Βλέπουμε στον κόσμο που γνωρίζουμε, να υπάρχουν ασύλληπτες και πολυποίκιλλες δυνάμεις (Γαλαξίες, μαύρες τρύπες, διάφορα είδη αστέρων, πυρηνική ενέργεια, υποατομικά σωματίδια κλπ κλπ) Αυτές οι δυνάμεις, έχουν την «ιδιοτροπία» που ανάφερα παλαιότερα, να λειτουργούν πάντα αυτόματα και τελείως μηχανικά, υπακούοντας σε νόμους, που καθορίζουν και καθορίζονται από τη λειτουργία τους την ίδια. Δηλαδή αυτή η λειτουργία, δημιουργεί και δημιουργείται από τους φυσικούς νόμους. Όπως η κότα από το αυγό, και το αυγό από την κότα.
Παρόλα αυτά όμως είναι τρομερά δύσκολο για κάποιον, να σχηματίσει μια κάποια άποψη, του σκοπού της ύπαρξης ενός τέτοιου κόσμου. Τα φαινομενικά ισχυρότερα και σίγουρα πολυπληθέστερα μέλη του σύμπαντος (τα μεγάλα ενεργειακά πεδία και τα αποτελέσματα αυτών), παρουσιάζονται ανίσχυρα να αποδώσουν. . .χαρακτήρα στον κόσμο. Ένα κόσμο που τα ίδια δημιουργούν και που . . . μέσα σ αυτόν δημιουργούνται. Μπερδευτήκαμε πάλι.
Αλλά δεν είναι αυτός ο κόσμος; Η ιδιότητες των φυσικών νόμων, δεν είναι πάνω στον φυσικό κόσμο που εφαρμόζονται; Αλλά και οι ιδιότητες των φυσικών νόμων δεν είναι από τον φυσικό κόσμο που απορρέουν;
Θα διακόψω προς το παρόν εδώ με μια περίληψη της μέχρι τώρα άποψης μου για τον κόσμο (σύμπαν).
Το σύμπαν είναι αποτέλεσμα βούλησης.
Η δημιουργός βούληση είναι ότι βούλεται να είναι γιατί τέτοια είναι η φύση της. Βούληση.
Η εκδήλωση αυτής της βούλησης ήταν η δημιουργία του φυσικού κόσμου, μέσα στον οποίο ενυπάρχει και μέσον του οποίου εκδηλώνεται. Αρχικά εκδηλώθηκε ως δύο ιδιοτήτων δύναμη (έκρηξης-σύνθλιψης) με ταυτόχρονη εφαρμογή και των δύο, και με τη μια αποτέλεσμα της άλλης. Αποτέλεσμα ήταν η εμφάνιση της ύλης και της ενέργειας, με ταυτόχρονη δημιουργία του χώρου και του χρόνου από την αλληλεπίδραση τους. Δεν επέρχεται αλληλοεξουδετέρωση των δύο αρχικών δυνάμεων διότι συνεχίζεται η μια να δημιουργείται από την άλλη. Κάτι σαν ταλάντωση (π.χ. μαύρες τρύπες-αστέρες). Η εξέλιξη του σύμπαντος συνεχίζεται αέναα διότι ενυπάρχει σ αυτό η δημιουργός βούληση και η πορεία της εξέλιξης του εξαρτάται μόνο από αυτήν.

Περιμένω σχόλια και ερωτήσεις. Όχι για να εξηγήσω το πραγματικό και το φανταστικό, ούτε το σωστό και λάθος. Τη θεωρία μου μόνο και τίποτε άλλο. Προ πάντων αν έχει λογική και αυταπόδεικτη βάση. Πάντως για ένα πράγμα είμαι τελείως σίγουρος. Τη θεωρία μου αυτή, ότι θέλω την κάνω. Την κρατάω, την αλλάζω, την πετάω και. . .ότι ΘΕΛΩ. Ε προσπαθώ να συμπεριλάβω μέσα και δικές σας ευφάνταστες απόψεις.
Φυσικά έπεται συνέχεια.

Ελεύθερος

Αυτή την αιτία ονομάζω συμβατικά «βούληση» και το αν είναι συνειδητή ή όχι το βούλεται μόνον αυτή. Γιατί όπως είπα η βούληση είναι ότι βούλεται να είναι. Αυτή είναι η φύση της. Στις μέρες μας είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο, ότι η βούληση βούλεται να είναι συνειδητή. Ναι είναι συνειδητή. Το βλέπουμε παρατηρώντας τη συμπεριφορά των ανθρώπων, αλλά και μερικών άλλων ζώων. Αυτά όλα είναι αποτελέσματα της δράσης της βούλησης, και διαθέτουν άλλος λιγότερη και άλλος περισσότερη συνείδηση.

Η δημιουργός βούληση είναι απόρροια του εαυτού της, και είναι αυτή η ίδια που εκδηλώνεται (βούλεται). Δεν παραπέμπω σε θεούς κλπ. Θα γίνω πιο κατανοητός αργότερα. Η βούληση είναι η θέτουσα τα πάντα εν έργω. Είναι ολοφάνερη γιατί εύκολα παρατηρείται ότι ενυπάρχει στα πάντα. Δεν είναι κάτι το ξεχωριστό από ότι υπάρχει στο σύμπαν. Αυτή είναι το σύμπαν. Εκδηλώνεται ως σύμπαν.

Το άπειρο γίνεται αντιληπτό ως ένας χώρος-χρόνος μη προσεγγίσιμος από την ανθρώπινη αντίληψη. Σαν κάτι πολύ μακρινό σε μέγεθος και διάρκεια, που στην μεν περίπτωση τους απείρως μεγάλου, εξακολουθεί να αυξάνεται, στην δε περίπτωση του απείρως μικρού, εξακολουθεί να ελαττώνεται.

Τό άπειρο είναι η προέκταση του χώρου-χρόνου τα οποία συνεχίζονται ως αποτέλεσμα της δράσης της βούλησης. Φυσικά αν και το ονομάζουμε άπειρο, εν τούτοις πρέπει να έχει ένα τέλος. Άπειρο είναι μόνο για τα ανθρώπινα μέτρα. Το τέλος του πρέπει να είναι το τίποτε. Το τίποτε είναι το τέλος του χώρου-χρόνου. Είναι η παύση της δράσης της βούλησης. Σε τέτοια περίπτωση τα πάντα (η βούληση δηλαδή) μεταβαίνουν στην ανυπαρξία. Η ανυπαρξία δεν είναι ένας άλλου είδους χώρος. Είναι απλά το τίποτε. Όλα ξεκινούν από το τίποτε, αλλά το τίποτε δεν είναι η δημιουργική αιτία. Είναι μόνο η αρχή και το τέλος της δράσης της βούλησης.
Έπεται συνέχεια.

Ελεύθερος

quote:

---

Για 13, ας πούμε, δευτερόλεπτα κράτησε αν μπορείς στο νου σου το τίποτε,
πρόσεξε, όμως, μιλάμε για το τίποτε...

---

Αυτό δεν μπορεί να γίνει Κάθυ μου, ούτε και για μισό δευτερόλεπτο.
Το τίποτε είναι η παύση της δράσης της βούλησης. Για να λειτουργήσει όμως ο νους μου με αυτό τον τρόπο, χρειάζεται η παρουσία έστω και μια μικρής ποσότητας βούλησης. Ε . . . με την παρουσία βούλησης το τίποτε απουσιάζει και από τον νου μου και από παντού.

Ελεύθερος

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον

Λες,

quote:

---

Το άπειρο γίνεται αντιληπτό ως ένας χώρος-χρόνος μη προσεγγίσιμος από την ανθρώπινη αντίληψη.

---

quote:

---

Ο ελεύθερος πριν 20 χρόνια δεν κατανοούσε ούτε είχε τέτοιες ιδέες, σήμερα τις κατανοεί και έχει…Ο Ελεύθερος πριν 20 χρόνια δεν είναι ο ελεύθερος του σήμερα….μιας και γράφεις πιο πάνω, πως όλα είναι ενέργεια... και θέμα συνείδησης.

---

Δεν είπα ότι είναι όλα θέμα συνείδησης. Είναι λίγο πολύπλοκο το θέμα με τη συνείδηση. Ελπίζω να καταφέρω να το ξεδιαλύνω στα επόμενα μυνήματα μου.

quote:

---

Και αν η αντίληψη μερικών, μας είναι ακόμα άγνωστη? Αν βλέπουν βιώνουν πράγματα που εμείς ακόμα δεν έχουμε δει? Δεν πρέπει να το βάλουμε… στις πιθανότητες αυτό?

---

Να το βάλουμε στις πιθανότητες; Προτιμώ να το βάλουμε στις βεβαιότητες. Ναι, κάποιοι σίγουρα έχουν δει πράγματα που εμείς ακόμα δεν έχουμε δει. Αυτό είναι μια βεβαιοτάτη. . .βεβαιότητα.

Το παράδειγμα με την Κάθυ θα πρέπει να το κουβεντιάσουμε, όταν μας πει η ίδια ότι μπορεί πράγματι να κάνει αυτά που αναφέρεις. Πάντως δεν μιλάω για την προσπάθεια να καταστήσει κάποιος τον νου του άδειο από σκέψεις. Αυτό μπορεί να γίνει σχετικά εύκολα. Άδειος από σκέψεις όμως δεν σημαίνει ούτε το τίποτε ούτε την απουσία βούλησης, που είναι το ίδιο τελικά. Εγώ κατάλαβα πως εννοούσε κάτι σαν το σταμάτημα της λειτουργίας του εγκεφάλου. Αλλά ακόμα και τότε η βούληση της είναι ενεργή. Και αυτό θα το ξεκαθαρίσω αργότερα. Το πως το έχω μέσα στη σκέψη μου εννοώ, που μπορεί να είναι και. . .πατάτες. Φυσικά το σταμάτημα της λειτουργίας του εγκεφάλου επιφέρει τον θάνατο πολύ σύντομα. Και όμως φίλε μου η βούληση μπορεί να είναι ακόμα ενεργή και οργιάζουσα. Αυτό είναι αυταπόδεικτο. Ποιός άραγε σε έσπρωξε εσένα, να μετονομαστείς σε Πλάτωνα; Το βιβλίο; Ο εκδοτικός οίκος;
Χμ. . .καλά έκανε κι εκείνος κι εσύ. Πλάτωνας ήταν αυτός όχι. . . .θεόδουλος, χριστόδουλος και λοιποί δούλοι και δουλοπάροικοι.

Μακάρι να είχαμε μαζί μας εκείνους τους μύστες. Θα μας τα λέγανε όλα να τελειώνουμε. Έτσι θα μας ήταν πιο εύκολο να βρούμε το χρόνο και γι αυτά.
Αφιερομένο . . .εξαιρετικά
[Λέγε με παλιόπαιδο λέγε με αλήτη, κι όπως θες εσύ
Λέγε με παλιόπαιδο λέγε με ξενύκτη, μέχρι και ληστή
Μα μη με λες αχάριστο, και παλιοεγωϊστή.]
Ζεϋμπεκκιά του Στράτου, εκεί να δεις . . . .χαμός. Φιλοσοφίες και κουραφέξαλα.

Ελεύθερος

Πότε είσαι;..... ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΗΣΩ

Γιώργος

Εξήγησα μέχρι τώρα την άποψη μου σχετικά με το υπαρκτό. Φυσικά χρειάζονται πολλά ακόμη, διότι έμεινα μέχρι την υλοενέργεια και τον χωρόχρονο. Στο μύνημα μου αυτό θα πάω παρακάτω και θα εξηγήσω την άποψη μου, σχετικά με το θέμα της ζωής.
Όπως είπα, όλα όσα υπάρχουν είναι αποτέλεσμα βούλησης, και η απόδειξη για μένα είναι η παρατήρηση της λειτουργίας του κάθε τι, και του ποσοστού και της ποιότητας της βούλησης, την οποία εκδηλώνει. Ότιδήποτε δεν εκδηλώνει βούληση, απλά δεν υπάρχει. Έτσι έχουμε το κάθε τι με τις ιδιότητες του, που οι ιδιότητες του αυτές μας φανερώνουν ότι αυτό το κάθε τι, λες και θέλει να υπάρχει και να εκπληρώνει κάποιον σκοπό.
Παράδειγμα:
α) Ένας βράχος μέσα στη θάλασσα. Δεν λέει να φύγει από την πορεία του κύμματος, ούτε να διαλυθεί, λες και το έχει βάλει σκοπό να παραμείνει εκεί πάσει θυσία και με όποιοδήποτε κόστος.
β) Μιά φλόγα από ένα σπίρτο. Δεν λέει να περιοριστεί στο άναμμα του τσιγάρου, λες και έχει βάλει σκοπό, να διαδώσει τη θερμότητα του σε όλο τον κόσμο πάσει θυσία και με όποιοδήποτε κόστος.
γ) Το ηλεκρομαγνητικό κύμμα μιας κεραίας, δεν λέει να μεταδωθεί κάνα δυό χιλιόμετρα μόνο ας πούμε, λες και έχει βάλει σκοπό να φτάσει στην άκρη του σύμπαντος, πάσει θυσία και με όποιοδήποτε κόστος.
Θέλω να πω ότι στο επίπεδο της ύλης-ενέργειας, τά πάντα βούλωνται, να δρούν απαρέκκλητα με βάση τους φυσικούς νόμους, που απ’ αυτήν την ίδια, την υλοενέργεια πηγάζουν. Έχουμε δηλαδή την εκδήλωση της συνολικής βούλησης (των πάντων) στο πρώτο της στάδιο. Την αρχή του βούλεσθαι. Ελπίζω να είμαι κατανοητός μέχρι τώρα, σε συνδιασμό με τα προηγούμενα μυνήματα μου.

Πάμε στο θέμα της ζωής.
Φυσικά και η ζωή είναι υλοενέργεια, διά της οποίας εκδηλώνεται βούληση. Η ζωή είναι όμως ένα επόμενο στάδιο, της εκδήλωσης της βούλησης. Παρακαλώ μην συγχέετε την βούληση που αναφέρω, με κάποιον από τους θεούς των θρησκειών. Η διαφορά μεταξύ της υλοενέργειας και της ζωής, αν και υλοενέργεια κι αυτή, είναι τεράστια. Ασύγκριτη η απόσταση. Ενώ στη υλοενέργεια η βούληση αντικαθίσταται εύκολα από την επίδραση μιας μεγαλύτερης βούλησης, πχ με το σπάσιμο του βράχου έρχονται νέες ιδιότητες και αρχίζει η εκδήλωση μιας διαφορετικής πλέον βούλησης, στη ζωή έχουμε άλλην αντίδραση, απρόσμενη και εντελώς διαφορετική. Η ζωή υπό την επίδραση μιας μεγαλύτερης βούλησης, αρχίζει να αψηφά κατά το δυνατόν τους φυσικούς νόμους, και αμύνεται, πότε ενεργά και πότε παθητικά, λες και προσπαθεί να καταργήσει τα πάντα, ύλη-ενέργεια-χρόνο-χώρο, φτάνει να διατήσει την σύσταση και την ύπαρξη του μορφώματος υλοενέργειας μέσον του οποίου εκδηλώνεται. Θέλω να πω ότι όταν η βούληση εκδηλώνεται ως ζωή, αμύνεται να διατηρηθεί τέτοια, πάσει θυσία και με όποιοδήποτε κόστος.
Εκτός αυτού η διαφορά επιπέδου φαίνεται και στα εξής:
α) Η ζωή έχει ως βασικότατη ιδιότητα, την συνέχιση της βούλησης που εκδηλώνει, αντιγράφοντας τον εαυτό της σε πολλά αντίτυπα, προκειμένου να νικήσει τις επικίνδυνες για αυτήν διεργασίες εκδήλωσης της πρωτογενούς βούλησης. Τέτοιες διεργασίες είναι ο χωρόχρονος, που εντός του τα πάντα μεταβάλλονται, πράγμα στο οποίο είναι αντίθετες οι ιδιότητες της ζωής. Η μεταβολή (εξέλιξη) που συμβαίνει και στη ζωή, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αμυντική τακτική, κάποτε πετυχημένη και κάποτε αποτυχημένη.
β) Ενώ στην πρωταρχική εκδήλωση βούλησης (υλοενέργεια), οι φυσικοί νόμοι λειτουργούν μηχανικά και στην συνολική τους έκταση, χωρίς εσκεμμένη παρεμπόδιση, εκτροπή, ελάττωση της επίδρασης τους κλπ, στη εκδήλωση βούλησης από το επίπεδο της ζωής, τα πάντα φαίνονται να πηρεάζονται απ αυτήν κατά το δυνατόν, και να χρησιμοποιούνται για τη δική της εξυπηρέτηση. Π.χ. Μάλλον δεν θα υπήρχε καμία πιθανότητα, ένας κόσμος χωρίς ζωή, να παρουσιάσει φωλιές χελιδονιών κατω από ένα μεγάλο βράχο. Για μια τέτοια κατασκευή χρειάζεται εκδήλωση βούλησης, στο επίπεδο της ζωής, η οποία θα χρησιμοποιούσε τους φυσικούς νόμους, την υλοενέργεια και γενικά ότι χρειάζεται για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο.

Πότε πέρασε η ώρα; Ούτε που το κατάλαβα. Το επόμενο θέμα φυσικά, πρέπει να είναι ο άνθρωπος ως εκδήλωση βούλησης. Στο επανιδείν.

Ελεύθερος

Ελεύθερος

Τι συζητάμε σε αυτό το θέμα? Τον άνθρωπο? Τον νου? Τους ρουφιάνους? Η τους στενόμυαλους που θέλουν όλον τον κόσμο να συμφωνεί μαζί τους?

Ελεύθερος

Βλέπουμε δηλαδή ένα μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας να επιθυμεί το τέλος, είτε μερικώς είτε καθολικώς. Τότε γιατί απορούμε που είμαστε οι άνθρωποι σε θέση πια, και μπορούμε να φέρουμε αυτό το τέλος; Η βούληση μας, δεν είναι σχεδόν αυτή; Γιατί απορούμε; Τόσο δα χρειάζεται. Τόσο δα. Ένα μικρό ποσοστό τέτοιας αρνητικής για το ανθρώπινο είδος βούλησης να προστεθεί στο ήδη υπάρχον και . . . τέλος. Θυμίζω ότι παρουσιάζοντας τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τον κόσμο, υποστήριξα ότι τα πάντα είναι βούληση. Ε λοιπόν το αποτέλεσμα της εφαρμογής ενός τόσο μεγάλου ποσοστού αρνητικής βούλησης στον κόσμο, είναι η δυνατότητα που απόκτησε η ανθρωπότητα σήμερα για αυτοκαταστροφή. Από τη θεωρία στην πράξη δηλαδή.
Αν όμως είμαι σωστός, και ο άνθρωπος είναι η βούληση του, τότε ποιος μπορεί να μου βρει έστω και μια δικαιολογία για ανάσταση, αναδημιουργία, επανεμφάνιση όπως και να την πούμε, έστω και ενός ανθρώπου, τη στιγμή που για το τέλος του ανθρωπίνου είδους θα ήταν αυτό το ίδιο το ανθρώπινο είδος υπεύθυνο και μάλιστα δι ελευθέρας βουλήσεως. Φίλοι μου εδώ πέρα μιλώ για αυτοκτονία του ανθρώπινου είδους. Δεν υπάρχει τίποτε να μας δικαιώσει, αλλά και να υπήρχε, θα το έκανε;

Πάνω στο θέμα της πραγματικότητας, θα ήθελα να δώσω τροφή για σκέψη και . . . όποιος αντέξει. Ο δικός μας κόσμος υπάρχει και μεταβάλλεται συνέχεια και αποτελεί προϊόν και αποτέλεσμα εφαρμογής της δικής μας βούλησης. Της ανθρώπινης. Τον δημιούργησε και τον δημιουργεί αυτή και ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ. Η ανθρώπινη βούληση. Ο σκοπός της είναι η γνώση του εαυτού της. ΓΝΩΘΙ Σ ΑΥΤΟΝ. Βούλεται για να γνωρίσει. Ότι βούλεται, αυτόματα έγινε, γίνεται και θα γίνει. Βούλεται συνέχεια, πράγμα που σημαίνει ότι: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Αν βουληθεί το τέλος, τότε τέλος και του παρελθόντος και του παρόντος και του μέλλοντος.

Κατά τη γνώμη μου, η πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η επιδίωξη διαμόρφωσης θετικής βούλησης για τη επιβίωση-διαιώνιση του ανθρωπίνου είδους. Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει: Δώστε χαρά. Μόνο έτσι κάποιος δεν θα περιμένει να την βρει σε κάποια άλλη ζωή άρα προτιμά να έρθει ο θάνατος (αρνητική βούληση), και μόνο έτσι κάποιος δεν θα σας έβλεπε ως αντίπαλο και ανταγωνιστή. Αν αυτό σας είναι δύσκολο, κρατήστε τουλάχιστον αυτό το τελευταίο όριο: Απόφυγε να κάνεις στον άλλο, αυτά που δεν θα ήθελες να σου κάνει εσένα αυτός. (Μπορεί κάποιος να μου θυμίσει πως το είπε ακριβώς ο Σωκράτης;)
Ευγενής άμιλλα ναι, καταστροφομανία όχι.
Έπεται συνέχεια.

Ελεύθερος

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr