Όπως είπα εξαρχής, εσύ γνωρίζεις καλύτερα για σένα. Αλλά μου θύμισες έναν ινδικό μύθο:

Ήταν ένας πρίγκηπας, ο Νάρτα, που ήθελε να γνωρίσει τον εαυτό του. Γι’ αυτό ξερίζωσε το μυαλό του και το σκόρπισε στον κόσμο γύρω του. Κι ύστερα ξερίζωσε τις σάρκες του και τις έδωσε στη μάνα και τον πατέρα του. Και τότε μόνο είδε ποιος ήταν πραγματικά.

Νομίζω πως αυτός ο μύθος έχει σχέση με όσα γράφεις με θρησκευτική πάντα ευλάβεια. Όταν καταφέρεις να απεκδυθείς από το κοινωνικό σου πρόσωπο και από το οικογενειακό σου πρόσωπο, τότε καταφέρνεις να δεις το «πρόσωπο πίσω από το πρόσωπο», το συμπαντικό. Μη νομίζεις ότι δεν καταλαβαίνω τι γράφεις, απλά έχω περισσότερες απαιτήσεις από ανθρώπους σαν κι εσένα, να εκφράζονται με μεγαλύτερη σαφήνεια, να γίνονται πιο κατανοητοί, γιατί έχουν ρόλο να παίξουν στη ζωή – και όχι μόνο τη δική τους.

Αγαπημένη μου NADA,

Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για τις διευκρινήσεις. Ήταν μεγάλη ατυχία που κανένας απ’ όσους γράφουμε στο θέμα δεν γνώριζε σε βάθος τις βουδιστικές/ινδουιστικές θεωρήσεις γύρω από τη μετενσάρκωση. Κι ενώ έπρεπε αυτό να είναι το σημείο αφετηρίας μας, ψάξαμε οπουδήποτε αλλού, εκτός από εκεί…

Το ποστ σου ειλικρινά με ανακούφισε. Τουλάχιστον τα οράματά μου σημαίνουν κάτι, γιατί συνέλαβα διαισθητικά μιαν αλήθεια που ο νους μου δεν γνώριζε.

Όχι ότι τελειώνουν τα ερωτήματα… Για παράδειγμα, τι είναι αυτά τα στοιχεία, η ύλη που έλκει κάθε σώμα γύρω του όταν ετοιμάζεται για τη νέα ενσάρκωση; Ποια η προέλευση και η φύση τους;

Και ακόμη, αυτά που ήδη διατύπωσα για την ευφυΐα της ψυχής ή για την ύπαρξη ενός καλουπιού, ενός συμπαντικού σχεδίου στα ίχνη του οποίου περπατά η ψυχή.

Δεν θα σταθώ στο ζήτημα της ανάληψης, είχα ανοίξει ολόκληρο τόπικ, συζητήθηκε αρκετά εκεί. Ωστόσο, είχε πει ο τζίτζικας ότι θα αναφερόταν στον Πρ. Ηλία, ίσως να είναι ακόμη πρόθυμος.

Αγαπητέ snoopy,

Το θέμα μας είναι η μετενσάρκωση και οι διάφορες σχετικές με αυτήν θεωρίες. Δεν θα ήθελα να μπω σε μια συζήτηση περί θρησκείας, γιατί η θρησκεία σημαίνει διαφορετικά (και ευαίσθητα) πράγματα για τον καθένα. Αν θέλεις ωστόσο να συζητήσουμε περί πίστης, ευχαρίστως. Αν θέλεις να συζητήσουμε την άποψη του Χριστιανισμού για τη μετά θάνατο ύπαρξη, επίσης ευχαρίστως.

Αγαπητέ μου Open Mind,

Δεν είμαι σίγουρη ότι ο χρόνος είναι δημιούργημα του ανθρώπινου νου και όχι του Νου κατά τον διαχωρισμό του από το Ένα.

Όσο για την ψυχή, αν μιλήσουμε για το «να καταλάβει (η ψυχή) τι της λείπει», σημαίνει ότι αυτόματα δεχόμαστε πως υπάρχει ένα πρότυπο, ένα τέλειο μοντέλο στο οποίο η ψυχή προσπαθεί να ομοιάσει (μετά το κατ’ εικόνα, το καθ’ ομοίωσιν;).

Καλό βράδυ, με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

quote:

---

Δεν είμαι σίγουρη ότι ο χρόνος είναι δημιούργημα του ανθρώπινου νου και όχι του Νου κατά τον διαχωρισμό του από το Ένα.

Όσο για την ψυχή, αν μιλήσουμε για το «να καταλάβει (η ψυχή) τι της λείπει», σημαίνει ότι αυτόματα δεχόμαστε πως υπάρχει ένα πρότυπο, ένα τέλειο μοντέλο στο οποίο η ψυχή προσπαθεί να ομοιάσει (μετά το κατ’ εικόνα, το καθ’ ομοίωσιν;).

---

Στο θέμα του χρόνου όπως τον αντιλαμβανόμαστε μπορεί να ισχύει και αυτό που
Έγραψες .
Πρότυπο θεωρώ λογικό να υπάρχει αυτός είναι ο λόγος που προσπαθούμε να τελειοποιηθούμε μέσω ενσαρκώσεων αλλιως αν δεν υπήρχε ποιος ο λόγος να
Γίνεται η ολη διαδικασία αν δεν προσπαθούσαμε να τελειοποιηθούμε?.

Προς απολυσην διανυκτερευοντος οχλου αντιδικων και αναπαυσην μνημης και προοδον ησυχιας.

Συμφωνα με οσα κατεγραψες, η αναδρομη του πατερα Στυλιανου είναι ακριβης. Η διακριση ουσιας ενεργειας είναι βασικο δογμα της ορθοδοξης Εκκλησιας μας, το θειον είναι μεθεκτον μονο κατά την ενεργεια, η θεια ουσια είναι απροσιτος και ακοινωνητη, μονον ο ενανθρωπησας Λογος μετεχει της ουσιας, η οποια φανερωνεται δια των ενεργειων (θεοφανεια.) Η αθανασια της ψυχης είναι βασικο πλατωνικο δογμα, παραθετω την αρχην του πολυσυζητημενου χωριου περι αεικινητου (Φαιδρος 245 c6 και εξης), εξ απαντος αναγνωστεον.

"Ψυχη πασα αθανατος,
το γαρ αεικινητον αθανατον.
το δ' αλλα κινουν και υπ' αλλου κινουμενον,
παυλαν εχον κινησεως, παυλα εχει ζωης,
μονον δε το αυτό κινουν, ατε ουκ απολειπον εαυτο,
ουποτε ληγει κινουμενον,
(δηλ.αυτο που κινειται από μονο του, επειδη δεν εγκαταλειπει τον εαυτο του, δεν ληγει ποτε η κινηση του)
αλλα και τοις αλλοις οσα κινειται τουτο πηγη και αρχη κινησεως.
αρχη δε αγενητον." κτλ.

Η εννοια της αυτοκινησιας της ψυχης είναι προγενεστερη του Πλατωνος, ανηκει στον Αλκμαιων Κροτωνιατη, το ονομα του οποιου αναφερει ο Αρστ. στο Περι Ψυχης. Το σχετικο αποσπασμα του Αλκμαιων : "Αλκμαιων φυσιν αυτοκινητον κατ' αιδιον κινησην και δια τουτο αθανατον αυτην…"

Για την αντιυπνωτικη δραση ορισμενων φρασεων όπως "η ψυχη είναι μια αποθηκη μνημων", υπαρχει αντιδοτος φρασις νυσταγωγος (αυτό είναι αστειο.) Φρην δελτογραφος (Αισχυλος), είναι το μνημονικο. Η ψυχη καταγραφει παντα τα βιωμένα και συντελουμενα. Τα γεγραμμενα αποτελουν την καρδιακη μνημη, οι δελτοι φρενων των αρχαιων, δηλ. οι πινακιδες της καρδιες, καταπλησιον της ειρημενης τραπεζας μνημης. Ουτε ένα γιωτα δεν λειπει, κάθε ελαχιστη κινηση και νευμα της ψυχης, γραφονται σε στιχους και καταστιχουνται εν τη καρδια και ως βιβλος ανοιχθησεται αυτή.
Ο νους διαμενει και φυλαγεται εντος της καρδιας, φυσικη κατοικια του νου η καρδια, το καρδιακον φως ειναι δια τον νου, η αποκεκαλυμμενη και μνημονευομενη αληθεια, δια τουτο και καρδιακος νους φωτοειδης. Ο νους αποσταθεις της καρδιας, δοκιμαζει εμπειρια πτωσεως και μελλουσης απωλειας, δηλ. απωλειαν του φωτος. Εκτος της καρδιας, ο νους αρχικως γινεται απειρος εις το οντως αγαθον (=απειροκαλος) και διαλογιζεται κενη τη καρδια τα κενα, ως αρχην της θεωσεως του, διαμενων δε υπερηφανευεται και πιπτει εις την καταστασην της σκοτοειδους και αδρανους υλης. Αλλα πληρη τη καρδια εμελετησα τα αδεια και τα βρηκα αδειανα, δηλ. εις το μηδεν βρηκα μηδεν. Ο αθεος, για να λεμε τα πραγματα με το ονομα τους, εις το μηδεν αναζητει μοναδα αρχην, αποκαλουμενη εαυτος.

Πολύ σημαντικη η φραση σου "είναι σα να ήξερε από πάντα (και αυτό εννοώ λέγοντας «κατάργηση του χρόνου») πώς να αγαπά", περιγραφουσα το κατ εικονα και ομοιωσην. Τα σχολια σου για τη φιλοσοφια, δεκτα τα περισσοτερα, το "as if" που αναφερεις καλως λεγεται, επαναλαμβανει το "ως αν ει" των αρχαιων, προταση υποθεσην εχειν.
Διαπορουμενα τα της τελευταιας παραγραφου, "το αδειο είναι παντα πιο χρησιμο από το γεματο", μαλλον άλλο θελεις να εκφρασεις, ετεροδουλεια του λογου, το νερο πινεται, το νερο ξεδιψα, το ποτηρι δεν πινεται, δεν ξεδιψα, προτιθεμενος σκοπος του κατασκευαστη δεν είναι ο αδειος χωρος, ο αδειος χωρος είναι επινοηση και πλανη, αυτό που λεμε λογισμος, δηλ. προσπαθεις να συνδεσεις φυσικα και μεταφυσικα εκει που είναι τελειως χωρισμενα και παραγεις ατοπον,
η φιλοσοφια δεν είναι να μην λεει κανεις "αυτό είναι", τουτο είναι απαγορευτικον φιλοσοφιας, αλλα σωστα τα επομενα, μικρος ο ρολος της στη φιλοσοφια (ως επιστημη των επιστημων, όχι επιστημολογια, όχι ως βιωμενη γνωση, νομιζω ο Κηφευς εξηγησε την διαφορα επιστημη των επιστημων και επιστημολογιας),
"που είναι τα παντα και συγχρονως δεν είναι τιποτα" εδω δεν πετας στο πατωμα τον καρπο που μαζεψες με τοσο κοπο (και φλυαρια - αυτό είναι αστειο) σαν κατι αχρηστο και ευτελες ;; ευτελιζεις και μηδενιζεις αθελα σου την σκεψην σου, ή κανω λαθος ;; Εσυ να συγκρατεισαι σε περιεχομενο και προοδο φιλοσοφικης θεσεως, οχι αντιθεσεως. Ελπιζω μετα την αγρυπνια να ευχαριστηθηκες καλον υπνον. Αυτά τα λιγα (κι αυτό είναι αστειο.) Διακοπτω για ξεκουραση.

Ας γράψω λίγα πράγματα για την τέταρτη θεωρία, λοιπόν.

4. Σύμφωνα με κάποιους δασκάλους οι οποίοι υποτίθεται ενημερώνονται απ’ευθείας από τα ουράνια πεδία, είναι δυνατή η μετεμψύχωση στη διάρκεια μίας ζωής. Δηλαδή μια ψυχή ολοκληρώνει το μάθημά της και αποχωρεί από το υλικό σώμα, στο οποίο εισέρχεται μια άλλη ψυχή και αυτό στη διάρκεια της ίδιας ζωής. Πρόκειται για τους αποκαλούμενους “walk-in”.

Κάτι ανέφερε σχετικά ο Γιώργος λίγες σελίδες πίσω:

quote:

---

Γιώργος: Δεν ξέρω εάν αναφέρθηκε στην Ελλάδα .. .αλλά ο 14ος Dalai Lama αποφάσισε να βάλει σε δημοψήφισμα στους 13-14 εκατομμύρια οπαδούς του .. δύο επιλογές ή να παραιτηθεί από την μετεμψύχωση rebirth ή να αναγεννηθεί reborn ενώ είναι ακόμα ζωντανός

---

Edited by - Unseen on 07/02/2008 02:56:06

Όπως βλέπεις, οι αϋπνίες συνεχίζονται.

Σε ευχαριστώ για τις σημαντικές σου διευκρινήσεις και για τις παρατηρήσεις σου που με ελέγχουν, πάντα καλοπροαίρετα.

