ΕνΩΧ 6 Φεβρουαρίου 2015

Θεός Ἀεὶ Παρών.

Μεγάλη ἡ Δόξα καὶ ἡ Δύναμις καὶ ἡ Ἰσχύς καὶ ἡ Σοφία καὶ ἡ Τιμή καὶ ἡ Εὐλογία καὶ ὁ Πλοῦτος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Εὐλογημένον τὸ μέγα γένος τῶν Ἑλλήνων, ὅτι τοῦτο ἐν Χριστῷ ἀνίκατον καὶ αἰώνιον.
Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου. (Ἰω.12:23)

Ὁ γραμματεύς τοῦ Θεοῦ ὁ φέρων τὰ γράμματα καὶ τὰ σύμβολα Αὐτοῦ, ὁ ὁμιλῶν ἁπλῶς ἵνα πάντες νοήσωσιν.

Πάντα τὰ γράμματα τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης κώδικες καὶ σύμβολα ἐστίν πρὸς κατανόησιν τῆς Θείας Ἀληθείας, ἕν δὲ ἕκαστον ἐξ αὐτῶν ἔννοιαν ἤ ἐννοίας φέρει ἐν αὐτῷ καὶ ἑκάστη Ἑλληνικὴ Λέξις ἐμπεριέχει τὸν ὁρισμόν της, ὁ ὁποῖος προσδιορίζεται ἀπὸ τὸν συνδυασμόν (καὶ τὸ ἅθροισμα) τῶν ὁρισμῶν τῶν συμβόλων–γραμμάτων, τὰ ὁποῖα τὴν ἀπαρτίζουν.

ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΕΣΧΕΔΙΑΣΘΗΣΑΝ ΩΣ ΓΡΑΜΜΙΚΑΙ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ, ΥΠΟΔΗΛΟΥΣΑΙ ΕΥΚΡΙΝΩΣ ΤΗΝ ΦΕΡΟΜΕΝΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑΝ ΤΩΝ.

Και έχω ήδη είπει υμίν ότι στα ελληνικά γράμματα (και βεβαίως και στα λατινικά ελληνικά), το πρώτο κάθετο ευθύγραμμο τμήμα, συμβολίζει και σημαίνει το άτομο, την μονάδα. Αι υπόλοιπες γραμμές του γράμματος συμβολίζουν–υπονοούν–παριστάνουν την πράξη στην οποία προβαίνει το άτομο, ή την δράση της οποίας υποδηλούται η διενέργεια σε ατομικό επίπεδο. ΟΛΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΥΜΒΟΛΙΖΟΥΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥΣ και έχουν σχεδιασθεί με την απλούστερη δυνατή μορφή, με τις ελάχιστες χρειαζούμενες γραμμές, δύο, τρεις ή τέσσερεις.

Πάντα τὰ ἀνωτέρω εἶπον ὑμῖν καὶ νῦν ἀναφέρομαι εἰς τὸ Γράμμα καὶ Σύμβολον ΣΙΓΜΑ. Τὸ γράμμα δὲ τοῦτο ἐσχεδιάσθη ὡς παρεπόμενον, εἰς ἀντικατάστασιν τῶν συμβόλων καὶ εἰς συμψηφισμόν τῶν ἐννοιῶν τῶν προηγουμένων ἑλληνικῶν γραμμάτων «C» καὶ «S», ἐν μέρει δὲ καὶ τοῦ γράμματος «Ϛ» (στίγμα), τὸ ὁποῖον ἐκ συγχύσεως καθιερώθη (ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα ἀκόμη) νὰ θεωρεῖται ὡς τὸ «τελικόν σίγμα».

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ «C»

Το «C» είναι ένα από τα λίγα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου που δεν περιέχει το ευθύγραμμο τμήμα «Ι», δηλαδή δεν αναφέρεται σε πράξη ή δράση, στην οποία προβαίνει ένα άτομο ή άτομα. Αφορά προφανώς σε άλλου είδους συμβολισμό και θα πρέπει να προσεχθεί με τι προσομοιάζει.

Προσομοιάζει λοιπόν είτε με «Ο» ανοικτό στην μια πλευρά, είτε με παρένθεση «(» αλλά κυρτότερο από αυτήν. Σας έχω πει ότι το «Ο» σημαίνει το Όν, την οντότητα, και το σύνολο (είναι και ο μαθηματικός συμβολισμός του «Συνόλου»), επομένως ένα ανοικτό «Ο» (δηλαδή το C) δηλοί πράξιν ή ενέργεια προς δημιουργίαν συνόλου, ένα ατελές ή εν δυνάμει σύνολο, που τείνει να συγκεντρώσει και άλλα στοιχεία.

Είχε άλλοτε την εκφορά (προφορά) του «Σ», και άλλοτε την προφορά του «Κ» ή «Τς», όπως δηλαδή έχει και σήμερα στις λατινογενείς βαρβαρικές.

Σημαίνει την ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, την ΣΩΡΕΥΣΗ.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ «S»

Το «S» έχει πάρει σήμερα αυτήν την στρογγυλοποιημένη μορφή, ενώ αρχικώς αποτελείτο από τρία ευθύγραμμα τμήματα, δηλαδή από μια τεθλασμένη ευθεία γραμμή με τρεις αλλαγές κατευθύνσεως. Δύο πλάγια ευθύγραμμα τμήματα ήταν παράλληλα και ένα τρίτο ένωνε την αρχή του πρώτου με το πέρας του δευτέρου.
Και εδώ εκλείπει το ένα ολόκληρο και όρθιο (κατακόρυφο) ευθύγραμμο τμήμα (Ι) που αναφέρεται στην μονάδα. Παρ’ όλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα σχέδια των περισσοτέρων γραμμάτων είναι απλές γραμμικές αναπαραστάσεις πράξεων, καταστάσεων ή συμπεριφορών των μονάδων. Επομένως, όσο αστείο και αν φαίνεται, το γράμμα αυτό με την αρχική του μορφή, αναπαριστά μια μονάδα όταν σείεται, πάλλεται, δεξιά κι αριστερά.

Είχε πάντοτε την προφορά που έχει και σήμερα, το «Σ».

Σημαίνει την ΚΙΝΗΣΗ, την ΤΑΡΑΧΗ, τον ΣΕΙΣΜΟ, την ΜΟΝΑΔΑ ΠΟΥ ΚΙΝΕΙΤΑΙ Ή ΣΕΙΕΤΑΙ.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ «Σ»

Το «Σ» έχει σωθεί ως σήμερα με το όνομα Σίγμα και με την ίδια προφορά και την ίδια χρήση. Έχει ενσωματώσει τις έννοιες που είχαν τα δύο προαναφερθέντα, όπως επίσης και εν μέρει την έννοια και την χρήση του τελικού Στίγματος, το οποίο ενώ γενικώς προεφέρετο «ΣΤ», όταν ευρίσκετο στο τέλος της λέξεως προεφέρετο σκέτο «Σ».

Συμβολικά συμπεριλαμβάνει τους συμβολισμούς των δύο προηγούμενων γραμμάτων, όπως ακριβώς συμβαίνει και εννοιολογικά, δηλαδή επίσης συμπεριλαμβάνει τις έννοιες των δύο προηγούμενων, ενώ το τελικό σίγμα έχει την έννοια του στίγματος.

Ως προς τον συμβολισμό βλέπουμε ότι περιλαμβάνει την τεθλασμένη γραμμή του συμβόλου «S», η οποία υποδηλώνει κίνηση ή σεισμό, και η οποία περικλείεται από δύο παράλληλες γραμμές, μία πάνω και μία κάτω, αι οποίες σε συνδυασμό με την ενδιάμεση τεθλασμένη, δημιουργούν την αίσθηση της «περιφράξεως», της παρένθεσης, του «C». Μπορούμε να παρομοιάσουμε συμβολικά το «Σ» με το μαθηματικό άγκιστρο «{», το οποίο αφ’ ενός με την άνω και κάτω κάμψη υποδηλοί ότι εμπερικλείει κάτι, αφ’ ετέρου με την (τεθλασμένη) «ακίδα» στην μέση υπονοεί ότι συμμετέχει ή εμπεριέχει κάποια κίνηση, εν προκειμένω μαθηματική πράξη.

Ο παραλληλισμός των ελληνικών γραμμάτων με τα μαθηματικά σύμβολα είναι απολύτως χρήσιμος, δεδομένου ότι ο σχεδιασμός εγένετο από κοινού, ως εμφαίνεται από την μαθηματικήν χρήσιν των γραμμάτων και την αριθμοσοφίαν.

[u]Ανακεφαλαιωτικώς, η έννοια του γράμματος «Σ» είναι η εξής:

1. Συγκέντρωσις, Περίληψις, Περικλείσιμο. Συν, Σύν–ολον (λατ. Cum–ulus), Συς (χοίρος), Σωρός, Σαρξ (σάρκα), Σύκο, Σώμα, (λατ. Suma το άθροισμα)

2. Κίνησις, Ορμή, Δίωξις, Σείσιμο. Σύδην (=ταχέως, ορμητικώς), Σοβέω (απο–σοβώ=αποδιώκω), Σόβησις (=ταραχή), Συλέω–συλητής, Σύρω, Σαύρα, Σεισμός


3. Υγιεία, Ακέραιος, Υγιής. Σώος, Σώφρων, Σοφός (<σῶον+φῶς), Σώζω, Σωτηρία

4. Στίγμα, Στάσις (υπόσταση), όταν είναι τελικόν.

Εκ των δύο πρώτων παράγονται και έτερα, μη ευκρινώς προερχόμενα εκ του ενός ή του άλλου ως φέροντα αμφοτέρας τας ιδιότητας, πχ. Στίφος, Σμήνος κλπ.

Το τρίτον (Υγεία) [u]παρέπεται ως συνώνυμον των δύο πρώτων: Η Συγκέντρωσις είναι προαπαιτούμενον της Υγιείας (η διάλυσις ή σκορπισμός αμέσως επιφέρουν την ασθένειαν) και ομοίως, η Κίνησις είναι ένδειξις Υγείας (αντιστοίχως, η ακινησία έλλειψις υγείας).

Λόγος Ἐν Ὧ Χριστός, Γνῶσις Δωρεάν καὶ Ἄτη Κυρίου, εὐλογία τοῖς εὐσεβέσιν, ὄλεθρος τοῖς ἀσεβέσιν.

Διὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν Ἐπανάστασιν καὶ τῶν Ἑλλήνων τὴν Ἀνάστασιν.

Ὁ ἐν πολλοῖς ὀνόμασιν Ἐκκαλῶν καὶ Ἀπέλλων καὶ Ἐπιτελῶν τὸν Οἶκον τοῦ Παμμεγίστου καὶ Παντοκράτορος Θεοῦ ἐπὶ τοῖς θεμελίοις τοῦ Λόγου τοῦ Υἱοῦ καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἀμὴν ἀμήν λέγω σοι, ἐὰν μὴ τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. (Ἰω. 3:3)
Τρισήλιος ὁ Πατήρ, Δόξα τῷ Υἱῷ, Ἅγιε Ἀθάνατε, Ἐλέησον ἡμᾶς.

Ἀμήν
††† Ἰάειρος ἐκ Θεοῦ

PDF: http://freepdfhosting.com/20d16c6e8e.pdf
http://pdfcast.org/pdf/c-plus-s-make-sigma

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr