ΘΕΟΣΟΦΙΑ και ΕΠΙΣΤΗΜΗ


από την Ασπασία Παπαδομιχελάκη
Θεοσοφικό Κίνημα - U.L.T. Αθήνα, http://www.ultathens.gr
ΤHEOSOPHY.GR, http://www.theosophy.gr

Θεοσοφία είναι ένας όρος συνώνυμος της πνευματικής γνώσης, που χρησιμοποίησε η επιφανής αποκρυφίστρια Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, για να εκφράσει στη Δύση του 19ου αιώνα τη "σύνθεση της επιστήμης, φιλοσοφίας και θρησκείας".

Ονομάζεται επίσης "Σοφία-Θρησκεία" που είναι η κληρονομιά όλων των λαών, επειδή "η Θεοσοφία είναι το υπόβαθρο και η βάση όλων των παγκόσμιων θρησκειών και φιλοσοφιών που διδάχθηκαν και εφαρμόστηκαν από ολίγους εκλεκτούς, από τότε που ο άνθρωπος κατέστη νοήμων"(1).

Στο "Κλειδί της Θεοσοφίας" η συγγραφέας, Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, λέει ότι "Η Θεοσοφία είναι συνώνυμη της Αιώνιας Αλήθειας"(2) και "η Θεοσοφία είναι Θεία Γνώση ή Επιστήμη, "Θεία Σοφία"(3).

Σύμφωνα με τον Ουϊλλιαμ Τζατζ, τον συνιδρυτή του Θεοσοφικού Κινήματος, "Η Θεοσοφία είναι ο ωκεανός της γνώσης … Δεν είναι μια πίστη ή ένα δόγμα σχηματισμένο ή εμπνευσμένο από άνθρωπο, αλλά είναι η γνώση των νόμων που κυβερνούν τα φυσικά, τα ψυχικά και τα νοητικά στοιχεία της φύσης και του ανθρώπου… Περιέχει τα πάντα μέσα της και δεν υπάρχει γι'αυτήν άλυτο μυστήριο. Στην ορολογία της δεν υπάρχει η λέξη "σύμπτωση" και επικαλείται την κυριαρχία του νόμου στο καθετί και σε κάθε περίπτωση."(4)

Η πνευματική αυτή γνώση εκφράστηκε μέσω μιας σειράς γραπτών κειμένων, εκ των οποίων τα πλέον γνωστά είναι "Η Αποκαλυμμένη Ίσις", "Η Μυστική Δοξασία", "Το Κλειδί της Θεοσοφίας" και "Η Φωνή της Σιγής".

Αυτό που διατυπώνεται στα γραπτά κείμενα της Ε.Π.Μπλαβάτσκυ και ονομάζεται Θεοσοφία, είναι "η συσσωρευμένη Σοφία των Εποχών…" Μας λέει ότι "η κοσμογονία της …. Δεν είναι ένα φανταστικό δημιούργημα ενός ή αρκετών μεμονωμένων ατόμων, αλλά ότι είναι η αδιάσπαστη καταγραφή που καλύπτει χιλιάδες γενιές Ενορατικών και οι οποίοι με τις αντίστοιχες εμπειρίες τους έλεγξαν και επιβεβαίωσαν τις παραδόσεις…. των διδασκαλιών ανωτέρων και εξελιγμένων όντων τα οποία επέβλεπαν την παιδική ηλικία της ανθρωπότητας. Και ότι για πολλούς αιώνες οι 'Σοφοί' της Πέμπτης Φυλής, εκείνοι που σώθηκαν από τον κατακλυσμό και τη μετατόπιση των ηπείρων, πέρασαν τη ζωή τους μαθαίνοντας και όχι διδάσκοντας… Κανένα όραμα μυημένου δεν γινόταν αποδεκτό, αν δεν ελεγχόταν και δεν επιβεβαιωνόταν από τα οράματα που πετυχαίνονταν με τέτοιο τρόπο, ώστε να στέκονται σαν ανεξάρτητες μαρτυρίες…"(5) τέτοιες που να συνάδουν με τις μαρτυρίες προηγούμενων Ενορατικών.

Η πνευματική αυτή γνώση που εκφράστηκε στη Δύση του 19ου αιώνα υπό τον όρο "Θεοσοφία" είναι μια σύγχρονη έκφραση της Άχρονης Θεοσοφίας ή της Σοφίας-Θρησκείας. Δικαιολογημένα ονομάζεται "Σύγχρονη Θεοσοφία", επειδή γνωστοποίησε στο πλατύ κοινό απόκρυφους νόμους - κάρμα, μετενσάρκωση, μεταθανάτια ζωή, εσωτερική σύσταση του ανθρώπου, αστρικό πεδίο, ψυχικά φαινόμενα και ερμηνεία τους - και γεγονότα που αφορούν την απόκρυφη εξέλιξη της ανθρωπότητας και του πλανήτη. Η δημοσιοποίηση των απόκρυφων έως τότε στοιχείων για τον άνθρωπο και την εξέλιξή του, υπήρξε ένα λάκτισμα ενάντια στον επιστημονικό υλισμό, τη θρησκευτική μισαλλοδοξία, την προκατάληψη και τη δεισιδαιμονία.

Το Θεοσοφικό Κίνημα σχηματίστηκε από την Ε.Π.Μπλαβάτσκυ και τους στενούς συνεργάτες, Χένρυ Στηλ Όλκοττ και Ουϊλλιαμ Τζατζ, το 1874, στη Νέα Υόρκη. Η πρώτη έκφραση του Κινήματος υπήρξε η ίδρυση της Θεοσοφικής Εταιρείας. Στη συνέχεια σχηματίστηκε η Εσωτερική Σχολή από την ίδια την ιδρύτρια στο Λονδίνο και αργότερα, μετά τον θάνατό της, σχηματίστηκε το "United Lodge of Theosophists"- "Ένωση Θεοσόφων" από τον Ρόμπερτ Κρόσμπυ, το 1909.

Η "Ενωση Θεοσόφων" ασχολείται κατ'αποκλειστικότητα με τη μελέτη και τη διάδοση των αυθεντικών κειμένων της Σύγχρονης Θεοσοφίας, όπως δόθηκαν από την Ε.Π.Μπλαβάτσκυ και τον Ουίλλιαμ Τζατζ.
Η ιδρύτρια διαβεβαίωσε ότι το έργο είναι μια έκφραση από τον πυρήνα της Αρχαίας Σοφίας, που διαφυλάσσεται από την Ιεραρχία των Μαχάτμας, δηλαδή των Πνευματικών Όντων που προηγούνται της ανθρώπινης εξέλιξης, καθώς έχουν κατακτήσει πνευματική αυτοσυνειδητότητα. Διαβεβαίωσε ότι το σύχρονο Θεοσοφικό έργο ήταν η γραμμή που δόθηκε από την Πνευματική Ιεραρχία ενώ η ίδια ανέλαβε να το εκφράσει και να το πραγματοποιήσει με τον δικό της τρόπο.

Η ΕΠΜ δεν δηλώνει "αυθεντία"', δηλώνει ότι είναι 'ο αγγελιαφόρος' από τη Μεγάλη και Αρχαία Στοά των Αντεπτ ή Διδασκάλων της Σοφίας. Και προσφέρει τις διδασκαλίες των Πρεσβύτερων Αδελφών της ανθρωπότητας ως "ένα μπουκέτο με λουλούδια που το μόνο δικό της σ'αυτό είναι το σχοινί που τα ενώνει".

Σύμφωνα με τα κείμενα της συγγραφέως, "Η Μυστική Δοξασία", το πλέον σπουδαίο έργο, περιλαμβάνει αποσπάσματα από την Αρχαία Σοφία, από το Βιβλίο των Τζιάν, του οποίου τα περιεχόμενα αποτελούσαν την προϊστορική Ενιαία Σοφία-Θρησκεία. "Ύστερα από μακρές χιλιετίες της πιο απόλυτης σιωπής και μυστικότητας, επιτράπηκε να βγεί στο φως το περίγραμμα λίγων θεμελιωδών αληθειών από τη Μυστική Δοξασία των αρχαϊκών εποχών."(6) , αναφέρει στο Προοίμιο.

Οι διαβασμένοι συγγραφείς του περασμένου αιώνα επέμεναν πως αποσπάσματα μιας "πρωταρχικής υπερφυσικής αποκάλυψης που δόθηκε στους πατέρες την ανθρώπινης φυλής"(7) πρέπει να έχουν διατηρηθεί στους ναούς της Ελλάδας και της Ιταλίας.

"Η Μυστική Δοξασία ήταν η παγκόσμια διαδεδομένη θρησκεία του αρχαίου και προϊστορικού κόσμου. Αποδείξεις της εξάπλωσής της, αυθεντικά αρχεία της ιστορίας της, μια πλήρης σειρά στοιχείων, που δείχνουν τον χαρακτήρα και την παρουσία της σε κάθε χώρα, μαζί με τις διδασκαλίες όλων των μεγάλων μυημένων της, υπάρχουν σήμερα στις μυστικές κρύπτες των βιβλιοθηκών που ανήκουν στην Απόκρυφη Αδελφότητα."(8)
"Ό,τι παρουσιάζεται σ'αυτούς τους τόμους έχει παρθεί από προφορικές όσο και από γραπτές διδασκαλίες…. Και είναι από τα αρχεία ενός λαού άγνωστου στην εθνολογία."(9)

Και ότι "Κατά τον 20ο αιώνα οι μελετητές θα αρχίσουν να αναγνωρίζουν ότι η Μυστική Δοξασία δεν ήταν ούτε επινόηση ούτε υπερβολή, αλλά αντίθετα ότι απλώς περιγράφηκε (η πανάρχαια πνευματική γνώση) και ότι τελικά οι διδασκαλίες της προηγούνται ακόμη και των Βέντα."(10)

Η Μυστική Δοξασία - στην πραγματικότητα είναι η σύγχρονη Θεοσοφική διδασκαλία - δεν είναι μια πραγματεία, ή μια σειρά κενών θεωριών, αλλά περιέχει όλα όσα μπορούν να δοθούν στον σύγχρονο κόσμο. Η αθανασία της ψυχής και η ύπαρξη του Θείου Σπινθήρα σε κάθε άτομο ζωής, είναι οι θεμελιώδεις αρχές της. Το καθετί που υπάρχει στη Φύση τείνει συνέχεια προς ένα ανώτερο στάδιο ζωής, γνώσης και σοφίας, και αυτό οφείλεται στην αυτό-αποκτημένη εμπειρία της κάθε ψυχής - που είναι μια Μονάδα ή ένας Σπινθήρας της Μίας Θείας Αρχής - μέσω των αδιάκοπων περιφορών της στα διαφορετικά πεδία του σύμπαντος και μέσω διαφορετικών σωμάτων και ειδών ζωής.

Η ύπαρξη των Σπινθήρων στον Χωροχρόνο πηγάζει από τον Νόμο της Περιοδικότητας που για τις ψυχές γίνεται "Κύκλος της Ανάγκης". Η Ζωή κινείται από το Κέντρο, που είναι το Πνεύμα, προς την περιφέρεια, που είναι η Ύλη και αντίστροφα από την Ύλη προς το Πνεύμα.

Η Ζωή είναι Κίνηση που ακολουθώντας τον ύψιστο νόμο της Περιοδικότητας εμφανίζει τους δύο πόλους της, που είναι θετικό-αρνητικό, φως-σκοτάδι, ζεστό-κρύο, αρσενικό-θηλυκό, καλό-κακό, γέννηση-θάνατος, ύπνος-εγρήγορση, κεντρόφυγο και κεντρομόλο. Η Ζωή κινείται από το Πνεύμα προς την Ύλη διαμορφώνοντας στην εξάπλωσή της πεδία που η διαφορά τους έγκειται στην πολύ, μέτρια ή ελάχιστη συμμετοχή του Πνεύματος στην ύλη τους. Αυτή η διαφοροποίηση σχηματίζει τα διαφορετικά πεδία του Κόσμου καθώς και τα διαφορετικά είδη των Μονάδων, που έχοντας λανθάνοντα τα θεία χαρακτηριστικά, αναγκάζονται από τον νόμο των περιοδικών περιφορών τους στα πεδία και μέσω των διαφορετικών ειδών της ζωής, να τα αναπτύξουν προοδευτικά και έτσι να εξομοιωθούν με τον Θείο Γενήτορά τους

"Η Μυστική Δοξασία" αφορά μια σειρά κειμένων τα οποία αναφέρονται στη διαδικασία της εμφάνισης της ζωής από τη Μία Θεία Αρχή έως το ελάχιστο άτομο, στους νόμους που κυβερνούν τον Κόσμο και ιδιαίτερα το πλανητικό μας σύμπαν, στην απόκρυφη εξέλιξη του πλανήτη και της ανθρωπότητας και στην Πνευματική Ιεραρχία που επιστατεί στη νοητική και πνευματική μας εξέλιξη. Οι θέσεις της μυστικής αυτής διδασκαλίας τεκμηριώνονται με έναν συγκερασμό θρησκειών, μυητήριων συστημάτων, μεταφυσικών διδασκαλιών και επιστημονικών απόψεων.

Τι περιλαμβάνει η Μυστική Δοξασία;

Περιλαμβάνει ένα ευρύτατο φάσμα πληροφοριών, που συνοψίζονται στα εξής:

Ο σκοπός αυτού του έργου είναι να δείξει ότι(11) :

Δέχεται ότι η Θεοσοφία είναι η πηγή των θρησκειών και της μυστικής διδασκαλίας και ότι οι εκφράσεις της στην ανθρωπότητα σε τακτά διαστήματα εμφανίζουν τις μεγάλες αφετηρίες της γνώσης, της μύησης και της θρησκείας, που με τη σειρά τους γίνονται οι αφετηρίες του πολιτισμού, των επιστημών, των γραμμάτων, των τεχνών, της μυστικής παράδοσης και της μυθολογίας. Χρησιμοποιεί τη συγκριτική των απόψεων για να αποδείξει πώς η αλήθεια, που είναι Μία, μπορεί να υπάρχει και σε άλλες όψεις της, αρκεί να το ερευνήσουμε. (δεύτερη θεμελιώδης πρόταση του Θεοσοφικού Κινήματος)

Η πρώτη θεμελιώδης πρότασή του Θεοσοφικού Κινήματος είναι η αδελφότητα των ανθρώπων και ο σεβασμός προς κάθε είδος ζωής. Η ενότητα των εκδηλωμένων προκαθορίζεται από την ύπαρξη της Μίας Θείας Ουσίας-Αρχής από την οποία πηγάζουν οι νόμοι και οι ψυχές. Αυτή είναι η Ριζική Αιτία του Σύμπαντος. Βρίσκεται κρυμμένη σε κάθε άτομο στο Σύμπαν και είναι το ίδιο το Σύμπαν. Η απροσωπία της είναι η θεμελιώδης ιδέα του Θεοσοφικού συστήματος.

Το Σύμπαν είναι η περιοδική εκδήλωση αυτής της άγνωστης Ουσίας, που είναι Πνεύμα, ενώ το Σύμπαν είναι Μάγια ή Χίμαιρα, γιατί μέσα σε αυτό όλα είναι μεταβλητά και παροδικά. Το Πνεύμα είναι το αθάνατο στοιχείο που είναι αιώνιο, απεριόριστο και πάνσοφο.

Το καθετί μέσα στο Σύμπαν όντας απόρροια της Μίας Θείας Ουσίας, είναι συνειδητό, δηλαδή προικισμένο με μια συνείδηση του δικού του είδους και πάνω στο δικό του πεδίο αντίληψης. Κάθε Μονάδα είναι ένα απειροελάχιστο τμήμα αυτής της Θείας Ουσίας. Αυτό το θείο τμήμα της κάθε Μονάδας είναι αθάνατο αν και δανείζεται πλήθος θνητών σωμάτων για να υπάρξει στα διαφορετικά πεδία του Κόσμου.

Η απόσταση ανάμεσα στο Πνεύμα και την Ύλη γεφυρώνεται με τον Νου, που είναι η δύναμη που αναπτύσσει την ατομική πνευματική νοημοσύνη και παράλληλα μέσω αυτής της διαδικασίας πνευματοποιείται η ύλη.
Ο άνθρωπος είναι μια Μονάδα που αναπτύσσει και καλλιεργεί τις αρχές της επιθυμίας και της νοημοσύνης και ο πλανήτης που τον φιλοξενεί είναι το σχολειό όπου εκπαιδεύεται να διακρίνει το Καλό (ό,τι συνάδει με το Θείο Αρχέτυπο και την Αρμονία) από το Κακό, μέσω των νόμων της Ανταποδοτικής Δικαιοσύνης και της Μετενσάρκωσης. Οι Πρεσβύτεροι Αδελφοί, που είναι οι Πνευματικοί Διδάσκαλοι, τον εκπαιδεύουν μέσω θρησκείας και μύησης, επιστήμης και πολιτισμού με σκοπό να κατακτήσει τη θεία αυτοσυνειδητότητα, γεγονός που θα τον εξομοιώσει με τη Θεία Ουσία του.

Η Μυστική Δοξασία αναφέρεται στις ιεραρχίες των Πνευματικών και Νοημόνων Όντων - Μάνου και Ντυάνι Βούδες- που θεωρεί τέκτονες της Θείας Σκέψης και των Νόμων της. Υπάρχουν ιεραρχίες που επιστατούν την εφαρμογή των Νόμων και την εξέλιξη της Ζωής, ενώ άλλες ιεραρχίες επικουρούν τη νοητική και πνευματική πρόοδο των Μονάδων, μέσω εκπαίδευσης. Οι Εκπαιδευτές ανήκουν στην Ιεραρχία της Συμπόνιας - λέγεται και Λευκή Αδελφότητα - και ως Πνευματικοί Διδάσκαλοι, Μαχάτμας, Βούδες και Θείοι Απεσταλμένοι διευρύνουν την ατομική συνειδητότητα με θρησκείες και μυήσεις, ώστε να την προσαρμόζουν προς τον Νόμο και τον Θείο Στόχο.
Το κύμα της εξέλιξης έχοντας στόχο την ενεργοποίηση και των επτά λανθανουσών δυνάμεων της Μονάδας, που είναι οι αντιστοιχίες των Κοσμικών Δυνάμεων, πορεύεται πάνω σε σφαίρες ζωής που αποτελούν την άλυσο των σφαιρών. Στη διάρκεια δισεκατομυρίων ετών, κάτω από συνθήκες που δίνουν διαφορετικές εμπειρίες, οι Μονάδες- Ψυχές αναπτύσσουν προοδευτικά τις λανθάνουσες δυνατότητές τους έως ότου κατακτήσουν θεία αυτό-συνειδητότητα.

Η εκδηλωμένη Ζωή πορεύεται μέσω του Μεγίστου Νόμου της Περιοδικότητας, του οποίου η παρουσία μέσω των νόμων του Κάρμα και της Μεντενσάρκωσης, καθορίζει την τάξη και την αρμονία των συμπαντικών πεδίων, καθώς και της ατομικής ζωής.

Ο Κόσμος είναι το σύνολο της Ζωής, στο Σώμα του οποίου, οι λιγότερο εξελιγμένες ζωές αποτελούν τμήματα σε πιο εξελιγμένα τμήματα Ζωής. Τα πλέον εξελιγμένα είδη στην ύπαρξη των οποίων, εμείς οι άνθρωποι αποτελούμε μέρη τους, είναι οι τελειωμένες πνευματικά Οντότητες, που ονομάζονται Θεοί, Αρχάγγελοι, Πλανητικοί Λόγοι και Ηλιακοί Λόγοι.

Το Σύμπαν είναι Μία Ενιαία Ύπαρξη, στην οποία όλες οι Μονάδες είναι τμήματα και απόρροιές της, βρίσκονται σε συνένωση αλλά όχι στην ίδια κατάσταση ουσίας, δηλαδή δεν βρίσκονται όλες στην ίδια συχνότητα, επομένως δεν εκφράζουν ίδιες δυνάμεις και ποιότητες. Στην ατομική εξέλιξη εκάστης Μονάδας (ψυχής) οφείλεται η διαφορά της σοφίας, της αγνότητας και της ευφυϊας τους και ανάλογα με την αξιολόγηση της ποιότητάς τους σε θεία, πνευματική, νοητική και φυσική, έγκειται η πνευματική τους ιεράρχηση και η απελευθέρωσή τους από τον κύκλο της Ανάγκης.

Η βάση της Ζωής όντας Ενιαία και Μία, προκαθορίζει την ενότητα των εκδηλωμένων. Αυτή η ενότητα ως θεμελιώδες και πρωταρχικό στοιχείο της Μίας Ύπαρξης, γίνεται ο Παγκόσμιος Νόμος που αποτυπώνεται στους νόμους της Φύσης και τον άνθρωπο. Η επιταγή του είναι αρμονική συνύπαρξη των ατομικών ψυχών με σεβασμό στη φυσική, νοητική και πνευματική αξιολόγηση των ενεργών δυνάμεών τους. Οι ανθρώπινες δυνάμεις αξιολογούνται από τη μικρή ή μεγάλη προσέγγισή τους προς το θείο στοιχείο, και αυτό αξιολογεί τον εξευγενισμό της ανθρώπινης φύσης καθώς και την αρετή της.

Με τους φυσικούς νόμους ασχολείται η επιστήμη, με τις αρετές ασχολούνται οι θρησκείες, οι μυήσεις και οι ίδιοι οι άνθρωποι, ιδιαίτερα όσοι αντιλαμβάνονται τις αιτίες της ύπαρξής τους, και τον στόχο της γήινης διαβίωσης.

Μυστική Δοξασία και Επιστήμη

Η Μυστική Δοξασία είναι η σύνθεση της φιλοσοφίας, της θρησκείας και της επιστήμης. Θεωρείται ότι είναι η πλέον πρόσφατη ανανέωση της πνευματικής γνώσης στον πλανήτη μας, που δόθηκε σε γραπτό λόγο. Τα κείμενά της, για τους ερευνητές του Μεταφυσικού, θεωρούνται μοναδικής αυθεντικότητας και σπουδαιότητας καθώς στις σελίδες της καταφεύγουν όσοι θέλουν να διαπιστώσουν την ορθότητα άλλων μαρτυριών και να συγκεντρώσουν πληροφορίες για την υπερβατική φύση του ανθρώπου, του πλανήτη και του σύμπαντος. Κάποιοι από τους απόκρυφους νόμους της, σήμερα επιβεβαιώνονται από τη σύγχρονη Φυσική.

Στην Κοσμογονία της αναφέρονται τα εξής: "… ένα-ένα τα γεγονότα και οι διαδικασίες στα εργαστήρια της Φύσης επιτρέπεται να βρούν τον δρόμο τους προς την ακριβή Επιστήμη, ενώ μυστηριώδης βοήθεια παρέχεται σε σπάνια άτομα κατά την αποκάλυψη του μυστηρίου της. Τέτοια γεγονότα συμβαίνουν συνήθως κατά το κλείσιμο των μεγάλων Κύκλων, σε συνδυασμό με τη φυλετική ανάπτυξη. Βρισκόμαστε στο τέλος του κύκλου των 5.000 ετών του τωρινού Άριου Καλιγιουγκά, και από τώρα μέχρι το 1897 ένα μεγάλο σχίσμα θα δημιουργηθεί στο Πέπλο της Φύσης και η υλιστική επιστήμη θα δεχτεί ένα θανατηφόρο χτύπημα."(12)

Ας δούμε το πώς η επιστήμη του 20ου αιώνα, που είναι "η επιστήμη των ορίων της γνώσης μας", όπως διατυπώθηκε από τον Καντ, προσεγγίζει με τον τρόπο της τους υπερβατικούς νόμους και πόσο κοντά στο Μεταφυσικό βρίσκεται η σύγχρονη φυσική με τις καινούριες θεωρίες της για την ύλη, την ενέργεια, τον σχηματισμό του φυσικού σύμπαντος και τις Μαύρες Τρύπες.

Στη Μυστική Δοξασία αναφέρεται ότι,
"Ο Χώρος είναι … το δοχείο και το σώμα του Σύμπαντος με τις επτά αρχές του. Είναι ένα σώμα απεριόριστης έκτασης του οποίου οι ΑΡΧΕΣ … που καθεμιά τους είναι μια επταδικότητα, εκδηλώνουν στον δικό μας φαινομενικό κόσμο μόνο το χονδροειδέστερο υλικό των υποδιαιρέσεών τους" (ΜΔ Ι, 342)

"Η ασταμάτητη Κίνηση είναι "η Μεγάλη Πνοή", που είναι αιώνια και πανταχού παρούσα. (Θεός, κατά τον Πλάτωνα, (Κρατύλος) προέρχεται από το ρήμα θέειν, κινούμαι, τρέχω)" (ΜΔ, Ι, 2)

"Ολόκληρη η έκταση των φυσικών φαινομένων προβάλλει από το Πρότυπο του Αιθέρα-Ακασά, …. Η σύγχρονη Επιστήμη μπορεί να διαιρεί τον υποθετικά κατανοημένο αιθέρα με όσους τρόπους θέλει. Ο πραγματικός Αιθέρας του Διαστήματος θα παραμείνει όπως είναι. Έχει τις επτά αρχές του, όπως και όλα τα άλλα στη φύση, και αν δεν υπήρχε Αιθέρας δεν θα μπορούσε να υπάρξει ήχος, επειδή είναι η κραδαινόμενη ηχητική πλάκα στη φύση σε όλες τις επτά διαφοροποιήσεις της." (ΜΔ Ι, 536)

"Το Χάος από τους αρχαίους ονομάζεται άλογο, γιατί παρίστανε και περιείχε μέσα του (Χάος και Χώρος όντας συνώνυμα) όλα τα Στοιχεία στη στοιχειώδη, αδιαφοροποίητη κατάστασή τους. Αυτοί έφτιαξαν από τον Αιθέρα, το πέμπτο στοιχείο, τη σύνθεση των άλλων τεσσάρων. …. Ο δικός τους Αιθέρας (των αρχαίων) ήταν ο Ακασά των Ινδουιστών. Ενώ ο Αιθέρας που γίνεται δεκτός στη φυσική δεν είναι παρά μια από τις υποδιαιρέσεις του, πάνω στο δικό μας πεδίο - το Αστρικό Φως των Καμπαλιστών με όλα τα κακά αλλά και τα καλά του αποτελέσματα." (ΜΔ, Ι 343)

Όπως αναφέρει η Ε.Π.Μ. (Ι, 587) "Ο υλισμός δεν μπορεί να δεχτεί την ύπαρξη τίποτε άλλου εκτός της ύλης, γιατί με την αποδοχή μιας αστάθμητης Δύναμης - πηγή και αρχή όλων των φυσικών Δυνάμεων - θα πρέπει να γίνουν αποδεκτές πραγματικά και άλλες νοήμονες Δυνάμεις και κάτι τέτοιο θα οδηγούσε πολύ μακριά την Επιστήμη."

Η Μυστική Δοξασία θεωρεί ότι υπάρχει η Μία Συμπαντική Κίνηση από την οποία προκύπτουν οι Δυνάμεις που στη φυσική μας διάσταση που είναι η έσχατη σύστασή τους, εμφανίζονται ως φυσικές δυνάμεις. Ο παράγοντας που μεταβιβάζει την Κίνηση με τους νόμους και τις δυνάμεις από πεδίο σε πεδίο ή και μέσα στο ίδιο πεδίο για να σχηματίσει σύνολα ζωής, ονομάζεται Φοχάτ. Είναι η δημιουργική δύναμη του Κοσμικού Ηλεκτρισμού και μεταφορικά ξεπήδησε "από τον εγκέφαλο του Πατέρα και την αγκαλιά της Μητέρας" και ύστερα μεταμορφώθηκε σε αρσενικό και θηλυκό, δηλαδή απέκτησε πολικότητα και η σκιά του στην ύλη είναι ο θετικός και αρνητικός ηλεκτρισμός. Το Φοχάτ είναι η γέφυρα ανάμεσα στο Πνεύμα και την Ύλη και η δημιουργική δύναμη που μεταφέρει τον Κοσμικό Νόμο και τον καταγράφει πάνω στην ύλη του Σύμπαντος και τον μετατρέπει σε νόμους, πεδία και ζωή.

"Οι Αποκρυφιστές λένε… ότι όλες οι ονομάζομενες δυνάμεις της Φύσης, Ηλεκτρισμός, Μαγνητισμός, Φως, Θερμότητα, κτλ, δεν είναι καθόλου τρόποι κίνησης υλικών μορίων, αλλά… στην έσχατη σύστασή τους, είναι οι διαφοροποιημένες όψεις εκείνης της Συμπαντικής Κίνησης …" ( ΜΔ, Ι 148)

Οι φυσικές δυνάμεις είναι οι σκιές και τα αποτελέσματα των πρωταρχικών Αιτίων στην ύλη. "Από το Άγνωστο Ένα… εκπορεύεται το Εκδηλωμένο Ένα…. Ο Συμπανιτικός Νους… είναι ο Δημιουργός…. Ο Φοχάτ … δρα πάνω στην εκδηλωμένη ουσία ή στο Ένα Στοιχείο …. Και διαφοροποιώντας το σε διάφορα κέντρα Ενέργειας, θέτει σε κίνηση τον νόμο της Κοσμικής Εξέλιξης που… γεννάει όλες τις διάφορες καταστάσεις ύπαρξης στο εκδηλωμένο Ηλιακό Σύστημα. Το Ηλιακό Σύστημα, που ήρθε σε ύπαρξη από αυτούς τους παράγοντες, αποτελείται από Επτά Αρχές (ή Στοιχεία), όπως και καθετί άλλο μέσα σε αυτά τα κέντρα." (ΜΔ, Ι, 110)
"Οι σφαίρες της δράσης των συνδυασμένων Δυνάμεων της Εξέλιξης και του Κάρμα είναι 1) η Υπερ-Πνευματική ή το Νοούμενο, 2) η Πνευματική, 3) η Ψυχική, 4) η Αστρο-αιθερική, 5) η Υπο-αστρική, 6) η Ζωτική και 7) η απόλυτα φυσική" (ΜΔ, ΙΙ, 621)

Υπάρχει, λοιπόν, μια συνεχής διαφοροποίηση που μεταβάλλει τελικά το εσωτερικό αίτιο σε φυσικό φαινόμενο. Έτσι οι ενεργοί απόγονοι των απόκρυφων δυνάμεων είναι ο Ηλεκτρισμός, ο Μαγνητισμός, ο Ήχος, το Φως, η Θερμότητα, η Συνοχή κτλ. Και οι ενεργοί απόγονοι της πρωταρχικής Ύλης-Ουσίας που συσσωρεύεται στην αρχή στο Ένα Στοιχείο, είναι τα στοιχεία που αντιλαμβανόμαστε ως αέρα, πυρ, ύδωρ και γη.

Η μελέτη και η έρευνα του ατομικού πυρήνα αποκάλυψε ισχυρότερες δυνάμεις που συγκρατούν τα πρωτόνια και ηλεκτρόνιά του, ενώ προκάλεσε ερωτήματα για τη σύνθεση των υποατομικών σωματιδίων. Το άτομο της φυσικής επιστήμης με τον θετικό πυρήνα και τα αρνητικά ηλεκτρόνια (νόμος της πολικότητας) επικαλυπτόμενα από χιτώνια και υπο-χιτώνια (διαφοροποίηση) έγιναν οι αιτίες να αντιληφθούμε τις διαφορές των στοιχείων και τις δυνάμεις που ενώνουν τα στοιχεία μεταξύ τους (παγκόσμιοι νόμοι). Η δομή του ατόμου και η σύνθεσή του είναι η μικρογραφία της Κοσμικής λειτουργίας και σύνθεσης, που θεμελιώνεται στους απόκρυφους νόμους που ήδη αναφέρθηκαν.

"Για να μπορέσει ο απλός αναγνώστης να κατανοήσει καλύτερα, πρέπει να ειπωθεί ότι η Απόκρυφη Επιστήμη αναγνωρίζει Επτά Κοσμικά Στοιχεία: τέσσερα καθαρά φυσικά και το πέμπτο (ο Αιθέρας) ημι-υλικό, μια και θα γίνει ορατό στον αέρα προς το τέλος του Τετάρτου Γύρου μας, για να κυριαρχήσει πάνω στα άλλα σε όλη τη διάρκεια του Πέμπτου." (ΜΔ, Ι, 12)

Τα Στοιχεία αντιπροσωπεύουν τις επτά διαφοροποιήσεις της Κίνησης που διαγράφει στο σύμπαν σχηματίζοντας έτσι επτά διαφορετικά πεδία ζωής, επτά διαφορετικές καταστάσεις συνειδητότητας και επτά δυνάμεις.

Το τελευταίο απόσπασμα αναφέρεται σε ένα πέμπτο στοιχείο, τον αιθέρα, που σήμερα έχει αρχίσει να γίνεται αποδεκτό, με τον τρόπο που το τεκμηρίωσε ο Αϊνσταϊν ως E=m.c2.
Ο Γάλλος Ντεμπροκλί, το 1922, αναφέρθηκε στον κυματοσωματιδιακό δυϊσμό της ύλης και της ακτινοβολίας, ενώ η Κβαντική Μηχανική επιχείρησε να κατανοήσει τη φύση της ακτινοβολούσας ενέργειας, δεχόμενη ότι το σωματίδιο είναι και κύμα φωτός.

Η ΕΠΜ(13) είπε ότι "τα άτομα ονομάζονται στον Αποκρυφισμό, "δονήσεις" (ΜΔ, Ι, 633), και αναφέρθηκε στην "κυματοειδή κίνηση των ζωντανών σωματιδίων". Περιέγραψε επίσης ότι η Συμπαντική Κίνηση πορεύεται πάνω σε δύο τόξα, το ένα καθοδικό από το πνεύμα προς την ύλη και αυτό λέγεται εξέλιξη και το άλλο ανοδικό από την ύλη προς το πνεύμα και αυτό λέγεται εισέλιξη.

Στο απόσπασμα ενός μοντέρνου συγγραφέα, του Τζον Γκρίμπιν(14) αναφέρεται ότι "… ένα διπλό κύμα ενώνει τον πομπό με τον δέκτη, που κατά το ήμισύ του αυτό το κύμα κινείται με επιβράδυνση μεταφέροντας θετική ενέργεια στο μέλλον, ενώ το άλλο ήμισυ κινείται με επιτάχυνση μεταφέροντας αρνητική ενέργεια στο παρελθόν…" Στην περίπτωση της Μυστικής διδασκαλίας, η επιβραδυμένη κίνηση είναι προς την ύλη, ενώ η επιταχυμένη είναι προς το πνεύμα.

Τμήμα ΙΙ

Η ανακάλυψη των ακτίνων Χ από τον Ρέϊντγκεν το 1895, η ανακάλυψη της ραδιοακτινοβολίας από τον Μπεκερέλ το 1896 και το ηλεκτρόνιο από τον Θόμσον το 1897 υπήρξαν οι ανακαλύψεις που άλλαξαν την όψη της επιστήμης και έδωσαν ένα γερό κτύπημα στον υλισμό.

Σύμφωνα με την επιστημονική άποψη, η θεωρία του Μπινγκ-Μπανγκ δέχεται ότι το σύμπαν είναι διαστελλόμενο και κατά τη διαστολή του σχηματίζονται ακτινοβολίες που φθάνουν έως την ακτινοβολία υποβάθρου (χαμηλή συχνότητα). Αυτό συμπίπτει με την απόκρυφη διαφοροποίηση των Δυνάμεων και των Στοιχείων, που περιγράφονται στα ανωτέρω αποσπάσματα.

Η γενική θεωρία της Σχετικότητας δίνει έναν καινούριο τρόπο αντίληψης της βαρύτητας.
Ο Αϊστάϊν δέχθηκε, στην αρχή της καριέρας του, ότι υπάρχει μια μυστήρια απωθητική δύναμη που θεώρησε "κοσμολογική σταθερά", που όμως αναθεώρησε λέγοντας πως αυτό υπήρξε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του, όταν ο αστρονόμος Χαμπλ(Hubble) απέδειξε ότι το σύμπαν διαστελλόταν. Από τελευταίες παρατηρήσεις απομακρυσμένων σουπερνόβα που εκρήγνυνται προέκυψε το συμπέρασμα ότι η διαστολή του σύμπαντος επιταχύνεται.

Όσον αφορά την ΕΠΜ, θεωρεί τη βαρύτητα ως τη μία όψη μιας μεγαλύτερης δύναμης που ονομάζει "έλξη και άπωση". "Είναι τόσο σίγουρο ότι ένας τέτοιος μαγνητισμός υπάρχει στη Φύση, όσο είναι σίγουρο πως δεν υπάρχει η βαρύτητα, όχι τουλάχιστον με τον τρόπο με τον οποίο διδάσκεται από την Επιστήμη η οποία ποτέ δεν έλαβε υπόψη της τους διάφορους τρόπους με τους οποίους η Δυαδική Δύναμη - που ο Αποκρυφισμός ονομάζει έλξη και άπωση - μπορεί να δρα μέσα στο ηλιακό μας σύστημα, στην ατμόσφαιρα της γης και πέρα, μέσα στον Κόσμο." (ΜΔ,Ι 497)

Ως προς την άποψη αυτή - της έλξης και της άπωσης - η Μυστική Δοξασία λέει ότι η Φύση καταρρέει και εξαφανίζεται από το αντικειμενικό πεδίο, για να αναδυθεί ξανά - ύστερα από μια περίοδο ανάπαυσης - από το υποκειμενικό πεδίο και να διαγράψει για άλλη μια φορά την πορεία της. Η εμφάνιση της Ζωής ονομάζεται Μανβαντάρα ή Αφύπνιση, ενώ η απόσυρση και η ανάπαυση της Ζωής λέγεται Πραλάγια ή Ύπνος. Το φαινόμενο των αντιθέτων ή της πολικότητας αντικατοπτρίζεται στις καταστάσεις και τα φαινόμενα της φύσης και του ανθρώπου, π.χ. ύπνος και εγρήγορση, ζωή και θάνατος, μέρα και νύχτα, διαστολή και συστολή, κλπ.
Η δεύτερη θεμελιώδης πρόταση της Μυστικής Δοξασίας αναφέρεται στην περιοδική εμφάνιση και εξαφάνιση του Κόσμου, "η εμφάνιση και εξαφάνιση των Κόσμων είναι σαν μια ρυθμική παλίρροια και άμπωτη." (ΜΔ, Ι, 17) και ο σπουδαιότερος νόμος που πάνω του στήνεται το παιχνίδι της αντικειμενικότητας είναι ο νόμος της περιοδικότητας, του οποίου την απόλυτη παγκοσμιότητα έχει παρατηρήσει η επιστήμη σε όλα τα φαινόμενα.
"Η απόλυτη παγκοσμιότητα εκείνου του νόμου της περιοδικότητας, της απόσυρσης και της ροής, που η φυσική επιστήμη έχει παρατηρήσει και περιγράψει σε όλα τα τμήματα της φύσης." (ΜΔ, Ι, 17)

Ο νόμος της περιοδικότητας αποδίδεται με το σχήμα του Κύκλου, που θεωρείται σχήμα θεϊκό και παγκόσμιο, σχήμα που αντικατοπτρίζεται στις καταστάσεις της ζωής μας.

"Σε κάθε έθνος ο Κύκλος ήταν το σύμβολο του Αγνώστου… Συμβολίζει τον Απεριόριστο Χρόνο στην Αιωνιότητα…. Γιατί ο κύκλος είναι …. Ο ΕΝΑΣ Κύκλος απ'όπου πρόβαλαν οι Κοσμικές σφαίρες… είναι το μυστηριώδες έμβλημα το οποίο, σύμφωνα με τον ορισμό ενός μυστικιστή, είναι "μια καμπύλη τέτοιας φύσης, ώστε ακόμα και το μικρότερο τμήμα της - αν η καμπύλη επεκταθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση - θα προχωρήσει και τελικά θα ξαναγυρίσει στον εαυτό του και θα σχηματίσει αυτή την ίδια καμπύλη ή εκείνο που ονομάζομε κύκλο." (ΜΔ, Ι, 114)

Όσον αφορά στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας λέει ότι η ύλη με την ύπαρξή της καμπυλώνει τον χωροχρόνο (βαρύτητα). Αλλά, σύμφωνα με την εσωτερική θεώρηση των πραγμάτων, και το Πνεύμα καμπυλώνει τον χωροχρόνο προς το δικό του κέντρο. Υπάρχει δηλαδή μια ανάλογη προς το Πνευματικό κέντρο έλξη που επιστρέφει τα εκδηλωμένα στη βάση τους.

Μαύρες Τρύπες

Η Μαύρη Τρύπα είναι μια κατάσταση της οποίας το πεδίο βαρύτητας είναι τόσο δυνατό ώστε το φως δεν μπορεί να διαφύγει. Ο Χρονικός Ορίζοντας των γεγονότων είναι εκεί όπου το φως χάνει την ικανότητα διαφυγής του από τη Μαύρη Τρύπα. Ό, τι περάσει μέσα δεν μπορεί να ξαναβγεί, λέει προς το παρόν η επιστήμη.
Οι Μαύρες Τρύπες σχηματίζονται από την εξαφάνιση μεγάλων άστρων, που η μάζα τους είναι τουλάχιστον διπλάσια του Ήλιου μας.

Ας δούμε, πώς αναφέρεται στη Μυστική Δοξασία, το φαινόμενο της Μαύρης Τρύπας.
Ονομάζεται Λάγια, που σημαίνει μια κατάσταση κατά την οποία η ύλη-ουσία γίνεται ομοιογενής και δεν έχει ικανότητα δράσης ή διαφοροποίησης.

Το Λάγια κέντρο ή η Μαύρη Τρύπα είναι το χαοτικό όριο ανάμεσα σε δύο πεδία ή σε δύο διαφορετικές καταστάσεις συνειδητότητας. Κατά την εσωτερική Κοσμογονία, τα Λάγια κέντρα σχηματίζονται στην παρθένα ύλη (επτά τέτοια) και είναι οι καταστάσεις-μηδέν στις οποίες ενυπάρχει ολόκληρο το σχέδιο του επικείμενου κόσμου. Όταν σημαίνει η ώρα, η Ζωή με όλες τις προδιαγραφές της αρχίζει να σχηματίζει τον Κόσμο εμπίπτοντας στις σπείρες της Κίνησης. "Ο Κοσμικός Θεός, αιώνιος, απεριόριστος, νέος και γέρος, με σπειροειδή μορφή", λένε οι Χαλδαϊκοί Χρησμοί.(Ι, 348)

Όταν ένας πλανήτης πεθαίνει, οι αρχές του και η ιστορία του μεταφέρονται σε μια λάγια κατάσταση, με εν δυνάμει αλλά λανθάνουσα ενέργεια, που, όταν διέρχεται τον κατάλληλο κύκλο της, αφυπνίζεται στη ζωή και αρχίζει να μορφοποιεί ένα καινούριο πλανήτη.

Μέσω του Φοχάτ, η Κοσμική Κίνηση σταματάει σε επτά αόρατα σημεία του Χώρου. "Η Μεγάλη Πνοή (Κίνηση-Φοχάτ) σκάβει στο Διάστημα επτά τρύπες μέσα στο Λάγια(15), για να τις αναγκάσει να περιστρέφονται στη διάρκεια του Μανβαντάρα." (ΜΔ, Ι, 148)

Το Λάγια είναι το σημείο μηδέν ή γραμμή. Είναι η περιοχή της απόλυτης αρνητικότητας. Είναι η ρίζα και η βάση όλων των καταστάσεων της υποκειμενικής και αντικειμενικής ζωής. Είναι ένα ουδέτερο κέντρο, ένα περιορίζον σημείο οποιουδήποτε συνόλου αισθήσεων.

"Τα επτά Λάγια κέντρα είναι τα επτά σημεία-Μηδέν, χρησιμοποιώντας τον όρο Μηδέν με την έννοια που τον χρησιμοποιούν οι χημικοί, για να δείξουμε ένα σημείο από το οποίο … αρχίζει η κλίμακα αρίθμησης της διαφοροποίησης. Από αυτά τα Κέντρα - πέρα από τα οποία η Εσωτερική φιλοσοφία μας επιτρέπει να αντιληφθούμε το αμυδρό μεταφυσικό περίγραμμα των 'Επτά Γιών' της Ζωής και του Φωτός, τους Επτά Λόγους των ερμητικών και άλλων φιλοσόφων - αρχίζει η διαφοροποίηση των στοιχείων που λαμβάνουν μέρος στον σχηματισμό του Ηλιακού μας Συστήματος." (ΜΔ,Ι,138-140)

"Τα άφθαρτα Λάγια κέντρα έχουν μεγάλη σημασία και το νόημά τους πρέπει να κατανοηθεί πλήρως, αν πρόκειται να έχουμε μια καθαρή αντίληψη της αρχαϊκής Κοσμογονίας,…. Οι κόσμοι δεν είναι κτισμένοι ούτε πέρα, ούτε πάνω από, ούτε μέσα στα Λάγια κέντρα, γιατί το σημείο-μηδέν είναι μια κατάσταση και όχι ένα μαθηματικό σημείο." (ΜΔ, Ι 145)

Στην προηγούμενη παράγραφο διαφαίνεται ότι, δεδομένης της διαφοροποίησης, τα Λάγια κέντρα υπάρχουν σε κάθε πεδίο και αποτελούν τα σημεία-μηδέν στα οποία καταλήγει η προηγούμενη κατάσταση για να ξεκινήσει η επόμενη, και συνάμα αποτελούν το αρχείο της ζωής για οτιδήποτε εμφανίζεται στο σύμπαν.. Οι Μαύρες Τρύπες είναι σημεία Λάγια του φυσικού σύμπαντος.

Συγκεκριμένα, η ΕΠΜ αναφέρει ότι οι Πρωτογεννημένοι που είναι οι Επτά Γιοί του Φωτός - οι Επτά Λόγοι ή οι Επτά Ακτίνες - είναι "οι κατασκευαστές της μορφής από τη μη-μορφή". Είναι αυτοί που γεωμετρούν και στολίζουν τον Χώρο ή το Διάστημα.

Η ΕΠΜ λέει οι Γιοί του Φωτός, επειδή ο αριθμός Επτά είναι ο αριθμός της δημιουργίας, σχηματίζουν Επτά Λάγια κέντρα στο θείο και υποκειμενικό πεδίο ή στο πεδίο της μη-μορφής και στη συνέχεια άλλα επτά κέντρα στην αντικειμενικότητα, στην οποία και ανήκουμε και είναι ο κόσμος της μορφής.

Η ΕΜΠ περιγράφει τα επτά πρώτα Κέντρα ως "σκαμμένες τρύπες στο Διάστημα" μέσω των οποίων η πνευματική ροή καναλιζάρεται προς τον υλικό-αντικειμενικό κόσμο. Ετσι υπάρχουν Επτά Λάγια αόρατα πίσω και πάνω από Επτά Λάγια κέντρα που είναι τα θεμέλια του ορατού σύμπαντος. "Τα Λάγια…. Σημεία δίχως έκταση… είναι τα υλικά από τα οποία οι 'Θεοί' και άλλες αόρατες δυνάμεις ενδύουν τους εαυτούς τους με σώματα." (ΜΔ, Ι, 530)
Το πολυδιάστατο σύμπαν αποτελείται πρωτίστως από το πεδίο του Φωτός και του Πνεύματος και στη συνέχεια από το πεδίο της δευτερεύουσας δημιουργίας που είναι από σκοτάδι και ύλη. Η δε Ζωή κινείται από μέσα προς τα έξω, από το πνευματικό προς το υλικό, επειδή το Πνευματικό Στοιχείο είναι η Καθοδηγητική Δύναμη και Διάνοια.

Ας δούμε πώς ερμηνεύει η Ε.Π.Μ. τα σημεία Λάγια σε σχέση με την ανθρώπινη συνειδητότητα. "… ένα ουδέτερο κέντρο είναι το περιορίζον σημείο οποιουδήποτε συνόλου αισθήσεων. Έτσι φανταστείτε δύο διαδοχικά πεδία ύλης που έχουν ήδη σχηματιστεί. Το καθένα απ'αυτά αντιστοιχεί σε ένα κατάλληλο σύνολο αντιληπτικών οργάνων. Είμαστε αναγκασμένοι να παραδεχθούμε ότι ανάμεσα σε αυτά τα δύο πεδία ύλης συμβαίνει μια ασταμάτητη κυκλοφορία και αν ακολουθήσουμε τα άτομα και τα μόρια του κατώτερου στον μετασχηματισμό τους προς τα πάνω, θα φτάσουν σε ένα σημείο όπου θα περάσουν εντελώς έξω από την ακτίνα των οργάνων που χρησιμοποιούμε στο κατώτερο πεδίο. Πράγματι, για μας η ύλη του κατώτερου πεδίου, στο σημείο αυτό, χάνεται από την αντίληψή μας…" (ΜΔ, Ι, 148)

Το απόσπασμα αυτό έχει σχέση με τη μεταφορά της ατομικής συνειδητότητας από πεδίο σε πεδίο και είναι προφανές ότι για την αντίληψη μιας άλλης διαφορετικής κατάστασης ζωής απαιτούνται ανάλογα όργανα. Τα διαφορετικά όργανα αναπτύσσει ο άνθρωπος με την ατομική του βούληση και προσπάθεια, οπότε, αν το καταφέρει, έχει τη συνειδητότητα και άλλων καταστάσεων, που υπερβαίνουν τη φυσική. Τότε έχει μια διαφορετική γνώση που προηγείται της επιστημονικής. Ενώ η επιστημονική γνώση έχει τα δικά της όρια εκείνα που της επιτρέπουν τα όργανα και οι μαθηματικοί υπολογισμοί. Όμως, ο πραγματικός σκοπός της επιστήμης είναι να αποδεικνύει προοδευτικά την ύπαρξη του Παγκόσμιου Νόμου σε όλες τις διαστάσεις και τις εκφάνσεις του Κόσμου και τελικά να εναρμονιστεί με την Πνευματική Επιστήμη, την αιώνια Σοφία-Θρησκεία.
Στην Κοσμογονία της αναφέρεται ότι στον 20ο αιώνα οι επιστήμονες θα αρχίσουν να διαπιστώνουν ότι η Μυστική Δοξασία δεν είναι εφεύρεση ή υπερβολή , αλλά αντίθετα μια έκθεση εσωτερικών γεγονότων.

Απόκρυφη εξέλιξη της Ανθρωπότητας

Ο Β' τόμος της Μυστικής Δοξασίας(16), αναφέρεται στην απόκρυφη εξέλιξη της ανθρωπότητας και του πλανήτη.
Η κύρια ιδέα της Ανθρωπογένεσης είναι, ότι "Το κύμα της εξέλιξης στο οποίο ανήκουν οι ανθρώπινες Μονάδες, έχοντας στόχο την ενεργοποίηση και τέλεια οργάνωση των πέντε λανθανουσών δυνάμεών τους, πορεύεται πάνω σε σφαίρες ζωής που αποτελούν την άλυσο των σφαιρών και στη διάρκεια δισεκατομυρίων ετών, κάτω από συνθήκες που δίνουν διαφορετικές εμπειρίες, οι Μονάδες- Ψυχές αναπτύσσουν τις λανθάνουσες δυνατότητές τους αυτές με τις οποίες τις σφραγίζει ο Θείος Πατέρας"

Οι δυνάμεις-αρχές που θα πρέπει να αναπτυχθούν στην παρούσα άλυσο, που είναι η Τέταρτη στη σειρά των Επτά, έχουν ήδη προηγηθεί τρεις, είναι το Μάνας δηλαδή η Νοημοσύνη στο συνδυασμό της με την Επιθυμία ή το Κάμα. Με την τελειοποίηση αυτών των δύο αρχών, ο άνθρωπος θα εξευγενισθεί και θα αποκτήσει την ικανότητα της Αφηρημένης Σκέψης και ένα μεγάλο τμήμα της Παγκόσμιας Σοφίας. Ο στόχος της αλύσου είναι να γίνει πρώτα άνθρωπος και στη συνέχεια Ουράνιος Άνθρωπος.

Στη διαδικασία της επίτευξης του τελικού στόχου της παρούσας αλύσου, η ανθρώπινη Μονάδα αναγκάστηκε να διέλθει μέσα από ποικίλα σχήματα ζωής που αναφέρονται συγκεκριμένα από τη Μυστική Δοξασία, από τον Πλάτωνα υπο μορφή μύθων, από την παγκόσμια μυθολογία και τις θρησκευτικές παγκόσμιες Γραφές. Οι Τιτάνες και οι Γίγαντες της Ελληνικής Μυθολογίας, φαίνεται πως δεν είναι αποκυήματα φαντασιώσεων αλλά όντα υπαρκτά τα οποία έζησαν εκατομύρια χρόνια πριν. Η Ελληνική, η Βιβλική, η Σλαβική μυθολογία και ιστορία, όπως επίσης και οι πίστεις των Σλάβικων λαών μιλούν για "πεδιάδες γιγάντων".

Η εσωτερική παράδοση, όπως αναδεικνύεται από τη Σύγχρονη Θεοσοφία, αναφέρει ότι το ανθρώπινο σχήμα πριν από δέκα οκτώ εκατομύρια χρόνια ήταν τεράστιο, ότι οι άνθρωποι είχαν τότε μια διαφορετική αντιληπτική ικανότητα, και ότι τέτοιοι άνθρωποι-γίγαντες ζούσαν σε προηγούμενες ηπείρους - Λεμούρια και Ατλαντίδα - πριν αυτές καταβυθιστούν από τον κυκλικό νόμο της Καταστροφής.

Εδώ και κάποια χρόνια οι μετρήσεις της σύχρονης επιστήμης με 'τον άνθρακα 14' ανακαλύπτουν σκελετούς γιγάντων ηλικίας δύο και μισό εκατομυρίων ετών (Θεσσαλονίκη, Θήρα, Ρουμανία).

Στα αρχεία του Γεωλογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Φραντσίσκο και στα αρχεία του Γεωλογικού Τμήματος στην Ουάσινγκτον DC (επίσης στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου) υπάρχουν καταθέσεις από τους Dr Hubbard και Dr.Osborn για την ανακάλυψη απολιθωμένων γιγάντων.

Γύρω στα 1922 και στα 1926 έγιναν ανακοινώσεις ότι ανακαλύφθηκαν απολιθώματα τριών γιγάντων. Τα απολιθώματα βρέθηκαν στην κοίτη του Ηavasupai- πρόκειται για φαράγγι - στην Αριζόνα. Φωτογραφίες τους με κάθε λεπτομέρεια υπάρχουν στο Σαν Φραντσίσκο και Ουάσιγκτον, στο Τμήμα Γεωλογίας.
Η ανακάλυψη, η έρευνα και η μέτρηση έγινε από τον καθηγητή της Γεωλογίας και Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Dr Hubbard και τον βοηθό του Dr.Osborn. Η ανακάλυψη διακόπηκε και σταμάτησε εξαιτίας μιας κατολίσθησης που εξαφάνισε την περιοχή. Όμως, υπάρχουν αναφορές και φωτογραφίες στα αρχεία και των δύο Πανεπιστημίων.

Ο άνδρας Γίγαντας ήταν 27 πόδια, δηλαδή 9 μέτρα, η γυναίκα 24 πόδια ή 8 μέτρα και το παιδί ήταν 18 πόδια ή 6 μέτρα. Οι απολιθωμένες φιγούρες τους φαινόντουσαν στον βράχο κοντά στην κοίτη του φαραγγιού ενώ άλλα σημεία τους ήταν θαμμένα στο τείχος του φαραγγιού.

Ο κ.Ντένμπερκ, αξιόλογο μέλος του Θεοσοφικού Κινήματος, αναφέρει ότι είδε αυτές τις φωτογραφίες σε ηλικία 18 ετών, επειδή ήταν στην κατοχή του πατέρα του.

Από το National Geographic αναφέρεται ότι στην Πολιτεία Carson, βρέθηκαν πατημασιές γιγάντων, που όπως λέει η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ "Αν τα απολιθωμένα αποτυπώματα που βρέθηκαν στο Κάρσον της Νεβάδα, ΗΠΑ, είναι ανθρώπινα, τότε υποδηλώνουν γιγαντιαίους ανθρώπους…." (ΜΔ, ΙΙ 755)

Οι Τιτάνες ήταν πραγματικοί, ζωντανοί άνθρωποι, ύψους από έξι έως τρισήμιση μέτρα. Ακόμα και οι ομηρικοί ήρωες εμφανίζονται να κρατούν όπλα με μέγεθος και βάρος πέρα από τη δύναμη και του πιο δυνατού ανθρώπου της σύγχρονης εποχής.

"Ούτε δυο φορές δέκα άνθρωποι τον τεράστιο ογκόλιθο δεν μπορούσαν να σηκώσουν, άνθρωποι σαν αυτούς που ζουν σε τούτες τις εκφυλισμένες μέρες." λέει ο Όμηρος.

Υπάρχουν δύο είδη 'γνώσης'. Η μία, είναι η εξωτερική γνώση, που ο άνθρωπος αποκτά με τη λογική των αισθήσεων και την χρησιμοποιεί για να ικανοποιεί τις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Η εξωτερική γνώση είναι σπουδαία, επειδή μέσω των αισθήσεων και της λογικής ο άνθρωπος διαμορφώνει και τελειοποιεί τα ψυχολογικά και φυσικά του στοιχεία, τα οποία και χρησιμοποιούνται από την ψυχή του για κατοικία. Το ψυχολογικό και φυσικό του σώμα είναι οι διόπτρες μέσω των οποίων η ατομική ψυχή παρατηρεί τα πράγματα του φυσικού και αστρικού μας κόσμου και μέσω αυτών πρόκειται να εκφράσει στο μέλλον τις πνευματικές δυνάμεις της, που τώρα ληθαργούν.

Η άλλη Γνώση, είναι η εσωτερική και προέρχεται από την ενατένιση της εσωτερικής ζωής και των νόμων της. Είναι η γνώση που κερδίζεται με την υπέρβαση των αισθήσεων και τον έλεγχο του νου.

Ο Πλάτωνας τοποθετεί την επιστήμη στην εξωτερική γνώση, ενώ υποστηρίζει ότι θα πρέπει να υπάρχει μια άλλη γνώση ανώτερη που στηρίζεται σε 'αυτόφωτες' προτάσεις που συνάδουν με την 'Αρχή του Παντός'. Αυτές οι προτάσεις είναι θεμελιώδεις και δεν αναιρούνται, όπως γίνεται από την εξωτερική επιστήμη, επειδή δεν στηρίζονται σε προσωρινές υποθέσεις αλλά στη "διαλεκτική" μέσω των Ιδεών. Η διεργασία της ανόδου στην "αφετηρία του παντός" και της επανακαθόδου θα προχωρούσε "από Ιδέες διαμέσου Ιδεών καταλήγοντας σε Ιδέες" ΣΤ, 511 b-c). Θα λέγαμε ότι η "διαλεκτική" θα αναιρούσε τα αξιώματα των υπαρχουσών επιστημών (τας υποθέσεις αναιρούσα, (Ζ 533 c), γιατί μέσω διαλεκτικής προκύπτουν αλήθειες ακόμα πιο θεμελιακές.
"Στις επιστήμες η ενατένιση είναι αποτέλεσμα ενός συλλογισμού. Αυτός που κάνει τον συλλογισμό αυτοκαταφεύγει στις σκέψεις και όχι στις αισθήσεις, αλλά η έρευνά του μένει στις υποθέσεις, χωρίς να ανεβαίνει στην αρχή… είναι ανίκανος να έχει μια κατανόηση των πραγμάτων, αν και αυτά είναι κατανοητά, αν συνοδεύονται από την αρχή τους." (Πολιτεία, 511 c-d, Γλαύκων)

Η διδασκαλία και η φιλοσοφία που δίνονται στην ανθρωπότητα μέσω ενατένισης της πνευματικής ζωής από κατάλληλους ανθρώπους που λέγονται ενορατικοί, απεσταλμένοι, φιλόσοφοι και μύστες, είναι πνευματική γνώση και επιστήμη. Στα κείμενά τους καταγράφονται οι υπερβατικές πραγματικότητες που στο οριοθετημένο από τις πέντε αισθήσεις και τη λογική των συγκεκριμένων πραγμάτων, περιβάλλον μας, φαίνονται απίστευτα και πέρα από κάθε λογική.

Σήμερα, αργά αλλά προοδευτικά, κάποια υπερβατικά στοιχεία καθώς και πληροφορίες για το κρυμμένο παρελθόν της ανθρωπότητας, αναγνωρίζονται και γίνονται είτε καινούριοι φυσικοί νόμοι είτε γεγονότα που προστίθενται και συμπληρώνουν ελλείποντες κρίκους της προϊστορίας. Ήδη η σύγχρονη Φυσική αναγνωρίζει μια νέα κατάσταση ύλης που ονομάζει ενέργεια. Αυτή η κατάσταση προσθέτει ένα ακόμη στοιχείο, το πέμπτο, στα ήδη προηγούμενα τέσσερα (φωτιά, αέρας, νερό, γη).

Η Μυστική Δοξασία που λέγεται και Βιβλίο της Ζωής, περιέχοντας την αιώνια και σταθερή Θεία Επιστήμη, κατάλληλα προσαρμοσμένη στα όσα μπορεί να αποδεχθεί και να αντιληφθεί η σύγχρονη ανθρωπότητα, αποτελεί την πηγή της υπερβατικής γνώσης, του σύγχρονου πολιτισμού και της επιστημονικής έρευνας. Το γεγονός ότι υπερβατικοί νόμοι και δυνάμεις, εμφανίζονται ως νέες επιστημονικές θεωρίες, αποδεικνύει την πνευματική γνησιότητα αυτού του κολοσσιαίου Θεοσοφικού έργου που κατέγραψε η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ υπό τον τίτλο "Η Μυστική Δοξασία", το οποίο, όπως θα αποδειχθεί στο μέλλον, θα αποτελέσει τη βάση της επιστήμης, εκπαίδευσης, θρησκείας και πολιτισμού.

Παραπομπές:
(1) Θεοσοφικό Γλωσσάριο, σ.328 (Αγγλική έκδοση)
(2) Κλειδί της Θεοσοφίας, της Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, σ.302
(3) Κλειδί, σ.1
(4) Ο Ωκεανός της Θεοσοφίας, Ου.Τζατζ
(5) ΜΔ, Ι, 273
(6) ΜΔ, Ι xxii
(7) ΜΔ, Ι, xxx
(8) ΜΔ, Ι, xxxiv
(9) ΜΔ, Ι, xxxvii
(10) ΜΔ, I, xxxviii
(11) ΜΔ, Ι, viii
(12) ΜΔ, Ι 612
(13) ΕΠΜ: εννοείται η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ
(14) Gribbin John, "Schrodinger's Kittens or the Search for Reality" New York:Back Bay Books, 1995
(15) Λάγια-σημείο μηδέν ή γραμμή, η περιοχή της απόλυτης αρνητικότητας, το κέντρο του ουδέτερου άξονα, ένα ουδέτερο κέντρο που περιορίζει ένα οποιοδήποτε σύνολο αισθήσεων, δύο διαδοχικά πεδία ύλης διαφορετικά μεταξύ τους. Υπάρχει ανάμεσά τους κυκλοφορία αλλά κάποια στιγμή φθάνουν σε ένα σημείο που περνούν εντελώς έξω από την ακτίνα των οργάνων που χρησιμοποιούν είτε στο ένα είτε στο άλλο πεδίο, το σημείο αυτό λέγεται 'ουδέτερο κέντρο' ή Λάγια. Η σύγχρονη επιστήμη το ονομάζει Μαύρη Τρύπα και προς το παρόν έχει διαπιστώσει μέρος της λειτουργίας του.
(16) Η Μυστική Δοξασία αποτελείται από δύο τμήματα, το πρώτο αφορά στην Κοσμογένεση και το δεύτερο στην Ανθρωπογένεση. Στην Ελληνική έκδοση υπάρχει σε τέσσερεις τόμους. (εκδόσεις Πνευματικός Ήλιος)

Πηγές:
- "Τι είναι η Θεοσοφία" από τον Ντάλλας Ντένμπρεκ
- "A Prophecy in the Secret Doctrine" του Doss McDavid, δημοσιευμένο στο περιοδικό Fohat, Vol. IX, Number I
- "The Cosmogenesis and Metaphysics of the Secret Doctrine - Section III", http://www.zeropoint.ca/divinem3-2
- "The God Particle of Leon Maurer - a contemporary Einstein of Mysticism", http://www.zeropoint.ca/microcosm_4-7bleonmaurer.htm
- http://superstringtheory.com

Περισσότερα…
Θεοσοφικό Κίνημα - U.L.T. Αθήνα, http://www.ultathens.gr
ΤHEOSOPHY.GR, http://www.theosophy.gr

Ασπασία Παπαδομιχελάκη,
e-mails: aspa@ultathens.gr, aspasia@theosophy.gr

Στείλτε τα δικά σας σχόλια και παρατηρήσεις στο arthra@esoterica.gr

_-= ESOTERICA.gr Forums - Ομάδες Συζήτησης & Έρευνας =-_

Δείτε κι άλλες συναρπαστικές ειδήσεις και έρευνες από τον χώρο του
Ανεξήγητου, του Εσωτερισμού και της Μεταφυσικής

 

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