Πρωτοφανές σχεδόν για μένα αυτό που γράφεις:

quote:

---

Ο νους διαμενει και φυλαγεται εντος της καρδιας, φυσικη κατοικια του νου η καρδια,

---

αφού ένα βασικό πρόβλημα στην ανάπτυξη του ανθρώπου είναι ο συνδυασμός νου και καρδιάς, κάποιοι τείνουν υπερβολικά προς τον πρώτο, κάποιοι άλλοι προς τη δεύτερη και ο συνδυασμός των δύο συχνά φαντάζει άθλος ακατόρθωτος, πόσο μάλλον φυσική διαδικασία.

quote:

---

Τα σχολια σου για τη φιλοσοφια, δεκτα τα περισσοτερα, το "as if" που αναφερεις καλως λεγεται, επαναλαμβανει το "ως αν ει" των αρχαιων, προταση υποθεσην εχειν.

---

Βέβαια, επιμελώς απέφυγα να αναφέρω ότι τον ίδιο ορισμό δίνει ο Maurice Blanchot στο “La part du feu” για την Τέχνη. Η Τέχνη είναι ένα «σαν να», λέει. Να συμπεράνει άραγε κανείς ότι σκεπτόμενος ο άνθρωπος παράγει Τέχνη;

quote:

---

προτιθεμενος σκοπος του κατασκευαστη δεν είναι ο αδειος χωρος, ο αδειος χωρος είναι επινοηση και πλανη, αυτό που λεμε λογισμος, δηλ. προσπαθεις να συνδεσεις φυσικα και μεταφυσικα εκει που είναι τελειως χωρισμενα και παραγεις ατοπον,

---

Πιθανόν. Θα μου επιτρέψεις να σου διηγηθώ μια ιστορία. Κάποτε μία κοπέλλα πήγε για συνέντευξη σε μια εταιρία που ζητούσαν γραμματέα. Ο διευθυντής, αφού κοίταξε το βιογραφικό της, της είπε ότι δεν θα την προσλάβει. Η κοπέλλα όμως επέμενε να τη δοκιμάσει. Και ο διευθυνής της είπε: «Ωραία, θα σας υπαγορεύσω μια επιστολή και θέλω να μου τη γράψετε με πολλά ορθογραφικά λάθη».

Η κοπέλλα κάθισε μπροστά από τον υπολογιστή και ετοιμάστηκε να πληκτρολογήσει την επιστολή, όταν ο διευθυντής της είπε: «Μα μην κουράζεστε, ό,τι και να κάνετε δεν θα σας προσλάβω. Αν γράψετε την επιστολή με πολλά λάθη, δεν θα σας προσλάβω εξαιτίας των λαθών που κάνατε. Αν τη γράψετε χωρίς λάθη, δεν θα σας προσλάβω διότι με παρακούσατε.» Και η κοπέλλα του απαντάει: «Αντιθέτως, κύριε διευθυντά, αν γράψω την επιστολή με πολλά λάθη, θα πρέπει να με προσλάβετε επειδή υπάκουσα στην επιθυμία σας. Κι αν τη γράψω χωρίς λάθη, θα πρέπει να με προσλάβετε επειδή είμαι πολύ καλή στη δουλειά μου».

Υπάρχει ποτέ περίπτωση να συνεννοηθούν αυτοί οι δύο άνθρωποι; Καθένας είναι γεμάτος από την άποψή του. Μπορείς να φανταστείς φιλοσοφική συζήτηση με ανθρώπους που δεν έχουν θέση μέσα τους για καμία άλλη άποψη πέρα από τη δική τους;

Επειδή ωστόσο καταλαβαίνω ότι αναφέρεσαι στο επιχείρημα μου αυτό καθαυτό και όχι στην ουσία του, θα σου πω ότι απλώς έκανα χρήση του «σαν να», της δύναμης δλδ της παρομοίωσης.

quote:

---

"που είναι τα παντα και συγχρονως δεν είναι τιποτα" εδω δεν πετας στο πατωμα τον καρπο που μαζεψες με τοσο κοπο (και φλυαρια - αυτό είναι αστειο) σαν κατι αχρηστο και ευτελες ;;

---

Χμμ.. αγαπητέ μου χρειάζεσαι μαθήματα νεοπλατωνισμού. Αν δεις τι σημαίνει το «Ένα» στον Πλωτίνο, δεν θα απορήσεις για αυτή μου τη φράση που θα συμφωνήσω ωστόσο ότι μοιάζει με κοάν.

Καλή ξεκούραση για σένα, εμένα με βλέπω ξάγρυπνη για αρκετή ώρα ακόμη.

Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

Η καρδια είναι η φυσικη κατοικια του νου, και πρωτον ενδιαιτημα. Στα μικρα παιδια, η ενεργεια του νοος διαμενει ηρεμουσα εντος της καρδιας, ο νους περιβαλλεται χαρισματικως υπο της ενεργειας του καρδιακου φωτος και πληροφορειται μυστικως περι της ανοδου εις την υπαρξην. Αυτή είναι η γενεθλιος κατασταση του ανθρωπου, δηλ. ο νους ενοραται φως και ουδεν αναγνωριζει εκτος καρδιας, εως οτου υπο το βαρος των θορυβων της κοσμικης επιστημης ξεπεσει εις βαθος θαλασσης. Η επιστροφη του νου εις την καρδιαν είναι πραγματι αθλος μεγας και δη η τηρηση του νου, τα αλλα που αναφερεις είναι τα παραφυσειν. Πως λεμε "φυσικο λαδι ελιας", πρωτοφανες κι αυτό, δηλ. η πληρης καταπτωση περιγραφει ανθρωπον προμηθευων πιστοποιητικα εις την συντηρουσα και πανδοτειρα φυσην και φαινεται ότι η φυσις αναγνωριζεται φυσις μονον κατ' εντολην και πιστοποιησην μηχανης.
Ευχαριστω για την ιστορια που εγραψες, είναι ενδειαφερον σοφισμα. Σε ποιο βιβλιο την διαβασες ;; Θα σου εξηγησω μετα. Παντως υπαρχει περιπτωση να συνεννοηθουν, εάν καταλαβουν ότι δεν οφελουνται να παριστανουν τους σοφους ενώ δεν είναι. Δοκιμασες για βραδινο υπνο, τιλιο, χαμομηλι ;;

Η "αντικατάσταση ψυχής" δηλαδή γίνεται όταν η προηγούμενη ψυχή σε ένα σώμα έχει επιτελέσει κάποιο συγκεκριμένο έργο, οπότε θα πρέπει να δώσει την θέση της σε μια άλλη.
Η παλιά ψυχή τι γίνεται;
Ολοκληρώνει το έργο της κι ύστερα;

Από την άλλη, μήπως αυτή η θεωρία δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στον φυσικό φορέα (υλικό σώμα) από κάποιες άλλες θεωρίες;
Γιατί δηλαδή να γίνεται αυτή η αντικατάσταση σε ένα συγκεκριμένο σώμα;

In anticipation of my resurrection...

Όσον αφορά την τέταρτη θεωρία, κι εγώ πιστεύω πως συντρέχει κάτι σαν αυτό που πολύ σωστά γράφεις:

quote:

---

Κατ έμενα δεν πιστεύω ότι γίνεται κάτι τέτοιο μάλλον κάτι συμβαίνει σε ψυχολογικό επίπεδο .

---

Απλώς αναρωτιέμαι πώς γίνεται να εμφανίζεται ξαφνικά μια τέτοια, κυριολεκτικά ανήκουστη, θεωρία και να βρίσκει έδαφος και οπαδούς. Κάποιοι λένε πως όλες οι ιδέες μάς επισκέπτονται από κάποιο τμήμα του σύμπαντος όπου υφίστανται σαν πραγματικότητα.

Και μετά, όταν έγραψε ο Γιώργος για τον Δαλάι Λάμα, εκεί αναρωτήθηκα διπλά. Είναι άλλωστε πολλά αυτά που δεν ξέρουμε, που δεν μας έχουν παραδοθεί ή αποκαλυφθεί σαν γνώση για την ψυχή, τις διεργασίες και τους νόμους που την αφορούν. Προσωπικά δεν απορρίπτω τίποτε εύκολα, το κρατώ σε εκκρεμότητα μέχρι να μπορέσω αργότερα να το ελέγξω σε όσο βάθος μπορώ.

Για το θέμα του δαιμονισμού που γράφεις, θεωρούμε ότι υφίσταται κατοχή της ψυχής (κατάληψη) από μια άλλη οντότητα, όχι αντικατάσταση της ψυχής. Η κατειλημμένη ψυχή παραμένει σε υποστολή μέχρις ότου ελευθερωθεί ξανά.

Καλέ μου Dying Incubus,

Κι εγώ κατανοώ τους λόγους της δυσφορίας που μπορεί να προκαλέσει η εν λόγω θεωρία.

quote:

---

Η παλιά ψυχή τι γίνεται;
Ολοκληρώνει το έργο της κι ύστερα;

---

Ακολουθεί την ίδια πορεία όπως κάθε άλλη ψυχή που αποσπάται από το υλικό σώμα. Απλά η συγκεκριμένη θεωρία υπαινίσσεται μια ιδιότυπη «οικονομία» στην ύλη, μπορούν δηλ. έτσι περισσότερες ψυχές να έχουν την εμπειρία της μετενσάρκωσης χωρίς τη χρονοβόρο διαδικασία της σύλληψης, γέννησης, κτλ. Και βέβαια υπάρχουν συνδέσεις της θεωρίας με τις άλλες ουφολογικές θεωρίες περί Διαγαλαξιακής Συμμαχίας, Mawuvians κτλ. που είχαμε συζητήσει στο θέμα της Ανάληψης, αν θυμάσαι.

Ξαναλέω ότι η προσωπική μου άποψη είναι πως η θεωρία δημιουργήθηκε από την ανάγκη να δικαιολογηθεί μεταφυσικά η δραστική αλλαγή που μπορεί να προκληθεί σε ένα άτομο είτε επειδή ωριμάζει και βλέπει τα πράγματα υπό άλλο φως είτε επειδή πέρασε κάποιο σοκ ή κάτι παρόμοιο.

Αγαπητέ μου τζίτζικα,

Βεβαίως, τώρα καταλαβαίνω απόλυτα τη θέση σου.

Την ιστορία την είχα διαβάσει πριν από χρόνια σε κάποια βιβλία του «Καφέ-Σχολειό» (Café-Ecole). Μολονότι γίνονται λογικά άλματα στα βιβλία αυτά, τα οποία μπορώ να αναγνωρίσω τώρα, θυμάμαι ότι είχα βρει πολύ ενδιαφέροντα και χρήσιμα πράγματα εκεί.

Μην ανησυχείς για τις αϋπνίες μου, τις αγαπώ. Μου δίνουν χρόνο να κάνω με ηρεμία πράγματα που μέσα στη βαβούρα της ημέρας είναι αδύνατον.

Καλημέρα, με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

Edited by - Unseen on 08/02/2008 11:40:53

quote:

---

Απλώς αναρωτιέμαι πώς γίνεται να εμφανίζεται ξαφνικά μια τέτοια, κυριολεκτικά ανήκουστη, θεωρία και να βρίσκει έδαφος και οπαδούς. Κάποιοι λένε πως όλες οι ιδέες μάς επισκέπτονται από κάποιο τμήμα του σύμπαντος όπου υφίστανται σαν πραγματικότητα.

---

Πάντα βρίσκονται οπαδοί ακόμα και στις πιο απίθανες θεωρίες ο περισσότερος κόσμος
είναι πρόθυμος να πιστέψει οτιδήποτε .

quote:

---

Και μετά, όταν έγραψε ο Γιώργος για τον Δαλάι Λάμα, εκεί αναρωτήθηκα διπλά. Είναι άλλωστε πολλά αυτά που δεν ξέρουμε, που δεν μας έχουν παραδοθεί ή αποκαλυφθεί σαν γνώση για την ψυχή, τις διεργασίες και τους νόμους που την αφορούν. Προσωπικά δεν απορρίπτω τίποτε εύκολα, το κρατώ σε εκκρεμότητα μέχρι να μπορέσω αργότερα να το ελέγξω σε όσο βάθος μπορώ.

