| Α Ν Α Σ Κ Ο Π Η Σ Η Σ Υ Ζ Η Τ Η Σ Η ΣΑρχική Τοποθέτηση |
| Hangover |
Απεστάλη: 14/03/2007, 22:36:21
ΧΑΙΡΕΤΕ ΠΑΙΔΙΑ.ΕΙΜΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΣΤΟ ESOTERICA ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ ΓΩ ΚΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΤΟΥΝΕΛ ΣΤΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΓΟΥΔΙΟΥ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΠΑΛΙΑ ΕΚΕΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΚΟΤΩΝΑΝ ΚΟΣΜΟ.ΤΟ ΤΟΥΝΕΛ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΛΕΓΕΤΕ ΠΩΣ ΠΑΛΑΙΩΤΕΡΑ ΕΙΧΑΝ ΠΑΕΙ ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΕΣΠΡΩΞΕ ΤΟ ΑΛΛΟ , ΕΠΕΣΕ ΣΕ ΕΝΑ ΒΡΑΧΟ ΚΑΙ ΠΕΘΑΝΕ.ΑΛΛΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΠΡΙΝ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΑΞΗ ΑΠΟ ΤΟ 5 ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΓΟΥΔΙΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΒΓΟΥΝΕ ΕΞΩ.ΑΛΛΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΕΚΙ ΣΑΤΑΝΙΣΤΩΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΡΡΙΠΤΩ ΤΕΛΙΩΣ. ΛΟΙΠΟΝ.ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΝΑ ΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΟΥΝΕΛ.ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ 5 ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΕΝΑ ΦΑΚΟ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ
ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΤΙ ΚΡΥΟ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΜΕ.ΜΕΣΑ ΣΕ 2 ΛΕΠΤΑ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΠΙΣΣΑ.ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΒΑΡΙΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΣΑΝ ΤΥΜΠΑΝΑ,ΥΠΟΘΕΣΑΜΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΑΕΡΑΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΟΛΥ ΑΚΟΥΓΟΤΑΝ ΓΙΑ ΑΕΡΑΣ. ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΥΜΕ.ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΣΥΧΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΜΕ ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ ΜΑΣ,ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΙ ΤΡΟΜΟΣ ΜΑΣ ΔΙΑΠΕΡΑΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ.ΑΚΟΥΜΕ ΜΙΚΡΟΥΣ ΧΤΥΠΗΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΣΑΝ ΝΑ ΠΕΤΑΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΟ ΠΕΤΡΙΝΟ ΠΑΤΩΜΑ.ΕΠΕΙΔΗ ΦΟΒΟΜΑΣΤΑΝ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΜΗΠΩΣ ΔΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΣΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΙΑ ΕΞΟΔΟ. ΟΠΟΤΕ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ''ΤΥΜΠΑΝΑ'' ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ.ΣΕ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΠΥΛΗ ΣΑΝ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ ΚΑΣΤΡΑ ΧΤΙΖΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΒΛΑ.ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΕΚΕΙ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΟ ΛΑΣΠΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΕΥΚΟΛΑ.ΟΠΟΤΕ ΓΥΡΙΖΟΥΜΕ ΠΙΣΩ. ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΛΙΠΟΘΥΜΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΑΣΤΑΩ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ.ΤΟ ΚΡΥΟ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΤΣΟΥΧΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΡΕΜΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ.ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ ΑΚΟΥΓΑΜΕ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΠΙΣΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΧΕΡΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΚΟΥΜΠΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΙΔΕΥΟΥΝ.ΣΕ
ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΦΡΙΚΑΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ.ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 20 ΛΕΠΤΑ ΤΡΕΞΙΜΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΑΜΑΤΗΜΟ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ. ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΜΕ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ. ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ .ΓΡΑΨΤΕ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΟΠΟΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΕΧΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ. |
| ΟΙ 7 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ (** Από την Νεώτερη στην Παλαιότερη **) |
| ZiantiX |
Απεστάλη: 20/03/2018, 18:02:44
Γεια σας ειδα αυτω το ποστ που ειναι απο το 2009.Εχω παει στο συγκριμενω τουνελ και εχω καποια πραγματα που θα ηθελα να πω.Στο Συγκεκριμενω μερως ειχα παει με τρεις φιλους και ειδαμε μια κουκλα με καμενω κεφαλη λιγω φρικαραμε αλλα προχωρισαμε μετα απο αυτω ειδαμε δυο τουμπες βενζινης πεταμενες η μια πιο μακρια απο την αλλη μεσσα στο τουνελ χρησιμοποιμενες Σε μια στιγμη ακουσα κατη κραυγες βοηθεια και ερχονται Σε αυτη τη στιγμη τρεξαμε και φιγαμε μακρια απο το τουνελ . Μετα απο δυο ευδομαδες ειπαμε να ξαναπαμε να δουμε.Με τη πρωτη ματια στην «πηλη» του τουνελ ειδαμε τη κουκλα μπροστα στη εισοδω και κατη σαν εμμα πανω της δεν το πλησιασαμε αλλα το μονω που μπορω να πω ηταν οτι μιριζε χαλλια δεν ξερω αν ηταν απο την κουκλα η απο το τουνελ αλλα αυτο μας ηταν αρκετω δεν εχω παει κοντα στο τουνελ απο το καλοκαιρη.Συνχωρεστε με για τα ορθωγραφικα εχω δησλεξεια. |
| maxri1999 |
Απεστάλη: 19/01/2014, 22:16:01
Εγώ που πήγα με 3 φίλους μου στο τούνελ στο Γουδή, προχωρήσαμε για 1 λεπτό μέχρι που βρήκαμε ένα κεφάλι σκυλιού κομμένο, γεμάτο αίματα και έτσι δεν προχωρήσαμε άλλο. Εδώ σταμάτησε η περιπέτεια. Ήταν όμως αηδιαστικό. Δεν νομίζω να ξαναπάω ποτέ μου εκεί.Υ.Γ: Το Γουδή γράφεται με -η γιατί είναι γενική: Του Γουδή
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_17/06/2006_187848
είναι από ένα άρθρο της Καθημερινής για την ορθογραφία |
| SimHatz |
Απεστάλη: 21/10/2013, 02:15:44
Καλημερα κ απο μενα, πηγα με κατι φιλους τελικα σε αυτο το τουνελ κ μπηκαμε απο την εισοδο που εδειχνε το παιδι στη φωτο, δεν βρηκαμε κατι περιεργο μεσα κ οσο αφορα τους ηχους ηταν απο το δρομο απο πανω.Πηγαμε μεχρι εκει που τελειωνει το μπετο κ αρχιζει η πετρα στα πλαγια, θα ξαναπαμε καποια αλλη στιγμη να το παμε μεχρι τερμα.
|
| rsakhs |
Απεστάλη: 31/07/2013, 22:29:00
Αυγουστιάτικο tour άκουσα .. |
| Camelot |
Απεστάλη: 27/01/2013, 10:57:04
"Πότε μην γύρνας την πλάτη σου σ ένα πνεύμα, δείξε του πως δεν το φοβάσε και ζητά του να φύγει"... Είχα διαβασει κάπου.
Εγώ πάντως, χωρίς να θέλω να το παίξω γενναίος, θα έμπαινα εκεί μόνος. Το μόνο πράγμα που θα φοβόμουν θα ήταν οι τοξικομανείς. Να σας εξηγήσω γιατι;
Παλιά, σαν μικρό παιδί, ήθελα να παω σε ένα νεκροταφείο το βράδυ και να δω τα φαντάσματα ή τους νεκρούς να ξυπνούν απο τον αιώνιο ύπνο τους. Είχα πάει για διακοπές στο χωριό οπότε πήρα τον ξάδερφο και 2 φίλους του απο ένα άλλο χωριό και πήγαμε στο νεκροταφείο. Αυτοί είχαν πάρει φακούς και σταυρούς, εγώ τίποτα. Πρεπει να ήμουν 13 και οι άλλοι 14 τότε.
Περάσαμε την εκκλησία, ένα μίνι δάσος και φτάσαμε στο νεκροταφείο. Μπήκαμε μέσα και αρχίσαμε να κάνουμε βόλτες. Κάποια στιγμή στραβοπάτησα και έπεσα πάνω σ ένα μνήμα. Τα παιδιά άρχισαν να με στολίζουν με διαφορά κοσμητικά επίθετα γιατι θα ξυπνούσα τα πνεύματα και θα μας κυνηγούσαν. Εγώ σηκώθηκα αργά και τους απείλησα πως αν δεν σταματήσουν ο μόνος που θα έβγαινε απο εκεί θα ήμουν εγώ κι έτσι σταμάτησαν. Συνεχίσαμε την "βόλτα" μας.
Ξαφνικά ένας ήχος σαν σουρσιμο ακούστηκε λίγα μέτρα πιο πίσω. Φαντάζομαι πως οι υπόλοιποι όπως κι εγώ σκέφτηκαν πως οι νεκροί άρχιζαν να βγαίνουν απο τους τάφους τους. Αρχίσαμε να τρέχουμε όμως εγώ αντί να ακολουθήσω τους άλλους με μια απότομη στροφή (κανείς δεν με πρόσεξε) κατευθύνθηκα στο μνήμα του προ-παππού και της προ-γιαγιάς. Μόλις το βρήκα κάθησα δίπλα του. Θα άφηναν οι συγγενείς μου να πάθω κακό; έκλεισα τ αυτιά και τα ματια μου και άρχισα να τραγουδάω. Αφού εξάντλησα όλο το ρεπερτόριο άνοιξα τα ματια και κοίταξα γύρω. Τα καντήλια τρεμοσβηναν, το μέρος φαινόταν γαλήνιο... Μάζεψα την περηφάνεια μου και βγήκα απο εκεί μέσα ήρεμα...
Οι υπόλοιποι είχαν πάει στα σκαλιά της εκκλησίας. Όταν με είδαν άρχισαν να τρέχουν. (την επόμενη μέρα έμαθα το λόγο, νόμιζαν πως είχα καταληφθεί απο βίαια πνεύματα -.-) κι εγώ πηγα σπίτι και κοιμήθηκα.
Το πρωί είπα στη γιαγιά μου τι έγινε. Αυτή μου χάιδεψε το κεφάλι και μου είπε: "Δεν πρεπει να φοβάσε τους νεκρούς, τους ζωντανούς να φοβάσε, αυτοί μπορούν να σου καταστρέψουν τη ζωη, χρόνια δουλειάς θα στα ισοπεδώσουν, θα σε κόψουν σε κομμάτια και θα τα πετάξουν στη φωτιά. Οι νεκροί το μόνο που θα κάνουν είναι να σε τρομαξουν λίγο..."
Μετά απο 2 χρόνια κάποια μικρότερα παιδιά πήγαν μου είπαν πως είναι ένας δαιμονισμενος τάφος και η γιαγιά της φωτογραφίας σε κοιτάζει. Οπότε τους πήρα όλους και τους πηγα εκεί. Πράγματι τα γαλάζια ματια της έμοιαζαν να σε κοιτάνε απ οποία κατεύθυνση και αν έβλεπες τη φωτογραφία. Το φως των κεριών έκανε το βλέμμα τρομαχτικό... Χαμογέλασα... "Απλά παιχνίδια του μυαλού είπα ήρεμα... Οφθαλμαπάτες..." είπα ήρεμα και φύγαμε.
Τα λόγια της γιαγιάς καλά θα κάνετε να τα θυμάστε, κάποτε θα χρειαστούν :-)Χαμόγελα, κάνει τους άλλους να ανησυχούν... |
| SlimShady |
Απεστάλη: 27/01/2013, 01:06:03
Γεια σας. Γράφτηκα στο φόρουμ διαβάζοντας αυτή τη δημοσίευση και παρ'ότι είναι του 2007 είπα να απαντήσω :)
Μου έλεγε ο φίλος μου για αυτό το τούνελ. Θέλω και εγώ να πάω και σήμερα... δηλαδή πριν 4-5 ώρες είπαμε να πάμε εκεί. Έβρεχε, ήταν σκοτεινά. Τώρα που τα διάβασα αυτά δεν πάω εκεί όταν βρέχει. Αλλά το περιβάλλον και η ατμόσφαιρα ήταν κατάλληλα. Μου έλεγε ο φίλος μου ότι πλέον μαζεύονται εκεί πέρα τοξικομανής και τέτοια και όττι μια φορά που είχε πάει φοβήθηκε να μπει, γιατί άκουσε κλάμα μωρού. Εγώ όμως και άλλοι 6 φίλοι μου αποφασίσαμε να πάμε. Όταν φτάσαμε εκεί πέρα όλοι φοβηθήκαμε. Ωστόσο εγώ και 2 από τους φίλους μου οπλιστήκαμε με θάρρος και ξεκινήσαμε! Είμαι ανήλικος και να πω την αλήθεια είχα επηρεαστεί πάρα πολύ από όλα όσα μου είχε πει ο φίλος μου. Είμασταν και οι τρεις από πάνω και κοιτάγαμε το ποταμάκι. Μιλάγαμε ψιθυριστά... Στην ουσία να πω την αλήθεια δεν μιλάγαμε. Εκεί όπως παρακολουθούσαμε βυθισμένοι στις σκέψεις μας. Όλοι, είμαι σίγουρος ότι αναρωτιόμασταν αν θα έπρεπε να προτείνουμε ο ένας στον άλλον να πάμε. Τότε όμως, ακούω ένα δυνατό βρόντο και έτρεξα όσο δεν έχω τρέξει ποτέ.... Φοβάμαι να πάω μόνος! Έφερα αυτό το θέμα πίσω στο φως και άμα θέλει κανείς να πάμε εγώ ψήνομαι τρελά! |
| erzebet_bathory |
Απεστάλη: 06/02/2011, 14:27:26
quote:
χμμμ πρωτη φορα διαβαζω για αυτη τη στοα αλλα οπως ειδα δεν υπαρχει κατι περιεργο....
Timendi causa est nescire...
χαχαχαχα ... εγω δε φοβαμαι τις κατσαριδες παντως.....
παντως ναι... η φαντασια οταν παιζει περιεργα παιχνιδια οπως κ οταν παει καποιος προιδεασμενος στο και καλα στοιχειωμενο μερος...παιζει περιεργα παιχνιδια .. αυθυποβολη.....
Timendi causa est nescire...
|
|
