ESOTERICA.gr Forums ! - Ελεύθερη Σκέψη, Φιλοσοφία, και…. Πινελιές Ομορφιάς

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

.-= Η ΣΟΦΙΑ =-.

Ελεύθερη Σκέψη, Φιλοσοφία, και…. Πινελιές Ομορφιάς

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
kapodistria ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4652 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/11/2003, 18:31:21 quote: ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ Ο ΑΥΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ ΕΙΔΟΣ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ,ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΜΑΣ...... ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ !!! ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΩΣ ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΑ ΜΑΖΙ, ΠΟΛΥ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ MASVIDAL; ΜΑΛΛΟΝ ΜΕ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΕΙΚΟΝΑ; ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΟΜΟΡΦΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ;ΘΑ ΣΟΥ ΑΦΙΕΡΩΣΩ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΑΚΟΥΩ... ΝΑΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!! Train of love Racing from heart to heart Running late Still in the lonely part This train will never run me down But only take me where I'm bound It's part of me and part of you I'll always be a part of you Sail along, sail along silver moon Don't be blue Throw shadows in my room I know in time we'll meet again We come and go that way, my friend It's part of me and part of you I'll always be a part of you "To love and honor 'til death do us part" Repeat after me This train is never going back When the lonesome whistle blows No one knows, no one knows Train of love, Train of love Train of love, Train of love It's part of me, it's part of you Train of love ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ... ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ. Edited by - kapodistria on 22/11/2003 18:38:58
Masvidal Πλήρες Μέλος Greece 973 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/11/2003, 18:51:10 Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ. ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΥΠΕΡΟΧΟ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΠΟΛΥ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ !
kapodistria ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4652 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/11/2003, 18:57:36 quote: Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ. ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΥΠΕΡΟΧΟ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΠΟΛΥ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ! ΕΜΕΝΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ!!! ΕΙΝΑΙ Η 8η; ΜΑΛΛΟΝ 9η ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ!!! ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΕΝΑ C.D. ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΣΕ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΒΑΡΕΘΩ!!! ΠΟΤΕ!!! ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
kapodistria ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4652 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/11/2003, 19:03:44 ΑΑΑ!!! ΠΟΛΥ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ MASVIDAL, ΞΕΧΑΣΑ ΙΣΩΣ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!! ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟ ΤΟ C.D. ΤΟΥ "ΝΕΙL YOUNG AND CRAZY HORSE" ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΕΤΣΙ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ!!! ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΒΑΡΕΘΩ!!! ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ!!! ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
1900 ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Cuba 1904 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/11/2003, 15:24:15
1900 ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Cuba 1904 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/11/2003, 15:27:26 Edited by - 1900 on 23/11/2003 15:28:56 Edited by - 1900 on 23/11/2003 15:29:33
1900 ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Cuba 1904 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/11/2003, 22:52:35 "Αν έχεις ένα δωμάτιο, όπου δε θελεις να μπαινουν ορισμένα άτομα, βαλ'του μια κλειδαριά που οι άλλοι να μην έχουν το κλειδί της. Δεν έχει όμως νόημα να κάθεσαι να τους μιλάς για το δωμάτιο, εκτός κι αν θες να το θαυμάζουνε απ' έξω! Το πιο σωστό θα 'ταν να βάλεις μια κλειδαριά που θ'αντιληφθούν όσοι μοναχα έχουν το κλειδί κι όχι οι άλλοι." Wittgenstein
ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Switzerland 3558 Μηνύματα	Απεστάλη: 24/11/2003, 09:58:00 quote: Φίλε Πλάτωνα, παρεπιπτόντως ωραία η φωτο, σαν τεράστιοι λουκουμάδες είναι Βλέπεις φίλε 1900….μια φωτογραφία….τι συνειρμούς φέρνει στο μυαλό του καθένα… Δεν γίνεται να (ζουν / βιώνουν) όλοι τα ίδια….παρότι ολοι έχουμε μυαλό, ψυχή, εμπειρίες…η αντίληψη του κάθε πράγματος είναι διαφορετική. Κάτι που ίσως σήμερα ΕΜΕΙΣ κρίνουμε σαν περασμένο, η ανάξιο της προσοχής μας…μια μέρα βρούμε (για λογαριασμό μας)….το πόσο δίκαιο μπορεί να είχε κάποιος άλλος….το τι περισσότερο έβλεπε…και που εμείς φτάσαμε να δούμε μετά από πολλά μα πολλά χρόνια. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι… ώστε να συντομεύσουμε αυτή τι διαδικασία… Γιατί έχω την εντύπωση φίλε μου, βλέποντας τι κάνουμε σαν ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ... πως οι περισσότεροι όχι μόνο είμαστε ανώριμοι….μα ζούμε μια εντελώς επιφανειακή ζωή… quote: Αν και πιστεύω οτι μερικα πράγματα στεκουν καλύτερα απο μόνα τους, (ισως αν προσπαθήσεις πολύ να τα γκρεμίσεις κιολας, λεπτές ισορροποίες) παρ'όλ'αυτα θα προσπαθήσω.Είναι σαν να διαβάζεις ένα βιβλίο και αγωνιάς να φτάσεις στο τέλος Βιάζεσαι να δεις τι θα γίνει! Όταν όμως φτάσεις στο τέλος καταλαβαίνεις οτι όλο αυτο το όμορφο συναίσθημα που νιώθεις στο έδωσε το υπόλοιπο βιβλίο. Όμως και το τέλος είναι μέρος του βιβλίου και αυτό ήταν που σε βοήθησε να βγάλεις αυτό το συμπέρασμα. Μεχρι να φτάσεις εκει δεν το αντιλαμβάνεσαι οτι θα είναι ο καθρεφτης αυτών που διάβασες. Πολύ όμορφα! Και αν αντιληφτείς και αυτό σαν ΓΕΓΟΝΟΣ…πως δεν κάνεις τίποτα άλλο στη Ζωή, από το να μεταφερεις/ζεις…σε εικόνες, εμπειρίες…δεν θα αναρωτηθείς….μα καλά αυτό είναι όλο και όλο? Πρόσεξε….δεν αναρωτιέται ένας άπληστος ΝΟΥΣ… μα ένας ΝΟΥΣ που μαθαίνει…που είναι σε θέση να παρατηρεί συγχρόνως μέσα και έξω….χωρίς οι εμπειρίες να τον πηγαίνουν μια πάνω μια κάτω… Ίσως ενας τέτοιος ΝΟΥΣ/ΨΥΧΗ, να ΖΕΙ αυθεντικά, αυθόρμητα.. (όχι δημιουργήματα της φαντασίας του…μιας και ο ίδιος (ο Νους) είναι σε θέση να φτιάξει / ζήσει…σε ότι ψευδαίσθηση θελήσει.) quote: Κι ισως να σκεφτείς οτι βιάστηκες και δεν αφέθηκες να τ' απολάυσεις όσο θα μπορούσες. Κι οτι δεν άφησες να σου δώσει όσα θα μπορούσες να είχες πάρει. Κι ακόμα το οτι γίνεται να το ξαναδιαβάσεις δε σε ικανοποιεί, γιατί ξέρεις πως δε θα 'ναι το ίδιο συναίσθημα. Στη ζωή το πιο πιθανό είναι οτι δε θα 'χεις ούτε καν αυτη την ευκαιρία. Τόσο η απόλαυση…όσο και το ΔΩΣΕ/ΠΑΡΕ…είναι στο χρόνο…και ζήτημα αισθήσεων…(η συναισθήματος). Ετσι δεν ειναι? Μα εμείς πιστεύω πως θέλουμε να δούμε αν υπάρχει κάτι αλλο … Ποιος μας το λέει…? ...ο Σωκράτης? ο Χριστός? Ο Βούδας?... Όχι! Αν μας το λένε ΑΛΛΟΙ…και εμείς τους πιστεύουμε..τοτε γινόμαστε απλά ακόλουθοι…. (καλούπια)... στα εν Χριστό Αδερφοί….και τέτοιες… συναισθήματο αρλούμπες για κλαψιάρηδες.... Μας το λέει το ίδιο το γεγονός, πως σε αυτή τη ΖΩΗ, υποφέρουμε. ΣΤΟΠ!!!! Το να θέλει κάποιος να ελευθερωθεί….δεν είναι θέμα κάποιου άλλου…ούτε είναι πιασμένο στην ΕΠΙΘΥΜΙΑ (του κάτι άλλου καλλίτερου…που μιλήσαν οι φωτισμένοι και εδώ δεν ξερω.. αν αυτο γινεται κατανοητο.) Ποια είναι η διαφορά….ενος νου που ακολουθεί…ένα μοδελλο…από ένα που δεν ακολουθεί? Απλό δεν είναι…Ένας τέτοιος ΝΟΥΣ….δεν πιάνεται στα γνωστά μοδελλα/μονοπατια…μα είναι ένας ΝΕΟΣ ΝΟΥΣ…ένας ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΝΟΥΣ….μιας και κατανόει... και συγχρόνως δεν επηρεάζεται από το (παλιό / γνωστό)….του οποίου μπορεί να κάνει χρήση…όποτε χρειασθεί. quote: Κι ο θάνατος είναι ο απόλυτος καθρέφτης της ζωής μας του ίδιου μας του εαυτού, του νοήματος, που μανιωδώς προσπαθούμε να φτάσουμε, χάνωντας έτσι ζωτικές στιγμές. Κι αν ξέρουμε οτι εκεί θα δούμε το νόημα της ζωής μας (στο τέλος) αυτό δε σημαίνει οτι θα βαρεθούμε και θα κλείσουμε το βιβλίο, γιατί δε ξέρουμε τι θα δούμε! Αυτό είναι το γλυκό σασπένς. Για να εκπνεύσεις πρέπει πρώτα να εισπνεύσεις. Αυτός είναι ο κύκλος της ζωής. Και η αναπνοή είναι ΜΙΑ μ'όλη της τη διεργασία. Και τέλος όπως είχα γράψει και σ' ένα άλλο τοπικ: Όσο κυνηγάς το νόημα τόσο θα το χάνεις. Άφησε το ν'αναπνευσει! Κάνε το ταξίδι σου, ζήσε, παρατήρησε και κατέγραψε τον κόσμο σου και στο τέλος θα δεις το γιατί. Καλέ μου φίλε…έχω την εντύπωση πως στο τέλος… δεν θα δουμε ΤΙΠΟΤΑ!!!…. Ο λόγος? Η ΑΓΑΠΗ…είναι στην αρχή της κάθε πράξης/σκεψης μας…όχι στο τέλος. Απλό δεν είναι? Μια καλημέρα, στον…. Wittgenstein...μα και στον ουμβερτο εκο... Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 24/11/2003 09:59:41
kapodistria ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4652 Μηνύματα	Απεστάλη: 24/11/2003, 10:06:20 quote: "Αν έχεις ένα δωμάτιο, όπου δε θελεις να μπαινουν ορισμένα άτομα, βαλ'του μια κλειδαριά που οι άλλοι να μην έχουν το κλειδί της. Δεν έχει όμως νόημα να κάθεσαι να τους μιλάς για το δωμάτιο, εκτός κι αν θες να το θαυμάζουνε απ' έξω! Το πιο σωστό θα 'ταν να βάλεις μια κλειδαριά που θ'αντιληφθούν όσοι μοναχα έχουν το κλειδί κι όχι οι άλλοι." Wittgenstein ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΣΚΕΨΗ... ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΜΟΡΦΟ, ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΧΕΙΣ... ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ!!! ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ... ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΛΛΕΣ,ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ,ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ,ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ...ΣΕ ΠΑΡΕΞΗΓΟΥΝ... ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΕΓΙΝΕ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ "ΑΥΘΟΡΜΗΤΗΣ ΨΥΧΗΣ"... ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΠΙΚΡΑΙΝΕΙ... ΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΑΥΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΘΙΞΑΜΕ ΠΙΟ ΠΑΝΩ,ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ... ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΕΓΩ ΤΟ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ... ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΑΖΗΤΩ ΚΑΘΟΛΟΥ... ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
kapodistria ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4652 Μηνύματα	Απεστάλη: 24/11/2003, 17:17:00 quote: Κι ισως να σκεφτείς οτι βιάστηκες και δεν αφέθηκες να τ' απολαύσεις όσο θα μπορούσες. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ!!! ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,ΑΛΗΘΕΙΑ!!! ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η ΑΠΟΛΑΥΣΗ,Η ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ,Η ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΜΟΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΥΣΕΣ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!!!ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ!!! ΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΛΑΘΟΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ...ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ!!! ΚΑΙ Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ,ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΟΜΟΡΦΑ ΟΝΕΙΡΑ,ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ,ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΑ... ΓΙ'ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ... ΝΑ ΜΑΘΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ... ΚΙ'ΟΧΙ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΩ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΖΗΣΑ... ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
1900 ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Cuba 1904 Μηνύματα	Απεστάλη: 24/11/2003, 19:28:18 Φιλέ Πλάτωνα, καλησπέρα. quote: Κάτι που ίσως σήμερα ΕΜΕΙΣ κρίνουμε σαν περασμένο, η ανάξιο της προσοχής μας…μια μέρα βρούμε *(για λογαριασμό μας)….το πόσο δίκαιο μπορεί να είχε κάποιος άλλος….το τι περισσότερο έβλεπε…και που εμείς φτάσαμε να δούμε μετά από πολλά μα πολλά χρόνια. Με το να παρατηρείς ή με το να βιώνεις μπορεί να φτασεις στα ίδια συμπεράσματα. Σίγουρα όμως θα 'χουν διαφορετική βαρύτητα. Βεβαίως χρειάζονται και τα δύο. Αλλήλοσυμπληρώνονται. Έζησα και ξαφνικά όλα αυτα που διάβασα απέκτησαν νόημα, θα πούμε. Γιατί αναπνεύσαμε και μυρίσαμε την αλήθεια. Και αυτός ο άλλος που είδε το περισσότερο το έζησε πρώτα. Για τον εαυτό του όμως, δεν έζησε για μας. Με την έτοιμη τροφή (φαστ φουντ) ικανοποιησαι προσωρινά, γρήγορα όμως θα ξαναπεινάσεις. Και το καλό σπιτικό φαγητό που θα φτιάξεις εσύ παίρνει χρόνο. Γράφεις: quote: Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι… ώστε να συντομεύσουμε αυτή τι διαδικασία… Γράφω: quote: αγωνιάς να φτάσεις στο τέλος Βιάζεσαι -------------------------------------------------- quote: Γιατί έχω την εντύπωση φίλε μου, βλέποντας τι κάνουμε σαν ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ... πως οι περισσότεροι όχι μόνο είμαστε ανώριμοι….μα ζούμε μια εντελώς επιφανειακή ζωή… Συμφωνώ...αλλά ξέρεις τι λάθος κάνουμε οι περισσότεροι; Βλέπουμε το όλο κι όχι το ένα. Θελουμε να θεραπεύσουμε την "αρρώστια" αντι να ξεκινήσουμε απ' την αιτία. Μήπως η σημαντικότερη αλλαγή δεν είναι αυτη των συνθηκών αλλά η αντιμετώπισή μας προς αυτές; Ύστερα θα'ρθει και η άλλη. Σίγουρα είναι μακροχρόνια διαδικασία αλλά αμα το δεις έτσι δύσκολα θα το πάρεις απόφαση ή και ποτέ. quote: Και αν αντιληφτείς και αυτό σαν ΓΕΓΟΝΟΣ…πως δεν κάνεις τίποτα άλλο στη Ζωή, από το να μεταφερεις/ζεις…σε εικόνες, εμπειρίες…δεν θα αναρωτηθείς….μα καλά αυτό είναι όλο και όλο? Η λέξη κλειδί εδώ, φίλε Πλάτωνα ειναι η "αντιληφθείς" η αντίληψη δηλαδή. Αν εσυ βλέπεις μόνον αυτό τοτε ναι, αυτό είναι όλο κι όλο. Αλλά μονο αυτό αντιλαμβάνεσαι; Πρεπει να ξεδιαλύνουμε την ομίχλη στην αντίληψή μας, να σπάσουμε τα όρια που της έχουμε βάλει απ' τη στιγμή κιολας που γεννηθήκαμε. quote: ….χωρίς οι εμπειρίες να τον πηγαίνουν μια πάνω μια κάτω… Το Θεμα όμως είναι οτι δε μένει στάσιμος. Η κίνηση είναι αυτή που εμποδίζει την αχρήστευση. Η συνεχή κίνηση. Να είσαι έτοιμος να γκρεμισεις και να χτίσεις ανα πάσα στιγμή. Αυτό είναι το ενστικτο σε συνεργασία με τον νου. Για μένα το ενστικτο είναι αναποσπαστο μέρος του νου. Αλλά εμείς επιμένουμε να το καταπιέζουμε. Τιποτα δε μένει σταθερό τα πάντα είναι σε συνεχή κινηση κι αυτό ισως να 'ναι το μόνο σταθερό! Η διαδικασία μπορει να μην είναι πάντα ευχάριστη για το φτωχό μας το μυαλό, αλλά το αποτέλεσμα μπορεί να 'ναι και λύτρωση. Έτσι μόνο θα υπάρχει ένας... quote: ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΝΟΥΣ quote: Καλέ μου φίλε…έχω την εντύπωση πως στο τέλος… δεν θα δουμε ΤΙΠΟΤΑ!!!…. Εγώ θα λεγα τίποτα καινουριο Αλλα θα τα δούμε αλλιώς ΞΕΚΑΘΑΡΑ Το τέλος ειναι ο καθρεφτης της αρχής. Edited by - 1900 on 24/11/2003 19:30:56
kapodistria ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4652 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/11/2003, 17:42:29 ΤΕΛΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΙΕΖΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ; ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ Σ'ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ,ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΟΥΝ,ΜΑΣ ΚΡΑΤΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ; ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΠΟΥΣΙΩΔΗ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΡΩΝΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΔΕΣΜΙΟΥΣ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΑΤΡΑΠΟΥΣ!!! ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ;ΝΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΟΣΗΡΗΣ ΒΙΩΣΗΣ;ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΚΕΙ ΝΑ ΔΙΑΙΩΝΙΖΟΥΜΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΑΡΑΛΛΑΧΤΟ ΑΥΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ;!!! ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΡΟΥ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΙΩΣΗ;ΤΙΠΟΤΑ; ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΕΔΩ; ΤΑ ΛΕΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΚΡΟΤΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ;!!! ΟΧΙ, ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ... ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΘΕΛΟΥΝ ΑΛΛΑΓΗ!!! ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ... ΠΟΣΟ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΠΟΣΟΙ ΝΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΑΣ!!! ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ. Edited by - kapodistria on 27/11/2003 19:26:59
Valnta ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Vietnam 2285 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/11/2003, 16:07:14 Αν μπορείς να περπατάς πάνω στο νερό, δεν είσαι πιο επιδέξιος από μια ψάθα. Αν μπορείς να πετάς στον αέρα, δεν είσαι πιο επιδέξιος από μια μύγα. Κατάκτησε την καρδιά σου, και τότε θα γίνεις κάποιος. Σουφί Ανσαρί Va(l)nta Διχασμένη προσωπικότητα + Mοναδική απόγονος Thoth Tρισμέγιστου +(ξανά) αδερφή TAT Kύβου
kapodistria ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4652 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/11/2003, 20:17:50 I went to the woods because I wanted to live deliberately. I wanted to live deep and suck out all the marrow of life.To put to rout all that was not life,and not, when I had come to die,discover that I had not lived. ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
kapodistria ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4652 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/11/2003, 19:46:24 ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ. Edited by - kapodistria on 27/11/2003 20:00:19
ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Switzerland 3558 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/12/2003, 18:59:13 Πια η διάφορα του ανθρώπου που πιστεύει από κάποιο που δεν πιστεύει? Μήπως και οι δυο τους δεν διαμορφώνονται συνεχώς? Από τι? Μα από την εκπαίδευση τους… Από τις χαρές και λύπες… Από τα θέλω… Από ότι ελπίζουν… Από ότι φοβούνται… Μα ακόμα και από το κλίμα? Γίνεται ένας ΝΟΥΣ πιασμένος σε τέτοια διαδικασία, (που φοβάται, που είναι κτητικός, κλπ κλπ…) να γνωρίσει κάτι που είναι εκτός των προβολών του? (Εικόνες…. Συμπεράσματα…Πιστεύω….) Με παράλυσες με ότι γράφεις….χέρι μου…. Και η όλη έρευνα που πάει? Ξέρεις πόσοι εσωτερικά ….πασχίζουμε… στο ψάξιμο…. στην έρευνα….όλα είναι…. μια άλλη πλάνη? Ποιος ζητάει την ευτυχία? Ο ευτυχισμένος η ο δυστυχισμένος? Αν όντως την ζητάει ο δυστυχισμένος.... για το Θεό…την ζητάει όποιος Θεό δεν έχει…..και για την Αγάπη….ΤΟ ΙΔΙΟ!!! Τώρα…. κάνε μια σοβαρή ερώτηση στο ΕΑΥΤΟ!… Μπορείς να ερευνήσεις δίχως να εχεις καποιο κίνητρο? Ποια η κατάσταση…ενός τέτοιου ΝΟΥ ? Το ΑΝΘΙΣΜΑ της καλοσύνης του ΝΟΥ.. είναι διαφορετικό από το να είσαι καλός προς επίτευξη κάποιου σκοπού.... Το άνθισμα της καλοσύνης του ΝΟΥ, είναι η δράση της αγάπης…. και είναι η ίδια η δράση ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ…και όχι ότι ψάχνεις…
1900 ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Cuba 1904 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/12/2003, 01:02:22 Λαμπουν τα Χριστούγεννα στον καθρεφτη Μπάλλες ασημένιες και χιονι πέφτει Για να 'ρθει ο χρονος να γίνει άγραφο χαρτί. Κάτω στην αυλη βρεχει καθρεφτακια γόμες και κιθάρες και μολυβάκια για να εμπνευστει ο χιονάνθρωπος της γειτονιάς τα στιχάκια της χρονιάς. Χριστούγεννα πάντα είν' επώδυνο να ξαναδώ το φως γυμνό Να σπαρταρά το περιεχόμενο Να ιδρώνω λες και ξεγεννώ. Κρατα το χέρι μου ενώ, επί ένα χρόνο γιορτινό Στο γλυκό βουνο με των μάγων τ' άστρο θ'ανεβαίνω Χρονια παιδικά και συντρόφους του έργου Πλάι μου ότι άλλο να 'ναι ξένο. Μια κορφη χρυσή κι αγκαλιά μου εσύ Κόψε τους μαλάκες κι έλα δωσ' μου Παλι το φιλί Στην Ανατολή Και στην άκρη του καινούριου κόσμου Δ.Σαββόπουλος Edited by - 1900 on 09/12/2003 01:04:40
Φαιά Πεμπτουσία Νέο Μέλος 31 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/12/2003, 21:17:46 Kαλησπέρα, Φαίη εδώ, ο Πλάτωνας ανέφερε για διαμόρφωση. Αλήθεια είναι οτι η διαμόρφωση επιδρά σε κάθε κύτταρο και διαμορφώνει απο μικρή ηλικ΄λια μέχρι να καταντήσει τον άνθρωπο έρμαιο των συνηθειών του. Ποιοί βλέπουν αυτή τη διαμόρφωση, ποιοί είναι ικανοί να την διακρίνουν πίσω απο τους πολύπτυχους εαυτούς? Το άνθισμα της καλοσύνης του Νού όμως δεν ευσταθεί. Ο Νούς δε μπορεί να έχει σχέση με την καλοσύνη αλλά το συναίσθημα. Ο Νούς δε μπορεί να είναι καλός αλλά η καρδιά του ανθρώπου. Τελικά, είμαστε τόσα πολλά και διαφορετικά κομμάτια.. Αποτελούμαστε απο τόσες πολύπτυχες μάσκες που τελικά αναρωτιέμαι πόσο βαθειά μπορούμε να διεισδύσουμε σ' αυτά που ψάχνουμε.
spirit Πλήρες Μέλος Finland 1485 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/12/2003, 00:10:14 «λοιπόν αυτός που γύρευα είμαι...» ψήγματα φωτιάς στα υγρά υπόγεια λέξεων που εν λευκώ αδημονούν αίφνης ονειροδίαιτα συνονθύλευμα ονείρων «τα πάντα ρει» πορφυρογέννητη φωτιά τρελής ροδιάς έγκατα κτερίσματα ρέμβης... διάττοντα ιδανικά ανάσκελα προσηλωμένα ριπές μονοσύλλαβης ερημίας... παρανάλωμα αδηφάγου δάσους κύκνειοι κάλυκες οργασμού μαιάνδροι παρομοίωσης εικόνας μεταφοράς ντύθηκα χειμωνιάτικο σακάκι έστριψα στην πρώτη γωνία με μια μορφή ατομικού ιμπεριαλισμού στη τσέπη στην πρώτη ευκαιρία σου έβγαλα τη γλώσσα κι εξαφανίστηκα σφυρίζοντας αμέριμνο σκοπό η επωδός σε μάρανε ποιητή αντιστροφή της παρομοίωσης που πέτυχε dsm Edited by - spirit on 16/12/2003 00:22:27
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/12/2003, 03:52:43 Spirit!...τα σέβη μου... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
1900 ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Cuba 1904 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/12/2003, 04:48:52 quote: «λοιπόν αυτός που γύρευα είμαι...» ψήγματα φωτιάς στα υγρά υπόγεια λέξεων που εν λευκώ αδημονούν αίφνης ονειροδίαιτα συνονθύλευμα ονείρων «τα πάντα ρει» πορφυρογέννητη φωτιά τρελής ροδιάς έγκατα κτερίσματα ρέμβης... διάττοντα ιδανικά ανάσκελα προσηλωμένα ριπές μονοσύλλαβης ερημίας... παρανάλωμα αδηφάγου δάσους κύκνειοι κάλυκες οργασμού μαιάνδροι παρομοίωσης εικόνας μεταφοράς ντύθηκα χειμωνιάτικο σακάκι έστριψα στην πρώτη γωνία με μια μορφή ατομικού ιμπεριαλισμού στη τσέπη στην πρώτη ευκαιρία σου έβγαλα τη γλώσσα κι εξαφανίστηκα σφυρίζοντας αμέριμνο σκοπό η επωδός σε μάρανε ποιητή αντιστροφή της παρομοίωσης που πέτυχε Πολύ ωραίο Spirit! Δικό σου;
ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Switzerland 3558 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/02/2004, 14:21:10 Το όνομα του ήταν Fleming, και ήταν ένας φτωχός αγρότης της σκοτίας. Μια μέρα, ενώ δούλευε, άκουσε μια κραυγή να έρχεται από την κοντινό βάλτο Άφησε τον κασμά και έτρεξε γρήγορα προς το βάλτο. Εκεί είδε μέχρι τη μέση βυθισμένο ένα αγοράκι να φωνάζει βοήθεια, και να προσπαθεί να ελευθερωθεί.. Ο αγρότης Fleming, αμέσως τράβηξε και έσωσε από βέβαιο θάνατο, εκείνο το παιδάκι.. Την επόμενη μέρα, μια άμορφη αμαξά διέσχισε τα φτωχό χωράφια του, και από αυτή κατέβηκε ένας ευγενής, πλούσια ντυμένος, και παρουσιάσθηκε ως πατέρας του μικρού που ο αγρότης είχε σώσει την προηγούμενη ημέρα. Θα ήθελα να σας το ξεπληρώσω, είπε ο ευγενής, μιας και σώσατε τη ζωή του παιδιού μου! Δεν μπορώ να δεχτώ καμία πληρωμή για ότι έκανα…απάντησε ευγενικά ο αγρότης, αρνούμενος την χρηματική βοήθεια Εκείνη την στιγμή παρουσιάσθηκε ο Γιος του αγρότη στην πόρτα του φτωχικού τους. Είναι Γιος σας, ρώτησε ο ευγενής Ναι, απάντησε περήφανα ο πατέρας. Σας προτείνω το έξεις, είπε ο ευγενής! Αφηστεμε να του δώσω εγώ την διαπαιδαγώγηση που θα έχει το δικό μου παιδί. Αν το παιδί μοιάζει του πατέρα, δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα γίνει κάποιος που και οι δυο μας, θα είμαστε υπερήφανοι! Έτσι και έγινε! Ο γιος του Αγρότη Fleming, πήγε στα καλλίτερα σχολεία της εποχής, έγινε γιατρός στο Νοσοκομείο St.Mary του Λονδίνου, και έγινε διάσημος στον κόσμο, με την ανακάλυψη της πενικιλίνης Χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο γιος του ευγενή που είχε σωθεί από πνιγμό στο βάλτο, αρρώστησε βαριά από πνευμονία. Αυτή τη φορά ήταν η πενικιλίνη που τον έσωσε από το θάνατο! Το όνομα του ευγενούς ανδρός, ήταν lord Randolph Churchill Το όνομα του γιου του, που σώθηκε δυο φορές, sir Winston Churchill. Κάποιος κάποτε είπε, Κάτι που πάει….γυρίζει… Δουλεύετε σαν να μην έχετε ανάγκη από χρήματα… Αγαπάτε, σαν να μην έχετε ποτέ πληγωθεί… Χορεύετε σαν να μην σας βλέπει κανένας… Τραγουδήστε σαν να μην σας ακούει κανείς… Ζήστε στη γη…σαν να είστε σε παράδεισο! Είναι, η εβδομάδα της ΦΙΛΙΑΣ! Στην ΑΤΜΑ, και στο ΓΡΗΓΟΡΗ....
ΑΤΜΑ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" India 6464 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/02/2004, 14:37:56 "Στην αρχή του ταξιδιού τα δέντρα είναι δέντρα, τα βουνά είναι βουνά και το ποτάμι ποτάμι. Μετά τα δέντρα παύουν να είναι δέντρα, τα βουνά δεν είναι άλλο βουνά και το ποτάμι δεν είναι ποτάμι. Μετά τα δέντρα γίνονται πάλι δέντρα, τα βουνά γίνονται πάλι βουνά και το ποτάμι γίνεται πάλι ποτάμι, μόνο που εσύ δεν το πιστεύεις πια." φιλοι μου ειναι οσοι ειναι αληθινοι και δεν παιζουν παιχνιδια σε βαρος μου... ...the soul of the rose...
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2004, 01:44:26 Αγαπητέ μου Πλάτωνα, Είμαι ανοιχτός σε όλους τους ανθρώπους, γίνομαι ένα μαζί τους, δεν είμαι τίποτα παραπάνω σε αυτούς που θα ένοιωθαν αμήχανα, είμαι όλα (γιατί μπορώ) σε αυτούς που μεθούν απο έρωτα πνεύματος και αναγέννηση ψυχής.... αλλά μη μου ζητάς να πισωγυρίσω...όχι φίλε μου... ο καθένας χαρακτηρίζεται απο τις πράξεις τους, αυτές ας είναι το βαρος του στη ζωή...όχι εγώ...εγώ θα φύγω όπως ήρεμα ήρθα... Δε μπορώ να εισβάλω στη ζωή κανενός..."ακούω" την πρόσκληση της ψυχής του...όταν πάψει να είναι αληθινή, πάυω κι εγώ-έτσι είμαι δε μπορώ να πώ-να είμαι ψέμματα, συγνώμη αλλά δεν υπάρχει χρόνος για άλλα πιο ρηχά στη ζωή μου...αυτή η ζωή έχει ένα σκοπό...εκεί είμαι αφοσιωμένος Υ.Γ...όσο κι αν είσαι πολέμιος ή αντίθετος (sorry για τη βαρια λέξη) του Χριστιανισμού, αυτό που προσπαθείς να κάνεις σε δυο άτομα ονομάζεται ευλογία...το να προσπαθείς να φέρεις την ειρηνη, αυτό ακριβώς είναι...(οχι οτι εγω είμαι φανατικός χριστιανός-κάθε άλλο) αλλά είμαι μέλισσα που ψάχνει άνθη με ενδιαφέρων άρωμα...εκει είναι η θέση μου...μακρια απο ονομασίες και θρησκείες Καλή σου ημέρα Πλάτωνα... Ω Μητέρα! Ο αέρας είν'εκείνο το ανάλαφρο πράγμα.. που γυρίζει μέσα στο κεφάλι σου και γίνεται πιο καθαρό όταν γελάς! Edited by - reptilesalonica on 18/02/2004 01:45:42
manos ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 2467 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2004, 10:34:40 δεν σε βρηκα,οσο και αν εψαξα, οσα μονοπατια και αν διεσχισα, σε οσα φεγγαρια εφυγαν και με πλανεψαν, δεν σε βρηκα μεσα μου,ουτε στο φως, ουτε στο σκοταδι ,μα ουτε το ξημερωμα, ποσα ποταμια και λιμνες που γεμισαν τα δακρυα της υπαρξης ,μεσα στην καρδια μου, απελπισμενος προσπαθω τα κομματια μου να μαζεψω, θλιμμενος που δεν βρηκα την μαγεια ,να μου δειξει, τον τροπο να σε βρω,να σε κοιταξω εστω τοσο δα λιγουλακι, γαληνη....ποσα εχω να σου πω...ποσα εχω να σου ψυθιρισω.... ...ποσο σε ποθω...την φλογα δεν θα σβησω...,οσο και αν χρειαστει θα περιμενω.....μεχρι να μην εχω τιποτα πια να προσφερω... παρα μοναχα την ζωη μου.... με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας WHISPERS OF THE DREAMS WHISPERS OF THE DREAMS Edited by - manos on 18/02/2004 10:36:44
ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Switzerland 3558 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/03/2004, 11:47:10 Το δενδρο. Ήταν ένα πανέμορφο ψηλό δένδρο. Όταν έβγαινα στο μπαλκόνι, μου άρεσε να χαϊδεύω τα κλωνάρια του. Έφτανε ψηλά, μέχρι τον έκτο όροφο της πολυκατοικίας, και όλοι αναρωτιόντουσαν αν θα την ξεπέρναγε μια μέρα. Λεπτό, υγιές, καμαρωτό, έδινε απλόχερα οξυγόνο γύρω του, το καλοκαίρι δροσιστικό ήσκιο, και τα λεπτότερα κλαριά του, γινόντουσαν αμέτρητες θέσεις σε κάθε λογής πετούμενο. Με τον καιρό είχε γίνει φίλος, αν ξέχναγα να το χαϊδέψω, φαινόταν σαν να μίλαγε, τσκ…τσκ.. ψιθύριζαν τα κλωνάρια του! Ήταν ένα υπέροχο ψηλό δένδρο, δεν έχανε την φρεσκάδα και το πράσινο, ούτε στο μεσοχείμωνο! Στην πόλη που ζω, χιονίζει σπάνια, μα πριν δυο μέρες, ούτε οι μετεωρολόγοι μπόρεσαν να προβλέψουν το κύμα ψύχους που πλησίαζε. Πάνω στο δένδρο μαζεύτηκαν κοτσύφια, οι συνηθισμένοι σπουργίτες που περίμεναν καρτερικά για λίγα ψίχουλα…. μα, με τις πρώτες νιφάδες, έφυγαν και αυτά. Ήταν υπέροχο να τις βλέπει κάνεις, πώς κάλυπταν απέναντι το πάρκο, το δρόμο, τα αυτοκίνητα, και το δένδρο…. που τα φανταχτερά πράσινα κλωνάρια του, γινόντουσαν σιγά σιγά κάτασπρα. Ήταν αργία. Παράξενη η όλη ησυχία που επικρατούσε. Κοίταξα από το παράθυρο, τα πάντα κάτασπρα…άνοιξα την πόρτα της βεράντας…Καμία κίνηση. Ένα μεγάλο άσπρο σεντόνι από χιόνι σκέπαζε τα πάντα, ενώ συνέχιζε να χιονίζει... Θα είχε φτάσει τους 30 πόντους πια. Το μόνο κλωνάρι που δεν ήταν χιονισμένο, ήταν αυτό που έμπαινε μέσα στη μεγάλη βεράντα… Πλησίασα λίγο να το χαϊδέψω, μα αυτή τη φορά το ΤΣΚ..ΤΣΚ…ΤΣΚ ήταν έντονο! Θα κρυώνει σκέφτηκα, μα αμέσως η λογική απάντησε… Δεν κρυώνουν τα δένδρα… μα αυτό πάλι μίλησε, ΤΣΚ…ΤΣΚ…ΤΣΚ..ΤΣΚ Το κοίταξα καλλίτερα! Τα μεγάλα του κλαριά είχαν γείρει από το βάρος. Πήγα στην άκρη στο μπαλκόνι και κοίταξα προς τα κάτω. Το αυτοκίνητο, δεν το είχα βάλει στο γκαράζ... μα σε πριβέ θέση, μπροστά από το δένδρο! ΤΣΚ…ΤΣΚ…ΤΣΚ…ΤΣΚ...ΤΣΚ...ακόμα αυτό! Κάτι μου λέει το δένδρο, σκέφτηκε μέσα μου, μα ο ορθολογικός ΝΟΥΣ ακόμα επενέβη! Σιγά μη μιλάνε τα δένδρα… Δεν έδωσα σημασία…Φόρεσα της μπότες, έβαλα το μπουφάν, πείρα τα κλειδιά και κατέβηκα στο παρκινκ…εκείνη την ώρα έφτανε ο φίλος, με το ολοκαίνουργιο πολυτελές αυτοκίνητο… Φεύγεις Πλάτωνα? ρώτησε… Όχι Σιλβανο, μα μην παρκάρεις εδώ….έλα μαζί μου…του είπα. Ο Σιλβανο με άκουσε, έτσι αφήσαμε τα αυτοκίνητα λίγο μακρύτερα! Γυρνώντας, γελώντας, μου είπε! Φοβάσαι μην πέσει το δένδρο? Αν πέσει αυτό… τότε πρέπει να πέσουν όλα! Του είπα πως είναι ψηλό, και κλαδεμένο από την μεριά της πολυκατοικίας… Το βράδυ, όπως σχεδόν κάθε Σάββατο, θα περνούσαμε λίγες ώρες μαζί, μια πίτσα, μια μπίρα, όμορφη κουβεντούλα, ενω έξω συνέχιζε να χιονίζει…Είχε έρθει άλλος ένας φίλος με τη γυναίκα του, και βρεθήκαμε στο σαλόνι για κουβεντούλα, λίγο φιλοσοφία, λίγο αστεία, ότι συνήθως γίνεται, όταν βρίσκονται οι φίλοι… Μέχρι που χαριτολογώντας, είπε ο Σιλβανο! Ο Φόβος κανονίζει τα πάντα… Ακόμα και εσένα… μιας και μετακίνησες το αυτοκίνητο, και δεν άφησες ούτε και μένα να παρκάρω… Γέλασαν όλοι, μαζί και εγώ… και μέσα μου σκέφτηκα, πως ίσως έχουν δίκαιο! Πέρασαν άλλα 10 λεπτά, όταν ακούσαμε ένα μεγάλο θόρυβο…από το δρόμο! Βγήκαμε στο μπαλκόνι…το Δένδρο είχε πέσει, τσακίζοντας κυριολεκτικά από κάτω ένα αυτοκίνητο, και είχε κλίσει όλο το δρόμο….μέχρι το απέναντι πεζοδρόμιο… πλακώνοντας ελαφρότερα, άλλο ένα αυτοκίνητο! Οι φίλοι, γύρισαν προς το μέρος μου…επιδοκιμάζοντας αυτή τη φορά την πρόβλεψη μου, μα εγώ σκέφτηκα πως έχασα ένα φίλο…. Ενα ήσυχο καλό φίλο, που μιλούσε…με τον τρόπο του!
kapodistria ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4652 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/03/2004, 20:50:07 quote: ... μα εγώ σκέφτηκα πως έχασα ένα φίλo... Ενα ήσυχο καλό φίλο, που μιλούσε…με τον τρόπο του! Goodbye my Friends, I'm leavin' you today The Quest is hard, I hope I'll fine a way home one day... ME EIΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Switzerland 3558 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/04/2004, 08:37:34 Τον είχαν κάνει ΑΓΙΟ… Οι άνθρωποι τον είχαν επιλέξει Και αυτός είχε δεχτεί… καμάρωνε κιόλας, μέσα στις επαναλήψεις μέσα σε πιστοφανη δόγματα μέσα σε επιφανειακές ιεροτελεστίες ζητούσε και ζητούσαν ψυχολογική ασφάλεια… μα έτσι Καλλιεργούσαν νωθρότητα και αναισθησία, ….ο εκφυλισμός ξεκίναγε. Αχ ευαισθησία, Εσύ που πας σε βάθος… και τις ΣΚΙΕΣ διώχνεις, το μέσα και έξω…. ποτέ δεν ξεχωρίζεις… γη και ουρανός είναι μαζί σου. Λέξεις…σκέψεις… Παγίδα και Δόλωμα σύμβολο…και καταφύγιο.. σχήμα και συνέχεια του παραπλανημένο Νου, που αν δεν κατανοήσει το παιχνίδι, γίνεται σκλάβος τους, και αρχίζει…. η θλίψη!
ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Switzerland 3558 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/03/2005, 09:58:24 Γράφω λίγες σκέψεις, ορισμένοι ίσως τις βρουν τραβηγμένες, δεν είναι για αυτούς, άλλοι πάλι ίσως σκεφτούν, πως σωστά είναι όσα γράφω, ….. και αυτό, λίγο μετράει… αυτό που μετράει στον καθένα, είναι η αλήθεια, και είναι τόσο εύκολη και δύσκολη τόσο φανερή και κρυφή, τόσο προσιτή και απρόσιτη όσο και η Ζωή. Κομμάτια του Νου εδώ και εκεί, κάποιοι τα θεωρούν αλήθειες, κάποιοι πάλι κοροϊδεύουν γιατί έχουν τα δικά τους κομμάτια να βαυκαλίζονται…. σκοτεινιασμένα περάσματα, από θολωμένες συνήθειες, στο ψάξιμο κάποιας απόλαυσης που ζητά έντονα την επανάληψη του, στην ίδια… η σε καινούργια μορφή, λαχτάρα,…. το λένε μερικοί. Βρήκαν ιθακες, Βρήκανε βάρκες, Βρήκανε όχθες Βρήκαν δασκάλους Βρήκανε σκέψεις Βρήκανε θλίψη. Βρήκανε δράση, ….της στιγμής η ανάγκη, μα όχι αγάπη. Αχ βρε Νου, σαν μια σημαία, κυματίζεις, έγινες σπουδαίος… σε κάνανε σπουδαίο… Αχ βρε Νου… Πως κατάντησες, Σε σύμβολα φυλακίστηκες.. οι στάχτες τους σε θρέψανε γιατί ήσουν άγονος... έτσι γεννήθηκες… σαν σκέψη. Τώρα οι λέξεις, τα σύμβολα, Έγιναν σπουδαία…. σε κυριαρχούν. και εσύ συνεχώς επινοείς, ασημαντότητες. Μπρος, για τον επόμενο Ναό, από πέτρα φτιαγμένο, να αντέχει στο χρόνο… και να σε καταστρέφει… Απεραντοσύνη, Νοημοσύνη…ελεύθερη, δεν θα βρεθείς σε μαγαζιά ούτε σε διδασκάλους, Κινείσαι αέναα… άφοβα στο Χρόνο, μα δεν του ανήκεις.
lorenzo Πλήρες Μέλος 1432 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/03/2005, 11:44:05 Και πως τη μέρα αυτή, το πρώτο ρίγος του άγραφου χώρου επήρε την ψυχή μου, την πήρε απο τότε και την πήγεν απάνω απο τον ίλιγγον, απάνω κι απ' τον φόβο, μέσα στη Νεφέλη της τρικυμίας και μ' άνοιξε τα μάτια στις αστραπές και φώτισε βαθιά μου την πνοή του μυστηρίου, τον τεράστιο του Μυστηρίου παλμό μες στην καρδιά μου.. .......................... Κι έσκισα με τα χέρια μου τον πλανερό τριγύρω αγέρα, κι έφεξε ομπρός στα μάτια μου, στα πέλαγα και στα βουνά, ο όρθος των άστρων και η βαθιά, Ιερή της πλάσης μέρα. Μια λύρα, του ήλιου. Ακούγονταν στον τρίσβαθον αιθέρα! ....Και μέσα μου έκραξε η καρδιά ωσάν αετού φοβερή κλαγγή ανέβα, ανέβα, ανέβα! Υπάρχουν στιγμές, που η γλώσσα αδυνατεί να περιγράψει τα συναισθήματα ή αν προσπαθήσει θα τα αδικήσει, γιατί θα παραλήψει τα περισσότερα... και τότε γίνεται "φυλακή" της ψυχής.. Κάποιες φορές όμως, κάποιοι... με περίσσευμα ψυχής, καταφέρνουν να μας απογειώσουν τόσο ψηλά, εκεί όπου εκείνοι πετούν... Ισως μερικοί, να νοιώσουν "ίλιγγο" και να γαντσωθούν κάπου για "ασφάλεια", άλλοι να πέσουν.., μα μη λυπάσαι, γιατί εσυ προσπάθησες! Άλλωστε, δεν τους έδειχνες το δαχτυλίδι στο δάχτυλο σου, αλλά το "δάσος".. την λευτεριά απ' του νου τις αγκιλώσεις.. το δρόμο προς το φως, μακριά απ' τα σκοτάδια και την ζάλη των λιβανιών.. Και, μην υποτιμάς την χαρά που έδωσες, στους "κάποιους", - δεν έχει σημασία "πόσους" - που σε συντρόφευσαν στην "πτήση". Νά'σαι καλά για το "ταξίδι"...