quote:

---

Έχεις δίκιο αλλά πώς μπορεί ένας άνθρωπος να ελέγξει αυτά τα λάθη ή να παραδειγματιστεί απ' αυτά; Πιστεύω ότι όσο ζει και υπάρχει θα τα επαναλαμβάνει πολλάκις κι ας ξέρει ότι θα ζημιωθεί. Ποτέ δεν θα μάθω γιατί συμβαίνει αυτό, μήπως ξέρεις εσύ;

---

Πιστεύω ότι αυτή είναι μια διαδικασία καθαρά υποκειμενική η οποία δε μπορεί να μπει σε καλούπια και νόρμες.
Ο κάθε άνθρωπος γνωρίζει κάποια από τα λάθη του, γνωρίζει τις πιθανές αιτίες που τον οδηγούν σε αυτά καθώς και τις πιθανές συνέπειες αυτών των επιλογών.
Αυτό που έχω καταλάβει εγώ ως άνθρωπος από την δική μου πορεία ως τώρα είναι ότι για να αντιμετωπίσω τα όποια λάθη μου αποτελεσματικά και να κατορθώσω να μην τα επαναλάβω στο μέλλον, θα πρέπει αφενός να κατανοήσω ότι βλάπτουν εντέλει είτε εμένα είτε τους ανθρώπους γύρω μου οπότε και θα θελήσω να εξαλείψω αυτή την συνέπεια κι αφετέρου με το να οραματιστώ και να προγραμματίσω νοητά τα πιθανά αποτελέσματα από τη μη υλοιποίηση των λαθών μου.
Το πρώτο βήμα λοιπόν είναι η αναγνώριση, μετά έρχεται η περισυλλογή ως προς το τι μπορεί να συμβεί εάν αποφύγω στο μέλλον αυτά τα λάθη μου και τέλος, είναι η θέληση να πολεμήσω με τον ίδιο μου τον εαυτό ώστε να καταφέρω να του επιβληθώ.

quote:

---

Σωστή η παρατήρησή σου. Αλλά γιατί ο κάθε άνθρωπος πρέπει να αναλύσει τα λάθη του; Δηλαδή, τι ψάχνει να βρει όταν τα αναλύει;

---

Πιστεύω ότι μπορεί να ανακαλύψει πολλά για τον ίδιο του τον εαυτό μέσα από μια τέτοια διαδικασία.
Μπορεί να ρίξει λίγο περισσότερο φως στις αιτίες που τον οδηγούν στη λήψη των λανθασμένων αποφάσεων κι επιλογών του, στις επιδιώξεις του, στα όποια πάθη του κι από την άλλη είναι και μια πρόκληση να κάνει ένα βήμα ώστε να τα υπερνικήσει όλα αυτά.

In anticipation of my resurrection...

Αγαπητέ φίλε yekill, θα προσπαθήσω να απαντήσω λέγοντας,
ότι τα λάθη μας δείχνουν, την κατάσταση του είναι μας.
Μας λένε ότι ως εκεί φτάσαμε, αυτό λένε..
Τώρα η υπέρβαση αλλά και η κατάσταση της τελειότητας, έρχεται όταν κάποιος,
μπορεί να ανακρίνει τους πάντες, αλλ’ αυτός από κανέναν, να μην ανακρίνεται,
Mπορεί να συμβεί αυτό;
H απάντηση ειναι καταφατική.
Με την απαραίτητη προϋπόθεση τη μαθητεία και τη σπουδή , συν το ετοιμάζομαι καθ’ εκάστην,
βρίσκομαι με τα αισθητήρια γεγυμνασμένα, δηλαδή, παρατηρώ τον εαυτό μου,
κι ακόμα πιο συνειδητός, λέγοντας: «γνωρίζω που ακουμπώ το χέρι μου αυτή την στιγμή»
ή θυμάμαι το εαυτό μου αδιάλειπτα, συνεχόμενα, ή θυμάμαι που ακούμπησα την ομπρέλα μου,
δεξιά ή αριστερά, πριν περάσω την πόρτα, διότι είμαι, στο εδώ και στο τώρα.
Το ένα λοιπόν, είναι η συνειδητότητα και το άλλο η ..αγάπη ..δηλαδή..μαθαίνω να αγαπώ τον εαυτό μου,
Διότι μέχρι στιγμής δεν τον αγαπώ πραγματικά, συνειδητά , αλλά μηχανικά..
Λαμβάνω το Λόγο της Αγάπης που λέει,- όχι- «η αγάπη μακροθυμεί»,
Άλλα ο Nίκος μακροθυμεί, (στο όνομα της αγάπης βάλε το όνομά σου.π.χ.)
Ο Γιώργος αγαθοποιή, ο Μιχάλης δεν φθονεί , δεν αυθαδιάζει, δεν απαίρεται,
Δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτού, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακό,
Δεν χαίρει εις την αδικία, συγχαίρει δε εις την αλήθεια,
Παντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.
Διότι τα πάντα θα καταργηθούν και το μόνο που θα πάρουμε όταν υψωθούμε ψηλα,
Θα είναι η αγάπη..
«διότι όπου είναι το σώμα, εκεί θα συναχθούν οι αετοί».
(ελπίζω να βοήθησα)

quote:

---

Τα λάθη που κάνει ο κάθε άνθρωπος είναι ένα στοιχείο το οποίο συνθέτει- μαζί με άλλα - την προσωπικότητα του.
Δεν χρειάζεται ούτε να τα "ξορκίζει", ούτε να νιώθει άσχημα για αυτά αλλά ούτε και να θυμώνει με τον εαυτό του.
Αυτό που μπορεί να κάνει είναι να στοχαστεί επάνω σ' αυτά, να τα αναλύσει και να πάρει όλα όσα έχουν να τον διδάξουν προκειμένου να γίνει λίγο πιο συνειδητός και "σοφός".

---

quote:

---

---

Κώστας Αξελός
Παρίσι 1992
ΕΡΤ 2

http://oliveoil.homedns.org