Avallon:
«Είναι η πρώτη φορά μετά από τόσο καιρό που είσαι εδώ που μου απευθύνεις το λόγο και δυστυχώς είναι για το ποιό αμφιλεγόμενο θέμα... Πολύ ενδιαφέρον αυτό...»Εξίσου ενδιαφέρων ο τρόπος που συντάσσεις. Τι εννοώ:
Α) Είναι η πρώτη φορά που σου απευθύνω τον λόγο σε αυτό το φόρουμ;
Β) Είναι η πρώτη φορά που σου απευθύνω τον λόγο σε αυτό το θέμα;
Γ) Σου έχω απευθύνει ξανά τον λόγο, σε αυτό το φόρουμ, αλλά πέρασε καιρός από την τελευταία φορά που το έκανα;
Δ) Σου έχω απευθύνει ξανά τον λόγο, σε αυτό το θέμα, αλλά πέρασε καιρός από την τελευταία φορά που το έκανα;
Avallon:
«το ποιο αμφιλεγόμενο θέμα»
Έλα ντε... Το Ποιο;; ((Το «πιο» για εσένα, το γνωρίζεις εσύ καλύτερα.))
Avallon:
«Αφού έχεις διαβάσει το θέμα από την αρχή θα είδες λοιπόν ότι και γω δεν έχω ιδέα για αυτό όπως και το ότι το θέμα αυτό δεν ήταν δικό μου.»
Τι εννοείς;
Α) Δεν έχεις ιδέα για το θέμα ΜΟΝΟ; ή
Β) Δεν έχεις ιδέα ΚΑΙ για το ότι το θέμα δεν ήταν δικό σου;
Επιπλέον: Από που βγάζεις αυτό το συμπέρασμα; Δηλαδή:
Α) ότι διάβασα το θέμα από την αρχή;
Β) ότι είδα πως δεν έχεις ιδέα για το θέμα ή/και ότι το θέμα δεν είναι δικό σου;
Avallon:
«Αμαλία χαίρομαι που εσύ τουλάχιστον θυμάσαι το συγγραφέα του θέματος.
Απ'ότι φαίνεται κάποιοι εδώ μέσα έχουν επιλεκτική μνήμη.»
Το πρώτο σκέλος δεν με αφορά- δεν είμαι η Αμαλία. Όσον αφορά στο δεύτερο: Είναι εμφανές ότι αναφέρεσαι στην Μεγαλειότητά μου και αναρωτιέμαι πώς το συμπεραίνεις αυτό, μιας και εκ των πραγμάτων/συνθηκών δεν γνωριζόμαστε τόσο ώστε να έχεις άποψη για την μνήμη μου. Βάσει της «πεπατημένης εσωτεριστικής-λογικής» θα έπρεπε να τσακώσω το τυρόγαλο και να αρχίσει το πατιρντί στο οποίο αναλώνεστε συχνά πυκνά ((κατ-εμέ άνευ λόγου και ουσίας)). Παρόλα αυτά θα το προσπεράσω ως τέτοιο, συμφωνώντας μαζί σου και υπενθυμίζοντάς σου την γνωστή Μπαλανική φράση περί του φαίνεσθαι+του είναι. Τέλος, θα σου ζητήσω, να σκεφτείς, αν εις βάθος αναφέρεσαι ΚΑΙ στον εαυτό σου. Και πριν βιαστείς ξανά, θέλω ((για την ακρίβεια: απαιτώ / ως παλαιό μέλος που είσαι)) να διαβάσεις προσεκτι-κότερα αυτά που σου έθεσα ως ερωτήματα στην αρχή της παρούσας επισύναψής μου και να αναρωτηθείς ποιος λόγος και ποια Ανάγκη σε κάνουν να γράφεις έτσι. Σε διαβεβαιώ πάντως ότι όλα τα παραπάνω που σου έγραψα, δεν τα έγραψα για να σου μάθω συντακτικούς κανόνες, ούτε για να παίξουμε τις κουμπάρες ((μου είναι αδιάφορο)). Από κάποιους εδώ-μέσα περιμένω μεγαλύτερη υπευθυνότητα αν όχι οξύνοια. Είτε μου απαντήσεις είτε όχι, εγώ δεν θα σχολιάσω περαιτέρω, αλλά έχει σημασία να το κάνεις ((για εσένα)).
Στο δια ταύτα...
Avallon:
«Δεν ξέρω αν ισχύουν όλα αυτά περί μυστικής σέκτας, αυτό όμως που ξέρω μετά από αρκετό ψάξιμο είναι ότι τα σύμβολα πολλές φορές έχουν διπλή έννοια ανάλογα με ποιός τα χρησιμοποιεί (βλ.πεντάλφα) και ομοιοτρόπως συμβαίνει το ίδιο με το παγώνι.»
Avallon, δεν είναι τα σύμβολα που έχουν διπλή ή τριπλή έννοια, αλλά οι ερμηνείες από τον «επεξεργαστή» κάθε εγκεφάλου, βάσει της θέσης+θέασής του. Τα σύμβολα είναι αυτό που είναι ((ΑΠΟΛΥΤΑ)), αλλά «δυστυχώς» η ανθρώπινη λογική εμ-μένει στο περίβλημα ((Υ)), πάντα με δια-χωριστική τάση/δράση.
Avallon:
«Ετσι λοιπόν μπορεί σε κάποια άλλη θρησκεία ή αίρεση στο Ιράν να συμβολίζει τη ματαιοδοξία ή το "κακό" όπως σωστά μας ανέφερε ο Κέλσος αλλά εδώ τουλάχιστον στην Ελλάδα που το 90% είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι το ίδιο σύμβολο συμβολίζει τον παράδεισο και τους φύλακες του Θρόνου που τα φτερά τους "πάντα τα ωρούν" ... Αυτό βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι ελληνική σέκτα (αν υπάρχει) απλά κάνω αναφορά στο διττό του θέματος...»
Ομοίως με τα παραπάνω / και επιπλέον: το πολιτιστικό και ιστορικό πλαίσιο διαμορφώνει τόσο την «μαζική» αντίληψη όσο και την προσωπική/ειδική σχέση του ανθρώπου με τα σύμβολα, σε καθημερινή πρακτική, αλλά αυτό δεν αναιρεί την ΟΥΣΙΑ τους, που είναι ΜΙΑ και ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ. Είναι τέτοια όμως η ανθρώπινη φύση ((και κατόπιν μακράς και κοπιαστικής πορείας στον Χρόνο)) που «δυσκολεύεται» να προσεγγίσει αυτήν την ουσία, που εξαρχής+εντέλει την εν-περιέχει / είτε είναι Χ.Ο., είτε ο Γέρος του Βουνού αυτοπροσώπως!
Υστερο-γραφικώς:
Avallon:
«Αν είναι να βγει κάτι καλό από αυτό ας μαστιγωθώ! 
»
Δεν υπάρχει καλό-κακό, Avallon. Υπάρχει μ αρέσει-δεν μ αρέσει. ((Μην βιάζεσαι..........))
((Ανταποδίδω το εικονίδιο / εις διπλούν*))
Αυτά τα ολίγα και ελπίζω σαφή.
Μ©Ζ infected by religion_mode.........
------------------------------------------
* KAI ως «αγαπητή»! 
H Θηλυκή-Αρχή είναι «Το Α + το Ω» κι όχι απλώς «το αλατοπίπερο» της κοσμοθέασής μου! ((BUT: call me AL.......... > the Great! 
))
