Συγγραφέας |
Θέμα |
|
azael
Μέλος 2ης Βαθμίδας
153 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/03/2011, 19:51:30
ΕΡΜΟΥ ΘΕΟΣΟΦΙΑΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΕΝΣΤΙΚΤΑ Αρχικά έχοντας αποδεχτεί την εγκυρότητα των ερμητικών κειμένων, αφού έχουν αυτοαποδειχτεί από τους ίδιους τους λόγους του Ερμή, στην συνέχεια βλέπουμε ότι γίνονται πράξη μέσω των βίων των Αγίων. Έρχονται λοιπόν οι Άγιοι και μέσω των θαυμάτων και πιστοποιούν αυτήν την εγκυρότητα των ερμητικών κειμένων. Με βάση τα ερμητικά κείμενα θα γίνει μια αναφορά στις έννοιες του φόβου και της ανδρείας. Αυτές οι έννοιες είναι ξέχωρες μεταξύ τους αλλά πολύ σημαντικές όπως φαίνεται για τον άνθρωπο. Θα προσεγγίσουμε την ερμηνεία αυτών των εννοιών με την βοήθεια του ερμητισμού. Εν αρχή θα συναντήσουμε τον φόβο. Είναι αποδεκτό ότι στον άνθρωπο επικρατεί η άγνοια και η λήθη. Η άγνοια με την απαγόρευση της γνώσης του μέλλοντός , πέραν και εκτός της ζωής τούτης και της λήθης με την άγνοια του παρελθόντος. Αφού βέβαια ο άνθρωπος δεν θυμάται τίποτε προ της ζωής τούτης. Οπότε ο άνθρωπος έχει άγνοια για κάποιον λόγο. Γιατί όμως ο άνθρωπος δεν αναζητά αυτόν τον λόγο. Τι είναι αυτό που τον σταματάει? Αυτό που σταματάει ή αυτό που τον κάνει να μην μπαίνει καν στην διαδικασία να μελετήσει ή να κάνει έναν λογικό συνδυασμό έτσι ώστε να ερευνήσει, είναι ο φόβος. Τι είναι ο φόβος? Ο φόβος είναι ένστικτο. Που εδραιώνονται τα ένστικτα? Τα ένστικτά εδραιώνονται και κατοικούν στην ύλη και συγκεκριμένα σε ότι είναι έμβιον όν. Τα ένστικτα έχουν οριστεί από την μοίρα, ή αλλιώς την ειμαρμένη η οποίες είναι ενέργειες οριζόμενες από τον ζωδιακό κύκλο, να διοικούν μέσω των ενστίκτων και να πιστοποιούν την συνεχόμενη διατήρηση της ύπαρξη της έμβιας ζωής. Αυτή η διατήρηση των σωμάτων στην ζωή, προέρχεται μέσω των ενστίκτων, που διασφαλίζουν την ομαλή ασταμάτητη λειτουργία των κύκλων της υλικής ύπαρξης. Ένστικτα όπως ο φόβος, ο εγωισμός δια της υπερτέρησης και της υπεροχής, η πείνα και άλλα είναι χαρακτηριστικά στοιχεία των έμβιων σωμάτων που λειτουργούν ευνοϊκά στην διατήρηση της ύπαρξης τους. Οπότε εδώ έχουμε τα συναισθήματα, τα οποία εδραιώνονται στο ασώματο μέρος του ανθρώπου, στον λογικό και ορθό νου και στα ένστικτα τα οποία κατοικούν μόνο στην ύλη. Στις περιπτώσεις που ο άνθρωπος καταγίνεται και αφήνετε στις υλικές ηδονές, τότε ισχυροποιούνται και τα ένστικτά του σώματος. Και έτσι λοιπόν αυτά τα ένστικτα τον υποκινούν. Όπως συμβαίνει με τα ζώα που υποκινούνται πλήρως από τα ένστικτα με την απουσία του ιερού νου από αυτά. Έτσι λοιπόν σε αυτήν την περίπτωση όταν ο ορθός νους πάει να πράξει ένα συνδυασμό μια έννοια, δηλαδή πάει να υπάρξει μια νοητική σύνδεση αντίθετη με την έννοια της υλικής ύπαρξης τότε επεμβαίνουν οι υπερασπιστές αυτής και αποκόβουν αμέσως αυτή την νοητική , ορθή σύνδεση. Έτσι επεμβαίνει ο φόβος προασπίζεται την επιβίωση του σώματος και σταματαει αυτή την νοητική σύνδεση, διότι την θεωρεί εχθρό της υλικής ύπαρξης αφού οι νοήσεις είναι λογικές, ενώ το σώμα άλογο! Έτσι λοιπόν λειτουργεί ο φόβος. Για αυτό το λόγο συναντούμε στους ανθρώπους την άρνηση της αποδοχής για κάτι το οποίο είναι έξω από την φαινομενική τους φύση, δηλαδή της υλικής. Περιγελούν την απόκρυφη και την Άγια γνώση, μισούν τους ενάρετους ανθρώπους και τους κοροϊδεύουν, δεν καταλαβαίνουν τον σκοπό υπαρξής τους, εθελοτυφλούν μπροστά στα αμίλητα των ερωτημάτων. Φυσικά διότι ο φόβος προπολλού έχει αναιρέσει αυτές τις νοήσεις ως αντίθετες με την φύση της ύλης κάνοντας τον άνθρωπο παντελώς τυφλό εμπρός σε οτιδήποτε είναι στην φύση του να δει και να ερευνήσει. Για αυτό επίσης το λόγο ο άνθρωπος φοβάται τον θάνατο και τον θεωρεί ως την μέγιστη συμφορά. Δηλαδή έχουμε εδώ το άκρως αντίθετο από αυτό που θα έπρεπε. Διότι είπεν ο Ερμης: «Εκείνοι που αξιώθηκαν και μέσω της Θείας Πρόνοιας Φωτίστηκαν και ύψωσαν τον εαυτό τους τόσο πολύ και εγνώρισαν έτσι την Φύση την Θεική, τότε αναγνώρισαν αμέσως την εδώ διαμονή τους ως την μέγιστη συμφωρά!» Οπότε δηλαδή καταλαβαίνουμε αμέσως ότι γίνονται εδώ τα άκρως αντίθετα. Οι μεν ασεβείς μαρτυρούν τον θάνατο της υλικής ύπαρξης ως τη μέγιστη συμφορά ενώ οι Άγιοι, το αντίθετο. Και αυτό διότι οι μεν καταπιάστηκαν με τα υλικά εκούσια πάθη, άφησαν έτσι τον εαυτό τους έρμαιο στην μοίρα ή αλλιώς την ειμαρμένη που συντηρεί και υπερασπίζεται την αρχή διατήρησης της ύλης και μέσω αυτού του γεγομένου λοιπόν άυξησαν την σωματική τους ενέργεια. Δηλαδή την αυξητική ενέργεια του σώματος που παραδίδουμε και στον τελωνισμό πρώτα από όλα και έπονται τα υπόλοιπα ως πάθη ξεχωριστά και ένα προς ένα. Με αποτέλεσμα να ισχυροποιηθούν αρκετά και τα ένστικτα που συντηρούν και θέλουν συνεχώς και ακατάπαυστα αυτή την ενέργεια. Για αυτό το λογω επισης πολύ δεν δέχονται και δεν θέλουν ούτε καν να ακούν για τον Ι.Χριστό. Καμία σχέση δεν θέλουν να έχουν με τον Άγιο Πατέρα μας. Μόνο Τον αμφισβητούν, άλλοι τον περιγελούν κ.τ.λ.. Γιατί? Μα είναι τόσο απλό, διότι ο Χριστός είπε και έκανε τα ακριβώς αντίθετα με αυτά τις ανθρώπινης φύσης. Ποιας φύσης όμως της φαινομενικής, δηλαδή της φύσης των φαινομένων, των 2, της ύλης και του είδους, αυτά είναι τα φαινόμενα. Έτσι λοιπόν τα ένστικτα αντέδρασαν αμέσως στο άκουσμα του Ι.Χ., διότι ο Ι.Χ., είναι και συμβολίζει η Άγια Παρουσία Του, ότι το πιο αντίθετο με την υλική ύπαρξη. Δηλαδή την ύπαρξη της τιμωρίας και του πόνου και της πλάνης. Άλλο πολύ μεγάλο ένστικτο που υπερασπίζει την υλική ύπαρξη είναι ο εγωισμός. Και αυτός επεμβαίνει και υπερασπίζεται την φαινομενική ύπαρξη του ανθρώπου. Και οι τροφή της ύλης είναι οι επαίσχυντες και σιχαμερές υλικές απολαυσεις που όπως θα δούμε παρακάτω μιαίνουν τον νου. Ας δούμε τι είναι η ανδρεία για την οποία και ο Αριστοτέλης μίλησε. Η ανδρεία δεν έχει να κάνει με τον άνδρα αλλά με τον άνθρωπο. Η ανδρεία σημαίνει σεβασμός και αξιοπρέπεια του ανθρώπου, με το να σεβαστεί ο άνθρωπος το ορθό του μέρος, την λογική του νου. Κάθε σωματική ενέργεια προσβάλει την ψυχή, μιαίνει και ντροπιάζει τον αγαθό νου. Με αυτές τις πράξεις ο άνθρωπος ντροπιάζει τον ίδιο του τον εαυτό του, εν αγνοία του. Καθ’αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος ευτελίζει και προσβάλει συνεχώς τον εαυτό του. Εκείνοι οι ανθρώποι λογίζονται με ίσης αξίας με εκείνης των ζώων. Και όπως έλεγε και ο Ερμής ο Τρισμεγιστος, όποιος δεν μισήσει το σώμα του δεν μπορεί να αγαπήσει τον εαυτό του. Αφού λοιπόν ο άνθρωπος δεν μεταλάβει του αγαθού, δεν συμετέχει στις αγαθές αρετές του νου, τότε παιρνάει στην επόμενη ζωή και εκεί το ένα μέρος της τιμωρίας του είναι ανάλογη με τον ευτελισμό που έδωσε στον ίδιο του τον εαυτό Δηλαδή ο ίδιος ο άνθρωπος έδωσε εξουσία στον δαίμονα με τον να μην σεβαστεί τον ίδιο, να βιαιοπραγήσει ο δαίμονας επί αυτού, δηλαδή να συνεχίσει την τιμωρία της ψυχής του, όπως και ο άνθρωπος έκανε αφού καταγίνονταν με τις υλικές ηδονές και απολαύσεις στην παρούσα ζωή, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Διότι τότε ο άνθρωπος δεν χαίρεται, όπως στην παρούσα ζωή, αλλά με την απουσία της ύλης να τον εξαπατά, θα πονά και θα λυπάται αμέτρητα. Αλλά αν ο άνθρωπος παρεκκλίνει από την ειμαρμένη, δηλαδή δεν ακολουθήσει πεπρομένο και φύγει από την μοίρα που τον εξουσιάζει δια της ύλης, ακολουθήσει τις θείες ενέργειες που έχει ο άνθρωπος κατά φύση και μπορέσει και παρεκλίνει από το άλογο μέρος του, τότε γίνεται ανδρείος. Μεταλαμβάνει εκ του αγαθού νου όλες τις αρετές και όλες τις αγαθές έννοιες του. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος σεβάστηκε τον εαυτό του, τον τίμησε, του έδωσε κύρος, τον ξεχώρισε από το ζώο των ενστίκτων και έτσι με βάση αυτού του σεβασμού απαλλάσεται από την εξουσία των τιμωριών. Διότι η τιμωρία που αποτελεί ντροπή για κάτι το αγαθό να ρεζιλευτεί και να ξευτελιστεί με την διαδικασία της τιμωρίας των βασανιστηρίων. Τα οποία βασανιστήρια βασίζονται πρώτον στην αμέλεια του ανθρώπου να δείξει αξία στον εαυτό του και δεύτερον την αναγνώριση του σκοπού του. Διότι ο σκοπός του ανθρώπου δεν είναι να αφεθεί στις κατώτερες και απολαύσεις που τον εξαπατούν, αλλά στην συνεχόμενη δοξολογία του πατέρα του και στην επίκληση της μετάνοιας. Σε αυτό το σημείο έρχεται να συπμληρώση τα λεγομενα ο λόγος του Ασκληπιού που λέγει “Αυτούς θα τους παραλάβουν οι τιμωροί δαίμονες και θα τους προσβάλουν με την οξύτητα του πυρός . Όλες οι ψυχές του κόσμου προέρχονται από μία και μόνον ψυχή, από την ψυχή του Δημιουργού. Μπαίνοντας η ψυχή στο σώμα του ανθρώπου, εάν γίνει κακή, δεν απολαμβάνει την αθανασία, κι ούτε ματαλαμβάνει του αγαθού. Αρετή δε της ψυχής είναι η γνώση. Οι κακοί δαίμονες αυτοί, εργάζονται στις πόλεις και στα έθνη και σε κάθε άνθρωπο. Ξεσηκώνουν και ερεθίζουν τις ψυχές των ανθρώπων, εγκατεστημένοι στα νεύρα τους, στα μυαλά τους, στις φλέβες τους, στις αρτηρίες τους και στον εγκέφαλό τους, φθάνοντας και μέχρι τα σπλάχνα τους.” Δηλαδή βλέπουμε εδώ ότι η ύλη υποκεινέται από του δαίμονες. Για αυτό ελεγε και ο ερμής ότι από την σκέψη προέρχονται τα ψεύτικα και αππο την νόηση τα αληθινά. Διότι την σκέψη την ορίζουν οι δαίμονες μέσων των βλασφήμων σπεράματων που σπέρνουν στον εργαλέιο τους, δηλαδή τον εγκέφαλο. Και συνεχίζει αι λέγει ο Ασκληπιός “Μόλις γεννηθεί ένας άνθρωπος κι αποκτήσει ψυχή, τον παραλαμβάνουν οι δαίμονες που θα είναι την στιγμή εκείνη σε υπηρεσία σε κάθε άστρο. Αυτοί διαιρούν την ψυχή σε 2 μέρη και την στρέφουν προς τις μοιραίες ενέργειες. Ολίγοι άνθρωποι είναι οι εκλεκτοί, το λογικό τους λάμπει σαν ακτίνα Ηλίου. Αυτούς τους αφήνουν οι δαίμονες, γιατί σε μια θεία ακτίνα, και ένας δαίμονας δεν είναι ικανός ν' αντισταθεί. Όλοι οι άλλοι, οι κακοί, άγονται και φέρονται από τους δαίμονες. Αυτήν την ενέργεια και την συνεργασία δαιμόνων και κακών ανθρώπων, ο διδάσκαλός μου ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, Ειμαρμένη την ονόμασε (ομιλεί ο Ασκληπιός).Στο σύμπαν δεν υπάρχει άδειος χώρος γιατί είναι γεμάτο σώματα. Απ' αυτά, άλλα μπορούμε να βλέπουμε και άλλα δεν είναι ορατά". Άρα δηλαδή η ειμαρμένη ορίζεται να υποκεινεί το πεπρομένο. Και για αυτό λέει και ο ερμής όποιος αφεθεί στην μοίρα του, γίνεται ανάξιος λόγου, ενώ όποιος, χρησιμοποιήσει το ορθό του μέρος, την λογική και έτσι μπορέσει και παρεκκλίνει και παρέμβει στο πεπρομένο γίνεται ανάρετος. Δηλαδή θέλει να πει ότι όποιος ξεκόψει από τα ενεργά πάθη που τρέφουν την ύλη του παραλόγου, τότε ξεκόβει από την μοίρα που οδηγεί τα πράματα προς μια πορείαν όμοια με αυτή των ζώων. Μοίρα που ενισχύοιει και προστεύει την υλική ύπαρξη. Η μοίρα είναι χωρισμένη σε δυο μέρη. Σε αυτή την που κατοικεί στα σώματα και αυτή στα ασώματα. Αυτή την μοίρα των σωμάτων και συγκεκριμένα των έμβιων όντων την ονόμασε ο Ερμής, ειμαρμένη. Η μοίρα που εξασφαλίζει την διαρκή και συνεχη επιβίωση των έμβιων όντων στην ζωή. Δηλαδή στην συνεχή συνεργασία του Πνεύματος και της ύλης. Όταν ξεκόψει αυτή η συνεργασία Πνεύματος και ύλης, τότε το ζώο, πεθαίνει και από ύλη με μακροσκοπική κίνηση, γίνεται ύλη με μικροσκοπική κίνηση.
(ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ ΣΕ ΣΥΖΉΤΗΣΕΙΣ) Edited by - azael on 24/03/2011 19:52:59 |
stiv
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2964 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/03/2011, 22:55:22
azael αμα δεν συμμετεχεις σε συζητησεις για ποιο λογο ανοιξες το θεμα!!
|
kost
Απενεργοποιημένος Λογαριασμός
3194 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/03/2011, 01:13:34
quote: Αρχικά έχοντας αποδεχτεί την εγκυρότητα των ερμητικών κειμένων, αφού έχουν αυτοαποδειχτεί από τους ίδιους τους λόγους του Ερμή
Azael, τα "Ερμητικά κείμενα" γράφτηκαν στην ελληνιστική Αίγυπτο από τον 2ο αιώνα π.Χ. Αποδόθηκαν στην αρχαία παράδοση του Ερμή του Τρισμέγιστου προκειμένου να αποκτήσουν υψηλό κύρος όμως το ύφος τους προδίδει ότι δεν προέρχονται από τον αρχαίο "Ερμή" και ότι ήταν εντελώς σύγχρονα της εποχής τους, ιδίως όσον αφορά το συγκρητικό τους πνεύμα (αιγυπτιακή θρησκεία, αστρολογία, μαγεία, πλατωνισμός, ιουδαϊσμός κτλ). Αυτή βέβαια ήταν γνωστή τακτική τότε. Παρόμοια οι Ιουδαίοι απέδωσαν τη Βίβλο στην αρχαία σοφία του Μωϋσή (είναι αμφίβολο εάν υπήρξε καν), ενώ τα διάφορα ψευδεπίγραφα έδιναν και έπαιρναν, τόσο στην ελληνική γραμματεία όσο και στην μεταγενέστερη χριστιανική. Έχει τη λογική του, εάν υπέγραφε κάποιος ένα θεολογικό ή φιλοσοφικό κείμενο σαν ο παγκοσμίως άγνωστος Πελοπίδας ελάχιστοι θα πείθονταν...εάν όμως υπέγραφε σαν "Ασκληπιός" ή "Πλάτωνας" ή "Ιωάννης", σε απευθείας υποτίθεται σύνδεση με τους μύστες και τα επουράνια, τότε αρκετοί καλόπιστοι θα πείθονταν στην αλήθεια του. Ωστόσο η ερμητική θεολογία εμπεριέχει θεωρώ αρκετή σοφία, σοφώς ανήγαγε την αστρολογία σε ύψιστη επιστήμη, και γενικώς προώθησε την διαρκή έρευνα σαν μέσο αναζήτηση της αλήθειας, αρνούμενη την τυφλή πίστη και προσκόλληση σε δόγματα. Επίσης έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της αλχημείας.
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/03/2011, 03:05:09
quote: azael:(ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ ΣΕ ΣΥΖΉΤΗΣΕΙΣ)
E τότε, μάλλον βρίσκεσαι σε λάθος χώρο εφόσον συμμετέχεις σε έναν χώρο συζητήσεων!! Καλά σου λέει και ο stiv
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/03/2011, 03:24:05
azael Δεν απάντησες βέβαια στο παρόν θέμα σχετικά με κάποιες παρατηρήσεις, σχόλια και επισημάνσεις που έχουν γραφτεί από ανθρώπους που ήθελαν να συμμετάσχουν στο θέμα. Το δήλωσες άλλωστε, πως "δε συμμετέχεις σε συζητήσεις". Ίσως να μη σε εκφράζουν. Φαίνεται τελικά πως σε εκφράζει περισσότερο να στέλνεις προσβλητικά email, όπου όχι μόνο επιρρίπτεις στους άλλους ευθύνες για το γεγονός ότι δεν μπορείς να βρεις μέσα στα forums τα ίδια σου τα μηνύματα, αλλά ακόμα περισσότερο στο τελευταίο σου email μας βρίζεις κιόλας!Συγκεκριμένα, στο τελευταίο email που μας έστειλες, μας κατηγορείς ότι έχουμε διαγράψει μηνύματά σου (ενώ την προηγούμενη φορά που μας είχες στείλει μήνυμα με τον ίδιο ισχυρισμο, σε βοηθήσαμε να αναζητήσεις και να βρεις τα μηνύματα που έψαχνες) και εκφράζοντας μια υψηλή ποιότητα πολιτισμού, μας αποκαλείς: "Ζ Ω Α!!!!!" Μήπως η "Ερμού Θεοσοφία" και τα λοιπά είναι τελικά πολύ "προχωρημένη" ενασχόληση για σένα; Μήπως θα έπρεπε να ξεκινήσεις από τα πιο βασικά, όπως π.χ. το πώς να είσαι ευγενικός και να σέβεσαι τους άλλους;
Ο λογαριασμός σου θα απενεργοποιηθεί μεθαύριο, ώστε εάν θέλεις να απαντήσεις σε όσα σου απηύθυνα στο παρόν θέμα. Από κει και πέρα, εάν πραγματικά θέλεις να ενεργοποιηθεί ξανά ο λογαριασμός σου, θα πρέπει να σκεφτείς κάποιον τρόπο που να επανορθώνει την άδικη και προσβλητική στάση σου απέναντί μας και να αποδεικνύει ότι πραγματικά θέλεις να συμμετάσχεις στις συζητήσεις, εφόσον τα forums είναι χώρος διαλόγου και όχι "πίνακας ανακοινώσεων".
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|