quote:

---

Για παράδειγμα, ας πούμε ότι προσπάθησες σήμερα το πρωί να πας στη δουλειά σου (εγώ πάλι όχι, τι καλά!) και βρήκες τόση κίνηση που κατασυγχίστηκες, κατανευρίασες και θύμωσες. Το συναισθηματικό σου φορτίο θα προκαλέσει μια καταγραφή στο μορφογενετικό πεδίο ή θα ενισχύσει μια ήδη υπάρχουσα καταγραφή και να δεις που τις 9 από τις 10 φορές που θα πέφτεις σε τόση κίνηση, αυτόματα θα κατασυγχίζεσαι, θα κατανευριάζεις και θα θυμώνεις. Κάπως έτσι λειτουργούν τα μορφογενετικά πεδία στα οποία οι πληροφορίες ταξινομούνται τέλεια.

---

ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΟ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ
ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΚΑΠΟΥ ΣΑΝ ΤΑΙΝΙΑ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ
ΕΧΩ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΥΠΝΩΣΗ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ.
ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ ΚΑΛΑ, ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΛΕΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΣΩΣΤΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ
ΣΩΣΤΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΝΟΗΜΑ

Πρεπει να ομολογησω οτι ηταν παρα πολυ ενδιαφερουσες οι αποψεις ολων σας.
Αλλα υπαρχει ενα θεμα που δεν με καλυψε,η για να το πω καλυτερα δεν αναφερθηκε οσο θα ηθελα για να το ξεδιαληνω,η να μου προσθεσουν και αλλα ερωτηματικα.
Αλλωστε πιστευω οτι πρεπει να ξεκαθαριστη αυτο το κομματι πρωτα,για να κατανοησουμε τα περι μετεμψύχωσης και μετενσάρκωσης.
Το τι ειναι ψυχη και το τι πνευμα;Η εαν ειναι το ιδιο και τα δυο.Οποτε θα μου επιτρεψετε να κανω μια δικια μου αναλυση βαση τα δικα μου πιστευω,
χωρις αυτο να παει να πει οτι ειναι και το σωστο.
Απο την αρχαιοτητα ο ανθρωπος ειχε εμφυτο το συναισθημα της τριπλης του φυσης,και διαχωριζε το σωμα απο την ψυχη,και την ψυχη απο το πνευμα.
Το σωμα δεν ειναι τιποτα αλλο παρα το οχημα της ψυχης, και της ψυχης το πνευμα .
Η ( ενεργεια ) που ονομαζουμε που ονομαζουμε ψυχη, δεν ειναι τιποτε αλλο παρα τα συναισθηματα που νοιωθουμε,καλα η ασχημα.
Το πνευμα ενα κοματι της Μεγαλης Μοναδας που σκοπος της ειναι να συγκρατει την ψυχη μας απο τα παθη της,εκει εχει μεγαλη σημασια και οι κυκλοι της ψυχης,
αυτο που ονομαζουμε μετενσάρκωση.Ο Πυθαγορας ονομαζε το πνευμα σαν αυλο αρμα της ψυχης,γιατι ειναι προορισμενο να την σηκωσει μετα τον θανατο,και να την καθοδηγηση
εκει που πρεπει, αναλογα με την πορεια που εχουμε κανει στην γηινη ζωη μας.

quote:

---

Εντάξει ... με συγχωρείς λάθος χειρισμός

---

Κανείς λάθος χειρισμός, αγαπητέ!
Απλά μου δόθηκε αφορμή να καταθέσω τις σκέψεις μου...

quote:

---

Την περίμενα την απάντηση που θα έδινες αλλά θέλω να σου θέσω ένα ερώτημα :
ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 5 δίς ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΓΗ ΠΟΣΟΥΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΑΝΕΤΟΙΜΟΥΣ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ?
Εγώ θα σου έλεγα οτι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα των χεριών.

---

Δεν γνωρίζω και τα 5 δις, αγαπητέ...
Δε μπορώ να γνωρίζω εγώ λοιπόν πότε είναι έτοιμος ο κάθε άνθρωπος να ενωθεί με το θείο.
Κι αν υπάρχει άλλωστε πως θα το μάθουμε εμείς?
Πιστεύω όμως πως ο αριθμός δεν είναι τόσο μικρός, είμαι αισιόδοξος για τον άνθρωπο και τις δυνατότητες του.
Πάντοτε στην ανθρωπότητα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν φωτισμένοι άνθρωποι οι οποίοι είναι έτοιμοι για να φτάσουν στο θείο.

quote:

---

Μα για να απογοητευθώ ερωτικά στην επόμενη μου ζωή, πρέπει πρώτα να βρεθεί κάποιος άλλος κακόψυχος αρσενικός ή θυληκός άνθρωπος. Άρα δέν θα φταίει για το πάθημα αυτό η ψυχή μου με τις εμπειρίες της αλλά η άλλη ψυχή που θα τύχει να συναντήσω.

---

Γιατί κρίνεις αυτόν τον άνθρωπο ως κακόψυχο?
Είναι κάτι το οποίο μπορούμε - τουλάχιστον δυνητικά - να κάνουμε όλοι μας.
Κι όχι λόγω κακίας αλλά ασυνειδησίας.

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Ο κάθε άνθρωπος είναι μια δική μας απεικόνιση, μια απεικόνιση δικών μας ιδιοτήτων/χαρακτηριστικών.

Πως θα αγαπήσουμε λοιπόν κάποιον άλλον όταν δεν έχουμε δεχθεί πρώτα εμάς?

---

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

quote:

---

Αλλά ... λυπάμαι δέν θα την αποδεχτώ, αρκούμαι στην ταλαιπωρία της τωρινής μου ζωής δέν θα προτιμούσα να επαναληφθεί αυτή επ'άπειρω ζώντας παρόμοιες ταλαιπωρίες απείρων ζωών

---

Χα χα χα!!!!! Σε πιστεύω φίλε μου. Κι εγώ κάπως έτσι σκεφτόμουν, μάλιστα υπήρχε μια εποχή που ένιωθα πολύ έντονα ότι θέλω να τελειώσει αυτή η ταλαιπωρία και να γυρίσω "σπίτι" μου.

Και τότε είδα κάτι φοβερό στον διαλογισμό μου. Βρισκόμουν κάπου στο σύμπαν, παντού άστρα κι εγώ σε ένα κάτι σαν κατώφλι. Από τη μία πλευρά βρισκόταν ο πνευματικός κόσμος, ήρεμος, γαλήνιος, γεμάτος χαρά και ειρήνη, γεμάτος αρμονία και μουσική.

Από την άλλη πλευρά η Γη, την οποία έβλεπα από πολύ μακριά, σαν έναν μικρό πλανήτη, όμως άκουγα -ανατριχιάζω ακόμη και τώρα που το σκέφτομαι- άκουγα ένα συνεχές κλάμα, ένα βουητό. Ήταν σαν ο πλανήτης να ανάδινε πόνο.

Είχα λοιπόν την επιλογή να δρασκελίσω το κατώφλι και να βρεθώ στα ουράνια πεδία ή να κάνω πίσω και να επιστρέψω. Ήταν τόσο ρεαλιστικό που ακόμη πιστεύω ότι αν είχα κάνει την επιλογή να περάσω το κατώφλι, θα είχα πεθάνει επιτόπου. Όμως η καρδιά μου, η ίδια καρδιά που ήθελε τόσο πολύ να παραδώσει την ύπαρξή της στον Ουρανό, δεν με άφηνε να το κάνω.

Κάποιος λόγος θα υπάρχει και για τον συμπαντικό νόμο της μετενσάρκωσης λοιπόν (εφόσον δεχθούμε ότι υπάρχει τέτοιος νόμος). Προσωπικά μπορεί να μην έχω αποδείξεις, έχω όμως έντονες προσωπικές ενδείξεις.

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

quote:

---

Μα για να απογοητευθώ ερωτικά στην επόμενη μου ζωή, πρέπει πρώτα να βρεθεί κάποιος άλλος κακόψυχος αρσενικός ή θυληκός άνθρωπος. Άρα δέν θα φταίει για το πάθημα αυτό η ψυχή μου με τις εμπειρίες της αλλά η άλλη ψυχή που θα τύχει να συναντήσω.

---

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

quote:

---

ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΟ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ
ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.

---

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

Έχεις δίκιο βεβαίως, δεν έχει αναλυθεί επαρκώς η έννοια της ψυχής, αν και έγινε μια απόπειρα στην αρχή του τόπικ και κρατήσαμε έναν ορισμό που είχε δώσει η gretel για μπούσουλα.

Θα συμφωνήσω σε γενικές γραμμές μαζί σου, όμως για μένα (χωρίς να σημαίνει ότι αυτό είναι και σωστό) η ψυχή δεν είναι μόνο τα συναισθήματά μας, είναι πολύ περισσότερα πράγματα.

Υπάρχει μία παρομοίωση που είχα ακούσει παλιά: ο άνθρωπος, λέει, είναι όπως το αυτοκίνητο, το σασί είναι το σώμα του, το καύσιμο είναι οι εντυπώσεις, η μηχανή το συναίσθημα, το τιμόνι ο νους, η ψυχή ο οδηγός και ο ιδιοκτήτης που κάθεται στο πίσω κάθισμα είναι το πνεύμα.

Πέρα από τα συναισθήματα, η ψυχή περιέχει επίσης και ορμές οι οποίες (πάλι για μένα, χωρίς να σημαίνει ότι αυτό είναι και σωστό) προέρχονται τελικά από τον "χάρτη πλοήγησης" του οποίου είναι θεματοφύλακας.

quote:

---

Οποτε σκοπος καθε ελογου οργανισμου ειναι το κατα ποσο εχει καταφερει να ελεγξη της αδυναμιες του,παντα αντλωντας δυναμη (πιστη)
απο τον ιδιο του τον εαυτο του ( πνευμα-ψυχη ).

---

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

quote:

---

Dying_Incubus:
Πιστεύω όμως πως ο αριθμός δεν είναι τόσο μικρός, είμαι αισιόδοξος για τον άνθρωπο και τις δυνατότητες του.
Πάντοτε στην ανθρωπότητα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν φωτισμένοι άνθρωποι οι οποίοι είναι έτοιμοι για να φτάσουν στο θείο.

---

quote:

---

Αν σε κάποιον μας ενοχλεί η σκληρότητά του, είναι επειδή την έχουμε μέσα μας κι εμείς. Γιατί απλά δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ένα χαρακτηριστικό που δεν έχουμε βιώσει οι ίδιοι... Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με τις αρετές.

---

Πιστεύω οτι η ενόχληση μας στο "ελάττωμα" ή έστω σε μια αρνητική ιδιότητα κάποιου ατόμου εκφράζει μια υποσυνείδητη ενόχληση ή κι άρνηση στο γεγονός οτι αυτά τα στοιχεία ενυπάρχουν και σ' εμάς.

quote:

---

Μήπως μπορούσες να μου εξηγήσεις καλύτερα την διαφορά μεταξύ κακίας και ασυνειδησίας?

---

Πολύ απλά, αγαπητέ μου, πιστεύω πως στην κακία παίζει πάντα ρόλο το οτι γίνεται συνειδητά.
Η ασυνειδησία κι η κακία μπορούν να έχουν τα ίδια αποτελέσματα αλλά αυτό που τις διαφοροποιεί είναι η συνείδηση.

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Δεν θα το έλεγα. Αντίθετα, το να γνωρίζεις πώς λειτουργούν τα πράγματα, σε απελευθερώνει και σου χαρίζει την πραγματική (αντί για την τυφλή και ανόητη) ελεύθερη βούληση γιατί αν ξέρεις πώς λειτουργεί κάτι, μπορείς να ψάξεις να βρεις τρόπους να το ξεπεράσεις χωρίς να χρειάζεται να βλέπεις τον εαυτό σου έρμαιο των διαθέσεων ή της "ψυχολογίας της στιγμής".

Νομίζω ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά και το να το αποδεχθεί κανείς αυτό είναι ένα μεγάλο φορτίο που λέγεται "είμαι υπεύθυνος για τις πράξεις μου", ταυτόχρονα όμως είναι και η απελευθέρωσή του.

---

ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΝΙΟ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ.
ΑΝ ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΒΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΤΕ ΕΝΤΑΞΕΙ
ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΝΑ ΤΡΟΠΟ.
ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΝ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΕΥΚΟΛΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ.

quote:

---

ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΝΙΟ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ.
ΑΝ ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΒΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΤΕ ΕΝΤΑΞΕΙ
ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΝΑ ΤΡΟΠΟ.
ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΝ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΕΥΚΟΛΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ.

---

quote:

---

Και καθε μερα που περναει να κανεις την αυτοκριτικη σου για το τι εκανες, και το τι αλλο θα μπορουσες να κανεις.

---

Αυτό είναι και μια πολύ καλή άσκηση...

Σχετικά με τα λάθη, πιστεύω πως οι περισσότεροι άνθρωποι τα βλέπουμε ως ατυχείς συγκυρίες οι οποίες συνέβησαν λόγω κάποιας αδυναμίας μας σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή ή μας κάνουν να νιώθουμε ενοχές και να μένουμε σ' αυτές.
Με άλλα λόγια μας οδηγούν σε μια δίνη γύρω από ένα σημείο, σε μια προσκόλληση από την οποία μπορούμε να φύγουμε εάν η βούληση μας ενεργοποιηθεί αλλά παρόλα αυτά εμείς μένουμε εκεί σα να είμαστε μαγνητισμένοι.
Όπως πολύ σωστά είπες μέσα από τα λάθη μας μπορούμε να ανέβουμε την ανηφόρα.
Αντί να τα απωθούμε ή να έχουμε συνεχώς ενοχές για αυτά μπορούμε να τα δούμε ως μια ευκαιρία που κάτι μας διδάσκει, κάτι αφήνει ώστε να μάθουμε αυτά που μας αποκαλύπτονται για αυτά αλλά και για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Αν δεν κάναμε λάθη άλλωστε θα ήμασταν ήδη στο τέλος της ανηφόρας...

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

elo ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΥΤΟ ΚΑΝΩ ΠΑΝΤΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΠ ΤΟΥΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ.

---

quote:

---

Dying Incubus, Επιτρεψε μου να πιστευω οτι και οταν φτασουμε στο τελος αυτης της ανηφορας,παλι θα επιλεξουμε να ξαναδιαβουμε αυτον τον δρομο,και να τραβηξουμε οσους μπορουμε περισοτερους μαζι μας, ακομα και αν γνωριζουμε οτι μπορει το μονοπατι να μην ειναι πλεον το ιδιο,και να πρεπει να βρουμε πιο δυσκολους εξοδους για να φτασουμε ξανα στο τελος του δρομου μας

---

Αυτό θα επέλεγε ένας πραγματικός φιλόσοφος, φίλε μου!
Ένας φωτισμένος που αντικρύζοντας το Φως και την αληθινή Γνώση δεν ξεχνάει τους ανθρώπους πίσω του αλλά επιλέγει να τους φέρει κι εκείνους μαζί του, να προσπαθήσει να τους μεταδώσει αυτή την Γνώση που εκείνος έλαβε.
Και πίστεψε με, αυτό το μονοπάτι θα είναι σίγουρα πολύ πιο δύσκολο από αυτό που ακολούθησε για να φτάσει στο Φως...

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Ένας φωτισμένος που αντικρύζοντας το Φως και την αληθινή Γνώση δεν ξεχνάει τους ανθρώπους πίσω του αλλά επιλέγει να τους φέρει κι εκείνους μαζί του, να προσπαθήσει να τους μεταδώσει αυτή την Γνώση που εκείνος έλαβε.

---

Αυτό μου θυμίζει τη συνταγή για την επιτυχία ενός ανερχόμενου μάνατζερ: Στο δρόμο προς την κορυφή, μην ποδοπατάς τους συναδέλφους σου, πάρ' τους μαζί σου!

Σίγουρα η γνώση πρέπει να μοιράζεται αλλά με φειδώ. Ως γνωστόν, η υπερβολική φώτιση τυφλώνει τους απαίδευτους και χάνει την ουσία της στα χέρια τους. Επιλεκτικά λοιπόν η κοινοποίησή της, όχι από υπεροψία αλλά από ενδιαφέρον για τη διασφάλισή της.

Lux e tenebris

Στην ουσία λοιπόν δεν ξέρω αν όλα γίνονται για την διασφάλιση της Γνώσης, είναι πιθανό.
Όπως είναι πιθανό ο Φωτισμένος να χρησιμοποιεί την φειδώ για να διασφαλίσει αυτόν που προσπαθεί να βοηθήσει αφού αν αυτή η Γνώση του δινόταν έτοιμη μπορεί να τον φώτιζε αλλά μπορεί και να τον κατέστρεφε...

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Στην ουσία λοιπόν δεν ξέρω αν όλα γίνονται για την διασφάλιση της Γνώσης, είναι πιθανό.
Όπως είναι πιθανό ο Φωτισμένος να χρησιμοποιεί την φειδώ για να διασφαλίσει αυτόν που προσπαθεί να βοηθήσει αφού αν αυτή η Γνώση του δινόταν έτοιμη μπορεί να τον φώτιζε αλλά μπορεί και να τον κατέστρεφε...

---

έτσι ακριβώς.

Lux e tenebris

quote:

---

Ως γνωστόν, η υπερβολική φώτιση τυφλώνει τους απαίδευτους και χάνει την ουσία της στα χέρια τους. Επιλεκτικά λοιπόν η κοινοποίησή της, όχι από υπεροψία αλλά από ενδιαφέρον για τη διασφάλισή της

---

Chastity,αυτο που θα τυφλωσει τους απαιδευτους οπως αναφερεις δεν θα ειναι το αληθινο Φως (Γνωση) αλλα η αντανακλαση του πραγματικου Φωτος.Βλεπεις σε καθε μεγαλο βημα που νομιζεις οτι κανεις,μπορει να παραμενεις εκει που ησουνα χωρις να το εχεις αντιληφθει,η ακομα χειροτερα να πεσεις ακομα πιο χαμηλα

Καλέ μου snoopy σε ευχαριστώ, αλλά νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι που διαλογίζονται - πού και πού τουλάχιστον - έχουν παρόμοιες ιστορίες να πουν, δεν βλέπω κάτι το ιδιαίτερο στις δικές μου, μήπως θα ήθελες να μας διηγηθείς εσύ κάποια δική σου ανάλογη εμπειρία που σε οδήγησε σε μια καλύτερη κατανόηση;

Καλέ μου Open Mind έχεις δίκιο, δεν ανέλυσα επαρκώς αυτό το σημείο και μπορεί να φανεί ότι ο προγραμματισμός μπορεί να καταργήσει την ελεύθερη βούληση. Ας δούμε καλύτερα ένα παράδειγμα... χμ... για να σκεφτώ. Ας πούμε ότι κάθε πρωί που ξυπνάς πηγαίνεις στο μπάνιο να πλυθείς, κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και ενώ πιάνεις την οδοντόβουρτσα σκέφτεσαι "ωωωχ άλλη μια δύσκολη μέρα". Εάν το κάνεις αυτό κάθε μέρα επί κάποιες μέρες, είναι βέβαιο ότι από κει και πέρα κάθε πρωί καθώς θα πιάνεις την οδοντόβουρτσα θα σκέφτεσαι "ωωωχ άλλη μια δύσκολη μέρα" ακόμη κι αν έχεις σηκωθεί με καλή διάθεση. Δεν σημαίνει ότι η σκέψη αυτή θα καθορίσει τη διάθεσή σου για όλη την υπόλοιπη ημέρα, θα δημιουργήσει όμως ένα μικρό συννεφάκι που δεν θα ξέρεις από πού προέρχεται, γιατί εσύ σηκώθηκες μια χαρά. Αυτό λοιπόν λέγεται νευρογλωσσικός προγραμματισμός ή NLP.

Όταν ξέρεις ότι υπάρχει ένας τέτοιος μηχανισμός, θα είσαι πιο προσεκτικός κάθε φορά που πιάνεις την οδοντόβουρτσά σου ή προτού κάνεις οποιαδήποτε μηχανική κίνηση όσον αφορά το τι συνδέεις (αν συνδέεις) κάτι με αυτήν. Επίσης, θα μπορέσεις να ανιχνεύσεις τις σκέψεις που είναι αποτέλεσμα τέτοιου προγραμματισμού και να τις αντικαταστήσεις με άλλες θετικές σκέψεις. Επομένως, θα είσαι πιο ελεύθερος να είσαι όπως θέλεις να είσαι ανά πάσα στιγμή, χωρίς να έχεις συννεφάκια ή ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να προκύψει σαν "διάθεση της στιγμής" που στην ουσία είναι αποτέλεσμα ενός τέτοιου προγραμματισμού.

Ο μηχανισμός είναι ο ίδιος και για τα μορφογενετικά πεδία μόνο που σε αυτά δεν "γράφεις" μόνο εσύ αλλά και όλοι οι υπόλοιποι οπότε ένα σήμα μπορεί να ενισχυθεί πολύ πιο εύκολα μέσα εκεί αλλά αντίστοιχα μπορείς πιο εύκολα να βρεις και το "αντίθετο" σήμα και ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ.

Ελπίζω τώρα να έγινα πιο κατανοητή...

quote:

---

Ο ΕΝΑΣ ειναι ο καθρεπτης τον πολλων,και οι πολλοι ο καθρεπτης του ΕΝΟΣ

και οταν φτασουμε στο τελος αυτης της ανηφορας,παλι θα επιλεξουμε να ξαναδιαβουμε αυτον τον δρομο,και να τραβηξουμε οσους μπορουμε περισοτερους μαζι μας

---

quote:

---

Έχεις διαβάσει Ken Wilber;

---

Unseen. Οχι,πανω σε τι θεματα μιλαει;
Και μια που ρωτησες,αν ειναι ευκολο κανετε μια προταση απο βιβλια,για να επενδυσω το δωρο τον Χριστουγενων.

quote:

---

Μάλιστα. Θα δώσει ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ με το να είναι ό,τι πρεσβεύει και έτσι θα δώσει και την έμπνευση σα φλόγα στους άλλους ανθρώπους-κεριά που θα τον δουν και θα είναι έτοιμοι να ανάψουν. Γιατί θα τον δουν πολλοί αλλά δεν θα είναι όλοι έτοιμοι κι ωστόσο εκείνος ούτε θα στεναχωρηθεί ούτε θα ανησυχήσει γι' αυτό, απλά θα συνεχίσει να είναι η άνευ όρων αγάπη.

Άνευ όρων αγάπη σημαίνει ακριβώς αυτό και συγνώμη που έρχομαι τώρα να πω τα αυτονόητα. Άνευ όρων αγάπη σημαίνει ότι δεν βάζεις κανέναν όρο στην ύπαρξη κανενός, ότι τον αποδέχεσαι όπως και αν είναι και αυτή σου η αποδοχή πηγάζει από τη βεβαιότητα ότι ο άλλος δεν είναι μόνο αυτό που βλέπεις (είπαμε, ζούμε σε έναν κόσμο πρωτίστως φαινομένων), καθένας, είναι όπως όλοι μας, ΤΑ ΠΑΝΤΑ και υπό αυτή την έννοια, οι άλλοι είναι εγώ, εγώ είμαι οι άλλοι.

Chastity τι λες για όλα αυτά;

---

Σίγουρα στη ζωή μας, αν θέλουμε να εξελιχθούμε, πρέπει να προσδιορίσουμε κάποια πρότυπα συμπεριφοράς, ιδεών, γνώσεων κλπ. Θεωρώ όμως πως για τον καθένα, αυτά τα πρότυπα διαφέρουν. Εξηγούμαι: Κάποιος μπορεί να "ερωτευτεί" τις διδασκαλίες του Δον Χουάν, αλλά να σταθεί απαθής μπροστά στα Ερμητικά Κείμενα κλπ. Αυτό που μας γεμίζει ευθύνη είναι το να μιλήσουμε με τον εαυτό μας και να κατανοήσουμε επακριβώς τι είδους διδασκαλίες μας "έλκουν" και στη συνέχεια, με αυτό το κριτήριο ως άξονα, να βρούμε και να ακολουθήσουμε τους ανθρώπους-πυρσούς των διδασκαλιών αυτών. Πιστεύω πως αυτή η διαδικασία είναι πολύ σημαντική και απαραίτητη και αποτελεί το πρώτο βήμα προς το "γνώθι σεαυτόν".

Τώρα σχετικά με την αγάπη, εγώ δεν θα την προσεγγίσω με το "άνευ όρων". Θεωρώ πως η πραγματική αγάπη, είναι το "αγαπώ παρ' όλα" κι όχι το "αγαπώ εφόσον". Θέλω να πως δηλαδή πως ο καθένας μας ως μοναδική οντότητα, εμπεριέχει στην ψυχοσύνθεσή του θετικά αλλά και αρνητικά στοιχεία. Το αγαπώ παρ' όλα σημαίνει πως πρώτα κάτι μας ελκύει σε αυτόν τον άνθρωπο για να τον αγαπούμε και σταδιακά τον γνωρίζουμε, μαθαίνουμε δηλαδή ποιά είναι τα θετικά και ποιά τα αρνητικά του στοιχεία. Ως εδώ έχουμε το θεωρητικό κομμάτι της αγάπης.

Στη συνέχεια έρχεται το κομμάτι της έμπρακτης αγάπης που κατά τη γνώμη μου έχει να κάνει με το κατά πόσο είμαστε διατεθημένοι να βοηθήσουμε αυτόν τον άνθρωπο να βελτιωθεί. Αφού δηλαδή σκιαγραφήσουμε τον χαρακτήρα του, θα πρέπει (αν τον αγαπάμε πραγματικά) να βρούμε και τους τρόπους να τον κάνουμε ακόμα καλύτερο. Πως θα γίνει αυτό; α) βοηθώντας τον να απαλλαγεί από τα αρνητικά του χαρακτηριστικά, β) βοηθώντας τον να μην εξαφανίσει ή να εκφυλίσει τα θετικά του χαρακτηριστικά και γ) βοηθώντας τον να υιοθετήσει νέες απόψεις, τάσεις και ιδέες που πραγματικά θα τον ωφελήσουν.

Νομίζω πως αυτός ο ορισμός της αγάπης και του ενδιαφέροντος είναι ο πιο πλήρης και φυσικά έχει απήχηση τόσο σε διαπροσωπικό, όσο και σε αμιγώς συζυγικό επίπεδο.

Επίσης θεωρώ πως ο καθένας μας δεν είναι ακριβώς τα "πάντα" αλλά αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι του παντός. Στο χέρι μας είναι να βιώσουμε μια κάθετη (σε είδος/ποσότητα) και οριζόντια (σε ποιότητα) βελτίωση του ατόμου μας, έτσι ώστε να αποτελούμε πλέον παράδειγμα προς μίμηση, να γίνουμε κι εμείς ένας μικρός πυρσός που μελλοντικά θα μεγαλώσει και θα "αναγκάσει" κάποιους να μας ακολουθήσουν. Δεν ξέρω αν αυτό το σκεπτικό σας φαίνεται αλλαζονικό αλλά αν θέλεις να εξελιχθείς, πρέπει να έχεις στόχο το απόλυτο. Το ίδιο συμβαίνει και στον εργασιακό χώρο. Αν εργάζεσαι χωρίς όραμα, θα μείνεις μια ζωή στο πόστο όπου ήσουν και την 1η ημέρα στη δουλειά. Αν όμως διακατέχεσαι από υγιή φιλοδοξία και πνεύμα εξέλιξης, κάποτε θα φτάσεις ψηλά και θα ηγείσαι.

Τώρα βέβαια κι αυτό θέλει προσοχή, γιατί αν ηγείσαι και κανείς δεν σε ακολουθεί, τότε απλά κάνεις βόλτα (ισχύει και για τα πιο εσωτερικά θέματα).

Lux e tenebris

Αν καταφέρουμε να αποκτήσουμε προσωπικότητα, δηλαδή να αποτελούμαστε πλέον από στοιχεία αναγνωρίσιμα και ξεχωριστά, τότε θα αποκτήσουμε και μία πνευματική ταυτότητα, ένα πνευματικό προφίλ που όχι μόνον θα μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τους άλλους αλλά συνάμα θα τους έλκει και θα τους προκαλεί να μας μιμηθούν.

Έτσι, όταν κάποτε αφήσουμε αυτή τη σάρκινη φυλακή μας, θα καταφέρουμε να "μετενσαρκωθούμε" στις σκέψεις, τις ιδέες και τα πιστεύω των άλλων ανθρώπων. Θα ξαναγεννηθούμε γιατί εκείνοι οι άνθρωποι που τους "αγγίξαμε" θα κουβαλάνε μαζί τους τις δικές μας απόψεις, τις δικές μας συνήθειες, τα δικά μας πνευματικά χαρακτηριστικά γιατί κάποτε είχαμε γίνει γι΄ αυτούς παράδειγμα προς μίμηση.

Η μετενσάρκωση καμιά φορά έχει και πνευματική έννοια

Lux e tenebris

Προσωπικά θα σου πρότεινα όλα τα βιβλία του Ρίτσαρντ Μπαχ (ιδίως τα κλασικά πλέον "Γλάρος Ιωνάθαν", "Ένα" και "Ψευδαισθήσεις", κυκλοφορούν από τις εκδόσεις διόπτρα), "Το Πεδίο" της Lynne McTaggart (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΠΟΛΕΡΟ) και πολλά άλλα που δεν ξέρω ποιο να σου πρωτογράψω.

Ο Ken Wilber είναι ένας σύγχρονος στοχαστής που έχει γράψει πολλά για τη σύνθεση των στοιχείων, το ένα, κτλ. Κυκλοφορούν αρκετά βιβλία του στα ελληνικά, πολύ περισσότερα στα αγγλικά και το περιοδικό "Τι Είναι Φώτιση;" φιλοξενεί σε κάθε τεύχος έναν διάλογό του με τον Andrew Cohen.

Αγαπητέ μου Chastity,

Μου θυμίζεις... εμένα. Πριν από μερικούς μήνες θα έλεγα τα ίδια πράγματα και θα συμφωνούσαμε σε όλα. Όμως, όχι πια, κάτι συνέβη στο μεταξύ, κάποιου είδους εξέλιξη. Κρατώ το σημείο της διαλεκτικής με τον εαυτό μας ("να μιλήσουμε με τον εαυτό μας" που γράφεις), το οποίο είναι κεφαλαιώδους σημασίας και απολύτως ουσιαστικό σε όλα τα στάδια της εξελικτικής μας πορείας.

Και βέβαια έχεις δίκιο όταν λες ότι χρειαζόμαστε κάποια πηγή έμπνευσης, έναν φωτισμένο άνθρωπο σαν παράδειγμα. Βέβαια, οι εσωτερικές παραδόσεις μας διαβεβαιώνουν ότι πάντα έρχεται η στιγμή που ο μαθητής *σκοτώνει* τον δάσκαλό του, τον αποκαθηλώνει, θέτει τις θεωρίες του εν αμφιβόλω, τις δοκιμάζει στην πυρά της κρίσης του, επίσης απαραίτητο στάδιο προκειμένου να διαμορφώσει τη δική του αμιγή αλήθεια. Κάθε πραγματικός δάσκαλος έχει συνείδηση αυτής της διαδικασίας και την αποδέχεται κι είναι κι αυτό ένα κόστος της απόκτησης *πνευματικής ταυτότητας* ή *προφίλ*.

Όσον αφορά την αγάπη προς τον πλησίον. Προσωπικά πιστεύω πλέον ότι ο μόνος τρόπος να αγαπήσει κανείς πραγματικά οποιονδήποτε είναι να αγαπήσει πρώτα τον εαυτό του. Όταν κουβαλάει μια δυσαρέσκεια ή ένα έλλειμμα αγάπης για την ίδια του την ύπαρξη, δεν μπορεί παρά να τα προβάλλει στους άλλους, γιατί η προβολή είναι βασικός μηχανισμός (απ' αυτούς που συζητούσα με τον Open Mind παραπάνω) που καθορίζει τις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους, σε βαθμό που όλοι όσοι γνωρίζουμε είναι καθρέφτες μας και αυτό που μας ενοχλεί ή μας αρέσει σε αυτούς είναι ουσιαστικά αυτό που μας ενοχλεί ή μας αρέσει στον ίδιο τον εαυτό μας.

Και σίγουρα θα ήμουν πολύ προσεκτική όσον αφορά το από πού έρχομαι εάν θα έλεγα ότι θέλω να βοηθήσω κάποιον άλλον. Στην τελική, ο καθένας βοηθά τον εαυτό του, η άρση της αδράνειας έρχεται εκ των έσω και όχι εξωτερικά. Γι' αυτό από τις προτάσεις βοήθειας του πλησίον που κάνεις:

quote:

---

α) βοηθώντας τον να απαλλαγεί από τα αρνητικά του χαρακτηριστικά, β) βοηθώντας τον να μην εξαφανίσει ή να εκφυλίσει τα θετικά του χαρακτηριστικά και γ) βοηθώντας τον να υιοθετήσει νέες απόψεις, τάσεις και ιδέες που πραγματικά θα τον ωφελήσουν.

---

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

Φίλε elo
για τον Κen Wilber μπορείς να διαβάσεις το ανάλογο άρθρο στην wikipedia εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Ken_Wilber

Επίσης ένα ενδιαφέρον άρθρο στα Ελληνικά μπορείς να διαβάσεις εδώ:

http://www.translatum.gr/etexts/karatzas/wilber-umbrella.htm

quote:

---

Προσωπικά πιστεύω πλέον ότι ο μόνος τρόπος να αγαπήσει κανείς πραγματικά οποιονδήποτε είναι να αγαπήσει πρώτα τον εαυτό του.

---

quote:

---

Θα δώσει ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ με το να είναι ό,τι πρεσβεύει και έτσι θα δώσει και την έμπνευση σα φλόγα στους άλλους ανθρώπους-κεριά που θα τον δουν και θα είναι έτοιμοι να ανάψουν.

---

Σχετικά με την άνευ όρων αγάπη, θα συμφωνήσω με τον ορισμό που έδωσες (είναι η δεύτερη φορά σήμερα που αντικρύζω μπροστά μου την αγάπη ).
Πολλές φορές η αγάπη παίρνει έναν χαρακτήρα κάπως περίεργο, την προσαρμόζουμε στα δικά μας μέτρα.
Με σύμμαχο μας τη λέξη αγάπη θεωρούμε έναν άνθρωπο δικό μας, κτήμα μας κι απαιτούμε την αφοσίωση του.
Επιθυμούμε να είναι αυτό που εμείς θέλουμε να είναι, μια προβολή των δικών μας αναγκών.
Όμως δεν είναι αυτό αγάπη και δε μπορεί να είναι αγάπη.
Στην αγάπη δίνεις εσύ απλόχερα επειδή ακριβώς την βιώνεις μέσα σου και θέλεις να τη μεταδώσεις.
Δεν ζητάς τίποτα σε αντάλλαγμα και δεν θέλεις να μετατρέψεις έναν άνθρωπο σε κάτι που δεν είναι.
Σέβεσαι την βούληση, την ατομικότητα και την προσωπικότητα του.
Τότε αυτά που ενδεχομένως να λάβεις - χωρίς αυτό να αποτελεί απώτερο σκοπό για σένα - ίσως να είναι πολύ ανώτερα από αυτά που πιστεύεις οτι θα πάρεις μέσα από μια λανθάνουσα μορφή της αγάπης.

Φίλε μου Chastity, ο κάθε άνθρωπος θα νιώσει να δονείται η ψυχή του με κάποια συγκεκριμένη διδασκαλία ανάλογα με την δική του ψυχοσύνθεση.
Τι νόημα έχει αν αυτή η διδασκαλία είναι η Ερμητική ή αυτή του Δον Χουάν?
Στο ίδιο σημείο μπορεί να φτάσει και με τη μια και με την άλλη.
Αυτό που αρκεί είναι να έχει τα μάτια και τα αυτιά της ψυχής του ανοιχτά για να λάβει αυτά που η διδασκαλία αυτή έχει να του δώσει.

quote:

---

Το αγαπώ παρ' όλα σημαίνει πως πρώτα κάτι μας ελκύει σε αυτόν τον άνθρωπο για να τον αγαπούμε και σταδιακά τον γνωρίζουμε, μαθαίνουμε δηλαδή ποιά είναι τα θετικά και ποιά τα αρνητικά του στοιχεία. Ως εδώ έχουμε το θεωρητικό κομμάτι της αγάπης.

---

Μήπως εκφράζουμε την ίδια έννοια με διαφορετικά λόγια?

Σχετικά με την έμπρακτη αγάπη, φίλε μου, δεν έχεις άδικο.
Σε αυτό όμως το στάδιο παραμονεύει ένας κίνδυνος.
Να επιθυμούμε να του δώσουμε όλα αυτά που πολύ σωστά αναφέρεις όχι για τον ίδιο αλλά για την κάλυψη των δικών μας - έστω κι υποσυνείδητων - αναγκών.
Είτε αυτό ανταποκρίνεται στις δικές μας προσδοκίες είτε όχι, τι σημασία έχει?
Να νιώσουμε αυτήν την εσωτερική χαρά να μας γεμίζει επειδή αντικρύζουμε έναν άνθρωπο να εξελίσσεται.
Κι αν ακόμα δεν εξελιχθεί καθόλου πάλι θα πρέπει να έχει την αγάπη μας.
Ίσως έχουμε γίνει η αφορμή για να εργαστεί επάνω στην εξέλιξη του αύριο, ύστερα από ένα χρόνο ή ύστερα από είκοσι.

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Unseen:
Καλέ μου snoopy σε ευχαριστώ, αλλά νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι που διαλογίζονται - πού και πού τουλάχιστον - έχουν παρόμοιες ιστορίες να πουν, δεν βλέπω κάτι το ιδιαίτερο στις δικές μου, μήπως θα ήθελες να μας διηγηθείς εσύ κάποια δική σου ανάλογη εμπειρία που σε οδήγησε σε μια καλύτερη κατανόηση;

---

Εγώ αγαπητή μου Unseen λυπάμαι αλλά δέν έχω δική μου εμπειρία να σου αναφέρω γιατί δέν έχω προσπαθήσει ποτέ μου να διαλογιστώ είναι ξένα μονοπάτια για μένα που δέν τολμώ να προσπαθήσω να τα κατακτήσω.
Έχω προς το παρών την πίστη μου στον Ιησού και αυτό μου φτάνει

έχει χιόνια εκεί που είσαι;

Ευχαριστούμε πολύ για τα (πάντα εύστοχα, πάντα τέλεια) λινκ.

quote:

---

Νομίζω όμως ότι το κλειδί είναι το γεγονός ότι Αγάπη και Εγώ είναι δύο έννοιες μη συμβατές. Όσο το Εγώ παραμένει ο μόνος πόλος γύρω από τον οποίο περιστρέφουμε την ύπαρξη μας κάθε απόπειρα αγάπης σε ατομικό αλλά και συλλογικό επίπεδο θα παραμένει μία χίμαιρα.

---

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr