Με ρώτησε ο εαυτός μου πρόσφατα :
Ποιος είσαι ;;;

Απάντησα , ότι είμαι ο τίποτας .

Πόσο χρονών είσαι ,με ξαναρώτησε .
5 εκατομμύρια ετών του απάντησα .

Τι στόχους έχεις αυτήν την στιγμή στην ζωή σου , συνέχισε να ρωτάει .
Έναν και μοναδικό σκοπό του απάντησα .

Τον έκανα περίεργο και ρώτησε , καλά και ποιος είναι αυτός ;;;

Να (προσπαθώ να ) πράττω το καλό και να το ρίχνω στο γιαλό .

Πως τα πας με αυτήν την προσπάθεια με ρώτησε .
Αρκετά καλά του απάντησα .

Δηλαδή έχεις νοήσει τι είναι καλό ;;;
Ναι απάντησα .

Για πες τι είναι καλό ,με ξαναρώτησε .

Καλό είναι του απάντησα να γνωρίζεις ποιος είσαι .
Μάλιστα αποκρίθηκε και συνέχισε , ποιος είσαι ;;;

Ο ΤΙΠΟΤΑΣ.

Αν σε ρωτήσω πόσο χρονών είσαι ,θα μου πεις , ότι είσαι 5 εκατομύρια ετών ;;;
Ασφαλώς του απάντησα .

Όλα αυτά τα γράφω , για να περάσω ένα μήνυμα στο υποσυνείδητο σας ,αγαπητοί αναγνώστες .
Υπάρχουνε δύο δρόμοι για να εσωτεριστής .

Ο ένας είναι η επιστημονική εσωτερική φιλοσοφία .
Ο άλλος η ενασχόληση με τον εαυτό σου .

Εύχομαι να με αντιληφθήκατε .

Απο οταν ημουν μικρουλης ειδα πως αυτο που οριζε τον κοσμο μου
ηταν η σχεση με τον εαυτο μου.Η οποια και πηρε διαφορες διαστασεις στη μεχρι τωρα ζωη μου.

Αρχικο μου στοχο επελεξα το να γνωρισω το ποιος ειμαι(και τι μπορω και τι ειναι οι αλλοι και τι ειναι το συμπαν και γιατι ειμαι εδω και τι θελει η ψυχη μου και τι η ψυχουλα μου και ποιος ειναι ο δρομος ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ}

Υπαρχουν θεωρω 2 τροποι για να βρεις τον εαυτο σου και τη θεση σου.
Να κοιταξεις μεσα σου ή να κοιταξεις γυρω σου και να βρεις που και τι, απο τις αποστασεις..

Επελεξα τον πρωτο.Και το βρισκω δυσκολο.Οπως και ειναι το να εισαι σε επαφη με εσενα,να σε διαβαζεις,και να σε ισορροπεις.

Σας ευχαριστώ για την κριτική του θέματος .
Βίωσα είδη το πρώτο σκύρτημα ,αυτό που λέμε (αν δεν κάνω λάθος ) την ζεστασιά του πλησίον μου .

Ένας δημοσιογράφος , ρώτησε ένα μικρό παιδί που έκλαιγε :
Τι έχεις αγόρι μου και κλαίς ;;;
Συνέχισε το κλάψιμο και όλο και αγριευε το κλάμμα ΤΟΥ ΠΙΤΣΙΡΙΚΆ .

Αφού είδε και απο είδε ,ΣΥΝΑΙΣΘΆΝΘΗΚΕ ΤΟ ΚΛΆΜΜΑ ΤΟΥ .

Κάθησε κοντά του και άρχισε να κλαίει μαζί με τον πιτσιρίκο .

ένας συνάδελφος , που περνούσε απο εκεί τον βλέπει και τον ρωτάει :
μα καλά τι κάνεις εκεί ;;;

του απαντά με βουρκωμένα μάτια :

προσπαθώ να βοηθήσω το παιδί στο κλάψιμο .

Ο πιστιρικάς τον αγκάλιασε και ήτανε ο πιτσιρικάς και δημοσιογράφος ,σαν μία σκηνή βγαλμένη απο την ζωή .

Να κοιταξεις μεσα σου ή να κοιταξεις γυρω σου και να βρεις που και τι, απο τις αποστασεις..

Γιατί δεν θυμάμαι? Γιατί δεν μπορώ να έχω Συνείδηση στην αλήθεια αυτού του κόσμου?

Και μου απάντησε Ο ΚΑΝΕΝΑΣ: "Μπορείς να το αντέξεις αυτό?"

Και για λίγο άκουγα και ένιωθα στην ψυχή και στην καρδιά μου τον πόνο όλου του πλανήτη. Στο μυαλό μου, όλες οι σκέψεις, σαν φιλμ τυπωμένο το ένα πάνω στο άλλο.

"Ειμαι έτσι κάθε μέρα εδώ και χιλιάδες χρόνια". Αυτό σημαίνει ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ. Οικουμενική συνείδηση. Εσύ θα το άντεχες?

Αυτή η μέρα άλλαξε τη ζωή μου για πάντα.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Απέχω ακόμη από το μέγιστο εφικτό , που μπορώ να δώσω ως ατομική ύπαρξη ,στην οικουμένη , όμως φίλοι μου ,η καθημερινή προσπάθεια με κρατάει πνευματικά ζωντανό .

Παραθέτω ένα τυπικό παράδειγμα , των προσπαθειών αυτών :
Μία γειτόνεισα μου χαλούσε την καθημερινότητα μου .
Την χαιρετούσα με όλη την ψυχική μου ευγένεια και αυτή δεν με χαιρετούσε .
Με χάλαγε όλο τον εσωτερικό μου κόσμο .
Ρώτησα γνωστούς και φίλους , να μου πούνε την γνώμη τους .

Η απάντηση ήτανε να μην ασχολούμαι μαζί της και να μην την χαιρετάω και εγώ .
Το εφάρμοσα .
Τα πράγματα εξελίχθηκαν από το κακό στο χειρότερο .

Έπρεπε να βρω μία λύση ,γιατί το γεγονός αυτό , επηρέαζε όλη την ευδιαθεσία μου , πάρα πολύ αρνητικά .

Συνέχισα να την χαιρετώ ,αγνοώντας ( προσπαθώντας να αγνοώ ) , την στάση της .

ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΕΥΛΟΓΗΜΈΝΗ ΗΜΈΡΑ ,ΠΟΥ ΜΕ ΧΑΙΡΈΤΗΣΕ ΚΑΙ ΑΥΤΉ, ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΏΣ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΧΑΙΡΕΤΟΥΣΑ ΕΓΩ .
Εγκάρδια, ευγενικά ,φιλικά ,φυσιολογικά .
Το χάρηκα όσο τίποτε άλλο .
Εκείνη η ημέρα μου έμεινε αξέχαστη .
Μου χάρισε μία εσωτερική ικανοποίηση ,που δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια .

ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΩ ( και να κατανοήσω τα προβλήματά του ) , ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ .
Να εργάζομαι εσωτερικά .
Η επιτυχία θα είναι πλέον θέμα χρόνου .

Σε λίγη ώρα ξεκινάω την καθημερινή εργασία μου ,τον αγώνα επιβίωσης .
Κρατάω μέσα μου τα λόγια σου αγαπητή gretel ,να προσπαθήσω :

να έχω Συνείδηση στην αλήθεια αυτού του κόσμου?

Και πάνω από όλα να μπορώ να την αντέξω , για 8 ολόκληρες ώρες .
Θα προσπαθήσω να είμαι θετικός για 8 ολόκληρες ώρες .

ΕΧΩ ΣΤΟΧΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ .
Να είσαι καλά gretel .

Απέχω ακόμη από το μέγιστο εφικτό , που μπορώ να δώσω ως ατομική ύπαρξη ,στην οικουμένη , όμως φίλοι μου ,η καθημερινή προσπάθεια με κρατάει πνευματικά ζωντανό .

Παραθέτω ένα τυπικό παράδειγμα , των προσπαθειών αυτών :
Μία γειτόνεισα μου χαλούσε την καθημερινότητα μου .
Την χαιρετούσα με όλη την ψυχική μου ευγένεια και αυτή δεν με χαιρετούσε .
Με χάλαγε όλο τον εσωτερικό μου κόσμο .
Ρώτησα γνωστούς και φίλους , να μου πούνε την γνώμη τους .

Η απάντηση ήτανε να μην ασχολούμαι μαζί της και να μην την χαιρετάω και εγώ .
Το εφάρμοσα .
Τα πράγματα εξελίχθηκαν από το κακό στο χειρότερο .

Έπρεπε να βρω μία λύση ,γιατί το γεγονός αυτό , επηρέαζε όλη την ευδιαθεσία μου , πάρα πολύ αρνητικά .

Συνέχισα να την χαιρετώ ,αγνοώντας ( προσπαθώντας να αγνοώ ) , την στάση της .

ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΕΥΛΟΓΗΜΈΝΗ ΗΜΈΡΑ ,ΠΟΥ ΜΕ ΧΑΙΡΈΤΗΣΕ ΚΑΙ ΑΥΤΉ, ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΏΣ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΧΑΙΡΕΤΟΥΣΑ ΕΓΩ .
Εγκάρδια, ευγενικά ,φιλικά ,φυσιολογικά .
Το χάρηκα όσο τίποτε άλλο .
Εκείνη η ημέρα μου έμεινε αξέχαστη .
Μου χάρισε μία εσωτερική ικανοποίηση ,που δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια .

ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΩ ( και να κατανοήσω τα προβλήματά του ) , ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ .
Να εργάζομαι εσωτερικά .
Η επιτυχία θα είναι πλέον θέμα χρόνου .

Σε λίγη ώρα ξεκινάω την καθημερινή εργασία μου ,τον αγώνα επιβίωσης .
Κρατάω μέσα μου τα λόγια σου αγαπητή gretel ,να προσπαθήσω :

να έχω Συνείδηση στην αλήθεια αυτού του κόσμου?

Και πάνω από όλα να μπορώ να την αντέξω , για 8 ολόκληρες ώρες .
Θα προσπαθήσω να είμαι θετικός για 8 ολόκληρες ώρες .

ΕΧΩ ΣΤΟΧΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ .
Να είσαι καλά gretel .

Με τον ωραίο σου τρόπο μου θύμισες ένα εφηβικό μου ανάγνωσμα από τον Μ.Λουντέμη. Πιθανόν να το θυμάσαι κι εσύ. Όπως κι εσένα, μου αρέσουν κι εμένα πολύ οι ιστορίες και οι εικόνες.

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό στη μακρινή Κίνα ένας άνθρωπος που είχε ένα πολύ ωραίο σπίτι. Είχε όμως και αγάπη. Μια μέρα, έτρεξαν και τον βρήκαν εκεί που ψάρευε γαλήνια κάτι ανήσυχοι άνθρωποι: «Τρέξε», του φώναξαν. «Καίγεται το σπίτι σου!».

«Δεν πειράζει», τους απάντησε αυτός. «Τι πειράζει, αφού έχω αγάπη;». Και έχτισε ένα καινούριο σπίτι. Όμως στο μεταξύ, έχασε την αγάπη του…

Και μια άλλη μέρα, πάλι έτρεξαν και τον βρήκαν εκεί που ψάρευε οι ίδιοι αναστατωμένοι άνθρωποι: «Τρέξε», του φώναξαν ξανά. «Καίγεται το σπίτι σου, καίγεται το καινούριο σου σπίτι!».

«Δεν πειράζει», τους απάντησε πάλι αυτός. «Τι πειράζει, αφού δεν έχω πια αγάπη;».

***

Όπως οι περισσότεροι από μας, έτσι κι εγώ προσπάθησα να καταλάβω τον εαυτό μου κοιτώντας τόσο μέσα όσο και γύρω. Είδα και ένιωσα πολλά πράγματα, κάπου μπόρεσα να καταλάβω και κάποια. Κάποια στιγμή, παραδόθηκα στη σαγήνη του νου που δείχνει όλες τις όψεις των πραγμάτων (αυτή είναι η δουλειά του) και έκλεισα την καρδιά μου, χάνοντας πολλά πράγματα στη διαδικασία: την αθωότητά μου, την ικανότητά μου να αγαπάω «συμπαντικά», να εμπιστεύομαι τον κόσμο.

Αργότερα το αντιλήφθηκα κι αυτό, προσπάθησα να σιωπήσω τον νου και να ακούσω ξανά τι αναδύεται αυθόρμητα από την καρδιά μου. Και μέσα από τις χιλιάδες, απίθανες και μη θεωρίες, να ξεχωρίσω τι είναι αληθινό για μένα.

Κατέληξα πως ο κόσμος μπορεί να έχει όποια ερμηνεία θέλει κανείς να του δώσει. Δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι να κάνει πράξη την ερμηνεία του. Να τολμήσει και να καταφέρει να βγει από τα στενά όρια του εαυτού του για να ακούσει τον άλλον, να τον συναντήσει, να του δώσει ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, λίγη βοήθεια.

Αγάπη που γίνεται δράση. Καταργώ τον εαυτό μου, παύοντας να συγκεντρώνομαι επίμονα στις εσωτερικές του συγκρούσεις και προσπαθώντας να προσφέρω υπηρεσία. Ό,τι μπορώ, ακόμη και βοηθώντας ένα παιδί στο κλάψιμο. Ό,τι και να πούμε, μόνο αυτό έχει πραγματική αξία.

Πολύ ωραίο θέμα φίλε μου, καλή συνέχεια…

Με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

quote:

---

Δηλαδή έχεις νοήσει τι είναι καλό ;;;
Ναι απάντησα .

Για πες τι είναι καλό ,με ξαναρώτησε .

Καλό είναι του απάντησα να γνωρίζεις ποιος είσαι .
Μάλιστα αποκρίθηκε και συνέχισε , ποιος είσαι ;;;

Ο ΤΙΠΟΤΑΣ.

---

Η παράσταση
Καθισμένη στο σκοτάδι, ανυπόμονα περιμένει
να ανάψουν οι προβολείς...
Τα φώτα άναψαν, και ήταν φώτα σε χρώματα πολλά.
Από χίλιες μυστικές γωνίες φώτιζαν τη σκηνή
και έκαναν τα αντικείμενα να φαντάζουν μαγικά
στα μάτια της.
Η σιωπή και το σκοτάδι φαινόταν τώρα σαν ένα ψέμα:
Το έργο μόλις ξεκινούσε και όλα φάνταζαν υπέροχα.
Με μάτια διάπλατα ανοιχτά και καρδιά που χτύπαγε
τρελά παρακολουθούσε το υπέροχο θέαμα,
ένα συνονθύλευμα εικόνων, ήχων, κινήσεων.
Όλα ήταν τόσο μαγευτικά, τόσο μοναδικά και
καινούργια για αυτήν, τόσο κοντινά και ζωντανά,
που ένιωθε σαν να συμμετείχε στην παράσταση και
εκείνη η ίδια, σαν η παράσταση αυτή να μην ήταν
μόνο ένα εφήμερο θέαμα, μα η ίδια της η ύπαρξη.
Όσο το έργο προχωρούσε, όσο οι σκηνές και τα
επεισόδια διαδέχονταν το ένα το άλλο, ένιωθε
ταυτόχρονα ευτυχισμένη, αλλά και γεμάτη αγωνία,
για το τέλος του έργου, για την κορύφωση...
Τα φώτα της σκηνής, πολύχρωμα και δυνατά.
Η μουσική, σαγηνευτική και υπέροχη.
Τα σκηνικά, τόσο πραγματικά, τόσο ρεαλιστικά.
Οι ηθοποιοί, ένας προς έναν, έμοιαζαν σαν να
ενσάρκωναν κάθε της σκέψη, κάθε της συναίσθημα.
Τα φώτα της σκηνής, πολύχρωμα και δυνατά.
Η μουσική, σαγηνευτική και υπέροχη.
Το έργο πλησίαζε τώρα στην κορύφωσή του.
Ένιωθε την καρδιά της να χτυπά δυνατά, ένιωθε
το τέλος να έρχεται να τη λυτρώνει, να την
ανυψώνει, να τη μετουσιώνει...
Πόσο θα ήθελε εκείνη η παράσταση να μην τελειώσει ποτέ!
Πόσο αλήθεια φοβόταν το τέλος εκείνης της παράστασης!
Γιατί, αργά ή γρήγορα, κάθε παράσταση έχει ένα τέλος.
Δεν το θέλουμε, δεν το επιδιώκουμε, αλλά δε μπορούμε
και να ξεφύγουμε από αυτό. Ίσως η γνώση του τέλους,
η αγωνία ότι κάποτε θα χάσουμε κάτι που αγαπάμε
τόσο πολύ, να το κάνει αληθινά υπέροχο, να το
κάνει ιερό και πολύτιμο.
Για το λόγο αυτό, κάθε ιστορία έχει στο τέλος της
κάτι που φεύγει, κάτι που χάνεται...
Όχι, δεν είναι που αρνείται τη ζωή, τη χαρά, την ευτυχία,
είναι η ανάγκη της να αγγίξει την αιωνιότητα,
είναι η γνώση της ότι τα πάντα είναι εφήμερα και ρευστά.
Πώς να αγγίξεις την αιωνιότητα, όταν όλα κάποτε
φεύγουν και χάνονται στη λήθη, σαν σταγόνες βροχής,
που ρούφηξε το διψασμένο χώμα την επόμενη μέρα;
σαν τη λάμψη της πανσελήνου, που το χάραμα χάνεται
στον ορίζοντα μιας ασημένιας θάλασσας;
Καθώς σκεφτόταν όλα αυτά, χαμογέλασε ανέμελα,
η παράσταση ακόμη κρατούσε...
Παραδομένη στην ενδιαφέρουσα υπόθεση,
στα πάθη των ηθοποιών, στις δικές της συγκινήσεις,
ξεχάστηκε και ένιωσε ότι το θέαμα μπροστά της
ήταν κάτι αιώνιο, κάτι παντοτινό.
Σηκώθηκε, πλησίασε τη σκηνή,
έγινε η ίδια μέρος του έργου,
και χόρεψε, τραγούδησε, έζησε τα ίδια πάθη,
τις ίδιες συγκινήσεις, που πριν από λίγες στιγμές
παρακολουθούσε από πολύ κοντά...
Αργότερα, σηκώθηκε ψηλά, πολύ ψηλά,
πάνω από τα καθίσματα, πάνω από το θέατρο,
πάνω από το χρόνο και το χώρο.
Και είδε έργα πολλά να παίζονται σε διάφορα θέατρα...
Σε κάποια ένιωσε τον εαυτό της ως θεατή,
ή τον θυμήθηκε ως έναν ηθοποιό.
Αλλά τώρα, τα πάθη, οι συγκινήσεις, τα συναισθήματα
της φαίνονταν τόσο μακρινά, τόσο ακίνητα.
Άνοιξε τα μάτια της και βρέθηκε στο άπειρο.
Έκλεισε τα μάτια της και βρέθηκε και πάλι
καθισμένη μπροστά από τη σκηνή...
Τα φώτα της σκηνής, πολύχρωμα και δυνατά,
Η μουσική, σαγηνευτική και υπέροχη...

Πραγματικά υπέροχο .
Μιας και αναφέρθηκες στην αναζήτηση της αλήθειας , θα ήθελα να γράψω και εγώ κάτι :

Μία αλήθεια πρέπει να είναι τόσο απλή ,που να την αντιλαμβάνεται ,ακόμη και ένα μικρό παιδί .
Όταν αρχίζει να απομακρύνεται από την απλότητα , τόσο περισσότερο δυσκολεύουνε τα πράγματα .

Όταν κάποιος θέλει να δοκιμάσει μία δική του προσωπική αλήθεια , τότε λοιπόν καλά θα έκανε να την διηγηθεί πρώτα σε παιδιά .
Αν είναι απλή θα την καταλάβουνε , αν είναι πολύπλοκη, τότε καλλίτερα να προσπαθήσει , να την απλοποιήσει πρώτα , πριν την δοκιμάσει σε έναν δημόσιο διάλογο .

Έτσι είναι και με την αντίληψη του καθενός από εμάς .
Όσο ποιο απλός είναι ο τρόπος με την οποίο αντιλαμβάνεται κάποιος , τόσο περισσότερα εμπεδώνει στην ζωή του .
Όσο ποιο πολύπλοκος είναι ο τρόπος , τόσο λιγότερα εμπεδώνει στην ζωή του .

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΌΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟΣ , ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ .

Αν δεν συμβαίνει αυτό , τότε πρόκειται για καθαρά εξωτερική επίκτητη γνώση , που ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με την εσωτερική αναζήτηση .

ΜΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΧΕΙ ΑΡΧΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΈΛΟΣ .
Μία εξωτερική αναζήτηση , έχει αρχή και τέλος .

Για αυτό λέω και το πιστεύω ακόμη, ότι είμαι ο ΤΙΠΟΤΑΣ .
Γιατί είμαι συνειδητοποιημένος ταξιδιώτης .

ΤΑΞΙΔΕΥΩ ΤΑΚΤΙΚΑ ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΜΙΑ , ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΕΠΙΚΤΗΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΓΝΩΣΗΣ, η κάνω κάπου λάθος ;;;;

Η αγάπη αν πάψει να υπάρχει μέσα μου , τότε δεν θα υπάρχω .
Αδυνατώ να διανοηθώ, ότι θα ξαναπέσω κάποτε σε έναν πνευματικό λήθαργο, που είναι το πρώτο συγγενικό πρόσωπο της πνευματικής ανυπαρξίας .
Επειδή βίωσα για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα αυτήν την διάσταση ( στην οποία μπορεί να εισέλθει , οποιοσδήποτε νοιάζεται μονάχα για το εγώ του ) , δεν θα επιθυμούσα να ξαναζήσω έτσι .

Αν σας κούρασε το μεγάλο μήνυμα , φταίει μονάχα το εγώ μου , που ακόμη θέλει να κάνει του κεφαλιού του και ίσως η ελπίδα μου, ότι κάτι από όλα αυτά , θα φανούνε χρήσιμα για κάποιον συνάνθρωπό μου .
Σιωπώ …….

ΥΓ.
Αγαπητή nst , μόλις πρόλαβα να διαβάσω το μήνυμα σου .
Δεν προλαβαίνω να αναιρέσω , το τίποτας από αυτό , αλλά θα λάβω σοβαρά υπόψη μου την ενόχληση που σου προκαλεί και θα απαντήσω στο μέλλον ,που θα έχω περισσότερο χρόνο .

Απλά είναι καλό να προσπαθούμε να μην περιορίζουμε την αγάπη μας ανάλογα με τα πιστεύω μας. Αυτό το λέω για να το ακούω κι εγώ. Γιατί κι εγώ πιστεύω στην απλότητα της αλήθειας, υπάρχουν όμως άνθρωποι που δεν τους ενοχλεί η έλλειψη απλότητας, αντίθετα βρίσκουν στη συνθετότητα (όπως κι αν λέγεται αυτή, επιστημονικός εσωτερισμός ή αλλιώς) τον δικό τους δρόμο. Δεν έχουμε το δικαίωμα να τους κρίνουμε ή να τους απορρίπτουμε, γιατί απλά αυτός είναι ο δικός τους δρόμος, και επίσης δεν έχουμε το δικαίωμα να περιορίζουμε την αγάπη μας γιατί τότε γινόμαστε κι εμείς ανακόλουθοι και ασυνεπείς με αυτά που λέμε.

Καλή μου nst,

Το τίποτα δεν είναι τόσο τρομακτικό όσο φαίνεται γιατί δεν μπορεί να έρθει μόνο του. Είναι ουσιαστικά "τίποτα και όλα" γιατί όταν είσαι τίποτα ουσιαστικά είσαι όλα, γιατί ο,τιδήποτε μπορεί να σε ενοικήσει και μπορείς να το ενοικήσεις κι εσύ. Το να είσαι τίποτα, έτσι όπως αντιλαμβάνομαι ότι το εννοεί ο alfa-omega, είναι να είσαι όλη η Δημιουργία, ακριβώς σα να είσαι ένας κύκλος που το κέντρο του είναι παντού και η περιφέρειά του πουθενά, όπως μας λέει το μότο του/της mystic.

Είναι ακριβώς το ίδιο, στα δικά μου τουλάχιστον μάτια, όπως όταν λες "ζήσε το τώρα". Δεν είσαι μόνο το τώρα, είσαι και το παρελθόν σου (στο άπειρο, ιδίως αν δεχτούμε ότι η ουσία μας είναι προαιώνια και άφθαρτη) και το μέλλον σου (στο άπειρο ξανά), αλλά αφού είσαι όλα αυτά επιλέγεις να ζεις μόνο το "τώρα" που ουσιαστικά είναι ένα τίποτα μπροστά σε όλη αυτή την απέραντη οντότητα που είσαι.

Με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

quote:

---

Είναι ακριβώς το ίδιο, στα δικά μου τουλάχιστον μάτια, όπως όταν λες "ζήσε το τώρα". Δεν είσαι μόνο το τώρα, είσαι και το παρελθόν σου (στο άπειρο, ιδίως αν δεχτούμε ότι η ουσία μας είναι προαιώνια και άφθαρτη) και το μέλλον σου (στο άπειρο ξανά), αλλά αφού είσαι όλα αυτά επιλέγεις να ζεις μόνο το "τώρα" που ουσιαστικά είναι .ένα τίποτα μπροστά σε όλη αυτή την απέραντη οντότητα που είσαι

---

Δενθα μπορούσες να το προσδιορίσεις καλυτερα!
Είναι ότι χρειαζόμουν αυτην την εποχή.

Όταν γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος , υπάρχει εδώ και περίπου 5 εκατομμύρια χρόνια σε αυτόν τον πλανήτη , θα πρέπει να θεωρήσουμε λογικό, ότι έχει εξελιχθεί σε κάτι καλό .
Αν ψάξουμε το καλό θα το βρούμε .
Ο καθένας όμως θα βρει το δικό του καλό ,γιατί ότι μπορεί να είναι καλό για τον έναν, μπορεί να είναι κακό για κάποιον άλλο .
Η μεγαλύτερη πιθανότητα λοιπόν να βρεθεί το καλό , για έναν αριθμό ανθρώπων, όπως εμείς που συγκεντρωθήκαμε σε αυτό το θέμα ,θα είναι εφικτή , αν η προσπάθεια εξελιχθεί σε ομαδική .

Δεν είναι ανάγκη να έχει κάποιος από εσάς φίλοι μου τον ίδιο σκοπό για την ύπαρξή του , όπως εγώ ( αναφέρθηκα στην εισαγωγή του θέματος ) .

Λοιπόν είμαστε μία ομάδα ανθρώπων , που ασχολείται με την εσωτερική αναζήτηση .
Αναζητάμε τον ανώτερο εαυτό μας , έτσι δεν είναι ;;;

Πως μπορούμε εμείς λοιπόν η μικρή αυτή ομάδα , να ενεργήσουμε και να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι καλό ;;;
Δεν πρέπει να έχουμε έναν κοινό στόχο ;;;

Αν εγώ συνεχίσω την προσπάθεια αυτή ,σε ατομικό επίπεδο , το καλό που θα προσπαθήσω και ενδεχομένως να υλοποιήσω , δεν θα είναι τόσο ισχυρό, όπως αυτό που θα προσπαθούσαμε να υλοποιήσουμε , σε συλλογικό επίπεδο .
Αυτά όλα ακούγονται αυτονόητα .

Θα ήθελα να κάνουμε μία προσπάθεια , για να δούμε αν πραγματικά μπορούμε να εστιάσουμε την εσωτερική ενέργειά μας , προς την επίτευξη ενός κοινού στόχου .
Η πρότασή μου είναι , να στοχαστούμε , τι θα μπορούσαμε να προσφέρουμε στον κόσμο , την κοινωνία ,η αν θέλετε την φύση .
Και για να έχουμε κάποια κοινή συνείδηση των πραγμάτων, δεν θα πρέπει να θεωρούμε αναγκαία αυτήν την προσπάθεια , για να διευρύνουμε την εσωτερική ατομική μας γνώση ;;;
Αυτή σε μία συλλογική προσπάθεια , δεν θα αναβαθμιστεί ;;;
Πιστεύω ότι γίνεται .
Ακόμη και μέσω του διαδικτύου , γιατί η εργασία μας θα είναι (τουλάχιστον στην αρχή )καθαρά πνευματικής φύσεως .

Στην πρώτη περίπτωση (πρακτική βοήθεια), προσωπικά θα ήθελα πάρα πολύ να συμμετέχω, το μόνο μου πρόβλημα είναι ότι αυτή την εποχή και δεν ξέρω για πόσο ακόμη, είμαι αναγκαστικά καθηλωμένη σε ένα κρεβάτι λόγω ενός προβλήματος υγείας, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορώ να είμαι χρήσιμη μόνο σε περιορισμένο βαθμό.

Στη δεύτερη περίπτωση (ενεργειακή βοήθεια), έχω ήδη υπόψη μου ομάδες που ενεργοποιούνται σε αυτή την κατεύθυνση (εφαρμόζοντας ρέικι, τζορέι και άλλες ενεργειακές θεραπείες), αν θέλεις μπορώ να σε φέρω σε επαφή.

Καλημέρα
Unseen

ΥΓ Γειά σου galazia sfairούλα μου!!!

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

Θεωρώ ότι το πρώτο που πρέπει να επιτύχουμε αν θέλουμε να εργασθούμε σε συλλογικό επίπεδο, είναι να προσδιορίσουμε το καλό που θα προσπαθήσουμε να υλοποιήσουμε .

Προσωπικά εκτιμώ ότι το μέγιστο καλό που μπορεί να κάνει ο κάθε άνθρωπος στον εαυτό του , είναι να έχει Συνείδηση στην αλήθεια αυτού του κόσμου . (gretel )

Συμφωνώ με την αγαπητή προς εμένα gretel ,γιατί αν δεν συμβεί , σημαίνει ότι η δεν την αντέχω , η αδυνατώ να την συνειδητοποιήσω ( εμπεδώσω ) .

Το αν την αντέχει κάποιος η όχι , θα πρέπει βέβαια πρώτα να το δοκιμάσει και που αλλού βέβαια , εκτός από την ποιο γνωστή του φίλη , που είναι αν δεν πέφτω έξω η καθημερινότητα .

ΑΝ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΝΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΙ , Πως με ποιόν τρόπο μπορούμε να τους βοηθήσουμε ;;;

Δεν γνωρίζω , αν συμφωνείται η αν έχετε μία καλύτερη πρόταση , για τον λόγο αυτόν θα περιμένω την δική σας πνευματική εργασία .
Πρέπει να τις συγκεντρώσουμε και να τις αξιολογήσουμε όλες .

Η αξιολόγηση δεν μπορεί παρά να προκύψει μέσα από έναν , ΔΙΑΛΟΓΟ .
Αν αυτός θα είναι δικτυακός η όχι , θα εξαρτηθεί από την εσωτερική φλόγα μέσα μας .
Αν την έχουμε ανακαλύψει όλοι μέσα μας , θα πετύχουμε τον σκοπό που πρότεινα , για εμένα αυτό είναι δεδομένο .

Κάτι (ίσως ) διαφορετικό .
Έχω μέσα μου αυτήν την στιγμή δύο εσωτερικές επιθυμίες .
Η μία είναι μία προσωπική χάρη, που θέλω να σου ζητήσω gretel .
Μπορείς να μου περιγράψεις σε παρακαλώ , με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες , την χρονική περίοδο , που συνειδητοποίησες ότι πρέπει να έχεις συνειδητοποίηση στην αλήθεια αυτού του κόσμου ;;;
Ίσως ακόμη και πως την αντέχεις να περιγράψεις δηλαδή αν είναι δυνατόν τον τρόπο .

Η δεύτερη είναι μία προσωπική εμπειρία , που αποκόμισα πρόσφατα ,από την συμμετοχή μου σε ένα γερμανικό φιλοσοφικό φόρουμ και που αισθάνομαι την ανάγκη , να σας την διηγηθώ .
Το θέμα στο οποίο έλαβα μέρος , υπάρχει ακόμη και φέρει τον τίτλο :
ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΖΩΉ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ Η ΟΧΙ ;;;

Υπήρξε μία αντιπαράθεση μεταξύ εμού και ενός μέλους , με το ψευδώνυμο – biene ( μέλισσα )- .
Η μέλισσα είχε την συνήθεια ( την έχει ακόμη ), να απαντάει σχεδόν σε όλα τα μηνύματα της , μέσω ρητών από σημαντικές προσωπικότητες που πέρασαν από τον κόσμο αυτόν π.χ ΓΑΛΙΛΑΙΟΣ .
Αυτό με εκνεύρισε σε κάποια στιγμή τόσο πολύ , που άρχισα να συμμετέχω και εγώ με ρητά, από τους αρχαίους υμών προγόνους .
Ένα άλλο μέλος με το ψευδώνυμο ( ίσως να είναι το κανονικό του όνομα ) Tasman ,μου απάντησε :
Επέτρεψε μας ΙΩΑΝΝΗ (με αυτό το όνομα συμμετέχω ακόμη σε αυτό το ΦΟΡΟΥΜ ) , να έχουμε τις προσωπικές μας αμφιβολίες , για τους αρχαίους προγόνους σου και τα πιστεύω τους .
Αυτό με εκνεύρισε ακόμη περισσότερο και έγραψα :
ΤΟ ΜΕΛΟΣ biene ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΕΝΗ ΑΠΟΨΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ( περί του οποίου συζητούσαμε ) .
Τους αποχαιρέτησα με μία φράση του μέλους Tasman ,η οποία ήτο :

ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΣΟΥ .

Αυτά τα λόγια μπήκανε στο υποσυνείδητο μου .

Μετά την αποχώρησή μου , έλαβα το εξής μήνυμα από το μέλος Tasman :
ΜΗΝ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΣ ΚΑΚΙΑ ΑΓΑΠΗΤΕ ΙΩΑΝΝΗ .
ΤΟ ΜΕΛΟΣ biene , ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ,ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ .

Ζήτησα συγνώμη για την συμπεριφορά μου και έγραψα , ότι θα συνεχίσω να συμμετέχω στο θέμα .

Ίσως αυτά όλα που έγραψα να μην σημαίνουν κάτι το ιδιαίτερο ,για εσάς που τα διαβάσατε .
Προσωπικά απεκόμισα ένα δώρο ,που είναι η φράση του πνευματικού φίλου Tasman :

ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΣΟΥ .
Σοφή κουβέντα ,δεν συμφωνείτε (πνευματικοί ) φίλοι μου ;;;

ΥΓ .Αγαπητή ( το ξαναχρησιμοποιώ , γιατί νιώθω την εσωτερική ανάγκη να το κάνω ) Unseen μου πρότεινες :
Στη δεύτερη περίπτωση (ενεργειακή βοήθεια), έχω ήδη υπόψη μου ομάδες που ενεργοποιούνται σε αυτή την κατεύθυνση (εφαρμόζοντας ρέικι, τζορέι και άλλες ενεργειακές θεραπείες), αν θέλεις μπορώ να σε φέρω σε επαφή.

Δέχομαι .
Ευχαριστώ ……και σου εύχομαι γρήγορη ανάρρωση ,παρότι πιστεύω ,ότι αύριο θα είσαι περδίκι .

quote:

---

Αγαπητέ μου alfa-omega,

Είναι ακριβώς το ίδιο, στα δικά μου τουλάχιστον μάτια, όπως όταν λες "ζήσε το τώρα". Δεν είσαι μόνο το τώρα, είσαι και το παρελθόν σου (στο άπειρο, ιδίως αν δεχτούμε ότι η ουσία μας είναι προαιώνια και άφθαρτη) και το μέλλον σου (στο άπειρο ξανά), αλλά αφού είσαι όλα αυτά επιλέγεις να ζεις μόνο το "τώρα" που ουσιαστικά είναι ένα τίποτα μπροστά σε όλη αυτή την απέραντη οντότητα που είσαι.

Με αγάπη,
Unseen

---

Αν και ο Χρόνος είναι περιορισμένος λόγο δουλειάς αυτό τον καιρό, διαβάζω τις σκέψεις σας, γράφω αυτά που (σκέφτομαι / βιώνω), ελπίζοντας να βοηθήσουν.

Κοιαταζωντας το τι γράφει η αγαπητή UNSENN, ευχόμενος της πλήρη ανάρρωση,

quote:

---

Είναι ακριβώς το ίδιο, στα δικά μου τουλάχιστον μάτια, όπως όταν λες "ζήσε το τώρα". Δεν είσαι μόνο το τώρα, είσαι και το παρελθόν σου (στο άπειρο, ιδίως αν δεχτούμε ότι η ουσία μας είναι προαιώνια και άφθαρτη) και το μέλλον σου (στο άπειρο ξανά), αλλά αφού είσαι όλα αυτά επιλέγεις να ζεις μόνο το "τώρα" που ουσιαστικά είναι .ένα τίποτα μπροστά σε όλη αυτή την απέραντη οντότητα που είσαι

---

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 24/10/2007 08:39:07

Επέλεξα για δικούς μου λόγους να μην είμαι μέλος της ομάδας ρέικι που σου αναφέρω, αλλά θα σε φέρω σε επαφή με τα παιδιά, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι μέλη του εσοτέρικα και γράφουν ή έγραφαν στην ενότητα "θεραπεία". Θα επικοινωνήσουμε με e-mail, αφού πρώτα τους ενημερώσω σχετικά.

Και πριν αφήσουμε το θέμα της πρακτικής βοήθειας, η ιδέα περί αιμοδοσίας είναι πράγματι πολύτιμη για όποιον δεν αντιμετωπίζει κάποιο αντικειμενικό πρόβλημα (στίγμα αναιμίας ή αναιμία κτλ.), αλλά υπάρχουν και άλλοι τρόποι για μια καρδιά που θέλει να βοηθήσει. Ξέρω ότι υπάρχει προκατάληψη κατά των μεγάλων, διεθνών οργανώσεων (Actionaid, Γιατροί χωρίς Σύνορα, κτλ) και μακάρι να υπήρχε μια πρωτοβουλία ιδιωτών για τη βοήθεια των συνανθρώπων μας μακριά από οργανώσεις, αλλά μέχρι να υπάρξει μια τέτοια πρωτοβουλία η αποστολή βοήθειας μέσω των οργανώσεων αυτών, όπως και να το κάνουμε, είναι ένα βήμα...

Ευχαριστώ τέλος για τα καλά σου λόγια, φίλε μου, να είσαι σίγουρος ότι από το ένα αυτί μπαίνουν και από το άλλο βγαίνουν, το μόνο που κρατώ είναι η ευγνωμοσύνη προς αυτόν που τα εκφέρει.

Αγαπητέ μου ΠΛΑΤΩΝΑ,

Χαίρομαι να σε βλέπω να γράφεις τέτοια ποστ και να μεταφέρεις τόσο ωραίες αισθήσεις. Και ευχαριστώ για τις ευχές σου, μπορεί να ταλαιπωρούμαι λίγο αυτόν τον καιρό, έχω να προσβλέπω σε κάτι όμορφο όμως, κι έτσι δεν παραπονιέμαι (πολύ ).

Αγαπημένη μου galazia sfaira,

Όπως πάντα στην καρδιά του θέματος...

Καλημέρα σε όλους, είτε γράφουν στο θέμα είτε όχι, με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

Υπάρχουν τρόποι να βοηθήσει κανείς ακόμη και στα γραφεία, εάν έχει χρόνο και διάθεση. Υπάρχουν επίσης οι "Γιατροί της Καρδιάς", οι οποίοι δεν ξοδεύουν ούτε δεκαράκι από τα έσοδα για λειτουργικό κόστος, ούτε καν για τα έξοδα μετακίνησής τους - καλύπτουν οι ίδιοι όλα τα προσωπικά τους έξοδα και κάθε οικονομική ενίσχυση πηγαίνει εκεί που ήταν η αρχική πρόθεση να πάει.

Ευχαριστώ για τις ευχές, πάντα έχω να λέω για την εξαιρετική διαίσθησή σου.

Αγαπητέ μου alfa-omega,

Σου έχω ήδη στείλει e-mail για όσα συζητούσαμε παραπάνω.

Να είστε όλοι καλά, με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

quote:

---

Η μία είναι μία προσωπική χάρη, που θέλω να σου ζητήσω gretel .
Μπορείς να μου περιγράψεις σε παρακαλώ , με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες , την χρονική περίοδο , που συνειδητοποίησες ότι πρέπει να έχεις συνειδητοποίηση στην αλήθεια αυτού του κόσμου ;;;
Ίσως ακόμη και πως την αντέχεις να περιγράψεις δηλαδή αν είναι δυνατόν τον τρόπο .

---

Aγαπητέ alfa-omega νομίζω θεωρητικά, η συνειδητοποίηση ήθρε σιγά-σιγά κατά τη διάρκεια των χρόνων που ασχολούμαι με το κάλεσμα της Ατραπού.

Ως ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, όμως, που είναι κάτι τελείως μα τελείως συγκλονιστικό, ήρθε εντελώς ξαφνικά.

Είναι τελείως διαφορετικό να γνωρίζεις θεωρητικά για τον πόνο της Ψυχής κατά τη διάρκεια της Φυσικής Γέννησης, και τελείως διαφορετικό, να το θυμηθείς ή να το βιώσεις ΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΚ ΝΕΟΥ.

Ο πανανθρώπινος πόνος Ακούγεται, αλλά μόνο μια φευγαλέα στιγμή να τον νιώσεις στην καρδιά σου ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΟΥ.

Δεν μπορείς φυσικά να αντέξεις την διαρκή κοσμική (με την έννοια του δικού μας κόσμου-ανθρωπότητα) συνειδητότητα, εκτός αν είσαι Μύστης.

Νομίζω ότι σκοπός μας πρέπει να είναι η Αφύπνιση του κόσμου, με οποιοδήποτε τρόπο.

Και ένα σπόρο να πετάξεις σε μια καρδιά, μπορεί να ανθίσει κάποτε.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Το ποιο όμορφο σε αυτήν την συζήτηση ,ήτανε για εμένα το γεγονός , ότι πέρασαν 2,5 ώρες και είχα την αίσθηση ,ότι πέρασαν μονάχα 2,5 λεπτά .

Ένα άλλο πανέμορφο γεγονός , ήτανε η πνευματική εφορία της συζύγου μου .
Αφού επήγαμε και οι δύο στην εκκλησιά ,αφενός εγώ γαλήνεψα με τους βυζαντινούς ύμνους , που είναι η αδυναμία μου , η δε σύζυγος μου είπε , ότι κατά την διάρκεια της λειτουργίας , επικοινώνησε με την θεία δύναμη και αυτό ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό της , γιατί πρώτη φορά στην ζωή μου , την είδα τόσο, μα τόσο γαλήνια .
Συνήθως είναι κατά αγχωμένη ( έτσι την γνωρίζω ).

Ήτανε σαν να έβλεπα την μόνα Λίζα του ελ γκρέκο ( αυτός πρέπει να είναι ) και αυτό το γεγονός , μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση .

Για όλα όσα γράψατε , αγαπητοί συνομιλητές νιώθω την υποχρέωση να απαντήσω και θα το πράξω αφού πρώτα κλέψω λίγο ελεύθερο χρόνο ,από τον άπειρο εαυτό μου .
Σήμερα αφήστε με παρακαλώ να συνεχίσω να απολαμβάνω την υπέροχη αυτή ημέρα που βίωσα , έτσι απλά όπως την έστειλε το άπειρο αλλά ζωντανό ΣΥΜΠΑΝ συστημένη προς εμένα .
Ευχαριστώ για την κατανόηση σας .

Αγαπητή gretel γράφεις :
Νομίζω ότι σκοπός μας πρέπει να είναι η Αφύπνιση του κόσμου, με οποιοδήποτε τρόπο.
Και ένα σπόρο να πετάξεις σε μια καρδιά, μπορεί να ανθίσει κάποτε.

Και εδώ κατά την άποψή μου , βρίσκεται το ουσιαστικό πρόβλημα ,στην ακόλουθη πολύ ορθολογιστική φράση σου :
Δεν μπορείς φυσικά να αντέξεις την διαρκή κοσμική (με την έννοια του δικού μας κόσμου-ανθρωπότητα) συνειδητότητα, εκτός αν είσαι Μύστης.

Χρειάζεται να κάνουμε ομαδικό σκοπό ,την αφύπνιση του κόσμου .
Όση σοφία και αν έχει ένα άτομο , αν δεν είναι Μύστης , δεν μπορεί να αντέξει την προσπάθεια αυτή για μεγάλο χρονικό διάστημα .
Μία ομάδα όμως μπορεί να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο ,γιατί το βάρος της κοσμικής συνειδητότητας , μοιράζεται σε περισσότερες από μία διάνοιες .
Από εδώ και πέρα , αρχίζουνε τα προβλήματα .
Με ποιον τρόπο θα ξεκινήσουμε ;;;
Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός .
Ας κάνουμε μία προσπάθεια εκκίνησης προς αυτήν την κατεύθυνση .
Αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε όλοι , να εξελιχθεί η κοινωνία μας , σε κάτι καλύτερο από αυτό που βιώνουμε καθημερινά όλοι μας , θα πρέπει να βρούμε το θάρρος και το σθένος να συνεργασθούμε αρμονικά .
Μην λησμονούμε όμως ποτέ , ότι θα είμεθα και θα παραμείνουμε για πάντα , εραστές της ατραπού που οδηγεί προς τον ανώτερο εαυτό μας .

Ας προσπαθήσουμε να διαλογιστούμε ομαδικά , αν υπάρχει μέθοδος , προς αυτήν την προσπάθεια και αν βέβαια είναι περισσότερες από μία ,να βρούμε την ποιο κατάλληλη , η να ακολουθήσουμε ένα συνδυασμό αυτών .
Προσωπικά εκτιμώ, ότι η ποιο ιδανική μέθοδος μάθησης , είναι η έκθεση του εαυτού μας , σε έναν δημόσιο διάλογο όπως επιχειρούμε εδώ και μέσα από αυτό το θέμα .
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς .
Κανένας από εμάς δεν γνωρίζει όλες τις αιώνιες αλήθειες , που μέχρι σήμερα παραλάβαμε , από τους προγόνους μας .
Θα πρέπει όμως να εστιάσουμε την ενέργειά μας σε μία .

Προτείνω να εκθέσουμε ο καθένας μας , την αλήθεια που συνειδητοποίησε και εμπέδωσε από αυτόν τον κόσμο και η οποία κυριαρχεί ακόμη ,μέσα στην διάνοιά του και ίσως ακόμη να εργάζεται καθημερινά σύμφωνα με αυτήν .
Όσες περισσότερες εκτεθούνε , τόσο περισσότερα θα είναι τα ερεθίσματα και οι σπόροι .
Για εμένα προσωπικά δεν είναι και τόσο απλό, για αυτό θα προσπαθήσω να την εκθέσω στην επόμενη πνευματική εργασία μου .
Δεν είναι δηλαδή απλό , να μπορέσω να εκθέσω με απλό τρόπο μία μόνο αλήθεια ,από την οποία διακατέχεται διαχρονικά η ατομική μου ύπαρξή .
Και για να μην θεωρηθεί , ότι προσπαθώ να κατευθύνω την συζήτηση ,θα περιμένω τις απόψεις σας , για να δούμε όλες τις προοπτικές ,που μπορούνε να συντελέσουνε σε μία ομαλή εκκίνηση των προσπαθειών μας .

quote:

---

Αγαπητέ μου alfa-omega,

Σου έχω ήδη στείλει e-mail για όσα συζητούσαμε παραπάνω.

Να είστε όλοι καλά, με αγάπη,
Unseen

---

quote:

---

Νομίζω ότι σκοπός μας πρέπει να είναι η Αφύπνιση του κόσμου, με οποιοδήποτε τρόπο.

---

quote:

---

Ομορφο όσο υπάρχει..
Φιλικά

---

Θα υπάρχει πνευματική φίλη μου ,για όσο θα υπάρχω ακόμη .
Βέβαια όχι πάντα στον βαθμό της βρεφικής ηλικίας ,την οποία διανύει αυτήν την δεδομένη στιγμή , η προσωπική μου ύπαρξη .
ευχαριστώ για το ερέθισμα , είναι θετικό για την εξέλιξη της υπάρξεώς μου , το διαισθάνομαι .

Που βρίσκομαι ;;;
Μπροστά από έναν υπολογιστή ;;;
Μέσα σε ένα σώμα , στο σπίτι , σε μία πόλη ,σε έναν πλανήτη ,είμαι ερωτευμένος ,έχω πόνους , τι σκοπό εξυπηρετούνε όλα αυτά που βλέπω και αισθάνομαι ;;
Γιατί μου συμβαίνουνε όλα αυτά ;;;
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ;;; και γιατί βρίσκομαι εδώ που είμαι ,αυτήν την στιγμή ;;;
Αν αρχίσω την προσπάθεια να σκέφτομαι για όλα αυτά και να μην μπορώ να δώσω μία ικανοποιητικά λογική απάντηση στην προσωπική μου ύπαρξη , οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο προσπαθώ να αντιληφθώ την πραγματική μου ύπαρξη .
Αν μπορούσαμε όλοι να δούμε , ποιον σκοπό εξυπηρετούνε όλα αυτά ,τότε θα γνωρίζαμε ποιοι είμαστε ,από πού προερχόμαστε και θα συνειδητοποιούσαμε τα αίτια πίσω από τα οποία κρύβονται τα γεγονότα τα οποία βιώνουμε στην ζωή μας .
Τι λοιπόν με εμποδίζει να κατανοήσω , όλα αυτά που συμβαίνουνε στην ζωή μου ;;;
Τι δεν μας αποκαλύπτεται και μας κρατάει σε αυτό το σκοτάδι ;;;
Η ύπαρξη μη υλικών δυνάμεων , θα μπορούσε να είναι η αιτία για όλα αυτά που τα αντιλαμβάνομαι ,όπως τα αντιλαμβάνομαι .
Όλα όσα μας κρύβονται ,βρίσκονται στο μέλλον μας .
Οτιδήποτε δηλαδή θα θέλαμε να γνωρίζουμε για αυτό , αλλά αδυνατούμε .
Ότι θέλουμε να γνωρίσουμε ,αλλά δεν μπορούμε να το υλοποιήσουμε , η να το φανταστούμε .
Για κάποιον συγκεκριμένο λόγο μας λείπει η δυνατότητα να το ανακαλύψουμε .
Μην τρελαθούμε όμως , ψυχραιμία θέλει το πράγμα .
Ας αρχίσουμε ορθολογιστικά .
Τι είναι το όλο ;;;
Απεριόριστη ελευθερία ,αιώνια ζωή, ολοκληρωμένη συνείδηση , επαφή με την δύναμη ,η τις δυνάμεις που δημιούργησαν αυτό το σύμπαν .

Τι είμαστε λοιπόν ;;;
Ατομικές υπάρξεις ,που δεν μπορούνε να γνωρίσουνε το όλο .
Παρότι έχουμε 5 αισθήσεις για να εξερευνήσουμε , το περιβάλλον μας , δεν μπορούμε με αυτές να εξερευνήσουμε όλο το σύμπαν και συγκεκριμένα όλα όσα ,δεν μπορούνε να ερμηνεύσουνε ορθολογιστικά οι 5 αισθήσεις μας .
Αυτό είναι το ουσιαστικό πρόβλημα , ο χώρος στον οποίο υπάρχουμε είναι περιορισμένος από τον χρόνο .
Γιατί να μην προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε , όλα όσα υπάρχουνε πέρα από τον χρονοχρόνο ,μέσα στον οποίο υπάρχουμε ;;;
Ότι μπορεί να έρθει , (π.χ οπτικοαουστικές πληροφορίες )έξω από τον χώρο μας , δεν μπορούμε να το συλάβουμε αντικειμενικά , γιατί οι αισθήσεις μας , είναι νοητικά περιορισμένες .

Έτσι ότι έρχεται έξω από τον χώρο μας ( μπορεί να το επιδιώκουμε και να έρθει ) ,δεν υπάρχει περίπτωση να το συλλάβουμε σε όλο του το μέγεθος ,γιατί έτσι προγραμματίσθηκαν οι 5 αισθήσεις μας .
Να μην μπορούνε δηλαδή να ερμηνεύσουνε το άπειρο , που επικρατεί έξω από τον χρονοχώρο μας .
ΈΤΣΙ ΑΝ παρατηρούμε το σύμπαν με το μάτι ,η ένα τηλεσκόπιο , θα είναι πάντοτε μία υποκειμενική πραγματικότητα .
Τι εμποδίζει όμως τις αισθήσεις μας , να σπάσουνε αυτό το φράγμα ;;;
Είναι ο ατομικός εγωισμός που μας ψιθυρίζει διαρκώς :
ΤΙ όφελος θα έχω εγώ προσωπικά από μία τέτοια αναζήτηση ;;;
Η διάσταση στην οποία εγκλωβίζουμε την ύπαρξή μας , είναι υπαρκτή , αν και μoιάζει σε σύγκριση με το όλο ,σαν ένα ΤΙΠΟΤΑ .
Γιατί εμείς θέλουμε να μένουμε συνειδητά , η ασυνείδητα σε αυτό το ΤΙΠΟΤΑ .
Εκεί έξω ,μοιάζει να βρίσκεται η απάντηση ,στα ερωτήματα που διατύπωσα στην αρχή .
Βρίσκεται όμως ,στην πραγματικότητα μέσα μας .
Εκεί έξω από τον χώρο μας , ( άπειρο ) βρίσκεται το απόλυτο ,που δεν έχει καμία εγωιστική σκέψη .
Η σκέψη του , είναι διεσπαρμένη σε όλη την ανθρωπότητα ,υπό την μορφή πληροφοριών , που σε καμία περίπτωση δεν είναι μία και μοναδική .
Πίσω από την συνολική ύπαρξη , βρίσκεται το μυστήριο και της δικής μας μικροσκοπικής ατομικής ύπαρξης (σε σχέση (σύγκριση ) με τον συνολικό χώρο ).
Είναι να να προσπαθούμε να συγκρίνουμε το ,big bang με μία μαύρη τρύπα .
Αυτή η σύγκριση είναι το αντίθετο από αυτό , που αισθανόμαστε και που θέλουμε πραγματικά να υλοποιήσουμε .
Όσο μένουμε στις 5 αισθήσεις ,θα μας δημιουργούνται παραισθήσεις και αυτές θα μας εμποδίζουνε να συλάβουμε το νόημα της υπάρξεώς μας .
Η διαίσθηση , είναι καθοριστική σε αυτήν την αναζήτηση ,αλλά η εξέλιξή της εξαρτάται ,από το πόσο πολύ θέλουμε κάτι .
Αν η θέλησή μου είναι μικρή, θα παραμείνω στις 5 αισθήσεις μου και η προσπάθειά μου , να αντιληφθώ το νόημα της υπάρξεώς μου , θα μοιάζει σαν ένα μικροσκοπικό στίγμα μέσα μου .
Για να το μεγαλώσω , πρέπει να θέλω να μάθω τον σκοπό ,τόσο πολύ , που να μην παρατήσω την προσπάθεια ,πριν από τον βιολογικό θάνατο ,αλλά να την συνεχίσω μέχρι να τον αντικρύσω .
Η εσωτερική ατραπός ,βρίσκεται σε υψηλό πνευματικό επίπεδο, όταν προσπαθώ να προσεγγίσω αδιάλειπτα το άπειρο ,γιατί μόνον έτσι θα αναβαθμίζω θετικά προς αυτόν τον σκοπό την ατομική μου γνώση .
Στην υλική διάσταση , μπορούνε δύο αντικείμενα να διαφοροποιούνται σε σχήμα ,μέγεθος και ύψος .
Αν τα αντιπαραθέσουμε σε ένα μέρος , θα μπορούμε να παρατηρήσουμε , ότι είναι κοντά το ένα από το άλλο .
Πέρα όμως από τον χρονοχώρο μας , δεν υπάρχει ούτε χώρος , ούτε χρόνος .
Εκεί δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ πραγμάτων .
Εκεί υπάρχουνε μόνο δυνάμεις και ενέργεια , που μπορεί να επηρεάσει τον χρονοχώρο μας και που ενώνονται με διάφορες μορφές αγάπης .
Αυτές οι δυνάμεις , όταν έχουνε τις ίδιες ιδιότητες , είναι απολύτως το ένα και το αυτό ,δηλαδή δημιουργούνε μία μονάδα ακέραια .
Είναι αδιάσπαστες .
Μεταξύ τους συνδεδεμένες .
Οι 5 αισθήσεις , μας εμποδίζουνε να διανοηθούμε , κάτι τέτοιο , γιατί το θεωρούμε ένα παραισθησιακό παιχνίδι , η μία αυθυποβολή .
Αυτές οι δυνάμεις , είναι μέσα μας και μπορούμε να τις διαισθανθούμε .
ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ ,ΚΑΠΟΙΟΣ ,ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΥΠΝΊΣΟΥΝΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΟΘΟ .

Στην ουσία αυτοί , που θα το προσπαθήσουνε , δεν θα κάνουνε τίποτε άλλο, από το να προσπαθήσουνε ερεθίσουνε τον σπόρο , που έχουμε όλοι μέσα μας .

Τι λέτε φίλοι μου , είναι απλή η αλήθεια μου ;;;
Αν δεν είναι ,αξίζει να προσπαθήσουμε να την απλοποιήσουμε ακόμη περισσότερο ;;;

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr