quote:

---

αν και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι θα μας γράψεις τη στιγμή του ο ίδιος έχεις παραδεχτεί ότι δεν ήταν κάποιος Θεός ή θαυματουργός.......

---

Έχω γράψει ότι δεν ήταν θεός, διότι δεν ήταν, όπως έχω γράψει ότι ήταν θαυματουργός, διότι ήταν. Δε θυμάσαι καλά...

quote:

---

περιμένω να δω την καινοτομία σου και όχι γνωστά πράγματα σαν τα παραπάνω..........

---

Όταν το γρ΄ψω θα το διαβάσεις, μη βιάζεσαι...

Με την ευκαιρία, αφού σου είναι γνωστά κάποια πράγματα, εσύ γνωρίζεις πότε έζησε ο Απολλώνιος;

Για να δούμε, θα απαντήσεις;;;

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

quote:

---

Δεν έχεις παρά να ανατρέξεις στα όσα έχω γράψει.......

---

Δεν θυμάμαι να έχεις τοποθετήσει τον Απολλώνιο, χρονολογικά και γι' αυτό σε ρώτησα.
Αν είναι κόπος για σένα, άστο...

quote:

---

δεν κατάλαβα το ύφος σου!..........

---

Δεν κατάλαβα για ποιό ύφος μιλάς...

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

quote:

---

Κόπος δεν είναι........αλλά είναι ενοχλητικό σε μία συζήτηση οι συνομιλητές να μη θυμούνται τι έχεις πει επί του θέματος σε πολύ πολύ πρόσφατα μηνύματα.....οπότε για ποιο λόγο μπαίνεις σε διαλόγους? απλά κάνε μονόλογο να τα ακούς και να τα λες μόνος σου.........

---

Αντιλαμβάνομαι το δίλημμά σου.
Δεν μπορείς να διαλέξεις αν θα εκθέσεις τον ομογάλακτό σου ή τον εαυτό σου.

Βέβαια μπορεί και απλά να αγνοείς πότε έζησε ο Απολλώνιος, αλλά με τόσα βιβλία...

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

quote:

---

γιαπετ:
Αντιλαμβάνομαι το δίλημμά σου.
Δεν μπορείς να διαλέξεις αν θα εκθέσεις τον ομογάλακτό σου ή τον εαυτό σου.

Βέβαια μπορεί και απλά να αγνοείς πότε έζησε ο Απολλώνιος, αλλά με τόσα βιβλία...

---

Δεν ξέρω τι αντιλαμβάνεσαι!...... αυτό που ξέρω όμως είναι ότι δε θυμάσαι τι έφαγες χθες!!!!

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

Ο μόνος που μπορεί να σε βγάλει απ' τη δύσκολη θέση, είναι ο φίλος σου ο τρεχα...., αν αναγνωρίσει το λάθος που έκανε, όταν είπε ότι υπήρξε 300 χρόνια μετά το "μεσσία" σου.

Για τα ταξείδια του Απολλώνιου θα μάθεις σε λίγο...

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

quote:

---

γιαπετ:
Ευρωπαίε, ο καθένας μπορεί εύκολα, να αντιληφθεί το λόγο που δεν "επαναλαμβάνεις" την τοποθέτησή σου για το πότε υπήρξε ο Απολλώνιος, διότι είναι προφανής.

Ο μόνος που μπορεί να σε βγάλει απ' τη δύσκολη θέση, είναι ο φίλος σου ο τρεχα...., αν αναγνωρίσει το λάθος που έκανε, όταν είπε ότι υπήρξε 300 χρόνια μετά το "μεσσία" σου.

Για τα ταξείδια του Απολλώνιου θα μάθεις σε λίγο...

---

Δεν το καταλαβαίνω αυτό που λες! αρκεί να κάνεις copy paste παλαιότερο μήνυμά μου στο ίδιο θέμα και άντε 1-2 σελίδες πίσω!!!
Ποια δύσκολη θέση? Θα το έκανα εφόσον ο ίδιος δεν είχες συμμετάσχει στη συζήτηση ή τουλάχιστον εάν τη συγκεκριμένη τοποθέτηση την είχα κάνει σε άλλο θέμα..............για αυτό σου λεώ ότι δε θυμάσαι τι έφαγες χθες!
Τα ταξίδια του Απολλώνιου δε με απασχολούν..........το περιεχόμενο των ταξιδιών του με ενδιαφέρει........όπως και εσύ επίσης θα δεις...........

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

quote:

---

Δεν το καταλαβαίνω αυτό που λες! αρκεί να κάνεις copy paste παλαιότερο μήνυμά μου στο ίδιο θέμα και άντε 1-2 σελίδες πίσω!!!
Ποια δύσκολη θέση? Θα το έκανα εφόσον ο ίδιος δεν είχες συμμετάσχει στη συζήτηση ή τουλάχιστον εάν τη συγκεκριμένη τοποθέτηση την είχα κάνει σε άλλο θέμα..............για αυτό σου λεώ ότι δε θυμάσαι τι έφαγες χθες!

---

Επαναλαμβάνεις τόσα και τόσα άχρηστα πράγματα συνεχώς... αυτό σε πείραξε τώρα;;;

Μπορείς να πεις και ότι δεν ξέρεις πότε έζησε ο Απολλώνιος και... καθάρισες. Τόσο δύσκολο είναι;;

quote:

---

Τα ταξίδια του Απολλώνιου δε με απασχολούν..........το περιεχόμενο των ταξιδιών του με ενδιαφέρει........

---

Για πες το αυτό στα Ελληνικά... σ' ενδιαφέρει το περιεχόμενο των ταξειδιών του, χωρίς να σ' ενδιαφέρουν τα ταξείδια του τα ίδια;;

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

quote:

---

γιαπετ:
Μπορείς να πεις και ότι δεν ξέρεις πότε έζησε ο Απολλώνιος και... καθάρισες. Τόσο δύσκολο είναι;;

---

Tόσο δύσκολο είναι να πας 2-3 σελίδες ποιο πίσω? Για μένα δεν είναι δύσκολο αλλά ενοχλητικό!!!..........το να θέλεις δηλαδή να ξαναγράψω αυτά που είχα γράψει!!.....

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

Δεν μου διευκρίνησες όμως αυτό που σε ρώτησα και δεν το έχεις ξαναγράψει ποτέ...

"Για πες το αυτό στα Ελληνικά... σ' ενδιαφέρει το περιεχόμενο των ταξειδιών του, χωρίς να σ' ενδιαφέρουν τα ταξείδια του τα ίδια;;

"

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

quote:

---

γιαπετ:
"Για πες το αυτό στα Ελληνικά... σ' ενδιαφέρει το περιεχόμενο των ταξειδιών του, χωρίς να σ' ενδιαφέρουν τα ταξείδια του τα ίδια;;

---

Έτσι ακριβώς! μπορεί να πήγε για να δει αξιοθέατα! Το θέμα είναι όχι που πήγε! αλλά τι έγινε, τι έκανε εκεί που πήγε!!!!

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

quote:

---

γιαπετ:
Αύριο θα ικανοποιηθεί η περιέργειά σου.
Θα μάθεις και τι έκανε και τι είπε και τι του είπαν...

---

Nα μην ξεχάσεις να αναφέρεις τις πηγές (έργο συγγραφέας, χρονολογία γραφής του έργου από το οποίο αντέγραψε ο σύγχρονος συγγραφέας......) όχι τίποτα άλλο αλλά για να μη σε ρωτάω αύριο!

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

..ίδομεν!

Την Ταρσό τη βρήκε πολύ έκφυλη πόλη και ζήτησε απ’ τον πατέρα του να πάει στις Αιγές, μαζί με τον δάσκαλό του, που βτισκόταν κοντά στην Ταρσό.
Εκεί υπήρχε ναός του Ασκληπιού, πολύ μεγάλος και κυκλοφορούσε η φήμη ότι εμφανιζόταν ο θεός τακτικά.

Στις Αιγές διδάχτηκε στα 16 του, Πλάτωνα, Επίκουρο, Αριστοτέλη, Χρύσιππο και βέβαια Πυθαγόρα, του οποίου η φιλοσοφία και ο βίος, τον γοήτευσε. Την πυθαγόρεια φιλοσοφία του τη δίδαξε ο φιλόσοφος Εύξενος απ’ την Ηράκλεια.

Τότε αποφάσισε να ακολοθυήσει και τις διατροφικές συνήθειες του Πυθαγόρα, τρώγοντας μόνο, ότι παρήγε η γη.
Στις Αιγές έμενε στο ναό του Ασκληπιού και θεράπευε ασθενείς με τη βοήθειά του, όπως έλεγε. Πρότεινε στους ιερείς του ναού, να κάνουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια προσευχή:

«Ω θεοί, είθε να μου δίνετε τα οφειλόμενα. Οφείλονται στους μεν ευσεβείς τα καλά, στους ασεβείς δε τα κακά».

Στα 21 του, επιστρέφει στα Τύανα και αποφασίζει τη μεγάλη δοκιμασία του Μύστη, την πενταετή σιγή, που με την εσωτερική του δύναμη, την τήρησε απόλυτα.

Στα 26 του, μετά τη λήξη της πενταετούς σιγής, πήγε στο μεγάλο πνευματικό κέντρο της εποχής, την Αντιόχεια, όπου κατοικούσε στα ιερά, σπούδαζε και δίδασκε, εκεί έμεινε έως τα 37 χρόνια της ζωής του.

Στους μαθητές που είχαν επιτύχει στην δοκιμασία της σιγής, επέτρεπε να παρακολουθούν την πρωινή προσευχή καθώς και τις ιεροτελεστίες. Ως πρότυπο ημέρας ενός φιλοσόφου, είχε μια διαδικασία που έπρεπε το πρωί να συνομιλεί με τους θεούς, δηλαδή να προσεύχεται, το μεσημέρι να μιλάει γι’ αυτούς, δηλαδή να διδάσκει και να μυεί και το απόγευμα να μιλάει με τους ανθρώπους για τα ανθρώπινα.

Με έδρα την Αντιόχεια, ταξείδεψε στην Αραβία και μελέτησε τις γνώσεις των λαών της καθώς και τους νομάδες. Αφού επέστρεψε απ’ την Αραβία, αποφάσισε να επισκεφθεί τους Βραχμάνες της Ινδίας, επειδή είχε ακούσει για τη σοφία και τις γνώσεις τους, συνοδευόμενος από έναν καλλιγράφο και έναν ταχυγράφο.

Αφού διέσχισαν τη Μεσοποταμία, έφθασαν στην αρχαία Νινευή, όπου κατέλησαν στο ναό. Οι ιερείς τον υποδέχτηκαν με σεβασμό και θαυμασμό, επειδή η φήμη του προηγείτο της φυσικής του παρουσίας. Ανάμεσα στο πλήθος που ήρθε σε επαφή μαζί του, ήταν και ο Δάμις, που τον πλησίασε για να του ζητήσει να του επιτρέψει να τον ακολουθήσει στο ταξείδι του, ως βοηθός του, επειδή γνώριζε το δρόμο για τη Βαβυλώνα και τις γλώσσες της περιοχής.

Ο Απολλώνιος, του απάντησε ότι παρ’ όλο που δεν τον δίδαξε κανείς, γνώριζε όλες τις γλώσσες του κόσμου καθώς και τις σκέψεις των ανθρώπων, ακόμη κι όταν αυτοί ήταν σιωπηλοί. Αυτή η γνωριμία κράτησε μέχρι την ανάληψη του Απολλώνιου και ο Δάμις έγινε ο πιστότερος μαθητής, ακόλουθος και φίλος του, φροντίζοντας, μαζί με τους άλλους δύο ακόλουθους, για την υλική επιβίωσή τους.

Όταν έφθασαν στα σύνορα της Βαβυλώνας, ο σατράπης τους υποδέχθηκε με τιμές, λέγοντας ότι η φήμη του θεϊκού Απολλώνιου προηγείται και εκεί και ότι ήταν γνωστός στην περιοχή, από πολύ πριν. Στην πύλη της πόλης, ο αξιωματικός της φρουράς, τους είπε ότι για να περάσουν θα έπρεπε να προσκυνήσουν την εικόνα του βασιλιά Ουαρδάνη. Ο Απολλώνιος αρνήθηκε λέγοντας:

«Αν τον βρω καλόν άνθρωπο, θα είναι μεγάλη τιμή του, διότι θα τον επαινέσω».

Ο βασιλιάς των Πάρθων, όταν τον είδε είπε ότι αυτός είναι ο Απολλώνιος, που ο αδελφός του, ο Μεγαβάτης, είδε στην Αντιόχεια να τον θαυμάζουν όλοι και του τον περιέγραψε όμοιον μ’ αυτόν που τώρα βρισκόταν εκεί. Κατόπιν τούτου, ο Απολλώνιος έγινε δεκτός με τιμές στο παλάτι, διότι ο Ουαρδάνης γνώριζε τη φήμη του, καθ’ ότι ήταν μορφωμένος και γνώριζε άριστα την Ελληνική γλώσσα.

Στη Βαβυλώνα έμεινε 20 μήνες, αφού του ζητήθηκε απ’ τον Ουαρδάνη να μείνει όσο επιθυμούσε, σαν επίσημος φιλοξενούμενός του. του δόθηκε το ελεύθερο να επισκέπτεται τα ιερά κατά βούλησιν και του διατέθηκαν οι μάγοι για συζητήσεις.

Αρνήθηκε να φιλοξενηθεί στ’ ανάκτορα, λέγοντας στον βασιλιά ότι αν κατοικήσει σε μέρος μεγαλύτερο απ’ αυτό που του χρειάζεται, θα στενοχωρηθεί, διότι η υπερβολή λυπεί τους σοφούς περισσότερο απ’ ότι η έλλειψη λυπεί τους βασιλιάδες.

Ο βασιλιάς εκτιμώντας τις συμβουλές του Απολλώνιου, του ζήτησε να απαιτήσει, απ’ αυτόν, δέκα δωρεές και ο Δάμις προσπάθησε να του υποδείξει ότι θα ήταν καλό να ζητήσει χρήματα, κάτι για το οποίο ο σοφός τον επέπληξε λέγοντας:

«Δεν γνωρίζεις Δάμι, ότι το αμάρτημα, όπου κι αν το κάνεις είτε στην Ολυμπία είτε στη Βαβυλώνα, είναι αμάρτημα; Δεν σκέφτεσαι ότι για τον σοφό η Ελλάδα είναι πανταχού παρούσα; Ο σοφός λίγους ανθρώπους γνωρίζει, εκείνον όμως τον γνωρίζουν πολλοί. Η φολοχρηματία γι’ αυτόν δεν γνωρίζεις ότι είναι αμάρτημα;»

Ο Δάμις, στα απομνημονεύματά του, παραδέχτηκε σαν λάθος του, αυτήν την προτροπή, σ’ έναν άνθρωπο που συχνά, στην προσευχή του έλεγε:

«θεοί, μακάρι να μου δίνετε τα λίγα και να μην έχω ανάγκη από τίποτε».

Τελικά ο Απολλώνιος αντί για δώρα, ζήτησε να προστατευθούν οι Ερετριείς που είχαν απομείνει εκεί, από τότε που οι Πέρσες τους είχαν πάρει αιχμαλώτους, κατά την πρώτη τους εκστρατεία κατά της Ελλάδας με τον Αρταφέρνη και τον Δάτη, το 490 παχχ.

Τους 20 μήνες της παραμονής του στη Βαβυλώνα, επισκεπτόταν τους μάγους κάθε μασημέρι και μεσάνυχτα κι επειδή ο Δάμις δεν γνώριζε τις συζητήσεις τους, επειδή δεν ήταν παρών, όταν τον ρώτησε τη γνώμη του γι’ αυτούς, ο Απολλώνιος του απάντησε ότι ήταν σοφοί, αλλά δεν τα γνώριζαν όλα...

Λίγο πριν την αναχώρησή τους απ’ τη Βαβυλώνα, ζήτησε απ’ τον Ουαρδάνη να ανταμείψει τους μάγους για όσα του προσέφεραν. Επίσης δέχτηκε να πάρει μαζί του, εφόδια για το ταξείδι και καμήλες για όλους μαζί με οδηγούς. Κατά τον αποχαιρετισμό ο Ουαρδάνης τον ρώτησε τι δώρο θα του έφερνε απ’ την Ινδία και ο Απολλώνιος του απάντησε:

«Αν η συναναστροφή μου με τους σοφούς εκεί, με κάνει σοφότερο, θα επιστρέψω καλλίτερος απ’ ότι είμαι».

Ο Ουαρδάνης κατάλαβε και του είπε ότι θα περιμένει με ανυπομονησία, διότι αυτό θα είναι το καλλίτερο δώρο. Μετά απ’ αυτά ξεκίνησαν όλοι για την Ινδία.

...

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

Τώρα πως συμπλέουν όλα αυτά!!!!!!......η γνησιότητα που λέγαμε του έργου του Απολλώνιου

Τώρα γράφεις γιαπετ: << "Όταν έφθασαν στα σύνορα της Βαβυλώνας, ο σατράπης τους υποδέχθηκε με τιμές, λέγοντας ότι η φήμη του θεϊκού Απολλώνιου προηγείται και εκεί και ότι ήταν γνωστός στην περιοχή, από πολύ πριν. Στην πύλη της πόλης, ο αξιωματικός της φρουράς, τους είπε ότι για να περάσουν θα έπρεπε να προσκυνήσουν την εικόνα του βασιλιά Ουαρδάνη. Ο Απολλώνιος αρνήθηκε λέγοντας:
«Αν τον βρω καλόν άνθρωπο, θα είναι μεγάλη τιμή του, διότι θα τον επαινέσω».>>

Μα τι καλός άνθρωπος αυτός ο αξιωματικός της φρουράς!!!!!! αρνήθηκε ο Απολλώνιος να προσκυνήσει τον βασιλιά του και αυτός χωρίς δεύτερη κουβέντα τον έβαλε μέσα........ σου μοιάζουμε για αφελής γιαπετ?

Να πω και γω ένα
μια φορά και έναν καιρό ήταν ο φιλόσοφος Απολλώνιος! ήταν οπαδός του Πυθαγόρα! λάτρης της Ελληνικής παιδείας και περίπου σύγχρονος του Ιησού από ότι μας πληροφορούν πλήθος έγκυρων πηγών.
Υπήρξε όμως και ο Ιησούς........για κακή του τύχη! ο τελευταίος ήταν Εβραίος! ήταν όμως σοφός και ο κόσμος όχι μόνο τον αγάπησε αλλά και πέθαινε στο όνομά Του! αποδεχόντάς Τον και λατρεύοντάς Τον, ως Υιό Θεού!.
Ο Χριστιανισμός άρχισε να διαδίδεται με γοργούς ρυθμούς οι δύστυχοι ιερείς ειδωλολάτρες άρχισαν όχι μόνο να χάνουν οπαδούς αλλά και ερείσματα στην εξουσία. Κάτι έπρεπε να γίνει.....άγιοι στην ειδωλολατρία δεν υπήρχαν......Απόστολοι στην ειδωλολατρία δεν υπήρχαν!!!! θαύματα στην ειδωλολατρία δεν υπήρχαν.......το θέμα όμως έκαιγε.......έτσι ψάχνοντας βρήκαν τον Απολλώνιο! τι κι αν ήταν Πυθαγορικός! και όλοι ξέρουνε πως έκλεισε η σχολή του Πυθαγόρα και ποιο ήταν το τέλος του Πυθαγόρα.......δεν πειράζει εδώ πήρε φωτιά η γούνα μας τις λεπτομέρειες θα κοιτάξουμε.... έτσι πήραν τον Απολλώνιο τον βάπτισαν δωδεκαθεϊστή! τον έκαναν σημαία τον βάλαν να κάνει και θαύματα και γιούρια στον ταβλά με τα κουλούρια................μόνο που ατύχησαν........ο κόσμος γύρισε την πλάτη σε ένα τέτοιο τερατούργημα.........και έμεινε να γνωρίσει τον Απολλώνιο ως ένα μεγάλο φιλόσοφο και τίποτα περισσότερο.

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

quote:

---

Κάτι έπρεπε να γίνει.....άγιοι στην ειδωλολατρία δεν υπήρχαν......

---

Πως δεν υπηρχαν ... Αγιος Νικολαος ... Ιωαννης Χρυσοστομος ... Αγιος Βασιλακης ....

quote:

---

Απόστολοι στην ειδωλολατρία δεν υπήρχαν!!!!

---

Υπηρχαν υπηρχαν ! Θωμας ... Σαουλ ... Πετρος ...

quote:

---

θαύματα στην ειδωλολατρία δεν υπήρχαν.......

---

Αμ δε ! Και εδω υπηρχαν ... το μανα ... καιομενη αλλα μη καιομενη βατος ...

Εισαι ψευτης

quote:

---

σου μοιάζουμε για αφελής γιαπετ?

---

ΣΟΦΟΝ ΤΟ ΣΑΦΕΣ

Γεννήθηκε στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ. στα Τύανα της Καπαδοκίας και έμεινε γνωστός ως ο "Απολλώνιος ο Τυανέας". Γι αυτόν τον Έλληνα φιλόσοφο γράφτηκαν πολλά από τους μετέπειτα ιστορικούς, φιλόσοφους και συγγραφείς. Ήταν μία πολύ σημαντική προσωπικότητα που έδρασε και επηρέασε σημαντικά την πορεία της εξέλιξης της φιλοσοφικής σκέψης της εποχής του. Αναγνωρίστηκε ως "θείος Άνθρωπος" σχεδόν από όλους τους λαούς της Μεσογείου, στην εποχή του. Αργότερα όμως ξεχνιέται από τον πολύ κόσμο και συντροφεύει μόνο τη σκέψη εκείνων που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη φιλοσοφία.

Καταγόταν από πλούσια οικογένεια και οι αναφορές για την γέννησή του είναι γεμάτες από συμβολικά στοιχεία. Αυτό συμβαίνει μόνο σε Ανθρώπους που έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην πορεία της Ανθρώπινης εξέλιξης.

Ο Φιλόστρατος γράφει πως η μητέρα του Απολλώνιου είδε ένα όνειρο λίγο πριν από τη γέννησή του. Της παρουσιάστηκε στο όνειρό της ένας θεός. Όταν τον ρώτησε για το μέλλον του παιδιού το οποίο θα γεννούσε, αυτός της απάντησε: Θα γεννήσεις Εμένα !

- Και ποιός είσαι εσύ τον ρώτησε εκείνη.
- Είμαι ο Π ρ ω τ ε ύ ς, ο θαλάσσιος γέρων.

Πράγματι ο Απολλώνιος, είχε την ικανότητα να προβλέπει το μέλλον σαν τον Πρωτέα, να ελέγχει όλες τις καταστάσεις και να διαφεύγει από κάθε κίνδυνο που συναντούσε.

Η μητέρα του Απολλώνιου, λίγο πριν τον γεννήσει πήγε σ' ένα λιβάδι για να μαζέψει λουλούδια. Εκεί νύσταξε και κοιμήθηκε, ενώ ένα σμήνος λευκών κύκνων την περικύκλωσε με σηκωμένα τα φτερά προς τον ουρανό, κάτω από τον ήχο ενός μελωδικού παιάνα. Καθώς ξυπνούσε από αυτήν την εξαίσια μελωδία γέννησε τον θεόσταλτο Απολλώνιο, χωρίς πόνο. Ταυτόχρονα, ένας κεραυνός σταλμένος από τον Δία έπεσε δίπλα του χωρίς να τον αγγίξει.Από μικρή ηλικία φανερώθηκαν τα πλούσια χαρίσματά του. Είχε μεγάλη ευφυία, πολύ δυνατή μνήμη και έκφραζε ό,τι διάβαζε με πολύ μεγάλη ευφράδεια. Ο πατέρας του τον έστειλε σε ηλικία 14 χρόνων στην Ταρσό της Κιλικίας, δίπλα στον μεγάλο ρήτορα Ευθύδημο από τη Φοινίκη, για να τον διαπαιδαγωγήσει. Αργότερα πήγε στις Αιγές των Τυάνων, όπου μυήθηκε στη φιλοσοφία του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Χρύσιππου, του Επίκουρου και άλλων φιλοσόφων. Δήλωνε θαυμαστής του Πυθαγόρα και έζησε σύμφωνα με τα πρότυπα του Πυθαγορισμού. Δώρισε την έπαυλή του στον τότε Δάσκαλο της Πυθαγόρειας σχολής Εύξενο και από 16 χρονών άρχισε να ζεί πολύ πειθαρχημένα. Δεν έτρωγε κρέας παρά μόνο χόρτα και καρπούς. Έπινε μόνο νερό και απέφευγε οτιδήποτε προερχόταν από ζώα. Μόνιμη κατοικία του ήταν τα Ιερά.

Ο Απολλώνιος ο Τυανέας ήταν ένας πραγματικός φιλόσοφος. Αυτό φαίνεται όχι μόνο από τις Διδασκαλίες που διέδωσε, άλλα κυρίως από τον τρόπο που τις εφάρμοζε. Ήταν ένας πρακτικός φιλόσοφος και για κάθε διδασκαλία του έβρισκε ένα πεδίο εφαρμογής μέσα στην κοινωνία. Ο Φιλόστρατος αναφέρει πως σε κάθε χώρα που ταξίδευε έδινε συμβουλές στους άρχοντες οι οποίοι τις εφάρμοζαν προς όφελος όλων των ανθρώπων.

Δεν ήταν απλώς ένας ρήτορας αλλά ήταν ένας πραγματικός αναζητητής της αλήθειας. Μέσα από όλα τα φιλοσοφικά συστήματα αναζήτησε και βρήκε τις πιο εσωτερικές διδασκαλίες και τις έκανε τρόπο ζωής.

Ακολουθώντας πιστά τα διδάγματα του Πυθαγόρα ασκούσε αυστηρή δίαιτα για το σώμα και, σαν αποτέλεσμα της πνευματικής του εξέλιξης, άσκησε τον αυτοέλεγχο και την πενταετή σιωπή. Η πρακτική εφαρμογή των διδασκαλιών τού πρόσφερε τη δυνατότητα να αναπτύξει υπερφυσικές δυνάμεις σε τέτοιο βαθμό που οι άνθρωποι τον θεοποίησαν. Πάνω απ' όλα όμως, αυτό που χαρακτήρισε τον Απολλώνιο ήταν ότι σε όλη του την ζωή τον συνόδεψε η Αρετή. Ταξιδεύοντας σχεδόν σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο, σε Ανατολή και Δύση ήρθε σε επάφή με πολλά και διαφορετικά ιερατεία. Οι Ιερείς τον αποδέχτηκαν σαν ένα μεγάλο Ιερέα ο οποίος είχε την ικανότητα να επικοινωνεί με άλλες διαστάσεις και άλλα υπερανθρώπινα όντα. Σιγά-σιγά η φήμη του απλώθηκε σε όλες τις περιοχές της Παμφυλίας, της Κιλικίας, της Παλαιστίνης και της Αραβίας. Ταξίδεψε και στην Ινδία για να αναζητήσει εκεί τους Διδασκάλους για τους οποίους υπήρχε η φήμη ότι εφάρμοζαν τις διδασκαλίες που πρέσβευαν, για το καλό όλων των ανθρώπων. Έτσι ξεκίνησε ένα μακρυνό ταξίδι, αρκετά δύσκολο για την εποχή εκείνη και μέσα από θαυμαστές περιπέτειες φθάνει στη χώρα των φιλοσόφων.

Σε όλα τα ταξίδια του τον ακολουθούσαν μαθητές του. Ο Δάμις ήταν ο πιο πιστός και αργότερα έγραψε με κάθε λεπτομέρεια τη βιογραφία του Δασκάλου του. Με βάση αυτά τα γραπτά ο Φλάβιος Φιλόστρατος έγραψε τον βίο του Απολλώνιου του Τυανέα.

Υπάρχουν πολλές αναφορές για την ζωή και το έργο του μεγάλου φιλοσόφου. Τον αναφέρουν ο Δίων Κάσσιος, ο Αμμιανός Μαρκελίνος, ο Λουκιανός Ιεροκλής, ο Ευσέβιος, ο Κασσιόδωρος, ο Φώτιος και πολλοί άλλοι.

Ο γνωστός εσωτεριστής Ελφάς Λευϊ ερμηνεύει και αποκαλύπτει ερμητικές και αλχημικές διδασκαλίες που είναι διάσπαρτες μέσα στις αναφορές για τον Απολλώνιο. Η Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ αφιερώνει ένα ειδικό κεφάλαιο σε έναν από τους τόμους της Μυστικής Διδασκαλίας, κατατάσσοντας τον Απολλώνιο στους μεγαλύτερους Μυημένους Διδασκάλους όλων των εποχών.

Η παράληλη ανάπτυξη του χριστιανισμού, την εποχή εκείνη, είναι η βασική αιτία που η φήμη του Απολλώνιου καλύφθηκε με γκρίζα πέπλα και το έργο του έμεινε άγνωστο για πολλά χρόνια.

Ο Απολλώνιος ασχολήθηκε με την αναγέννηση και την διατήρηση σε υψηλά επίπεδα, των Ιερατείων τα οποία βρίσκονταν γύρω από τη Μεσόγειο. Ταξίδεψε στην Κύπρο, την Έφφεσο, τη Χίο, τη Ρόδο, την Κρήτη, την Αθήνα και τη Σπάρτη. Αργότερα επισκέφτηκε την Αίγυπτο, την Ιταλία και την Ισπανία. Ήρθε σε επαφή με Ρωμαίους αυτοκράτορες, τους οποίους συμβούλεψε και τους έστρεψε προς το Καλό. Η θέλησή του για την αυστηρή εφαρμογή των Διδασκαλίων με στόχο το κοινό Καλό, τον έφερε σε σύγκρουση με το κατεστημένο κι έτσι φυλακίστηκε και εκδιώχθηκε από τον Δομιτιανό. Γρήγορα όμως ελευθερώθηκε και συνέχισε απτόητος το ιερό του έργο.

Μια προσεκτική μελέτη των αναφορών για τον Απολλώνιο αποκαλύπτει ότι ο μεγάλος αυτός φιλόσοφος εκδήλωνε πολύ φυσικά με απλό και αποτελεσματικό τρόπο τις υπαρανθρώπινες δυνάμεις του.Θεράπευσε πάρα πολλούς ανθρώπους από ανίατες ασθένειες.
Εμφανιζόταν σε πολλά και διαφορετικά μέρη ταυτόχρονα.
Έκανε προγνώσεις για το άμεσο μέλλον που σε λίγες μέρες επαληθεύονταν.
Καταλάβαινε όλες τις γλώσΣες χωρίς ποτέ ο ίδιος να τις έχει διδαχθεί και τέλος
Του αποδίδονται ακόμα και αναστάσεις νεκρών.

Ο ίδιος δεν έκανε επίδειξη των δυνάμεών του, άλλα βοηθούσε ανθρώπους και λαούς που είχαν άμεση ανάγκη, με στόχο την απαναφορά των ανθρώπων στο σωστό δρόμο. Έτσι προκάλεσε το θαυμασμό και την αποδοχή χιλιάδων ανθρώπων άλλα και τη συκοφαντία και τη διαστρέβλωση των ενεργειών του από άλλους.

Αν κάποιος έχει τη δυνατότητα να εμβαθύνει πιο πολύ στη μελέτη και την έρευνα για την ζωή και το έργο του Απολλώνιου, καταλαβαίνει ότι ο Απολλώνιος ξεφεύγει από τα ανθρώπινα πλαίσια. Τον βλέπουμε να διορθώνει και να κατευθύνει ιερείς και ιερατεία για να αποκατασταθεί με πιο σωστό τρόπο η επικοινωνία των ανθρώπων με το θείο. Διδάσκει τον σφαιρικό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων, την ανεκτικότητα στο διαφορετικό, την αναζήτηση της αλήθειας και την αποφυγή από τον φανατισμό και τον δογματισμό που βλάπτει τους ανθρώπους. Δίνει σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια της καθημερινής ζωής του απλού ανθρώπου, γι αυτό τον βλέπουμε να κατευθύνει βασιλείς άλλα και να συγκρούεται με το κατεστημένο της εποχής, αμετακίνητος.

Η ζωή και του έργο του Απολλώνιου του Τυανέα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο και πηγή πρακτικών Διδασκαλιών, για όποιον θέλει να ακολουθήσει ένα δρόμο εξέλιξης, ένα δρόμο μαθητείας με ανοιχτό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις, με στόχο έναν καλύτερο άνθρωπο και μια καλύτερη κοινωνία.Θεράπευσε πάρα πολλούς ανθρώπους από ανίατες ασθένειες.
Εμφανιζόταν σε πολλά και διαφορετικά μέρη ταυτόχρονα.
Έκανε προγνώσεις για το άμεσο μέλλον που σε λίγες μέρες επαληθεύονταν.
Καταλάβαινε όλες τις γλώσΣες χωρίς ποτέ ο ίδιος να τις έχει διδαχθεί και τέλος
Του αποδίδονται ακόμα και αναστάσεις νεκρών.

Ο ίδιος δεν έκανε επίδειξη των δυνάμεών του, άλλα βοηθούσε ανθρώπους και λαούς που είχαν άμεση ανάγκη, με στόχο την απαναφορά των ανθρώπων στο σωστό δρόμο. Έτσι προκάλεσε το θαυμασμό και την αποδοχή χιλιάδων ανθρώπων άλλα και τη συκοφαντία και τη διαστρέβλωση των ενεργειών του από άλλους.

Αν κάποιος έχει τη δυνατότητα να εμβαθύνει πιο πολύ στη μελέτη και την έρευνα για την ζωή και το έργο του Απολλώνιου, καταλαβαίνει ότι ο Απολλώνιος ξεφεύγει από τα ανθρώπινα πλαίσια. Τον βλέπουμε να διορθώνει και να κατευθύνει ιερείς και ιερατεία για να αποκατασταθεί με πιο σωστό τρόπο η επικοινωνία των ανθρώπων με το θείο. Διδάσκει τον σφαιρικό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων, την ανεκτικότητα στο διαφορετικό, την αναζήτηση της αλήθειας και την αποφυγή από τον φανατισμό και τον δογματισμό που βλάπτει τους ανθρώπους. Δίνει σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια της καθημερινής ζωής του απλού ανθρώπου, γι αυτό τον βλέπουμε να κατευθύνει βασιλείς άλλα και να συγκρούεται με το κατεστημένο της εποχής, αμετακίνητος.

Η ζωή και του έργο του Απολλώνιου του Τυανέα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο και πηγή πρακτικών Διδασκαλιών, για όποιον θέλει να ακολουθήσει ένα δρόμο εξέλιξης, ένα δρόμο μαθητείας με ανοιχτό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις, με στόχο έναν καλύτερο άνθρωπο και μια καλύτερη κοινωνία.

Προτιμάς, επειδή δεν έχεις κάτι άλλο πιο σοβαρό να πεις, την στείρα άρνηση χωρίς σοβαρό λόγο και ενδείξεις, παρά μόνο με εσχατολογία, παραμυθολογία και ερμηνεία των "θεϊκών" βουλήσεων και ανούσια κηρύγματα, να αντικρούσεις την λογική και την ιστορική πραγματικότητα καταφεύγοντας αναπόφευκτα, σε αλλοπρόσαλλες θέσεις, που καουβαλάνε... περιστέρια!!!

Αν χαρακτηρίζεις μάγο (κάτι που έλεγαν και οι "πατέρες" σου) τον Απολλώνιο, τότε το χριστό των ευαγγελίων, έπρεπε να τον βλέπεις σαν ταχυδακτυλουργό.
Έχω ξαναγράψει ότι ακόμη και την μορφή του Απολλώνιου "δανείστηκαν" για να ντύσουν το καρτούν που έφτιαξαν έτσι ώστε να "περνάει" στον κόσμο.
Γνωρίζεις πολλούς εβραίους ξανθούς με γαλανά μάτια;

(Έτσι δεν κρίνει ο ομογάλακτός σου ευρωπαίος και βγάζει συμπεράσματα για την καταγωγή των άλλων;)

Διότι αν ήταν έτσι ο "μεσσίας" των εβραίων, δεν ήταν εβραίος, οπότε πάνε περίπατο οι προφητείες (όχι πως τώρα ισχύουν, αφού δεν έπαιξε ρόλο στην γέννησή του ο κατιών του Δαυίδ), αλλά θα ήταν πιο εξώφθαλμο.

Ξέρω ότι θα μου πεις ότι λυπάσαι για το κατάντημα του ανθρώπου, πως είστε πολλοί, πως θα πάω στην κόλαση και πως θάπρεπε να ντρέπομαι γιατί ο θεός........................................... κλπ κλπ

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

quote:

---

ZeusE:
Ο Φιλόστρατος γράφει πως η μητέρα του Απολλώνιου είδε ένα όνειρο λίγο πριν από τη γέννησή του. Της παρουσιάστηκε στο όνειρό της ένας θεός. Όταν τον ρώτησε για το μέλλον του παιδιού το οποίο θα γεννούσε, αυτός της απάντησε: Θα γεννήσεις Εμένα !
- Και ποιός είσαι εσύ τον ρώτησε εκείνη.
- Είμαι ο Π ρ ω τ ε ύ ς, ο θαλάσσιος γέρων.

---

Έτσι ακριβώς..............και αρχίζει το μυθιστόρημα του ο Φιλόστρατος.............. με αποτέλεσμα να μειώσει με τις υπερβολές του και τους μύθους του τον Απολλώνιο.

quote:

---

ZeusE:
Πράγματι ο Απολλώνιος, είχε την ικανότητα να προβλέπει το μέλλον σαν τον Πρωτέα, να ελέγχει όλες τις καταστάσεις και να διαφεύγει από κάθε κίνδυνο που συναντούσε.

---

Αυτό το γράφει ο Φιλόστρατος? (ασχολίαστο!) ή εσύ? (σχολιαστό!)

quote:

---

ZeusE:
Η μητέρα του Απολλώνιου, λίγο πριν τον γεννήσει πήγε σ' ένα λιβάδι για να μαζέψει λουλούδια. Εκεί νύσταξε και κοιμήθηκε, ενώ ένα σμήνος λευκών κύκνων την περικύκλωσε με σηκωμένα τα φτερά προς τον ουρανό, κάτω από τον ήχο ενός μελωδικού παιάνα. Καθώς ξυπνούσε από αυτήν την εξαίσια μελωδία γέννησε τον θεόσταλτο Απολλώνιο, χωρίς πόνο. Ταυτόχρονα, ένας κεραυνός σταλμένος από τον Δία έπεσε δίπλα του χωρίς

---

Με την κοιλιά τούρλα...........σου λέει δεν πάω να μαζέψω παπαρούνες!!!!! να γεμίσω το βάζο μην είναι αδειανό?......σου λέει από νωρίς θα μαζευτούν οι συγγενείς στο σπίτι......βέβαια έπεσε έξω.....και οι συγγενείς μάθαν μετά το μαντάτο........

quote:

---

ZeusE:
Η πρακτική εφαρμογή των διδασκαλιών τού πρόσφερε τη δυνατότητα να αναπτύξει υπερφυσικές δυνάμεις σε τέτοιο βαθμό που οι άνθρωποι τον θεοποίησαν

---

Ο Απολλώνιος επ' αυτού είχε πει τίποτα?........

quote:

---

ZeusE:
Σε όλα τα ταξίδια του τον ακολουθούσαν μαθητές του. Ο Δάμις ήταν ο πιο πιστός και αργότερα έγραψε με κάθε λεπτομέρεια τη βιογραφία του Δασκάλου του. Με βάση αυτά τα γραπτά ο Φλάβιος Φιλόστρατος έγραψε τον βίο του Απολλώνιου του Τυανέα.

---

Τόσα ταξίδια.........και τόση φήμη, σίγουρα όλα αυτά θα είναι καταγεγραμμένα στην ιστορία όλων αυτών των λαών που πήγαινε. Αλήθεια οι σύγχρονοι του χρονογράφοι αναφέρουν τίποτα? Γιατί μπορεί σε έναν λαό να ξεχάστηκε.........άντε και σε έναν άλλον.......αλλά ο Απολλώνιος γύρισε όλον τον κόσμο.......άρα σίγουρα θα υπάρχει σε σύγχρονές του ιστοριογραφίες............για πες μας λοιπόν.......

quote:

---

ZeusE:
Τον αναφέρουν ο Δίων Κάσσιος, ο Αμμιανός Μαρκελίνος, ο Λουκιανός Ιεροκλής, ο Ευσέβιος, ο Κασσιόδωρος, ο Φώτιος και πολλοί άλλοι.

Ο γνωστός εσωτεριστής Ελφάς Λευϊ ερμηνεύει και αποκαλύπτει ερμητικές και αλχημικές διδασκαλίες που είναι διάσπαρτες μέσα στις αναφορές για τον Απολλώνιο. Η Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ αφιερώνει ένα ειδικό κεφάλαιο σε έναν από τους τόμους της Μυστικής Διδασκαλίας, κατατάσσοντας τον Απολλώνιο στους μεγαλύτερους Μυημένους Διδασκάλους όλων των εποχών.

---

Πότε έζησαν όλοι αυτοί? και το κυριότερο πως αναφέρονται σε αυτόν? για παράδειγμα ο Ευσέβιος πως τον αναφέρει? Γιατί και τον Χτίτλερ θα τον αναφέρουν για πάντα..............το θέμα είναι τι θα λένε.
Και μην προτρέξεις, δεν δυσφημώ τον μεγάλο αυτόν Έλληνα φιλόσοφο, αλλά τον τρόπο με τον οποίο και εσύ άθελά σου τον μειώνεις.
Για παράδειγμα ο Κασσιόδωρος, έγραψε για αυτόν μετά από 5 ολόκληρους αιώνες!
Έχει λοιπόν σημασία να αναφέρεις "ΤΙ" αναφέρει ο καθένας. Γατί η απλή αναφορά της ύπαρξής του δεν αρκεί............ο νοών νοήτο.......

quote:

---

ZeusE:
Η παράλληλη ανάπτυξη του χριστιανισμού, την εποχή εκείνη, είναι η βασική αιτία που η φήμη του Απολλώνιου καλύφθηκε με γκρίζα πέπλα και το έργο του έμεινε άγνωστο για πολλά χρόνια.

---

Αμ δε που είναι έτσι........Ο Απολλώνιος άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά μετά τον 3ο αιώνα. Πριν ήταν απλά ένας φιλόσοφος. Στον 3ο αιώνα όμως π.Χ. οι εθνικοί έπρεπε να δημιουργήσουν τον Αντι-Ιησού και ως τέτοιον έφτιαξαν τον Απολλώνιο.

quote:

---

ZeusE:
Ο Απολλώνιος ασχολήθηκε με την αναγέννηση και την διατήρηση σε υψηλά επίπεδα, των Ιερατείων τα οποία βρίσκονταν γύρω από τη Μεσόγειο. Ταξίδεψε στην Κύπρο, την Έφεσο, τη Χίο, τη Ρόδο, την Κρήτη, την Αθήνα και τη Σπάρτη. Αργότερα επισκέφτηκε την Αίγυπτο, την Ιταλία και την Ισπανία. Ήρθε σε επαφή με Ρωμαίους αυτοκράτορες, τους οποίους συμβούλεψε και τους έστρεψε προς το Καλό. Η θέλησή του για την αυστηρή εφαρμογή των Διδασκαλίων με στόχο το κοινό Καλό, τον έφερε σε σύγκρουση με το κατεστημένο κι έτσι φυλακίστηκε και εκδιώχθηκε από τον Δομιτιανό. Γρήγορα όμως ελευθερώθηκε και συνέχισε απτόητος το ιερό του έργο.

---

Για παράδειγμα έχουμε ιστορικές αναφορές για αυτόν στην Ισπανία???
Θα διαπιστώσεις ότι όχι........αλλά εάν έχεις αντίθετη άποψη να την ακούσουμε....

quote:

---

ZeusE:
Σε όλα τα ταξίδια του τον ακολουθούσαν μαθητές του. Ο Δάμις ήταν ο πιο πιστός και αργότερα έγραψε με κάθε λεπτομέρεια τη βιογραφία του Δασκάλου του. Με βάση αυτά τα γραπτά ο Φλάβιος Φιλόστρατος έγραψε τον βίο του Απολλώνιου του Τυανέα.

---

Πρόσεξε τώρα........
Ο Φιλόστρατος έδρασε ως σοφιστής στη Ρώμη, όπου και εντάχθηκε στον κύκλο της Ιουλίας Δόμνας, συζύγου του αυτοκράτορα Σεπτιμίου Σεβήρου. Ο Βίος του Απολλωνίου γράφτηκε κατά παρότρυνση της αυτοκράτειρας και απηχεί το ενδιαφέρον της για τη μορφή του Απολλωνίου. Το έργο περιγράφει το βίο και τις πράξεις ενός ιστορικού προσώπου έζησε τον (1ο αιώνα π.Χ.), του οποίου την πραγματική ζωή σχεδόν αγνοούμε, καθώς αυτή αρκετά νωρίς συνδέθηκε με τερατικές διηγήσεις.
Η αξιοπιστία του ίδιου του Φιλοστράτου και των πηγών του (κατονομάζεται κάποιος Δάμης, μαθητής του Απολλωνίου) θεωρείται από τους μελετητές αμφίβολη.
Φαίνεται μάλιστα πως η ευρύτερη διάδοση του Χριστιανισμού την εποχή αυτή πρόσφερε ένα επιπλέον ερέθισμα για τη συγγραφή του Βίου, αφού η προσπάθεια του συγγραφέα να δημιουργήσει ένα αντίβαρο στη μορφή του Χριστού είναι ευδιάκριτη.
Το πόσο σοβαρή είναι η ύπαρξη του Απολλωνίου και του μαθητή του φαίνεται ξεκάθαρα από την αφήγηση του ίδιου αλλά και του μαθητή του του Δάμη! όταν επισκέφτηκαν τις Ινδίες!
Απολλώνιος: <<Είδα>> λέει σε μια από τις ομιλίες του προς τους Αιγυπτίους, <<τους Ινδούς Βραχμάνες να κατοικούν πάνω στη γη, χωρίς να είναι επάνω της, να είναι περιτειχισμένοι χωρίς να έχουν τείχη και, χωρίς να έχουν τίποτα, να έχουν τα πάντα.>>
Ο μαθητής Δάμης τραβάει ποιο πολύ το σκοινί! λέει ότι: <<κοιμούνται κατάχαμα και ότι στρώνουν στο χώμα χορτάρια που μαζεύουν οι ίδιοι>> τους είδε μάλιστα να περπατούν στον αέρα!
Βλέπεις πόσο εναγωνίος ψάχναν ο Φιλόστρατος και άλλοι να βρουν τον Αντι-Ιησού? και ο Λόγος θα τον βρεις εν συνεχεία στο σφετεριστή του θρόνου στον Ευγένιο το 394 μ.Χ.

quote:

---

ZeusE:
Μια προσεκτική μελέτη των αναφορών για τον Απολλώνιο αποκαλύπτει ότι ο μεγάλος αυτός φιλόσοφος εκδήλωνε πολύ φυσικά με απλό και αποτελεσματικό τρόπο τις υπαρανθρώπινες δυνάμεις του.Θεράπευσε πάρα πολλούς ανθρώπους από ανίατες ασθένειες.
Εμφανιζόταν σε πολλά και διαφορετικά μέρη ταυτόχρονα.
Έκανε προγνώσεις για το άμεσο μέλλον που σε λίγες μέρες επαληθεύονταν.
Καταλάβαινε όλες τις γλώσΣες χωρίς ποτέ ο ίδιος να τις έχει διδαχθεί και τέλος
Του αποδίδονται ακόμα και αναστάσεις νεκρών.

---

Ποιος τα λέει αυτά? Συγκεκριμένα? κάνε μια προσεκτική μελέτη των πηγών σου και πες μας κι εμάς! Ο ίδιος ο Απολλώνιος ξαναρωτάω τι είχε πει?

quote:

---

ZeusE:
Ο ίδιος δεν έκανε επίδειξη των δυνάμεών του, άλλα βοηθούσε ανθρώπους και λαούς που είχαν άμεση ανάγκη, με στόχο την επαναφορά των ανθρώπων στο σωστό δρόμο. Έτσι προκάλεσε το θαυμασμό και την αποδοχή χιλιάδων ανθρώπων άλλα και τη συκοφαντία και τη διαστρέβλωση των ενεργειών του από άλλους.

---

Και πως δεν τον αναφέρει ως τέτοιο καμιά ιστορία και κανενός λαού?
Ξαφνικά όλοι άρχισαν να γράφουν για αυτόν αιώνες μετά το θάνατό του........ένεκα οι ανάγκες........

quote:

---

ZeusE:
Αν κάποιος έχει τη δυνατότητα να εμβαθύνει πιο πολύ στη μελέτη και την έρευνα για την ζωή και το έργο του Απολλώνιου, καταλαβαίνει ότι ο Απολλώνιος ξεφεύγει από τα ανθρώπινα πλαίσια. Τον βλέπουμε να διορθώνει και να κατευθύνει ιερείς και ιερατεία για να αποκατασταθεί με πιο σωστό τρόπο η επικοινωνία των ανθρώπων με το θείο. Διδάσκει τον σφαιρικό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων, την ανεκτικότητα στο διαφορετικό, την αναζήτηση της αλήθειας και την αποφυγή από τον φανατισμό και τον δογματισμό που βλάπτει τους ανθρώπους. Δίνει σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια της καθημερινής ζωής του απλού ανθρώπου, γι αυτό τον βλέπουμε να κατευθύνει βασιλείς άλλα και να συγκρούεται με το κατεστημένο της εποχής, αμετακίνητος.

Η ζωή και του έργο του Απολλώνιου του Τυανέα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο και πηγή πρακτικών Διδασκαλιών, για όποιον θέλει να ακολουθήσει ένα δρόμο εξέλιξης, ένα δρόμο μαθητείας με ανοιχτό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις, με στόχο έναν καλύτερο άνθρωπο και μια καλύτερη κοινωνία.

---

Άρα έχεις εκβαθύνει οπότε και αναμένω απαντήσεις τεκμηριωμένες και όχι προσωπικές απόψεις...............τέτοιες έχω κι εγώ αλλά δεν
αρκούν!!!!

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

quote:

---

ZeusE:
Γι αυτό τον αποκάλεσαν «θείον άνδρα». Περιβαλλόταν από πιστούς μαθητές και έκανε πολλά θαύματα, όπως και ο Ιησούς. Δεν έλεγε ότι είναι υιός θεού παρά ό,τι πετύχαινε οφειλόταν σε ιδιαίτερη ανθρώπινη μύηση (ότι μπορεί να κάνει ένας, μπορούν να κάνουν όλοι).

---

Eδώ λοιπόν μου απαντάς! ......... Δηλαδή ανά τους αιώνες ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε να κάνει αυτήν την ιδιαίτερη ανθρώπινη μύηση ήταν ο Απολλώνιος? όλοι οι άλλοι στο πηγάδι κατούρησαν?
Πάντως προς ενημέρωσή σου σε κανένα από τα γνήσια γραπτά του όπως έχουν αποφανθεί οι ειδικοί ο Απολλώνιος δεν αναφέρει κάτι τέτοιο........

quote:

---

ZeusE:
Οι προφητικές και τηλεπαθητικές ικανότητες του ήταν τέτοιες, που η φήμη του απλώθηκε σε όλον τον τότε ρωμαϊκό κόσμο. Ο Έντουαρντ Γκίμπον,αλλά και άλλοι συγγραφείς του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης, διατύπωσαν την άποψη ότι ο Ιησούς δεν ήταν άλλος από τον Απολλώνιο τον Τυανέα.

---

Άποψη διατύπωσαν.............αυτό δεν είναι και απόδειξη, και πόσο μάλλον όταν ο Γίββων ήταν άθεος...........

quote:

---

ZeusE:
Κάποιοι κανόνες σκοτώνουν την ιστορία η οποία δεν τολμά όμως να αμφισβητήσει τα ευαγγέλια.

---

Τα ευαγγέλια γράφτηκαν λίγα χρόνια μετά το θάνατο από τον Ιησού και όχι λίγους αιώνες! Στο όνομα του Ιησού παίθαναν χιλιάδες, στο όνομα του Απολλώνιου κανένας.......ο Ιησούς είπε ότι είναι Υιός Θεού, ο Απολλώνιος όχι..........δε νομίζεις ότι είχαν διαφορές?

quote:

---

ZeusE:
Η ύπαρξή του αποσιωθήθηκε τελείως ως ένα μυθιστόρημα του Φιλόστρατου. Γνώριζε τη γλώσσα των πουλιών, εξαφανιζόταν και εμφανιζόταν κατά βούληση σε άλλο τόπο ενώ υπάρχουν αναφορές ότι βρισκόταν σε δύο σημεία ταυτόχρονα. Ο ίδιος ο Δομιτιανός τον είδε να χάνεται την ώρα που τον δίκαζε. Θεράπευε ψυχές και σώματα με ένα απλό άγγιγμα, ήταν απίστευτος γλύπτης, ζωγράφος, προφήτης και ρήτορας. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ στο τάφο του, όπως έγραψε ο Φιλόστρατος ο οποίος μαζί με τον Δάμι, τον Δίωνα τον Κάσσιο και τον Ιεροκλή, είναι οι μόνες μαρτυρίες που έχουμε για τον Απολλώνιο. Προέβλεπε με επιτυχία κάθε σεισμό, επιδημία, θάνατο ή άλλη αναταραχή. Έφτασε στο σημείο να αναστήσει ένα κορίτσι και για αυτό τον κατηγόρησαν για μάγο. Ποιος θα τολμούσε να πει μάγο το Χριστό επειδή ανάστησε το Λάζαρο; (παλαιότερα είναι γνωστό ότι και ο Εμπεδοκλής είχε αναστήσει την κόρη Πανθεία, του οποίου δεν βρέθηκε ούτε το δικό του νεκρό σώμα, στοιχεία που μας σώζει ο Διογένης ο Λαέρτιος). Ο Απολλώνιος δεν έψαχνε για πιστούς, ούτε ζητούσε να τον ακολουθήσουν. Μέχρι και οι φιλόσοφοι αποσιώπησαν τον βίο του. Όσοι είχαν την ανάγκη του τον πλησίαζαν ενώ αυτοί οι ίδιοι αργότερα τάσσονταν με τους διώχτες του. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος ενώ τον θαύμαζε όσο τον μελετούσε, αργότερα τον αποκαλούσε «γόη-απατεώνα» και απαγόρευε να ζυγώνουν το άγαλμά του, γιατί έλεγε ότι μέσα σε αυτό κατοικούσε ένας δαίμονας.

---

Έτσι ακριβώς μυθιστόρημα και τίποτα περισσότερο......
Ο Ιωάννης δεν αναφερόταν στον φιλόσοφο Απολλώνιο αλλά στο Θεό Απολλώνιο...........την αποκλειστική ευθύνη για τις κατηγορίες των Χριστιανών κατά του Απολλώνιου τη φέρουν οι εθνικοί που παραμόρφωσαν την ιστορία για να αναδείξουν τον Απολλώνιο ως τον Αντι-Ιησού και η εκκλησία αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να τον αντιμετωπίσει όχι ως φιλόσοφο αλλά ως Αντι-Ιησού!

quote:

---

ZeusE:
Ο Απολλώνιος κήρυττε πως: «ο Θεός δεν έχει την ανάγκη της πίστης των ανθρώπων, ούτε εμπλέκεται με ασήμαντα πράγματα. Ο παρόν κόσμος είναι μια φυλακή αυταπάτης από την οποία πρέπει να ελευθερωθεί η ψυχή του ανθρώπου ώστε να ανέλθει πορεία. Κάθε ον οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για την δική του ύπαρξη».

---

Να ελευθερωθεί η ψυχή του? να πάει που? κοντά στο Θεό? αφού γι αυτόν ο άνθρωπος είναι ασήμαντος!!!!!
Να γιατί ο Χριστιανισμός επέζησε. Γιατί ο Ιησούς δήλωσε ότι τόσο ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τούτον που έστειλε τον μονογενή Υιό και Λόγο του Θεού για να τον νουθετήσει.......δεν ήταν ο Θεός αδιάφορος με το συγκεκριμένο δηιμιούργημά Του!

quote:

---

ZeusE:
Η επίσημη ιστορία που λέγεται στα σχολεία, δεν ασχολείται με τέτοιες κακοτοπιές που θα την εμπλέξουν με το ιερατείο το οποίο αποτελεί μακροϊστορική συνομωσία.

---

Αυτά ποιος τα λέει πάλι εσύ? προσωπική σου εκτίμηση?

quote:

---

ZeusE:
Η φιλοσοφία λέει ότι αυτά τα θέματα ανήκουν στη θεολογία και την ιστορία, αυτές λένε το αντίθετο. Έτσι και οι τρεις κοιμούνται ήσυχες στις δάφνες τους. Σίγουρα θα σκεφτείτε: που τα έμαθε όλα αυτά ο Απολλώνιος; Ενώ για το Χριστό είστε σίγουροι ότι τα έφερε από τον ουρανό. Και οι δύο, αν δεν είναι ένας, τα έμαθαν από τις σωζόμενες μυστικές λέσχες των πυθαγορείων στις Αιγές.

---

Να λοιπόν που ήταν ο Ιησούς 30 χρόνια!!!! στις Αιγές και αφού διδάχτηκε τα κόλπα...........σου λέει δεν κάνω και εγώ μια θρησκεία? Ήταν φαίνεται ο ποιο καλός μαθητής μέσα στην τάξη όλη!!!!!

quote:

---

ZeusE:
Μάλιστα ένας από τους δασκάλους του Πυθαγόρα ήταν ο Σκύθης μάγος Άβαρις ο Υπερβόρειος (το «υπερβόρειος» σας λέει κάτι;)

---

Εμένα προσωπικά τίποτα..........εσένα τι σου λέει?

quote:

---

ZeusE:
Η ιστορία φοβάται να εκφράσει την άποψη ότι ο Ιησούς ίσως να μην είναι ιστορικό πρόσωπο καθόσον όλοι οι ιστορικοί, ποιητές και κριτικοί των δύο πρώτων αιώνων δεν αναφέρουν τίποτα για αυτόν. Από τον τρίτο αιώνα και μετά γράφτηκαν ξαφνικά τα ευαγγέλια από κάποιους αγνώστους, οι οποίοι κρίνοντας ορθά ότι δύσκολα θα γίνονταν πιστευτοί, τα κυκλοφόρησαν με τα ονόματα των αποστόλων.

---

Κάνεις μεγάλο λάθος για παράδειγμα οι πράξεις των Ευαγγελίων γραφτήκαν γύρω στο 58-66 μ.Χ. τότε και μετά άρχισαν να γράφονται και τα Ευαγγέλια! Στον Ιησού αναφέρονται σύγχρονοι με αυτόν άνθρωποι και όχι μεταγενέστεροι και μάλιστα 4. Και πολλοί άλλοι όπως ο Νικόδημος.....αλλά απορριφτήκαν αυτά τα ευαγγέλια ως "μη κανονικά"

Στο έργο του Τάκιτου που δημοσιεύτηκε μεταξύ του 115 και 117 μ.Χ. και περιλαμβάνει τα γεγονότα της βασιλείας των αυτοκρατόρων Τιβέριου, Καλιγούλα, Κλαυδίου και Νέρωνος. Η μαρτυρία του Τάκιτου για τον Χριστό, είναι μικρή και επιγραμματική. Μιλά για την πυρκαγιά της Ρώμης και για τον διωγμό, που εξ αφορμής της κήρυξε ο Νέρωνας κατά των Χριστιανών. Μιλάει δηλαδή για γεγονός που συνέβη μόλις 30 χρόνια μετά τον θάνατο του Ιησού. Σε ελεύθερη αλλά πιστή μετάφραση το χωρίο του Τάκιτου λέει:
Η κοινή γνώμη κατηγορεί τον Νέρωνα ως αυτουργό της πυρκαγιάς. Για να κατασιγάσει δε τους θρύλους αυτούς ο Νέρωνας υπέδειξε άλλους ως ενόχους και επέβαλε πρωτοφανείς και μετά πολλής σκέψεως επινοημένες ποινές σε εκείνους τους οποίους για τα βδελυρά και κρυφά έργα μισούσαν και ονόμαζαν κοινώς Χριστιανούς. Δημιουργός του ονόματος τούτου υπήρξε ο Χριστός, ο οποίος επί της αυτοκρατορίας του Τιβερίου υπό του πραίτορα Ποντίου Πιλάτου παραδόθηκε σε τιμωρία. Καταπνιγείσα κατ’ αρχάς η βδελυρή αυτή δεισιδαιμονία καταπλημμύρισε πάλι όχι μόνον την Ιουδαία αλλά και την πόλη (την Ρώμη). Άρχισαν λοιπόν αρχικά να συλλαμβάνουν εκείνους, οι οποίοι ομολογούνταν ως Χριστιανοί. Έπειτα δε με την υπόδειξη αυτών πλήθος υπερμεγέθες προσώπων συνελήφθη" (Tacit. Annal. XV, 38,44).

quote:

---

ZeusE:
Το 325 με την 1η οικουμενική σύνοδο ο Μέγας δολοφόνος Κωνσταντίνος αποφάσισε να παραχαράξει την ιστορία αντιγράφοντας τον βίο του Τυανέα στο πρόσωπο ενός υπερφυσικού Σωτήρα. Ευτυχώς που διεσώθη για 1000 χρόνια από άραβες το πιο απαγορευμένο βιβλίο «ο βίος του Τυανέα» γραμμένο από τον βιογράφο Φιλόστρατο και παρά τις προσπάθειες των παπικών σταυροφόρων να το βρουν και να το καταστρέψουν. Η ιστορία γράφεται από τους νικητές και το ιερατείο πάντα νικούσε και νικάει.

---

Και εδώ κάνεις μέγα λάθος..... Ο Παπίας, επίσκοπος Ιεραπόλεως της Φρυγίας, μαθητής του Ιωάννη, περιγράφει γύρω στο 130 μ.Χ., πώς καταγράφηκε το Ευαγγέλιο του Μάρκου. Τονίζω, ότι τότε ακόμα δεν υπήρχε ο «κανόνας» της Αγίας Γραφής που έχουμε από τον 4ο αιώνα, και δεν υπήρχε λόγος να γίνει προσπάθεια οποιαδήποτε συγκάλυψης. Το απόσπασμα του Παπία σώζεται στο βιβλίο του Ευσεβίου «Εκκλησιαστική Ιστορία» Γ΄ 39,15 (P.G. τ. 20,299 εξ.)

Τρία μικρά τεμάχια παπύρου, όχι μεγαλύτερα από το μέγεθος που έχουν τα συνήθη γραμματόσημα, έδωσαν νέα ώθηση στην επιστημονική έρευνα των κειμένων της Καινής Διαθήκης, που έρχεται στις μέρες μας να ενισχύσει την αξιοπιστία των ιερών συγγραφέων της.
Πρόκειται για μικρά τμήματα του 26ου κεφαλαίου του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, που βρέθηκαν στη Βόρεια Αίγυπτο και ήταν γνωστά στους ειδικούς από τις αρχές ακόμη του αιώνα μας. Όσοι όμως τα χρονολογούσαν, τα τοποθετούσαν γύρω στο 200 μ.Χ.

Στις μέρες μας ο Carsten Peter Thiede, διευθυντής του Ινστιτούτου Βασικής Επιστημολογικής Έρευνας στο Padeborn της Γερμανίας, ένας Γερμανός ειδικός στη μελέτη των αρχαίων χειρογράφων σε παπύρους, υποστηρίζει ότι οι πάπυροι του Ευαγγελίου του Ματθαίου είναι τουλάχιστον 100 χρόνια αρχαιότεροι.
Επισκέφθηκε την Οξφόρδη, όπου φυλάσσονται τα τρία μικρά τεμάχια, και έκανε τη δική του προσπάθεια χρονολογήσεως. Η εργασία του δεν ήταν εύκολη. Η μέθοδος με τον άνθρακα -14 δε μπορούσε να χρησιμοποιηθεί διότι θα κατέστρεφε του παπύρους, επειδή ήταν πολύ μικροί.
Ο Thiede χρησιμοποίησε τη Συγκριτική Παλαιογραφία για να καταλήξει στα συμπεράσματά του. Μελέτησε τον ιδιαίτερο τρόπο γραφής των κειμένων., τον σύγκρινε με τη γραφή άλλων χρονολογημένων ήδη χειρογράφων και διαπίστωσε ότι αυτός που έγραψε πάνω στους παπύρους χρησιμοποίησε έναν τύπο γραφής όρθιων ελληνικών γραμμάτων, που ήταν σε κοινή χρήση τον 1ο αιώνα π.Χ. και που άρχισε να εγκαταλείπεται λίγο μετά την εποχή του Χριστού.
Ενώ οι προηγούμενες γνώμες, οι σχετικές με το χρόνο γραφής των Ευαγγελίων, στηρίζονταν στο περιεχόμενό τους, η μελέτη του Γερμανού ειδικού δίνει την πρώτη ισχυρή εξωτερική απόδειξη για την ορθή χρονολόγηση του αρχαίου κειμένου. Ο Thiede τοποθετεί τη συγγραφή του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου λίγο πριν ή λίγο μετά το 70 μ.Χ.

quote:

---

ZeusE:
Η πιο εμπεριστατωμένη σημερινή μελέτη επί του Απολλώνιου του Τυανέα, μεταφρασμένη στα Ελληνικά , είναι της Maria Dzielska Apollonius of Tyana, (ιστορικός του αρχαίου ελληνορωμαϊκού κόσμου των Πανεπιστημίων της Κρακοβίας, του Χάρβαρντ, της Οξφόρδης και των βυζαντινών σπουδών της Ουάσιγκτον). Αθήνα 1984 εκδόσεις: ενάλιος. Η βιβλιογραφία που εμπεριέχει είναι εντυπωσιακή. Αυτα τα λιγα για τον Απολλωνιο και Ελπιζω η πηγες να σε καλυπτουν απολυτα Χαιρε.

---

Δεν ανέφερες πηγές απλά γενικά κι αόριστα..........κάτι στο οποίο αρέσκονται οι Χριστιανομάχοι αφού δεν έχουν τι άλλο να πουν!
Για να δούμε λοιπόν και μια άλλη μελέτη για τον Τυανέα....

Η ιστορία ενός θρύλου

MARIA DZIELSKA Απολλώνιος ο Τυανεύς: Στον Μύθο και στην Ιστορία ΜΤΦΡ.: Γ. ΚΟΥΣΟΥΝΕΛΟΣ «ΕΝΑΛΙΟΣ», ΣΕΛ. 270

Υπάρχουν δύο μεγάλα ζητήματα τα οποία όλο και περισσότερο τονίζονται από τους μελετητές της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Το πρώτο, η επίδραση που δέχθηκε ο ελληνικός πολιτισμός από τον πολιτιστικό του περίγυρο -και τέτοιος υπήρχε μόνο σε ό,τι αποκαλούμε σήμερα «Ανατολή»: Αίγυπτος, Μεσοποταμία, Συρία και ακόμη παραπέρα... Το δεύτερο είναι η έλλειψη επαρκούς μελέτης των αραβικών και άλλων (μη δυτικό-γλωσσών) πηγών, οι οποίες παρέχουν μαρτυρίες για τον πολιτισμό αυτόν. Τουτέστιν, μαρτυρίες οι οποίες λειτουργούν ως πηγές που αποκαλύπτουν πολιτιστικά δάνεια και αντιδάνεια, με μια λέξη, τη διαλεκτική σχέση των Ελλήνων και εξελληνισμένων δημιουργών με τον πλούτο της Ανατολής. Ουδείς βεβαίως αμφισβητεί την επίδραση αυτή. Αλλά και ουδείς γνωρίζει ακριβώς την έκταση και το βάθος αυτής της επίδρασης -παρά τις πρόσφατες σοβαρές εργασίες που έχουν εμφανισθεί.

Η συγγραφέας αυτής της σπουδαίας εργασίας Μαρία Τζιέλσκα, είναι πολωνικής καταγωγής, καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας, μέλος της Πολωνικής Ακαδημίας, με στενή ακαδημαϊκή σχέση και έντονη δραστηριότητα στη Δύση (Οξφόρδη, Χάρβαρντ, Κέντρο Ελληνικών Σπουδών της Ουάσιγκτον). Εχει γράψει σημαντικά βιβλία για την πορεία του Ελληνισμού από τις αρχές του μέχρι την ύστερη αρχαιότητα, καθώς και τις σχέσεις του με την ρωμαϊκή παράδοση.

Η ειδικότερη πρόκληση που έταξε στον εαυτό της με την εργασία αυτή είναι παρόμοια με εκείνη που είχε επιτυχώς αντιμετωπίσει με το έργο της Υπατία η Αλεξανδρινή: Πώς είναι δυνατόν να ανακαλύψουμε την ιστορική αλήθεια για πρόσωπα και καταστάσεις μέσα από πηγές οι οποίες (εμφανώς ή αφανώς) εγράφησαν με σκοπό όχι την ιστορική αποτίμηση, αλλά αποτελούν είτε λιβέλους είτε ρομαντικές αγιογραφίες είτε ιστορικά μυθιστορήματα με μερική μόνο ιστορική τεκμηρίωση.

Αντικείμενο λατρείας

Είναι γνωστό ότι η κυριότερη πηγή μας για τη μυθική μορφή του Απολλωνίου είναι μία «βιογραφία» του γραμμένη από τον Φιλόστρατο τον Λήμνιο. Τίτλος της, Τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον. Το έργο κυκλοφορεί στη χώρα μας με τρίτομη επαρκέστατη έκδοση, εντεταγμένη στην αξιέπαινη σειρά του «Κάκτου», «Οι Ελληνες». Με αυτήν την βιογραφία αντιπαλεύει η συγγραφέας, προσπαθώντας να ξεκαθαρίσει τι από αυτήν αποτελεί μύθο και τι αποδίδει την ιστορική προσωπικότητα του Απολλωνίου. Ο οποίος έζησε στα τέλη του 1ου με αρχές του 2ου αιώνα, ενώ η βιογραφία του αυτή εγράφη τον 3ο αιώνα και οι ιστορικές πηγές που είναι σύγχρονες του Απολλωνίου τηρούν σιγή σχετικά με αυτόν.

Είναι γνωστό ότι ο Απολλώνιος αποτέλεσε αντικείμενο θρησκευτικής λατρείας. Περίπου (αλλά όχι ακριβώς, όπως αποδεικνύει αυτή η μελέτη για πρώτη φορά) σύγχρονος του Ιησού Χριστού, υπήρξε Πυθαγοριστής και ιερέας του Ασκληπιού, ταξίδεψε πολύ και είχε απήχηση στα πλήθη. Λέγεται ότι είχε πολλούς μαθητές, διέθετε τηλεπαθητικές και προφητικές ικανότητες και έκαμε πολλά θαύματα. Ισως λοιπόν δεν είναι αναπάντεχο ότι ο Edward Gibbon, μέσα στο μένος του κατά του χριστιανισμού, διετύπωσε την άποψη ότι ο Ιησούς δεν ήταν άλλος από τον Απολλώνιο τον Τυανέα - μια άποψη που ήδη είχε διατυπωθεί από συγγραφείς του Μεσαίωνα-, ενώ οι Αραβες τον ονόμαζαν Μπαλίνα και διέσωσαν στη γλώσσα τους φιλοσοφικά κείμενά του. Είναι επίσης γνωστό ότι μέσα στη θρησκευτική σύγχυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, πολλοί προύχοντες ελάτρευαν ταυτοχρόνως τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη, τον Ιησού και τον Απολλώνιο, κοσμώντας με τα αγάλματά τους μικρούς ναούς που οικοδομούσαν για δική τους χρήση.

Η διεισδυτική αναλυτική ικανότητα της συγγραφέως καθιστά τη μελέτη της πραγματική «αρχαιολογική ανασκαφή»: Με πειστικά επιχειρήματα απορρίπτει ως μυθεύματα εκτεταμένα τμήματα του φιλοστράτειου έργου για τον Απολλώνιο, με σκοπό να αναδείξει τα στοιχεία που αντέχουν στη συγκριτική ιστορική έρευνα.
Ολες οι προδιαγραφές μιας αυστηρής ιστορικής έρευνας έχουν τηρηθεί με επιστημονική πειθαρχία. Πέραν των φιλοστράτειων αναφορών, διερευνώνται διεξοδικά όλες οι άλλες δοξογραφικές μαρτυρίες κάθε μορφής -οι σχετικές παραδόσεις, οι καταγεγραμμένοι θρύλοι, οι επιγραφές για τον Απολλώνιο και τα έργα του.

Ο αναγνώστης ήδη από τον εισαγωγή θα εύρει μια πλήρη καταγραφή όλων των μελετών σχετικά με το θέμα των σπουδών πάνω στον Φιλόστρατο περί του Απολλωνίου -οι οποίες κατά τον 20ό αιώνα σφραγίζονται από δύο έργα: Το 1917, με το μνημειώδες έργο του Ε. Meyer, Appolonius von Tyana und die Biographie des Philostratus, και φθάνουν (ως αναθεώρηση του έργου του Meyer και ήδη «τελευταία λέξη για το θέμα») στο 1978 με το έργο του Ε. L. Bowie, Appolonius of Tyana: Tradition and Reality.
Η διαμάχη σχετικά με τις μαρτυρίες περί του Απολλωνίου έχει να παρουσιάσει όλες τις δυνατές απόψεις: Από το ότι το έργο του Φιλόστρατου αποδίδει πλήρως την πραγματικότητα και επομένως αποτελεί πραγματική ιστορική πηγή (F. Groso), έως του ότι πρόκειται για βιογραφία μεν αλλά του Ηλιόδωρου (Ε. Rohde) ή για ρομαντική αγιογραφία (L. Lo Cascio) ή για ιστορικά τεκμηριωμένο μυθιστόρημα (J. Palm).

Η συγγραφέας διαφωνεί με όλες αυτές τις απόψεις -εξ ου και η ανάγκη για την παρούσα εργασία. Η άποψή της είναι ότι ο Φιλόστρατος με το Τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον αναφέρεται μεν όντως στο ιστορικό πρόσωπο του Απολλωνίου, αλλά η έρευνά της αποφέρει σημαντικά ευρήματα, τα οποία η ίδια καταθέτει ως επιστημονικώς τεκμηριωμένα πλέον ιστορικά στοιχεία. Σύμφωνα με αυτά, ο Απολλώνιος έζησε στην Εφεσο μεταξύ 40 και 120 μ.Χ. (και όχι, όπως υποστηρίζει ο Φιλόστρατος, μεταξύ 3 π.Χ. και 97 μ.Χ.) και από πουθενά δεν προκύπτει ότι είχε σχέσεις με τους σοφιστές και τους φιλοσόφους του 1ου αιώνα.

Υπό το φως της λεπτομερούς ανάλυσης των πηγών διαφόρων εποχών, φαίνεται ότι λατρεύθηκε και έμεινε στη μνήμη των κατοίκων πολλών πόλεων της Μικράς Ασίας (Εφεσος, Αιγές, Τύανα) καθώς και στη Βόρεια Συρία (Αντιόχεια). Σε αυτές τις πόλεις υπήρχαν ιερά του και κυκλοφορούσαν επίσης ιστορίες για τις προφητείες, τις θαυματουργίες, τις θεραπείες του.

Παρά τα λεγόμενα του Φιλόστρατου, ο Απολλώνιος δεν είχε σχέση με τη Ρώμη, την οποία ποτέ δεν επεσκέφθη, ούτε ποτέ πήγε στην Ισπανία -όπως δεν πήγε ποτέ στην Ινδία, την Αίγυπτο ή την Αιθιοπία.
Οι Άραβες, που τον θεωρούσαν διδάσκαλο της αλχημείας, της φιλοσοφίας και της κοσμογονίας, έμαθαν γι' αυτόν από τη Συρία. Εν ολίγοις, ήταν γνωστός μόνο σε ελάχιστες πόλεις της ελληνικής Ανατολής και παντελώς άγνωστος σε ολόκληρη την αυτοκρατορία. Στη διάρκεια της ζωής του ο Απολλώνιος δεν είχε μεγάλη φήμη -εκείνο που του έδωσε λάμψη ήταν ο θρύλος.

Και ο θρύλος αυτός αναπτύχθηκε χάρη σε έναν κυβερνήτη της Βιθυνίας (τον Σωσσιανό Ιεροκλή) ο οποίος χρησιμοποίησε το έργο του Φιλόστρατου (όχι ιδιαίτερα φημισμένου τον 3ον αιώνα) για να πολεμήσει το χριστιανισμό.

Συγκρίνοντας τον Απολλώνιο με τον Χριστό, ο Ιεροκλής προκάλεσε μια αντιπαράθεση ανάμεσα στους Πατέρες της Εκκλησίας και τους μορφωμένους παγανιστές, οι οποίοι υπερασπίζοντο τον Ελληνισμό.

Εξαιτίας αυτής της αντιπαράθεσης είναι που το όνομα του Απολλωνίου βρήκε θέση στα γραπτά των χριστιανών συγγραφέων. Εν συνεχεία, αυτή η πολεμική διευκόλυνε τη διάδοση του θρύλου στη Ρώμη, όταν ένας κορυφαίος Ρωμαίος συγκλητικός, ο Νικόμαχος Φλαβιανός (δεύτερο ήμισυ του 4ου αιώνα) μετέφρασε στα λατινικά τη βιογραφία που είχε γράψει ο Φιλόστρατος για τον Απολλώνιο τον Τυανέα.

Με επιστημονική βεβαιότητα

Η μεθοδολογία της μελετήτριας είναι επίπονη και εξαιρετικά λεπτομερειακή. Αλλά είναι ακριβώς αυτό το είδος της έρευνας που της επιτρέπει να διατυπώσει τα συμπεράσματά της με κάποια βεβαιότητα -όση βεβαιότητα επιτρέπει η επιστημονική σοβαρότητα. Και η καθηγήτρια Μαρία Τζιέλσκα είναι μια αναμφισβήτητα σοβαρή επιστήμων.

Εκείνο που θεωρώ ως το μείζον επίτευγμα αυτού του βιβλίου, και την μεγάλη του αρετή, είναι τούτο: Η συγγραφέας καταφέρνει να καταστήσει μια πραγματικά «σχολαστική» μελέτη προσιτή στον μη ειδικό, αλλά μορφωμένο, ενδιαφερόμενο. Παρά το γεγονός ότι διακρίνεται από μια επιμονή στις νόρμες της αγγλοσαξονικής έρευνας (και του ύφους, κυρίως απέναντι στους συναδέλφους της), διαρθρώνει τα κεφάλαια με τρόπο που τα καθιστούν αρκετά προσιτά. Την υπάρχουσα επιστημονική υποδομή επί του θέματος διαδέχεται η ιστορία των πηγών, η ανίχνευση των ταξιδίων του Απολλωνίου, η παράδοση για την «μαγεία» του -και μόνο ύστερα από αυτά έρχεται η παράθεση της φιλοσοφίας του Απολλωνίου, κατά το δυνατόν ήδη αποκαθαρμένης από κάθε μυθικό ή ιστορικά απορριπτέο περίβλημα.

Οι βιβλιογραφικές παραπομπές καθιστούν το έργο αυθεντικό ακαδημαϊκό βοήθημα για περαιτέρω έρευνα -όπως άλλωστε και η σύνολη βιβλιογραφία επί του θέματος. Η μετάφραση δύσκολα θα μπορούσε να είναι καλύτερη, ρέει άνετα και στρωτά. Αν υπήρχε και ένα θεματικό ευρετήριο όλα θα ήταν τέλεια.

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

Για παράδειγμα

quote:

---

Έτσι ακριβώς..............και αρχίζει το μυθιστόρημα του ο Φιλόστρατος..............

---

Τα παραμυθάκια που λιβανίζεις, πώς αρχίζουν; Και πώς τελειώνουν;
Είναι αλήθεια επειδή το λες εσύ;

quote:

---

Να λοιπόν που ήταν ο Ιησούς 30 χρόνια!!!! στις Αιγές και αφού διδάχτηκε τα κόλπα...........σου λέει δεν κάνω και εγώ μια θρησκεία? Ήταν φαίνεται ο ποιο καλός μαθητής μέσα στην τάξη όλη!!!!!

---

Μήπως σου βρίσκεται κάποια εξήγηση για το πού ήταν ο "μεσσίας" σου όλ' αυτά τα χρόνια;;

Στα 30 του θυμήθηκε ότι ήταν υιός του Γιαχβέ;;
Μέχρι τότε τι έκανε, προσπαθούσε να θυμηθεί;;;

Βρε τί μούπανε να κάνω, τι μούπανε, α... ναι, να σώσω την ανθρωπότητα...

quote:

---

Άποψη διατύπωσαν.............αυτό δεν είναι και απόδειξη, και πόσο μάλλον όταν ο Γίββων ήταν άθεος...........

---

Μάλιστα ο Γίββων ήταν άθεος κι έλεγε ψέμματα, έ;;;

quote:

---

Ενώ οι προηγούμενες γνώμες, οι σχετικές με το χρόνο γραφής των Ευαγγελίων, στηρίζονταν στο περιεχόμενό τους, η μελέτη του Γερμανού ειδικού δίνει την πρώτη ισχυρή εξωτερική απόδειξη για την ορθή χρονολόγηση του αρχαίου κειμένου. Ο Thiede τοποθετεί τη συγγραφή του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου λίγο πριν ή λίγο μετά το 70 μ.Χ.

---

Κι αυτός ο Γερμανός, γιατί να μην ήταν χριστιανός κι έλεγε τα αντίθετα ψέμματα;;;

Επειδή το λες εσύ ή επειδή σε βολεύει;;;

Ο ένας δεν έκανε θαύματα γιατί δεν είχε δηλώσει υιός θεού και δεν μπορούσε, ο άλλος που δήλωνε υιός του ανθρώπου μπορούσε γιατί ήταν θεός.
Κι ο μπαρμπα- Μήτσος στο Δαφνί, δηλώνει θεός αλλά θαύμα δεν του βγαίνει με τίποτε...

Άσε ρε ευρωπαίε, μην ακούς τι σου λένε, σε μπερδεύουν οι απολογητές...

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr