Καταρχήν γεια σε όλους σας! Δεν ήξερα που να έγραφα αυτό που ο πατέρας μου είπε σε μένα σήμερα και γι’ αυτό αποφάσισα να ανοίξω αυτό το νέο θέμα και ζητώ συγνώμη αν έπρεπε να γράψω κάπου αλλού την εμπειρία αυτή μα δεν ήξερα που να την κατατάξω...Λοιπόν ο πατέρας μου είναι γιατρός και συγκεκριμένα καρδιολόγος- παθολόγος. Μια φορά του είχαν φέρει μια γιαγιά που ήταν πολύ άρρωστη και όλοι οι γιατροί και οι νοσοκόμοι έλεγαν πως ήταν θέμα χρόνου η γιαγιά να πεθάνει...τελοσπάντων την γιαγιά αυτή την είχε αναλάβει ο πατέρας μου και παρακολουθούσε την κατάστασή της που σε γενικές γραμμές ήταν πού άσχημη...Μια μέρα είχαν φωνάξει τον πατέρα μου επείγον γιατί η γιαγιά είχε επιπλοκές. Ο πατέρας μου πήγε και σκεφτόταν τι φάρμακα έπρεπε να δώσει στην γιαγιά όταν ξαφνικά η γιαγιά παθαίνει ανακοπή και κινδύνευε να την χάσουν...Ο πατέρας μου φώναζε να του φέρουν τα σωστά μηχανήματα για να σώσει την γιαγιά και όταν είδε πως οι νοσοκόμοι αργούσαν επικίνδυνα αποφάσισε να κάνει με τα χέρια του μαλάξεις έτσι ώστε να την επαναφέρει... Βάζει τα χέρια του λοιπόν στον θώρακα της γιαγιάς και αρχίζει με ρυθμό να προσπαθεί να την επαναφέρει όταν ξαφνικά νιώθει πως κάποιος του παίρνει τα χέρια και του τα ανοίγει...σταματά για κλάσματα δευτερολέπτου...ξαναβάζει τα χέρια στη σωστή θέση και ξεκίνα μα αυτό ξανά συμβαίνει! Και ξανανιώθει ότι κάποιος του ανοίγει τα χέρια και πάλι σταματά και τα ξαναβάζει στη σωστή θέση και αυτό όμως γίνετε και για 3η φορά με την διαφορά ότι την 3η φορά νιώθει πως κρατά την καρδιά της γιαγιάς στα χέρια του...!!! Ένιωθε το βάρος της την υφή και το μέγεθος μιας καρδιάς!!! Όταν ξαφνικά σαν να τον παρακινούσε κάτι άρχισε να ανοιγοκλείνει τα χέρια του και ένιωθε πως έκανε μαλάξεις στην ίδια την καρδιά της γιαγιάς ενώ στην πραγματικότητα ούτε που την άγγιζε!!! Τότε ξαφνικά η γιαγιά επανήλθε!!! Ο πατέρας μου περιττό να σας πω πως έπαθε την πλάκα της ζωής του ενώ δεν το’ πε σε κανέναν γιατί θα τον περνούσαν για τρελό αφού όταν συνέβηκε όλο αυτό ήταν μόνος στο δωμάτιο...το’ πε μόνο στην μητέρα μου εκείνη την μέρα ! τα σχόλια δικά σας....
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας
Με σεβασμό στη λέξη αγάπη...
Με αγάπη
FeLiSiTy
και πάλι συγνώμη αν έκανα λάθος για το άνοιγμα του νέου τοπικ
Ας ζήσουμε όλοι το όνειρό που ο καθένας μόνος του θα διαλέξει και δε θα του το επιβάλει ΚΑΝΕΙΣ!Και αν το πιστέψουμε κάποτε θα γίνει πραγματικότητα....Εστω και αν αργήσει λίγο...