Έλλην λοιπόν ή Ρωμηός ??
Παραθέτω κάποια αποσπάσματα από την πλευρά της επικρατούσης θρησκείας σχετικά με αυτό το ΣΟΒΑΡΟ ζήτημα:

Όλες οι πηγές που διαθέτουμε μας οδηγούν στη διαπίστωση ότι το όνομα "Έλλην" είχε ήδη χάσει την εθνική-φυλετική του σημασία στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες. Στο τεράστιο χωνευτήρι της πολυφυλετικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας όλοι οι λαοί απέκτησαν σταδιακά "ρωμαϊκή συνείδηση".
Η λέξη "Έλλην" είχε ήδη αποκτήσει καθαρά θρησκευτικό περιεχόμενο και ταυτιζόταν με την έννοια του ειδωλολάτρη. Φαίνεται πώς αυτή η μεταβολή είχε ήδη αρχίσει να συντελείται τον πρώτο μεταχριστιανικό αιώνα, πολύ πριν ο Χριστιανισμός γίνει η επίσημη θρησκεία του κράτους. Στο Ευαγγέλιο του Μάρκου διαβάζουμε για κάποια γυναίκα που ήρθε στο Χριστό όταν αυτός βρισκόταν κοντά στην Τύρο η οποία, λέει ο ευαγγελιστής, ήταν "Ελληνίς, Συροφοινίκισσα τω γένει" (Μάρκου, 7,26). Όπως σωστά σημειώνει ο Χρήστου, εφ’ όσον ήταν Συροφοινίκισσα εθνικά, το "Ελληνίς" δηλώνει το θρήσκευμά της. Λίγα χρόνια μετά το 300 μ.Χ., ο Μέγας Αθανάσιος, ελληνόφωνος ο ίδιος και Πατριάρχης Αλεξανδρείας, της κατ’ εξοχήν ελληνιστικής πόλης, γράφει "Λόγο κατά Ελλήνων". Αν η λέξη δήλωνε ακόμα το ελληνικό έθνος, το πράγμα θα ήταν εντελώς παράδοξο: το μεγάλο ελληνιστικό κέντρο στρεφόταν εναντίον - ποίου; (εδώ σας θέλω ... !!!)
Το ίδιο βλέπουμε αργότερα σε λόγους του Χρυσοστόμου, που ήταν τέκνο μιας άλλης μεγάλης ελληνιστικής πόλης, της Αντιόχειας. Η λέξη "Έλληνες" δηλώνει τους ασεβείς, τους ειδωλολάτρες.

Ούτε είναι σωστό το επιχείρημα ότι η λέξη έχασε την εθνική σημασία της με τη βία, επειδή τη χρησιμοποίησαν οι Χριστιανοί για τους αντιπάλους τους. Κατ’ αρχήν, όπως προκύπτει από το χωρίο του ευαγγελιστή Μάρκου που παραθέσαμε, η μεταβολή είχε συμβεί πριν οι Χριστιανοί αποκτήσουν οποιαδήποτε εξουσία. Επιπλέον, όπως σωστά σημειώνει η Μαντουβάλου, οι κατ’ εξοχήν εχθροί και διώκτες των Χριστιανών ήταν οι Ρωμαίοι. Ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τους Χριστιανούς κατοίκους της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας να συνεχίσουν να λέγονται Ρωμαίοι. Επομένως πρέπει να συμπεράνουμε ότι το όνομα "Έλλην" είχε ήδη χάσει την εθνική του σημασία την εποχή της επικράτησης του Χριστιανισμού, ανεξάρτητα από το τι έλεγαν οι Χριστιανοί. Οι Χριστιανοί βρήκαν, δεν δημιούργησαν τη νέα έννοια. (Δηλαδή από που την βρήκαν, ΑΥΤΟΟΝΟΜΑΣΤΗΚΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ=ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ ή οι "Ρωμαίοι ειδωλολάτρες" ονόμασαν τους Έλληνες "ειδωλολάτρες" ???????????)

Από κει και ύστερα, σ’ όλο το Μεσαίωνα, η λέξη "Έλληνας" σήμαινε τον ειδωλολάτρη. Με αυτή τη σημασία τη συναντούμε μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα. Ο Κοσμάς ο Αιτωλός, για παράδειγμα, σε μια ομιλία του σε κάποιο χωριό έλεγε: "Και εγώ αδελφοί μου, οπού αξιώθηκα και εστάθηκα εις αυτόν τον άγιον τόπον τον αποστολικόν, δια την ευσπλαγχνίαν του Χριστού μας, εξέταξα πρώτον δια λόγου σας και έμαθα πώς με την χάριν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού, δεν είστενε Έλληνες, δεν είστενε ασεβείς, αιρετικοί, άθεοι, αλλ’ είστενε ευσεβείς ορθόδοξοι χριστιανοί...".

Το τι πίστευε για τους "Έλληνες" ο πολύς κόσμος, πριν φωτιστεί από τους δυτικοευρωπαίους, το έχει καταγράψει ο Ι. Θ. Κακριδής στην πολύτιμη λαογραφική μελέτη του "Οι αρχαίοι Έλληνες στη νεοελληνική λαϊκή παράδοση". Πολύ συνοπτικά, ο απλός λαός μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα πίστευε ότι οι Έλληνες ήταν κάποιος αρχαίος ειδωλολατρικός λαός γιγάντων - έτσι εξηγούταν και η ύπαρξη των τεράστιων μνημείων που αφθονούσαν στον τόπο μας. Τους αρχαίους αυτούς τους θαύμαζε για τη δύναμή τους (στήν Κεφαλληνία του 19ου αιώνα ο Κακριδής αναφέρει ότι υπήρχε η έκφραση "μωρέ, σαν Έλληνας είναι τούτος!" ), αλλά πάντως δεν ταυτιζόταν μαζί τους. Άλλωστε, επειδή προφανώς δεν υπήρχε περίπτωση σύγχυσης με κάποιο τωρινό λαό, τους ονόμαζε "Έλληνες" και όχι "αρχαίους Έλληνες".

Στα Σφακιά του 19ου αιώνα λέγανε πώς "απάνω στη Σαμαριά είναι παλιά χώρα των Ελλήνων. Εδακεί ετελειώσανε οι Ελλήνοι. Και λέγουνε οπώς έχει εκεί θησαυρό, όμως δεν εβρέθηκε". Στη Θεσπρωτία, του 20ου αιώνα μάλιστα, οι γιαγιάδες έλεγαν μια ιστορία που άρχιζε ως εξής: "τά χρόνια τα παλιά ζούσαν στα μέρη αυτά άλλης λογής άνθρωποι, οι Ελληνες (....) οι Έλληνες δεν έμοιαζαν με τους σημερινούς ανθρώπους. Ήταν ψηλοί σαν τα κυπαρίσια...". Χαρακτηριστικό είναι το ηπειρώτικο τραγούδι του 19ου αιώνα: "Η Αγγελική της Κούμαινας έχει άντρα παλικάρι, σαν Έλληνας έχει τσαμπά και στήθια σά λιοντάρι" (τσαμπά: μακριά μαλλιά). Γνωστό είναι και το δημοτικό τραγούδι που λέει "Η μάνα του ήταν Χριστιανή κι ο κύρης του ήταν Έλλην...". Ο Κακριδής αναφέρει συνολικά 85 διηγήσεις ή φράσεις απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας όπου οι "Έλληνες" έχουν παραμείνει στη λαϊκή μας παράδοση με τη σημασία που αναφέραμε. (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

Σε συνδυασμό με τα όσα παραθέσαμε παραπάνω και με τις πληροφορίες που έχουμε από όλες τις "επίσημες" πηγές (ιστορίες, κρατικά έγγραφα) είναι ολοφάνερο ότι οι πρόγονοί μας καλούνταν Ρωμαίοι-Ρωμηοί παντού. Επομένως η άποψη, την οποία διατυπώνει ο Χρήστου και άλλοι ερευνητές, ότι το "Ρωμαίοι" ήταν απλώς το επίσημο όνομά τους, ενώ οι ίδιοι προτιμούσαν κάποιο άλλο (Έλληνες; Γραικοί;) είναι παντελώς αβάσιμη. (???)
Οι πρόσφατοι πρόγονοί μας, λοιπόν, δεν ήξεραν ότι είναι Έλληνες. Γνώριζαν ότι είναι Ρωμηοί, και ότι η πατρίδα τους ονομάζεται Ρωμανία, όπως φαίνεται από διάφορα δημοτικά τραγούδια (π.χ. στον "Θρήνο της Κωνσταντινουπόλεως": "Ω Θεέ, να τόχαν πολεμάν και οι Ρωμαίοι ούτως, ποτέ να μην εχάνασιν λέγω την βασιλείαν", ή στο γνωστό τραγούδι του Πόντου "η Ρωμανία επάρθεν"). Επίσης στον "Διγενή Ακρίτα", όπου ως μοναδικό όνομα του κράτους αναφέρεται δεκάδες φορές το "Ρωμανία".

Οπωσδήποτε σήμερα, στα 1994, δεν τίθεται θέμα σύγκρουσης των δύο εθνικών μας ονομασιών. Έχουν άλλωστε πλέον και οι δυο το ίδιο ακριβώς νόημα (????!!!!!). Θα πρέπει, όμως, να γνωρίζουμε ότι, ιστορικά, ο όρος "Ρωμηός" καλύπτει κάτι ευρύτερο από το "Έλληνας", και βέβαια το "Ρωμαίος" προκαλεί διαφορετικούς συνειρμούς από το "Έλληνας" τόσο σε μας όσο και στους ξένους (?????!!!!). Επιπλέον, αν σκοπός μας είναι να ορίσουμε την εθνική μας ταυτότητα, η λέξη "Έλληνας" δεν μπορεί να αποδώσει την πλατύτερη σημασία της λέξης "Ρωμηός" για τη μεσαιωνική περίοδο και την περίοδο της Τουρκοκρατίας. (!!!!????)
Η λέξη "Έλληνας", που επανήλθε ως εθνική μας ονομασία τον 19ο αιώνα, είναι δημιούργημα της εποχής του Διαφωτισμού και της ανάπτυξης των εθνικισμών στην Ευρώπη. Αντίθετα, οι Ρωμηοί ήταν περήφανοι πολίτες ενός υπερεθνικού κράτους που ενσωμάτωνε διάφορα έθνη (το πολυχωνευτήρι που λέγαμε) διαμέσου του ελληνικού πολιτισμού και επεκτεινόταν πολύ πέρα από τα όρια της αρχαίας ή της νεώτερης Ελλάδας. Επεκτεινόταν όχι ως κατακτητής, αλλά [b]ως φορέας της μιας Οικουμενικής Χριστιανικής Αυτοκρατορίας πάνω στη γη. (!!!!!!)

quote:

---

Πολυτσιανιτης.........

---

Η Αρχαία Ελλάδα όμως δεν "ξεχνιέται". Η Αρχαιο-Ελληνική ιστορία δεν εξαρτάτε απο κανέναν ιστορικό η επίδοξο εξουσιαστή, είναι μία άσβεστη φλόγα που περιμένει τις διψασμένες ψυχες να τις φωτίσει. Η αφύπνιση σήμερα στην πατρίδα μας υπάρχει, δν είμαι σίγουρος όμως για το άν γίνεται με τον σωστό τρόπο..

Ο κόσμος δεν χρειάζεται αλλαγη ιερατείων , αλλά αλλάγή αντίληψης και ιδεωδων, αλλαγή στην στάση ζωής, ανοικτό πνεύμα χωρίς φανατισμούς...

«Ο ελληνικός πολιτισμός είναι το καταφύγιο απέναντι σε κάθε σύγχρονο δογματισμό, ένα ισχυρό αντίδοτο σε κάθε θρησκευτικό φανατισμό», λέει στα «ΝΕΑ» ο ιστορικός φιλόσοφος Ζαν Πιερ Βερνάν

«Η μεγαλύτερη συμβολή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού είναι η συμμετοχή στις αποφάσεις. Είναι η δημοκρατία. Δεν είμαι Πυθία, δεν είμαι Απόλλωνας. Αγωνίζομαι, για να υπάρξουν αυτές οι αξίες», λέει στα «ΝΕΑ» ο Ζαν Πιερ Βερνάν

«Ο ελληνικός πολιτισμός είναι η ελευθερία του πνεύματος, η σκέψη, ο διάλογος, η κατάφαση της αλήθειας απέναντι στην πίστη των πολλών! Είναι η δημοκρατία, ένας έγκυρος δρόμος ώστε να μην παρεμβαίνουν κάποιοι για να υπαγορεύσουν τα όνειρα της κοινωνίας».

Στα είκοσι χρόνια του, ο 88χρονος Ζαν Πιερ Βερνάν σπούδαζε Φιλοσοφία στη Σορβόννη και ταξίδευσε για πρώτη φορά στο κατάστρωμα ενός πλοίου για την Ελλάδα. Στα 26 του, συμμετείχε ως αντιστασιακός, μέλος του Μυστικού Στρατού στις ανατινάξεις τρένων κατά των ναζί με το ψευδώνυμο Κολονέλ Μπερτιέ. Πριν από τα σαράντα του ανέλαβε τη διεύθυνση σπουδών της Εκόλ Πρακτίκ και στα πενήντα του ίδρυσε το δικό του Κέντρο Συγκριτικών Ερευνών στις Αρχαίες Κοινωνίες.

Ο άνθρωπος που πρώτος έσπασε τα στεγανά που χώριζαν τους φιλολόγους από τους ιστορικούς και τους κοινωνιολόγους, γλωσσολόγους, ανθρωπολόγους στη μελέτη της αρχαίας κοινωνίας, που διετέλεσε επί εννέα χρόνια 1975-1984 καθηγητής του Κολέζ Ντε Φρανς, ακμαίος στο σώμα, ανεβοκατεβαίνει τα σκαλιά με αξιοθαύμαστη σβελτάδα.

Τα κύρια έργα του: «Οι ρίζες της Ελληνικής Σκέψης» (1962), «Ο Μύθος και η Σκέψη στους Έλληνες», «Ο Μύθος και η Τραγωδία στην Αρχαία Ελλάδα, «Ο Μύθος και η Κοινωνία στην Αρχαία Ελλάδα» κ.ά. δίνουν λαβή για την πρώτη ερώτηση.

Η αρχαία Ελλάδα έχει μελετηθεί κατά κόρον. Υπάρχει ακόμα κάτι που μπορεί να προσφέρει η μελέτη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού:

«Υπάρχουν δυο ακραίες θέσεις. Ότι οι Έλληνες τα έχουν πει όλα και είναι το αιώνιο πρότυπο για κάθε άποψη του πολιτισμού. Η δεύτερη είναι ότι σήμερα δεν έχει τίποτα να δώσει προς την κατεύθυνση του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ότι είναι μια γλώσσα νεκρή. Ο κλασικός ελληνικός πολιτισμός δεν είναι νεκρός. Όχι διότι προσφέρει μια έγκυρη λύση με παγκόσμιο τρόπο, αλλά αντίθετα γιατί αντιπροσωπεύει μια μορφή ιδιαιτερότητας. Ένα δρόμο που ανοίχθηκε ήδη γύρω από τη Μεσόγειο και που είναι διαφορετικός από τους άλλους μεγάλους ισχυρούς πολιτισμούς της Ινδίας, της Αφρικής κ.α. Η Ελλάδα αντιπροσωπεύει μια ιδιαίτερη εμπειρία, έναν ιδιαίτερο τρόπο να σκεπτόμασε τον άνθρωπο, την κοινωνία, τη φύση, τον θεό. Η ιδιαιτερότητα αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει να ξεχασθεί, διότι αυτή εξηγεί τη ρίζα του πολιτισμού, για να καταλάβουμε την τέχνη, τη λογοτεχνία, τη φιλοσοφική σκέψη, την επιστήμη, την πολιτική και κοινωνική ζωή. Είναι το πώς να τακτοποιούμε τα προβλήματα με τον διάλογο. Είναι να μην υπαγορεύουν και να μην παρεμβαίνουν κάποιοι στα όνειρα της κοινωνίας, στα όνειρά μας. Όλοι έχουν το ίδιο δικαίωμα να συμμετέχουν στις αποφάσεις. Είναι η δημοκρατία».

Μπορεί η μελέτη της Ελλάδας να προσφέρει κάτι ή όλα έχουν λεχθεί την εποχή της παγκοσμιοποίησης;

«Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης στην ισορροπία των πολιτισμών, η Ελλάδα εκφράζει την ελεύθερη πνευματικότητα. Είναι ένα καταφύγιο από κάθε δογματισμό, ακόμα και τον θρησκευτικό, μια πνευματική αναζήτηση που ανοίγεται σ' όλα τα επίπεδα.

Σ' αυτόν εναντιώνει την ελευθερία του κριτικού πνεύματος. Ρωτά για τα πάντα. Προσπαθεί να καταλάβει όλα τα προβλήματα. Ελλάδα είναι η ιδέα της γνώσης σε αντίθεση με την πίστη, την πεποίθηση της κοινής γνώμης. Είναι η κατάφαση ενός ανθρώπου που σκέπτεται ελεύθερα.

Αυτό είναι πολύ σημαντικό τώρα, γιατί τώρα αυτή η ελευθερία φαίνεται να κινδυνεύει περισσότερο παρά ποτέ, είτε από τον θρησκευτικό φανατισμό, είτε από μια κοινή επίσημη σκέψη που καταπιέζει τα κράτη.

Στα μεγάλα προβλήματα δεν υπάρχει πια πολιτική σκέψη, σοβαρός πολιτικός σχολιασμός. Υπάρχει η αλήθεια του πιο ισχυρού.

Και από την άλλη, η ανελευθερία του θρησκευτικού φανατισμού, που μπορεί να σφαγιάζει ανθρώπους και θέλει να κυριαρχήσει στους ανθρώπους, απέναντι στις δηλώσεις του κ. Μπους, ο οποίος πιστεύει ότι είναι η ενσάρκωση του καλού, μ' έναν εξίσου στενόμυαλο φανατισμό, παραμερίζοντας όλα τα βασικά προβλήματα της φτώχειας, της ισορροπίας του περιβάλλοντος.

Το μάθημα που μας έδωσαν οι Έλληνες είναι ότι υπάρχουν αξίες που διατηρούνται. Ιδιαίτερα η ελευθερία του κριτικού νου. Να σερβίρεσαι από το κεφάλι σου, να προσπαθείς να καταλάβεις τι συμβαίνει, να είμαστε ταυτόχρονα πολίτες του κόσμου που επικοινωνούν».

Τι βλέπετε στη σύγχρονη Ελλάδα;

«Δεν σταματώ να βλέπω το φως, το τοπίο, την ευγένεια των ανθρώπων, δεν σταματώ να διαβάζω τη Σαπφώ... αλλά με τους σύγχρονους Έλληνες υπάρχει μια ανισορροπία. Η σημερινή τους θέση είναι ασύγκριτα υποδεέστερη από την αρχαιότητα κι αυτό καταλήγει με μια υποψία, ότι σαν η σημερινή Ελλάδα να υπάρχει μόνο γιατί υπήρχε η άλλη Ελλάδα, βρίσκονται σ' ένα βαθύ εθνικισμό. Σας θυμίζω τη θέση πολλών προοδευτικών κατά τα άλλα ανθρώπων στην υπόθεση με τα Σκόπια για το όνομα της Μακεδονίας. Η διαφορά οφείλεται στην ορθοδοξία, στη θρησκεία. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν πολυθεϊστές. Είναι ένα δυστύχημα της ιστορίας ότι η Εκκλησία έκανε κατοχή επί της Ελλάδας για πολλά χρόνια, σαν να διαδέχθηκε το κράτος».

ΙΝFΟ
Ο Ζαν Πιέρ Βερνάν αναγορεύεται απόψε στις 7 μ.μ. επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας - Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο ιστορικό κτίριο του Ωδείου του Ρεθύμνου.

ΤΑ ΝΕΑ , 23-09-2002 , Σελ.: P23
Κωδικός άρθρου: A17446P231

Το κακό στην υπόθεση είναι ότι όλα αυτά αναφέρονται σαν αποκατάσταση της Ιστορικής αΛηθείας κι όχι σαν επίρριψη ευθυνών, κι όπως λέμε ότι έγινε έγινε και δεν αλλάζει, αλλά τι γίνεται στην περίπτωση που αυτό συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας και τα σκοτεινά πλοκάμια προσπαθούν με κάθε τρόπο να τραβάνε τους ανθρώπους προς τα κάτω ?

Η μελέτη της αρχαίας μας Σοφίας, όπως σωστά αναφέρει κι ο φίλος Θωθ είναι για να αναπτύξουμε τον Ορθό Λόγο, να βοηθήσουμε το πνεύμα και την ψυχή μας στην ανέλιξη και να μελετήσουμε την διαφορετική κοσμοθεώρηση αυτού του θαυμασίου πολιτισμού και να κάνουμε βίωμά μας τα καλά και να απεμπολίσουμε τα κακά και εδώ αναγκαστικά έρχεται και η σύγκριση αυτών των Αξιών με τις σημερινές επιβαλόμενες και κάθε νοήμων άνθρωπος ξεχωρίζει το Φως από το σκότος και τι βοηθά την ανθρωπότητα και τι όχι ...

Φίλτατε AvatarGR έθιξες κι ένα σπουδαίο θέμα, την Παιδεία ! και φυσικά θα γνωρίζεις ότι σήμερα παιδεία δεν υφίσταται κι αυτό που ακμάζει στα σχολεία είναι η χριστιανική προπαγάνδα !
Και για να το κάνω κατανοητό:

Συγκριτική Παρουσίαση Δύο Παιδαγωγικών Συστημάτων
Από τον Στ. Θεοφανίδη

Το Ξενόφερτο - Μεσαιωνικό Παιδαγωγικό Σύστημα
(Με εξετάσεις, βαθμολογία, κλεισούρα στους 4 τοίχους, παπαγαλισμό κ.λ.π )

ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Σταθερά
1.Θρησκευτικά, 2. Ελληνικά (Αρχαία - Νέα ), 3. Ιστορία, 4. Φυσική,
Μαθηματικά, 6. Ξένη γλώσσα, 7. Αρχές Οικονομίας, 8. Τεχνολογία,
Λατινικά, 10. Περιβαλ. Επιστήμη, 11. Λογοτεχνία, 12. Υπολογιστές,
Αστρονομία - Διαστημική, 14. Βιολογία, 15 Φυσική Αγωγή

Επιλογής
Ευρωπ. Πολιτισμός, 17. Πληροφορική, 18. Αισθητική Αγωγή
Ψυχολογία, 20 Σχέδιο κ.λ.π, κ.λ.π.

Σύνολο 6 +6 = 12 έτη. Μαθήματα 20 +

Το Αρχαίο Ελληνικό Παιδαγωγικό Σύστημα
(Δεν υπάρχουν εξετάσεις)

ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Σταθερά
Λόγος + Ρητορική ( Έκφραση) + Μύθοι
Γεωμετρία + Αριθμητική + Υπολογιστές
Μουσική +Αρμονία +Ομηρικά έπη
Γυμναστική + Άθληση

Ελεύθεροι Διάλογοι (Μεταξύ του Δάσκαλου και του μαθητή στην αγορά, στα αίθρια κ.λ.π)

Σύνολο = 15 έτη , Μαθήματα: 4

Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

Το Ελληνικό
Θαλής, Πυθαγόρας, Ηράκλειτος, Λεύκιππος, Παρμενίδης, Ζήνων, Σωκράτης, Ξενοφών, Πρωταγόρας, Πλάτων, Δημόκριτος, Αριστοτέλης, Ευκλείδης, Εμπεδοκλής, Αριστείδης, Αρχιμήδης, Περικλής, Αρχύτας, Αγησίλαος, κ.λ.π

Το ξενόφερτο
Παπαγαλάκια, Μαϊμουδάκια, Καταστροφές βιβλίων, Αντιγραφείς, Χούλιγκανς, Μετριότητες, Αυτοκτονίες ...

Γιατί το βιβλίο της ιστορίας μας έχει μόνο 5 σελίδες για την αρχαία Ελλάδα φίλε AvatarGR ? τις πταίει ? για τον ένοχο ψάξε ποιός ήταν αυτός που εναντιώθηκε στην Ελληνική ΦιλοΣοφία και τρόπο σκέψης.

ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ?????

DYSTHXWS AKOMA MIA FORA OPWS KAI SE ALLA FORUMS EIDAME THN EYKOLH LYSH.
GIA TA XALIA MAS MAS FTENAI ALLOI.
AS EISAI KALA THOTH ME AYTO POU LES

quote:

---

Η δική μου γνώμη είναι ότι όποιος αγαπάει και μελετάει την αρχαία Ελλάδα δεν χρειάζεται να βρίσκει αποδιοπομπαίους τράγους για τα σημερινά μας χάλια.

---

** FWS PERISSOTERO FWS **
** EAN NIOSEIS THN SKIAS SOU NA FEYGEI MHN GYRISEIS PISW NA THN KOITAXEIS **