quote:

---

Με συγχωρείτε για την ενόχληση αγαπητοί Διαχειριστές - Συντονιστές, αλλά έχω ζητήσει το κλείδωμα του topic από τις 17:40 και πάει 22.00. Ως δημιουργός του ζητώ το κλείδωμά του μέχρι το τέλος του έτους

---

Καλοί μου φίλοι επειδή με ρωτάτε και αφού φυσικά δεν είχε συμβεί το παραμικρό στην σχέση μας (κάποιες στιγμές τηλεφωνικές μόνο, όλες κι όλες είναι), με τον δημιουργό του τόπου της μαγικής Πάρνηθας Oannes. Που ειλικρινά εκτιμώ για την έμφυτη ευγένια του και το ήθος του, που είναι όσα εγώ εισέπραξα και όχι μόνο από τούτο το topic, αλλά από πολλές απαντήσεις του, που κατα καιρούς έχω διαβάσει σε άλλα topics, μα και τούτη την τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε, όλο αυτό το διαστημα που είμαι εδώ κοντά σας.
Πραγματικά δεν γνωρίζω τους λόγους, αν και στην τελευταία μας επικοινωνία, μου είχε πει: <<Καιρός είναι οι φίλοι μας να φύγουν απ'την εικονική πραγματικότητα του internet και να περάσουν στην αληθινή με το να γνωρίσουν, κάνοντας κάποιες διαδρομές, την Ιερή Πάρνηθα.>>
Συμφώνησα με αυτό το μέρος της σκέψης του, αν και πολύ λυπήθηκα και δεν θέλησα να ψάξω τα παρακάτω, μα πολύ φοβάμε ότι ίσως, να έχει κουρασθεί με τους κακόπιστους φίλους μας, που κατα καιρούς μας κατακλύζουν με τρελά εώς παιδιάστικα e-mail....
Ξέρω ακόμα, ότι ο πολύ καλός μας Oannes, λατρεύει την μαγική Πάρνηθα αφού, μου έχει εξομολογηθεί πως είναι συνυφασμένη, με τις παιδικές όμορφες οικογενειακές αναμνήσεις του και δεν νομίζω για απλούς λόγους να θέλησε να κλειδώσει τον τόπο που είναι αφιερωμένος σε εκείνην!
Ας είναι, εάν τελικά το θέμα δεν κλειδωθεί, από αύριο θα είμαι πάλι κοντά σας για να ανταλλάξουμε την αγάπη μας σε γνώση, για την φύση και την λετρεμένη μας μαγική Πάρνηθα.
Εύχομαι μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου να με συχωρέσει ο καλός μου φίλος Oannes (για την μερική παρακοή με το να σας γράψω πάλι) μα πιστεύω, πως πέρα από τους όποιους προσωπικούς μας λόγους. Έχουμε την υποχρέωση σε όλους τους αναγνώστες που μας τιμούν και ζητούν να μάθουν κάτι παραπάνω για το βουνό της Πάρνηθας, γνωστούς και άγνωστους, να είμαστε εδώ και να μην κάνουμε το "χατίρι" σε κάποιους που με δόλο προσπαθούν να φιμώσουν τον λόγο μας για την μαγική Πάρνηθα.
Εύχομαι όλα να πάνε κάλα για τον γλυκό μας Oannes, που ξέρρω ότι δεν μας τα έχει πει όλα για το Ιερό βουνό.
Σας χαιρετώ φιλικά.

H zezmperg «αποκάλυψε» μια τηλεφωνική μας συνομιλία, που αποτελεί και τον ουσιαστικό λόγο που ζήτησα να κλειδωθεί (για λίγες μόνο ημέρες) το topic

quote:

---

Καιρός είναι οι φίλοι μας να φύγουν απ'την εικονική πραγματικότητα του internet και να περάσουν στην αληθινή με το να γνωρίσουν, κάνοντας κάποιες διαδρομές, την Ιερή Πάρνηθα

---

Συνάδει, άλλωστε, με την ψηφιακή υπογραφή σου αγαπητέ Admin
"Ζήτησε από τη γη, τον
αέρα και από το νερό, τα
μυστικά που κρατούν για
σένα"

Ή ΘA BPOYME TO ΔPOMO Ή ΘA TON ΔHMIOYPΓHΣOYME

Αγαπητή Avallon, κι εγώ ευχαριστώ!

Αγαπητέ Oannes, φαίνεται πως έχεις "βαλθεί" να μου δημιουργείς ερεθίσματα για να διευκρινήσω πράγματα περί των Ομάδων Συζήτησης του ESOTERICA και της νοοτροπίας στην οποία ευελπιστούν να συμβάλουν. Ίσως και να είναι καλό τελικά...

Περί "εικονικής πραγματικότητας" του Internet δεν θα συμφωνήσω απόλυτα. Νομίζω πως οι διαδικτυακές επικοινωνίες είναι τόσο "πραγματικές" όσο είναι και όλα τα άλλα φαινόμενα της καθημερινής μας συμπεριφοράς. Δηλαδή εμείς είμαστε τελικά αυτοί που τους δίνουμε τον οποιοδήποτε χαρακτήρα "εικονικότητας" ή "πραγματικότητας" με την συνείδηση που βάζουμε σε αυτά και με τον τρόπο που τα χειριζόμαστε. Εάν ο νους μας, για παράδειγμα, είναι "αποκεντρωμένος", "μη ειστιασμένος" και... "φευγαλέος", κάθε φαινόμενο, κάθε φαινόμενο, με το οποίο ερχόμαστε σε επαφή θα είναι "εικονικής πραγματικότητας" και όχι "όντως πραγματικότητας" για εμάς γιατί απλά, θα μας διαφεύγει η ουσία του! Εμείς θα είμαστε απλοί παρατηρητές, μη δρώντες ουσιαστικά, μη συμμετέχοντες, εάν δεν έχουμε ως κίνητρο στα πάντα που κάνουμε να δούμε την ουσία (ή και να τους "προσδώσουμε" ουσία ακόμη), ακίνητες, στάσιμες φιγούρες στην ροή της Ιστορίας που αναπόφευκτα θα φθαρούν κάποια στιγμή ή θα παρασυρθούν βίαια και με τρόπο απροσδιόριστο από τους "ανέμους".

Οι Συζητήσεις στα Forums μπορεί να είναι πολύ πιο πραγματικές από πολλές "πραγματικές" επαφές και αυτό εξαρτάται από τους Συμμετέχοντες, τη στάση τους και τους στόχους τους. Για να προλάβω τυχόν "ενστάσεις" του τύπου: "μα πως μπορεί να είναι μία δικτυακή συζήτηση στην οποία ούτε καν βλέπεις τον άλλο που συζητάς περισσότερο πραγματική από μία διαπροσωπική επαφή όπου τον άλλον τον κοιτάς στα μάτια, τον οσμίζεσαι, τον αγγίζεις κ.ό.κ. ;". Και όμως, ακόμη και αυτές, οι επαφές που θεωρούμε πιο στενές, μπορεί να είναι απόλυτα εικονικές εάν οι συμμετέχοντες ουσιαστικά μετέχουν μόνον στην δική τους πραγματικότητα και τα περνάνε όλα μέσα από τα δικά τους εγωιστικά φίλτρα και δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα του άλλου και δεν μετέχουν στην κοινή πραγματικότητα.

Όλες οι "συναντήσεις" των ανθρώπων μπορούν να είναι όμως απόλυτα Πραγματικές και να είναι Συναντήσεις Ψυχών εάν οι άνθρωποι που συμμετέχουν είναι "σωστά τοποθετημένοι".

Για να διευκρινήσω περαιτέρω, θεωρώ γενικά ότι η μία πραγματικότητα πρέπει να συμπληρώνει την άλλη, να την εμπλουτίζει και να την ανυψώνει και δεν πιστεύω επουδενί ότι το μέλλον μας είναι να γίνουμε πλήρως διαδικτυωμένες οντότητες! Τουλάχιστον όσο έχουμε ακόμη υλικά σώματα, αισθήσεις κ.λπ. Ο ψυχικός κόσμος και περισσότερο ο νοητικός βέβαια μετέχει ούτως ή άλλως σε εξαιρετικά πιο περίπλοκα δικτυώματα από αυτό του Παγκόσμιου Διαδίκτυου...

Βεβαίως λοιπόν και συμφωνώ στην επαφή με την Φύση, όπως συνήθως την εννοούμε(γιατί όλα φύση είναι εξάλλου, όπως και το διαδίκτυο), και το κάνω και ο ίδιος αρκετά συχνά. Προσπαθώ να μην τρέφω αυταπάτες πάντως... ένα βουνό, που το βλέπουμε και το πατάμε, είναι και αυτό "εικονικό"! Εάν έρθουμε σε επαφή με το "Ον" ή το Αρχέτυπο του Βουνού τότε γίνεται σίγουρα πιο πραγματικό!

Σήμερα θα σας γράψω γιατί αγαπώ τόσο πολύ την Ιερή Πάρνηθα.
Όταν είμουν 19 χρονών είχε έρθει στην Ελλάδα, ένας Ινδός διδάσκαλος, Ο Σατυανάντα ή Σατί, για τους μαθητές του. Μια φίλη με πήγε, σχεδόν δια της βίας, στην Θεσσαλονίκη και την Πάτρα όπου έδωσε ομιλίες εκεί ο διδάσκαλος, πέρα απ'την Αθήνα. Ήταν η πρώτη φορά που ερχόμουν σε επαφή με την Ινδική φιλοσοφία, η πρώτη φορά σχεδόν, που άκουγα για διαλογισμό και τεχνικές για το κλείσιμο των τσάκρας... Τα ερεθίσματα λοιπόν καλοί μου φίλοι πολλά και για να τα κατατάξω μέσα στην σκέψη, από τις κάποιες σημειώσεις που είχα κρατήσει, ανέβηκα για τον αγαπημένο μου έλατο, στη πηγή Μεσιανό Νερό.
Εκεί, από μακριά είδα να κάθετε, ναι να κάθετε ο Σατί με το ξυρισμένο κεφάλι και το πορτοκαλί ένδυμα, σε στάση λωτού!!!
Τα έχασα, δεν ήξερα τι να κάνω; Προχώρησα προς το μέρος του και εκεί υπάρχει ένα σημείο, που για λίγο χάνεις την οπτική επαφή, καθώς πηγαίνεις να ανέβεις για το υψωματάκι που ήταν το έλατο. Από εκείνο το σημείο έχασα και τον διδάσκαλο!
Το θεώρησα όμως θετικό σημάδι και στην πορεία της ημέρας έτσι εξελίχθηκε, μα όμως δεν θέλω να σας γράψω τα πως και τα γιατί, μόνο πως εκείνη την ημέρα, αργά πια το απόγευμα, βίωσα με τον διαλογισμό και τα πρώτα γνωρίσματα της εσωτερικής διαδρομής.
Σας χαιρετώ με την μικρή μου αγάπη.

Με αφορμή όλα όσα έθιξε αμέσως ή εμμέσως ο «συνφορουμίστας» Admin, γεννήθηκαν πολλές σκέψεις, τις οποίες και θα μοιραστώ μαζί σας, έστω και με τους κινδύνους που σχεδόν πάντα ελοχεύουν στην επικοινωνία με το γραπτό λόγο.

Εκ προιιμίου, θέλω να ξεκαθαρίσω πως ό,τι γράψω, ενδεχομένως και να μην έχει άμεση σχέση με το topic. Εν ολίγοις, μπορεί και να είναι «εκτός θέματος».

Τόσο παγκοσμίως εν γένει, όσο και στη χώρα του «εδώ και τώρα» ιδιαιτέρως, χρειαζόμαστε ελευθερία και δεν εννοώ, σαφώς, πολιτική ή κοινωνική. Χρειαζόμαστε ελευθερία από τους υλικούς περιορισμούς. Σαφώς και είμαι υπέρ της ιδέας οτι η σωστή χρήση της σημερινής τεχνολογίας, είναι σε θέση να άρει τους όποιους περιορισμούς.
Το ερώτημά μου είναι: Μπορούμε να κάνουμε βήματα ανάπτυξης της τεχνολογίας και να επανακτήσουμε τη χαμένη ελευθερία ;

Ξεκινήσαμε από τις Αμυγδαλιές, λίγο μετά τις ταβέρνες, 24 του Δεκέμβρη γύρω στις 09:00 το πρωί. Ανεβήκαμε στον Αγ.Γεώργιο (Κεραμίδη), μετά ανηφορίσαμε για την κορυφή της Κυράς και μέσα από το δάσος των Γιγάντων, Κυκλάμινα, αργά το απόγευμα φθάσαμε στο καταφύγιο του Μπάφι. Εκεί γίναμε παρέα με άλλα τέσσερα παιδιά από την Κρήτη και έτσι στα ξαφνικά αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε κάπου έξω στη φύση και οι έξη!
Ήταν ήδη 11 η ώρα το βράδυ όταν φύγαμε (δραπετεύσαμε σχεδόν) απο το καταφύγιο, όπου εκεί γινόταν κάτι σαν γιορτή από τους φίλους του βουνού.
Αποφασίσαμε να πάμε στον Αγ.Πέτρο του Μόλα, όντως τα μεσάνυχτα είμαστε εκεί. Ανάψαμε φωτιά σ'ένα απάγκιο κοντά στο εκκλησάκι, (τότε ακόμα δεν ήταν διαμορφωμένος ο χώρος) και αρχίσαμε να ανταλλάσουμε πληροφορίες για τα βουνά της Ελλάδας και διάφορες άλλες ορειβατικές εμπειρίες μας. Κάπως έτσι πήγε η ώρα 04:00 το πρωί όταν πια αποφασίσαμε να χωθούμε στο εκκλησάκι με τους υπνόσακους. Το πρωί στις 08:30 μας ξύπνησε μια παρέα πεζοπόρων που πήγαινε για Λημικό και μετά θα συνέχιζαν για Αυλώνα. Πήγαμε και εμείς μαζί τους μέχρι το Λημικό, για να δούνε οι Κρητικοί, τον αρχαίο πύργο της Πύρεζας. Είχε φθάσει το απόγευμα δίχως να το καταλάβουμε στα λιβάδια γύρω και όλοι τότε συναινέσαμε, αφού δεν υπήρχε άλλη επιλογή, να μείνουμε στον Αγ.Γεώργιο του Λημικού.
Δεν χρειάζεται να σας γράψω το πόσο ενθουσιασμένοι νιώθαμε με την εξέληξη της αποδρασής μας ετούτης στην φύση. Είχαμε όλοι πάνω-κάτω την ίδια ηλικία και μας ένωνε η αγάπη για τα βουνά και το περιβάλον τους. Ξέχασα δε να σας γράψω ακόμα, ότι τα τρόφιμά μας ήταν ελάχιστα, να φαντασθείται εκείνο το βράδυ των Χριστουγέννων έξη άτομα, φάγαμε μία κονσέρβα ντολμαδάκια και ένα πακέτο κρακέρς!
Στις 26 του Δεκέμβρη ξημέρωσε μια καταπληκτική ηλιόλουστη ημέρα και ξεκινήσαμε για το σπήλαιο του Πάνα από την δυτική πλευρά της Ιερής Πάρνηθας, αλλά ο χρόνος όπως διαπιστώσαμε, δεν μας έπαιρνε να φθάσουμε το βράδυ στη Χασιά και έτσι από τον Κορακόβραχο, λίγο πρίν από την πηγή της Γκούρας πήραμε το μονοπάτι για Γαϊδουρόβρυση, πηγή Πλατάνα, πηγή Σκίπιζα και τέλος καταφύγιο Μπάφι όπου φάγαμε με αφάνταστη πείνα από δυο πιάτα φασουλάδα και μπόλικες ελιές... Την άλλη ημέρα το πρωϊ, με απέραντη λύπη, κατηφορίσαμε για Αθήνα.
Και η ζωή να προχωρά....
Σας χαιρετώ.

Σας έχω γράψει ότι η Ιερή Πάρνηθα χρειάζεται πυξίδα και χάρτη πάντα για να βαδισθεί. Ακόμα κι εγώ, μετά από τριάντα χρόνια στα βουνά της έχω κοντά μου κάποιο χάρτη, όταν είναι να πάω την βόλτα μου και φυσικά έχω χαθεί μερικές φορές εκεί πάνω.
Θα σας γράψω ακόμα μία διαδρομή, για να διασκεδάσω λίγο τον φοβό σας για την μαγική Πάρνηθα και ακόμα να σας πω, ότι τις τελευταίες δεκαετίες. Όσοι κιαν χάθηκαν στα βουνά της, όλοι βρέθηκαν υγιείς.
Η Πάρνηθα είναι ένα "νοήμον" θετικό ενεργειακά βουνό που εκτιμά και προσέχει τους φιλοξενούμενούς του. Γιαυτό μην έχετε ενδιασμούς να την γνωρίσετε, φτάνει να το κάνετε κοντά σε ανθρώπους (ορειβάτες) που την ξέρουν για τις μεγάλες διαδρομές σας ή με χάρτη, πυξίδα, εκτίμηση και πάρα πολύ προσοχή από εσας για τις μικρές διαδρομές και να είστε σίγουροι, πως ποτέ δεν θα σας απογοητεύσει.

Και η διαδρομή είναι:
ΜΟΝΗ ΚΛΕΙΣΤΩΝ - ΡΩΜΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ - ΦΡΟΥΡΙΟ ΦΥΛΗΣ

Είμαστε λίγο πριν την είσοδο της Μ. Κλειστών 50μ. Βαδίζουμε τον δρόμο αριστερά μας (πορεία δυτική) που μας φέρνει στο εξωκλήσι του Αγ. Νεκταρίου. Τώρα δεξιά μας έχουμε τους ξενώνες της Μονής και αριστερά μας το εξωκλήσι του Αγ. Νεκταρίου. Πίσω από τους ξενώνες θα βρούμε το μονοπάτι που ανηφορίζει μέσα στο πευκοδάσος και πάνω από το χώρο της Μονής.
Προχωρούμε στο μονοπάτι (πορεία νοτιοδυτική) που στα 200μ. περίπου βρίσκουμε μία διασταύρωση μονοπατιών. Εμείς θα κάνουμε αριστερά (πορεία νότια) και μετά από μισή ώρα περίπου θα φθάσουμε στην άσφαλτο που έρχεται από Χασιά και οδηγεί στα Δερβενοχώρια. Προχωρούμε δεξιά (πορεία νοτιοδυτική) πάνω στο δρόμο για 300μ. και αριστερά μας θα βρούμε ένα μικρό χωματόδρομο που θα μπούμε κατηφορίζοντας προς ένα πυλώνα. Προσπερνούμε από αριστερά τον πυλώνα της ΔΕΗ και βαδίζουμε προς ένα μικρό ρέμα, το Συκόρρεμα παρακλάδι του ρέματος Θοδώρας. Καθώς πλησιάζοντας το απ' την δεξιά του όχθη όπως μας πάει το μονοπάτι, θα δούμε ότι πορευόμαστε πάνω σ'ένα λιθόστρωτο φτιαγμένο από μεγάλες σμιλευμένες πέτρες όπου και σε πολλά σημεία του είναι εμφανή τα λούκια που δημιούργησαν από τη μακρόχρονη χρήση οι τροχοί των αρχαίων αμαξών. Ετούτος ο δρόμος, είναι κομμάτι του αρχαίου δρόμου που οδηγούσε απ' την Θήβα στην Αθήνα και τον φύλαγαν με το αρχαίο πεντάπυργο φρούριο της Φυλής όπου και είναι ο προορισμός αυτής της διαδρομής μας. Κατόπιν περνόντας μέσα από πόρτες, (φυσικός στενωπός), στρίβουμε αριστερά (πορεία νότια) και ανηφορίζουμε για να ανέβουμε στο ψηλότερο σημείο βλέποντας μπροστά μας σε μία ευθεία στο βάθος το αρχαίο φρούριο και βαδίζουμε προς τα εκεί (πορεία δυτική).
Είναι μια σχετικά όμορφη και εύκολη διαδρομή αλλά δεν θα βρούμε νερό (πηγή), εκτός εάν πάμε στα 1100μ.(βορειοανατολικά) από το φρούριο, στην μεγάλη πηγή της Φυλής. Και κάτω στη Μονή Κλειστών.
Όλη η διαδρομή είναι περίπου 2:30 ώρες από το Μοναστήρι μέχρι το φρούριο, ενώ από την Χασιά περίπου τρεις και η κατάβαση γύρω στις 2 ώρες.
Ετούτη τη διαδρομή την έγραψα με την βοήθηα του βιβλίου (ΜΕΓΑΛΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ).
Σας χαιρετώ φιλικά.

ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ - ΜΕΤΟΧΙ - ΠΡΑΝΑ ΚΟΡΥΦΗΣ ΑΕΡΑ - ΔΙΑΣΕΛΟ ΚΥΡΑΣ - ΚΟΡΥΦΗ ΚΥΡΑΣ

Από την κεντρική άσφαλτο που στα δεξιά μας είναι το τελεφερικ πάμε στο μετόχι του Πρ.Ηλία και βαδίζοντας την άσφαλτο μετά το μετόχι για 100μ. περίπου προσπερνάμε το ξύλινο δασοφυλάκιο, (που για πρώτη φορά φέτος δεν είδα εκεί δασοφύλακες!) στα αριστερά μας και στην πρώτη στροφή της ασφάλτου, εμείς προχωρούμε ευθεία και μπαίνουμε μέσα στό πευκοδάσος, (πορεία βορειοδυτική). Στα 200μ. περίπου θα βρούμε το μονοπάτι που ανηφορίζει με ορειβατικά σημάδια κίτρινα τετράγωνα.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ετούτη η διαδρομή με πορεία 6 χλμ. και με ανάβαση αρκετής υψομετρικής διαφοράς, είναι δύσκολη, απαιτητική και θέλει πολύ καλή φυσική κατάσταση απ' τον ορειβάτη, πεζοπόρο.
Σε 200μ. πάλι φτάνουμε για πρώτη φορά την άσφαλτο και τη διασχίζουμε ανηφορίζοντας το μονοπάτι. Η πορεία μας είναι δυτική και σε 100μ. βρισκόμαστε για 2η φορά στην άσφαλτο, όπου περνάμε πάνω από την προστατευτική μπάρα και ανηφορίζουμε στο μονοπάτι που συνεχίζει απέναντι.
Σε 300μ. φτάνουμε για 3η και 4η φορά στην άσφαλτο και τη διασχίζουμε για να συνεχίσουμε το μονοπάτι όπου σε 100μ. φτάνουμε πάλι στην άσφαλτο και περνάμε μια άλλη προστατευτική μπάρα και κατηφορίζουμε αριστερά για 80μ. όπου βρίσκουμε δεξιά μας το μονοπάτι να ανεβαίνει ελικοειδώς για 500μ. Φτάνουμε 5η φορά στην άσφαλτο, τη διασχίζουμε και ακολουθούμε πάντα σε δυτική πορεία το μονοπάτι.
Σε άλλά 200μ. φτάνουμε για 6η φορά την άσφαλτο και την διασχίζουμε.
Εδώ θέλει λίγο προσοχή, διότι δεν θα ακολουθήσουμε το κυρίως μονοπάτι, αλλά ένα μικρότερο μονοπάτι που βρίσκεται αμέσως πιο αριστερά, το οποίο στην αρχή πηγαίνει σχεδόν παράλληλα με τον δρόμο. Φτάνουμε σε μία τοιχοδομή της ασφάλτου, την ακολουθούμε αριστερά και σε 500μ. φτάνουμε για 7η και τελευταία φορά στην άσφαλτο την οποία ακολουθούμε αριστερά και σε 300μ. φτάνουμε σε ένα δεξιό πέταλο της ασφάλτου. (Από εδώ μπορούμε να δούμε κάτω το ρέμα του Κεραμιδιού και το εξωκλήσι του Αγ. Γεωργίου νοτιοανατολικά). Εμείς ανηφορίζουμε (πορεία βορειοδυτική) το μονοπάτι που ελικοειδώς πάει γύρω από την κορυφή Αέρα, όπου σε 700μ. και αφού περάσουμε από τις πόρτες (στενό πέρασμα ανάμεσα σε δύο βράχους) φτάνουμε στο χωματόδρομο που έρχετε από το Ξενία, και εδώ βρισκόμαστε στο διάσελο της Κυράς.
Διασταυρώνουμε στο χωματόδρομο και ακολουθούμε το μονοπάτι που κατηφορίζει, (πορεία βορινή). Συναντάμε μια διασταύρωση όπου ακολουθούμε το αριστερό μονοπάτι και σε περίπου 100μ. φτάνουμε μια δεύτερη διασταύρωση που αριστερά θα μας ανεβάσει το μονοπάτι για την κορυφή της Κυράς (πορεία νοτιοδυτική). Έχω γράψει κι' άλλες φορές για την πανέμορφη και μοναδική θέα από την κορυφή της Κυράς!!!
Ετούτη την διαδρομή την έγραψα με την βοήθεια του βιβλίου : ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ.
Σας χαιρετώ φιλικά και σας ευχαριστώ για τις ευχές που μου στείλατε καλοί μου φίλοι.
Σας χαιρετώ.

Εν αρχή μια καλή νομική συμβουλή για το κατά πόσο τέτοιες δραστηριότητες είναι νόμιμες μέσα σε ένα Εθνικό Δρυμό.

Στη συνέχεια μια επικοινωνία με το νομικό Σύμουλο της κάθε εταιρίας για να ακούσουμε τη δική τους άποψη για το θέμα και να τους ενημερώσουμε για τις προφυλάξεις που θα πάρουμε για να σώσουμε το βουνό (καλό θα ήταν σε αυτή τη φάση να έχουμε και την υποστήριξη της Greenpeace ή του WWF).

Σε τελική φάση αν δούμε ότι τα αυτάκια κάποιων δεν "ιδρώνουν" ή ότι δε τα βγάζουμε πέρα με την ελληνική γραφειοκρατία και κατεστημένο μια προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είμαι σίγουρη ότι θα δώσει τη λύση.

Απλή αντιμετώπιση με 3 μόνο κινήσεις:

1)Ψεκάστε...
2)Σκουπίστε...
3)Τελειώσατε! ...

quote:

---

Noμίζω ότι πρέπει να πάρουμε τα μέτρα μας γι'αυτό!

Εν αρχή μια καλή νομική συμβουλή για το κατά πόσο τέτοιες δραστηριότητες είναι νόμιμες μέσα σε ένα Εθνικό Δρυμό.

Στη συνέχεια μια επικοινωνία με το νομικό Σύμουλο της κάθε εταιρίας για να ακούσουμε τη δική τους άποψη για το θέμα και να τους ενημερώσουμε για τις προφυλάξεις που θα πάρουμε για να σώσουμε το βουνό (καλό θα ήταν σε αυτή τη φάση να έχουμε και την υποστήριξη της Greenpeace ή του WWF).

Σε τελική φάση αν δούμε ότι τα αυτάκια κάποιων δεν "ιδρώνουν" ή ότι δε τα βγάζουμε πέρα με την ελληνική γραφειοκρατία και κατεστημένο μια προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είμαι σίγουρη ότι θα δώσει τη λύση.

Απλή αντιμετώπιση με 3 μόνο κινήσεις:

1)Ψεκάστε...
2)Σκουπίστε...
3)Τελειώσατε! ...

---

Όλως ιδιαιτέρως καλωσορίζω τον φίλτατο Rostar ως νέο φίλο της παρέας μας.

Tο τελευταίο διάστημα βρέθηκα για λίγες ημέρες εκτός Aττικής Γης και δεν είχα τη δυνατότητα της πρόσβασης στο διαδίκτυο. Για όλα όσα αφορούν τις δασικές εκτάσεις, έχω την αίσθηση οτι σύντομα, αυτές τις παράξενες εποχές που διανύουμε, όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα αρχίσουν να ευαισθητοποιούνται σε θέματα περιβαλλοντικά. Eκείνο, όμως, που απομένει είναι η ευαισθητοποίηση να γίνει δράση συντονισμένη.

Έτσι είναι "κουμπάρε", (σε γράφω κουμπάρε) γιατι δεν θυμάμαι το gleena...... άστο, γιατι σε λίγο θα σε πω με το ονομά σου!
Λοιπόν καλέ μου φίλε, σε λίγο καιρό θα πηγαίνουμε στην Ιερή Πάρνηθα και δεν θα γνωρίζουμε τους τόπους που η φύση έγινε ένα μαζί μας.
Θυμάσαι την μυρωδιά της αλεπούς, που ήταν τελικά σκύλος και που η φίλη μας επέμενε πως της μύριζε αλεπού;
Θυμάσαι, θυμάσαι, θυμάσαι, θυμάμαι και θα θυμάμαι όσο ζω.

Μπα, εμφανίσθηκε και ο καλος μας φίλος Oannes;
Εύχομαι να πέρασες τουλάχιστον όμορφα...
Καλή χρονιά σε όλους σας.
Σας χαιρετώ.

quote:

---

Μπα, εμφανίσθηκε και ο καλος μας φίλος Oannes;

---

Μπα, εμφανίστηκα...

Ή ΘA BPOYME TO ΔPOMO Ή ΘA TON ΔHMIOYPΓHΣOYME

quote:

---

Μπα, εμφανίστηκα...

---

συγνωμη για την εξαφανιση μου αλλα εκτος του οτι δεν ειχα και πολλα να πω (μαλλον δεν ειχα να πω κανενα νεο) εχω και την δουλεια η οποια δεν μου αφηνει και πολυ χρονο (μαλλον καθολου χρονο)

σημερα με την βροχη και την ομιχλη ειδα στην παρνηθα δυο τεραστια αρσενικα ελαφια μεσα στην ομιχλη

και η αποσταση που μας χωριζε ηταν στην κυριολεξια μια ανασα

και για αλλη μια φορα δεν ειχα φωτογραφικη μαζι μου αλλα δεν με πειραξε καθολου γιατι αυτη η μαγικη σκηνη δεν υπηρχε περιπτωση να αποτυπωνοταν σωστα στο film

ηταν τελειο το ολο σκηνικο

τα δυο ελαφια στεκοντουσαν διπλα διπλα μεσα στην βροχη και η ομιχλη τα εκανε να μοιαζουν με ονειρο και η ανασα τους εμοιαζε να ηταν εκεινη η οποια δημιουργουσε την ομιχλη

δεν θα το ξεχασω ποτε το σημερινο περιστατικο

ηταν τοσο κοντα μου που νομιζα οτι αν εκανα κατι λιγοτερο απο μισο βημα θα ανεβαινα στην πλατη τους και θα πηγαινα βολτα μεσα στο δασος με αυτα

νοιωθω απεραντη χαρα οποτε συναντω ελαφια τα οποια δεν τρομαζουν με την παρουσια μου και ευτηχως για μενα ειναι κατι το οποιο μου συμβαινει πολυ συχνα

γιατι 2 - 3 φορες που εχω τρομαξει καποια τα εβλεπα να τρεχουν αναμεσα απο τα δεντρα παρασερνοντας οποια κλαδια βρεθουν στον δρομο τους και μου δινουν την εντυπωση οτι τραυματιζονται πανω στον πανικο τους

quote:

---

Σε χαιρετώ καλέ μου φίλε Oannes και μην παρεξηγιέσαι τόσο εύκολα.

---

Καλή μου zezmperg από πού έβγαλες το συμπέρασμα οτι παρεξηγήθηκα ; Υπάρχει λόγος ή λόγοι για να παρεξηγηθώ ; Κάθε άλλο...

quote:

---

Τόσες φορές ανέβηκες στην μαγική Πάρνηθα και ούτε μια λεξούλα να γράψεις εδώ, στον τόπο που εσύ δημιούργισες...Να μας δώσεις κάποια εικόνα με τα δικά σου μάτια!

---

Έχω την γνώμη ότι οι εμπειρίες μου από επισκέψεις στην Πάρνηθα είναι απειροελάχιστες, σε ποσότητα, σε σχέση με τις δικές σου. Κατά το κοινώς λεγόμενο, «έχεις φάει το βουνό με το κουτάλι» και στο τελευταίο απίθανο μονοπάτι. Από εκεί και πέρα, αν και όταν έχω να πω κάτι το λέω. Το topic έχει κάποια αναγνωσιμότητα και κάποια συγγραφική συνεισφορά κάποιων ανθρώπων. Ας μιλήσουμε για το θέμα του topic και ας μην «τρωγόμαστε» μεταξύ μας.
«ΠΑΡΝΗΘΑ: Το Μαγικό Βουνό της Αττικής Γης», είναι ο τίτλος του topic αν δεν απατώμαι.

Ή ΘA BPOYME TO ΔPOMO Ή ΘA TON ΔHMIOYPΓHΣOYME

quote:

---

Καλή μου zezmperg από πού έβγαλες το συμπέρασμα οτι παρεξηγήθηκα ; Υπάρχει λόγος ή λόγοι για να παρεξηγηθώ ; Κάθε άλλο...

Έχω την γνώμη ότι οι εμπειρίες μου από επισκέψεις στην Πάρνηθα είναι απειροελάχιστες, σε ποσότητα, σε σχέση με τις δικές σου. Κατά το κοινώς λεγόμενο, «έχεις φάει το βουνό με το κουτάλι» και στο τελευταίο απίθανο μονοπάτι. Από εκεί και πέρα, αν και όταν έχω να πω κάτι το λέω. Το topic έχει κάποια αναγνωσιμότητα και κάποια συγγραφική συνεισφορά κάποιων ανθρώπων. Ας μιλήσουμε για το θέμα του topic και ας μην «τρωγόμαστε» μεταξύ μας.
«ΠΑΡΝΗΘΑ: Το Μαγικό Βουνό της Αττικής Γης», είναι ο τίτλος του topic αν δεν απατώμαι.

---

quote:

---

11.) Η διακίνηση κατοικιδίων ζώων και η εγκαταλειψή τους στο χώρο του δρυμού.

---

Τι λες τώρα?
Πες μου ότι αστειεύεσαι...
Δεν είναι δυνατόν να απαγορεύεται η διακίνηση κατοικιδίων!
Και εμείς οι άμοιροι ζωόφιλοι που περιμένουμε να πάμε μια πεζοπορία για να ευχαριστηθεί και το κακόμοιρο το ζώο τι θα κάνουμε?
Στα δημοτικά πάρκα και στις πλατείες απαγορεύονται αλλα στο δάσος?...
Περιττό να πω ότι τα έχω "πάρει"...
Αύριο στις 10 στον Αη Γιάννη ισχύει?

"Τάδε έφη Avallon"

Οannes, Zezmperg, Avallon, Endorama και όποιος άλλος επιθυμεί, ελάτε.
Θα τρελαθώ απ'τη χαρά μου αν σας δώ.
Θα σας περιμένω με ανοιχτές αγκάλες !
20 Πράσινοι Φίλοι περιμένουν εκεί να σας γνωρίσουν. Ας τους δείξουμε το νέο τους σπίτι. Πιστεύω οτι θα το χαρούν ιδιαίτερα.
Ελπίζω να τα πούμε, αλλιώς κάποια άλλη στιγμή.

quote:

---

"Aύριο στις 10:00 στον Αη Γιάννη ισχύει"; (Avallon)

Οannes, Zezmperg, Avallon, Endorama και όποιος άλλος επιθυμεί, ελάτε.
Θα τρελαθώ απ'τη χαρά μου αν σας δώ.
Θα σας περιμένω με ανοιχτές αγκάλες !
20 Πράσινοι Φίλοι περιμένουν εκεί να σας γνωρίσουν. Ας τους δείξουμε το νέο τους σπίτι. Πιστεύω οτι θα το χαρούν ιδιαίτερα.
Ελπίζω να τα πούμε, αλλιώς κάποια άλλη στιγμή.

ΤΙΝ ΓΑΡ ΠΟΤΑΕΙΣΟΜΑΙ ΑΣΥΧΑ ΔΑΙΜΟΝ ΤΑ ΧΘΟΝΙΑ Θ'ΕΚΑΤΑ

---

Y.Γ 1 : Ζητώ συγγνώμη για το άσχετο με το θέμα μύνημα μου, αλλά δεν μπορούσα να μην σας τα πώ.

Υ.Γ 2 : Εύχομαι απ'τα βάθη της καρδιάς μου, η Ιερή Πάρνηθα να μην χρειαστεί ποτέ αυτό που κάναμε σήμερα στην Πεντέλη. Χρειάζεται όμως άλλα πράγματα, όπως ένα καλό καθάρισμα.

quote:

---

Ηταν χαρά μου!

Το περίεργο είναι ότι ενώ κάναμε την δεντροφύτευση με λιακάδα και 0 βαθμούς θερμοκρασία μετά από 4 ώρες έριξε το χιόνι της αρκούδας εκεί πάνω...
Αντε και την επόμενη με μια τσάπα παραπάνω...

---

Κάθε φορά που θα κάνω μια διαδρομή με το Μετρό (αυτές τις δέκα τελευταίες ημέρες), πάντα θα μου πιάνετε κόμπος το στομάχι με την καρδιά... Καθώς βλέπω αυτές τις διαφημίσεις (τερατοφημίσεις), του ΕΟΤ να λένε για τον Εθνικό δρυμό της Πάρνηθας:
<< Ιδιωτική πρωτοβουλία, για να γίνει το καλλίτερο μέρος της ανθρώπινης αναψυχής των Βαλκανίων...>> Και να έχουν φωτογραφίες με ρουλέτες, με καφετέριες κ.τ.λ.!!!
Ναι το ΕΟΤ που το πληρώνουμε και την ανάλγητη πολιτεία που εμείς πάλι τη συντηρούμε...
Δεν μπορώ, συχωρέστε μου αυτές τις αντιδράσεις... Μα σε λίγο δεν θα υπάρχει τίποτα που να θυμήζει Αττική φύση εκεί πάνω! Όλοι μαζί θα φταίμε που δεν τους δείξαμε, ότι είναι θέμα ζωής, το να παραμείνει η Ιερή Πάρνηθα όπως έχει, να μείνει ο Εθνικός δρυμός και τα τελευταία ΕΛΑΦΙΑ ελεύθερα στον χώρο που χιλιάδες χρόνια τώρα βιώνουν....
Είναι θέμα ζωής, ο τελευταίος πνεύμονας του Λεκανοπεδίου της Αττικής Γης να παραμείνει έτσι όπως έχει, για όλους εμάς τους κατοικούντες εδώ. όπου τα βιομηχανικά νέφη μας πνίγουν καθημερινός!

Τις ημέρες που ο ορεινός όγκος της μαγικής Πάρνηθας έχει πολύ χιόνι, πολλές φορές διάλεξα χαμηλές διαδρομές και μία που μου αρέσει αρκετά, είναι εκείνη: Όπου ξεκινώ από των σιδ. σταθμό Αφιδνών (Κιούρκα) και καταλήγω μέσα από διάφορες πανέμορφες περιοχές στο σιδ. σταθμό της Μαλακάσα αργά το απόγευμα, για να πάρω το τρένο της επιστροφής.
Είναι μια εύκολη διαδρομή αλλά αρκετά μεγάλη (γύρω στις οκτώ ώρες πορεία), αλλά εσείς μπορείτε να την κάνετε και μικρότερη με το να σταματήσετε στις ταβέρνες στο Κατσιμίδι (γύρω στις τρεις ώρες πορείας), που είναι η άσφαλτο και θα μπορεί να σας περιμένει κάποιο αυτοκίνητο εκεί.
Η διαδρομή είναι:

ΣΙΔ. ΣΤΑΘΜΟΣ ΑΦΙΔΝΩΝ - ΠΗΓΗ ΜΠΕΛΟΥΤΣΙ - ΚΑΤΣΙΜΙΔΙ - ΒΡΟΚΟΛΙ - ΞΟΥΛΙΖΑ - ΠΑΛΙΟΜΗΛΕΣΙ - ΜΠΙΝΙΖΑ ΠΗΓΗ - ΜΑΛΑΚΑΣΑ

Από τον σιδ. σταθμό Αφιδνών προχωρούμε δυτικά (προς την Πάρνηθα) στο δρόμο που ξεκινά μπροστά απ'τον σταθμό και τον ακολουθούμε ανηφορικά σε ευθεία για 50΄ περίπου. Συνεχίζουμε την πορεία ανάμεσα στα αμπέλια, τις ελιές και τις αμυγδαλιές για φθάνουμε στην πηγή Μπελούτσι όπου είναι στα αριστερά μας, επάνω στο δρόμο και απέναντι έχει το εκκλησάκι της Παναγίας. Συνεχίζουμε την πορεία (επάνω στο χωματόδρομο) και μετά από λίγο δεξιά μας, βλέπουμε στον αρχαίο ποταμό Χάραδρο και στις απόκρυμνες όχθες του, τις σπηλιές (πολλές από ετούτες ανεξερεύνητες). Βαδίζοντας στον χωματόδρομο για περίπου 1700μ. και έχουμε στ' αριστερά μας τις δασομένες κορυφές της Λύκαινας θα μπούμε δεξιά σε ένα άλλο χωματόδρομο όπου θα αρχίσουμε να τον κατηφορίζουμε όσπου συναντούμε μια νέα διασταύρωση δρόμων και προχωρούμε αριστερά. Τώρα βαδίζουμε μέσα στο πευκοδάσος όπου δεξιά μας έχουμε την Ιπποκράτειο πολιτεία. Συνεχίζοντας κατηφορίζουμε και περνούμε μια μικρή ρεματιά όπου μετά θα συναντήσουμε μια διασταύρωση δρόμων και θα κάνουμε αριστερά και σε λίγο θα βγούμε στον δρόμο που έρχετε από Τατόϊ για Αγ.Μερκούριο, κοντά στις ταβέρνες.
Ετούτη είναι μιά πολύ όμορφη διαδρομή για τους πεζοπόρους. (όπως σας είπα εδώ μπορεί να σας περιμένει κάποιο αυτοκίνητο για την επιστροφή).
Μετά προχωρούμε για Βορκόλι, για Παλιομήλεσι και μετά Μαλακάσα, σας έχω γράψει τις διαδρομές παλαιότερα.
Σας χαιρετώ.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr