Μεταφέρω εδώ το κείμενο στο οποίο αναφέρθηκα παραπάνω.

Γευθείτε … τα Μυστικά του Πυθαγόρα!!!

Εάν κάποιος το θέλει πάρα πολύ, μπορεί να κάνει θαύματα !!! Μεγάλες διάνοιες της αρχαιότητας το έχουν ήδη αναφέρει, απλά η καθημερινή αδράνεια και οκνηρία δεν μας αφήνουν να σκεφτούμε καλά τα λόγια αυτά. Αυτό που βλέπουμε τελικά είναι ανθρώπους να μένουν με το στόμα ανοιχτό όταν καλλιτέχνες κάνουν «αξιομνημόνευτα θαύματα», όταν μάγοι ή προφήτες προλέγουν το τι θα γίνει στο μέλλον ή όταν σε κάποιες περιπτώσεις επηρεάζουν αυτά τα γεγονότα. Πιστεύετε ότι ένας απλός άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει το ίδιο; Μπορεί, μόνο εάν το θέλει πάρα πολύ.

Πάνω από 2500 χρόνια πριν, ο μεγάλος Πυθαγόρας, δημιούργησε ένα σύστημα ασκήσεων που μπορούσαν να βοηθήσουν τον άνθρωπο να αναπτύξει εξαιρετικές ικανότητες. Ο Πυθαγόρας είναι εξίσου παγκόσμια γνωστός σαν μεγάλος μύστης της αρχαιότητας, ιδρυτής της Πυθαγορικής σχολής, που αργότερα καταστράφηκε από τους εχθρούς της.

Στην αρχαία Ρώμη, ο Κικέρωνας και ο Ιούλιος Καίσαρας χρησιμοποιούσαν ψυχο-τεχνικές μεθόδους για να φθάσουν στην επιτυχία και να οδηγήσουν άλλους ανθρώπους. Αργότερα, ο ιδρυτής του τάγματος των Ιησουϊτών, Ιγνάτιος Λογιόλα, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Ναπολέων κι άλλες διάσημες φυσιογνωμίες του παρελθόντος, ήξεραν το μυστικό του Πυθαγόρα και το εφάρμοζαν στη καθημερινή ζωή.

Στη Ρωσία, παρόλο που η εσωτερική διδασκαλία απαγορεύτηκε για μια πολύ μεγάλη περίοδο, οι ψυχο-τεχνικές μέθοδοι του Πυθαγόρα αναγεννήθηκαν στο τέλος της δεκαετίας του 1900. Ο διάσημος οικονομολόγος και φιλόσοφος της Μόσχας Βλάντιμιρ Μανουίλοφ, όπως φαίνεται, ήταν μέλος του εσωτερικού Τάγματος “Spirit Order Society” για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπου και μελέτησε αρκετές μεθόδους του Πυθαγόρα.

Σε κάποιες μεθόδους που αναφέρονται στα απομνημονεύματά του παρουσιάζεται ο μεγάλος Έλληνας να λέει: «Δεν δημιούργησα εγώ όλα όσα διδάσκω τώρα. Είμαι απλά ένας από τους χιλιάδες ακόλουθους των σοφών ανδρών από την χαμένη Ατλαντίδα. Αυτή η γνώση συλλέχτηκε από τους Αιγύπτιους Ιερείς και τους Κρήτες μύστες».

Πολλά πράγματα από τη διδασκαλία του Πυθαγόρα έχουν χαθεί και άλλα δεν μπορούν να κατανοηθούν και συνεπώς να εφαρμοστούν. Αλλά, μια άσκηση που αναφέρεται στα απομνημονεύματα του Μανουίλοφ μπορεί να εφαρμοστεί από τον καθένα.

Αν θέλετε να έχετε την απόλυτη μνήμη και να ανακαλύψετε τα μυστικά της προηγούμενης ζωής σας, δεν είναι απαραίτητο να πάτε σε ενορατικούς ανθρώπους ... Απλά επιμείνετε στην παρακάτω άσκηση!!!

Κάθε πρωί και κάθε βράδυ θυμηθείτε τα γεγονότα της προηγούμενης μέρας, κάθε δράση που έχετε κάνει. Εκτιμήστε τις πράξεις σας. Για να το κάνετε αυτό , απλά ρωτήστε τον εαυτό σας τις παρακάτω ερωτήσεις: «Τι έκανα σήμερα; Τι έπρεπε να είχα κάνει, αλλά δεν κατάφερα να το κάνω; Ποιες πράξεις μου πρέπει να επικρίνω και να μετανιώσω γι’ αυτές; Ποιες πράξεις με έκαναν χαρούμενο;»

Αν έχετε την ακεραιότητα του χαρακτήρα να επαναλάβετε την άσκηση καθημερινά σίγουρα η μνήμη σας θα γίνει τόσο δυνατή όσο η μνήμη του καλύτερου ηλεκτρονικού υπολογιστή.

Αν κάνετε την άσκηση συνεχώς ένα με δύο μήνες θα ενεργοποιήσετε την προσοχή σας σε συνεχόμενη βάση.

Αν κάνετε την άσκηση για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα μπορείτε να ανακαλείτε αμέσως γεγονότα κάθε περιόδου της ζωής σας, έως και τη στιγμή της γέννησής σας. Δεν θα έχετε προβλήματα να απομνημονεύσετε μεγάλα ποιήματα ή κείμενα, αριθμούς, μελωδίες κ.λ.π. Κι αυτό δεν είναι καθόλου ένα θαύμα … Στην αρχαιότητα, όταν δεν χρησιμοποιούσαν τον γραπτό λόγο, μπορούσαν να θυμούνται ατελείωτους μύθους και θρύλους!!! Αυτό δεν ήταν ένα θαύμα… Απλά φαίνεται ότι ήταν θέμα εξάσκησης

Μάτια...Παρατηρούν...Δεν μπορούν να δουν...

Θα ήθελα να μάθω από όσους γνωρίζουν το ιστορικό του Πυθαγόρα, τη ζωή του, τον θάνατό του. Ακόμα όποιος γνωρίζει (KELSO!!!) κάτι για τις πρακτικές-τεχνικές που εφάρμοζε για να αναπτυχθεί ο ίδιος και/ή οι μαθητές του ας το αναφέρει.

Μάτια...Παρατηρούν...Δεν μπορούν να δουν...

Παρόν.....

Για αρχή θα σου αναφέρω τον ΘΑΝΑΤΟ του ΓΝΩΣΤΟΤΕΡΟΥ Μυστικηστή Φιλοσόφου, του Πυθαγόρα...
Αλήθεια, γνωρίζεις ότι σε Αυτόν οφείλουμε την έννοια ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ και ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ;;;;

Λοιπόν η Μεγάλη Ψυχη αυτή σκοτώθηκε απο κάποιον ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ...
Σκοτώθηκε απο τον Κύλωνα, ένα ΥΠΟΨΗΦΙΟ μαθητή του που ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΥΣΕ τις προϋποθέσεις του Διδασκάλου για να γίνει αποδεκτός στο ΟΜΑΚΟΕΙΟ, τη σχολή που έφτιαξε στον Κρότωνα της Μεγάλης Ελλάδος, και έτσι ξεκίνησε μια στάση εναντίον του Διδασκάλου και των μαθητών Του...

Λέγεται ότι κάηκε μέσα στη σχολή του μαζί με τη γυναίκα Του Θεανώ, την ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΨΥΧΗ και μαζί με πάρα πολλούς μαθητές Του...
Βλέπεις φίλε μου, ΠΑΝΤΟΥ και ΠΑΝΤΑ το ίδιο και το ίδιο περιμένει Εκείνον που προσπαθεί να ΦΩΤΙΣΕΙ τον κόσμο τόσο με τη διασκαλία του όσο και με τον τρόπο που έζησε....

Αυτά έτσι για αρχή....
Θα επανέλθω με περισσότερα, αλλά ας έρθπυν μκαι άλλοι στη παρέα μας...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

Μία πολύ καλή ιστοσελίδα, ίσως η καλύτερη Ελληνική είναι η ακόλουθη

http://www.ekivolos.gr/pithagorioi.htm

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

Έχω διαβάσει(δεν είμαι σίγουρος ότι αναφερόταν στους Πυθαγόρειους) ότι για να μπορέσεις να γίνεις μαθητής έπρεπε να περάσουν 3-4 χρόνια όπου κάποιος θα σου αναφέρει τα πιστεύω των Πυθαγορείων πίσω από μια κουρτίνα. Αν μίλαγες έστω και μία φορά τότε σε απέκλειαν από την σχολή. Επαναλαμβάνω: δεν είμαι σίγουρος ότι αναφερόταν στους Πυθαγόρειους.

Μάτια...Παρατηρούν...Δεν μπορούν να δουν...

Φίλε μου Κρόνε-Χρόνε πράγματι για του μαθητές τους ΟΜΑΚΟΕΙΟΥ αναφέρεσε...
Οι τάξεις μαθητείας ήταν 2...
Οι ΑΚΟΥΣΤΙΚΟΙ που παρέμεναν σε αυτή τη τάξη για ΠΕΝΤΕ χρόνια ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ, παρά ΜΟΝΟνα ακούνε...
Και μάλιστα άκουγαν ΟΧΙ τον ίδιο τον Δάσκαλο, αλλά τους μαθητές Του που είχαν προσωρήσει στην επόμενη τάξη.
Οι ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ήταν αυτή η επόμενη τάξη και ΜΟΝΟ αυτοί είχαν το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να ΒΛΕΠΟΥΝ και να ΑΚΟΥΝ τον ίδιο τον Δάσκαλο...

Αλλά ΠΡΙΝ φτάσει στο σημείο να οργανώσει τη σχολή Του, ταξίδεψε σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο...
Μυήθηκε σε ΟΛΑ τα φιλοσοφικα συστήματα...
Στην Ινδία, μελέτησε βαθειά τη Μπραχμανική θρησκεία και τον ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ..
Στους Χαλδαίους μελέτησε την Αστρονομία και στους Αιγύπτιους...
Αχ στους Αιγύπτιους....
Εκεί έμεινε 20 ολόκληρα χρόνια κλεισμένος μέσα στα Ιεροδιδακτήρια της Μεγάλης Πυραμίδας...
Εφτασε μάλιστα στον ΥΨΙΣΤΟ ΒΑΘΜΟ μύησης, αυτόν του Μέγα Ιεροφάντη...

Σε αυτές τις περιοχές που πέρασε, ακόμα και μέχρι σήμερα είναι γνωστός με το όνομα Γιαβανατσάρια που σημαίνει Ο 'Ιωνας Φιλόσοφος...

'Οταν ο Καμβύσης ο 'Ονος (ακόμα και τότε υπήρχαν άνθρωποι που τους αποκαλούσαν 'Ονους, όπως και σήμερα), κατέκτησε την Αίγυπτο και κατέσφαξε την οικογένεια του Φαραώ μαζί με τον ίδιο, κινήθηκε πρός τη μαγάλη Πυραμίδα και κατέσφαξε ΟΛΟΥΣ όσοι ήταν μέσα σε αυτήν...
'Οταν έφτασε στο Πυθαγόρα, τότε οι σύμβουλοί του του είπαν ότι θα ήταν ΦΡΟΝΗΜΟΤΕΡΟ να ΜΗΝ τον σκοτώσουν, γιατί ήταν ότι ΜΕΓΑΛΥΕΡΟ ΣΕ ΔΙΑΝΟΗΣΗ υπήρχε εκέινη την εποχή και ότι αν τον έπερναν μαζί τους θα τους φαινόταν ΙΣΩΣ καλύτερος απο το να καταλήξει νεκρός...

Λέγεται πώς πράγματι έτσι ήταν και πώς σώθηκε απο την αιχμαλωσία όταν ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ, τη γυναίκα του Καμβύση, την οποία και υπεραγαπούσε...
Η συμφωνία ήταν να τη σώσει για να τον αφήσει ΕΛΕΥΘΕΡΟ...
Και έτσι έγινε...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

Ο theo είπε:

Οι γνώσεις μας για τον Πυθαγόρα (γεννήθηκε ανάμεσα στο 570 και στο 550 π.Χ.) και τους πρώτους μαθητές του αντλούνται αποκλειστικά από έργα μεταγενέστερων συγγραφέων, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι λεγόμενοι «Νεοπυθαγόρειοι» – όπως ο Νικόμαχος ο Γερασηνός, ο Θέων ο Σμυρναίος (2ος μ.Χ. αι.) και ο Ιάμβλιχος (5ος μ.Χ. αι.) –, οι οποίοι είχαν την τάση να αποδίδουν άκριτα στους «παλαιούς» και ιδίως στον ίδιο τον Πυθαγόρα κάθε είδους επιστημονική γνώση.

Οι σύγχρονοί του, όμως, φαίνεται ότι θεωρούσαν τον Πυθαγόρα περισσότερο ως θρησκευτικό προφήτη και λιγότερο ως μαθηματικό. Πρέπει να υπογραμμίσουμε πάντως ότι η διδασκαλία του διέφερε από τις διδασκαλίες άλλων στοχαστών της εποχής του κατά το ότι απέδιδε πολύ μεγάλη σημασία στα Μαθηματικά, πρεσβεύοντας ότι αυτά είναι η οδός για την απελευθέρωση της ψυχής.

Και το πιο σημαντικό μέρος των μαθηματικών ήταν για τους Πυθαγορείους η Αριθμητική. Αποδίδοντας λοιπόν τόσο μεγάλη σημασία στους αριθμούς, ο Πυθαγόρας και οι μαθητές επιδόθηκαν στη μελέτη των ιδιοτήτων τους.
Υπάρχει μια γενική συναίνεση μεταξύ των ιστορικών των μαθηματικών ότι τα θέματα της αριθμητικής των Πυθαγορείων ήσαν τα εξής:

1. Η μελέτη των άρτιων και περιττών αριθμών.
2. Η μελέτη των παραστατικών αριθμών
3. Η μελέτη των πυθαγορείων τριάδων.
4. Η θεωρία διαιρετότητας.
5. Η θεωρία αναλογιών και μεσοτήτων.
6. Η ανακάλυψη της ασυμμετρίας.

Ο Kelsos απάντησε:
Σε γενικές γραμμές κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Θα ήθελα να σχολιάσω 2 σημεία απο το κείμενό σου φίλε Theo.

"...Οι σύγχρονοί του, όμως, φαίνεται ότι θεωρούσαν τον Πυθαγόρα περισσότερο ως θρησκευτικό προφήτη και λιγότερο ως μαθηματικό."
Οι σύγχρονοί του όχι μόνο προφήτη τον θεωρούσαν, αλλά θεμελιωτή πίστης και του απέδιδαν τιμες σχεδόν, ισόθεου (και όχι άδικα). Εμείς, οι πολύ μεταγενέστεροί του λόγο της μικρότητάς μας, απλά κρατήσαμε ΜΟΝΑΧΑ απο το έργο του, τα Μαθηματικά, εξού και οτι στα σχολεία σήμερα μόνο αυτά διδάσκουν περί του Πυθαγόρα.
Ας θυμηθούμε λοιπόν και κάποια απο τα "άλλα" θέματα που ασχολήθηκε ο Μέγιστος (για κάποιους ), 'Ανδρας της αρχαιότητας.
Καταρχάς εφάρμοσε τον όρο Φιλόσοφος μιάς και πίστευε ότι είναι αδύνατο να υπάρχει Σοφός μεταξύ των ανθρώπων. Σαν διδάσκαλοί του αναφέρονται ο Φερεκύδης, ο Ερμοδάμας, ο Αναξίμανδρος. Πιστεύεται ότι εδιδάχθηκε απο τους Ορφικούς, τους Χαλδαίους Μάγους, τους Αιγύπτιους Ιερείς (20 έτη λέγεται ότι έμεινε μέσα στη Μεγάλη Πυραμίδα), τους Φοίνηκες, 'Αραβες Εβραίους, Κέλτες.
Η βάση της διδασκαλίας του ήταν η Αθάνασία της Ψυχής που περνάει απο το ένα σώμα στο άλλο σε αλλεπάλληλες ενσαρκώσεις, ανάλογα με τον βίο που είχε διεξάγει.
Κατα τον Πυθαγόρα, ουσία των όντων είναι ο ΑΡΙΘΜΟΣ.
" Η φύσις είναι αριθμός ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΟΣ, ΑΕΙ ΣΥΝΤΕΛΟΥΜΕΝΟΣ". Τα πάντα "εγένοντο κατά ΑΡΙΘΜΟΝ", δηλαδή σύμφωνα με αριθμητικές αναλογίες. "Αριθμός εστίν εκείνος, όστις τα αποκεκρυμμένα γνωστά καθίστησι των τε θείων πραγμάτων και των ανθρωπίνων έργων, της ΜΟΥΣΙΚΗΣ και της τέχνης, δεσπόζει και ΟΥΔΕΝ επιτρέπει ψεύδος".
Μέρος της διδασκαλίας του Πυθαγώρα ήταν και η Σοφία των Αριθμών ή Αριθμοσοφία.
Είχε αναγράψει στην είσοδο της σχολής του, το ΟΜΑΚΟΕΙΟΝ, "Μηδής αγεωμέτρητος εισίτο" μιας και δίδασκε ότι "Θεός αει γεωμετρεί".
Θεωρώ λοιπόν και εδώ είναι το 2ο σχόλιο μου, ότι η πίστη του Πυθαγόρα δεν ήταν απλά ότι με τα μαθηματικά κατακτάς την απελευθέρωση της ψυχής, αλλά ότι με τα μαθηματικά μπορείς να ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ τον Θεό και την ουσία Του.

Στο βιβλίο Του Χάρη Μπαλόγλου με τίτλο "Λόγος και Αριθμός" μπορεί κανείς να μελετήσει την Σοφία των Αριθμών , την ουσία τους και τις μυστικές σχέσεις που κρύβουν σε σχέση με τον 'Ανθρωπο ώς Μικρόκοσμου και του Σύμπαντος (Θεού!) ώς Μακρόκοσμου.
Το βιβλίο αυτό πρακτορεύεται απο τις Εκδόσεις Διμελής.

Κέλσος

Μάτια...Παρατηρούν...Δεν μπορούν να δουν...

Ο Πυθαγόρας πίστευε ότι το σώμα και η ψυχή είναι διαφορετικά πράγματα και σαν ανώτερη η ψυχή θα έπρεπε να κατοικεί σε ένα ισορροπημένο σώμα (γυμνασμένο).

Η σκληραγώγηση του σώματος το καθιστά έτοιμο να αντισταθεί σε εξωτερικές, αλλά και εσωτερικές ασθένειες. Σε προκλήσεις θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς της ψυχής. Ένα αγύμναστο και κατώτερο σώμα θα μπορούσε να διαφθείρει μια ενάρετη ψυχή. Είναι αυτός που προτείνει για την διατροφή των αθλητών το κρέας (αν και οι Πυθαγόρειοι ήταν αυστηρά φυτοφάγοι).

Ο Πυθαγόρας είχε κάποιες αντιρρήσεις για τους μεγάλους αγώνες. Πίστευε ότι οι αθλητές γίνονταν φιλόνικοι και δοξομανείς. Δεν ήθελε την μονόπλευρη άσκηση και πίστευε στην αρμονική και σύμμετρη άσκηση, τη διαφύλαξη και διατήρηση του ιδανικού βάρους.

Πίστευε ότι το σώμα υποφέρει από το πολύ και από το λίγο. Κάθε πρωί στη σχολή των Πυθαγορείων γινόταν γυμναστική και εξάσκηση. Με τη γυμναστική το άτομο αποκτά αρετές, ανδρεία, σωφροσύνη, τιμιότητα, τόλμη κ.α.

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"

Μάτια...Παρατηρούν...Δεν μπορούν να δουν...

Από μία σελίδα πυ έδειξε ένα μέλος-δεν θυμάμαι πιο...

Ο Πυθαγόρας, αναγνωρίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους μύστες της Αρχαιότητας. Γεννήθηκε το 582 π.Χ. στη Σάμο και υπήρξε ιδρυτής της ομώνυμης Σχολής, η οποία είχε φιλοσοφικό χαρακτήρα και διερευνούσε τους Νόμους της Φύσεως ανά τον ελλαδικό χώρο.
Στον Κρότωνα, όπου εγκαταστάθηκε το 529, προέβη στην ίδρυση μίας μυστηριακής σχολής, η οποία έμεινε γνωστή ως Αδελφότητα των Πυθαγορείων, η οποία πρέσβευε την αντίληψη ότι τα πάντα είναι αριθμοί καθώς και ότι η εμπέδωση του νοήματος των αριθμών συνεπάγεται τον εναρμονισμό και την κυριαρχία επί των φυσικών καταστάσεων.
Οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι, πέρα από το ότι επικέντρωναν τη μελέτη τους στη μαθηματική επιστήμη, επιζητούσαν να συλλάβουν την αληθινή φύση των αριθμών και τη σχέση τους με τα ουράνια σώματα. Οι πυθαγόρειες αναζητήσεις, είχαν προσλάβει από πολύ νωρίς και μυστηριακό χαρακτήρα, με κύριο άξονα των μυστηριακών τους αντιλήψεων την ιδέα της μετενσαρκώσεως.
Το μυητικό έργο των Πυθαγορείων διαρθρωνόταν σε τρεις βαθμίδες. Ο σκοπός τους ήταν να παρέξουν μία επαρκή φιλοσοφική εξήγηση σε σχέση προς τα τεκταινόμενα που συντελούνταν στους εσώτερους κύκλους της Δημιουργίας. Οι εισαχθέντες στο Πυθαγόρειο σύστημα αναγορεύονταν σε Ακουστικούς, αποτελούσαν κατ’ ουσίαν τον κύκλο των ακροατών. Οι ακροατές δεν εδικαιούντο να μετέχουν στις συζητήσεις. Υποχρεούνταν σε απόλυτη σιγή και σ’ αυτό το διάστημα συγκέντρωναν γνώσεις και επαύξαναν τις εμπειρίες τους.

Μετά την παρέλευση του χρονικού διαστήματος των τριών ετών, και υπό την προϋπόθεση ότι η πρόοδός τους κρινόταν ικανοποιητική, ανυψώνονταν στην τάξη των «Μαθηματικών». Επρόκειτο για μία βαθμίδα, τα γνωστικά αντικείμενα της οποίας δεν περιορίζονταν σε μία στείρα εμβάθυνση στις αρχές της μαθηματικής επιστήμης, αλλά αποτελούσαν το υπόβαθρο για τη συνειδησιακή και γνωστική διεύρυνση, η οποία θα άνοιγε τους ορίζοντες για την προσέγγιση και επίτευξη υψηλότερων και ουσιαστικότερων στόχων.
Οι «Μαθηματικοί» συνδύαζαν τη Γεωμετρία, τα μαθηματικά και τη Μουσική, υπεισερχόμενοι στη διερεύνηση των αναλογιών που υφίσταντο μεταξύ αυτών. Ακολουθούσε η τρίτη βαθμίδα, αυτή των «Φυσικών». Επρόκειτο για τους αληθινούς ερευνητές και σπουδαστές των αρχών του εσωτερικού βίου, οι οποίοι προσέγγιζαν εμπράκτως τη θεία διάσταση της ζωής.
Σύμφωνα με τον Νεοπυθαγόρειο Σπυρίδωνα Νάγο, οι τρεις βαθμίδες διαρθρώνονταν σε εννέα συνολικά βαθμούς, αριθμός ο οποίος ανταποκρίνεται και στις αριθμητικές μονάδες. Συνοπτικά, μπορεί να επισημανθεί ότι στα Μυστήρια των Πυθαγορείων επήρχετο η διαμόρφωση του ατόμου και καταδεικνυόταν η προέλευσή του, ενώ παράλληλα παρήχετο διδασκαλία περί των δυνάμεων εκείνων που συνιστούν τις φυσικές μορφές. Επακολουθούσαν τα άρρητα, τα οποία υφίσταντο σε όλα τα μυστηριακά συστήματα. Όλο αυτό το φάσμα της μυητικής γνώσεως, παρήχετο εντός του κύκλου της τριετούς σιωπής. Ακολούθως, στα πλαίσια μίας πενταετούς σιγής, διεξαγόταν το ανώτερο έργο, προορισμένο αποκλειστικά για μύστες εξαγνισμένους στο σώμα και στο πνεύμα, το οποίο και προσδιοριζόταν από την δεύτερη βαθμίδα. Επακολουθούσε η τρίτη βαθμίδα, στην οποία πρόσβαση είχαν μόνο οι «Πεφωτισμένοι» άνδρες και οι αγνές γυναίκες που διέθεταν ψυχική καθαρότητα.
Ο Πυθαγόρας είχε υιοθετήσει πολύ αυστηρά κριτήρια για την αποδοχή κάποιου στην Κοινότητά του με την ιδιότητα του Δοκίμου μέλους, ενστερνιζόμενος, λόγω αριστοκρατικών καταβολών, την αρχή ότι η ποιότητα δεν ανευρίσκεται στην ποσότητα.

Οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι, πέρα από το ότι επικέντρωναν τη μελέτη τους στη μαθηματική επιστήμη, επιζητούσαν να συλλάβουν την αληθινή φύση των αριθμών και τη σχέση τους με τα ουράνια σώματα.

Περί των κριτηρίων εισδοχής στην Πυθαγόρεια Κοινότητα, ο Ιάμβλιχος (Πυθαγορικός Βίος, ΙΖ, 71-74), αναφέρει τα ακόλουθα: «Όταν έρχονταν οι νέοι οι οποίοι ήθελαν να ζήσουν μαζί του, ο Πυθαγόρας δεν τους δεχόταν αμέσως κοντά του, μέχρι να τους δοκιμάσει και να τους κρίνει. Πριν απ’ όλα ζητούσε να μάθει πώς συμπεριφέρονται στη συναναστροφή με τους γονείς τους και τους άλλους συγγενείς. Ακολούθως παρατηρούσε τα παράκαιρα γέλια τους, τη σιωπή και προπάντων την ομιλία τους. Επίσης εξέταζε ποιες ήταν οι επιθυμίες τους, ποιοί οι γνωστοί τους οποίους είχαν και ποια ήταν η συναναστροφή με αυτούς και με ποιον κυρίως κάνουν παρέα όλη την ημέρα, με τι χαίρονται και με τι συνέβαινε να λυπούνται. Κοίταζε ακόμα το παράστημα, το βάδισμα και όλη την κίνηση του σώματος και μετά έθεται υπό έλεγχο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της φύσης τους, διακρίνοντας καθαρά τον αθέατο χαρακτήρα και το ήθος τους.

Και όποιον θεωρούσε ότι ανταποκρινόταν τα κριτήριά του, του επέβαλλε να απομονωθεί τρία χρόνια, για να διαπιστώσει εάν έχει σταθερότητα και διακατέχεται από αληθινή φιλομάθεια. Επίσης ήθελε να γνωρίζει εάν έχει προετοιμασθεί σε ικανοποιητικό βαθμό, ώστε να είναι σε θέση να περιφρονήσει τις υλικές ανταμοιβές και τις τιμές. Κατόπιν υπέβαλλε τους μαθητές του σε μία πενταετή σιωπή, δοκιμάζοντας ουσιαστικά την εγκράτειά τους, δοκιμασία η οποία έχει θεσπισθεί από αυτούς που ίδρυσαν τα Μυστήρια.
...Αυτοί, λοιπόν, εφ’ όσον κρίνονταν πιστοί από τη ζωή και την υπόλοιπη συμπεριφορά τους, μετά την πενταετή σιωπή καθίσταντο εσωτερικοί μαθητές, ακούγοντας προσεκτικά τον Πυθαγόρα, εντός ενός παραπετάσματος. Πριν όμως συμπληρωθεί αυτό το διάστημα, βρίσκονταν εκτός παραπετάσματος, χωρίς να μπορούν να τον δουν...»
Κατά τη διάρκεια της μαθητείας τους στους Πυθαγορείους, οι μαθητές προσέφεραν όλη την περιουσία τους, καθώς ίσχυε η αρχή της καινοκτημοσύνης. Εάν ωστόσο απέρχονταν της Κοινότητος, ως ακατάλληλοι, τους παρεχόταν η διπλάσια περιουσία και οι «ομάκοοι» συνακροατές ανύψωναν μνήμα γι’ αυτούς, θεωρώντας τους νεκρούς. Τα Πυθαγόρεια Μυστήρια παρουσίαζαν πολλές ομοιότητες προς τα Ορφικά, ώστε δικαίως ο Ηρόδοτος αποφαίνεται: «Ομολογέουσι δε ταύτα τόϊοι ορφικοίσι καλεομένοισι και Βακχικοίσι, εούσι δε Αιγύπτιοι και Πυθαγορίοισι».
Οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι ακολουθούσαν λιτό βίο, ενώ τέλεια αγνότητα ήταν το στοιχείο εκείνο που χαρακτήριζε τη ζωή τους. Κάθε πρωί, τα μέλη της αδελφότητας προγραμμάτιζαν τις εργασίες τους και τα ημερήσια καθήκοντα με τα οποία επιφορτίζονταν. Κατά την έλευση της νύκτας οι Πυθαγόρειοι πραγματοποιούσαν λογοδοσία, απέδιδαν δηλαδή λόγο των πράξεων που επιτέλεσαν κατά τη διάρκεια της ημέρας, υποβαλλόμενοι σε έναν συνειδησιακό αυτοέλεγχο. Η Αυγή έβρισκε τους Πυθαγορείους να αποδίδουν τιμές προς τον Ήλιο απαγγέλοντας στίχους του Ομήρου και του Ησιόδου. Μελέτη, γυμναστική και περίπατοι, συμπλήρωναν το πρόγραμμα της αδελφότητας επί καθημερινής βάσεως.
Εν κατακλείδι, περί της ωφελιμότητος της συμμετοχής στα Πυθαγόρεια Μυστήρια, αποφαίνεται ο Απολλώνιος ο Τυανεύς: «Εκ του συγχρωτισμού σας με έναν Πυθαγόρειον Δάσκαλον, τι έχετε να ωφεληθήτε; Θα σας το είπω συντόμως: Θα μάθετε κατά πρώτον την επιστήμην των Νομοθετών την επιστήμην της Γεωμετρίας, της Αστρονομίας, της Αριθμητικής, την επιστήμην της αρμονίας, της μουσικής· εκείνην της θεραπευτικής και όλα τα θεία μυστικά της μαντικής. Αλλά δεν είναι ταύτα μόνον. Ιδού άλλα πλεονεκτήματα, περισσότερον σημαντικά: Θα αποκτήσετε ευρύτητα πνεύματος, μεγαλοκαρδίαν, μεγαλοφροσύνην, σταθερότητα χαρακτήρος, μεγάλην υπόληψιν, την γνώσιν των θείων και όχι απλώς μίαν δοξασίαν περί αυτών.
Την εύλογον πίστιν εις την ύπαρξιν ωρισμένων ανωτέρων οντοτήτων. Την αγάπην προς τους πάντας και τα πάντα. Το θάρρος της υπομονής. Την τέχνην της μετριοφροσύνης και εκείνην του να μην έχετε μεγάλας και πολλάς ανάγκας. Την εγκράτειαν των αισθήσεων, την ευστροφίαν πνεύματος. Την εκτεταμένην και αποκαταστατικήν αναπνοήν, χρώμα προσώπου υγιές· καλήν γενικώς υγείαν, πνεύμα ήρεμον και τέλος το μυστικόν μιας αθανάτου υπάρξεως. Αναπολήσατε τώρα τι εξ’ αυτών όλων λαμβάνουν από σας εκείνοι που σας συναναστρέφονται;...»
Η σοφία του Πυθαγόρα ήταν γενικώς αποδεκτή, σε σημείο που όταν προσήρχετο σε κάποιον Ναό, καθίστατο αντικείμενο αποδώσεως σεβασμού, εκ μέρους δε των Ιερειών επροσεφωνείτο με την ακόλουθη ρήση: «Ως ευ Παρέστης, υϊέ του Απόλλωνος».
Στο σημείο αυτό, κρίνεται σκόπιμο να πραγματοποιηθεί μία αναφορά στην Τετρακτύ, το Ιερό σύμβολο των Πυθαγορείων. Η Τετρακτύς, συμβόλιζε τα τέσσερα στοιχεία ή τις τέσσερις καταστάσεις της ύλης (στερεά, υγρά, πύρινη και αέρινη κατάσταση, ή αέρας, γη, νερό, φωτιά). Κατά μία άλλη εκδοχή, συμβόλιζε τα τέσσερα σημεία του Ορίζοντα, αλλά και τις τέσσερις εποχές του χρόνου, οι οποίες εναλλάσονται κατά τρόπο αρμονικό. Παράλληλα, η Τετρακτύς συμβόλιζε τις τέσσερις διαστάσεις, ενώ ο Πλάτων στον διάλογο «Φαίδρος», κάνει λόγο για μία τετράδα μανίας, η οποία αναπτύσεται ανάμεσα στον Διόνυσο και τις Μούσες και στο Απόλλωνα και στην Αφροδίτη.
Γενικά ο τετραδικός νόμος υποδηλώνει την υλική τελειότητα, καθώς το τετράγωνο αποτελεί έκφραση αυτής της ιδεατής καταστάσεως της ύλης. Ο Ιεροκλής επ’ αυτού λέγει: «Έστι γαρ δημιουργός των όλων αιτία η τετράς. Θεός νοητός και αίτιος του Ουρανού και αισθητού Θεού. Παραδίδεται δε η γνώσις τούτη τοις Πυθαγορίοις δι’ αυτή του Πυθαγόρου».

Εξ’ άλλου η ίδια η λέξη «Θεός» αποτελείται από τέσσερα γράμματα, γεγονός καθόλου τυχαίο. Καταλήγοντας, οι μυστηριακές διδασκαλίες, επικεντρώνονταν σε μία διαδικασία η οποία περιελάμβανε τις ακόλουθες διαδοχικές καταστάσεις: Σήψη, Κάθαρση, Αναγέννηση και συνακόλουθα Ανάσταση.
Φυσικά, ο Πυθαγόρας δε θα μπορούσε να είναι παρά υπέρμαχος Αριστοκρατικών αντιλήψεων, περιφρονώντας το πλήθος των αδαιών, των διεφθαρμένων και των «αγεωμέτρητων» με τη συμβολική έννοια του όρου. Η δε ρήση του «τας λεωφόρους μη βαδίζειν» υποδηλώνει την αντίληψη του φιλοσόφου ότι ο επαϊων και ηθικά εκλεκτός, δεν θα πρέπει να συντάσεται με την άποψη των πολλών και αμαθών.
Επί του θέματος ωστόσο του μεγάλου σαμίου φιλοσόφου, θα επανέλθουμε στο επόμενο τεύχος μας, εξετάζοντας εκ περισσότερο διεισδυτικά την ουσία των διδαχών του.

Μάτια...Παρατηρούν...Δεν μπορούν να δουν...

• Λεγεται οτι ειχε κανει και πολλες προβλεψεις. Καποτε, πηγαινοντας προς το Μεταποντιο, περνωντας μια γεφυρα μαζι με αλλους, λεγεται οτι ακουσθηκε μια μη ανθρωπινη φωνη."Πυθαγορα χαιρε" και ολοι οι παρευρισκομενοι θαυμασαν. Ακομα, εκεινη την ημερα, λεγεται, οτι φανηκε ταυτοχρονα σε δυο πολεις την ιδια ωρα. Στον Κροτωνα και στο Μεταποντιο.
• Επισης, καθημενος καποτε στο θεατρο,εδειξε κρυφα στους καθημενους διπλα του τον μηρο του, που ηταν χρυσος.
• Ηταν φημισμενος και για το οτι γνωριζε τις προηγουμενες ενσαρκωσεις του. Αλλοι τον θεωρουσαν γιο του Απολλωνα, οι δε Κροτωνιατες, οτι ηταν ο ιδιος ο Απολλωνας.Ο Πυθαγορας ειχε αποκτησει "ΓΟΗΤΟΣ ΔΟΞΑΝ ΚΑΙ ΣΕΜΝΗΓΟΡΙΑΝ", οπως εγραψε ο Τιμων ο Φλιασιος.

• Δυστυχως τη μεγαλη αυτη μορφη τη σκιαζουν μερικα οχι πολυ κολακευτικα γεγονοτα.
• Δεν απαλαχτηκε απο την αριστοκρατικη του καταγωγη και απο τις αριστοκρατικες ιδεες, οτι αυτοι σαν πνευματικοτεροι επρεπε να κυβερνουν και να διευθυνουν, πραγμα που επραξαν οι Πυθαγοριοι, χωρις τη συγκαταθεση του λαου.
• Το 510 π.Χ. ο δημος ξεσηκωθηκε και πηρε την εξουσια, στη Συβαρη της Μεγαλης Ελλαδας.500 αριστοκρατικοι, "οι ευποροτεροι των πολιτων",κατεφυγαν στον Κροτωνα. Και ενω οι Κροτωνιατες συζητουσαν αν επρεπε να τους βοηθησουν η οχι, παρουσιαζεται ο Πυθαγορας και τους φανατιζει τοσο, ωστε κατατροπωσαν τους δημοκρατικους και τους εξοντωσαν ολους.

• "Των δε Κροτωνιατων δια την οργην ζωγρειν μεν μηδενα βουληθεντων, παντας δε κατα την φυγην τους υποπεσοντας αποκτεινοντων οι πλειους κατεκοπησαν. Την δε πολιν διηρπασαν και παντελως ερημον εποιησαν". Διοδωρος Σικελιωτης, ΧΙΙ 10,1
• Οταν αργοτερα οι δημοκρατικοι πηραν την εξουσια, εκδικηθηκαν τους Πυθαγορειους με τον ιδιο απανθρωπο τροπο. Λεγεται οτι τον Πυθαγορα τον βρηκαν στο σπιτι του πρωταθλητη Μιλωνα και τους κατεκαυσαν ολους.Μεχρι το 450 π.Χ. ολοι οι Πυθαγοριοι κυνηγηθηκαν απο τη Μ.Ελλαδα.
• Ο εμφυλιος στην Ελλαδα δεν ειναι καινουρια εφευρεση. Δυστυχως οι κομματαρχες παντα εβαζαν και βαζουν το δικο τους συμφερον πανω απο το συμφερον της πατριδος.Κριμα που μορφες οπως ο Πυθαγορας βρισκονται μπλεγμενοι στα κομματικα παιχνιδια. Κριμα που ακομα και η φιλοσοφια υπεκυψε στη φιλοδοξια και στη μεθη της εξουσιας....Λιγο αργοτερα, ενα αλλο τεκνο της αριστοκρατιας, ο Πλατωνας, θα επαναλαβει τα ιδια λαθη και θα στραφει στον εχθρο της Αθηνας, τους Σπαρτιατες, για να ξαναπαρει την εξουσια η ταξη του..

Ευ Πυθαγορίζεσθε...

Μάτια...Παρατηρούν...Δεν μπορούν να δουν...

Ακόμα και ο Μέγας Αλέξανδρος όταν ήταν μικρότερος είχε δεχθεί γνώσεις για όλο τον κόσμο....

εγώ ειμί το Φως του κόσμου

ΕΝΑ BACK UP ΓΝΩΣΗΣ...

ΕΝΑ BACK UP ΓΝΩΣΗΣ...

quote:

---

ΕΝΑ BACK UP ΓΝΩΣΗΣ...

---

.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "

quote:

---

(δεν ειμαι σιγουρος για το αν κυκλοφορει ακομα)

---

Υπαρχει και ενα βιβλιο (δεν θυμαμαι τον τιτλο)

του Ιπποκρατη Δακογλου που μιλαει για τον Πυθαγορα

Φιλικα Dimsot

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr