Παράλληλα με τα άλλα δύο topics γνώσης που έχω ανοίξει και συνεχίζω, ξεκινώ κι ένα τρίτο με θέμα το Κάρμα και την Μετενσάρκωση.

Το υλικό είναι από επιλογές που έχω κάνει κι έχω μεταφράσει μέσα από sites θεοσοφικού περιεχομένου. Έτσι επικεντρώνονται περισσότερο στην θεοσοφική αντίληψη αυτών των δύο θεμελιωδών εννοιών της εσωτερικής σοφίας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαφορετικές θεωρήσεις αλλά, η προσωπική μου άποψη είναι ότι είναι από τις πιο σοβαρές θεωρήσεις του σύγχρονου εσωτερισμού. Έτσι ξεκινώ αυτήν την σειρά που θα μας πάρει αρκετό καιρό.

Στο τέλος θα υπάρχει ένα μέρος με απαντήσεις στις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που γίνονται για αυτό το θέμα.

Κι εδώ όπως και στα άλλα topic δεν θα σχολιάσω ούτε θα απαντήσω εκτεταμένα πριν ολοκληρωθεί αυτή η σειρά.

Δέστε τις... ζώνες σας και ξεκινάμε

ΚΑΡΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ
ΜΕΡΟΣ 1o

Θεωρούμε το Κάρμα σαν τον Υπέρτατο Νόμο του Σύμπαντος, την πηγή και τη ρίζα όλων των άλλων νόμων που υπάρχουν μέσα στη φύση.

Το Κάρμα είναι ο αλάνθαστος νόμος που διευθετεί και ρυθμίζει το αποτέλεσμα κάθε αιτίας, στο φυσικό, νοητικό και πνευματικό επίπεδο της ύπαρξης. Καθώς καμιά αιτία δεν παραμένει χωρίς το αποτέλεσμα της, από την μεγαλύτερη μέχρι την ελάχιστη, από μια κοσμική διαταραχή μέχρι την κίνηση του χεριού μας, και καθώς το όμοιο παράγει όμοιο, το Κάρμα είναι αυτός ο αόρατος και άγνωστος νόμος που ρυθμίζει με σοφία, με διάκριση και ισονομία κάθε αποτέλεσμα στην αιτία του, στέλνοντας την τελευταία πίσω σ' αυτόν που την παρήγαγε.

Παρ' όλο που ο ίδιος ο Νόμος είναι άγνωστος η δράση του είναι αντιληπτή. Δεν ξέρουμε τι είναι το Κάρμα για τον καθένα και στην ουσία του, δεν ξέρουμε πώς δουλεύει, δεν μπορούμε να καθορίσουμε ούτε να περιγράψουμε τον τρόπο δράσης του με ακρίβεια.

Για να μπορέσουμε να κάνουμε τον τρόπο λειτουργίας του Κάρμα, μέσα στις περιοδικές ανανεώσεις του Σύμπαντος, πιο φανερό και διακριτό στον μαθητή, αυτός πρέπει να εξετάσει μαζί μας την εσωτερική συμπεριφορά των καρμικών κύκλων πάνω στην Συμπαντική Ηθική. Το ερώτημα που τίθεται είναι, αν μπορούν αυτοί οι μυστηριώδεις διαχωρισμοί του χρόνου, που ονομάζονται Γιούγκας και Κάλπας από τους Ινδούς και, με τόσο γραφικό τρόπο, κύκλοι ή δαχτυλίδια από τους Έλληνες, να έχουν κάποια άμεση σχέση με την ανθρώπινη ζωή;

Ακόμη και η "εξωτερική" φιλοσοφία εξηγεί ότι αυτοί οι αέναοι κύκλοι του χρόνου πάντα επιστρέφουν στον εαυτό τους περιοδικά και νοητικά στο χώρο και στην αιωνιότητα. Υπάρχουν "κύκλοι της ύλης" και υπάρχουν "κύκλοι της πνευματικής εξέλιξης". Φυλετικοί, εθνικοί και ατομικοί κύκλοι. Μπορούμε να πετύχουμε μια βαθύτερη κατανόηση στον τρόπο λειτουργίας αυτών των κύκλων με τον εσωτερικό διαλογισμό.

Υπάρχει μια προκαθορισμένη πορεία στη γεωλογική ζωή του πλανήτη μας, όπως στην ιστορία, παρελθούσα και μελλοντική, των φυλών και των εθνών. Αυτό σχετίζεται στενά με αυτό που ονομάζουμε Κάρμα και, οι Δυτικοί Πανθεϊστές, Νέμεση ή Κύκλους. Ο Νόμος της Εξέλιξης, μας μεταφέρει τώρα επάνω στο ανοδικό τόξο του κύκλου μας, όταν τα αποτελέσματα θα εμφανιστούν για άλλη μια φορά μέσα στο κύκλο, και θα ξαναγίνουν οι (τώρα ουδετεροποιημένες) αιτίες, και όλα τα όντα που είχαν επηρεαστεί από τις προηγούμενες θα έχουν ξανακερδίσει την αρχική τους αρμονία. Αυτός θα είναι ο κύκλος του δικού μας γύρου, μια στιγμή μέσα στη διάρκεια αυτού του μεγάλου κύκλου ή της Μαχαγιούγκα.

Καθώς ο πλανήτης περιστρέφεται μια φορά το χρόνο γύρω από τον ήλιο, και κατά το ίδιο διάστημα γυρνάει μια φορά κάθε 24 ώρες γύρω από τον άξονα του, δημιουργώντας μικρότερους κύκλους γύρω από ένα μεγαλύτερο, έτσι είναι και το έργο των μικρότερων κυκλικών περιόδων, που ολοκληρώνονται και ξαναρχίζουν μέσα στο μεγάλο Σάρος (το Χαλδαϊκό έτος).

Η περιστροφή του φυσικού κόσμου, σύμφωνα με την αρχαία διδασκαλία, παρακολουθείται από μια παρόμοια περιστροφή στο διανοητικό κόσμο, όπως και τον πνευματικό κόσμο, οι οποίοι κινούνται κι αυτοί σε κύκλους, όπως ο φυσικός κόσμος. Έτσι βλέπουμε στην ιστορία μια φυσική εναλλαγή της άμπωτης και της πλημμυρίδας της ανθρώπινης προόδου. Τα μεγάλα βασίλεια και οι αυτοκρατορίες του κόσμου, αφού φτάσουνε το κορύφωμα του μεγαλείου τους, πέφτουν ξανά, ακολουθώντας τον ίδιο νόμο βάσει του οποίου ανέβηκαν. Μέχρι να φτάσουν πάλι στο χαμηλότερο σημείο τους, εκεί όπου η ανθρωπότητα θα ξανανέβει και θα αναρριχηθεί για άλλη μια φορά σε ένα ύψος, αυτή τη φορά λίγο μεγαλύτερο από το σημείο όπου είχε σταματήσει στην προηγούμενη κάθοδο.

Αλλά αυτοί οι κύκλοι -τροχοί μέσα σε τροχούς- , τόσο πλήρεις και ευφυώς συμβολισμένοι από τους διάφορους Μανού και Ρίσις στην Ινδία, και από τους Κάβειρους στη Δύση, δεν επηρεάζουν όλη την ανθρωπότητα σε μια στιγμή. Γι' αυτό καταλαβαίνουμε την ύπαρξη της δυσκολίας και της διάκρισης ανάμεσα τους, σε σχέση με τα φυσικά και πνευματικά αποτελέσματα, αν δεν έχουμε εντρυφήσει σε πολύ μεγάλο βάθος ως προς τις μεταξύ τους σχέσεις, όπως και τις δράσεις πάνω στις αντίστοιχες θέσεις των φυλών και των εθνών, στο σύνολο του πεπρωμένου και της εξέλιξης. Αυτό το σύστημα δεν μπορεί να γίνει κατανοητό αν η πνευματική δράση αυτών των περιόδων -προκαθορισμένων θα λέγαμε από τον Καρμικό νόμο- διαχωρίζεται από την φυσική ροή της.

Ο Μεγάλος Κύκλος περιλαμβάνει την πρόοδο του ανθρώπινου γένους, από την εμφάνιση του πρωτόγονου ανθρώπου της αιθερικής μορφής. Τρέχει μέσα στους εσωτερικούς κύκλους της προοδευτικής εξέλιξης, από την αιθερική αυγή, στην ημιαιθερική, και μέχρι την απόλυτα φυσική. Συνεχίζοντας, μέχρι την επιστροφή του ανθρώπου από το φυσικό πεδίο, την πορεία του, πρώτα προς τα κάτω, και μετά προς τα πάνω πάλι, για να φτάσει μέχρι την κορύφωση του γύρου, όπου το "Μανβανταρικό Ερπετό καταπίνει την ουρά του" και έχουν ολοκληρωθεί οι επτά μικρότεροι κύκλοι. Αυτοί είναι οι μεγάλοι φυλετικοί κύκλοι, που επηρεάζουν με τον ίδιο τρόπο όλα τα έθνη και τις φυλές, που συμπεριλαμβάνονται μέσα σ' αυτή τη μεγάλη φυλή. Υπάρχουν όμως μικρότεροι, εθνικοί και φυλετικοί, κύκλοι, μέσα στους οποίους η κάθε φυλή ή το κάθε έθνος, κινείται ανεξάρτητα από το άλλο. Αυτοί ονομάζονται από τον Ανατολικό εσωτερισμό "Καρμικοί κύκλοι".

To be continued... (στο επόμενο το Κάρμα ως Νέμεση και ως Νόμος της Αναπροσαρμογής)

Και σάμπως δεν θα έχει πάντα δίκιο ο μέγας πανεπιστήμων, μύστης και θεουργός Εμπεδοκλής στις ποιητικές του αλληγορίες περί του καρμικού δρόμου της διαρκούς μετενσωμάτωσης και εξέλιξης της ψυχής? Ο οποίος πιθανότατα είχε μαθητεύσει στους Πυθαγόρειους προτού ακολουθήσει τον δικό του υπέρλαμπρο δρόμο...

Τον Εμπεδοκλή εύστοχα θυμήθηκε ο no name στη συζήτηση αυτή -πριν από 8 χρόνια- ρωτώντας τον thoth να σχολιάσει τη ρήση του φιλοσόφου από τους «Καθαρμούς», «Διότι εγώ πριν γίνω αγόρι, ξέρω ότι πέρασα από κορίτσι, από θάμνο,
από πουλί κι από ένα άφωνο ψάρι που εκτιναζόταν πάνω από τα νερά."

Η απόκρυφη ιστορία κάθε Ανθρώπου είναι η ιστορία του Αγαθού Δαίμονα του Εμπεδοκλή...που λόγω κάποιου "παραπτώματος" αναγκάστηκε να μπει στην «καρμική» διαδικασία της διαρκούς μεταβολής εντός του φυσικού κόσμου, ενδυόμενος κάθε πιθανή μορφή μέχρι την τελική ανέλιξη και επιστροφή στην αρχική του κατάσταση, στα ανώτερα πνευματικά πεδία!

Μιλάμε εδώ λοιπόν για τον Εμπεδοκλή, το όνομα και μόνο του οποίου προφέρεται με δέος και ιερότητα!! «Ο βίος του φιλοσόφου είναι γεμάτος με απόκρυφες ιστορίες και θαύματα που αγγίζουν τα όρια του μύθου. Στο πρόσωπο του οι Ακραγαντίνοι δεν έβλεπαν μόνο έναν μεγάλο φιλόσοφο αλλά και έναν άξιο πολιτικό, ιατρό, μάντη, μάγο και ποιητή. Ο ποιητής Κωστής Παλαμάς αναφέρει γι' αυτόν ότι εμφανιζόταν παντού και ασκούσε την περίφημη χάρη του, δραστήριος πολιτικός, τολμηρός φιλόσοφος, χρυσόστομος ρήτορας, μεγαλεπήβολος μηχανικός, πανεπίστημων ερευνητής, γιατρός, θεόσοφος, μάγος, κύριος όλων των ειδών του λόγου, ευρετής της ρητορικής, όπως τον αποκαλεί ο Αριστοτέλης, ραψωδός, υμνωδός, όπως ο ίδιος αποκαλεί τους ποιητές, ιερέας, προφήτης. Τονίζει ότι κατευνάζει και διεγείρει τους ανέμους, ότι θεραπεύει τις ασθένειες και τα γηρατειά, ότι επαναφέρει νεκρούς στη ζωή, και ότι όλοι τον τιμούν ως θεός. Κάθε φορά που μπαίνει στις πόλεις οι άνθρωποι τον περιστοιχίζουν και ζητούν τη βοήθειά του, του ζητούν να θεραπεύσει κάθε είδους ασθένεια και τον προκαλούν για προφητείες».

Πώς λοιπόν να μην υποκλιθούμε στον τρισμέγιστο αυτό δαίμονα της φιλοσοφίας ο οποίος θεωρείται μεταξύ άλλων ο πρόδρομος του Δαρβίνου και της θεωρίας της εξέλιξης, σπουδαίος κοσμολόγος, εμβρυολόγος καθώς και ο πρώτος που ξεκίνησε συστηματικές σεισμολογικές μελέτες!!!

Και μιας και αναφέρουμε το κομμάτι της εμβρυολογίας, ο ισχυρισμός του Εμπεδοκλή ότι η ψυχή φέρει τη μνήμη ολόκληρου του φυσικού κόσμου (έχοντας προϋπάρξει σε διαφορετικές φυσικές καταστάσεις), είναι άποψη όχι μόνο της εσωτερικής φιλοσοφίας αλλά και της σύγχρονης επιστήμης, αφού ορισμένοι εξελικτικοί βιολόγοι δεν αποκλείουν κατά τις πρώτες εβδομάδες της σύλληψης, ώσπου να πάρει την οριστική μορφή και το σχήμα του, ένα έμβρυο να περνά από τη μορφή του ψαριού, του αμφίβιου και άλλων θηλαστικών, κάνοντας έτσι μια σύντομη αναδρομή στη χαοτική εξέλιξη. Επίσης η βιολογία έχει ανακαλύψει ότι τα μιτοχόνδρια μέσα στα ανθρώπινα κύτταρα περιέχουν απομεινάρια μιας πολύ παλαιότερης εξέλιξης σε μορφή DNA που μοιάζει περισσότερο με το DNA των βακτηρίων παρά με εκείνο που βρέθηκε στον πυρήνα των κυττάρων των ζώων!

Ο άνθρωπος είναι προϊον εξέλιξης, έλεγε και ο μεγάλος Αναξίμανδρος πολύ πριν τον Εμπεδοκλή, και ο οποίος εξελίχθηκε από την αρχική κατάσταση που ήταν παρόμοια με του ψαριού βγαίνοντας στη στεριά μόνο όταν τελικά μπόρεσε να επιβιώσει εκεί...αυτό είναι που μας λέει και η γνωστή διαφήμιση της τηλεόρασης, η ακριβότερη της εποχής της, αλλά και η πλουσιότερη σε εσωτερικό συμβολισμό!! Συν τοις άλλοις βέβαια οι «εσωτερίζοντες» διαφημιστές μας κλείνουν πονηρά το μάτι υπονοώντας το συνειδησιακό πέρασμα της Ανθρωπότητας από την εποχή των Ιχθύων στην εποχή του Υδροχόου!!!

http://www.youtube.com/watch?v=3jfGeix467I

Τake the first step….and keep walking….

Ξεκινώντας από τη γνώμη ότι Μοίρα και Ελεύθερη Βούληση σε καμία περίπτωση δεν είναι έννοιες αμοιβαία αποκλειόμενες. Διαρκώς υφιστάμεθα "καρμικού" τύπου ανταποδόσεις, προερχόμενες είτε από αυτή τη ζωή είτε και από προηγούμενες (το αναπότρεπτο κομμάτι της Μοίρας), όμως και διαρκώς "κλώθουμε" νέο κάρμα με τις συνειδητές μας πράξεις! Συν βέβαια και το κομμάτι της τυχαιότητας (ο "λαχνός" της ζωής, διότι "άλλοι γεννιούνται στο φως και άλλοι στο σκοτάδι").

Ο Γκαίτε έλεγε κάπου ότι "στην πρώτη απόφαση είμαστε ελεύθεροι, στην δεύτερη είμαστε δούλοι". Ουκ ολίγες οι φορές που επιλέγουμε συνειδητά και αυτόβουλα, η επιλογή αυτή όμως δημιουργεί δέσμευση και τίμημα.

Ένα γενικότερο επίσης σχόλιο είναι ότι η θεωρία της Μετενσάρκωσης διαθέτει κατ'εμέ τέτοια λογική, σοφία και μαθηματική ομορφιά που καταλήγει σχεδόν αυταπόδεικτη. Δεν είναι δηλαδή θέμα "πίστης" στη μετενσάρκωση αλλά κατανόησής της διότι τόσο η λογική όσο και η διαίσθηση μαρτυρούν την αλήθεια της.

Καμιά φορά βέβαια μου γεννιέται ο φόβος το να μην υπάρχει απολύτως τίποτα στο μετά από εδώ, ωστόσο η λογική (και όχι ο ευσεβής πόθος) με διαβεβαιώνει για την ύπαρξη, αεικινησία και εξέλιξη της ψυχής μέσα από τον κύκλο των μεταβολών.

Χαίρομαι που σου άρεσε το βιβλίο.

Είναι περίεργο πως, ο Μοτογιάμα, μπορεί να συνδυάσει μια πρωτότυπη βιωματική ματιά με την κλασική διδασκαλία πάνω σε αυτά τα θέματα.

Είναι πραγματικά ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο.

Μακάρι να ήξερα κι άλλα για αυτόν.

Έχω την εντύπωση ότι κυκλοφορεί κι άλλο βιβλίο του στα Ελληνικά. Θα το διευρευνήσω.

Ειναι πραγματι ενδιαφερον το βιβλιο και χαρη σε εσενα το διαβασα!
Με εντυπωσιαζει η ιδιαιτερα εξελιγμενη συνειδηση του Δρος Μοτογιαμα και η ευκολια με την οποια μεταβαινει απο το ενα επιπεδο στο αλλο.
Θα ηθελα να μαθω περισσοτερα γι'αυτον...

Συνεχίζω στην ανάλυση ενός βιβλίου που είδαμε και πιο πριν...

Κάρμα : Οι τρεις διαστάσεις της ύπαρξης. ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΙΔΗ ΚΑΡΜΑ. Οι προσκολλήσεις.

Βιβλιογραφία : “Κάρμα και Μετενσάρκωση”Δρ. Χιρόσι Μοτογιάμα, Εκδόσεις: Κέδρος, Σειρά: Εσωτερική αναζήτηση

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ

Οι τρεις διαστάσεις είναι το φυσικό, αστρικό και αιτιώδες σώμα.

Σε κάθε κόσμο από αυτούς έχουμε αντίστοιχα ένα μυαλό και μία
συνείδηση. ‘Έτσι κάθε σώμα – μυαλό εμπεριέχει επτά ενεργειακά κέντρα τσάκρα. Τα τσάκρα έχουν την ιδιότητα να λειτουργούν και ως κέντρα εναλλαγής μεταξύ των όμορων διαστάσεων.

Φυσικό σώμα

Το φυσικό όπως και όλα τα σώματα έλκουν και απωθούν θετικά και αρνητικά πράγματα αντίστοιχα. Έτσι στο φυσικό σώμα χρειάζεται αέρας, τροφή και γενικά ότι είναι απαραίτητο για την συντήρηση του σώματος.
Σε μια σωστή λειτουργία στο σώμα υπάρχουν και οι βλαβερές ή άχρηστες ουσίες που απορρίπτει. Έτσι κρατείται σε μία ισορροπία.

Αστρικό σώμα

Το ίδιο συμβαίνει με το αστρικό σώμα που έλκει ότι επιθυμεί και απορρίπτει ότι δεν επιθυμεί.

Αιτιώδες σώμα

Το αιτιώδες σώμα είναι αυτό που βρίσκεται πιο κοντά στο Θεό, δηλαδή είναι πιο στενά συνδεδεμένο με το απόλυτο. Δεν γνωρίζει φύλο θηλυκό ή αρσενικό.

Είναι το μέρος του σώματος αυτό που όταν έχουμε την τάση να θέλουμε να το συνειδητοποιήσουμε μας ωθεί και μας γεννά την επιθυμία για πνευματική εξέλιξη.

Αυτό βρίσκεται πάνω από την δυαρχία του φυσικού- αστρικού σώματος.
Όταν γεννιόμαστε λοιπόν έχουμε συνείδηση του φυσικού Βασιλείου και καθώς εξελισσόμαστε συνειδητοποιούμε το αστρικό σώμα και στην συνέχεια θα πρέπει να αρχίσουμε με το αιτιώδες σώμα.

Αυτές οι τρεις αυτές διαστάσεις, όπου υπάρχουμε σαν άτομα, είναι τμήμα μιας πολύ μεγαλύτερης πραγματικότητας όπου υπάρχουν διάφορες διαστάσεις του Θεϊκού όντος που προέρχονται από το απόλυτο.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΙΔΗ ΚΑΡΜΑ

Τα τρία είδη κάρμα συσχετίζονται στην προκειμένη περίπτωση με τα τρία σώματα που είδη αναφέραμε.

Φυσικό σώμα

Υπάρχουν βασικές αρχές του κάρμα που ρυθμίζουν τον φυσικό και αστρικό κόσμο.
Αυτοί οι κανόνες – αρχές που ελέγχουν την διαδικασία γέννησης επηρεάζουν και δημιουργούν το ατομικό κάρμα.

Περιορισμοί εκδήλωσης

Υπάρχουν λοιπόν περιορισμοί στα άτομα που προέρχονται από τον κατώτερο αστρικό βασίλειο. Επειδή είναι πολύ αρνητικά άτομα δεν μπορούν να ενσαρκωθούν στον φυσικό κόσμο.

Λόγω της έντονης επιθυμίας αυτόν των ατόμων να ξαναγεννηθούν για να ξεφύγουν από την μία από τον κατώτερο αστρικό κόσμο (όπου βρίσκονται εγκλωβισμένοι), και να ελευθερωθούν από την άλλη στον φυσικό κόσμο, καταφέρνουν μερικές φορές να συλληφθούν σαν έμβρυα.

Σπάνια όμως οδηγούνται στην γέννηση. Συνήθως γίνεται έκτρωση. Εδώ βλέπουμε ένα τρόπο λειτουργίας της δικαιοσύνης του κάρμα. Αν γεννηθούν όμως τα παιδιά είναι παραμορφωμένα.

Ενώ τα παιδιά που γεννιούνται από το ανώτερο αστρικό βασίλειο στον φυσικό κόσμο είναι υγιή.

Καρμική διαμόρφωση

Το περίεργο στην περίπτωση των παιδιών που γεννιούνται, ενώ μοιάζουν πολλές φορές στους γονείς, έχουν τελείως διαφορετικές προσωπικότητες από τους γονείς τους.

Αυτό οφείλεται στην καρμική διαμόρφωση του ατόμου. Πολλά από τα χαρακτηριστικά του παιδιού είναι η συνέχεια της φύσης του από την προηγούμενη ενσάρκωση του.

Από την άλλη τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι είναι δέσμια ενός φυσικού σώματος, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αναπτύσσουν ισχυρό εγωισμό και απόλυτη θέληση.

Συναισθηματικό κάρμα

Το συναισθηματικό κάρμα είναι ένας άλλος ισχυρός παράγοντας που επηρεάζει τον άνθρωπο.

Η παγίδα

Η παγίδα σε κάθε περίπτωση είναι η εμμονή και η παγίδευση που δημιουργείται από τα συναισθήματα μας. Συναισθήματα μίσους, βίας, αγωνίας, τρόμου, αγάπης….
Π.χ. τα συναισθήματα που βιώνουμε κατά το θάνατο μπορούν να είναι καθοριστικά για την ύπαρξη μας στον άλλο κόσμο αλλά και στην ενσάρκωση μας.

Η αξία της ζωής και του θρήνου

Όπως τα περισσότερα πνεύματα δεν γνωρίζουν την ζωή έτσι δεν ξέρουν και τι συμβαίνει στο θάνατο. Για αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν αμέσως ότι είναι νεκροί.
Έχουν μεγάλη σημασία λοιπόν οι θρήνοι των συγγενών και φίλων γιατί έτσι βοηθούν πολύ τον νεκρό να συνειδητοποιήσει ότι έφυγε από τον κόσμο που ζούσε.

Αιτιώδες κάρμα

Το αιτιώδες κάρμα έχει να κάνει με την ατομικότητα μας. Πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι η φυσική ζωή είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την εξέλιξη τους.

Ευκαιρίες εξέλιξης

Τα άτομα που εκμεταλλεύονται την φυσική ζωή για να εξελιχθούν όσο μπορούν περισσότερο, μετά τον θάνατο θα προχωρήσουν πολύ περισσότερο από το αστρικό επίπεδο, στο αιτιώδες επίπεδο ή ακόμα και στο Θεϊκό βασίλειο.

Τα πνεύματα του αστρικού κόσμου είναι δύσκολο να περάσουν στην αιτιώδη κατάσταση, γιατί πρέπει να φτάσουν πρώτα σε επίπεδα αυτογνωσίας. Πρέπει δηλαδή αποχωρισθεί από εμμονές και την προσκόλληση στα συναισθήματα και στην σκέψη.

Το μυαλό ως μέσον για την αυτογνωσία

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι ο άνθρωπος μέσω του μυαλού μπορεί πιο εύκολα να αποκτήσει αυτογνωσία και πνευματική εξέλιξη στο φυσικό κόσμο και να διευκολύνει την πνευματική του εξέλιξη.

Προσκόλληση στην επιθυμία

Για να δημιουργηθεί το κάρμα προαπαιτεί στοιχεία προσκόλλησης.
Μία από αυτές είναι η προσκόλληση στην επιθυμία.
Οι έντονες εμμονές αποτελούν την βαθύτερη αιτία του κάρμα.

Παραδείγματα

Εξαρτιόμαστε από την κατώτερη φύση μας ακόμα, και ως αποτέλεσμα το ανθρώπινο ένστικτο είναι πολύ ισχυρό. Τέτοιες δυσκολίες συναντούμε στην περίπτωση της ερωτικής επιθυμίας.

Η εμμονή στην όρεξη και η προέκταση της στην λαιμαργία είναι καταστάσεις που πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να ελέγξουν.
Οι προσκόλληση σε αυτές της δύο καταστάσεις των επιθυμιών που αναφέρονται πιο πάνω είναι μια ισχυρή γενεσιουργός αιτία του κάρμα.

Προσκόλληση στο συναίσθημα

Η προσκόλληση στο συναίσθημα προκαλείται μέσα από την αντίδραση του μυαλού σε διάφορα συναισθήματα.

Τα δύο είδη συναισθημάτων

Τα είδη των συναισθημάτων χωρίζονται στα παροδικά και στα μόνιμα.

Τα παροδικά συναισθήματα συχνά είναι έντονα. Όπως π.χ. όταν απειλείται ζωή μας, αισθανόμαστε σοκ, φόβο, θυμό. Το ίδιο συμβαίνει και στην αντίθετη περίπτωση, όταν η διάθεση προσωρινών συναισθημάτων είναι θετική.

Τα μόνιμα είναι αυτά που επηρεάζουν ολόκληρη την ύπαρξη μας.
Επηρεάζονται από πολιτιστικά φαινόμενα όπως η μάθηση, η τέχνη και η ηθική.

Γενικά και τα δύο είδη συναισθημάτων έχουν ευχάριστες και δυσάρεστες καταστάσεις. Από την φύση του ο άνθρωπος προσπαθεί να αποφύγει τον πόνο.

Η αντίδραση του κάρμα

Το κάρμα ξεκινά σε κάθε περίπτωση, όταν η συναισθηματική ευχαρίστηση ή δυσαρέσκεια προκαλεί αντίδραση σε ένα ερέθισμα.

Π.χ. το λιβάνι σε κάποιους είναι χαλαρωτικό και για άλλους απωθητικό. (Στην Ιαπωνία το λιβάνι συνδέεται με βουδιστικές τελετές θανάτου).
Αν προσθέσουμε στα συναισθήματα αυτά και ένα έντονο πάθος όπως φόβος, μίσος ή χαρά και προσκολληθούμε σε αυτά, τότε αυτά συσσωρεύονται στα βάθη του μυαλού μας που θα μας ασκήσουν επιρροή αργότερα επάνω μας. Και αν είναι πολύ έντονα με όλα τα χαρακτηριστικά που προαναφέραμε περνούν από την μια ζωή στην άλλη.

Παραδείγματα

Τέτοια παραδείγματα σήμερα μπορούμε να θεωρήσουμε τους μανιοκαταθλιπτικούς, που διατηρούν μέσα τους εμμονές αγάπης- μίσους
από προηγούμενες καταστάσεις ή ζωές τους και σήμερα τους απασχολούν σκέψεις γύρω από το σεξ.

Άλλη κατάσταση είναι ο εθισμός στο αλκοόλ και κατά συνέπεια στα ναρκωτικά, που είναι ένα παράλογο πάθος, βάση για την δημιουργία του κάρμα.

Συναισθήματα που προκαλούν το κάρμα

Συναισθήματα που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα όταν συσχετίζονται με το "εγώ" και γίνονται πολύ έντονα όπως ο εγωισμός, η υπερηφάνεια, η ματαιοδοξία και η φιλοδοξία προκαλούν την δημιουργία του κάρμα.

Άλλα τέτοιου είδους συναισθήματα που προκαλούν το κάρμα είναι οι καταστάσεις φανατισμού και οπαδοποίησης. Αυτές οι κατηγορίες αφορούν θρησκευτικές, πολιτικές, αθλητικές αντιπαραθέσεις.
(Στο βυζάντιο π.χ. είχαμε τους εικονομάχους και εικονολάτρες, όπως και τους πράσινους και κόκκινους).

Προσκόλληση στην σκέψη

Οι ιδέες μπορεί να είναι θετικές και αρνητικές.
Οι θετικές πηγάζουν από την ικανότητα δημιουργικής σκέψης και φαντασίας.

Οι αρνητικές σκέψης είναι η φαντασίωση που σε ακραία μορφή δημιουργούν ψευδαισθήσεις.

Συναισθήματα, φαντασία, ιδέες, μυαλό.

Οι ιδέες και τα συναισθήματα είναι δραστηριότητες του μυαλού.
Τα συναισθήματα είναι καταστάσεις του εσωτερικού μυαλού.
Ενώ οι ιδέες και η φαντασία είναι εκφάνσεις του μυαλού που συνδέονται με τον εξωτερικό κόσμο.

Η λειτουργία

Όλη η ζωή μας είναι περίπου επαναλαμβανόμενες ιδέες και καταστάσεις. Σε όλες αυτές της περιπτώσεις έχει καταγραφεί στο μυαλό από την αρχή (σαν μία αρχή) η μία κατάσταση (η πρώτη) που μοιάζει με όλες της άλλες περίπου.
Όταν ερχόμαστε όμως αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη εμπειρία δεν έχουμε επαρκή πληροφόρηση για την αντιμετώπιση της.

Παραδείγματα

Τέτοιες έντονες καταστάσεις έχουν περισσότερο άτομα που είναι ψυχωτικοί, τα βρέφη και οι ηλικιωμένοι.
Οι τρις αυτοί τύποι ανθρώπου έχουν αυταπάτες των καταστάσεων του αντικειμενικού κόσμου.
Οι ηλικιωμένοι και τα βρέφη έχουν αυταπάτες από έλλειψη εμπειριών και γνώσεων.
Ο ψυχωτικός δημιουργεί στο μυαλό του έναν δικό του κόσμο.

Τι μας αιχμαλωτίζει;

Η προσκόλληση στην σκέψη του ανθρώπου έγκειται στο γεγονός ότι πολλά αντικείμενα μπορούν να αιχμαλωτίσουν το μυαλό μας όπως είναι τα χρήματα, το σεξ, η εξουσία. Έτσι μπορεί να γίνει σκλάβος της προσκόλλησης του.

Η συνείδηση αιχμαλωτίζεται και είναι σαν να βυθίζεται σε ένα μεγάλο πηγάδι από όπου είναι δύσκολο να βγει στην επιφάνεια.

Η πλάνη του μυαλού

Το κάρμα σε κάθε περίπτωση στο φυσικό ή συναισθηματικό ή στην σκέψη, έχει να κάνει με την προσκόλληση μας. Το μυαλό μπορεί να μας οδηγήσει σε λανθασμένες εντυπώσεις. Είναι η εντύπωση που αποκτάμε για τα πράγματα, λένε οι Στωικοί. Έτσι το μυαλό για να συντηρεί το εγώ μας, το εγκλωβίζει σε μια καρμική δράση που δημιουργείται από την προσκόλληση.

Η απελευθέρωση

Για να απελευθερωθούμε πρέπει να σπάσουμε, να λύσουμε το κάρμα και αυτό επιτυγχάνεται μέσα από την ορθή δράση. Να μην προσκολλούμαστε στον καρπό των δράσεών μας. Έτσι αποδεσμευόμαστε από την προσωπικότητά μας που είναι δέσμια της επιθυμίας.

Όπως πάντα συνιστώ την ανάγνωση του ίδιου του βιβλίου όταν κρίνετε ότι η περίληψη που σας παραθέτω, είναι ενδιαφέρουσα για εσάς.

quote:

---

Αγαπητοί φίλοι

μήνες τώρα παρακολουθώ την συζήτηση περί καρμα
σας παρακαλώ δώστε μου μιά απάντηση, μιά εξήγηση, μιά ερμηνεία της απαντήσεως που έδωσε ο Χριστός στους μαθητές του "ούτε αυτός ούτε οι γονείς του, αλλά εγεννήθη τυφλός γιά να σοξασθεί Υιός του ανθρώπου", όταν αυτοί τον ρώτησαν "Διδάσκαλε ποιός αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του και εγεννήθη τυφλός;;"

που λειτουρηγεί το κάρμα εδώ;;;

---