Εγώ δεν το θεωρώ τυχαίο, απλά το θεωρώ ως την ευκολότερη κατασκευή που μπορεί να φτάσει σε κάποιο ύψος. Δες ένα μικρό παιδί τι φτιάχνει στην αμμουδιά. Πυραμίδα φτιάχνει.

quote:

---

Μήπως γιατί ακόμη και το γράμμα Δ είναι κάτοψη μιας πυραμίδας?

---

Πρόσοψη πυραμίδας. Η κάτοψη είναι τετράγωνη.

quote:

---

Μήπως προϋποθέτει την ενίσχυση της ακοής που σαν όργανο είναι ακριβέστερο της όρασης, μιας και τα ώτα συνδέονται το καθένα απευθείας στο αντίστοιχο ημισφαίριο του εγκεφάλου?

---

Η όραση στον άνθρωπο είναι σαφώς ακριβέστερη της ακοής αφού μπορεί να προσδιορίζει τον τόπο με ακρίβεια εκατοστού, δεν ήμαστε νυχτερίδες.
Για να είχαμε τόσο ακριβή ακοή όπως λες, έπρεπε τα αυτία μας να απέχουνε το ένα απο το άλλο τουλάχιστον 2 μέτρα. Είναι θέμα αναλογίας του μήκους των κυμμάτων και της απόστασης των 2 δεκτών. Τα μάτια απέχουνε λίγα εκατοστά το ένα απο το άλλο, αλλά προσδιορίζουνε πηγές κυμμάτων τα οποία έχουνε μήκος χιλιοστά του χιλιοστού.

“Why do my eyes hurt?”
“You’ve never used them before.”

Αρχικά με τιμά ιδιαίτερα το γεγονός πως διάβασες την απάντηση που έγραψα. Επιπλέον οι παρατηρήσεις είναι πάντα ευπρόσδεκτες όταν στοχεύουν στην αποσαφήνιση ''θολών'' σημείων του κειμένου, πόσο μάλλον όταν ενισχύουν τα ήδη υπάρχοντα συμπεράσματα!

quote:

---

quote:

---

Το βρίσκετε τυχαίο που σε όλους τους πολιτισμούς αρχαίους και σύγχρονους, απαντώνται πυραμίδες?

---

Εγώ δεν το θεωρώ τυχαίο, απλά το θεωρώ ως την ευκολότερη κατασκευή που μπορεί να φτάσει σε κάποιο ύψος. Δες ένα μικρό παιδί τι φτιάχνει στην αμμουδιά. Πυραμίδα φτιάχνει.

---

Εδω και καποιες μερες παρακολουθω με ενδιαφερον το θεμα αυτο. Μιλάτε για ιδεολογικο πολεμο. Για τον πολεμο των θρησκειων και την ενωση των τριων μεγαλων. Οτι ισως να μην ειναι πολεμος αλλα διαλογος.

Τον Ιούλιο 2008, στη Μαδριτη Ισπανιας εγινε ο πρωτος θρησκευτικος διαλογος με πρωτοβουλια του βασιλια της Σ. Αραβίας. Δεν ξερω τι ειπωθηκε. Δευτερος διαλογος ακολουθησε στη Νεα Υορκη στις 12 και 13 Νοεμβριου, οπου και συμμετειχαν 17 "αρχηγοι" μας (να τα χαιρομαστε τα παλικαρια).

http://www.daily.pk/world/americas/8097-king-abdullah-urges-interfaith-dialome

Σκοπος της συζητησης η επιτευξη ειρηνικης συνυπαρξης μεταξυ των ανθρωπων, οι οποιοι "δημιουργηθηκαν ισοι μεταξυ τους" και την εγκαθιδρυση πανανθρωπινων αξιων με κυρια την θεμελιωση και ενισχυση των οικογενειακων δεσμων.

Δυο εβδομαδες αργοτερα καποιοι "αγνωστοι μουσουλμανοι Μουτζαχεντίν", ταχα μου απο το Πακισταν, επιτεθηκαν σε Εβραικο κεντρο Chabad/Nariman House, μεταξυ αλλων. Σκοτωσανε "αθωους Εβραιους". Παλι οι Μουσουλμανοι στην μπουκα του κανονιου, λοιπον. Οποτε τωρα υπαρχει και φοβος για την αναζωπυρωση των εντασεων μεταξύ ινδουιστων και μουσουλμανων και ας μην ξεχναμε τα πυρηνικα οπλοστασια που εχουν και οι δυο χωρες στην κατοχη τους. Αραγε ποιους θα εξυπηρετουσε μια τετοια συγκρουση... Οι Αμερικανο-Εβραιοι δεν ειναι που εχουν ορκιστει "πολεμο εναντι της τρομοκρατιας"? Τωρα εχουν το τελειο αλλοθι να κηρυξουν και εκεινοι πολεμο στο Πακισταν προωθωντας ετσι τα δικα τους σχεδια (το ιδιο δεν εγινε με την εισβολη στο Ιρακ? Ακομη δεν τον πιασανε εκεινον τον διαβητικο bin Laden που κρυβεται στις σπηλιες καπου στο Αφγανισταν?)

http://www.daily.pk/world/asia/8383-the-israeli-mossad-false-flag-opperation-strikes-in-mumbai.html

Οπως και αν το δει κανεις ειναι λυπηρο να γινονται τοσα εγκληματα στο ονομα της θρησκειας. Εαν δεν υπηρχε θρησκεια τοτε δεν θα υπηρχε και λογος "θρησκευτικου διαλογου". Εαν απαλλασσομασταν απο τη θρησκεια και απλα αποδεχομασταν ο ενας λαος τον αλλον μεσα στα πλαισια της αδελφοσυνης και της αγαπης που πραγματικα μας συνδεουν όλους τοτε θα λυναμε πολλα προβληματα που μαστιζουν αιωνες τωρα την ανθρωποτητα. Ουτε "θεους" θα ειχαμε που μας "κρινουν" και μας "τιμωρουν" κανοντας μας να ζουμε τις ζωες μας μεσα στις τυψεις και την καταπιεση, ουτε αιρεσεις θα ειχαμε, ουτε δογματα θα ειχαμε, ουτε μαντιλες να μας δημιουργουν τον φοβο με το μηνυμα που θελουν να μας περασουν, ουτε το κακουργημα που λεγεται περιτομη, ουτε αιματοχυσιες ουτε τιποτα απο ολα αυτα τα αισχη που μας εχουν οδηγησει στον εξευτελισμο που αποκαλουμε "ανθρωποτητα".

Πιστευω ακραδαντα ότι οι πανανθρωπινες αξιες της αγαπης, του αλληλοσεβασμου, της αδελφοσυνης και της ειρηνης μεταξυ των λαων πρεπει να ειναι το κυριαρχο μελημα ολων των ανθρωπων γιατι αυτες αντανακλουν την πραγματικη μας φυση. Οφειλουμε ομως να τις αξιες αυτες να τις γαλουχησουμε και να απαγορευσουμε σε εναν μηχανισμο/θρησκεια να κατευθυνει καθε πτυχη της ζωης μας εφοσον αναγνωρισουμε οτι δεν μας θελει ελευθερους και αγαπημενους αλλα σε συνεχη διαμαχη μεταξυ μας. Και ολα αυτα προς οφελος αυτων που μας κυβερνουν και που τους συμφερει να ενισχυουν την ψευτικη αισθηση της "διαφορετικοτητας" μας.

Ποτε θα ξυπνησουμε και θα καταλαβουμε οτι ο καθε ανθρωπος, ασχετα απο το χρωμα του δερματος του, ασχετα απο την καταγωγη του, ασχετα απο το ονομα που δινει στον εναν και μοναδικο Θεο/Δημιουργο μας, δεν ειναι τιποτα αλλο απο την εκφραση της απολυτης αγαπης Του. Ειμαστε ολοι αλληλενδετοι, ειμαστε ολοι ΕΝΑ. Αυτο πιστευω εγω.

Ο μπάρμπα Ηράκλειτος έλεγε ότι πατήρ πάντων ο «Πόλεμος» χωρίς να ξεκαθαρίζει τι εννοούσε. «Σκοτεινός» βλέπεις ήταν ο κύριος και ότι ήθελε έλεγε. Μερικοί σήμερα τον λατρεύουν άλλοι λένε ότι ήταν «βαρεμένος» του κερατά.
Τα σοβαρά λεξικά της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας τον «Πόλεμο» τον μεταφράζουν «Λόγο».
Χμ..
Εν αρχή ην ο «Λόγος» μας λέει ο Ιωάννης, χωρίς να μας διευκρινίζει και αυτός τι εννοεί με τον «Λόγο».
Βλέπεις αγαπητή Ελευθερία όλοι κάποιο «νερό» πίνανε και ….δεν μας δίνανε, που λένε και τα αλάνια.

Καλωσάρχισες τις 1260 ημέρες του πολέμου σου με το «Θηρίο».

Έχε υπόψη σου ο διάλογος με τον πόλεμο δεν διαφέρουν ούτε σε μία τρίχα.
Το «Θηρίο» που έχεις μπροστά σου δεν είναι εύκολο «παιδάκι» φαίνεται όμως ότι έχεις ανοίξει για τα καλά το «Ισιακό» σου οπλοστάσιο (μπαούλο) και δείχνεις αρκετά αποφασισμένη να πολεμήσεις για τον Οσίρι σου.
Άντε, ...καλές μάχες (με τους βαρβάρους του Νοστράδαμου) και ... !!!

Εγω θεωρω πιο απειλητικα τα "θηρία" που παλεύει κανείς μέσα στην καρδιά του και δεν ξέρει πώς να τα νικήσει και να τα ξεπεράσει.

Πάντως, για να έχουμε καλό ερώτημα, πότε άρχισε/αρχίζει η "αντίστροφη μέτρηση";

καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς.

Και αν όντως πλησιάζει η ώρα αυτή, αναρωτιέμαι πώς θα αντιδράσει και πώς θα πράξει "ο απανταχού 'Ελληνας" τη στιγμή που θα του ζητηθεί να δεχτεί το "χάραγμα, το όνομα του θηρίου" στο σώμα του. Η απόφασή του τη στιγμή εκείνη, θα έχει να κάνει με τη θρησκεία ή με βάση άλλες αξίες/πιστεύω/ιδεολογίες;

Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι κάτι πρέπει να αλλάξει και μάλιστα σύντομα. Και η αλλαγή πρέπει να γίνει μέσα μας.

As within, so without. As without, so within.

Ευχαρίστησή μας κ. Mi-Ki

Λεξικό Ησυχίου του Αλεξανδρέως, εκδ. Γεωργιάδη

Πόλεμος: Ο πάντα διοικών λόγος.

Τώρα γιατί Πόλεμος και όχι κάτι άλλο, θα έλεγα ότι μέσα απ’ το έτυμο «Πολ» προσδιορίζεται η παλαιότητα. Πώς λέμε ένα παλιό καλό κρασί, μια παλιά καλή συνταγή, …μια παλιά Διαθήκη, ένα …καλό παλιό παραμύθι, έτσι και ο «πόλεμος», λέω, ίσως προσδιορίζει δυό σωστές παλιές κουβέντες για πιο σοβαρά θέματα.

quote:

---

veritas: Περί του Εριώπιου Λόγου...

---

Οπότε, αγαπητέ Ερίωπα, μας τοποθετείς, λίγο ή πολύ, γύρω στην εποχή που και το ημερολόγιο των Maya μας μιλάει για το τέλος του τρισδιάστατου κόσμου, στον οποίο ζούμε. Για ένα "συνειδησιακό άλμα" που θα κάνει η ανθρωπότητα η οποία θα μας ωθήσει στη διάσταση του "φωτός".
Θα έχει πολύ ενδιαφέρον...

Αυτό όμως ισχύει για όλες τις αισθήσεις.

Ωραίο πράμα οι αισθήσεις!

Εάν παρατηρήσουμε ένα βρέφος (και όλα τα θηλαστικά, στην ουσία) θα δούμε -χωρίς την παραμικρή αμφιβολία-ότι η κυρίαρχη αίσθηση είναι αυτή της όσφρησης. Αυτή, σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη οσμή της μητέρας του και της χαρακτηριστικής οσμής του μητρικού γάλακτος αποτελούν τον πόλο έλξης για την εκπλήρωση της πιο ζωτικής λειτουργίας του ανθρώπου, δλδ του θηλασμού. Ένα βρέφος πρώτα αναγνωρίζει τη μητέρα του από την οσμή της παρά από τη μορφή της ή το μέταλλο της φωνής της.

Κάθε ανάμνηση (κυρίως της μακριάς διάρκειας) συνδέεται με οσμητικές εντυπώσεις. Γι'αυτό και κάποια μυρωδιά μπορεί αστραπιαία να σε γυρίσει "πίσω στο χρόνο", στη στιγμή εκείνη που σχετίζεις με την συγκεκριμένη μυρωδιά.

Και ας αναφερθώ, τέλος, στην αίσθηση της όσφρησης όσον αφορά τη δημιουργία ερωτικής επιθυμίας. Η ερωτική πράξη είναι λειτουργία εξίσου ζωτικής σημασίας όσο και ο θηλασμός. Λέγεται ότι "ο έρωτας περνάει από το στομάχι". Πρώτα όμως περνάει από τη μύτη. Η χαρακτηριστική μυρωδιά του κάθε ανθρώπου μπορεί είτε να έλξει είτε να απωθήσει τον άλλον ερωτικά. Εμ, φερομόνες είναι αυτές!

quote:

---

Dying_Incubus:
Πατήρ πάντων πόλεμος εστί", κάτι που σημαίνει ότι στην Φύση τα αντιθετικά ζεύγη είναι σε μια πάλη μεταξύ τους αφού το ένα προσπαθεί να υπερισχύσει έναντι του άλλου.
Κι όχι μόνο όσον αφορά τα αντιθετικά ζεύγη αλλά και τα 4 στοιχεία που συνιστούν τον κόσμο μας, τουλάχιστον σύμφωνα με κάποιους Προσωκρατικούς φιλόσοφους.
Ο αέρας προσπαθεί να υπερισχύσει έναντι της γης, του νερού και της φωτιάς, το νερό έναντι του αέρα, της φωτιάς και της γης κλπ.

---

Αν υποθέσουμε ότι πρέπει να περάσουμε αυτό το κατώφλι, τότε πού θα μας οδηγήσει αν όχι στο Φως; Γιατί αρνούμαι να δεχτώ ότι θα παραμείνουμε στο σκοτάδι που μας παρουσιάζουν οι εικόνες σου.
"Εγώ είμί το Φως του Κόσμου". "Υμείς έστε το Φως του κόσμου". Υπάρχει φως, και η αγάπη είναι η έκφρασή του. Το σκοτάδι είναι φόβος. Μόνο αυτά τα δύο υπάρχουν για μένα τα οποία συνεχώς παλεύουν το ένα το άλλο, με νικητή πάντα το ΦΩΣ.

quote:

---

Το 8 είναι ο αριθμός του Έρωτα - Φτέρ-ωτα! Είναι ο αριθμός που μαζί με τα 6-7 μας βοηθάει να ξεπεράσουμε το Χάος-Σκότος που μεσολαβεί πρίν το Εν-Όλον.

---

Edited by - Terity on 04/12/2008 12:07:40

Εξήγησέ μας σε παρακαλώ, αγαπητέ Ερίωπα, τι σημαίνουν τα ΕΕΕ, ΙΙΙΑΑΑ.

Δεν χρειάζεται να την περιγράψεις! Πρέπει να τη νιώσει ο καθένας μόνος του. Εγώ τη νιώθω "μέσα μου να στάζει. Είναι η κληρονομιά μου". Υπάρχει παντού η φλόγα. Το φως είναι κρυμμένο παντού και όταν γίνουμε ένα με αυτό, ή με τον "Οσίρη" όπως λέει ο Ερίωπας τότε θα γίνουμε και ένα με το Όλον/Παν.

Αφιερωμένο στο αγαπητό Helios μιας και τον ενδιαφέρει η εσωτερική φλόγα .
Ας δώσω και εγώ κάτι ώστε να μην σβήσει αυτή η μικρή τρεμάμενη φλόγα

"Στα βάθη της ψυχής μου, χαρίσματα θεϊκά
ολανοιγμένα νιώθω δυό μάτια μυστικά.

Δεν τα φωτίζει ο ήλιος που λάμπει για τη γη
και παίρνουν φως απ’ άλλη πιο καθαρή πηγή.

Στα βάθη της ψυχής μου, που πάθη ταπεινά
δεν έχουν τόπο, νιώθω δυό μάτια φωτεινά.

Και βλέπω τα κρυμμένα, τ’ αθώρητα θωρώ,
τον άνθρωπο, την πλάση, τ’ αστέρια, τον καιρό.

Στα βάθη της ψυχής μου κι εκεί που δεν μπορείς
ποτέ σου νάμπης-νιώθω δυό μάτια ολημερίς.

Χειροπιαστά ξανοίγω τα πλάσματα του νου
κι απάνου μου σκυμμένους αγγέλους τ’ ουρανού.

Εκεί που η σκύλα η Έγνοια δεν πάει, δεν αλυχτά,
μέσ’ στην ψυχή μου κρύβω δυό μάτια ολανοιχτά.

Μια μέρα τ’ άλλα μάτια, που είναι από γη πλαστά
θα λυώσουν μες το μνήμα με το κορμί κλειστά.

Στα βάθη της ψυχής μου που πάθη κοσμικά
δεν έχουν τόπο, νιώθω δυό μάτια μυστικά.

Αυτά δε θα κλειστούνε ποτέ, δε θα χαθούν
ελεύθερα μια μέρα γοργά θα φτερωθούν.

Τα μάτια της ψυχής μου, τα μάτια τα θεϊκά
που μέσα μου ανοιγμένα τα νιώθω μυστικά,
ψηλότερ’ απ’ τ’ αστέρια, στον έβδομο ουρανό
θα τ’ ανταμώσουν πάλι το Φως το αληθινό".

Κ. Παλαμάς

"Μια Φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου, ένα πύρινο πουλί, πηδάει από κλαρί σε κλαρί, από κεφάλι σε κεφάλι, και φωνάζει:
"Δεν μπορώ να σταθώ, δεν μπορώ να καώ, κανένας δεν μπορεί να με σβήσει!"

Δέντρο φωτιά γίνεται ολομεμιάς το Σύμπαντο.
Ανάμεσα από τους καπνούς κι από τις φλόγες, αναπαμένος στην κορυφή της πυρκαγιάς,
κρατώ αμόλευτο, δροσερό, γαλήνιο, τον καρπό της φωτιάς, το Φως.

Από την αψηλή τούτη κορυφή κοιτάζω την κόκκινη γραμμή που ανηφορίζει τρεμάμενο αιματερό φωσφόρισμα,
που σούρνεται σαν έντομο ερωτευμένο
μέσα από τους αποβροχάρικους γύρους του μυαλού μου.

Εγώ, ράτσα, άνθρωποι, γης, θεωρία και πράξη,
Θεός, φαντάσματα από χώμα και μυαλό, καλά για τις απλοϊκές καρδιές που φοβούνται,
καλά για τις ανεμογγάστρωτες ψυχές που θαρρούν πως γεννούνε.

Από που ερχόμαστε; Που πηγαίνουμε; Τι νόημα έχει τούτη η ζωή;
φωνάζουν οι καρδιές, ρωτούν οι κεφαλές, χτυπώντας το χάος.
Και μια φωτιά μέσα μου κίνησε ν΄ απαντήσει. Θα ΄ρθει μια μέρα, σίγουρα, η φωτιά να καθαρίσει τη γης.
Θα ΄ρθει μια μέρα, σίγουρα, η φωτιά να εξαφανίσει τη γης. Αυτή είναι η Δευτέρα Παρουσία.

Μια γλώσσα πύρινη είναι η ψυχή κι αγλείφει και μάχεται να πυρπολήσει τον κατασκότεινο όγκο του κόσμου.
Μια μέρα όλο το Σύμπαντο θα γίνει πυρκαγιά.
Η φωτιά είναι η πρώτη κι η στερνή προσωπίδα του Θεού μου.
Ανάμεσα σε δυο μεγάλες πυρές χορεύουμε και κλαίμε.

Λαμποκοπούν, αντηλαρίζουν οι στοχασμοί και τα κορμιά μας.
Γαλήνιος στέκομαι ανάμεσα στις δυο πυρές κι είναι τα φρένα μου ακίνητα μέσα στον ίλιγγο και λέω:
Πολύ μικρός είναι ο καιρός, πολύ στενός είναι ο τόπος ανάμεσα στις δυο πυρές,
πολύ οκνός είναι ο ρυθμός ετούτος της ζωής δεν έχω καιρό, δεν έχω τόπο να χορέψω! Βιάζουμε!

Κι ολομεμιάς ο ρυθμός της γης γίνεται ίλιγγος, ο χρόνος εξαφανίζεται, η στιγμή στροβιλίζεται,
γίνεται αιωνιότητα, το κάθε σημείο -θες έντομο, θες άστρο, θες Ιδέα, γίνεται χορός".

Ν. Καζαντζάκης