''ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΣ ΜΠΕΡΔΕΥΕΙΣ ΜΕ ΣΕΝΑ ''....η μαλλον ''ΝΑ ΜΗΝ..... ΤΗΝ ΜΠΕΡΔΕΥΕΙΣ ΜΕ ΣΕΝΑ '' θα γινομουν ,πολυ πιο συγκεκριμενος , στο τι πρεπει να γινει την καθε στιγμη

Και λεω ''ΤΗΝ '' γιατι δινεται εμφαση σε μια συγκεκριμενη αισθηση , και οχι σε κατι αδιαφορο

Τα πολλα λογια ειναι φτωχια,.... μπερδευουν , και μας απομακρυνουν απο το να γινομαστε συγκεκριμενοι !!

Μονος σκοπος και στοχος , ειναι , να μπορεσουμε να γινουμε παρατηρητες , για τους λογους που ηδη αναφερθησαν

Αυτο θεωρω πως ειναι πιο ευκολο , αν θα επιδιωχθει , εν οσο εχουν προηγηθει καποια εντονα συναισθηματα

Τοτε ειναι η ευκαιρια που μας διδεται !!

Τοτε , εχει κανεις να κανει ,με τα ''ιχνη '' των συναισθηματων -αισθησεων , που ακομα και μετα απο τις στιγμες δρασης τους συνεχιζουν υπαρχουν , και καθοριζουν συμπεριφορες .....αν καποιος τις μπερδεψει με αυτο που ειναι

Με μια κουβεντα , γινεται αμεση παρατηρηση

Ενα απο τα βασικα θεωρηματα , ειναι , οτι οταν η προσοχη παραμενει παρατεταμενα σε αισθησεις , ειτε αυτη ειναι οραση ειτε αφη[που αφορα τα συναισθηματα ]τοτε ΑΥΤΗ εχει την ταση να κοιμαται , με αποτελεσμα μετα να ειναι πολυ δυσκολο να αντιλαμβανεται αυτο που γινεται , και αυτο εχει σαν αποτελεσμα , να μπερδευουμε την καθε αισθηση με αυτο που ειμαστε , αφου αδυνατουθμε να το δουμε απο διαφορετικη αποψη

Ποσο αληθεια,δεν θα ηταν τα πραγματα διαφορετικα, αν θα μπορουσαμε να ειμαστε σε μια κατασταση συνεχους αντιληπτικοτητας

Ειτε ειναι πονος ,ειτε συναισθηματα , ειτε οτιδηποτε αλλο , εχει απλα να κανει ....με το σωμα , και το πως διαδικαζεται η προσοχη

Προσωπικα συνηθιζω να οραματιζομαι προσωπα , καταστασεις , φως , σκοταδι κλπ κλπ , με μονο σκοπο να αποτραβηξω την προσοχη απο τις συγκεκριμενες αισθησεις , υπαρχουν αλλα και που δημιουργουνται

Με αυτον τον τροπο ''αποκτω ευαισθησια ''στην επηρεια των διαφορων αισθησεων ,πανω σε μενα και καποιες στιγμες μπορω και γινομαο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ

Μετα ας πουμε απο καποια λεπτα , συνειδητης χρησης της προσοχης , μπορω να καταλαβω αμεσα τον καταλυτιΚο ρολο που θα λαβει χωρα , αν θα ανοιξω τα ματια

Εκει .... κατω απο την επηρεια της σχετικα αυξημενης αντιληπτικοτητος , μπορει κανεις να φερει στο νου προσωπα και καταστασεις , και συγχρονως να ειναι και αντιληπτικος αυτου που συμβαινει μεσα του ωστε ετσι να παιρνει μια ιδεα των διαδικασιων που λαμβανουν χωρα στο ''ΕΣΩ''

Αυτη η προσπαθεια μπορει να γινει και μεσα στην δραση , και τοτε διαπιστωνει κανεις , το ποσο η προσοχη ''στηριζει '' αυτο που ειμαστε , καταναλωνοντας ενεργειες ..... και το βλεπει κανεις , οταν αφαιρεσει την προσοχη απο ''αυτα ''

Σε μενα προσωπικα βγαινει καποιου ειδους τρεμουλο στην περιοχη του αυχενα

Εκτος ομως απο ολα αυτα , το συνειδητο παιχνιδι με την προσοχη , ''βγαζει '' στην επιφανεια , μια δυνατοτητα , που θα την ονομαζα .,..αυτην της αυξημενης αντιληπτικοτητος

Αυτο βεβαια δεν ειναι κατι μονιμο , και συνεχιζεται μονο για λιγο , μετα απο το συνειδητο παιχνιδι με την προσοχη και τους εγκλωβισμους της

...να θεσω ενα ερωτημα ποιο γενικο ...πως πρεπεινα προχωρα η συνειδητο ητα απο το ατομο προς το συμπαν η αντιστροφα ???

που πρεπει να ετσιαζει η νοητικη μας ενεργεια στην υπαρξη μας ως οντητες ενος συμπαντος η ως εξατομικευμενες οντοτητες με εξατομικευεμνες αισθησεις χμμ ψιλα γραμματα να μου πειτε ...η συνειδηση παιζιε πολλα παιχνιδια πΟΥ λες κι εσυ Χριστο ,, αναρωτιεμεαι αν οι κανοενΕς του παιχνιδιου αυτου εχουν μια ατομικη διαφοροποιο χροια...

πχ προσωπικα ποτε δνε ειμαι εστιασμενοι στος αισθησεις μου ....καιθω η προσιχη μου ειναιΑΠΟΣΠασμενη απο διαφοερΕς ιδεες κια συναισθηματα ...παω να τρΕξω πχ και σκεπτομαι τΙ ΘΑ γραψω στο διαιδκτυο ...η τι ασκησεις θα βαλω στα παιδια ... θα λεαγΑ οτι οι αισθησεις ειναΙ το υπολειπομενο μερος της ΣΥνειδητοτητα μου ..δεν ειμαι εκει πουε ιναι τα ματια τα πΟδια κια τα χερια μου ειμαι ρουφηγμενη μεσα στΙς ιδεες μου .. αυτο Χρστο πως το κρινεις ??????

ειμαι ακριβως αυτο που προσπαθεις να πετυχεις εσυ αλλα με ενα ακραιο και διαταρακτικο τροπο ...ειμαι εντελως διαχωρισμενη απο τις αισθησεις μου ...σνα να απουσιαζω απο αυτην την διασταση ζωης ......

quote:

---

πχ προσωπικα ποτε δνε ειμαι εστιασμενοι στος αισθησεις μου ....καιθω η προσιχη μου ειναιΑΠΟΣΠασμενη απο διαφοερΕς ιδεες κια συναισθηματα ...παω να τρΕξω πχ και σκεπτομαι τΙ ΘΑ γραψω στο διαιδκτυο ...η τι ασκησεις θα βαλω στα παιδια ... θα λεαγΑ οτι οι αισθησεις ειναΙ το υπολειπομενο μερος της ΣΥνειδητοτητα μου ..δεν ειμαι εκει πουε ιναι τα ματια τα πΟδια κια τα χερια μου ειμαι ρουφηγμενη μεσα στΙς ιδεες μου .. αυτο Χρστο πως το κρινεις ??????

---

quote:

---

πχ προσωπικα ποτε δνε ειμαι εστιασμενοι στος αισθησεις μου ....καιθω η προσιχη μου ειναιΑΠΟΣΠασμενη απο διαφοερΕς ιδεες κια συναισθηματα ...παω να τρΕξω πχ και σκεπτομαι τΙ ΘΑ γραψω στο διαιδκτυο ...η τι ασκησεις θα βαλω στα παιδια ... θα λεαγΑ οτι οι αισθησεις ειναΙ το υπολειπομενο μερος της ΣΥνειδητοτητα μου ..δεν ειμαι εκει πουε ιναι τα ματια τα πΟδια κια τα χερια μου ειμαι ρουφηγμενη μεσα στΙς ιδεες μου .

---

Edited by - xristosxatz on 02/06/2014 11:56:01

Ολα αυτα που περιγραφω , μπορει να δειχνουν απλα , και ειναι !!!!!

Κρυβουν ομως απο πισω την προσπαθεια πολλων χρονων για να κατανοηθουν

Αν θα μπορουσα να παρατηρησω απο ''ψηλα'' την ζωη μου , ισως παρομοιες διαπιστωσεις να ηταν ζητημα μρικων ημερων ,ισως και λιγοτερο

Ειναι αυτο που καποτε ειχα διαβασει , οτι οσο καθομαστε πανω στην καρεκλα , θα ειναι αδυνατο να την σηκωσουμε , η να την μετακινησουμε !!!

Και στην γνωστη κατασταση στην οποια βρισκομαστε , μπορουμε απλα [για τωρα ], να χτιζουμε κατανοηση βλεποντας πραγματα σποραδικα , απο δω και απο κει , τις περισσοτερες φορες ''τυχαια '' , και ισως το μεγαλυτερο εφοδιο που μπορουμε να διαθετουμε , να ειναι η θεληση για να μαθουμε την ζωη μας , και να την αποκοδικμοποιησουμε !!!!

Ο δρομος ξεκιναει στο σωμα με τις 5 αισθησεις δρομος
Να ξυπνας σημαινει να τις χρησιμοποιεις χωρις να τις μπερδευεις με εσενα

..τελικα ζουν αναμεσα μας κρυμμενοι δασκαλοι ..οπως την εποχη του διασημου Κομφουκιου που μετακινουνταν με μεγαλες συνοδειες μαθητων καλοντυμενων που μαζευαν πληθη ολοκληρα στις διαλεξεις τους μεσα στα παλατια των αρχοντων των της εποχη του κια που συναναστρεφονταν με τις παλλακιδες τους ... εκεινη την ιδια εποχη υπηρχαν οι φωτισμενοι της φυσης οι ξυπολητοι αγιοι ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΝ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΞΑΡΤΙΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΟΙ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΑΝ ..και που βεβεια το πνευμα τους διακατεχονταν απο ενα αερα ελευθεριας και δικαιοσυνης και δΕΝ μπρουσαν να κολακευουν και να φιλουν πισινους ισχυρων αηθων χωρις εμπνευση ατομων ..ΠΟΥ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΣΑΝ ΛΑΟΥς ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΥΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΡΑΓΓΙΖΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ...

ετσι και στην εποχη μας ζουν αμεσα μας ανωνυμοι δασκαλοι κρυμμενοι καποιοι εδω μεσα σε αυτο το φορουμ ειναι τετοιοι ...δνε δημιουργουν θορυβους δημοσιοτητας απο τα μμε δεν κανουν βιβλια που γινονται μπεστ σελλερς δε κυκλοφορουν σε δεξιωσεις μεγαλοεπιχειρηματιων και πολιτικων .. κια αυτοι ειναι που κρατουν την ουσια της διδασκαλιας και ειναι οι βασικοι προμωτορες ιδεων υψηλων μεσα στον κοσμο μας ..........

σε μια κοινωνια αποπροσανατολισμενη απο τις αξιες της ζωης οσοι γινονται διασημοι και καταξιωνονται κοινωνικα ειναι τυφκα και πειθηνια εργαλεια του συστηματος και βαθια αλλοτριωμενες φυσεις μαζικοι ελκυστες χειραγωγητες αθελα τους ισως των κοινωνιων .. ο αληθινα σοφος ανθρωπος αποφευγει την δημοσιοτητα και παραμενει εσκεμμενα κι επιμονα κρυμμενος κι αγνωστος μεσα σε μια αλλοτριωμεη κοινωνια κατελημενη απο το ξενικο πνευμα

Αυτό συμβαινει συνεχεια και καθημερινα σε ολους μας

Προσωπικα όμως εγω , θα ανατικαθιστουσα την λεξη ‘’δασκαλος ‘’ με αυτή την προταση

Ο λογος ,διοτι , με αυτην την λεξη ,όπως και με τον οποιοδηποτε άλλο χαρακτηρισμο , ο νους μπορει να δημιουργει ιστοριες και σεναρια ,και να κλεινεται με ότι αυτό συνεπαγεται

Να βλεπει το νοημα και τις ενοιες με τις οποιες ο ιδιος εχει συνδεσει τον χαρακτηρισμο , και να χανεται και να παραποιειται η πραγματικοτητα

Παραποιει την πραγματικοτητα , και αυτό είναι το πιο σοβαρο από όλα

Ο κάθε χαρακτηρισμος μας κλεινει και παραποιει την πραγματικοτητα

Θεωρω ότι ,οποιαδηποτε εμπειρια βιωνουμε , περνα πλεον στο πεδιο του γνωριζω , υπαρχει χαρακτηρισμος , και αυτή είναι πιστευω μια από τις κυριες αιτιες της καταστασεως μας

quote:

---

Καποτε ειχες πει ότι , ο καθενας μπορει να είναι δασκαλος σε κατι που εχει ασχοληθει , και που γνωριζει λιγακι παραπανω από καποιους αλλους , και αν θυμασαι ειχα συμφωνησει

Αυτό συμβαινει συνεχεια και καθημερινα σε ολους μας

Προσωπικα όμως εγω , θα ανατικαθιστουσα την λεξη ‘’δασκαλος ‘’ με αυτή την προταση

Ο λογος ,διοτι , με αυτην την λεξη ,όπως και με τον οποιοδηποτε άλλο χαρακτηρισμο , ο νους μπορει να δημιουργει ιστοριες και σεναρια ,και να κλεινεται με ότι αυτό συνεπαγεται

Να βλεπει το νοημα και τις ενοιες με τις οποιες ο ιδιος εχει συνδεσει τον χαρακτηρισμο , και να χανεται και να παραποιειται η πραγματικοτητα

Παραποιει την πραγματικοτητα , και αυτό είναι το πιο σοβαρο από όλα

Ο κάθε χαρακτηρισμος μας κλεινει και παραποιει την πραγματικοτητα

Θεωρω ότι ,οποιαδηποτε εμπειρια βιωνουμε , περνα πλεον στο πεδιο του γνωριζω , υπαρχει χαρακτηρισμος , και αυτή είναι πιστευω μια από τις κυριες αιτιες της καταστασεως μας

Ο δρομος ξεκιναει στο σωμα με τις 5 αισθησεις
Να ξυπνας σημαινει να τις χρησιμοποιεις χωρις να τις μπερδευεις με εσενα

---

ΟΙ ΙΔΕΕς ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗς ΖΩΗς...ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΚΕΙ...ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΑ ΑΠΟΔΕΚΤΕς ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΜΕΙς ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ...............

quote:

---

ΛΟΓΙΚΗ κατηγοριοποιησεις περι ουσιας και ποιοτητας χωρις αξιολογικες κρισεις ...

---

.......με τις σχολες εινα αληθεια εχω ενα μεγαλο θεμα και πολλα απωθημενα ...καθως θεωρω απαραδεχτο το γεγονος οτι καμμια σχολη διαλογισμου δε υπαρχει απο αυτες που διαδιδουν την υποτιθεμενη γνωση .. που να καταγγελει το βιασμο που υφυσταται η ζωντανη ψυχη κατω απο το συφερτο των τεχνητων η/με πεδιων ..αν κναω λαθος ας νεημερωση καποιος για τις διαλεξεις η τα συνεδραι που εχουνκανει η εσωτεριστε ςμε θεμα το βιονεργεικο μποκαροσμα που πρκαλει η συγχρονη τεχνολογια ...ας με ενημερωσει καποιος να τους αδικω ως προς αυτο και α μου καταθεσει τα δρωμενα των σχολων εσωτερισμου πανω σε αυτο το θεμα .. ειναι τραγικη αυτη η σιωπη και δηλωτικη μεγαλης συνενοχης στο βιασμο της ζωης !!!

...ειναι τραγικο και κωμικο μαζι να μαζευονται πχ διαλογιστες για διαλογισμο σε κεντρο κατω απο την Ακροπολη .. και κανεις βλογιοκομενος απο δαυτους του κουρδισμενους γκουρου ... να μην εχει να πει τιπΟτε για το τρελο μπαζωμα με συχνοτητες τεχνητες που υφισταται αυτος αρχαιος ενεργειακος μας κομβος ..

ειναι ασχημοσυνη μεγιστη των εσωτερικων σχολων του συρμου( ο εθος να τις κανει εσωτερικες βεβαια ) να μη περνουν επισημω θεση πολεμικης εναντια στο τεχνολογικο πολιτισμο που στην κυριλεξια νεκρωνει βιοενεργειακα τα παντα γυρω του και μεσα του ...

ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΑΠΟΡΡΟΕΣ ΤΩΝ ΝΑΟΝ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟΚΑΛΩ ΑΠΟΣΤΑΣΤΕΣ.. δεν εξηγειται αλλιως !!!!!!!!

Να ξερεις ομως οτι , σε καποιες σχολες , η θεματολογια που αναπτυσεται , για καποιους λογους ειναι πολυ συγκεκριμενη , και ειναι παντασυμφωνη με τις γραμμες που υπαρχουν γενικοτερα

Πρωτοβουλια για διαφυγη απο τα τετριμενα δεν ειναι φαινομενο συχνο , η εγω δεν το εχω συναντησει

Ο δασκαλος ΣΑΜΑΕΛ μιλουσε συχνα για μια γενικοτερη μολυνση , και σε γενικες γραμμες εχουν προβλεφθει καποια πραγματα

Για την ηλεκτρομαγνητικη μολυνση , να σου πω δεν εχω συναντησει κατι

quote:

---

σχολιο 10

.......με τις σχολες εινα αληθεια εχω ενα μεγαλο θεμα και πολλα απωθημενα ...καθως θεωρω απαραδεχτο το γεγονος οτι καμμια σχολη διαλογισμου δε υπαρχει απο αυτες που διαδιδουν την υποτιθεμενη γνωση .. που να καταγγελει το βιασμο που υφυσταται η ζωντανη ψυχη κατω απο το συφερτο των τεχνητων η/με πεδιων ......

---

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

Προσπάθησε όμως" πρόσθεσε "να εντείνεις την προσοχή σου, όσο μπορείς περισσότερο. Όποιος λοιπόν κατά την σπουδή της τέχνης της ερωτικής οδηγηθεί σε τούτο το σημείο, βλέποντας σωστά, την μία μετά την άλλη, τις διάφορες μορφές του ωραίου, όταν προχωρήσει πλέον προς το τέρμα της ερωτικής μυσταγωγίας, θ’ αντικρύσει ξαφνικά ένα κάλλος θαυμασίας φύσεως, εκείνο ακριβώς, Σωκράτη, το κάλλος, χάριν του οποίου καταβλήθηκαν και όλες οι προηγούμενες ταλαιπωρίες, το οποίο πρώτα μεν υπάρχει αιώνιο και δεν υπόκειται ούτε σε γένεση ούτε σε αφανισμό, ούτε σε αύξηση ούτε σε ελάττωση, έπειτα δεν είναι ωραίο από μια άποψη, άσχημο από την άλλη, ούτε ωραίο σήμερα, αύριο όχι, ούτε σχετικά με τούτο ωραίο, σχετικά μ’ εκείνο άσχημο, ούτε εδώ ωραίο, εκεί άσχημο, σάν να ήταν για μερικούς ωραίο, ενώ γι’ άλλους άσχημο.

Ούτε αφ’ ετέρου θα του παρουσιασθεί το ωραίο υπό την μορφήν ενός προσώπου ή χεριών ή κάτι άλλου σωματικού, και ούτε υπό την μορφή ενός λόγου ή μιας επιστήμης, ούτε πάντως σαν να υπάρχει σε ένα διαφορετικό ον, σε ένα έμψυχο π.χ ή σε ένα τοπίο ή στον ουρανό ή σε κάτι άλλο. Αλλά σαν κάτι που υπάρχει μόνο του, αυτοτελώς, με τον εαυτό του, ενιαίο στην μορφή, αιώνιο, όλα δε τ’ άλλα τα ωραία μετέχουν εκείνου κατά κάποιον τέτοιο τρόπο, ώστε, με την γένεση και τον αφανισμό εκείνων, εκείνο μήτε αύξηση μήτε ελάττωση καμία να υφίσταται μήτε κανένα άλλον επηρεασμό.

Όταν λοιπόν χάρις στην ορθή εφαρμογή της αγάπης των παιδιών, ανεβεί από τα φαινόμενα εδώ κάτω, και αρχίσει ν’ αντικρύζει εκείνο το κάλλος, προσεγγίζει σχεδόν, θα έλεγα, το τέρμα. Διότι αυτό ακριβώς είναι η ορθή οδός προς τα ερωτικά, είτε αυτοβούλως βαδίζεις είτε οδηγείσαι από άλλον, ν’ αρχίζεις από τα ωραία εδώ κάτω εν όψει εκείνης της ωραιότητας και ν’ ανεβαίνεις διαρκώς, μεταχειριζόμενος, βαθμίδες, σα να λέμε, από το ένα προς τα δύο και από τα δύο προς όλα τα ωραία σώματα, και από τα σώματα τα ωραία προς τις ωραίες πράξεις και από τις πράξεις προς τις μαθήσεις τις ωραίες, έως ότου από τις μαθήσεις φθάσεις σε εκείνη τελικά την μάθηση, η οποία είναι μάθηση εκείνου του απολύτου κάλλους, όχι άλλου, και γνωρίσεις αυτό το ίδιο το κάλλος το απόλυτο.

Σε αυτό το στάδιο της ζωής, αγαπητέ Σωκράτη" είπε η ξένη από την Μαντίνεια "παρά οπουδήποτ’ αλλού, αξίζει η ζωή του ανθρώπου, με την θέα του κάλλους του απολύτου. Αν τύχει κάποτε και το δεις, θα σου φανεί πως δεν συγκρίνεται με χρυσό ή φορέματα πολυτελή, με τα ωραία παιδιά και τους εφήβους, στων οποίων τη θέα χάνεις τώρα τα λογικά σου και πρόθυμος είσαι, και συ και πλήθος άλλοι, όταν βλέπετε τους αγαπημένους σας και βρίσκεσθε διαρκώς μαζί τους, αν ήταν τρόπος, μήτε να τρώγετε μήτε να πίνετε, και μόνο ν’ απολαύετε την θέα και την συντροφιά τους.

Φαντάσου" είπε "τώρα αν κανενός του δινόταν η χάρη ν’ αντικρύσει το απόλυτο κάλλος, άδολο, καθαρό, αμιγές, όχι ανακατωμένο με γήινες σάρκες και χρώματα και κάθε άλλη ματαιότητα θνητή, αλλά αν μπορούσε ν’ αντικρύσει το κάλλος το απόλυτο στην θεία μοναδικότητα της μορφής του! Θα ήταν, φαντάζεσαι, χωρίς αξία, η ζωή ενός ανθρώπου" είπε "που έχει το βλέμμα του προς τα εκεί και εκείνο βλέπει με το όργανο που πρέπει, και μ’ εκείνο βρίσκεται μαζί; Ή ξεχνάς" πρόσθεσε "ότι εδώ, και μόνο εδώ, θα έχει το χάρισμα, βλέποντας με ό,τι είναι ορατή την ωραιότητα, να γεννά όχι φαντάσματ’ αρετής, αφού δεν είναι φάντασμα αυτό που αγκαλιάζει, αλλά την αληθινή, αφού την αλήθεια αγκαλιάζει; Και όταν γεννήσει και αναθρέψει αρετή αληθινή, έχει την δυνατότητα να γίνει ο αγαπημένος των θεών και, όσο είναι θεμιτό σε έναν άνθρωπο, να γίνει κι εκείνος αθάνατος"……..»

quote:

---

Φαντάσου" είπε "τώρα αν κανενός του δινόταν η χάρη ν’ αντικρύσει το απόλυτο κάλλος, άδολο, καθαρό, αμιγές, όχι ανακατωμένο με γήινες σάρκες και χρώματα και κάθε άλλη ματαιότητα θνητή, αλλά αν μπορούσε ν’ αντικρύσει το κάλλος το απόλυτο στην θεία μοναδικότητα της μορφής του! Θα ήταν, φαντάζεσαι, χωρίς αξία, η ζωή ενός ανθρώπου" είπε "που έχει το βλέμμα του προς τα εκεί και εκείνο βλέπει με το όργανο που πρέπει, και μ’ εκείνο βρίσκεται μαζί; Ή ξεχνάς" πρόσθεσε "ότι εδώ, και μόνο εδώ, θα έχει το χάρισμα, βλέποντας με ό,τι είναι ορατή την ωραιότητα, να γεννά όχι φαντάσματ’ αρετής, αφού δεν είναι φάντασμα αυτό που αγκαλιάζει, αλλά την αληθινή, αφού την αλήθεια αγκαλιάζει; Και όταν γεννήσει και αναθρέψει αρετή αληθινή, έχει την δυνατότητα να γίνει ο αγαπημένος των θεών και, όσο είναι θεμιτό σε έναν άνθρωπο, να γίνει κι εκείνος αθάνατος"……..»

---

Ο δρομος ξεκιναει στο σωμα με τις 5 αισθησεις
Να ξυπνας σημαινει να τις χρησιμοποιεις χωρις να τις μπερδευεις με εσενα

quote:

---

quote:

---

Φαντάσου" είπε "τώρα αν κανενός του δινόταν η χάρη ν’ αντικρύσει το απόλυτο κάλλος, άδολο, καθαρό, αμιγές, όχι ανακατωμένο με γήινες σάρκες και χρώματα και κάθε άλλη ματαιότητα θνητή, αλλά αν μπορούσε ν’ αντικρύσει το κάλλος το απόλυτο στην θεία μοναδικότητα της μορφής του! Θα ήταν, φαντάζεσαι, χωρίς αξία, η ζωή ενός ανθρώπου" είπε "που έχει το βλέμμα του προς τα εκεί και εκείνο βλέπει με το όργανο που πρέπει, και μ’ εκείνο βρίσκεται μαζί; Ή ξεχνάς" πρόσθεσε "ότι εδώ, και μόνο εδώ, θα έχει το χάρισμα, βλέποντας με ό,τι είναι ορατή την ωραιότητα, να γεννά όχι φαντάσματ’ αρετής, αφού δεν είναι φάντασμα αυτό που αγκαλιάζει, αλλά την αληθινή, αφού την αλήθεια αγκαλιάζει; Και όταν γεννήσει και αναθρέψει αρετή αληθινή, έχει την δυνατότητα να γίνει ο αγαπημένος των θεών και, όσο είναι θεμιτό σε έναν άνθρωπο, να γίνει κι εκείνος αθάνατος"……..»

---

Καλως ηλθες φιλε-η ΣΕΡΑΠΙΣ

Ο δρομος ξεκιναει στο σωμα με τις 5 αισθησεις
Να ξυπνας σημαινει να τις χρησιμοποιεις χωρις να τις μπερδευεις με εσενα

---

quote:

---

ναι οι αισθήσεις δίνουν τα πρώτα ερεθίσματα για την νοητική ανάλυση , αλλά αφού ο νόυς αναλύσει τα δεδομένα απο τις αισθήσεις προχωρά στην νοητική επεξεργασία με την οποία καταλήγει σε συμπεράσματα τα οποία προκύπτουν απο τον δικό του μηχανισμό

---

Ο δρομος ξεκιναει στο σωμα με τις 5 αισθησεις
Να ξυπνας σημαινει να τις χρησιμοποιεις χωρις να τις μπερδευεις με εσενα

quote:

---

quote:

---

ναι οι αισθήσεις δίνουν τα πρώτα ερεθίσματα για την νοητική ανάλυση , αλλά αφού ο νόυς αναλύσει τα δεδομένα απο τις αισθήσεις προχωρά στην νοητική επεξεργασία με την οποία καταλήγει σε συμπεράσματα τα οποία προκύπτουν απο τον δικό του μηχανισμό

---

Γινε λιγακι πιο συγκεκριμενος

Ο δρομος ξεκιναει στο σωμα με τις 5 αισθησεις
Να ξυπνας σημαινει να τις χρησιμοποιεις χωρις να τις μπερδευεις με εσενα

---

quote:

---

Ετσι κι ο ανθρώπινος νους είναι η δύναμη πίσω απο κάθε ενέργεια και κάθε σκέψη

---

quote:

---

[quote]Ετσι κι ο ανθρώπινος νους είναι η δύναμη πίσω απο κάθε ενέργεια και κάθε σκέψη

---

Edited by - ΣΕΡΑΠΙΣ on 19/06/2014 13:13:52

quote:

---

Φίλε χρήστο πολύ ωραίο θέμα άνοιξες

---

Ο δρομος ξεκιναει στο σωμα με τις 5 αισθησεις
Να ξυπνας σημαινει να τις χρησιμοποιεις χωρις να τις μπερδευεις με εσενα

quote:

---

...
Οι ινδοί μιλούν ....

Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης θεωρούν ..
.

Edited by - ΣΕΡΑΠΙΣ on 19/06/2014 13:13:52

---

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

quote:

---

quote:

---

...
Οι ινδοί μιλούν ....

Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης θεωρούν ..
.

Edited by - ΣΕΡΑΠΙΣ on 19/06/2014 13:13:52

---

Οι ινδοί μιλούν ....

Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης θεωρούν ...

Ο Νίτσε είπε... ο Καζαντζάκης έγραψε... κι όπως λέει ο... Γιόντα...

Νομίζω πως το τι είπαν και λένε και έγραψαν άλλοι έχουν κάπως τη θέση τους σε όλα αυτά αλλά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την άμεση προσωπική επίγνωση που δεν είναι το να ξέρεις απ'έξω κι ανακατωτά το τι είπαν κι έγραψαν όλοι άλλοι αλλά το να έρθεις εσύ (κι εγώ) σε μια κατάσταση επίγνωσης με την οποία φτάνεις σε συμπεράσματα (που ενδεχόμενα είπαν κι έγραψαν διάφοροι στο παρελθόν) από άμεση εμπειρία.

Αναζητώντας την επίγνωση ο πιο αποτελεσματικός δρόμος που μου διαφαίνεται δεν είναι το τι είπαν οι Ινδοί και ο Πλάτωνας ή ο Αριστοτέλης, αλλά το να βρω το τι έκαναν "οι Ινδοί και ο Πλάτωνας ή ο Αριστοτέλης" και να το κάνω κι εγώ (σαν το πείραμα που επαναλαμβάνεται) και να δω: φτάνω στα ίδια συμπεράσματα;

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

---

quote:

---

...Ομως αγαπητέ φίλε δεν προκειται εδώ να αναφερθούμε σε πρακτικές ασκήσεις ενόρασης και διαλογισμού , παρ όλο που υπάρχουν αυτές στη διδασκαλία του ...

---

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

Η λέξη μύηση προέρχεται από το ρήμα μυώ, φανερώνοντας μια πράξη σχετική με το σφίξιμο των μυών δηλαδή κλείνω το στόμα (δεν μιλάω) η τα μάτια, εφ όσον πρώτα έχω προετοιμαστεί κατάλληλα και έχω εποπτεύσει (δει).Το κλείσιμο των ματιών για την επίτευξη ευκολότερης εσωτερικής όρασης απαιτεί γνώση αλλά και φαντασία, με άμεσο αποτέλεσμα αυτό που λέγετε (εν-όραση). Από τέτοιου είδους μυστικές ιεροπραξίες και πρακτικές φαίνεται εξ άλλου να άντλησε τις ρίζες του στο Πυθαγόρειο τρίπτυχο βλέπε – άκου – σώπα. Από τη μύηση επίσης προκύπτει και το μυστικό που και κατά μία έννοια προσδίδει σεμνότητα στο θείο. Η σεμνότητα αντανακλάτε σε εμάς ως μια από τις πρωταρχικές βάσεις του θείου και ως οδηγός (μπούσουλας) οξύνει τη φαντασία μας, δίνοντας μας παράλληλα την αίσθηση μίας μεγαλειώδους εικόνας της θεότητας. Βλέπουμε έτσι ότι το μυστικό συνδυαζόμενο με την απαραίτητη ατομική η ομαδική πίστη μπορεί και λειτουργεί ως σκαλοπάτι στη προσέγγιση της θεότητας. Αν τώρα οι ιερείς θεουργοί κρύψουν έντεχνα και κάτω από πέπλο μυστηρίου ορισμένα ιερά μυστικά μέσα σε μία ιστορία όπως είναι ο μύθος, τότε αποκαλύπτεται στον μύστη (αυτόν που μαθαίνει μυστικά) μία καθέδρα η οποία τον βοηθάει α) στη κατανόηση και β) τη προσέγγιση της θεότητας.

Προς Κορινθίους Β

1 Πρέπει να καυχιέμαι. δε με συμφέρει βέβαια, θα έρθω όμως σε οπτασίες και αποκαλύψεις του Κυρίου.
2 Ξέρω έναν άνθρωπο στο Χριστό πριν από δεκατέσσερα χρόνια – είτε με το σώμα, δεν ξέρω, είτε εκτός του σώματος δεν ξέρω, ο Θεός ξέρει – που αρπάχτηκε τέτοιος άνθρωπος ως τον τρίτο ουρανό.
3 Και ξέρω ότι τέτοιος άνθρωπος – είτε με το σώμα είτε χωρίς το σώμα δεν ξέρω, ο Θεός ξέρει –4 αρπάχτηκε στον παράδεισο και άκουσε ανεκλάλητα λόγια που δεν είναι δυνατό σε άνθρωπο να τα μιλήσει.
5 Για τέτοιο άνθρωπο θα καυχηθώ, αλλά για τον εαυτό μου δε θα καυχηθώ παρά μόνο για τις αδυναμίες μου.
6 Αν πράγματι θελήσω να καυχηθώ, δε θα είμαι άφρονας, γιατί θα πω την αλήθεια. Αλλά το αποφεύγω, μήπως κάποιος λογιστεί για μένα κάτι παραπάνω από ό,τι με βλέπει ή ακούει από εμένα
7 και εξαιτίας της υπερβολής των αποκαλύψεων. Γι’ αυτό, για να μην υπερυψώνομαι, μου δόθηκε αγκάθι στη σάρκα, άγγελος του Σατανά, για να με χαστουκίζει, ώστε να μην υπερυψώνομαι

Προς Κορινθίους Α
καθ᾿ ἡμέραν ἀποθνήσκω, νὴ τὴν ὑμετέραν καύχησιν ἣν ἔχω ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

Κατά την εκστρατεία της Ποτίδαιας (432-429 πΧ), ο Σωκράτης ήταν τότε περίπου 40 ετών. Ενα ημερονύχτιο προ της μάχης, ο Σωκράτης διελογίζετο όρθιος και ακίνητος επί ένα εικοσιτετράωρο, από την αυγή μέχρι την επόμενη αυγή, είχε λησμονήσει απόλυτα το φθαρτό σώμα και τις φυσικές του ανάγκες.
Οι στρατιώτες στάθηκαν γύρω του με απόλυτο σεβασμό και ησυχία για να τον προφυλάξουν απο ενδεχόμενο κίνδυνο κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Το πρωί που εχάραξε η αυγή και ανέτειλε ο ήλιος, ο Σωκράτης έκανε την προσευχή του στον ήλιο και απομακρύνθηκε.
Αρα δεν χρειαζεται να πεθανει κανεις για να αποχωρήσει τη ψυχή απο το σώμα του
Αλλωστε ο ίδιος ο Σωκρατης ελεγε ότι καθήκον και υποχρεωση του φιλοσόφου είναι να αποχωρίζει ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ τη ψυχή απο το σώμα του.

Και θα έλεγε αλήθεια, Σιμμία, εκτός από το ότι έχει καταλάβει. Γιατί δεν έχει καταλάβει με ποια έννοια είναι άξιοι του θανάτου και ποιού θανάτου οι αληθινοί φιλόσοφοι. Ας το συζητήσουμε εμείς μεταξύ μας, είπε, κι αυτούς ας τους κατά μέρος. Νομίζουμε λοιπόν πως ο θάνατος είναι κάτι ;;

Βεβαιότατα, είπε ο Σιμμίας παίρνοντας τον λόγο.

Άραγε είναι κάτι διαφορετικό από την απαλλαγή της ψυχής από το σώμα ;; Και μήπως θάνατος δεν είναι να μείνει το σώμα χωριστά κι αυτόνομο, αφού απαλλαγεί από την ψυχή, και η ψυχή να υπάρχει χωριστά κι αυτόνομα, αφού απαλλαγεί από το σώμα ;; Είναι κάτι άλλο άραγε ο θάνατος ή αυτό ;;

Ο Πλάτωνας περιγράφει ως έξεις στον Φαίδρο ( 250c ) το στάδιο της «εποπτείας»:

«Αλλά αυτοί που έλαβαν μέρος σε εκείνη από τις τελετουργίες που είναι νόμιμο να την ονομάζουμε μακαριότατη, βλέπουν την λαμπρή ωραιότητα και τη μακάρια όψη και την πραγματική θέασή τους, καθώς εν χορό με τους άλλους πανευτυχείς μύστες γίνονται ακόλουθοι του Δία ή κάποιου άλλου πάτρωνα θεού. Και τότε πανηγυρίζουμε ευδαιμονικά, καθώς βιώνουμε μία ολοκλήρωση μέσα μας, και αισθανόμαστε ότι είμαστε πια απρόσβλητοι από οποιαδήποτε κακό, και βλέπουμε παντού τέλειες και καθαρές και βέβαιες εικόνες καθώς αναγορευτήκαμε πια μυημένοι και επόπτες μυστηρίων, λουσμένη σε ένα λαμπρό φως και νοιώθουμε ότι είμαστε εξαγνισμένοι και απαλλαγμένοι από τα δεσμά του σώματος, από αυτό δηλαδή το μνήμα που το περιφέρουμε κολλημένο επάνω μας σαν όστρακο ....(..) .... Βλέπαμε θεία οράματα και μυηθήκαμε στα ευλογημένα μυστήρια, τα οποία τα τελούσαμε με απόλυτη αθωότητα. Βλέπαμε γαλήνια, ευτυχισμένα, απλά οράματα να ακτινοβολούν μέσα σε καθαρό φως».

Στους Χαλδαϊκούς Χρησμούς ( Kroll 57, fr. 146) περιγράφονται χαρακτηριστικά τα θεουργικών οραμάτων που βίωναν οι θεουργοί:

»Θα δεις πυρ όμοιο με παιδί το όποιο θα σκιρτάει στον αέρα ή και πυρ χωρίς μορφή, απ’ οπού θ' ακούσεις φωνή προτρέχουσα, ή (θα δεις) φως άφθονο, που να περιστρέφεται σφυρίζοντας ορμητικά γύρω από τη γη, ή (μπορεί) να δεις ίππον (=σύμβολο της Εκάτης) που αστραφτερό κι από το φως με ένα πύρινο παιδί πάνω στη γρήγορη ράχη του ίππου».

ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΟΥ ΒΙΟΥ

70. Από όλα αυτά λοιπόν θεράπευε (ο Πυθαγόρας)και καθάριζε τη ψυχή με δαιμονικό (θεικό) τρόπο και αναζωπύρωνε σε αυτή το θείο ,το διέσωζε και το οδηγούσε στο ΝΟΗΤΟ ΘΕΙΚΟ ΜΑΤΙ (ΤΡΙΤΟΣ ΟΦΘΑΛΜΟΣ) ,που κατά τον πλάτωνα είναι ορθότερο να διασωθεί αυτό παρά χιλιάδες ανθρώπινα μάτια.
Διότι μονάχα όταν κάποιος μπορέσει να δεί με αυτό το μάτι και εμψυχωθεί με τα αρμόζωντα βοηθήματα και διαρθρωθεί ορθά η ψυχή του ,μονάχα τότε καθίσταται ορατή σε αυτόν η αλήθεια όλων των όντων.

Το λυχνάρι του σώματος είναι το μάτι. Όταν, λοιπόν, το μάτι σου είναι καθαρό, και το σώμα σου ολόκληρο είναι φωτεινό. Όταν, όμως, είναι πονηρό, και το σώμα σου είναι σκοτεινό. Πρόσεχε, λοιπόν, μη τυχόν το φως, που είναι μέσα σου, είναι σκοτάδι.
Κατά Λουκά 11:34,35

Σύμφωνα με τον Ευνάπιο, που παραθέτει τη βιογραφία του Ιάμβλιχου στο «Βίοι Σοφιστών», ο Ιάμβλιχος αφιέρωνε πολύ χρόνο στους πολυάριθμους μαθητές του. «Ενώ έπιναν το κρασί τους, συνήθιζε να γοητεύει τους συνδαιτυμόνες με τα λεγόμενά του και να τους γεμίζει σαν με νέκταρ. Κι εκείνοι δεν έπαυαν στιγμή να αποζητούν τούτη την ευχαρίστηση και δεν τη χόρταιναν ποτέ, έτσι που δεν τον άφηναν ποτέ σε ησυχία». Παρόλα αυτά, περιστασιακά «τελούσε ορισμένες τελετουργίες, ξέχωρα από τους φίλους και μαθητές του, όταν λάτρευε το Θείο Ον». Σύντομα, όμως, διαπίστωσε ότι η τακτική αυτή έδινε λαβή σε παράξενα σχόλια καθώς οι μαθητές του, «ανέθεσαν στον ευφραδέστερο από αυτούς να τους εκπροσωπήσει, ρωτώντας, “Δάσκαλε, πολυεμπνευσμένε, γιατί απομονώνεσαι έτσι, αντί να μοιράζεσαι μαζί μας την εξαίσια σοφία σου; Εν τούτοις έφτασαν σε εμάς φήμες από τους δούλους σου πως όταν προσεύχεσαι στους Θεούς ανυψώνεσαι από τη γη πάνω από δέκα πήχες ψηλά, πως το σώμα και τα ρούχα σου αλλάζουν παίρνοντας μια όμορφη χρυσή απόχρωση και πως όταν τελειώνεις την προσευχή, το σώμα σου γίνεται όπως ήταν πριν, ξαναγυρίζεις στη γη και συναναστρέφεσαι μαζί μας”. Ο Ιάμβλιχος δεν συνήθιζε να γελά, γέλασε όμως ακούγοντας αυτά τα λόγια. Απάντησε δε ως εξής, “Εκείνος που σας παραπλάνησε έτσι, ήταν πνευματώδης, τα γεγονότα όμως είναι διαφορετικά. Ωστόσο, από εδώ και εμπρός θα είσαστε παρόντες σε όλα όσα γίνονται”». Δεν είναι ίσως δύσκολο να καταλάβει κανείς πως γεννιούνται τέτοιες φήμες γύρω από έναν σεβαστό δάσκαλο που δίδασκε την συνειδησιακή ανύψωση από τα χαμηλότερα στα υψηλότερα επίπεδα της ύπαρξης.

Έξη ημέρες μετά από αυτό το γεγονός ο Χριστός θέλοντας να στηρίξει έτι περισσότερο την πίστη τους, εν όψει του πάθους Του και του σταυρικού Του θανάτου, πήρε του τρεις πρόκριτους μαθητές Του Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη και ανέβηκαν σε κάποιο υψηλό βουνό, το οποίο η χριστιανική παράδοση ταυτίζει με το όρος Θαβώρ, που υψώνεται περήφανο πάνω από την μαγευτική πεδιάδα Εσδρελών, σαν μια τεράστια πυραμίδα, στα όρια της χώρας Ζαβουλών και Νεφθαλείμ. Η ώρα της αναβάσεως ήταν εσπέρα, πιθανότατα Σαββάτου, σύμφωνα με την περιγραφή του Ευαγγελιστή Λουκά (9:32). Όταν έφτασαν στην κορυφή ο Κύριος ενώ προσεύχονταν μεταμορφώθηκε ενώπιον των τριών μαθητών Του. Το πρόσωπό Του έλαμψε ως ο ήλιος και τα ενδύματά Του έγιναν στιλπνά και λευκά σαν το χιόνι (Μάρκ.9:3). Ταυτόχρονα περιβλήθηκε αίγλη ουράνιας υπερφυσικής λαμπρότητας, σαν το χιόνι, σαν το πιο λαμπρό φως που είχαν αντικρίσει ποτέ, σαν την πιο φωτεινή αστραπή.

Την ίδια στιγμή, άλλο παράδοξο και θαυμαστό θέαμα είδαν τα μάτια τους. Δύο μεγάλες σεπτές μορφές της Παλαιάς Διαθήκης φάνηκαν εκατέρωθεν του Ιησού, ο Μωϋσής και ο Ηλίας, «οφθέντες εν δόξη» (Λουκ.9:31). ως εκπρόσωποι του Νόμου και των Προφητών, να συνομιλούν με Αυτόν για τα μέλλοντα, που θα συνέβαιναν στα Ιεροσόλυμα, όπου ήταν ο τελικός προορισμός Του (Λουκ.9:31).

'''''''''''''''''''''''''
Ο λατρεύων τους θεούς λατρεύει τον θεόν
Κάθε υπόσταση προθεσιακά φέρεται μεθεκτικά πρός την ανώτερή της ώστε να καταστεί εντελέστερη

Neoplatonic Saints: The Lives of Plotinus and Proclus by their Students (Liverpool University Press - Translated Texts for Historians)

Ενα καταπληκτικό βιβλίο που παρουσιαζει τη ζωή και τη διδασκαλία των νεοπλατωνικών αγίων Πρόκλου και Πλωτίνου μέσα απο μαρτυριες των μαθητών τους αλλά και απο βιογραφίες του απο φιλοσόφους της εποχής
Απαραίτητο σε καθε βιβλιοθήκη
Δυστυχώς δεν έχει μεταφρασθεί στα ελληνικά , αλλά πιστεύω οτι γινεται εύκολα κατανοητό και απο τα αγγλικά

'''''''''''''''''''''''''
Ο λατρεύων τους θεούς λατρεύει τον θεόν
Κάθε υπόσταση προθεσιακά φέρεται μεθεκτικά πρός την ανώτερή της ώστε να καταστεί εντελέστερη

ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟΤΑΥΤΙΣΗΣ

Ο δρόμος της αυτογνωσίας είναι μια συνεχής κίνηση αποταύτισης από το σώμα και τον νου και η ανακάλυψη του αληθινού εαυτού, της αληθινής ταυτότητας ως την άπειρη Ουσία που διαπερνά τα πάντα. Η κίνηση αυτή γίνεται με δύο διαφορετικούς και συμπληρωματικούς τρόπους. Ο πρώτος είναι η αποταύτιση από το σώμα και τον νου, η οποία συμβαίνει κάθε φορά που απεγκλωβιζόμαστε από τις σκέψεις, γιατί ακριβώς ο εγκλωβισμός στις σκέψεις δημιουργεί την ταύτιση.

Η ταύτιση με το εγώ την οποία βιώνουμε σχεδόν συνέχεια, είναι το αποτέλεσμα της προσκόλλησής μας στις σκέψεις «εγώ», «εμένα», και «δικό μου». Παρότι πολλές φορές δεν είναι φανερή η παρουσία τους, η αίσθησή τους είναι εκεί και συμβάλει στην εδραίωση και ενδυνάμωση της αίσθησης του εγώ. Όλες οι σκέψεις που αναφέρονται στο σώμα μας, στις ιδέες και στις πεποιθήσεις μας, στις επιθυμίες και στα συναισθήματά μας, είναι σκέψεις που δυναμώνουν την αίσθηση του εγώ σε άμεση συσχέτιση με το σώμα και τον νου μας.

Η αποταύτιση από τη ιδέα του εγώ μέσα στο νου συμβαίνει κάθε φορά που εξετάζουμε και αμφισβητούμε τις σκέψεις ότι είμαστε αυτό το σώμα και αυτός ο νους. Ένας απλός τρόπος τέτοιας εξέτασης είναι μέσω του ερωτήματος, «Ποιος είμαι;» ή «Τι είμαι;». Η σωστή χρήση αυτού του ερωτήματος εξασθενίζει σιγά-σιγά τη βαθειά εδραιωμένη μέσα μας πεποίθηση ότι είμαστε το σώμα και ο νους, όπως κάνει επίσης κάθε αμφισβήτηση και διερεύνηση των ιδεών και των σκέψεων που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του εγώ. Κοιτώντας τες πιο προσεκτικά, θα δούμε ότι δεν είναι τόσο αληθινές όσο νομίζαμε.

Αυτό που μπορεί επίσης να εξασθενίσει την ταύτιση είναι οι καταστάσεις εκείνες κατά τις οποίες απουσιάζει η σκέψη. Όπως ίσως θα έχουν παρατηρήσει όσοι ασχολούνται συστηματικά με τον διαλογισμό Ζεν, υπάρχουν διαστήματα – μικρότερα ή μεγαλύτερα – στα οποία απουσιάζει η σκέψη με οποιαδήποτε μορφή. Μέσα στα διαστήματα αυτά υπάρχει συνείδηση και παρουσία, αλλά όχι ταύτιση με την εικόνα του εγώ, η οποία γίνεται μέσα από σκέψεις. Μπορούμε να πούμε ότι στα διαστήματα αυτά «ξεχνάμε τον εαυτό μας», έτσι όπως τον ξέρουμε, και έχουμε σίγουρα την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε με έναν τελείως διαφορετικό και αληθινά ουσιαστικό τρόπο.

Η βίωση της παρουσίας αυτής που εμφανίζεται όταν οι σκέψεις δεν είναι εκεί, είναι ο δεύτερος τρόπος που έχουμε στη διάθεσή μας προκειμένου να αποταυτιστούμε από το σώμα και τον νου. Τις πιο πολλές φορές, ακόμη και κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, τα διαστήματα που είναι «κενά» από σκέψεις βιώνονται ακριβώς έτσι: ως κενά, άδεια από νοήματα, χωρίς ενδιαφέρον, που φέρνουν μαζί τους βαρεμάρα και κάποια ανησυχία. Είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας στην αίσθηση αυτής της καθαρής επίγνωσης, της απλής παρουσίας, η οποία χαρακτηρίζεται από άνοιγμα, επίγνωση και ευαισθησία.

Αν όμως, στα πλαίσια της πρακτικής μας, καταφέρουμε να παραμείνουμε με έναν διαφορετικό τρόπο στην κατάσταση παρουσίας, θα εκπλαγούμε ευχάριστα ανακαλύπτοντας ότι όλα όσα αξίζουν στη ζωή βρίσκονται εκεί, μέσα της. Αυτή η κενότητα είναι απίστευτα γεμάτη και πλούσια. Διαθέτει νοημοσύνη, δύναμη και συμπόνια, και μπορεί να εκφράσει αναρίθμητε ποιότητες – όλα όσα συνηθίζουμε να αποκαλούμε αρετές.

Εκείνο που είναι εντυπωσιακό, είναι ότι ενώ οι δύο αυτές κινήσεις μπορούν να συμβαίνουν ταυτόχρονα, μπορούν επίσης να συμβαίνουν χώρια η μία από την άλλη. Όταν συμβαίνει αυτό, η κίνηση από την ταύτιση με το εγώ προς την ουσιαστική μας φύση δεν είναι πλήρης.

Η σχεδόν πλήρης ταύτιση που προκύπτει από τις συνεχείς σκέψεις για τον εαυτό μου, το σώμα μου και τα προβλήματά μου, δεν αντέχει στη συστηματική παρατήρηση και διερεύνηση. Μπορεί να είναι αληθινό σοκ να δούμε πόσο πολύ πιστεύουμε ότι είμαστε αυτό το σώμα και αυτός ο νους, και ακόμη μεγαλύτερο σοκ αλλά και ανακούφιση να ανακαλύψουμε ότι όλο αυτό δεν είναι παρά μια σκέψη, και όχι η αλήθεια. Η ταύτιση είναι στην πραγματικότητα απλά μια σκέψη. Δεν υπάρχει αληθινή ταύτιση ανάμεσα σε μας και στο σώμα ή τον νου μας. Είμαστε αυτό που βιώνει το σώμα και τον νου, αλλά δεν περιοριζόμαστε μέσα τους.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr