Θα ήθελα ειλικρινά να θέσω κάποια ερωτήματα στο αναγνωστικό κοινό, και αναμένω σχόλια και απαντήσεις καθότι ίσως η ανάδραση αυτή να φανει χρήσιμη σε όλους μας.

Ο ορατός κόσμος είναι αυτός που τον τροφοδοτεί με ερεθίσματα και του προκαλεί μία αντίδραση προσαρμογής. Δυστυχώς όμως καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι η όλη προαναφερόμενη προσαρμογή είναι μία ευχάριστη αυταπάτη. Και αυτό γιατί απλούστατα όπως αναλύθηκε παραπάνω είναι ελάχιστες οι φορές στη διάρκεια ζωής του ανθρώπου που τα ερεθίσματα αυτά είναι ικανά να τον εξωθήσουν σε αποφάσεις διαμόρφωσης του χαρακτήρα του.

Οι συνήθειες δηλαδή είναι φυσικό επόμενο της φύσης τόσο του ιδίου όσο και του περιβάλλοντος γύρω του.

Είναι πολύ φυσιολογικό ο βολεμένος, ο υπνωτισμένος, ο βυθισμένος μέσα στο λήθαργο άνθρωπος να μη δεχτεί τίποτα από τα παραπάνω. Δεν είναι δυνατόν ένας τέτοιος άνθρωπος να συνειδητοποιήσει την περιοδικότητα της άνευ λόγου ζωής του που δημιουργούν οι συνήθειες του. Δε δύναται να συνειδητοποιήσει πόσο πρόσκαιρα είναι όλα. Η πλάνη βέβαια εντοπίζεται στο γεγονός ότι περιμένει να επαναλαμβάνονται ακριβώς τα ίδια πράματα γύρω του για να αποδεχτεί την ύπαρξη των συνηθειών του. Κάποιος όμως φροντίζει ώστε η εναλλαγή των εικόνων της ζωής του ανθρώπου να γίνεται με τέτοιο τρόπο που τα καρέ του φίλμ να αλλάζουν αμυδρά. Έτσι η ψευδαίσθηση της προσαρμογής του ανθρώπου στο περιβάλλον, τον κρατά συνεχώς απασχολημένο. Αν υπάρχει όντως κάποιος, δημιουργός του Matrix που μας περιβάλλει, τότε αυτός πρέπει να είναι σατανικά εφευρετικός. Είτε όμως υπάρχει είτε όχι, για να το διανοηθεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος το όλο σενάριο, οφείλει να είναι εξίσου σατανικά εφευρετικός. <Που σημαίνει ότι ο ίδιος του ο εαυτός αυτοεγκλωβίστηκε, στο να αισθάνεται ένα φάσμα μόνο διακυμάνσεων του περιβάλλοντος του και άρα ίδιος του ο εαυτός μπορεί να ενσαρκώνει-εμψυχώνει αυτόν τον κάποιο. Ή ακόμη χειρότερα ο κάποιος είναι η συνολική συνειδητότητα των ενσαρκώσεων-εμψυχώσεων όλων μας με ανεξιχνίαστες επιρροές στις ψυχές και τα μυαλά μας.>

Τόσα χρόνια καταγεγραμμένης ιστορίας και ένα μικρό δήθεν ή πραγματικά σοφό κομμάτι της ανθρωπότητας, αυθεντικό ή ψεύτικο, διαπιστώνει το πρόβλημα της πλάνης του ορατού κόσμου. Που από τη στιγμή όμως που δημιουργήθηκε μέσα σε υποκειμενικά μυαλά που σκέπτονται βάση ερεθισμάτων του ορατού κόσμου <και άρα μόνο τέτοια πληροφορία μπορούν να κουβαλήσουν> είναι και αυτό ίσως ένας γρίφος, μία παγίδα μία πλάνη ένα παιχνίδι του νου που όσο παίζει και παίζεται από την ανθρώπινη συνείδηση τόσο εμπλουτίζεται εκούσια και συνειδητά ή ακόμη υποσυνείδητα, παίρνει μορφές, αλλάζει εκδηλώσεις. Και εκεί κάπου στα υπόγεια μπουντρούμια του νου και του μεσαιωνικού κάστρου κάποιοι διαπιστώνουν διαφθορές ή διαστρεβλώσεις της υποτιθέμενης μεταφερόμενης γνώσης ενώ κάποιοι άλλοι βλέπουν επιτηδευμένο αποπροσανατολισμό και παραπλάνηση μέσω αλληγοριών μεταφορών και κωδικοποιήσεων.

Κάποιοι χειραγωγούν τη γνώση. Κάποιοι ανακάλυψαν τα μυστικά κλειδιά, και χαίρονται αυτό που εμείς σα σκιές προσπαθούμε να διακρίνουμε από τη κλειδαρότρυπα της πόρτας του παραδείσου. Άλλοι πάλι πουλάνε πόρτες, χωρίς κλειδιά. Πόρτες για μυστικούς ανύπαρκτους παραδείσους.

Και ερχόμαστε στο ερώτημα. Κουβαλά όμως το μυαλό του ανθρώπου πληροφορίες που αντλούνται μόνο από ερεθίσματα που προσλαμβάνει από τις αισθήσεις του? Μήπως δεν δημιουργήθηκε το ερώτημα της πλάνης του ορατού κόσμου μέσα στα υποκειμενικό μυαλό του ανθρώπου απλά έτυχε να συλλάβουμε τη ιδέα του όπως θα μας έλεγε ο Πλάτωνας?

Έστω ότι ο σοφός Πλάτων ήξερε κάτι παραπάνω. Έστω δηλαδή ότι ο ορατός κόσμος είναι στην πραγματικότητα ένας αντικατοπτρισμός ιδεών του ιδεατού κόσμου, που είναι αιώνιες και άφθαρτες.

Η παράδοση υποστηρίζει ότι μετά από πολλά επίπεδα πλανερών κόσμων υπάρχει το τέλος. Η ένωση με τον ανώτερο. Επίσης δεν ταυτίζει πουθενά φανερά τον κάποιο με τον ανώτερο. Η πλάνη έτσι τελειώνει στα όρια του ορατού κόσμου για τη φύση του ανθρώπου. Για την επόμενη φύση του ίσως κάπου αλλού. Πρέπει όμως να αναγνωριστεί ότι κανείς δεν θα απαγορεύσει κανέναν να είναι καχύποπτος. Ειδικότερα όταν ο δεύτερος έχει διαπιστώσει ότι τα φαινομενικά στεγανά ίσως και να μην είναι και τόσο σταθερά όσο φαίνονται.

Από τη μια λοιπόν ο κάποιος αντιστοιχεί σε κάτι, κάποιον κανόνα, μία φυσική κατάσταση που φροντίζει το καθετί να κρατήσει το ρόλο του στην ιεραρχία όντων της δημιουργίας. Ο ανώτερος δίνει την ευκαιρία στον άνθρωπο να φτάσει πιο ψηλά. Να μεταλλαχτεί στα μάτια των άλλων ή μόνο στα δικά του.

Είναι ο Σατανάς αυτός που κρατά τον άνθρωπο καθηλωμένο στη γη και στον υλικό κόσμο?

Ή αυτός σαν Εωσφόρος φέρει τη Γνώση και φωτίζει το δρόμο της αθανασίας και της θεικότητας?

Μήπως Ο Χριστός και όλα τα συνώνυμα του σπάει την πλάνη του ορατού κόσμου και δίνει αυτός τη λύση στη πλάνη του ορατού κόσμου?

Ή είναι ο Χριστιανικός θεός ως άλλος Δίκαιος, αυτός που φροντίζει για την αρμονία και ισορροπία μεταξύ των διαφόρων επιπέδων δυναμικότητας οντοτήτων και άρα καθιστά τον άνθρωπο δέσμιο του θανάτου του.

Είναι η μάχη εσωτερική και μόνο ? Αν όχι ποία τα σημάδια αναγνωρίσεως της?

Ποία γνώση και ποιανού?

ΥΓ.Aμέτρητα παραδείγματα της Παράδοσης του Απόλυτου Δύο και της σχέσης του με τη Γνώση.

1) Δεν αποτελει ο Χριστιανισμος Παγκοσμια πραγματικοτητα...(μονο και μονο επειδη το 1/3 της Γης ειναι "Δηθεν" χριστιανοι.)

2)Υπαρχει "Θεος", αν ναι ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ?

3)Υπαρχει "Σατανας","Μπαμπουλας"?

4)Οι ερωτησεις σου ειναι τοσο γενικες που κοντευουν να φτασουν το "απειρο" σαν ενοιες...π.χ.

Απο που ερχομαστε και που παμε?
Τι ειμαστε?
Τι ειναι οτι βλεπουμε?
Τι ειναι το Συμπαν?
Ποτε φτιαχτηκε και απο τι?
Τι υπηρχε πριν απο αυτο?
Γιατι να υπαρχει κατι πριν απο αυτο?
Γιατι ειμαστε ξεχωριστοι απο τα ζωα?
Τι ειναι ο Θεος?
Τι μορφη εχει?
Ποσοι ειναι?
Και αλλες 10000000000000000000000000000000000000000000 ερωτησεις χωρις απαντηση και λογικη ακολουθεια...
Ελπιζω να μην εκλαβεις την παρατηρηση μου ως κακια...!

Υποφώσκει ένας σατανισμός ή μου φαίνεται

Αν ο σατανάς μας απελευθερώνει και μας θεοποιεί και ο Θεός μας σκλαβώνει,τότε ο σατανάς είναι ο Θεός των χριστιανών και ο Θεός ο Σατανάς.

Καλό ε;

Για μένα πάντως είναι μόνο έννοιες ή σύμβολα αυτά και ο Εωσφόρος είναι αυτός που το όνομά του δηλώνει.
Ας αποσυμβολίσουμε λοιπόν.

Κατά τα άλλα συμφωνώ κι εγώ με το φίλο Hermes.

Κατά δεύτερον θα ήθελα να αναφερθώ στο ότι βεβαίως το τελικό ερώτημα που ακολουθεί το όλον κείμενο είναι επιτηδευμένα στενόμυαλο, στενοκέφαλο ώστε να προκαλέσει την δική σας ανάδραση.

Σαφέστατα αγαπητέ Hermes οι ερωτήσεις μου προς το παρόν είναι γενικότατες. Δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει ένα τέτοιο θέμα με ειδικές ερωτήσεις. Σκοπός μου είναι να γίνει ΔΙΑΛΟΓΟΣ.
Όμως πέφτεις έξω όσον αφορά το ΠΟΙΟΝ ΤΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ καθώς και στον ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ των λέξεων – εννοιών που παρέθεσα. ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑ. Εγώ δε θέλησα να θέσω ερωτήσεις μικρών παιδιών. ΕΛΕΩ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ υποβάλλω και τέτοιου είδους ερωτήσεις για να δοθεί μία συνέχεια στο λόγο. Αναμφίβολα δεν θα επιχειρήσω να απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις. Αυτό όμως που ελπίζω είναι σε έναν από κοινού διάλογο.

Στο σημείο αυτό, και πατώντας πάνω στη κριτική του Hermes και των υπολοίπων έως τώρα (Πλωτίνος,Gothic) οφείλω να διασαφηνίσω συνοπτικώς ορισμένα σημεία .(Αυτή τη διαδικασία περίμενα για να προχωρήσουμε τη κουβέντα στα πιο ειδικά.)

Παρατήρηση 1η: Τα ερωτήματα που θέτω είναι ομολογουμένως πιο σύνθετα από αυτά που μας παρουσιάζεις φίλτατε Hermes.
Εγώ ποτέ δεν αναφέρθηκα και δεν διερωτήθηκα για κανέναν Θεό. Ούτε υπάρχει περίπτωση να θέσω ερώτηση του στιλ : Τι είναι? Ούτε με ενδιαφέρει να απαντήσω στις υπόλοιπες ερωτήσεις με τον τρόπο που τις έθεσες. Δεν διερωτήθηκα εάν «Υπάρχει "Σατανάς", "Μπαμπούλας"?» όπως λες.

Η λέξη Σατανάς, με την έννοια που δίνουμε στη σήμερον ημέρα , είναι για εμέ ένα μυθόπλασμα , κατασκευασμένο να τρομοκρατεί τις συνειδήσεις φανατικών και θρησκόληπτων. Είναι ο δικός σου «μπαμπούλας» φίλτατε Ερμή. Φυσικά την λέξη αυτή την αντιπαραθέτω με την λέξη «Εωσφόρος», που καλεί ο φίλτατος Gothic να απόσυμβολίσουμε.

1. (Εωσφόρου, Προμηθέα, Σατανά, Βασιλιάς του κόσμου τούτου, Κρόνο??, Γιάχβε??, Ζευς???)

με αυτό του Θεού της Αγίας Γραφής :

2. της παλαιας Διαθήκης : Γιαχβε, Ελοχημ (=753=Σατανας), Μελχιτσεδεκ αλλά και της Νέα Διαθήκης : Ιησού, Αδωναι??, Διονύσιου Ζαγρευς, Ορφέα, Δια????
(Σημείωση : ο διαχωρισμός αυτός είναι μερικά εσφαλμένος )

Τέθηκαν λοιπόν τα ερωτήματα ξεκινώντας από την παραπάνω αντιδιαστολή γιατί ομολογούμενα έπρεπε να ξεκινήσει η κουβέντα από μία ευρύτερη βάση, μερικώς ή ολικώς αντιληπτή σε όλους. Εγώ στοιχηματίζω ότι ακόμη και τα συνώνυμα που έδωσα τώρα έχουν μπερδέψει αρκετούς.

Και επειδή ο φίλος Gothic διερωτάται εάν υποβόσκει (υπο –φώσκει) ο σατανισμός θέλω να ξεκαθαρίσω από τώρα τον απώτερο στόχο που ξεκίνησα το θέμα για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, (και φυσικά να απαντήσω ξεκάθαρα ότι η απάντηση είναι ΟΧΙ)

Ακριβώς επειδή η παραπληροφόρηση και η παραχάραξη της ιστορίας μας έχει φέρει μπροστά σε ένα ομιχλώδες σκηνικό δημιουργούνται στους αδαείς απορίες –
(ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΩ τον εαυτό μου στην ομάδα !!!«εν οίδα ότι ουδέν οίδα» όπως είπε και ο Σωκράτης μας. )

Αυτά προς το παρόν. Επιφυλάσσομαι για μία εκ βαθέων ανάλυση (και φυσικά συζήτηση ακολούθως) τύχης και χρόνου επιτρέποντος.

Επιτρέψτε μου μέχρι τότε να επαναλάβω το ερώτημα πολυμορφικά :

Είναι ο Προμηθέας αυτός που έφερε το Πυρ στον Άνθρωπο (την Γνώση δηλαδή), ή η Παράδοση των Εσωτεριστών Πρώτο-χριστιανών όπως αυτή αντηχείτε από τα Κείμενα των Γκουρτζιεφ, Ουσπένσκι και Μπόρις Μουράβιεφ αλλά και στην Φιλοκαλία . Η δεύτερη από πού ήρθε? Η πρώτη από ποιον κλάπηκε?

Ποια η ιστορική σημασία προσώπων όπως ο Διόνυσος, Ορφέας , Δαβίδ, Σολόμωντας, Χριστός, Δία, Προμηθέα, Ιεχωβάς, Ιερευς Σαλήμ, Μελχιτσεδεκ (όλοι σε ένα χαρμάνι, εε)?

Ποια (ή ποιο) είναι τα ιερατεία που πλασάρανε τις εικόνες των παραπάνω? Στα ίδια ιερατεία πήγε ο Χριστός και ο Απόλλωνας ο Τυανευς? (Εάν πήγαν…εάν υπήρξαν…εάν …χίλια δυο εάν.)

Ποιος θέλει να πιστεύουμε ότι ζούμε σε κόσμο πλάνης? (ακόμη και ο Πλάτωνας χε,χε).

Φυσικά το Άστρο του Σειρίου που έχει σαφέστατη και ολοφάνερη σχέση με τη φέρουσα Γνώση της Παράδοσης των αρχαίων Ελλήνων το βρίσκουμε και στη Πρωτοχριστιανική Παράδοση. (Πρωτοχριστιανική Παράδοση όπως και συντηρείται εντός πολλών μοναστηριών. Επίσης το βρίσκουμε αναμφισβήτητα και στην Γραφή του Χριστιανισμού.)

Και φυσικά υπάρχουν τόσες πολλές συγκεχυμένες απόψεις πάνω στο θέμα του αν και του ποιος και πώς, για το τι εστί και ποιος ο Εωσφόρος που κατήλθε από το συγκεκριμένο άστρο στη γη, Άστρο που εμφανίζεται να συσχετίζεται με το Λόγο. (Που φυσικά εγώ σε κάποιο παραπάνω υστερόγραφο αναφέρθηκα σε αυτόν αλλά πέρασε έτσι.)

Ρωτάς:

quote:

---

Είναι ο Προμηθέας αυτός που έφερε το Πυρ στον Άνθρωπο (την Γνώση δηλαδή), ή η Παράδοση των Εσωτεριστών Πρώτο-χριστιανών όπως αυτή αντηχείτε από τα Κείμενα των Γκουρτζιεφ, Ουσπένσκι και Μπόρις Μουράβιεφ αλλά και στην Φιλοκαλία . Η δεύτερη από πού ήρθε? Η πρώτη από ποιον κλάπηκε?

Ποια η ιστορική σημασία προσώπων όπως ο Διόνυσος, Ορφέας , Δαβίδ, Σολόμωντας, Χριστός, Δία, Προμηθέα, Ιεχωβάς, Ιερευς Σαλήμ, Μελχιτσεδεκ (όλοι σε ένα χαρμάνι, εε)?

Ποια (ή ποιο) είναι τα ιερατεία που πλασάρανε τις εικόνες των παραπάνω? Στα ίδια ιερατεία πήγε ο Χριστός και ο Απόλλωνας ο Τυανευς? (Εάν πήγαν…εάν υπήρξαν…εάν …χίλια δυο εάν.)

---

Είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις τις απαντήσεις, αλλά μίας και πήρα μπάλα στα πόδια ας παίξουμε πασίτσες…Ο Προμηθέας, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος , ο Quetzalcoatl στην Αμερική, ο Οάνες, και τόσοι άλλοι ανά τον αρχαίο κόσμο ήταν τα φωτεινά πνεύματα, οι πρωτοπόροι της εποχής τους, που δίδαξαν στους ανθρώπους αυτά που ήταν έτοιμοι να δεχθούν…
Η ιστορικά τους σημασία τεράστια….Τόσο μεγάλη που στα αχνάρια τους βαδίζουμε ακόμη..!!
Πέτα πάσα…

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

1/666?
2/ΧΞF?

3/ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΤΟΥ ΤΥΑΝΕΑ 1000 Μ.Χ.????????????????????

«Οι σκοτεινές δυνάμεις της αποσύνθεσης και της ύλης ζωντανεύουν στο υποσυνείδητο του ανθρώπου, (που την χρησιμοποιούν ως όχημα για να ανυψωθούν) όταν ταυτίζει την συνειδητότητα του με το άτομο του, -την κατώτερη φύση του το ζωώδες σώμα του Κενταύρου, τις ορμές και τα πάθη που κατοικούν στο σώμα του. Δίχως το πνεύμα του ανθρώπου οι σκοτεινές δυνάμεις είναι ο νόμος της ύλης στην καθοδική του πορεία, εγκλωβισμένες όπως το τζίνι στο λυχνάρι του Αλαντίν αναμένοντας κάποιον να το ελευθερώσει…..»

Ο άνθρωπος (ο μέσος, κοινός, εξωτερικός, μεταδαμικός) κυβερνάται από το «ψυχικό εγώ» την προσωπικότητα του δηλαδή, σε κατάσταση εγρηγόρσεως και από το «σωματικό εγώ» κατά τη διάρκεια του ύπνου. Παρόλα αυτά ακριβώς επειδή το πρώτο κυβερνά πρόσκαιρα σε βάρος του «πραγματικού εγώ» ή «πνευματικού» συχνά χάνει τον έλεγχο και το σώμα επιβάλλει τα δικά του κίνητρα. Ο μεταδαμικός άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να στρέψει μαζικά το πνευματικό του βλέμμα προς τον εαυτό του, από εποχής πτώσης και ακολούθως, και όπως αναφέρει ο Πλωτίνος :

«Ο Προμηθέας έδωσε την νόηση στον άνθρωπο ταυτόχρονα όμως του βάρυνε τις πλάτες με την συνειδητή πλέον επιλογή της ανοδικής πορείας ή της ζωώδους φύσης.»

Διερωτώμαι πόσοι εντάσσονται στον Γενικό Κανόνα και πόσοι σε αυτόν της εξαιρέσεως (που φέρνει την ανοδική πορείας – ανέλιξη). Να διευκρινίσω ότι ο Γενικό Κανόνας των εσωτεριστών είναι αυτός που ως τώρα αναφέρθηκε από εμέ ως :
1. Νόμος της συνήθειας ή της δημιουργίας συνηθειών
2. «Κάποιος» στο μήνυμα μου της 07/04/2005, 22:50:58 και παρακάτω.

Στο σημείο αυτό να παραπέμψω σε προηγούμενα μηνύματα μου που είναι μερικώς σχετικά, όπως αυτά απεστάλησαν και ακολούθησαν αυτό της 07/04/2005, 22:49:02 για να μην επεκταθώ άλλο προς την αυτή κατεύθυνση, σε μία προσπάθεια να αποφύγω τα ερωτήματα που θα προκύψουν, και τα νέα που θα δημιουργηθούν σε μία πιθανή απόπειρα απαντήσεως των πρώτων. Που συνολικώς βέβαια,θα οδηγήσουν στην είσοδο ενός λαβυρίνθου που θα μας βγάλει από το θέμα. (Ερωτήσεις του στιλ : τι συνειδητότητα είχε ο Αδαμ – Κάδμος, ποιος ήταν ο τρόπος σκέψης αυτού (με ποια συνδυασμένη λειτουργία κέντρων σκεφτόταν (=διανοητικό, συγκινησιακό ή τι??) κλπ είναι μέσα στη αρχική διδασκαλία του Εσωτερισμού και παραπέμπω εκεί.)

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr