quote:

---

Υπάρχουν τρόποι να βοηθήσει κανείς ακόμη και στα γραφεία, εάν έχει χρόνο και διάθεση.

---

Έτσι ακριβώς είναι, Unseen μου!
Η βοήθεια μπορεί να προσφερθεί με πολλούς τρόπους και πάντοτε ανάλογα με τον τρόπο που ο καθένας μας θεωρεί ως τον πιο κατάλληλο και τον σωστότερο.
Βέβαια σημαντικό ρόλο παίζει το είδος της βοήθειας που θα προσφερθεί αλλά και να υπάρχει η διάκριση ότι η συγκεκριμένη μορφή ενέργειας που παρέχεται είναι κι η πιο κατάλληλη.
Ένα σημαντικό στοιχεία κατά την δική μου γνώμη είναι να δώσεις στον άλλον τα κίνητρα αλλά και να του υποδείξεις κάποιους πιθανούς τρόπους ώστε να ανακαλύψει μόνος του τον τρόπο που θα βοηθήσει τον εαυτό του.

Υπάρχουν πραγματικά διάφορες οργανώσεις οι οποίες επιτελούν πολύ σημαντικό ανθρωπιστικό έργο το οποίο είναι μη κερδοσκοπικού είδους για τις ίδιες.
Γιατροί, φιλανθρωπικές οργανώσεις, φαρμακευτικές βοήθειες κλπ που στέκονται στο πλευρό των ανθρώπων που έχουν άμεση ανάγκη για τα βασικά πράγματα της ζωής τους.

Από κει και πέρα υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος για να βοηθήσει και να ωφελήσει τον συνάνθρωπο του - κάτι που ανέφερες κι εσύ, αγαπητέ alfa-omega στο παράδειγμα με την γειτόνισσα σου.
Από το να πει μια όμορφη και ζεστή καλημέρα, από το να ενδιαφερθεί πραγματικά να ρωτήσει τον διπλανό του πως είναι, να πει μια ζεστή κουβέντα που θα ομορφύνει την ημέρα του άλλου και πόσα άλλα ακόμη.
Πόσοι άνθρωποι εξάλλου δεν έχουν ανάγκη από μια απλή αλλά συνάμα όμορφη κουβέντα για τους ίδιους;
Πόσοι άνθρωποι κυκλοφορούμε έξω κάθε μέρα στον δρόμο κι είμαστε εντελώς άγνωστοι μεταξύ μας, ακόμη κι αν μένουμε στα διπλανά σπίτια;

Όσον αφορά την αφύπνιση του κόσμου, θεωρώ κι εγώ πως είναι και πολύ σημαντική ως ενέργεια από την πλευρά μας αλλά ταυτόχρονα ως κίνηση ενέχει κι ένα υψηλό ποσοστό επικινδυνότητας.
Για να μπορέσουμε ως άνθρωποι να αναλάβουμε - άτυπα έστω αλλά συνειδητά - ένα τέτοιο ρόλο θα πρέπει να έχουμε αφυπνίσει τον εαυτό μας προηγουμένως.
Πως θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας να ανοίξουν τα μάτια τους όταν τα δικά μας μάτια παραμένουν κλειστά;
Πως θα προτρέψουμε τους άλλους ανθρώπους να σπάσουν τα καλούπια τους και να διευρύνουν την συνείδηση τους όταν τα δικά μας καλούπια παραμένουν συμπαγή κι η συνείδηση μας είναι περιορισμένη;

Όσο δεν έχουμε ασχοληθεί με τον εαυτό μας κι όσο δεν έχουμε κάνει μια σημαντική προσπάθεια να εξελιχθούμε ως οντότητες, πως θα γνωρίζουμε τους κατάλληλους τρόπους για να οδηγήσουμε κάποιους άλλους ανθρώπους στην αφύπνιση τους;
Κι αν άθελα μας γίνουμε η αιτία για να οδηγηθούν εκείνοι σε λανθασμένα μονοπάτια και για να πέσουν πιο βαθιά στην όποια πλάνη βρίσκονται ήδη;

Αυτό για εμένα είναι το πλέον επικίνδυνο σημείο, φίλοι μου!

Όταν λοιπόν αφυπνιστούμε εμείς οι ίδιοι πρώτα, τότε θα είμαστε σε θέση να ρίξουμε ικανούς και γερούς σπόρους στις καρδιές των συνανθρώπων μας, όπως λέει κι η gretel.
Κι αυτό επειδή οι σπόροι εκείνοι θα είναι πιο υγιείς και πιο δυνατοί, πιο εξιδανικευμένοι και πιο όμορφοι.
Κι από κει και πέρα οι καρδιές των ανθρώπων που είναι έτοιμες, θα φροντίσουν τους σπόρους αυτούς προκειμένου να μπορέσουν να δουν άνθη.

In anticipation of my resurrection...

δεν έχω κάτι για αφύπνιση, αντίθετα έχω μια πολύ όμορφη και απλή συνταγή, για το πώς θα φτιάχνεται μόνοι σας… το καθημερινό ψωμί.

Λοιπόν,

600 γρ αλεύρι, προσωπικά προτιμώ το ιντεγκραλ, η των 7 Cereali.
Maya η lievito di birra, 15 gr
350 γρ. Νερό
15 γρ. λάδι ελιάς
10 γρ. αλάτι
1 κουταλάκι ζάχαρη,

Αυτή είναι τα υλικά για καλό ψωμί.

Ξεκινήστε όσο πιο απλά μπορείτε., χρειάζεται ακρίβεια, καλο ζύμωμα, ζεστός φούρνος και σωστοί χρόνοι.

Με μια λέξη αρμονία σε καρδιά, νου και σώμα.

Όταν αποχτήσετε άνεση, όταν δηλαδή ζυμώνετε και είσαστε παρόντες σε κάθε σας κίνηση, έχετε επίγνωση της κάθε σας σκέψης, κοιτάχτε το σούπερ μαρκετ του μυαλού σας, γιατί κάπου κρύβεται ο πρίγκιπας που δεν πεινάει.

Για να μην μπερδευτείτε με μνηστήρες και ψεύτικους πρίγκιπες, ας έχετε κατά Νου, πως συντροφιά του είναι η Εγκράτεια, η Απλότητα και η Καλοσύνη.

Πάω για πίτσα….

Η δική μου συνταγή για αφύπνιση είναι η ακόλουθη :
Πιάνεις κουβέντα με τον εαυτό σου και συζητάς για απλά θεματάκια , όπως για παράδειγμα η αγάπη ,γιατί αυτή αναπλάθει τον άνθρωπο , πολλές φορές μάλιστα τον κάνει χρήσιμο για την κοινωνία μας .

Φέρνω ένα παράδειγμα :
Με ρωτάει ο άπειρος εαυτός μου , τι είναι αγάπη ;;;
Σιωπώ και περιμένω απάντηση κοιτώντας τον με απορία .
Συνεχίζει ,αγάπη είναι η ανταπόκριση στην επαφή ,η οποία υπόκειται στον παγκόσμιο νόμο της έλξης .
Πότε ολοκληρώνεται ;;; , ρωτάω .

Όταν κάποιος ενοποιείται με τα πάντα .

Πότε ενοποιείται κάποιος με τα πάντα ;;;
Όταν η συνείδησή του γίνει μία με το άπειρο .
Μα αυτό είναι θεωρητικό δεδομένο , λέω .
Το σύμπαν είναι και αυτό θεωρητικό δεδομένο ;;; ,με ρωτάει .
Όχι βέβαια απαντάω ,είναι υπαρκτό , αλλά ποιος το αντιλήφθηκε πλήρως ,σε αυτόν τον κόσμο ;;;

Ολίγοι θνητοί ,μου απαντάει και συνεχίζει :
ΕΣΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ;;;

Ναι απαντώ .

Ωραία μου λέει ,τότε κάνε μία πνευματική εργασία , για την ΥΠΑΡΞΗ .
Τι εννοείς ;;;
Διερωτήσου , τι είναι η ύπαρξη και προσπάθησε να απαντήσεις .

Και αν δεν με ικανοποιήσουνε οι απαντήσεις μου ;;;

ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Ο oros 777 , η αλλιώς ονομαζόμενος Κώστας ταμπάκης και θα σε βοηθήσει .

Oros 777 σε ευχαριστώ .

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΚΑΙ ΑΣ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΣΎΜΠΤΩΣΗ .

Με συγχωρείς που δεν είδα νωρίτερα ότι δεν είχε φθάσει το μήνυμά μου. Σου ξαναέστειλα μόλις στη διεύθυνση που έδωσες, ελπίζω αυτή τη φορά να έρθει.

Καλή συνέχεια, με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

Και θα συμφωνήσω επίσης με τον ΠΛΑΤΩΝΑ που λέει "συγκεντρώσου στη στιγμή, ζήσε τη στιγμή" γιατί τελικά αυτή είναι ό,τι πιο απτό, ό,τι πιο αληθινό έχει κανείς ανά πάσα στιγμή. Να χαμογελάς στον γείτονα και να είσαι ολόκληρος μέσα σε αυτό σου το χαμόγελο, να φτιάχνεις ψωμί για την οικογένειά σου και να βάζεις τον εαυτό σου μέσα στο ψωμί (τι νόστιμο που θα ήταν μα την αλήθεια!), να βγαίνεις έξω για μπύρα ή γαρίδες και καραβίδες και να απολαμβάνεις με όλςο σου το είναι τη χαρά της ζωής. Τέτοιες στιγμές γεμίζουν τον άνθρωπο με τόση γαλήνη που τίποτα δεν μπορεί να τον μετακινήσει από αυτό το ευλογημένο σημείο, γεμίζουν την καρδιά με ευτυχία και, από τη θέση αυτή, με την ικανότητα να αγαπήσει κανείς αβίαστα, από την πληρότητα και όχι από το έλλειμμά του.

Συμφωνώ επίσης με τον καλό μου Dying Incubus ότι είναι επικίνδυνο για όλους τους εμπλεκόμενους να παραδοθεί κανείς σε μια αμφίβολη πνευματική προσφορά, όταν δεν ξέρει πού πατάει, πού βρίσκεται και ποιος είναι ο ίδιος. Αν έχει σύγχιση μέσα του, αυτό που θα μεταδώσει είναι -αναπόφευκτα- σύγχιση. Σε κάθε περίπτωση η εργασία πρέπει να είναι πρώτα εντός και μετά προς τα έξω και μόνο με έναν τρόπο: δια του παραδείγματος. Ο τρόπος μου δηλαδή και η συμπεριφορά μου, εντέλει ο χαρακτήρας μου όπως αντανακλάται από αυτά, να είναι τέτοιος που να μην αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, έτσι που η παρουσία μου και μόνο να είναι -άθελά μου- διδακτική για τους άλλους. Έτσι αντιλαμβάνομαι προσωπικά την έγκυρη πνευματική προσφορά.

Όσο για την αλήθεια, η μόνη απτή αλήθεια που ατενίζω αυτή την εποχή είναι η αγάπη που διασχίζει τα όρια του εαυτού, βλέπει την ανάγκη του διπλανού της και ανταποκρίνεται χωρίς να ενδιαφέρεται για το κόστος. Και σ' αυτό θα συμφωνήσω με σένα, αγαπητέ μου alfa-omega. Ο ενθουσιασμός είναι το ήμισυ του παντός...

Με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

quote:

---

Αγαπητέ μου alfa-omega,

Με συγχωρείς που δεν είδα νωρίτερα ότι δεν είχε φθάσει το μήνυμά μου. Σου ξαναέστειλα μόλις στη διεύθυνση που έδωσες, ελπίζω αυτή τη φορά να έρθει.

Καλή συνέχεια, με αγάπη,
Unseen

---

ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ , ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ;;;

Αν δεν ολοκληρωθεί η προσπάθειά μας αυτή , ανούσια θα σπαταλάμε τις ατομικές μας προσπάθειες .
Στην ουσία θα δημιουργούμε μικρούς ορατούς κύκλους , μέσα στους οποίους ο καθένας μας , θα μένει στο ΕΓΩ του .
Βέβαια αυτό , μπορεί να είναι από μικροσκοπικό ,έως και άπειρο .
Την έννοια του άπειρου , δεν μπορεί όμως να την συλλάβει ακόμη , η πανανθρώπινη κοινωνία μας .
Έτσι , θα έχουμε μεταξύ μας , τις πνευματικές αποστάσεις οι οποίες , θα μας χωρίζουνε .
Το αποτέλεσμα θα είναι , να αποτύχει η ομαδική προσπάθεια και να επιτύχουμε στην καλύτερη περίπτωση , ένα ατομικό πνευματικό κέρδος .
Αυτό μπορεί να έχει την μορφή ενός σπόρου .
Σε κάποιους θα είναι ένα σποράκι και θα χρειαστεί χρόνος ,για να τον επωάσει .
Σε άλλους θα έχει μεν ωριμάσει ,αλλά αν μείνει στο εγώ , θα ωφεληθεί μονάχα ατομικά .

Ας συλλογιστούμε λοιπόν το εξής απλό :

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ;;;

Περιμένω να διαβάσω με αμείωτο ενδιαφέρον ,τις απόψεις σας που έχουνε διαμορφωθεί , μέχρι αυτήν την στιγμή .

Έτσι μόνο θα νοήσουμε αυτό , που απόσυντονίζει τις προσπάθειές μας .

Λοιπόν Εγώ ο τίποτας , αντιλαμβάνομαι ως τίποτα , την προσωπικότητά μου ως μηδαμινή, ελάχιστο κομμάτι , του όλου .

ΩΣ ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΞΗ ( που περιέχει την προσωπικότητα μου ) ,αδυνατώ να συλλάβω , την ολική της μορφή σε εννοιολογικό επίπεδο .

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ,φίλοι μου και ποιος είναι αυτός ;;;

Ο σκοπός της προσπάθειας της αφύπνισης του κόσμου , ( από εμάς ) δεν προϋποθέτει :
ΝΑ ΕΧΟΥΝΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ;;;

Λογικά η συμμετοχή μας , στην συνειδητότητα αυτού του κόσμου , όχι μόνον θα πρέπει να έχει επιτευχθεί ,αλλά να γνωρίζουμε , τον τρόπο με τον οποίο αυτή ,έχει επέλθει στην ΥΠΑΡΞΗ Μας .

Μία εξέλιξη , που όποιος από εμάς την διάνυσε , θα πρέπει να γνωρίζει επακριβώς , τα στάδια μέσα από τα οποία αυτή πέρασε .

Το μήνυμα που επιθυμώ να περάσω , στο συνειδητό σας νοητικό μέρος είναι , αν κάποιοι από εσάς , έχουνε συνειδητοποιήσει , ότι είναι όντως αφυπνισμένοι .

Αν συμβαίνει αυτό σε κάποια άτομα , τότε δεν θα θα αποτύχει η συλλογική μας προσπάθεια , παρότι ο καθένας από εμάς , είναι μία σύνθετη ύπαρξη, υπό την μορφή μίας μονάδας .

ΥΓ.
Μην εγκαταλείπεται την προσπάθεια .
Ευελπιστώ, ότι παρότι αρχίσαμε ως μονάδες αυτήν την αναζήτηση , θα εξελιχθεί σε μία ΟΜΑΔΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ .
Είναι θέμα χρόνου .
Κάντε ένα διάλλειμα στο άπειρο , χρησιμοποιώντας τα φτερά της προσωπικής φαντασίας σας και αν όταν επανέλθετε ,είστε ακόμη απαισιόδοξοι για μία επικείμενη ομαδική προσπάθεια μας , θα ακολουθήσει έτσι και αλλιώς ο καθένας μας , αυτό που γνώρισε καλύτερα μέχρι και αυτήν την στιγμή στην ζωή του , για να μην μπω στο δεδομένο της ύπαρξης , που θα μας απόσυντονίσει πιθανότατα και πάλι .

Υγ 2.
Αγαπητέ Dying_Incubus , αν δεν τολμήσουμε τώρα να υλοποιήσουμε μία ομαδική προσπάθεια , με όλα τα ελαττώματα ,που θα ενπεριέχονται Θα πρέπει να το κάνουμε , όταν γνωρίσουμε τον εαυτό μας αρκετά καλά .

Αυτόν πότε θα τον μάθουμε ;;;

Δεν θα είναι η προσπάθειά μας καλοπροαίρετη και δεν θα ωφεληθούμε και όλοι εμείς , που θα την επιδιώξουμε , αν βρούμε το θάρρος να το προσπαθήσουμε τώρα αυτήν την στιγμή .

Κάποτε στο μέλλον ,μπορεί να εξελιχθεί σε μία αφηρημένη έννοια .

Σας χαιρετά με τιμή ο μηδαμινός με ελάχιστη συνειδητοποίηση της αληθινής του φύσης .
Ότι και αν αποφασίσουμε θα το σεβαστώ .

quote:

---

Κάθε μονάδα έχει δύο επιλογές .
Η μία είναι να εργάζεται ατομικά .
Η άλλη είναι να εργάζεται ομαδικά .
Όλοι εμείς ,που συμμετέχουμε στο παρών θέμα , πρέπει να βρούμε τον τρόπο , να εργασθούμε προς μία συλλογική κατεύθυνση .
Αν δεν τον βρήκαμε ακόμη , οφείλετε στον τρόπο συνεργασίας μας .
Αυτός είναι ακόμη ατομικός .

---

Φίλε alfa-omega, στο συγκεκριμένο παράδειγμα με τις επιλογές της μονάδας, πιστεύω πως αυτές μπορούν να λειτουργήσουν συνδυαστικά.
Ακόμη και στην περίπτωση που κάποιος αποφασίσει να εργασθεί καθαρά ατομικά, μπορεί κάποια στιγμή να νιώσει την αναγκαιότητα να δράσει συλλογικά - ομαδικά.
Κι η αναγκαιότητα αυτή θα είναι φυσική γιατί θα πηγάζει από μέσα του.
Στην περίπτωση που αποφασίσει να δράσει καθαρά ομαδικά, θα δρα και σε μεγάλο βαθμό ατομικά ακόμη κι αν δεν το έχει καταλάβει.

Παρόλα αυτά, όσοι συμμετέχουμε στο συγκεκριμένο θέμα - καθώς και σε άλλα - δρούμε και πάλι συλλογικά, απλά η δράση αυτή μπορεί να θεαθεί μέσα από μια διαφορετική οπτική.
Εσύ πιστεύεις ότι δεν δρούμε συλλογικά;
Δεν υπάρχουν δεσμοί μεταξύ μας - δεν κρίνω αν αυτοί είναι δυνατοί, αδύναμοι, φανεροί, κρυφοί κλπ - οι οποίοι λειτουργούν ενωτικά ώστε να δρούμε συλλογικά;
Προσωπικά μπορώ να σου πω ότι αντιλαμβάνομαι αρκετούς τέτοιους κρίκους και βλέπω πολλές περιπτώσεις "συνεργασίας" κάποιων μονάδων προς κάποιο σκοπό...
Άλλωστε, δεν είναι αναγκαίο πάντοτε να δηλώνεις κάτι για να το πράττεις, σωστά;

Θα ήθελες να μας πεις ποιό είναι το συλλογικό πεδίο δράσης που έχεις σκεφθεί καθώς και μια βάση πάνω στην οποία αυτό μπορεί να στηριχτεί;

quote:

---

Κάποιος πρέπει να αναλάβει τα ατομικά ινία αυτών των ατομικών προσπαθειών μας και να τα κατευθύνει , προς μία συλλογική προσπάθεια .

---

Σωστά.
Κι αυτό επίσης μπορεί να γίνει άτυπα ή τυπικά.
Εάν κάποιος αντιληφθεί τους άτυπους δεσμούς που ανέφερα μόλις πριν, μπορεί ίσως να αντιληφθεί ποιός αναλαμβάνει τα "ηνία" που αναφέρεις.
Όταν αυτό γίνεται τυπικά, κάποιος πρέπει να αναλάβει την συνειδητή ευθύνη για αυτό, μια ευθύνη που είναι τεράστια όταν παίρνεις στα χέρια σου τις ατομικές προσπάθειες κάποιων ανθρώπων ή προσπαθείς να τις στρέψεις προς έναν ομαδικό σκοπό με αγνά και θετικά αποτελέσματα.

quote:

---

Το μήνυμα που επιθυμώ να περάσω , στο συνειδητό σας νοητικό μέρος είναι , αν κάποιοι από εσάς , έχουνε συνειδητοποιήσει , ότι είναι όντως αφυπνισμένοι .

---

Κι αν η αφύπνιση μας είναι μια συνεχόμενη και διαρκής διαδικασία;
Πάντοτε δεν θα προσπαθούμε να αφυπνιστούμε και να εξελιχθούμε;
Πιστεύω ότι μπορεί να είμαστε μερικώς αφυπνισμένοι και να βρισκόμαστε παράλληλα σ' αυτήν την διαδικασία ώστε να ανέβουμε στο επόμενο σκαλί

In anticipation of my resurrection...

Πιστεύω ότι οποιοσδήποτε ομαδικός σκοπός κι αν αναδυθεί, αν είναι μόνο «πνευματικός», είναι πολύ πιθανό να βρει εμπόδια στις προσωπικές ατέλειες, τα ελλείμματα και τον εγωισμό των μελών. Αυτό με έχουν διδάξει προσωπικά οι επιμέρους ιστορίες διαφόρων ομάδων στις οποίες έχω συμμετάσχει από το 1990 και μετά.

Για τον λόγο αυτόν, η μοναδική προσπάθεια στην οποία θα ήμουν διατεθειμένη να συμμετέχω πλέον θα ήταν η απτή βοήθεια προς συνανθρώπους. Να μαζευτούμε δηλαδή για παράδειγμα μια Κυριακή πρωί και να πάμε σε ένα γηροκομείο ή σε ένα ορφανοτροφείο και να κάνουμε παρέα στους παππούδες ή στα παιδάκια για μια-δυο ώρες. Να προσφέρουμε όλοι κάτι από τη βιβλιοθήκη μας και να βοηθήσουμε να στηθεί μια δανειστική βιβλιοθήκη σε κάποιο δυσπρόσιτο χωριό όπου δεν έχουν τίποτα.

Αλλά και πριν ακόμη φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο: έχουμε όλοι καλές σχέσεις με τους συναδέλφους μας, με τους γονείς μας, με τους ανθρώπους που ήταν κάποτε φίλοι μας; Ποιο το όφελος του να προσφέρεις ελεημοσύνη ή βοήθεια κάπου έξω, εάν δεν το έχεις ήδη κάνει στον στενό σου κύκλο;

Με αυτά δεν θέλω να πω ότι το να διαλογιστεί κανείς για την αγάπη στον κόσμο ή για τη θεραπεία κάποιου δεν είναι ωφέλιμο, όμως είναι και ένας τρόπος να μεταβληθεί σύντομα σε έναν πρακτικά ανενεργό συμπολίτη και σε έναν πνευματικό αλαζόνα που θα επαναπαυθεί στις δάφνες του πιπιλώντας την καραμέλα «εγώ βοηθάω» ή καλύτερα «ΕΓΩ βοηθάω».

Τέλος, να πω ότι από άποψης πνευματικής εξέλιξης καθένας έχει αποκλειστικά την ευθύνη του εαυτού του. Δεν έχει την ευθύνη του/της συζύγου του, των φίλων του ή των οποιωνδήποτε άλλων, ούτε καν των παιδιών του. Η ευθύνη του αρχίζει και τελειώνει στο παράδειγμα το οποίο αποτελεί και όχι στα ωραία λόγια ή τις ωραίες θεωρίες που μπορεί να αραδιάζει. Έχουν κι αυτές την ωφέλειά τους, αλλά έως έναν βαθμό.

Και σε μια αντιστροφή των σταδίων δράσης του Μαθητή που περιγράφει ο Dying Incubus, θα διαπιστώσει κανείς ότι από τη στιγμή που οι δράσεις του θα αρχίσουν να εστιάζονται στον εαυτό του, θα αρχίσουν να επηρεάζουν τους γύρω του χωρίς αυτός να το επιδιώκει καν και θα λάβει και τον έπαινο των διδασκάλων, πάλι άθελά του…

Καλημέρα, με αγάπη,
Unseen

ΥΓ Θα σου ξαναστείλω το μαιλ τώρα αμέσως, μην ανησυχείς.

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

quote:

---

Κι αν η αφύπνιση μας είναι μια συνεχόμενη και διαρκής διαδικασία;
Πάντοτε δεν θα προσπαθούμε να αφυπνιστούμε και να εξελιχθούμε;
Πιστεύω ότι μπορεί να είμαστε μερικώς αφυπνισμένοι και να βρισκόμαστε παράλληλα σ' αυτήν την διαδικασία ώστε να ανέβουμε στο επόμενο σκαλί

In anticipation of my resurrection...

---

Όποιος επιθυμεί να παραμένει σε μία διαρκή προσπάθεια εξέλιξης του προσωπικά διαμορφωμένου πνευματικού του επιπέδου , προσπαθεί να το κάνει μέσα από την ψυχή και με αρωγό όχημα την ΣΟΦΙΑ .
Ό άλλος τρόπος , είναι η γνώση ,η εξωτερικά επίκτητη .
Δεν είναι ίδιο το αποτέλεσμα .

Καλό βράδυ και εύχομαι επίσης καλή διαχρονική σταδιοδρομία στον πνευματικό τομέα ,σε όλους μας .

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ & ΕΙΝΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΕΝΑ ,ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ .
τά όρια τους είναι άπειρα , γιατί ο μελετητής ασχολείται με την ψυχή .

ΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΕΠΙΚΤΗΤΑ ,ΕΧΟΥΝΕ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥΣ .
Διότι ο φοιτητής & ο επιστήμων μελετάνε τα εξωτερικά φυσικά φαινόμενα .

Δεν είναι φίλοι μου , η ουσία του ;;;

Μπορεί ο καθένας μας να την φαντασθεί αιώνια και άφθαρτη και να περάσει αυτήν την φαντασίωση, στην καθημερινότητά του .
Γιατί άραγε , δεν το προσπαθούμε ;;;

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ, θα γίνει μία ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ,ΤΟ ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΈΛΛΟΝ .
Έτσι γνωρίζω και ορίζω τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο σε καθημερινή βάση , μέχρι και αυτήν την στιγμή .

Η σκέψη ,μπορεί να βρει τον τελικό αποδέκτη , αν είναι αρκετά ισχυρή , δηλαδή αν περιέχει αρκετή ενέργεια .
Ποιος θα διαφωνούσε , ότι όσο περισσότερα άτομα , προσπαθούνε να εστιάσουνε την σκέψη τους ,σε ένα σημείο (αυτό μπορεί να διευκρινιστεί από μία ομάδα που επιχειρεί μία τέτοια προσπάθεια ) , τόσο περισσότερο ισχυροποιείται η ενέργεια , γιατί η συλλογική πνευματική εργασία είναι κατά κόρον περισσότερο αποτελεσματική ,από μία ατομική .( δεν αναφέρομαι βέβαια σε έναν ΜΎΣΤΗ ,η ΈΝΑ ΜΥΗΜΈΝΟ ΆΤΟΜΟ , που θα μπορούσε να συγκεντρώσει την ίδια ενέργεια ,με αυτήν που προέρχεται από μία ομάδα ανθρώπων ).

Έτσι σκεπτόμενος , μπορώ να συμμετάσχω σε συλλογικές προσπάθειες .
Το αποτέλεσμα , θα εξαρτηθεί , από την ποιότητα των μονάδων ,που αποτελούνε μία ομάδα .

Αν αυτός ο τρόπος βοήθειας , είναι ποιο ανώτερος από έναν συμβατό, όπου δηλαδή μία ομάδα προσπαθεί να προσφέρει οικονομική βοήθεια και υλικά αγαθά ,σε συνανθρώπους που τα χρειάζονται άμεσα αδυνατώ να το γνωρίζω ,διότι τον συμβατό τον γνωρίζω , από τον πνευματικό όμως , δεν διαθέτω καμία εμπειρία , τουλάχιστον καμία που να έχω συνειδητοποιήσει .

Γιατί φίλοι μου ,ακόμη και ασυνείδητα μπορούμε να βοηθήσουμε πνευματικά ,κάποια άτομα , όταν η σκέψη μας εστιάζεται προς ένα συγκεκριμένο σημείο .

Για να συνειδητοποιήσουμε , όμως ότι βοηθήσαμε με την σκέψη μας , περιμένουμε συνήθως να δούμε επιρροές και αποτελέσματα ,που αυτή επέφερε .

Γενικά πιστεύω, ότι οι άνθρωποι , που εστιάζουνε την ενέργεια της σκέψεως , για το καλό του κόσμου μας , πετυχαίνουνε τον στόχο , αν οι σκέψεις τους είναι απαλλαγμένες από ιδιοτέλειες ,που μπορεί να περιέχει κατά την μεταφορά της .

ΟΙ ΑΓΝΕΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ,ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝΕ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΟΥΝΕ ΤΟ ΚΑΛΟ , ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ , ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΛΛΑΓΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ .

Είναι λίγες , αλλά αρκούνε για να συνεχίσει να υπάρχει ο κόσμος μας .

quote:

---

Αγαπητή Unseen :
Η πνευματική Βοήθεια , δεν είναι σήμερα τόσο σε αναζήτηση, όσο η υλική .
Ο έχων πνευματικά υψηλό επίπεδο , το αντιλαμβάνεται .
Ο μη έχων , αντιλαμβάνεται και εμπεδώνει μόνο την υλική βοήθεια .

Όποιος επιθυμεί να παραμένει σε μία διαρκή προσπάθεια εξέλιξης του προσωπικά διαμορφωμένου πνευματικού του επιπέδου , προσπαθεί να το κάνει μέσα από την ψυχή και με αρωγό όχημα την ΣΟΦΙΑ .
Ό άλλος τρόπος , είναι η γνώση ,η εξωτερικά επίκτητη .
Δεν είναι ίδιο το αποτέλεσμα .

---

Επειδή ειλικρινά μου διαφεύγει η σχέση ανάμεσα στο προηγούμενο ποστ μου και στην απάντησή σου, θα σε παρακαλέσω να κάνεις τον κόπο να μου διευκρινήσεις.

Όταν έγραψα για ηθική συμπαράσταση σε παιδιά σε ορφανοτροφεία και σε ανθρώπους τρίτης ηλικίας σε γηροκομεία, αυτό είναι υλική βοήθεια; Όταν έγραψα ότι προτού καν πάει κανείς έξω από το σπίτι του να αναζητήσει τρόπους προσφοράς, είναι καλό για να μην αυταπατάται να έχει πρώτα εδραιώσει καλές σχέσεις, δηλαδή να έχει επιδείξει πνεύμα ανιδιοτελούς προσφοράς, προς τους οικείους του, αυτό είναι υλική βοήθεια;

Προς Θεού, δεν λέω ότι το "ευ διαλογίζεσθαι" δεν είναι καλό ή εποικοδομητικό κι αν ακούστηκε έτσι, ζητώ συγνώμη. Αυτό που λέω είναι ότι χρειάζονται και τα δύο (και ο διαλογισμός/προσευχή/όπως θέλεις πες το και μια πιο απτή εκδήλωση της αγάπης) σε ίσες δόσεις.

Θα σου πω και κάτι άλλο, το οποίο σου εύχομαι ειλικρινά να μην χρειαστεί να επαληθεύσεις από την εμπειρία σου, είναι το προσωπικό μου συμπέρασμα από συμμετοχές σε διάφορες πνευματικές κοινότητες και ομάδες από το 1990 ήδη και ακόμη είναι κάτι που -δυστυχώς- κάποια στιγμή επαλήθευσε ο ίδιος ο εαυτός μου:

Πνευματική βοήθεια είναι προθυμότεροι να δώσουν αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη να λάβουν.

Ίσως, τέλος, να θελήσεις να προσέξεις τα σημεία που σου μάρκαρα πιο πάνω, τις στιγμές που ο "τίποτας" γίνεται "ο έχων" και "όποιος". Παρακολούθησε να δεις ποιος μιλάει σαν "έχων" και "όποιος", θα ανακαλύψεις πολλά για σένα, για το τι σε κινεί και για το θέατρο που παίζεται ανάμεσα στην προσωπικότητα και το είναι...

Πιστεύω σε σένα.

Καλή συνέχεια, με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

quote:

---

Πνευματική βοήθεια είναι προθυμότεροι να δώσουν αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη να λάβουν.

---

quote:

---

Αγαπητέ μου alfa-omega,

Πνευματική βοήθεια είναι προθυμότεροι να δώσουν αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη να λάβουν.

Πιστεύω σε σένα.

Καλή συνέχεια, με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

---

Μα ασφαλώς & βέβαια αγαπητέ μελετητή του αιώνιου ,του άφθαρτου …..

Καλά ,καλά μην συνεχίζεις , μέχρι εκεί έχουμε φτάσει .

Ωραία τότε γιατί με αναζήτησες ,με κάλεσες να σου πω τι ;;;

Ρε μεγάλε (εαυτέ ) του λέω ,σε αναζήτησα , για να μου τα κάνεις λιανά .

Τι εννοείς με τον όρο λιανά αγαπητέ μου ;;;

Να μου πεις σε ποιο σημείο βρίσκομαι .
Είμαι ακόμα στο ατομικό εγώ, η έχω προχωρήσει λίγο ποιο πάνω ;;;

Αν θυμάμαι καλά , ξεκίνησες από το τίποτα ,το μηδαμινό και αυτό ήτο , η προσωπικότητά σου , έτσι δεν είναι ;;

Ζεβεδαίος και ασφαλώς .

Ωραία τώρα αυτό το χρονικό διάστημα , τι είναι αυτό από το οποίο διακατέχεσαι ;;;

Γέλασα .
Είμαι το άπειρο το έχω συνειδητοποιήσει και αυτό με κρατάει αδιαλείπτως πνευματικά ενθουσιασμένο .

Πριν προλάβω να πω κάτι άλλο , την έκανε ο ανώτερος εαυτός μου .

H γνώση ακόμα και η ελάχιστη που κατέχει ο καθένας μας, η ευαισθησία, η αγάπη, η διδασκαλία, είναι σαν μία φλόγα. Όσα κεριά και να ανάψεις, πάντα έχεις. Δεν είναι τυχαίο που είναι σύμβολο μαθητείας.

Συμφωνώ ότι πρώτα πρέπει να κοιτάξουμε μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, αλλά δεν πρέπει να περιμένουμε να γίνουμε τέλειοι(!) -πράγμα αδύνατο γιατί "εν οιδα ότι ουδεν οίδα"- για να κάνουμε το πρώτο βήμα μεταλαμπάδευσης και προσπάθειας αφύπνισης του διπλανού μας.

Ετσι μένουμε στάσιμοι, περιμένοντας.

Νομίζω ότι η ατομική προσπάθεια είναι σημαντική, οι επισκέψεις σε ορφανοτροφεία, γηροκομεία, εγώ προσωπικά είμαι ανάδοχη μητέρα σε ένα αγόρι από το Πακιστάν.

Αλλά η συλλογικές προσπάθειες είναι σίγουρα δυνατότερες. Η αλληλεπίδραση των μελών όσα προβλήματα και να έχει, επιταχύνει και ενδυναμώνει το αποτέλεσμα της προσπάθειας.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Δεν ξέρω πώς έγινε, δεν ξέρω γιατί έγινε, το χάσιμο της ατομικότητας συναρπάζει και τρομάζει.

Δεν υπήρχα σαν προσωπικότητα ήμουν βυθισμένη σε κάτι σαν θάλασσα και η σταγόνα μου δεν ξεχώριζε καν.

Μια αίσθηση, αν μπορούμε να το ονομάσουμε έτσι, μοναδική.

Η θεωρία διαφέρει από την πράξη, γιατί στην ουσία είμαστε άρρηκτα -ελπίζω όχι για πολύ- δεμένοι με την Προσωπείο-προσωπικότητά μας και τις περισσότερες φορές γαντζωνόμαστε τόσο σ΄αύτην για να μην μας πάθει τίποτα που ο διάλογος με τον ανώτερο εαυτό είναι δύσκολος, αν όχι αδύνατος.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Οχι, μέσα σ΄αιωνιότητα άφθαρτη θαδινα τα χέρια μου
και σε απάτητα μέρη θα λευτέρωνα τα πόδια μου.

Ποιά χαρά υπάρχει σε τραγούδια πολυακουσμένα,
που τον τόνο του πιάνει ένα αυτί που θυμάται πριν η πνοή
τα πει κατά τον άνεμο?

Η καρδιά μου διψά για ότι δεν κατανοεί ο νους μου
και μες στο άγνωστο όπου δε ζει η μνήμη,
θα έσμπρωχνα το πνεύμα μου.

Ω μη με δελεάζεις με τη σίγουρη δόξα
και μη ζητάς να μ΄ανακουφίσεις με το όνειρο το δικό σου ή το δικό μου
γιατί όλα όσα είμαι και όλα όσα υπάρχουν στη γη
και όλα όσα θάρθουν δε φτάνουν ως την ψυχή μου.

Ω ψυχή μου, σιωπηλό το πρόσωπό σου
και στα μάτια σου οι σκιές της νύχτας κοιμούνται.

Μα τρομακτική είναι η σιωπή σου.
Κι η οψη σου είναι τρομακτική ΨΥΧΗ ΜΟΥ.

Mε αγάπη...

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Η εξάρτηση του οργανισμού μας από μία ουσία ,μας κάνει ευάλωτους .
Όταν εισέλθει κάποιος σε αυτήν την κατάσταση , βιώνει την ουσία από την οποία εξαρτάται .
Υπάρχουνε αρκετές ουσίες , από τις οποίες ,μπορεί να εξαρτηθεί ένας άνθρωπος .
Τσιγάρο, ναρκωτικά, ηρεμιστικά χάπια ,ινσουλίνη ,θεία ουσία ,πνευματικά επίπεδα ,το ποτό ……
Οι θετικές και αρνητικές συνέπειες , είναι γνωστές , για τους χρήστες .
Όταν ενεργούνε υπό την επίδραση των ουσιών αυτών, νιώθουνε πολύ καλύτερα .
Προκαλούνε όμως ζημιές στον οργανισμό τους .

Ο ανώτερος εαυτός , θείο πνεύμα , το άπειρο ( αιωνιότητα , διαχρονικότητα ,αθανασία, αφθαρσία , τελειότητα (πληρότητα ) ,είναι μία ουσία .
Ανάλογα με την χρήση που θα κάνουμε , θα έχουμε θετικά η αρνητικά αποτελέσματα , για την διαμόρφωση του πνευματικού μας κόσμου .
Ο τρόπος με τον οποίο , θα προσπαθήσουμε να πλησιάσουμε τον ανώτερο εαυτό μας , είναι καθοριστικός για την ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ μας .

Πνευματικοί μου Φίλοι, όσοι από εμάς κατορθώνουνε να διαμορφώνουνε την καθημερινότητά τους σε μία απόλαυση , χρησιμοποιούνε με ιδανικό τρόπο την θεία ουσία .

Όσοι δεν φτάνουνε στο σημείο αυτό , εμμένουνε στην προσωπικότητά τους .
Τα γενικά προβλήματα , που αντιμετωπίζουμε όλοι μας ( ο καθένας βέβαια ξεχωριστά και με τον δικό του μοναδικό τρόπο ) , είναι γνωστά .
Συμπεριφορές συνανθρώπων μας και γενικά όλα όσα επιφέρει ένας αγώνας επιβίωσης .

Αυτοί που πραγματικά θέλουνε να είναι η κάθε ημέρα τους , μία ξεχωριστή, μοναδική χαρά στην επίγεια ζωή τους , έχουνε την δυνατότητα να το πετύχουνε .

ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ,λένε κάποιοι .
Η στιγμή είναι ο καναδικός υπαρκτός χρόνος ,λένε κάποιοι άλλοι .
ΠΑΡΕΛΘΟΝ ,ΠΑΡΩΝ & ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ,λένε πάλι κάποιο άλλοι .
Ακούγεται λογικό, το να επιδιώκουμε να ζούμε την στιγμή , μέσα στην καθημερινότητά .
Τα προβλήματα ξεκινάνε , όταν συνειδητοποιούμε , ότι αυτή δεν μας ανήκει ατομικά .
Διαμορφώνεται από πολλά άτομα .
Όλα τα άτομα που συντελούνε σε αυτήν την διαμόρφωση , δεν έχουνε την ίδια την μία και μοναδική ποιότητα .

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ .

Υπάρχουνε άνθρωποι ,που έχουνε απαλλαχτεί απo αυτά .

Είναι όλοι αυτοί, που γνωρίζουνε το παρελθόν το παρών και το μέλλον τους .
Αυτοί έχουνε ξεπεράσει την προσωπικότητα και τα προβλήματα , που εμπεριέχει .

Είναι αφυπνισμένοι .
Όχι όμως με την έννοια , του ανθρώπου που συμμετέχει στην συνειδητότητα του κόσμου αυτού .

Αλλά με την έννοια , του ανθρώπου , που συνειδητοποίησε , τον ανώτερο εαυτό του .

Θα μπορούσανε να ειπωθούνε πολλά , για αυτόν , από άτομα που δεν φτάσανε στην συνείδηση αυτή .
Αυτοί όμως που έχουνε φτάσει , λένε μονάχα ένα και μοναδικό πράγμα .

ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ .
Πόσοι άραγε μπορούνε να το πετύχουνε ;;;

Δεν είναι όλοι αυτοί , που διακατέχονται , από το αιώνιο πυρ και ένας από αυτούς , (έχει θυληκό γένος )έδωσε σε προηγούμενο μήνυμα του , ένα υπέροχο δείγμα .

Gretel ερωτεύθηκα την ψυχή σου .

Αυτό είναι καλό ,η κακό , η μήπως βρίσκεται πάνω από την έννοια του καλού και του κακού ,που μπορούμε να διανοηθούμε εμείς οι θνητοί ;;;

Νασαι καλά .
Ευχαριστώ τον ανώτερο εαυτό μας , που υπάρχεις .

Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΑΠΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ .

Όσοι το αντιλαμβάνονται ,ως μία αυθυποβολή , θα πρέπει νομίζω να αναθεωρήσουνε , την σκέψη τους .

Τι γνώμη έχετε αυτήν την στιγμή ,να συνεχίσουμε η να σταματήσουμε την ομαδική προσπάθειά μας ;;;
Εγώ ο τίποτας λέω να συνεχίσουμε …….και όπου μας βγάλει .

ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΑΠΕΡΑ .

όλοι βρισκόμαστε εδώ επειδή δεν έχουμε πάψει να ελπίζουμε και να πιστεύουμε, ακόμη κι αν με τα χρόνια έχουμε γίνει πιο επιφυλακτικοί στο ποιους εμπιστευόμαστε.

quote:

---

Κουβεντιάζω μαζί του .
Μέσα από αυτές τις συζητήσεις μας , ποιος εκτιμάς , ότι είναι προθυμότερος να δώσει πνευματική βοήθεια .
Η προσωπικότητά μου , η ο ανώτερος εαυτός μου ;;;

---

Προσωπικά εκτιμώ ότι υπάρχουν δύο είδη πνευματικής βοήθειας τα οποία υπάρχουν εν αγνοία συνήθως του προσφέροντος:

1. Η βοήθεια που επιθυμεί να δώσει κανείς σε μια δραματική αντιστροφή ενός ελλείμματος που αναγνωρίζει το εγώ του. Δηλαδή σε μια γνωστή θεατρική πράξη, το εγώ, το οποίο δεν έχει μάθει να αγαπά σωστά, περιμένει μια ζωή να το ξεχωρίσει κάποιος, να το αναγνωρίσει για τη σπουδαιότητά του, περιμένει να λάβει την αγάπη απ’ έξω, τη στιγμή που η αγάπη είναι και θα πρέπει να είναι εγγενής. Όταν δεν έρχεται αυτή η αναγνώριση, συνήθως το εγώ αντιδρά με δύο τρόπους:

(α) γλιστρά στο ρόλο του θύματος («γιατί εγώ Θεέ μου;»), κάποτε του θύτη («θα σας δείξω εγώ»), ενίοτε του σνομπ («αν δεν αναγνωρίζετε την αξία μου είναι επειδή δεν μπορείτε»).

(β) γλιστρά στο ρόλο αυτού που προσφέρει, ο οποίος βρίσκει μια παροξυντική κορύφωση στο ρόλο του «σωτήρα». Στο πεδίο αυτό αναφέρεται η nst, όταν λέει ότι κάποιοι άνθρωποι προσφέρουν καταναγκαστικά, ακόμη δηλ. και αν ο άλλος δεν θέλει να λάβει! Η μαθηματική κατάληξη της αντίδρασης (β) σε βάθος χρόνου είναι η (α), για ευνόητους λόγους.

2. Η βοήθεια που επιθυμεί να δώσει κανείς από την πληρότητά του, επειδή υπερχειλίζει από αγάπη, έχει μάθει να αγαπάει τον εαυτό του ως θεία εκπόρευση και μέσα από αυτή την αγάπη αναγνωρίζει τη θεότητα, τη σημασία του συνανθρώπου και το θαύμα της ζωής.

Όμως επειδή -όπως λέει η Gretel, δίνοντάς μας μια τόσο όμορφη ανάσα γλυκύτητας- κανείς δεν είναι τέλειος, συνήθως οι αγνοί άνθρωποι διακατέχονται από ένα πνεύμα προσφοράς που αποτελεί μίξη και του 1 και του 2. Δηλαδή δεν έχουμε πλήρως εξελίξει την προσωπικότητά μας ούτε έχουμε μάθει να αγαπάμε σωστά, έχουμε ωστόσο κάποια θέαση του ανώτερου εαυτού μας και μία τουλάχιστον στιγμή στη ζωή μας που βιώσαμε την ενότητα με τα πάντα… Και μ’ αυτά προσπαθούμε να βρούμε το δρόμο μας.

Συνήθως ο δρόμος αυτός μάς επιβάλλει να κάνουμε αυτό που μας λέει η καρδιά μας χωρίς δεύτερη σκέψη, παραμερίζοντας τα εσωτερικά ελλείμματα και σιωπώντας το εγώ, ώστε να μπορέσουμε να ακούσουμε την πραγματική ανάγκη του άλλου… Και σ’αυτό το σημείο θέλησα να εστιαστώ με τα πιο πάνω ποστ μου: «να σιωπήσουμε το εγώ, ώστε να μπορέσουμε να ακούσουμε την πραγματική ανάγκη του άλλου».

Καλημέρα σε όλους, με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

Καλή μου Unseen συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.!! Νομίζω κυριολεκτείς ακριβώς.

Για λίγες θετικές δονήσεις check out this:

http://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendid=152435597

Its healing, ambient and steeped in the love vibration.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

quote:

---

Aγαπητέ alfa-omega ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αν και η αφεντιά μου απέχει πολύ από την Αγνότητα ψυχής που θα ήθελε να έχει, και πολλές σκοτεινές γωνιές που δεν θάθελε να έχει.

---

quote:

---

Προσωπικά εκτιμώ ότι υπάρχουν δύο είδη πνευματικής βοήθειας τα οποία υπάρχουν εν αγνοία συνήθως του προσφέροντος:

1. Η βοήθεια που επιθυμεί να δώσει κανείς σε μια δραματική αντιστροφή ενός ελλείμματος που αναγνωρίζει το εγώ του. Δηλαδή σε μια γνωστή θεατρική πράξη, το εγώ, το οποίο δεν έχει μάθει να αγαπά σωστά, περιμένει μια ζωή να το ξεχωρίσει κάποιος, να το αναγνωρίσει για τη σπουδαιότητά του, περιμένει να λάβει την αγάπη απ’ έξω, τη στιγμή που η αγάπη είναι και θα πρέπει να είναι εγγενής. Όταν δεν έρχεται αυτή η αναγνώριση, συνήθως το εγώ αντιδρά με δύο τρόπους:

(α) γλιστρά στο ρόλο του θύματος («γιατί εγώ Θεέ μου;»), κάποτε του θύτη («θα σας δείξω εγώ»), ενίοτε του σνομπ («αν δεν αναγνωρίζετε την αξία μου είναι επειδή δεν μπορείτε»).

(β) γλιστρά στο ρόλο αυτού που προσφέρει, ο οποίος βρίσκει μια παροξυντική κορύφωση στο ρόλο του «σωτήρα». Στο πεδίο αυτό αναφέρεται η nst, όταν λέει ότι κάποιοι άνθρωποι προσφέρουν καταναγκαστικά, ακόμη δηλ. και αν ο άλλος δεν θέλει να λάβει! Η μαθηματική κατάληξη της αντίδρασης (β) σε βάθος χρόνου είναι η (α), για ευνόητους λόγους.

2. Η βοήθεια που επιθυμεί να δώσει κανείς από την πληρότητά του, επειδή υπερχειλίζει από αγάπη, έχει μάθει να αγαπάει τον εαυτό του ως θεία εκπόρευση και μέσα από αυτή την αγάπη αναγνωρίζει τη θεότητα, τη σημασία του συνανθρώπου και το θαύμα της ζωής.

Όμως επειδή -όπως λέει η Gretel, δίνοντάς μας μια τόσο όμορφη ανάσα γλυκύτητας- κανείς δεν είναι τέλειος, συνήθως οι αγνοί άνθρωποι διακατέχονται από ένα πνεύμα προσφοράς που αποτελεί μίξη και του 1 και του 2. Δηλαδή δεν έχουμε πλήρως εξελίξει την προσωπικότητά μας ούτε έχουμε μάθει να αγαπάμε σωστά, έχουμε ωστόσο κάποια θέαση του ανώτερου εαυτού μας και μία τουλάχιστον στιγμή στη ζωή μας που βιώσαμε την ενότητα με τα πάντα… Και μ’ αυτά προσπαθούμε να βρούμε το δρόμο μας.

Συνήθως ο δρόμος αυτός μάς επιβάλλει να κάνουμε αυτό που μας λέει η καρδιά μας χωρίς δεύτερη σκέψη, παραμερίζοντας τα εσωτερικά ελλείμματα και σιωπώντας το εγώ, ώστε να μπορέσουμε να ακούσουμε την πραγματική ανάγκη του άλλου… Και σ’αυτό το σημείο θέλησα να εστιαστώ με τα πιο πάνω ποστ μου: «να σιωπήσουμε το εγώ, ώστε να μπορέσουμε να ακούσουμε την πραγματική ανάγκη του άλλου».

---

quote:

---

Η προσωπικότητα χωρίζει τους ανθρώπους , η ψυχή τους ενώνει .
Η αλλιώς :
Η προσωπικότητα ενώνει τα συναισθήματα των ανθρώπων ,η ψυχή τα αφομοιώνει .

---

quote:

---

Μία από αυτές , είναι ότι όποιος έχει φτάσει την προσωπικότητά του στο επίπεδο του αφηρημένου νου , περιμένει τους συνανθρώπους του , που έμειναν στα συναισθήματά τους .
Και όταν με το καλό φτάσουμε , όλοι η παρούσα ομάδα ,που συμμετέχει ενεργά σε αυτήν την αναζήτηση , στον αφηρημένο νου , δεν θα βαριόμαστε ούτε μία μοναδική στιγμή .
Διότι θα έχουμε αφομοιωθεί από την μία ψυχή , την οποία στην ουσία αναζητάμε .

---

Λες, φίλε μου, να περιμένουμε στην θύρα όπως ο Βούδας;

Σας εύχομαι να έχετε μια όμορφη μέρα!

In anticipation of my resurrection...

Με ρώτησε αν έχω κάνει παρόμοιο αστρικό ταξίδι και του είπα , ότι έχω φτάσει μονάχα στο συνειδητό ονείρεμα .

Αλληλοσυμπληρώσαμε , όσο αυτό ήτανε εφικτό ( διάλλειμα από την εργασία 20 λεπτών ) και τρέφουμε πλέον ο ένας για τον άλλο , μεγάλο σεβασμό .

Ίσως επειδή , με την πρώτη ευκαιρία που μου δίνεται να συζητήσω με κάποιον συνάνθρωπό μου , αναφέρομαι στα εσωτερικά προβλήματα όλων μας , να κατορθώνω να μεγαλώνω την οπτική γωνία , μέσα από την οποία παρατηρώ τον ανώτερο εαυτό μου .
Ίσως και οι προσωπικές μου εμπειρίες ,να μου δώσανε κάτι ,που δεν αποκτιέται με το διάβασμα και την μελέτη , του ανώτερου εαυτού .
Δεν φοβάμαι πλέον να μην πέσω από κάπου πολύ ψηλά ,σε ένα πολύ χαμηλό σημείο, διότι συνειδητοποίησα , ότι ο ανώτερος εαυτός , μας περιμένει όλους σε ένα πολύ υψηλό σημείο .

Αυτό το σημείο , είναι υπαρκτό .
Το διαισθάνεται και τελικά το νιώθει βαθειά μέσα του , όποιος δεν εγκαταλείπει την προσπάθειά του .
Γνώρισα και ένα άτομο , που ασχολήθηκε με την εσωτερική θέαση της ψυχής του και εγκατέλειψε την ατραπό .
Τώρα που με γνώρισε , με εκτιμάει σε μεγάλο βαθμό και με την πρώτη ευκαιρία , κουβεντιάζουμε τα εσωτερικά μας θέματα .
Το θετικό για εμένα είναι , ότι ξανάρχισε να αποκτά το χαμένο ενδιαφέρον του .

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ,ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΩ ΚΑΛΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ .

Την εργασία μου , την βλέπω ως έναν χώρο, όπου έχω επαφές με άτομα , που έχουνε διαφορετικές αντιλήψεις .
Μέσα από τον τρόπο παρουσίας των προσωπικοτήτων μας , μαθαίνω από τα άτομα αυτά και διαπιστώνω με ιδιαίτερη χαρά , ότι κάποια συγκεκριμένα άτομα , άρχισαν να με εκτιμάνε βαθειά, για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρομαι στον κοινό εργασιακό μας χώρο .

Δεν γνωρίζω , αν μπόρεσα να σου δώσω κάποιες απαντήσεις , σε αυτά με τα οποία απορείς και αφορούνε τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζω την πραγματικότητα .

Αγαπητέ Dying_Incubus , η θύρα στην οποία αναφέρθηκες , είναι πάντοτε ανοιχτή .

Προσωπικά δεν περιμένω να έρθει σε εμένα , αλλά προσπαθώ να κατευθύνομαι προς αυτήν .

Η ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ,είναι αυτή που πρέπει να επιδιώκουμε και όλο το ΣΥΜΠΑΝ θα μας συμπαραστέκεται , όσο είμεθα σε εγρήγορση .

Είμαι σωματικά ( σχεδόν ) τελειωμένος , μετά την εργασία μου , όμως το πνευματικό μου πάθος , για την συμμετοχή μου σε αυτό το θέμα , οδήγησε τα πόδια μου , δίνοντας τα κυριολεκτικά φτερά και πάλι εδώ .

ΠΛΑΤΩΝΑΣ πολύ εκφραστική η σκιαγράφηση ,μου θύμισε ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ .

Αν κάπου δεν απάντησα σε κάτι που είναι σημαντικό για κάποιον από εσάς , θα το επιχειρήσω στο μέλλον, αφού βρω πρώτα τον χρόνο , να μελετήσω περισσότερο τις απόψεις και τους προβληματισμούς σας .
Τώρα αυτήν την στιγμή, είμαι ώριμος για το κρεβατάκι μου ……Και αν ήμουνα εργατικός στην καθημερινή εσωτερική μελήτη μου ,τότε ίσως να ονειρευτώ και πάλι κάτι τόσο συνειδητά , όπου δεν θα ξεχωρίζω το υποκειμενικό από το αντικειμενικό .
Να μπω και πάλι σε μία άλλη διάσταση, για να απόσυμφορήσω το πνεύμα μου , που ταλαιπωρείται από τις ατέλειες της κοινωνίας μας .

Καλό βράδυ και όνειρα γλυκά αγαπητοί φίλοι .

Cheers σε όσους νυχτοπερπατάνε.

Θα σταθώ σε αυτό:

quote:

---

Η ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ,είναι αυτή που πρέπει να επιδιώκουμε και όλο το ΣΥΜΠΑΝ θα μας συμπαραστέκεται , όσο είμεθα σε εγρήγορση .

---

και σε αυτό:

quote:

---

Γνώρισα και ένα άτομο , που ασχολήθηκε με την εσωτερική θέαση της ψυχής του και εγκατέλειψε την ατραπό .
Τώρα που με γνώρισε , με εκτιμάει σε μεγάλο βαθμό και με την πρώτη ευκαιρία , κουβεντιάζουμε τα εσωτερικά μας θέματα .
Το θετικό για εμένα είναι , ότι ξανάρχισε να αποκτά το χαμένο ενδιαφέρον του .

---

Στο πρώτο σημείο έχω να πω ότι σε αυτό το στενό και δύσκολο μονοπάτι που λέγεται Ατραπός, η φλόγα που μας οδηγεί δεν σβήνει ποτέ. Μας φωτίζει και ανάβει την δική μας μικρή φλόγα πού ίσως να είναι λιγότερο φωτεινή αλλά μπορεί να τη δει αυτός που είναι ακριβώς πίσω μας, να του φωτίσει το δρόμο και να ανάψει τη δική του.

Και να το συνδέσω με το δεύτερο σημείο του αγαπητού alfa-omega, και να πω ότι αυτοί που δεν είναι πια στην ατραπό που πιστεύουμε ότι την εγκατέλειψε, απλά δεν βλέπει ξεκάθαρα τη φλόγα, και χάνεται.

Είναι πολλοί οι τρόποι που μπορεί να χάσουμε τη θέαση της φλόγας.

Είναι πολλά αυτά που μπορεί να μας τυφλώσουν και να μας βγάλουν από το μονοπάτι. Αλλά προσωπικά πιστεύω ότι αν ξεκινήσεις δεν υπάρχει επιστροφή. Το μονοπάτι είναι εκεί και σε καλεί.

Γι΄αυτό θεωρώ τόσο σημαντικό την ορθή δράση. Αυτήν που δεν περιμένεις ανταπόδωση. Δώσε τη φλόγα σου, αν θα ανάψει η φλόγα του άλλου δεν το ξέρεις ποτέ, αν θα είναι ο άνεμος πιο δυνατός και τη σβήσει ούτε αυτό το ξέρεις, αλλά μπορεί να γίνει και φωτεινός φλογερός φάρος, τότε είναι τα δύσκολα, γιατί μπορεί να νιώσεις ή δάσκαλος και να αποκτήσεις την αλαζονεία της γνώσης -εγώ το πέτυχα αυτό γι΄αυτόν- ή να τον φθονήσεις γιατί το φως του είναι πιο δυνατό.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Υπάρχει ένα δωμάτιο μοναχικό που χάθηκα μέσα
και όλες οι αιτίες όλων όσων έπραξα
βυθίστηκαν σε μια μαύρη τρύπα.

Πουθενά δεν μπόρεσα να σε βρω.
Μου είπες: "Ελα και αψήφισε τον πόνο σου".
Υπάρχει μια καταιγίδα στην όψη,
υπάρχει ένα μαύρο σύννεφο εκεί που η μέρα γίνεται νύχτα
και ακούω το ΚΑΛΕΣΜΑ.

Δεν μπορώ να κρυφτώ πουθενά
κι εσύ, στρέφεις το βλέμμα σου μακριά.
Θάρθω και θα αψηφίσω τον πόνο μου.

Δεν μπορώ να το αφήσω να περάσει,
έχω δει,
έχω ακούσει ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ,
τόσες φορές πριν από τώρα που δεν μπορώ να το αγνοήσω,
ούτε και θέλω.

Ερχεται η βροχή εκείνη που δεν έχει τέλος
και δεν μπορώ να το αγνοήσω,
γιατί ακούω το ΚΑΛΕΣΜΑ.

Ερχεται και θα αψηφίσω τον πόνο μου.
Γιατί ο κύκλος ποτέ δεν τελειώνει,
γιατί ο κύκλος ποτέ δεν τελειώνει,
γιατί υπάρχει καταιγίδα μέσα μου
που ξεκλειδώνει την θλίψη και η μέρα γίνεται ΝΥΧΤΑ.

Και οι φωνές με καλούν και δεν μπορώ να κρυφτώ πουθενά
και πνίγομαι ξανά, για να γεννηθώ ξανά,
γιατί ο κύκλος δεν τελειώνει ΠΟΤΕ.

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ,
ΓΙΑΤΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ,
ΔΕ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΟΤΕ.

ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ Η ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ, ΟΥΤΕ Η ΝΥΧΤΑ.
ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑΤΙ ΑΙΩΝΙΑ ΘΑ ΑΚΟΥΩ ΤΟ "ΚΑΛΕΣΜΑ".

ελεύθερη μετάφραση
από το τραγούδι των Elusive "the circle never ends"

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr