Αποτελεί η προσήλωση στην ιουδαϊκή μήτρα πηγή προόδου και Σοφίας για τον Έλληνα πολίτη ή παραπλάνηση στα θολά νερά της θρησκοληψίας?

Να υπενθυμίσουμε ότι οι Αναβαπτιστές είναι αυτοί που αναζωπύρωσαν τη Χιλιαστική ιδέα, και από τους Αναβαπτιστές πέρασε σε πολλά μετέπειτα Χιλιαστικά κινήματα η αρχική ιδέα.

Η ιδέα αυτή πέρασε στις ημέρες μας και στις περισσότερες Προτεσταντικές θρησκείες τής Ελλάδας καθώς και σε όλα σχεδόν τα παρακλάδια των λεγομένων «Σπουδαστών τής Γραφής», οι οποίοι την κληρονόμησαν από τους Αντβεντιστές από όπου και αποσπάστηκαν. Όσοι γνωρίζουν το θέμα (ελάχιστοι) τους έχουνε μάθει ως Χιλιαστές μέσω των «Μαρτύρων του Ιεχωβά», που με τη σειρά του είναι παρακλάδι των «Σπουδαστών της Γραφής».

Επειδή λοιπόν ως συνήθως συγκεντρώνονται οι συζητήσεις προς τα κακώς κείμενα της ορθοδοξίας, και καλώς γίνεται, σπεύδουν από ότι πλέον έχει διαφανεί ορισμένοι να καπηλευτούν την κριτική που ασκείται προς όφελος…..του δικού τους μαντριού!!

Και επειδή η μεταπήδηση από το ένα μαντρί στο άλλο δεν αποτελεί πρόοδο αλλά πελατειακό μάρκετινγκ, είτε αυτοί λέγονται Χιλιαστές ή Μάρτυρες, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να καταθέσουμε τις απόψεις μας περί αυτού του θρησκευτικού ολοκληρωτισμού και των όποιων διαστάσεων του.

Άλλο οι υποθέσεις και η πίστη αγαπητέ, και άλλο η ιστορική πραγματικότητα καθώς και οι παραδόσεις των Ιουδαίων. Με υποθέσεις μπορούμε πολλά να πούμε, αλλά γι’αυτό και θέτουμε υπό το μικροσκόπιο τις γραφές, ώστε να αναδειχθεί ΞΕΚΑΘΑΡΑ και ευδιάκριτα για τον καθένα η ορθότητα ή όχι. Τα συμπεράσματα ούτως ή άλλως είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση.

Κανείς δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο. Πόσο μάλλον η «παράδοση».

Η Μαρία ή Μύριαμ, δεν προκύπτει από πουθενά ότι έλκει την καταγωγή της από γενιά Δαυίδ. Δεν είναι λίγο παράξενο ένα τόσο σημαντικό θέμα, μια βασική προϋπόθεση εκπλήρωσης της προφητείας, να παραμένει ουσιαστικά άνευ οικογενειακών στοιχείων, να μην χάνει ούτε έναν λόγο ο κατ’εξοχήν ιδρυτής του Χριστιανισμού Παύλος, να μην υπάρχει μια εκτενή αναφορά του περίλαμπρου βασιλικού της δέντρου?

Μήπως είναι λοιπόν άλλοι οι βαθύτεροι λόγοι ετούτης της ένοχης μουγκαμάρας? Μήπως για παράδειγμα η αποφυγή μιας σύλληψης σύμφωνα με τα πρότυπα της Παλαιάς Διαθήκης, όπου προβάλλεται η αναγκαιότητα της ύπαρξης σπέρματος βασιλικού γένους? Μήπως η αναδρομική έρευνα στο βασιλικό γένος δεν ταυτίζονταν με τις χρονολογίες που αναδείκνυε η Καινή Διαθήκη της Κωνσταντίνειας Χριστολογίας του Ρωμαιοχριστιανισμού? Μήπως μια πραγματική Μαρία θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα παρά θα έλυνε?

Πολλά τα ερωτήματα, ΚΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ ΟΙ «ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ». Γιατί λοιπόν?

nikostheater:
«Φυσικα,η γενεαλογιες των ευαγγελιστων εχουν διαφορες,αφου εγιναν ανατρεχοντας σε προφορικες παραδοσεις και σε διαφορετικες εποχες,και φυσικα ηταν μια εποχη διωγμων και αναπτυξης της νεας θρησκειας.οπως φανταζεστε,δεν ηταν δυνατον να εχουν την ανεση να ψαχνουν για απολυτα ακριβη στοιχεια εν μεσω διωξεων,σε αναντιστοιχια με την ανεση που αφοριζει ο schabe τοσο ανετα εν ετει 2004»

Γιατί πιστεύεις ότι έγραφαν οι Ευαγγελιστές σύμφωνα με προφορικές παραδόσεις και όχι σύμφωνα με κείμενα? ΠΟΙΟΣ ήτανε αυτός που κυνήγαγε τους όποιους Αποστόλους εν έτη 50μχ ή 100μχ? Μήπως δεν κυνήγαγε κανείς κανέναν αλλά απλά τα όσα αναφέρονται ως «πραγματικότητα» είναι ένα σύνολο από πολλά και από πολλές εποχές?

Τα στοιχεία βάση των οποίων προκύπτουνε ανακρίβειες είναι ούκ ολίγα, τα στοιχεία πάνω στα οποία πατάς αγαπητέ ποια είναι? Ευχαρίστως να τα δούμε και να τα συζητήσουμε εφόσον συμβάλλουν στην όποια τέλος πάντων ανατροπή.

Και κάτι ακόμα: ο Schwabe δεν αφορίζει κανέναν και τίποτα. Η σύγκριση, η έρευνα, η αμφισβήτηση είναι αυτή που καταδεικνύει καταστάσεις και ανακολουθίες. Εάν εσένα σου φαίνεται ένα αποτέλεσμα, έστω και υπό αίρεση, ως «αφορισμός», τότε μάλλον έχουμε εντελώς αντίθετη γνώμη για την έννοια της λογοκρισίας και της ιστορικής ταύτισης.

Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε ότι από ΣΠΕΡΜΑ ΔΑΥΙΔ θα προέλθει ο Σωτήρας της Ιουδαίας και θα διοικήσει τη γη.

Είναι τελικά πράγματι έτσι τα όσα περιγράφονται και στην Καινή Διαθήκη?

Α) «Ώμοσεν ο Κύριος με αλήθειαν είς τον Δαβίδ, και δεν θέλει το αθετήσει, Από τον καρπόν του σώματος σου θέλω βάλει επάνω εις τον θρόνο σου» (Ψαλμοί ρλβ’11)

Β) «Ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει ο Κύριος, ότε θέλω ανεγείρει είς τον Δαβίδ βλαστόν δίκαιον, και βασιλεύς θέλει βασιλεύσει, και ευημερήσει, και εκτελέσει κρίσιν και δικαιοσύνη επάνω εις την γην» (Ιερεμίας κγ’5)

Από τα παραπάνω εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης είναι εμφανέστατο ότι δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στο γεγονός ότι ο αναμενόμενος Μεσσίας ΘΑ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΠΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ, ΑΠΟ ΣΠΕΡΜΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΓΕΝΙΑΣ.

Ενώ μια παρόμοια διαβεβαίωση μας δίνει και ο Παύλος (Ρωμαίους Α’3) ως προς την καταγωγή από την Βασιλική γενιά του Δαβίδ (μιας και αλλιώς δεν γίνεται να χαρακτηρισθεί ο Ιησούς ως εκπλήρωση της προφητείας), γεννούνται ορισμένα βασανιστικά ερωτήματα.

Εφόσον αποδεχόμαστε την ερμηνεία που δίνει η Καινή Διαθήκη ως προς την άμωμο σύλληψη της παρθένου Μαρίας, και δεδομένου ότι ο Ιησούς δεν έχει θνητό πατέρα, είναι ηλίου φαεινότερο ότι είναι αδύνατον να έλκει την καταγωγή του από σπέρμα βασιλικό μιας και δεν προήλθε από μια ερωτική συνεύρεση του Ιωσήφ που ήταν απόγονος Δαβίδ.

Επομένως, στο πρόσωπο του Ιησού της Καινής Διαθήκης ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΚΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ. Και αυτό διότι όπως ξεκάθαρα βλέπουμε η προφητεία μιλά για ΚΑΡΠΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ και όχι κάποια επέμβαση αγγέλου!

Υποστηρίζουν βέβαια πολλοί ότι ο Ιησούς έλκει την βασιλική καταγωγή του από την μητέρα του. Αν και αστήρικτο παντελώς ας δούμε τις πιθανότητες.

Οι Ευαγγελιστές Ματθαίος και Λουκάς μας μιλούν για το γενεαλογικό δέντρο του Ιησού. Ο καθένας όμως…….λέει και μια άλλη ιστορία!

1.Στο Κατά Ματθαίον, το γενεαλογικό δένδρο του Ιησού ξεκινάει από τον Αβραάμ, ενώ στο Κατά Λουκά από τον Αδάμ.

2. Στο Κατά Ματθαίον, οι πρόγονοι του Ιησού μέχρι τον Αβραάμ είναι 40, ενώ στο Κατά Λουκά 56. Συνολικά μεταξύ των δύο ευαγγελίων συμφωνούν μόνον 16 ονόματα!

3. Στο Κατά Ματθαίον, πατέρας του Ιωσήφ (παππούς του Ιησού) είναι ο Ιακώβ, ενώ στο Κατά Λουκά ο Ηλί.

4. Στο Κατά Ματθαίον, ως γιος του βασιλέως Δαυίδ και πρόγονος του Ιησού αναφέρεται ο γνωστός βασιλιάς Σολομών, ενώ στο Κατά Λουκά όχι.

5. Από τον βασιλιά Δαυίδ μέχρι τον Ματθά (Μαθθά), προπάππου του Ιησού, μόνον δύο ονόματα συμφωνούν μεταξύ τους, ο Σαλαθιήλ και ο γιός του Ζοροβαβέλ.

Ωστόσο, στο Κατά Ματθαίον αυτοί είναι ο 11ος και 12ος πρόγονος, ενώ στο Κατά Λουκά ο 20ος και 21ος πρόγονος. Από τα υπόλοιπα ονόματα των προγόνων του Ιησού, ούτε ένα δεν συμφωνεί μεταξύ του!

6. Από τον Αβραάμ μέχρι τον βασιλιά Δαυίδ, στο Κατά Ματθαίον αναφέρονται 13 πρόγονοι, ενώ στο Κατά Λουκά 14. Ωστόσο αυτό το μέρος του γενεαλογικού δένδρου παρουσιάζει συμφωνία ονομάτων μεταξύ των δύο ευαγγελίων, ίσως επειδή οι συγγραφείς των ευαγγελίων χρησιμοποίησαν ως κοινή πηγή την «Παλαιά Διαθήκη».

Ας δούμε όμως και αντιφάσεις…ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ!!

1. Στο Κατά Ματθαίον Α’,17 αναφέρεται: «Πάσαι ουν αι γενεαί από Αβραάμ έως Δαυίδ γενεαί δεκατέσσαρες, και από Δαυίδ έως της μετοικεσίας Βαβυλώνος γενεαί δεκατέσσαρες, και από της μετοικεσίας Βαβυλώνος έως του Χριστού γενεαί δεκατέσσαρες». Αν και Αβραάμ έως και Δαυίδ: 14, Σολομών έως και Ιεχονίας: 14, ωστόσο……..Ιεχονίας έως και Ιησούς: 13!!

2. Στο Κατά Ματθαίον Α’,21 αναφέρεται: «τέξεται δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν, αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών».

Ωστόσο, αμέσως παρακάτω αναφέρεται Α’,22-23: «22 Τούτο δε όλον γέγονεν ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό κυρίου δια του προφήτου λέγοντος, 23 Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν, και καλέσουσιν το όνομα αυτού Εμμανουήλ, ο έστι μεθερμηνευόμενον μεθ' ημών ο Θεός».

Δηλαδή….πόθεν εκ των προφητών προκύπτει Ιησούς = Εμμανούηλ παρακαλώ?

Αλλά ακόμη και εάν κλείναμε εντελώς τα μάτια μας σε όλα ετούτα, ΟΥΔΕΙΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣΕ ΜΕ ΜΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΚ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ!

Οι γυναίκες δεν λογαριαζόντουσαν κατά την εβραϊκή παράδοση ως σημείο αναφοράς για την καταγωγή ενός ατόμου, και αυτό για τον απλό λόγο ότι πίστευαν πως ολόκληρος ο άνθρωπος βρίσκεται και απορρέει από το σπέρμα του άνδρα (γι’αυτό και δεν υπάρχει αναφορά καμίας γυναίκας στα δυο γενεαλογικά δέντρα). Ας μην ξεχνάμε ότι η ύπαρξη ως προς το ωάριο της γυναίκας δεν ανακαλύφθηκε πριν το 1827.
Η γυναικεία μήτρα θεωρούνταν μονάχα ως το χώμα μέσα στο οποίο φυτεύονταν ο καρπός .Όπως υπήρχε άγονο χώμα μέσα στο οποίο δεν μπορούσε να φυτρώσει η σοδειά έτσι μιλά και η Παλαιά Διαθήκη για την μήτρα που δεν γεννά παιδιά.

Επομένως, δεν έχουμε καμία απολύτως ένδειξη που να συνηγορεί υπέρ της βασιλικής καταγωγής του Ιησού από την Μαρία. Αυτό που μάλιστα μπορούμε να διακρίνουμε μέσα από τα λόγια του Ευαγγελιστή Λουκά είναι ότι Η ΜΑΡΙΑ ΕΙΧΕ ΛΕΥΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΑΥΙΔΙΚΗ!

Ο Λευϊ ήταν ο προπάππους του Ααρών και του Μωυσή. Ο Λουκάς λοιπόν αναφέρει ότι η Ελισάβετ, η οποία ήταν κόρη του Ααρών, ήταν ξαδέρφη της μητέρας του Ιησού Μαρίας.

Συγκεκριμένα:
« Έζησε κατά τας ημέρας του Ηρώδου του βασιλέως της Ιουδαίας κάποιος ιερεύς, που ελέγετο Ζαχαρίας, από την τάξιν των λειτουργών του Ναού…και η γυναίκα του ήτο απόγονος του Ααρών και το όνομα της ήτο Ελισάβετ» (Κατά Λουκά Α’5)

«Και ιδού η Ελισάβετ η συγγενής σου και αυτή συνδειληφυϊα υιόν έν γήρει…» (Κατά Λουκάν Α’36)

Επομένως βλέπουμε ότι η συγγένεια της Μαρίας ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Ας δούμε και κάποιους λόγους ακόμα όμως.

Έτσι, ο Ιησούς Χριστός της Καινής Διαθήκης κατάγεται σαρκικά μόνο από το γένος της Μαρίας. Ο μπαμπάς του Χριστού ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΓΕΝΟΣ, πόσο μάλλον δε από ΚΑΡΠΟ ΣΩΜΑΤΟΣ όπως προστάζει η προφητεία της Παλαιάς Διαθήκης!

Κι όμως Ευσέβιος της Καισαρείας γράφει ότι η Μαρία κατάγεται από το βασιλικό γένος των Ιουδαίων αφού παντρεύτηκε τον Ιωσήφ που ήταν ιερέας και καταγόταν από τον Δαυίδ.

Για κακή τους τύχη όμως και εδώ υπάρχει ένα σοβαρότατο κόλλημα: Σύμφωνα με τον ιουδαϊκό νόμο οι Ιουδαίοι ιερείς όφειλαν να παντρευτούν γυναίκα από την φυλή τους. Πράγμα που δεν συμβαίνει με την αγνώστων λοιπών στοιχείων Μαρία!!!!

Βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμα και εάν αναλύσουμε τα όσα ανιστόρητα και αστήρικτα λένε, ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

Βέβαια, υπάρχει και η πίστη αλλά και η παραπλάνηση των αυτόκλητων νέο-προφητών τύπου MELETHTHS, οπότε τα συμπεράσματα περί της σοβαρότητας αλλά και των βαθύτερων σκοπών όλων ετούτων των καταστροφολόγων……ΔΙΚΑ ΣΑΣ.

(Ε ρε τι παθαίνει ο άνθρωπος στα δίχτυα της Χαλδαϊκής μαγείας…)

Πολύ σωστά θεωρείς κατά την άποψη μου. Πικρό αλλά αληθινό.

Είναι απορίας άξιο το ΠΟΥ μπορεί κάποιος να υποβιβάσει την έννοια της ΘΕΟΦΙΛΙΑΣ και της θρησκευτικότητας…….

Nα συμπληρώσω κάτι που παρέλειψα σχετικά με τους χιλιαστές...

Εχω ενα βιβλιαράκι.. λέγεται ``Σκοπιά``.. και απεικονίζει το Θεό επάνω σε ενα σύννεφο και ολόγυρα του Μάρτυρες του Γιαχβέ, να τιμωρεί τους ανθρώπους.. δείχνοντας τους με το δάχτυλο. Οι μάρτυρες του Γιαχβέ ολόγυρα στο Θεό δείχνουν να χαμογελούν μάλλον ικανοποιημένοι..
Το βιβλιαράκι αυτό το φυλάω.. οπως φυλάω και αλλα πολλά...το φυλάω για να τους το δείχνω.. να δείχνω την άνθρώπινη αλλαζονεία.. μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν ακόμα οτι είναι οι ``εκλεκτοί του Θεού`` επειδή είναι οπαδοί ενός συγκεκριμένου δόγματος... και οι υπόλοιποι ολοι εχουν ``κατουρήσει`` στο πηγάδι..

Εκτός αυτού γνωρίζουν και διδάσκουν οτι οι θέσεις στον ``Παράδεισο`` είναι περιορισμένες.. θα πάει δηλαδή ενας ορισμένος αριθμός .. χιλιαστών.

Τώρα ανοίγουμε ένα μεγάλο και πονεμένο θέμα. Προσωπικά δε, μιας και Μακεδόνας, προσπαθώ να συγκρατώ τα νεύρα μου μπροστά στην χαλαρή ως και ανεγκέφαλη στάση των πολιτικών μας τα τελευταία 50 χρόνια!

Όχι αγαπητέ, δεν μας κυνηγάνε μονίμως τίποτα εβραϊκά φαντάσματα. Μας κυνηγάει ο ωχαδερφισμός και η πολιτική καρέκλα. Μας κυνηγάει το δόγμα του «δε βαριέσαι βρε αδερφέ» και η λογική του «ποιος βγάζει τα κάστανα από την φωτιά».

Όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις, όπως οι Σκοπιανοί, όταν πεινάς για μια ταυτότητα και ένα αποκούμπι, όπως οι Σκοπιανοί, τότε ΜΑΧΕΣΑΙ. Και μάχεσαι με κάθε μέσο. Θεμιτό και αθέμιτο.

Βέβαια, από την άλλη το θέμα το γνωρίζαμε εδώ και δεκαετίες ολάκερες. Αλλά βλέπεις θέλαμε να είμαστε καλοί γείτονες στην προσπάθεια της Γιουγκοσλαβίας του Τίτο και έτσι λέγαμε «και ποιος τους λογαριάζει μωρέ!»

Ξέρεις εδώ και πόσα χρόνια ακούω στην Γερμανία να μιλάνε για Mazedonien και να εννούνε τα Σκόπια? ΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟ? ΠΟΤΕ ΣΥΓΚΑΛΕΣΑΜΕ ΔΙΕΘΝΗ ΜΕΣΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΜΕ? ΠΟΤΕ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΗΚΑΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ? ΠΟΤΕ?

Μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε εάν ποτέ εκπληρωθεί η ευχή του Νίτσε και από ελληνίζοντα φαντάσματα γίνουμε και πάλι έλληνες?