---

Κοιτά εγώ δεν απορρίπτω εντελώς τίποτα πάντα αφήνω έστω και ελάχιστες πιθανότητες
Σε όλα τα ενδεχόμενα απλα στο συγκεκριμένο του δίνω λίγες πιθανότητες .
Οσο γι αυτά που δεν ξέρουμε δεν άπλα πολλά είναι παρα πολλά προσωπικά πιστεύω ότι
Ξέρουμε ελάχιστα για το τι π[πραγματικά συμβαίνει .

quote:

---

Ακολουθεί την ίδια πορεία όπως κάθε άλλη ψυχή που αποσπάται από το υλικό σώμα. Απλά η συγκεκριμένη θεωρία υπαινίσσεται μια ιδιότυπη «οικονομία» στην ύλη, μπορούν δηλ. έτσι περισσότερες ψυχές να έχουν την εμπειρία της μετενσάρκωσης χωρίς τη χρονοβόρο διαδικασία της σύλληψης, γέννησης, κτλ. Και βέβαια υπάρχουν συνδέσεις της θεωρίας με τις άλλες ουφολογικές θεωρίες περί Διαγαλαξιακής Συμμαχίας, Mawuvians κτλ. που είχαμε συζητήσει στο θέμα της Ανάληψης, αν θυμάσαι

---

Αυτά περί διαγαλαξιακής συμμαχίας τι είναι ?πρώτη φορά τα διαβάζω τι υπονοείς ?
Ότι μπορεί δηλαδή να πάρει το σώμα μου πχ ένας που ζει στο Α κενταύρου ?.
Πολύ περιπλέκεται αυτή η θεωρία τις δίνω πιο λίγες πιθανότητες από τις αρχικές που της
Έδωσα .
Οικονομία στην υλη και χρονοβόρος διαδικασία μου φαίνεται πολύ ανθρωποκεντρικός
Ο τρόπος σκέψης άλλωστε έχουμε ξανασυζητήσει για τον χρόνο μπροστά στην αιωνιότητα
Ο χρόνος που μεσολαβεί ανάμεσα στις ενσαρκώσεις είναι ελάχιστος οποτε δεν στέκει
Η εξοικονόμηση χρόνου.

quote:

---

Όχι ότι τελειώνουν τα ερωτήματα…
Για παράδειγμα, τι είναι αυτά τα στοιχεία, η ύλη που έλκει κάθε σώμα γύρω του όταν ετοιμάζεται για τη νέα ενσάρκωση;
Ποια η προέλευση και η φύση τους;

Και ακόμη, αυτά που ήδη διατύπωσα για την ευφυΐα της ψυχής ή για την ύπαρξη ενός καλουπιού, ενός συμπαντικού σχεδίου στα ίχνη του οποίου περπατά η ψυχή.

---

Σε ευχαριστώ πολύ για τις διευκρινήσεις, χρειάζομαι λίγο χρόνο να τις στοχαστώ και θα επανέλθω.

Καλέ μου Open Mind,

Αναφέρθηκα στη συζήτηση που κάναμε σε ένα άλλο τόπικ το οποίο είχα ανοίξει παλιότερα και διερευνούσε κάποιες νέες θεωρίες που μιλούν για μια εικαζόμενη νέα δυνατότητα να αναληφθούμε με το υλικό μας σώμα. Αν σε ενδιαφέρει να διαβάσεις περισσότερα, το τόπικ λέγεται «Ανάληψη: αλήθεια ή πλάνη;» και βρίσκεται εδώ στη «Σοφία», μόνο που πρέπει να ψάξεις στα παλιότερα. Συγνώμη που δεν βάζω απ’ ευθείας λινκ, αλλά ο υπολογιστής μου σέρνεται τις τελευταίες μέρες.

Ας προχωρήσουμε, τώρα, στην εξέταση της έβδομης όπως τις παρέθεσα αρχικά, θεωρίας. Σύντομα θα μπορέσουμε, πιστεύω, να γράψουμε έναν επίλογο για το θέμα, αξιοποιώντας όλα τα στοιχεία που έχουν παρατεθεί.

7. Την καθαρά υλιστική θεωρία σύμφωνα με την οποία είμαστε «χους εις χουν», μετά τον φυσικό θάνατό μας δηλαδή το μόνο που επιβιώνει είναι τα σκουλήκια…
Οι οπαδοί αυτής της θεωρίας σκέπτονται κάπως έτσι:

«Κι αν πίσω απ’ όλες αυτές τις εικασίες περί αθανασίας της ψυχής, μετενσάρκωσης κτλ δεν κρύβεται παρά μόνο η υπαρξιακή ανάγκη του ανθρώπου να μην τελειώνει εδώ; Άλλωστε, όλοι μιλούν για «παραδόσεις» και «αποκαλύψεις» και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι ακριβώς συμβαίνει μετά από δω. Εδώ που τα λέμε, δεν υπάρχει κανένας λόγος να συμβαίνει κάτι άλλο πέρα από αυτό που συμβαίνει σε όλα τα άλλα ζώα: γεννιούνται και πεθαίνουν και μετατρέπονται σε χώμα και ωφέλιμα στοιχεία για τα φυτά και τα άλλα ζώα.
Εξάλλου, αν κοιτάξουμε στη φύση, θα δούμε ότι το λουλούδι πεθαίνει μόλις ρίξει τον σπόρο του. Δεν το ενδιαφέρει η συνέχιση του ίδιου, αλλά του είδους του. Αυτό είναι το φυσικό ένστικτο και δεν υπάρχει κανένας λόγος ο άνθρωπος να διαφέρει. Η ανθρωπότητα συνεχίζει να υπάρχει ακόμη κι όταν εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος πεθάνει, πουθενά δεν βλέπω ψυχή, ο θάνατος είναι απλά ένα γεγονός, αδιάφορο.»

Για μένα, είναι και αυτή μια σεβαστή θέση. Γιατί, πράγματι ο νους μας δεν ξέρει. Δεν έχουμε δηλαδή «σίγουρη» γνώση του τι συμβαίνει μετά θάνατον με την ψυχή μας. Πιστεύω όμως ότι ο νους μας δεν αποτελεί τη μοναδική πηγή γνώσης. Το σώμα μας απαρτίζεται από σωματίδια εκατομμυρίων ετών, έχει μνήμη (στο DNA και τα κύτταρά του) και ευφυΐα, επομένως μια γνώση άλλου είδους που μας επιτρέπει να λειτουργούμε χωρίς καλά-καλά να ξέρουμε πώς (ο νους μας δηλ. δεν ξέρει πώς χτυπά ανελλιπώς η καρδιά μας, αλλά εκείνη το κάνει, δεν ξέρει πώς λειτουργεί η πέψη ή η αναπνοή, αλλά αυτά γίνονται ανεξαρτήτως).

Είναι άραγε ασφαλές να πούμε ότι το σώμα μας ενσωματώνει κάποιου είδους «προεγκατεστημένη», συμπαντική ίσως ευφυΐα και γνώση – ή μήπως είναι κάτι άλλο ο φορέας αυτής της γνώσης; Μήπως κάτι σαν την ψυχή;

Είναι άραγε ασφαλές να πούμε ότι υπάρχουν δύο είδη κατανόησης; Μία διά της γνώσης, που κινείται απ’ έξω προς τα μέσα και μία δεύτερη διά της αποκάλυψης, που κινείται από μέσα προς τα έξω;

Όσον αφορά το επιχείρημα με το λουλούδι και τη συνέχιση του είδους, θα μπορούσε κανείς να αντιτείνει ότι ο άνθρωπος, απ’ όλα τα άλλα πλάσματα, είναι ο μόνος που επιδεικνύει πρόθεση και βούληση και μπορεί να εξατομικεύεται σε σχέση με τα άλλα μέλη του είδους τους. Στα υπόλοιπα πλάσματα, δεν υπάρχει τέτοιου είδους ατομικός κύκλος. Ο κύκλος τους ταυτίζεται με τον κύκλο του είδους τους. Ο άνθρωπος όμως είναι ο μόνος ικανός να διαγράφει ατομικό κύκλο. Αυτό θα πρέπει να σημαίνει πολλά.

Καλό απόγευμα,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

quote:

---

Ακολουθεί την ίδια πορεία όπως κάθε άλλη ψυχή που αποσπάται από το υλικό σώμα. Απλά η συγκεκριμένη θεωρία υπαινίσσεται μια ιδιότυπη «οικονομία» στην ύλη, μπορούν δηλ. έτσι περισσότερες ψυχές να έχουν την εμπειρία της μετενσάρκωσης χωρίς τη χρονοβόρο διαδικασία της σύλληψης, γέννησης, κτλ.

---

Καλή μου Unseen, πιστεύω πως στα πάντα που συμβαίνουν μπορεί να κρύβεται ένα πολύ σπουδαίο δίδαγμα για τον άνθρωπο ο οποίος επιθυμεί πραγματικά να το δει και να το κατανοήσει.
Συν τοις άλλοις, το κάθε στάδιο έχει και την δική του "χάρη" και την δική του αξία.
Για αυτό το λόγο κάτι δε μου κολλάει στην συγκεκριμένη θεωρία.
Ένας από τους λόγους για αυτό, όπως προείπα, είναι και το γεγονός ότι δεν υπάρχει το στοιχείο της ατομικότητας.
Ξέρω καλά πως η συνέχιση της ατομικότητας καλύπτει κάποιες ενδόμυχες ανάγκες μου, ίσως ο νους μου να μη μπορεί να δεχθεί την πιθανότητα ότι κάποια στιγμή η ατομικότητα μου κάποια στιγμή θα χαθεί.
Ξέρεις, σε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις ο νους μπορεί να αρχίσει να σκέφτεται πιο εγωιστικά.
"Γιατί πχ να χαθώ";
"Όχι, δεν γίνεται αυτό" κλπ.

Μπαίνουν λοιπόν στη μέση κάποιοι μηχανισμοί άμυνας, είναι σα να συναντάς κάποια όρια στην ίδια σου την σκέψη.
Από την άλλη όμως, όταν σκεφτώ ότι η ατομικότητα μπορεί να χαθεί δυσκολεύομαι να κατανοήσω την αιτία που ζωοδοτεί όλο το παιχνίδι και τα "γιατί" αρχίζουν να πληθαίνουν.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει κι όσον αφορά την έβδομη θεωρία.

In anticipation of my resurrection...

Ας περάσουμε στην εξέταση της τελευταίας κατά σειρά παρουσίασης θεωρίας:

8. Τη θεωρία των παράλληλων μετενσαρκώσεων, όπου μιλάμε για κατάργηση του χωροχρονικού συνεχές λόγω ιδιομορφιών στο χωροχρόνο και είναι δυνατό κάποιος να ενσαρκώνεται ταυτόχρονα στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον ή/και σε παράλληλα σύμπαντα.

Αντιγράφω από το βιβλίο του Robert Detzler, “Soul Re-Creation”, το οποίο στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει ως «Ανάπλαση Ψυχής» (σελ.71-72):

«Οι παράλληλες ζωές μπορούν να συγκριθούν με ένα δέντρο που έχει μια κεντρική ρίζα αλλά διάφορους κορμούς. Μια άλλη αναλογία για παράλληλες ζωές αποτελεί ένα δένδρο με έναν κορμό αλλά πολλές διακλαδώσεις. Σε ορισμένες μεταφυσικές μελέτες, η παράλληλη ζωή αποκαλείται «διθεσία». Ανεξάρτητα από οιαδήποτε προσπάθεια να περιγραφούν οι παράλληλες ζωές, για τους περισσότερους ανθρώπους είναι δύσκολο να πιστέψουν ότι μπορούν να είναι σε περισσότερες από μια θέσεις την ίδια στιγμή. Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι δημιουργηθήκαμε κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού (Γένεσις 1:26), και ο Θεός είναι παντού. Είμαστε πνευματικά όντα, ζωντανές ψυχές, που εκφράζονται μέσω ενός φυσικού σώματος. Επομένως, υπάρχει βάση για την αποδοχή της ιδέας, σύμφωνα με την οποία η ψυχή μπορεί να εκφραστεί την ίδια χρονική στιγμή, διαμέσου περισσοτέρων του ενός σωμάτων

(…)

Μερικοί άνθρωποι ζουν περισσότερες από μια ομάδα παράλληλες ζωές. Ο μεγαλύτερος αριθμός που έχω συναντήσει είναι δέκα ομάδες. Εντούτοις, δεν υπάρχει ανώτατο όριο παράλληλων ζωών που μπορεί να βιώσει μια ψυχή.

Μια ψυχή μπορεί να μη ζει καμιά παράλληλη ζωή. Μπορεί όμως έπειτα από δέκα ημέρες ή εβδομάδες να ζει εκατοντάδες ή ακόμη και χιλιάδες παράλληλες ζωές (μετενσάρκωση;). Η μόνη απάντηση σε αυτόν τον γρίφο φαίνεται να είναι η απεριόριστη φύση της ψυχής και το γεγονός ότι για το ΠΝΕΥΜΑ δεν ισχύει χρόνος ή χώρος. Όπως αναφέρουν οι διδάσκαλοι της Άπω Ανατολής «όλα είναι Μάγια». Όλα υπάρχουν μόνο επειδή πιστεύουμε ότι υπάρχουν. Με άλλα λόγια, είμαστε μέρος ενός ονείρου που ο Θεός ονειρεύεται, και εμείς είμαστε οι ηθοποιοί στο όνειρο».

quote:

---

Δεν μπορεί να υπάρξει εκδήλωση Συνείδησης παρά μόνο μέσω ενός φορέα ύλης οποιασδήποτε συνθετότητας, λεπτεπίλεπτος ή πυκνός.

---

Δεν παύουν να με εντυπωσιάζουν οι αναπάντεχες ομοιότητες σε θεωρίες που μοιάζουν να απέχουν έτη φωτός μεταξύ τους. Παραπάνω συζητούσαμε για το πώς ο Χριστιανισμός θεωρεί την ψυχή αλληλένδετη με το (φυσικό) σώμα, χωρίς το οποίο δεν νοείται.

quote:

---

Περί συμπαντικού σχεδίου...
η απάντηση εξαρτάται από την κοσμοθεώρηση που κάποιος αποδέχεται και την απάντηση που δίνει στο ερώτημα: Ο κόσμος που ζούμε είναι κόσμος έκπτωτος..;
ή υπόκειται στο Θείο Σχέδιο..;

---

Και για να εμπλουτίσω τον κατάλογο των ερωτημάτων νομίζω ότι επίσης εξαρτάται από την απάντηση που δίνει στη θέση του σε σχέση με τον Θεό: έχει την ίδια σχέση όπως ένας ξυλουργός με την καρέκλα που κατασκεύασε ή είναι αναπόσπαστο τμήμα Του;…

Όπως είπαμε, οι ερωτήσεις δεν τελειώνουν, αλλά οι ερωτήσεις είναι το βασικό εργαλείο που φέρνει καθέναν μας πιο κοντά στην προσωπική του αλήθεια. Κι ας φαίνεται καμιά φορά ότι ψελλίζει μπροστά σε άλλους που έχουν ενστερνιστεί μια θεωρία (όσο πλήρης κι αν είναι) και απ’ αυτήν αντλούν για να εξηγήσουν τα πάντα που αφορούν τον κόσμο.

Βέβαια, το τι εντέλει έχει μεγαλύτερη αξία, η διαρκής αναζήτηση της (φευγαλέας) αλήθειας με ατελή μέσα όπως η λογική ή η πίστη, είναι κι αυτό από μόνο του ένα μεγάλο θέμα συζήτησης…

Καλέ μου Dying Incubus,

quote:

---

Από την άλλη όμως, όταν σκεφτώ ότι η ατομικότητα μπορεί να χαθεί δυσκολεύομαι να κατανοήσω την αιτία που ζωοδοτεί όλο το παιχνίδι και τα "γιατί" αρχίζουν να πληθαίνουν.

---

Όπως έχω ξαναγράψει, αυτό ακριβώς το σημείο με «ενοχλεί» γενικά στις θεωρίες περί μετενσάρκωσης: γιατί θα πρέπει να κρατιόμαστε τόσο σφικτά από την επίγνωση της ατομικότητάς μας και τι είναι αυτό μέσα μας που κρατιέται εντέλει; Και τι νόημα έχουν τότε φράσεις όπως «όλοι είμαστε ένα», αν αφορούν ένα επίπεδο τόσο υψηλό που ούτε καν εποπτεία του δεν μπορούμε να έχουμε; Αν είμαστε όλοι ένα, τότε η ατομικότητα πρέπει να είναι ψευδαίσθηση, έτσι δεν είναι;

Καλέ μου Open Mind,

quote:

---

Μου φαίνεται παράλογο να υπάρχει τόση τελειότητα στο σύμπαν και να μην υπάρχει
Κάποιος σκοπός .

---

Κι αν ο μοναδικός σκοπός, όπως υποστηρίζουν κάποιες Σχολές, είναι το ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ; Δηλαδή η ροή για τη ροή, η μεταβολή για τη μεταβολή; Εξάλλου ένας Θεός που είναι ΤΑ ΠΑΝΤΑ και ένα σύμπαν που είναι το καθρέφτισμά Του, σε τι είδους περαιτέρω εξέλιξη μπορούν ή πρέπει να προσβλέπουν άραγε;

Πάντα ερωτήσεις…

Καλημέρα, με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

Edited by - Unseen on 19/02/2008 09:34:33

quote:

---

αν ο μοναδικός σκοπός, όπως υποστηρίζουν κάποιες Σχολές, είναι το ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ; Δηλαδή η ροή για τη ροή, η μεταβολή για τη μεταβολή; Εξάλλου ένας Θεός που είναι ΤΑ ΠΑΝΤΑ και ένα σύμπαν που είναι το καθρέφτισμά Του, σε τι είδους περαιτέρω εξέλιξη μπορούν ή πρέπει να προσβλέπουν άραγε;

---

Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν δεν παίρνει περεταίρω βελτίωση το σύμπαν ιδιαίτερα
Αν υπάρχουν και αλλα σύμπαντα η υπόθεση περιπλέκεται .

Η όγδοη θεωρία είναι ενδιαφέρουσα αν και μου θυμίζει την τέταρτη και το εύστοχο σχόλιο του Open Mind:

quote:

---

Κατ έμενα δεν πιστεύω ότι γίνεται κάτι τέτοιο μάλλον κάτι συμβαίνει σε ψυχολογικό
Επίπεδο .

---

In anticipation of my resurrection...

Μετά από την ανακεφαλαίωση και τη συνοπτική εκ νέου συζήτηση όλων των θεωριών που έχουν συζητηθεί εκτενώς κατά καιρούς στις σελίδες του τόπικ, ήρθε νομίζω η ώρα να γραφτεί και ένας επίλογος...

Θα μπορούσα να γράψω μερικές ακόμη φιλοσοφίες, να εμβαθύνω στη σοφία του καθρέφτη, τη σοφία του να χωράει κανείς όλες τις απόψεις μένοντας αμέτοχος συναισθηματικά ο ίδιος και ατενίζοντας με γαλήνη και ταπεινοφροσύνη την αδυναμία του να ΓΝΩΡΙΖΕΙ, όμως δεν νομίζω να χρειάζεται.

Ψάχνοντας το θέμα από διάφορες πλευρές, πολύ συχνά όλοι μας βρεθήκαμε στη θέση να παραδεχτούμε ότι εντέλει απλά πιστεύουμε σε ό,τι μας φαίνεται πιο λογικό, ό,τι μας παρηγορεί περισσότερο, ουσιαστικά παραδεχόμενοι ότι γεμίζουμε τα κενά της γνώσης μας με ΠΙΣΤΗ, κάποτε και με ΦΑΝΤΑΣΙΑ.

Κι εκεί το μόνο που χωράει είναι σεβασμός προς τις δημιουργικές αυτές δυνάμεις των συνανθρώπων μας και ίσως και η δέσμευση ότι θα προσπαθήσουμε "εδώ και τώρα" να κάνουμε και προπαντός να είμαστε το καλύτερο που ο καθένας μπορεί. Αυτό νομίζω αρκεί για να μας εξασφαλίσει το οποιοδήποτε έγκυρο εισιτήριο για την άλλη πλευρά - αν υπάρχει "άλλη πλευρά"...

Αντί επιλόγου λοιπόν, επιτρέψτε μου πρώτα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους όσους κατά καιρούς ή κατ' επανάληψη στάθηκαν συνοδοιπόροι στο θέμα και να "κλείσω" με τον τίτλο ενός θεατρικού έργου του Λουίτζι Πιραντέλλο:

Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε...

Με πολλή αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

quote:

---

Unseen - Θα μπορούσα να γράψω μερικές ακόμη φιλοσοφίες, να εμβαθύνω στη σοφία του καθρέφτη, τη σοφία του να χωράει κανείς όλες τις απόψεις μένοντας αμέτοχος συναισθηματικά ο ίδιος και ατενίζοντας με γαλήνη και ταπεινοφροσύνη την αδυναμία του να ΓΝΩΡΙΖΕΙ, όμως δεν νομίζω να χρειάζεται.

---

Η μεγαλύτερη φίλο – σοφία είναι αυτό που μόλις έγραψες καλή μου Unseen .

Σε ευχαριστώ ως θεματοθέτη που είσαι, για κάθε τι που γνώρισα ή και που θα γνωρίσω μέσα από το συγκεκριμένο θέμα του φόρουμ …

Νομίζω ότι είναι η δεύτερη φορά στην ιστορία αυτού του θέματος που γράφεται ένας "μίνι" επίλογος.
Από την πλευρά μου πιστεύω πως το θέμα αυτό ολοκλήρωσε έναν κύκλο που διέγραψε κι είναι πολύ πιθανόν στο μέλλον να ξεκινήσει η πορεία ενός άλλου ως αποτέλεσμα μιας "μετενσάρκωσης" του.

Ευχαριστώ όλους τους συμμετέχοντες για αυτά που έλαβα από εκείνους αλλά και για αυτά που ανακάλυψα μέσω αυτών, με σκοπό να τα επεξεργαστώ και να τα μεταλαμπαδεύσω όταν κι όποτε έρθει αυτή η στιγμή.

Να είμαστε όλοι καλά!

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε...

---

Ξέρεις, αγαπημένη μου Nada, ποτέ δεν πίστεψα ότι γεννήθηκα για να ξαμοληθώ στο άγριο σαφάρι της μίας αλήθειας. Ούτε και πίστεψα ότι με έστειλε εδώ κάτω ένας αιμοδιψής θεός που διασκεδάζει με την άγνοιά μου ή ένας απελπισμένος θεός που θέλει να φωτίσει μέσα από μένα τη δική του.*

Ο κόσμος δεν είναι ένας λαβύρινθος όπου κρατιόμαστε από το νήμα της σκέψης ή της επιθυμίας μας για να συνθέσουμε το παζλ της μίας αλήθειας. Είναι μάλλον μια αίθουσα με καθρέπτες, όπου η αλήθεια αντανακλάται ισάξια επ’ άπειρον χωρίς να στριμώχνεται σώνει και ντε σε μια ερμηνεία που προσλαμβάνει για τον εαυτό της πρόσθετη αξία έναντι οποιασδήποτε άλλης.

Το μύθο της μίας αλήθειας και των διαφορετικών δρόμων τον δημιούργησαν τα κάθε λογής ιερατεία που εξακολουθούν να αγνοούν επιδεικτικά την εποχή που διανύουμε, την εποχή δηλαδή της προσωπικής θρησκείας και της προσωπικής αλήθειας ως πραγματικών αντανακλάσεων της Ζωής, προκειμένου να διαιωνίσουν την «αυθεντία» τους, χωρίζοντας έτσι τον κόσμο σε μυημένους, γνώστες, αφυπνισμένους (ή ο,τιδήποτε άλλο) και μη.

Αυτό που προτάθηκε εδώ, αντίθετα, είναι ότι καθένας φυλάσσει και προτάσσει ψήγματα της Αλήθειας, ισάξια. Μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως ισοπεδωτικό, όμως, αν κοιτάξει κανείς πιο προσεκτικά, θα δει ότι η διαφορετικότητα των ψηγμάτων κάνει ξανά το τοπίο ανάγλυφο.

Και σε έναν Κύριο που διαχέει την ύπαρξή Του παντού, διαπερνά και αγκαλιάζει ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Άπλετο φως που δεν δημιούργησε έκπτωτους κόσμους, αλλά τέλειες εικόνες Του παντού, σκορπίζοντας απλόχερα ομορφιά, έλεος, ευκαιρίες και αγάπη.

Και στο Πνεύμα που εμπνέει και γεννά θεωρίες, βεβαιότητες, αμφιβολίες, κοσμοθεάσεις και ερμηνείες του κόσμου, διακονώντας τες όλες και φυλάσσοντάς τες όλες μέσα στην Αγιότητά Του.

Σε μία αγία και συνεχή παρουσία που διαποτίζει και συνδέει ιδέες, φορείς, συνειδήσεις και μνήμες,

ΟΜΟΛΟΓΩ μία ζωή με άπειρες αντανακλάσεις και προσδοκώ τη βίωση της ομολογίας μου στον μέλλοντα αιώνα.

Αμήν.

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

Γνωρίζω πως αυτή είναι η κρατούσα άποψη, ούτως ή άλλως, αυτό όμως δεν αναιρεί τη δική μου υποχρέωση (και το αντίστοιχο δικαίωμα) να προβάλλω την προσωπική μου αλήθεια και θρησκεία, έτσι όπως βρίσκεται στη θεματοφυλακή μου. Το αντίθετο, μάλιστα.

Εξάλλου η Nada είπε αυτολεξεί ότι «η υιοθέτηση αυτής της φράσης μπορεί να οδηγήσει» σε όσα λέει παρακάτω. Κι επειδή την ακούω πάντα προσεκτικά, αισθάνθηκα την ανάγκη να διευκρινίσω επακριβώς το νόημα της φράσης.

Και το βασικό νόημα είναι ότι η αλήθεια δεν είναι αθροιστική, δεν είναι συνθετική, αν και μπορεί να είναι μερική κατά έναν κβαντικό τρόπο: όλες οι επιμέρους προσωπικές αλήθειες ισχύουν εξίσου έγκυρα χωρίς να αλληλοαναιρούνται.

Αυτό σημαίνει αναπόφευκτα ότι και η αλήθεια της Nada και του Open Mind είναι εξίσου έγκυρη με τη δική μου ή με οποιαδήποτε άλλη. Για πολλοστή φορά μέσα στο τόπικ, θα πω «έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε»…

Επειδή όμως έχω την εντύπωση ότι η συνέχιση της συγκεκριμένης συζήτησης εδώ θα αδικήσει τον φίλο μας τον elo που διατηρεί το ενεργό θέμα «η πλάνη της αλήθειας» δίπλα, θα ήθελα να παρακαλέσω η τυχόν περαιτέρω παράθεση σχετικών απόψεων να συνεχιστεί εκεί.

Καλημέρα, με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr