Εξωαισθητική αντίληψη είναι η ικανότητα ενός ατόμου να αντλεί πληροφορίες απο το περιβάλον του κοντινό ή μακρινό, δίχως την χρήση των 5 αισθήσεων:
-Όραση
-Ακοή
-Ομιλία
-Αφή
-Όσφρηνση
Είναι η εμπειρία των αισθήσεων ώς βίωμα.
Υπάρχουν 3 είδη εξωαισθητικής αντίληψης.
Υπάρχει απίσης και η ΨΚ Ψυχοκίνηση, δηλαδή η ικανότητα να μετακινεί κάποιος ένα αντικείμενο με τη δύναμη της θέλησης ή δύναμη του μυαλού ή αποκωδικοποιώντας τη λειτουργεία ανωτέρων καταστάσεων της αύρας, εκμεταλευόμενος αυτές ακριβώς τις ιδιότητές της που θα ενεργοποιήσουν ενα μικρό ενεργειακό πεδίο της αύρας τους που στην πραγματικότητα αυτό το μικρό κομμάτι αύρας θα σηκώσει το οποιοδήποτε αντικείμενο.
Συνεχίζοντας στα 3 είδη ESP, τα 3 βασικά είδη είναι η τηλεπάθεια, η διόραση και η πρόγνωση/παρελθοντογνωσία
.
Η τηλεπάθεια
Η τηλεπάθεια είναι η μεταφορά των σκέψεων ή συναισθημάτων απο και προς άλλο άτομο δίχως άλλου είδους επικοινωνία (νοήματα είτε με νεύματα είτε με τα χέρια, ομιλία).

Η διόραση
Διόραση είναι η αντιληπτική ικανότητα εικόνων ή αντικειμένων ή γεγονότων.
Η διαφορά στη διόραση και στην τηλεπάθεια βρίσκεται μόνο στο περιεχόμενο αυτού που γίνεται αντιληπτό. Η τηλεπάθεια και η διόραση είναι μορφές της ίδιας λειτουργίας με λεπτές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους που στην ουσία γίνονται για πρακτικούς σκοπούς και καλύτερη κατανόηση των λειτουργιών τους.

Η πρόγνωση/παρελθοντογνωσία
Όπως γίνεται κατανοητό και απο το νόημα της λέξης, πρόγνωση/παρελθοντογνωσία είναι η γνώση κάποιου συμβάντος μέσα στο χρόνο, είτε προς το μέλλον είτε προς το παρελθόν (κρυμμένες πληροφορίες).
'
'
Φάκελος ~ Ψυχοκίνηση (ΨΚ)

Ορισμός

Ψυχοκίνηση, μια μορφή της ενέργειας Ψ, που σημαίνει ότι προφανώς είναι μια τεχνική χρησιμοποίησης των άγνωστων δυνατοτήτων του μυαλού, πέρα από το θέμα μέσω των αόρατων μέσων (συνδιασμός αυτού που αναφέρθηκε πριν με τη χρησιμοποίηση μέρους της ενέργειας του πλέγματος της αύρας. Τα παραδείγματα της ΨK είναι μετακινήσεις των αντικειμένων, κάμψη των μετάλλων, και καθορισμός της έκβασης των γεγονότων. Μπορεί να συμβεί αυθόρμητα και σκόπιμα αποδεικνύοντας οτι είναι και ασυναίσθητη και συνειδητή διαδικασία.

Πρώτη προσέγγιση

Στη συνηθισμένη καθημερινή ζωή ο άνθρωπος επιδρά στο περιβάλλον χρησιμοποιώντας τη δύναμη των μυών του. Στρίβει το τιμόνι του αυτοκινήτου του, χτυπώντας μια πέτρα την παραμερίζει, σηκώνει κάποιο νόμισμα, βάζει σε κίνηση τον κινητήρα μιας μηχανής, κ.α. Παράλληλα όμως με αυτές τις φυσικές πράξεις που κάνει ο άνθρωπος, είναι ικανός, όπως έχει παρατηρηθεί πολλές φορές, να επηρεάσει το περιβάλλον και με την πνευματική αυτοσυγκέντρωση, με τη δύναμη δηλαδή της θέλησής του που στην πραγματικότητα είναι εξάσκηση των λεπτοφυέστερων ιδιοτήτων του δυναμικού του πλέγματος της αύρας.

Ώς ΨΚ θεωρούμε κάθε μορφή επίδρασης του ανθρώπου στο περιβάλλον που γίνεται απο μακριά και που δεν οφείλεται στις γνωστές φυσικές δυνάμεις. Εδώ θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα, χωρίς να αναλύσουμε την αξιοπιστία τους, όπως η μετεώρηση σωμάτων, το βάδισμα του Ιησού πάνω στο νερό, η τηλεκινησία διαφόρων αντικειμένων, τραπεζιών κ.λ.π απο άτομα με έντονα ανεπτυγμένες αυτές τις ικανότητες (ψυχικούς), καθώς και σύγχρονα εργαστηριακά πειράματα που έδειξαν την επίδραση της πνευματικής αυτοσυγκέντρωσης πάνω σε αντικείμενα.
Θεωρείται, οτι η ΨΚ δε μπορεί μόνο να κινεί αντικείμενα, αλλά και να επηρεάζει ή να αναστέλλει κάθε φυσική ή χημική διαδικασία, όπως είναι τα μαγνητικά και ηλεκτρικά αποτελέσματα, η παραγωγή φυσικών ανεξάρτητων οπτικών ή ηχητικών φαινομένων. Παράδειγμα αυτού του φαινομένου είναι η "πέρα απο τις αισθήσεις φωτογράφιση", κατά την οποία παρατηρείται αποτύπωση εικόνων πάνω σε φωτογραφικό χαρτί, με την αποκλειστική βοήθεια της αυτοσυγκέντρωσης. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η ασυνήθιστη θεραπεία, όπου παρατηρείται η επίδραση πάνω στις βιοχημικές αντιδράσεις του ζώντος οργανισμού. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και τα φαινόμενα των στοιχειών και των φαντασμάτων.

Η ΨΚ επίσης μπορεί να λειτουργήσει με ένα τρόπο που να θυμίζει την τηλεπάθεια. Μέχρι τώρα εξετάσαμε την τηλεπάθεια ως μορφή τής πέρα απο τις αισθήσεις αντίληψης. σαν μια διαδικασία αντίληψης, όπου ο ενεργός δέκτης διαβάζει το μήνυμα που περιέχει ο εγκέφαλος του πομπού. Συχνά όμως παρατηρείται και μια αντίθετη διεργασία, που είναι χαρακτηριστική για τη δραστηριότητα του πομπού. Σ' αυτή την περίπτωση ο πομπός αυτοσυγκεντρώνεται κι αποτυπώνει το μήνυμα στον παθητικό εγκέφαλο του δέκτη. Αυτού του είδους η διεργασία ανήκει στην κατηγορία της ψυχοκίνησης.

τη μορφή αυτή επικοινωνίας πνεύματος με πνεύμα ή ψυχής με ψυχή, τη θεωρούμε στα πειράματα σαν κάτι το δεδομένο, όπου ο πομπός προσπαθεί να επηρεάσει το δέκτη απο μακριά και τον οδηγεί για παράδειγμα σε μια ορισμένη κίνηση. Γι' αυτό, το φαινόμενο αυτό το ονομάζουμε μερικές φορές "υποβολή εξ' αποστάσεως" ή "τηλεπαθητική υποβολή". Στα συνηθισμένα τηλεπαθητικά πειράματα ή σε περιπτώσεις ανάγκης -ατύχημα ή θάνατος- όπου μεταβιβάζονται αυθόρμητα τα τηλεπαθητικά μηνύματα, τις περισσότερες φορές δε μπορεί κανείς να διακρίνει ποιός απο τους δυο μηχανισμούς λεθιτούργησε, αν ήταν δηλαδή μια πέρα απο τις αισθήσεις μας ή μια ψυχοκινητική διαδικασία ή ένας συγκερασμός και των δυο.

Αυθεντικά Ψυχοκινητικά Φαινόμενα

Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε, οτι οι περισσότερες παλιότερες περιγραφές ψυχοκινητικών φαινομένων είναι πολύ αμφισβητήσιμες. Κάτι τέτοια φαινόμενα χρησιμοποιήθηκαν συχνά εσκεμμένα απο ανθρώπους κάθε μορφής, μάγους, ταχυδακτυλουργούς ή ψευτομέντιουμ, που χρησιμοποιούσαν τις περισσότερες φορές διάφορα βοηθητικά μέσα για να φτάσουν στο σκοπό τους. Ένα μεγάλο μέρος των περιγραφών επίσης έχει πιθανόν παραποιηθεί αρκετά. Γι' αυτό θα πρέπει εμείς, προτού παρουσιάσουμε ενα φαινόμενο ως ψυχοκινητικό, να θέσουμε δυο κριτήρια όπως και στην περίπτωση της διόρασης και μόνο όταν πληρούνται αυτές οι προυποθέσεις, να δεχόμαστε το φαινόμενο αυτό ως ψυχοκινητικό.
1. Θα πρέπει να έχουμε μια βάσιμη απόδειξη οτι παραγματοποιήθηκε ενα αντικειμενικό γεγονός.
2. Οι συνθήκες της πραγματοποίησής του θα πρέπει να αποκλείουν κάθε γνωστή φυσική ενέργεια που θα μπορούσε να το προκαλέσει.
Η έρευνα για την ψυχοκίνηση βρίσκεται πολύ πιο πίσω απο την πολύ πιο εδραιωμένη έρευνα της διόρασης.Απ' όσο όμως ξέρουμε, οι νόμοι που διέπουν την ψυχοκίνηση φαίνεται οτι συμφωνούν με κείνους της διόρασης. Αυτό αποδεικνύει, οτι οι δυο αυτές λειτουργίες είναι συγγενείς ως προς τη φύση τους. Υποθέτουμε επίσης, οτι η ψυχοκίνηση είναι αποτέλεσμα της ενέργειας Ψ, αν και δε ξέρουμε τι θα μπορούσε να είναι και πώς λειτουργεί.

Μπορούμε να σκεφτούμε δυο ειδών λειτουργίες. Ίσως η λειτουργία της ΨΚ να είναι αποτέλεσμα του γεγονότος οτι η ενέργεια αυτή μεταβάλεται σε μια γνωστή φυσική ενέργεια (κινητική, χημική, κ.τ.λ).Οπότε η Ψ ενέργεια θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν καταλύτης, ο οποίος σύμφωνα με το δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής προκαλεί μεταβολές της ενέργειας. Απο τις αναφορές που δόθηκαν απο ορισμένες συνεδριάσεις "φυσικών διάμεσων" όπου παρατήρησαν ενα ψυχρό ρεύμα αέρος, βγαίνει το συμπέρασμα, οτι η κινητική ενέργεια που χρησιμοποιήθηκε για τη μετακίνηση αντικειμένων πιθανότατα να προκλήθηκε απο τη θερμική ενέργεια που περιείχε ο αέρας.

Στην πραγματικότητα όμως η αντικειμενική γνώση που έχουμε για την ΨΚ είναι ελάχιστη. Το να μιλήσουμε γι' αυτή κατηγορηματικά είναι κάτι πολύ δύσκολο. Άν αφήσουμε να περάσουν απαρατήρητοι οι απατεώνες που όλο και παρουσιάζονται, δε μπορούμε να αποκλείσουμε τις πλάνες. Συχνά παρατηρείται το φαινόμενο, άπειροι παρατηρητές να παραβλέπουν τις μικρές μεταβολές της θερμοκρασίας ή της υγρασίας του αέρα, τα ρεύματα, τις ελαφριές σεισμικές δονήσεις, τις τάσεις της ύλης ή άλλες φυσικές αιτίες σχετιζόμενες με το φαινόμενο.

Αυτό ίσως νά 'ναι και το καλύτερο παράδειγμα απόδειξης των δυσκολιών, που αντιμετωπίζει ο ερευνητής προκειμένου να ερμηνεύσει τα ψυχοκινητικά φαινόμενα που παρουσιάζονται με τη μορφή μιας ασυνήθιστης θεραπείας. Είναι γνωστό, οτι οι ασθενείς που πηγαίνουν στους Άγιους Τόπους ή που βρίσκονται κοντά σε ενα ιδιαίτερα ικανό άτομο μπορούν να θεραπευτούν απο τις αρρώστιες τους. Αν μπορούσαμε να δεχθούμε αυτό το γεγονός σαν αληθινό θα είχαμε μια περίπτωση ψυχοκίνησης, που θα ήταν αποτέλεσμα μιας ανεξήγητης ενέργειας γνωστών και άγνωστων κανόνων της φυσικής, της χημείας ή της βιολογίας, που προκαλούν μια αντικειμενική μεταβολή μέσα στο ζωντανό οργανισμό. Στην πραγματικότητα όμως, πίσω απο κάθε μια απο αυτές τις περιπτώσεις της ασυνήθιστης θεραπείας, βρίσκεται κάποια απο τις ακόλουθες αιτίες, που φυσικά δε μπορεί κανείς να τις χαρακτηρλισει σα ΨΚ.
1. Πριν και μετά τη θεραπεία δεν έγινε καμιά διάγνωση, έτσι που να μπορεί να αποδειχθεί αν έγινε κάποια βελτίωση. Την υπερβολή σ' αυτές τις περιγραφές καθώς και την παραδοχή του φαινομένου χωρίς συζήτηση τις εξηγεί η προδιάθεση που έχουν τα άτομα να πιστέψουν το φαινόμενο.
2. Αν τελικά υπάρξει κάποια αντικειμενική βελτίωση, είναι δύσκολο να προσδιορίσουμε το ρόλο που έπαιξε ο φυσικός μηχανισμός άμυνας του οργανισμού ή η προηγούμενη ή ταυτόχρονη ιατρική θεραπεία.
3. Πιθανότατα στους ασθενείς ασκήθηκε μια υποκειμενική επίδραση. Ίσως να περάσουν οι πόνοι ή τα άλλα υποκειμενικά συμπτώματα, αλλά να μην έγινε κάποια πραγματική βελτίωση.
4. Υπάρχει τελικά κι η δυνατότητα να ήταν το φαινόμενο ψυχοσωματικής υφής. Οι ψυχικές καταστάσεις, όπως είναι οι δυνατές συγκινήσεις, η υποβολή κατά τη διάρκεια ύπνωσης, η πίστη στη θεραπεία μπορούν να προκαλέσουν και σωματικές μεταβολές, παρ' όλο που το φαινόμενο δρα μέσα στα πλαίσια φυσιολογικών αλλά και ψυχολογικών σχετικοτήτων.

Για να μπορέσουμε χωρίς ενδοιασμούς να διακηρύξουμε τον ψυχοκινητικό χαρακτήρα μιας τέτοιας θεραπείας, θα πρέπει να διαπιστωθεί η πραγματική βελτίωση σε μια σειρά ασθενών και ταυτόχρονα να υπάρχει και μια ομάδα απο ασθενείς, στους οποίους δε δοκιμάστηκε καμιά μέθοδος θεραπείας κι οι οποίοι δε θα παρουσιάσουν βελτίωση. Η βελτίωση θα πρέπει να επιτευχθεί χωρίς να ξέρουν οι ασθενείς τίποτα για την προσπάθεια της θεραπείας, γιατί έτσι μόνο θα μπορούσε να αποκλεισθεί η περίπτωση μιας υποκειμενικής επιρροής. Άν ίσχυαν όλες αυτές οι αυστηρές προυποθέσεις που είναι απαραίτητες για την απόδειξη του ψυχοκινητικού χαρακτήρα της θεραπείας, με δυσκολία θα βρίσκαμε έστω και μια τέτοια περίπτωση ασυνήθιστης ίασης.
'
'
Μελέτες γύρω απο την ψυχοκίνηση ΨΚ
Robert L. Shacklett, May 1985

Η απόδειξη ότι η πρόθεση ή ο σκοπός παίζουν ένα σημαντικό, ίσως ένα κυρίαρχο ρόλο με τον τρόπο που το σύμπαν κινείται, έχουν συσσωρευτεί μέχρι έναν τέτοιο βαθμό, ώστε αισθανόμαστε σχετικά ασφαλής να καταλήξουμε σε ένα σημείο κάνοντας μερικές εικασίες.

Κατ' αρχάς, ας περιγράψουμε μερικά από αυτά τα στοιχεία που φαίνονται τόσο συναρπαστικά. Υπάρχει η ανθρωπική αρχή που δηλώνει ότι ο ίδιος ο κόσμος οργανώνεται και κατασκευάζεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι άνθρωποι -- συνειδητοί παρατηρητές -- είναι ένα αναπόφευκτο προϊόν της εξέλιξής του. Αυτή η ιδέα που συνδέεται με τη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων καθώς επίσης και η κοσμολογία του Big Bang είναι και όμορφες και τρομερές στις επιπτώσεις της.

Το αποτέλεσμα ενός placebo, είναι ένα άλλο είδος φαινομένου που ωθεί στη γενική κατεύθυνση προσπάθειας περιγραφής. Εδώ η πίστη στην αποτελεσματικότητα ενός φαρμάκου, φαίνεται να έχει μια ισχυρή επιρροή στην απάντηση του σώματος σε εκείνο το φάρμακο. Και σύμφωνα με αυτή την ίδια γραμμή, και οι πληροφορίες που επεκτείνονται ακόμη και στον κόσμο των αθλητών και του αθλητισμού, προτείνουν ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι θετικά διακείμενοι προς την ιδέα ότι η εμφύτευση της σωστής σκέψης ή της εικόνας στον υποσυνείδητο είναι το κλειδί για μια επιθυμητή συμπεριφορά στο σώμα.

Υπάρχει και η ποσότητα των πληροφοριών που έχουν προκύψει από τις μελέτες για την ψυχοκίνηση (ΨK). Η έρευνα στη Μικρο-ΨK, όπως με τη δημιουργία τυχαίων γεγονότων, έχει δείξει ότι η σκέψη ή η πρόθεση είναι αδύναμες αλλά μετρήσιμα συνδέονται με τα ατομικά ή κβαντικά-ισόπεδα συστήματα. Μελέτες στη Μακρο-ΨK, είτε είναι λυγίσματα κουταλιών σε δημόσια θεάματα όπου εκτελούνται τέτοιου είδους φαινόμενα ή προσεκτικά ενοργανωμένη εργασία στο εργαστήριο, προτείνουν ότι η έκλυση των σχετικά μεγάλων ποσών φυσικής ενέργειας μπορεί να προκληθεί από τη σκεπτόμενη δύναμη.

Τώρα ένα περισσότερο κομμάτι των πληροφοριών από τη φυσική. Υπάρχει ένας κανόνας που κυβερνά τη συμπεριφορά των φυσικών συστημάτων αποκαλούμενων "αρχή λιγότερης δράσης του Χάμιλτον". Η δράση ορίζεται ως το προϊόν της ενέργειας και του χρόνου, και η αρχή λιγότερης δράσης απλά δηλώνει ότι όταν υποβάλλεται ένα σύστημα στην κάποια αλλαγή επιλέγει μια πορεία κατά μήκος της οποίας αυτό το προϊόν έχει ένα μαθηματικό ελάχιστο (υποθέτοντας οτι οι επιρροές από έξω από το σύστημα είναι αμελητέες). Δεν θα μπώ στην ανάλυση της ερώτησης για το πώς το σύστημα "ξέρει" ότι το μονοπάτι που πάρθηκε είναι πράγματι μιας πορείας ελάχιστης δράσης. Θέλω να τονίσω εντούτοις, ότι η αρχή βρέθηκε να ισχύει και για τα (κλασσικά) συστήματα μεγάλης κλίμακας και για τα μικρής κλίμακας (κβαντικά) συστήματα.

Τώρα θα επιθυμούσα να πάρω αυτές τις ιδέες μαζί και να δω τι μπορώ να βγάλω από αυτές. Πρώτα πρέπει να κάνω μερικές απλές υποθέσεις: (1) "Σκέψη" πραγματοποιείται σε διαφορετικό επίπεδο από τη φυσική (αυτό ας το ονομάσουμε "μυαλό") αλλά αλληλεπιδρά με το φυσικό μέσω μιας αδύνατης σύζευξης μεταξύ της φυσικής ενέργειας και μιας λεπτότερης ενεργειακής μορφής. (2) Το φυσικό επίπεδο λειτουργεί σύμφωνα με το φυσικό νόμο (αρχή του Χάμιλτον) εκτός από το χρόνο όταν η σκέψη αλληλεπιδρά.

Σημειώστε ότι (1) είναι μια προσπάθεια να διευκρινιστεί ο όρος "ψυχοκίνηση". (Η ονομασία ενός φαινομένου δεν το εξηγεΐ!) Προτείνει ότι η σύνδεση μυαλού-ύλης δεν είναι τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από την ψυχοκίνηση. Μερικοί αναγνώστες μπορούν να δουν στο (2) κάποια ομοιότητα "στα διαγράμματα Feynman" και αυτό είναι ακριβώς η εικόνα που επιθυμώ να προκαλέσω. Μια αναλογία μπορεί να γίνει σε μια σφαίρα μπιλιάρδου (φυσικό σύστημα) που κυλά σε μια ευθεία γραμμή έως ότου αλληλεπιδρά μια στέκα (σκέψη) αλληλεπιδρά μαζί της και τη στέλνει σε μια νέα κατεύθυνση. Ένα σημείο αλληλεπίδρασης καλείται μερικές φορές "κορύφωση."

Χρησιμοποιώντας αυτό το πρότυπο είναι αμέσως εμφανές ότι λειτουργούμε τον οργανισμό μας μέσω της ΨΚ. Από το εμβρυϊκό στάδιο επάνω, έχουμε μάθει και κάνουμε πράξη αυτή την ικανότητα. Είτε το δάχτυλο συσπάται είτε θεραπεύει, οι ίδια διαδικασία συνδέει τη σκέψη με την ύλη. Η πρόθεση υπαγορεύει την κατεύθυνση -η φυσική και η χημεία ξεκινούν από εκεί. Εάν το μυαλό προτείνει οτιδήποτε άλλο εκτός από την τέλεια υγεία στο σώμα, το σώμα θα συνεργαστεί πειθήνια με τη "πρόθεση" και θα προχωρήσει κατά μήκος μιας πορείας λιγότερης δράσης (ή της ελάχιστης ενέργειας) μέχρι την επόμενη κορύφωση. Το μονοπάτι που πάρθηκε μπορεί να αντιστοιχεί σε οποιαδήποτε επίκρατούσα ασθένεια στο χρόνο (υψηλότερη πιθανότητα/λιγότερη ενέργεια) ή μπορεί να παραγάγει ένα πιό εξωτικό σύνολο συμπτωμάτων ανάλογα με τα ενεργειακά εμπόδια που δημιουργούνται από το ανοσοποιητικό σύστημα. Κατά συνέπεια, η αποτελεσματικότητα φαρμάκων θα μπορούσε να φανεί από την άποψη των μοριακών εμποδίων που τοποθετήθηκαν κατά την πορεία βιοχημικών αντιδράσεων συνδεδεμένων με τη διαδικασία ασθενειών.

Η ΨK έξω από το σώμα φαίνεται δυσκολότερο σε μας μόνο επειδή δεν είχαμε όλα εκείνα τα χρόνια πρακτικής που είχαμε με τα σώματά μας. Οπωσδήποτε, γιατί να ασχολούμαστε προσπαθώντας να μετακινήσουμε αντικείμενα με τη βοήθεια της ΨK, όταν είναι πολύ ευκολότερο να χρησιμοποιηθεί το σώμα για να κινήσει τα πράγματα. Επίσης τα πράγματα έξω από το σώμα μας είναι στο δημόσιο τομέα και υπόκεινται σε μια συναίνεση για αυτό που αποτελεί "την πραγματικότητα". Ο τομέας της ΨK παρέχει ένα περιβάλλον όπου η συναίνεση μπορεί να αλλάζει προσωρινά επιτρέποντας στα άτομα να δοκιμάσουν πόσο η αισθητά εστιασμένη πρόθεση, που ακολουθείται από μια απελευθέρωση, μπορεί να προκαλέσει μια μάλλον μεγάλη ενεργειακή μετάπλαση (όπως στο λύγισμα του μετάλλου).

Η έρευνα στις διαδικασίες και τις ενέργειες της ΨK πρέπει να είναι ένα από τα προγράμματα πιό υψηλής προτεραιότητας στις επιστήμες του μυαλού. Παρά το οτι είναι άλλη μια ψυχική καινοτομία, η ΨK αντιπροσωπεύει την πιό θεμελιώδη διαδικασία στο σύμπαν.

~Έρευνα-Μετάφραση: ReptileSalonica~

~Γρηγόρης~