Επίσης σύντεκνε Ρομπέν είπες:
"ton loukiano(palaiotera)ton ebgalan psilotrellara,ton ioulio bern (pou exei kataklepsei ton loukiano )ton ebgalan number one!!!!"

και οι δύο αυτοί ήταν συγγραφείς Επιστημονικής Φαντασίας... και όχι επιστήμονες. Οπότε προφανώς το αναγνωστικό κοινό του τότε δεν θα ήταν προφανώς και πολύ έτοιμο για να διαβάσει τα φοβερά αυτά που περιέγραφαν. Ειδικά ο Λουκιανός...

Να σας πω την αλήθεια, νομίζω πως δεν υπάρχει περίπτωση να πεισθεί κάποια από τις δύο πλεύρες για τα λεγόμενα της άλλης. Αυτό όμως ΔΕΝ είναι και το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι η ανταλλαγή απόψεων, κάτι που φαίνεται να ισχύει.
Για αυτό μην εκνευρίζεστε...

Τέλος θα ήθελα να επισημάνω μία βασική διαφορά ενός επιστημονικού και "σοβαρού" (έγκυρου) site, και ενός πιο "χύμα" (να το πω).
Οταν επισκεφτεί κανείς ένα από τα "χύμα", συνήθως κάπου στην όλη υπόθεση υπάρχει το οικονομικό κέρδος, με κάποιο τρόπο.
Στα επιστημονικά (ή έστω πιο σοβαρά) site, κάτι τέτοιο (συνήθως) δεν ισχύει.

ΥΓ: Οι Λεμούριοι, έχουν κάποια σχέση με τα Lemings?

Γειά σου Ρομπεν!
Ας μπω στο ψητό κατευθείαν...
Καταρχήν δεν ενοούσα πως είπες εσυ για βριλ ή κάτι τέτοιο. Απλώς ήθελα να πω πως πως άλλο να υπάρχουν υπόγειες στοές σε κάποιο μέρος, (όπως λες πως υπάρχουν στη Φορτέτσα, π.χ.) και άλλο να υποστηρίζουν κάποιοι πως η Γη είναι κούφια, και ό,τι άλλο "συνοδεύει" τη θεωρία αυτή (υπόγιος ήλιος, Βριλ κλπ κλπ). Δεν είπα πως εσύ υποστηρίζεις κάτι τέτοιο, είπα πως η ύπαρξη υπόγειων στοών σε κάποιο μέρος δεν αποδυκνύει πως η Γη είναι κούφια.

Οσο για τους "σκληροπυρηνικούς επιστήμονες" (ελπίζω να μην αναφέρεσαι σε εμένα! ) που "μπαίνουν" στο φόρουμ και αμφισβητούν. Νομίζω πως κάτι τέτοιο είναι και το ζητούμενο από ένα φόρουμ. Να υπάρχουν απόψεις διαφορετικές μεταξύ τους, οι οποίες μετά από συζήτηση, ευχής έργό θα ήταν να καταλύξουν κάπου.
Δεν θα ήταν βαρετό και ανούσιο ένα φόρουμ, όπου όλοι θα "μπαίναμε" και θα λέγαμε όλοι μαζί, με μια φωνή "η Γη είναι κούφια" π.χ. ?
Εμένα προσωπικά με ενδιαφέρει να "μιλήσω" με άτομα που πιστέυουν πως η Γη είναι κούφια, και ας πιστέυω πως κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Θέλω να δω γιατί οι άλλοι πιστεύουν κάτι τέτοιο. Ισως (ποιός ξέρει) καταφέρουν να μου αλλάξουν τη γνώμη, ή να αλλάξω εγώ τη δική τους. Οχι πως κάτι τέτοιο είναι το ζητούμενο, όπως λες και εσύ. Πάντως από την κουβέντα, κάτι καλό μπορεί να "βγεί".

Α, και κάτι άλλο. Τι είναι φίλε Ρομπεν αυτές οι "Δαιμονότρυπες" ? ΠΕς μας τίποτα παραπάνω για το θέμα. Εγώ δυστηχώς κατάγομαι από τα μέρη σου, μα δε μένω εκεί... οπότε δεν μπορώ να το ψάξω το πράγμα.

Tα lemings είναι κάτι μικρά τρωκτικά που ζπυν στο βόρειο Καναδά, τα οποία κάθε τόσο αυτοκτονούν μαζικά ακολουθώντας τυφλά το ένα το άλλο (σαν προβατάκια) πέφτοντας μέσα σε ποτάμια, ή από γκρεμούς κλπ. περισσότερα εδω:
http://home.surewest.net/funke/lemmings/lemmings.html
Υπάρχει και ένα πολύ γνωστό βίντεοπαιχνίδι, σχετικά με τα Lemings.

Πάντως στο λεξικό ο Λεμούριος είναι Lemur στα αγγλικά, οπότε. ..

Roben, θα το ψάξω αυτό που λες και θα σου πω. (για τσι Δαιμονότρυπες δεν μας είπες).

Η μέρα και η νύχτα δεν είναι νόμοι της φύσης. Είναι αποτέλεσμα των νόμων της φύσης, οι οποίοι ισχύουν παντού.

Ειδικά για την Κούφια Γη, μου φαίνεται πολύ δύσκολο να φανταστώ οποιαδήποτε περιοχή οποιουδήποτε δυνατού σύμπαντος στην οποία αν αθροίσεις άπειρα μηδενικά παίρνεις κάτι παραπάνω από μηδέν. Γιατί αυτό ακριβώς απαιτείται για να υπάρχει βαρύτητα στο εσωτερικό μιας κούφιας σφαίρας. Και η βαρύτητα είναι πολύ χρήσιμο πράγμα.

Oι νόμοι της φύσης είναι τόσοι όσοι και η φύση. Η φύση είναι απέραντη
όσο εννοούμε το σύμπαν και όσο υπάρχουν απέραντοι νόμοι τόσο και η
απεραντοσύνη των πιθανοτήτων και και και...

Οι νόμοι είναι μια ΔΙΚΙΑ μας προσπάθεια κατανόησης κάποιων φαινομένων
με μαθηματικές σταθερές επαναληψιμότητας. Οι σταθερές αυτές ισχύουν
πάντα όπου υπάρχει σχετικό πεδίο δράσης γνωστό ώς προς ένα κοινό.

Όταν η γνώση η ίδια είναι σχετική όπως επίσης και η γνώση οτι το πεδίο
δράσης (σύμπαν) είναι διαρκώς και ολοένα αυξανόμενο άρα και σχετικό
ώς προς ένα σταθερό μοντέλο τότε πώς να μήν είναι ΣΧΕΤΙΚΟ το κάθε τί
επάνω σε μία διατύπωση ενός νόμου;

quote:

---

Ειδικά για την Κούφια Γη, μου φαίνεται πολύ δύσκολο να φανταστώ οποιαδήποτε περιοχή οποιουδήποτε δυνατού σύμπαντος στην οποία αν αθροίσεις άπειρα μηδενικά παίρνεις κάτι παραπάνω από μηδέν.

---

Υπάρχουν πολλές εκδοχές...Μία απ'αυτές...
http://www.antigravity.org/BigSpinModelOfGravity.html

Είναι πολύ απλό. Θυμίζω το νόμο της παγκόσμιας έλξης μεταξύ δύο μαζών m1 και m2 σε πολικές συντεταγμένες, όπου το σημείο αναφοράς είναι η θέση της μάζας m2:

F = rGm1m2/r^2

(bold-> διάνυσμα, μη bold-> βαθμωτό μέγεθος)

Ο νόμος αυτός μας δίνει την ένταση του βαρυτικού πεδίου της μάζας m2, αν διαιρέσουμε με m1:

g = rGm2/r^2

1ο μειονέκτημα: όντως αυτός ο νόμος δεν ισχύει παντού. Συγκεκριμένα δεν ισχύει πολύ κοντά σε τεράστιες μάζες (της τάξης ενός Ήλιου ή παραπάνω), γι' αυτό και η Γενική Σχετικότητα προβλέπει αρκετά καλύτερα την τροχιά του Ερμή (που είναι κοντά στον Ήλιο) απ' ό,τι η Νευτώνεια θεωρία. Επίσης δεν ισχύει για πολύ μεγάλες αποστάσεις (της τάξης των 100.000 ετών φωτός) γι' αυτό και δεν προβλέπει σωστά την ταχύτητα περιστροφής του Γαλαξία. Παρεμπιπτόντως, ούτε η Γενική Σχετικότητα προβλέπει σωστά την ταχύτητα περιστροφής του Γαλαξία. Τέλος, τα αστρονομικά δεδομένα δείχνουν ότι πιθανόν να μην ισχύει για ασύλληπτα τεράστιες αποστάσεις (π.χ. 50% της ακτίνας του Σύμπαντος), όπου φαίνεται πως εμφανίζεται ένας παράγοντας αντιβαρύτητας που εξασθενίζει ελαφρώς το συντελεστή G, κόντρα σε ό,τι προβλέπουν τόσο ο Νεύτων όσο και ο Αϊνστάιν.

Τέλος πάντων, αφού ο χώρος στο εσωτερικό της Γης είναι περίπου 10^12 φορές μικρότερος από τη διάμετρο του Γαλαξία και οποιαδήποτε μάζα βρίσκεται εκεί μέσα (και σε ακτίνα 130.000.000 χιλιομέτρων) είναι τουλάχιστον 10^6 φορές μικρότερη από τη μάζα του Ήλιου, μπορούμε με ασφάλεια (όπως δηλαδή μας λέει το γεγονός ότι ζυγίζουμε όσο ζυγίζουμε) να υποθέσουμε ότι ο νόμος ισχύει μια χαρά στο εσωτερικό της Γης.

2ο και σημαντικότερο για την περίπτωσή μας μειονέκτημα: ισχύει για σημειακές ή σφαιρικές μάζες.

Αν θέλουμε να βρούμε την ένταση του βαρυτικού πεδίου που οφείλεται σε οποιαδήποτε μάζα m, πρέπει να αθροίσουμε τις "σημειακές" εντάσεις που οφείλονται στις νοητές σημειακές μάζες που απαρτίζουν την m:

g = rΣ(στο χώρο που καταλαμβάνει η m)Gm(r,φ,θ)/r^2

όπου m(r,φ,θ) είναι η σημειακή μάζα που υπάρχει στο σημείο με πολικές συντεταγμένες r,φ,θ. Αν θέλουμε να είμαστε 100% σωστοί, η πράξη που πρέπει να γίνει είναι τριπλή ολοκλήρωση (και η ακριβής σημειακή διατύπωση του νόμου είναι αρκετά πιο πολύπλοκη, αφού περιέχει τον τελεστή ανάδελτα και μάλιστα σε πολικές συντεταγμένες), αλλά ας μη σας κουράζω με technicalities, το ολοκλήρωμα δεν είναι παρά ένα πολύ ακριβές άθροισμα και -εμπιστευθείτε με- δε θέλετε καν να ξέρετε τι ακριβώς κάνει ένα ανάδελτα και μάλιστα σε πολικές συντεταγμένες.

Τι κατανομή έχει η μάζα στο εσωτερικό μιας κούφιας σφαίρας; Πανεύκολο:

m(r,φ,θ) = 0 (κούφια σφαίρα = δεν υπάρχει μάζα μέσα).

Οπότε το g είναι 0.

Δεν υπάρχει τίποτα που να προκαλεί βαρυτικό πεδίο μέσα σε μια κούφια σφαίρα. Λογικό. Ούτε η μελέτη που μου έδωσες διαφωνεί με αυτό.

Θα μου πεις "μα δεν υπάρχει έλξη από ολόκληρο 'κέλυφος' της Γης"; Όχι. Είναι μηδέν. Αν κάνεις τις πράξεις, τόσο βγαίνει.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ένας μίνι-ήλιος και μία μίνι-γη στο εσωτερικό της Γης μας δεν υφίστανται καμία απολύτως βαρυτική έλξη, εκτός από τη μεταξύ τους έλξη. Σωστά;

Λάθος. Δε μπορείς να απομονώσεις κάποιο σύστημα από τη βαρύτητα. Συγκεκριμένα, αν βρίσκεται στο εσωτερικό της Γης, υφίσταται τη βαρυτική έλξη της Σελήνης (και του Ήλιου, και της Αφροδίτης, και του Δία κλπ). Δε θέλει και πολύ νιονιό να καταλάβεις ότι αυτή η έλξη (κυρίως της Σελήνης) πολύ γρήγορα θα "κολλήσει" τον εσωτερικό ήλιο και την εσωτερική γη στο "τοίχωμα" της κανονικής Γης, καθώς και μεταξύ τους. Ώπερ μεθερμηνευόμενον εστίν "τζιζ".

Αν θες να το διαπιστώσεις και μόνος σου, χρειάζεσαι μία γυάλινη κούφια σφαίρα και δυο μπαλάκια. Βάλε τα μπαλάκια στη σφαίρα και κλείστην καλά. Μετά κούνα τη σφαίρα λίγο για να απογειωθούν. Αν αρχίσουν να περιστρέφονται το ένα γύρω από το άλλο, τότε ΟΚ. Κάτι μου λέει όμως πως ό,τι και να κάνεις (δηλαδή όπως και να κουνήσεις τη σφαίρα), τα μπαλάκια θα πέσουν στον πάτο της σφαίρας, λόγω της επίδρασης του εξωτερικού βαρυτικού πεδίου της Γης.

Ε, στην περίπτωσή μας, η γυάλινη σφαίρα είναι η Κούφια Γη, τα μπαλάκια είναι ο εσωτερικός ήλιος και η εσωτερική γη και η Γη είναι η Σελήνη. Η αναλογία είναι τέλεια. Φυσικά ως σχετικό μέγεθος η βαρυτική επίδραση της γης στα μπαλάκια είναι πολύ εντονότερη από τη βαρυτική επίδραση της Σελήνης στα υποθετικά εσωτερικά σώματα. Ε και; Απλώς τα υποθετικά εσωτερικά σώματα θα έκαναν κάτι παραπάνω από μερικά δευτερόλεπτα για να "πέσουν" στο τοίχωμα της Κούφιας Γης.

Πακέτο. Αυτό που χρειάζονται τα δύο υποθετικά ουράνια σώματα για να μην τα πάρει ο διάολος, είναι μία τεράστια σημειακή μάζα ακριβώς στο κέντρο της Γης. Μια τέτοια μάζα που η έλξη της να καθιστά τη βαρυτική επίδραση της Σελήνης (και των άλλων ουράνιων σωμάτων) αμελητέα. Ακόμα κι έτσι, η μάζα θα έπρεπε με κάποιον τρόπο να στηρίζεται πολύ καλά στη θέση της (για να μην παρασυρθεί όλο το σύστημα προς τον τοίχο), π.χ. με δύο τεράστιες κολώνες που να την ενώνουν με το κέλυφος της Κούφιας Γης. Βασικά φανταστείτε έναν τεράστιο κύλινδρο από τη μία άκρη της Γης μέχρι την άλλη, κάθετο στο επίπεδο περιστροφής της Σελήνης γύρω από τη Γη, και τα δύο σώματα να βρίσκονται πάντα από την ίδια πλευρά του που βρίσκεται και η Σελήνη και στις σωστές αποστάσεις ώστε η βαρυτική έλξη της Σελήνης να αντισταθμίζεται από τη βαρυτική έλξη του κυλίνδρου. Ακόμα και έτσι, το όλο σύστημα θα έπρεπε να έχει απίστευτα πολύπλοκες ιδιότητες για να είναι σταθερό, ενώ ο εσωτερικός ήλιος και η εσωτερική γη θα έπρεπε να στριμωχθούν σε μία απόσταση μικρότερη από 6400 χλμ (ακτίνα Γης) και μάλιστα με τις σχετικές τους θέσεις σταθερές.

Καταλαβαίνετε (ελπίζω) ότι η όλη συζήτηση για ενδογήινα σώματα καταντά γελοία. Πώς διάολο θα μπορούσε να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο και πώς διάολο δε θα κατέρεε αμέσως; Σίγουρα είναι πιο απλό να λέμε "α, οι Βριλ" και "α, η φωτογραφία με τη μαυρίλα στο Βόρειο Πόλο". Δεν πάει αμέσως το μυαλό μας ότι η άμεση συνέπεια της ύπαρξης των Βριλ είναι ένα ασύλληπτα πολύπλοκο και εξαιρετικά ασταθές βαρυτικό σύστημα. Εύκολο να πετάμε ανοησίες, δύσκολο να σκεφτούμε τι συνεπάγονται αυτές οι ανοησίες. Αλλά δε με ενδιαφέρει αυτό.

Με ενδιαφέρει πως το να είναι η Γη κούφια στο κέντρο της και το να είναι συμπαγής στο κέντρο της είναι αμοιβαία αποκλειόμενες προτάσεις. Διαλέξτε: είτε η Γη είναι εντελώς κούφια (χωρίς να υπάρχει τίποτα μέσα), είτε υπάρχουν(;) εσωτερικά σώματα σε μία εντελώς ανώμαλη αλλά συμπαγή Γη.

quote:

---

Συγκεκριμένα δεν ισχύει πολύ κοντά σε τεράστιες μάζες (της τάξης ενός
Ήλιου ή παραπάνω),

---

Ε ναι ρε εσύ skeptic, στις μαύρες τρύπες και στις μοναδικότητες. Και πολύ κοντά στον ήλιο, ή όταν οι αποστάσεις είναι κολοσσιαίες. Ή αν κάτι κινείται πιο γρήγορα από το φως (λέμε τώρα). Γενικά σε όχι-ακριβώς-καθημερινές καταστάσεις.

Το να αρπαζόμαστε από αυτό για να λέμε ότι δεν ισχύουν 500 χιλιόμετρα κάτω από τα πόδια μας, μπορώ να το παρομοιάσω μόνο με τη συλλογιστική του Ηλίθιου Οδηγού Που Δεν Είναι Βουλευτής στον ακόλουθο διάλογο:

"Κόκκινο. Σταμάτα."
"Σιγά, στ' @@ μου."
"Μα ρε ηλίθιε δε βλέπεις το μπλόκο της τροχαίας μπροστά στο φανάρι;"
"Ε και τι έγινε, αφού τους βουλευτές τους αφήνουν ήσυχους."

Θέλω να πω, ντάξει, οι φυσικοί είναι οι πρώτοι που θα παραδεχθούν ότι οι νόμοι δεν ισχύουν σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά αναφέρονται σε πολύ συγκεκριμένες και αρκετά ακραίες περιπτώσεις. Και ακόμα και εκεί, συνήθως αναφέρονται σε αποκλίσεις της τάξης του 1% από τις θεωρητικά προβλεπόμενες. Δεν είναι ότι "για κοιτάχτε, η Γενική Σχετικότητα προβλέπει ότι αυτός ο Γαλαξίας θα περιστρέφεται με ταχύτητα 100km/h -τυχαίο νούμερο- και στην πραγματικότητα κάνει ζιγκ-ζαγκ", είναι μάλλον "για κοιτάχτε, η Γενική Σχετικότητα προβλέπει ότι αυτός ο Γαλαξίας θα περιστρέφεται με ταχύτητα 100km/h και εμείς μετράμε 97km/h".

Φίλε ALOS, θα σου κάνω κάποιες ενδεικτικές παρατηρήσεις:

1) Αντίθετα με ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι φιλόσοφοι των κοκτέηλ-πάρτυ που νομίζουν ότι έχουν καταλάβει φυσική, καμία περιστροφική κίνηση δε χρειάζεται εξωτερικό σημείο αναφοράς για να γίνει αντιληπτή. Την καταλαβαίνεις μια χαρά από τη φυγόκεντρο δύναμη που αναπτύσσεται (και κυρίως από τις δυνάμεις Coriolis και άλλα πολύπλοκα που ξεφεύγουν εντελώς από την αντίληψη ενός φιλοσόφου κοκτέηλ-πάρτυ). Παρ' όλα αυτά, το τελευταίο που μας λείπει για να προσέξουμε την περιστροφική κίνηση του Γαλαξία είναι τα εξωτερικά σημεία αναφοράς. Τίγκα ο ουρανός από άλλους γαλαξίες.

2) Η ένταση του βαρυτικού πεδίου οποιουδήποτε ουράνιου σώματος μπορεί να υπολογιστεί σχετικά εύκολα από την επίδραση που έχει αυτό το σώμα στις τροχιές των γύρω του. Π.χ. στην περίπτωση των δύο σωμάτων η ένταση του βαρυτικού πεδίου υπολογίζεται από την κεντρομόλο επιτάχυνση, η οποία υπολογίζεται π-α-ν-ε-υ-κ-ο-λ-α από το ρυθμό περιστροφής και την απόσταση των δύο σωμάτων. Ειδικά για τον Πλούτωνα μάλιστα, πρώτα υπολογίστηκε η ένταση του βαρυτικού του πεδίου και μετά ανακαλύφθηκε ο ίδιος ο πλανήτης.

Τα σχετικά προβλήματα για περισσότερα είναι περισσότερο γεωμετρικά και αλγεβρικά, παρά φυσικά. Αν κάνεις τις πράξεις π.χ. για το ηλιακό μας σύστημα, μπορείς να βγάλεις εύκολα τις μάζες όλων των ουράνιων σωμάτων σαν πολλαπλάσια της μάζας της Γης: το ένα έχει μάζα "1.5 φορά η Γη", το άλλο έχει "0.001 φορές η Γη" κλπ. Της Γης όμως τη μάζα μπορείς να την υπολογίσεις απόλυτα μέσω χιλίων δύο πειραμάτων. Π.χ. (το πιο απλό) αφήνοντας να πέσει ένα σώμα μάζας m και μετρώντας την επιτάχυνση g: τότε η μάζα της Γης είναι M = gR^2/G. Το G έχει υπολογιστεί πειραματικά εδώ και 200 χρόνια, για να προλάβω την επόμενη ερώτησή σου. Είναι δύσκολο να μετρήσεις απ' ευθείας τη βαρυτική έλξη μεταξύ δύο μικρών μαζών στο εργαστήριο -γιατί είναι απειροελάχιστη-, αλλά όχι αδύνατο. Στην πραγματικότητα δε χρειάζονται όργανα ακριβείας, χρειάζονται έξυπνα πειράματα.

Ο "κατά τα άλλα πολύ σωστός τύπος" επαληθεύεται -πέραν των μικρών διορθώσεων που εισάγει η Γενική Σχετικότητα- εδώ και 400 χρόνια και έχει χρησιμοποιηθεί μεταξύ άλλων για να τεθούν σε τροχιά οι δορυφόροι που σου φέρνουν Ιντερνετ από την Αμερική, οπότε στη θέση σου θα έδειχνα κάπως μεγαλύτερη ταπεινοφροσύνη.

3) Τα νούμερα που δίνω φυσικά και είναι σχετικά, γι' αυτό και χρησιμοποίησα τη λέξη "τουλάχιστον". Το μόνο που ήθελα να δείξω είναι ότι τα μεγέθη στο κέντρο της Γης απέχουν ΠΑΡΑ μα ΠΑΡΑ μα ΠΑΡΑ πολύ από τα μεγέθη στα οποία οι νόμοι δεν ισχύουν -και για την ακρίβεια δεν ισχύουν 100%, όχι δεν ισχύουν καθόλου.

4) Φυσικά και δεν έχουμε εδώ τεχνητά αντιβαρυτικά πεδία. Δε βλέπω κανένα τεχνητό αντιβαρυτικό πεδίο να πουλιέται στα σούπερ-μάρκετ. Δε βλέπω κανέναν από αυτούς που ισχυρίζονται ότι τα κατασκεύασαν να πετάει στον ουρανό. Αν τα δικά σου στάνταρ είναι λιγότερο αυστηρά από τα επιστημονικά για να αποδεχθείς μία άποψη, με γεια σου με χαρά σου. Αλλά η όλη συζήτηση είναι άνευ νοήματος, αφού έχεις μπερδέψει τον όρο "παράγων αντιβαρύτητας" με τον όρο "αντιβαρυτικό πεδίο".

5) Τα 130.000.000 χιλιόμετρα στα οποία δε βρίσκεται μεγάλη μάζα κοντά δεν τα έβγαλα από το μυαλό μου. Η μόνη μεγάλη μάζα που θα μπορούσε να βγάλει τον Νεύτωνα λανθασμένο βρίσκεται σε 150.000.000 χιλιόμετρα απόσταση και είναι ο ήλιος. Έβγαλα και 20.000.000 χιλιόμετρα για να είμαστε εκτός της απόστασης όπου εμφανίζονται σχετικιστικά φαινόμενα. Πάμε πάλι λοιπόν: "μέχρι τα 130.000.000 χιλιόμετρα από τη Γη, δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να προκαλέσει σχετικιστικά φαινόμενα που θα αλλοίωναν την ισχύ του νόμου του Νεύτωνα. Και ακόμα και τότε, -προσθέτω-, ό,τι προβλέπει η Γενική Σχετικότητα δε διαφέρει πάρα πολύ από ό,τι προβλέπει ο Νεύτων. Το μοντέλο είναι πολύ διαφορετικό, αλλά τα αποτελέσματα σχεδόν τα ίδια. "

6) Χέστηκα για τη γενεσιουργό δύναμη της βαρύτητας. Με ενδιαφέρει η συμπεριφορά της βαρύτητας, η οποία επαληθεύεται από τρισεκατομμύρια πράγματα. Και στο κάτω-κάτω η Θεωρία της Κούφιας Γης γράφει απολύτως στ' @@ της τόσο τη γενεσιουργό αιτία όσο και τη συμπεριφορά της βαρύτητας.

7) Η Γη δεν είναι μαγνητικό δίπολο για πλάκα. Η Γη είναι μαγνητικό δίπολο επειδή έχει μία συγκεκριμένη δομή, η οποία παρεμπιπτόντως δεν είναι "κούφια μέσα" ή "κούφια με κύλινδρο μέσα". Και το μαγνητικό της πεδίο έχει πολύ συγκεκριμένη φορά και δεν αλλάζει φορά κάθε 5 λεπτά για να μην τσουγκράνε οι εσωτερικοί πλανήτες με τη Σελήνη. Για την ακρίβεια χαίρομαι που το ανέφερες: πώς εξηγείς εσύ το γεγονός ότι η Γη έχει περίπου στατικό μαγνητικό πεδίο, τη στιγμή που μέσα της βρίσκονται κινούμενα σώματα;

8) Μόνο και μόνο που ρωτάς "τι είδους μάζες" φαίνεται ότι δεν πολυκαταλαβαίνεις και πολλά από τα θέματα που πραγματεύεται η Φυσική. Μάζα στη φυσική είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο: είναι το μέτρο της αδράνειας ενός σώματος. Δε μας ενδιαφέρει αν το σώμα είναι από σπληνάντερο ή ουράνιο. 5kg χαλκού έχουν ακριβώς την ίδια βαρυτική συμπεριφορά με 5kg νερού.

9) Δεν ξέρω σε ποιες φωτογραφίες αναφέρεσαι. Αν εννοείς εκείνες εκεί που έδειξε η Ostria στη δεύτερη σελίδα, με καλύπτουν οι εξηγήσεις που επίσης έδωσε. Αν εννοείς κάτι άλλο, πες το. Στο μεταξύ, θα μπορούσες ίσως εσύ να μου εξηγήσεις πώς γίνεται τα κύματα από συμβάντα όπως σεισμεί, πυρηνικές εκρήξεις, προσκρούσεις μετεωριτών κλπ να αντανακλώνται στον αντίποδα του σημείου του συμβάντος, αν όλη η διαδρομή δεν είναι συμπαγής. Γιατί σε πληροφορώ ότι αυτό δε γίνεται.

Αν δεν μπορεί κάποιος να το καταλάβει να το φτιάξω και στο 3dstudio
να το βλέπουμε να δούμε ποιός δεν το καταλαβαίνει.

Λέει μετά και για την άλλη φωτογραφία...

quote:

---

Again, the same observations about lighting apply to this photograph.
January 6 is as close to midwinter as makes no odds, and everything
within the Arctic Circle should be completely hidden from view.

---

Δείνει την αίσθηση οτι ακόμα και ΧΩΡΙΣ INFRA-RED ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ
ΤΟΥΣ ΠΟΛΟΥΣ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΙΑΣ ΣΦΑΙΡΑΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΆΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ, οπου
και "άν δεν χτυπάει λόγω πολικών καταστάσεων" δείνει την ψευδή εντύπωση
οτι μια πολική μέρα το χειμώνα έχει και τις 24 ώρες νύχτα όλους του
μήνες του χειμώνα ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ. Είναι ακριβές ;

Να το σχολιάσω ή να αναρωτηθώ για αυτούς που δεν το σχολιάσαν;

Β) Λές οτι ΔΕΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ Η ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΔΥΝΑΜΗ που φτιάχνει την
βαρύτητα. Δηλαδή άν ένα μωρό γεννιέται τον 9ο μήνα είναι απίθανο
να ζυγίζει 150 γραμμάρια και αυτό γιατί η επαναλειψημότητα δείχνει
οτι τα μωρά γεννιούνται στα 4-5 κιλά (να τα κάνω τροφαντά).

Φυσικά και κανένας δεν αναρωτιέται γιατί και πώς ένα μωρό πχ. ζυγίζει
όσο ζυγίζει αλλα το βάζουν στην σφαίρα του φυσιολογικού αφού όλα
τόσο γεννιούνται πάνω κάτω. Απλά πράγματα που δεν βάζουμε το κεφάλι
μας να σκεφτεί αφού αυτά είναι αυτονόητα λόγω του μεγέθους που έχει
φυσικά πάρει το σώμα του.

Έλα όμως που άν δεν είχαμε υπερηχογραφήματα μια μέρα η γυναίκα θα
έφτανε στον 9ο μήνα και χωρίς να καταλάβει πχ. γιατί έχει κάτι
μικροενοχλήσεις το μωρό να έβγαινε όντως 150 γραμμάρια και φυσικά
νεκρό...

Εκεί τί θα είχαμε; Μια πολύ ακραία περίπτωση ΜΗ επαναλειψημότητας
του τύπου ά έχουμε και κάποιο ποσοστό ακραίων περιπτώσεων που συμβαίνει
να υπάρχει κάθε 100.000.000 έτη φωτός για να βάλω ένα νούμερο που
έβαλε ο junk95.

Aυτό φυσικά δεν μπορεί να περιγραφεί με κάνεναν τύπο άμα δεν έχεις
ένα scanner για το εσωτερικό της κοιλιάς της μάνας όπως πλέον έχουμε
σήμερα. Μπορείς να πείς κλωτσάει (κάνει σεισμό), και άλλες παρομοιώσεις
κοιλιά μάνας - Γή ώστε να προσδώσει κάποιος μια ανάλογη εικόνα και για
το εσωτερικό της Γής.

Έτσι λοιπόν ζυγίζουμε όσο ζυγίζουμε γιατί είμαστε όσο είμαστε!
Έτσι απλά. Αυτό όμως δείχνει παντελή έλλειψη ερευνητικότητας
και τεράστιο ποσοστό δογματικής αμετάλλαχτης θεωρίας που είναι σε
μερικές περιπτώσεις και επικίνδυνη.

ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΕΝ ΓΕΝΝΟΥΣΑΝ πόσο θα ξέραμε οτι είναι ένα
μωρό στον ενατο μήνα με ακρίβεια (θα βάζαμε την μητέρα να κάνει
στροφές στο Τερλέγκα να βρούμε κεντρομόλους?)

Βάζω επίτηδες ένα ΥΠΕΡ-ακραίο σουρρεαλιστικό παράδειγμα το οποίο
πιστεύω να περνάει κάποια εσκαμμένα σκέψης.

Αν και πάλι δεν το έχω καταφέρει η συζήτηση καταντά "ανόητη" -
όταν η αδιαφορία για ΑΠΤΑ στοιχεία με τεχνολογικής άποψης υποστήριξη
καθώς επίσης και η ΕΚΔΗΛΗ ΠΡΟΦΑΝΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟ
ΔΥΝΑΜΗ της βαρύτητας κάνουν τους επαναλήψιμους και σωστούς τύπους
να δουλεύουν κάτω απο πάντα σχετικές και "ορισμένες" με την
ΠΛΗΡΗ έννοια της λέξης συνθήκες.

Παρόλαυτά άν και δεν γνωρίζω ούτε εγώ τα ακριβή αίτια της βαρύτητας
την γενεσιουργό δύναμη της δηλαδή, είναι αδύνατον να φτιάξω και
ακριβές μοντέλο "αντιβαρύτητας" το οποίο βρίσκεται εσωτερικά της
γής. Παρόλαυτά η απάντηση στην ερώτηση

quote:

---

να μου εξηγήσεις πώς γίνεται τα κύματα από συμβάντα όπως σεισμεί,
πυρηνικές εκρήξεις, προσκρούσεις μετεωριτών κλπ να αντανακλώνται στον
αντίποδα του σημείου του συμβάντος, αν όλη η διαδρομή δεν είναι
συμπαγής

---

Συγκοινωνούντα δοχεία. Άν ταρακουνήσεις έναν μαγνήτη στην μία άκρη
ενός συστήματος μαγνητών που απέχουν ο ένας απο τον άλλον τότε ο άλλος
που δεν ακουμπά τον έταιρο θα ταρακουνηθεί και αυτός φτάνει να
βρίσκεται στην ακριβώς απέναντι πλευρά. (πλευρές άπωσης).

Λές επίσης!

quote:

---

Μόνο και μόνο που ρωτάς "τι είδους μάζες" φαίνεται ότι δεν
πολυκαταλαβαίνεις και πολλά από τα θέματα που πραγματεύεται η Φυσική.

---

Πρώτον δεν κάθομαι σε εσκαμμένα. Το οτι δεν ΣΟΥ φαίνεται οτι δεν
πολυκαταλαβαίνω δεν σημαίνει οτι η αντίληψή μου είναι περιορισμένη
σε σχέση με την δικιά σου. Άν αυτό έχεις σαν αντίληψη, τότε θα έπρεπε
να μήν μπορούσα ΟΥΤΕ να σου απαντήσω ΟΥΤΕ να σου φέρω λογικά
επιχειρήματα επάνω σε αυτά που λές. Τώρα βέβαια διαφέρουν οι λογικές
μας, όταν εσύ φυσικά στηρίζεσαι ΠΑΝΤΑ στην ΚΟΙΝΗ λογική. Αφού όμως
η ΚΟΙΝΗ λογική ήταν πάντα χειραγωγούμενη <(και θα είναι) - ιστορική
και όχι μόνο διαπίστωση>, στην οποία μέσα μπαίνουν νόμοι φυσικής
μαθηματικών κάποιων ελαχίστων εξαιρέσεων ανθρώπων που κίνησαν αυτήν
την άτιμη ΚΟΙΝΗ λογική να σκέφτεται ΚΟΙΝΑ αφού ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΑΝ την
γνώση τους σε μία δεδομένη στιγμή τότε και αυτή, ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ Η
ΕΞΕΛΙΣΕΤΑΙ ανάλογα των ελαχίστων εκείνων ανθρώπων, εξαιρέσεων που
άλλαξαν την ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ της ίσιας Γής, του περιστρεφόμενου Ηλιου
σε σχέση με την Γή κ.α παραδειγμάτων σε ΚΟΙΝΗ λογική Περιστρεφόμενης
Γής και σταθερού Ηλίου σε σχέση με την Γή.

quote:

---

Μάζα στη φυσική είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο: είναι το μέτρο της
αδράνειας ενός σώματος. Δε μας ενδιαφέρει αν το σώμα είναι από
σπληνάντερο ή ουράνιο. 5kg χαλκού έχουν ακριβώς την ίδια βαρυτική
συμπεριφορά με 5kg νερού.

---

Μιλάς ΠΑΛΙ - ΠΑΝΤΑ υπο ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ. Οπου σαν Κανονικές συνθήκες
είναι κάποια σειρά ορισμών το πώς πρέπει να τα στήσουμε τα σπληνάντερα
και τα "ουράνια" για να δούμε τα βάρη τους. Και πάλι αναφέρεσαι σε ΜΙΑ
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ.
Γιατί κάτι απο τα δύο θα χάσει μέρος του βάρους του σε κάποια
αλλαγή θερμοκρασίας (οπου συμβαίνει φυσικά παντού στο Σύμπαν),
είτε λόγω εξάτμισης ή κάτι άλλο.

Αν και πάλι επιμένεις να λές οτι όταν καταφέρεις πχ. και βάλεις
5 κιλά βαμβάκι και 5 κιλά λευκόχρυσο να τα ζυγίσεις θα σε ρωτούσα
(έτσι για τέστ να δείς την βαρυτική συμπεριφορά) να τα βάλεις στον
πάτο μιας πισίνας να δούμε πόσο ζυγίζει το καθένα, με την άνωση του
νερού...

Αν ΚΑΙ ΠΑΛΙ δεν έχεις καταλάβει για το πόσο σχετικά είναι όλα αυτά
που συζητάμε και επιμένεις οτι μιλάμε για το απόλυτο "μέτρο αδράνειας
σώματος" λάβε υπόψιν σου οτι για να μιλήσουμε για αδράνεια θα πρέπει
να λάβουμε τρείς παράγοντες υπ'όψιν. Ταχύτητα κινούμενου σώματος,
Ταχύτητα ακίνητου σώματος αναφοράς ώς προς τρίτο ακίνητο σώμα αναφοράς
της αναφοράς..., καθώς επίσης και όλες τις πιθανές παραμέτρους που
ένα σώμα πρέπει να έχει για να παραμείνει αναλοίωτο, αναπόσπαστο,
τέλειο.

Αν κατ'εσέ σφάλλω ώς προς τα εσκαμμένα χαρά μου.

ΛΕΣ

quote:

---

Η Γη είναι μαγνητικό δίπολο επειδή έχει μία συγκεκριμένη δομή, η οποία
παρεμπιπτόντως δεν είναι "κούφια μέσα" ή "κούφια με κύλινδρο μέσα"

---

Αυτό πραγματευόμαστε σε αυτή την συζήτηση αλλα διατυπώνεις μια απλή
πεποίθηση κόντρα στα μέχρι και ώς τώρα άνωθι δεδομένα που παρέθεσα.

Ρωτάς

quote:

---

πώς εξηγείς εσύ το γεγονός ότι η Γη έχει περίπου στατικό μαγνητικό
πεδίο, τη στιγμή που μέσα της βρίσκονται κινούμενα σώματα;

---

To μοναδικό μοντέλο που μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή για να σου
δώσω να καταλάβεις είναι αυτό στην φωτο ακριβώς απο κάτω

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ-ΠΡΟ-ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ

Σε κάποιο σημείο στη συζήτηση περι Σελήνης* που σε ενδιαφέρει και
εσένα είχα πεί πως υπάρχει η έννοια κούφια ώς τελείως κενή η
έννοια κούφια ώς μερικώς κενή με υπάρχον εσωτερικό και κούφια ώς
καθόλου κενή αλλα με διαφορετικό εσωτερικό απο αυτό που νομίζουμε.

(*Στο θέμα ΣΕΛΗΝΗ ΤΕΧΝΗΤΟΣ Η ΦΥΣΙΚΟΣ ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ)

Υποστηρίζω λοιπόν την τρίτη άποψη με λογικά επιχειρήματα βάσει
των φωτογραφιών πρώτον δέυτερον λόγω του μοντέλου που επιδυκνύει η
μαγνητική συμπεριφορά της γής ώς σφαιρικού μαγνητικού δίπολου, και
τρίτον η ολοένα αυξανόμενες αναφορές για αντίστοιχα "κούφιους"
πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα δεδομένου του μοντέλου ομοιότητας
που ενδέχεται να είναι και πολύ πιθανό ως προς την Γή.

Εξ'αρχής λοιπόν οτιδήποτε πώ απο δώ και στο εξής επάνω στις
ερωτήσεις σου έχει μεγάλη πιθανότητα να βρίσκει καθετα οριζόντια
και διαγώνια αντίθετους ορισμένους που έχουν γατζωθεί επάνω στην
θεωρία της κλασσικής επιστήμης που δεν βλέπει την Γαία ώς ένα
ζωντανό όν με ψυχή αλλα ώς ένα άλλο άψυχο σημείο επιστημονικής
(με βάσει κριτήρια δικά τους) αναφοράς.

Εκεί επάνω βλέπω ήδη δηλώσεις του στύλ μα καλά "τόσα χρόνια τόσοι
γεωλόγοι σεισμολόγοι που έτριβαν τον κ... τους στα θρανία παντελώς
πανίβλακες ήτανε και εσύ είσαι ο έξυπνος που θα μας πείς τί γίνεται?"

Με λογικά επιχειρήματα ξεκινώ συζήτηση. Έχω κάποια στοιχεία και
επάνω σε αυτά συζητάω.

Πέρνω επίσης σαν δεδομένο οτι ένα μεγάλο ποσοστό απο τις
επιστημονικές ανακαλύψεις που μας έχουν δοθεί στο ευρύ κοινό είναι
φιλτραρισμένες κάτω απο οικονομικά συμφέροντα κρατών, επιχειρήσεων,
και άλλων συμφερόντων με σκοπό τον έλεγχο της μάζας και τον πλούτο.

Κάτω απο αυτό το δεδομένο λοιπόν όμως είμαι ήδη συνομωσιολόγος και
ήδη αναξιόπιστος συζητήσεως οπότε ο άνθρωπος που το λέει κατ'εμέ
μπορεί να είναι ευφυής αλλα όχι αρκετά προφανώς για να έχει ανοικτό
μυαλό ώστε να μπορέσει να ευρύνει τις δικές του γνώσεις επάνω σε
ένα ζητούμενο θέμα και δεύτερον αρκετά επικίνδυνος άμα υπάρχει σε
πολλές περιπτώσεις θεμάτων συλλογική ευθύνη σε θέματα που αφορούν
την ενημέρωση του πολίτη και του οικο-λόγου ανθρώπου επάνω στη Γή.

Ετσι λοιπόν κλείνοντας αυτή την μεγάλη παρένθεση και μπαίνοντας στο
κυρίως θέμα της απάντησης...

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Απο το "θερμασμένο" υπόστρωμα της Γής που κάνει το διαχωριστικό
μεταξύ εσω-Γής και Μέσης Γής. Μάλιστα Η άυξηση της θερμοκρασίας κάνει
το μάγμα αυτό να δημιουργεί εξατμίσεις οπου δημιουργεί διαφορές
ατμοσφαιρικής πίεσης δημιουργώντας έτσι είτε σε συγκεκριμένα είτε
σε ακανόνιστα πολλές φορές ολόκληρα κανάλια ώστε να εκτοξέυεται αυτό
το μάγμα προς την επιφάνεια δημιουργόντας τα ηφαίστια.

quote:

---

ερωτηση δευτερη: γιατι γινονται σεισμοι?

---