Στη μοριακή και εξελικτική βιολογία έχουν εντοπιστεί πολλά γονίδια υπεύθυνα πολλών “ψυχικών” προβλημάτων, επιβεβαιώνοντας την σχέση της ψυχικής συμπεριφοράς και του εν γένει χαρακτήρα του ατόμου, με γονιδιακούς παράγοντες.

Η μέχρι σήμερα παρατήρηση της συμπεριφοράς του ανθρώπου σαν άτομο, αλλά και σαν κοινωνία, μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως σχεδόν στην συντριπτική τους πλειοψηφία, στα άτομα και στις κοινωνίες, υπάρχει μια σταθερά κοινή ανάγκη και προδιάθεση στην πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, δηλαδή σε κάποιο θεό/ους

Αυτό με βάζει σε σκέψεις, που με οδηγούν στο ενδεχόμενο ύπαρξης ιδικού γονιδίου.
Του γονιδίου του “θεού”
Εξετάζω το θέμα σε δυο επίπεδα.
Υπάρχει τέτοιο γονίδιο?
Αν ναί! Ποιος ο λόγος της προσθήκης του στο ανθρώπινο γονιδίωμα?

Επομένως απαντώντας στην ερώτησή σου,δεν υπάρχει τέτοιο γονίδιο!

Δείτε παρακάτω δύο σχετικά άρθρα για το (αμφισβητούμενο) αυτό θέμα, αλλά σε κάθε περίπτωση αρκετά ενδιαφέρον για περαιτέρω έρευνα, σκέψεις και προβληματισμούς.

http://serendip.brynmawr.edu/exchange/node/1830

http://en.wikipedia.org/wiki/God_gene

Το εξεταζόμενο γονίδιο είναι το VMAT2.
http://en.wikipedia.org/wiki/VMAT2

Αν ισχύει αυτό, τότε μπορουμε να φανταστούμε ότι μέσω της εξελικτικής διαδικασίας η ανάπτυξη του γονιδίου προσέφερε στους πρωτόγονους ανθρώπους που είχαν ήδη αναπτυγμένη θρησκευτική συνείδηση πλεονεκτήματα όπως το ότι έκανε λιγότερο δυσβάσταχτη τη σκέψη του μελλοντικού τους θανάτου, κι ενδεχομένως τόνωνε τη θέλησή τους για ζωή. Παράλληλα τους βοηθούσε να αποκτήσουν κοινωνική συνοχή και σταθερότητα μέσω κάποιων κανόνων που έθετε η θρησκεία τους. Αυτή η οργάνωση ενός προϊστορικού συστήματος κανόνων διαμέσου της θρησκείας λογικα τους εξασφάλιζε συνοχή, ασφάλεια, τάξη, άρα και μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης.

Ισχυρό επιχείρημα για το ότι η πνευματικότητα που οδηγεί στην ανάπτυξη οργανωμένης θρησκείας, μπορεί να έχει βιολογική βάση(να βρίσκεται δηλαδή στα γονίδιά μας) είναι ότι το θρησκευτικό συναίσθημα το συναντάμε σε όλους τους αρχαίους λαούς και σε όλες τις πρωτόγονες φυλές, ακόμα και σ'αυτές που βρίσκονταν σε συνθήκες πλήρους απομόνωσης.

Με λίγα λόγια, ενδέχεται η πίστη σε μεταφυσικές δοξασίες, υπερβατικά όντα, θεούς κτλ να είναι μια αυταπάτη του εγκεφάλου μας με πανάρχαιες ρίζες και τίποτα περισσότερο.

Η προσχώρηση σε συγκεκριμένη οργανωμένη θρησκεία εξαρτάται από παράγοντες γεωγραφικούς, κοινωνικούς, περιβαλλοντολογικούς και επηρεάζεται σε κάποιο βαθμό από προσωπικά βιώματα και ανησυχίες.

quote:

---

Δεν νομίζω οτι πρόκειται περί ειδικού γονιδίου
αλλα περί βλακείας.
Οπως και εσυ παρατηρείς,η συντριπτική πλειοψηφία των
ανθρώπων εχει ανάγκη θρησκείας.Οχι όλη η ανθρωπότητα.
Αν επρόκειτο περι γονιδίου,θα το είχαν ολοι οι ανθρωποι
ανεξαρτήτως φυλετικών γνωρισμάτων.
Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό αυτης της πλειοψηφίας ειναι
η βλακεία,η οποία είναι και αυτη ανεξάρτητη φυλετικών
γνωρισμάτων.
...

---

Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τα ίδια γονίδια, επομένως κι αν υπάρχει δεν είναι κάτι που αναγκαστικά έχουν όλοι οι άνθρωποι.
Βλακεία... δεν μπορεί να είναι αν η συντριπτική πλειοψηφία των
ανθρώπων εχει ανάγκη θρησκείας - αφού αυτό σημαίνει ότι είναι κάτι "φυσικό" (αλλιώς δεν θα ήταν "η συντριπτική πλειοψηφία")

Φίλε Panpam η απάντησή σου στην τοποθέτησή του Nic με καλύπτει 100% και ως εκ τούτου καθιστά περιττή την δική μου απάντηση.
Θα επεσήμανα στον Νικ, πως η συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί απαραίτητη την ύπαρξη μιας ανώτερης ύπαρξης. Το ποσοστό αυτό μπορεί να αγγίζει το 100%. Η μή ύπαρξη του γονιδίου, μπορεί να θεωρηθεί γενετικό σφάλμα. Πέραν αυτού, κάποια σκεπτόμενα άτομα μπορούν να “ακυρώνουν” συνειδητά, αυτή την γενετική τάση-προδιάθεση.

@ Agnostic
Φίλε agnostic για μια ακόμη φορά θεωρώ πολύ θετική την συμβολή σου στην διερεύνηση αυτού του θέματος, που αποτελούσε αντικείμενο και δικής μου μακροχρόνιας έρευνας.
Τα στοιχεία που παρέθεσες είναι σωστά, και συμφωνούν απόλυτα με τα δικά μου συμπεράσματα.
Στην διάρκεια της εξελικτικής του πορείας ο άνθρωπος “οπλίστηκε” έναντι των αντιπάλων του με πολύ μεγάλο εγκέφαλο. Άλλοι ανταγωνιστές του είχαν καλύτερη όσφρηση, όραση, ταχύτητα, ευελιξία, μυική δύναμη, δόντια, κέρατα ..κλπ, κλπ.
Ο μεγάλος όγκος του εγκεφάλου αποδείχτηκε θανάσιμη υπεροπλία του ανθρώπου, αλλά εμπεριείχε και ένα τρομερό κίνδυνο. Ο άνθρωπος αναδείχτηκε σαν το πρώτο και μόνο έως σήμερα ζώο που έχει σχεδόν πλήρη συνείδηση όλου του παρατηρήσιμου κόσμου του.
Αυτό όμως του έδωσε και την τρομερή γνώση του θανάτου, και της εξαφάνισης της προσωπικότητας του. Αυτή η γνώση θα ήταν δυνατόν να στραφεί εναντίον του, περνώντας του το συναίσθημα της ματαιότητας της ίδιας του της ύπαρξης.
Σε κάθε ελάχιστο πρόβλημα επιβίωσης, θα εγκατέλειπε ΚΑΘΕ προσπάθεια και ενδιαφέρον να αγωνιστεί, σαν άσκοπη και χωρίς νόημα.
Υπήρχε άμεση ανάγκη να δημιουργηθεί κάποιος σοβαρός λόγος που θα του επέτρεπε να ελπίζει σε κάτι διαφορετικότερο, κάτι μη αναλώσιμο, σε μια δυνατότητα συνέχισης του εγώ του.
Είχε δημιουργηθεί η πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, και η ανάγκη καταγραφής της στο γονιδίωμα του, σαν απαραίτητο στοιχείου επιβίωσης του ανθρώπινου είδους.

Βλακεία... δεν μπορεί να είναι αν η συντριπτική πλειοψηφία των
ανθρώπων εχει ανάγκη θρησκείας - αφού αυτό σημαίνει ότι είναι κάτι "φυσικό" (αλλιώς δεν θα ήταν "η συντριπτική πλειοψηφία")

------------------------------------------------

Δηλαδή δέχεσαι την λογική του οτι:
Αν κάτι το δέχονται πολλοί είναι σωστό και οχι λάθος?
ΑΝ 1000 ατομα πάνε να πέσουν σε ενα πηγάδι και ένας
αρνηθεί να το κάνει,σημαίνει πως οι 999 έχουν δίκιο και
δεν είναι βλάκες?
Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να συναινέσω σε αυτό.
Επομένως τι μένει?
Είναι θέμα εκτίμησης και οχι γονιδίων.Εκτιμώ οτι είναι
βλάκες οι έχοντες ανάγκη θρησκείας.
Οι έχοντες ανάγκη θρησκείας,εκτιμούν οτι είμαι βλάκας εγω
πού δεν έχω.
Τα γονίδια που κολλάνε?
Αντιληπτικό είναι το θέμα.

Gianipseftis:

Θα επεσήμανα στον Νικ, πως η συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί απαραίτητη την ύπαρξη μιας ανώτερης ύπαρξης. Το ποσοστό αυτό μπορεί να αγγίζει το 100%. Η μή ύπαρξη του γονιδίου, μπορεί να θεωρηθεί γενετικό σφάλμα. Πέραν αυτού, κάποια σκεπτόμενα άτομα μπορούν να “ακυρώνουν” συνειδητά, αυτή την γενετική τάση-προδιάθεση.
-----------------------------------------------------------

Δηλαδη,σύμφωνα μα αυτή την θεώρηση,εγω έχω γεννετικό σφαλμα,ή έχω
καταφέρει συνειδητά να ακυρώσω την γεννετικη προδιάθεση.
Υπάρχει και τρίτη άποψη.Την λαμβάνεις υπ όψιν?
Να μήν υπάρχει καν τέτοιο γονίδιο!
Και θα σου επεσημάνω και κάτι άλλο.Λές οτι η συντριπτική
πλειοψηφία θεωρεί απαραίτητη την ύπαρξη ανώτερης ύπαρξης σε
ποσοστό σχεδον 100%.
Δεν διαφωνω σε αυτό καθόλου.Ακόμη κι εγω,οπως θα εχεις δει και απο άλλα πόστ μου,ισως και να δέχομαι την ύπαρξη αυτή.
Δεν την λατρεύω όμως.Δεν την θρησκεύομαι.Απλά δέχομαι οτι ισως
υπάρχει και σταματώ εκεί.
Αυτή είναι η διαφορά μου με την <<συντριπτική πλειοψηφία>>.
Και δεν νομίζω,οτι ένα γονίδιο είναι υπεύθυνο.
Μπορεί όμως να κάνω και λάθος.Αποψη είναι αυτή.

quote:

---

...Δηλαδή δέχεσαι την λογική του οτι:
Αν κάτι το δέχονται πολλοί είναι σωστό και οχι λάθος?
ΑΝ 1000 ατομα πάνε να πέσουν σε ενα πηγάδι και ένας
αρνηθεί να το κάνει,σημαίνει πως οι 999 έχουν δίκιο και
δεν είναι βλάκες?
...

---

Δέχομαι τη λογική ότι αν κάτι το δέχονται πολλοί θα υπάρχει κάποια αιτία. Το παράδειγμα δεν ισχύει γιατί:
Οι 999 δεν θα περάσουν τα αυτοκαταστρεπτικά γονίδιά τους σε απογόνους, ενώ ο 1 θα τα περάσει, άρα θα χαθούν από τη δεξαμενή γονιδίων και στο μέλλον θα επαναλαμβάνεται όλο και λιγότερο.

--------------------------------------------

Και πάλι νομίζω λάθος τοποθετείσαι φίλε μου.
Τα 999 αυτοκαταστροφικά γονίδια,όπως σωστά λές,θα χαθούν.
Το ενα που μένει και θα περάσει σε απογόνους,είναι το υγειές
και μη αυτοκαταστροφικό.Αφου γλύτωσε!!!
Αρα στο μέλλον θα υπάρχουν μόνο σωστά γονίδια.
Τι λές?

“Δηλαδή,σύμφωνα μα αυτή την θεώρηση,εγώ έχω γεννητικό σφάλμα,ή έχω
καταφέρει συνειδητά να ακυρώσω την γεννητική προδιάθεση.”
-------------------------------------------------------------------

Όχι κατά την γνώμη μου δεν έχεις γενετικό σφάλμα. Είναι σίγουρο πως έχεις αυτό το γονίδιο (αν τελικά υπάρχει). Είναι προφανές – κατόπιν δήλωσης σου – πως διατηρείς την αίσθηση ύπαρξης μιας ανώτερης ύπαρξης. Είσαι δηλαδή 100% μέσα στο πλειοψηφούν δείγμα αν και το παλεύεις. Μιλώ σοβαρά.
Την περίπτωση φίλε μου να μην υπάρχει τέτοιο γονίδιο την θεωρώ πολύ μικρή ( ποτέ σε μια θεωρητική προσέγγιση δεν μπορείς να είσαι σίγουρος )
Από την έρευνα που έχω κάνει – ακόμη και στην ψυχική συμπεριφορά θηλαστικών – διαπίστωσα κοινή συμπεριφορά σε ορισμένους τομή σε ποσοστό σχεδόν 100%.
Οι συμπεριφορές αυτές κατά την γνώμη μου ΔΕΝ μπορεί να είναι τυχαίες-συμπτωματικές, αλλά να αποτελούν ΜΕΡΟΣ γενετικής πληροφορίας.
Το σκυλάκι δεν μαθαίνει να κουνά την ουρά του σαν εκδήλωση χαράς, παρατηρώντας τους γονείς του. Η συμπεριφορά αυτή είναι κοινή σε ΟΛΑ τα σκυλιά. Άρα είναι γονιδιακή.
Αν η πίστη σε μια ανώτερη δύναμη είναι κοινή σε όλους τους ανθρώπους, τότε σίγουρα ΥΠΑΡΧΕΙ το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για αυτή την συμπεριφορά.
Η δική μου έρευνα δεν σχετίζεται με αυτή του Dean Hamer
Δεν είχα υπόψιν μου τη δική του έρευνα τότε. Είμαι ευτυχής που ελλειπή μέσα και μόνος , κατέληξα στο ίδιο σχεδόν αποτέλεσμα.
Εγώ είχα σημείο εκκίνησης την ελευθερία της βούλησης, και κατά πόσον αυτή δεσμεύεται και αλλοτριώνεται γονιδιακά.

Διότι:

Ας πάρουμε ενα σχετικά μικρό αριθμό,το 1000,που αντιπροσωπεύει
το σύνολο του πληθυσμού της Γης.
Απο τούς χιλιους ανθρώπους,σήμερα,δεν πιστεύουν σε θρησκείες
οι 200.Δηλαδή 80% πιστεύουν και 20% δεν πιστεύουν.
Ας πάμε τώρα πίσω 300 χρόνια.Στο 1700μ.χ.
Απο τους 1000 θα πίστευαν οι 850 και δεν θα πίστευαν 150.
πιό πίσω ακόμη 500 χρόνια.Θα πίστευαν 950 και οχι οι 50.
Ακόμη πίσω όπου πίστευαν όλοι και οι χίλιοι,το 100%.

Με αυτή τη σκέψη,το ποσοστό των <απιστων> αυξάνεται αντί
να παραμένει σταθερό στις επακόλουθες γεννεές.

Σε 300 χρόνια απο σήμερα,πιθανόν να είναι 60%.Λέμε τώρα!!
Ετσι η πλειοψηφία και η μειοψηφία δεν φαίνεται να κληρονομούν
τα γονίδιά τους περί θρησκείας,στους απογόνους τους.

Και για το λόγο αυτό δεν δέχομαι κάποιο γονίδιο υπεύθυνο για
την ανάγκη της θρησκείας και εμμένω στην αρχική μου θέση,περί
αυξομοίωσης της ανθρώπινης βλακείας.

Θα μπορούσα να πώ οτι,η τεχνολογική πρόοδος,είναι η κύρια
αιτία της απομυθοποίησης των θρησκειών.

Αν εσείς φίλοι,νομίζετε οτι η ελπίδα και η πίστη σε κάτι
σαν έννοιες{ελπίδα-πίστη} μπορούν να αναλυθούν σε εργαστήρια
μοριακών βιολόγων και να εξαχθούν και συμπεράσματα,είναι
αναφαίρετο δικαίωμά σας.Αν νομίζετε επίσης ότι έχουν γονιδιακό
χαρακτήρα και κληρονομούνται μέσω DNA,πάλι δικαίωμά σας.
Δεν με βρίσκει σύμφωνο όμως.Τι να κάνουμε για αυτό?

Αυτό βέβαια μπορούμε να το δούμε και από την αντίθετη πλευρά, δηλαδή αν δεχτούμε αυτό το εξελικτικό μοντέλο ο άνθρωπος ή ένα ποσοστό ανθρώπων μπορεί να μην έχει ανάγκη για να επιβιώσει καμιά μορφή πίστης και θρησκείας, επίσης το ίδιο θα συμβεί και εδώ, με την πάροδο του χρόνου αυτή η βιο- εξελικτική πληροφορία θα περνάει από γενιά σε γενιά μειώνοντας την κάθε θρησκευτική πεποίθηση (ανάγκη).

-"Την δεκαετία του 90 ο νευροψυχολόγος Μ. Persinger (Neuroscience Research Group του Laurentian University στο Sudbury του Καναδά) και αργότερα ο νευρολόγος Ramachandran εντόπισαν την ύπαρξη ενός «θεϊκού σημείου» στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το «θεϊκό σημείο» βρίσκεται ανάμεσα στους νευρωνικούς συνδέσμους, στους κροταφικούς λοβούς. Σε τομογραφίες που έχουν γίνει με εκπομπή θετικά φορτισμένων ποζιτρονίων, οι νευρωνικές αυτές περιοχές φωτίζονται κάθε φορά που τα υποκείμενα της έρευνας συζητούν για πνευματικά ή θρησκευτικά θέματα. Οι αντιδράσεις διαφέρουν ανάλογα με τις πολιτισμικές επιρροές. Οι Δυτικοί ανταποκρίνονται στη λέξη «Θεός», ενώ οι βουδιστές και άλλοι, σε σύμβολα που εκφράζουν τα δικά τους πνευματικά πιστεύω .
Η μέθοδος που χρησιμοποίησε ο Persinger ονομάζεται (Transcranial Magnetic Stimulation), κατά την οποία όταν ο εγκέφαλος του ανθρώπου δέχεται μια συγκεκριμένη ακολουθία μαγνητικών παλμών διάφορων εντάσεων και συχνοτήτων, οι άνθρωποι που πήραν μέρος στο πείραμα αυτό, είχαν το αίσθημα μιας παρουσίας κοντά τους ή αισθάνονται να είναι συνδεδεμένοι με το περιβάλλον τους ή το σύμπαν ολόκληρο.
Τουλάχιστον 80% από το άτομα που φόρεσαν το κράνος κατά τη διάρκεια των πειραμάτων ανέφεραν ότι είχαν την αίσθηση μιας παρουσίας στο δωμάτιο, ή αν έκλιναν προς την αθεΐα είχαν μια αίσθηση ότι "είναι ένα" με το σύμπαν. Με άλλα λόγια η θρησκευτική και η μυστικιστική εμπειρία μπορούν να προκληθούν κατά βούληση από τεχνητή διέγερση περιοχών του εγκεφάλου.
Τα πορίσματα και άλλων ερευνητών του εγκεφάλου παρέχουν ισχυρές ενδείξεις για το ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις είναι αποτέλεσμα της κατασκευής του εγκεφάλου.
Άλλοι εγκέφαλοι είναι κατασκευασμένοι έτσι, ώστε να είναι πιο δεκτικοί σε θρησκευτικές πεποιθήσεις, άλλοι λιγότερο.
Το εντυπωσιακό στην μελέτη του εγκεφάλου για τους νευροφυσιολόγους ήταν ότι ο εγκέφαλος είναι έτσι σχηματισμένος ώστε να δημιουργεί αυτές τις εμπειρίες, πολλοί βέβαια πιστεύουν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος εξελίσσεται και πως τα κέντρα αυτά που δημιουργούν το θρησκευτικό συναίσθημα αργότερα πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για ακόμη περισσότερες λεπτοφυείς λειτουργίες μπορεί και άγνωστες ακόμη στους ανθρώπους .
Το 1997, ο καθηγητής Vilayanur Ramachandran (διευθυντής του κέντρου Center for the Brain and Cognition του πανεπιστήμιου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο) είπε στην ετήσια συνάντηση της 'Eνωσης Νευροεπιστημόνων πως υπάρχει «μια νευρική βάση για την θρησκευτική εμπειρία». Τα προκαταρκτικά του αποτελέσματα δείχνουν πως το βάθος του θρησκευτικού αισθήματος ή της θρησκοληψίας, μάλλον βασίζεται στον φυσικό -χωρίς αυτό να είναι αποδεδειγμένο- εμπλουτισμό της ηλεκτρικής δραστηριότητας των κροταφικών λοβών. Και είναι ενδιαφέρον το ότι αυτή η περιοχή του εγκεφάλου φαίνεται επίσης σημαντική στην εκμάθηση της ομιλίας .
Μια εμπειρία κοινή σε πολλές πνευματιστικές καταστάσεις είναι το άκουσμα της φωνής του Θεού. Αυτό φαίνεται να εμφανίζεται όταν να ταυτίζεται η εσωτερική φωνή (η "μικρή φωνή" μέσα μας που γνωρίζουμε πως ορίζει τον εαυτό μας) με κάτι εξωτερικό. Κατά τη διάρκεια τέτοιων εμπειριών, ενεργοποιείται η περιοχή Broca του εγκεφάλου (η εγκεφαλική έλικα η υπεύθυνη για τη λειτουργία της ομιλίας, που πήρε το όνομά της από τον Paul Broca (1824-1880)).
Πολλές από τις γνώσεις μας για τις λειτουργίες του στεφανιαίου συστήματος προήλθαν από την εξέταση ασθενών με επιληπτικές κρίσεις, οι οποίες είχαν ως εστία την περιοχή αυτή του εγκέφαλου"- .

Εγκέφαλος, ο γνωστός μας άγνωστος

Φίλε Νικομαχε NAI τελικά αυτό πιστεύω,
Θεωρώ δηλαδή οτι η πίστη και η ελπίδα ,μπορούν τελικά να είναι θέμα υλικής δομής, που ξεκινά από το ανθρώπινο γονιδίωμα.
Και φυσικά φίλε μου δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένη πίστη και σε κάποιο θεολογικό ΔΟΓΜΑ.

Αναφέρομαι σε μια έμφυτη (επομένως γονιδιακή) ανάγκη πίστης σε κάποια πνευματική οντότητα-ύπαρξη-ουσία-ψυχή
Κάτι που – ας πούμε παράδειγμα – σένα παίρνει μια ασαφή, μια απροσδιόριστη “ιδέα” δεχόμενος την ανάγκη ύπαρξης ενός “οικουμενικού πνεύματος”
Αυτή την “απροσδιόριστη ανάγκη σου” εγώ ερευνώ και προσδιορίσω σαν μιά γονιδιακά καταγεγραμμένη ψευδαίσθηση και πηγαίνοντας ποιο πέρα προσπαθώ να την αιτιολογήσω την αιτία που οδήγησε στην ύπαρξή της.

Αυτές φίλε μου είναι προσωπικές μου σκέψεις, και προσπάθησα όσο μπορώ να αιτιολογήσω, αναμένοντας τις όποιες ενστάσεις, που για μένα είναι ΠΑΝΤΑ εποικοδομητικές.

@ elo

Φίλε elo πολύ ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες και βοηθούν στην κατανόηση και ανάπτυξη του θέματος που κουβεντιάζουμε.
Είναι αυτές και κάποιες άλλες νεότερες, και αυτές με χρήση της μαγνητικής εγλεφαλοτομογραφίας, που με οδήγησαν στη έρευνα αν τελικά ευθύνεται κάποιο γονίδιο για αυτή την συμπεριφορά, και το ποιό σπουδαίο, την ανάγκη ύπαρξής του

Έτσι κατέληξα στο συμπέρασμα είναι πως η “λύση” του ιδικού γονιδίου, θα εξισορροπούσε την γνώση του θανάτου που αποκτήθηκε με την αλματώδη αύξηση του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Ακόμη και στην σημερινή εξελιγμένη κοινωνία μας , η πιθανή έστω απουσία αυτού του γονιδίου, θα οδηγούσε πολλά άτομα σε αυτοκτονία ή και σε τρέλα, μην μπορώντας να σηκώσουν το βάρος του εκμηδενισμού του εγώ τους. Αυτή είναι προσωπική μου άποψη.
Δεν αναφέρομαι στην πίστη σε ένα θεό, - και απαντώ στην αρνητική άποψη του φίλου Νικομαχου, αλλά σε μια ασαφή και γενικευμένη πίστη και αντίληψη σε κάτι μή υλικό, κάτι δηλαδή πνευματικό, μη υποκειμένου σε φθορά.
Αυτή η πίστη εξισορροπεί τον μηδενισμό, και την ματαιότητα της υλικής ζωής, κάτι που τη πλειονότητα των ανθρώπων αναζητά σαν στήριγμα.

Υπό αυτό το πρίσμα ένα τέτοιο γονίδιο θα ήταν η σοφότερη λύση της φύσης μας.

Πέραν όλων αυτών, επανερχόμενος στα αποτελέσματα των ερευνών της τομογραφίας του εγκεφάλου

Η έρευνα που αναφέρεις καθώς και δύο άλλες ποιο πρόσφατες, μας οδηγούν στο συμπέρασμα, πως η συνείδηση και ο χαρακτήρας του ανθρώπου σε επίπεδο ασυνειδήτου είναι αποτέλεσμα κυρίως γονιδιακής πληροφορίας, δηλαδή κληρονομικότητας.
Με δεδομένη την γνώση της αλληλεπίδρασης του ασυνειδήτου με το συνειδητό στην διαμόρφωση του ανθρώπινου χαρακτήρα, υποστηρίζω ότι ουσιαστικά η άποψη περί ελευθερίας στη βούληση θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί.

Χρισιμοποίησα τις λέξεις:πρέπει,ισως,αν,φαίνεται λογικό,
για να προσδιορίσω,αναρωτώμενος και οχι καταφατικός,οτι
πίσω από την πλάση,ενδέχεται{και οχι σίγουρα},να κρύβεται
μιά νοημοσύνη.

Αυτή είναι η ξεκάθαρη θέση μου.Ισως ναι,ισως οχι.
Είμαι ανοικτός σε κάθε ενδεχόμενο,θετικό ή αρνητικό.

Και έτσι,απο τον εαυτό μου,κρίνων,αντιτίθεμαι στην ύπαρξη
σχετικων με λεκτικές εννοιες,γονιδίων.

Δεν νομίζω οτι η καταγραφή εγκεφαλικής δραστηριότητας κατά
την εκδήλωση συναισθημάτων,ιδεών,απόψεων,κ.λ.π,χαρτογραφεί
κατ ανάγκην και την νόηση-σκέψη-ψυχή.
Ναι μέν υπάρχει υλική δραστηριότητα,αλλά δεν θα μπορούσε αυτή
να είναι απλά ο μηχανισμός ανταπόκρισης του νου,στο υλικό σώμα,
με υλικές δράσεις,ώστε να είναι αντιληπτός στον παρόντα
τρισδιάστατο κόσμο?

Παράδειγμα:
Κάθομαι στον υπολογιστή μου και σου γράφω το παρόν ποστ.
Ο υπολογιστής είναι ο εγκέφαλος και εγω ο νούς.
Αυτά που σου γράφω,δεν τα γράφει μονος του ο υπολογιστής.
Το γράμμα ξεκινά απο τον νου{εμένα} και πληκτρολογείται.
Ο μέχρι τώρα νεκρός υπολογιστής δραστηριοποιείται να δεχθει
την εντολη,να την μετατρέψει ψηφιακα και να την αποστείλει.
Παρατηρώντας κάποιος τον υπολογιστή μόνο του,αγνοώντας την δική
μου υπαρξη,θα θεωρήσει οτι αι Α,Β,Γ δραστηριότητες του υπολογιστή
ευθύνονται για το αποτέλεσμα.
Αν τον ικανοποιεί αυτό που διαπιστώνει,καταγράφει και ανακοινώνει
τα συμπεράσματά του,πεπεισμένος οτι ο εγκέφαλος{υπολογιστής},
είναι η αρχή και δεν υπάρχει άλλη αιτία έναρξης δραστηριότητας.

Αν δεν τον ικανοποιεί,ψαχνει να βρεί εκτός εγκεφάλου{υπολογιστή}
την γεννεσιουργό αιτία τον νού{εμένα},που έδωσε την εκκίνηση της
δραστηριότητας.
Φαντάσου πόσο θα εκπλαγεί,οταν διαπιστώσει,οτι εγώ δεν κατοικώ
μέσα στον υπολογιστή!!

"Παρατηρώντας κάποιος τον υπολογιστή μόνο του,αγνοώντας την δική
μου υπαρξη,θα θεωρήσει οτι αι Α,Β,Γ δραστηριότητες του υπολογιστή
ευθύνονται για το αποτέλεσμα".

Αν είναι ηλίθιος ασφαλώς θα το θεωρήσει....
Όσοι γνωρίζουν απλά πράματα για τον υπολογιστή , ουδέποτε έστω θα τολμούσαν να κάνουν παραλληλισμούς και συγκρίσεις φίλε Νικόμαχε με τον ανθρώπινο νού...ο οποίος δημιούργησε τον υπολογιστή!!!

Φίλε ΝΙΚΟΜΑΧΕ, σε 300 χρόνια από τώρα το ποσοστό των ανθρώπων που θα πιστεύουν σε κάποια θρησκεία μπορεί να έχει μειωθεί από ό,τι σήμερα αλλά μπορεί και να έχει αυξηθεί.
Αναλόγως με το γενικότερα πνεύμα της εκάστοτε εποχές, με τις διάφορες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες σε έναν τόπο - είτε μιλάμε για μια συγκεκριμένη εδαφική επικράτεια είτε για μια χώρα είτε για μια ήπειρο είτε και για τον πλανήτη ολόκληρο - μεταβάλλεται κι η ψυχοσύνθεση των ανθρώπων.
Τον 14ο αιώνα για παράδειγμα με την πανδημία της πανώλης στην Ευρώπη όπου ο πληθυσμός της μειώθηκε κατά 1/3 αυξήθηκε και το θρησκευτικό συναίσθημα των ανθρώπων αλλά και πλήθυναν οι φωνές που ανέφεραν ότι φτάνει το τέλος του Κόσμου κλπ.
Οπότε, εάν κάποιος μου έλεγε ότι σε 500 χρόνια από τώρα η κατάσταση στον πλανήτη μας θα έχει επιδεινωθεί - από όποια πλευρά κι αν θες να το δεις - σε σχέση με σήμερα, είναι πολύ πιθανόν να αυξηθούν τα ποσοστά των ανθρώπων που λόγω φόβου θα προσκολληθούν σε κάποια θρησκεία.

Όσον αφορά την ύπαρξη του "θεικού γονιδίου", ειλικρινά δεν γνωρίζω εάν κάτι τέτοιο όντως υπάρχει.
Αυτό που μπορώ να πω είναι πως ο άνθρωπος από την στιγμή που άρχισε να παρατηρεί τον κόσμο γύρω του, να αντιλαμβάνεται την ζωή και τον θάνατο κλπ ένιωσε και την ανάγκη να πιστεύει σε κάποια ανώτερη δύναμη προκειμένου να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που του δημιουργούνταν.
Όσο αυτά τα ερωτήματα συνεχίζουν να τον απασχολούν τόσο θα πιστεύει στην ύπαρξη αυτής της ανώτερης δύναμης.

Εάν από την άλλη υποθέσουμε ότι στο μέλλον ο άνθρωπος καταφέρνει να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά κι αποδείξει ότι δεν υπάρχει Θεός - προσωπικά πιστεύω πως δε μπορεί να δοθεί ποτέ απάντηση σε αυτό το ερώτημα - τότε οι άνθρωποι κι οι επόμενες γενιές θα πάψουν σταδιακά να πιστεύουν ότι υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη.
Αυτό θα σημαίνει το γονίδιο έπαψε να υφίσταται ή ότι δεν υπήρξε ποτέ ένα τέτοιο γονίδιο;

In anticipation of my resurrection...

“Και έτσι,απο τον εαυτό μου,κρίνων,αντιτίθεμαι στην ύπαρξη
σχετικων με λεκτικές εννοιες,γονιδίων.
Δεν νομίζω οτι η καταγραφή εγκεφαλικής δραστηριότητας κατά
την εκδήλωση συναισθημάτων,ιδεών,απόψεων,κ.λ.π,χαρτογραφεί
κατ ανάγκην και την νόηση-σκέψη-ψυχή.
Ναι μέν υπάρχει υλική δραστηριότητα,αλλά δεν θα μπορούσε αυτή
να είναι απλά ο μηχανισμός ανταπόκρισης του νου,στο υλικό σώμα,
με υλικές δράσεις,ώστε να είναι αντιληπτός στον παρόντα
τρισδιάστατο κόσμο?”
--------------------------------------------------------------------

Αν φίλε μου ο νους-σκέψη-ψυχή (όπως τα ονομάζεις) είναι άυλες οντότητες που νοούνται καθεαυτές, ανεξάρτητες δηλαδή από την ύλη, έξω και πέρα από την ύπαρξη του κάθε ατόμου, προϋπάρχουσες και αθάνατες, και δεν σχετίζονται με την εγκεφαλική λειτουργία του κάθε ξεχωριστού ατόμου, θα μπορούσες να εξηγήσεις και να δικαιολογήσεις, την αλλαγή συμπεριφοράς των ατόμων που συμμετείχαν στα πρόσφατα πειράματα καταγραφής της εγκεφαλικής δραστηριότητας, με προσχεδιασμένο πειραματικά ερεθισμό συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου (χημικά ή ηλεκτρομαγνητικά)?

Γνωρίζεις πως σήμερα έχουμε τα μέσα να μετατρέψουμε έναν “απεχθή παρανοϊκό δολοφόνο”, σε “άκακο αρνάκι” παρεμβαίνοντας χημικά ή ηλεκτρομαγνητικά στον εγκέφαλό του?

Μια επέμβαση που με βρίσκει αντίθετο – έτσι και αλλιώς – γιατί ανοίγει μια επικίνδυνη κεκόπορτα στην χειραγώγηση της ψυχής, της σκέψης, του νού, όλων αυτών δηλαδή που εσύ θεωρείς αυτόνομα υπαρκτά, αθάνατα, και μη υλικά εξαρτώμενα.

Αν μετά από αυτούς τους προβληματισμούς που σου έθεσα, συνεχίζεις να πιστεύεις πως το παράδειγμα με τον υπολογιστή που περιέγραψες έχει λογική βάση, τότε να μπω στην διαδικασία να σου δείξω σε ποιο σημείο της περιγραφής σου υπάρχει ένα νοητικά αυθαίρετο.
Νομίζω όμως πως αν το δεις βήμα βήμα, και σε συνδυασμό των παραπάνω δικών μου επισημάνσεων, θα το διαπιστώσεις μόνος σου. Έχεις αρκετή οξυδέρκεια και κρίση. Νομίζω πως απλώς λιγάκι βιάζεσαι στα συμπεράσματά σου. Δεν σου αποδίδω χαρακτηρισμό, απλά αυτή την αίσθηση μου μεταφέρεις.
Έτσι το βλέπω εγώ, και κανείς δεν διεκδικεί το αλάθητο.

@ Dying Incubus

“Εάν από την άλλη υποθέσουμε ότι στο μέλλον ο άνθρωπος καταφέρνει να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά κι αποδείξει ότι δεν υπάρχει Θεός - προσωπικά πιστεύω πως δε μπορεί να δοθεί ποτέ απάντηση σε αυτό το ερώτημα - τότε οι άνθρωποι κι οι επόμενες γενιές θα πάψουν σταδιακά να πιστεύουν ότι υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη.
Αυτό θα σημαίνει το γονίδιο έπαψε να υφίσταται ή ότι δεν υπήρξε ποτέ ένα τέτοιο γονίδιο;”
------------------------------------------------------------------

Φίλε Dying αναφέρεσαι σε υποθετική ερώτηση, την οποία ο ίδιος εκ προοιμίου θεωρείς αβάσιμη.
Πάνω σε αυτή την “αβάσιμη” θα έλεγα περίπτωση, δηλαδή στη δυνατότητα σταθερής απόδειξης μη ύπαρξης θεού, η γνώμη μου είναι, πως οι άνθρωποι και πάλι θα συνέχιζαν να πιστεύουν στην ανάγκη ύπαρξης μιας ανώτερης δύναμης, γιατί θα συνέχιζαν να έχουν το γονίδιο αρνούμενοι να δεχτούν την απόδειξη. Θα περνούσαν ίσως χιλιάδες χρόνια, ώστε τα άτομα που γεννιόνται χωρίς το γονίδιο να έχουν τις ίδιες πιθανότητες επιβίωσης με αυτά που το έχουν, και στο διάστημα αυτό πάλι θα υπήρχαν και άτομα με το γονίδιο, απλά θα είχαν πολλαπλασιαστεί κατά πολύ αυτά χωρίς.

Η διαδικασία επικράτησης ενός τύπου γονιδιώματος, δεν είναι αυτόματη, απαιτεί πολύ χρόνο που είναι ανάλογος με το αποτέλεσμα της καλύτερης προσαρμογής.

Με το θέμα αυτό έχω ασχοληθεί πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, γιατί “ακουμπά” μιά πολύ ποιο σπουδαία – κατα την γνώμη μου – έρευνα με κύριο αντικείμενο την ελευθερία της βούλησης. Φυσικά ο λόγος αυτός απο μόνος του δεν αποτελεί στοιχείο στήριξης της υπόθεσής μου.

Τα στοιχεία μου είναι τα επιχειρήματά μου, και την ορθότητα αυτών θέτω προς συζήτηση.

Φυσικά και γνωρίζω,οτι έχουμε σήμερα τα μέσα να μετατρέψουμε
εναν εγκληματία σε άκακο αρνάκι.Απο το 1934 τα έχουμε,με την
περίφημη λοβοτομή και ασχέτως με την χρήση των σύγχρονων μέσων,
δεν παύει να είναι απάνθρωπο.
Ας πούμε οτι το κάνουμε.
Το ερώτημα είναι τι κάνει ο νούς?Παραμένει ή φεύγει απο τον
λοβοτομημένο εγκέφαλο?
Η άποψη μου είναι,οτι παραμένει,αλλά δεν μπορεί να εφαρμόσει
όλες τις διεργασίες του,αφού το τμήμα του εγκεφάλου που
χρησιμοποιούσε για αυτές,δεν υπάρχει.Στο παράδειγμα του
υπολογιστή,ας παρομοιάσουμε αυτο με ένα χαλασμένο γράμμα στο πληκτρολόγιο.Δεν θα δουλεύει π.χ. το δ,ολα τα υπόλοιπα ομως
θα δουλεύουν κανονικά,αφου εγώ[ο νους] συνεχίζω να τον
χρησιμοποιώ και δεν τον εγκαταλείπω,να αγοράσω άλλον.

Ξαναμελέτησα το παράδειγμα του υπολογιστή και δεν μπορω να
βρώ το νοητικό αυθαίρετο που λές.Αν έχεις την καλωσύνη μπές
στον κόπο να το αναλύσεις.Ισως έχω εξηγήσεις και επειδη εγώ
ξέρω τι εννοω και τι θέλω να πω,να μην το βλέπω.
Μη ξεχνάς οτι παρομοιάζω τον υπολογιστή με τον εγκέφαλο και
τον χρήστη με τον νου,στην προσπάθεια εξήγησης της σχέσης
εγκεφάλου-νου και στο αν μπορεί να υπάρχει το ενα χωρίς το άλλο.

Η έρευνα που κάνεις για την ελέυθερη βούληση,αφορά την ανθρώπινη
νοητική βούληση ή την ελεύθερη βούληση όπως την εννοούμε στην
κβαντική φυσική?
Πολλοί μπερδεύονται σε αυτο το σημείο και για αυτό ζητώ
διευκρίνηση.
Αλλο το να διαλέξουμε τι θα φάμε σήμερα ή πως θα χειριστούμε
μια κατάσταση στη ζωή μας και άλλο η απροσδιοριστία-χαος-τυχαιότητα-
στην κίνηση-γεννηση-δόμηση-θάνατο των σωματιδίων ύλης.

Αν η σκέψη-νόηση,είναι ύλη,τότε επηρεάζετε απο την κβαντική θεώρηση.
Αν δεν είναι,δεν εχει καμμία επιροή και δρά ανεξάρτητα.

Δώσε μου ξεκάθαρη διευκρίνηση στην ερώτηση για να μπορούμε
να συνεχίσουμε την συζήτηση με σταθερά κριτήρια.
Επίσης άσε με να ξέρω αν στην έρευνά σου,θεωρείς την σκέψη-νόηση-νου
ύλη ή οχι.
Με αυτές τις δύο διευκρινίσεις εκ μέρους σου θα είναι πιο
εύκολη η συζήτηση.

Και φυσικά πρέπει να ξέρεις και εσύ τις δικές μου θέσεις,οι οποίες
ειναι:
Δεν είμαι σίγουρος αν η σκέψη-νούς ειναι ύλη ή οχι.
Δεν είμαι σίγουρος τι είναι ο νούς,αν δεν είναι υλικός.
Διαχωρίζω την ανθρώπινη νοητική ελευθερία βούλησης,απο την
κβαντική υλική ελευθερία βούλησης.

Αλά ας πάρουμε ποιο συνήθη και “ελαφρότερα” παράδειγμα.
Άτομα που παραμένουν σε σκοτεινά δωμάτια για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αποκτούν μια πολύ επιθετική συμπεριφορά συνέπεια πλημμελούς παραγωγής μιας ουσίας-νευροδιαβιβαστή, τη σεροτονίνη. Τα άτομα αυτά εκτονώνονται με βίεες καταστροφικές ενέργειες που δεν μπορούν να ελέγξουν και να αιτιολογήσουν.

Υπάρχουν άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη (από διάφορα γενεσιουργά αίτια, απαισιοδοξία, έλλειψη κάποιου συγγενικού τους προσώπου, έντονο άγχος κλπ)
Αυτά τα άτομα παρουσιάζουν τα έντονα συμπτώματα, ΜΟΝΟ όταν η ουσία-νευροδιαβιβαστής η “νοραδρεναλίνη” διαταράσσεται συνέπεια ελλιπούς παραγωγής της.
.
Ας πάρουμε την δράση ένος άλλου γνωστού νευροδιαβιβαστή της ντοπαμίνης που παράγεται από την κοιλιακή καλύπτρα στο κέντρο του εγκεφάλου
Η ντοπαμίνη γνωρίζουμε πλέον ότι λειτουργεί σαν διακόπτης. Αν είμαστε κατηφείς και απογοητευμένοι, η αύξηση της παραγωγής της είναι ικανή να μας μεταφέρει σε μια κατάσταση χαρούμενης έξαρσης. Ένα ερωτικό αγκάλιασμα, ένα φιλί, ένα μουσικό κομμάτι, μια επιδοκιμασία, η επίτευξη ενός στόχου είναι τέλειες αιτίες για να ανοίξουν ανεπιφύλακτα οι κρουνοί παραγωγής της ντοπαμίνης στο οργανισμό μας
Η παραγωγή της ντοπαμίνης, - και επομένως ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα - μπορούν να προκληθούν και μέσω της κατανάλωσης οινοπνευματωδών, τσιγάρων ή ναρκωτικών ουσιών.

Τέτοιες δράσεις και επιδράσεις έχουν εντοπιστεί πολλές, και κάθε μία συνδέεται σε ξεχωριστή ψυχική συμπεριφορά.
Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν ξεκάθαρα την σχέση χημικών ενώσεων (δηλαδή ύλης) με αυτά που αποκαλούμε ψυχικές και πνευματικές δραστηριότητες, αυτές δηλαδή που εσύ αποκαλείς (και πολλοί άλλοι) άυλες και μη υποκείμενες και σχετιζόμενες σε υλικά αίτια,.

Σχετικά το παράδειγμα του υπολογιστή, το σφάλμα σου είναι πως δεν έχεις συνειδητοποιήσει το τεράστιο χάσμα των στοιχείων υπό σύγκριση.
Ο εγκέφαλος του υπολογιστή είναι ένας επίπεδος γραμμικός δυαδικός επεξεργαστής που λειτουργεί βάσει ενός προγράμματος που αναμένει και απαιτεί την είσοδο δεδομένων ενός εξωτερικού χρήση.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένας οργανικός τρισδιάστατος επεξεργαστής τα κυκλώματα του οποίου είναι της τάξης 10^-10 τουλάχιστον μικρότερα, είναι αυτοπρογραμματιζόμενος, λειτουργεί με ένα σύνθετο δυαδικό ηλεκρο βιοχημικό σύστημα με τρισεκατομμύρια συνδέσμους, η λειτουργία του, και η χημική σύσταση-οργάνωση αποτελεί τον ύψιστο βαθμό μιας εξελικτικής λειτουργίας που ξεκίνησε πριν 3,5 δις χρόνια ( αν τα στοιχεία της παλαιοντολογίας και της εξελικτικής βιολογίας είναι σωστά)

Η σύγκριση στο παράδειγμά σου κατά την γνώμη μου είναι επιεικώς άκαιρη και ατυχής.
Αν έχεις κάποιο άλλο στοιχείο που δεν γνωρίζω. Ευχαρίστως να το δούμε.

ΔΕΝ είμαι πανεπιστήμων να τα ξέρω όλα.
Στις μέρες μας ΔΕΝ υπάρχουν πανεπιστήμωνες γιατί η εξειδίκευση στη γνώση είναι τεράστια.
Έτσι πιστεύω εγώ τουλάχιστον

το ηξερα οτι δεν θα καταλάβαινες το παράδειγμα,απο την
στιγμη που ανέφερες την λέξη<νοητικό κανό> {κενο εννοω}

Δεν χρειάζεται να καταπιαστείς με τις επιμέρους λειτουργίες
και δυνατότητες του εγκεφάλου απέναντι στον υπολογιστη.
Φυσικά ειναι ο εγκέφαλος πιο προηγμένος,αφου είναι ο
κατασκευαστής.Εκεί ήθελα να εστιάσεις.
Στο παραγόμενο έργο και στην κινησιουργό αιτία.

Κατασκευαστής-νους vs εγκεφάλου-υπολογιστή.
Απλό παράδειγμα και οχι εξειδικευμένη ανάλυση.

Οσο εξειδικευμένη και να είναι η γνώση,σε καμμία περίπτωση,
μα σε καμμία απολύτως,δεν μπορεί να ξεπεράσει την νοημοσύνη.

Υποστηρίζεις κάποια πράγματα και καλά κάνεις,αλλά οσο δεν
αποδεικνύονται,ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ,θα υπάρχει αντίλογος
οσο και αυτός δεν αποδεικνύεται ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ.
Σε αυτή την θεώρηση των πραγμάτων είμαι,φανατικός υποστηρικτής.
Απο προσωπική πείρα το 50%,οσων διδάχθηκα ως αξιώματα,εχουν
καταρεύσει ή τεθεί υπο αμφισβήτηση.Και αυτός είναι ο κύριος
λόγος πού δεν είμαι σίγουρος για τίποτα.
Επισκέφθηκαν την Γη αστροναυτες στο παρελθόν? Μπορεί ναι μπορει οχι.
Υπάρχει ζωή μετά θάνατον?Μπορεί ναι μπορει οχι.
Είναι ο νους υλικός? Μπορεί ναι μπορεί οχι.

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

“Οσο εξειδικευμένη και να είναι η γνώση,σε καμμία περίπτωση,
μα σε καμμία απολύτως,δεν μπορεί να ξεπεράσει την νοημοσύνη.”
--------------------------------------------------------------

Προφανώς αυτή είναι προσωπική σου άποψη. Οι απόψεις διίστανται.

--------------------------------------------------------------
Νικ.
“Υποστηρίζεις κάποια πράγματα και καλά κάνεις,αλλά οσο δεν
αποδεικνύονται,ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ,θα υπάρχει αντίλογος
οσο και αυτός δεν αποδεικνύεται ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ.”
--------------------------------------------------------------

Από την αρχή φίλε μου δήλωσα πως την ύπαρξη του “θεϊκού γονιδίου” την θεωρώ πολύ πιθανή και δικαιολογώ πως οδηγήθηκα σε αυτό το συμπέρασμα-υπόθεση.
Πιστεύω σύντομα στο μέλλον να επιβεβαιωθώ. ΟΙ ενδείξεις είναι πολύ δυνατές και σε σωστή βάση, σύμφωνα πάντα με την δική μου γνώμη.
Οψόμεθα...

quote:

---

Απο προσωπική πείρα το 50%,οσων διδάχθηκα ως αξιώματα,εχουν
καταρεύσει ή τεθεί υπο αμφισβήτηση.Και αυτός είναι ο κύριος
λόγος πού δεν είμαι σίγουρος για τίποτα.

---

Φίλε ΝΙΚΟΜΑΧΕ, θεωρώ πως η αποδοχή κάποιων σταθερών αξιωματικών αρχών από έναν αναζητητή στην διαδικασία της έρευνας του είναι θετικό να υπάρχουν.
Εάν δεν υπάρχουν κάποια αξιώματα ως θεμελιώδεις βάσεις στην όποια αναζήτηση του δεν ξέρω ως που μπορεί να φτάσει στην οποιαδήποτε έρευνα του καθώς φοβάμαι ότι δεν θα καταφέρει να φτάσει μακριά και να καταλήγει να στροβιλίζεται γύρω από το ίδιο σημείο, έχοντας περισσότερες απορίες και περισσότερα "σκοτεινά σημεία".

Όταν αναφέρεις ότι τα μισά από τα αξιώματα που διδάχθηκες έχουν καταρρεύσει εννοείς αρχές που ο ίδιος ανήγαγες σε αξιώματα σε κάποια στιγμή της ζωής σου ή κάποιες αρχές που είναι πάνω από μια υποκειμενική αποδοχή;

In anticipation of my resurrection...

Μπορεί να υπάρχει γονίδιο που να σε κάνει να αναζητάς το θεό, να πιστεύεις;

Η περιέργεια είναι στη φύση του ανθρώπου, είναι πνευματική κατάσταση που επειδή υπάρχει μπορεί να φαίνεται, να εμφανίζεται και σε κάποιο γονίδιο. Έτσι, ο άνθρωπος με την περιέργεια ψάχνει, κάνει ερωτήσεις και ψάχνει για απαντήσεις, προσπαθεί να καταλάβει το Σύμπαν και τους νόμους του, δηλαδή ψάχνει τον θεό.

Αν αυτή η φυσική περιέργεια, η ανάγκη για έρευνα, μπλοκαριστεί, πχ με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που εμποδίζει την φαντασία, που υιοθετεί την αποστήθιση και τις στείρες γνώσεις, τότε ο άνθρωπος οδηγείται να γίνει πιστός. Ένας πιστός που θα βαρυγκωμά, και θα έχει την ίδια σχέση με τον θεό που έχει και ο άπιστος.

---------------------------------------------------------------------

“Η περιέργεια είναι στη φύση του ανθρώπου, είναι πνευματική κατάσταση που επειδή υπάρχει μπορεί να φαίνεται, να εμφανίζεται και σε κάποιο γονίδιο. Έτσι, ο άνθρωπος με την περιέργεια ψάχνει, κάνει ερωτήσεις και ψάχνει για απαντήσεις, προσπαθεί να καταλάβει το Σύμπαν και τους νόμους του, δηλαδή ψάχνει τον θεό.”
---------------------------------------------------------------------
Η περιέργεια οφείλεται σε άλλο. Κάθε αυτόνομη ανθρώπινη συμπεριφορά και συνήθεια που απαντάται-υπάρχει στη πλειοψηφία των μελών ενός είδους (οποιουδήποτε είδους – και του ανθρώπου) πρέπει να είναι “γραμμένη”, διαφορετικά θα ήταν παράδοξη η διάδοσή της

Αν ένας πράσινος βάτραχος μεταφερθεί σε ένα κόκκινο περιβάλλον θα γίνει σύντομα κόκκινος. Σου φαίνεται πιο λογικό την αλλαγή να την κατάλαβαν τα γονίδια και όχι ο βάτραχος;

---------------------------------------------------------------------

“Η περιέργεια είναι στη φύση του ανθρώπου, είναι πνευματική κατάσταση που επειδή υπάρχει μπορεί να φαίνεται, να εμφανίζεται και σε κάποιο γονίδιο. Έτσι, ο άνθρωπος με την περιέργεια ψάχνει, κάνει ερωτήσεις και ψάχνει για απαντήσεις, προσπαθεί να καταλάβει το Σύμπαν και τους νόμους του, δηλαδή ψάχνει τον θεό.”
---------------------------------------------------------------------
Η περιέργεια οφείλεται σε άλλο. Κάθε αυτόνομη ανθρώπινη συμπεριφορά και συνήθεια που απαντάται-υπάρχει στη πλειοψηφία των μελών ενός είδους (οποιουδήποτε είδους – και του ανθρώπου) πρέπει να είναι “γραμμένη”, διαφορετικά θα ήταν παράδοξη η διάδοσή της

Το κύτταρο έχει αμυντικό μηχανισμό. Αυτό σημαίνει ότι πρώτα έγινε ο αμυντικός μηχανισμός και μετά το κύτταρο, επειδή αν δεν υπήρχε πρώτα ο μηχανισμός δεν θα μπορούσε να το σώσει. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχε πρώτα η ιδέα του κυττάρου και μετά το κύτταρο. Κατ επέκταση υπήρχε η ιδέα του ζώου, ή καλύτερα ο ρόλος του ζώου και μετά το ζώο, και υπήρχε πρώτα ο ρόλος του ανθρώπου και μετά ο άνθρωπος. Υπάρχει πρώτα ο νόμος για την παλίρροια και έτσι εμφανίζεται η παλίρροια. Έτσι στα γονίδια εμφανίζονται ως ‘γραμμένα’ χαρακτηριστικά, ιδιότητες, που πρωτίστως υπάρχουν στο ‘πρόγραμμα’ στο ρόλο.

Το κύτταρο έχει αμυντικό μηχανισμό. Αυτό σημαίνει ότι πρώτα έγινε ο αμυντικός μηχανισμός και μετά το κύτταρο, επειδή αν δεν υπήρχε πρώτα ο μηχανισμός δεν θα μπορούσε να το σώσει. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχε πρώτα η ιδέα του κυττάρου και μετά το κύτταρο. Κατ επέκταση υπήρχε η ιδέα του ζώου, ή καλύτερα ο ρόλος του ζώου και μετά το ζώο, και υπήρχε πρώτα ο ρόλος του ανθρώπου και μετά ο άνθρωπος. Υπάρχει πρώτα ο νόμος για την παλίρροια και έτσι εμφανίζεται η παλίρροια. Έτσι στα γονίδια εμφανίζονται ως ‘γραμμένα’ χαρακτηριστικά, ιδιότητες, που πρωτίστως υπάρχουν στο ‘πρόγραμμα’ στο ρόλο.
--------------------------------------------------------

Πολύ ενδιαφέρουσα άποψη Κλειδοκράτωρ.
Με οδηγεί στο λογικό συμπέρασμα,οτι τής ύλης προυπάρχει
πάντα ή μή ύλη.
Κάτι σαν,πρώτα γεννιέται η ιδέα και μετά ακολουθεί η πράξη.
Πρώτα η σκέψη,μετά η ενέργεια.
Δηλαδή ενισχύεται έτσι,η θέση μου περί πιθανής ύπαρξης
νοημοσύνης,με έδρα εκτός ανθρώπινου εγκεφάλου.

Ας υποθέσουμε:Απαιτείται η ύπαρξη νόμου-ιδέας-σκέψης,για την
δημιουργία-κατασκευή του εγκεφάλου,πρίν την περαίωσή του.

Θα ήθελα την γνώμη σου!

Όπως είπα πριν εμφανιστεί ο άνθρωπος υπήρχε η ιδέα του ανθρώπου.
Αυτό σημαίνει ότι πριν εμφανιστεί ο εγκέφαλος, και η ικανότητα της αντίληψης και της νόησης που φαίνεται ότι διεξάγεται εκεί υπήρχε νόηση σε μη υλική μορφή. Ό,τι παρατηρούμε πως συμβαίνει στον εγκέφαλο απλώς φαίνεται ότι συμβαίνει εκεί, σαν προβολή.

Μάλλον θα σου δώσουν χαρά τα τελευταία συμπεράσματα της επιστήμης για την μνήμη. Διαπίστωσαν ότι το κέντρο της βρίσκεται εκτός του εγκεφάλου, επειδή είδαν ότι άνθρωποι που έχασαν από τραυματισμό κλπ το σημείο του εγκεφάλου όπου εμφανιζόταν η μνήμη, δεν έχασαν τίποτα από τη μνήμη του.

Κάποια στιγμή θα αποδειχτεί ότι και με την νόηση το ίδιο συμβαίνει.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr