quote:

---

Γεματρία ή Ισοψηφία ονομάζεται η αριθμολογία με χρήση της εβραϊκής γλώσσας και αλφαβήτου. Ο όρος προέρχεται από την ελληνική λέξη «γεωμετρία».

Υπάρχουν διάφοροι τύποι γεματρίας, όπως ο "αποκαλυπτικός" που εμφανίζεται σε μορφές του ραβιννικού Ιουδαϊσμού και ο "μυστικιστικός" που αποτελεί κατά κύριο λόγο καμπαλιστική πρακτική. Όπως και στα Ελληνικά, στα Εβραϊκά κάθε γράμμα του αλφαβήτου έχει τη δική του αριθμητική αξία. Η Γεματρία αφορά στον υπολογισμό της αριθμητικής ισοδυναμίας των γραμμάτων, των λέξεων ή των φράσεων με απώτερο σκοπό την κατανόηση του αλληλοσυσχετισμού των γραμμάτων και την αποκωδικοποίηση κρυμμένων ιδεών.

Αυτή η αντίληψη προέρχεται από την άποψη ότι εφόσον —σύμφωνα με τις Εβραϊκές Γραφές— όλος ο κόσμος δημιουργήθηκε με το «λόγο» του Θεού, θα πρέπει αντίστοιχα το κάθε γράμμα να αναπαριστά μια διαφορετική δημιουργική δύναμη. Κατ' αυτό τον τρόπο, τα αριθμητικά ισοδύναμα των λέξεων συνδέονται με τη δημιουργική δυναμική που πιστεύεται ότι κατέχουν. Οι Πυθαγόριοι, επίσης, έκανα χρήση των γραμμάτων της Ελληνικής για να καταγράψουν γεωμετρικούς συμβολισμούς, ήχους και αριθμούς.

---

http://lupusanimus.blogspot.com/

Οι Πυθαγόρειοι ορκίζονταν στον αριθμό 36, ίσως γιατί:

Το 3 είναι το σύμβολο του Γιάνγκ-άσπρου-αρσενικού καθοτι ειναι ο δεύτερος μονός-αρσενικός αριθμός και ειναι αποτέλεσμα της πρόσθεσης του πρώτου μονού-αρσενικού 1 και του πρώτου ζυγού-θηλυκού 2. Είναι η πρώτη φυσική ένωση των αντιθέσεων.

Θέση + Αντίθεση = Σύνθεση

Άρρεν = 255 = 12 = 3
Φαλλός = 831 = 12 = 3

Το 6 είναι ο τρίτος θηλυκός αριθμός και ο πρώτος τέλειος και ειναι το αποτέλεσμα της πρόσθεσης τον δύο πρώτων θηλυκών αριθμών 2+4 και του πρώτου αρσενικού με τον τρίτο αρσενικό 1+5. Ειναι ο πρώτος αριθμός που ενώνει τα όμοια (2+2+2 3+3).

θύλη = 447 = 15 = 6
Αιδοια = 96 = 15 = 6

Ουρανός = 891 = 9 = Άρρεν(3) + θύλη(6)
Γαία = 15 = 6 = Θύλη

Πομπός = 540 = 9
Δέκτης = 537 = 6

Θείον = 144 = 9

Δίνη = 72 = 9

http://pneymatiko.wordpress.com/2007/07/24/

Εις δε Λόγον θείον βλέψας, τούτω προσέδρευε…
μούνον (μόνον) δ’ εσόρα κόσμοιο άνακτα
Εις εστ’ αυτογενής . ενός έκγονα πάντα τέτυκται,
Εν δ’ αυτοίς αυτός περιγίγνεσθαι . ουδέ τις αυτόν
Εισοράα θνητών, αυτός δε γε πάντας οράται….
Ουδέ τις εσθ’ έτερος χωρίς μεγάλου βασιλήος.
Αυτόν δ’ ουχ ορόω . περί γαρ νέφος εστήρικται….
Ούτος γαρ χάλκειον ες ουρανόν εστήρικται
Χρυσέω εινί θρόνω, γαίης δ’ επί ποσί βέβηκε…..
Ουρανόν ορκίζω σε Θεού μεγάλου σοφού έργον,
Αυδήν ορκίζω σε Πατρός, την φθέγξατο πρώτον
Ηνίκα κόσμον άπαντα εαίς στηρίξατο βουλαίς

Ένας υπάρχει Θεός, αυτός μόνος βασιλιάς του
κόσμου, μέγας βασιλιάς, ένας και αυτογενής και
κανείς άλλος εκτός απ’ αυτόν, που έχει τον ουρανόν
θρόνο και τη γη χαλί για τα πόδια του. Ο ουρανός
είναι ποίημα μεγάλου Θεού και σοφού, που
δημιούργησε τα πάντα δια του Λόγου του.

Ο ένας αυτός Θεός ονομάζεται και Φάνης, γατί ακτινοβολεί το φως, και καλείται επίσης «Πρωτόγονος» γιατί δεν υπήρχε κάτι πριν απ’ αυτόν, αλλά απ’ αυτόν έγιναν τα πάντα, και πρώτος αυτός εκ του απείρου υπήρξε και εφάνη προαιωνίως.

Χαρακτηρίζεται: αληθής, υπέρχρονος, αθάνατος, αυτόζωος, αυτοπάτωρ, «δια της μιας αυτού τριωνύμου δυνάμεως (βουλή, φως και ζωοδοτήρ) τα πάντα δημιουργήσας, ορατά και αόρατα, αρχή μέσον και τέλος, μόνος του κόσμου άναξ, δαίμονες ον φρίσσουσι, τα πάντα βλέπων αυτός, αλλ’ αόρατος εις τους θνητούς, τω νω μόνον ορατός, ο νους ο νοητός και το αποστίλβον φως το νοητόν….

ΦΑΛΛΟΣ = 831 = 12 = 3
ΦΑΝΗΣ = 759 = 21 = 3
=
ΆΡΡΕΝ = 255 = 12 = 3

Η λέξη Ζεύς ή Δεύς (Deus) είναι ο προομηρικός (πρωτοελληνικός) τύπος της λέξεως Θεός, κοινή σε όλους τους Αρίους (=ευγενείς) λαούς της Ινδοαρίας ή Ινδοευρωπαϊκής ιαπετικής οικογένειας, η αρχικά ύψιστη θεότητα των αδιαιρέτων (ακόμη) Αρίων, από τη ρίζα div – diF (πρβλ. λέξεις: dies, δίος, ευ-δία), που σημαίνει φως. Σημαίνει μάλιστα: Φαέθων, πάμφωτος, Αυτόφως, πηγή φωτός. Οι αρχαίοι Ινδοί καλούσαν αυτόν : Djaus, Dyaus, din-am, ήτοι φέγγειν, φεγγοβόλος ουρανός, βεδιστί: deva, ιρανιστί: daeva, λατινιστί: Jovis, Jupiter, πρωτοελληνιστί: διος, αιολιστί: Δεύς, αρχαιοελληνιστί: Θεός, ελληνιστί: Ζεύς και ‘Ζεύς πατήρ’. Οι έννοιες επομένως Θεός –Φως είναι κοινές και απαντώνται σε όλους τους λαούς.

ΔΕΥΣ = 609 = 15 = 6
ΑΙΔΟΙΑ = 96 = 15 = 6
ΕΡΟΣ = 375 = 15 = 6
=
ΘΥΛΗ = 447 = 6

Δεύς από το δεύομαι (δέομαι), ελλείπω, έχω ανάγκη, είμαι κατώτερος κάποιου.

Μοιάζει να είναι η περιγραφή μιάς γέννας, ενός καρπίσματος φυτού με τον πρώτο καρπό να μην είναι όλο το προϊόν αλλά η καλύτερη μορφή του, τον δεύτερο να υπολείπεται λίγο του πρώτου,τον τρίτο του δευτερου κ.λ.π.

Δηλαδή ήρθε σαν δεύς και έγινε ζεύς

ΖΕΥΣ = 612 = 9

6 12
6 3
6 + 3 = 9

http://www.astro.gr/arxaia-sofia/Phanis.htm

Ο Ηρικεπαίος, κατά την Ορφική κοσμογονία υπήρξε αυτός που μετείχε σε αμφότερα τα φύλα, χαρακτηριζόμενος ως κυρίαρχος του κόσμου, ζωοδότης, πρωτόγονος.

Ηρικεπαίος = 504 = 9

Δημιουργήθηκε κατ’αρχάς ο Χρόνος(1), εξ αυτού η δυάς Αιθήρ(2) και Χάος

ΧΡΟΝΟΣ = 1090 = 10 = 1

ΕΘΕΡ = 119 = 20 = 2
ΑΙΘΕΡΑΣ = 326 = 11 = 2
ΑΙΘΗΡ = 128 = 11 = 2

Χάος = 871 = 16 = 7

Αιθήρ(2) + Χάος(7) = 9

Ο Χρόνος έφτιαξε μέσα στον Αιθέρα ένα ασημένιο αυγό.

Ωόν = 920 = 2

Ο Φάνης γεννήθηκε από το κοσμικό Ωόν.

Κοσμικό Ωόν = 1350 = 9

Εκ της γονιμοποιήσεως του Ωού προήλθε ο Έρος, ο Φάνης, δηλαδή ο Θεός του Φωτός και ο Μήτις, ήτοι ο Θεός της σκέψης, της φρόνησης, αποτελέσαντες τοιουτοτρόπως την Δευτέρα τριάδα. Μετά της τριάδος ταυτής συνένωναν οι Ορφικοι τον Ηρικαπαίον, ο οποίος συνδύαζε κατ’ αυτούς την ζωή, το φως και την φρόνηση. Στο Θεό αυτόν υπάρχει αφιερωμένος ένας Ορφικός Ύμνος, «Πρωτογόνου», που εκεί καθαρά οι Ορφικοί τον ταυτίζουν με τον Φάνητα.

Πρώτη τριάδα

Χρόνος(1) + Αιθήρ(2) = 3 + Χάος(7) = 10 = 1

Δεύτερη τριάδα
Φάνης(3) + Έρος(6) = 9 = Μήτις(558=18=9)
Φάνης(3) + Έρος(6) = 9 + Μήτις(9) = 18 = 9

=

Ηρικεπαίος = 504 = 9

{
Ουρανός = 891 = 9 = Άρρεν(3) + θύλη(6)
Γαία = 15 = 6 = Θύλη

Πομπός = 540 = 9
Δέκτης = 537 = 6

Θείον = 144 = 9
}

http://en.wikipedia.org/wiki/Deva_%28Hinduism%29

Deva is the Sanskrit word for "god, deity". It can be variously interpreted as a god, angel, demigod, or any supernatural being of high excellence, and is thus comparable[by whom?] to the Hebrew Elohim.

Δίας = 215 = Πάνθεο
Δίας εστί = 730 = Αγίοι Πάντες

Άνθρωπος + ΔΙΑΣ = 1310 + 215 = 1525 = ΕΝ-ΔΙΑ-ΦΕΡΩΝ
Άνθρωπος – ΔΙΑΣ = 1310 – 215 = 1095 = ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ = ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΣ

Ιαπετός Ο γενάρχης των λαών της Ευρώπης και της Βορειοδυτικής Ασίας, των οποίων όμως αρχηγό η Παλαιά Διαθήκη παραδέχεται τον Ιάφεθ, τον γιο του Νώε (του οποίου το όνομα ενδέχεται να είναι παραφθορά του Ιαπ-ε-του - θεού).

Ο Σαμαέλ Αούν Βεόρ είπε οτι το 666 είναι ο αριθμός της μεγάλης πόρνης - ανθρωπότητας, σε αντίθεση πχ με την Αλίκη Μπέιλι, τους Εβραίους και άλλους, που του αποδίδουν συμαντικές πνευματικές ποιότητες.

http://lupusanimus.blogspot.com/

Ιησούς + Ζεύς = 888+612 = 1500 = Φώς

---

Ιησούς = 888 = Λόγος εστί = Παρθένος λόγος

Ιησούς Χριστός = 2368 = Ο Θεός των θεών

---

Τριαδικός θεός = 999 = Το μέγα πύρ = Βραχμάνες

999 = Κθουλού
999 = Όλεθρος εστί
999 = Δρόμος εστί

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ 1018
ΝΟΗΜΩΝ 1018

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ 1095
ΕΝΣΟΦΟΣ 1095
ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ 1095

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΝΔΕΚΑ ΕΣΤΙ 1100

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑ 1176
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ 1176
ΙΕΡΟΦΥΛΑΞ 1176

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ 1265
ΙΔΟΥ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΦΗ 1265
ΣΥΝΠΑΝ ΘΕΟΥ 1265
ΑΛΦΑ ΒΕΤΑ ΓΑΜΜΑ ΔΕΛΤΑ 1265

..η αγια γραφη το λεει κατ εικονα θεου ημαστε φτιαγμενοι αυτο φαινεται παρακατω κ απο την ελληνικη γλωσσα

ΟΜΟΙΟΣ ΘΕΟΣ ΕΣΤΙΝ 1309
ΑΝΘΡΩΠΟΣ 1310

quote:

---

ΣΥΝΠΑΝ ΘΕΟΥ 1265

---

Θα ήθελα να πω κάτι για μένα ασχολούμαι μερικά χρόνια με τους αριθμούς κ όποτε έχω χρόνο ελεύθερο ανακαλύπτω κάτι καινούργιο πάνω στους αριθμούς κ θεωρό ότι αφού εξηγούν τους νομούς της φύσης εξηγούν σχεδόν τα πάντα ωμός βεβαία υπάρχουν πολλές λέξεις που βγάζουν ίδιο άθροισμα αλλα ειναι εντελωσ παραλογες, μερικά έχουν νόημα μερικά είναι εντελώς άλλου αυτό βεβαία μπορεί να οφείλεται στην ρίζα των λέξεων.

Παραθέτω μερικά και ότι καταλαβαίνεται, εξηγήστε και δεν τα βάζω απλά για να τονίσω κάτι κ ελπιζω να μην υπαρχουν Παρεξήγησησ σε αυτούς που πίνουν λίγο ρετσινα.

ΑΕΙ ΕΚΛΕΚΤΟΣ= 666
ΙΑΠΕΤΟΣ= 666
ΧΑΛΚΙΔΑ =666
ΑΡΝΟΥΜΕ =666
ΛΑΤΕΙΝΟΣ= 666
ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ= 666
Η ΙΔΕΑ ΕΛΛΗΝ ΕΣΤΙ=666
ΑΓΑΘΟΔΟΤΗΣ= 666
ΠΟΡΟΣ ΠΕΝΙΑ= 666
ΠΑΝΑΞΙΟΝ ΟΡΓΑΝΟΝ=666
ΑΓΙΟΝ ΕΠΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο=666
ΑΙΓΙΒΟΤΟΣ =666
ΡΕΤΣΙΝΑ= 666
ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΗΡΙΟΝ= 666
ΓΕΝΙΚΟΤΗΣ =666
ΟΜΙΛΗΤΗΣ =666
ΧΑΝΕΙ =666
ΝΟΥΜΕΡΑ =666
Η ΦΡΗΝ =666
ΕΥΠΟΡΙΑ =666
ΣΤΕΛΛΑΡ= 666
ΜΕΛΑΓΧΙΜΟΣ 999
Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΕΙΝ 999
ΚΑΛΛΙΒΛΕΦΑΡΟΣ 999
ΑΣΤΡΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ 999
ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΡΙΖΑ 999
ΚΛΗΔΟΝΙΖΩ 999
ΚΑΤΟΧΗ 999
ΑΝΔΡΟΦΑΓΟΣ 999
ΑΝΑΚΟΜΙΖΩ 999
ΚΟΛΟΚΥΝΘΙΝΟΣ 999
ΜΕΓΑΝΩΡ 999

ΓΝΩΣΙΣ = ΥΠΕΡΟΧΗ = 1263 = 13

ΠΗΡΕ ΤΟΝ ΠΟΥΛΟ = ΓΝΩΣΙΣ = 1263 = 13

ΠΥΡ = 580 = 13
«εκ του πυρός πάντα και εις πυρ τελευτά»
¨Ηράκλειτος¨

ΠΥΡ = 580 = 13
ΛΟΓΟΣ = 373 = 13
ΣΥ ΕΙ ΕΝ = 670 = 13
ΦΑΝΑΙΟΣ = 832 = 13
ΑΠΟΛΛΟΝ ΕΙ = 346 = 13
ΠΥΘΙΟΣ = 769 = 13

ΕΞΗΝΤΑΕΝΝΕΑ = 535 = 13
ΕΝΕΝΗΝΤΑΕΝΝΕΑ = 580 = 13

=
Απολλυμί = 661 = 13

lol

Η 13η κάρτα στα ταρό είναι ο θάνατος που σηματοδοτεί το τέλος και μια νέα αρχή.

Στο Ρουνικό αλφάβητο ο 13ος ρούνος συμβολίζει το τέλος ενός κύκλου και την αρχή που ακολουθεί.

Στην Κελτική παράδοση το 13 συμβολίζει το πλήρωμα του χρόνου.

Το τελευταίο στάδιο πριν οι ψυχές των Αιγυπτίων φτάσουν στην αιώνια ανάπαυση ήταν το 13ο.

Οι 3 μάγοι επισκέφθηκαν τον Χριστό στην 13η μέρα της ζωής του που συνδέεται με τα Επιφάνεια http://vasikosmetoxos.blogspot.com/2008/01/blog-post_03.html

http://www.goldendawn.gr/

http://www.hellenicreligion.gr/

κλπ

ΑΘΕΟΙ = ΑΙΔΙΟ = 95 (lol)

ΑΘΕΟΣ = ΣΚΛΑΒΑΚΙΑ = ΝΕΚΡΙΚΟΙ = 285

ΑΘΕΙΑ = ΑΗΘΗ (Χωρίς ήθος) = 26

ΑθΕΙΑ ΕΣΤΙ = Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ = 541

lol

Με το όνομα χθόνιοι θεοί ή χθόνιες θεότητες ή υποχθόνιες θεότητες χαρακτήριζαν οι αρχαίοι Έλληνες τις διάφορες θεότητες της Ελληνικής Μυθολογίας που είχαν σχέση με τον κάτω κόσμο ή τη Χθόνα (= Γη) εξ ου και υποχθόνιοι. Σήμερα ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται στα ελληνικά και για τον χαρακτηρισμό παρόμοιων θεοτήτων, του κάτω κόσμου, και από μυθολογίες άλλων πολιτισμών.

Με τον φιλοσοφικό και θρησκειολογικό όρο Ατομοκρατία (ή ατομικισμός) αναφερόμαστε στη θεωρία που θεμελιώνει την κοινωνική ύπαρξη στην ατομική συνείδηση και βούληση, αποδίδει αποκλειστική αξία στα ιδιαίτερα δικαιώματα του ατόμου και περιγράφει την τάση του ανθρώπου να πράξει το συμφερότερο για το άτομό του.
Καθώς στην ατομοκρατία τα δικαιώματα του ατόμου έχουν προτεραιότητα έναντι των κοινωνικών και σκοπός της κοινωνικής ζωής είναι η ευημερία του ατόμου, ο ατομικισμός περιγράφει κυρίως όντα που επιβιώνουν ατομικά αντί να συμβιώνουν κοινωνικά, και ο προτεινόμενος ευδαιμονιστικός-ωφελιμιστικός τρόπος ζωής τα οδηγεί σε σχάση, αντί για σχέση, ενότητα και αναφορικότητα.

ΑΓΑΠΗ = ΘΕΛΗΜΑ = 93

Α'Ιωάνν. 2:15-19
Μη αγαπατε τον κοσμον μηδε τα εν τω κοσμω. εαν τις αγαπα τον κοσμον, ουκ εστιν η αγαπη του πατρος εν αυτω·οτι παν το εν τω κοσμω, η επιθυμια της σαρκος και η επιθυμια των οφθαλμων και η αλαζονεια του βιου, ουκ εστιν εκ του πατρος αλλ εκ του κοσμου εστιν. και ο κοσμος παραγεται και η επιθυμια αυτου, ο δε ποιων το θελημα του θεου μενει εις τον αιωνα. Παιδια, εσχατη ωρα εστιν, και καθως ηκουσατε οτι αντιχριστος ερχεται, και νυν αντιχριστοι πολλοι γεγονασιν· οθεν γινωσκομεν οτι εσχατη ωρα εστιν. εξ ημων εξηλθαν, αλλ ουκ ησαν εξ ημων· ει γαρ εξ ημων ησαν, μεμενηκεισαν αν μεθ ημων· αλλ ινα φανερωθωσιν οτι ουκ εισιν παντες εξ ημων.

http://www.youtube.com/watch?v=k7CCR40HRLk

Eros and Thanatos are brances on the same old tree
Rooted in the soil of shadow and light
If God was seperated from the dark twin, the Devil
Could he ever know the soul of mankind?

We want a new god called Abraxas!

Enter the Pleroma and see that nothingless is all
And you must destroy a world to be born
Alpha and Omega are the beginning and the end
United in the shape of Abraxas

Darkness and the light
Sermones ad Mortous, empty fullness
Abraxas, your words is a riddle to be solved

You bear the mark of Cain
And you are fighting like a bird
(To) free you from the egg, the egg is all the world
The Sermon to the Dead
A gospel to another life
Hear the words of Cain, the sinner and the saint
The grave is a flower
And you are dying to be born
Baptized by fire and you will slough your skin
The sign of Abraxas
The circle of the solar year
Deep in the winter you'll see the sun be born

«εκ του πυρός πάντα και εις πυρ τελευτά»
¨Ηράκλειτος¨

ΠΥΡ = 580 = 13 = 4
ΛΟΓΟΣ = 373 = 13 = 4
ΣΥ ΕΙ ΕΝ = 670 = 13 = 4
ΦΑΝΑΙΟΣ = 832 = 13 = 4
ΑΠΟΛΛΟΝ ΕΙ = 346 = 13 = 4
ΠΥΘΙΟΣ = 769 = 13 = 4

ΕΞΗΝΤΑΕΝΝΕΑ = 535 = 13 = 4
ΕΝΕΝΗΝΤΑΕΝΝΕΑ = 580 = 13 = 4

Αθηνά = 69

The Black Sun and the number 13
http://www.youtube.com/watch?v=kDF1Ux_1vwQ&feature=player_embedded

Black Sun

http://www.youtube.com/watch?v=1CLC2UUpcQQ

Black sun rising over mankind
All the slavegods will be sunblind
Sorath shining through his new priest
Who proclaim the rise of the beast
Bear the torch across the darkness
And hold up the spear of destiny
Hail Deggial, sign of the black sun
We will light the flames of victory, hail!
Black sun burning the face of earth
And preparing the new gods birth
Sorath coming to the black feast
And speak the voice of the beast
Bear the torch across the darkness
And hold up the spear of destiny
Hail Deggial, sign of the black sun
We will light the flames of victory, hail!

ΕΛΕΥΣΙΣ = 850 = 13 = 4

http://www.youtube.com/watch?v=6CGM6aPUBl4

Είπανε σκόρπιες βρόμες είπανε δόλια λόγια,
Είπανε ψέματα πως δεν κρατάμε ακόμα φλόγα,
Βγάλαν' ακόμα φήμες πως δεν γεννάμε ρίμες
όμως γυρνάμε και χτυπάμε και ξυπνάμε μνήμες

Ήρθα να λειάνω στράτες για τους ιδεολάτρες,
να ξαναθέσουν τα ονόματά τους στους χάρτες,
Ήρθα να ανοίξω πόρτες για τους ηλιοπότες,
με νότες να ελευθερώσω Προμηθείς δεσμώτες,
Ήρθα να ανοίξω πύλες προς δυνάμεις φίλες,
ιερομνήμονες να ανακτησουν παλι μνήμες
ουρανοβάμονες να ξαναγγίξουν θεία υψη
να αρθρούν απ' την πετρώδη γαια που τους είχαν ρίψει,
Ήρθα να αφαιρέσω απ' τον κόσμο το πένθιμο ρούχο,
να πείσω καθε δαδούχο να ανάψει παλι την δάδα,
να φύγει μια ικμάδα φωτος μες στα σκοτάδια,
να ατενίσουμε εκ νεου την ουράνιο Ελλάδα

Είπανε σκόρπιες βρωμες είπανε δόλια λόγια,
Είπανε ψέματα πως δεν κρατάμε ακόμα φλόγα,
Βγάλαν' ακόμα φήμες πως δεν γεννάμε ρίμες
όμως γυρνάμε και χτυπάμε και ξυπνάμε μνήμες

Ήρθα να αποκτείνω δράκοντες
να δίωξω μαύρους άρχοντες,
να κάνω να ηχήσουνε ξανά χάλκινες σάλπιγγες,
ήρθα να ξεδιπλώσω λάβαρα
να αποθήσω στίφη βαρβαρα
την πττώση ν' ανακόψω προς τα Τάρταρα
Ήρθα ν' ανάψω φρυκτωρίες σε καθε όρος,
σήμα αρχής να στείλω αναγεννητικού αγώνος σε όλους
Ήρθα να ξεριζώσω τους τριβόλους απο το μέρος
που πρόκειται να πορευθεί το νέο χρυσούν γένος
Ήρθα να επανεύρω τις χαμένες κλείδες,
παραπετάσματα να ρίξω ώστε να εισέλθουν ηλιακτίδες
Ήρθα να ψάλω εμβατήριους παιάνες
να κρούσω αναστάσιες καμπάνες,
Ήρθα εργάτης στην διάνοιξη του λαμπαδούχου δρόμου,
Είναι το πλήρωμα του χρόνου,
ώστε τα όμματα του κόσμου να αρθούνε άνω,
ει δυνατόν,να μείνουν πάντα
στραμμένα ες αει εις την ουράνιο Ελλάδα!!!

http://astro.forumup.com/about874-astro.html

α) Ο άνθρωπος που πρώτα ενεργοποιεί το μηχανισμό της κατάρας είναι συνήθως γόνος βασιλέα ή ευγενούς και είναι συνεπώς ευλογημένος ή προικισμένος από κάποια θεότητα. Δεν είναι λοιπόν κοινός θνητός, αλλά έχει λάβει ένα ιδιαίτερο χάρισμα ή δώρο από την εν λόγω θεότητα. Άρα η οργή της θεότητας δε συνδέεται με τις απλές ανθρώπινες καταστρατηγήσεις, ανομήματα ή αθετήσεις, αλλά με την κατάχρηση θεϊκών χαρισμάτων ή προνομίων. Με άλλα λόγια, η κατάρα δεν είναι μια κατάρα από την αρχή, αλλά ξεκινά σαν κάτι θετικό και δημιουργικό το οποίο στη συνέχεια καταχράται ή διαστρέφεται μέσα από την αλαζονεία, την απληστία ή την βαναυσότητα. Εφόσον το χάρισμα της θεότητας είναι ένα σύμβολο θεϊκής φύσης μεταφρασμένο σε ανθρώπινη μορφή και υπόσταση, η κατάρα είναι στην ουσία μια αντιστροφή της θείας ουσίας μέσα μας, δηλαδή κατάχρηση εκείνου που αποτελεί περιουσία της ψυχής μας.

β) Ο άνθρωπος πλήττεται από Ύβρη, δηλαδή δε σέβεται τους αμείλικτους νόμους της θνητότητας, τους όρους και απαιτήσεις ενός προτύπου ζωής όπως αυτές προσδιορίζονται από τη θεϊκή βούληση. Η Ύβρις -όπως την αντιλαμβάνονταν οι Αρχαίοι Έλληνες- δεν είναι άλλο από αλαζονεία και μάλιστα μιας ιδιάζουσας και επικίνδυνης μορφής. Αν και εξωτερικά περιέχει στοιχεία ηρωισμού και θάρρους, είναι εντούτοις η αποκήρυξη μιας εσώτερης συναίσθησης η οποία αναγνωρίζει με ταπεινότητα τα δώρα και τα οφέλη που παρέχει η ζωή.

δ) Τα μέλη της οικογένειας που «κληρονομούν» την κατάρα την ενισχύουν, βαθαίνοντας το χάσμα της μέσα από τη δική τους Ύβρη. Παρότι στην κάθε γενεά δίδεται η ευκαιρία της εξιλέωσης με την παθητική αποδοχή της τιμωρίας, στην πράξη αποτυχαίνει αφού ο άνθρωπος αδυνατεί να αντισταθεί στην απληστία, την εξουσία, τον έλεγχο, τη δόξα, το μίσος και την πύρινη διάθεση για προσωπική εκδίκηση. Με το πέρασμα του χρόνου, αυτός ο φαύλος κύκλος τρέφει την κατάρα όλο και περισσότερο, διευρύνοντας έτσι το πεδίο επιρροής της. Στην πραγματικότητα αυτό που κληρονομείται είναι μια συγκεκριμένη ακολουθία συμπεριφορών από τις οποίες ο άνθρωπος αρνείται να παραιτηθεί ή να τις μετουσιώσει, με αποτέλεσμα την τυφλή παγίδευση σε ενστικτώδη αντανακλαστικά, αρνούμενος να γίνουν οι απαραίτητες θυσίες, ακόμη και όταν έχει προειδοποιηθεί από τη θεότητα.

Ο νοών νοείτω.

Η κατάρα που «έπεσε» στον Βασιλικό Οίκο της Θήβας βρίσκει την αφετηρία του στον βασιλέα Λάιο, ο οποίος προσβάλλει τον Απόλλωνα και την Άρτεμη (δίδυμα αδέλφια, προστάτες των παιδιών), με τον βιασμό του υιό του στενού του φίλου Πέλοπα, τον Χρύσιππο. Ο Λάιος προειδοποιείται από το μαντείο του θεού που προσέβαλλε, τον Απόλλωνα, ότι εάν αποκτήσει υιό, θα βρει το θάνατο από τα χέρια του ίδιου του υιού του.

Ο οργισμένος θεός, αν και έτοιμος να επιβάλλει την τιμωρία του, προσφέρει ταυτόχρονα στον Λάιο τη δυνατότητα της εξιλέωσης μέσα απ΄αυτήν την τιμωρία. Αφού όλοι οι άνθρωποι ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον αναπόφευκτο θάνατο και δεδομένης της προσβολής του Λάιου, η εξιλέωση είναι ακριβώς αυτό, ο θάνατος. Ο βασιλέας της Θήβας ωστόσο δεν αποδέχεται αυτήν την καταδίκη. Ερμηνεύει τον χρησμό κατά το ιδιοτελές συμφέρον του, ότι είναι δηλαδή περισσότερο ένα είδος προειδοποίησης, παρά μια ευκαιρία για εξιλέωση και στην προσπάθειά του να αποφύγει την τιμωρία απέχει από σεξουαλική συνεύρεση με τη γυναίκα του Ιοκάστη. Η ντροπή του ωστόσο τον κάνει κρυψίνου και έτσι αποφεύγει να της εξηγήσει τους λόγους της αιφνίδιας αποχής του από το συζυγικό κρεβάτι. Επειδή η Ιοκάστη αγνοεί τους πραγματικούς λόγους της αποχής και -νιώθοντας προσβεβλημένη ως γυναίκα- τον αποπλανεί, ενώ εκείνος βρίσκεται υπό την επήρεια της μέθης. Η Ιοκάστη λοιπόν μένει έγκυος και όταν γεννιέται το παιδί, ο Λάιος επιχειρεί για άλλη μια φορά να εξαπατήσει το μαντείο, εγκαταλείποντάς το σε μια απομακρυσμένη βουνοπλαγιά.

Η οργή των θεών οξύνεται και τότε ολόκληρη η πόλη των Θηβών σκοτεινιάζει κάτω από το μαύρο πέπλο της κατάρας τους και δη με την παρουσία μιας τερατώδους και απειλητικής Σφίγγας.

Το παιδί βεβαίως είναι ο Οιδίπους, το όνομα του οποίου είναι σύνθετο και προέρχεται από τις λέξεις οίδημα και πους, δηλαδή πρησμένα πόδια, αφού ο πατέρας του- φοβούμενος το χρησμό-, κάρφωσε τα πόδια του υιού του στο έδαφος με σπιρούνια. Το παιδί σώζεται όμως από έναν βοσκό και το παραδίδει στο βασιλικό ζεύγος της Κορίνθου, το οποίο επιθυμούσε απεγνωσμένα ένα παιδί. Έτσι, μεγαλώνει νιώθοντας ότι είναι υιός του βασιλικού ζεύγους της Κορίνθου. Κάποια στιγμή -όπως ακριβώς ο πατέρας του- ο Οιδίπους ζητά χρησμό από το Μαντείο του Απόλλωνα στους Δελφούς, το οποίο τον πληροφορεί ότι θα γίνει πατροκτόνος και ότι θα νυμφευτεί τη μητέρα του. Εδώ δεν παρέχεται πλέον η δυνατότητα της εξιλέωσης και αυτό διότι ο Λάιος επέτεινε τηνοργή των θεών επειδή αποσιώπησε τις βδελυρές του πράξεις. Έτσι λοιπόν η κατάρα «κρυσταλλοποιείται» σε ένα αμετάκλητο μέλλον. Όπως ακριβώς ο πατέρας του, ο Οιδίπους περιφρονεί το χρησμό, δραπετεύει από την Κόρινθο –πιστεύοντας ότι οι πραγματικοί του γονείς οι βασιλείς της Κορίνθου– και πέφτει κατευθείαν στα δίχτυα της μοίρας, μια μοίρα όσο αμετάκλητη είναι, άλλο τόσο είναι σε ασυνείδητο επίπεδο σχεδιασμένη από τον ίδιο. Εδώ έχουμε ένα παράξενο μίγμα Ύβρεως (η αλαζονική προσπάθεια του Οιδίποδα να εξαπατήσει τους θεούς), έμφυτης ιδιοσυγκρασίας (σκοτώνει τον πατέρα του κατά μήκος της διαδρομής, σε μια έκρηξη ανεξέλεγκτου θυμού, επειδή ο άγνωστος γέροντας εμπόδιζε το δρόμο του, επιπλήττοντάς τον με βάναυσο τρόπο) και ηρωισμού (αντιμετωπίζει με θάρρος τους γρίφους της Σφίγγας και σπάζει μ΄ αυτόν τον τρόπο την επιβληθείσα κατάρα στην πόλη των Θηβών, κερδίζοντας έτσι ως ανταμοιβή το θρόνο και –εν αγνοία του– την μητέρα του).

Κι όμως, ακόμη και η τρομερή εξιλέωση του Οιδίποδα δεν κατευνάζει την κατάρα, διότι παρότι αυτοτυφλώνεται και πεθαίνει απόβλητος όταν μαθαίνει την τραγική αλήθεια, η κατάρα περνάει στα παιδιά του, την Αντιγόνη, την Ισμήνη, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη. Μόνο όταν όλα τα μέλη του βασιλικού Οίκου των Λαβδακιδών πεθάνουν θα πάψει να ισχύει η κατάρα. Αναμφίβολα, η κληρονομιά αυτής της μυθικής οικογένειας συγκλονίζει ακόμη και τον πιο απαθή. Μπορούμε όμως να δούμε ότι η ατομική επιλογή και η ατομική συνειδητότητα είναι στενά συνυφασμένες ως προς το αποτέλεσμα, τα έργα των θεών και το προκαθορισμένο παρελθόν.

>

Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα.

http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2759&Itemid=185

quote:

---

Η οργή των θεών οξύνεται και τότε ολόκληρη η πόλη των Θηβών σκοτεινιάζει κάτω από το μαύρο πέπλο της κατάρας τους και δη με την παρουσία μιας τερατώδους και απειλητικής Σφίγγας.

---

2888:H ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΙΗΣΟΥ ΕΣΤΙ

http://www.youtube.com/watch?v=_2qzupov3po&feature=player_embedded

531:ΛΥΡΑ = 9

=

Καθαρτικό = 531 = 9

Θετική Ενέργεια = 531 = 9

Θεολατρεία = 531 = 9

Η λευκή μαγεία = 531 = 9

quote:

---

Enter the Pleroma and see that nothingless is all

---

Plato described a self-eating, circular being as the first living thing in the universe—an immortal, perfectly constructed animal.

By scientists the Ouroboros may be viewed as a symbol for the flow of energy and entropy in living beings.

In computers the Ouroboros may represent a circular dependency. In particular a routing misconfiguration, where a tunnel traffic is trying to route over the tunnel itself.

In alchemy, the Ouroboros is a purifying sigil. Swiss psychologist Carl Jung saw the Ouroboros as an archetype and the basic mandala of alchemy. Jung also defined the relationship of the Ouroboros to alchemy:

The alchemists, who in their own way knew more about the nature of the individuation process than we moderns do,expressed this paradox through the symbol of the Ouroboros, the snake that eats its own tail. The Ouroboros has been said to have a meaning of infinity or wholeness. In the age-old image of the Ouroboros lies the thought of devouring oneself and turning oneself into a circulatory process, for it was clear to the more astute alchemists that the prima materia of the art was man himself. The Ouroboros is a dramatic symbol for the integration and assimilation of the opposite, i.e. of the shadow. This 'feed-back' process is at the same time a symbol of immortality, since it is said of the Ouroboros that he slays himself and brings himself to life, fertilizes himself and gives birth to himself. He symbolizes the One, who proceeds from the clash of opposites, and he therefore constitutes the secret of the prima materia which [...] unquestionably stems from man's unconscious.

The god Quetzalcoatl is sometimes portrayed as an Ouroboros on Aztec and Toltec ruins.

The famous Ouroboros drawing from the early alchemical text The Chrysopoeia of Cleopatra dating to 2nd century Alexandria encloses the words hen to pan, "one is the all". Its black and white halves represent the Gnostic duality of existence.

http://en.wikipedia.org/wiki/Apep

In Egyptian mythology, Apep (also spelled Apepi, and Aapep, or Apophis in Greek) was an evil demon, the deification of darkness and chaos (isfet in Egyptian), and thus opponent of light and Ma'at (order/truth), whose existence was believed from the Middle Kingdom onwards.

The wide range of Apep's possible location gained him the title World Encircler. It was thought that his terrifying roar would cause the underworld to rumble.

http://en.wikipedia.org/wiki/J%C3%B6rmungandr

The serpent grew so big that he was able to surround the Earth and grasp his own tail. When he lets go the world will end. As a result he earned the alternate name of the Midgard Serpent or World Serpent. Jörmungandr's arch enemy is the god Thor.

http://techjosh.blogspot.com/2007/03/law-of-entropy-in-hindu-mythology.html

Law Of Entropy in Hindu MYTHOLOGY !.

Hinduism holds that once the Universe was more pure and free of sin, and as the Yugas (Time cycles) progress, the condition of the Universe deteriorates more and more, until at the end of the last Yuga- the Kali Yuga (which is linked with disorder) the state of disorder will reach an apex and then God will come and purge the world of all sin and destruction.

Almost all the religions throughout the world also describe disorder is increasing and that on a final Judgment day (or doomsday)- God will come to cleanse the world of Evil. The Bible has several verses that imply disorder is always on the increase (contrasting with ideas of Civilization, progress and development.) The Law of Entropy" is the second law of thermodynamics: every reaction, physical or chemical, in this Universe goes forward only if it attains a state of more disorder. By definition entropy is the measure of disorder of a system. For example, the evaporation of water to vapor or melting of ice to liquid leads to more ‘disorder’ among water molecules, which were once tightly packed together but are now more separated and disarranged.

In other words, with forward movement of time, entropy of the Universe increases. This is what is implied in mentioning that the Universe is always moving towards disorder until it reaches a state of maximal entropy.

http://en.wikipedia.org/wiki/Eternal_return

en.wikipedia.org/wiki/Leviathan

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr