Μέσα στα σκότη και τη σιωπή των αιώνων που η επιστήμη προσπαθεί να διαλευκάνει το πολυσύνθετο μυστήριο της ζωής , το πρόβλημα της Ατλαντίδας κινήθηκε πάντα στην πρώτη γραμμή προκαλώντας τους κάθε είδους ερευνητές .

Αλλά το θέμα της Ατλαντίδας , του πολιτισμού της και της καταστροφής της , που αναφέρει ο Πλάτωνας , έμενε πάντα καλά κρυμμένο κάτω από τον καπνό και την σποδό του ηφαιστείου της .

Ως τη στιγμή που μία φωτεινή ακτίνα της Ελληνικής επιστήμης , ο Άγγελος Γαλανόπουλος , ανέσυρε υποθέσεις κάτω από τα πέπλα του μύθου και ξέθαψε αποδείξεις που η φύση είχε διατηρήσει κάτω απ’τη στάχτη της καταστροφής .

Η Γεωλογία αδελφωμένη με την Αρχαιολογία προχωρούν στο δύσκολο δρόμο της έρευνας , που θα οδηγήσει στο ποθητό τέρμα .

Η μυστηριώδης σχεδόν μυθική Ατλαντίδα του Πλάτωνα έχει απασχολήσει την ανθρώπινη φαντασία για αιώνες .

Εάν αυτός ο πλούσιος και εμπνευσμένος πολιτισμός υπήρξε ποτέ , πού τοποθετείται ; και πότε ευδοκίμησε ; είναι ευλογοφανής η περιγραφή του Πλάτωνα για ένα τέλειο πολιτισμό που εξαφανίστηκε κάτω απ’τη θάλασσα σε μία νύχτα και μία μέρα ;

Ας το συζητήσουμε ...

Φιλικά

Κηφεύς

Φιλικά

Κηφεύς

quote:

---

Topol: Ο Πλάτων νομίζω είχε τοποθετήσει την Ατλαντίδα μεταξύ ευρώπης και Αμερικής κάπου στην μέση του Ατλαντικού Ωκεανού.
Η έκτασή της φαίνεται λίγο μικρότερη απο αυτήν της Ευρώπης σε φωτογραφίες που έχουν δημοσιευθεί κατα καιρούς

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Αυτή κάνει την πρώτη της εμφάνιση στις σοβαρές και πνευματικές ελπίδες του Πλάτωνα . Κι’αυτό είναι ένα θέμα με το οποίο και τα υψηλότερα πνεύματα μπορούν να μετριασθούν από ντροπή .

Κι’αφού αυτό , με την πρώτη ματιά φαίνεται τόσο απομακρυσμένο απ’την ανία και τους περιορισμούς της πραγματικότητας , είναι ο τέλειος αγρός για εκείνα τα χαλαρωμένα πνεύματα που προσπαθούν να ζωντανέψουν και να εκτεθούν με όνειρα και φαντασίες και έτσι να πιστοποιήσουν περισσότερο παθητικά τις μυστικές τους επιθυμίες και ιδανικά .

Η Ατλαντίδα έχει τεμαχισθεί σε αναρίθμητες ιδέες υποκειμενικά γεννημένες και παθητικά αναθρεμμένες . Έτσι αναπτύχθηκε μία πολύ μεγάλη δευτερεύουσα λογοτεχνία , ανασκευής , άμυνας και επιδιώξεων , των αναρίθμητων θηραμάτων της αμφιβολίας .

Φιλικά

Κηφεύς

(Διερευνώντας την ύπαρξη της Ατλαντίδας!)
http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=4132

(Χαμένη Ατλαντίδα)
http://www.esoterica.gr/FORUMS/topic.asp?whichpage=1&ARCHIVEVIEW=&TOPIC_ID=1072

(ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ VS ΑΘΗΝΑ ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 9000 ΧΡΟΝΙΑ Π.Χ.!!!!!!!!)
http://www.esoterica.gr/forumS/topic.asp?TOPIC_ID=6203

(Η Ατλαντίδα στην Κύπρο; Ναι, υπάρχουν ευρήματα !)
http://www.esoterica.gr/forumS/topic.asp?TOPIC_ID=5062

Υπάρχει και ένα σχετικό άρθρο στο esoterica με τίτλο "ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΨΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ;"
http://www.esoterica.gr/articles/history/atlmex/atlmex.htm

Ισως βρεις σε κάποιον από τους παραπάνω δεσμούς στοιχεία και απόψεις που να σε ενδιαφέρουν.

Προσωπικά είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός με κάθε περιοχή που την τοποθετούν οι εκάστοτε ερευνητές, ειδικά με τις πιο μακρινές. Ισως κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε και το ενδεχόμενο ότι ο μύθος προσπαθεί να δώσει ηθικά διδάγματα σχετικά με το πώς μια αλαζονική κοινωνία καταρρέει (μέσα από συμβολισμούς και υποθετικά παραδείγματα), και να μην αναζητάμε μυθικές χώρες και λαούς σε πραγματικούς τόπους του πλανήτη μας.

quote:

---

Προσωπικά είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός με κάθε περιοχή που την τοποθετούν οι εκάστοτε ερευνητές, ειδικά με τις πιο μακρινές. Ισως κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε και το ενδεχόμενο ότι ο μύθος προσπαθεί να δώσει ηθικά διδάγματα σχετικά με το πώς μια αλαζονική κοινωνία καταρρέει (μέσα από συμβολισμούς και υποθετικά παραδείγματα), και να μην αναζητάμε μυθικές χώρες και λαούς σε πραγματικούς τόπους του πλανήτη μας.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Το ξύλο έχει χαθεί μέσα στα δένδρα . Τι είναι το ξύλο ; Δηλαδή η βασική ιστορία ; Συναντάται σε ένα μόνο συγγραφέα , και πουθενά αλλού .

Βρίσκεται σε δύο διαλόγους του Πλάτωνα : « Τίμαιος » και « Κριτίας » .

Είναι αρκετά καθαρό ότι η ιστορία της Ατλαντίδος στην αρχέγονη μορφή που εμείς ξέρουμε , δεν είναι μία εφεύρεση του Πλάτωνα αλλά μία πραγματική ιστορία φερμένη από την Αίγυπτο απ’τον Σόλωνα .

Κι’ο Πλάτωνας διαπιστώνοντας ότι αυτό μπορούσε να θεωρηθεί μύθος επιθύμησε να προλάβει ένα τέτοιο ενδεχόμενο και μόνο στον « Τίμαιο » απερίφραστα ισχυρίζεται τέσσερις φορές ότι η ιστορία είναι πράγματι αληθινή .

Τι ποσοστό αλήθειας περιέχει αυτή η ιστορία ; Είναι πιστευτή ; Είναι συνεπής ; Τι είδους πολιτισμός είναι αυτός που ο Πλάτωνας περιγράφει ;

Πρώτ’απ’όλα η καταστροφή του έγινε σε μία εποχή που η Ατλαντίδα σχεδίαζε πόλεμο επίθεσης εναντίον των Αθηνών και της Αιγύπτου ταυτόχρονα και επίσης ένας Αθηναϊκός στρατός καταστράφηκε από μία φυσική συμφορά κατά την διάρκεια αυτών των ενεργειών .

Κατά συνέπειαν η Ατλαντίδα ήταν ένα οργανωμένο στρατιωτικό κράτος , ικανό για ανάληψη μεγάλων θαλάσσιων επιχειρήσεων και σύγχρονο με μία Αθήνα και μία Αίγυπτο , παρόμοια ικανών και οργανωμένων .

Δεύτερον , είχε μία υψηλά οργανωμένη γεωργία .

Τρίτον , ήταν ένα μέρος συνειδητής αβρότητος ανέσεων και καλής διοικητικής οργάνωσης .

Φιλικά

Κηφεύς

Οι κάτοικοι ήξεραν την χρήση του χαλκού , του ψευδαργύρου και του ορείχαλκου . Επίσης ήξεραν και χρησιμοποιούσαν τον χρυσό και τον άργυρο .

Τελικά υπάρχουν ένα ή δύο σπουδαία σημεία με την αρχιτεκτονική .

Η Μητρόπολη της Ατλαντίδος περιγράφεται σαν κλεισμένη από ένα κύκλο με πελώριους τοίχους , ακτίνας 50 σταδίων ή 9257 μέτρων περίπου .

Αυτό ηχεί σαν μεγαλιθικά μνημεία που έχουν εμφανισθεί σε ποικίλα μέρη του αρχαίου κόσμου σε διαφορετικές εποχές .

Αξιοσημείωτο για να αναφερθεί είναι το γεγονός ότι η οικοδομική πέτρα που χρησιμοποιήθηκε από τα λατομεία κάτω από το κεντρικό νησί , επειδή άλλα κομμάτια της ήταν λευκά , άλλα κόκκινα και άλλα μαύρα , στα περισσότερα κτίρια ύφαναν σχέδια πολλών χρωμάτων προσέχοντας να δημιουργούν μεταξύ αυτών την καλύτερη δυνατή αρμονία , αποδίδοντας έτσι έναν καταπληκτικό στολισμό .

Τώρα που ο πολιτισμός αυτός έχει γίνει μία μακρινή σκιά , η καταστροφή του αρχίζει να διαγράφεται σαν αναγκαίο αποτέλεσμα του νόμου της εντελέχειας (εντελέχεια : Όρος Αριστοτελικής φιλοσοφίας. Η ενυπάρχουσα σε κάθε όν τάση προς την τελειότητα, η ζωτική αρχή που διέπει και διαμορφώνει τα οργανικά όντα).

Φιλικά

Κηφεύς

Εκτός βέβαια, εάν στο πέρασμα του χρόνου έχουν μπερδευτεί στην μυθολογία ο πολιτισμός της Θήρας με τον πολιτισμό των Αχαιών...
Κάτι απόλυτα λογικό...

Βέβαια έχω υπόψη μου τι γράφεται στο διαδίκτυο . Υπάρχουν πάνω από 200 εκδοχές που αναφέρονται στην ύπαρξη της Ατλαντίδος , στο πότε υπήρξε (εάν υπήρξε) , για το μέγεθός της , τον πιθανό πολιτισμό της κ.τ.λ. Θα μπορούσα με ένα μήνυμα (που δεν ξέρω αν και αυτό θα χρειαζόταν) , να παραπέμψω όποιον ήθελε να ενημερωθεί για το θέμα να γράψει στο Google τη λέξη «Ατλαντίδα» και να διαβάσει όλες αυτές τις εκδοχές . Τότε δεν θα είχε νόημα το άνοιγμα (για μια ακόμη φορά) , αυτού του θέματος . Αυτό όμως που θέλω να παρουσιάσω είναι η άποψη του Άγγελου Γαλανόπουλου , του διάσημου Έλληνα καθηγητή του Πολυτεχνείου Αθηνών (φυσικομαθηματικός και ηφαιστειολόγος) , ο οποίος το 1960 εξέδωσε και ανακοίνωση στην Ακαδημία Αθηνών για την ύπαρξη της Ατλαντίδος , στηρίζοντας την άποψή του αυτή με επιστημονικά επιχειρήματα αλλά και σε όσες έρευνες είχαν γίνει μέχρι τότε (1960) στην περιοχή της Θήρας και της Σαντορίνης . Πήρε συγχρόνως θέση και πάνω στα αναγραφόμενα του Πλάτωνα και προσπάθησε να βρει τα αίτια που οδήγησαν τον Πλάτωνα (τον γίγαντα αυτόν του πνεύματος) στα δύο έργα του «Τίμαιος» και «Κριτίας» να εισάγει και μυθολογικά στοιχεία όπως και το γιατί αναφέρθηκε στην , απ’ ό,τι φαίνεται , εσφαλμένη χρονική τοποθέτηση (9.000 π.Χ.) της καταπόντισης της Ατλαντίδος .

Σκεπτόμενος τα παραπάνω , και αναλογιζόμενος ότι κάτι παρεμφερές είχε συμβεί και με τον Όμηρο (ο οποίος χρησιμοποιώντας κατά κόρον και μυθολογικά στοιχεία στο παγκοσμίως γνωστό επικό έργο του , την «Ιλιάδα») , μέχρι την στιγμή που η αρχαιολογική σκαπάνη ανακάλυψε την ιστορικότητα της ύπαρξης της Τροίας , αλλά και του Μινωικού και Μυκηναϊκού πολιτισμού , αποφάσισα να περιγράψω την άποψη του Γαλανόπουλου , αφού συγχρόνως είχα παρατηρήσει ότι πουθενά στο διαδίκτυο δεν είχε αναλυθεί διεξοδικά αυτή . Την περιγραφή μου αυτή την παρουσιάζω διανθισμένη και με τα αναγραφόμενα από τον Πλάτωνα στοιχεία (μυθολογικά ή μη) , προσέχοντας , όμως , στο μεγαλύτερο μέρος αυτής (της παρουσίασης) να φαίνεται καθαρά η επιστημονική τεκμηρίωση , όπου αυτό απαιτείται .

Φιλικά

Κηφεύς

Αυτά τα ανάλαφρα λεπτά κτίρια θα παραδοθούν μία μέρα στην καταστροφή . Οι λάγνες φωνές των γυναικών θα γίνουν κραυγές θανάτου , η χρυσή μάσκα , του Μινώταυρου θα συντριβεί , και τίποτα δεν θα μείνει απ’το λαμπρό μεγαλείο της Ατλαντίδος . Ολόκληρο το νησί θα βουλιάξει ξανά στη θάλασσα , απ’όπου είχε κάποτε προβάλλει , μαζί με άλλα θαύματα του βυθού .

Τώρα σ’οποιονδήποτε γνώστη , ακόμη και επιπόλαιο , των μεγάλων πολιτισμών της ορειχάλκινης εποχής , τους οποίους οι αρχαιολόγοι , μας έχουν ανακαλύψει – όπως της Αιγύπτου , Μεσοποταμίας , Κοιλάδας Ινδού , Χετταίων , Μινώων , Μυκηναίων … κλπ. , του Πλάτωνα η Ατλαντίδα πρέπει αμέσως να εμφανισθεί σαν ένας πολιτισμός της Ορειχάλκινης εποχής .

Με άλλα λόγια , είναι μία από εκείνες τις θαυμάσιες περιόδους της ιστορίας , κατά τις οποίες όλοι οι μύθοι ξεκινούν από την χρυσή εποχή , όπου η πολυτέλεια , η ευφορία , η ευημερία και η διεθνής ανταλλαγή αγαθών και ιδεών φαινόντουσαν να υπόσχονται μία λάμψη και ατέλειωτη θέα ευτυχίας .

Αυτές οι μεγάλοι περίοδοι όλες συνέπεσαν μέσα στη δεύτερη χιλιετηρίδα ( 2000 – 1000 π.Χ. αν και μερικές απ’αυτές άρχισαν νωρίτερα και συνεχίστηκαν λίγο αργότερα . Αυτό ήταν το είδος του πολιτισμού , που ο Πλάτωνας περιέγραψε .

Ποιά ήταν τα γεωγραφικά και φυσικά του χαρακτηριστικά ;

Ποια ήταν η διάρκειά του στην ιστορία ; Και ποια ήταν η καταγωγή του και το τέλος του ;

Το αρχικό πρόβλημα για το αν η Ατλαντίδα ήταν μόνον ένα μεγάλο νησί ή ένα βασίλειο δύο ή περισσοτέρων νησιών , είναι λυμένο .

Ευτυχώς αυτό γίνεται αρκετά καθαρό στον " Κριτία " .

Φιλικά

Κηφεύς

Υ.Γ.
Η χρυσή εποχή.. η γη της επαγγελίας.. η υπερβόρεια.. τα νησιά των μακάριων.. οι ιπτάμενες πόλεις των Θεών.. το Eldorado.. εκείνες οι χώρες πέρα από την άκρη του κόσμου, η συλλογική ανάμνηση κάποιου ένδοξου παρελθόντος από τους δυστυχείς επίγονους ή η διαχρονική ελπίδα για μια ανθρώπινη ουτοπία; .. ποίος ξέρει..

Στη μυθολογική διανομή της γής ανάμεσα στους Θεούς , ο Ποσειδώνας πήρε ένα νησί στο οποίο εγκατέστησε έναν από τους πρώτους θνητούς , τον Ευήνορα , με τη σύζυγό του Λευκίππη και την κόρη τους Κλειτώ .

Μετά το θάνατο του Ευήνορα και της Λευκίππης , ο Ποσειδώνας παντρεύτηκε την Κλειτώ .

Σε μερικά σημεία ο Πλάτωνας δίνει μία λεπτομερή περιγραφή της Μητρόπολης , του μέρους που έμενε η μητέρα του Άτλαντα πρώτου υιού του Ποσειδώνα και της Κλειτούς και πρώτου βασιλιά της Ατλαντίδος .

Μέσα από τα μονοπάτια της αφήγησης φαίνεται αρκετά καθαρά ότι η αρχαία Μητρόπολη ήταν ένα μικρό κυκλικό νησί ακτίνας 6 μιλίων .

Μετά απ’αυτήν την περιγραφή ο Πλάτωνας συνεχίζει με μία περιγραφή της Ατλαντίδος η οποία όπως θα φανεί είναι πολύ διαφορετική από ένα κυκλικό νησί 12 μιλίων διαμέτρου .

Εμείς τώρα πρέπει ν’αναπαραστήσουμε το υπόλοιπο της χώρας , ποιός ήταν ο φυσικός του χαρακτήρας , η μορφή του και η θέση του .

Φιλικά

Κηφεύς

quote:

---

allzarro :
Φίλε Κηφεύς.
Το μεγαλύτερο μυστήριο που καλύπτει την``Ατλαντίδα`` δεν είναι το που βρισκόταν αλλά τό ``πότε``.
Σύμφωνα με το ``΄Πάριο Χρονικό`` τοποθετούμε τη βασιλεία του Κέκροπα το 1582 να παραλαμβάνει την βασιλεία απο τον Ακταίο.
Ο Κέκροπας αναφέρει ο Απολλόδωρος ήταν ο πρώτος βασιλιάς που ένωσε την σκόρπια Αττική σε 4 Δήμους ανάλογα με τις φυλές.
Σύγχρονος του Κέκροπα είναι ο Ιναχος, σημειωτέον γηγενείς και οι δύο τους. Πρίν απο τους δύο αυτούς βασιλιάδες που αναφέρονται στην Ελληνική Μυθιστορία δεν έχουμε τίποτα. Μόνο τους θεούς.
Ολα αυτά ενώ στην Αιγυπτο και στη Σουμερία ξεκινάμε το 3.500 ΠΧ.
Αν δεχθούμε λοιπόν οτι η καταστροφή της Ατλαντίδας έγινε το 10.000 ΠΧ και οτι οι Αθηναίοι νίκησαν τους Ατλαντες μπορούμε να αναρωτηθούμε, υπο ποιά ηγεσία οι Αθηναίοι ξεκίνησαν να κάνουν τέτοιο πόλεμο, γιατί δεν αναφέρεται πουθενά αλλού και απο το 10.000 εως το 1582 τι απέγιναν αυτοί οι Αθηναίοι?

---

quote:

---

allzzaro : 02/12/2009, 20:33:22
Την εποχή που αναφέρεις φίλε μου Κηφεύς εχουμε ιστορία.
Εκτός την καταστροφή της Θήρας, δέν έχουμε καταγγεγραμένη αλλη καταστροφή τέτοιου είδους.

---

Και αυτή η χώρα κατά μήκος του νησιού έβλεπε προς το νότο και ήταν προφυλαγμένη από τα βόρεια ρεύματα .

Τα βουνά που την περιέβαλαν ήταν εκείνη την εποχή διάσημα γιατί υπερείχαν όλων των σημερινών , σε αριθμό , μέγεθος και ομορφιά , έχοντας πάνω τους πλούσια χωριά , ρυάκια , λίμνες , και λιβάδια που έδιναν άφθονη τροφή σ’όλα τα ζώα άγρια και ήμερα , και ξυλεία ποικίλων μεγεθών και ειδών πλούσια και επαρκή για τις ανάγκες όλων και της κάθε τέχνης .

Απ’αυτό φαίνεται αρκετά καθαρά ότι η αρχαία Μητρόπολη και η βασιλική πόλη της Ατλαντίδας δεν ανήκουν σε ένα και το αυτό νησί .

Η περίληψη της περιγραφής του Πλάτωνα για τα φυσικά και χρονολογικά χαρακτηριστικά της Ατλαντίδος , είναι ότι συνίστατο από αυτά τα δύο νησιά και πιθανόν περισσότερα και ότι ένα από αυτά ήταν μικρό και κυκλικό κι’ότι ένα άλλο ανώμαλα ορθογώνιο και μεγάλο και ότι αυτό βυθίστηκε στη θάλασσα σε μία μέρα και μία νύχτα .

Οι κύριες ανωμαλίες της ιστορίας , δηλαδή το μεγάλο μέγεθος της Ατλαντίδος και η εξαφάνισή της σε μία μέρα και μία νύχτα , είναι μπλεγμένες και έχουν καλυφθεί με τόσο πολύ μύθο , εξήγηση και ψευδοεπιστήμη που χρειάζεται ένα μεγάλο μέρος καθαρής και επεξηγηματικής εργασίας πριν οι αληθινές τους μορφές αποκαλυφθούν .

Η θέση της Ατλαντίδος δεν φαίνεται να έχει απασχολήσει τον ανθρώπινο νου πάρα πολύ απ’τον καιρό του Πλάτωνα μέχρι τα μέσα του 16ου αιώνα .

Η μεγάλη αίσθηση για κερδοσκοπία , στην ερώτηση περί Ατλαντίδας , προμηθεύτηκε με την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο.

Περίπου 60 χρόνια μετά ο Francesco Lopper de Gomora εξέφρασε την άποψη ότι η Αμερική ήταν η Ήπειρος στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού που αναφέρεται στους Πλατωνικούς διαλόγους , και λίγο αργότερα ο Sir Francis Bacon προέβαλε την υπόθεση ότι η τελευταία αποκαλυφθείσα Ήπειρος ήταν πράγματι η Ατλαντίδα .

Φιλικά

Κηφεύς

Ατλαντίδα , Ατλαντικός Ωκεανός , η λύση ήταν εμφανής και η τοποθέτηση της Ατλαντίδος στον Ατλαντικό ήλθε σαν ουρανόσταλτη απάντηση στους ερευνητές αρχαίους και μοντέρνους .

Η ύπαρξη ενός μεγάλου νησιού ή Ηπείρου στα νερά του Ατλαντικού , που σχηματίζει μια γήινη γέφυρα μεταξύ παλιού και νέου κόσμου θα προμήθευε μία εύκολη εξήγηση για ποικίλες ομοιότητες γεωλογικές, βιολογικές , ανθρωπολογικές και γλωσσολογικές για τις οποίες ισχυρίζονταν ότι υπήρξαν μεταξύ Ηπείρων εκατέρωθεν του Ατλαντικού και των κατοίκων τους .

Κι’αυτό είναι η αιτία που η υπόθεση αυτή , δηλαδή μία Ατλαντική Ατλαντίδα έχει υποστηριχτεί από τόσους πολλούς συγγραφείς , με τόση θέρμη , όχι τόσο σε υποστήριξη του Πλάτωνα όσο για να τροφοδοτούν τις δικές τους θεωρίες .

Αλλά ο Ατλαντικός δεν έχει το μονοπώλιο της αποδεδειγμένης θέσης της Ατλαντίδας , διότι και άλλοι Ωκεανοί και Ήπειροι έχουν αποδειχθεί ο ένας μετά τον άλλο σαν λίκνο του πρώτου γήινου πολιτισμού .

Συγγραφείς έχουν σοβαρά υποστηρίξει τις αξιώσεις της Παλαιστίνης , της χώρας μεταξύ Ιρλανδίας και Βρετάνης (περιοχή της Δυτικής Γαλλίας , η αρχαία Αρμορική ) , της Αρκτικής , της Κεντρικής Ασίας , της Νιγηρίας , της Τυνησίας και της Ισπανίας . Όλες οι θεωρίες που υποστηρίζουν τις χώρες αυτές σαν πιθανές θέσεις της Ατλαντίδος έχουν το ίδιο σοβαρό μειονέκτημα :

Στερούνται κάθε γεωλογικής αποδείξεως ότι σε κάποια απ’αυτές έγινε κάποια ξαφνική καταβύθιση ξηράς , τόσο μεγάλη που να προξενήσει σοβαρή καταστροφή .

Αυτοί περιφρόνησαν τον παράγοντα του γεωλογικού χρόνου και το γεγονός ότι η καταβύθιση ενός μεγάλου νησιού σε μία μέρα και μία νύχτα είναι γεωλογικά αδύνατη .

Η κατάδυση ενός μεγάλου νησιού ή μιας γήινης μάζας μπορεί να συμβεί , αλλά σε περισσότερο από μία περίοδο αιώνων και με τέτοιο αργό ρυθμό που είναι ανεπαίσθητη σε μία ανθρώπινη γενιά

Και αυτές οι ανθρωπίνως ανεπαίσθητες καταδύσεις δεν φέρνουν καμία λογική καταστροφή .

Η εξαφάνιση μιάς γήινης μάζας σε ένα ανθρωπίνως σύντομο χρονικό διάστημα είναι γεωλογικά δυνατή κάτω από δύο και μοναδικές συνθήκες :

1) Μετά σοβαρούς σεισμούς οπότε οι όχθες των λιμνών και ή ποταμών , ή θαλάσσιες ακτές , αποσπώνται , όπως έγινε το χειμώνα του 373 π.Χ. οπότε η πόλη Ελίκη στη νότια ακτή του κόλπου της Κορίνθου καταποντίστηκε μέσα στη θάλασσα .

2) Μετά από ένα ηφαιστειακό παροξυσμό οφειλόμενο στην εκκένωση του μάγματος και στην κατάρρευση της οροφής της δημιουργούμενης κοιλότητας όπως συνέβη στα 1500 π.Χ. όταν το κεντρικό τμήμα της Σαντορίνης κατέρρευσε .

Φιλικά

Κηφεύς

quote:

---

skartados: Φιλε κηφευς να ξερεις οτι παρακολουθω τις τοποθετησεις σου και απλως περιμενω να δωσεις περισσοτερα στοιχεια για το τι ακριβως ειπε ο γαλανοπουλος.Δεν ξερω κατα ποσο θα βοηθησει αυτο αλλα ειναι σημαντικο να θυμηθουμε πως ο θησεας φαινεται ως ιδρυτης η εστω ανανεωτης της γιορτης ισθμια που ηταν αφιερωμενη στον ποσειδωνα,ο οποιος μεταξυ αλλων ειχε και τα προσονυμια γαιηοχος-σεισιχθων...

---

Μεγάλοι σεισμοί μπορούν να έχουν πολλούς θανάτους . Ο σεισμός της Μεσσήνης , ( η Ιταλική πόλη στο βορειανατολικό άκρο της Σικελίας πλησίον του ομώνυμου πορθμού των Στενών της Μεσσήνης ) , το 1908 , είχε 103.000 νεκρούς .

Κατά τον σεισμό του Τόκιο , το 1923 , οι νεκροί , οι πληγωμένοι και εκείνοι που χάθηκαν στο μεγάλο θαλάσσιο κύμα υπερβαίνουν τις 246.000 .

Ο πιο καταστρεπτικός σεισμός που αναφέρεται είναι εκείνος που έγινε στην Κίνα , το 1556 , που τα θύματά του ήταν πάνω από 800.000 .

Τέτοιες απώλειες φυσικά συμβαίνουν σε πυκνοκατοικημένες περιοχές , γιατί τα καταστρεπτικά αποτελέσματα σεισμών , κατά κανόνα , είναι συγκριτικά περισσότερα σε έκταση .

Φιλικά

Κηφεύς

Το παραπάνω μήνυμα, επιβεβαιώνει την άποψή μου που είχα διατυπώσει σε παλαιότερο μήνυμά μου, του ότι δηλαδή:

quote:

---

Κηφεύς: Η ύπαρξη ενός μεγάλου νησιού ή Ηπείρου στα νερά του Ατλαντικού , που σχηματίζει μια γήινη γέφυρα μεταξύ παλιού και νέου κόσμου θα προμήθευε μία εύκολη εξήγηση για ποικίλες ομοιότητες γεωλογικές, βιολογικές , ανθρωπολογικές και γλωσσολογικές για τις οποίες ισχυρίζονταν ότι υπήρξαν μεταξύ Ηπείρων εκατέρωθεν του Ατλαντικού και των κατοίκων τους .

Κι’αυτό είναι η αιτία που η υπόθεση αυτή , δηλαδή μία Ατλαντική Ατλαντίδα έχει υποστηριχτεί από τόσους πολλούς συγγραφείς , με τόση θέρμη , όχι τόσο σε υποστήριξη του Πλάτωνα όσο για να τροφοδοτούν τις δικές τους θεωρίες .

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

quote:

---

Σε αυτού του επιπέδου και σε εντελώς ατεκμηρίωτα μηνύματα, συνήθως, δεν απαντώ. Θα παραθέσω αργότερα (ελλείψει χρόνου, αυτή τη στιγμή), την συνέχεια των απόψεών μου πάνω στο θέμα.

---

Θες να μου πείς για ποιό επίπεδο (!!!) μιλάς και για ποιά εντελώς ατεκμηρίωτα μηνύματα? (αν αναφέρεσαι πάντα σε μένα) καθώς δεν νομίζω ούτε να αναφέρθηκα σε σένα καν ουτε και να σε πρόσβαλλα όπως κάνεις αυτή την στιγμή (εφόσον πάντα ξαναλέω αναφέρεσαι σε μένα).. άσε που ούτε καν κατάλαβα το τι επιβεβαιώνει το μήνυμα μου σε σχέση με την οποιαδήποτε άποψη σου

Στη θέα όλων αυτών και έχοντας στο μυαλό ό,τι ο Πλάτωνας έγραψε, είναι φανερό ότι ένα γεωλογικό συμβάν στον Ατλαντικό ή ακόμη στην Δυτική Μεσόγειο δεν ήταν δυνατόν να προκαλέσει την καταστροφή ολόκληρου του Αθηναϊκού στρατού.

Τέτοιο γεγονός δεν μπορούσε να συμβεί παρά μόνον εάν όλος ο Αθηναϊκός στρατός ήταν πάνω σε ένα νησί που βυθίστηκε. Ένα γεγονός που δεν είναι πιθανό.

Το νησί χάθηκε μετά τον πόλεμο αλλά οι Αθηναίοι συνέχιζαν ένα πόλεμο απελευθέρωσης.

Μόνον ένας πόλεμος επιδρομής ( επιθετικός και όχι αμυντικός όπως ήταν αυτός ) θα μπορούσε να εξηγήσει την παρουσία του Αθηναϊκού στρατού στο νησί της Ατλαντίδας.

Επιπροσθέτως , στην ιστορία υπάρχει μία καθαρή διάκριση μεταξύ του τρόπου που ο Αθηναϊκός στρατός χάθηκε και του τρόπου που το νησί της Ατλαντίδος εξαφανίστηκε .

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα ο στρατός "καταβροχθίσθηκε" από τη γή ενώ το νησί βυθίστηκε στη θάλασσα .

Αυτό φαίνεται καθαρά απ’τον ισχυρισμό του ότι ο στρατός τάφηκε στην ξηρά .

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω τα χάσματα τα συνδεδεμένα με σεισμούς δεν είναι ποτέ τόσο μεγάλα για να καταπιούν ανθρώπους σε ποσότητα .

Κατά συνέπειαν ο Αθηναϊκός στρατός πρέπει να έχει ταφεί είτε κάτω από ένα παχύ στρώμα ηφαιστειακής στάχτης , ή κάτω από μία μεγάλη κατολίσθηση εδάφους ή χιονοστιβάδας .

Η αρχική σύσταση του εδάφους πάνω στο οποίο η πόλη των Αθηνών κτίσθηκε και κυρίως η καταστροφή της τον ίδιο καιρό με την Ατλαντίδα υποστηρίζει αυτήν την άποψη .

Είναι γνωστό ότι η Αττική δεν υποφέρει από καταστρεπτικούς σεισμούς, αλλά για να προκληθεί μία διαταραχή στο εδαφικό νερό – η πηγή της Ακρόπολης στέρεψε – η εστία του σεισμού δεν πρέπει να είναι πολύ μακριά .

Οι αποστάσεις στις οποίες έχουν παρατηρηθεί ανωμαλίες της ροής των υπογείων υδάτων δεν μπορεί να υπερβαίνουν πολύ τα 200 – 250 χλμ. από το επίκεντρο του σεισμού .

Αλλά και η μεγαλύτερη απόσταση στην οποία μπορεί να παρατηρηθεί έστω και μικρή καταστροφή δεν υπερβαίνει τα 600χλμ.

Παρ’όλ’αυτά , τα μέρη που έχουν υποδειχθεί , από τις διάφορες θεωρίες που προαναφέραμε , σαν πιθανές θέσεις του χαμένου νησιού είναι μακρύτερα από 1000 χλμ. από την Αθήνα .

Έτσι , όλες αυτές οι μακρινές θέσεις πρέπει να αποκλεισθούν σαν δυνατές θέσεις της Ατλαντίδος .

Φιλικά

Κηφεύς

Υπάρχουν και κάποια αλλα πραγματάκια αξια σχολιασμού για αυτά πού λές λοιπόν.
1. Αφού το ηφαίστειο είχε προειδοποιήσει πολύ καιρό πρίν, οι Αθηναίοι είχαν στη διάθεση τους πολύ χρόνο να φύγουν. Γνώριζαν οτι επέρχεται καταστροφή και δεν θα θυσίαζαν το στρατό τους εκεί.
Εδώ περιγράφεις οτι οι Αθηναίοι αιφνιδιάστηκαν και θάφτηκαν ζωντανοί.
2. Την εποχή εκείνη οι Αθηναίοι δεν είχαν στρατό ικανό για τέτοιου είδους επιθέσεις. Η έκρηξη του ηφαιστείου είναι προγενέστερη του Ακταίου και την εποχή αυτού στην Αττική ήταν σκόρπιοι.
3. Ο Πλάτωνας μιλά για ολοκληρωτική βύθιση της Ατλαντίδας ενώ η Θήρα έχασε μόνο ενα μικρό της κομμάτι και αλλα πολλά..

Πολύ ενδιαφέροντα ολα αυτά που γράφεις αλλά είμαι της άποψης οτι τα διαδραματίζεις σε λάθος εποχή..

Αν παρατηρήσεις φίλε Κηφεύς εναν χάρτη τις Κυκλάδες θα διαπιστώσεις οτι ολα αυτά τα νησιά σχηματίζουν εναν κύκλο, για το λόγο αυτό ονομάζονται και Κυκλάδες.
Αν παρατηρήσεις λίγο καλύτερα θα δείς οτι ολα αυτά τα νησιά εκτός του οτι σχηματίζουν κύκλο έχουν και μία τάση προσανατολίζονται προς μια κυκλική κατεύθυνση. Αν παρατηρήσει κάποιος καλύτερα το βυθό της περιοχής θα διαπιστώσει οτι ολα τα νησιά αυτά βρίσκονται πάνω σε ενα υποθαλάσσιο βουνό.
Πολύ φοβάμαι πως η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας δεν συμβαδίζει καθόλου μα καθόλου με την αφήγηση του ιερέα της Σάιδας οι οποίες ήταν θα έλεγα λεπτομερέστατες.

Στα περισσότερα από αυτά που γράφεις συμφωνούμε . Αλλά ας τα πάρουμε ένα – ένα :

quote:

---

allzzaro :
Φίλε Κηφεύς, οι κάτοικοι της Θήρας προειδοποιήθηκαν απο το ηφαίστειο για την έκρηξη και οι περισσότεροι εγκατέλειψαν το νησί.

---

quote:

---

allzzaro: Πολύ φοβάμαι πως η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας δεν συμβαδίζει καθόλου μα καθόλου με την αφήγηση του ιερέα της Σάιδας οι οποίες ήταν θα έλεγα λεπτομερέστατες.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr