

Έχει σκεφθεί κανείς πως η τωρινή ζωή μας είναι απόρροια των προηγούμενων ενσαρκώσεών μας ;;;;

Όπως υπάρχουν στο υποσυνείδητό μας μνήμες, βιώματα κ.λ.π. από τη στιγμή της γέννησής μας, έτσι υπάρχουν παράλληλα και οι ανάλογες μνήμες, βιώματα κ.λ.π. και από τις προηγούμενες ενσαρκώσεις μας.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, που άτομα υπέφεραν από συμπτώματα (όπως, πόνους, φοβίες κ.α.) είτε ψυχικά, είτε σωματικά τα οποία αποδείχθηκαν ότι τα «κουβαλούσαν» από μία προηγούμενη ενσάρκωση...

Και αν το πάρουμε και από τη θετική πλευρά... τα ταλέντα, οι κλίσεις μας, τα χαρίσματά μας...

Ας βάλουμε για παράδειγμα τον εαυτό μου... από μικρό παιδί είχα, κατά καιρούς, έντονους πόνους στην πλάτη δεξιά... Σε όσους γιατρούς και αν πήγα... κανένας δεν μπόρεσε να βρει την αιτία... Τους «κοίμιζαν λίγο με φάρμακα, αλλά ξανά πάλι τα ίδια... Όταν κάποια στιγμή ανακάλυψα ότι σε μία προηγούμενη ενσάρκωσή μου σε εκείνο ακριβώς το σημείο είχα δεχθεί επιθετική ενέργεια με σπαθί και έχασα τη ζωή μου, οι πόνοι σταμάτησαν....

Μία άλλη περίπτωση... από μικρό παιδί είχα λατρεία με το πιάνο... ήταν ένα όνειρο ζωής... οι γονείς μου δεν έδωσαν σημασία και για να με ησυχάσουν μου αγόρασαν μία κιθάρα... όταν πέρασαν τα χρόνια και μου δόθηκε η ευκαιρία, η πρώτη μου δουλειά ήταν... να αποκτήσω το πιάνο που χρόνια ονειρευόμουν... και είναι τώρα το στολίδι του σπιτιού μου... παίζω λίγο... αλλά σε αυτή μου την ενσάρκωση δεν προορίζομαι για μουσικός... μια και έχω ζήσει την εμπειρία αυτή στην προηγούμενη ζωή μου σαν συνθέτης.....

Αγαπητέ Open Mind

Επάνω σε αυτό που γράφεις υπάρχει ένα ανάλογο θέμα στο Εν... Δελφοίς Έψιλον forum, http://nebesnyel.forumup.com/ (που έχει και αυτό πολύ ενδιαφέροντα θέματα), εδώ :

http://nebesnyel.forumup.com/viewtopic.php?t=95&mforum=nebesnyel

Υ.Γ. Ας μη ξεχάσουμε και τη συνάντηση που λέγαμε... !!!!

quote:

---

karma:
Ας βάλουμε για παράδειγμα τον εαυτό μου... από μικρό παιδί είχα, κατά καιρούς, έντονους πόνους στην πλάτη δεξιά... Σε όσους γιατρούς και αν πήγα... κανένας δεν μπόρεσε να βρει την αιτία... Τους «κοίμιζαν λίγο με φάρμακα, αλλά ξανά πάλι τα ίδια... Όταν κάποια στιγμή ανακάλυψα ότι σε μία προηγούμενη ενσάρκωσή μου σε εκείνο ακριβώς το σημείο είχα δεχθεί επιθετική ενέργεια με σπαθί και έχασα τη ζωή μου, οι πόνοι σταμάτησαν....

---

Φίλη karma πώς ανακάλυψες τις προηγούμενες σου ζωές, και γιατί τόσο μεγάλη η βεβαιότητα σου με αυτές, είσαι τόσο σίγουρη οτι είναι αυτές που έζησες?
Και δέν πήρα ακόμα καμιά σοβαρή απάντηση για το τέταρτο ερώτημα εκτός απο αυτήν του Open Mind.

Πιστεύω πάντως πως η έννοια της μετενσάρκωσης "παντρεύει" πολύ αρμονικά το παρόν και το μέλλον και προτρέπει τον άνθρωπο να δίνει μεγάλη σημασία στο παρόν.

In anticipation of my resurrection...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr