1) Η πετρα θησεως στην τροιζηνα.

Μια νεοελληνικη παραδοση που κυκλοφορει στην τροιζηνα και εχει δημοσιευτει και σχολιασθει το 1904,αναφερει τα εξης συντομα."Στο δρομο που παει στου διαβολου το γιοφυρι,εικοσι λεπτα της ωρας μακρια απο του δαμαλα,ειναι μια μεγαλη τετραγωνη πετρα,οπου εκρυψε ο βασιλιας τα αρματα του".

Η συντομη αυτη νεοελληνικη παραδοση δεν θα ειχε καμμια ιδιαιτερη αξια,αν δεν υπηρχε στο τελος της η παραδοξη προσθηκη "οπου εκρυψε ο βασιλιας τα αρματα του".Θα επροκειτο απλως για μια οποιαδηποτε μεγαλη πετρα.Εδω η παραδοξη φραση του τελους αποκτα συγκεκριμενη και πολυτιμη αξια,επειδη τοπος ειναι η τροιζηνα.Ανωνυμος ειναι ο βασιλιας που αναφερεται απο τον λαο.Και αγνωστη προβαλειστην αρχη και η ιστορια του βασιλια εκεινου και η σημασια των κρυμμενων οπλων.Αλλα φως αστραφτει-και μαλιστα φως μαγευτικο,οπως ειναι αυτο που περιβαλλει την αιωνιοτητα των μεγαλων ελληνικων μυθων-αρκει να συνδεσουμε το νεοελληνικο θρυλο της τροιζηνας με οσα στην ιδια περιοχη εχουν συμβει λιγους μηνες προτου να γεννηθη εκει,κοντα στο σημερινο χωριο του δαμαλα,ο μεγαλος ηρωας της αρχαιας αθηνας,ο θησεας.

Στα χρονια του αρχαιου περιηγητη παυσανια,αυτου του ευσυνειδητου,του φιλοπονου και ακαταπονητου αρχαιου συγραφεα,οι εντοπιοι στην τροιζηνα εδειχναν μια πελωρια πετρα,που μαλιστα ειχε ειδικο ονομα ,ονομαζοταν "πετρα θησεως".Κατω απο εκεινη την πετρα ηταν κρυμενα το ξιφος και τα πεδιλα του αιγεα.Προσθετει μαλιστα την πληροφορια ο παυσανιας ,οτι η ιδια εκεινη πετρα τα παλια χρονια ηταν βωμος του σθενιου διος.

Αξιζει ομως να παραθεσουμε τις ιδιες τις λεξεις που χρησιμοποιει ο παυσανιας."Καθως πηγαινουμε στο δρομο που μεσα απο τα βουνα οδηγειστην ερμιονη,και το κεφαλαρι του υλλικου ποταμου βρισκεται στο δρομο και η πετρα του θησεως οπως ονομαζεται,που και αυτη αλλαξε το ονομα της οταν την ανασηκωσε ο θησεας και πηρε κατω απο αυτην τα πεδιλα του αιγεα και το ξιφος.Προηγουμενος η πετρα ονομαζοταν βωμος του σθενιου διος."

Ο θησευς κατα τους υπολογισμους των ειδικων της μυκηναικης εποχης ,εζησε περι το 1250π.χ.Επειτα απο 1400 χρονια περιπου,δηλαδη κατα το 160μ.χ,περναει απο την τροιζηνα ο παυσανιας και του δειχνουν τη πετρα του θησεως.Περνουν και αλλα 1750 χρονια και ερχομαστε ως το 1900μ.χ.Αλλα ακομη και τοτε οι χωρικοιτης τροιζηνας εξακολουθουν να μιλουν για τη μεγαλη πετρα,κατω απο την οποια ενας βασιλιας ειχε κρυψει τα αρματα του.......

Αναμνηση της παιδοκτονου μηδειας στην κορινθια

Ενας νεοελληνικος θρυλος κυκλοφορουσε αιωνες πολλους στα χωρια της κορινθιας.Εχει δημοσιευθει για τελευταια φορα το 1904 στον ειδικο τομο των νεοελληνικων θρυλων.Δεν υπαρχει ομως κανενα σχολιο για αυτον το θρυλο,για το περιεχομενο του και για τη πιθανη καταγωγη αυτου του παραδοξου περιεχομενου.Ας επιχειρησουμε λοιπον εμεις τωρα να αναζητησουμε την αγνωστη λυση.Αλλα πρωτα επιβαλεται να γνωρισουμε το περιεχομενο του σχετικου νεοελληνικου θρυλου.

"Ηταν ενας εργατικος ανθρωπος,που καθε μερα σηκωνοταν πολυ πρωι για να παει στη δουλεια του.Μια φορα που σηκωθηκε πολλυ νωρις,προτου να φεξη,ακουσε στο δρομο του τραγουδια και χορους.Τραβηξε ισια εκει που ακουγονται οι φωνες και βλεπει τις νεραιδες που κολυμπουσαν στο νερο και τραγουδουσαν.Ειχαν βγαλμενα τα πουκαμισα τους και τα ειχαν πεταμενα στα χορτα.Ορμα αυτος και αρπαζει ενα πουκαμισακι.Οι νεραιδες καθως ειδαν τον ανθρωπο,βγηκαν απο το νερο και πηρε η καθε μια το πουκαμισο τους και εφυγαν.Εκεινη ομως που της το ειχε παρμενο,δεν μπορουσε να τις ακολουθησει και εμεινε.Τον παρακαλουσε να της το δωση,μα εκεινος τιποτα.Αναγκασθηκε και πηγε μαζι του,της εδωκε αυτος αλλα φορεματα,την πηρε σπιτι του και την ειχε γυναικα του.Εκανε και τρια παιδια με αυτην.

Η νεραιδα καθε τοσο τον στεναχωρουσε με τα παρακαλια να της δωση την πουκαμισα της,που απο τα πολλα της την εδωσε.Εκεινη τοτε περιμενε μια μερα που ο αντρας της ηταν στο χωραφι,φορει την πουκαμισα της,σφαζει τα παιδια της,τα βαζει σε ενα ταψι,τα αποθετει πανω στο τραπεζι,κλεινει το σπιτι και γινεται αφαντη.Καμια φορα να σου και ερχεται ο δολιος αντρας.Βροντα την πορτα ,σκουζει,φωναζει,αλλα κανεις δε του μιλαγε.Σπαζει την πορτα ,ανεβαινει επανω και τι να δει.Τα παιδια του σφαγμενα.Τοτε χτυπουσε το κεφαλι του απο την ανοησια που εκανε που της εδωσε την πουκαμισα και οχι μονο τη γυναικα του εχασε ,αλλα και τα παιδια του και με τετοιον τροπο.

Αυτος ο θρυλος ειναι-αλλα μονο στη βαση του-ομοιος με αλλους παρομοιους νεοελληνικους που διηγουνται πως ενας θνητος κατορθωσε να παρει γυναικα του μια νεραιδα.Και προχωρει στη συνεχεια ,λεγοντας οτι καποτε η νεραιδα ξαναπαιρνει στη κατοχη της το πεπλο της ,η το μαντιλι του κεφαλιου της,η εδω το πουκαμισο της και απο τοτε γινεται αφαντη.Σε ολες ομως τις νεοελληνικες παραδοσεις η νεραιδα μανα ξαναγυριζει κρυφα καθε τοσο και περιποιηται με στοργη τα παιδια της,τα πλενει ,τα χτενιζει,τα προσεχει,διαστελοντας απολυτα την αδιαφορια της για τον συζυγο απο το εντονο μητρικο φιλτρο για τα παιδια της.Το νεοελληνικο αλλωστε τουτο μοτιβο ειναι απολυτα συμφωνο και με το αρχαιο προτυπο του,γιατι και στον ομηρο η νεραιδα θετις αδιαφορει εντελως για τον παρατημενο γεροντα πηλεα και παιζει ξετρελαμενη στους αφρους με τις αλλες νηρηιδες ,τρεμει ομως σαν μανα για τον αχιλλεα της.Και μολις εκεινος στενοχωρηθει,τρεχει αυτη ανησυχη στο ακρογιαλι της τροιας για να μαθη και να βοηθηση αποτελεσματικα.Αυτη ειναι η αιωνια μανα και αυτη ειναι επισης η νηρηιδα μανα.

Εδω ομως στον κορινθιακο θρυλο βρισκομαστε ξαφνικα αντιμετωποι με μια νεραιδα μανα,που δεν εχει ομως μητρικη καρδια.Σκληρη αφανταστα,πιανει τα τρια αθωα παιδια της ,τα δικα της τα παιδια που δεν της εχουν φταιξει σε τιποτα και τα σφαζει.Και αφηνοντας τα σφαγμενα μεσα στο σπιτι,χανεται εκεινη στον αερα.Ο δολιος συζυγος ,ο δυστιχισμενος πατερας,πληρωνει βαρια οφειλη γιατι απερισκεπτος δεν προσεξε τι βαθυτερο νοημα εκρυβε η επιστροφη της νεραιδικης πουκαμισας.

Ας αφησουμε ομως τους αιωνες και ας κρατηθουμε στερεα στον ιδιο τοπο.Στην κορινθια κυκλοφορουσε και κυκλοφορει αυτος ο παραξενος νεοελληνικος θρυλος.Αλλα στην ιδια περιοχη,συγκεκριμενα μεσα στην αρχαια κορινθο,εχει φτασει καποτε στα αρχαια μυθικα χρονια ενας αλλος πατερας με τη γυναικα του και τα παιδια τους.Ιασονα τον λεγανε τον πατερα.Και ειναι αυτος ο ιδιος που καποτε κυβερνησε το γρηγοροτερο πλοιο του καιρου του,τη θρυλικη αργω,για να περασει τα βουνα που ανοιγοκλειναν,τις επικινδυνες-ακομη και για πουλια πετουμενα-συμπληγαδες,για να φτασει επειτα στην κολχιδα του ευξεινου ποντου,οχι μακρια απο τον καυκασο.Εκει κατορθωσε τα ακατορθωτα.Σκοτωσε τον τρομερο δρακο,πηρε το χρυσομαλλο δερας και εφερε μαζι του ως γυναικα του τη μηδεια,την κορη του αιητη,του βασιλια της κολχιδας.

Αλλα καποτε κυνηγημενοι απο την ιωλκο που βρισκοταν πλαι στο σημερινο βολο,ερχονται ιασων ,μηδεια και παιδια στην κορινθο.Εκει ο ιασων,με καθυστερημενη επιπολαιοτητα,παντρολογιεται με την κορη του βασιλια της κορινθου,τηνγλαυκη.Τοτε ειναι που η εκδικητρια μαγισσα της κολχιδος αρχιζει να υφαινει τον δολο.Καμωνεται οτι υποτασεται στη μοιρα της και με τα ανυποπτα μικρα παιδια της στελνει στη νεα νυφη ενα γαμηλιο δωρο,εναν ομορφο πεπλο,ας πουμε μια ξωτικη νεραιδικη πουκαμισα.Η ανυποπτη νυφη φορει τον ομορφο πεπλο και αμεσως καιγεται ολοκληρη απο τα μαγια και το δηλητηριο που ειχε ο πεπλος.Και τοτε τουτη εδω η μανα που την ελεγαν μηδεια και δεν εχει μεσα στα στηθη της μητρικη καρδια,θελει να εκδικηθει ακομη πιο πολλυ τον ιασονα.Προτου λοιπον εξαφανισθει ψηλα στον αερα,πιανει μεσα στο δικο τους σπιτι και σφαζει κομματια τα αθωα δικα της παιδια.Οταν επιστρεφει ο πατερας,εστω ο προσορινα αμυαλος πατερας,βρισκει τα κομματια των παιδιων του και κλαιει και οδυρεται χτυπωντας το κεφαλι του."Τοτε χτυπουσε το κεφαλι του απο την ανοησια που εκανε" λεει και ο νεοελληνικος θρυλος για τον νεωτερο χωρικο της κορινθιας,επειδη αυτος επεστρεψε θεληματικα στην νεραιδα γυναικα του την πουκαμισα της.

Μεσα απο εναν ανωνυμο βασιλια της τροιζηνιας που ειχε κρυψει τα αρματα του κατω απο μια μεγαλη πετρα,ανακαλυψαμε λιγο πιο πανω τον αιγεα και την ιστορια του νεαρου θησεα.Τωρα μεσα απο την απρονοησια και το τραγικο παθημα ενος-και παλι ανωνυμου χωρικου της κορινθιας-που ειχε παντρευτει μια ξωτικη κορη και ειχε κανει παιδια μαζι της,ανακαλυπτουμε οτι στον νεοελληνικο λαο της κορινθιας δεν λησμονηθηκε η αρχαια τοπικη παραδοση.Ο σημερινος ανωνυμος χωρικος του κορινθιακου θρυλου ειναι ο ιδιος εκεινος ιασων.Η κορινθιακη ομως ιστορια της σφαγης των αθωων παιδιων που δεν τη βρισκουμε στους αλλους νεοελληνικους θρυλους για νεραιδες,ειναι συνεχεια της αρχαιας ιστοριας της παιδοκτονου μανας που εδρασε ανοσια μεσα στην αρχαια κορινθο.Η αρχαια ιστορια περιγραφεται στην ανυπερβλητη μηδεια του ευριπιδη.Διαπιστωνουμε ομως οτι το περιεχομενο της αρχαιας τραγωδιας δεν μας το κληρωδοτησαν μονο τα βυζαντινα χειρογραφα.Το εχει διασωσει και η προφορικη παραδοση των σημερινων αγραμματων χωρικων που κατοικουν στα χωρια της κορινθιας.

Μια παραδοση απο τα χωρια του καμπου,γνωστη απο το ετος 1884 μας πληροφορει τα ακολουθα.

Τον παλαιο καιρο ολη η θεσσαλια ηταν θαλασσα και μονο η κορυφη ενος βουνου στον καμπο δεν ηταν σκεπασμενη απο τα νερα.Σε αυτην την κορυφη βρισκονται ως και σημερα χαλκαδες σιδερενιοι,οπου εδεναν τα καραβια.Για αυτο το βουνο εκεινο το λενε καραβα.

Η ιστορια αυτη διαδραματιζεται στη θηβα.

Καποιος φυλιδας ηταν κρυφος δημοκρατικος,αλλα παριστανε τον αφοσιωμενο στους ολιγαρχικους.Και κατορθωσε τουτο σε τετοιο βαθμο,ωστε πετυχε να γινει γραμματεας των αρχηγων των ολιγαρχικων,των δυο πολεμαρχων αρχια και λεοντιαδη.Μια νυχτα του δεκεμβριου του 379 π.χ ο φυλλιδας εκεινος καλεσε σε συμποσιο στο σπιτι του,τον αρχια και αλλους ολιγαρχικους ηγετες.

Μετα το γευμα επροκειτο να συμπληρωσουν το γλεντι γυναικες,αυλητριδες και χορευτριες,που θα ερχοταν να τερψουν τους συμποσιαστες με την ορχηστικη τους τεχνη.Αντι ομως γυναικων,κρυμμενοι μεσα στα γυναικεια ενδυματα τους προσηλθαν οι ηγετες των εξοριστων δημοκρατικων,που ειχαν ερθει κρυφα απο τη δημοκρατικη αθηνα και ειχαν διεισδυσει μεσα στην πολη.

Στη θαλασσα το λαδι πιστευοταν οτι παιζει ρολο κατευνασμου της τρικυμιας.Για τουτο και ριχνεται απο τους ναυτικους,οσοι επιβενουν σε μικρα σχετικος πλοια,για να δαμασουν με αυτο το τροπο τα κυματα.Πραγματικα,οπως εχουν υποστηριξει,το λαδι φαινεται οτι επενεργει σαν μεμβρανη πανω στην επιφανεια της θαλασσας και συνεπως οτι αποτελει εμποδιο στην υπεριψωση των κυματων κατα την τροχοειδη τους κινηση.Μικρη ποσοτητα ελαιου ,φυτικου η ζωικου,αρκει για να καλυψει μεγαλη επιφανεια με ενα γλοιωδες υποστρωμα και να βοηθησει ετσι το πλοιαριο που κινδυνευει.Για αυτο το σκοπο χρησιμοποιειται ο ελαιοφορος σακος,γεματος με ελαιο.Αυτος ηταν,η και ειναι εφεδρικος για παρομοια ωρα αναγκης.

Γιατι ο αγιος ηλιας λατρευεται αποκλειστικα πανω στις κορυφες?Ο λαος δινει την εξηγηση οτι ειναι στα ψηλα για τον καιρο και για την βροχη(μανη),συμφωνα αλλωστε με τη δοξασια οτι ο αγιος ειναι εφορος της βροχης και των ανεμων.Η λογια εξηγηση του ειναι οτι η τοποθετηση του στα βουνα και τους λοφους αποτελει συνεπεια της παραδοσεως οτι ο αγιος επεχει τη θεση του νεφεληγερετη και κεραυνιου δια των αρχαιων ελληνων.Αλλα ο νικολαος πολιτης απεδειξε οτι η παραδοση αυτη εχει τη πηγη της σε ακομη παλαιοτερους χρονους,περα και απο την αρχαιοελληνικη εποχη.Ο χριστιανικος δηλαδη προφητης ηλιας δεν εχει αμεση σχεση με το δια,αλλα με τον ηλιο,με τον οποιο αλλωστε ταυτιζεται και κατα το ονομα και προσομοιαζει και σε αλλες περιπτωσεις.Με το δια εχει μονο εμμεση σχεση.Ο προκαθημενος δηλαδη των αρχαιων ελληνων,ο ζευς,ταυτιζοταν και αυτος με τον ηλιο και σαν θεος των μετεωρικων φαινομενων,λατρευονταν πανω στις κορυφες ,που ηταν οι καταληλοτερες τοποθεσιες για τη λατρεια και του διος και του προφητη ηλια.Ο τελευταιος μετα τον εκχριστιανισμο των ελληνων,αντικατεστησε τη λατρεια του θεου ηλιου.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr