Ο Νούς -έτσι- είναι εκχωρημένος σε μια ατέρμονη διαδικασία επίλυσης εσωτερικών ανησυχιών , με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμη "φαιά ουσία" και η οποία εφόσον είχε χρησιμοποιηθεί για "ορθή σκέψη" επι θεμάτων "γήινων" , θα μπορούσε να βελτιώσει την ζωή του σε όλα τα επίπεδα..!

Και η "θυματοποίηση" ξεκινάει απο την νηπιακή ηλικία για κάθε άνθρωπο και μάλιστα απο ενηλίκους , λέγοντάς τους ... ότι γεννήθηκαν αμαρτωλοί και άρα "δεν είναι εν-τάξει"...ενοχοποιώντας καθημερινά την ίδια τους την φύση που αναβλύζει αυθόρμητα ... !

Θα συνεχίσουμε για πολύ ακόμα ως άνθρωποι και ως ανθρωπότητα να ενστερνιζόμαστε απόψεις και σκέψεις που μας περιόρισαν και μας καθήλωσαν επι πολλά χρόνια..εισάγοντας τον φόβο και την απειλή εντός μας , με αποτέλεσμα καθημερινά να "χάνουμε" την ελευθερία και την ίδια την ζωή..???

Το γέλιο είναι ζωή...η χαρά και η ευτυχία...

Η εσωτερική ηρεμία είναι ο δρόμος για την ζωή και τα όμορφα αποτελέσματα...

Η συνεύρεσή μας και η επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας είναι Ζωή και οτιδήποτε μας καλεί προς υπεράσπισή του εντός μας και μας "διαμελίζει" καταστατικά είναι ο θάνατος , που τον επιφέρουμε οι ίδιοι στν "ζωή" μας...!!!

Μήπως χάνουμε την ζωή , επιφέροντας τον θάνατο στην καθημερινότητά μας και δεν το αναγνωρίζουμε ???

Δεν θα ήθελα να επεκταθώ στο θέμα απο την σκοπια την θρησκευτική του αμαρτωλού ανθρώπου γιατι δεν θα βγάλουμε ακρη ,καλως ομως το θετεις και απο κει.......!!

Θάνατος ...........μπρρρρ...πανικοβλήθηκα και μονο με την λέξη
Μηπως ενας λογος που αρωσταινει το σωμα μας ειναι και ο τρόπος ζωής μας αγχος,συγχηση.πανικος και επονται κακη διατροφη και τελευταια τα λαθη που κανουμε στις προσωπικες μας σχεσεις;

Δεν υπάρχει αμαρτωλός ανθρωπος ειναι θεμα παιδείας και μόρφωσης το να μην κανουμε λάθη ,ακομη και το ψέμα ειναι θεμα αγνοιας !

καλα το να μην αρωσταίνουμε ειναι εφικτο για τον ανθρωπο το να μην γερνάμαι πως μπορεί να γινει εφικτό;
Ισως βλέπουμε το προβλημα μας (της γηρανσης και του θανατου)ως να ειμαστε παλι εμεις οι ιδοι το πρόβλημα ,θα ελεγα να δουμε την ζωή πιο ελαφρα την καρδία ,δεν ειναι κακο ,
Να μην μπαινουμε στο προβλημα μεσα αλλα να το ατενιζουμε και οταν ειμαστε ετοιμοι να του δινουμε να καταλαβαίνει!
Το να μην γερνάμε ομως δεν ειναι εφικτο οποτε μας μενει η ελπις οτι θα ζησουμε για να αγαπαμε και να αγαπιομαστε και να επικοινωνούμε οπως λες και συμφωνω!

quote:

---

Γεια χαρά!

Δεν θα ήθελα να επεκταθώ στο θέμα απο την σκοπια την θρησκευτική του αμαρτωλού ανθρώπου γιατι δεν θα βγάλουμε ακρη ,καλως ομως το θετεις και απο κει.......!!

Θάνατος ...........μπρρρρ...πανικοβλήθηκα και μονο με την λέξη
Μηπως ενας λογος που αρωσταινει το σωμα μας ειναι και ο τρόπος ζωής μας αγχος,συγχηση.πανικος και επονται κακη διατροφη και τελευταια τα λαθη που κανουμε στις προσωπικες μας σχεσεις;

Δεν υπάρχει αμαρτωλός ανθρωπος ειναι θεμα παιδείας και μόρφωσης το να μην κανουμε λάθη ,ακομη και το ψέμα ειναι θεμα αγνοιας !

καλα το να μην αρωσταίνουμε ειναι εφικτο για τον ανθρωπο το να μην γερνάμαι πως μπορεί να γινει εφικτό;
Ισως βλέπουμε το προβλημα μας (της γηρανσης και του θανατου)ως να ειμαστε παλι εμεις οι ιδοι το πρόβλημα ,θα ελεγα να δουμε την ζωή πιο ελαφρα την καρδία ,δεν ειναι κακο ,
Να μην μπαινουμε στο προβλημα μεσα αλλα να το ατενιζουμε και οταν ειμαστε ετοιμοι να του δινουμε να καταλαβαίνει!
Το να μην γερνάμε ομως δεν ειναι εφικτο οποτε μας μενει η ελπις οτι θα ζησουμε για να αγαπαμε και να αγαπιομαστε και να επικοινωνούμε οπως λες και συμφωνω!

---

Διό-νυσε καλώς ήρθες και σ'ευχαριστώ για την τοποθέτησή σου...

Θα τοποθετηθώ στο μηνυμά σου , σύντομα..!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

Γέννηση-Θάνατος αλλα Ζωή και θανατος

Αναρωτιέμαι κάποιες στιγμές για την έννοια της Ζωής...!

Τι σημαίνει άραγε ζωή και πως αυτή συντελλείται και παίρνει ουσία και υποστασιοποιείται ... θεμελιώνεται...

Αλλα μπορεί να πεί κανείς ότι η όποια ζωή , μπορεί να συντελλεσθεί εκτός του πλαισίου αναφοράς στο οποίο "καλούμαστε" να ζήσουμε...???

Και για την θεμελίωση της ζωής πρωτίστως -άραγε- τι θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως προϋπόθεση...άραγε την όσο το δυνατόν καλύτερη επαφή με ότι μας περιβάλλει και απο το οποίο αντλούμε αυτήν την ζωή και "κείνο" ενεργοποιεί την ζωή εντός μας..???

Άρα εκ των πραγμάτων μπορούν να ορισθούν δυο απαραίτητοι πολοι απ'οπου η ζωή ενεργοποιείται και υφίσταται..!

α. Υγιές περιβάλλον
β. Υγιή όντα και που θα μπορούν να επιδράσουν- επιζήσουν ,τραφούν, πολλαπλασιασθούν κλπ- επι του περιβάλλοντος
αυτού.

Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι πρόκειται για μια διαρκη "ανταλλαγή" και απο μια ευθεία και λειτουργούσα διασύνδεση των δυο πόλων αυτών..!

Αλλα για να λειτουργήσει ένα σύστημα , θα πρέπει τα επιμέρους στοιχεία -πόλοι- να βρισκονται σε μια άριστη λειτουργικότητα...

Άρα , αναπόφευκτα πάμε σε έναν απο του δυό αυτούς πόλους και εδώ για λόγους ευ-νοήτους θα ξεκινήσω απο τον άνθρωπο και την λειτουργικότητά του ....

Και θα ξεκινήσω , με μια ερώτηση-που αφορά τα όντα-...και δή τον άνθρωπο...

Ποιός άραγε οργανισμός λειτουργεί σωστά και απο τι αυτό συντελλείται...???

Edited by - Εαρινός on 12/08/2010 18:51:17

Σωστα οσα λες για την ενοια της ζωής και οτι δεν ειναι δική μας υποθεση μονο αλλα και αλλων παραγόντων ισως θεου!
που στέλνει ψυχες για ενσάρκωση σε οσο γινεται πιο τελεια και οικεια σωματα με τις ψυχες αυτες!
Οποτε αν ισχυει κατι τετοιο ειμαστε υπευθυνοι για το κομματι του ερωτα και της γενεσης μονο αλλα και της μετεπειτα ζωή μας.

Ειναι ουρανοκατέβατος ειναι παιδι καποιων θεων ή θεου και πως εγινε αυτο ή ειναι αποτέλεσμα φυσικων διεργασιων εκατομμυρίων ετων;

quote:

---

Ο Νούς -έτσι- είναι εκχωρημένος σε μια ατέρμονη διαδικασία επίλυσης εσωτερικών ανησυχιών , με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμη "φαιά ουσία" και η οποία εφόσον είχε χρησιμοποιηθεί για "ορθή σκέψη" επι θεμάτων "γήινων" , θα μπορούσε να βελτιώσει την ζωή του σε όλα τα επίπεδα..!

---

Edited by - nst on 13/08/2010 09:36:48

quote:

---

Πιστεύω οτι εχουμε ολλα τα χαρακτηριστικά τν αλλων ζωντανων και εμψυχων οντων αλλα εχουμε και επιγνωση της νοητικής μας ικανότητας
Εχουμε δοντια για να τρωμε αλλα και να προφερουμε τα φωνηεντα ,δηλαδη η φυση του ανθρώπου ειναι τελεια !

Σωστα οσα λες για την ενοια της ζωής και οτι δεν ειναι δική μας υποθεση μονο αλλα και αλλων παραγόντων ισως θεου!
που στέλνει ψυχες για ενσάρκωση σε οσο γινεται πιο τελεια και οικεια σωματα με τις ψυχες αυτες!
Οποτε αν ισχυει κατι τετοιο ειμαστε υπευθυνοι για το κομματι του ερωτα και της γενεσης μονο αλλα και της μετεπειτα ζωή μας.

---

Φίλε Διό-νυσε , θα μπορούσαμε να εισάγουμε στην εν λόγω συζήτηση και τον Θεό , μα υπάρχουν τόσα θέματα γι'αυτό ... οπότε καλυτερα θα ήταν να δώσουμε βήμα σε πιο ανθρωποκεντρικής φύσεως παράγοντες και οι οποίοι διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο σε επι-συμαβαίνοντα των ανθρώπων !

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν με "εγκόσμια" στοιχεία και παράγοντες να προσεγγίσουμε το οτιδήποτε ανθρώπινο και εφόσον αυτό επιτευχθεί και εξαντληθεί , ενδεχομένως αν και εφόσον δεν είναι επαρκές να πάμε και σε "ανώτερα επίπεδα"...

Ας δούμε λοιπόν πως συντελλείται και απο ποιούς παράγοντες η εσωτερική αναστάτωση κατα την πρώϊμη παιδική ηλικία στις παιδικές ψυχές...και σε τι διαμορφώσεις εσωτερικές αυτό συντελλεί...!!!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

Εγω πάντως προσκρούω στο πως εμφανίστηκε ο πρωτος ανθρωπος

Ειναι ουρανοκατέβατος ειναι παιδι καποιων θεων ή θεου και πως εγινε αυτο ή ειναι αποτέλεσμα φυσικων διεργασιων εκατομμυρίων ετων;

---

Να μην προσκρούεις φίλε μου...άστο αυτό , κάποια στιγμή -έχω την αίσθηση- θα γίνουμε "κοινωνοί" και μείς καποιων σχετικών πληροφοριών...καλά λέει ο Agnostic..."Εξέλιξη"..."Εξέλιξη"...

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

quote:

---

Πιστεύω οτι εχουμε ολλα τα χαρακτηριστικά τν αλλων ζωντανων και εμψυχων οντων αλλα εχουμε και επιγνωση της νοητικής μας ικανότητας
Εχουμε δοντια για να τρωμε αλλα και να προφερουμε τα φωνηεντα ,δηλαδη η φυση του ανθρώπου ειναι τελεια !

Σωστα οσα λες για την ενοια της ζωής και οτι δεν ειναι δική μας υποθεση μονο αλλα και αλλων παραγόντων ισως θεου!
που στέλνει ψυχες για ενσάρκωση σε οσο γινεται πιο τελεια και οικεια σωματα με τις ψυχες αυτες!
Οποτε αν ισχυει κατι τετοιο ειμαστε υπευθυνοι για το κομματι του ερωτα και της γενεσης μονο αλλα και της μετεπειτα ζωή μας.

---

Φίλε Διό-νυσε , θα μπορούσαμε να εισάγουμε στην εν λόγω συζήτηση και τον Θεό , μα υπάρχουν τόσα θέματα γι'αυτό ... οπότε καλυτερα θα ήταν να δώσουμε βήμα σε πιο ανθρωποκεντρικής φύσεως παράγοντες και οι οποίοι διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο σε επι-συμαβαίνοντα των ανθρώπων !

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν με "εγκόσμια" στοιχεία και παράγοντες να προσεγγίσουμε το οτιδήποτε ανθρώπινο και εφόσον αυτό επιτευχθεί και εξαντληθεί , ενδεχομένως αν και εφόσον δεν είναι επαρκές να πάμε και σε "ανώτερα επίπεδα"...

Ας δούμε λοιπόν πως συντελλείται και απο ποιούς παράγοντες η εσωτερική αναστάτωση κατα την πρώϊμη παιδική ηλικία στις παιδικές ψυχές...και σε τι διαμορφώσεις εσωτερικές αυτό συντελλεί...!!!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

---

quote:

---

Ο θάνατος απο την Αλλη συνδεεται με την αρρωστεια και τα γηρατειά

---

Γειά σου φίλε μου!

Ο "Θάνατος"...Ορίζει πάντα νέα αρχή...νέες καταστάσεις...και με τον "θάνατο" αρχίζει η ζωή...

Το ερωτημα είναι το εξής:"Μπορούμε να θανατώσουμε τον "εντός μας-είναι-θάνατο"...???

Μπορούμε να ορίσουμε νέα αρχή και την έλευση της "ζωής εντός μας"..???

Υπάρχει ο "προορισμός" αλλα υπάρχει και η διαδρομή για εκεί...χάνουμε την διαδρομή...χάνουμε όλα όσα όμορφα εκεί υπάρχουν...χάνουμε την ευκαιρεία να δούμε και να γνωρίσουμε...χάνουμε την ευκαιρεία να εκ-παιδευθούμε και να εκ-παιδεύσουμε τον εαυτό μας σε μια γαλήνια αταραξία και στον "θάνατο" του συνεχούς τρεξίματος και της αγωνίας...???

Θάνατος είναι ο περιορισμός και η αδυναμία επαφής με οτιδήποτε γύρω μας...Θάνατος είναι η εσωτερική συναισθηματική πίεση που μας χωρίζει καταστατικά και αίρει την αρμονία εντός μας...Θάνατος είναι η "μονομερής ματιά" ή ο "μονομερής δρόμος"....αλλα και η εξαρτησή μας και η πίστη μας , ότι δεν υπάρχουν και άλλοι πάμπολλοι δρόμοι...!

Θάνατος είναι η έλλειψη σφαιρικής άποψης ως προς τα πράγματα και ιδιαίτερα η μη γνώση του εαυτού μας και η ελλειπής φροντίδα του..."σώματος και πνεύματος"...!!!

Θάνατος είναι ο "καθημερινός Θάνατος"...που οριζεται απο την "απομόνωση εν μέσω τόσων πολλών ανθρώπων"....απο την μοναξιά και την έλλειψη επικοινωνίας , απο την μη δυνατότητά μας "να ακούσουμε και να ακουσθούμε..."....να αντιληφθούμε τον εαυτό μας και τους υπολοίπους...

Θάνατος είναι η συνεχής και αδιάλλειπτη κατάσταση της μη ικανοποίησης απ'οτιδήποτε...και μάλιστα ο πιο χειρότερος Θάνατος...

"Ο αργός Θάνατος" και η άρνηση για την ζωή.....ο συντελλεσμένος εκ των έσω...!!!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

Από μικρή ηλικία εγκλωβιζόμαστε σε μεταφυσικά σχήματα κίβδηλου εξιλεωτικού χαρακτήρα που κληρονομούμε από συντηριτικά μέλη του στενού οικογενειακού-συγγενικού μας περιβάλλοντος.

Νομίζω λίγο έως πολύ, όλοι έχουμε βιώσει παράλογα περιοριστικές καταστάσεις μεγαλώνοντας σε περιβάλλον συντηρητικό ή εν μέρει συντηρητικό (όσο πιο παλιά, τόσο πιο πολύ ίσχυει αυτή η διαπίστωση) λόγω θρησκευτικών και δογματικών φραγμών ακατανόητων για μένα σήμερα.

Βέβαια δεν θεωρώ παράλογο να ξοδεύουμε ένα αξιοσημείωτο ποσοστό χρόνου για συζητήσεις με αντικείμενο το "μετά", απλά δεν πρέπει ξεπερνάμε ορισμένα λογικά όρια, προσδίδοντας στη ζωή μας μια πρόωρη "μαυρίλα".

Είναι χρησιμότερο να παράγουμε σκέψη και νοητική προσπάθεια για την βελτίωση της σημερινής κατάστασης -στο μετρο του δυνατού- παρά να λειτουργούμε καθημερινώς με οδηγό μεταφυσικές,περιοριστικές και πεσιμιστικές παραδοχές. Αφού όλοι στην Κόλαση θα πάμε στο τέλος(αστειεύομαι)

Αρχικά, ας γνωρίζουμε ότι η ζωή και ο θάνατος είναι ζευγάρι. Μπορούμε να σκεφτούμε την μία δίχως τον άλλον; Ή αυτόν, δίχως αυτή;

Αλήθεια, οι άνθρωποι καθορίζουν τις πράξεις τους έχοντας εσωτερικές ανησυχίες για το μετά; Αν είναι έτσι, η κοινωνία μας θα ήταν λίγο καλύτερη. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι σε αυτό το επιχείρημα "στήθηκαν" οι θρησκείες. Και ποιο είναι το νόημα των θρησκειών; Να ελέγξουν τις κοινωνίες. Γιατί οι κοινωνίες χρειάζονται έλεγχο; Επειδή οι μονάδες (άνθρωποι) δεν είναι ικανοί να το κάνουν για τον εαυτό τους, και σε σχέση με τους άλλους. Τέλος πάντων, ζητώ συγνώμη, ξεφεύγω, αλλά όλα έχουν σχέση...

Οι μικροί θάνατοι δεν είναι κακοί, είναι σίγουρα αναπόφευκτοι, και μάλλον χρήσιμοι. Όλα κάνουν καλό, και όλα χρειάζονται.

Οι άνθρωποι, σέβονται μόνο όταν φοβούνται. Και ο θάνατος είναι ο μεγαλύτερος φόβος. Αν δεν υπήρχε ο φόβος του θανάτου, η κοινωνία θα ήταν στα επίδεδα του conan ο βάρβαρος.

quote:

---

Γενικά με βρίσκει σύμφωνο το αρχικό μήνυμα του φίλου Εαρινού.

Από μικρή ηλικία εγκλωβιζόμαστε σε μεταφυσικά σχήματα κίβδηλου εξιλεωτικού χαρακτήρα που κληρονομούμε από συντηριτικά μέλη του στενού οικογενειακού-συγγενικού μας περιβάλλοντος.

Νομίζω λίγο έως πολύ, όλοι έχουμε βιώσει παράλογα περιοριστικές καταστάσεις μεγαλώνοντας σε περιβάλλον συντηρητικό ή εν μέρει συντηρητικό (όσο πιο παλιά, τόσο πιο πολύ ίσχυει αυτή η διαπίστωση) λόγω θρησκευτικών και δογματικών φραγμών ακατανόητων για μένα σήμερα.

Βέβαια δεν θεωρώ παράλογο να ξοδεύουμε ένα αξιοσημείωτο ποσοστό χρόνου για συζητήσεις με αντικείμενο το "μετά", απλά δεν πρέπει ξεπερνάμε ορισμένα λογικά όρια, προσδίδοντας στη ζωή μας μια πρόωρη "μαυρίλα".

Είναι χρησιμότερο να παράγουμε σκέψη και νοητική προσπάθεια για την βελτίωση της σημερινής κατάστασης -στο μετρο του δυνατού- παρά να λειτουργούμε καθημερινώς με οδηγό μεταφυσικές,περιοριστικές και πεσιμιστικές παραδοχές. Αφού όλοι στην Κόλαση θα πάμε στο τέλος(αστειεύομαι)

Lost in Necropolis

La ville de la mort

---

Θα μ'ενδιέφερε να ακούσω το σημείo όπου εστιαζεται η όποια διαφωνία σου Agnostic...

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

Αγαπητέ Εαρινέ,

Αρχικά, ας γνωρίζουμε ότι η ζωή και ο θάνατος είναι ζευγάρι. Μπορούμε να σκεφτούμε την μία δίχως τον άλλον; Ή αυτόν, δίχως αυτή;

Αλήθεια, οι άνθρωποι καθορίζουν τις πράξεις τους έχοντας εσωτερικές ανησυχίες για το μετά; Αν είναι έτσι, η κοινωνία μας θα ήταν λίγο καλύτερη. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι σε αυτό το επιχείρημα "στήθηκαν" οι θρησκείες. Και ποιο είναι το νόημα των θρησκειών; Να ελέγξουν τις κοινωνίες. Γιατί οι κοινωνίες χρειάζονται έλεγχο; Επειδή οι μονάδες (άνθρωποι) δεν είναι ικανοί να το κάνουν για τον εαυτό τους, και σε σχέση με τους άλλους. Τέλος πάντων, ζητώ συγνώμη, ξεφεύγω, αλλά όλα έχουν σχέση...

Οι μικροί θάνατοι δεν είναι κακοί, είναι σίγουρα αναπόφευκτοι, και μάλλον χρήσιμοι. Όλα κάνουν καλό, και όλα χρειάζονται.

Οι άνθρωποι, σέβονται μόνο όταν φοβούνται. Και ο θάνατος είναι ο μεγαλύτερος φόβος. Αν δεν υπήρχε ο φόβος του θανάτου, η κοινωνία θα ήταν στα επίδεδα του conan ο βάρβαρος.

Ναι, οι άνθρωποι χάνουν τη ζωή. Και όχι εξαιτίας τις ιδέας του θανάτου. Αλλά ποια ζωή; Ίσως την ζωή που εννοώ εγώ, γιατί αν ρωτήσεις τους ίδιους θα σου πουν ότι ζουν.

---

Ομολογώ ότι έθεσες πολύ εύστοχα ερωτήματα , με την τοποθέτησή σου φίλε μου -δεν σε έχω ξαναδεί και αν τώρα μας ήρθες καλως όρισες στην τρελλο-παρέα- ....

Αναφέρεις για μικρούς και αναπόφευκτους Θανάτους..εγώ ίσως να τους όριζα και ως επιβεβλημμένους...αλλα θα ήθελα να μου έλεγες για ποιούς μικρούς Θανάτους εννοείς και τον λόγο για τον οποίο είναι χρήσιμοι...

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

Εαρινός

Θα μ'ενδιέφερε να ακούσω το σημείo όπου εστιαζεται η όποια διαφωνία σου Agnostic..

---

Επειδή η ανησυχία για το "μετά",όπως και να το κανουμε, συνοδεύει από αρχαιότατους χρόνους τον άνθρωπο, είναι εν μέρει λογικό να έχει ξοδευτεί κάμποσος χρόνος σε σχετικές συζητήσεις και ακόμα να ξοδεύεται. Αυτό εν ολίγοις μπορείς να λάβεις ως "διαφωνία" αν και κατά βάθος συμφωνούμε φίλε μου Εαρινέ αφού κι εγώ βάζω ένα φρένο στην ατέρμονη μαυρίλα.

Lost in Necropolis

La ville de la mort

Για να προχωρήσουμε παρακάτω, στα πράγματα, και στη ζωή εν γένει, θα πρέπει να συναντάμε εμπόδια, τα οποία να υπερπηδούμε. Αν δεν εμφανιζόταν το αντίθετο (=μικροί θάνατοι) δεν θα είχαμε το έναυσμα να προβληματιστούμε για το παρακάτω. Με αυτή την έννοια οι "μικροί θάνατοι" είναι απαραίτητοι. Επειδή συμβάλλουν στην διαδικασία της εξέλιξης.

Μικρός θάνατος ας πούμε, μπορεί να θεωρηθεί μία απόρριψη. Εκεί που ήσουν σίγουρος ότι τα είχες πάει καλά, ότι έκανες μεγάλη προσπάθεια να πετύχεις κάτι, τελικά να μη συμβεί. Δεν θα απογοητευτείς, δεν θα ψάξεις να βρεις τι μπορούσες να κάνεις καλύτερα;

Ή, ένας "μικρός θάνατος" μπορεί να έλθει δίχως να έχεις συμμετάσχει ενεργά σε μία διαδικασία, να μην το έχεις κυνηγήσει δηλαδή, να είσαι απλά μέρος της. Αν για παράδειγμα, εσύ έχεις μόλις χωρίσει από μία σχέση, και είσαι πληγωμένος, και βασίζεσαι στους φίλους σου να σε βοηθήσουν να βγεις από αυτό, και οι φίλοι σου σου γυρίσουν την πλάτη, ή δεν το αντιμετωπίσουν σοβαρά, δεν θα πληγωθείς και πάλι; Όταν δεν λαμβάνεις αυτό που περίμενες ότι θα λάμβανες; Με αυτό τον τρόπο, θα επαναξιολογήσεις τους φίλους, και θα ξεκινήσεις από την αρχή.

Ή ακόμη, όταν σε απολύσουν από τη δουλειά σου, ή αν οι γονείς σου σου πουν: "ξέρεις, αρκετά σε φροντίσαμε μέχρι εδώ, πρέπει να τα βγάζεις πέρα στο εξής μόνος σου", καλώς ή κακώς, δεν έρχεσαι στην κατάσταση όπου κάτι τελειώνει και πρέπει να το αναθεωρήσεις; να προσπαθήσεις για το παρακάτω;

_____________________________
http://www.uggbootseinkaufen.com/

http://www.uggbootsspeichern.com/

quote:

---

Θάνατος είναι η εσωτερική συναισθηματική πίεση που μας χωρίζει καταστατικά και αίρει την αρμονία εντός μας...

---

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.

http://olme-attik.att.sch.gr/katkemete.pdf

http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=105871

Αυτά.....

http://www.youtube.com/watch?v=MVWJtFAEajI

quote:

---

Θάνατος είναι ο περιορισμός και η αδυναμία επαφής με οτιδήποτε γύρω μας...Θάνατος είναι η εσωτερική συναισθηματική πίεση που μας χωρίζει καταστατικά και αίρει την αρμονία εντός μας...Θάνατος είναι η "μονομερής ματιά" ή ο "μονομερής δρόμος"....αλλα και η εξαρτησή μας και η πίστη μας , ότι δεν υπάρχουν και άλλοι πάμπολλοι δρόμοι...!

Θάνατος είναι η έλλειψη σφαιρικής άποψης ως προς τα πράγματα και ιδιαίτερα η μη γνώση του εαυτού μας και η ελλειπής φροντίδα του..."σώματος και πνεύματος"...!!!

Θάνατος είναι ο "καθημερινός Θάνατος"...που οριζεται απο την "απομόνωση εν μέσω τόσων πολλών ανθρώπων"....απο την μοναξιά και την έλλειψη επικοινωνίας , απο την μη δυνατότητά μας "να ακούσουμε και να ακουσθούμε..."....να αντιληφθούμε τον εαυτό μας και τους υπολοίπους...

Θάνατος είναι η συνεχής και αδιάλλειπτη κατάσταση της μη ικανοποίησης απ'οτιδήποτε...και μάλιστα ο πιο χειρότερος Θάνατος...

"Ο αργός Θάνατος" και η άρνηση για την ζωή.....ο συντελλεσμένος εκ των έσω...!!!

---

Edited by - lorenzo on 21/08/2010 11:46:59

quote:

---

quote:

---

Θάνατος είναι η εσωτερική συναισθηματική πίεση που μας χωρίζει καταστατικά και αίρει την αρμονία εντός μας...

---

Αγαπητέ μου Εαρινέ,πολύ
θα ήθελα να μου εξηγήσεις τι
εννοείς στην παραπάνω φράση...
Δυσκολεύομαι να καταλάβω...

Μπορεί και να είμαι χαζή;

................

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.

---

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

Δηλαδή φίλη μου , σαν κάποιες φόρες δεν μπορουμε να αντιληφθούμε κάποιες εκφράσεις ή οτιδήποτε άλλο .... αυτό ορίζει αυτόματα επίπεδο χαζομάρας..???

Αν "ναί"...τότε προσωπικά θα πρέπει πέραν κάθε αμφιβολλίας , να είμαι πολύ "ηλίθιος"...

Edited by - Εαρινός on 21/08/2010 13:53:05

quote:

---

Καλημέρα.

Για να προχωρήσουμε παρακάτω, στα πράγματα, και στη ζωή εν γένει, θα πρέπει να συναντάμε εμπόδια, τα οποία να υπερπηδούμε. Αν δεν εμφανιζόταν το αντίθετο (=μικροί θάνατοι) δεν θα είχαμε το έναυσμα να προβληματιστούμε για το παρακάτω. Με αυτή την έννοια οι "μικροί θάνατοι" είναι απαραίτητοι. Επειδή συμβάλλουν στην διαδικασία της εξέλιξης.

Μικρός θάνατος ας πούμε, μπορεί να θεωρηθεί μία απόρριψη. Εκεί που ήσουν σίγουρος ότι τα είχες πάει καλά, ότι έκανες μεγάλη προσπάθεια να πετύχεις κάτι, τελικά να μη συμβεί. Δεν θα απογοητευτείς, δεν θα ψάξεις να βρεις τι μπορούσες να κάνεις καλύτερα;

Ή, ένας "μικρός θάνατος" μπορεί να έλθει δίχως να έχεις συμμετάσχει ενεργά σε μία διαδικασία, να μην το έχεις κυνηγήσει δηλαδή, να είσαι απλά μέρος της. Αν για παράδειγμα, εσύ έχεις μόλις χωρίσει από μία σχέση, και είσαι πληγωμένος, και βασίζεσαι στους φίλους σου να σε βοηθήσουν να βγεις από αυτό, και οι φίλοι σου σου γυρίσουν την πλάτη, ή δεν το αντιμετωπίσουν σοβαρά, δεν θα πληγωθείς και πάλι; Όταν δεν λαμβάνεις αυτό που περίμενες ότι θα λάμβανες; Με αυτό τον τρόπο, θα επαναξιολογήσεις τους φίλους, και θα ξεκινήσεις από την αρχή.

Ή ακόμη, όταν σε απολύσουν από τη δουλειά σου, ή αν οι γονείς σου σου πουν: "ξέρεις, αρκετά σε φροντίσαμε μέχρι εδώ, πρέπει να τα βγάζεις πέρα στο εξής μόνος σου", καλώς ή κακώς, δεν έρχεσαι στην κατάσταση όπου κάτι τελειώνει και πρέπει να το αναθεωρήσεις; να προσπαθήσεις για το παρακάτω;

Για αυτούς τους λόγους, πάντα, μετά από κάθε "θάνατο" μίας κατάστασης, συναισθημάτων, ή και κυριολεκτικά συνανθρώπων μας, περνάμε από μία φάση θυμού, λύπης, θρήνου ανάλογα με τη σοβαρότητα του γενογότος, αλλά μετά από αυτό, πάντα βγαίνουμε πιο δυνατοί και πιο σοφοί. Ή θα πρέπει τουλάχιστο να βγαίνουμε πιο σοφοί...

---

Ο τρόπος με τον οποίο "συλλαμβάνουμε" ... προσεγγίζουμε και αναλύουμε ή ερμηνεύουμε το κάθε τι , σε τούτη την ζωή απολαμβάνει του νοηματικού περιεχομένου της σκέψεως της κοινωνίας -στην οποία όλοι λίγο-πολύ είμαστε υποκείμενοι- και με έν μαγικό τρόπο , γινόμαστε και μείς -χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε-οι εκφραστές της αλλα και εκείνοι που διαιωνίζουμε αλλα και "αναπαράγουμε" την φωνή της αλλα και την "επιβολη" της...!!!

Η δύναμη και η φωνή κάθε κοινωνίας αλλα και των νομοτελειών της εκφράζεται δια μέσου ημών ... όλων μας...δεσμεύει την φωνή αλλα και την ύπαρξή μας προς χάρην της συντήρησής της και βλέπουμε τι καλά που τα καταφέρνει...!!!

"Αυτο-ενεχειριαζιόμαστε"...."αυτο-διατιθίμεθα" και αυτό το ορίζουμε και ως "ελευθερία" αλλα και ως "Ζωή"..."Καλοί πολίτες-άνθρωποι"...

"Λάθος" λέει η κοινωνία..."αμαρτία" η κάθε Θρησκεία..."κακό" και οι δυό μαζί...

Πτώση στο κενό...λέω εγώ..."συνεχής και αδιατάραχτη" πτώση...

Πτώση του ιδίου του ατόμου , πτώση και εγκατάλειψη του ιδίου του ατόμου...απώλεια της πρωτογενους φωνής του και μάλιστα επι τη εκ-φωνήσει της...προσδιορίζεται αυτοματικά ως λάθος και αμαρτία...!!!

"Λάθος" με ποιό τρόπο άραγε ορίζεται το λάθος ως "λαθος" .... ???

Και αν το λάθος , πρόκειται για μια -τελικά- "διορθωτική διαδικασία" ωρίμανσης και γνώσης .... εκ των πραγμάτων μπορούμε -a priori- να το ορίσουμε ως "λάθος" ή ως κάτι υγιές και επιβεβλημμένο..???

"Eλευθερία" αναφέρουν πολλοί...ωραίες εκφράσεις , "γλυκούλες" και "εύ-ηχες"...απλά να λέγονται για να λέγονται μαζι με άλλες παρεούλα , όπως "καλοσύνη"..."σεβασμός"..."ταπεινότητα"..."αλληλεγγύη"...ή "πίστη"...τι καλά , τι ωραία κοινωνία και βασισμένη σε τόσο μεγάλη υποκρισία και "υποτέλεια"...!!!

Χαμογελάκι και αβροφροσύνη...πολιτισμός λέγεται...η νέα ρατσα η εγκληματική που κινείται στην περιφέρεια της ζωής...α!!! ρε Μαλβίνα...!!!

Δημοκρατία-ισονομία και "μπόλικη μαλακία"....βλέπετε το ένα συντελλεί για το άλλο...είναι η προΫπόθεσή του...

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

quote:

---

Θάνατος είναι ο περιορισμός και η αδυναμία επαφής με οτιδήποτε γύρω μας...Θάνατος είναι η εσωτερική συναισθηματική πίεση που μας χωρίζει καταστατικά και αίρει την αρμονία εντός μας...Θάνατος είναι η "μονομερής ματιά" ή ο "μονομερής δρόμος"....αλλα και η εξαρτησή μας και η πίστη μας , ότι δεν υπάρχουν και άλλοι πάμπολλοι δρόμοι...!

Θάνατος είναι η έλλειψη σφαιρικής άποψης ως προς τα πράγματα και ιδιαίτερα η μη γνώση του εαυτού μας και η ελλειπής φροντίδα του..."σώματος και πνεύματος"...!!!

Θάνατος είναι ο "καθημερινός Θάνατος"...που οριζεται απο την "απομόνωση εν μέσω τόσων πολλών ανθρώπων"....απο την μοναξιά και την έλλειψη επικοινωνίας , απο την μη δυνατότητά μας "να ακούσουμε και να ακουσθούμε..."....να αντιληφθούμε τον εαυτό μας και τους υπολοίπους...

Θάνατος είναι η συνεχής και αδιάλλειπτη κατάσταση της μη ικανοποίησης απ'οτιδήποτε...και μάλιστα ο πιο χειρότερος Θάνατος...

"Ο αργός Θάνατος" και η άρνηση για την ζωή.....ο συντελλεσμένος εκ των έσω...!!!

---

Σχετικα με την πρόταση της παράθεσης θα ήθελα να πω οτι αυτός ο ορισμός περιγράφει τα βασικά κριτήρια της κατάθλιψης.
Πιστέυω οτι για να απαλλαγούμε απο αυτήν την κατάσταση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως συναισθηματικός θάνατος θα πρέπει να απαλλαγούμε απο τα καθε λογής ''σκουπίδια ''που εχουμε επιτρέψει να συσσωρευτούν γύρω μας.

"I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."

--Confucius

Edited by - lorenzo on 21/08/2010 11:46:59

---

Καλώς τον φίλο μας τον Λορέντζο...με τις "εύστοχες παρατηρήσεις"...

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

quote:

---

quote:

---

Θάνατος είναι η εσωτερική συναισθηματική πίεση που μας χωρίζει καταστατικά και αίρει την αρμονία εντός μας...

---

Αγαπητέ μου Εαρινέ,πολύ
θα ήθελα να μου εξηγήσεις τι
εννοείς στην παραπάνω φράση...
Δυσκολεύομαι να καταλάβω...

Μπορεί και να είμαι χαζή;

................

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.

---

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

Δηλαδή φίλη μου , σαν κάποιες φόρες δεν μπορουμε να αντιληφθούμε κάποιες εκφράσεις ή οτιδήποτε άλλο .... αυτό ορίζει αυτόματα επίπεδο χαζομάρας..???

Αν "ναί"...τότε προσωπικά θα πρέπει πέραν κάθε αμφιβολλίας , να είμαι πολύ "ηλίθιος"...

Edited by - Εαρινός on 21/08/2010 13:53:05

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr