ESOTERICA.gr Forums !

ESOTERICA.gr Forums !
Κεντρική Σελίδα | Προφίλ | Εγγραφή | Ενεργά Θέματα | Μέλη | Αναζήτηση | FAQ
Όνομα Μέλους:
Password:
Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;
 Όλα τα Forums
 .-= Η ΓΝΩΣΗ =-.
 Υπάρχουν Όρια στη Φαντασία? Υπάρχει Φαντασία χωρίς όρια?

Σημείωση: Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο Μέλος για να αποστείλετε μία απάντηση.
Για να εγγραφείτε, κάντε click εδώ. Η Εγγραφή είναι ΔΩΡΕΑΝ!

Ανάλυση Οθόνης:
Όνομα Μέλους:
Password:
Διαμόρφωση: Bold Πλάγια Υπογραμμισμένα Κεντρική Στοίχιση Εισαγωγή Υπερσυνδέσμου Εισαγωγή Email Εισαγωγή Εικόνας Εισαγωγή Κώδικα Εισαγωγή Αποσπάσματος Εισαγωγή Λίστας Εισαγωγή Smilie
   
Μήνυμα:

* HTML ΑΝΕΝΕΡΓΗ
* Κώδικας Forum ΕΝΕΡΓΟΣ

 
Μέθοδος:
Επιλέξτε για να συμπεριλάβετε την ψηφιακή Υπογραφή του Προφίλ σας.
     
Α Ν Α Σ Κ Ο Π Η Σ Η     Σ Υ Ζ Η Τ Η Σ Η Σ
Αρχική Τοποθέτηση
PY8AGORAS Απεστάλη: 25/10/2012, 15:44:30
Επηρεασμένος από άλλα θέματα
και κυρίως από το θέμα με το Φρακταλικό Σύμπαν,

θελω να ανοίξω αυτό το θέμα, για να διαπραγματευτούμε τους "βαθμούς ελευθερίας" της έκφρασής μας, και κυρίως της ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ.

Υπάρχει πραγματικά πρωτότυπη και φανταστική ανθρωπινη δημιουργία?

Μπορούμε πράγματι να έχουμε μια έμπνευση, ή να φανταστούμε κάτι, μια εικόνα, ένα χρώμα, έναν ήχο , οτιδήποτε,
που να μην υπάρχει, να μην υπήρξε ή να μην έγινε ποτέ?

'Η μήπως είμαστε καταδισκασμένοι να αντιγράφουμε και να αναπαραγουμε εν πολλοίς ή εν ολίγοις ήδη διαμορφωμένα ή 'τιθέμενα' υποβόσκοντα Πρότυπα?

Υπάρχουν λοιπόν "εκ γενετής" όρια στην Ανθρώπινη φαντασία?
Μήπως δεν είμαστε ικανοί ή "κατασκευασμένοι" να παράξουμε οτιδήποτε πραγματικά νέο και καινούριο, πέρα και έξω από ότι κουβαλάμε ως συνολική γνώση και πληροφορία του γένους μας?

Γιατί πχ. όταν ακόμη και στα 'πλασματα της φαντασίας' μας δίνουμε ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες?

Γιατί δεν μπορούμε να ζωγραφίσουμε έναν τελείως φανταστικό πίνακα όπου η εικόνα να μη θυμίζει σε τίποτα και σε κανέναν, κάτι από τα θέματα και τα σχήματα του κόσμου μας?



.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "

ΟΙ 7 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ (** Από την Νεώτερη στην Παλαιότερη **)
Unknown_Darkstar Απεστάλη: 19/02/2014, 22:11:46
Πραγματι ενδιαφερον θεμα.Ο ανθρωπος φανταζεται ενα ιδανικο περιβαλλον,εναν ιδανικο τροπο ζωης συμφωνα με το επιπεδο συνειδητοτητας του καθενος ενα περιβαλλον οπως του εχει αποτυπωθει απ την αρχη της ζωης του.Ο φιλος μας ο Πυθαγορας αναρωτιεται αν μπορούμε να φανταστούμε και δημιουργήσουμε κάτι, που να μην έχει καμία βάση αναφοράς από ότι μέχρι τωρα γνωρίζουμε και αντιλαμβανόμαστε, κατι τελείως εξωτικό, διαφορετικό, καινούριο, καινοτόμο, απίθανο, τρελό.Δικη μου αποψη κ απαντηση οχι,δεν μπορουμε.Ο ανθρωπος αυτη τη στιγμη εκπεμεπει σε μια συχνοτητα ας την πουμε ραδιο 1.Σε αυτη την συχνοτητα βρισκεται ολος ο κοσμος οπως τον το γνωριζουμε εμεις σημερα και η φαντασια μας περιορισμενη.Υπαρχουν ομως κ αλλες συχνοτητες οπως το ραδιο 2,3 κτλ.Αν καταφερουμε να συντονιστουμε και σε αυτες τις συχνοτητες τοτε θα αλλαξει η σκεψη μας,μπορει να εμφανιστει ενα τελειως διαφορετικο πεδιο αντιληψης αρα κ εξελιξη κ ισως και η φαντασια μας θα παψει να υφισταται γιατι πολυ απλα δεν θα χρειαζεται,θα το ζεις πραγματικα,δεν θα υπαρχει καποιο οριο οπου θα σε αναγκαζει να φανταζεσαι.

maria3 Απεστάλη: 19/02/2014, 18:13:15
PY8AGORAS πραγματικά φοβερό το θέμα σου, το διάβασα αν και δεν ήταν δύσκολο γιατί δυστυχώς δεν υπήρχαν πολλές σελίδες, θα ήθελα να συμβάλω και εγώ και να πω την άποψη μου.

Φαντασία υπάρχει, υπήρχε και θα υπάρχει, απλά δυστυχώς εμείς της δίνουμε τα ανθρώπινα κριτήρια μας γιατί έτσι μάθαμε.

Δηλαδή φαντάζομαι κάτι με τις είδη υπάρχοντες λέξεις και προσπαθώ να το εκφράσω με την γλώσσα που μου έχουν μάθει, δυστυχώς έτσι το καταστρέφω, αν με αντιλαμβάνεσε;

Έχεις δίκαιο ίσως στην ζωγραφική είναι ποιο εύκολο γιατί μπορώ να το αποτυπώσω καλύτερα από να το γράψω ή να το εκφωνήσω, αλλά και πάλι αυτό που φαντάστηκα δεν θα έχει απόκλιση ως προς τα χρώματα και δομή, πάλι θα πρέπει να έχει τα ίδια ανθρώπινα χρώματα κτλ και πως θα ζωγράφιζα επ' ακριβώς τα λέπια με τις αποχρώσεις ενός ψαριού γεια παράδειγμα;

Οπότε έχεις δίκαιο συμβιβάζομαι με τα είδη υπάρχοντα στοιχεία, που έχω μάθει.

Πιστεύω ότι τα παιδιά χωρίς να τους έχει μάθει κανείς έχουν φοβερή φαντασία, αλλά κλείνονται από τους νόμους και την πρακτική.

Το μυαλό τους είναι άγονο οπότε και μπορούν να φανταστούν κάτι διαφορετικό, απλά δεν μπορούν να το αποτυπώσουν ούτε να το πουν και αν προσπαθήσουν να το κάνουν, βλέπεις κουφά πράγματα για τος πως αντιλαμβάνονται το κόσμο, γιατί άραγε τους αρέσουν οι νεράιδες τόσο πολύ, χωρίς να ξέρουν ή να έχουν καταλάβει το παραμύθι και πολλά άλλα.

Όπως δηλαδή στο παιδί έχουμε τους ανάλογους μαρκαδόρους για να ζωγραφίσει αυτό δεν του μαθαίνουμε;

Εικονικό δεν είναι γιατί προσπαθεί να αποτυπώσει με αυτά τα χρώματα που έχει όπως και ο άνθρωπος, άρα εμείς δίνουμε τους περιορισμούς.


@ΑΜΕΙΝΙΑΣ Απεστάλη: 20/11/2012, 13:31:26
quote:
Αν δηλαδή τα υλικά της πραγματικότητας ανακυκλώνονται από την ίδια της τη φύση, τότε αρκεί μια παρουσία συνείδησης για να εξασφαλίσει την απειρότητα της διαλεκτικής της.

Αργείς καμμιά φορά να διατυπώσεις τη σκέψη σου,αλλά όταν το κάνεις,έχει την θετική αξία ρητού.
Αν αυτό δεν είναι ο καθολικότερος ορισμός της φαντασίας τότε δεν ξέρω ποιος θα μπορούσε να είναι.

Με καλύτερό σου φάε,πιε και νηστικός κοιμήσου.

DSM Απεστάλη: 20/11/2012, 01:01:38
Η φαντασία λοιπόν.

Θα έλεγα πως η φαντασία είναι τρόπος. Ένα εφόδιο, ή μάλλον μια έμφυτη ικανότητα, με τη χρήση της οποίας μπορούμε να αναδημιουργούμε την πραγματικότητα. Ίσως και να είναι η αγχωτική εκδήλωση της αγωνίας του θανάτου. Ένας δρόμος αποφυγής δηλαδή του μοιραίου.

Πιάνεις λόγου χάρη την παρατήρηση και την αίσθησή σου, και τις μεταλλάσεις σε κάτι νέο, φρέσκο, διαφορετικό. Κάτι που ενδεχομένως και υπό συνθήκες, θα μπορέσει να επιβιώσει του προσωπικού σου τέλους. Με αυτή την έννοια, η φαντασία είναι μια διαδικασία αντιστασιακή. Όχι με την πολιτική θεώρηση, αλλά με την υπαρξιακή: Να φαντάζεσαι και να γεννάς, κόντρα στη φθορά.

Αντίσταση στην αυξανόμενη εντροπία? Πιθανώς. Μια φαντασία σε ένα κλειστό σύστημα οπωσδήποτε ανατρέπει το 2ο Θ.Α. ...

http://www.youtube.com/watch?v=0SqFPNTBnv8

Την πρώτη νότα στο πρώτο solo (εδώ στο 1.39) την έβλεπα ανέκαθεν στον αέρα. Άσχετα από την ώρα, το φως, τη προσωπική μου κατάσταση, αυτή τη νότα μπορώ σχεδόν να την αγγίξω. Ξέρω τί χρώμα έχει, σε τί ύψος βρίσκεται, την κατεύθυνση και τη μυρωδιά της. Και είναι πάντα η ίδια. Της φαντασίας μου? Πιθανώς. Οπωσδήποτε όμως, η συμπαγής και πλήρης αντίληψη αυτής της νότας ήταν αρκετή για να μάθω μουσική. Η διέγερση της φαντασίας μου ως αποτέλεσμα της φαντασίας του Gilmour, δημιούργησε μια εντελώς νέα κατάσταση στη ζωή μου και στον τρόπο που αντιλαμβάνομαι το κόσμος. Σαν να λέμε δηλαδή, η φαντασία είναι εκτός άλλων και κολλητική. Επεκτάσιμη και πολλαπλασιαζόμενη. Σαν την ίδια τη ζωή.

Το καταλυτικό ερώτημα "και αν...?", όπου και όπως διατυπωθεί, εκτός του οτι εκφράζει απόλυτα τη φύση μας, αποτελεί αυταπόδεικτα και παράγωγο της φαντασιακής μας λειτουργίας. Ακόμα και όταν διατυπωθεί αντιθετικά ως "και αν δεν...?", συνεχίζει να είναι εξίσου ισχυρή απόδειξη της φαντασιακής ανάγκης μας για σάρωση και εκ νέου σύνθεση της πραγματικότητας. Ουσιαστικά δηλαδή, η φαντασία μπορεί να είναι και η διαλεκτική μεταξύ της εσωτερικής μας και της εξωτερικής πραγματικότητας.

Αν λοιπόν φαντασία είναι η διαλεκτική ανασύνθεση της πραγματικότητας που αισθανόμαστε ή διαισθανόμαστε, και αν συγχρόνως το κόσμος είναι φρακταλικής υφής, όπως προσπαθούμε να εξιχνιάσουμε στο αντίστοιχο θέμα, τότε υποχρεωτικά συμπεραίνω πως η φαντασία δεν έχει όρια ως προς την έκφρασή της. Αν δηλαδή τα υλικά της πραγματικότητας ανακυκλώνονται από την ίδια της τη φύση, τότε αρκεί μια παρουσία συνείδησης για να εξασφαλίσει την απειρότητα της διαλεκτικής της.


There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

DSM Απεστάλη: 19/11/2012, 16:04:32
Ίσως λόγω καιρού, ίσως και χωρίς λόγο απολύτως:

http://www.youtube.com/watch?v=pLND9Sfkilg

Με λίγο σκυμμένο το κεφάλι και χαμηλωμένο το βλέμα, για όλους τους παλιοροκάδες της παρέας.

Θα επανέλθω αργότερα.

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ Απεστάλη: 14/11/2012, 15:00:55
Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση.


Η φαντασία είναι το Πάν.Είναι η ανεπίσημη προβολή ενός κινηματογραφικού έργου της ζωής.

Αϊνστάιν

Η συνείδηση δεν είναι τίποτα, η φαντασίωση είναι το παν.

Ανατολ Φράνς

Η φαντασία είναι η φωνή της τόλμης. Αν υπάρχει οτιδήποτε θεϊκό στο Θεό είναι αυτό: τόλμησε να φανταστεί τα πάντα.

Χένρυ Μίλλερ


Η σταθερότητα είναι το τελευταίο καταφύγιο αυτών που δεν έχουν φαντασία

Οσκαρ Ουάϊλντ


Πολλοί μεγάλοι στοχαστές και επιστήμονες,ασχολήθηκαν με το θέμα Πυθαγόρα.
Το ωραίο και συνάμα απίστευτο είναι ότι,κανένας δεν λέει τα ίδια με τον άλλον,αλλά τα διαφορετικά τους λόγια,συμφωνούν συγκλίνοντας,στο ότι η φαντασία,είναι η γεννεσιουργός αιτία των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Εγώ πάλι,θα την παρομοίαζα με ένα πουλί.Ενα πουλί που πρέπει να έχει απαραιτήτως φτερά και πόδια,όπου τα φτερά είναι η φαντασία και τα πόδια η μόρφωση.Χρειάζονται και τα δύο,επειδή χωρίς πόδια μπορεί μεν να πετά,αλλά δεν μπορεί να...προσγειωθεί.Χωρίς φτερά φυσικά,δεν πετά!!

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

PY8AGORAS Απεστάλη: 13/11/2012, 13:21:12
Από την "εξίσωση" του Νικόμαχου και μετά,
βλέπω ότι το θέμα παίρνει μια πολύ ενδιαφέρουσα τροπή. (και "τροφή" για σκέψη).

Σταχυολογώ μερικά σημεία-κλειδιά (κατά τη γνώμη μου):

quote:
Εμείς λέμε ότι τίποτα,δεν μπορεί να παράξει η φαντασία, που να είναι τελείως ανοίκειο και πρωτοποριακό.

Αυτό είναι το βασικό ερώτημα (η προς διερεύνηση 'υπόθεση') συμπυκνωμένο.

quote:
Οσο καινούργιο και να είναι το προϊόν της φαντασίας,θα έχει κάποιες άν όχι όλες τις βασικές του ιδέες,σε κάτι που ήδη υπάρχει.

Τις "βασικές ιδέες" θα μπορούσαμε να τις πούμε και 'πρότυπα' ή ..."συνιστώσες" (με τη φυσική έννοια, και μην πάει ο νούς σας στο ...ΣΥΡΙΖΑ εδώ... )

quote:
Όμως θα συμφωνήσω με τον malmsteen στο ότι, με το που θα επιτελεστεί μια νέα δημιουργία, παύει να είναι άγνωστη.

Αυτό είναι μεγάλο "αγκάθι" γενικώς, το λεγόμενο πρόβλημα του 'Παρατηρητή' ή "Γνώστη" που παρεμβαίνει και αλληλεπιδρά με το "παρατηρούμενο" αντικείμενο.

Κι εδώ μπαίνουμε στο συλλογισμό του malmsteen

quote:
Ξεχάστε το κάτι, Ουσιαστικά Δέν γνωρίζω τι είναι!!! ή Δέν γνωρίζω το είναι!!!

Το "είναι" είναι αυτό που ζούμε "το αυτό". Με τον λόγο περιγράφουμε κατα σύμβαση το "είναι" χωρίς να το γνωρίζουμε το "το είναι".

Αρα ουσιαστικά περιγράφουμε λέμε το τι κάνουμε ενώ ως προς ( ΤΟ ένα, το σύμπαν ,την Αλήθεια) δέν έχουμε την παραμικρή ιδέα του τί πραγματικά μας συμβαίνει!!


Πολλές φορές έχω κι εγώ την εντύπωση ότι η φαντασία λειτουργεί ακριβώς έτσι, ως η διαχωριστική ή μεταβατική, αν θέλετε, νοητική 'μεβράνη' από το Αγνωστο στο Γνωστό.
Ως το λυκόφως μεταξύ Σκότους και Φωτός.

Σε μια πιο προχωρημένη εκδοχή, ως το περιτύλιγμα ή ο μανδύας με τον οποίο ντύνουμε ένα αγνωστο, και απροσδιορίστου σχήματος, χρώματος και ιδιοτήτων, "μαγικό κουτί".

Το "κουτί" είναι τελείως άγνωστο σε μας και έχει απροσδιόριστες και άγνωστες ιδιότητες/περιεχόμενο/ουσία/υλικό...

Το 'περιτύλιγμα' όμως μας είναι πιο "γνωστό" και οικείο σε μας (εστω σε επίπεδο μοτίβων, συμβολισμού) οπότε με το κουκούλωμα του μαγικού κουτιού μάς το κάνει λιγότερο απρόσιτο και αγνωστο σε μας, έστω κι αν δεν μας αποκαλύτει πολλά, λίγα ή τίποτα από τα μυστικά του 'μαγικού κουτιού'.

Εκεί βλέπω ότι συγκλίνει, εκτός από μένα και τον malmsteen
και ο DSM που γραφει το ποιητικό:

quote:

Και τί είναι δηλαδή η φαντασία, παρά το κενό μεταξύ των βημάτων μου?

και αυτό με ενθαρρύνει, ότι όσον αφορά το παρόν θέμα είμαστε σε 'καλό δρόμο' αφού εκκινήσαντες από διαφορετικές και ανεξαρτητες παραστάσεις και εμπειρίες αρχίζουμε και "χτίζουμε" μια κοινή αποκωδικοποίηση, σαν τα ρυάκια και τους παραποτάμους που συγκλίνουν (συμβάλλουν) και σχηματίζουν το μεγάλο ποταμό


.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr

Μετάβαση Στην Κορυφή Της Σελίδας
0.03125
Maintained by Digital Alchemy