ΣΦΕ-Ν

Εάν αξιολογήσουμε τις πολλές εργασίες των εσωτεριστών, μπορούμε να δούμε , ότι τους ενώνει η μεγάλη εξάρτηση από τα ιδανικά, την πνευματικότητα, την ευγένεια, την νίκη του καλού πάνω στο κακό.
Σε τελική ανάλυση προκύπτει ο ολοένα πιο ισχυρός προσανατολισμός στην συνείδηση, που μετατρέπεται σε κύριο σκοπό.
Ο Θεός- αγάπη εστίν, ο άνθρωπος- συνείδηση εστίν. Όλο το Σύμπαν – είναι μορφή συνειδήσεως. Οι σκέψεις μας αποτελούνται ταυτοχρόνως από την συνείδηση, τον χρόνο και την ύλη. Οι σκέψεις είναι υλικές. Η συνείδηση διαιρεί τον κόσμο σε δεξιό και αριστερό, σε δικαίους και αδίκους, σε φως και σκότος, σε ανωτερότητα και κατωτερότητα.
Αλλά η πραγματική αγάπη δεν συγκρίνει, δεν ζυγίζει, δεν κατηγορεί, δεν καταδικάζει για έναν και μοναδικό λόγο:- αυτή βρίσκεται πέραν των ορίων του χώρου και του χρόνου. Μέσα της τα πάντα είναι ένα: και το όμορφο και το άσχημο, και το καλό και το κακό.
Η επιθετικότητα εμφανίζεται μόνον όταν υπάρχει η δυνατότητα σύγκρισης και εκτίμησης της καταστάσεως. Η σύγκριση είναι δυνατή μόνον σε συνθήκες του χώρου και του χρόνου. Εάν ο άνθρωπος επιθυμεί να ζει με τα ιδανικά της ευγένειας και της καθαρότητας , θέλει να βλέπει τον κόσμο μόνον όμορφο, - τότε αυτός δεν ζει πια με την Αγάπη, παρά μόνον με την συνείδηση…Όσο πιο πολύ αποθεώνει ο άνθρωπος το καλό, τόσο πιο δυνατά μισεί και περιφρονεί αυτός το κακό.
Όσο πιο δυνατά προσευχόμαστε εμείς στο καλό, τόσο πιο γρήγορα αυτό μετατρέπεται σε κακό. Π.χ. μία γυναίκα ερωτεύεται έναν άνδρα και ζωγραφίζει μέσα της την εικόνα του με τα πιο φωτεινά χρώματα. Και όσο πιο πολύ αυτή θαυμάζει την πνευματικότητά του, την ευγένειά του και την ομορφιά του, τόσο περισσότερη περιφρόνηση αυτή νιώθει προς τους άλλους άνδρες, στους οποίους βλέπει το κατώτερο και το ατελές. Όσο πιο πολύ ενθουσιάζεται η γυναίκα με τις αξίες της συνειδήσεως, τόσο πιο πολύ αυτή εκτοπίζει την Αγάπη από την ψυχή της. Κάποια στιγμή γίνεται το απαρατήρητο πέρασμα. Οι αξίες της συνειδήσεως έρχονται στην πρώτη θέση και η Αγάπη- στην δεύτερη. Τα ιδανικά της δικαιοσύνης, της πνευματικότητας, της ομορφιάς και της καθαρότητας γίνονται σπουδαιότερα της Αγάπης και της ζωής. Τότε και η παραμικρή ατέλεια στον αγαπημένο άνθρωπο προκαλεί τον εκνευρισμό και την δυσαρέσκεια.
Η συνεχώς αυξανόμενη επιθετικότητα σε τελική ανάλυση καταστρέφει την συνείδηση.

Κάθομαι και σκέπτομαι: ποιο είναι το νόημα του προπατορικού αμαρτήματος, που το κουβαλάμε μέσα μας από την εποχή του Αδάμ και της Εύας? Δεν μπορώ να καταλάβω το εξής: ένας άνδρας και μια γυναίκα τρέχουν ολόγυμνοι μέσα σε τροπικό δάσος, τρώνε κάτι, μετά άρχισαν να ντρέπονται και μετά και αμάρτησαν από πάνω…Χάριν του γεγονότος αυτού όλοι μας πάνω στην αμαρτωλή μας Γη είμαστε ήδη ένοχοι έναντι του Θεού από την γέννησή μας. Αργότερα την ιστορία αυτή την είδα με άλλο μάτι.
Ο άνθρωπος ήταν στον Παράδεισο αναμάρτητος ως που να γευτεί τους καρπούς της γνώσης, τους καρπούς του καλού και του κακού, με άλλα λόγια- ο άνθρωπος γεύτηκε τον καρπό της συνειδήσεως.
Σχηματίστηκε η συνείδηση, που διαχωρίστηκε από την Αγάπη και μέσα στην συνείδηση σχηματίστηκαν ο χρόνος, ο χώρος και η ύλη.
Εμφανίστηκε το προσωπικό, ατομικό «Εγώ» και αυτό το «Εγώ» άρχισε να συγκρίνει, να εκτιμά, να ζυγίζει, να αναλύει. Εμφανίστηκε η ντροπή ως αποτέλεσμα εκτίμησης της καταστάσεως. Το ανθρώπινο «Εγώ» άρχισε να δουλεύει για τον εαυτό του. Εμφανίστηκε η δυνατότητα της γνώσης και η συνείδηση έγινε αυτοσκοπός. Το ανθρώπινο διαχωρίστηκε από το Θεϊκό. Αυτό το πράγμα βέβαια έδωσε την ταχεία εξέλιξη, αλλά και τον ταυτόχρονο πειρασμό να κάνεις την συνείδηση κύριο σκοπό και όχι την Αγάπη. Όταν αγαπάμε, μέσα στην αγάπη μας υπάρχουν ταυτόχρονα δύο επίπεδα: το Θεϊκό και το ανθρώπινο. Δια της σεξουαλικής έλξης και της επιθυμίας του αυξάνεσθαι εμείς αποκτούμε την πανίσχυρη ώθηση στην ανάπτυξη του παντός ανθρώπινου και ζωντανού. Εάν όμως μέσα σ’ αυτήν την ώση η φυσική απόλαυση γίνεται η σημαντικότερη, τότε γίνεται μια ισχυρή στροφή προς την συνείδηση και όχι προς την Αγάπη.
Με άλλα λόγια η λαθεμένη στάση προς τα σεξουαλικά αισθήματα μπορεί να μας κάνει δούλους του παντός ανθρώπινου. Και τότε η Θεϊκή η άνευ όρων Αγάπη εκτοπίζεται από την υπό όρους ανθρώπινη αγάπη.
Η αληθινή Αγάπη εκτοπίζεται από την αγαποφάνεια.
Εμφανίζονται αναπόφευκτα η ζήλια, ο φόβος, το μίσος και η περιφρόνηση.
Με άλλα λόγια, όταν ο άνθρωπος δεν είχε ατομική συνείδηση- η Αγάπη γι’ αυτόν ήταν σημαντικότερη, το ανθρώπινο δεν επισκίαζε το Θεϊκό.
Όσο προχωρεί η εξέλιξη του ανθρώπου- τόσο ομορφότερα γίνονται το σώμα του, το πνεύμα του και η ψυχή του. Και ακριβώς τόσο πιο πολύ μεγαλώνει ο πειρασμός του να προσανατολιστεί στις ύψιστες ανθρώπινες αξίες σαν τις πρωταρχικές. Η υπέρβαση του προπατορικού αμαρτήματος σε τελική ανάλυση είναι η υπέρβαση του προσανατολισμού μας στον χώρο, τον χρόνο και την ύλη, στην συνείδηση και τις ανθρώπινες ύψιστες αξίες. Και αυτό είναι δυνατόν μόνο με την ασταμάτητη στροφή προς την Αγάπη και τον Θεό.

η ανεκτονωτη λιμπιντο θαλεγα...

quote:

---

Λες φίλε?

---

λεω φιλε!

και επιμενω!!!

εγω αυτο διαπιστωσα στους "εσωτεριστικους χωρους"

οπότε, εκτονωστε την λιμπιντο σας (ή ταϊστε το φιδι της κουνταλινι) και μετα ψαξτε παραπερα...

και δεν το λεω για σενα, το λεω για ολους!

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ- ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΕΜΑΣΤΑΡΙΑ
ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ Ο ΒΑΛΚΑΝΟΝΕΟΕΛΛΗΝ- ΤΟ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΟ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ.
ΠΟΛΥ ΠΕΙΝΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΕΛΙΚΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΤΡΩΕΙ...

ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΒΡΕ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ ΕΧΕΤΕ ΠΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΕΛΛΑΔΑ?

Ε ΡΕ ΤΖΟΝΥ ΜΠΙΓΚΟΥΝΤΙ...

ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ "ΟΙ ΕΞΥΠΝΟΙ" ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΠΑΙΔΙ

quote:

---

Θυμήθηκα μια σοφή παροιμία:

ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ- ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΕΜΑΣΤΑΡΙΑ

---

κι εγω θυμηθηκα την αναλογη που λεει:

ΟΣΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ, ΠΗΔΑΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΦΤΑΝΕΙ

quote:

---

ΠΟΛΥ ΠΕΙΝΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΕΛΙΚΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΤΡΩΕΙ...

---

αυτο δεν σου ειπα κι εγω?

πηγες στην λαϊκη τελευταια να δεις που φτασανε οι πατατες?

quote:

---

ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΒΡΕ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ ΕΧΕΤΕ ΠΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΕΛΛΑΔΑ?

---

τι να κανουμε οι φτωχοι, εδω γεννηθηκαμε...

ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ!!!

quote:

---

Ε ΡΕ ΤΖΟΝΥ ΜΠΙΓΚΟΥΝΤΙ...

---

call me johnniebeaprick

quote:

---

ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ "ΟΙ ΕΞΥΠΝΟΙ" ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΠΑΙΔΙ

---

ετσι ε?

κι εσυ τι τους ειπες?

ΥΓ. ποιοι ειναι οι εξυπνοι που με αξιολογουν αληθεια?

ΥΓ2 κι εμενα μου συστησαν για αξιολογους κανα δυο εδω μεσα και βγηκανε καθικια - ειμαστε ομοιοπαθεις φαινεται

quote:

---

ΦΑΙΝΕΤΑΙ...

---

εδω μεσα παιζει πολυ η φραση: "αλλο τι ειναι κι αλλο τι φαινεται"

πρεπει ν αρχιζεις να το συνηθιζεις

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

Ξέρω ήδη τα αδύνατα σημεία σου.

Και είναι πιο τρωτά, απ'ότι το έχω φανταστεί...

ΑΚΟΥΣΑΣ ΤΑ ΔΕΟΝΤΑ Ο ΙΕΡΕΥΣ ΑΠΟΦΑΣΙΝ ΕΛΑΒΕΝ...ΑΜΑ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗΣ ΕΛΕΥΣΕΙ ΠΡΟΣ ΗΛΙΟΝ...

quote:

---

Ο άνθρωπος ήταν στον Παράδεισο αναμάρτητος ως που να γευτεί τους καρπούς της γνώσης, τους καρπούς του καλού και του κακού, με άλλα λόγια- ο άνθρωπος γεύτηκε τον καρπό της συνειδήσεως.
Σχηματίστηκε η συνείδηση, που διαχωρίστηκε από την Αγάπη και μέσα στην συνείδηση σχηματίστηκαν ο χρόνος, ο χώρος και η ύλη.
Εμφανίστηκε το προσωπικό, ατομικό «Εγώ» και αυτό το «Εγώ» άρχισε να συγκρίνει, να εκτιμά, να ζυγίζει, να αναλύει. Εμφανίστηκε η ντροπή ως αποτέλεσμα εκτίμησης της καταστάσεως

---

Αντε, και αμα μου πεις 7-8 ματσακια, θα σου βρω εγω ακρη για να εκτονωσεις τη λιμπιντο.

Χαιρετισματα στους πανω... (ε, ρε πραγματα μπορει να παθει κανεις!)

_________________________

Tότενες το μαύρο φίδι
το διπλό του το γλωσσίδι
πίσω από την αστοιβιά
βγάζει και κουνάει με βιά:

*Μου φαίνεται αρκετά ρεαλιστική η οπτική της "Ανεκτόνωτης Λίμπιντο" ως μείζον πρόβλημα του χώρου των εσωτεριστών.*

Φίλε wendigo,

Εσύ τουλάχιστον χρησιμοποίησες την προσεκτική και πιο έξυπνη φράση : « μου φαίνεται», αφήνοντας περιθώρια και άλλων ερμηνειών, διότι υποσυνείδητα η συνειδητά ίσως γνωρίζοντας, ότι είναι αδύνατον να ερμηνεύεις εξ αποστάσεως τον κόσμο με έτοιμες θεωρίες.

Η ιδέα της « ανεκτόνωτης λίμπιντο»… είναι και αυτή μια ιδέα, δεν λέω, λέω μόνο, ότι αυτή δεν θα ερμηνεύσει τελικά τον κόσμο, διότι αν θα ερμήνευε τα πραγματικά τεκταινόμενα- θα είχε γίνει πραγματικό δόγμα, όπως πραγματικά δόγματα έγιναν πολλά πράγματα στα οποία δεν τολμά κανείς να εκφράσει τις αντιρρήσεις του ούτε σήμερα στην εποχή της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Πριν απ’ όλα με απασχολεί η αναζήτηση της αλήθειας- αυτό είναι το μείζων ζήτημά μου.

Επέλεξα αυτήν την οδό αναζήτησης. Καθαρά προσωπική.
Εύκολα παρεξηγήσιμης, αυθαίρετα ερμηνεύσιμης.
Αλλά είναι δική μου οδός, χωριστή από τους άλλους.
Με ενδιαφέρει εγώ αν θα φτάσω στην αλήθεια και όχι τι θα νομίσουν οι άλλοι.

Σήμερα νομίζουν, αύριο ξενομίζουν, για να νομίσουν κάτι άλλο και ούτω καθεξής.
Τρέχα γύρευε…

Ως προς τον χώρο των εσωτεριστών:

δεν ανήκω σε κανέναν χώρο ούτε εσωτεριστών, ούτε εξωτεριστών.
Πεισματικά αρνούμαι να εντάξω εαυτόν κάπου.
Είναι αυτό, που λέμε- έθεσε εαυτόν εκτός κινήματος ιδία βουλήσει και επιλογή.

Διότι είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι στην αλήθεια ο καθένας θα φτάσει μόνος του και όχι παρέα με κάποιους άλλους.
Η φώτιση αν γίνει- θα γίνει ως ατομικό φαινόμενο, ποτέ συλλογικό.
Δεν είμαι σοσιαλιστής σ’ αυτά τα πράγματα…

Τον εσωτερισμό τον χρησιμοποιώ ως εργαλείο και όχι ως πίστη.
Αν το εργαλείο αυτό αποδειχτεί ακατάλληλο- απλά θα το πετάξω στην άκρη ως άχρηστο για μένα.
Αυτή είναι όλη μου η πίστη στον εσωτερισμό και στους εσωτεριστές.

Ο σκοπός είναι- η εύρεση της αλήθειας, και όχι ο εσωτερισμός.
Τώρα τι προβλήματα έχουν οι του εσωτερικού χώρου- δεν με απασχολεί.
Δεν κρίνω.
Ούτε κάνω επίθεση.
Οι άλλοι κρίνουν.
Οι άλλοι κάνουν επίθεση.
Ακριβώς σε μια τέτοια τακτική αντιδρώ.

Αντιδρώ στην ανικανότητα ορισμένων να κρατούν ένα επίπεδο διαλόγου, να υποβιβάζουν με το έτσι θέλω τα λεγόμενα των άλλων μόνο και μόνο διότι οι άλλοι δεν έτυχε να χωράνε στα στενούτσικα καλούπια τους.
Αντέδρασα ανθρώπινα στην αρχή.
Θα αντιδρώ με αδιαφορία στη συνέχεια.
Διότι δεν μου χρησιμεύει απολύτως σε τίποτα.
Συνεπώς δεν αξίζουν της προσοχής μου.

Ποτέ δεν ξεχνώ τον στόχο μου, που είναι υπεράνω μιας στιγμιαίας ανθρώπινης αντίδρασης.

Η επιμονή φανατική μάλιστα ορισμένων να συνεχίζουν να με προκαλούν με όλα τα μέσα να μπω οπωσδήποτε στο επίπεδό τους –δείχνει ότι κάτι τους ενόχλησε για τα καλά.

Προσωπικά δεν θα ασχολιόμουν μαζί τους, ήδη δεν ασχολούμαι μαζί τους- ασχολούνται αυτοί.
Κάτι τους κρατάει απ την ανάποδη κοντά μου.
Σαν να μου λένε: κοίτα εδώ! υπάρχουμε και μεις! Μη μας αγνοείς!
Εντάξει, υπάρχουν.
Διάφοροι υπάρχουν.
Αλλά θα πορευόμαστε χωριστά.

Δεν τους παρακάλεσα ντε και καλά να έρθουν.
Μπουκάρανε μόνοι τους .
Ελεύθερα, δημοκρατικά, ατιμώρητα.
Κρυβόμενοι πάντα πίσω από το παραβάν της ελεύθερης έκφρασης ιδεών, στην πραγματικότητα του ελεύθερου υβρισμού των άλλων, που δεν καταδέχονται να τους μοιάσουν.
Τετοιοι καιροί, τέτοια ήθη...
Μόδα είναι, θα περάσει...

*Οφείλω να παρατηρήσω πως η θαυμαστή ταχύτητα με την οποία η παραπάνω άποψη αντιμετωπίστηκε με απαξίωση και ορολογία "εχθροπραξιών" με εντυπωσίασε.*

Πάντα το καινούριο, το ασυνήθιστο, το έξω απ’ τα παραδεκτά, το όντως ανεξάρτητο με προσωπική φωνή προκαλεί αντιδράσεις πολλές φορές ντροπιάστηκες για το επίπεδο του δήθεν μορφωμένου ανθρώπου.

Η γκρίζα μάζα της μετριότητας δεν συγχωρεί εκείνους, που δεν εντάσσονται σ’ αυτήν, που πάνε αντίθετα απ’ αυτήν.

Έναντι του ενός αμφισβητία σχηματίζεται ο συνασπισμός των τιποτένιων και των μετρίων.
Είναι νόμος της ζωής στο υλικό επίπεδο.

"Όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι".
Μπορεί και να προτρέχω, όμως. Θα φανεί.*

Τουλάχιστον εσύ αφήνεις περιθώρια, υπακούοντας στην φωνή της λογικής.
Ναι.
Θα φανεί.

*No Method, No Guru, No Teacher*

Ακριβώς αυτό και γω κάνω φίλε: δεν θέλω μεθόδους, δεν θέλω γκουρού, δεν θέλω δασκάλους πάνω απ’ το κεφάλι μου.
Ότι κάνω- θα το κάνω μόνος μου.

Να είσαι καλά.
Και σ’ ευχαριστώ όχι διότι συμφώνησες μαζί μου, αλλά διότι είσαι ικανός να καταλαβαίνεις και να αναρωτιέσαι, αντί να φωνάζεις ότι σου κατέβει.

Αυτό είναι πολύ σημαντικότερο από το να συμφωνείς με τον κάθε τυχόντα.
Γεια.

quote:

---

*Μου φαίνεται αρκετά ρεαλιστική η οπτική της "Ανεκτόνωτης Λίμπιντο" ως μείζον πρόβλημα του χώρου των εσωτεριστών.*

Diostas

Η ιδέα της « ανεκτόνωτης λίμπιντο»… είναι και αυτή μια ιδέα, δεν λέω, λέω μόνο, ότι αυτή δεν θα ερμηνεύσει τελικά τον κόσμο, διότι αν θα ερμήνευε τα πραγματικά τεκταινόμενα- θα είχε γίνει πραγματικό δόγμα, όπως πραγματικά δόγματα έγιναν πολλά πράγματα στα οποία δεν τολμά κανείς να εκφράσει τις αντιρρήσεις του ούτε σήμερα στην εποχή της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

---

δεν ερμηνευει τον κοσμο καλε μου, αλλά τα κινητρα πολλων...

οσον αφορα το δογμα, υπαρχει με την μορφη της λαϊκης σοφιας: το "νινι" σερνει καραβι"

quote:

---

Πριν απ’ όλα με απασχολεί η αναζήτηση της αλήθειας- αυτό είναι το μείζων ζήτημά μου.

Αλλά είναι δική μου οδός, χωριστή από τους άλλους.
Με ενδιαφέρει εγώ αν θα φτάσω στην αλήθεια και όχι τι θα νομίσουν οι άλλοι.

---

αρνεισαι να δεχθεις την επιροη της λιμπιντο στην αναζητηση - κι ομως ειναι μια αληθεια

πως θα ξερεις αν η αληθεια που βρηκες ειναι η Αληθεια?

quote:

---

δεν ανήκω σε κανέναν χώρο ούτε εσωτεριστών, ούτε εξωτεριστών.

---

ουτε εγω, ουτε μερικοι αλλοι εδω μεσα

quote:

---

Διότι είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι στην αλήθεια ο καθένας θα φτάσει μόνος του και όχι παρέα με κάποιους άλλους.
Η φώτιση αν γίνει- θα γίνει ως ατομικό φαινόμενο, ποτέ συλλογικό.
Δεν είμαι σοσιαλιστής σ’ αυτά τα πράγματα…

---

ουτε η φωτιση ειναι σοσιαλιστρια

quote:

---

Τώρα τι προβλήματα έχουν οι του εσωτερικού χώρου- δεν με απασχολεί.

---

μα ανοιξες τοπικ με τιτλο " ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ"

γιατι?

quote:

---

Αντιδρώ στην ανικανότητα ορισμένων να κρατούν ένα επίπεδο διαλόγου, να υποβιβάζουν με το έτσι θέλω τα λεγόμενα των άλλων μόνο και μόνο διότι οι άλλοι δεν έτυχε να χωράνε στα στενούτσικα καλούπια τους.

---

ολα αυτα για το ποστ μου περι λιμπιντο?

quote:

---

Συνεπώς δεν αξίζουν της προσοχής μου.

---

"Diostas

Θα στρώσεις, αγαπητέ, θα στρώσεις...

Ξέρω ήδη τα αδύνατα σημεία σου.

Και είναι πιο τρωτά, απ'ότι το έχω φανταστεί...

ΑΚΟΥΣΑΣ ΤΑ ΔΕΟΝΤΑ Ο ΙΕΡΕΥΣ ΑΠΟΦΑΣΙΝ ΕΛΑΒΕΝ...ΑΜΑ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗΣ ΕΛΕΥΣΕΙ ΠΡΟΣ ΗΛΙΟΝ...

Ο νοών νοείτω..."

η απειλη ισχυει ή βαρεθηκες?

quote:

---

Ποτέ δεν ξεχνώ τον στόχο μου, που είναι υπεράνω μιας στιγμιαίας ανθρώπινης αντίδρασης.

---

παντως μεχρι τωρα ολο στιγμιαιες ανθρωπινες αντιδρασεις εισαι

quote:

---

Η επιμονή φανατική μάλιστα ορισμένων να συνεχίζουν να με προκαλούν με όλα τα μέσα να μπω οπωσδήποτε στο επίπεδό τους –δείχνει ότι κάτι τους ενόχλησε για τα καλά.

---

μα ελα στο επιπεδο μου, θα κερασω και τις μπυρες

quote:

---

Προσωπικά δεν θα ασχολιόμουν μαζί τους, ήδη δεν ασχολούμαι μαζί τους- ασχολούνται αυτοί.

---

το βλεπω...

quote:

---

Σαν να μου λένε: κοίτα εδώ! υπάρχουμε και μεις! Μη μας αγνοείς!

---

ναι, ναι, μη μας αγνοεις!!!

quote:

---

Εντάξει, υπάρχουν.
Διάφοροι υπάρχουν.

---

σ ευχαριστω μαστερ που μου αναγνωριζεις την υπαρξη!

quote:

---

Μπουκάρανε μόνοι τους .
Ελεύθερα, δημοκρατικά, ατιμώρητα.

---

ατιμωρητα...

πολυ απολυτο σε βρισκω, ισως και φανατικο

quote:

---

*Οφείλω να παρατηρήσω πως η θαυμαστή ταχύτητα με την οποία η παραπάνω άποψη αντιμετωπίστηκε με απαξίωση και ορολογία "εχθροπραξιών" με εντυπωσίασε.*

Πάντα το καινούριο, το ασυνήθιστο, το έξω απ’ τα παραδεκτά, το όντως ανεξάρτητο με προσωπική φωνή προκαλεί αντιδράσεις πολλές φορές ντροπιάστηκες για το επίπεδο του δήθεν μορφωμένου ανθρώπου.

---

αυτο καταλαβες απο το ποστ του γουεντιγκο?

για παρτη αλλιως την απαντηση σου και θα εισαι μεσα

quote:

---

Έναντι του ενός αμφισβητία σχηματίζεται ο συνασπισμός των τιποτένιων και των μετρίων.

---

Περί προβλημάτων στις ανθρώπινες σχέσεις Diostas

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ Diostas

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΤΥΦΛΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ … Diostas

Περί ανθρώπινων λαθών Diostas

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ Diostas

"ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ" ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ Diostas

οι τιποτενιοι και οι μετριοι σε ευχαριστουν για την προσπαθεια που κανεις να τους αφυπνισεις!

σε ευχαριστουμε επισης που μας μιλας τοσο μα τοσο ευγενικα!!!

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

'Ελα, ησύχασε.

και εδώ πιστεύω είναι το τυφλό σημείο των περισσότερων...

μας προειδοποιεί και ο Πλάτωνας .... στον Φαίδρο...

quote:

---

Λοιπόν άκουσα πως κάπου στη Ναύκρατη της Αιγύπτου υπάρχει ένας από τους αρχαίους τοπικούς θεούς. Το όνομά του είναι Θώθ. Αυτός είναι που βρήκε πρώτος τους αριθμούς και τον μαθηματικό συλλογισμό και τη γεωμετρία και την αστρονομία, και ακόμα τα παιχνίδια με τους πεσσούς και τους κύβους, και τέλος τους χαρακτήρες των γραμμάτων. Και εκείνη την εποχή βασιλιάς όλης της Αιγύπτου ήταν ο Θαμούς, που έμενε στη μεγάλη πόλη της επάνω περιοχής, την οποία οι Έλληνες την ονομάζουν Αιγυπτιακές Θήβες. Και τον θεό της τον ονομάζουν Αμμωνα. Ήρθε σ' αυτόν ο Θώθ και του έδειξε τις τέχνες του, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να διαδοθούν και στους άλλους Αιγυπτίους. Και ο Θαμούς ρώτησε ποια είναι η χρησιμότητα της καθεμιάς.

Καθώς ο Θώθ τις εξηγούσε μία προς μία, ο βασιλιάς επαινούσε ό,τι έκρινε πως λεγόταν καλά και κατηγορούσε ό,τι έκρινε πως δεν ήταν καλό. Λέγεται πως ο Θαμούς είπε στον Θώθ πολλά και υπέρ και κατά κάθε τέχνης, που αν τα εξετάσουμε αναλυτικά, θα μακρηγορούσαμε. Πάντως όταν έφθασαν στα γράμματα, ο Θώθ είπε: "Βασιλιά μου, η γνώση αυτών των πραγμάτων θα κάνει τους Αιγυπτίους πιο σοφούς και δυνατότερους στη μνήμη, γιατί βρέθηκε το φάρμακο της σοφίας και της μνήμης".

Όμως ο Αμμωνας απάντησε: "Θωθ, που κατέχεις τόσες τέχνες, να ξέρεις πως άλλος έχει την ικανότητα να δημιουργεί τις τέχνες, και άλλος εκείνη την ικανότητα που θα του επιτρέπει να κρίνει πόσο πρόκειται να ωφελήσουν και πόσο να βλάψουν όποιους πρόκειται να τις χρησιμοποιήσουν. Και τώρα εσύ, σαν πατέρας της τέχνης των γραμμάτων, από ευμενή διάθεση προς το έργο σου, απέδωσες τα αντίθετα από αυτά που μπορεί πραγματικά τούτη η τέχνη να κάνει. Γιατί τα γράμματα θα προκαλέσουν λήθη στις ψυχές όσων θα τα μάθουν, εφόσον οι ίδιοι δε θα φροντίζουν για την άσκηση της μνήμης τους, μια και, αποκτώντας εμπιστοσύνη στη γραφή, θα φέρνουν τα πράγματα στo μυαλό τους όχι από μόνοι τους, από μέσα τους, αλλά από έξω, διαμέσου ξένων σημείων.
Δε βρήκες, λοιπόν, το φάρμακο της μνήμης, αλλά της υπενθύμισης. Και έτσι παρέχεις στους μαθητές σου μια φαινομενική σοφία, όχι όμως και την αλήθεια. Γιατί, με την τέχνη που προσφέρεις, θα ακούσουν πολλά χωρίς να τα διδαχθούν, και, επομένως, θα πιστέψουν ότι ξέρουν πολλά, ενώ στην πραγματικότητα, στις περισσότερες περιπτώσεις θα στερούνται της γνώσης και θα είναι δύσκολο να τους συναναστρέφεται κανείς, αφού, αντί σοφοί, θα έχουν γίνει δοκησίσοφοι". ......

---

Γιώργος
κατά τας γραφάς ....

σορυ για την παρεμβαση στην ροη, αλλά οταν εγραψα οτι το προβλημα του εσωτερικου χωρου ειναι η ανεκτονωτη λιμπιντο, ξεχασα να αναφερω τον Εγωισμο

α- τη συνάφεια μεταξύ της εσωτερικής φιλοσοφίας ενός ατόμου(σε κάθε επίπεδο)με την στάση ζωής και την καθημερινοτητά του(ηθική συμπεριφορά,κοινωνικοποίηση,κ.τ.λ.).

β- αν ένα τάγμα/ομάδα/κέντρο/κ.τ.λ. λογαριάζει το άνω σε κάθε μέλος του ή όχι -και το αν ξεπέφτει εμμέσως πλην σαφώς σε...κερδοσκοπικούς(ή "υλικώς ιδιοτελείς")σκοπούς.

quote:

---

Ingmar33o

α- τη συνάφεια μεταξύ της εσωτερικής φιλοσοφίας ενός ατόμου(σε κάθε επίπεδο)με την στάση ζωής και την καθημερινοτητά του(ηθική συμπεριφορά,κοινωνικοποίηση,κ.τ.λ.).

---

απορια: αν η εσωτερικη φιλοσοφια του εμπεριεχει βια ή απαξιωση των ανθρωπων ή της ζωης γενικως, ειναι θετικο να συναδει με την καθημερινοτητα του?

εκτος κι αν εννοεις συγκεκριμενες φιλοσοφικες αποψεις, τις οποιες καλο θα ηταν να αναφερεις

quote:

---

β- αν ένα τάγμα/ομάδα/κέντρο/κ.τ.λ. λογαριάζει το άνω σε κάθε μέλος του ή όχι -και το αν ξεπέφτει εμμέσως πλην σαφώς σε...κερδοσκοπικούς(ή "υλικώς ιδιοτελείς")σκοπούς.

---

απορια βου: αφου μιλαμε για "εσωτερικη αναζητηση", "εσωτερικη φιλοσοφια", "ενδον σκαπτε", "γνωθι σαυτον", κτλ, κτλ, τι χρειαζονται τα καθε ειδους ταγματα στο ατομο?

το βοηθανε στο ενδον σκαψιμο?

ΥΓ. ευκολο κοαν: πως μπορει ενα ατομο να διατηρει την ατομικοτητα του μεσα σε ενα ταγμα?

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

quote:

---

πως μπορει ενα ατομο να διατηρει την ατομικοτητα του μεσα σε ενα ταγμα?

---

με την ίδια λογική όμως, πως ένα άτομο διατηρεί την ατομικότητά του σε μία κοινωνία γεμάτη νόμους και κανόνες?

**Είναι η καρδιά φωτιά και χιόνι, γυρίζει μόνη, να βρει Θεό**

quote:

---

αν η εσωτερικη φιλοσοφια του εμπεριεχει βια ή απαξιωση των ανθρωπων ή της ζωης γενικως, ειναι θετικο να συναδει με την καθημερινοτητα του?

---

Συνηθως τετοιες "φιλοσοφιες" (βια, χωριστικοτητα, απαξιωση) βρισκουν οδο να γινουν πραξη στην καθημερινη ζωη.

Οι φιλοσοφιες "Του Ωραιου, Του Μεγαλου, Του Αληθινου" συνηθως κωλυονται!

quote:

---

απορια βου: αφου μιλαμε για "εσωτερικη αναζητηση", "εσωτερικη φιλοσοφια", "ενδον σκαπτε", "γνωθι σαυτον", κτλ, κτλ, τι χρειαζονται τα καθε ειδους ταγματα στο ατομο?

το βοηθανε στο ενδον σκαψιμο?

---

1. η σχεση δασκαλου - μαθητη διαποτιζει την κοινωνια μας και εχει εγκατασταθει μεσα μας απο τα παιδικα μας χρονια. Ετσι πιο ευκολα ενας ανθρωπος μπορει να ενστενιστει για μια ακομα φορα το ρολο του μαθητη και να μαθει μεσω αυτου του ρολου.
2.οι συνοδοιποροι μεσα στο ταγμα, εχουν κοινα ενδιαφεροντα και επιπλεον αλληλο-ενισχυουν την διαθεση να συνεχισουν την προσπαθεια.
3.Αν εισαι τυχερος και εχεις καλη κριση , πιθανον να συναντησεις καποιο ατομο με πραγματικη γνωση και καλλιεργεια στη θεση του "δασκαλου".
4. Ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ον και αρεσκεται να ειναι μελος ομαδας.

Μπορω να παραθεσω και αλλους πιθανους λογους αλλα θα τους παρακαμψω για να παραθεσω τον καθοριστικο νομιζω:
Για μια μεγαλη μεριδα ειναι ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ. Τοσο απλα. Μονοι τους κουραζονται/ απογοητευονται/ μπερδευονται/ ..., ως μελος ομαδας τα καταφερνουν καλυτερα.
Αφου εκεινοι εχουν αποτελεσμα, εγω δεν θα τους αμφισβητησω.

quote:

---

πως μπορει ενα ατομο να διατηρει την ατομικοτητα του μεσα σε ενα ταγμα?

---

Αυτο ειναι το ευκολο.....

Εμεις το μεταφεραμε σε ενα πιο πρακτικο-κοσμικο επιπεδο.

Ομως Diosta οπως ορισες το θεμα ηταν αναμενομενο να μην ειναι ευρεως κατανοητο και να μην ειναι ευκολος ο χειρισμος του.

quote:

---

quote:

---

πως μπορει ενα ατομο να διατηρει την ατομικοτητα του μεσα σε ενα ταγμα?

---

another star

με την ίδια λογική όμως, πως ένα άτομο διατηρεί την ατομικότητά του σε μία κοινωνία γεμάτη νόμους και κανόνες?

---

μη ταυτιζομενος και εχοντας συνειδηση σε καθε πραξη του

μπορει να ζει μεσα στην τεχνητη πραγματικοτητα και να αντιλαμβανεται την αληθινη Πραγματικοτητα

αν χασεις την ατομικοτητα σου, πως θα προχωρησεις στην όποια αναζητηση, αφου στην Πραγματικοτητα ειμαστε μονοι στο μονοπατι μας??

quote:

---

quote:
---------------------------------------------------------------------
αν η εσωτερικη φιλοσοφια του εμπεριεχει βια ή απαξιωση των ανθρωπων ή της ζωης γενικως, ειναι θετικο να συναδει με την καθημερινοτητα του?
---------------------------------------------------------------------

Κιρκη

Συνηθως τετοιες "φιλοσοφιες" (βια, χωριστικοτητα, απαξιωση) βρισκουν οδο να γινουν πραξη στην καθημερινη ζωη.

---

μιλαμε για τους "εσωτεριστες", μια λεξη η οποια περιλαμβανει καθε καρυδιας καρυδι - απο βουδισμο, ζεν, σουφισμο, τους εσωτεριστες καθε θρησκειας, διαλογισμο καθε ειδους, αυτοσυγκεντρωση καθε ειδους, φιλοσοφια καθε ειδους, μεχρι "αριστερες ατραπους" (και δεν εννοω την ταντρα γιογκα φυσικα), αστρικα βαμπιρ, πυρινα βαμπιρ (ειδε ενα ο Παλμος), βιασμους απο εξωγηινους, βαμπιριστες, επικλησεις δαιμονων, μπορει και καμια θυσιουλα, ε? (μην ξεχναμε τον Κατσουλα και τους φιλους του)

γι αυτο και η λεξη "εσωτεριστης" αντιμετωπιζεται αρνητικα απο πολλους - οι σατανιστες και οι μαυροι μαγοι υπερισχυσαν του γνωθι σαυτον στο υποσυνειδητο της κοινωνιας μας και ειδικα στων σκεπτικιστων

εγω ρωτησα τον Ingmar33o αν ειναι προβλημα του εσωτερικου χωρου "το αν δεν υπαρχει συνάφεια μεταξύ της εσωτερικής φιλοσοφίας ενός πυροβολημενου ατόμου(σε κάθε επίπεδο)με την στάση ζωής και την καθημερινοτητά του"

εμενα για παραδειγμα με προβληματιζει αν υπαρξει συναφεια...

quote:

---

Οι φιλοσοφιες "Του Ωραιου, Του Μεγαλου, Του Αληθινου" συνηθως κωλυονται!

---

απλα μεγαλες λεξεις θαλεγα...

η Αληθεια της φιλοσοφιας βρισκεται στην απλοτητα, στην ασημαντοτητα, στην ροη με την Φυση

quote:

---

quote:
---------------------------------------------------------------------
απορια βου: αφου μιλαμε για "εσωτερικη αναζητηση", "εσωτερικη φιλοσοφια", "ενδον σκαπτε", "γνωθι σαυτον", κτλ, κτλ, τι χρειαζονται τα καθε ειδους ταγματα στο ατομο?

το βοηθανε στο ενδον σκαψιμο?
---------------------------------------------------------------------

1. η σχεση δασκαλου - μαθητη διαποτιζει την κοινωνια μας και εχει εγκατασταθει μεσα μας απο τα παιδικα μας χρονια. Ετσι πιο ευκολα ενας ανθρωπος μπορει να ενστενιστει για μια ακομα φορα το ρολο του μαθητη και να μαθει μεσω αυτου του ρολου.

---

με λαθος τροπο το κανει η κοινωνια μας, γιατι ετσι συμφερει την Εξουσια, αλλά θα μεινω στο "δασκαλος"

δεν υπαρχουν δασκαλοι, υπαρχουν ΜΟΝΟ μαθητες

ο μαθητης που μεταδιδει επιτυχημενα το επιπεδο συνειδητοτητας του σε καποιον αλλον "διδασκοντας" τον, εμπεδωνει τις γνωσεις του και προχωραει παραπερα

και αυτοι οι "δασκαλοι" ειναι μοναχικοι τυποι, δεν βαζουν διαφημισεις, ουτε ανοιγουν αλυσιδα "σχολων" - απλα υπαρχουν και εξαρταται απο εμας τους μαθητες το αν θα τους αναγνωρισουμε

κατα την γνωμη μου μπορεις να διδαχθεις απο ο,τιδηποτε, και οποιονδηποτε - εξαρταται απο το επιπεδο της αντιληπτικης προσληπτικοτητας σου

quote:

---

2.οι συνοδοιποροι μεσα στο ταγμα, εχουν κοινα ενδιαφεροντα και επιπλεον αλληλο-ενισχυουν την διαθεση να συνεχισουν την προσπαθεια.

---

τα "ταγματα" προερχονται απο τις ασκητικες ομαδες

στις "σχολες" ή μοναστηρια (ανεξαρτητως θρησκειας) που οντως ασκουσαν διαλογισμο και προωθουσαν την εσωτερικη αναζητηση, η απομονωση ηταν σημαντικος παραγοντας

αν και ζουσαν ομαδικα, επεβαλαν τετοιους κανονες και πειθαρχια, ωστε ο καθε ασκητης να νιωθει ΜΟΝΟΣ (καποιοι επαιρναν και ορκο σιωπης) γιατι η επαφη με το Θειον ειναι ΑΤΟΜΙΚΗ υποθεση του καθενος

παραδειγματιζομενη απο αυτα τα "ταγματα" και εκμεταλευομενη την ταση του ανθρωπου για ομαδοποιηση, η Εξουσια δημιουργησε τα δικα της, διαφορων ειδων και τυπων, αναλογως των κοινωνικων συνθηκων καθε χρονικης περιοδου

αυτην την στιγμη διαφημιζονται ενα σωρο νεα "ταγματα" στα "εσωτεριστικα" περιοδικα

κατα την γνωμη μου, η αναγκη να ανηκεις σε μια ομαδα δειχνει ανασφαλεια και δεν συναδει με την εσωτερικη αναζητηση

αλλά αυτη ειναι μονο η γνωμη μου και μπορει να λεω και μαλακιες, ε?

quote:

---

3.Αν εισαι τυχερος και εχεις καλη κριση , πιθανον να συναντησεις καποιο ατομο με πραγματικη γνωση και καλλιεργεια στη θεση του "δασκαλου".

---

αν τον δεις στον δρομο, θα τον αναγνωρισεις σαν δασκαλο?

ακομη κι αν εχει επιλεξει να μοιαζει με αστεγο για να περναει απαρατηρητος? (ποσοι κοιτανε τους αστεγους και τους ζητιανους στα ματια?)

στην Ινδια συναντησα φωτισμενους ανθρωπους να λαμπουν μεσα στα σκουπιδια, βουτηγμενοι σε φτωχεια που δεν μπορουμε να φανταστουμε εμεις στην Ελλαδα και διδασκαν απλως υπαρχοντας

την ιδια στιγμη οι δυτικοι εσωτεριστες στριμωχνονταν να τα ακουμπησουν στα ασραμ των επωνυμων γκουρου με τα χρυσα ρολογια και τις μερσεντες

ειπαμε, ο μαθητης αναγνωριζει και επιλεγει τον δασκαλο

ο πρωτος που εγω αναγνωρισα στην εφηβεια μου, ηταν ενας αστεγος που κοιμοταν κατω απο μια γεφυρα στην γειτονια μου και το καταλαβε αμεσως οτι τον καταλαβα

εκπεμπε τοσο πολυ, που απορουσα γιατι οι ανθρωποι δεν τον αναγνωριζαν - μετα καταλαβα οτι δεν ηθελαν να αποδεχθουν αυτο που βιωναν και δεν τον εβλεπαν οταν τον κοιταζαν - τον σεβονταν υποσυνειδητα, αλλά δεν τον κοιταζαν!

δεν με διδαξε τιποτα προφορικο αλλά μου εδειξε οτι η Πραγματικοτητα δεν περιοριζεται στην πραγματικοτητα, κανοντας μερα μεσημερι σε κεντρικο δρομο αφυσικα πραγματα, οπως να πηδαει απο το ενα πεζοδρομιο στο αλλο ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ

μου διδαξε οτι ειμαι μονος μου στο μονοπατι μου, οτι απο μενα εξαρταται το που θα θελησω να φτασω, ΚΑΙ ΝΑ ΖΩ ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΣΤΙΓΜΗ

quote:

---

Μπορω να παραθεσω και αλλους πιθανους λογους αλλα θα τους παρακαμψω για να παραθεσω τον καθοριστικο νομιζω:
Για μια μεγαλη μεριδα ειναι ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ. Τοσο απλα. Μονοι τους κουραζονται/ απογοητευονται/ μπερδευονται/ ..., ως μελος ομαδας τα καταφερνουν καλυτερα.
Αφου εκεινοι εχουν αποτελεσμα, εγω δεν θα τους αμφισβητησω.

---

αν πεσουν σε υγιεις ομαδες και εχουν αποτελεσματα δεν τους αμφισβητει κανεις

καθε μαθητης και δασκαλος, καθε μαθητης και μονοπατι

quote:

---

quote:
---------------------------------------------------------------------
πως μπορει ενα ατομο να διατηρει την ατομικοτητα του μεσα σε ενα ταγμα?
---------------------------------------------------------------------

Αυτο ειναι το ευκολο.....

---

δεν ειναι ευκολο κοαν?

πες οτι στο εβαζε ο δασκαλος σου στο ζεν με το που μπηκες στο "ταγμα" του μοναστηριου και σου ελεγε "φυγε και ελα με απαντηση"

quote:

---

Ο Diostas βεβαια αναφεροταν σε πιο "λεπτοφυη" προβληματα (οπως ακριβως το εθεσε ο Ingmar33o), για ατομα ηδη προηγμενα πνευματικα.

---

στα λεπτοφυη προβληματα του "εσωτερικου χωρου" εγω κατεταξα την ανεκτονωτη λιμπιντο και το μεγαλο Εγω

για τα χοντροκομενα μιλαμε ηδη

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

κατι ξεχασα (το αϊζενχαουερ που με βασανιζει): εγω διαβαζω ΟΛΟΚΛΗΡΟ το κειμενο πριν απαντησω σε καποιον, κατι που φαινεται και απο τα πολλα κουοτ στα ποστ μου

δευτερο κοαν (δυσκολο, γι αυτο δεν περιμενω απαντηση ): ποσοι αραγε διαβαζουν ολοκληρα τα δικα μου κειμενα πριν μου απαντησουν?

Θεό ονομάζω την αρχή της δημιουργίας.
Περικλείει λοιπόν όλα όσα έγιναν και όλα όσα θα γίνουν.

Θρησκεία είναι η αντίληψη των ανθρώπων για αυτό που δεν μπορούν να εξηγήσουν
Και φέρει τα γνωρίσματα της κάθε φυλής, τοποθεσίας, ηθών, ιστορικής αναγκαιότητας. Η θρησκεία είναι τοπικό φαινόμενο.

Ο δημιουργός δεν έχει τόπο και δεν μπορεί να γίνει αντιληπτός με θεωρίες που αρμόζουν στο φθαρτό, το πεπερασμένο.

Η υγιής πίστη είναι η συνείδηση που έδωσε η δημιουργός αρχή σε κάθε ον έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται την ύπαρξή της.
Η λανθασμένη πίστη είναι η «περιορισμένη τοπική αντίλήψη περί θεού» η οποία αρχή και τέλος έχει στα όντα που τη δημιούργησαν.

Η αντίληψη ότι υπάρχουμε από ένα τίποτα, είμαστε τ ίποτα και στο τίποτα θα σβήσουμε κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να είναι ορθή, από το γεγονός ότι δεν θα υπήρχε κανένας απολύτος λόγοςνα έχουμε συναίσθηση της ύπαρξής μας αν αυτή δεν χρησίμευε σε κάτι, αν δεν υπήρχε κάποιος ουσιαστικός λόγος ώστε να έχουμε αυτή τη γνώση...

Το ότι αναζητώ την αλήθεια είναι μια απόδειξη ότι η αλήθεια υπάρχει και θέλει να γίνει γνωστή, και έχουν δημιουργηθεί τέτοιοι μηχανισμοί επάνω μας ώστε να θέλουμε να την ανακαλύψουμε.

Δεν υπήρχε κανένας λόγος να κάνει τόση σπατάλη η φύση να δημιουργήσει ένα νοήμων ον για το τίποτα.

Το να προσπαθούμε να εξηγήσουμε με «πεπερασμένους όρους» κάτι το οποίο δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό σε ανθρώπινα επίπεδα γνώσης οδηγεί συνεχώς σε αδιέξοδα και κατά συνέπεια είναι φυσικό, πολλές φορές σε άρνηση.

Το να πιστεύουμε επίσης κάτι πάλι «με πεπερασμένους όρους» προσαρμόζοντάς το άπειρο στις ανθρώπινες εμπειρίες και αντιλήψεις μας είναι στείρο.

Για να αντιληφθώ τον θεό πρέπει να γίνω θεός.
Για να αντιληφθώ τον άνθρωπο πρέπει να γίνω άνθρωπος.

Οταν λοιπόν λειτουργώ σε ανθρώπινα όρια είναι αδύνατον να εξηγήσω το θεικό
Οταν έχω φθάσει να είμαι θεός αυτόματα δεν είμαι πλεον αντιληπτός από τον άνθρωπο.

Το μόνιμο πρόβλημα λοιπόν στον χώρο της εσωτερικής αναζήτησης είναι πως θα γίνει αντιληπτό στα ανθρώπινα όρια αυτό που δεν έχει όρια.

Οι «δάσκαλοι» εφόσον είναι άνθρωποι «εξηγούν» τα γεγονότα με τις δικές τους «ανθρώπινες αντιλήψεις»

Εφόσον είναι θεοί «δεν βρίσκονται ανάμεσά μας»

Δάσκαλος λοιπόν είναι ένας άνθρωπος «πιο φωτισμένος» από άλλους.
Η φώτιση όμως δεν είναι σωματικό ταλέντο ούτε έχει να κάνει με το αν κάποιος ανήκει σε κάποιο τάγμα , σχολή, εκκλησία ή ότι άλλο.

Φυσικά κάθε οπαδός μιας θρησκείας θα πει ότι ακριβώς αυτή είναι η φώτιση.
Γιατί κάθε θρησκεία έχει αναπτύξει μηχανισμούς τους οποίους όπως η ίδια ισχυρίζεται αν κάποιος ακολουθήσει θα δει το φως! Και οι μηχανισμοί της αυτοί έχουν «καθορισθεί» από τους προφήτες της οι οποίοι για κάποιο λόγο επιλέχθηκαν για να εξηγήσουν τα ανεξήγητα στους υπόλοιπους...

Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι όλα «έχουν μοιρασθεί» «καθορισθεί» και δεν υπάρχουν περιθώρια για καινοτομίες και αλλαγές, ούτε για νέους εντελώς διαφορετικών αντιλήψεων προφήτες. Δηλαδή η θρησκεία, το τάγμα, η σχολή κατεβάζουν και αυτές με τη σειρά τους σε «καθορισμένες συντεταγμένες» το άπειρο.

Και τώρα μετά από αυτές τις , συγχωρήστε με, πολυλογίες μου, θέτω το ερώτημα κάποιος εκτός όλων αυτών των «καθορισμένων» μόνος, μακριά από κάθε βιβλίο, σχολή, ενημέρωση, κλπ μπορεί να βρει το δικό του «εσωτερικό» δρόμο?

Μπορεί να πλησιάσει το άπειρο ένας απλός καθημερινός άνθρωπος και να μην χρειαστεί κιόλας ούτε να το αναφέρει ούτε να το σχολιάσει ούτε να το θέσει υπό έλεγχο για την ορθότητά του? Απλά να γνωρίσει την αλήθεια και να ξέρει ότι αυτή είναι πέρα από όλους και όλα.

Η φώτιση τελικά είναι κάτι που έρχεται από άνωθεν και κατ’επιλογή συγκεκριμένων ανθρώπων ή είναι σε όλους μέσα και δεν υπάρχει καμμιά ανάγκη έξωθεν βοηθείας?

Μήπως τελικά , η εσωτερική αναζήτηση, για να μπει στη σωστή της διάσταση είναι όντως ένα «απόλυτα μοναχικό μονοπάτι» που για να το διαβεί κάποιος απλά πρέπει να αφουγκραστεί την γνώση που ήδη υπάρχει μέσα του, που από πάντα υπήρχε και που για πάντα θα υπάρξει?

Από όσα έγραψε ο φίλος jonniebegood θέλω να σταθώ σε αυτό γιατί μου θύμισε κάτι πολύ παλιό και γνώριμο...

quote:

---

ο πρωτος που εγω αναγνωρισα στην εφηβεια μου, ηταν ενας αστεγος που κοιμοταν κατω απο μια γεφυρα στην γειτονια μου και το καταλαβε αμεσως οτι τον καταλαβα

---

vasiliskos

Η υγιής πίστη είναι η συνείδηση που έδωσε η δημιουργός αρχή σε κάθε ον έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται την ύπαρξή της.

Η λανθασμένη πίστη είναι η «περιορισμένη τοπική αντίλήψη περί θεού» η οποία αρχή και τέλος έχει στα όντα που τη δημιούργησαν.

Το να προσπαθούμε να εξηγήσουμε με «πεπερασμένους όρους» κάτι το οποίο δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό σε ανθρώπινα επίπεδα γνώσης οδηγεί συνεχώς σε αδιέξοδα και κατά συνέπεια είναι φυσικό, πολλές φορές σε άρνηση.

Το να πιστεύουμε επίσης κάτι πάλι «με πεπερασμένους όρους» προσαρμόζοντάς το άπειρο στις ανθρώπινες εμπειρίες και αντιλήψεις μας είναι στείρο.

Το μόνιμο πρόβλημα λοιπόν στον χώρο της εσωτερικής αναζήτησης είναι πως θα γίνει αντιληπτό στα ανθρώπινα όρια αυτό που δεν έχει όρια.

εγραψες!!!

Η φώτιση όμως δεν είναι σωματικό ταλέντο ούτε έχει να κάνει με το αν κάποιος ανήκει σε κάποιο τάγμα, σχολή, εκκλησία ή ότι άλλο.

Και τώρα μετά από αυτές τις, συγχωρήστε με, πολυλογίες μου, θέτω το ερώτημα κάποιος εκτός όλων αυτών των «καθορισμένων» μόνος, μακριά από κάθε βιβλίο, σχολή, ενημέρωση, κλπ μπορεί να βρει το δικό του «εσωτερικό» δρόμο?

Μπορεί να πλησιάσει το άπειρο ένας απλός καθημερινός άνθρωπος και να μην χρειαστεί κιόλας ούτε να το αναφέρει ούτε να το σχολιάσει ούτε να το θέσει υπό έλεγχο για την ορθότητά του? Απλά να γνωρίσει την αλήθεια και να ξέρει ότι αυτή είναι πέρα από όλους και όλα.

εγω λεω ναι, εννοειται

Μήπως τελικά, η εσωτερική αναζήτηση, για να μπει στη σωστή της διάσταση είναι όντως ένα «απόλυτα μοναχικό μονοπάτι» που για να το διαβεί κάποιος απλά πρέπει να αφουγκραστεί την γνώση που ήδη υπάρχει μέσα του, που από πάντα υπήρχε και που για πάντα θα υπάρξει?

σορυ που το πετσοκοψα το κειμενο σου - απλα ηθελα να δωσω εμφαση σε ορισμενα σημεια του

Κάποτε περιφερόμουν ασκόπως στα σοκάκια μιας πόλης και κάθισα να ξεκουραστώ σ’ένα παγκάκι. Δίπλα καθόταν ένας γέρος ντυμένος με ρούχα κουρελιάρικα και τάιζε μ’ένα κομμάτι ψωμί που είχε περιστέρια. Μόλις κάθησα δίπλα του μου λέει «καλώς την κι ας άργησε» Τον κοιτώ παράξενα και λέω σε μένα μιλάτε? « Σε σένα, γιατί βλέπω ότι τελικά μαζευτήκαμε όλοι πάλι εδώ κάτω σιγά σιγά» Σκέφτηκα πωπω έχει πιει πολύ ο γεροντάκος οπότε συνεχίζει « γιατί με κοιτάζεις παραξενεμένη βασιλική ?» Εκεί μένω κάγεκλο και ψιθυρίζω ένα ... μα πως? Και απαντά «πως το ξέρω? Δεν είναι δύσκολο είμαι σχεδόν μισότυφλος άρα μπορώ και βλέπω». «Κάνε κι εσύ το ίδιο να δεις τι όμορφα που είναι Βασιλική αν και είμαι βέβαιος ότι αργά ή γρήγορα θα το κάνεις»...

εχω την εντυπωση οτι εχεις αρχισει να βλεπεις ηδη

Ο βασιλίσκος!

quote:

---

εγω ρωτησα ειναι προβλημα του εσωτερικου χωρου "το αν δεν υπαρχει συνάφεια μεταξύ της εσωτερικής φιλοσοφίας ενός πυροβολημενου ατόμου(σε κάθε επίπεδο)με την στάση ζωής και την καθημερινοτητά του"

εμενα για παραδειγμα με προβληματιζει αν υπαρξει συναφεια...

---

Και εγω σου απαντησα οτι συνηθως στα "πυροβολημενα" ατομα υπαρχει αμεση συναφεια μεταξυ ιδεων και πραξεων.
Οι ποταπες ιδεολογιες ειναι ευκολο να ενταχτουν στον τροπο δρασης των ατομων ετσι οπως ειναι οργανωμενη η καθημερινοτητα και η ψυχοσυνθεση μας.

Εκτος βεβαια αν αναφερεσαι σε ακραιες περιπτωσεις "πυροβολημενων", οπως π.χ. ο τυπος που εριχνε βιτριολι στα ποδια των γυναικων που φορουσαν μινι. Μια τετοια νοσηρη ιδεολογια δεν μπορει να γινει πραξη για πολυ , γιατι θα το κανεις μια -δυο , μετα θα σου φορεσουν εκεινο το ωραιο το ασπρο το φορεματακι που δενουν πισω τα χερακια και θα σε πανε σε ενα μερος που θα γνωρισεις δυο-τρεις Ναπολεοντες και μερικους Χιτλερ. Αρα η "ιδεολογια" του ειναι αναγκασμενη να μεινει σε θεωρητικο επιπεδο.

quote:

---

απλα μεγαλες λεξεις θαλεγα...

η Αληθεια της φιλοσοφιας βρισκεται στην απλοτητα, στην ασημαντοτητα, στην ροη με την Φυση

---

Το προβλημα δεν ειναι που βρισκεται η Αληθεια. Αλλωστε αυτο ειναι αοριστο και υποκειμενικο.

Το προβλημα ειναι πως ο,τι θεωρει ο καθενας "αρετη" (και αναφερομαι στα "υψηλα" και στα δυσκολα ιδανικα, τα ποταπα αναφερθηκα παραπανω), σπανιως μπαινει στην διαδικασια να το εφαρμοζει στην πραξη.

quote:

---

δεν υπαρχουν δασκαλοι, υπαρχουν ΜΟΝΟ μαθητες

ο μαθητης που μεταδιδει επιτυχημενα το επιπεδο συνειδητοτητας του σε καποιον αλλον "διδασκοντας" τον, εμπεδωνει τις γνωσεις του και προχωραει παραπερα

---

Με τη δικη σου λογικη, κανεις δεν αξιζει τον χαρακτηρισμο "δασκαλος".
Η δασκαλα που ειχαμε στο δημοτικο δεν ηταν "δασκαλα", απλως μια "μαθητρια" με περισσοτερες γνωσεις απο μας (τοτε!). Ο καθηγητης μου ο Τασσιος δεν ειναι "δασκαλος", απλως ενας "μαθητης" με "λιγες" ( ε, δυο-τρια διδακτορικα εχει, 35 ετη εμπειρια στη διδασκαλια Θερμοδυναμικης, καμια εκατοστη δημοσιευσεις, σιγα τα ωα!) περισσοτερες γνωσεις απο μενα!

Αλλα πως λεγεται αυτος που διδασκει αραγε;

Ενδιαφερουσα η αποψη σου για την χρηση της λεξης "δασκαλος" αλλα αν θες να το δουμε και ετυμολογικα και γλωσσολογικα και ισια και αναποδα και... και...

Οπως και να εχει, οι ολοι μας εχουμε υιοθετησει τον ρολο του μαθητη για μεγαλες περιοδους της ζωης μας, με σκοπο να λαβουμε γνωση. Ετσι ειναι πολυ πιο ευκολο και οικειο να λαβουμε γνωση μια ακομα φορα, μεσω αυτης της ιδιοτητας.

quote:

---

και αυτοι οι "δασκαλοι" ειναι μοναχικοι τυποι, δεν βαζουν διαφημισεις, ουτε ανοιγουν αλυσιδα "σχολων" - απλα υπαρχουν και εξαρταται απο εμας τους μαθητες το αν θα τους αναγνωρισουμε

κατα την γνωμη μου μπορεις να διδαχθεις απο ο,τιδηποτε, και οποιονδηποτε - εξαρταται απο το επιπεδο της αντιληπτικης προσληπτικοτητας σου

---

Στο πρωτο θα συμφωνησω.

Στο δευτερο θα διαφωνησω.
Δεν μπορεις να διδαχτεις τιποτα απο τους μισαλλοδοξους και αδιαλλακτους ανθρωπους, τους κατ'επιφαση φιλοσοφους ή επιστημονες, που αρκουνται στην κεκτημενη γνωση, δεν εχουν διαθεση να πειραματιστουν και αναθεματιζουν οτιδηποτε δεν συναδει με την στειρα κοσμοθεωρια τους.
Το μονο που ισως μπορεις να διδακτεις απο αυτους, ειναι να προσεχεις τις παρεες σου.

quote:

---

τα "ταγματα" προερχονται απο τις ασκητικες ομαδες

στις "σχολες" ή μοναστηρια (ανεξαρτητως θρησκειας) που οντως ασκουσαν διαλογισμο και προωθουσαν την εσωτερικη αναζητηση, η απομονωση ηταν σημαντικος παραγοντας

---

Οσο παλια ειναι η υπαρξη των ασκητικων ομαδων αλλο τοσο ειναι και των ταγματων. Ισως εχουν παρεμφερη δομη και οργανωση αλλα δεν ταυτιζονται.

Ομως ακομα και στις "ασκητικες ομαδες" ζουσαν ομαδικα οπως και εσυ ειπες.
Η απομονωση ηταν ενα μονο τμημα της ζωης τους, οχι ολοκληρη. Αρα ειναι προφανες οτι η ομαδικη ζωη προωθουσε τον στοχο τους, οπως τον στοχο τους προωθουσε και η απομονωση επισης.

Δεν ειναι τυχαιο οτι οι ερημητες ειναι μειοψηφια.

quote:

---

αν και ζουσαν ομαδικα, επεβαλαν τετοιους κανονες και πειθαρχια, ωστε ο καθε ασκητης να νιωθει ΜΟΝΟΣ (καποιοι επαιρναν και ορκο σιωπης) γιατι η επαφη με το Θειον ειναι ΑΤΟΜΙΚΗ υποθεση του καθενος

---

"Η επαφη με το θειο ειναι ΑΤΟΜΙΚΗ υποθεση", αλλα η πορεια μεχρι εκει για καποιους ειναι οφελιμο να ειναι ΟΜΑΔΙΚΗ υποθεση.

quote:

---

παραδειγματιζομενη απο αυτα τα "ταγματα" και εκμεταλευομενη την ταση του ανθρωπου για ομαδοποιηση, η Εξουσια δημιουργησε τα δικα της, διαφορων ειδων και τυπων, αναλογως των κοινωνικων συνθηκων καθε χρονικης περιοδου

αυτην την στιγμη διαφημιζονται ενα σωρο νεα "ταγματα" στα "εσωτεριστικα" περιοδικα

---

Ολες μας οι αναγκες γινονται αντικειμενο εκμεταλλευσης απο επιτηδειους. (ναι...ναι...ολες... )
Αυτο δεν σημαινει ομως οτι οσοι διατιθενται να ικανοποιησουν τις αναγκες μας ειναι επιτηδειοι.

Για αυτο ειναι σημαντικη η ικανοτητα κρισης.

quote:

---

κατα την γνωμη μου, η αναγκη να ανηκεις σε μια ομαδα δειχνει ανασφαλεια και δεν συναδει με την εσωτερικη αναζητηση

αλλά αυτη ειναι μονο η γνωμη μου και μπορει να λεω και μαλακιες, ε?

---

Συ ειπας.

quote:

---

αν τον δεις στον δρομο, θα τον αναγνωρισεις σαν δασκαλο?

ακομη κι αν εχει επιλεξει να μοιαζει με αστεγο για να περναει απαρατηρητος? (ποσοι κοιτανε τους αστεγους και τους ζητιανους στα ματια?)

---

Δεν νομιζω οτι χρειαζεται να εχεις καποιου ειδους 6ης αισθησης για να βρεις το "δασκαλο".

Οπως δεν μπορεις να ξερεις με μια ματια ποιος ανθρωπος ειναι αξιολογος και ποιος οχι, ετσι για να αναγνωρισεις τον πραγματικο "δασκαλο" πρεπει πρωτα να τον συναναστραφεις.

quote:

---

ειπαμε, ο μαθητης αναγνωριζει και επιλεγει τον δασκαλο

ο πρωτος που εγω αναγνωρισα στην εφηβεια μου, ηταν ενας αστεγος που κοιμοταν κατω απο μια γεφυρα στην γειτονια μου και το καταλαβε αμεσως οτι τον καταλαβα

---

Ο μαθητης αναγνωριζει το δασκαλο και ο δασκαλος αναγνωριζει τον μαθητη. Υπαρχει αμοιβαια ελξη αποψεων και ιδεων.

Δυστυχως ειμαστε προκατειλημμενοι και αναγνωριζουμε το δασκαλο εκει που περιμενουμε οτι θα ειναι. Ακομα και αν, βαυκαλιζομενοι, θεωρουμε οτι καναμε μια μοναδικη ανακαλυψη , ημασταν ασυνειδητα προσανατολισμενοι.

Ισως ομως ακομα και σε αυτο να υπαρχει κατι το μεταφυσικο.

quote:

---

δεν με διδαξε τιποτα προφορικο αλλά μου εδειξε οτι η Πραγματικοτητα δεν περιοριζεται στην πραγματικοτητα, κανοντας μερα μεσημερι σε κεντρικο δρομο αφυσικα πραγματα, οπως να πηδαει απο το ενα πεζοδρομιο στο αλλο ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ

---

Ειχα καποια σχολια , αλλα μαλλον ειναι πολυ υποκειμενικο και προσωπικο βιωμα για να σχολιαστει.

quote:

---

πες οτι στο εβαζε ο δασκαλος σου στο ζεν με το που μπηκες στο "ταγμα" του μοναστηριου και σου ελεγε "φυγε και ελα με απαντηση"

---

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ και θα ειχαμε και ΔΑΣΚΑΛΟ του ζεν? ΜΕΙΚΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ?
Ενδιαφερον ....

quote:

---

στα λεπτοφυη προβληματα του "εσωτερικου χωρου" εγω κατεταξα την ανεκτονωτη λιμπιντο και το μεγαλο Εγω

για τα χοντροκομενα μιλαμε ηδη

---

Εγω ανεφερθηκα στα προβληματα που εθεσε ο Diostas, οχι σε αυτα που αναφερθηκε ο Τζονυ.

quote:

---

ποσοι αραγε διαβαζουν ολοκληρα τα δικα μου κειμενα πριν μου απαντησουν?

---

Αυτο μαλλον πρεπει να μπει σε γκαλοπ.

"Dangers of a real & concrete nature"

Those who attend respectable spiritualist
Many can be easily intrigued by a promise
The obtaining of power
For the real secrets

Starts like a rather intriguing affair
The thin end of the wedge
Promised revelations of higher mysteries
Hypnotized and dominated

A few ones survive to achieve the rank
And used only for obscenities
They soon degenerate into physical
And moral wrecks

Many of them end up as suicides
And all those who are rescued
Always prove useless...

_________________________

Tότενες το μαύρο φίδι
το διπλό του το γλωσσίδι
πίσω από την αστοιβιά
βγάζει και κουνάει με βιά:

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr