quote:

---

Αν αυτά τα φαντασματα, οι κολασμενες ψυχες όπως λετε βρομανε,
o αρχοντας του σκοτους τι θα επρεπε να κανει;

---

Μα...να ζέχνει φυσικά!!

<<Διότι η άγνοια φέρνει αλόγιστο θάρρος, ενώ η γνώση δισταγμό>>

Πάμπολλες είναι οι ιστορίες για στοιχειωμένα σπίτια, κάστρα, μουσεία, μαγαζιά, ξενοδοχεία, νοσοκομεία… η λίστα είναι ατελείωτη. Ο κοινός παράγοντας σε αυτές τις ιστορίες είναι πως όλες μιλούν για κάποιον άνθρωπο που παλιά ζούσε ή δούλευε ή περνούσε τις περισσότερες ώρες του στον χώρο ή που σκοτώθηκε εκεί με βίαιο ή ξαφνικό θάνατο, και αργότερα μετά τον θάνατό του, εμφανίζεται στον χώρο σαν φάντασμα.
Πρώτα λοιπόν θα πρέπει να διευκρινίσουμε πως όταν μιλάμε για στοίχειωμα, μιλάμε αποκλειστικά για πεθαμένους ανθρώπους που εξακολουθούν να εμφανίζονται σε έναν συγκεκριμένο χώρο σαν φαντάσματα. Συχνά γίνεται μπέρδεμα στις ορολογίες, ταυτίζοντας τα φαντάσματα με τα πνεύματα. Εδώ λοιπόν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως το φάντασμα είναι η άϋλη υπόσταση ανθρώπου ή ζώου που έχει πεθάνει (η ψυχή του δηλαδή), ενώ το πνεύμα είναι το άϋλο πλάσμα που δεν υπήρξε ποτέ στον φυσικό κόσμο με υλική υπόσταση (σε αυτήν την κατηγορία εντάσσονται οι άγγελοι, οι δαίμονες, τα incubi & succubi κλπ.). Μιλώντας λοιπόν για στοιχειωμένα μέρη, μιλάμε για μέρη όπου εμφανίζεται τακτικά το φάντασμα κάποιου ή κάποιων ανθρώπου/ων.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί μερικοί άνθρωποι συνεχίζουν να εμφανίζονται ως φαντάσματα μετά θάνατο ενώ άλλοι όχι; Ας μιλήσουμε λοιπόν για το τι συμβαίνει μετά την στιγμή του φυσικού θανάτου:
Όπως έχω ξανααναφέρει, ο θάνατος του σώματος (ύλη) δεν σημαίνει και θάνατος της ψυχής (ενέργεια). Η ψυχή είναι αθάνατη και άφθαρτη, το σώμα είναι αυτό που φθείρεται και πεθαίνει. Την στιγμή του φυσικού θανάτου, η ψυχή ελευθερώνεται από το σώμα και μπορεί πλέον να περιφέρεται ελεύθερα, χωρίς τους περιορισμούς που είχε εν’ όσο βρισκόταν μέσα στο σώμα. Οι περισσότερες θρησκείες αναφέρουν πως μετά την απελευθέρωση της ψυχής από το σώμα, η ψυχή «ταξιδεύει» αμέσως για τα ανώτερα πεδία. Οι παραδόσεις όμως αναφέρουν πως δεν φεύγει αμέσως, μα παραμένει για λίγο στο δικό μας πεδίο ως παρατηρητής. Συγκεκριμένα αναφέρεται πως παραμένει για 40 ημέρες, γι αυτό και κάνουμε μνημόσυνο του νεκρού στις 40 ημέρες, που σκοπός ουσιαστικά αυτής της λειτουργίας είναι να αποχαιρετήσουμε πλέον οριστικά την ψυχή και να της ευχηθούμε «καλό ταξίδι» στα ανώτερα πεδία.

Μερικές όμως ψυχές «εγκλωβίζονται» στο δικό μας πεδίο και δεν μπορούν να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Αυτό μπορεί να συμβεί για κάποιον από τους παρακάτω αναφερόμενους λόγους:

- Ένας συνηθισμένος λόγος είναι όταν ο άνθρωπος πεθάνει με ακαριαίο θάνατο. Σε αυτήν την περίπτωση, ο φυσικό θάνατος του σώματος υπήρξε τόσο απότομος, που η ψυχή μπορεί να μην έχει συνειδητοποιήσει ότι πέθανε! Έτσι, συνεχίζει να περιφέρεται στο πεδίο μας, να κάνει ότι έκανε πάντα, αγνοώντας ότι δεν έχει πια υλική υπόσταση και ότι δεν θα έπρεπε να είναι εδώ!

- Ο άνθρωπος πέθανε βίαια (δολοφονία) και δεν μπορεί να ησυχάσει αν δεν τιμωρηθεί πρώτα ο θύτης του. Έτσι, συνεχίζει να περιφέρεται εγκλωβισμένος στο πεδίο μας, μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη.

- Η αγάπη του ανθρώπου για τους συγγενείς, τα παιδιά, τον/την σύζυγο κλπ., δεν τον αφήνει να συνεχίσει το ταξίδι του. Έτσι, παραμένει οικειοθελώς στο δικό μας πεδίο για να βρίσκεται κοντά στους ανθρώπους που αγαπά.

- Η ψυχή αισθάνεται πως δεν έχει ολοκληρώσει κάποια δουλειά στον φυσικό κόσμο, την οποία θεωρεί αρκετά σημαντική ώστε να παραμείνει σε αυτό το πεδίο μέχρι να ολοκληρωθεί. Αυτό μπορεί να είναι κυριολεκτικά το οτιδήποτε, όχι απαραίτητα σημαντικό αντικειμενικά μα πολύ σημαντικό υποκειμενικά.

- Τελευταία μα καθόλου ασήμαντη περίπτωση, είναι η ψυχή να έφυγε κανονικά μετά τον φυσικό θάνατο, μα αργότερα να επικαλέστηκε από κάποιον στο δικό μας πεδίο και μετά να μην στάλθηκε πάλι πίσω, ή να μην μπόρεσε να επιστρέψει.

Σε αυτές λοιπόν τις 5 περιπτώσεις, ο άνθρωπος συνεχίζει να εμφανίζεται σε χώρους ως φάντασμα. Συνήθως οι χώροι που εμφανίζεται είναι εκεί που περνούσε τις περισσότερες ώρες της ζωής του ή εκεί που αισθάνεται πως πρέπει να βρίσκεται. Σπάνια αναφέρεται να έχει παρουσιαστεί το ίδιο φάντασμα σε διαφορετικούς χώρους, μιας και κατά κανόνα περιορίζονται (οικειοθελώς) σε μικρές ακτίνες απόστασης. Όταν λοιπόν συμβαίνει αυτό, μιλάμε για στοίχειωμα.

Τι δυνατότητες έχει μια στοιχειωμένη ψυχή:
Σίγουρα το να βρεθείς πρόσωπο με πρόσωπο με ένα φάντασμα δεν είναι και πολύ ευχάριστο… θα πρέπει όμως να κατανοήσουμε ότι τα φαντάσματα δεν έχουν ύλη, επομένως δεν μπορούν και να μας πειράξουν! Δεν είναι σαν τα πνεύματα που παρόλο που δεν έχουν υλική υπόσταση, έχουν την δύναμη να επηρεάζουν τον φυσικό κόσμο. Τα φαντάσματα δεν έχουν δυνάμεις, δεν μπορούν να μετακινήσουν αντικείμενα, δεν μπορούν να επηρεάσουν με οποιονδήποτε τρόπο την ύλη! Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να γίνονται αντιληπτά και να επικοινωνούν με ευαίσθητους ανθρώπους και στην χειρότερη να μας δώσουν μια καλή τρομάρα. Η μοναδική δύναμη που διαθέτουν, είναι να μπορούν να επικοινωνούν μαζί μας μέσω ονείρων, όταν ο άνθρωπος με τον οποίο θέλουν να επικοινωνήσουν δεν είναι αρκετά διαισθητικός για να τα αντιληφθεί και να επικοινωνήσει μαζί τους εν’ όσο είναι ξύπνιος.

Πως μπορεί η ψυχή να ελευθερωθεί από το δικό μας πεδίο για να συνεχίσει το ταξίδι της:
Όταν η ψυχή παραμείνει, για τον οποιοδήποτε λόγο, πολύ καιρό στο δικό μας πεδίο, δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει το ταξίδι της κυρίως γιατί έχει χάσει τον δρόμο της. Η παραμονή της στο δικό μας πεδίο είναι κάτι πολύ επώδυνο για την ψυχή. Υπάρχουν συγκεκριμένες τελετουργίες οι οποίες βοηθούν και καθοδηγούν τις «εγκλωβισμένες» ψυχές στον δρόμο που πρέπει να πάρουν και να ελευθερωθούν. Πέρα όμως από αυτές τις τελετουργίες, υπάρχουν και κάποια άλλα πραγματάκια τα οποία μπορεί να κάνει ο καθένας για να βοηθήσει μια χαμένη ψυχή, χωρίς να απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις. Αυτά είναι τα εξής:

1ον και κυριότερο! – Όταν πεθαίνει ένας δικός μας άνθρωπος, είναι πάρα πολύ λογικό και φυσικό να αισθανόμαστε ανείπωτη θλίψη, ακόμα και να σκεφτόμαστε «τι θα κάνω τώρα χωρίς αυτόν/αυτήν».
Οι Ιρλανδοί έχουν ένα πολύ σωστό έθιμο, αν και ακούγεται σκληρό: δεν θρηνούν τον νεκρό για 3 μέρες! Προσπαθούν επίσης να μην κλάψουν! Το έθιμο αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, έχει την βάση του στο ότι εάν δεν αφήσουν την θλίψη τους να τους καταβάλει, θα διευκολύνουν έτσι την ψυχή να ελευθερωθεί. Όσο επώδυνος συναισθηματικά είναι ο χωρισμός για εμάς, άλλο τόσο είναι και για την ψυχή. Εάν όμως μπορέσουμε να σταθούμε δυνατοί στον χωρισμό και να αποχαιρετήσουμε τον νεκρό, δίνουμε δύναμη και στην ψυχή να συνεχίσει το ταξίδι της. Το ελληνικό έθιμο του να ξενυχτάμε τον νεκρό με θρήνους και κλάματα είναι καταστροφικό! Όχι μονάχα δεν βοηθά την ψυχή να φύγει, μα την δελεάζει περισσότερο να μείνει! Σκεφτείτε το απλά: ας υποθέσουμε ότι πρέπει να φύγετε για ένα ταξίδι σε ξένη χώρα με άγνωστη ημερομηνία επιστροφής. Τι θα σας ήταν πιο εύκολο συναισθηματικά για αποχαιρετισμό: οι αγαπημένοι σας άνθρωποι να σας πουν μεν ότι θα τους λείψετε αλλά και να σας ευχηθούν καλό ταξίδι και καλή αντάμωση ή να κλαίνε, να χτυπιούνται και να σας ικετεύουν να μην φύγετε;

2ον – Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι η ψυχή δικού μας ανθρώπου παραμένει στο δικό μας πεδίο, το πρώτο που θα πρέπει να κάνουμε είναι να μάθουμε το γιατί. Αυτό γίνεται απλά ρωτώντας! «Γιατί βρίσκεσαι ακόμα εδώ;» Κατά κανόνα, η απάντηση θα έρθει σε όνειρο, θα ονειρευτούμε δηλαδή τον άνθρωπο και θα μας πει τον λόγο. Ο συνηθισμένος λόγος είναι γιατί δεν μπορεί να μας αποχωριστεί, ή/και αισθάνεται πως έχουμε ανάγκη την προστασία του. Εδώ είναι και πάλι που πρέπει να φανούμε δυνατοί. Πρέπει να πούμε στον άνθρωπό μας ότι ναι μεν μας λείπει, αλλά πρέπει να συνεχίσει το ταξίδι του. Πρέπει να του δώσουμε να καταλάβει ότι οι υπευθυνότητές του εδώ έχουν πλέον τελειώσει, ότι μπορούμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας και εκείνος μπορεί να αποχωρήσει ήσυχος.

3ον – Όταν έχουμε να κάνουμε με φαντάσματα ανθρώπων τους οποίους δεν γνωρίζουμε, θα πρέπει αρχικά να μάθουμε τι συμβαίνει και βρίσκονται ακόμα εδώ. Αυτό γίνεται με τον ίδιο τρόπο που ανέφερα παραπάνω. Όταν πρόκειται για ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε, συνήθως θα μας πουν ότι έχουν δουλειές που εκκρεμούν. Προσπαθούμε να μάθουμε τι δουλειές είναι αυτές και -αν είναι δυνατόν- να τις ολοκληρώσουμε εμείς γι αυτούς. Εάν όχι, να προσπαθήσουμε να επικοινωνήσουμε με τους ζωντανούς γνωστούς της ψυχής για να αναλάβουν την δουλειά εκείνοι. Εάν και αυτό είναι αδύνατον, τότε προσπαθούμε να πείσουμε την ψυχή ότι δεν έχει πια σημασία και ότι πρέπει να συνεχίσει το ταξίδι της.
Υπάρχει μια περίπτωση να μας πει ότι δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που παραμένει αλλά απλά δεν θυμάται πώς να φύγει (έχει χάσει δηλαδή τον δρόμο)! Σε αυτήν την περίπτωση της λέμε να ακολουθήσει το φως και καλό θα ήταν να καλέσουμε και έναν ιερέα ή μύστη για να εκτελέσει την απαιτούμενη τελετουργία (όλοι οι Έλληνες παπάδες είναι γνώστες αυτής της τελετουργίας, μπορούμε λοιπόν να απευθυνθούμε στον παπά της ενορίας μας).

4ον – Μέχρι τώρα μιλήσαμε για τις περιπτώσεις που η ψυχή γνωρίζει ότι έχει πεθάνει μα δεν μπορεί ή δεν θέλει για κάποιους λόγους να συνεχίσει το ταξίδι της. Τι συμβαίνει όμως στην περίπτωση που δεν το γνωρίζει ότι πέθανε; Αυτή είναι μια εξαιρετικά περίπλοκη κατάσταση. Θα πρέπει αρχικά να προσπαθήσουμε να δώσουμε στην ψυχή να καταλάβει ότι πέθανε! Κάτι καθόλου εύκολο… θα συμβούλευα καλλίτερα να απευθυνθείτε σε κάποιον ιερέα ή μύστη για να αναλάβει αυτήν την υπόθεση και να εξαναγκάσει πλέον την ψυχή να συνεχίσει τον δρόμο της.

Ολοκληρώσαμε λοιπόν το τι μπορούμε να κάνουμε όταν έχουμε μια εγκλωβισμένη ψυχή. Σε αυτό το σημείο ολοκληρώθηκε και το θέμα. Κλείνοντας, θα θίξω το θέμα επίκλησης νεκρών, τονίζοντας ότι είναι απαγορευτικό και μέγα λάθος να κάνουμε επικλήσεις νεκρών! Όταν επικαλούμαστε με τελετές τις ψυχές νεκρών, θέτουμε σε κίνδυνο την ανάπτυξη και το ταξίδι τους. Είναι πολύ εύκολο να εγκλωβιστεί η ψυχή στο δικό μας πεδίο και θα είμαστε εμείς οι υπαίτιοι. Επίσης, τονίζω ότι επικαλώντας ψυχή νεκρού, δεν είναι μετά τόσο εύκολο να την στείλουμε πίσω όσο εύκολο είναι όταν έχει εγκλωβιστεί οικειοθελώς ή εν αγνοία της. Οι κανόνες αλλάζουν όταν την εξαναγκάζουμε να γυρίσει στο δικό μας πεδίο και σε μερικές περιπτώσεις δεν αποκλείεται να μην μπορέσει ποτέ να συνεχίσει μετά το ταξίδι της, είτε το θέλει είτε όχι! Οι άνθρωποι συνήθως επικαλούνται τις ψυχές των αγαπημένων νεκρών προσώπων επειδή τους λείπουν… κατανοώ ότι η απώλεια είναι επώδυνη, μα αν αγαπάτε πραγματικά τον άνθρωπό σας, τότε θα τον αφήσετε να αναπαυτεί εν ειρήνη και δεν θα διακινδυνέψετε την ελευθερία της ψυχής του.

ΦΙΛΙΚΑ Ε.μ.Α...

Η εμπειρία μου μπορει να ακουγεται απιστευτη ομως είναι αληθινη και το ξέρω γιατι την εζησα με την φίλη μου..Εζησα τον τρομο της και την απελπισια της.

ο βιολογος Lyall Watson σε καποιο βιβλιο του (ισως στην υπερφυση) αναφερει περι φαντασματων οτι η ενεργεια του μερους συλλαμβανεται απο τον εγκεφαλο - δεκτη των ανθρωπων και μεταφραζεται αναλογα με τα βιωματα και τις εμπειριες καθενος

αλλος λοιπον θα δει κατι, αλλος θα ακουσει, αλλος θα νιωσει και αλλος δεν θα καταλαβει τιποτα

ΦΙΛΙΚΑ Ε.μ.Α...

......ΚΑΙ...ΕΙΜΑΙ ''ΦΙΛΗ'' ΟΧΙ ''ΦΙΛΟΣ''

ΦΙΛΙΚΑ Ε.μ.Α....!!!

quote:

---

1- Δεν είναι όλα τα πνεύματα κακόβουλα. Μερικά είναι απλώς παιχνιδιάρικα. Την φύση του πνεύματος θα στην προσδιορίσει η διαίσθησή σου. Προσπάθησε να προσπεράσεις το φυσικό αίσθημα φόβου σου και άκου το ένστικτό σου.
2-Ο φόβος σου είναι ο πραγματικός εχθρός σου! Σε αποδυναμώνει και σε κάνει εύκολο θύμα. Αν αισθανθείς/δείς/ακούσεις κάποιο πνεύμα γύρω σου, διατήρησε την ψυχραιμία σου και μην πανικοβάλλεσαι. Το ποιο πιθανό είναι ότι απλά θέλει την προσοχή σου.
3- Η δύναμη της προσευχής, οποιασδήποτε θρησκείας, είναι θαυματουργή, αρκεί να είναι ειλικρινής.
4- ΠΟΤΕ μην γυρνάς την πλάτη σου σε ένα πνεύμα και ΠΟΤΕ μην το βάζεις στα πόδια! Είναι η ποιο φυσική αντίδραση φόβου, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να αποδειχθεί μοιραία! Αν πιστεύεις ότι κινδυνεύεις και ότι είναι πέρα από τις δυνάμεις σου να το αντιμετωπίσεις, ξεκίνα να πισωπατάς αργά, και μόνο όταν είσαι αρκετά μακριά γύρνα την πλάτη σου και φύγε. Μην τρέξεις, μόνο περπάτα γρήγορα και θυμήσου πάντα να μουρμουρίζεις κάποια προσευχή.

---

My Karma ran over your Dogma

Poli endiaferon ola afta kai pragmatika anatrixiasa pou ta diavasa..ok ok fovithika kalitera

Exo kai ego kapies empiries de ksero omos an itan omos fadasmata i kati alo .

Afto pou tha ithela na prostheso kai na rotiso diladi an kapios kserei kati gia to thema na me enimerosei to ti exoun ta zoa na kanoun me to thema?
Diladi exo akousei pos ta zoa adilamvanonte ta pneumata klp.Polles fores exo paratirisi to skili mou ekei pou ola einai isixa kai kathete i koimate na sikonete kai na mirizei kati ston aera edona i na kitaei kati eno den iparxi kati ston tixo as poume kai ala polla kai ala polla.

De ksero an isxiei kati tetio,an kserei pados kapios apo esas kati the ithela na to akouso.
Byez

Cheer up..worst is yet to come

ΚΑΤΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ
ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ΠΧ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΝΑ ΚΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΜΑ...

ΑΝΤΕ ΒΡΕ ΤΣΟΥΡΕΚΙ ΠΕΣ ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΡΕΙΑ ΝΑ ΞΕΛΑΠΗΚΑΡΟΥΜΕ ΛΙΓΟ
ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΤΟ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΧΩ ΔΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΜΟΥ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΦΑΣΗ...
ΤΙ ΝΑ ΠΩ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΑΛΛΑ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΖΩΑ
ΙΣΩΣ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ...

ΦΙΛΙΚΑ Ε.μ.Α...

Ε.μ.Α Oi empiries pou eixa de ksero an itan odos me afadasmata giauto kai de tis anafero.Na mou peis pios einai sigouros? ok sosto men ala de einai kai toso freaky i dikia mou .
Exo grapsei kapio peristatiko sto forum -=ΨΥΧH=- Mora - Mola απλά παραίσθηση ή πραγματικότητα... stin teleueta selida pou isos tha mporouse na anaferthi kai os peristatiko me fadasma giati den einai ksekatharo.

Byezz

PS: Re pedia chat den exei to site?Ma giati????????

Cheer up ..worst is yet to come

ΦΙΛΑΚΙΑ Ε.μ.Α

ΑΑΑΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ!!!!

ΟΚ IT'S JUST A JOKE,,, BYE

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr