(Αποσπάσματα από άλλη, απενεργοποιημένη, συζήτηση για το σημαντικό αυτό Θέμα) >>durden_alie:
Θα ήθελα να παραθέσω μερικά ακόμη στοιχεία για το πόσο σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει η ψυχολογία στην υγεία.
α) Έχουν γίνει πολλές εργασίες όσον αφορά στο γέλιο και το ρόλο που παίζει στη ζωή μας κι έχει βρεθεί, με αρκετά πειστικά αποτελέσματα, ότι οι άνθρωποι που γελούν περισσότερο έχουν ενισχυμένο ανοσοποιητικό σύστημα.
β) Στην πρώτη γραμμή κινδύνου για να υποστούν οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου ανήκουν άνθρωποι με πολύ άγχος. Μάλιστα, ο αγχώδης χαρακτήρας μαζί με κάποια άλλα κριτήρια (παχυσαρκία, κάπνισμα κλπ) διαμορφώνουν την προσωπικότητα τύπου Α, όπως λέγεται, με πολύ αυξημένη πιθανότητα για έμφραγμα και στεφανιαία νόσο.
γ) Σε ανθρώπους που πάσχουν απο τα λεγόμενα αυτοάνοσα νοσήματα (Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, ρευματοειδής αρθρίτιδα, βαρειά μυασθένεια κ.ά.) επιβάλλεται, ως μέρος της θεραπείας, να αποφεύγουν τις έντονες αρνητικές συγκινήσεις και να καταπολεμούν το άγχος διότι η κατάστασή τους μπορεί να επιδεινωθεί ραγδαίως.
δ) Η ψυχολογική υποστήριξη είναι στην πρώτη γραμμή της θεραπείας του καρκίνου κι ο ασθενής πρέπει να πείθεται ότι μπορεί να θεραπευτεί. Τα εκκλησάκια που όλοι έχουμε δει στα νοσοκομεία δεν έχουν μόνο τυπικό χαρακτήρα αλλά και ουσιαστικο-θεραπευτικό.
Το πως ακριβώς επιδρούν τα συναισθήματα στην υγεία δεν το γνωρίζουμε επακριβώς ακόμη, αλλά η πιο ισχυρή πιθανότητα είναι ότι με κάποιον μηχανισμό, παρεμβαίνουν στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος είτε θετικά είτε αρνητικά. Το να βρεθεί τρόπος να ελεγχθεί αυτή η παρέμβαση προς όφελος του ασθενούς είναι σήμερα μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της Ιατρικής.