Για την αίσθηση του βάρους ή της αγαλλίασης, ευθύνονται συμπεριφορές τρίτων – πραγματικές ή υποθετικές – που τις περισσότερες φορές μπορεί υποσυνείδητα σε απασχολούν, μερικές φορές κα συνειδητά αλλά με κάποια ασάφεια.
Ο τρόπος για να ξεπεράσεις τις δυσάρεστες – για τις ευχάριστες δεν γίνεται λόγος – είναι να σκεφτείς ποιο γεγονός πραγματικό ή υποθετικό σε στενοχώρησε, και να αποφασίσεις αν αξίζει να στενοχωριέσαι για αυτό.
Πολλές φορές πρόκειται για ασήμαντα ουσιαστικά θέματα.

Όσο για τα όνειρα , όλοι οι άνθρωποι ονειρεύονται, είναι μια “εκτόνωση” του ασυνειδήτου.

Οι δυνατότητα πρόγνωσης του χαρακτήρα και των προθέσεων των άλλων , πολύ πιθανόν να οφείλονται σε μια αυξημένη παρατηρητικότητα που έχεις και στην γνώση που επιφέρει το αποτέλεσμα αυτής της παρατήρησης.

Κατά τα άλλα, μια χαρά άτομο μου ακούγεσαι.

quote:

---

harouli_23

[...] Επίσης μπορώ να συμπαθήσω ή να αντιπαθήσω ένα άτομο με το που το δώ,χωρίς να το γνωρίσω καθόλου όπως και να καταλάβω κοιτάζοντάς το αν έχει κάτι.(στεναχωρημένος,αν είναι καλά κτλ). Επίσης κάτι τι οποίο με αγχώνει και δεν ξέρω την αιτία που το έχω είναι το έντονο προαίσθημα.Με το παραμικρό και χωρίς λόγο μπορώ να νοιώσω ένα απίστευτο βάρος που μπορεί να κρατήσει για μέρες ή και για μήνα ακόμα,η μια αγαλλίαση λες και η ψυχή μου είναι καθαρή,αν καταλαβαίνεται τι θέλω να πω..

---

quote:

---

Πώς όμως δηλαδή με ποιον τρόπο θα εισχωρήσω περισσότερο,να μάθω καλύτερα αυτό που μου συμβαίνει και να το εξελίξω?Υπάρχουν κάποια βιβλία ή κάποιοι τρόποι?

---

Αγαπητή harouli_23, από τα όσα γνωρίζω η εμβίωση ή ενσυναίσθηση δεν είναι πάντα κάτι το ευχάριστο, ειδικά εάν ο άνθρωπος που εν-βιώνει δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί τα συναισθήματα που βιώνει μέσω των άλλων.
Για παράδειγμα, είναι σαφώς ευχάριστο σε περιπτώσεις θετικών συναισθημάτων όμως στις περιπτώσεις των αρνητικών όπως ο ψυχικός πόνος, η απελπισία, η έντονη αγωνία, ο φόβος, η οργή κλπ θεωρώ ότι είναι κάτι το οποίο είναι κι εξοντωτικό αλλά και ψυχοφθόρο.
Φυσικά στους περισσότερους ανθρώπους φαίνεται δελεαστική η ιδέα να αποκτήσουν μια δύναμη ή ικανότητα τέτοια όμως θα έπρεπε να αναλογιστούν εάν είναι σε θέση και να ζήσουν μ' αυτήν.
Οπότε το γεγονός ότι ένας μέσος άνθρωπος δεν έχει μια τέτοια δύναμη ίσως μπορεί να μας δείξει κάτι για την φύση μας.

Από την άλλη, δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος τρόπος για να εκπαιδευτεί κάποιος ώστε να αναπτύξει την δύναμη της εμβίωσης.
Ίσως μεγαλύτερη σημασία να μην έχει εντέλει να συναισθάνεσαι τα όσα αισθάνεται ο άλλος αλλά να τον κατανοείς και να του προσφέρεις την όποια βοήθεια είσαι σε θέση να δώσεις την εκάστοτε χρονική στιγμή.

In anticipation of my resurrection...

Ο Μπετόβεν ήταν πολύ μεγάλο ταλέντο.
Μήπως ο Στέλιος Καζαντζίδης τι ήταν?.

Και ό Πελέ ?
Ο .... Καραγκούνης?

Επίσης μπορώ να συμπαθήσω ή να αντιπαθήσω ένα άτομο με το που το δώ,χωρίς να το γνωρίσω καθόλου όπως και να καταλάβω κοιτάζοντάς το αν έχει κάτι.(στεναχωρημένος,αν είναι καλά κτλ). Επίσης κάτι τι οποίο με αγχώνει και δεν ξέρω την αιτία που το έχω είναι το έντονο προαίσθημα.Με το παραμικρό και χωρίς λόγο μπορώ να νοιώσω ένα απίστευτο βάρος που μπορεί να κρατήσει για μέρες ή και για μήνα ακόμα,η μια αγαλλίαση λες και η ψυχή μου είναι καθαρή,αν καταλαβαίνεται τι θέλω να πω..

νιωθω ακριβως τα ιδια με σενα με τη διαφορα οτι εγω αργησα λιγο να τα συνειδητοποίησω.εγω ειμαι 35 τωρα κ σχεδον στην ηλικια σου κ λιγο πιο πισω,βιωνω αυτα που λες.
θελω παρα πολυ για παραδειγμα αν ειναι καποιος στεναχωρημενος,να καθησω κ να τον ακουσω με ολη μου την ψυχη κ να τον βοηθησω να νιωσει καλυτερα αν μπορω,αλλα δυστηχως ειναι καπως δυσκολο να τσαλακωσει καποιος την εικονα του κ δειξει οτι δεν ειναι ολα τελεια στη ζωη του.αλλα εγω το βλεπω στα ματια του.
με μια κινηση του αλλου μπορω να καταλαβω πολλα.
εγω παλι οταν αγχωνομαι χωρις λογο,ξερω πλεον οτι κατι θα γινει κατα τη δειαρκεια της ημερας,που θα με χαλασει.μια στις δεκα να πεσω εξω κ να μη γινει τιποτα.κ αυτο ισως γιατι αυτος/η που θα ηθελε να μου πει η να κανει κατι,αλλαξε γνωμη ισως.
για μενα, αυτο που βιωνεις κ βιωνω,απ'τη μια ειναι καλο γιατι ξερουμε με ποιους εχουμε να κανουμε(να σημειωσω εδω οτι μπορω να καταλαβω επισης αν αυτος/η που ειναι απεναντι μου,ειναι καλος ανθρωπος η οχι)κ απο την αλλη ειναι καπως δυσαρεστο το συναισθημα του ανεξηγητου αγχους κ η συμπαθεια κ αντιπαθεια για καποιον,μερικες φορες με πληγωνει εμενα προσωπικα.αν τον συμπαθησω μπορει να με συμπαθησει κ αυτος,αλλα στα ματια του να βλεπω υποκρισια κ να απογοητευτω.αν τον αντιπαθησω με την πρωτη ματια,θεν θελω να καθησω μαζι του απο ευγενεια γιατι ειναι υποκρισια απο την πλευρα μου να κανω κατι για το οποιο δεν το αισθανομαι.
λογικο ειναι να μην ταιριαζουμε με ολους τους ανθρωπους.
αρκει που καταλαβαινουμε τις προθεσεις τους απεναντι μας.απο κει κ περα διαλεγουμε το πως θελουμε κ ποιους θελουμε να ειναι η οχι διπλα μας.
δεν ειναι καθολου λογικο να αναρωτιεσαι αν εισαι τρελη η φαντασιοπληκτη.δεν εισαι.εισαι διαφορετικη.ζησε μ'αυτο κ προσπαθησε να το ελενχεις οσο μπορεις,γνωριζοντας πανω απ'ολα τον εαυτο σου.ολες σου τις πτυχες.καλες η κακες.
κ επειδη η γνωση ειναι δυναμη,θα σε βοηθησει παρα πολυ να γνωρισεις τον εαυτο σου καλυτερα.μεσα σου θα βρεις ολες τις απαντησεις αρκει να αφιερωσεις χρονο για σενα κ το μεσα σου.
θα αινσθανθεις καλυτερα κ θα βλεπεις τα πραγματα διαφορετικα.
αρκει να παραμεινεις αληθινη κ φωτεινη.θα ανακαλυψεις περισοτερα ψυχικα χαρισματα κ θα εναρμονηθεις με το ειναι σου,χωρις ενοχες για το αν εισαι τρελη η οχι.
ελπιζω να βοηθησα.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr