Η πολλαπλά προβαλλόμενη θεωρία της «κλιματολογικής καταστροφής» αποδίδει τα αιτία της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη μας, στο «φαινόμενο του Θερμοκηπίου» και κρίνει «ένοχο» το διοξείδιο του άνθρακα (CO2). Ο δε τρόπος παρουσίασης του θέματος αφήνει να εννοηθεί, πως τόσο το φαινόμενο του Θερμοκηπίου, όσο και η συμβολή του CO2 στην άνοδο της θερμοκρασίας, αποτελούν ομόφωνα πορίσματα της επιστημονικής κοινότητας. Είναι όμως έτσι;

[Επειδή σε αυτή την, κατά πως φαίνεται παρακάτω, επιστημονικά αμφισβητούμενη θέση, βασίζεται η περιβαλλοντική πολιτική τόσο των εκάστοτε κρατών (π.χ. Συνθήκη του Κιότο και δεσμεύσεις που απορρέουν από αυτή), όσο και των διαφόρων οικολογικών οργανώσεων του μεγέθους της Greenpeace, αξίζει να δούμε τι λένε σχετικά επιστήμονες, οι οποίοι δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ, μολονότι προσφέρουν πλούσια βιβλιογραφία και σημαντικό ερευνητικό έργο.]

Σίγουρα θα ξαφνιαζόσασταν, όπως ξαφνιάστηκα και η ίδια, αν σας έλεγα, πως η μέχρι τώρα έρευνα μου δείχνει, πως η πλειοψηφία των επιστημόνων διεθνώς απορρίπτει την ίδια τη θεωρία του Φαινομένου του Θερμοκηπίου, αποκαλώντας τη… μύθο.
Συγκεκριμένα:
· Δημοσκόπηση στις ΗΠΑ έδειξε, πως μόνο ένα 17% των Μετεωρολόγων και Γεωφυσικών πιστεύει πως η άνοδος της θερμοκρασίας οφείλεται στις εκπομπές των λεγόμενων αερίων του θερμοκηπίου.

· Ο γερμανός μετεωρολόγος και κοινωνιολόγος Dr. Wolfgang Thuene,
χαρακτηρίζει «απάτη» τη συγκεκριμένη θεωρία και εξηγεί επιπλέον, πως το CO2 και το μεθάνιο δεν είναι «αέρια του θερμοκηπίου», ο άνθρωπος δεν είναι «δολοφόνος του κλίματος» και η «κλιματολογική καταστροφή είναι παραδοξολογία».

· Ο επίσης γερμανός μετεωρολόγος Dr Gerd-Rainer Weber, το 1995 έγραφε: “το φαινόμενο του θερμοκηπίου υπάρχει μόνο στη φαντασία των πολιτικών, κάποιων συγγραφέων και στις εισηγήσεις «κατά παραγγελία» ερευνών. Όχι όμως στη Φυσική.»

· Ο James Spann, ο διασημότερος Κλιματολόγος της αμερικανικής τηλεόρασης, ανέφερε σχετικά: «Είμαι στο χώρο της εφαρμοσμένης κλιματολογίας από το 1978 και γνωρίζω δεκάδες Μετεωρολόγους σε όλη τη χώρα… Δεν γνωρίζω ούτε ένα Μετεωρολόγο στο χώρο της τηλεόρασης, που να πιστεύει έστω και λίγο στην υστερία της παγκόσμιας υπερθέρμανσης.(…) Εκατομμύρια δολάρια ρέουν όμως στις τσέπες όσων «επιβιβάζονται» στο τρένο της παγκόσμιας υπερθέρμανσης».

· Περισσότεροι από 40 επιστήμονες διεθνούς φήμης έγραφαν το 2006 στο London Telegraph εξηγώντας, πως δεν είναι πεπεισμένοι για την «υπερθέρμανση» του πλανήτη.

· Ο Timothy Bell, τέως καθηγητής κλιματολογίας στον Καναδά, Δρ. του πανεπιστημίου του Λονδίνου και του Winnipeg, έλεγε πρόσφατα:
“Η παγκόσμια υπερθέρμανση, όπως τη γνωρίζουμε, δεν υπάρχει.
Και δεν είμαι ο μόνος που ανοίγει τα μάτια των ανθρώπων σχετικά με την αλήθεια. Αλλά λίγοι με ακούν, μολονότι υπήρξα ένας από τους πρώτους διδάκτορες κλιματολογίας στον Καναδά και διαθέτω σημαντικό υπόβαθρο στην κλιματολογία και ιδιαίτερα στην ανακατασκευή του ιστορικού κλίματος…Αλλά για κάποιο λόγο, στην ουσία για πολλούς, η ανθρωπότητα δεν ακούει. …Αυτή είναι η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία της επιστήμης. Αυτό αποδεικνύει, πως η πλειοψηφούσα γνώμη δεν αποτελεί κατ’ ανάγκη επιστημονικό δεδομένο. Αυτά που έζησα προσωπικά τα τελευταία χρόνια, μου επιτρέπουν να καταλάβω γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι αποφασίζουν να μην λένε την αλήθεια: Η σιγουριά για την θέση εργασίας και ο φόβος της αντεκδίκησης.»

Οι οπαδοί της θεωρίας του «Φαινομένου του Θερμοκηπίου», ισχυρίζονται, πως το CO2 παρεμποδίζει την διαφυγή της θερμότητας στο διάστημα,
στο ύψος των 6χλμ περίπου, όπου την ανακλά πίσω στη Γη.
Κατ’ αυτό τον τρόπο λένε πως εγκλωβίζεται θερμότητα στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, όπως θα συνέβαινε μέσα σε ένα θερμοκήπιο, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε τώρα σε υπερθέρμανση.

Ακούγεται λογικό, όμως στα θερμοκήπια η θερμότητα δεν οφείλετε στις ιδιότητες αντανάκλασης του γυαλιού, αλλά στον κακό αερισμό του χώρου. Εάν εισαγόταν ψυχρότερος αέρας σ’ ένα θερμοκήπιο, η θερμοκρασία θα προσαρμοζόταν σε αυτή του περιβάλλοντος.

Για τον πλανήτη μας δεν τίθεται βέβαια θέμα έλλειψης αερισμού. Κανένα σώμα, το οποίο ακτινοβολεί ακατάπαυστα ενέργεια προς τα έξω –όπως η Γη- δεν μπορεί να θερμανθεί από μόνο του ή να ανεβάσει τη μέση θερμοκρασία του μέσα σε ένα ψυχρότερο περιβάλλον. Κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με βασικούς νόμους της Θερμοδυναμικής.

ΑΘΩΟ ΤΟ CO2-
καταρρίπτεται το «ανθρωπογενές» της «υπερ»θέρμανσης

Ακόμη και να δεχόμασταν ως πιθανή την άνοδο της θερμοκρασίας εξ’ αιτίας μιας ατμοσφαιρικής αντανάκλασης, δεν μπορεί να οφείλεται αυτή στο CO2, αφού το συγκεκριμένο αέριο αποτελεί μονάχα το 0,0035% της ατμόσφαιρας.
Δηλαδή: στα 3000 περίπου μόρια αέρα, μόλις ένα μόριο, είναι μόριο CO2. Και αυτό το ένα μόριο, δεν είναι απαραίτητο να είναι προϊόν ανθρώπινης δράσης, αφού το 97% περίπου, το παράγει η ίδια η φύση.

Ποιοι «ρυπαίνουν» την ατμόσφαιρα με διοξειδίο του άνθρακα;

· Κατά 44% (περ. 90 γιγατόνοι) οι ωκεανοί
· Κατά 29% (περ. 59 γιγατόνοι) η δράση μικροοργανισμών στο έδαφος
· Κατά 24% (περ. 50 γιγατόνοι) η αναπνοή των έμβιων οργανισμών
· και μόλις κατά 3% (5,5 gt) περίπου οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Με την προϋπόθεση βέβαια να μην εκραγεί κάποιο ηφαίστειο...

Γιατί για να εκπέμψει η ανθρωπότητα τόση ποσότητα CO2, όση π.χ. μία έκρηξη του St. Helen, θα έπρεπε όλοι ανεξαιρέτως για τρία χρόνια να οδηγούμε αυτοκίνητο και να θερμαίνουμε το χώρο μας…

Αναρωτιέμαι λοιπόν πως συμβαδίζει η κατασπατάληση δημοσίων χρημάτων σε πολιτικές που αφορούν τον περιορισμό του «ανθρωπογενούς» CO2, με τα παραπάνω στοιχεία που δείχνουν, πως η ανθρώπινη δραστηριότητα προσθέτει μόλις 2 έως 4 μόρια διοξειδίου του άνθρακα ανά 300.000 μόρια αέρα.
Υπάρχει περίπτωση αυτή η μηδαμινή ποσότητα να είναι ικανή να επιφέρει «υπερθέρμανση», ακόμη και αν υπάρχει «φαινόμενο του θερμοκηπίου»;

Επιπλέον οι αναλύσεις σε πυρήνες πάγου έδειξαν δραματικές αυξομειώσεις CO2 και στο πολύ μακρινό παρελθόν –600.000 χρόνια πριν- όταν δεν υπήρχε καν η περίπτωση ανθρώπινης μεσολάβησης.

Οι καμπύλες αυτών των διακυμάνσεων εμφανίζουν πράγματι μια στενή σχέση ανάμεσα στις αυξομειώσεις της θερμοκρασίας και τις αυξομειώσεις του CO2.
Μόνο που αντίθετα από την προβαλλόμενη γνώμη, επιστήμονες επισημαίνουν, πως οι αλλαγές στις τιμές του CO2 απλά ακολουθούν τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και δεν τις προκαλούν.
Συγκεκριμένα λένε, πως όταν αυξάνεται η θερμοκρασία ακολουθεί, σε απόσταση 6 μηνών, μία άνοδος του CO2. Επίσης διαπίστωσαν, πως οι αυξομειώσεις μοιάζει να ακολουθούν ένα κύκλο που επαναλαμβάνεται ανά 800-1000 έτη…

Είναι όμως τόσο δραματικό το γεγονός της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη μας, όπως θέλουν να το παρουσιάζουν;

Τολμώ να πω πως όχι, αφού γνωρίζουμε, πως τα τελευταία 1000 χρόνια η θερμοκρασία στον πλανήτη μας έφτασε και ξεπέρασε τη σημερινή θερμοκρασία τουλάχιστον 10 φορές, χωρίς να έχουν προκύψει μόνιμες απειλές για τα οικοσυστήματα που φιλοξενεί. Όπως δεν απειλήθηκε και το ανθρώπινο είδος …

Επίσης είναι γνωστό, πως δε μιλάμε για ομοιόμορφη άνοδο της θερμοκρασίας, αφού σε πολλές περιοχές του πλανήτη σημειώνεται μείωση της θερμοκρασίας, όπως π.χ. στην περιοχή Mc Murdo του νότιου πόλου, που τα τελευταία 35 έτη ψύχεται χαρακτηριστικά. (Κατά ορισμένους επιστήμονες η αιτία βρίσκεται στην μετατόπιση της γωνίας κλίσης που προβάλλει η Γη στον ήλιο.)

Πολλοί κλιματολόγοι όμως, επιμένουν να χρησιμοποιούν σαν αφετηρία για τις μετρήσεις τους το έτος 1860, το τέλος δηλαδή της λεγόμενης μικρής παγετώδους περιόδου. Αυτός ο περιορισμός μεταβάλλει δραματικά τα αποτελέσματα, καθώς δεν περιλαμβάνει την θερμή περίοδο του μεσαίωνα, κατά την οποία είχαν συρρικνωθεί και πάλι οι παγετώνες της Γροιλανδίας, καθιστώντας την κατοικήσιμη. Οι Κέλτες κάτοικοι της–στους οποίους οφείλεται το σημερινό της όνομα: Greenland=«Πράσινη χώρα» καλλιεργούσαν ακόμη και αμπέλια στην περιοχή!

Ακόμη όμως και με αυτή την αφετηρία μέτρησης, η μεγαλύτερη μόνιμη άνοδος της θερμοκρασίας έλαβε χώρα πριν το 1940, δηλαδή πολύ πριν εκπέμψει ο άνθρωπος χιλιάδες τόνους CO2 με τις δραστηριότητες του…

Τα περισσότερα από τα καταστροφολογικά δημοσιεύματα στηρίζονται στα περιβόητα πορίσματα του IPCC, του Διακυβερνητικού Οργάνου Κλιματολογικών Αλλαγών των Ηνωμένων Εθνών. Πέρα από το γεγονός πως το συγκεκριμένο συμβούλιο δεν αποτελεί επιστημονικό, αλλά πολιτικό όργανο, τα πορίσματα του βασίζονται στη γνωστή γραφική απεικόνιση Hockey Stick (μπαστούνι Χόκεϊ). Η απεικόνιση αυτή εσφαλμένα παρουσιάζει τη σημερινή άνοδο της θερμοκρασίας ως μοναδικό γεγονός της τελευταίας χιλιετίας, αφού δεν εμφανίζει ένδειξη για την θερμή περίοδο του μεσαίωνα.
Παρ’ όλ’ αυτά ειδικοί και μη, συνεχίζουν να αναμεταδίδουν άκριτα τα πορίσματα του IPCC, ενώ έχει προ πολλού αποδειχτεί (μελέτη Max Planck Institut), πως η συγκεκριμένη γραφική απεικόνιση οφείλεται σε αλγοριθμικό λάθος.
Ένα λάθος που έχει σαν αποτέλεσμα μια «βολικά» σοκαριστική κλιματολογική καμπύλη...

Το IPCC φαίνεται να προβάλει συστηματικά ως αληθινές διάφορες επιστημονικές ανακρίβειες, οδηγώντας πολλούς επιστήμονες σε παραίτηση.
Ένας από αυτούς ο Dr Chris Landsea παραιτήθηκε δηλώνοντας, πως δεν μπορεί με ήσυχη τη συνείδηση του να παίρνει μέρος σε μία διαδικασία, η οποία «δεν είναι επιστημονικά φερέγγυα και λειτουργεί με προαποφασισμένες ατζέντες»... (Σύμφωνα μάλιστα με δημοσίευμα γερμανικού περιοδικού, έχουν παραιτηθεί πολλοί επιστήμονες, των οποίων τα ονόματα συνεχίζουν να αναγράφονται στις λίστες του).

Επιπλέον, οι παρουσιαζόμενες προγνώσεις του IPCC για επικίνδυνες αυξήσεις της θερμοκρασίας στο μέλλον, βασίζονται σε μοντέλα προσομοίωσης ηλεκτρονικών υπολογιστών, που στερούνται ιδιαίτερης επιστημονικής αξίας.
Όπως αποκαλύπτει ο Dr. Wolfgang Thuene, τα συγκεκριμένα μοντέλα έχουν διαψευστεί, καθώς οι τιμές που προέβλεπαν για έτη που πέρασαν ήδη… δεν επαληθεύτηκαν. Κατά την άποψη του δε: αν συνεχιστεί η άνοδος της θερμοκρασίας, στα επόμενα 100 χρόνια δεν θα είναι μεγαλύτερη από 1,5ο C και οι πάγοι των πόλων σίγουρα δεν λιώνουν αν η θερμοκρασία από -20οC γίνει ίσως -19οC.
Επιπλέον υποστηρίζει, πως το πιθανότερο είναι να έχουμε λιγότερο κρύο το χειμώνα και όχι ξηρασίες, όπως υποστήριζαν μελέτες των περασμένων δεκαετιών.

Ακόμη ας μην ξεχνάμε, πως σε αντίθεση με την σημερινή καταστροφολογία που θέλει τον πλανήτη μας να «ψήνεται», επικρατούσε κατά τις δεκαετίες ’60 και ’70, μια διαμετρικά αντίθετη θεωρία, η οποία αναφερόταν σε επερχόμενη παγετώδη περίοδο, η οποία θα εξαφάνιζε κάθε μορφή ζωής στις θάλασσες μέχρι το έτος 2000… Ευτυχώς δεν επαληθεύτηκε– ωστόσο αποτελεί ακόμη και σήμερα ένα ρεύμα της αμερικανικής «γραμμής», αφού μια πιθανή ψύξη του πλανήτη τρομάζει περισσότερο από μια υπερθέρμανση …

Εξάλλου ο καθηγητής John Christy, ως μέλος του IPCC, μας διαφωτίζει σχετικά με τους πραγματικούς στόχους του Διακυβερνητικού Οργάνου όταν λέει, πως «Θα πρέπει να διασπείρει κανείς ένα πανικό και μετά ρέει το χρήμα»…

Πέρα από το γεγονός πως οι αυξομειώσεις των κλιματολογικών τιμών δεν σημαίνουν απαραίτητα μία περιβαλλοντική καταστροφή, όπως ισχυρίζονται οι «καταστροφολόγοι» των ημερών μας, στις παρουσιαζόμενες θέσεις τους, δεν λαμβάνουν υπόψη τον βασικότερο ρυθμιστή της θερμοκρασίας του πλανήτη μας: τον ΗΛΙΟ.

Πράγματι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία άνοδος στη θερμοκρασία του πλανήτη μας. Ταυτόχρονα όμως, παρατηρείται άνοδος της θερμοκρασίας και στους υπόλοιπους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. (Συγκεκριμένες μετρήσεις καταγράφουν π.χ. άνοδο στη θερμοκρασία του Πλούτωνα, του Τρίτωνα, του Δία, του Άρη κ.α.) Αυτό φανερώνει, πως δεν πρόκειται για αποκλειστικά γήινο και «ανθρωπογενές» φαινόμενο, εκτός και αν το CO2 που εκπέμπουμε έχει φτάσει και στον Άρη…

Εκτός αυτούόλο και περισσότερες επιστημονικές μελέτες καταλήγουν σε συμπεράσματα που επιβεβαιώνουν την μεγάλη επίδραση που ασκεί ο ήλιος στον πλανήτη μας και θεμελιώνουν μία «ηλιογενή» και όχι «ανθρωπογενή» αιτία για την άνοδο της γήινης θερμοκρασίας.

Π.χ.:
· Ο φυσικός Henrik Svensmark , του Διαστημικού Ινστιτούτου της Δανίας, διαπίστωσε μία καταπληκτική συμφωνία ανάμεσα στην ηλιακή δραστηριότητα και τις θερμοκρασιακές μεταβολές στη Γη.

· Ο Theodor Landscheid, διαπίστωσε σχέση ανάμεσα στον ήλιο και τη σεισμική-ηφαιστειακή δραστηριότητα του πλανήτη μας.

· Ο γερμανός επιστήμονας Stephan Ramstorf*, σε πρόσφατες αναλύσεις πυρήνων πάγου από την Γροιλανδία, διαπίστωσε μία περιοδικότητα 1470 χρόνων, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να εξηγήσει και την σημερινή άνοδο της θερμοκρασίας.

Αν ψάχνουμε ειλικρινά να βρούμε το μερίδιο ευθύνης της ανθρωπότητας στην άνοδο της θερμοκρασίας, ίσως θα πρέπει να κοιτάξουμε προς τις τεχνολογίες που επιβαρύνουν το περιβάλλον –και εμάς- με τεχνητές ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες όπως π.χ. η κινητή τηλεφωνία, τα ραντάρ, οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες κ.α.

Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, διαπιστώθηκε πως οι θερμοκρασίες παρουσιάζουν ανοδική τάση από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να διοχετεύει στην ατμόσφαιρα τεχνητά ηλεκτρομαγνητικά κύματα.
(Ως γνωστόν, η τριβή προκαλεί θερμότητα. Τα μόρια του αέρα αρχίζουν να δονούνται και να τρίβονται μεταξύ τους, στην προσπάθεια τους να «ισορροπήσουν» με τις εκπεμπόμενες συχνότητες. )

Οι καμπύλες θερμοκρασίας δείχνουν να ακολουθούν την τεχνολογία: τη δεκαετία του ’20, με τη λειτουργία των πρώτων πομπών μεγάλου μήκους κύματος, καταγράφεται η πρώτη έντονη και μόνιμη άνοδος της θερμοκρασίας.
Το ’40 προστέθηκαν οι πομποί μικρού μήκους κύματος και εμφανίζεται άλλη μία άνοδος της θερμοκρασίας, για να ακολουθήσει τελικά μία τρίτη έντονη άνοδος τη δεκαετία του ’90, που συμπίπτει με την ευρεία τοποθέτηση των πομπών της κινητής τηλεφωνίας…

Φαίνεται η ανθρώπινη συμβολή στην άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη μας να σχετίζεται περισσότερο με τις εκπομπές τεχνητών συχνοτήτων, παρά με τις εκπομπές Co2.
Αν είναι όμως έτσι, κατά πόσο είμαστε έτοιμοι να αποσύρουμε από τη ζωή μας όλες εκείνες τις τεχνολογίες που προκαλούν την ηλεκτρομαγνητική μόλυνση; κινητή τηλεφωνία, ραντάρ, HAARP, καλώδια ηλεκτροδότησης κ.α.;

Ηλεκτρομαγνητική μόλυνση και καιρικές μεταβολές:

«Η ανθρωπότητα θα περιέλθει σε μία εποχή μόλυνσης του περιβάλλοντος από την εκπεμπόμενη ενέργεια, η οποία θα είναι ανάλογη με την σημερινή χημική μόλυνση, εάν δεν ληφθούν μέτρα και δεν γίνουν έλεγχοι που να βασίζονται στην κατανόηση της βιολογικής επίδρασης των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών», προειδοποιούσαν ειδικοί σε θέματα Ράδιο- και Τηλεπικοινωνιών στις ΗΠΑ (OTP Office of Telecommunications) σε έκθεσή τους, το 1971.

· Ήδη από τη δεκαετία του ‘70, ο καθηγητής Robert Helliwell από το Πανεπιστήμιο του Stanford είχε διαπιστώσει, πως ακόμη και τα καλώδια που μεταφέρουν ηλεκτρικό ρεύμα, είναι αρκετά για να προκαλέσουν αλλαγές στην ιονόσφαιρα.

· Το 1983, ο E.E. Richards από το ίδιο Πανεπιστήμιο, παρατήρησε, πως ακόμη και με μία μικρή εκπομπή συχνοτήτων μπορούσαν να προκληθούν διαταραχές -εσκεμμένα ή μη- των καιρικών συνθηκών.

· Ο Paul Schaefer, στο βιβλίο του “Energy and our Earth”, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο διαταράσσουν τη φυσική ισορροπία της Γης και της ατμόσφαιρας μας τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα των κεραιών της κινητής τηλεφωνίας. Αυτά προκαλούν μία αλυσιδωτή αντίδραση στο περιβάλλον και η Γη για να ξαναβρεί την ισορροπία της εκτονώνει τη συσσωρευμένη θερμότητα με σεισμικές και ηφαιστειακές δραστηριότητες όπως και με «ακραία» καιρικά φαινόμενα…

Ένα είναι σίγουρο: παρ’ όλη την πρόοδο, οι επιστήμες δεν έχουν καταφέρει να αποσαφηνίσουν πλήρως το μηχανισμό του κλίματος. Όσα πρεσβεύουν αποτελούν θεωρίες και όχι αποδείξεις. Κάποιες από αυτές –όταν είναι βολικές- χρησιμοποιούνται για να προωθήσουν συγκεκριμένες πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες. Και αντίστροφα: αν δεν υπάρχουν, πληρώνονται κάποιοι ερευνητές, ώστε να δημιουργήσουν μία «βολική» για τα συμφέροντα θεωρία…

Με την ίδια μέθοδο που προωθείται ο μύθος του CO2 και της «ανθρωπογενούς» υπερθέρμανσης, είχε προωθηθεί νωρίτερα ο μύθος μιας «ανθρωπογενούς» τρύπας στο στρώμα όζοντος της ατμόσφαιρας, που χρεωνόταν στους χλωροφθοράνθρακες (FCKW) των αεροζόλ. Σύμφωνα με έρευνες αποτελεί και αυτή μία φτιαχτή, «επιστημονικοφανή» θεωρία, καθώς δεν υπήρξε ποτέ σχετικό «πρόβλημα», ενώ η όλη ιστορία είχε επινοηθεί για να εξυπηρετήσει ένα παιχνίδι συμφερόντων των χημικών βιομηχανιών.

Μολονότι ο κύριος όγκος χλωρίου και φθορίου στην ατμόσφαιρα προέρχεται από φυσικές πηγές -όπως τα ηφαίστεια και η εξάτμιση θαλάσσιων υδάτων-, η «προώθηση» αυτού του μύθου, οδήγησε στην αντικατάσταση των FCKW στα αεροζόλ. Στην ουσία οι μεγάλες χημικές βιομηχανίες μπόρεσαν έτσι να πλασάρουν νέα προϊόντα στην αγορά, με νέα συστατικά, (που δεν είναι απαραίτητα ακίνδυνα, ενώ είναι 10-30 φορές ακριβότερα), μεγαλώνοντας τα κέρδη τους κατά 30%, εμποδίζοντας ταυτόχρονα τις μικρότερες βιομηχανίες να χρησιμοποιήσουν τα FCKW, των οποίων η πατέντα ευρεσιτεχνίας έληγε εκείνη την περίοδο…

Αντίθετα από όσα κατά καιρούς διαδίδονται, το φαινόμενο αυτό είναι φυσικό, αναδημιουργείται ετησίως και οφείλετε κυρίως σε χειμερινούς στροβίλους και σε φυσικές πηγές χλωρίου, όπως τα ηφαίστεια. Στην πραγματικότητα υπάρχει από τότε που η Γη διαθέτει οξυγονούχα ατμόσφαιρα, η οποία θερμαίνεται από τον ήλιο. Έτσι παρατηρείται ένας ετήσιος ρυθμός ανάμεσα στην χειμερινή και την καλοκαιρινή περίοδο. Η ηλιακή ακτινοβολία καθορίζει τα ποσοστά μορίων οξυγόνου που θα μετατραπούν σε όζον. Εκεί όπου η ηλιακή ακτινοβολία πέφτει κάθετα, όπως στον Ισημερινό, μετρούνται μεγαλύτερες τιμές όζοντος, ενώ αντίθετα στο Β. πόλο, όπου οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν πλάγια, μετρούνται οι μικρότερες τιμές. Γι’ αυτό φυσικά η υποτιθέμενη «τρύπα» εμφανίζεται μεγαλύτερη το χειμώνα και μικρότερη το καλοκαίρι.

Το φαινόμενο είχε παρατηρηθεί και ερευνηθεί ήδη από το 1957, ενώ από το 1935 γίνονται σχετικές μετρήσεις στο Tromso της Νορβηγίας.

Η «ανακάλυψη της τρύπας» του όζοντος έγινε το 1985, ενώ από το 1975 άρχισαν να εμφανίζονται σποραδικά θέσεις που ενοχοποιούσαν τους χλωροφθοράνθρακες.

Οι ερευνητές Roger A. Maduro και Ralf Schauerhammer στο βιβλίο τους «Τρύπα Όζοντος, η κατάχρηση ενός θαύματος της φύσης» εξηγούν, πως οι χλωροφθοράνθρακες δεν ανοίγουν τρύπες στο στρώμα όζοντος, πολύ απλά επειδή το βάρος τους δεν τους επιτρέπει να φτάσουν σε τέτοια ύψη. Αυτοί είναι 4-8 φορές βαρύτεροι από τα μόρια του αέρα και γι’ αυτό πέφτουν στο έδαφος. Η δε ποσότητα τους δεν ξεπερνούσε τα 2 εκατομμύρια τόνους.

Από την άλλη, οι φυσικές πηγές που διοχετεύουν χλώριο και φθόριο στην ατμόσφαιρα μετρούν πολλαπλάσιες ποσότητες:
· 600 εκατομμύρια τόνοι προέρχονται από την εξάτμιση θαλάσσιων υδάτων

· τουλάχιστον 36 εκατομμύρια τόνοι χλωριούχων αερίων προέρχονται από ηφαίστεια,

· 8 εκατομμύρια τόνοι από καύσεις βιομάζας και

· 6 εκατομμύρια τόνοι φθοριούχων αερίων προέρχονται από μη ενεργά ηφαίστεια.

Οπότε ακόμη και αν υπήρχε θέμα «τρύπας» του όζοντος, αυτή δεν μπορεί να ήταν αποτέλεσμα «ανθροπογενών» χλωροφθορανθράκων, αλλά φυσικών διαδικασιών…

Κατευθυνόμενη πληροφόρηση

Καθώς μελετώ και ερευνώ το θέμα των κλιματικών αλλαγών, παρατηρώ πως προωθείται μια ελεγχόμενη και ιδιαίτερα μονόπλευρη «ενημέρωση» των πολιτών. Οι απόψεις που δεν ταιριάζουν με τον ισχυρισμό της «ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης», φιμώνονται έντεχνα και αποσιωπούνται από τα ΜΜΕ. Οι δε επιστήμονες που τις εκπροσωπούν δέχονται μεθοδευμένες επιθέσεις, ώστε τελικά να διαδίδεται ένας ισχυρισμός, ως η μόνη αληθινή εκδοχή.
Μια τέτοια «επιλεκτική ενημέρωση» θα πρέπει, το λιγότερο, να μας βάλει σε σκέψεις…
Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν σχετικές έρευνες του Dr Wolfgang Thuene δείχνουν, πως αυτοί που αρχικά «εμπνεύστηκαν» την θεωρία του θερμοκηπίου, δεν ήταν άλλοι από το λόμπι της πυρηνικής ενέργειας, που με αυτό τον τρόπο ενοχοποιούσαν τον «παραδοσιακό» τρόπο παραγωγής ηλεκτρισμού…

Το χειρότερο είναι, πως η συστηματική προώθηση τέτοιων ισχυρισμών-«μύθων», τους έχει καθιερώσει στη σκέψη πολλών ως δεδομένα. Ο μέσος πολίτης δεν αμφισβητεί πλέον το «φαινόμενο του θερμοκηπίου» ή την «τρύπα του όζοντος». Τα θεωρεί δεδομένα. Ιδιαίτερα όμως αυτά, τα δεδομένα, είναι που πρώτ’ απ’ όλα θα έπρεπε να αμφισβητήσουμε και να επανεξετάσουμε. Όπως είχε πει και ο Mark Twain: «Δεν μας οδηγεί στην παρακμή, αυτό που δεν γνωρίζουμε, αλλά αυτό που λαθεμένα πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε»…

Οφείλουμε να αναζητάμε οι ίδιοι μας την αλήθεια, και να μην την συγχέουμε με όσα η πλειοψηφία έχει πιστέψει για αληθινά. Έτσι δεν θα συγχέουμε ούτε θα περιορίζουμε την έννοια της προστασίας του περιβάλλοντος, στις «απαραίτητες» ρυθμίσεις και περικοπές που οι «μύθοι» καθορίζουν…

Πολύ συχνά έρχομαι δυστυχώς αντιμέτωπη με ανθρώπους, ακόμη και ακτιβιστές, που θεωρούν αδιανόητο να είναι κανείς σκεπτικός σχετικά με την «κλιματολογική υστερία» -μετά από έρευνα και μελέτη- και παρόλ’ αυτά να είναι ενεργός προστάτης του περιβάλλοντος, υπέρμαχος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της «ελεύθερης ενέργειας» ή της ενέργειας από υδρογόνο και να εναντιώνεται στη γεωμηχανική και την πυρηνική ενέργεια… Αυτά τους μοιάζουν ασυμβίβαστα… Οι ενστάσεις, αντί να ταράξουν συνειδήσεις και να αποτελέσουν βάση για προβληματισμό, έχουν πολύ συχνά το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: Καταλήγει να χαρακτηρίζεται κανείς ως «υπερασπιστής» των μεγαλοβιομηχάνων και του πετρελαϊκού λόμπι, αφού η απενοχοποίηση του CO2, ταιριάζει «γάντι» σε αυτή τη μερίδα συμφερόντων. Άλλοι πάλι θεωρούν πως αυτό κάνει κακό στο οικολογικό κίνημα… Παραβλέπουν όμως, πως η ενοχοποίηση του CO2 βολεύει την προώθηση της πυρηνικής ενέργειας, την εμπορευματοποίηση των ρύπων, αλλά και τον περιορισμό της ελευθερίας του κάθε απλού πολίτη…

Επικερδές εμπόριο η Προστασία περιβάλλοντος

Γιατί φτάσαμε να συζητάμε μία «ανθρωπογενή» κλιματολογική μεταβολή και υπερθέρμανση του πλανήτη, όταν επιστήμονες δίνουν στοιχεία μίας ταυτόχρονης ανόδου της θερμοκρασίας των πλανητών σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα;

Πως συμβαδίζουν οι «ειδήσεις», με το γεγονός πως η πλειοψηφία των επιστημόνων δεν συμφωνεί καν με την θεωρία του φαινομένου του θερμοκηπίου;

Γιατί έντεχνα γίνετε τόσος θόρυβος για ένα φαινόμενο, το οποίο κατά κύριο λόγο είναι φυσικό;

Ποιοι προωθούν τα συμφέροντα τους μέσα από τέτοιου είδους καμπάνιες; Και γιατί η χειραγώγηση των πολιτών με όπλο την «κλιματολογική τρομοκρατία» είναι τόσο «χρήσιμη»;

Μια καλοστημένη πολυδιάστατη επιχείρηση με κύριο προϊόν της την «προστασία του περιβάλλοντος» έχει πλασαριστεί πλέον στην αγορά και αρκετοί επιτήδειοι εκμεταλλεύονται τη συνείδηση των πολιτών, που πραγματικά θέλουν να δουν να γίνετε κάτι για την προστασία του…

Έγινε μόδα και ξαφνικά μεγάλες επιχειρήσεις και βιομηχανίες θέλουν να εμφανίζονται ως «πράσινες» ή ως προστάτες της φύσης. Ακόμη και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, που αδυνατούσε να δώσει ένα κοινό στόχο στα κράτη-μέλη της τον βρήκε, ακολουθώντας τις μοντέρνες τάσεις, στην προστασία του περιβάλλοντος από το CO2. -Με τη συμβολή της Άνγκελα Μέρκελ φυσικά, η οποία δεν είχε διστάσει να προτείνει ακόμη και ταρίφα «καθαρού αέρα» σε εξοχικά θέρετρα-…

Πολιτικοί, σύλλογοι, αλλά και Οργανώσεις όπως η Greenpeace, προωθούν με υπερβάλλοντα ζήλο καμπάνιες για την προστασία του περιβάλλοντος και τον περιορισμό του CO2, δίχως να δείχνουν όμως σοβαρή διάθεση να «αγγίξουν» τους βασικούς ενόχους-μολυντές του περιβάλλοντος, μεταφέροντας στο κοινό ένα ανάμεικτο αίσθημα ενοχών, ανασφάλειας και φόβου.
Ο πολίτης καλείται να μειώσει την κατανάλωση ενέργειας, να μειώσει τα ταξίδια και τις μετακινήσεις του, να μειώσει την κατανάλωση ζεστού νερού, να μην αφήσει τις ηλεκτρικές συσκευές στο “stand by” και φυσικά να αγοράσει νέα προϊόντα, τα οποία διαφημίζονται ως «πράσινα»…

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται το βιβλίο και η ταινία «Μια άβολη αλήθεια» του Al Gore. Ειλικρινά ένιωσα ένα τεράστιο κενό, όταν διαπίστωσα πως πέρα από «περικοπές» δεν είχε τίποτε περισσότερο να προτείνει ως λύση. Όλη η προσοχή του είναι στραμμένη στον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας: τον απλό πολίτη.

Λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας

Χαρακτηριστικό κοινό σημείο της «υποκριτικής» καμπάνιας του Al Gore, της Greenpeace, αλλά και τηλεοπτικών σταθμών της χώρας μας (που συνδράμουν με κατασκευάστριες εταιρίες), αποτελεί η συστηματική προώθηση των λαμπτήρων εξοικονόμησης ενέργειας (ή η δωρεάν διάθεση τους). Ούτε λίγο ούτε πολύ «θέλουν» να σώσουμε τον πλανήτη αλλάζοντας τις «απλές» λάμπες στα σπίτια μας.

Πράγματι μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμε τις λάμπες πυρακτώσεως του Edison, ενώ από το 1891ήταν ήδη γνωστό, πως είναι πολύ σπάταλες ενεργειακά. Ο Νίκολα Τέσλα είχε τότε εφεύρει πραγματικά οικονομικούς ενεργειακά λαμπτήρες, όμως οι λαμπτήρες φθορισμού σήμερα απέχουν πολύ από την απόδοση που είχε πετύχει ο Τέσλα, για να μπορούν να χαρακτηρίζονται «οικονομικοί».
Πέραν τούτου υπάρχουν μελέτες, οι οποίες αναφέρουν πως οι συγκεκριμένοι λαμπτήρες είναι επικίνδυνοι για την υγεία, εξ’ αιτίας της ακτινοβολίας που εκπέμπουν, αλλά και για το περιβάλλον καθώς περιέχουν τοξικά μέταλλα, -όπως τον υδράργυρο-, τα οποία μολύνουν το έδαφος αλλά και τα υπόγεια ύδατα όταν βρεθούν στα σκουπίδια.

Πως όμως προωθούνται στους καταναλωτές χωρίς να υπάρχει προηγουμένως σχετική ενημέρωση τους;
Αυτό το ερώτημα έθεσα και στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace. Σε απάντηση τους δεν αρνούνται τα παραπάνω αλλά αναφέρουν χαρακτηριστικά, πως η εκπεμπόμενη ακτινοβολία «δεν υπερβαίνει αυτή της οθόνης ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή» και πως πράγματι περιέχει υδράργυρο, «αλλά παρ’ όλ’ αυτά είναι εφικτή η ανακύκλωση τους και γίνεται προσπάθεια σε αυτή την κατεύθυνση»…

Αναρωτιέμαι πόσοι άνθρωποι υποφέρουν ήδη από πονοκεφάλους και ναυτία μέσα στα σπίτια τους, επειδή χωρίς να το ξέρουν δέχονται την ακτινοβολία των λαμπτήρων αυτών;
Πόσες χιλιάδες τέτοιες λάμπες βρίσκονται ήδη σε χωματερές;
Πως η Greenpeace, αλλά και πολιτικοί μας σαν τον νεαρό Μητσοτάκη, ζητούν την υποστήριξη όλων μας στην απαγόρευση των απλών λαμπτήρων πυρακτώσεως, όταν το αντικατάστατο που προτείνουν προκαλεί βλάβες στην υγεία και το περιβάλλον μας και δεν το επισημαίνουν;…

[Ιδιαίτερα οι προθέσεις της Greenpeace, θα πρέπει να μας βάζουν σε σκέψεις, αφού ο ένας εκ των ιδρυτών της, ο οικολόγος Dr. Patrick Moore, παραιτήθηκε και στην ταινία «Τhe great Global Warming Swindle» λέει γι’ αυτή πως «από κίνημα προστασίας του περιβάλλοντος έχει μετατραπεί στην ισχυρότερη δύναμη που παρεμποδίζει την ανάπτυξη των χωρών του τρίτου κόσμου. Σκέπτομαι πως νομιμοποιούμαι να τους χαρακτηρίζω μισάνθρωπους» …]

Προτεινόμενες «λύσεις» όπως οι παραπάνω δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική, αφού κατά βάση αποτελούν ένα μακρύ κατάλογο από περικοπές στις ελευθερίες των απλών πολιτών. Ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης καταλήγει εύλογα να αναρωτιέται, γιατί όλοι αυτοί οι «σταυροφόροι» ζητούν από τον τελευταίο κρίκο της αγοράς, τον καταναλωτή, να λύσει ένα πρόβλημα, το οποίο δημιουργούν οι μεγάλες βιομηχανίες, τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και η περιβαλλοντική πολιτική που ακολουθούν οι εκάστοτε κυβερνώντες.

Αυτοί είναι που θα έπρεπε να προβούν σε χρηματοδότηση νέων τεχνολογιών και προώθηση εναλλακτικών λύσεων, ώστε ο καταναλωτής να μην μολύνει το περιβάλλον καθώς χρησιμοποιεί τα προϊόντα τους.

Τονίζουν τον σπάταλο και καταστροφικό τρόπο ζωής που διάγουμε στις σύγχρονες καταναλωτικές κοινωνίες, αλλά αμελούν να υπογραμμίσουν το γεγονός, πως δεν προσφέρονται οι εναλλακτικές λύσεις. Εάν υπήρχαν διαθέσιμες στην αγορά θα τις χρησιμοποιούσαμε. Εάν οι κυβερνήσεις όλων των περασμένων δεκαετιών φρόντιζαν να τις προωθήσουν, θα είχαμε ανάλογες επιλογές και θα ήμασταν λιγότερο «σπάταλοι» και λιγότερο «καταστροφικοί».

Φυσικά δεν είμαι της άποψης πως θα πρέπει να αδρανήσουμε, να αδιαφορήσουμε ή να συνεχίσουμε να ζούμε εις βάρος του γήινου οικοσυστήματος. Κάθε άλλο. Η αρμονική συμβίωση με το περιβάλλον όπως και η προστασία του από βλαβερές τεχνολογίες, απόβλητα και καυσαέρια, επιβάλλεται. Η ανακύκλωση και η λογική διαχείριση των φυσικών πόρων επίσης.

Όμως: αυτό δεν με εμποδίζει να βλέπω, πως παγκοσμίως υπάρχουν κάποια «έξυπνα μυαλά», τα οποία αφ’ ενός προβάλλουν με υπερβολικό ζήλο τα «δεινά» που θα επιφέρουν οι κλιματικές αλλαγές, με αποτέλεσμα να τρομοκρατούνται οι πολίτες, ενώ ταυτόχρονα διαφημίζονται «τρελές» τεχνολογικές εφαρμογές της Γεωμηχανικής ως απομηχανής σωτήρες του πλανήτη και η ενοχή για την «υπερθέρμανση» χρεώνεται έντεχνα στον κάθε ένα από εμάς...

Πιθανότατα όλος αυτός ο μεθοδευμένος εκφοβισμός των πολιτών μέσω καταστροφολογικών σεναρίων, να στοχεύει σε μια άτυπη συγκατάθεση μας για την εφαρμογή αμφίβολων πρακτικών στο όνομα της «σωτηρίας» του πλανήτη μας, όπως τις τεχνικές που προτείνει –και εν αγνοία μας πιθανόν εφαρμόζει - η Γεωμηχανική ή την αποδοχή της πυρηνικής ενέργειας.

Ένας κόσμος που φοβάται, πως αύριο δεν θα μπορεί να επιβιώσει λόγω κλιματολογικών αλλαγών, σίγουρα –δυστυχώς- θα αποδεχτεί ευκολότερα οποιοδήποτε «σωτήριο φάρμακο» και πιθανόν να «συμφωνήσει» σε περιορισμούς της ελευθερίας του όπως συνέβη και μετά την «καμπάνια» ενάντια στην τρομοκρατία.

(Και εδώ η ευθύνη των μέσων ενημέρωσης είναι τεράστια, αφού αντί να πληροφορούν και να ενημερώνουν τίμια τους πολίτες, στην πλειοψηφία τους έχουν μετατραπεί σε εργαλεία ελέγχου και χειραγώγησης των μαζών προς όφελος των εκάστοτε οικονομικών συμφερόντων, προβάλλοντας έντονα ένα κοκτέιλ από καταστροφολογικά σενάρια και καμπάνιες σωτηρίας…)

Είναι γνωστό πως οι απαραίτητες εναλλακτικές τεχνολογίες υπάρχουν, όμως κάποιοι κύκλοι συμφερόντων αποφασίζουν αν, πότε και με ποιο τρόπο θα διατεθούν στην αγορά.
Έτσι, αντί για μία αυτονόητη στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, παρατηρούμε ένα νέο κύμα έντονης προβολής της πυρηνικής ενέργειας. Αυτή τη φορά οι υποστηρικτές της μάλιστα φροντίζουν να τονίζουν το γεγονός, πως είναι απόλυτα «καθαρή» ενέργεια, αφού δεν επιβαρύνει την ατμόσφαιρα με CO2…

Η ίδια έγινα μάρτυρας μίας τέτοιας τοποθέτησης μετά την προβολή της ταινίας «Μια άβολη αλήθεια» στο NOESIS. Ο κος Καραγκιοζίδης, έλληνας καθηγητής, εξηγούσε στο κοινό, πως η πυρηνική ενέργεια σχάσης είναι η μόνη που μπορεί μέσα σε 10 χρόνια να ανατρέψει την κλιματική αλλαγή, καθώς η ευρεία χρήση της θα «γλιτώσει» το περιβάλλον από τις εκπομπές CO2…

Ξαφνικά, όλοι οι άλλοι κίνδυνοι που ενέχει η χρήση της πυρηνικής ενέργειας, αλλά και το τεράστιο κόστος που απαιτεί, αποσιωπούνται και το μόνο που προβάλλεται είναι, η έλλειψη εκπομπών CO2.
Nα που πράγματι η ενοχοποίηση του CO2, είναι χρησιμότατο εργαλείο για την προώθηση της πυρηνικής ενέργειας…

Αναρωτιέμαι γιατί να μπούμε σε αυτή την δαπανηρή και επικίνδυνη πάροδο, με την αποδοχή της πυρηνικής ενέργειας, αφού η φύση μας δίνει απλόχερα άκρως «οικολογικές», ακίνδυνες και αστείρευτες πηγές;

Γιατί από την άλλη, να κατασκευάσουμε τεχνητά δέντρα-μηχανές, όπως προτείνουν οι γεωμηχανικοί και να μην φυτέψουμε απλά περισσότερα δέντρα, δίνοντας παράλληλα τέλος στην αλόγιστη καταστροφή και καταπάτηση των δασών μας;

Γιατί να διασπείρουμε μέταλλα στους ωκεανούς και την ατμόσφαιρά μας, παίζοντας με λεπτές ισορροπίες της Φύσης, ενώ ουσιαστικά δεν υπάρχει καν λόγος ύπαρξης της Γεωμηχανικής τεχνολογίας, αφού αυτή στοχεύει στον έλεγχο του CO2, που τελικά δεν είναι ο «ένοχος», αλλά ο «αποδιοπομπαίος τους τράγος»;

Κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται, πως οι χημικοί αεροψεκασμοί (chemtrails) αποτελούν «φιλανθρωπικό» έργο της Γεωμηχανικής, στα πλαίσια σωτηρίας του πλανήτη μας. Παρόλο που γίνεται πλέον φανερό, πως κάθε άλλο παρά την ανθρωπότητα και τον πλανήτη μας «σώζουν», μία μερίδα του κοινού αποδέχεται έμμεσα τα chemtrails, «αν είναι για το καλό μας»… Αυτή η αποδοχή όμως επιτρέπει σε κάποιους να παίζουν επικίνδυνα με ισορροπίες της Φύσης… Προφανώς η καταστροφολογική «ενημέρωση», έχει πείσει αρκετούς πως θα επέλθει «αφανισμός της ανθρωπότητας» από τις κλιματολογικές αλλαγές, και η λογική, μουδιασμένη από φόβο, αδυνατεί να συλλάβει το πραγματικό πρόβλημα που βρίσκετε μπροστά στα μάτια μας, εδώ στο παρόν: επιτρέπουμε σε κάποιους να συνεχίζουν να μολύνουν και να καταστρέφουν με γνώμονα το κέρδος.

Λύσεις υπάρχουν, όμως το περιβάλλον δεν σώζονται με το να αλλάξουμε τις λάμπες στο σπίτι μας. (Το πιθανότερο είναι να πιστέψουμε πως κάναμε κι εμείς κάτι για το περιβάλλον, ενώ στην πραγματικότητα θα έχουμε ανταλλάξει το ένα πρόβλημα, με ένα άλλο μεγαλύτερο και μάλιστα τοξικό…)
Αυτοί που παράγουν την ηλεκτρική ενέργεια είναι οι πρώτοι που θα πρέπει να κάνουν αλλαγές στον τρόπο παραγωγής της, προχωρώντας σε νέες φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες και όχι εμείς, οι τελικοί αποδέκτες.

Αυτοί που κατασκευάζουν κινητήρες και αυτοκίνητα, θα πρέπει να περάσουν σε εφαρμογές τεχνολογιών που δεν σπαταλούν ενέργεια και δεν μολύνουν το περιβάλλον και όχι να περιορίσουμε εμείς το δικαίωμα μας να ταξιδεύουμε ή να μετακινούμαστε.

Αυτοί που κυβερνούν θα πρέπει να προωθούν τις εναλλακτικές τεχνολογίες και να φροντίζουν να εφαρμόζονται αυστηρά μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και όχι να χαλαρώνουν τα μέτρα προστασίας των δασών ή να επιβάλλουν «αστείες» ποινές σε όσους μολύνουν τα ποτάμια και τις θάλασσες με τα απόβλητα τους...

Αυτό που πράγματι μπορούμε εμείς όλοι να κάνουμε, είναι να πιέσουμε τους υπεύθυνους προς αυτές τις κατευθύνσεις.

Ακόμη και η περιβόητη συνθήκη του Κιότο απέτυχε στο στόχο της: να διαχειρισθεί μία πιθανή μελλοντική κρίση οφειλόμενη στις κλιματολογικές μεταβολές και να προστατέψει από μία πρόσθετη οικολογική επιβάρυνση. Αντ’ αυτού εξυπηρέτησε την εισαγωγή ενός νέου, επικερδέστατου προϊόντος στην αγορά: την αγοραπωλησία «δικαιωμάτων εκπομπής CO2» μεταξύ των κρατών που έχουν δεσμευτεί στη συγκεκριμένη Συνθήκη.

Με τον τρόπο αυτό όμως δεν μειώνεται η ρύπανση, αλλά απειλείται, ελέγχεται και περιορίζεται η ανάπτυξη των χωρών.
Πολλά κράτη –μεταξύ των οποίων και η χώρα μας- σύντομα θα απειληθούν με βαριά πρόστιμα ή έξοδα για την αγορά δικαιωμάτων εκπομπής CO2, τα οποία προφανώς θα μοιράζονται στις πλάτες των φορολογούμενων πολιτών τους.

( Κάποιες χώρες βέβαια όπως η Γερμανία, «προνόησαν» και «μείωσαν» πολύ έξυπνα τους εκπεμπόμενους ρύπους τους: έκλεισαν τις βιομηχανίες εντός των συνόρων τους και τις μετέφεραν σε άλλες χώρες όπου το ποσοστό εκπομπής CO2 που έχει οριστεί από τη Συνθήκη, επιδέχεται μερικούς ακόμη τόνους καυσαερίων…)

Και φυσικά τα παραπάνω δεν αγγίζουν τους κύριους «μολυντές» του πλανήτη μας, ΗΠΑ και Κίνα, καθώς τα συγκεκριμένα κράτη δεν δεσμεύονται από τη Συνθήκη.

Είναι ιδιαίτερα λυπηρό να διαπιστώνει κανείς, πως ξαφνικά η ίδια η ρύπανση γίνεται εμπορικό προϊόν. Πριν από τα προγράμματα εμπορικών συναλλαγών ρύπων, δεν είχε κανείς "δικαίωμα" να μολύνει. Για να επιτραπεί όμως στις επιχειρήσεις –και στις χώρες όπου εδρεύουν- να αγοράζουν και να πωλούν "το δικαίωμα" να μολύνουν, έγινε για πρώτη φορά απαραίτητη η δημιουργία δικαιώματος ιδιοκτησίας πάνω στην ίδια την ρύπανση…

Έτσι ο Al Gore μέσω της εταιρίας του Generation Investment Management, προσπαθεί να πείσει επενδυτές, πως το περιβάλλον και η προστασία του, αποτελούν μία νέα αγορά που αποφέρει τεράστια κέρδη…
(Αξίζει άραγε το Νόμπελ που του απονεμήθηκε;)

Ο Al Gore είναι επίσης μέλος του προεδρείου του World Resources Institute, που ασχολείται με το εμπόριο εκπομπών CO2. Η δε WRI, όπως και η DuPont, είναι μέλη της Chicago Climate Exchange (CCX), η οποία είναι ιδιωτική επιχείρηση-χρηματιστήριο ρύπων.
Ο δε πρωθυπουργός της Αγγλίας, Gordon Brown, έχοντας ως «σύμβουλο κλιματικών αλλαγών» τον Al Gore, επιθυμεί να αναδειχτεί το Λονδίνο ως κέντρο του παγκόσμιου εμπορίου CO2…

Προφανώς δεν είναι οι μόνοι που επενδύουν στο εμπόριο CO2, αφού τα κέρδη είναι τεράστια.
(Και πώς να μην είναι, αφού πωλούν, όπως λέει ο λαός «αέρα κοπανιστό»;)

Στόχος όλων τους όμως είναι μόνο το κέρδος και όχι το περιβάλλον, αφού οι «ρυπαντές» θα είναι ελεύθεροι να συνεχίσουν να μολύνουν, αρκεί να αγοράζουν πραγματικές ή πλαστές πιστώσεις ρύπανσης από αυτούς που τις διαθέτουν.

Όπως λέει η αμερικανίδα ακτιβίστρια Rosalind Peterson:“Είναι μια «καταπληκτική» ιδέα, ιδιαίτερα για εκείνα τα «ειδικά εταιρικά ενδιαφέροντα» που καθιέρωσαν αυτόν τον νέο κερδοφόρο τομέα στην αγορά, επειδή θα πετύχουν πραγματικά φανταστικά κέρδη... αλλά η ιδέα αυτή δεν ρυθμίζει, ούτε μειώνει την ρύπανση…”

Εύλογα συμπεραίνουμε πως ούτε η Συνθήκη του Κιότο, στοχεύει στην ουσιαστική μείωση της ρύπανσης, αφού κατά πως φαίνεται αρκεί «να αγοράζουμε το δικαίωμα» και είμαστε ελεύθεροι να συνεχίσουμε να μολύνουμε την ατμόσφαιρα.
Αντίθετα μάλιστα, εξυπηρετεί επιχειρηματικά δαιμόνια, που βρήκαν τρόπο να μετατρέψουν το περιβάλλον και την προστασία του σε καθαρά επενδυτικά-καταναλωτικά προϊόντα που τους αποφέρουν τεράστια κέρδη.

Έτσι φυσικά δεν είναι να απορεί κανείς, γιατί ο πρώην πρόεδρος του εθνικού περιβαλλοντικού ινστιτούτου των ΗΠΑ, Richard Benedick, επέμενε πως «Πρέπει να επικυρωθεί ένα παγκόσμιο συμβόλαιο προστασίας του κλίματος, ακόμη και αν δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη για την ύπαρξη του φαινομένου του θερμοκηπίου.»…

Στην πραγματικότητα ιδιώτες, εταιρείες, οργανώσεις και κράτη μετέτρεψαν την οικολογική συνείδηση σε όχημα προώθησης πολύ συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων. Οι σχετικές καμπάνιες και συνθήκες συμπληρώνουν την συνταγή επιτυχίας τους.

Κι ενώ όλοι αυτοί εμφανίζονται με μάσκα «οικολόγου σωτήρα», εργάζονται ακούραστα, ώστε να γεμίζουν τα ταμεία εταιριών και οικολογικών οργανώσεων, με χρήματα που στερούν από τα ταμεία των κρατών και τις τσέπες των απλών πολιτών.

Και εν’ τω μεταξύ τα δημόσια χρήματα, αντί να επενδύονται σε τομείς ανάπτυξης που πραγματικά θα μειώσουν τη ρύπανση, ξοδεύονται άσκοπα για την εξαγορά «δικαιωμάτων ρύπων»…
Οι πολίτες από την πλευρά τους, εφησυχάζουν θεωρώντας πως ξεπληρώνουν την οικολογική τους ευθύνη προσφέροντας χρήματα σε οικολογικές οργανώσεις, αντί να πιέζουν τους κυβερνώντες για ουσιαστικές λύσεις.

Σαφώς και οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε θέματα που αφορούν την προστασία της φύσης. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να επιτρέπουμε να προσβάλουν κάποιοι την νοημοσύνη και το πορτοφόλι μας, εκμεταλλευόμενοι την ευαισθησία μας για το περιβάλλον, ή το φόβο για ένα αβέβαιο μέλλον…

Η εκάστοτε συσσώρευση θερμότητας λόγω ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας δύναται να επιφέρει αυξημένη σεισμική δραστηριότητα; κι όταν λέμε αύξηση θερμότητας εννοούμε α) στην ατμόσφαιρα β) στην επιφάνεια της γης και λίγα μέτρα παρακάτω γ) σε βαθύτερα στρώματα δ) όλα αυτά μαζί;
Ο λόγος της απορίας μου έχει να κάνει με κάποια συσχέτιση που πιστεύω ότι υπάρχει ανάμεσα στις πυρκαγιές του 2007 και τους σεισμούς του 2008 στην Πελοπόννησο.
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις όποιες πληροφορίες.

Φιλικά
Κωστάκης

2. Η σύγκριση της ανθρώπινης παραγωγής CO2 με αυτή της φύσης δέν μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, από την στιγμή που η φύση απορροφά ξανά το CO2 που παράγει αφήνοντας για μεγάλο χρονικά διαστήματα τις τιμές του CO2 σταθερές σε σχέση με την παραγωγή του (δέν αυξάνεται γραμμικά).

Ο ρυθμός απορρόφησης όλων των επιπλέων ποσοτήτων CO2 που παρήχθησαν μέσω όλων των ηφαιστείων, μου είναι άγνωστος και δέν έχω βρεί καμία αναφορά. Μήπως έχει πάρει το αυτί σου τίποτα σχετικό?

Και πάλι συνχαρητήρια για το άρθρο σου.

Όχι παιδιά δεν σας το κρατούσα κρυφό, τουλάχιστον όχι από την έκδοση του τον Απρίλιο και μετά...
Απλά δεν είχα πρόσβαση στο ιντερνετ από το σπίτι, εδώ και ένα χρόνο περίπου και δεν είναι εύκολο να ανεβάσεις κάτι τόσο μεγάλο από ιντερνετκαφέ...

Ίσα ίσα που επιθυμώ να αναγνωστεί όπως λέει ο φίλος μας παραπάνω από όσο το δυνατόν περισσότερους συμπολίτες μας -και δη "οργανωμένους οικολόγους" μήπως και αρχίσουμε να κινούμαστε προς μια πιο "συνετή" κατεύθυνση και πάψουμε να τρέχουμε όπου μας πάνε...

quote:

---

Δέν χρησιμοποιούν την λέξη θερμοκήπιο κυριολεκτικά όπως την ερμηνεύεις. Την χρησιμοποιούν γιατί έχει το ίδιο αποτέλεσμα.

---

Η άνοδος της θερμοκρασίας οφείλεται στην αυξημένη συγκέντρωση αερίων θερμοκηπίου όπως δείχνουν ΟΛΑ τα διαγράμματα radiating forcing.
Μπορούμε πλέον και γνωρίζουμε επακριβώς πόση ακτινοβολία απορροφά και πόση αντανακλά το κάθε αέριο στην ατμόσφαιρα αλλά και τις υπόλοιπες επιδράσεις όπως ο ηλιακός κύκλος και τα αεροζόλ της μόλυνσης.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ Forcing.. Ο ηλιακός κύκλος είναι αμελητέα ποσότητα πλέον..