ESOTERICA.gr Forums !

ESOTERICA.gr Forums !
Κεντρική Σελίδα | Προφίλ | Εγγραφή | Ενεργά Θέματα | Μέλη | Αναζήτηση | FAQ
Όνομα Μέλους:
Password:
Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;
 Όλα τα Forums
 %C1%F0%FC%F8%E5%E9%F2%2C%20%D0%F1%EF%F4%DC%F3%E5%E9%F2%20%EA.%DC.
 %C5%CA%D4%D1%D9%D3%C7.%D0%D1%C5%D0%C5%C9%20%CD%C1%20%C4%C9%C1%C2%C1%D3%D4%C5%C9%20%C1%D0%CF%20%CF%CB%CF%D5%D3

Σημείωση: Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο Μέλος για να αποστείλετε μία απάντηση.
Για να εγγραφείτε, κάντε click εδώ. Η Εγγραφή είναι ΔΩΡΕΑΝ!

Ανάλυση Οθόνης:
Όνομα Μέλους:
Password:
Διαμόρφωση: Bold Πλάγια Υπογραμμισμένα Κεντρική Στοίχιση Εισαγωγή Υπερσυνδέσμου Εισαγωγή Email Εισαγωγή Εικόνας Εισαγωγή Κώδικα Εισαγωγή Αποσπάσματος Εισαγωγή Λίστας Εισαγωγή Smilie
   
Μήνυμα:

* HTML ΑΝΕΝΕΡΓΗ
* Κώδικας Forum ΕΝΕΡΓΟΣ

 
Μέθοδος:
Επιλέξτε για να συμπεριλάβετε την ψηφιακή Υπογραφή του Προφίλ σας.
     
Α Ν Α Σ Κ Ο Π Η Σ Η     Σ Υ Ζ Η Τ Η Σ Η Σ
Αρχική Τοποθέτηση
Loucas Απεστάλη: 04/11/2003, 17:01:29
ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΤΟΠΙΚ ΑΝΑΛΟΓΟ ΑΥΤΟΥ.
http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=1283

ΟΜΩΣ ΠΗΡΑ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΕΜΑΙΛ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΣΕ ΣΚΕΨΕΙΣ.ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΑΠΙΑ ΘΕΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑΡΑΧΤΗΚΑ.

Ο ΜΟΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΩ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΟΠΙΚ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΚΤΡΩΣΗ.
ΜΑΛΛΟΝ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ <<ΝΟΜΙΜΗ>>ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΚΤΡΩΣΗ.

ΟΣΟΙ ΕΧΕΤΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΗΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ.ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΘΗΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΦΡΙΚΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ.

ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΕΤΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΣΚΕΦΤΗΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ.

ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΠΟΙΟ ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΑΣ.ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΣΗΚΩΝΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.


-ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΜΙΑ ΕΚΤΡΩΣΗ;

-ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ!


Γεια σου! Όπως όλοι μας, έτσι κι εσύ γιορτάζεις κάθε χρόνο τα γενέθλιά σου ή αλλιώς την επέτειο της γέννησής σου. Σκέφτηκες όμως ποτέ τον εαυτό σου προτού αυτός γεννηθεί; Η μαμά σου δεν έχει ξεχάσει τι τράβηξε από τα επίμονα σκιρτήματά σου στην κοιλιά της, τις κινήσεις σου ως μωράκι που πρόδιδαν πως θες να βγεις στο φως και ο μπαμπάς σου όλο χαρά είχε να λέει πως είσαι το «καμάρι» του! Τι λες, υπήρχες τότε ή δεν υπήρχες; «Μα και βέβαια υπήρχα» θα μου απαντήσεις , κι όλοι θα σου πουν πως έχεις δίκιο. Όντως, εσύ ήσουν, που μεγαλώνοντας εννέα μήνες στην κοιλιά της μανούλας σου, της έδινες αυτό το ολοστρόγγυλο σχήμα και με τον ερχομό σου ασχολούνταν όλοι! «'Aρα στη ζωή δεν ήρθα όταν γεννήθηκα» θα πεις , «αλλά αρκετά πιο μπροστά, πότε ακριβώς όμως;» 'Aρχισες να ζεις, όπως καθένας μας, ακριβώς εννέα μήνες πριν τη γέννησή σου, και πιο συγκεκριμένα όταν οι γονείς σου έκαναν Έρωτα. Όταν δηλαδή ενώθηκε το σπερματοζωάριο του πατέρα σου με το ωάριο της μητέρας σου για να γίνεις Εσύ ως το πρώτο ζυγωτό κύτταρο, με τα ολότελα δικά του κληρονομικά χαρακτηριστικά και την -από τότε- ολότελα δική σου ξεχωριστή προσωπικότητα!

Ας δούμε, τώρα, εσένα και τη ζωή σου πριν γεννηθείς! Έξι ώρες μετά τη σύλληψή σου, το «πιάσιμο» της ζωής, ας πούμε, άρχισες να πολλαπλασιάζεσαι ταχύτατα και με τα 6.000.000 γονίδιά σου πέρασες απ' τις σάλπιγγες και φώλιασες στη μήτρα μέσα στην 1η εβδομάδα της ζωής σου. Ως τη 2η εβδομάδα της ζωής σου, από ένα κύτταρο που ήσουν αρχικά, είχες γίνει 8.000 κύτταρα και απέκτησες αίμα και μάλιστα διαφορετικό από αυτό της μητέρας σου παρ' ότι αυτή σε τροφοδοτούσε μέσω του πλακούντα και του ομφάλιου λώρου. Το συναρπαστικό σου ξεκίνημα στη ζωή εξελίχθηκε ραγδαία. Στην 3η σου κιόλας εβδομάδα είχαν σχηματισθεί το κεφάλι σου, οι πνεύμονες, το στομάχι, το έντερο, τα νεφρά, η σπονδυλική σου στήλη, ενώ το ήπαρ σου παρήγαγε το αίμα σου. Η καρδιά σου άρχισε να χτυπά τη 18η ημέρα της ζωής σου και από τότε, σαν καλοκουρδισμένο ρολόι, δεν σταμάτησε ούτε λεπτό! Στον 1ο μήνα της ζωής σου, παρ' ότι το ύψος σου ήταν μικρό και η μητέρα σου μόλις που υποψιαζόταν την ύπαρξή σου, εσύ είχες χεράκια και ποδαράκια και μια καρδούλα που είχε συγχρονιστεί με την καρδιά της μητέρας σου. Στην 5η εβδομάδα, το κεφάλι, ο θώρακας και η κοιλιά σου ήταν ευδιάκριτα. Από τότε έχεις τα μάτια σου, με τον αμφιβληστροειδή, το φακό και τα βλέφαρα, όπως επίσης τα αυτιά και τη μύτη σου. Τότε εμφανίστηκε στον εγκέφαλό σου και η καταβολή του κέντρου του λόγου. Από τότε και μετά οι παλμοί της καρδιάς σου είναι τόσο έντονοι ώστε να μπορεί να καταγραφεί το ηλεκτροκαρδιογράφημά σου! Στην 6η εβδομάδα διακρίνονταν ήδη τα δάχτυλά σου, στα χέρια και στα πόδια, ενώ και τα εγκεφαλικά σου κύματα από τότε και μετά μπορούν να καταγραφούν σε κοινό ηλεκτροεγκεφαλογράφο. Παρ' ότι βρισκόσουν ακόμη «στην κοιλιά της μαμάς σου», ο εγκέφαλός σου τελειοποιήθηκε ήδη στην 7η εβδομάδα. Χάριν του τέλειου εγκεφάλου σου, ήδη στην 7η εβδομάδα της κυήσεώς σου, μπορούσες ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και να αντιδράς σε κάθε ερέθισμα. Από τότε μάλιστα άνοιγες τα χείλη σου και μπορούσες να καταπίνεις. Από τότε, επίσης, απέκτησες δακτυλικά αποτυπώματα ίδια με αυτά που έχεις σήμερα! Ως την 8η σου εβδομάδα είχες αποκτήσει όλα σου τα ζωτικά όργανα παρ' ότι είχες ύψος 3 εκ. Μεταξύ της 9ης και της 10ης εβδομάδας όλα σου τα όργανα λειτουργούσαν θαυμάσια, ενώ οι μύες και τα νεύρα σου συγχρονίστηκαν. Φυσικά, από τότε μέσα στην κοιλιά της μαμάς είχες αρχίσει τη φυσική άσκηση: Να κινείς χέρια-πόδια, να θηλάζεις το δάχτυλό σου και να αναπηδάς και να κολυμπάς στο ζεστό αμνιακό υγρό! Ήσουν και πριν από τότε ένα πλήρως αναγνωρίσιμο ανθρώπινο ον. Ήδη από την 9η εβδομάδα μπορούσες να πιάνεις ένα μικρό αντικείμενο, να ακούς και να θυμάσαι τους παλμούς της καρδιάς της μητέρας σου και να αισθάνεσαι πόνο αν κάποιος σου τον προκαλεί. Στον 3ο σου μήνα, το ύψος σου ήταν 8 εκ. και το βάρος σου 25 γρ. Εντούτοις, η ομοιότητά σου με τους γονείς σου ήταν από τον 3ο σου μήνα φανερή! Τότε απέκτησες μαλλιά και νύχια. Ξυπνούσες και κοιμόσουν όταν ξυπνούσε και κοιμόταν η μητέρα σου, ενώ η ψυχική σου διάθεση επηρεαζόταν από το εξωτερικό περιβάλλον. Αν η μαμά σου ήταν ήρεμη, ήσουν κι εσύ ένα ήρεμο μωρό, αν ήταν φοβισμένη ήσουν κι εσύ ταραγμένo...Κάθε εγκεφαλική της μεταβολή σε επηρέαζε. Κάπως έτσι εξακολούθησες τη θαρραλέα σου πλεύση στον αμνιακό σάκκο για εννέα μήνες ώσπου είχες την ευτυχία να γεννηθείς!

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ; Αν η σύλληψή σου δεν ήταν «προσχεδιασμένη»; Αν κάποιοι σε θεωρούσαν φταίχτη μιας «ανεπιθύμητης» εγκυμοσύνης; Αν κάποιοι έλεγαν στη μητέρα σου να «ρίξει» το παιδί, δηλαδή εσένα, γιατί είναι μικρή και ανύπαντρη ή γιατί «διαγνώσθηκε» πως έχεις σύνδρομο Ντάουν; Αν η ίδια σκεφτόταν πρώτα να κάνει σταδιοδρομία και μετά παιδιά; Αν δεν ήθελε τρίτο παιδί; Πώς θα σου φαινόταν αν κάποιοι απεργάζονταν την εξόντωσή σου, την έξωσή σου απ' το προστατευμένο φυλάκιο της μήτρας; Πώς θα σου φαινόταν αν κάποιοι έλεγαν ΠΩΣ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΟΤΟΥ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ;

Η διαδικασία αυτή έχει νομική κάλυψη και ονομάζεται «έκτρωση», «άμβλωση», «απόξεση» ή «διακοπή κυήσεως», πιο διπλωματικά. Για την εκτρωτική (και εκτρωματική) διαδικασία υπάρχουν πολλές μέθοδοι και θεωρείται τόσο απλή για τους γυναικολόγους, όσο ένα σφράγισμα για τον οδοντίατρο. Σκοπός κάθε μεθόδου είναι να «φύγει» το έμβρυο από τη μήτρα κι έτσι η γυναίκα να «πάψει» να είναι έγκυος.
Α) Μέθοδοι έκτρωσης στα πρώτα στάδια κυήσεως
Α1) Απόξεση με αναρρόφηση (D&C ή μέθοδος Karman)
Ένας σωλήνας μεγάλης αναρροφητικής ικανότητας εισάγεται μέσω του τραχήλου στη μήτρα. Το αγέννητο παιδί σχίζεται σε κομμάτια πλημμυρίζοντας με αίμα τον αμνιακό σάκκο καθώς απορροφάται τμηματικά από το σωλήνα. Τα κομμάτια (κυριολεκτικά) του παιδιού συγκεντρώνονται ανακατεμένα σε δοχείο όπως ακριβώς τα σκουπίδια απ' την ηλεκτρική σκούπα.
Α2) Μifepristone
Εγχέεται η χημική ουσία Μifepristone που αχρηστεύει τον πλακούντα κι έτσι το αγέννητο παιδί λιμοκτονεί. Η αποβολή του επιτυγχάνεται με τη λήψη χαπιών από την έγκυο και με την εισαγωγή του φαρμάκου Prostaglandin μετά από λίγες ημέρες. Ως τότε πεθαίνει το παιδί από πείνα και ασφυξία.
Α3) Methotrexate
Μια ένεση Methotrexate θανατώνει το παιδί σε αφόρητους πόνους και αυτό αποβάλλεται κατόπιν πάλι με Prostaglandin και χάπια.
Β) Μέθοδοι έκτρωσης σε προχωρημένο στάδιο κυήσεως
Β1) Prostaglandin
Το χημικό αυτό προκαλεί πρόωρο τοκετό και το παιδί γεννιέται ζωντανό αλλά είναι ανώριμο να επιζήσει στο εξωτερικό περιβάλλον. Πεθαίνει, επίσης, με αφόρητους πόνους.
Β2) Ένεση με Digoxin
Το δηλητήριο Digoxin διοχετεύεται με ένεση κατ' ευθείαν στην καρδιά του εμβρύου.
Β3) Έκτρωση με άλας
Εγχέεται μέσω μακριάς βελόνας διάλυμα άλατος στο αμνιακό υγρό το οποίο περιβάλλει το έμβρυο με αποτέλεσμα να καίγονται οι πνεύμονες και το δέρμα του. Εντός 24 ωρών το παιδί «γεννιέται» καμένο.
Β4) Υστεροτομή
Γίνεται όπως ακριβώς η καισαρική τομή, μόνο που εδώ το μωρό εξάγεται πρόωρα και, απλώς, αφήνεται να πεθάνει.
Β5) D&X (partial-birth abortion)
Το έμβρυο τραβιέται από τα πόδια απότομα προς τα έξω κι επειδή το κεφάλι του δεν χωρά να βγει, μένει μέσα στην έγκυο καθώς σπάζει ο λαιμός του. Κατόπιν, με ειδικό σωλήνα, το κεφάλι αδειάζει από τον εγκέφαλο για να μικρύνει σε όγκο και να μπορεί να βγει κι αυτό. Το παιδί «γεννιέται» αποκεφαλισμένο.
Γ) ΑΠΟΞΕΣΗ ή ΕΜΒΡΥΟΤΟΜΗ (D&E)

Είναι η πλέον συνήθης μέθοδος και κρατά μόλις 15 ως 20 λεπτά. Καθώς η γυναίκα είναι ξαπλωμένη στο εξεταστικό κρεβάτι, ο «γιατρός» ανοίγει τον κόλπο με ένα ειδικό όργανο, τον κολποδιαστολέα και στερεώνει μια λαβίδα στο στόμιο της μήτρας. Με λεπτά εργαλεία, σαν ραβδιά, τα κηρία διαστολής, διαστέλλει το στόμιο της μήτρας για να τοποθετήσει εκεί τον ακραίο σωλήνα της απορροφητικής συσκευής. Μπαίνει δηλαδή μια ηλεκτρική σκούπα στη μήτρα για να την «καθαρίσει» από το «ανεπιθύμητο σκουπίδι», δηλαδή το παιδί. Με το σωλήνα τρυπάει τον αμνιακό σάκκο και απορροφά το αμνιακό υγρό μέσα στο οποίο το έμβρυο αιωρείται. («Αμνιακό» λέγεται το ζωτικό υγρό που το περιβάλλει γιατί το έμβρυο είναι τόσο αθώο, όσο ένας «ΑΜΝΟΣ».) Αφού ο απορροφητικός σωλήνας έχει εισβάλει και καταστρέψει την ως πρώτα ασφαλή κατοικία του εμβρύου, στρέφεται άμεσα εναντίον του ιδίου.

Απ' τη στιγμή που η μητέρα έχει μπει στο χειρουργείο, το έμβρυο έχει καταλάβει τα πάντα. Μόλις ο απορροφητικός σωλήνας φτάσει στη μήτρα, προτού καν αγγίξει το έμβρυο, αυτό οπισθοχωρεί και κινείται με ταραχώδη τρόπο ενώ οι σφυγμοί του φτάνουν τους 190 ανά λεπτό (μόνο δρομέας σε εκατοστάρι «πιάνει» τόσους σφυγμούς). Δεν γνωρίζει τον εισβολέα ούτε τι ακριβώς θα συμβεί, αναγνωρίζει όμως την απειλή εναντίον της ζωής του και κινημένο από το ένστικτο της επιβίωσης, μάχεται να αποφύγει το θανατηφόρο όργανο. Μετά ο δήθεν «γιατρός» αναζητά με τον απορροφητικό σωλήνα το ίδιο το παιδί το οποίο βλέπει στην οθόνη υπερήχων και ο απορροφητικός σωλήνας ξεσχίζει και αναρροφά το ίδιο το σώμα του παιδιού, κομμάτι-κομμάτι. Πρώτα τα κάτω άκρα. Το παιδί πάει εμπρός-πίσω για να ξεφύγει. Μετά τα άνω άκρα. Κατόπιν, όλο το σώμα του παιδιού έχει αποκοπεί από το κεφάλι, έχει ρουφηχτεί από το σωλήνα και πεταχτεί διά μέσου του σωλήνα σ' ένα δοχείο. Το παιδί καθώς ακρωτηριάζεται ή όσο έχει απομείνει απ' αυτό, ανοίγει το στόμα διάπλατα βγάζοντας μια ΣΙΩΠΗΛΗ ΚΡΑΥΓΗ, το ύστατο μέσον αντίστασής του…Όμως κανείς δεν το ακούει, ούτε ο κατ' ευφημισμόν «γιατρός» ούτε η «μάνα». Σαν να μην ήταν όλ' αυτά αρκετά και επειδή το κεφάλι δεν χωρά να περάσει απ' το σωλήνα, ο «γιατρός» με μια λαβίδα σαν καρυοθραύστη, τον ΚΡΑΝΙΟΘΡΑΥΣΤΗ (ναι, έτσι λέγεται «επιστημονικά»), πιάνει και συνθλίβει σε κομμάτια το κεφάλι ώστε αυτό να μπορεί να χωρέσει και να αναρροφηθεί από το σωλήνα. Ο αναισθησιολόγος ρωτά συνθηματικά (για να μην καταλάβει η γυναίκα) το γυναικολόγο «αν το Νο1 έχει βγει» εννοώντας αν κομματιάστηκε το κεφάλι για να ξέρει κι αυτός ότι η «επέμβαση» έλαβε τέλος...Τώρα πια στη μήτρα, την πηγή της ζωής, λίγα απομεινάρια ιστών απομένουν και μαρτυρούν πως εκεί υπήρχε ένας ζωντανός, μικρός και ανυπεράσπιστος άνθρωπος...

Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΕΝΩ Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΙ Ο ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ. Η ίδια η γυναίκα που δέχθηκε την έκτρωση συχνότατα κινδυνεύει από μόλυνση, ρήξη τραχήλου, πυελική φλεγμονή, εγκαύματα, διάτρηση της μήτρας, ακόμη και από θάνατο ενώ διατρέχει τον κίνδυνο να καταστεί στείρα, να έχει εξωμήτριες κυήσεις ή προβληματικούς τοκετούς. Στον ψυχικό τομέα, συχνότατα υποφέρει από μετατραυματική αγχώδη διαταραχή, μελαγχολία, εμφανίζει προβλήματα συμπεριφοράς, νιώθει βασανιστικές τύψεις, έχει ποικίλα προβλήματα στη σεξουαλική ζωή και διαταραχές στη διατροφή (βουλιμία ή νευρική ανορεξία). Αξιοσημείωτο είναι πως το 58% των γυναικών που υπέστησαν άμβλωση αναφέρει πως ένιωσε έντονο πόνο κατά την «επέμβαση» και πως ο πόνος αυτός είχε την ψυχική και σωματική ισχύ ενός βιασμού. Μία άμβλωση είναι συχνότατα συναισθηματικά καταστρεπτική.

Το πραγματικό ποιόν της έκτρωσης και ιδίως οι επιδημικές της διαστάσεις σε νεαρές ηλικίες ίσως είναι καιρός να μας προβληματίσουν για τη σχέση μας με το άλλο φύλο, τις ευθύνες που η στάση μας συχνά περικλείει και όχι μόνο. Πόσο αξίζει η ανθρώπινη ζωή για κάθ' ένα μας; Μήπως λιγότερο απ' όσο νομίζουμε; Μήπως αξίζει να «θυσιαστεί» μια ούτως ή άλλως υπαρκτή ανθρώπινη ζωή για να μην έχουμε «δυσκολίες» ή για να μην ξεφύγει από τα συνηθισμένα όρια ο «τρόπος ζωής» μας; Τι θα λέγαμε στο παιδάκι (ή στα παιδάκια, αν ήταν δίδυμη η κύηση) του οποίου αφαιρούμε τη ζωή; Τα παιδιά είναι ο εκλεκτότερος καρπός καθενός μας. Γιατί να επιτρέπουμε να κόψει τη ζωή τους το νυστέρι μιας έκτρωσης; Όχι μόνο πεθαίνουν με θάνατο μαρτυρικό ενώ δεν έφταιξαν σε τίποτε αλλά και πληρώνουν με τη ζωή τους τα δικά μας λάθη. Καμμιά γυναίκα δεν είδε ποτέ πώς έγινε το παιδί της μετά την έκτρωση. Πολλές όμως είδαν το χαμογελαστό πρόσωπο του γυναικολόγου που τους είπε πως όλα πήγαν «καλά».

Η προσωπικότητα και οι επιλογές μας επηρεάζονται από το σύγχρονο τρόπο ζωής, έναν τρόπο ζωής που αναντίρρητα επιφέρει την αποξένωση του ανθρώπου απ' το συνάνθρωπο, που τραυματίζει τις αισθήσεις μας και δημιουργεί κοινωνική και προσωπική αναλγησία, που εμφυτεύει στον άνθρωπο τον ατομικισμό και προκαλεί πνευματική αλλοτρίωση. Συχνά, είμαστε «φτερά στον άνεμο» της κοινωνίας, αυτής της κοινωνίας που αποδέχεται τις αμβλώσεις, που διαφημίζει το σεξ μαζί με όλα της τα «προϊόντα», που επιβάλλει με όλα τα μέσα το σαρκικό μας ανακάτεμα, που συγχέει το σεξ με τον έρωτα, που προτιμά το αφύσικο από το φυσικό και δρα «παρά φύσιν» και εναντίον της φύσης. Η ίδια αυτή κοινωνία αποστρέφεται τον άνθρωπο που σκέφτεται πρωτότυπα και προτιμά τον άνθρωπο που σκέφτεται μαζικά, προβάλλει υλικές αξίες και μας δελεάζει με ανεκπλήρωτα όνειρα υλικής καλοπέρασης, διογκώνει τον εγωισμό μας και πολεμά τις μειονότητες που αντιστέκονται στο ρεύμα της. Σε κάθε δυσκολία της ζωής, το μήνυμα που παίρνουμε είναι: «Παράτησέ τα, δεν μπορείς, πάρε τον εύκολο δρόμο». Μήπως ο σύγχρονος άνθρωπος πάσχει από ψυχική ερήμωση; Έχουμε «ανθρωπιά» σήμερα, οι άνθρωποι; Έχουμε αγάπη; Το πρώτο πράγμα που βρίσκεις αλλοιωμένο στην κοινωνία είναι ακριβώς η αγάπη. Ως τέτοια η κοινωνία, είναι ουσιαστικά εναντίον της αγάπης, όπως είναι συχνά εναντίον της ζωής και υπέρ των αμβλώσεων.

Τι αξία έχει η ζωή ενός παιδιού (του δικού μας παιδιού) αν, φυσικά ερχόμενη, έρχεται αντίθετα στις προσκολλήσεις, στη θέληση, στον τρόπο ζωής που διαλέγουμε ή στις προτεραιότητές μας; ΠΟΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΕΚΤΡΩΣΗ; ΠΟΙΑ ΝΕΑΡΗ ΗΛΙΚΙΑ, ΠΟΙΑ ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ ΜΗΤΕΡΑ, ΠΟΙΑ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ, ΠΟΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ Η ΣΥΜΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΣΤΗ ΒΙΑ; Πόσο δύσκολες πρέπει να είναι οι συνθήκες του παρόντος για να δικαιολογείται μια τόσο αποτρόπαιη και προσχεδιασμένη φονική πράξη, όπως η άμβλωση; Το νεαρό της ηλικίας των γονέων; Η εγκατάλειψη της εγκυμονούσας από τον πατέρα του παιδιού; Το «τι θα πει ο κόσμος»; Ενδεχομένως νοητική υστέρηση του αγέννητου παιδιού; Μια ανθηρή περίοδος της εργασίας μας που θεωρούμε πως ένα παιδάκι (!) θα ανακόψει; Η σκέψη πως το νέο παιδί θα δυσχεράνει τα οικονομικά μας ή οι υποτιθέμενες αρνητικές επιπτώσεις στη μορφωτική εξασφάλιση των άλλων (συνήθως δύο) παιδιών μας; Δικαιολογεί κάτι απ' αυτά έναν εν ψυχρώ φόνο; Μπορεί ποτέ μια ανθρώπινη ζωή να γίνει υποδεέστερη απ' όλα αυτά;

Μήπως υστερούμε νοητικά εμείς οι ίδιοι που με τη «λογική» και με την «ωριμότητά μας» επιλέγουμε να πάμε στο γυναικολόγο για να κάνουν τα χέρια του στο έμβρυο τη «βρώμικη δουλειά»; Φυσικά, όπως όλα τα χέρια που κάνουν «βρώμικες δουλειές», έτσι κι αυτά «αμείβονται» με κάποια «αργύρια». Στην πραγματικότητα, με την έκτρωση χρησιμοποιούμε την εξουσία της επιβολής με τη βία της θέλησής μας σε έναν άλλο και ανίσχυρο απέναντί μας άνθρωπο. Εδώ, θέληση είναι το «δεν θέλω τη ζωή σου» και η βία (έκτρωση) κάνει τη θέληση πράξη...

Ποια μητέρα που «κράτησε» το παιδί της αντί να το εκτρώσει μετάνιωσε γι’ αυτό; Ποια μητέρα δεν ευτυχεί στη θέα του παιδιού της και ποια δεν αποστρέφεται την ιδέα πως αυτό θα μπορούσε να μη ζει; Δεν είναι ειρωνεία άλλες οικογένειες να αδυνατούν να κάνουν παιδιά και άλλες να επιλέγουν να τα εκτρώσουν; Γιατί θρηνούμε για τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται στην άσφαλτο ή λόγω σεισμών όταν από μόνοι μας καταδικάζουμε σε θάνατο, και μάλιστα μαρτυρικό, χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο; Γιατί αγωνιζόμαστε να σώσουμε τους ανθρώπους από τις ασθένειες όταν τους σκοτώνουμε προτού δουν το φως της μέρας; Γιατί καταδικάζουμε μεγαλόστομα τις ναζιστικές και ρατσιστικές μεθόδους όταν είμαστε οι ίδιοι έτοιμοι να τις εφαρμόσουμε, ειδικά για όσους λέμε πως θα γεννηθούν «χωρίς τη θέληση-έγκρισή μας», άρρωστοι ή με νοητική υστέρηση; Δηλαδή δικαιούμαστε να αφαιρέσουμε με χειρουργική επέμβαση τη ζωή από τα άρρωστα παιδάκια ή από αυτά με σύνδρομο Ντάουν που βλέπουμε γύρω μας, επειδή δεν τους την αφαιρέσαμε πριν προλάβουν να γεννηθούν;

Η κοινωνία δεν έχει πλήρη γνώση του εγκλήματος αυτού που συντελείται καθημερινά. Ίσως γιατί έτσι μας βολεύει προσωπικά, ίσως γιατί με νομοθεσίες που αφήνουν ελεύθερο το πεδίο στις εκτρωτικές κλινικές (το αντίθετο των μαιευτικών) τα κράτη βρήκαν ακόμη μια σίγουρη πηγή εσόδων (συχνά υπηρετούν τα έσοδα αντί για τους ανθρώπους). Το ξεσκέπασμα του τι είναι «έκτρωση» δεν είναι αρεστό συνήθως. Πολλοί νομίζουν πως το αγέννητο παιδί είναι ένα όργανο της γυναίκας ή ένα πλάσμα χωρίς συνείδηση ή ένα οποιοδήποτε μέλος της που αυτή έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται κατά το δοκούν. Δεν ξέρουν, και κυρίως οι φορείς της εξουσίας δεν τους αφήνουν να μάθουν, πως πρόκειται για έναν ΑΝΘΡΩΠΟ απαράλλακτο απ' όλους τους άλλους, με τις ίδιες δυνατότητες και τα ίδια χαρίσματα που είχες κι εσύ πριν γεννηθείς. Είναι μόνο ένα ακόμη έγκλημα που γίνεται με συμφωνημένη σιωπή ή και μια απόδειξη της πνευματικής και ουσιαστικής μας έκπτωσης;

Πολλοί μιλούν για το «δικαίωμα της γυναίκας στην έκτρωση» ή, κομψότερα, «στην αυτοδιάθεση του σώματός της». Ποιος, όμως, άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για το δικαίωμα του άλλου στη ζωή; Ενώ το δημογραφικό είναι μείζον πρόβλημα στην Ελλάδα, γίνονται ετησίως πάνω από 300.000 εκτρώσεις (χωρίς τις παράνομες-αδήλωτες) δηλαδή η ίδια τραγωδία επαναλαμβάνεται καθημερινά πάνω από 850 φορές. ΑΝ ΤΟ ΚΟΙΛΙΑΚΟ ΤΟΙΧΩΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΑΝΟ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΟ, ΘΑ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΝ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ; Ο άνθρωπος αυτοθεοποιήθηκε και νομίζει πως μπορεί να ρυθμίζει τα πάντα με βάση το ατομικό του βόλεμα, έχοντας πετάξει και τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό στον κάλαθο των αχρήστων όπως φυσικά και τα μικρά αδύναμα ανθρώπινα πλάσματα που υπέστησαν έκτρωση. Πάντως, δεν πρόκειται συχνά για «άχρηστα υπολείμματα» γιατί ΣΤΙΣ ΗΠΑ, ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ, ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΛΛΑΓΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΥΣ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΡΕΜΕΣ ΠΡΟΣΩΠΟΥ.

«Έκτρωση, απόξεση, άμβλωση ή διακοπή κύησης» την ονόμασαν άτομα με αμβλυμένες συνειδήσεις , άτομα που απαξίωσαν από ανθρώπους όλους τους ανθρώπους που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί. Θα δεχόσουν εσύ να εκτρωθείς με απόφαση άλλων, προτού γεννηθείς; Αν σου το ζητούσαν, θα το δεχόσουν; Θεωρείς σοβαρό κάποιον λόγο για να σου έχει αφαιρεθεί η δική σου ζωή; Μην κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θα ήθελες να σου κάνουν! Βλέποντας στο λεξικό, θα βρεις πως η λέξη «έκτρωση» βγαίνει από το ρήμα «τιτρώσκω» που σημαίνει «τραυματίζω, πληγώνω, προξενώ φθορά / βλάβη, καταστρέφω, αχρηστεύω» ενώ «εκτρωματικός» σημαίνει «αποτροπιαστικός». Ως ιδέα και πράξη, η έκτρωση είναι ή δεν είναι ένα έκτρωμα; Τι είδους νέα ιατρική δεοντολογία είναι αυτή που αποδέχεται τις εκτρώσεις; Πριν από χιλιάδες χρόνια ο Ιπποκράτης στον Όρκο του έλεγε «...δεν θα δώσω σε κανέναν θανατηφόρο φάρμακο, ακόμη κι αν μου το ζητήσει…ούτε σε έγκυο γυναίκα εκτρωτικό δηλητήριο...».

Η έκτρωση δεν είναι λύση. Αν δεν θέλουμε να βρεθούμε σε διλήμματα που μπορεί και να μας λυγίσουν αν δεν φανούμε ώριμοι, ας φροντίσουμε από τώρα. Ας προσέξουμε εκείνες τις παραμέτρους της ζωής μας που μπορεί να μας φέρουν αντιμέτωπους των λαθών μας. Αν κάναμε αρκετά λάθη, ας μην κάνουμε τουλάχιστον την έκτρωση. Λύσεις υπάρχουν. Λύση, πρώτον, είναι η πόρτα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που αν την χτυπήσουμε, σίγουρα θα μας ανοίξει. Επίσης, για όποιον ή όποια ενδιαφέρεται άμεσα, προτείνεται ο «Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού» (Ηπείρου 28, 104 33, Αθήνα, 210-8828788), που προσφέρει αμέριστη βοήθεια στην ανύπαντρη ή έγγαμη μητέρα πρακτική, νομική, οικονομική, ψυχολογική, ιατρική και κοινωνική.

Η ζωή μπορεί να είναι συναρπαστική, σαν το ξεκίνημά της!

Για το παρόν, πληροφορίες αντλήθηκαν από σχετικά βιβλία, από έντυπα του Συλ. Προστασίας Αγέννητου Παιδιού και από τις ιστοσελίδες www.unborn.gr, www.w-cpc.org/abortion/methods.html.

© ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ φοιτητής ΠΟΛ. ΜΗΧ. Α.Π.Θ.

geomix21@hotmail.com

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΠΗΡΑ ΣΤΟ ΕΜΑΙΛ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.

ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΧΩΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.ΤΟ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΕΔΩ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΑ ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ ΤΟ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ

THE TRUTH IS OUT THERE.THE TRUTH IS FRONT OF YOUR EYES.OPEN YOUR EYES TO SEE IT. DON'T STAY BLIND.TRY.

ΤΟΠΙΚ ΓΙΑ ΤΗ ΚΥΠΡΟ http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=1279

Edited by - Loucas on 04/11/2003 17:08:13

ΟΙ 7 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ (** Από την Νεώτερη στην Παλαιότερη **)
PY8AGORAS Απεστάλη: 17/06/2012, 13:38:43
Πολύ δύσκολο και σοβαρό αυτό το θέμα (της Εκτρωσης).

Επί της αρχής
είμαι κατά της έκτρωσης
και εννοείται ότι πάντοτε κάλλιον το προλαμβάνειν από το "θεραπεύειν" , ιδίως όταν αυτό το "θεραπεύειν" είναι και αμφιλεγόμενο.
Υπάρχουν αντισυλληπτικές μέθοδοι, υπάρχει υποτίθεται και μυαλό (?) οπότε ο καθένας οφείλει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του ΑΠΟ ΠΡΙΝ.

Θεωρώ την έκτρωση ως κάποιας μορφής φόνο, και όλα τα υπόλοιπα (αν έχει ή δεν έχει "ψυχή" το έμβρυο, αν αισθάνεται, αν πονάει και πόσο, πριν ή μετά τον τάδε μήνα...) κουβέντες να'χαμε να λέγαμε.
Ο βασικός άξονας δεν αλλάζει όμως.

Δεν θα μπω στη διαδικασία να κατηγορήσω κάποια γυναίκα που το έκανε.
Εδώ μπαίνουμε σε άλλους δρόμους, και κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και έτσι πρέπει να εξετάζεται.

Εκείνο που με πειράζει και που κατηγορώ απερίφραστα
είναι το γεγονός ότι κάποιες γυναίκες (και συνήθως νεαρές) το βλέπουν "πολύ χαλαρά" το θέμα και πολύ "άνετα". Και μάλιστα δεν διστάζουν να το επαναλάβουν πέραν της 1 φοράς, ως γενικευμένη "λύση" ύστερης "αντισύλληψης".

Εκεί είναι που τα παίρνω τελείως με την ανευθυνότητα και τη μ@λ@κία μερικών.

Γιατί εντάξει, να δείξουμε κατανόηση στο φτωχοκόριτσο του χωριού το ορανό και παραμελλημένο, που πήγε κάποιος "καλός θείος" και το γκάστρωσε, και για να μην χειροτερέψει την ήδη χάλια κατάσταση του πηγε και τό'ριξε....

Αλλά για κοπελίτσες που αλλάζουν συντρόφους τον έναν μετά τον άλλο και " 'νταξ΄' άμα γίνει και καμιά "στραβή' απάνω στο κέφι δεν χάλασε κι ο κόσμος" , τότε διαφέρει το πράγμα.


Όσο για την Κινέζα και τις φωτογραφίες. Προφανώς είναι αποκρουστικές και προφανώς είναι μια ακραία αντίδραση, από ένα κράτος/καθεστώς που έχει (σωστούς) λόγους βέβαια να ασκεί πολιτική περιορισμού γεννήσεων.

Εδώ ακριβώς είναι και το πρόβλημα: Γνώση, μόρφωση, καλλιέργεια, επίγνωση, υπευθυνότητα, αυτοσεβασμός, και σεβασμός στον άλλο.

Ατυχήματα, εγκλήματα, βιασμοί, κλπ συνέβαιναν και θα συμβαίνουν πάντοτε. Δεν προκαλούν όμως αυτά στην εκταση και στους αριθμούς αυτούς το φαινόμενο.

Λένε ή λέγανε ότι στην Ελλάδα κατά μέσο όρο γίνονται 300.000 με 400.000 εκτρώσεις.
Το "κουφό" είναι ότι οι πιο πολλές από αυτές δεν γίνονται από κοπελίτσες που βιάστηκαν ή ήταν ανήλικες και δεν ήξεραν.

Πάνω από τις μισές περιπτώσεις είναι ενήλικες και ώριμες γυναίκες με οικογένεια και άλλα παιδιά, που απλώς εφαρμόζουν "ύστερη αντισύλληψη¨" ή τους "έκατσε¨" ένα "σεξουαλικό ατύχημα".
Και εκεί είναι το ...κρίμα.


.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "

Dr Jekyll Mr Hyde Απεστάλη: 15/06/2012, 13:51:17
KERRY KING Απεστάλη: 15/06/2012, 12:36:28
Την ανάγκασαν να κάνει έκτρωση. Της δολοφόνησαν εν ψυχρώ το σπλάχνο της. Και σα να μην έφτανε αυτό, της "πέταξαν" το άψυχο κορμάκι του δίπλα της. Απόδειξη του τι μπορούν να κάνουν αν "τολμήσει" να ξαναμείνει έγκυος!
Η φωτογραφία δεν είναι απλά ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΗ ή σκληρή. Είναι, δυστυχώς, ντοκουμέντο μιας δολοφονίας. Μιας από τις πολλές που γίνονται στην Κίνα. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: αυτό είναι η αναγκαστική έκτρωση στην οποία ΥΠΟΧΡΕΩΣΑΝ οι αρχές της Κίνας μια 23χρονη γυναίκα. Γιατί; Γιατί έμεινε έγκυος και δεν πλήρωσε πρόστιμο γι' αυτό.

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=145911&catid=7

ΠΡΟΣΟΧΗ

Στο λινκ που παραθέτω, έχει την φωτογραφία του νεκρού βρέφους πάνω στο κρεββάτι της άτυχης μητέρας. Θέλει γερό στομάχι....

Σου προκαλεί φρίκη, αποτροπιασμό, θλίψη, σοκ.......

Είναι 7 μηνών άνθρωπος και ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ.

Θα μπορούσε όμως να είναι 2 μηνών, πάλι φόνος δεν θα ήταν ?????

KERRY KING Απεστάλη: 21/01/2012, 20:13:21
Καλησπέρα σας,

Είχα σκοπό να ανοίξω ένα νέο τόπικ με θέμα "ΕΝΝΕΑ ΜΗΝΕΣ και κάτι λεπτά..."

Ούτε πως ξέρω πως έφτασα σε αυτό το βίντεο, πέρα από το να πλαντάζω στο κλάμα με έχει προβληματίσει....

ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ????????

http://www.youtube.com/watch?v=sPAQWgBq6uI&feature=related

maria_mylwna Απεστάλη: 15/09/2009, 09:04:18
γεια σας ειμαι 21 κ εχω 1 κορη 7 μηνων ουτε 1 στιγμη δεν μετανιωσα που κρατησα το παιδι μου ενω αν το σκοτωνα θα το μετανιωνα 1 ολοκληρη ζωη! ειμαι ανηπαντρη κ μικρη σε ηλικια για τα ελληνικα στανταρ μητροτητας κ ολοι.. μαζι κ η μανα μου μου ελεγαν να το "ριξω" ομως ειμαι υπερμετρα ισως υπερηφανη που κρατησα το αγγελουδι μου κ τωρα μου γελαει... λυπαμαι κ απαξιω οσες ανοιγουν τα ποδια τους κ απολαμβανουν χωρις να σκεφτονται πως αυτη τους την απολαυση θα κληθει ισως να πληρωσει με πονο διαμελισμο κ αιμα 1 ανηπερασπιστο μωρο... κ δεν κανουν τα χρηματα 1 παιδι ευτυχισμενο μιλω για την ατακα τυπου¨.. "κ πως θα το μεγαλωσω?" αλλα η αγαπη αρα η μονη βασιμη ισως δικαιολογια ειναι "ναι ξερεις εκανα εκτρωση γιατι δεν μπορω να αγαπησω κανενα εκτος του εαυτου μου κ δεν θελω να χαλασω την διασκεδαση μου κ το βολεμα μου" ολα τα αλλα ειναι για να παρηγορουν την συνειδηση (την ποια???? χαχαχαχα) τους οσες το εχουν κανει. κ οσο για τις εκτρωσεις σε περιπτωσεις βιασμων απειλης της ζωης της γυναικας η παραμορφοσεις του μωρου αυτες αποτελουν μ ο λ ις το 1% των εκτρωσεν διεθνως.. (!!!!!) αρα μπορουμε να μιλησουμε για το υπολοιπο 99% πρωτα... σωστα? α κ στην ελλαδα μονο 1 στα 4 μωρα αποφασιζει η μητερα να το γεννησει δηλαδη 3 στα 4 αδειαζονται κομματιασμενα σε κουβαδες... κ σε αυτο το ποσοστο εχουμε πρωτια διεθνως!!!! α ρε ελλαδιτσα!!!!
KERRY KING Απεστάλη: 19/05/2009, 10:24:13
quote:
ΑΥΤΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΑ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΑΝΟΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΜΑΘΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΤΕ ΤΟ ΕΜΒΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΒΙΟΣΙΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΑΠΟΚΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΕΣ ΦΥΤΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ...

Τον έχω χεσμένο τον νόμο φίλε ΛΟΜΒΑΡΔΟΠΟΥΛΕ, μου θυμίζει την ατάκα "Το νόμιμο είναι και Ηθικό"....

Αν δεν είσαι γονιός πιστεύω πως δεν είσαι σε απόλυτη θέση να κρίνεις. Αν πάλι είσαι γονιός, χωράει μεγάλη κουβέντα. Και μόνο το ποστ της Cassandrart και ειδικά το σημείο "ήμουν πολύ τυχερή που κατάφερα να μείνω έγγυος μιας κι έχω κάποια γυναικολογικά θέματα που δεν θέλω να αναφέρω και όταν είδα πρώτη φορά το γιο μου ήταν μόλις 1,7mm ύψος και ήταν ήδη ανθρωπάκι", επιβάλει σε εμάς τους άντρες τουμπεκί ψιλοκομένη.....

Cassandrart Απεστάλη: 19/05/2009, 01:26:29
Δεν κάθησα να διαβάσω το debate γαιτί δεν πρόκειται να με πείσει κανείς ή να πεισθώ εγώ για κάτι άλλο πέρα από αυτό που πιστεύω. Προς τον αρχικό poster: Καλά τα είπες. Στην τελική αν δεν είσαι έτοιμη να γίνεις μάνα κοπέλα μου να προσέχεις που ανοίγεις τα πόδια σου κι αν θεωρείτε σωστή την έκτρωση σε παιδάκια με birth defects τότε επιστρέφουμε στον Καιάδα. Ακόμη και αποτέλεσμα βιασμού να είναι το παιδάκι δεν φταίει σε τίποτα. Καλύτερα είναι να γεννηθεί το παιδάκι και να δοθεί για υιοθεσία μιας και υπάρχουν χιλιάδες γυναίκες που δεν έχουν τη χαρα να μπορούν να μείνουν έγγυες για τον α, β λόγο. Εγώ ήμουν πολύ τυχερή που κατάφερα να μείνω έγγυος μιας κι έχω κάποια γυναικολογικά θέματα που δεν θέλω να αναφέρω και όταν είδα πρώτη φορά το γιο μου ήταν μόλις 1,7mm ύψος και ήταν ήδη ανθρωπάκι. Η παρακάτω εικόνα είναι 8 εβδομαδών έμβρυο. Φυσιολογικότατος ΑΝΘΡΩΠΟΣ.


---


...κι όσοι μας χαλάσανε σκουπίδια!

Edited by - Cassandrart on 19/05/2009 01:32:36

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr

Μετάβαση Στην Κορυφή Της Σελίδας
0.140625
Maintained by Digital Alchemy