| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
LQG
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Cyprus
158 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 19/01/2010, 18:05:03
Καλησπέρα παιδιά. Θα ήθελα να αναφερθώ λίγο στο θέμα σεβασμού σήμερα, και ειδικά στην παιδική ηλικία. Απ'ότι έχω προσέξει ως νέος στα σχολεία, οι περισσότεροι μαθητές, συμπεριλαμβανομένου εμού (περιστασιακά), έχουν την αίσθηση ότι σέβονται τους καθηγητές επειδή ντρέπονται να έρθουν σε επαφή μαζί τους. Με έναν καθηγητή συγκεκριμένα έχω αναπτύξει μεγάλο επίπεδο σεβασμού και έχω αυτήν την ιδέα γιατί μπορώ να ξεκινήσω συζήτηση μαζί του (είναι καθηγητής φυσικής). Ίσως αυτό συμβαίνει γιατί ο ενθουσιασμός μου για τον τομέα υπερνικά τη ντροπή/άγνοια δίνοντάς μου τη δυνατότητα να συνάξω ένα ολοκληρωμένο διάλογο με θέσεις και αντιθέσεις. Κρίνοντας απ'όλα όσα βλέπω να συμβαίνουν καθημερινά στα σχολεία, ο μαθητής δρα σεβάσμια απέναντι στον καθηγητή είτε γιατί ντρέπεται να επικοινωνήσει μαζί του είτε γιατί νιώθει φόβο για την κίνηση του καθηγητή στα πρώτα σημάδια συζήτησης. Και αυτό δεν περιορίζεται στα σχολεία. Επεκτείνεται και στην υπόλοιπη κοινωνική ζωή. Το αστείο είναι πως, όταν το αξιοσέβαστο πρόσωπο είναι απόν, αρχίζουμε να προσβάλουμε το πρόσωπο με την εύρεση αδυναμιών του ή αρχίζουμε να διαμορφώνουμε μια θετική εικόνα για το άτομο (ανάλογα του συμφέροντός μας και της διάθεσής μας). Δεν έχουμε όμως τα κότσια να τα πούμε αυτά πρόσωπο με πρόσωπο με το άτομο το οποίο σχολιάζουμε. Παθαίνουμε αμηχανία μπροστά στην παρουσία του γιατί σεβόμαστε (τάχα)την ηλικία του, το φύλο του, την κοινωνική του θέση και (αν έχουμε κάποια πληροφορία για αυτά) τα όσα πέρασε στη ζωή του. Τι σημαίνει σεβασμός όμως στην πραγματικότητα? Η εμπειρία μου (ακόμα κι αυτή η λίγη μέχρι σήμερα) μου λέει πως σήμερα σεβασμός σημαίνει να φέρεις όριο στα λεγόμενά σου όταν μιλάς με έναν άνθρωπο διαφορετικής ηλικίας/φύλου/κοινωνικής θέσης/παθήματα ζωής λόγω ντροπής ή φόβου!!  Μα πού βαδίζουμε επιτέλους!? Αυτό είναι το μέλλον της νεολαίας? "Σέβομαι γιατί ντρέπομαι/φοβάμαι" Σεβόμασε τους μεγαλύτερούς μας γιατί μας σέβονται (τις πλείστες φορές). Οι μεγαλύτεροι μας σέβονται για να τους σεβόμαστε (τις παραπάνω φορές πάλι). Παλιά, όμως, τα επίπεδα της σημερινής έννοιας του σεβασμού ήταν πολύ πιο χαμηλά και η επικοινωνία δέσποζε. Τι άλλαξε τον ορισμό του σεβασμού? 
(Υ.Γ Μιλάμε πάντα για τη γενική κλίμακα του πληθυσμού)
ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ |
xenia no vampire
Νέο Μέλος
1 Μηνύματα |
Απεστάλη: 19/01/2010, 20:14:40
Kalispera. An kai kaino0ria edw opws diavaza to 8ema s m apespase th prosoxh. Apo prosopikh m apo9h mexri twra o sevasmos gia emas shmenei na ferno0me orio sta legomena mas,otan baino0n oi ka8hghtes mesa sth ta3h na shkonomaste kai otan milame me enan allo an8rwpo megaliterhs hlikias apo emas na t miame ston plh8untiko. H ka8hghtria twn filologikwn mas, otan eixe prwto bei sth ta3h mas rwthse gt shkwnomaste or8ioi, kai h apadhsh mas fisika htan apo sevasmo. Ta logia ths me ekanan kai ais8an8hka lg avola molis mas eipe oti otan shkonomaste dixno0me oti 8elo0me na bgo0me e3w apo thn ta3h kai na mn kano0me ma8hma. Pisteyw pws kata kapoio tropo exei dikio. Epeishs to p vadizo0me lg duskolo gia nas apadhsw dioti ein ena 8ema p to 9axnw kai egw. Telos pisteuw pws to mellon ths neolaias 8a ein ayto akrivws p perigra9es dioti exo0n ma8ei na sevodai mono to0s gyrw to0s, me apotelesma na ein ta "kala paidia", ayta omws ta paidia dn exo0n idea pws ein o e3w kosmos kai 8a ta bro0n asxhma kapoia mera. Oti eixa na ow to eipa apo ekei kai pera dn mporw na s pw pws o sevasmos ein ayto kai ekeino, adi8eta prepei na to 9a3eis monos s. S euxwme kal epitixia, kai elpizw na se voh8hsa.If u can live for ever what do u live for??? |
LQG
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Cyprus
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 19/01/2010, 21:22:37
Σε ευχαριστώ xenia no vampire, μου έλυσες κάποιες απορίες, αλλά ακόμα νοσταλγώ να βρω την πραγματική έννοια του σεβασμού... Είναι απλά όριο του λεκτικού περιεχομένου μας? Σήμερα ενώ έκανα μια βόλτα στη γειτονιά, σκεφτόμουν λίγο το θέμα και κατέληξα πως ο σεβασμός που επιδεικνύουμε στους άλλους είναι και λόγω τιμής, της δικής μας τιμής. Είναι αμέτρητες οι φορές που άκουσα τους γονείς μου να λένε "παιδιά, σήμερα έχουμε ένα σημαντικό επισκέπτη από την τάδε εταιρεία με την τάδε ειδικότητα και θέλω να φερθείτε σαν άνθρωποι με σεβασμό!" Και εμείς, ας φέρουμε ένα παράδειγμα από το σχολείο, όταν μιλάμε με ένα καθηγητή για πρώτη φορά, βλέπουμε να είμαστε όσο πιο "άγιοι" και ευσεβείς γίνεται για να κερδίσουμε την έγνοια του καθηγητή, αλλά και για να του δώσουμε μια γερή δόση της τιμής που μας διακατέχει. Φέρουμε όρια στα λόγια μας απέναντί του γιατί φοβόμαστε μήπως κάνουμε λάθος και δώσουμε μια λανθασμένη αρχική εικόνα στον καθηγητή. ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ |
Agnostic
Πρώην Συνεργάτης
Greece
3373 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/01/2010, 08:02:59
Αγαπητή xenia no vampire καλώς ήρθες στο φόρουμ και καλή παραμονή
Προσπάθησε να γράφεις με ελληνικούς χαρακτήρες για την ευκολότερη ανάγνωση των μηνυμάτων σου. Ευχαριστώ. Lost in Necropolis  La ville de la mort
|
Εαρινός
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7024 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2010, 09:06:49
Στην επικοινωνία δεν είναι τόσο σημαντικό αυτό που λέμε όσο ο τρόπος που το λέμε. Το μη λεκτικό-νοηματικό κομάτι του επικοινωνιακού μηνύματος είναι πιο σημαντικό από το λεκτικό. Ο συνομιλητής μας ενδιαφέρεται κυρίως να νιώσει ότι:
Tον σεβόμαστε και τον αποδεχόμαστε ως άνθρωπο ανεξάρτητα από τις απόψεις του και τις αδυναμίες του.
Καταλαβαίνουμε αυτό που θέλει να πει.
Συμφωνούμε μαζί του.
Το πρώτο κομάτι που αφορά στην αποδοχή είναι το πιο σημαντικό. Διότι η ανάγκη του ανθρώπου για αποδοχή είναι συνυφασμένη με την αγάπη και την ασφάλεια οι οποίες είναι ανάγκες πρωτογενείς.
Στην καθημερινή μας επικοινωνία δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στα λεκτικά-νοηματικά μηνύματα της επικοινωνίας και παραμελούμε τη σημασία της αποδοχής και της αγάπης. Κατά συνέπεια βιώνουμε συχνά τη σύγκρουση και την ματαίωση στις σχέσεις μας. Νομίζουμε ότι έχει μεγάλη σημασία η άποψη που θα εκφράσουμε. Επιδιώκουμε να πείσουμε τον άλλο ότι έχουμε δίκιο και ότι η δική μας γνώμη είναι η σωστή ενώ του συνομιλητή μας λάθος. Ξεχνάμε ότι στην πραγματικότητα καμιά γνώμη ή άποψη δεν είναι απόλυτα σωστή και καμιά δεν είναι απόλυτα λάθος. Όλες οι απόψεις θεμελιώνονται σε κάποια βάση. Αν η βάση αυτή δεν είναι λογική ίσως είναι συναισθηματική. Ίσως προέρχεται από συνειδητές ή υποσυνείδητες ανάγκες, ανασφάλειες, φόβους ή προσδοκίες του συνομιλητή μας. Ακόμη και η παραληρηματική έκφραση ενός σοβαρά ψυχικά ασθενή έχει το νόημα και τη σημασία της. Το παραλήρημα φαίνεται τρελό και ανόητο μόνο σε αυτόν που δεν έχει την ικανότητα να το αποκωδικοποιήσει. Για τον ειδικό ψυχικής υγείας όμως όλες οι ιδέες όσο τρελές και αν φαίνονται κρύβουν ένα βαθύτερο νόημα. Με σεβασμό στο πρόσωπο του ασθενή και με πρόθεση αποδοχής και αγάπης προσπαθεί να ανακαλύψει τρόπους για να τον βοηθήσει. Στις καθημερινές μας σχέσεις συνήθως δεν έχουμε να κάνουμε με ψυχικά ασθενείς. Όλοι οι άνθρωποι όμως αισθάνονται την ανάγκη να γίνουν αποδεκτοί και να αγαπηθούν. Ο σεβασμός και η αγάπη είναι τα κλειδιά της επικοινωνίας με τα οποία μπορούμε να καταλάβουμε τον άλλο. Αυτή είναι άλλωστε και η ετυμολογική σημασία του ρήματος κατα-λαβαίνω. Σημαίνω ότι λαβαίνω τον συνομιλητή μου. Έρχομαι κοντά του, τον παίρνω μέσα μου, τον αγκαλιάζω και τον ενσαρκώνω στη ζωή μου. Αυτό είναι το κοντά και το μαζί ... η ενότητα μέσα στην αγάπη. Μέσα στον βιωματικό-επικοινωνιακό ορίζοντα της αγάπης ο άλλος νιώθει άνετα, αισθάνεται σαν να επέστρεψε στο σπίτι του. Αισθάνεται άνεση και ασφάλεια και τολμά να ξεκλειδώσει τα αισθήματά του, να αποκαλύψει βαθύτερες πτυχές του εαυτού του, να επεκτείνει τους προβληματισμούς του.Χωρίς την αγάπη η επικοινωνία εκπίπτει σε αγχώδη διαμάχη. Όταν προσπαθούμε να αμφισβητήσουμε τον άλλο και να αναιρέσουμε τις απόψεις του τον σπρώχνουμε να περιχαρακωθεί και να αμυνθεί. Όταν επιδιώκουμε να αλλάξουμε με το ζόρι τον τρόπο που ερμηνεύει τον εαυτό του, τους άλλους και την πραγματικότητα διαστρέφουμε την επικοινωνία σε πόλεμο.Ο πόλεμος δεν είναι επικοινωνία αλλά αποξένωση. Ίσως είναι αναπόφευκτη τακτική σε ένα πρώιμο στάδιο της προσωπικής μας πορείας. Αλίμονο όμως αν με το πέρασμα των χρόνων δεν μυηθούμε στην τέχνη της αγάπης.soul |
Εαρινός
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7024 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2010, 09:41:31
-Σεβασμός, η άνευ όρων αποδοχή (ζεστασιά, η ειλικρίνεια, η γνησιότητα, η αυτοαποκάλυψη,η ευκρίνεια).soul |
LQG
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Cyprus
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/01/2010, 22:05:39
quote:
Εαρινός
Σεβασμός, η άνευ όρων αποδοχή (ζεστασιά, η ειλικρίνεια, η γνησιότητα, η αυτοαποκάλυψη,η ευκρίνεια).
Μάλιστα, αυτός φαίνεται ένας πολύ πιο ικανοποιητικός ορισμός για την έννοια του σεβασμού. Είναι, δηλαδή, η διατύπωση των λογιών μας με αποδεκτικότητα, να είμαστε σε θέση να ακούμε κάθε διαφερτική άποψη χωρίς να την κατακρίνουμε άσκοπα και ακαριαία. Θα ήθελα τώρα να επιμείνουμε λίγο στο θέμα της τάση μας να χρησιμοποιουμε τη λεκτική/νοητική επικοινωνία βάζοντας στη άκρη την αποδοχή και την αγάπη. Λόγω της ερμηνείας που έχει πάρει ο σεβασμός σήμερα, πιστεύουμε αυτά που λένε οι πολλοί και τα θεωρούμε απόλυτα με μισαλλοδοξία. Αμέσως κατακρίνουμε αυτούς που διατυπώνουν διαφορετική άποψη λέγοντάς τους πως είτε είναι παράλογο, είτε είναι ηλίθιο, αφού έρχεται σε αντίπαράθεση με το "απόλυτο". Πολλές φορές βλέπω στους καθηγητές μου τέτοια στάση. Ένας μαθητής πάει να ρωτήσει κάτι με τη δική του άποψη σε ένα θέμα και ο καθηγητής ανταποκρίνεται κάπως "σταμάτα! έτσι είναι, τελεία και παύλα!". Στις περιπτώσεις αυτές συνήθως προηγείται "βασάνισμα" του καθηγητή με παραποιήσεις των εντολών του, οπότε είναι κάπως δικαιολογημένος. Αλλά σε μερικές άλλες περιπτώσεις, αυτό γίνεται χωρίς να προηγηθεί κάτι που να εξηγεί αυτή την έλλειψη σεβασμού. Σε αυτές τις περιστάσεις, ο καθηγητής απαιτεί το δικό μας σεβασμό απέναντί του, ενώ ο ίδιος μας κατακρίνει με κάθε μια κουβέντα μας (όχι άσχετη φυσικά, εννοώ που να έχει σχέση με το μάθημα). Στο είναι εντελώς μπερδεμένη η κατάσταση γι'αυτό είναι και λίγο λάθος παράδειγμα σεβασμού. Όμως ας δούμε τι γίνεται στην υπόλοιπη κοινωνία... Η έλλειψη αποδεκτικότητας, πολλές φορές έφερε στις σωστές επιλογές. Για να φτάσουμε στις ορθές απόψεις, πρέπει να έχουμε μια γερή δόση διαφόρων απόψεων του ίδιου θέματος και έπειτα να αρχίσουμε να συνδέουμε κοινούς παράγοντες και να διατυπώνουμε μια, κατά τη γνώμη μας, ολοκληρωμένη άποψη περί του θέματος. Ακόμα και η πιο κομψή ερμηνεία ενός φαινομένου, μπορεί να αποδειχτεί εσφαλμένη, γι'αυτό πρέπει είμαστε ευσυνείδητοι για το τι σκοπεύουμε να υποστηρίξουμε. Πάντως, αυτό που κατάλαβα τόσα χρόνια, είναι πως η ουδετερότητα υπήρξε τις πλήστες φορές η πιο ασφαλής απόφαση. Η ουδετερότητα, ωστόσο, είναι πιο μισαλλόδοξη από τις αντίθετες απόψεις. Δεν εκφέρεις άποψη, δεν δείχνεις κατανοητικότητα και αποδοχή, είσαι απόλυτος, στηριγμένος στις δικές σου απόλυτες απόψεις. Ο σεβασμός ως προς το φύλο/ηλικία/κοινωνική θέση/κ.α. δείχνει πως σε κάθε περίπτωση η αποδεκτικότητα διαφέρει. Όμως, πιο εύκολα αποδεχόμαστε τα λόγια ενός συνημίλικού μας παρά του παππού μας ή πιο πολύ ακούμε τον χτίστη παρά τον επιχειρηματία. Αυτό συμβαίνει υποθέτω γιατί οι πρώτοι (συνομίληκος, χτίστης) φέρουν την άποψή τους ως μοναδική χωρίς τη δυνατότητα ύπαρξης παραλλαγών, ενώ οι δεύτεροι (παππούς, επιχειρηματίας) είναι λιγότερο σίγουροι, ή μάλλον περισσότερο αποδεκτικοί όταν εκφράζουν τις δικές τους σκέψεις. Γι'αυτό και εμείς, ως καινούριοι στα θέματα συζήτησης, προτιμάμε αυτό που φαίνεται περισσότερο σίγουρο. Μόνο αυτοί που έχουν μελετήσει καλά ένα θέμα τολμούν και εκφέρουν δική τους άποψη στηριζόμενοι στη δική τους κρίση. ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ "Could it be my imagination, the mirror of my fantasy? - A fear-induced hallucination - Or is there no way back from the halo of darkness?" |
Εαρινός
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7024 Μηνύματα |
Απεστάλη: 22/01/2010, 11:50:19
Τα ερωτήματα σου , αναδεικνύουν και προβάλλουν τους λάθος χάρτες με τους οποίους προπαθούν να επικοινωνήσουν γενικότερα οι άνθρωποι στις κοινωνίες σήμερα αλλα με απελπιστικά αποτελέσματα!Είτε δάσκαλος είναι αυτός ή καθηγητής είτε γονιός ή με οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα εκφέρεται και νοηματοδοτεί αλλα και νοηματοδοτείται απο τον εσωτερικά καταχωρημένο κώδικα πεποιθήσεών του αλλα και απο τις ιδέες με τις οποίες έχει ταυτίσει πρόσωπα και πράγματα! Πνούς των ανθρ΄πων νοηματοδοτείται εκ των εντυπώσεών του και θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι πριν την διατύπωση προηγείται η εντύπωση και η οποία δημιουργεί τις ιδέες με τις οποίες πλέον αξιολογεί και σκέπτεται κάθε άνθρωπος! Ο καθηγητής κρίνει και αξιολογεί με τον δικό του κριτικό νού ...πολλές φορές ενός μέσου ανθρώπου που βλέπει απέναντί του , έναν άνθρωπο και αυτό γι'αυτόν αποτελεί μια αδιαπραγμάτευτη αλήθεια .. Αλλα ο άνθρωπος δεν αποτελεί μια μονάδα ...ούτως ώστε να πούμε ότι είναι αυτό..-ένα ενικό- ...και αυτό διότι είναι ένα λογικό ον αλλα ταυτόχρονα και ένα ψυχικό όν , μια ψυχική οντότητα και μάλιστα η ψυχολογία του διαδραματίζει κυρίρχο ρόλο στις καθημερινές του συνδιαλέξεις! Μάλιστα , αν υπάρχει φόβος και έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό του αλλα και στον άλλο , οι περισσότερες λειτουργίες του είναι εκχωρημένες στο να λύσουν εξισώσεις συναισθηματικού περιεχομένου , με αποτέλεσμα οι λογικές του δεξιότητες να μην βρίσκονται σε ένα καλό και αποδεκτό επίπεδο , ως αποτέλεσμα ψυχικών διαταραχών! Έχω την αίσθηση , ότι πολλοί λίγοι έως ελάχιστοι δάσκαλοι ή καθηγητές , έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα να λέγονται και να είναι γενικότερα εκπαιδευτικοί και αυτό διότι οι περισσότεροι εξ αυτών κρίνουν με αυστηρά λογικά κριτήρια , πράγμα το οποίο -δυστυχώς- δεν είναι παραγωγικό και αποτελεσματικό! Μια ματιά , μια χειρονομία και ένας συγκεκριμένος τρόπος συμπεριφοράς λειτουργεί θεματικά στην ψυχολογία και μάλιστα του μικρού παιδιού , με αποτελέσματα πολλές φορές αρνητικότατα για την ίδια την ζωή του και την αίσθησή του για τον εαυτό του και για τους ανθρώπους γενικότερα με τους οποίους "καλείται" να επιδράσει και να συνεργασθεί! Τα παιδιά αντανακλούν το γενικότερο πλαίσιο αναφοράς στο οποίο και απο το οποίο νουθετήθηκαν και εκ του οποίου διαστρωματώνεται ο ψυχισμός και η "λογική" στάση τους απέναντι στα πράγματα! Παιδιά τα οποία κατακρίθηκαν για τις δεξιότητές τους αλλα και τις ικανότητές τους , έχουν υιοθετήσει μια αρνητική θέση ως προς τον εαυτό τους και η οπία λέει:"Δεν είμαι ικανός , ούτε αποδεκτός αλλα δεν είμαι εντάξει ...οπότε δεν αξίζω και δεν έχω τύχει σεβασμού και αγάπης..".... Στην συνέχεια αυτά τα παιδιά είναι καχύποπτα σε κάθε καθημερινή επίδρασή τους με τον οποιοδήποτε , δεν εμπιστεύονται κανέναν και βρίσκονται σε μια διαρκή ετοιμότητα και διερεύνηση της στάσης όλων απέναντί τους! Όλο τους το "είναι" ....είναι εκχωρημένο στο να λύσει παλιές εξισώσεις που έχουν να κάνουν με εσωτερικά προβλήματα και ανάγκες..με αποτέλεσμα να μην ασχολούνται σχεδόν καθόλου με θέματα που έχουν να κάνουν με την περαιτέρω καλλιέργεια τους και ανέλιξή τους ... ούτως ή άλλως είναι παγιωμένη η αίσθηση περί του εαυτού τους:"Ότι και να κάνω , τα κάνω 'σ@@@ά...".. Αυτοί οι άνθρωποι δεν επιδεικνύουν κανέναν σεβασμό στο προσωπό τους και εκ των πραγμάτων δεν μπορούν -όχι δεν θέλουν..- να επιδείξουν σεβασμό έναντι κανενός..! Δυστυχώς είναι κοιωνικό πρόβλημα και μείζονος σημασίας!!!
soul
|
Agnostic
Πρώην Συνεργάτης
Greece
3373 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/06/2010, 08:01:02
Οι ρίζες του σεβασμού προς μεγαλύτερης ηλικίας πρόσωπα χάνονται στα βάθη της ανθρώπινης προϊστορίας. Ενδεχομένως να έχουν δαρβινική εξήγηση, τουτέστιν απορρέουν από την τάση των μικρότερων μελών της κοινότητας να ακούν και να εμπιστεύονται τα γεροντότερα διότι τα δεύτερα μπορούσαν να τους προσφέρουν τα απαραίτητα εφόδια για επιβίωση (π.χ. τροφή, κατοικία, ασφάλεια) και περαιτέρω ανάπτυξη. Οι οδηγίες και συμβουλές των μεγαλύτερων μελών φάνταζαν σοφές στα μάτια των νεότερων τα οποία αναζητούσαν στα πρώτα ένα γενικό πρότυπο συμπεριφοράς.Τώρα, αναφορικά με τη σύγχρονη και πολυπλοκότερη δομικά και λειτουργικά κοινωνία μας, ο σεβασμός προκύπτει στα πλαίσια κοινωνικών συμβάσεων όχι μόνο σχετικών με την ηλικία, αλλά και με τον "επαγγελματικό" τομέα...(π.χ. ο σεβασμός που εμπνέει ένας διακεκριμένος Πανεπιστημιακός, ένας ιερέας κλπ.) χωρίς όμως να αποφεύγεται και ένας βαθμός υποκρισίας στη συμπεριφορά μας. Λόγου χάρη υπάρχουν άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που δεν μας εμπνέουν εύκολα τον ειλικρινή σεβασμό αλλά τον δείχνουμε μέσω προσποίησης λόγω της επαγγελματικής τους θέσης η οποία ενδεχομένως συνδέεται με τη δική μας πρόοδο (π.χ. ένας καθηγητής που μπορεί να σε κόψει σ'ένα μάθημα). Lost in Necropolis La ville de la mort
|
Εαρινός
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7024 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/06/2010, 11:33:23
Θα πρέπει έχω την αίσθηση , να επικεντρώσουμε την προσοχή μας , στους παράγοντες εκείνους που υπεισέρχονται και διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο -θετικό ή αρνητικό- στις καθημερινές συνδιαλέξεις των ανθρώπων!Διαβάζοντας και μετέπειτα παρατηρώντας , με ευκολία θα μπορούσα να πώ , άρχισα να βλέπω την "πηγή" των δυσαρμονιών ανάμεσα στους ανθρώπους και ιδιαίτερα στις "ενεργές ηλικίες".... Εκεί τα προβλήματα είναι "λιβιδινικής προ-ελεύσεως" και γίνεται ολόκληρη μάχη καθημερινά και σε όλες τις συνδιαλέξεις των ανθρώπων για την κυριαρχία της ισχύος...του "φαλλού"! Όλα όσα κάνουν οι άντρες , κινήσεις...μορφασμοί..κυριαρχικό βλέμμα..άνεση κινήσεων και προσπάθεια ευτελισμού των άλλων στα μάτια των υπολοίπων και δή των γυναικών , έχουν ένα στόχο και μόνο...την κυριαρχία και την αναγνώρισή τους δια μέσου αυτού του μηχανισμού , ως υπέρτερου και κατα συνέπεια ως η καλύτερη επιλογή σε σχέση με τους υπολοίπους παρευρισκομένους και όχι μόνο! Εδώ πέραν κάθε αμφιβολλίας δηλώνεται η εξάρτηση του υποκειμένου άνθρωπος και η καταστατικής φύσεως διατρησή του και η χειραγώγησή του απο καταστατικής φύσεως νομοτέλειες και ο σεβασμός επι τη εμφανίσει αυτών των νομοτελειών δεν βρίσκει χώρο...
Η εκ-μηδένιση του φερομένου ως αντίπαλος αποτελεί μονόδρομο για την επι-κυριαρχία και την επιλογή του .... κάθε αρσενικό -αλλα και θηλυκό- θα υποκειμενικοποιείται όσο είναι ενεργό σε αυτήν την (ψυχοφθόρα) διαδικασία και δώ έννοιες όπως -σεβασμός-εκτίμηση-κλπ- αντίκεινται του σκοπού...για την ακρίβεια δεν χρησιμεύουν , θα έλεγα μαλιστα το εντελώς αντίθετο!
Η φύση του ανθρώπου προστάζει και άρχει αλλα "ουκ ες αεί άρχει" , γι'αυτό και βλέπουμε μεγαλύτερους ανθρώπους -αποσυρμένους- να έχουν μια στωϊκότητα..ηρεμία..σεβασμό και όμορφα γενικότερα συναισθήματα και πολλές φορές να γελούν με τον εαυτό τους και τα καμώματά τους σε πρώϊμους χρόνους! Χρειάζεται -ως προϋπόθεση- βαθειά γνώση του εαυτού , για να μπορέσει το υποκείμενο άνθρωπος να αποστασιοποιηθεί απο την φύση του...δύσκολο αλλα όχι ανέφικτο! 
Μείνε μέσα στο παιχνίδι... |
Nemesi
Μέλος 3ης Βαθμίδας
651 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/06/2010, 09:28:24
Η κοινωνία και η οικογένεια μας μαθαίνει ότι πρέπει να σεβόμαστε τους μεγαλύτερους (τουλάχιστον στη δική μου γενιά) ίσως για τους λόγους που γράφει και ο φίλος Agnostic και φυσικά οι παράγοντες που υπεισέρχονται στην καθημερινότητά μας, παίζουν καθοριστικό ρόλο όπως γράφει και ο φίλος Εαρινός.
Για μένα, νομίζω, ότι ο σεβασμός θα πρέπει να κερδίζεται και η εμπιστοσύνη να χτίζεται.
 "Μην σταματάς να σπέρνεις αστέρια ακόμα κι' όταν δεν φαίνονται με γυμνό μάτι." |
Εαρινός
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7024 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/06/2010, 15:38:57
quote:
Η κοινωνία και η οικογένεια μας μαθαίνει ότι πρέπει να σεβόμαστε τους μεγαλύτερους (τουλάχιστον στη δική μου γενιά) ίσως για τους λόγους που γράφει και ο φίλος Agnostic και φυσικά οι παράγοντες που υπεισέρχονται στην καθημερινότητά μας, παίζουν καθοριστικό ρόλο όπως γράφει και ο φίλος Εαρινός.
Για μένα, νομίζω, ότι ο σεβασμός θα πρέπει να κερδίζεται και η εμπιστοσύνη να χτίζεται.
"Μην σταματάς να σπέρνεις αστέρια ακόμα κι' όταν δεν φαίνονται με γυμνό μάτι."
Όντως Nemesi , όλα κερδίζονται και χτίζονται και εκτός απο την τέχνη του "κτίζειν" και "κερδίζειν", χρειάζονται και τα "υλικά" αλλα και η επιλογή των σωστών υλικών , που κάθε φορά και για κάθε άνθρωπο μπορεί να είναι διαφορετικά...! Θα πρέπει πρωτίστως να μπορούμε να αναγνωρίζουμε το "έδαφος" όπου πρόκειται να "επενδύσουμε" και να βρούμε το κατάλληλο σχέδιο αλλα και τα ανάλογα υλικά , τα οποία "απαιτεί" ο περιβάλλων χώρος..."άνθρωπος εν προκειμένω" ...με την "υπόμνηση" ότι κάθε άνθρωπος είναι και μια διαφορετική ψυχολογική οντότητα .... !
Μείνε μέσα στο παιχνίδι... |
Nemesi
Μέλος 3ης Βαθμίδας
651 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/06/2010, 09:31:40
Έχεις δίκαιο, έτσι είναι, αλλά πόσο καλά μπορούμε να "αναγνωρίσουμε" το έδαφος για να "επενδύσουμε"? Άρα ίσως πρέπει να παίρνουμε και ρίσκα, ακριβώς γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και αυτή είναι η μαγεία για μένα:)"Μην σταματάς να σπέρνεις αστέρια ακόμα κι' όταν δεν φαίνονται με γυμνό μάτι." |
Εαρινός
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7024 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/06/2010, 10:41:34
quote:
Έχεις δίκαιο, έτσι είναι, αλλά πόσο καλά μπορούμε να "αναγνωρίσουμε" το έδαφος για να "επενδύσουμε"?
"Μην σταματάς να σπέρνεις αστέρια ακόμα κι' όταν δεν φαίνονται με γυμνό μάτι."
Μμμμ...εκεί βρίσκεται η ουσία του θέματος...και είναι πίστεψέ με , ολόκληρο κεφάλαιο..."ανέγγιχτο" θα έλεγα απο τους ανθρώπους , που κινούνται εγωϊστικά και ιδιοτελώς...άσχετα απο τις δηλώσεις τους!
Μείνε μέσα στο παιχνίδι... |
Εαρινός
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7024 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/06/2010, 12:04:56
quote:
Έχεις δίκαιο, έτσι είναι, αλλά πόσο καλά μπορούμε να "αναγνωρίσουμε" το έδαφος για να "επενδύσουμε"? Άρα ίσως πρέπει να παίρνουμε και ρίσκα, ακριβώς γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και αυτή είναι η μαγεία για μένα:)"Μην σταματάς να σπέρνεις αστέρια ακόμα κι' όταν δεν φαίνονται με γυμνό μάτι."
Όπως και να έχει , η αναγνώριση "σαθρών εδαφών" αποτελεί υποκειμενικοποίση του ανθρώπου -δυνητικά- επι της "ασφαλούς γνώσεως" και ορίζει μια διορθωτική διαδικασία , η οποία -υπο όρους- είναι ικανή να προσανατολίσει τον άνθρωπο σε μια ωριμότερη -αν μπορούσα να χρησιμοποιήσω τον όρο- επιλογή ... επιλογών! Εκεί θα ορισθεί -πέραν λεκτικών διατυπώσεων- η αυτο-εκτίμηση και η αγάπη προς αυτήν την "οντότητα" η οποία μας δόθηκε και αφέθηκε στα χέρια μας! Εκεί θα ορισθεί η έλευση όλων των όμορφων , ένα εκ των οποίων αποτελεί αυτή η τόσο όμορφη αίσθηση απο την μη-χειραγώγηση μας , απο την "Άλλη σκηνή" , που μας θέτει στην ικανοποίηση των δικών της και μόνο επιθυμιών , αδιαφορώντας παγερά για ότι "δικό" μας...! Εκεί , θα ορισθεί η "έναρξη" του αυτο-σαρκασμού...και η αποδοχή και η παραδοχή ταυτόχρονα του εαυτού μας ... όπως είναι...και η συμφιλίωση μαζί του...αλλα και η αποστασιοποίηση μας -πλέον- απο εσωτερικές ανάγκες να αποδείξουμε το οτιδήποτε! Χα..χα...χα...αυτός είμαι..ούτε λίγος...ούτε πολύς..ούτε σπουδαίος ..ούτε ασήμαντος...ούτε έτσι..ούτε αλλοιώς...αυτός/ή είμαι και νοιώθω υπέροχα! Ας μην γινόμαστε πιόνι στην σκακιέρα των κοινωνικών όρων , που θυματοποιούν και θέτουν τον άνθρωπο σε μια ατέρμονη διαδικασία θυματοποίησης και διαρκούς κυνηγητού...καιφθοράς! Ποιά είσαι??? -Η Nemesi...τελεία και παύλα! -ΑΥΤΗ!
Μείνε μέσα στο παιχνίδι... |
Nemesi
Μέλος 3ης Βαθμίδας
651 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/06/2010, 13:25:19
Νομίζω ότι είπες για μένα μερικές αλήθειες.
Αν δεν σεβόμαστε και δεν αγαπάμε εμείς τον εαυτό μας (όποιος και αν είναι αυτός) δεν μπορεί να μας σεβαστεί και να μας αγαπήσει κανείς, δεν μπορούμε να "χτίσουμε" ούτε να "κερδίσουμε" τίποτα και από κανέναν, γιατί το δικό μας το "έδαφος" δεν είναι σταθερό.
Σε όλες τις σχέσεις, είτε οικογενειακές, είτε φιλικές, είτε απλά κοινωνικές, πρέπει να υπάρχει καλή διάθεση να επικοινωνήσεις και να αφήσεις τον άλλον να επικοινωνήσει μαζί σου.
Θα κρατήσω από αυτά που έγραψες ως το βασικότερο για μένα: "Χα..χα...χα...αυτός είμαι..ούτε λίγος...ούτε πολύς..ούτε σπουδαίος ..ούτε ασήμαντος...ούτε έτσι..ούτε αλλοιώς...αυτός/ή είμαι και νοιώθω υπέροχα!"
"Μην σταματάς να σπέρνεις αστέρια ακόμα κι' όταν δεν φαίνονται με γυμνό μάτι." |
Εαρινός
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7024 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/06/2010, 15:23:19
quote:
Νομίζω ότι είπες για μένα μερικές αλήθειες.
Αν δεν σεβόμαστε και δεν αγαπάμε εμείς τον εαυτό μας (όποιος και αν είναι αυτός) δεν μπορεί να μας σεβαστεί και να μας αγαπήσει κανείς, δεν μπορούμε να "χτίσουμε" ούτε να "κερδίσουμε" τίποτα και από κανέναν, γιατί το δικό μας το "έδαφος" δεν είναι σταθερό.
Σε όλες τις σχέσεις, είτε οικογενειακές, είτε φιλικές, είτε απλά κοινωνικές, πρέπει να υπάρχει καλή διάθεση να επικοινωνήσεις και να αφήσεις τον άλλον να επικοινωνήσει μαζί σου.
Θα κρατήσω από αυτά που έγραψες ως το βασικότερο για μένα: "Χα..χα...χα...αυτός είμαι..ούτε λίγος...ούτε πολύς..ούτε σπουδαίος ..ούτε ασήμαντος...ούτε έτσι..ούτε αλλοιώς...αυτός/ή είμαι και νοιώθω υπέροχα!"
"Μην σταματάς να σπέρνεις αστέρια ακόμα κι' όταν δεν φαίνονται με γυμνό μάτι."
Nαί ... ακριβώς δεν θα συναινέσω σε θυματοποιητικού τύπου ιδέες και μηχανισμούς καθυπόταξης και ευτελισμού της ανθρώπινης προσωπικότητας...ούτε σε μια "ιδέα" που γεννά άκρατο ανταγωνισμό και κατηγοριοποιήσεις ανθρώπων...αυτή δεν είναι η ψυχή μας αλλα η συλλογική ψυχή του όλου συστήματος που προσπαθεί -και θέτει- να μας θέσει στην υπηρεσία του , για την συντήρησή του και την ευ-ζωϊα του..! Ποιός είναι αυτός/ή...??? Απλά..."αυτός" και "αυτή" και τον δείχνουμε με το δάκτυλο...όποιος μπορεί να καταλάβει .... κατάλαβε!!!
Μείνε μέσα στο παιχνίδι... |
Odysseus_nemo
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
539 Μηνύματα |
Απεστάλη: 22/06/2010, 00:41:19
Νομίζω ότι υπάρχει μια σύγχυση στο θέμα μεταξύ της ευγενούς συμπεριφοράς και της ευσεβούς.Το να είμαι ευγενικός απέναντι σε κάποιον (γηραιότερο, προϊστάμενο, άγνωστο κ.τ.λ) δεν σημαίνει ότι του αποδίδω και σεβασμό. Αντιθέτως το να σέβομαι κάποιον δεν σημαίνει και απαραίτητα να είμαι ευγενής. Ο σεβασμός δεν είναι απόρροια φόβου ή ντροπής, αλλά εκτίμησης.
Η ευγένεια είναι απόρροια καλλιέργειας συγκεκριμένου τρόπου συμπεριφοράς. Το κακό με την δική μας κοινωνία είναι ότι έχει δέχθει αβασάνιστα καλούς και κακούς τρόπους συμπεριφοράς, χωρίς να υπάρχει η απαιτούμενη προπαιδεία, με αποτέλεσμα να συγχέει την ευγένεια με τον σεβασμό και πολλές φορές την επιτιμητική και ειλικρινή στάση με την ασέβεια. ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ
Odysseus_Nemo
 |
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
Σεβασμός <-- Ντροπή ή Φόβος?
