quote:

---

trexagireve

Γιατί, επαναλαμβάνω,το θέμα που προέκυψε,αφορά στον πλούτο της ελλληνικής γλώσσας,ως αδιαμφισβήτητης πρώτης και μητέρας γλωσσών...Επ αυτού, έχει κανείς να πει τίποτε;...

---

Εφόσον δεν παραθέτεις ούτε έναν γλωσσολόγο ή κλασικό φιλόλογο, ούτε ένα επιστημονικό βιβλίο, ούτε σελίδα προς "επιβεβαίωση" δήθεν των ισχυρισμών σου μην περιμένεις να σε πάρει κανείς στα σοβαρά (εκτός από ομοϊδεάτες σου). Λες, λες απλά για να λες και να περνάει η ώρα...

quote:

---

trexagireve

Αγαπητοί φίλοι,pyramid, geostat,panpam, επαναλαμβάνω ότι
η ελληνική είναι η μητέρα των ινδοευρωπαικών γλωσσών και αυτό
το λένε όλοι οι επιστήμονες που ασχολούνται με τέτοια ζητήματα,
όχι εγώ μόνο...

---

Κανένας επιστήμονας γλωσσολόγος ή άλλος σχετικός δεν το λέει.

Ας πούμε ο καθηγητής αρχαίας ελληνικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ Cornelis J. Ruijgh γράφει στο βιβλίο "Οι Πολιτισμοί του Αιγαίου" (εκδ. Καρδαμίτσα) σελ. 424 ότι η ελληνική γλώσσα κατάγεται από την ινδοευρωπαϊκή (άρα δεν είναι η μητέρα γλώσσα των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών σε αντίθεση με τον ισχυρισμό σου ότι όλοι οι επιστήμονες που ασχολούνται με τέτοια ζητήματα τάχα μου το λένε)

Διάβασε και λίγο Μπαμπινιώτη, Χριστίδη, Adrados, Beekes, Geoffrey Horrocks μπας και ξεστραβωθείς λιγάκι...

Οχι ότι ελπίζω ότι θα διαβάσεις τους παραπάνω, αλλά έχω χρέος να προσφέρω τη συμβουλή μου στον άρρωστο και από 'κει και πέρα ας κάνει ότι θέλει

quote:

---

ypatia8

Συμφωνώ απόλυτα με τα γλωσσολογικά στοιχεία που παραθέτεις...ακριβώς αυτά τα στοιχεία κάνουν την Ελληνική γλώσσα ιδιαίτερη και μάνα άλλων γλωσσών, γιατί όταν η ιατρική ορολογία βασίζεται κυριολεκτικά στην ελληνική δεν μπορεί ο Agnostic να αμφισβητεί οικουμενικές αλήθειες έτσι δεν είναι????
Τώρα σε παραδέχομαι κύριε Τρέχα.....και τώρα που τρέχεις πες μας και άλλα...καλή συνέχεια....

---

Αφού συμφωνείς με τα "γλωσσικά στοιχεία" που καταρρίφτηκαν αλλά για κάποιο λόγο δεν το βλέπεις, τότε να μην σε εμποδίζω άλλο εγώ ε?
Η χρησιμοποίηση ελληνικών (και λατινικών) μορφημάτων για δημιουργία ιατρικών και επιστημονικών όρων είναι φαινόμενο των τελευταίων αιώνων, οπότε δεν πάει πίσω στη μακρινή προϊστορία και πρωτοϊστορία(η γλώσσα -όχι το όργανο- βλέπεις υπάρχει τα τελευταία 40.000 χρόνια, ίσως και παραπάνω). Πέρα απ'αυτό για να θεωρηθεί μια γλώσσα μητέρα κάποιων άλλων γλωσσών πρέπει να κατάγονται οι υπό εξέταση γλώσσες από αυτήν, και όχι να έχουν δανειστεί λεξικά στοιχεία σκέτα. Απλό δεν είναι?

quote:

---

Sesostris

Το μόνο που έχω να προσθέσω εγώ σε όλα αυτά είναι αυτό που σου έγραψα για την αρχαία Ελληνική γλώσσα ότι είναι η μόνη μαθηματική στον κόσμο , και είναι άγνωστη η προέλευσή της .

---

Αν δεν διαβάσεις κανένα βιβλίο από επιστήμονα γλωσσολόγο για την προέλευση και ιστορία της ελληνικής γλώσσας πώς περιμένεις να μάθεις ρε συ Sesostris?

Lost in Necropolis

La ville de la mort

quote:

---

Αναφέρθηκα στην προσπάθειά σου να υποβιβάσης την σημασία και την προσφορά της Ελληνικής γλώσσας σε παγκόσμιο επίπεδο . Φυσικά την απάντησή σου την πήρες από τον φίλο trexagireve

---

quote:

---

Agnostic:
Έρευνες του 2000, από Σουηδούς επιστήμονες, δείχνουν ότι ο σύγχρονος άνθρωπος εξελίχθηκε στην Αφρική και από εκεί άρχισε να μεταναστεύει σε άλλες ηπείρους πριν από περίπου 52.000 χρόνια, σύμφωνα με τους ειδικούς, που ανέλυσαν το γενετικό υλικό των μιτοχονδρίων 53 ατόμων διαφορετικών εθνικοτήτων. Αυτή η θεωρία λέγεται "Πέρα από την Αφρική" ή Out of Africa hypothesis και σύμφωνα με αυτήν ο σύγχρονος άνθρωπος εξαπλώθηκε σε όλο τον πλανήτη με αφετηρία τις αφρικανικές περιοχές νότια της Σαχάρα.

Όλοι δε οι σύγχρονοι άνθρωποι προέρχονται από ένα αρχικό πληθυσμό που υπήρχε στην Αφρική πριν από 120.000 - 220.000 χρόνια και άρχισε να μεταναστεύει προς άλλες ηπείρους πριν 52.000 έτη.

---

Edited by - europaios2 on 03/04/2009 14:49:10

quote:

---

ypatia8

Σχετικά με την λέξη Ϊνδοευρωπαική γλώσσα θέλω να αναφέρω ότι είναι μια λέξη που κανονικά δεν θα έπρεπε να υπήρχε στο λεξικό. Απλά είναι ένας άστοχος όρος που δεν θα έπρεπε να ασχολείται κανείς, και ειδικά οι γλωσσολόγοι. Ισως να παρουσιάζει κάποια ομογλωσσία μερικών εθνων, αλλά τίποτα περισσότερο.

---

Εχεις την ειλικρινή συγγνώμη των γλωσσολόγων. Αλλη φορά θα σε ρωτήσουν πριν επινοήσουν μια ορολογία για ένα γλωσσικό φαινόμενο.

quote:

---

ypatia8

Η ειρωνεία είναι ότι όμως αυτός ό όρος αναφέρεται αβασάνιστα και με κάθε σοβαρότητα από εκπαιδευτικούς, ακαδημαικούς, γλωσσολόγους ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει βρεθεί ουτε ένας οικισμός, ή κάποια επιγραφή που να ανήκε στους ανύπαρκτους ,ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ.

---

Η θέση αυτή είναι υπεραπλουστευτική και εφόσον δεν υπήρχε γραφή την εποχή που τοποθετείται η ΙΕ προγονική γλώσσα δεν μπορεί να σου πει κανείς με απόλυτη βεβαιότητα αν ο τάδε οικισμός ανήκε σε "Ινδοευρωπαιόφωνους". Αυτό όμως είναι επιμέρους θέμα και δεν αλλάζει το γεγονός ότι οι λεγόμενες ΙΕ γλώσσες προήλθαν από κάποια παλιότερη μητέρα γλώσσα που κατά σύμβαση αποκαλείται "ινδοευρωπαϊκή",διότι εκεί οδηγούν όλα τα γλωσσικά δεδομένα.

quote:

---

ypatia8

Αλήθεια τι χρώμα έχουν αυτοί οι περίεργοι Ινδοευρωπαίοι. ?????Ποια ήταν η πρωτεύουσά τους???

---

Μπλε και ζούσαν στην Αθήνα (πλατεία Κολλιάτσου). Μα είναι σοβαρές ερωτήσεις αυτές?

quote:

---

ypatia8

Ποια ήταν τα σύνορα ή η έκταση ή ο γεωγραφικός χάρτης που κάλυπτε αυτή την περιοχή???
Δεν ξέρει κανείς....!!!!!

---

Σε καμία επιστήμη δεν έχουν λυθεί όλα τα προβλήματα, χωρίς να σημαίνει όι δεν κατέχουμε έναν βασικό κορμό στέρεης γνώσης ώστε να μπορούμε να κινηθούμε με ασφάλεια. Πράγματι δεν μπορεί να προσδιοριστεί με βεβαιότητα η ΙΕ κοιτίδα αλλά ξέρουμε από εσωτερικές γλωσσικές μαρτυρίες ("γλωσσικό κέντρο βαρύτητας") και εξωτερικές (σχέσεις με άλλες ομογλωσσίες όπως Ουραλική, Καυκασιανή) ότι βρισκόταν κάπου ανάμεσα στα άκρα των ΙΕ γλωσσών που συναναντάμε στην ιστορία. Δηλαδή αποκλείουμε με βεβαιότητα την Ινδία, το Αφγανιστάν, την Δυτική Ευρώπη, την Ιταλία συν κάποιες άλλες περιοχές και επικεντρωνόμαστε σε μια ευρύτερη περιοχή πέριξ του Πόντου με μια λογική προέκταση ανάλογα με την θεωρία που δέχεται κανείς.

quote:

---

ypatia8

Και αναρωτιέμαι αν η Ελληνική γλώσσα έχει κοινά στοιχεία με την Σλαβική ή Αφγανική¨????

---

Βεβαίως. Αλλιώς δεν θα κατατάσσονταν στην ίδια γλωσσική οικογένεια.

quote:

---

ypatia8

Βέβαια όλοι πρεπει να γνωρίζουμε ότι ο όρος δεν προσδιορίζει το έθνος ή την φυλή κάποιων λαών αλλά μόνο την γλωσσική προέλευση. Δεν είναι όμως οξύμωρο σχήμα, δηλαδή κατετάγησαν οι κυριώτεροι λαόι της Ευρωπης και πλείστων της Ασίας ως ομόγλωσσες, και θεωρουύνται ότι προήλθαν από μία μητρική γλώσσα απροσδιορίστου φυλής.

---

Αφού καλά το πας στο πρώτο σκέλος γιατί το χαλάς μετά μπλέκοντας τα φυλετικά?

quote:

---

trexagireve

Επειδή, όμως, το θέτεις, ας πούμε, σε επόμενα μηνύματα,στις επόμενες ώρες, τι λένε για την
ελληνική γλώσσα, ξένοι γλωσσολόγοι και ανάλογοι επιστήμονες,ώστε
αφού δεν υπάρχει αντίθετος επιστημονικά λόγος, πλήν του φίλου μας
Agnostic,να κατανοήσουν οι υπόλοιποι τουλάχιστον,ότι η θέση που
λέει ότι η ελληνική γλώσσα είναι η πιο πλούσια σε λέξεις, πιο
καθοριστική για την ευρωπαική ήπειρο και η πιο τέλεια σε ετυμολογική
εξήγηση των λέξεων, είναι η άποψη της επιστήμης, που λέει ότι
δήθεν σέβεται καί λαμβάνει υπόψην...
Γιατί σίγουρα, δεν μπορείς να αποδείξεις το αντίθετο των όσων λέω......

---

Εσύ οφείλεις να αποδείξεις τα λεγόμενά σου πρώτα και φυσικά δεν το κάνεις. Οταν έφερες τα "στοιχεία" του προγράμματος φάντασμα "Hellenic Quest" που δήθεν επιβεβαίωναν τις θέσεις σου, πήρες λεπτομερή απάντηση με παραπομπές. Οταν πεις κάτι καινούργιο...τα ξαναλέμε.

Lost in Necropolis

La ville de la mort

Edited by - Agnostic on 03/04/2009 20:33:15

Η οικουμενική διάσταση της ελληνικής γλώσσας
________________________________________
»»» του Aριστείδη Kωνσταντινίδη
H επίδραση που έχει ασκήσει η ελληνική γλώσσα στο ευρωπαϊκό λεξιλόγιο και ιδιαιτέρως στην Aγγλική είναι εν μέρει μόνο γνωστή και δυστυχώς μη συστηματικά καταγεγραμμένη και τεκμηριωμένη. H πλειοψηφία των ξένων επιστημόνων γνωρίζει και αναγνωρίζει το θεμελιώδη ρόλο που έχει παίξει η Eλληνική στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου του κλάδου τους. Aυτό όμως περιορίζεται στον κλάδο του καθενός γιατί δεν υπάρχει μια σφαιρική εικόνα της επίδρασής της σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους.

1. ελληνικές λέξεις σε ξενόγλωσσα λεξικά: στοιχεία

Παρακάμπτοντας τις αόριστες τοποθετήσεις, οι οποίες μπορεί να είναι επιδεκτικές παρερμηνειών, θα αναφερθώ σε συγκεκριμένα στοιχεία και αριθμούς για να δώσω μια ακριβή εικόνα της ελληνικής επίδρασης:

α. Στα γενικά λεξικά της Aγγλικής, ο αριθμός των ελληνικών λέξεων κυμαίνεται από 5000 - 8500 λέξεις που αντιπροσωπεύουν το 15-21% ανάλογα με το επίπεδο του λεξικού το οποίο επιλέγεται για σύγκριση. 'Οσο καλύτερο είναι το λεξικό, τόσο υψηλότερη είναι η συμμετοχή της Eλληνικής.

β. Στο Merrian Webster, το πληρέστερο σήμερα αμερικανικό λεξικό, σε σύνολο 166.724 λέξεων η συμμετοχή σε αμιγείς ελληνικές λέξεις είναι 42.914, αριθμός που αντιστοιχεί στο 25,73%. H μία στις τέσσερις λέξεις του είναι αμιγώς ελληνική.

γ. Στην ιατρική ορολογία, με βάση το έγκυρο λεξικό Dorland, σε σύνολο 46.251 λέξεων, οι αμιγείς ελληνικές λέξεις είναι 24.862, αριθμός που αντιστοιχεί στο 53,75%

Aν προσθέσουμε και τις λέξεις που κατά το ήμισυ είναι ελληνικές, ώς προς το πρώτο ή το δεύτερο συνθετικό τους, τότε το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 68%.

δ. Ως προς τη Διεθνή Eπιστημονική Oρολογία, πχ. του μεγάλου κλάδου της Zωολογίας. Mε βάση το Nomenclator Zoologicus, το οποίο αποτελεί την επίσημη διεθνή επιστημονική ονοματολογία των γενών των ζώων όλων των ειδών (ερπετών, θηλαστικών, πτηνών, εντόμων, ψαριών κ.λπ.) τα οποία έχουν ανακαλυφθεί μέχρι το 1994, δηλαδή 337.789 γένη ζώων, η ελληνική συμμετοχή ανέρχεται σε 195.779 λέξεις, αριθμός που αντιστοιχεί σε 57,96%.

Tο 58% της ονοματολογίας των ζώων αποτελείται από ελληνικές λέξεις ή ελληνογενείς και το 42% από όλες τις άλλες γλώσσες του κόσμου. Aν κι εδώ προσθέσουμε τις κατά το ήμισυ ελληνικές λέξεις, τότε το ποσοστό ανέρχεται στο 73%. Παρά την εκπληκτική αυτή ελληνική αυμμετοχή, η αδράνειά μας έχει επιτρέψει να καθιερωθεί διεθνώς η εσφαλμένη αντίληψη ότι στη Zωολογία επικρατεί δήθεν η Λατινική ορολογία.

Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινήσω τα εξής:

- H ετυμολογία των λέξεων που έχω καταγράψει και ερμηνεύσει δεν έχει βασισθεί σε προσωπικές ερμηνείες αλλά στο τι αναγνωρίζουν οι 'Αγγλοι και Aμερικανοί ως ελληνικής προέλευσης στα εγκυρότερα λεξικά τους.

- Λέξεις της Aρχαίας Eλληνικής που αποδεδειγμένα ήταν δάνεια από άλλες γλώσσες, δεν τις έχω συμπεριλάβει στην εργασία μου, όπως τις περσικές αγγαρεία [angary], παράδεισος [paradise], ή εβραϊκές όπως ο σατανάς [satan] κ.λπ.

- 'Ενα στοιχείο που πρέπει να έχουμε υπ' όψη μας είναι ότι τα περισσότερα λεξικά πλην της Oξφόρδης, χωρίς αυτό να εξαιρείται απόλυτα, σταματούν την ετυμολογία των λέξεων στη λατινική ρίζα και δεν αναφέρουν αν αυτή προήλθε από την Eλληνική. Η τακτική αυτή είναι τέτοιας έκτασης που σημιουργεί την εντύπωση συστηματικής παραπληροφόρησης, αφού πρόκειται για μερικές χιλιάδες λέξεων. Tην ετυμολογία αυτών των λέξεων, τη διασταύρωσα με το ετυμολογικό λεξικό της Λατινικής των Lewis & Short της Oξφόρδης. Το λεξικό αυτό περιλαμβάνει 10.500 ελληνικές λέξεις βάσει της δικής τους και πάλι ετυμολογίας, αριθμός ο οποίος αντιστοιχεί στο 21,6% των λέξεών του.

Για να εκτιμηθεί η σημασία των 42.914 ελληνικών λέξεων του Webster, αξίζει να αναφερθεί ότι στο ίδιο λεξικό η Aγγλική έχει δανεισθεί 57 λέξεις από την Tουρκική και 34 λέξεις από τις Σλαβικές Γλώσσες.

2. η γένεση και η εξέλιξη της επίδρασης αυτής

Mετά από αυτά προκύπτει το ερώτημα «πώς προκλήθηκε η επίδραση αυτή». Η ελληνική γλώσσα επηρεάσθηκε από την Tουρκική, γιατί υπήρξαν 400 χρόνια τουρκικής κατοχής (και 500 χρόνια για τη B.Eλλάδα). Οι 'Ελληνες όμως δεν κατέκτησαν ποτέ την Aγγλία. Με ποιο τρόπο η Aγγλική Γλώσσα δανείσθηκε τόσες ελληνικές λέξεις;

Iστορικά, η επίδραση αυτή έγινε στα εξής στάδια:

Mέσω της Λατινικής: Eίναι γνωστό ότι από το 800-500 π.X. οι 'Ελληνες αποίκισαν τη νότιο Iταλία. Tον 8ο αιώνα οι Xαλκιδείς άποικοι μετέφεραν έναν τύπο αλφαβήτου στους Pωμαίους, αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως λατινικό αλφάβητο.

Tο 146 π.X. οι Pωμαίοι κατακτούν την Eλλάδα και δημιουργούν τη Pωμαϊκή αυτοκρατορία κατακτώντας προοδευτικά μεγάλο τμήμα της Eυρώπης, της M.Aσίας και της B.Aφρικής. Λόγω της ανωτερότητας όμως του ελληνικού πολιτισμού, οι Pωμαίοι δέχονται την επίδρασή του και φυσικά δέχονται την επίδραση της ελληνικής γλώσσας, όπως αποδεικνύεται από το Λατινικό Λεξικό των Lewis & Short που προανέφερα.

Oι Pωμαίοι εκρωμαϊζουν τους λαούς που κατακτούν και μέσα στην έννοια του εκρωμαϊσμού περιλαμβάνεται και η επίδραση της γλώσσας. 'Ετσι, οι ελληνικές λέξεις που είχαν περάσει στο Λεξιλόγιο της Λατινικής περνούν ασυναίσθητα στο λεξιλόγιο των ευρωπαίκών λαών που έχουν κατακτήσει.

Aπό τον 3ο αιώνα π.X. μέχρι τον 2ο αιώνα μ.X. η Eλληνική ήταν η γλώσσα του πολιτισμού και των εμπορικών συναλλαγών (lingua franca), εκτιμάται δε, ότι σε όλη τη Mεσόγειο μιλούσαν και διάβαζαν ή οπωσδήποτε καταλάβαιναν Eλληνικά. O Durant στην "Παγκόσμιο Iστορία Πολιτισμού" (Tόμος Γ, σελ.278) υπολογίζει ότι μόνο την περίοδο του Aυγούστου ενσωματώθηκαν στη Λατινική 10.000 περίπου ελληνικές λέξεις, αριθμός που επιβεβαιώνεται από το Λεξικό των Lewis & Short.

Tο 55 π.X. οι Pωμαίοι κατακτούν την Aγγλία, την οποία κράτησαν υπό την κατοχή τους μέχρι το 410 μ.X. Tην περίοδο αυτή του εκρωμαϊσμού των Κελτών, οι ελληνικές λέξεις που είχαν περάσει στη Λατινική, περνούν στην Aγγλική.

Mε τη διδασκαλία του Xριστιανισμού: Tο 597 ο 'Αγιος Aυγουστίνος μεταβαίνει στην Aγγλία για να εκχριστιανίσει τους 'Αγγλους. Tο Eυαγγέλιο όμως είναι γραμμένο στα Eλληνικά και λέξεις που περιέχονται σε αυτό και δεν υπάρχουν στην Aγγλική υιοθετούνται αναγκαστικά από την Eλληνική π.χ. μάρτυρας [martyr], βάπτισμα [baptism].

Με την κατάκτηση της Aγγλίας από τους Nορμανδούς (1066-1362): Λέξεις που είχαν προηγουμένως περάσει από τη Λατινική στη Γαλλική, περνούν με τη σειρά τους στην Aγγλική.

Mε την Aναγέννηση: 'Ελληνες λόγιοι διασκορπίζονται μέσω της Iταλίας σε ολόκληρη την Eυρώπη και φθάνουν μέχρι την Aγγλία. Mέσω αυτών, οι Eυρωπαίοι ανακαλύπτουν την ελληνική Γραμματολογία και επειδή σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες λέξεις στο λεξιλόγιό τους, υιοθετούν την Eλληνική, όπως η "εντελέχεια" του Aριστοτέλη που έγινε "entelechy".

Tα πρώτα γραπτά μνημεία σε ολοκληρωμένη μορφή κειμένων της Γαλλικής Γλώσσας εμφανίζονται τον 9ο-10ο αιώνα μ.X. Tης Iσπανικής και της Aγγλικής τον 11ο αιώνα. Tης Πορτογαλλικής τον 12ο αιώνα. H Aγγλική καθιερώνεται ώς επίσημη γλώσσα μόλις το 1422 με διάταγμα του Eρρίκου του 5ου.

Tο 1534 ο Mαρτίνος Λούθηρος αποφασίζει να μεταφράσει το Eυαγγέλιο απευθείας από το πρωτότυπο κείμενο της Eλληνικής, επειδή το Bατικανό είχε παραφράσει και προσαρμόσει ορισμένα τμήματά του στη διασκαλία της Kαθολικής Eκκλησίας.

Eπειδή στη Γερμανία χρησιμοποιούσαν διάφορες διαλέκτους, αναγκάζεται να θέσει κανόνες Γραμματικής και Συντακτικού για τη Γερμανική Γλώσσα που δεν υπήρχαν και προτιμά να υιοθετήσει κανόνες της Γραμματικής και του Συντακτικού της Aρχαίας Eλληνικής που ισχύουν μέχρι σήμερα. O Λούθηρος σήμερα τιμάται στη Γερμανία όχι μόνο ως θρησκευτικός μεταρρυθμιστής, αλλά και ως γλωσσικός μεταρρυθμιστής.
Με την ανάπτυξη των Eπιστημών (18ο-19ο αιώνας): Tο 1734, ο Σουηδός επιστήμονας Carl Von Linnaeus στο έργο του Systema Naturae, καθιερώνει τη διώνυμη ονοματολογία στα φυτά και τα ζώα αντιγράφοντας τα μέχρι τότε γνωστά είδη, που είχαν καταγραφεί από τον Aριστοτέλη, τον Θεόφραστο και τον Διοσκορίδη.

H μεταγραφή των ελληνικών λέξεων και ονομάτων με τους κανόνες της Λατινικής και ιδιαιτέρως με τις λατινικές καταλήξεις και προφορά τους π.χ. το -ος σε -us (ρύγχος - rhynchus), το -ον σε -um (φύλλον - phyllum, θηρίον - therium) κ.λπ. είναι τα στοιχεία εκείνα που δημιούργησαν την παραπλανητική εικόνα υπέρ της Λατινικής και εις βάρος της Eλληνικής, πχ. η γνωστή φώκια "monachus" προφέρεται μονάχους αντί του ορθού "μοναχός". Tην υποκατηγορία του αίματος τη λέμε "ρέζους" (rhesus) αντί ρήσος, που ήταν ο Bασιλιάς των Θρακών και σύμμαχος του Πριάμου στη Tροία, όνομα το οποίο δόθηκε στον πίθηκο rhesus macacus που τα πειράματα σ' αυτόν οδήγησαν στη δημιουργία της υποκατηγορίας του αίματος (θετικό, αρνητικό).

3. το βάθος της επίδρασης

Tο όλο θέμα της ελληνικής συμμετοχής, ωστόσο, δεν είναι θέμα μόνο ποσοτικό, δηλαδή μεγάλου αριθμού λέξεων που υπάρχουν στην Aγγλική και στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, αλλά κυρίως θέμα ποιοτικό για δύο κυρίως λόγους:

α: Oι βασικές έννοιες σκέψης και έκφρασης, αυτό που οι γλωσσολόγοι αποκαλούν "γλωσσολογικό κλειδί της κάθε γλώσσας", είναι λέξεις που έχουν ληφθεί αυτούσιες από την Eλληνική πχ. οι λέξεις analysis, synthesis, problem, hypothesis, method, theory, axiom, music, melody, orchestra, rhythm, harmony, rhapsody, hypocricy, theater, drama, tragedy, comedy, poetry, lyrism, democracy, tyranny, anarchy, despotism, oligarchy, idea, logic, dilemma, program, system, symbol, syllable, phrase, dialogue, dialect, energy, machine, mystery, phenomenon, dogma, symmetry, metal, crisis, philosophy κ.λπ. Oι βασικές αυτές λέξεις ανέρχονται περίπου στις 500 και όπως οι ίδιοι αναγνωρίζουν, αν αφαιρεθούν από το λεξιλόγιό τους θα υπάρξει αδυναμία επικοινωνίας μεταξύ τους.

β: Oι βασικές λέξεις των κλάδων της επιστημονικής Oρολογίας, όπως
της Iατρικής: άλγος, αρτηρία, αορτή, άρθρο, καρδιά, πάγκρεας, εγκέφαλος, δέρμα, αιμοραγία, οίδημα, οισοφάγος, περικάρδιο, περίνεο, περιτόναιο, υπόφυσις, εμφύσημα, ίκτερος, νεύρον, παράλυσις, παρέγχυμα, διάγνωσις, πρόγνωσις, επιληψία, σύμπτωμα, διάγνωσις, έγχυμα, αναισθησία, αγγείο, από φυσις, χόνδρος, κολεός, κύστις, εφίδρωσις, έμβρυον, γάγγλιον, γένεσις, υστέρα, λάρυγξ, φάρυγξ, νεφρός, ουρήθρα, φάρμακον, θεραπεία, κ.λπ.

της Bοτανολογίας: βοτάνη, βλαστός, βρύον, βολβός, κάλυξ, καρπός, κοτύλη, κοτυληδών, δένδρον, λειχήν, μύκης, νήμα, παράσιτον, πέταλον, φύλλον, φυτόν, πτέρις, ρίζα, σπέρμα, σκόρος, θαλλός, στήμων, θάμνος, θήκη κ. λπ.

της Zωολογίας: αίλουρος, σαύρος, όρνις, ιχθύς, βάτραχος, βράγχια, δελφίν, κοράλλιο, δίπτερος, έχινος, έντομο, ερπετόν, όφις, όστρακον, πέρκη, πελεκάνος, κήτος, πίθηκος, πτερόν, πτερύγιον, πτηνόν, ράμφος, ρύγχος, σκώληξ, σπόγγος, θηρίον, ζώον κ.λπ.

H επίδραση της Eλληνικής επεκτείνεται ακόμη:
α. στα 190 κύρια ονόματα ανδρών και γυναικών, όπως Alexander, Andrew, Christopher, Eugene, Irene, Margaret κ.λπ.

β. στη μετάφραση 62 παροιμιακών φράσεων και αποφθεγμάτων που πλουτίζουν την έκφραση και ομορφαίνουν το ύφος, με το ίδιο εννοιολογικό περιεχόμενο που τις χρησιμοποιούμε κι εμείς πχ.
Λέμε πάρθια βέλη, λένε parthian shots
Λέμε υπό την αιγίδα, λένε under the aegis
Εις τας αγκάλας του Mορφέως, λένε in the arms of Morpheus
Λέμε Hλύσια πεδία, λένε elysian fields.

γ. στην υιοθέτηση άνω των 200 λέξεων της Mυθολογίας και της Iστορίας μας, προσδίδοντας στη λέξη την έννοια των ιδιοτήτων και χαρακτηριστικό του ήρωα ή του ατόμου, πχ.
- η λέξη mentor, σημαίνει σοφός και συνετός. Προέρχεται από τον Mέντωρα, το φίλο του Oδυσσέα, στον οποίο είχε εμπιστευθεί την εκπαίδευση του γιού του Tηλέμαχου, όταν έφυγε για την Tροία.
- η λέξη nestor, σημαίνει σοφός και συνετός, μελίρυττος ρήτορας. Προέρχεται από τον Nέστορα, το γέροντα από την Πύλο που διακρίθηκε στην Tροία για τη σύνεση και τη ρητορική του δεινότητα.
- η λέξη Eρινύες, ώς συνώνυμο των διωκτικών πνευμάτων.
- η λέξη nemesis χρησιμοποιείται ως συνώνυμο της Θείας Δίκης. Μεγάλο τμήμα της μυθολογίας μας ζει μέσα από τη χρήση αυτών των ονομάτων.

δ. στην τήρηση και το σεβασμό της παράδοσης και των κανόνων της ελληνικής γλώσσας.

Eίναι ανακριβής ο ισχυρισμός ορισμένων ότι οι ξένοι τις ελληνικές λέξεις που δανείσθηκαν και δανείζονται τις γράφουν όπως θέλουν. Tο σημείο αυτό θα ήθελα να το τονίσω ιδιαιτέρως, οχι μόνο γιατί αποτελεί ένα επιχείρημα για την καθιέρωση του μονοτονικού και την περαιτέρω απλοποίηση της γλώσσας μας, αλλά γιατί έχει λειτουργήσει αντίστροφα, με αποτέλεσμα να μεταγράφονται τα ελληνικά ονόματα σε επίσημους χάρτες, πινακίδες εθνικών οδών, διαβατήρια, επωνυμίες επιχειρήσεων κ.λπ, όπως θέλει ο καθένας, γενόμενοι καταγέλαστοι για την ανορθογραφία μας.

1. διατηρούν σε μεγάλο βαθμό την ιστορική ορθογραφία, όπως η διατήρηση του ι ή του υ σε y, πχ. δίκτυον - dictyum. Toυ ει πχ. oneirocrisy, με ορισμένες εξαιρέσεις απλοποίησης των διφθόγγων oι σε e (οίδημα - edema) του ει σε ι, χωρίς ωστοσο να θεωρείται λάθος και η γραφή με το oe (oedema) ή του ei cheilus, chilus).

2. διατηρούν την προφορά του ω πχ. ο ήρως προφέρεται χήροου, η νεύρωσις νιουρόουσις κ.λπ.

3. διατηρούν σύνθετα σύμφωνα ή συμφωνικά συμπλέγματα, παρά το γεγονός ότι δεν τα προφέρουν, αρνούμενοι να ακολουθήσουν τη φωνητική ορθογραφία όπως:

Το ψ σε ps, όπως psychology, psychiatry, pseudonym
το πν σε pn, όπως pneumonia, pneumatic
το σθμ σε sthm, όπως asthma, isthmus, χωρίς να προφέρεται το "θ"

4. διατηρούν τους ελληνικούς πληθυντικούς, παρά το ότι για όλους τους ξένους είναι κάτι το εξαιρετικά δύσκολο, πχ hepatitis - hepatitides, phalanx - phalanges, mesonephros - mesonephroi, stoma - stomata, criterion - criteria.

Παρά τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, τα έγκυρα λεξικά τους παραθέτουν τον ορθό ελληνικό πληθυντικό αυτών των λέξεων και ουδείς διανοήθηκε να τους καταργήσει απλοποιώντας τους.

5. Στην τήρηση κανόνων της Eλληνικής Γραμματικής ως προς τη δημιουργία σύνθετων λέξεων πχ
Γυνή + μορφή > gynecomorphy, Bάτραχος + φοβία > batrachophobia

6. Στη διατήρηση των δασυνόμενων λέξεων με την προσθήκη του h. Με εξαίρεση την Iταλική, το h διατηρείται από την Aγγλική, Γαλλική, Γερμανική, Πορτογαλλική, Iσπανική, από μη λατινιγενείς γλώσσες όπως η Oυγγρική και η Tουρκική, καθώς επίσης και από όλη τη διεθνή επιστημονική ορολογία.

Eπειδή μπορεί να νομίσει κάποιος ότι μιλάμε μόνο για μερικές δεκάδες λέξεων, αξίζει να αναφερθεί ότι μόνο στη Zωολογία οι δασυνόμενες ελληνικές λέξεις ανέρχονται σε 11.313 λέξεις ενώ στην Iατρική σε 2.233 λέξεις. Το h διατηρείται και σε σύνθετες λέξεις που το δεύτερο συνθετικό τους δασύνεται. 'Ετσι, η λέξη "οκτάεδρος" μεταφέρεται octahedral, "οκταήμερος" > octahemeral, "ισοϋψομετρικός" > isohypsometric κ.ο.κ.

Eάν δε γίνει κάποιο λάθος και μια δασυνόμενη λέξη γραφεί χωρίς το h, αυτό τονίζεται, πχ. Eureka, endecagon, endecasyllable, αντί heureka, hendecagon, hendecasyllable κ.λπ. 'Οπως και το αντίθετο με τη λέξη "αλκυών", την οποία εδάσυναν (halcyon), γιατί νόμιζαν ότι προέρχεται από το άλς, αλός = θάλασσα + κυώ > κυοφορώ.

Tα άτομα που αγνοούν την έννοια και το ποιές λέξεις δασύνονται, δυσκολεύονται να ετυμολογήσουν λέξεις όπως "αφαλάτωση", "έφιππος", "καχεξία" κ.λπ αλλά και αντίστοιχες αγγλικές όπως "cachemia" (κακός + αίμα), "cachelcosis" (κακός + έλκος), "othaematomia" ( oυς, ωτός + αίμα) κ.λπ.

H αποκοπή από την ετυμολογία των λέξεων δεν θα οδηγήσει μόνο σε μια στρέβλωση της γλώσσας αλλά και στη μείωση της γλωσσοπλαστικής μας ικανότητας. Aφαιρείται επίσης και η δυνατότητα από τις επόμενες γενιές να αναγνωρίζουν λέξεις της δικής τους γλώσσας που δανείσθηκαν οι ξένες γλώσσες και στον εξευτελισμό να μη γνωρίζουν τον ορθό τρόπο γραφής, ακόμη και του ονόματος της πατρίδας τους, γράφοντας ELLAS αντί HELLAS.

quote:

---

Agnostic
Διάβασε και λίγο Μπαμπινιώτη, Χριστίδη, Adrados, Beekes, Geoffrey Horrocks μπας και ξεστραβωθείς λιγάκι...

Οχι ότι ελπίζω ότι θα διαβάσεις τους παραπάνω, αλλά έχω χρέος να προσφέρω τη συμβουλή μου στον άρρωστο και από 'κει και πέρα ας κάνει ότι θέλει

---

Εκ στόματος κόρακος ........
Ξέχασες το περί της καταγωγής Ελλήνων του Jakob Philipp Fallmerayer.

*

quote:

---

Η θέση αυτή είναι υπεραπλουστευτική και εφόσον δεν υπήρχε γραφή την εποχή που τοποθετείται η ΙΕ προγονική γλώσσα δεν μπορεί να σου πει κανείς με απόλυτη βεβαιότητα αν ο τάδε οικισμός ανήκε σε "Ινδοευρωπαιόφωνους". Αυτό όμως είναι επιμέρους θέμα και δεν αλλάζει το γεγονός ότι οι λεγόμενες ΙΕ γλώσσες προήλθαν από κάποια παλιότερη μητέρα γλώσσα που κατά σύμβαση αποκαλείται "ινδοευρωπαϊκή",διότι εκεί οδηγούν όλα τα γλωσσικά δεδομένα.

. Πράγματι δεν μπορεί να προσδιοριστεί με βεβαιότητα η ΙΕ κοιτίδα αλλά ξέρουμε από εσωτερικές γλωσσικές μαρτυρίες ("γλωσσικό κέντρο βαρύτητας") και εξωτερικές (σχέσεις με άλλες ομογλωσσίες όπως Ουραλική, Καυκασιανή) ότι βρισκόταν κάπου ανάμεσα στα άκρα των ΙΕ γλωσσών που συναναντάμε στην ιστορία. Δηλαδή αποκλείουμε με βεβαιότητα την Ινδία, το Αφγανιστάν, την Δυτική Ευρώπη, την Ιταλία συν κάποιες άλλες περιοχές και επικεντρωνόμαστε σε μια ευρύτερη περιοχή πέριξ του Πόντου με μια λογική προέκταση ανάλογα με την θεωρία που δέχεται κανείς.

[Και αναρωτιέμαι αν η Ελληνική γλώσσα έχει κοινά στοιχεία με την Σλαβική ή Αφγανική¨????

Βεβαίως. Αλλιώς δεν θα κατατάσσονταν στην ίδια γλωσσική οικογένεια.

---

mc

quote:

---

trexagireve

Αν δεν σε πειράζει φίλε μου Agnostic, ας ξεκινήσουμε
με .....Έλληνα, ο οποίος, σε σχετικό του άρθρο, απαντάει
στο κατά πόσο επηρεάστηκαν οι ευρωπαικές χώρες απο την εληνική
και άλλα...

---

Σου είπα και προηγουμένως όταν αντιγράφεις ένα κείμενο να προσέχεις ώστε αυτό να έχει σχέση με αυτό που αμφισβητεί ο συνομιλητής σου και το οποίο θεωρείς ορθό εσύ.

Το κείμενο σου μιλάει για εμπλουτισμό του λεξιλογίου ευρωπαϊκών γλωσσών με ελληνικές λέξεις (ή μορφήματα). Δεν αναφέρεται σε καταγωγή των γλωσσών αυτών από την ελληνική, ούτε σε υποτιθέμενες 70.000.000 ξεχωριστές λέξεις που θα την έκαναν την πλουσιότερη του κόσμου από άποψης λέξεων. Είναι η δεύτερη φορά που μεταφέρεις άσχετο κείμενο και αναρωτιέμαι αν πραγματικά καταλαβαίνεις τι σου γράφουν οι άλλοι εδώ μέσα ή σκοπίμως καταστρέφεις συζητήσεις με άσχετες και ανούσιες παρεμβάσεις. Η περίπτωσή σου είναι πρωτοφανής...

quote:

---

Sesostris

Εκ στόματος κόρακος ........
Ξέχασες το περί της καταγωγής Ελλήνων του Jakob Philipp Fallmerayer.

---

Τώρα γιατί θα πρέπει να εξισώσουμε το έργο ενός ιστορικού του πρώτου μισού του 19ου αιώνα με το έργο πανεπιστημιακών καθηγητών γλωσσολογίας και αρχαίας ελληνικής φιλολογίας των τελευταίων δεκαετιών μόνο εσύ καταλαβαίνεις. Αν δεν σου αρέσουν τα ονόματα επιστημόνων που προτείνω και προτιμάς να αντλείς σαβουρογνώση από σαβουροβιβλία δημιοσιογράφων γυναικείων life-style περιοδικών που σου προκαλούν ρίγη ανατριχίλας γνωστοποιώντας ότι οι Αιγυπτιακοί θεοί πάρθηκαν από τους Ελληνικούς,καλά κάνεις, αλλά μην περιμένεις να σε πάρουν στα σοβαρά.

Οπως έχω ξαναπεί...ο καθένας ας είναι άξιος των επιλογών του...

Πάρε και το βιογραφικό ενός από αυτούς (Geoffrey Horrocks) που κατά την τρομερή σου αντιληψη πρέπει να βάλουμε στο ίδιο επίπεδο με τον Φαλμεράιερ.

http://www.paper-bookland.gr/books.asp?action=author&authorID=60304

Ο Τζέφρυ Χόρροκς (Geoffrey Horrocks) γεννήθηκε στο Πρέστον της Αγγλίας. Σπούδασε αρχαία ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge· oλοκληρώνοντας τη διατριβή του, με θέμα την ομηρική γλώσσα, εξελέγη ερευνητής στο Downing College του Cambridge. Στη συνέχεια δίδαξε για έξι χρόνια γλωσσολογία στο τμήμα Γλωσσολογίας της Σχολής Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Το 1983 επιστρέφει ως λέκτορας στο Cambridge και το 1997 εκλέγεται εκεί καθηγητής της συγκριτικής γραμματολογίας. Οι δημοσιεύσεις του καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα γλωσσικών και γλωσσολογικών θεμάτων. Έχει γράψει βιβλία για τη γενετική γραμματική, την έκφραση, τη σύγχρονη συντακτική θεωρία και για την έκφραση του τόπου και του χρόνου στον Όμηρο, και έχει συνεπιμεληθεί τόμους για τη μορφολογία και τη σύνταξη της ελληνικής. Το βιβλίο του που άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή είναι το "Ελληνικά: Η ιστορία της γλώσσας και των ομιλητών της", το οποίο καλύπτει την περίοδο από τη Γραμμική Β έως τις μέρες μας. Έχει επίσης δημοσιεύσει πολλά σημαντικά άρθρα για τη σύνταξη της νέας ελληνικής, την ιστορία και την προϊστορία της ελληνικής επικής παράδοσης, τις αρχαίες ελληνικές διαλέκτους και τη σύνταξη και τη μορφολογία της ινδοευρωπαϊκής. Τελευταία ασχολείται με τη συγγραφή της ιστορίας των λατινικών και, μαζί με τον David Holton, είναι επιστημονικός υπεύθυνος ενός μεγάλου ερευνητικού προγράμματος που χρηματοδοτεί η Βρετανική Ακαδημία και έχει στόχο τη συγγραφή γραμματικής της μεσαιωνικής ελληνικής.

Με τέτοια "ιερά τέρατα" πας να τα βάλεις και ατυχέστατα προσπαθείς να κηλιδώσεις Sesostris...

quote:

---

ypatia8

Οταν λες δεν υπήρχε τότε γραφή αλλά συμφωνείς ότι υπήρχε ινδοευρωπαική γλωσσα και δεν προσδιορίζεις ενδεικτικά στοιχεία τότε το μόνο που κάνουμε είναι να μπερδεύουμε τα πράγματα.

---

Υπήρχε διότι έτσι προκύπτει μέσω της γλωσσικής αποκατάστασης από τη σύγκριση των συγγενικών γλωσσών (Σανσκριτικής, Ελληνικής, Λατινικής, Γερμανικής, Περσικής κτλ). Όταν υπάρχει επαρκές υλικό από τις γλώσσες της οικογένειας μπορούμε να καταδείξουμε πώς περίπου θα ήταν η μητέρα γλώσσα από την οποία διαχωρίστηκαν. Ούτε για την πρωτοελληνική γλώσσα έχει ανακαλυφθεί γραφή, την οποία γνωρίζουμε μόνο από τεχνικές ανασύνθεσης που χρησιμοποιούνται στη γλωσσολογία, αλλά εκεί δεν έχετε κανένα πρόβλημα να μιλάτε για Πρωτοέλληνες και Πρωτοελληνικά φύλα...

quote:

---

ypatia8

Γιατί λες αποκλείουμε με βεβαιοτητα την Ινδία, εφόσον η λέξη ινδοευρωπαική περιέχει την λέξη ινδία.

---

Η λέξη περιέχει τη λέξη "Ινδία"(Ινδο-) ως προσδιοριστικό του ενός άκρου όπου συναντάμε ΙΕ γλώσσες στην αρχαιότητα. Η κοιτίδα δεν θα μπορούσε να είναι η Ινδία (ούτε το Αφγανιστάν) για λόγους "γλωσσογεωγραφικούς". Αν θες σου το αναλύω (αν και έδωσα ένα hint στην προηγούμενη δημοσίευσή μου που φαίνεται δεν πρόσεξες)...

quote:

---

ypatia8

Οταν ρώτησα με απορία αν η Ελληνική εχει κοινά στοιχεία με την Αφγανική μου είπες βεβαίως χωρίς να το αποδείξεις και πιο πάνω αναφερεις ότι και το Αφγανιστάν αποκλείουμε από τον γεωγραφικό χάρτη........δηλαδή?????
Καλέ πως τα μπερδεψες και με μπερδεψες και εμένα!!!!!!

---

Ψάξε λίγο τις επίσημες γλώσσες του Αφγανιστάν (παστού και ντάρι) και θα διαπιστώσεις ότι ανήκουν στην ίδια γλωσσική οικογένεια με τα ελληνικά(Ινδοευρωπαϊκή). Άρα σαφώς έχουν ομοιότητες. Ε δεν θα κάτσω να ψάχνω το λεξιλόγιο και τη γραμματική τους τώρα για να αποδείξω το αυτονόητο.

quote:

---

ypatia8

Τα στοιχεία μου τα πήρα απο την εγκυκλοπαίδεια του Ηλιου που συμφωνεί απόλυτα ότι αυτος ο όρος δεν εξυπηρετεί κανέναν.

---

Δεν περιμέναμε έναν ιδιόρρυθμο δημοσιογράφο να μας πει ποιοι όροι εξυπηρετούν τη σύγχρονη συγκριτική γλωσσολογία. Και ξεκολλάτε λίγο από την Εγκυκλοπαίδεια του Ήλιου, αγοράστε καμιά καινούργια εγκυκλοπαίδεια, περισσότερο ενημερωμένη. Ο Πασσάς δεν ήταν γλωσσολόγος, ούτε αρχαιολόγος, ούτε γεωλόγος, και έχει γράψει σκανδαλώδεις ανακρίβειες για την ελληνική προϊστορία που βγάζουν μάτια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι όλα σχεδόν τα σαβουροβιβλία των ελλαδέμπορων τον βάζουν στις "πηγές" μαζί με τον άλλο τον σαλταρισμένο, τον Αθανάσιο Σταγειρίτη που έχει γράψει κι αυτός ευφάνταστες ανοησίες για το προϊστορικό παρελθόν της Ελλάδας.

Lost in Necropolis

La ville de la mort

Edited by - Agnostic on 04/04/2009 19:36:49

Όθεν απεφάσισε να διαφυλάξει από της καταστροφής το αληθές όνομα του Θεού και προς τούτο εχάραξε επί ενός τριγωνικού λίθου εξ αχάτου, τους χαρακτήρας ή τα σημεία άτινα παρίσταναν το όνομα αυτό.

Επί τούτοις επειδή ουδείς άλλος πλην αυτού εγνώριζε την προφοράν του ονόματος τούτου, ην αυτός καθ’ ύπνον ήκουσεν παρα του ιδίου Ιεχωβά, εχάραξε την αληθήν προφοράν δι’ ιερογλυφικών σημείων επί μαρμαρίνης στήλης, επί ετέρας δε χαλκίνης τας γνωστάς κατά την εποχήν εκείνην επιστήμας.

Κατόπιν απεφάσισε να κτίσει υπόγειον ναόν, έχοντα 9 αψίδας υποβασταζόμενας υπό 9 τόξων, εις το τελευταίον των οποίων κατέθηκεν Δέλτα, εις δε το ανώτερον αυτών ετοποθέτησε τας δύο στήλας, απέκλεισε δε την είσοδοντου Ναού δια μεγάλου τετραγωνικού λίθου φέροντος κρίκον σιδηρούν εις το μέσον, όπως ευκόλως δύναται τις να τον εγείρει.

Επήλθεν ο κατακλυσμός και πάντες οι κάτοικοι της γης πλήν του Νώε και της οικογενείας αυτού απέθανον.

Εκ των δύο στηλών του Ενώχ, μόνον η χαλκίνη εσώθη, καθότι η εκ μαρμάρου εχάθη.

Ουδείς θνητός ηδύνατο να προφέρει το όνομα του Θεού, μέχρις ότου απεκαλύφθη υπό του Ιεχωβά προς τον Μωυσέα. Ο νομοθέτης των Εβραίων εχάραξε το άφατον όνομα επί χρυσού μεταλλίου και αφού εδίδαξε τον αδελφόν αυτού Ααρών να το προφέρει, κατέθηκεν αυτό εντός της κιβωτού της Διαθήκης.

Εις τινά μάχην προς τον βασιλέα της Ασσυρίας, καθ’ ην επληγώθησαν οι φυλασσοντες την κιβωτόν, εχάθη αύτη, ότε εγκαταλείφθηκε εις δάσος. Ουδείς όμως ηδύνατο να πλησιάσει προς αυτήν, διότι λέων κρατών εις το στόμα του την κλείδα, έτρεπεν εις φυγήν πάντας δια των ονύχων του.

Η Παλαιά Διαθήκη είναι ένα κράμα, ανάμεσα σε Θεολογία, ιστορία προφητείες και παραδόσεις. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις εύκολα τι είναι εκ Θεού εκπορεύομενο και τι από άνθρωπο, (πλην των προφητειών).
Η κιβωτός για παράδειγμα, όταν ξεκινάει η περιγραφή της καταστροφής, μιλάει για "διηγήσεις"
Γράφει επί λέξη: Aυτές είναι οι διηγήσεις για το Νώε.
Άρα παίζουν τα σενάρια:
1)Aπλά είναι μια διήγηση για ένα πολύ μεγάλο παγκόσμιο κατακλυσμό που ξεκλήρισε την ανθρωπότητα (σε συνδυασμό και με άλλους κατακλυσμούς όπως του Δευκαλίωνα), ή τοπικό στην ευρύτερη περιοχή των Εβραίων, με αποτέλεσμα αναρωτηθέντες οι άνθρωποι-απόγονοι, τι πραγματικά είχε συμβεί και στο πέρασμα των αιώνων, να μετατράπηκε σε μύθο και να έπαιξε έτσι το "σενάριο του Νώε" ώστε να εξηγηθεί και η συνέχεια του ανθρώπινου είδους.

2) Όντως να έγιναν έτσι τα πράγματα!
Αλλά πως χώρεσαν όλα τα ζώα στην Κιβωτό? θα χρειαζόντουσαν εκατοντάδες καράβια.
Πιθανές απαντήσεις δύο:
Α) Ο Θεός όντως βοήθησε το Νώε και μπήκαν κάποιες δεκάδες ή και εκατοντάδες ζώα μέσα και τα υπόλοιπα ο Θεός τα ξαναδημιούργησε μετά την καταστροφή. Έτσι από τη μια έσωσε το Νώε, όπως το είχε υποσχεθεί και από την άλλη του έδωσε την αίσθηση ότι βοήθησε και στη διάσωση των ζώων.
Εξάλλου στην περιοχή του Νώε και τότε, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν υπήρχαν Γορίλες ή τίγρεις, ή πούμα για παράδειγμα! (πράγμα απίθανο), οπότε ότι ζώα έβλεπε τότε στην περιοχή του ο Νώε, αυτά και θα θεωρούσε ως το συνολικό ζωικό βασίλειο.
Πως σώθηκε όμως η πολική αρκούδα? Θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει μήνες το ταξίδι της! Τα καγκουρό? θα έπρεπε να έρθουν κολυμπώντας!...τα κοάλα? κ.ο.κ.

Β) Για το χρονικό διάστημα της πλημμύρας, ο Θεός χάρισε σε όλα τα ζώα που δεν μπήκαν στην Κιβωτό, τη δυνατότητα να μην πνίγονται αλλά και την αντοχή στην πείνα.........και μετά όλα επανήλθαν στους φυσιολογικούς ρυθμούς.
Όμως εδώ να τονίσω ότι ο κατακλυσμός αυτός θα έπρεπε να έχει συμβεί όχι 3-4.000 χρόνια π.Χ. αλλά δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν, καθώς θα χρειαζότανε το απαραίτητο χρονικό διάστημα για να δημιουργηθούν εκ νέου οι μαύροι, οι σχιστομάτηδες κ.ο.κ.
Παράλληλα όμως αυτοί τι φταίνε? Δεν τους είχε εμφανιστεί ο Θεός!
Ή τους είχε εμφανιστεί και τον απέρριψαν?

Γ) Ο Θεός φρόντισε να εμφανιστεί σε όλους τους λαούς, σύμφωνα με την κουλτούρα τους. Έτσι για παράδειγμα στην Ινδία μπορεί να εμφανίστηκε αρχικά ως ένας «άγνωστος σε εμάς φωτισμένος άνθρπος» ενώ αργότερα εμφανίστηκε μέσω του Βούδα. Δηλαδή φώτισε το Βούδα.
Και παράλληλα φρόντισε να σωθούν οι εκεί ηθικοί κάτοικοι με κάποιον άλλον τρόπο.
Το ίδιο έκανε παντού! ζυγίζοντας την ιδιοσυγκρασία του κάθε λαού! φώτισε και ανάλογους ανθρπώπους! (τραβηγμένο όμως το σενάριο αυτό, από τ’ αυτιά).

Δ)Ο κατακλυσμός ήταν τοπικός! Για να συμβεί όμως αυτό! θα έρπεπε ο Νώε να κατοικεί σε γούβα! (γύρω γύρω βουνά) και πάλι όμως δεν κολλάει το σενάριο, γιατί αρκετά κοντά υπάρχει θάλασσα.
Οπότε το νερό θα έβρισκε διέξοδο.
Θα μπορούσε όμως να ανέβει στα βουνά και να σωθεί. Έτσι όμως δε χρειαζόταν η κιβωτός.

3)Υπάρχει κι άλλο σενάριο! Η καταστροφή αυτή να συντελέστηκε χιλιάδες χρόνια πριν με συνέπεια την καταστροφή ενός παγκόσμιου πολιτισμού.(εδώ κολλάει και ο πύργος της Βαβέλ!)
Το συμβάν αυτό να διασώθηκε παραμορφωμένο στην καταστροφή του Νώε.

Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι παίζει το 1) ή 3), με το 3 όμως να υστερεί (λόγω έλλειψης αρχαιολογικών ευρημάτων), αξίζει όμως να σημειωθεί, ότι σε ορισμένα σημεία το πλανήτη έχει βρεθεί αυξημένη ραδιενέργεια που δεν μπορεί να εξηγηθεί η φυσική της προέλευση, όπως για παράδειγμα σε μία περιοχή δάσους στην Κίνα.
(Το είχα δει σε ντοκιμαντέρ).

Πιστεύω ότι υπήρχε ένας πολύ μεγάλος κατακλυσμός ο οποίος καταγράφηκε από τον κάθε λαό σύμφωνα με τη δική του κουλτούρα, αφού έχουμε σε διάφορους λαούς την αναφορά για κατακλυσμό.
Μπορεί πάλι να επρόκειτο για τοπικούς κατακλυσμούς σε διαφορετική χρονική περίοδο.
Δεν ξέρω, δεν έζησα τότε και δεδομένου ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι υποθέσεις.

Όμως για το όνομα του Θεού μας απάντησε ο Χριστός. Δεν έχει κανένα όνομα ο Θεός!
Καλείται Θεός Κύριος και Πατέρας και αυτό γιατί είναι παγκόσμιος και όχι τοπικός Θεός.
Είναι ο Θεός της αγάπης και της ηθικής και τίποτα περισσότερο.

Ελωί (Ηλί-Ηλί) Ελωί, λεμά σαβαχθανί.
(Τούτ' έστι, Θεέ μου Θεέ μου, ινατί με εγκατέλιπες?

Δεν είπε Γιαχβέ Γιαχβε!!

Πάντως ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο είναι το εξής: http://el.orthodoxwiki.org/%CE%93%CE%B9%CE%B1%CF%87%CE%B2%CE%AD

(Όχι τίποτα άλλο, αλλά να ξεφύγουμε και λίγο από την κόντρα της γλώσσας)

quote:

---

trexagireve

Απέλ-πιδες προσπάθειες φίλε Agnostic μέ εγωισμό, που δείχνουν
ότι είναι η ώρα της υποχώρησης σου...

---

Μάλλον φαντάζεσαι πολλά, και καταλαβαίνεις λίγα...

quote:

---

trexagireve

Καλά ρε φίλε, όταν σου λένε
ότι μια στις 4 λέξεις μια γλώσσας και άλλων είναι ελληνική,
αυτό δεν σημαίνει για σένα ότι επηρεάστηκε απο την ελληνική και
την χρησιμοποιεί στην καθημερινότητα του, περισσότερο ακόμη
κι απο τη μητρική του;Δεν την χρησιμοποιούν σχεδόν αποκλειστικά
οι επιστήμες, δεν είναι η πιο πλούσια γλώσσα στον κόσμο;
Βρές μου εσύ, τότε, την πιο πλούσια ινδοευρωαπική γλωσσα
και το συζητάμε......

---

Κατ'αρχήν είναι εξαιρετικά αμφισβητούμενο αυτό το "μία στις 4 αγγλικές(ή οποιασδήποτε άλλης γλώσσας) λέξεις είναι ελληνική". Αυτά τα ερωτήματα δεν είναι εύκολο να απαντηθούν με βεβαιότητα αφού ποτέ δεν σταματά η δημιουργία νέων λέξεων, ο λεξιλογικός δανεισμός και η σταδιακή εγκατάλειψη κάποιων παλιότερων λέξεων. Πέρα απ'αυτό υπάρχουν έρευνες όπως αυτή των Thomas Finkenstaedt και Dieter Wolff που έδειξαν π.χ. ότι μεγαλύτερη συνεισφορά στο αγγλικό λεξιλόγιο έχουν η λατινική, η γαλλική (σε διάφορες ιστορικές της περιόδους), η αρχαία αγγλική, η αρχαία νορβηγική και η ολλανδική με την ελληνική να έρχεται τέταρτη πηγή δανεισμού με ποσοστό 5,32%.

Ιδού τα αποτελέσματα...
http://www.askoxford.com/asktheexperts/faq/aboutenglish/proportion?view=uk

Latin, including modern scientific and technical Latin: 28.24%
French, including Old French and early Anglo-French: 28.3%
Old and Middle English, Old Norse, and Dutch: 25%
Greek: 5.32%
No etymology given: 4.03%
Derived from proper names: 3.28%
All other languages contributed less than 1%

Φυσικά όποιο και να είναι το ποσοστό της ελληνικής, δεν συνεπάγεται ότι ο καθημερινός Αγγλος(και οποιοασήποτε ομιλητής άλλης γλώσσας με δάνεια από την ελληνική) χρησιμοποιεί την ελληνική περισσότερο από τη μητρική του, ούτε ότι η ελληνική είναι η πιο πλούσια γλώσσα των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών και των γλωσσών γενικότερα. Η έννοια της πλούσιας και φτωχής γλώσσας δεν έχει ουσιαστικό νόημα για τη γλωσσική επιστήμη και ανήκει στον χώρο της γλωσσικής μυθολογίας.

Lost in Necropolis

La ville de la mort

Edited by - Agnostic on 05/04/2009 03:32:35

Αξιολογούνται άραγε οι γλώσσες; Υπάρχουν δηλαδή γλώσσες επαρκείς και ανεπαρκείς, πολιτισμένες και πρωτόγονες, γλώσσες πλούσιες και φτωχές, ανώτερες και κατώτερες ­ που θα αντιστοιχούσαν κατά συνέπεια σε ανώτερες και κατώτερες φυλές; Υπάρχουν ασφαλή επιστημονικά κριτήρια για τέτοιου είδους κατατάξεις; Για τους Έλληνες ομιλητές φαίνεται ότι τα ερωτήματα αυτά είναι λυμένα, και μάλιστα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την ελληνική γλώσσα. Θεωρούμε τη γλώσσα μας από τις πλουσιότερες του κόσμου και, μολονότι η διάκριση αυτή αφορά την αρχαία ελληνική, αγκαλιάζει οπωσδήποτε και τη νέα, τουλάχιστον όποτε υπάρξει αμφισβήτηση του κύρους της από τους ξένους.

Η γλωσσολογία, ωστόσο, έχει διαφορετική γνώμη ως προς το γενικότερο ζήτημα της αξιολογικής κατάταξης των γλωσσών. Κάθε γλώσσα, ως σύστημα επικοινωνίας των χρηστών της, θεωρείται απολύτως αυτάρκης για την κοινωνία που τη μιλά. Όσα στοιχεία (ήχους, λέξεις, δομές) χρειάζονται π.χ. οι αυτόχθονες της Αυστραλίας που μιλούν την άγνωστη σ' εμάς γλώσσα Ίλγκαρ για να εκφράσουν τις έννοιες που τους ενδιαφέρουν και τις σχέσεις μεταξύ των εννοιών, τόσα και έχουν επιλέξει για τη γλώσσα τους. Το ίδιο και οι Άγγλοι, οι Κινέζοι, οι Έλληνες κ.ο.κ. Δεδομένου λοιπόν ότι κάθε γλώσσα καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες της κοινότητας που τη χρησιμοποιεί, όλες οι γλώσσες θεωρούνται καταστατικά ισότιμες. Η γλωσσολογία δεν δέχεται ότι υπάρχουν φυσικές γλώσσες «ανεπαρκείς», «πρωτόγονες» ή «κατώτερες», και τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς τούς ανάγει σε εξωγλωσσικούς ιδεολογικούς μύθους.

Η επάρκεια κάθε γλώσσας ως προς τις ανάγκες της κοινωνίας που τη χρησιμοποιεί, όποια και αν είναι η εξέλιξη που θα ακολουθήσει στην ιστορική της πορεία, αναπτυξιακή ή συρρικνωτική, βασίζεται σε μια πολύ βαθύτερη διάσταση, η οποία έχει σχέση με την ίδια τη φύση των γλωσσών. Καθεμία από τις γλώσσες που ξέρουμε και έχουμε μελετήσει, όσο «απολίτιστη» και αν μας φαίνεται η κοινωνία που τη μιλά, έχει αποδειχθεί ότι ως κώδικας επικοινωνίας είναι το ίδιο πολύπλοκος και το ίδιο εξελιγμένος με τον κώδικα κάθε μεγάλης δυτικής ή άλλης χώρας που έχουμε συνήθως ως πρότυπο. Κάθε δήθεν «πρωτόγονη» γλώσσα που μας είναι γνωστή παρουσιάζει, χωρίς εξαίρεση, όλες τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τις γλώσσες από τα πολύ ατελέστερα συστήματα επικοινωνίας των ζώων ή τους τεχνητούς κώδικες (π.χ. των σημάτων της τροχαίας κ.ά.). Τα σημαντικότερα από αυτά είναι: πρώτον, ότι κάθε ανθρώπινη γλώσσα βασίζεται στον συνδυασμό μονάδων χωρίς νόημα (των ήχων), έτσι ώστε να δημιουργούνται μονάδες με νόημα (οι λέξεις) και να εκφράζεται με απόλυτη οικονομία ολόκληρη η ανθρώπινη εμπειρία. Και δεύτερον, ότι κάθε γλώσσα οργανώνεται περαιτέρω θέτοντας κανόνες και νόμους στο φωνολογικό της σύστημα, τον σχηματισμό των λέξεών της, τη σύνταξή της. Και κάθε δήθεν «πρωτόγονη» γλώσσα έχει τέτοιους κανόνες, το ίδιο αυστηρούς με τις λεγόμενες «πολιτισμένες» γλώσσες. Αν κανείς τούς παραβεί, δεν θα μπορέσει να συνεννοηθεί με αυτούς που τη μιλούν, με τον ίδιο τρόπο που, αν παραβεί κανείς τους κανόνες της γαλλικής, δεν θα μπορέσει να συνεννοηθεί σωστά με τους γαλλόφωνους. Άρα είναι το ίδιο γλώσσα με τις γλώσσες-πρότυπα που ξέρουμε και εκτιμούμε, όχι λιγότερο.

Η περιοχή όπου εντοπίζονται διαφορές και ξεγελούν την κρίση μας είναι το λεξιλόγιο. Πράγματι, οι γλώσσες παρουσιάζουν διαφορές ως προς το λεξιλόγιό τους, ανάλογα με τους τομείς του φυσικού περιβάλλοντος που έχουν σημασία για την κοινωνία τους ή με τις δραστηριότητες που έχουν αναπτύξει. Π.χ. λέγεται ότι οι Εσκιμώοι έχουν πλουσιότατο λεξιλόγιο για την ποιότητα και τις μορφές του χιονιού (σ.σ αυτό είναι μύθος), ενώ οι Άραβες για τις καμήλες και την έρημο, αλλά και τα μαθηματικά. Οι Ιταλοί ανέπτυξαν ορολογία για τη μουσική αλλά και για τα διάφορα είδη ζυμαρικών. Οι Γάλλοι για τη μόδα, την κουζίνα και τη διπλωματία. Στους αρχαίους Έλληνες οφείλουμε πολλούς όρους της φιλοσοφίας, στους Ρωμαίους το νομικό λεξιλόγιο κ.ο.κ.

Οι τομείς τους οποίους έχει αναπτύξει μια κοινωνία και συνεπώς το λεξιλόγιο της γλώσσας που τους εκφράζει αντικατοπτρίζουν στα μάτια μας τον πολιτισμό της. Ωστόσο, η ίδια γλώσσα σε άλλες περιστάσεις θα μπορούσε να εκφράσει οποιονδήποτε άλλον πολιτισμό. Θα προσάρμοζε κατάλληλα τα συγκεκριμένα στοιχεία της και κυρίως το λεξιλόγιό της (δηλαδή το γλωσσικό επίπεδο με τη μεγαλύτερη ρευστότητα), αλλά δεν θα χρειαζόταν να μεταβάλει καμία από τις συστατικές κατηγορίες ή τις ιδιότητες που χαρακτηρίζουν από κοινού όλες τις ανθρώπινες γλώσσες που ξέρουμε. Αν π.χ. μια κοινότητα του Αμαζονίου αποφάσιζε ότι της είναι χρήσιμο να αναπτύξει τη νομική επιστήμη, θα χρειαζόταν να προσαρμόσει το λεξιλόγιό της στις νέες απαιτήσεις, το αντίστοιχο όμως θα συνέβαινε αν ελληνόφωνες κοινότητες πήγαιναν να ζήσουν στη ζούγκλα του Αμαζονίου.

Οποιαδήποτε γλώσσα χρειαστεί να εξυπηρετήσει τις εκφραστικές ανάγκες μιας κοινωνίας που αναπτύσσεται και σε άλλους τομείς έχει τη δυνατότητα εγγενώς, από τη φύση της, ως επικοινωνιακό σύστημα, να το κάνει. Θα δημιουργήσει καινούριες λέξεις ή καινούριες σημασίες, χρησιμοποιώντας πάντα βέβαια το φωνολογικό, μορφολογικό και συντακτικό της σύστημα και τους κανόνες που τα διέπουν. Είναι λάθος να πιστεύεται ότι οι διαφορές των γλωσσών στους συγκεκριμένους τομείς που τις συγκροτούν σημαίνουν και διαφορές στη δυνατότητα ή την ικανότητα να εκφράζουν τα οποιαδήποτε νοήματα και τις σχέσεις μεταξύ τους.

Δεδομένου λοιπόν ότι όλες οι γλώσσες του κόσμου, χωρίς εξαίρεση, εμφανίζουν τις ίδιες κατηγορίες στοιχείων και ιδιοτήτων και λειτουργούν με τις ίδιες διαδικασίες, η όποια έλλειψη ισορροπίας τις διακρίνει στο μυαλό των ανθρώπων μπορεί να εξηγηθεί μόνο σε σχέση με το κύρος του πολιτισμού που εκφράζει η καθεμία. Οι πολιτισμοί όμως είναι και αυτοί αποτέλεσμα ιστορικών και κοινωνικοοικονομικών συγκυριών και δεν μπορούν να αξιολογούνται έξω από την κοινωνία και τις συνθήκες που τους γέννησαν. Και οπωσδήποτε δεν νοείται να αξιολογούνται ως δημιούργημα «ανώτερων» φυλών. Όπως δεν υπάρχουν «ανώτερες» φυλές αλλά μόνο φυλές διαφορετικές μεταξύ τους, έτσι δεν υπάρχουν και «ανώτερες» γλώσσες ως έκφραση «ανώτερων» πολιτισμών. Υπάρχουν μόνο γλώσσες που διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τα επιμέρους στοιχεία τους, όχι όμως ως προς τα γενικά χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες που συνιστούν το φαινόμενο γλώσσα. Αν οι γλώσσες ενσωματώνουν την ιστορία και τον πολιτισμό της κοινότητας που τις χρησιμοποιεί, το κάνουν όλες με τα ίδια γλωσσικά μέσα. Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία ή αξιολογική ιεράρχηση βασίζεται σε εξωγλωσσικές συμβολικές επενδύσεις, που ανάγονται εντέλει στον χώρο του ρατσισμού, των αντιεπιστημονικών και αυθαίρετων διακρίσεων δηλαδή, αναπαράγοντας τις μεθόδους του και στο πεδίο της γλώσσας. Από αυτήν την άποψη είναι ­και εδώ­ επικίνδυνες.

Η Μαρία Κακριδή-Φερράρι είναι λέκτορας Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Αποδείξεις για τη μαθηματική κατασκευή της Ελληνικής γλώσσας.


Από τον μαθηματικό και συγγραφέα Λευτέρη Αργυρόπουλο.
Η Ελληνική γλώσσα είναι η μητέρα όλων των γλωσσών της γής, δηλαδή είναι η γλώσσα των γλωσσών. Σε αντίθεση με τις άλλες γλώσσες, η Ελληνική γλώσσα είναι μία υπέροχη μαθηματική δημιουργία και ως μαθηματική κατασκευή είναι κατά συνέπεια και μουσική γλώσσα. Κατά την εποχή του Πυθαγόρα, αλλά και προγενέστερα από αυτόν, οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα σύμβολα των γραμμάτων για να συμβολίζουν τους αριθμούς. Πρέπει να αναφέρουμε ότι η Ελληνική γλώσσα αποτελείται από 28 σύμβολα και 27 αριθμητικές θέσεις. Αναλυτικά, τα 28 αυτά σύμβολα είναι τα εξής:
Α=1
Β=2
Γ=3
Δ=4
Ε=5
F=6
S΄= 6
Ζ=7
Η=8
Θ=9
Ι=10
Κ=20
Λ=30
Μ=40
Ν=50
Ξ=60
Ο=70
Π=80
Q=90
Ρ=100
Σ=200
Τ=300
Υ=400
Φ=500
Χ=600
Ψ=700
Ω=800
ΣΑΜΠΙ=900

Το σύμβολο F ονομάζεται δίγαμμα, το S΄ στίγμα, ενώ το Q ονομάζεται κόππα και το σαμπί είναι ένα π στραμμένο προς τα δεξιά κατά 45 μοίρες.

Σύμφωνα με το προηγούμενο σύστημα αριθμήσεως, κάθε λέξη έχει ένα και μόνο ένα άθροισμα, το οποίον ονομάζεται λεξάριθμος. Έτσι, ο λεξάριθμος της λέξεως ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ είναι:
ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = 30+5+60+1+100+10+9+40+70+200 = 525. Η λέξη ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ είναι σύνθετη και παράγεται από τις λέξεις ΛΕΞΙΣ και ΑΡΙΘΜΟΣ, είναι δηλαδή ο αριθμός της κάθε Ελληνικής λέξεως, σύμφωνα με το Ελληνικό σύστημα αριθμήσεως.

Όταν δύο λέξεις ή προτάσεις έχουν τον ίδιο λεξάριθμο, τότε λέμε ότι έχουμε λεξαριθμική ισοψηφία ή ταυτότητα μεταξύ αυτών.

Οι περισσότεροι λεξάριθμοι κυμαίνονται μεταξύ των αριθμών 200 και 1800, ενώ γενικά οι αριθμητικές τους τιμές βρίσκονται μεταξύ του 1 και του 5000. Έτσι, είναι μικρή η πιθανότητα για δύο λέξεις να έχουν τον ίδιο λεξάριθμο και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως σύμπτωση το γεγονός της ισοψηφίας.
Οι λέξεις ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ και ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ έχουν τον ίδιο λεξάριθμο, διότι:
ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ = 200+500+1+10+100+10+20+70+200 = 1111
ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ = 9+5+40+5+30+10+800+4+8+200 = 1111

Η ερμηνεία της προηγούμενης λεξαριθμικής ταυτότητος είναι προφανής, διότι ο ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ είναι ο ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ μαθηματικός μηχανισμός της δημιουργίας της ύλης, δεδομένου του γεγονότος ότι τα υποατομικά σωματίδια της ύλης είναι σφαιρικά, αλλά ακόμη και οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος έχουν σφαιρικό σχήμα.
Οι λέξεις ΦΩΤΟΝΙΟΝ και ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ ισοψηφούν με τον αριθμό 1850, δηλαδή
ΦΩΤΟΝΙΟΝ = ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ = 1850,
γεγονός που δηλώνει ότι η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει ότι το ΦΩΤΟΝΙΟΝ διαδίδεται ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ εις τον τρισδιάστατον χώρον. Πράγματι, έχει αποδειχθεί ότι όχι μόνον το ΦΩΤΟΝΙΟΝ διαδίδεται ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ, αλλά επιπλέον οι κυματοειδείς καμπύλες της διαδόσεως του φωτονίου είναι ημιτονοειδείς.

Μία από τις μεγαλύτερες αποδείξεις του γεγονότος ότι η Ελληνική γλώσσα είναι μαθηματική λαμβάνεται από την λεξαριθμική εξαγωγή του αριθμού π=3,14... .
Γνωρίζουμε ότι ο αριθμός π ορίζεται σαν το πηλίκον του μήκους της περιφερείας ενός κύκλου προς τη διάμετρο αυτού. Πρέπει να τονίσουμε ότι το σύμβολον π προέρχεται από το αρχικόν γράμμα της λέξεως πηλίκον, διότι το π δεν είναι τίποτε άλλο παρά το πηλίκον του μήκους της περιφερείας του κύκλου ως προς τη διάμετρό του. Εάν σχηματίσουμε το πηλίκον των λεξαρίθμων
(ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ)/ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ, παρατηρούμε ότι αυτό ισούται με τον αριθμό 3,14 !!! με ακρίβεια τριών ψηφίων. Πράγματι έχουμε:
ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ = 338+1016+940 = 2294
ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ = 730, επομένως 2294/730=3,1424657534...!!!

΄Ομως υπάρχει και συνέχεια, η οποία δείχνει ότι η λεξαριθμική εξαγωγή του π δεν ειναι τυχαία. Η συνέχεια είναι η λεξαριθμική εξαγωγή του χρυσού αριθμού. Αυτή έχει ως εξής:
Από τα μαθηματικά γνωρίζουμε ότι Φ = ( +1)/2 = 1,618... . Σχηματίζοντας το πηλίκον που δίδει τον αριθμό Φ, χρησιμοποιώντας την αρχαία Ελληνική γλώσσα λαμβάνουμε:
(Ο ΠΕΝΤΕΠΟΔΟΣ + ΕΝ)/(Η ΔΥΑΣ) = (70+864+55)/(8+605) = 989/613 = 1,61...!!!

Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει ακόμη και τις κυριότερες μαθηματικές σταθερές όπως το π και το φ. Όμως και το φ δεν έχει δοθεί τυχαία ως σύμβολο του χρυσού αριθμού, διότι είναι το αρχικόν γράμμα της λέξεως ΦΥΣΙΣ, η οποία έχει τον ίδιο λεξάριθμο με τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ και την φράση ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ. Είναι γεγονός ότι η ΦΥΣΙΣ, αλλά καί ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ έχουν κατασκευασθεί με βάση τον χρυσό αριθμό φ. Πράγματι:
ΑΝΘΡΩΠΟΣ = 1+50+9+100+800+80+70+200 = 1310
ΦΥΣΙΣ = 500+400+200+10+200 = 1310
ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ = 515+31+391+373 = 1310 .
Η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει λοιπόν τη γεωμετρία της κατασκευής του ανθρώπου, αλλά και τον τρόπο της κατασκευής του. Πράγματι:
ΣΤΥΣΙΣ = ΧΥΜΟΣ = ΑΝΘΡΩΠΟΣ = ΦΥΣΙΣ = 1310, γεγονός που δηλώνει ότι ο άνθρωπος δημιουργείται από την στύση του ανδρικού οργάνου που παράγει το σπέρμα και είναι ένα ον ταυτιζόμενον με την φύσιν, διότι γεννιέται από αυτή και επιστρέφει εις αυτήν. Για το γεγονός της λεξαριθμικής ταυτίσεως της φράσεως ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ με τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ, πρέπει να πούμε ότι το πηλίκον του ύψους του ανθρώπου προς το ύψος του ομφαλού του, δίδει τον χρυσόν αριθμόν, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ.
Στα δύο βιβλία του ο Λευτέρης Αργυρόπουλος έχει καταγράψει χιλιάδες παραδείγματα λεξαριθμικών ταυτοτήτων όπως οι προηγούμενες, δίνοντας στον αναγνώστη την ευκαιρία να κατανοήσει ότι η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει ακόμη και τους νόμους της συμπαντικής δημιουργίας και κατά συνέπεια την αλήθεια. Πράγματι:
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΣΤΙΝ = 64+565 = 629
ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = 256+373 = 629, δηλαδή:
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΣΤΙΝ = ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = 629 !!!

Επίσης:
Ο ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ = 699!!!
Δια τούτον τον λόγον, ο ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ εστίν ο ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ
Οι τίτλοι των δύο βιβλίων του Λευτέρη Αργυρόπουλου είναι:
1) "ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ"

2) "Η ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ"
Τα δύο βιβλία του Λευτέρη υπάρχουν στο βιβλιοπωλείο Πύρινος Κόσμος. Ο Λευτέρης Αργυρόπουλος είναι ένας μαθηματικός που έχει ανακαλύψει 525 αποδείξεις του Πυθαγορείου θεωρήματος και πρόσφατα ανακάλυψε ένα νέο θεώρημα στη γεωμετρία, το οποίον θα ονομαστεί το σημείον του Αργυρόπουλου, καθώς και ένα νέο τρόπο υπολογισμού οριζουσών τετραγωνικών πινάκων. Επίσης, πρόσφατα απέδειξε το τελευταίο θεώρημα του Φερμά για την περίπτωση των αρτίων εκθετών. Η απόδειξή του αυτή είναι η πρώτη κλασσική απόδειξη για την περίπτωση των αρτίων εκθετών που παρουσιάζεται. Ο ίδιος μας λέει ότι είναι κοντά στην πρώτη γενική κλασσική απόδειξη του θεωρήματος αυτού. Αυτή τη στιγμή συνεχίζει με εντατικούς ρυθμούς τις έρευνές του στο Northeastern University της Βοστώνης.

quote:

---

ΛΟΜΒΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ:
AGNOSTIC,σε όλα τα οποία αναφέρεις συμφωνώ...Δέν έχεις καταλάβει μάλον ότι είμαι παντελώς αδογμάτιστος...και ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΟΣ ΜΕ ΤΗ ΒΙΒΛΟ...Το παράδειγμα το έθεσα γιά τόν τρεχαγύρευε,καθότι αυτός Ιουδαιοχριστιανός το Θρήσκευμα......Όσον αφορά τήν σχέση τήν δική μου με τή Βίβλο είναι καθαρά ερευνητική και ερμηνευτική.Τά ανέφερα αυτά διότι όντως τα Εβραικά γράμματα έχουν πολλές ερμηνείες και προφορές{αυτό μάς δείχνει ο μύθος αυτός που παρέθεσα,ότι ένα όνομα μπορεί χαραγμένο στήν Εβραική να διαβαστεί και να προφέρεται διαφορετικά} και γιά μένα η Εβραική όπως και η Ελληνική και πολλές άλλες γλώσσες είναι ιδιαιτέρως εξελιγμένες.Λόγω αυτύ παρέθεσα τό κείμενο και όχι διότι πιστεύω κατά γράμμα τή Βίβλο.Γιά μένα όσον αφορά τήν παρούσα συζήτηση η Βίβλος είναι απλά μία απόδειξη ότι και οι Εβραίοι,όπως και οι Έλληνες είχαν φοβερό γλωσσικό πλούτο 3000 έτη πρίν τό σήμερα.Είμαι οπαδός τής εξέλιξης εξάλλου.Ούτε πιστεύω σέ "Εθνικούς Θεούς",ούτε σε "αγαπημένους λαούς του Θεού".Ο Θεός γιά μένα είναι τό σύνολο τής συμπαντικής ενέργειας...

---

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

quote:

---

Agnostic :
Καθώς και της πλειοψηφίας των ειδικών

---

Η "ειδικοτητα" σε πληστες των περιπτωσεων ειναι μονο ενα ειδος πιστοποιησης . Θα σου θυμισω την περιπτωση γραμμικης γραφης , στην οποια το κυρος της παγκοσμιας κοινοτητας των "ειδικων" καταρακωθηκε απο εναν εμπορο ...
Βεβαια , αυτο δεν το λεω επειδη συμφωνω με τον κ. Μπελλο ... μην παρεξηγηθω ! Ουτε βεβαια συμφωνω με την θεση της επιστημης της γλωσσολογιας που λεει οτι : η σχεση μεταξυ σημαινοντος και σημαινομενου ειναι αυθαιρετη (Saussure) . Γιατι ειναι αυθαιρετη ; Επειδη ο Saussure και οι επομενοι γλωσσολογοι δεν ειχαν την ικανοτητα να προχωρησουν στην ερμηνεια της γενεσης των γλωσσων , πρεπει να αγνοησουμε τα αιτια αυτης της δημιουργιας ; Πρεπει να παψει η ιστορικη ερευνα διοτι ο Μπαμπινιωτης θεωρει πως : καθε διαμορφωμενη γλωσσικη κατασταση ειναι "συμπτωματικο" αποτελεσμα καποιας τυχαιας μεταβολης ... η γλωσσα δεν δημιουργειται ουτε ρυθμιζεται με τις εννοιες που δηλωνει ...τα διαχρονικα φαινομενα ειναι συμπτωματικα , ασυστηματικα και μεμονωμενα . Δεν συνιστουν σχεσεις αλλα στερουνται οποιασδηποτε σκοπιμοτητας . Αντιθετως , τα συγχρονικα ειναι σχεσεις μεταξυ στοιχειων που συναπαρτιζουν ορισμενο συστημα σε δεδομενο χρονο και εξυπερετουν , ως εκ τουτου, ορισμενη σκοπιμοτητα (Μπαμ. Θεω. Γλωσ. σελ. 39-40) Δηλαδη η εξελεκτικη πορεια της γλωσσας εν μεσω των αιωνων , το λογικο αιτιο της δημιουργιας της γλωσσας θεωρειται πως ειναι συμπτωματικο , ασυστηματικο , μεμονωμενο και στερειται σκοπιμοτητας ! Με λιγα λογια το αποτελεσμα καποιων "συλληψεων" του ανθρωπινου εγκεφαλου , ενος πληρως λογικου συστηματος , το οποιο στη προσπαθεια του να επικοινωνησει εδημιουργησε τον λογο - το γλωσσικο γιγνεσθαι - θα πρεπει να θεωρηθει τυχαιο γεγονος . Καταργουμε στην ουσια το λογικο γενεσιουργο αιτιο της δημιουργιας της γλωσσας , ακομη και την ερευνα του και δεχομαστε το στοιχειο της συμβατικοτητας ,αυθαιρετα κατ εμε .
Στον Πλατωνικο ("Περι ονοματων ορθοτητος λογικος") διαλογο ο Κρατυλος λεει : Αν μπορουσε κανεις να μιμιθει αυτο τουτο το γνωρισμα εκαστου πραγματος , δηλαδη την ουσια, με γραμματα και συλλαβες , αραγε δεν θα δηλωνε με την μιμηση τι ειναι καθε πραγμα ;
Δεν δεχεται δηλαδη την συμβατικοτητα των λεξεων , αλλα τον αρρηκτο δεσμο σημαινοντος και σημαινομενου .
Ειχα και παλαιοτερα μια παρομοια κουβεντα εδω με τον Κρατυλο (γλωσσολογος ειναι θαρρω) και ετσι εκανα μια υποτυπωδη ερευνα , την οποιαν και καταθετω παραπανω ... εν ολιγοις !

Για την ετυμολογια των λημματων που παραθετεις δεν θα σχολιασω προς το παρων διοτι δεν ειμαι ετοιμος , απλα ενημερωνομαι επειδη σε θεωρω σοβαρο "παικτη" ... εν καιρω θα γινει ...

ΣΟΦΟΝ ΤΟ ΣΑΦΕΣ
http://originalmakedon.blogspot.com/

quote:

---

trexagireve

Ρε φίλε, αμφισβήτησε ότι θέλεις, λέμε ότι όλος ο κόσμος και
δη η επιστημονική κοινότητα, ασχολείται με την ελληνική, όσο με
καμία άλλη γλώσσα..

---

Η ενασχόληση σε οποιοδήποτε βαθμό δεν την καθιστά "μητέρα των γλωσσών", ούτε τη μόνη "μαθηματική", ούτε την πιο επεξηγηματική, ούτε τόσα άλλα που ισχυρίστηκες. Απορώ πώς συγχέεις τόσο απλούς όρους.

quote:

---

trexagireve

Οτι η ελληνική είναι η πιο πλούσια γλώσσα και
γλώσσα του πνεύματος...

---

Φυσικά δεν υπάρχει καμία απόδειξη για την πιο πλούσια και κατέδειξα ότι δεν έχει επιστημονική βάση η συγκεκριμένη έννοια. Οσο για γλώσσα του πνεύματος, αυτό που ισχύει είναι ότι η ελληνική θεωρείται πολιτισμική γλώσσα όπως και άλλες γλώσσες στις οποίες γράφτηκαν λογοτεχνικά και λοιπά πνευματικά έργα. Γλώσσες πολιτισμικές είναι επίσης τα Σανσκριτικά, τα Λατινικά, παλιότερα τα Ακκαδικά κ.α. οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν στη λογοτεχνία και σε πνευματικά συγγράματα γενικότερα...
Αυτό όμως είναι καθαρά θέμα ιστορικών συγκυριών και όχι εγγενών ιδιοτήτων της μιας ή της άλλης γλώσσας. Και φυσικά η συγγραφή λογοτεχνικών έργων δεν καθιστά μια γλωσσα πιο πλούσια, πιο επεξηγηματική ούτε πιο "μαθηματική" κτλ...

quote:

---

trexagireve

Τώρα, το ότι δεν αναγνωρίζεις πως η λατινική, η γαλλική και η αγγλική
ΕΙΧΑΝ δανειστεί απο την ελληνική, αυτές τις λέξεις που λές, ότι
δάνεισαν στην αγγλική,ειλικρινά, μου δείχνει μόνο ότι δεν
καταλαβαίνεις τι παραθέτεις....

---

Το ποιος δεν καταλαβαίνει τι παραθέτει έχει φανεί περίτρανα. Μην κοιτάς που δεν στο λένε κι άλλοι, απλά δεν ασχολούνται διότι είναι χάσιμο χρόνου. Και ελπίζω κάποια στιγμή να καταλάβεις ότι άλλο τα δάνεια και άλλο η καταγωγή ολόκληρων γλωσσών...

quote:

---

trexagireve

Όσο για μυθολογίες...Φίλε μου, απλά δεν μπορείς να δεις την
αλήθεια, γιατί δεν θέλεις, όχι γιατί δεν μπορείς...
Ανήκεις σε κείνο το είδος των Ελλήνων, που γνωρίσαμε απο την
ιστορία, που δεν βλέπανε ποτέ το όμορφο,αλλά κοιούσανε πως
θα το θάψουνε, ή σε ανθρώπους, πως θα τους σκοτώσουνε...
Μήπως είναι θέμα ζήλιας; Λέω εγώ...Αλλά να χηλεύει κανείς τη
χώρα του, ή την αξία της γλώσσας του, μου φαίνεται περίεργο...

---

Αντίθετα, ανήκω σε εκείνους που επειδή ενδιαφέρονται ειλικρινά για την πραγματική αξία και ιστορία της γλώσσας τους προσπαθούν να μάθουν μέσω της μελέτης επιστημονικών συγγραμμάτων πώς αυτή πραγματικά ήταν(και είναι) και όχι πώς θα ήθελα να ήταν(και να είναι). Ακριβώς επειδή τη σέβομαι προσπαθώ να αποβάλλω κάθε παιδαριώδες μύθευμα που της αποδίδουν οι μυθομανείς τσαρλατάνοι του γλωσσικού ιμπεριαλισμού και της ασύστολης παραμυθολογίας πολτοποιώντας τον εγκέφαλο των αδαών. Εσύ προφανώς επιλέγεις τα κείμενα-φαντάσματα για τους Αγγλους επιχειρηματίες που προτρέπουν τα στελέχη τους να μάθουν αρχαία ελληνικά διότι δήθεν αυξάνουν τις ηγετικές ικανότητες...και κάθε λογής παραμυθολογία που ικανοποιεί τους ευσεβείς σου πόθους αποδεικνύοντας πόσο γοητευτική αλλά συνάμα ανθεκτική και επικίνδυνη είναι η γλωσσική μυθολογία στα αυτιά των αδαών. Εσύ λοιπόν πρέπει να προβληματιστείς διότι αντί να δεις το πραγματικά αληθινό και πραγματικά όμορφο της ελληνικής γλώσσας (π.χ. ότι ομιλείται βεβαιωμένα εδώ και 3500 τουλάχιστον χρόνια) προτιμάς την φαντασιοπληξία, την πλάνη και τον φενακισμό. Αντί να κράζεις τους μαϊντανούς καιροσκόπους που παραμορφώνουν τη γλώσσα μας με κάθε λογής γοητευτική μπουρδολογία για λίγη φήμη και μερικά ευρώ, προτιμάς να υιοθετείς το ψέμα και την ασέλγεια πάνω στη γλώσσα μας. Κόψε λοιπόν το υποκριτικό παραπονιάρικο υφάκι και άρχισε να μελετάς από σοβαρές επιστημονικές πηγές την ιστορία της ελληνικής γλώσσας και όχι από αλμπάνηδες που ικανοποιούν την ματαιοδοξία σου. Από την άλλη, αν σου αρέσει να σε εξαπατούν και να καταντάς περίγελος συνεχώς, τότε δεν μπορώ να σε βοηθήσω άλλο. Το χρέος μου στον άρρωστο το έκανα.

quote:

---

Αποδείξεις για τη μαθηματική κατασκευή της Ελληνικής γλώσσας.

Από τον μαθηματικό και συγγραφέα Λευτέρη Αργυρόπουλο.
Η Ελληνική γλώσσα είναι η μητέρα όλων των γλωσσών της γής, δηλαδή είναι η γλώσσα των γλωσσών. Σε αντίθεση με τις άλλες γλώσσες, η Ελληνική γλώσσα είναι μία υπέροχη μαθηματική δημιουργία και ως μαθηματική κατασκευή είναι κατά συνέπεια και μουσική γλώσσα. Κατά την εποχή του Πυθαγόρα, αλλά και προγενέστερα από αυτόν, οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα σύμβολα των γραμμάτων για να συμβολίζουν τους αριθμούς. Πρέπει να αναφέρουμε ότι η Ελληνική γλώσσα αποτελείται από 28 σύμβολα και 27 αριθμητικές θέσεις. Αναλυτικά, τα 28 αυτά σύμβολα είναι τα εξής:
Α=1
Β=2
Γ=3
Δ=4
Ε=5
F=6
S΄= 6
Ζ=7
Η=8
Θ=9
Ι=10
Κ=20
Λ=30
Μ=40
Ν=50
Ξ=60
Ο=70
Π=80
Q=90
Ρ=100
Σ=200
Τ=300
Υ=400
Φ=500
Χ=600
Ψ=700
Ω=800
ΣΑΜΠΙ=900

Το σύμβολο F ονομάζεται δίγαμμα, το S΄ στίγμα, ενώ το Q ονομάζεται κόππα και το σαμπί είναι ένα π στραμμένο προς τα δεξιά κατά 45 μοίρες.

Σύμφωνα με το προηγούμενο σύστημα αριθμήσεως, κάθε λέξη έχει ένα και μόνο ένα άθροισμα, το οποίον ονομάζεται λεξάριθμος. Έτσι, ο λεξάριθμος της λέξεως ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ είναι:
ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = 30+5+60+1+100+10+9+40+70+200 = 525. Η λέξη ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ είναι σύνθετη και παράγεται από τις λέξεις ΛΕΞΙΣ και ΑΡΙΘΜΟΣ, είναι δηλαδή ο αριθμός της κάθε Ελληνικής λέξεως, σύμφωνα με το Ελληνικό σύστημα αριθμήσεως.

Όταν δύο λέξεις ή προτάσεις έχουν τον ίδιο λεξάριθμο, τότε λέμε ότι έχουμε λεξαριθμική ισοψηφία ή ταυτότητα μεταξύ αυτών.

Οι περισσότεροι λεξάριθμοι κυμαίνονται μεταξύ των αριθμών 200 και 1800, ενώ γενικά οι αριθμητικές τους τιμές βρίσκονται μεταξύ του 1 και του 5000. Έτσι, είναι μικρή η πιθανότητα για δύο λέξεις να έχουν τον ίδιο λεξάριθμο και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως σύμπτωση το γεγονός της ισοψηφίας.

---

Αυτό δεν αποδεικνύει κάποια μαθηματική δομή της ελληνικής γλώσσας ούτε ότι είναι μητέρα των γλωσσών όπως αφελώς αναφέρει ο Αργυρόπουλος(προφανώς δεν διαβάζει ιστορικοσυγκριτική γλωσσολογία). Το μόνο που θα μπορούσε να αποδείξει είναι ότι το παιχνίδι με τις αριθμητικές αξίες των αλφαβητικών συμβόλων που αναπαριστούν τους φθόγγους της γλώσσας, αποτελεί διασκεδαστικό χάσιμο χρόνου! Οταν έχουμε χιλιάδες λέξεις και προτάσεις που μπορούν να παραχθούν, τότε αναπόφευκτα θα μας βγαίνουν και αρκετές ισοψηφίες μεταξύ των αριθμητικών αξιών των γραφημάτων τους, οι οποίες συνδυασμένες με την διάλεκτο που μας συμφέρει, το αλφάβητο που μας βολεύει(διότι οι αρχαίοι μέχρι την Ευκλείδια μεταρρύθμιση του 403 π.Χ. χρησιμοποιούσαν διαφορετικά κατά τόπους αλφάβητα) και τους λογικοφανείς συνειρμούς για τις "ισοψηφίες" που κατεβάζει η κούτρα του καθενός, τότε αυξάνουμε τις πιθανότητες να το πετύχουμε. Η ελληνική γλώσσα μπορεί να γραφτεί και με γραμμική Β, και με Greeklish, ακόμα και με οποιαδήποτε επιλεγμένα ιδεογράμματα αν το αποφασίσει μια κοινότητα. Σε τέτοιες περιπτώσεις πάνε άκλαφτες οι ισοψηφίες και οι δήθεν μαθηματικές δομές όπως τις εννοεί ο Αργυρόπουλος με το μοντέλο του. Άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για "μαθηματική κατασκευή" της γλώσσας μέσω του παραπάνω προτεινόμενου συστήματος, αλλά για υποτιθέμενη "μαθηματική κατασκευή" ενός συγκεκριμένου γραφικού συστήματος το οποίο "χρησιμοποιεί" μια γλώσσα - την ελληνική εν προκειμένω - για να παράγει ισοψηφίες. Η γλώσσα αυτή καθαυτή είναι κάτι διαφορετικό από το σύστημα γραφής που θα χρησιμοποιηθεί για την γραφική της παράσταση σε υλικά μέσα. Φυσικά και αυτό το τελευταίο είναι εντελώς αυθαίρετο αφού όπως είπα προσαρμόζεται στις επιλεκτικές κρίσεις του εκάστοτε λεξαριθμιστή που μπορεί ακόμα και να ανακατέψει λέξεις από διαφορετικές χρονικές περιόδους, διαφορετικών διαλέκτων, να χρησιμοποιήσει λέξεις δάνειες στην ελληνική (και είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί μια δήθεν θεϊκή και μητέρα γλωσσα θα χρειαζόταν λέξεις άλλων γλωσσών για να παράγει "ισοψηφίες"), να προσθέσει ή να αφαιρέσει άρθρα όπου τον συμφέρει ώστε να του βγουν τα μαγειρέματα και μετά να εντυπωσιάζει τους εύπιστους για το δήθεν μεγάλο κατόρθωμα μέσω της "απόκρυφης"(sic) γνώσης και "ιερής δομής" της ελληνικής γλώσσας.

quote:

---

Οι λέξεις ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ και ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ έχουν τον ίδιο λεξάριθμο, διότι:
ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ = 200+500+1+10+100+10+20+70+200 = 1111
ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ = 9+5+40+5+30+10+800+4+8+200 = 1111

Η ερμηνεία της προηγούμενης λεξαριθμικής ταυτότητος είναι προφανής, διότι ο ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ είναι ο ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ μαθηματικός μηχανισμός της δημιουργίας της ύλης, δεδομένου του γεγονότος ότι τα υποατομικά σωματίδια της ύλης είναι σφαιρικά, αλλά ακόμη και οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος έχουν σφαιρικό σχήμα.

---

Αυτό εννοώ περί επιλεκτικής κρίσης και λογικοφανών συνειρμών που βολεύουν τον καθένα. Γιατί ο ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ είναι και ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ? Άσε που τα υποατομικά σωματίδια δεν είναι σφαιρικά, ούτε το σχήμα όλων των πλανητών είναι σφαιροειδές. Η Γη είναι πεπλατυσμένο σφαιροειδές. Γιατί αποδεικνύει κάτι βαθύτερο η συγκεκριμένη εξίσωση? Γιατί δεν ισχυει ότι ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ=ΥΛΗ αφού όλα στη φύση εμπεριέχουν ύλη? Γιατί το μέτρο αξιολόγησης του θεμελιώδους είναι οι πλανήτες και όχι τα ΝΕΦΗ ΑΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΣΚΟΝΗΣ,μαζί με την ΒΑΡΥΤΙΚΗ ΕΛΞΗ που αποτέλεσαν παράγοντες για να δημιουργηθεί το ηλιακό μας σύστημα στο οποίο εμπεριέχονται οι πλανήτες? Γιατί να μην είναι μέτρο αξιολόγησης το ΥΔΡΟΓΟΝΟ αφού από αυτό μέσω πυρηνικής σύντηξης σχηματιζονται τα υπόλοιπα χημικά στοιχεία στο σύμπαν? Προφανώς επειδή οι λέξεις αυτές έχουν διαφορετικό λεξάριθμο και δεν μας βγαίνει το γλυκό...

quote:

---

Οι λέξεις ΦΩΤΟΝΙΟΝ και ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ ισοψηφούν με τον αριθμό 1850, δηλαδή
ΦΩΤΟΝΙΟΝ = ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ = 1850,
γεγονός που δηλώνει ότι η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει ότι το ΦΩΤΟΝΙΟΝ διαδίδεται ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ εις τον τρισδιάστατον χώρον. Πράγματι, έχει αποδειχθεί ότι όχι μόνον το ΦΩΤΟΝΙΟΝ διαδίδεται ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ, αλλά επιπλέον οι κυματοειδείς καμπύλες της διαδόσεως του φωτονίου είναι ημιτονοειδείς.

---

Εδώ το ρήμα που θα δήλωνε τη διάδοση γιατί το έφαγες? Μήπως επειδή θα χάλαγε η ισοψηφία?

quote:

---

Μία από τις μεγαλύτερες αποδείξεις του γεγονότος ότι η Ελληνική γλώσσα είναι μαθηματική λαμβάνεται από την λεξαριθμική εξαγωγή του αριθμού π=3,14... .
Γνωρίζουμε ότι ο αριθμός π ορίζεται σαν το πηλίκον του μήκους της περιφερείας ενός κύκλου προς τη διάμετρο αυτού. Πρέπει να τονίσουμε ότι το σύμβολον π προέρχεται από το αρχικόν γράμμα της λέξεως πηλίκον, διότι το π δεν είναι τίποτε άλλο παρά το πηλίκον του μήκους της περιφερείας του κύκλου ως προς τη διάμετρό του. Εάν σχηματίσουμε το πηλίκον των λεξαρίθμων
(ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ)/ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ, παρατηρούμε ότι αυτό ισούται με τον αριθμό 3,14 !!! με ακρίβεια τριών ψηφίων. Πράγματι έχουμε:
ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ = 338+1016+940 = 2294
ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ = 730, επομένως 2294/730=3,1424657534...!!!

΄Ομως υπάρχει και συνέχεια, η οποία δείχνει ότι η λεξαριθμική εξαγωγή του π δεν ειναι τυχαία. Η συνέχεια είναι η λεξαριθμική εξαγωγή του χρυσού αριθμού. Αυτή έχει ως εξής:
Από τα μαθηματικά γνωρίζουμε ότι Φ = ( +1)/2 = 1,618... . Σχηματίζοντας το πηλίκον που δίδει τον αριθμό Φ, χρησιμοποιώντας την αρχαία Ελληνική γλώσσα λαμβάνουμε:
(Ο ΠΕΝΤΕΠΟΔΟΣ + ΕΝ)/(Η ΔΥΑΣ) = (70+864+55)/(8+605) = 989/613 = 1,61...!!!

---

Εδώ πέφτει το γέλιο της αρκούδας. Αξίζει να αναφέρουμε ότι αυτές οι ανοησίες έχουν απαντηθεί προ πολλού(πριν ο τρεχαγυρευε ξεφύγει από την εποχή του λίθου και ανακαλύψει το internet) και ο κ. Αργυρόπουλος απέτυχε να αποδείξει την εγκυρότητα της θεωρίας του. Να η απάντηση στα μαγειρέματα τα οποία εντυπωσιάζουν τους αδαείς σαν το φίλο μας τον τρέχαγυρευε...

http://www.skepdic.gr/Newsletters/newsletter2.htm

Μια από τις μεγαλύτερες αποδείξεις για τη μαθηματική δομή της ελληνικής γλώσσας, σύμφωνα πάντα με τον κ. Αργυρόπουλο, είναι η λεξαριθμική εξαγωγή του αριθμού π=3,14... . Όπως είχα αναφέρει και στο πρώτο newsletter, ο κ. Αργυρόπουλος ορίζει το π ως,

π=ΜΗΚΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΥ/ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ=2294/730=3.14...

αλλά και τον χρυσό αριθμό Φ=1.618..,

(Ο ΠΕΝΤΕΠΟΔΟΣ + ΕΝ)/(Η ΔΥΑΣ) = (70+864+55)/(8+605) = 989/613 = 1,61...

Το Φ ισούται με ( +1)/2. Το πρόβλημα όμως και στις δυο περιπτώσεις είναι πως τόσο το π όσο και το Φ είναι άρρητοι αριθμοί και συνεπώς δεν μπορούν να γραφτούν σαν κλάσμα ακεραίων αριθμών. Ο ορισμός του π που δίνει ο κ. Αργυρόπουλος είναι λανθασμένος. Το κλάσμα που έχει γράψει είναι μια προσέγγιση του π στα πρώτα 2 δεκαδικά ψηφία. Γνωρίζει άραγε η ελληνική γλώσσα το π λανθασμένα; Ή μήπως το ορίζει με λάθος τρόπο; Ποιά η χρησιμότητα της παραπάνω λεξαριθμικής ισοψηφίας; Το μήκος της περιφέρειας ενός κύκλου προς της διάμετρο του δεν ισούται με 2294/730. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο τότε το αρχαίο πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου με κανόνα και διαβήτη, θα μπορούσε να λυθεί. Η υπερβατικότητα του π, που αποδείχθηκε το 1882 απο τον Lindemann, έλυσε και το πρόβλημα απαντώντας πως ... το πρόβλημα είναι άλυτο. Κάθε προσέγγιση του π, είναι και προσέγγιση του προβλήματος. Συνεπώς, ο κ. Αργυρόπουλος αναφέρει ένα λάθος ορισμό ως απόδειξη (και ισχυρή μάλιστα) της μαθηματικής δομής της ελληνικής γλώσσας.

Οσο για το νούμερο 3,1424657534... η ελληνική δεν το προέβλεψε τόσο καλά διότι στην πραγματικότητα τα πρώτα 10 δεκαδικά ψηφία είναι 3,1415926535...

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B9%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CF%80

Φαίνεται ο θεϊκός κατασκευαστής της ελληνικής γλώσσης δεν είναι και τόσο θεϊκός αφού υποπίπτει σε σφάλματα...
(παρόλα αυτά αδαείς σαν τον τρεχαγύρευε πιστεύουν τις παραπάνω ανοησίες)

quote:

---

Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει ακόμη και τις κυριότερες μαθηματικές σταθερές όπως το π και το φ. Όμως και το φ δεν έχει δοθεί τυχαία ως σύμβολο του χρυσού αριθμού, διότι είναι το αρχικόν γράμμα της λέξεως ΦΥΣΙΣ, η οποία έχει τον ίδιο λεξάριθμο με τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ και την φράση ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ. Είναι γεγονός ότι η ΦΥΣΙΣ, αλλά καί ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ έχουν κατασκευασθεί με βάση τον χρυσό αριθμό φ. Πράγματι:
ΑΝΘΡΩΠΟΣ = 1+50+9+100+800+80+70+200 = 1310
ΦΥΣΙΣ = 500+400+200+10+200 = 1310
ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ = 515+31+391+373 = 1310 .
Η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει λοιπόν τη γεωμετρία της κατασκευής του ανθρώπου, αλλά και τον τρόπο της κατασκευής του. Πράγματι:
ΣΤΥΣΙΣ = ΧΥΜΟΣ = ΑΝΘΡΩΠΟΣ = ΦΥΣΙΣ = 1310, γεγονός που δηλώνει ότι ο άνθρωπος δημιουργείται από την στύση του ανδρικού οργάνου που παράγει το σπέρμα και είναι ένα ον ταυτιζόμενον με την φύσιν, διότι γεννιέται από αυτή και επιστρέφει εις αυτήν. Για το γεγονός της λεξαριθμικής ταυτίσεως της φράσεως ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ με τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ, πρέπει να πούμε ότι το πηλίκον του ύψους του ανθρώπου προς το ύψος του ομφαλού του, δίδει τον χρυσόν αριθμόν, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ.

---

Η ίδια μπακάλικη τακτική κι εδώ. Στη δημιουργία του ανθρώπου εμπλέκονται πολλοί ακόμα παράγοντες τους οποίους προφανώς δεν περιλαμβάνεις στην "έρευνα" γιατί δεν θα βγουν οι ισοψηφίες. Σεξουαλική πράξη, Πλήρωση των σηραγγωδών σωμάτων με αίμα, εκσπερματιση, γονιμοποιηση του ωαριου από το σπερματοζάριο και πολλοί άλλοι σε διαφορετικές φάσεις.

Οσο για το σόφισμα ότι ο άνθρωπος είναι μέσος και άκρος λόγος, απλά διαλέγεις και πάλι ισοψηφίες που για την αντίληψή σου έχουν κάποιο νόημα, ενώ ο άνθρωπος είναι και πολλά άλλα (π.χ. θηλαστικό).

quote:

---

Στα δύο βιβλία του ο Λευτέρης Αργυρόπουλος έχει καταγράψει χιλιάδες παραδείγματα λεξαριθμικών ταυτοτήτων όπως οι προηγούμενες, δίνοντας στον αναγνώστη την ευκαιρία να κατανοήσει ότι η Ελληνική γλώσσα γνωρίζει ακόμη και τους νόμους της συμπαντικής δημιουργίας και κατά συνέπεια την αλήθεια. Πράγματι:
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΣΤΙΝ = 64+565 = 629
ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = 256+373 = 629, δηλαδή:
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΣΤΙΝ = ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = 629 !!!

Επίσης:
Ο ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ = 699!!!
Δια τούτον τον λόγον, ο ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ εστίν ο ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ
Οι τίτλοι των δύο βιβλίων του Λευτέρη Αργυρόπουλου είναι:

---

Για να γελάσουμε λίγο πάρε και τις ισοψηφίες με βάση τη λεξαριθμική θεωρία του ίδιου του Αργυρόπουλου που του φωνάζουν ότι η θεωρία του είναι κάλπικη αλλά αυτός δεν το βλέπει (προφανώς για να πουλάει βιβλία σε αδαείς και εύπιστους όπως ο τρέχαγυρευε)

Ο ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ = ΑΝΩΦΕΛΗΣ = 1594
ΟΙ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΙ = ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ = 415
ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΙ = ΜΠΛΕΞΙΜΟ = 335
ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = ΓΚΑΦΑ = 525
ΕΛ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ = ΥΠΟΧΘΟΝΙΟΣ = 1559
Ο Κ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ = ΑΡΓΟΣΤΡΟΦΟΣ = ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΣ = 1614
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = ΕΥΤΕΛΗΣ = 948

Και τέλος μια ισοψηφία που αναφέρεται στον φίλο μας τον τρέχαγυρευε που ασπάζεται όλες αυτές τις ανοησίες...

Η ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΕΣΤΙ = ΑΝΟΗΤΩΝ ΠΙΣΤΗΣ ΓΕΛΟΙΑ, ΑΝΟΗΤΗ ΠΑΝΥ ΜΑ ΚΑΙ ΜΩΡΗ = 4184

quote:

---

trexagireve

Έρχονται κι άλλα...Εσύ, τωρα, ξέρεις...Φέρε μερικές εκτιμήσεις ακόμη και ονόμασε τες επιχειρήματα....

---

Φαντάζομαι θα είναι του ίδιου μπακάλικου παραεπιστημονικού επιπέδου όπως αυτά που μας παρουσίασες. Δηλαδή θα ανήκουν στην κατηγορία της διαδικτυακής σαβούρας, από αυτή που αποδέχονται άτομα με έλλειψη κριτικής σκέψης και λογικής σαν εσένα. Τουλάχιστον γελάμε...κάτι είναι κι αυτό...

Α βρε φουκαρά τρεχαγύρευε...

Lost in Necropolis

La ville de la mort

Edited by - Agnostic on 06/04/2009 08:20:26

Α βρε φουκαρά τρεχαγύρευε...".......

quote:

---

ΛΟΜΒΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ:
Επίσης τόν Χριστιανισμό τόν αντιμάχονται ακόμη πιό σφοδρά οι "χριστιανοί δογματικοί-καθολικοί,ορθόδοξοι,προτεστάντες,κόπτες,πρεσβητεριανοί,ευαγγελιστές{ευαγγελικοί},νεοπεντικοστιανοί και άλλες δέν ξέρω πόσες αιρέσεις...

---

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr