Ούτως ή άλλως, κι αν οι εκτιμήσεις μας είναι σωστές, στα επόμενα χρόνια θα δούμε ποιος είναι.
Ας επανέλθουμε όμως στον χάρτη. Στο βιβλίο που έχεις φίλε 22, γράφεται η ιστορία του χάρτη? Δηλαδή, πως σχεδιάστηκε μια αναφορά στις παραπομπές του, που παραπέμπουν δηλαδή οι στίχοι?

Πάντως το ότι είμαστε πολύ κοντά, μπορεί κάποιος να το καταλάβει δια γυμνού πλέον οφθαλμού από τις τόσες καταστροφές από πλημμύρες σε όλο τον κόσμο, την πτώση του ανθρώπου όλο και πιο έντονα σε μάγους και αστρολόγους και την όλη αλλαγή των καιρικών φαινομένων.
Η πολιτική κατάσταση είναι τρομερά ασταθής και τα προφητευόμενα γεγονότα των πολέμων δεν θα προκαλέσουν καμιά εντύπωση πλέον.
Αναμένουμε την τελική καταστροφή του τεμένους του Ομάρ και το χτίσιμο του ναού του Σολομώντα για να ξεκινήσουν τα γεγονότα.

Αν τα supermarket ξαφνικά αδειάσουν,
αν η οικονομία καταρρεύσει σε παγκόσμιο επίπεδο,
αν στην απελπισία του κόσμου αρχίσουν λεηλασίες και εγκλήματα παντού,
αν γίνει και αυτό που εκτιμά ο 22 και οι Τούρκοι φτάσουν στην Κόρινθο,
αν βιασμοί και δολοφονίες και απίστευτη αγριότητα κυριαρχήσει παντού,
αν η ζωή στις πόλεις γίνει κόλαση.

Έχει κανείς τις γνώσεις επιβίωσης στην ερημιά, να αντέξει 3.5 χρόνια μακρυά από κατοικημένες περιοχές;

Το έχει ψάξει κανείς, είναι δυνατή η επιβίωση χειμώνα-καλοκαίρι στο δάσος; Στο χιόνι και χωρίς όπλο;

Νομίζω οι καταδρομείς κάτι μαθαίνουν, αλλά είναι δυνατή η μακροχρόνια επιβίωση, ολόκληρους χειμώνες στα βουνά, με αυτο-συντήρηση (όχι δηλαδή να γίνουμε "κλέφτες και αρματωλοί" ή "αντάρτες" σε βάρος των αγροτών; Υπάρχουν αξιόπιστα εγχειρίδια για τη μακροχρόνια επιβίωση;

Κάτι έλεγε ο Παϊσιος για κατσίκες και κότες και μικροκαλλιέργειες όπως σιτάρι και πατάτες και ελαιόδενδρα, ότι η αποθήκευση δεν είναι λύση γιατί τα τρόφιμα χαλάνε σε 3-3.5 χρόνια, να μάθουμε από τώρα, λέει, να ζούμε απλά.

Δεν νομίζω να υπάρχει εδώ μέσα άτομο που να πιστεύει ότι ήρθε η ώρα των προφητειών με τόση βεβαιότητα, και να έχει τόση εμπιστοσύνη στην κρίση του Παϊσιου, που να αφήσει τη δουλειά του και να κάνει οικογενειακώς τον αγρότη :) Αλλά τι κάνουμε όμως. Τό 'χει ψάξει κανείς;

Ένα βιβλίο προς αυτή την κατεύθυνση είναι το παρακάτω, αλλά δυστυχώς διαβάζοντας τα σχόλια στο amazon, ίσως δεν είναι ότι πιο αξιόπιστο:

"Self Reliance: A Recipe for the New Millennium"
http://www.amazon.co.uk/exec/obidos/ASIN/1856230155/ref=ord_cart_shr/026-1127526-5334007?%5Fencoding=UTF8&m=A3P5ROKL5A1OLE

Παρεπιπτώντως, έχω ζήσει πολλά χρόνια στην Αγγλία, και υπάρχουν πολλοί που δεν είναι ικανοποιημένοι από τη ζωή τους, με τον αγώνα από το πρωί ως το βράδυ στη δουλειά, υπερχρεωμένοι με τα ακίνητα και τις πιστωτικές κάρτες, και το ψάχνουν για απόδραση. Είτε σε χώρες όπως η Ισπανία, είτε στην επαρχία.

Αλλά το 40% φαίνεται πως γυρίζει στην πόλη... Δεν είναι παιχνιδάκι η ζωή στην επαρχία. Το παρακάτω βιβλίο ασχολείται με αυτό το θέμα:

"Out of Your Townie Mind: The Reality Behind the Dream of Country Living"
http://www.amazon.co.uk/exec/obidos/ASIN/0954391446/ref=ord_cart_shr/026-1127526-5334007?%5Fencoding=UTF8&m=A3P5ROKL5A1OLE

Σχετικά με τον Άγιο Ιωάννη δούκα Βατατζή σας παραθέτω την ιστορία του:

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ ο Ελεήμων, γεννήθηκε το 1193 στο ιστορικό Κάστρο της Θράκης, στο Διδυμότειχο. Καταγόταν από οικογένεια η οποία βρισκόταν κοντά στη βασιλική σύγκλητο, αφού ο παππούς του Κωνσταντίνος, ο Βατάτζης λεγόμενος, ήταν Στρατοπεδάρχης του βασιλέως Μανουήλ του Κομνηνού.

Όταν κοιμήθηκαν οι γονείς του Ιωάννη, του άφησαν πολύ μεγάλη περιουσία, την οποία όμως ως σώφρων εκείνος, μοίρασε στους φτωχούς, καθώς και σε αφιερώματα στους Ιερούς Ναούς και τις Εκκλησίες, διότι “μακάριοι οι αγαπώντες την ευπρέπειαν του οίκου Σου”…

Στη συνέχεια ο Ιωάννης, μια που η Κωνσταντινούπολη ήταν στα χέρια των Φράγκων, κατευθύνθηκε στο Νύμφαιο της Βιθυνίας, όπου και ήταν η έδρα της αυτοκρατορίας μας, αφού από το 1204 ο Πόλη είχε αλωθεί και κατακυριευθεί με δόλο από τους “Σταυροφόρους” και νέος αυτοκράτωρ είχε ανακηρυχθεί στη Νίκαια της Βιθυνίας ο ευσεβέστατος Θεόδωρος Λάσκαρης, ο ποιητής της Μεγάλης Παράκλησης στην Παναγιά, την οποία και ψάλλουμε εναλλάξ με την Μικρή, κάθε ημέρα, από την 1η έως τις 15 Αυγούστου!

Εκεί κατέφυγε λοιπόν ο Ιωάννης, για να βρει ένα θείο από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν Ιερεύς στα ανάκτορα του Θεοδώρου Λάσκαρη. Έτσι, γνωρίστηκε με τον καλό βασιλέα, αλλά ούτε στιγμή δεν υπερηφανεύτηκε για εκείνη τη συναναστροφή του, αλλά εξακολούθησε να είναι φιλικός και ταπεινός με όλους, ευπρόσιτος, πράος, άκακος, γαλήνιος, σεμνός και πάντα ήρεμος στο διάλογο. Έτσι, με όλα αυτά τα χαρίσματα, ήταν αξιαγάπητος τόσο, που η αρετή του έλαμψε μπροστά στα μάτια του Αυτοκράτορα Θεοδώρου, ο οποίος και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του Ειρήνη. Για να τη λάβει όμως γυναίκα του, χρειάστηκε να μονομαχήσει με το Λατίνο Κόραδο, που καυχιόταν για τη δύναμή του! Όμως ο Ιωάννης Βατάτζης τον νίκησε, λέγοντας “Κύριε Ιησού Χριστέ, βοήθει μοι”, σαν δεύτερος Νέστορας!

Όταν ο βασιλιάς-υμνογράφος του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα κοιμήθηκε, ανέλαβε την Αυτοκρατορία ο ίδιος στα 1222 μ.Χ., ως Ιωάννης Γ’ Δούκας Βατάτζης. Και από τότε έδειξε για μια ακόμη φορά, πόσο σοφή ήταν η εκλογή του Θεόδωρου. Έγινε λοιπόν από τότε ο Ιωάννης, ο προστάτης των αδικουμένων, ο δικαιότατος κριτής, η πηγή η αστείρευτη της ελεημοσύνης, τόσο, που του δόθηκε το προσωνύμιο Ελεήμων!!!

Ήταν ακόμη ευσεβής και πιστός στην Ορθοδοξία βασιλεύς και όχι μόνο έδειξε, αλλά και κατάφερε με το ζήλο του να βαπτιστούν Χριστιανοί όλοι οι Ιουδαίοι της επικράτειάς του!!!

Επίσης, προσπάθησε τα μέγιστα, να γίνει η επανΕνωση των Εκκλησιών, δηλαδή να αναγνωρίσει η Δύση το ορθό Δόγμα. Κατάφερε μάλιστα να αποσταλούν πρέσβεις από τον Πάπα Γρηγόριο Θ’ και να αρχίσει διάλογος, προεξάρχοντος από τη δική μας πλευρά του τότε Πατριάρχου Γερμανού του νέου. Ο Ιωάννης θα κατάφερνε τότε το ευχόμενο, αλλά δυστυχώς οι Δυτικοί δεν θέλησαν στο τέλος να αφαιρέσουν την αντιορθόδοξη προσθήκη από το Σύμβολο της Ορθής Πίστεως, δηλαδή το “και εκ του Υιού εκπορευόμενον”…

Ο Βατάτζης, υπήρξε ο προστάτης και συμπαραστάτης της αγροτικής και αστικής τάξης και επιδίωκε διαρκώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου κυρίως των γεωργών και κτηνοτρόφων, αφού για να τους βοηθήσει έκανε μεγάλη απογραφή (κάτι σαν Εθνικό Κτηματολόγιο) και επίταξε κατόπιν τεμάχια γης από τους μεγαλοκτήμονες και τους αριστοκράτες και τα διένειμε σε όλους τους φτωχούς υπηκόους του, ώστε να ζουν άνετα και ανθρώπινα!!! Στάθηκε αληθινός “πατέρας των Ελλήνων”, πατάσσοντας με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση του λαού, νιώθοντας κάθε λεπτό όχι σαν απλός βασιλιάς, αλλά ως ταγμένος από το Θεό να βοηθάει το λαό του και τους αδικουμένους! Έλαβε ακόμη και μέτρα οικονομίας τέτοια, που απαγόρευαν τη σπατάλη του ιδιωτικού πλούτου, ενώ ίδρυσε φιλανθρωπικούς και ευκτήριους οίκους, πτωχοκομεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, βιβλιοθήκες, έχτισε Ναούς και βοήθησε αποφασιστικά τα Μοναστήρια μας.

Μάλιστα τέτοια ήταν η πολιτική ποιότητά του, που όταν κάποτε συνάντησε το γιο του Θεόδωρο στο κυνήγι να φορά πολυτελή ρούχα, αρνήθηκε να τον χαιρετήσει! Και όταν το παιδί του τον ρώτησε σε τι είχε σφάλει, ο Ιωάννης απάντησε ότι εκείνα τα μεταξωτά και χρυσούφαντα που φορούσε ο γιος του ήταν από το αίμα του λαού του και πως θα έπρεπε να ξέρει ότι κάθε έξοδο, πρέπει να γίνεται για τον λαό, διότι ο πλούτος των βασιλέων, στο λαό ανήκει!!!

Η πίστη του στο Θεό ήταν πολύ μεγάλη και τον βοήθησε αποφασιστικά σε κάθε του βήμα, όπως και τότε που χρειάστηκε να μονομαχήσει με τον σκληρό Αζατίνη, Σουλτάνο του Ικονίου, που συχνά πυκνά λεηλατούσε τις πόλεις μας που ήταν κοντά στον ποταμό Μαίανδρο. Άκουσε τότε νοερά θεία φωνή, που του έλεγε:

“Ο σταυρωθείς εγήγερται, ο μεγάλαυχος πέπτωκεν, ο καταπεσών και συντριβείς ανώρθωται” και πήρε ευθύς τέτοια δύναμη, ώστε όρμησε και κατανίκησε τον τρομερό Σουλτάνο!!!

Ποτέ ο Ιωάννης Βατάτζης δεν έβγαζε από το νου του το μεγάλο ποθούμενο, την ανάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως και την ανασύσταση της Ελληνοχριστιανικής Αυτοκρατορίας. Γι’ αυτό εργάστηκε και προς την κατεύθυνση αυτή με όλη τη δύναμη της ψυχής του. Σώφρων, συνετός και προνοητικός στην πολιτική του, αν και είχε εκλέξει ικανότατους στρατηγούς, επιδίωκε την αποφυγή των μαχών. Γνώριζε να μην αναλαμβάνει τίποτε πριν το προπαρασκευάσει κατάλληλα, ενώ είχε βαθιά ευσέβεια και έδειχνε σεβασμό και στον πιο απλοϊκό μοναχό. Ο λαός τον αγαπούσε και η Εκκλησία προσευχόταν με χαρά για αυτόν! Και εκείνος, ακόμη πιο πολύ προχωρούσε προς τον ιερό σκοπό της πατρίδας.

Νίκησε τους Λατίνους που κρατούσαν όμως ακόμα σκλαβωμένη την Πόλη και τους επέβαλε τη συνθήκη του 1225, με την οποία κατελάμβανε όλα τα Μικρασιατικά εδάφη, εκτός από αυτά που ήταν κοντά στη Νικομήδεια και απέναντι από την Κωνσταντινούπολη.

Κατασκεύασε κατόπι ισχυρό στόλο και ελευθέρωσε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Ικαρία, Κω και άλλα νησιά του Ελληνικού Αρχιπελάγους, υπολογίζοντας σωστά ότι κουμάντο στο Αιγαίο κάνει όποιος έχει στόλο και άρα οι Λατίνοι χωρίς πολεμικά πλοία και βάσεις, δεν θα κρατούσαν για πολύ ακόμη τη Θεοφύλακτη. Έπιασε λοιπόν και τα Στενά της Έλλης (Ελλήσποντος) και επιχείρησε τις πρώτες επιθέσεις στα περίχωρα της Βασιλίδας, πετυχαίνοντας στα 1225 να απελευθερώσει τη στρατηγικά σημαντική Αδριανούπολη! Ο δρόμος πια για την Πόλη του Κωνσταντίνου ήταν ανοιχτός!

Στα ανατολικά προελαύνουν εκείνο τον καιρό οι Μογγόλοι, που νικούν το Σουλτάνο του Ικονίου, ο οποίος αναγκάζεται να ζητήσει συνθήκη με τη Νίκαια, παύοντας προς το παρόν να αποτελεί κίνδυνο, λύνοντας τα χέρια του Βατάτζη, που κατατροπώνει τώρα και τους Βουλγάρους στα 1246 και ελευθερώνει το κομμάτι Αξιός - Έβρος ποταμός, ενώ οι καμπάνες κοντεύουν να σπάσουν από τη χαρά τους όταν ο Ιωάννης Βατάτζης, ο Άγιος Βασιλιάς, μπαίνει με συγκίνηση στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας, στην Πόλη του Αγίου Δημητρίου, στη Συμβασιλεύουσα Θεσσαλονίκη, τον Δεκέμβριο της ίδιας ευλογημένης χρονιάς!

Όμως, η καλή του σύντροφος, η Ειρήνη Λάσκαρι, κλείνει για πάντα τα μάτια της και κείνος θα κρατήσει για πάντα μέσα του ανεξίτηλη τη γλυκιά μνήμη της. Όμως ξέρει πως ο εαυτός του δεν του ανήκει, αλλά αξίζει να το κάνει κάθε μέρα θυσία για το λαό του και την πατρίδα! Έτσι ο Ιωάννης, έχοντας αναπτύξει μια φιλία με το Γερμανό αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β’, δέχεται να γίνει ο γάμος του με την κόρη του Φρειδερίκου Κωνσταντία, ως επισφράγηση μιας πανίσχυρης συμμαχίας, που θα τρομάξει την Ευρώπη και ιδίως τους Λατίνους, που πιέζονται τώρα πανταχόθεν.

Αλλά, ενώ ο Ιωάννης Βατάτζης έφτιαξε ένα πανίσχυρο κράτος από τις στάχτες του Βυζαντίου και είχε σφίξει ασφυκτικά τον κλοιό γύρω από την Κωνσταντινούπολη, στις 4 Νοεμβρίου του 1254, σε ηλικία 72 ετών, αφήνει την τελευταία πνοή του, επάνω στο δρόμο για το όνειρο, επάνω στο δρόμο για το καθήκον, την Πίστη του Θεού, το Χρέος για την Πατρίδα, την Αγάπη για το λαό…

Το τίμιο σώμα του ευσεβεστάτου, δίκαιου, γενναίου και ελεήμονος βασιλέα, ενταφιάστηκε σε ένα Μοναστήρι που είχε κτίσει ο ίδιος και το είχε ονομάσει Σώσανδρα, ενώ αργότερα δια θαυμαστής αποκαλύψεως ο ίδιος ο Ιωάννης, ζήτησε να μετακομισθεί το λείψανό του στη Μαγνησία (της Μικράς Ασίας). Όταν όμως πήγαν να ανοίξουν τον τάφο για να εκτελέσουν τη μετακομιδή, αντί να βγει η γνωστή δυσωδία, μια γλυκιά ευδία απλώθηκε τριγύρω, σαν να είχε ανθίσει απότομα κήπος αρωματικός! Αλλά δεν ήταν μονάχα αυτό. Ο νεκρός φαινόταν σαν να κάθεται επί βασιλικού θρόνου, χωρίς να έχει καμιά μελανότητα, καμιά δυσωδία, κανένα απολύτως σημείο που να φανέρωνε πως ήταν νεκρός!!! ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ήταν μέσα στον τάφο και το χρώμα του σώματός του ήταν όπως κάθε φυσιολογικού εν ζωή ανθρώπου! Έμοιαζε πραγματικά σαν ένας ολοζώντανος, αλλά ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ!!! Και μάλιστα και αυτά ακόμη τα ρούχα του επίσης είχαν διατηρηθεί επί επτά χρόνια αδιάφθορα και έμοιαζαν σαν να είχαν μόλις ραφθεί!!! Γιατί έτσι αντιδοξάζει ο Θεός εκείνους που Τον δοξάζουν στη γη!

Μάλιστα από τότε το τίμιο λείψανο του Αγίου βασιλέως Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος έδωσε πάμπολλα θαύματα, γιατρεύοντας θαυματουργικά Χάρητι Θεού ασθένειες, διώκοντας δαίμονες και θεραπεύοντας ένα σωρό πάθη, με την κατοικούσα εν αυτώ Χάρη του Αγίου Πνεύματος!

Αναφέρεται -όπως σημειώνεται σε ημερολόγιο που εξέδωσε το 2001 η Ιερά Μητρόπολη Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου- ότι μέχρι το 1992 “η μνήμη του αυτοκράτορα Ιωάννου του Ελεήμονος ετιμάτο κάθε χρόνο στην εκκλησία της Μαγνησίας, την οποία έκτισε ο ίδιος και στην οποία βρήκε την τελευταία ανάπαυσή του, καθώς και στο Νυμφαίον, την αγαπημένη του κατοικία” (Οστρογκόρσκυ).

Όμως τι απέγινε ο Ναός εκείνος; Τι απέγινε το άφθαρτο λείψανο του “Μαρμαρωμένου Βασιλιά”; Τι σχέση έχει με το “θρύλο” και ποια με τις προφητείες για ανάκτηση της Πόλης, που τόσο και ο ίδιος είχε πασχίσει;

ΣΗΜΕΙΩΣΗ - ΕΚΚΛΗΣΗ :Το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ και προσωπικά ο ταπεινός συντάκτης Κ.Κ. ,έχουν πολύτιμη ανάγκη από κάθε σχετική πληροφορία, που μπορεί να υπάρχει κυρίως από πρόσφυγες ή και προσκυνητές της περιοχής για τον τάφο και το λείψανο του Αγίου. Σε κάθε τέτοια περίπτωση, παρακαλούμε θερμά να επικοινωνήσετε αμέσως μαζί μας, πατώντας εδώ.

ΣΗΜΕΡΑ, η μνήμη του Αγίου Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος, τιμάται και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου, δημιούργημα της λαϊκής τέχνης του 1958, που πάνω της έχει γραμμένο και το Απολυτίκιό του:

“ Τον λαμπρόν Βασιλέα και των πιστών μέγα καύχημα και των νυμφαίων το κλέος, Ιωάννην τιμήσωμεν, εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, την μνήμην επιτελούντες αυτού, συμφώνως ανακράζοντες. Δόξα τω σε Δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα των ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα”

Θα προσπαθήσω να βρω μετάφραση του κειμένου.

1. Ιωάννης ο Βαπτιστής, άνθρωπος ταπεινός (που είπε ότι ούτε τα υποδήματα του Κυρίου δεν είναι ικανός να λύσει), ζούσε μόνος στις ερημιές, έκανε μεγάλη άσκηση και τρεφόταν λιτά.

2. Ιωάννης ο Θεολόγος, ο αγαπημένος για πολλούς μαθητής του Χριστού, αυτόν ονόμασε γιο της Μαρίας πάνω στο σταυρό και είναι ο μόνος που κοιμήθηκε σε βαθή γήρας εν σχέσει με τους άλλους αποστόλους. Τέλος σε Αυτόν ο Θεός φανέρωσε τις προφητείες για το τέλος του κόσμου.

3. Ιωάννης ο ελεήμων, ο ταπεινός αυτός πατριάρχης Αλεξανδρείας επί εποχής Ηρακλείου. Όποιος έχει διαβάσει το βίο του, θα έχει μείνει άφωνος.

4. Ιωάννης ο Καλυβίτης, που αν και γόνος πλούσιας οικογένειας, έφυγε, ξαναγύρισε και έμεινε σε μια καλύβα πλάι στο πατρικό αρχοντικό της οικογένειάς του και δεν τον αναγνώρισε κανείς.

5. Ιωάννης της Κλίμακας, ο ταπεινός ασκητής της Αιγύπτου που έγραψε την ουρανοδρόμο κλίμακα.

6. Ο Ιωάννης ο Ρώσος, ο ταπεινός άγιος που θαυματουργούσε και ακόμη θαυματουργεί.

7. Ο άγιος Ιωάννης δούκας Βατατζής, για τον οποία σας παρέθεσα πληροφορίες πρωτύτερα.

Πραγματικά λοιπόν το όνομα Ιωάννης έχει μεγάλη σημασία. Ιωάννης ήταν ο πρόδρομος του Ιησού, Ιωάννης και αυτός που έγραψε την Αποκάλυψη.

Από το εξωτερικό θα τα παρακολουθείς εσύ τα εγκλήματα;

Δεν σε αφορά εσένα ο χαλασμός που θα γίνει, έστω και για λιγες μέρες, αν εκπληρωθούν οι προφητείες με τον τρόπο που λες;

Αν εκπληρωθούν αυτά που λέει ο Menas, και έρθει ο προφητευόμενος παγκόσμιος πόλεμος σύντομα, τι θα κάνετε όλοι εσείς εδώ μέσα ρε παίδες, ήθελα να 'ξερα, θα συνεχίσετε να γράφετε στο esoterica από το διαμερισματάκι σας, ενώ έξω θα γίνεται χαλασμός;

Ή λειτουργεί η παραδοσιακή μας νοοτροπία του ωχαδερφισμού, "κάτσε να γίνει ο πόλεμος και βλέπουμε";

quote:

---

Με όλο το σεβασμό στο εκκλησάκι του Menas, ήθελα να 'ξερα ρε 22 σε τι σπίτι μένεις και αντιμετωπίζεις όλες αυτές τις σφαγές, με τόση φλεγματικότητα.

Από το εξωτερικό θα τα παρακολουθείς εσύ τα εγκλήματα;

Δεν σε αφορά εσένα ο χαλασμός που θα γίνει, έστω και για λιγες μέρες, αν εκπληρωθούν οι προφητείες με τον τρόπο που λες;

Αν εκπληρωθούν αυτά που λέει ο Menas, και έρθει ο προφητευόμενος παγκόσμιος πόλεμος σύντομα, τι θα κάνετε όλοι εσείς εδώ μέσα ρε παίδες, ήθελα να 'ξερα, θα συνεχίσετε να γράφετε στο esoterica από το διαμερισματάκι σας, ενώ έξω θα γίνεται χαλασμός;

Ή λειτουργεί η παραδοσιακή μας νοοτροπία του ωχαδερφισμού, "κάτσε να γίνει ο πόλεμος και βλέπουμε";

---

Ο πολεμος φίλε μου θα γίνει σύντομα,και σίγουρα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσευχόμαστε και να έχουμε εμπιστοσύνη στο θεό.
Το αποφεύγουμε να λέμε την αλήθεια για να μην ενοχληθούμε δεν είναι λύση.Για να κρατήσουμε άλλωστε την πίστη μας ζωντανή και δυνατή μας δίνονται οι προφητείες,και μέσα από αυτές οδηγούμαστε στη μία και μοναδική λύση που είναι η εμπιστοσύνη μας σε αυτόν που πιστεύουμε.
Δλδ τι θα ηταν καλύτερο; Να στρουθοκαμηλίζουμε βάζοντας το κεφάλι μας μέσα στην άμμο;Αυτά μας έδωσαν οι προφήτες,αυτό είναι το σχέδιο του θεού,και αυτά ειμαστε υποχρεωμένοι να λέμε και να αφουγκραζόμαστε.Ό,τι βέβαια και να συμβεί θα επηρρεάσει ελάχιστα τον Ελληνισμό και αυτό είναι θέλημα του ίδιου του θεού,και οπωσδήποτε δεν θα έχουμε θύματα από τον πόλεμο. Αλλωστε και ο ίδιος ο πόλεμος δεν είναι βέβαια θέλημα θεού,αλλά ανθρώπων,άπιστων και διεφθαρμενων,οι οποίοι μέσα απο αυτόν θα τιμωρηθούν και θα αφανιστούν.

θελω να δω οσους λενε για το 2006 τι θα πουν μολις περασει

και να δω τι θα πουν οσοι λενε για το 2012

στο ετος 2005 και ακομη περιμενουμε τους αγγελους τους θεους τους εψιλον τους ωμεγα την αλφαβητο και οτι αλλο για να μας σωσει

αντε και σε ανωτερα

quote:

---

Ο πολεμος φίλε μου θα γίνει σύντομα,και σίγουρα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσευχόμαστε και να έχουμε εμπιστοσύνη στο θεό.

---

Ο καταδρομέας ο Menas μπορεί να προσθέσει τίποτα;

Με το παραπάνω παράδειγμα θέλω να πώ ότι αυτά που γράφονται είναι πολύ δύσκολο εμείς να καταλάβουμε τι περιγράφεται. Αν δεν το ζήσουμε να το δούμε να το καταλάβουμε.

Ο Θεός ο ίδιος είπε μελετάτε τας γραφάς δεν είπε να τις αναλύσουμε όμως. Είναι μια εντολή που μας έδωσε ο Θεός για να ξέρουμε τι θα συμβεί ΟΧΙ το πότε θα συμβεί.

Ποιός από εσάς αισθάνεται έτοιμος και την επόμενη στιγμή αν τον καλέσει ο Θεός κοντά του έχει την πεποίθηση ότι θα πάει στον παράδεισο; Έχετε λύσει όλοι αυτό το πρόβλημα και ασχολείστε με το πότε θα γίνει και τι. Σας διαβεβαιώνω ότι οι άγιοι και εκλεκτοί του Θεού το είχαν λύσει αυτό το πρόβλημα όσο βρίσκονταν ακόμα στην γη γι' αυτό και τους αποκαλύφθηκαν όλα αυτά τα πράγματα. Αυτό που κάνουμε και λέω κάνουμε γιατί δεν εξαιρώ τον ευατό μου είναι χειρότερο από αυτό που έκανε ο Ιούδας γιατί ο Ιούδας γνώριζε ότι θα αναστηθεί ο Κύριος, αφου έκανε ότι έκανε και τα υπολόγιζε ωστε να σωθεί. Εμείς γιατί ψάχνουμε; Για να τα υπολογίσουμε και εμείς και να δούμε πόσο χρόνο έχουμε για να κάνουμε ότι παγαποντια θέλουμε και μετά να σωθούμε; Καλό θα ήταν λοιπόν να αναφέρουμε σε αυτό το φόρουμ ότι έχει να κάνει με προφητείες και λοιπά στοιχεία τα οποία μας πρόλεγουν τι θα συμβεί και όχι το πότε και να μην προσπαθούμε να βγάλουμε συμπεράσματα. Ας αφήσουμε τα πράγματα να γίνουν κατα το θέλημά Του. Έμεις αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να είμαστε εντάξει απέναντι του και όταν κλείθουμε να κάτσουμε απέναντι του και να μας κρίνει να είμαστε σε θέση να τον ευχαριστήσουμε και να ακούσουμε από το στόμα του είσελθε εις την χαρά του κυρίου.

Την άγαπη διδαχθήκαμε, το μίσος υιοθετούμε.

Edited by - KaragI on 30/08/2005 01:49:24

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr